#snelweg | Explore Tumblr posts and blogs

bartwatching · 18 days ago

Text

Fietsvakantie Katharenroute & de Blauwe Loper

Het was weer een tijdje geleden dat ik gefietst had door Frankrijk en de Katharenroute stond nog altijd op mijn lijstje. In juni 2024 dan ook de fietsbus naar Zuid-Frankrijk genomen om de boeiende Katharenhistorie fietsend te gaan ontdekken. Onderweg kwam ik levendige stadjes en slaperige dorpjes tegen maar ook het stille, groene rivierdalen en weidse vergezichten met steeds wisselend uitzicht op de Pyreneeëntoppen. Daarna bracht de fietsroute de Blauwe Loper me naar huis via de Rhône, Saône, het Canal de Vosges en de Moezel. Een echte Franse roadtrip! 7 juni 2024: Breda

Het zekere voor het onzekere genomen en de avond van tevoren al naar Breda vertrokken en ingecheckt bij Novotel Breda. Goed geslapen! En na een goed ontbijt nog even naar het stadspark gereden om in het zonnetje wat te lezen.

Daarna door naar de opstapplaats van de fietsbus. Die kwam een half uur te laat. Bij de opstapplaats kennis gemaakt met een aantal medereizigers. Een aantal met de elektrische fiets. De bus zat helemaal vol en een plekje gevonden naast een dame uit Arnhem die ook alleen reisde. Zij ging door naar Pamplona en daarna dwars door Spanje naar Malaga. En ze was een Voorleesexpress vrijwilligster bij de bibliotheek van Arnhem.

8 juni 2024: Fietsbus en Oloron-Sainte-Marie

Echt geslapen heb ik niet echt in de bus. Maar goed je kunt een beetje rusten. Één van de chauffeurs was ook niet helemaal wakker had ik het gevoel. Hij reed met het raam open om wakker te blijven, maakte veel geluid én miste toch een afslag. Dit probeerde hij te herstellen op een parkeerplaats maar dit was niet echt een succes. Hij haalde de bocht niet met bus en de grote aanhanger met de fietsen. En kreeg toen het idee om de oprit naar de parkeerplaats te gebruiken om de snelweg op te rijden. Met andere woorden een stukje tegen het verkeer in én hij moest bus met oplegger de snelweg op rijden. Maar een oprit is geen afrit! En ondanks de nacht was het toch behoorlijk druk. In mijn fantasie zag ik de bus al midden op de snelweg staan omdat hij de draai misschien niet zou halen of een kettingbotsing veroorzaken omdat verkeersdeelnemers zouden schrikken van zijn manoeuvre. En ik was niet de enige die er zo over dacht, zeker één derde van de passagiers stapten uit. Uiteindelijk was het eind goed al goed. Maar ik wou het risico toch niet nemen.

Door bovenstaande en een aantal files arriveerde ik pas na tienen in St. Jean Pied de Port in plaats van half acht. Tegen kwart voor elf eindelijk fietsen. Het was drukkend warm. Het was even zoeken naar mijn route maar toen ik die gevonden had bleek die wel heel mooi te zijn. Ik reed over smalle, slingerende asfaltwegen. Weinig tot geen ander verkeer. Wel kwam ik in het begin veel wandelaars tegen die me courage wensten. Pelgrims? Eentje vroeg me, voor de grap, of dit de route naar Jeruzalem was.

Na de slingerende wegen ging ik door via een grotere weg. Tijdens een lange klim van acht km werd ik ingehaald door twee e-Bikers die bij mij in de bus gezeten hadden. Ze zoefden me zonder enige inspanning voorbij. Voor mij was het een pittige klim. Op de top genoten van het mooie uitzicht. Daarna afdalen. Bij de volgende klim had ik het moeilijk. Mijn benen voelde zich opgeblazen. Een beetje gegeten en tijdens mijn lunch een hotel geboekt.

Tegen vieren arriveerde ik in Oloron-Sainte-Marie. Ingecheckt door een vriendelijke en goedlachse receptioniste van Le Central Hotel-Bar. Volgens het bordje bij de receptie sprak men ook Engels. Zij dus niet maar mijn Frans is voldoende om te kunnen inchecken. De fiets mocht in de biljartkamer. Gedoucht, geprobeerd mijn zus te bellen die vandaag Sara ziet en even het centrum gaan bekijken. Maar dit stelde niet echt veel voor. Wat water gekocht bij een kiosk en een koffie gedronken bij een brasserie vlak bij mijn hotel. Meteen even het menu bekeken. Ik besloot vanavond hier terug te komen. Veel tafeltjes waren al gereserveerd en dat is een goed teken.

Een uurtje gerust en bij de brasserie gaan eten. Prima eten en goede bediening. En vooral een goede wijn. Daarna nog twee biertjes gedronken in de bar van het hotel waar ook veel locals kwamen. Tegen half elf naar bed. Het zou morgen slecht weer worden. Code oranje en overstromingen volgens mijn weer app

9 juni 2024: Oloron-Sainte-Marie - Lourdes

Goed geslapen! Ik was duidelijk behoorlijk moe van de vorige dag. En inderdaad regende het behoorlijk maar code oranje was afgezwakt naar code geel. Ik besloot het erop te wagen. Meteen een behoorlijk steile klim. Vooral de stad uit was uitdagend. De eerste twintig kilometer was veel klimmen. Er volgde nog een steile klim met 18% volgens mijn Garmin wat daarna wel wat afvlakte naar 12 of 13%.

Ondanks het slechte weer kwam ik een groot aantal wielrenners tegen die met een toertocht bezig waren. In de loop van de dag werden de klimmetjes wat gemakkelijker en na veertig kilometer was de meeste regen voorbij. Soms druppelde het nog een beetje. Het klooster bij Lestelle-Bétharram bewonderd. Zeventig kilometer had ik vandaag op de teller toen ik Lourdes binnen reed.

Ingecheckt bij Hotel Lutitia vlakbij het station. Gedoucht en daarna de stad gaan bekijken. Onder andere het geboortehuis van Bernardette en natuurlijk waar iedereen voor naar Lourdes komt de grot waar Bernardette Maria heeft gezien. Toen een eenvoudige grot waar nu een grote kerk is gebouwd. Veel bedevaartgangers hier. En ook in het centrum is het Bernardette hier en Maria daar.

Op de terugweg nog een koffie en wafel gegeten want ik was toch wel wat flauw. Daarna eten ingekocht bij een Carfour supermarkt die, ondanks de zondag, open was. Terug naar het hotel en wat op bed uitgerust. ‘s Avonds gegeten bij een Italiaan tegenover mijn hotel. Geen wauw gevoel maar mijn maag was gevuld.

10 juni 2024: Lourdes – Saint Bertrands de Comminges

Ik werd in het Italiaans begroet met een vriendelijk bongiorno. De eigenaar bleek Italiaans te zijn. Na een goed ontbijt Lourdes tegen negen verlaten. Toen ik eenmaal de stad uit was moest ik al snel klimmen. Twaalf kilometer lang! De stijgingspercentages vielen echter wel mee. Behalve toen ik in het begin door een dorpje reed toen was het even 10%. Maar grotendeels was het tussen de drie en zeven procent. Goed te doen dus én een mooie omgeving. Wel rustig gefietst want er moest vandaag nog veel geklommen worden.

Na de klim afdalen en al snel volgde een tweede klim. Kort maar wel steil! Tien procent was wel het laagste stijgingspercentage. Een groot deel zat ik rond de dertien. Afzien en het bleek later ook wel de zwaarste klim te zijn ondanks dat die eigenlijk het kortste was.

De hele dag reed ik bijna grotendeels over de D26. Eventjes moest ik ervan af vanwege wegwerkzaamheden. Ik had de bordjes met “Route barree” wel gezien maar ik dacht laat ik het toch maar proberen. Vaak kom je met de fiets toch wel langs. Maar deze keer niet. Een vrachtwagenchauffeur waarschuwde me dat ik er echt niet langs zou komen. Een stukje terug omhoog gefietst en toen een zijweg genomen en die bracht juist achter de wegwerkzaamheden.

Daarna was het weer meteen klimmen. Maar deze klim viel wel mee. Boven op de top stond een picknicktafel en daar geluncht en meteen van het uitzicht genoten. Een klein stukje afdalen en daarna nog een lange klim van acht kilometer. Eigenlijk waren het twee klimmen. De eerste twee kilometer, daarna circa twee kilometer dalen en toen nog ruim vier kilometer omhoog.

Daarna afdalen en de echte klimmen had ik gehad. Ik reed door een vallei. De weg liep wat op en neer maar ik ging meer naar beneden dan omhoog. Bij het dorpje Saint Bertrands de Comminges, waar ik zou slapen moest ik wel nog een keer goed in de beugels. Het lag namelijk op een stevig heuvel. Bovenop de top zag ik een bordje naar mijn hotel. Ik had het snel gevonden. De vriendelijke eigenaar checkte me snel in en toen ik zijn Frans niet voldoende begreep ging die vlot over op Engels. Het meeste verstond ik overigens, wel.

Gedoucht en even wat gelegen. Het was een pittige dag geweest met bijna 1700 hoogtemeters op 90 kilometer. Daarna door het dorpje gelopen. De tijd had hier stil gestaan en het straalde de middeleeuwen uit. De kerk bewonderd. Een kop koffie gedronken op het kerkplein. Daarna terug naar mijn hotel. Nog een half uurtje op bed gelegen en toen was het alweer tijd voor het avondeten.

Gegeten in het restaurant van het hotel en gekozen voor het menu met een lokale rode wijn. Heerlijk gegeten! Iets te weinig voor een fietser maar het heerlijke brood wat erbij geserveerd werd vulde mijn maag toch voldoende.

11 juni 2024: Saint Bertrands de Comminges - Foix

Goed geslapen en heerlijk ontbeten met kwalitatief goede producten. Heerlijk brood, lekkere kaas en ham. Ik had eigenlijk niets anders verwacht want ook het avondeten bestond uit goede producten. Geen croissant! Dit had ik al gelezen in een review op Booking.com waar een Duitse touriste niet echt happy was met dit hotel. Voor de rest hadden ze lovende recensies.

Tegen half negen op weg. Langs wat Romeinse archeologische sites gereden. Een zestal paarden liepen door een bietenveld en schrokken van mij. Waarschijnlijk waren ze uitgebroken en volg galop gingen ze er vandoor. Ik volgde weer de D26. Voornamelijk door een dal. Het ging wel wat op en af maar de stijgingen waren nooit echt indrukwekkend. Ik schoot dan ook goed op de eerste zestig kilometer. Wel was het fris en er viel zelfs een beetje regen. Maar niet de moeite waard om mijn regenjas uit te halen.

Ik reed door kleine dorpjes met oude huizen met houten luiken voor de ramen. Zo stel je je Frankrijk voor. Maar ik kwam weinig mensen tegen. Duidelijk een dunbevolkte streek. Ook winkels zag ik eigenlijk niet maar gelukkig had ik genoeg water en proviand bij me.

De tweede zestig kilometer was pittiger en meer klimmen. Wel mooi! De klimmetjes volgenden elkaar snel op. Meestal waren ze relatief kort maar eentje was bijna zes kilometer en er zaten steile stukken tussen. De zon begon te schijnen de laatste dertig kilometer. Daarom mijn jasje uitgetrokken. Ik had het warmer verwacht in Zuid Frankrijk! Maar om te fietsen was het natuurlijk best oké. De laatste dertig kilometer waren toch nog redelijk, maar geleidelijk, omhoog. Ik had nog een flinke klim verwacht maar dat was juist een afdaling door een grot. Donker hoor! Maar wel spectaculair! De laatste tien kilometer liepen lekker naar beneden.

Ingecheckt in hotel Le Lons in Foix. Ik hoor vaak dat de Fransen onbeschoft zijn. Maar onderweg word ik altijd vriendelijk benaderd met “Bonjour”, “ courage”, “sorry dat we de weg versperden” of in hotels zoals deze of in de horeca altijd een brede glimlach en interesse wat je aan het doen bent. En mijn Frans is “MAL” oftewel slecht. Maar volgens mij vinden ze het al leuk als die domme Hollander het probeert. Ook deze receptioniste was een en al vriendelijkheid.

Na het inchecken door Foix gelopen. Het heeft een leuk historisch centrum en de burcht hoog gelegen op een rots is indrukwekkend. Altijd in bezit gebleven van de Katharen. Twee uurtjes rondgelopen door de stad, een koffie gedronken en een logeeradres voor morgen, in Carcassonne, gezocht. Verder een fles water en koekjes gescoord bij de Carrefour.

De fles water en koekjes teruggebracht naar het hotel en daarna een restaurantje gezocht en gevonden. Het was er druk, een goed teken, maar men had nog een plaats, daarna werden veel mensen afgewezen. Ik was weer juist op tijd. Zeker als je alleen bent dan moet je zorgen dat je er wat eerder bent dan de meeste mensen. Prima gegeten! Met o.a. het traditioneel gerecht cassoulet. Voor een fietser perfect eten!

12 juni 2024: - Foix - Carcassonne

Half acht gaan ontbijten. Echt honger had ik niet waarschijnlijk zat ik nog vol van de cassoulet van gisteravond. Het was licht aan het regenen maar volgens de buienradar zou het stoppen na acht uur. Tegen half negen op weg en het regende een heel klein beetje maar te weinig om een regenjas aan te moeten trekken.

Het ging een beetje op en neer maar de echte lange klimmen had ik toch wel gehad. De klimmen waren van het niveau Limburgse heuvels. Pittig soms maar nooit echt lang. De wind zat ook grotendeels mee. Naast weilanden en bos nu ook zo nu en dan akkerbouw. Zelfs wat koren gezien.

Gestopt bij Val om het authentieke kerkje te bekijken en ook het middeleeuws centrum van Mirepoix bekeken. Vooral het gouverneurshuis was mooi door het houtsnijwerk. Hier een crêpe met suiker gegeten en een koffie. Daarna weer verder. Onderweg kwam ik een aantal vakantiefietsers tegen. Die had ik al niet meer gezien sinds ik de fietsbus was uitgestapt. Zo nu en dan viel er ook nog een druppeltje regen maar gelukkig brak de zon ook steeds meer door.

Er waren nogal wat wegwerkzaamheden. De eerste kon ik nog vrij eenvoudig omzeilen. Bij de tweede zou dit een stuk lastiger worden en veel meer kilometers gaan opleveren. Daar had ik weinig zin in en ik besloot het erop te wagen. Een aantal kilometers zag ik geen wegwerkzaamheden behalve dat de weg er hier en daar slecht bij lag en je zag wat voorbereidingen. Uiteindelijk kwam ik toch bij wegwerkers maar die waren allemaal aan het lunchen. Snel door. De weg lag er goed bij en verder was er geen verkeer. Zonder problemen kon ik mijn route vervolgen.

Bij Montréal nog een aardige klim die officieel in Montréal zou stoppen maar eigenlijk ging die nog een paar kilometer door. In de buurt van Carcassonne kwam ik steeds meer wijnvelden tegen. In Carcassonne was het even zoeken. Mijn Garmin herkende het adres van mijn hotel niet maar Google Maps op mijn telefoon bracht uitkomst.

Later dan verwacht arriveerde ik, snel douchen en op naar de oude stad, tien minuten lopen van mijn hotel, met de stadsmuren en andere verdedigingswerken. Hier een uurtje rondgelopen en toen had ik de souvenirwinkeltjes wel gezien. Nog een beetje buiten de muren gelopen en toen via de Pont Vieux naar de nieuwe stad gelopen.

Ook dit gedeelte van Carcassonne is best de moeite waard. Uiteindelijk neergestreken bij Place Carnot. Gegeten op het terras. De temperatuur in Carcassonne was toch al een stuk beter dan gisteren in Foix. Morgen naar Narbonne.

13 juni 2024: Carcassonne - Narbonne

Best aardig ontbeten en dat had ik eigenlijk niet verwacht van zo’n budgethotel. Daarna op weg. Het zonnetje scheen al lekker en al snel was het te warm voor mijn jasje. Heerlijk fietsweer vandaag en toch nog een paar uitdagende klimmetjes.

Ik reed niet alleen door een mooie omgeving maar onderweg was er ook nog wel wat cultuurhistorische zaken te bekijken zoals een oude authentieke molen en de Katharenstad Minerve. Een echt Middeleeuws stadje met steile trappen en smalle steegjes. En ook een indrukwekkende brug over de Cesse-kloof maar die was veel later gebouwd.

De omgeving van Minerve was ook mooi met veel rotspartijen. Het laatste stuk naar Narbonne had ik een flinke wind tegen. Dat belooft nog wat morgen. Het laatste stuk liep langs een kanaal met een aantal schutsluizen.

Deze keer gereserveerd bij een particulier het huis lag midden in het centrum van Narbonne. Het was een oud huis en de toegang ging via een code. Die werkte gelukkig. Ook wel eens meegemaakt dat die niet werkte en dan is het maar hopen dat de eigenaar er snel kan zijn. Een mooie grote kwamen in een authentiek huis. Er was ook een gemeenschappelijke keuken. Mijn fiets maar in het gangetje naar de keuken gezet. Na het douchen zag ik dat er nog een fiets stond. Waarschijnlijk was dus een van de andere gasten ook met de fiets.

De stad gaan verkennen. Wat rondgelopen met behulp van een toeristenfolder incl. kaart die in het huis lag. Voor een middag is Narbonne best een leuke stad om te bekijken. Vooral de kathedraal en het bisschoppelijk paleis waren de moeite waard. Nog wat in de zon gezeten bij het kanaal van Robin wat midden door de stad liep.

Daarna gaan eten bij een restaurant vlakbij mijn appartement. Prima gegeten hier. Daarna nog een witte wijn gedronken en wat gelezen in de historische roman “ De volmaakte ketter” Een roman over de Katharen van Hanny Alders. Een mooie roman waarbij fictie en non-fictie goed gemixt zijn. En het speelt zich af in het gebied waar ik doorheen fiets.

14 juni 2024: Narbonne - La Grand Motte

Goed geslapen, alleen wakker geworden van wat schreeuwende meeuwen. Ontbeten in de keuken en tegen half negen op weg. De stad uitrijden was een makkie. Wel een vervelend windje. In het begin ook nog een aantal kleine klimmetjes. Sommige waren wel nog steil maar het duurde nooit lang. De zon liet zicht in het begin nog niet zien. Ik was benieuwd of het een mooie route zou worden want deze etappe had ik zelf uitgestippeld om de Katharenroute te combineren met de Blauwe Loper.

Zodra ik Narbonne uit was fietste ik door een landelijke omgeving. Veel over fietsroutes en fietspaden gereden vandaag. Ik kwam dan ook veel andere fietsers tegen zoals wielrenners, bikepackers, vakantiefietsers en veel dagjesmensen. Door de tegenwind schoot ik niet echt op. Tegen kwart over elf toch maar wat gaan eten maar ik had nog geen veertig kilometer afgelegd. De zon kwam gelukkig wel door. Twintig kilometer verder kon ik eindelijk een blik op de Middellandse zee werpen. Er liep een mooi fietspad langs.

Door de lage duinen en wat begroeiing had ik ook iets minder last van de wind. Maar het bleef pittig. Doorgereden tot Sete. Het leek me een gezellig stadje maar ik vond het nog wat te vroeg om nu al te stoppen. Wel even aan de rand van de stad nog wat gegeten. Ik moest nog zo’n vijftig kilometer. De zon was ondertussen verdwenen en zou zich die dag ook niet meer laten zien. Het werd iets frisser en zo nu en dan viel er een druppel regen. Maar de regen zette niet door en mijn jasje kon in de tas blijven.

Ik fietste iets meer het binnenland in en hier was het wel wat afwisselender dan alleen maar langs de zee fietsen. Een goed fietspadennetwerk overigens. Ik had hier ook nog wat minder last van de wind. Gelukkig maar want ik begon mijn benen te voelen. Tegen kwart over vijf arriveerde ik in La Grand Motte.

Mijn hotel had ik snel gevonden. De receptionist had in eerste instantie alleen een plek buiten voor mijn fiets. Daar was een fietsenstalling met afdak, er was videobewaking zei hij. Het leek mij toch niet echt veilig dus ik drong aan op een plek binnen voor mijn fiets. Hij gaf me toen een kamer op de begane grond en dan mocht ik mijn fiets binnen parkeren. Wel wat krap maar dit leek me een veiliger alternatief.

‘s Avonds gegeten in visrestaurant Poseidon bij de jachthaven. Daarna nog een biertje gaan drinken en de Mannschaft tegen Schotland gekeken. 3-0 was het in de pauze. De Duitsers rolden de Schotten op. Na de eerst helft naar bed gegaan. Ik was moe.

Om 4:00 uur schrok ik wakker van het brandalarm. Snel mijn kleren aangetrokken en ik was zo buiten want ik sliep op de begane grond. Ik zag dat de nachtportier druk bezig was om, volgens mij, het alarm uit te zetten. Andere gasten zag ik uit het raam kijken maar ik was, samen met een echtpaar en hun dochter, de enige die buiten stond. Vreemd hoe apathisch men altijd reageert op een brandalarm. Ik heb het nu drie keer meegemaakt in een hotel en de meeste gasten blijven gewoon op hun kamer.

Tegen half vijf was het de nachtportier gelukt om het alarm uit te krijgen. Wel ging hij nog even controleren waar het alarm volgens hem gestart was. Twee kamers naast mij zou de bron zijn. Het kan aan mijn Frans liggen maar erg communicatief was de nachtportier niet. Maar ik begreep dat het loos alarm was, iets met de warmte op de kamers. En dan was de zomer nog niet eens echt begonnen ;-)

15 juni 2024: La Grand Motte - Avignon

Tegen negenen op weg. De tegenwind viel mee als je het vergeleek met gisteren. Eerst nog La Grand Motte uitrijden die niet zo’n goede fiets infrastructuur had. Maar toen ik eenmaal dit plaatsje verlaten had liep het in het begin wel lekker. Na twaalf kilometer, vlak voordat ik de Middellandse zee zou verlaten, nog de historische havenstadje Aigues-Mortes bezocht. Toch heel wat sfeervoller dan Le Grand Motte wat allen maar bestond uit witte hotels en appartementen. Het centrum bestond uit stadsmuren, torens, stadspoorten en oude woningen.

Doorgereden over een mooi geasfalteerd fietspad langs het Rhône kanaal. Maar helaas werd dit op een gegeven moment een slecht gravelpad. Aan de andere kant van het kanaal renden witte Camargue paarden. Op het gravelpad kwam ik geen fietsers meer tegen, wel nog enkele wandelaars.

Na tien kilometer kwam ik weer op asfalt. Na een tijdje ging de route weer over gravel. Deze nog wel gevolgd maar daarna moest ik over gras verder. En toen toch maar besloten om de officiële weg te nemen. Hier wel een irritante tegenwind. Op deze weg nog wat geluncht. Uiteindelijk kwam ik weer op een fietspad langs een kanaal. Avignon was niet meer ver. Twintig kilometer voor Avignon een indrukwekkend kasteel bewonderd.

Daarna naast asfalt ook weer over gravel. Avignon ingereden via fietspaden. Ingecheckt bij Hotel d’Angleterre De fiets kon in een afgesloten ruimte waar nog enkele trekkingbikes stonden. Ik was dus zeker niet de enige fietser in het hotel. Na het douchen de stad alvast een beetje gaan verkennen.

Vroeger gegeten dan normaal maar in een toeristisch Avignon is dit geen probleem. Het was ook niet echt geweldig qua kwaliteit vond ik. En ook de service liet wel wat te wensen over. Morgen toch echt iets beters gaan zoeken.

16 juni 2024: Avignon

Vandaag een rustdag. Wat later ontbeten dan normaal en tijdens het ontbijt een wasje gedraaid. Daarna op weg naar de oude stad. Ik had al kaartjes gekocht voor het pauselijk paleis incl. de tuin van het paleis en de vervallen brug van Avignon. Verder nog wat door de stad gelopen. Het was zondag dus de winkels waren grotendeels dicht.

Tegen half twee gaan warm eten. Het was veel beter als gisteren en ook de service was goed. Het restaurant was dan ook iets minder toeristisch. Nog even gebabbeld met een Amerikaanse uit Florida die aan de tafel naast me zat. Ze treinde met haar dochter door Spanje en Frankrijk.

Tegen drieën het café Pipeline op gezocht om de wedstrijd Nederland - Polen te gaan kijken. Er waren nog wat Nederlanders. We waren zeker de sterkste maar het was toch nog spannend. Uiteindelijk wonnen we met 2-1. Behoorlijk wat bier gedronken tijdens de wedstrijd. Nog snel wat eten en water gekocht voor de rit van morgen en toen terug naar mijn hotel.

Een uurtje geslapen en daarna in de hotellobby een heerlijke fauteuil opgezocht, koffie gedronken en wat gelezen. Tegen tienen naar bed. Morgen weer verder fietsen.

17 juni 2024: Avignon - Valence

Tegen zevenen opgestaan en om 7:15 uur was ik bij het ontbijt. Het brood arriveerde samen met mij. Maar voor de rest stond alles al klaar. Ze serveerden een prima ontbijt bij Hotel d’Angleterre. Tegen half negen op weg.

Bij Avignon meteen de Rhône over. Ik volgde de zogenaamde Groene Weg. Aan mijn rechterkant had ik lang uitzicht op de Mont Ventoux. De route was goed aangegeven met bordjes. Onderweg mooie rotspartijen, kastelen of ruïnes van kastelen op de heuveltoppen. Zo nu en dan een brug over. De hangbrug bij Rochemaure vond ik het mooiste.

Het was een afwisselende rit. Ik reed niet alleen langs de Rhône maar ging ook vaker het binnenland in. Naast kastelen zag ik ook regelmatig een waterkrachtcentrale én een kerncentrale waar ik omheen moest fietsen. Ik kwam veel vakantiefietsers onderweg tegen. Zo nu en dan een kort pittig klimmetje als ik een dijk of brug moest op fietsen . Maar het was verder een vlakke rit, goed asfalt en de wind in de rug. Op zich een gemakkelijke rit, alleen de warmte en de zon maakte het nog pittig.

Al werd ik kort even afgekoeld. Twee vakantiefietsers waarschuwden me in het Frans dat er verderop op de route een probleem was. Maar ik kon niet goed opmaken wat dit zou moeten zijn. Maar al snel ontdekte ik dat de weg onder water stond. Het was helder water en ik kon het fietspad zien liggen. Maar ik kon toch niet goed inschatten hoe hoog het water nu precies stond. Moet kunnen dacht ik maar het stond nog behoorlijk hoog en mijn onderbenen waren helemaal nat. Verder droog de overkant gehaald al moest ik nog goed doortrappen.

Na 160 km bereikte ik Valence. Ingecheckt bij hotel Saint Jacques na het douchen wat door het centrum van Valence gelopen. Ik was laat en het was er daarom vrij stil. Tegen achten gaan eten vlak achter het Hotel de Ville waar een soort van markthal stond waaronder een terras stond. Prima eten hier! Tegen half tien teruggelopen naar het hotel en binnengelopen bij een Grand café om de tweede helft Frankrijk - Oostenrijk te kijken. Frankrijk won maar ik vond ze niet overtuigend. Wellicht hebben we vrijdag een kans.

Bij het hotel stond een oudere man wat te klungelen om binnen te komen. Het moest met een code maar de deur ging niet open. Ik probeerde het ook twee keer maar mij lukte het ook niet. Het bleek dat we de verkeerde deur probeerden. Eind goed al goed. In de lift nog even met hem gebabbeld over het voetbal.

18 juni 2024: Valence - Lyon

Tegen zevenen opgestaan. De aardige receptioniste had me gisteren gewaarschuwd dat er een grote groep zou gaan ontbijten om half acht. Dus het kon druk worden. Maar ik wilde ook op tijd vertrekken. Het zou een warme dag worden en ik had weer veel kilometers voor de boeg.

De drukte bij het ontbijt viel reuze mee. Het was een groep Indische scholieren die Frans studeerden. Ik had gisteren al even gebabbeld met ėén van de begeleiders. Ze werden streng aangepakt en mochten alleen Frans spreken. Tegen half negen op weg. Een vriendelijke receptionist, een ander als gisteren, hielp me met mijn fiets pakken en wenste me goede reis.

Valence was ik snel uit en de Rhône kwam weer in zicht. In het begin liep het nog niet echt lekker. Nog moe van gisteren? Nee niet echt want mijn benen voelden prima aan. Tegen elven liep het beter. Logisch want de rugwind begon aardig aan te trekken. Dit hadden ze ook voorspeld. Wat ze ook voorspeld hadden was dat het warm zou worden. En dat was het. Ik had het gevoel dat ik moest blijven drinken en mijn voeten stonden in brand.

Het was verder een mooie rit. Meer jaagpaden als gisteren. Ook weer een aantal energiecentrales, wijngaarden op de heuvels en veel fruitteelt. En ook weer veel andere vakantiefietsers al had ik het gevoel dat het er wat minder waren dan gisteren. Onderweg nog twee Friese vakantiefietsers met een Santos tegengekomen. Zij had namelijk een Fries vlaggetje op haar spatbord en daarom herkende ik ze.

De laatste vijfentwintig kilometer naar Lyon waren minder mooi. Mijn routeboekje gaf aan dat je beter niet de fietsroute kon nemen die de Via Rhona aangaf. Of je pakte de trein in Givors of je reed toch maar de route uit het boekje. Het laatste heb ik gedaan maar de route liep over drukke wegen en voorsteden van Lyon. Veel verkeer en een tweetal beklimmingen. Niet echt zwaar maar als je boven de honderd kilometer zit dan voel je het toch.

Tegen half elf kwam ik bij mijn hotel aan. Ingecheckt maar een plaats voor de fiets bleken ze niet te hebben. Buiten waren er fietsparkeerplaatsen vertelde de receptioniste me en binnen hadden ze absoluut geen plaats. Dan moet ik iets anders zoeken zei ik tegen haar want mijn fiets wilde ik niet de hele nacht buiten op straat laten staan in een grote stad. In de lobby stond een fiets en scooter, waarschijnlijk van personeelsleden en daar had mijn fiets nog best bijgepast. Op mijn kamer ging ook niet volgens haar. Toen ik uiteindelijk wilde vertrekken had ze toch plek. In de kelder maar het stallen kostte wel 18! Euro. Mijn fiets de steile keldertrap afgesleept, gedoucht en kort gewandeld in Lyon.

In 2015 was ik er de laatste, en eerste, keer geweest. Na de wandeling gaan eten bij Restaurant Val d’Isere. Een restaurant met lokale specialiteiten. Hier was ik in 2015 ook een drietal keren geweest. Het was er nog steeds goed dineren. Nog wat inkopen gedaan voor de volgende dag en een aantal biertjes gaan drinken. Morgen een iets minder langere etappe dan de ruim 130 kilometer van vandaag.

19 juni 2024:- Lyon - Maçon

Goed ontbeten! Tegen negenen op weg. Lyon uitrijden ging gemakkelijk via de fietspaden. Voordat ik het wist had ik Lyon achter mij gelaten. Ik kwam ook nog langs het restaurant van Paul Bocuse. De eerste helft ging langs de Saône en volgde ik de bordjes van La Voi Blue.

Ondanks dat mijn route De Blauwe Loper heet verliet ik La Voi Blue. Een korte klim bracht me het binnenland in. Ik reed voornamelijk over rustige veldwegen. Ik kwam nog langs kasteel Flecheres wat op bepaalde dagen te bezichtigen is. Maar vandaag niet. Je zag er ook niets van zien want het was verborgen achter groene hagen. Bij de hoofdingang hing wel een mooie luchtfoto.

Langzaam afdalen richting Saône. Geluncht bij de rivier en daarna snel via een korte klim het binnenland in. Ook nu weer fietsen door een boerenlandschap over veldwegen. Pas bij Maçon zag ik de Saône terug. Hier zou ik overnachten. Ingecheckt bij hotel Kosy Appart’Hotels. Ze bieden een soort van studio’s met klein keukentje.

Na het douchen door het stadje gaan lopen. Het centrum van Maçon is best de moeite waard. Er zijn wat historische gebouwen waaronder de Saint Vincent Kathedraal (niet meer in gebruik), een grote kerk in het centrum, leuke pleintjes en wat middeleeuwse panden. Maçon was helemaal in de ban van de Tour de France want ze zijn startplek van een etappe. Op een terras wat gelezen en daarna nog water ingekocht. Terug naar mijn hotel. Juist op tijd want het begon te onweren met flink wat regen.

De regen was maar van korte duur en bij de rivier gaan eten. Lekker alleen het dessert had voor mij wat minder zoet gemogen. Nog een biertje gaan drinken maar het smaakte me niet dus op tijd terug naar het hotel.

20 juni 2024: Maçon - Chalon sur Saône

Vandaag een kort ritje van circa 65 km. Geen zon deze ochtend maar het was wel nog redelijk warm. Een jasje hoefde ik dan ook niet aan. Tegen negenen reed ik weg. De route was grotendeels vlak langs de Saône.

Onderweg veel vogels zoals zwanen, reigers en kraaien. En een roofvogel die een kraai te pakken kreeg. Het gebeurde vlak voor mijn ogen. Een andere kraai viel de roofvogel aan en probeerde zijn soortgenoot nog te redden. Maar tevergeefs. De roofvogel vloog met kraai weg achtervolgd door de andere kraai. Maar loslaten deed die niet.

Na ruim dertig kilometer kwam ik aan in Tournus. Dit historisch stadje met abdij lopend bekeken. Daarna weer verder. Met een stevige wind in de rug schoot ik goed op. Geluncht aan het water en daarna door voor de laatste twintig kilometer. Na ongeveer tien kilometer verliet ik de Saône en ging ik meer het binnenland in. Gedeeltelijk reed ik over een oude spoorlijn.

Tegen tweeën arriveerde ik in Chalon sur Saône. Even gekeken bij mijn hotel of er wellicht toch iemand was maar officieel kon ik pas om 17:30 uur inchecken. Er was niemand. De fiets afgesloten en vastgeketend laten staan en te voet het oude centrum verkend. Chalon sur Saône is zeker de moeite waard. Een oud centrum met veel oude gebouwen. Na anderhalf uur mijn fiets opgepikt en wat gaan drinken op het plein bij de kathedraal. Gelezen in het boek Tinker, Tailor, Soldier, Spy van John Le Carré.

Tegen half zes was ik bij mijn hotel. Het inchecken ging snel en de fiets kon binnen staan. Er stonden al verschillende fietsen waaronder een tandem. Later zouden er nog een paar fietsen bijkomen. En er was ook nog een Zwitserse motorrijder. Hét leek wel meer een hostel dan een hotel. Het was dan ook een budget hotel met één ster. Mijn kamer had wel een douche maar geen toilet. Dat moest je delen en lag op de gang.

Toen ik wilde eten begon het weer te regenen. Het oude centrum niet binnengelopen maar vlakbij mijn hotel lagen een aantal restaurants en brasseries. Prima gegeten bij Brasserie Neptune voor een eenvoudige prijs. Het was dan ook een eenvoudige en volkse brasserie zonder poespas. Ook veel locals hier.

21 juni 2024: Chalon sur Saône - Auxonne

Tegen half acht opgestaan en ontbeten in de lobby van het hotel. Er zaten al twee Franse dames die ook op de fiets waren. Het hotel bood zelf geen ontbijt. Wel een koffieautomaat maar nadat ik er geld in had gegooid voor de koffie kwam er niets uit. Dan maar zonder koffie. Een personeelslid waar ik mijn beklag bij kon doen zag ik niet.

Tegen negenen op weg. Het zou vandaag veel gaan regenen. In ieder geval startte ik er deze ochtend mee. In het begin nog even zonder regenbroek gereden. Maar die toch ook maar snel aangedaan. Chalon sur Saône uitrijden was geen pretje door het vele verkeer. Maar na een kilometer of vijf zat ik op rustigere wegen. Na tien kilometer stopte het met regenen. Mijn regenbroek weer uitgetrokken, al moest ik die na enige tijd toch weer aantrekken. Gelukkig maar voor even en voor de rest van de rit zou het zelfs droog blijven.

Een route barree leek weer roet in het eten te gooien maar er kwamen twee vakantiefietsers van de andere kant en ik begreep van hun dat het mee viel en dat je er best kon fietsen. En dat klopte, het asfalt van het fietspad was aan één kant wat verbrokkeld. Bij Seurre geluncht en kort door het stadje gereden. Het zonnetje begon zelfs te schijnen.

Het was al lang geleden dat me dit nog gebeurde maar ik werd achtervolgd door twee zwarte herdershonden die woest grommend met me mee renden. Voor beten ben ik nooit zo bang maar wel dat ze tegen me of tegen mijn fiets springen. Ik had de wind in de rug dus ik reed vrij hard en daarom hielden ze het niet echt lang vol. Een stukje verderop kwam een vakantiefietser me tegemoet, een stukje verder nog één en een paar minuten laten een echtpaar op de fiets. De herdershonden konden hun lol dus wel op.

Tegen half drie reed ik Auxonne binnen. Inchecken kon ik pas om vijf uur. Mijn fiets wel gestald bij het hotel. Vlakbij lag de plaatselijke VVV en daar een plattegrond van het stadje gescoord. Auxonne heeft fortificaties uit de 14e tot de 17e eeuw. Er waren een aantal stadspoorten, een oude kazerne die nog steeds in gebruik was door het Franse leger en een mooie kerk. Er was ook een standbeeld van een trotse, jonge en slanke Napoleon. Hij had in Auxonne op de artillerie school gezeten.

Om vijf ingecheckt. De receptioniste was al helemaal klaar voor de wedstrijd, Frankrijk - Nederland, van vanavond. Ze droeg het Franse nationale voetbalshirt en ze had Franse vlaggetjes op haar wangen geschminkt. Juist op tijd want het begon weer te regenen. Een hotel geboekt voor morgen en wat gerust. Tegen zevenen gaan dineren in het restaurant van mijn hotel. Prima eten en in tegenstelling tot gisteren wel meer verfijnd.

‘s Avonds Nederland - Frankrijk gekeken in een plaatselijke bar. Volgens mij was ik de enige Nederlander. In het hol van de leeuw of beter gezegd in het hol van de haan. Maar het valt me op dat het EK nog niet zo leeft in Frankrijk. Er keken meer mensen niet dan wel. Alleen de tafel naast mij volgde de wedstrijd met spanning. Na de match, die 0-0 werd, meteen naar bed gegaan.

22 juni - Auxonne - Vesoul

Ik had om acht uur afgesproken voor het ontbijt. Om kwart voor acht wilde ik naar beneden maar de deur was nog op slot. Ik kon wel via een andere kant naar beneden maar officieel was dit niet de bedoeling. De dame van het ontbijt was dan ook lichtelijk verrast toen ik er al was. Er stond nog niets klaar en de lichten waren nog uit. U had toch om acht uur ontbijt besteld? Ik wist niet dat het zo nauw luisterde.

Pas tegen half tien uit Auxonne vertrokken omdat ik nog inkopen had gedaan. Ik reed met regen weg en de hele dag zou het regelmatig, gelukkig maar zachtjes, regenen. Maar bijna de hele dag met de regenjas gefietst. Het liep wel de hele dag gemakkelijk. Er was weinig wind, niet te warm en grotendeels vlak. Zo nu en dan een lichte klim.

Alleen de klimmetjes van de riviertunnels, om slingers in de Saône af te steken, bij Recologne en St. Albin boden nog enige uitdaging. Verder zag ik vooral graslanden, bos, akkers met koren, mais en zonnebloemen. Tegen half zes arriveerde ik bij mijn hotel in een weinig sfeervolle omgeving. Het lag namelijk op een terrein met fastfood restaurants en winkels zoals Decatlon en dergelijke. De receptioniste was wel heel aardig en de kamer zag er prima uit. Het was meer zo’n doorreis hotel. De fiets werd netjes opgeborgen in een ander gebouw.

Na het douchen de reviews van de restaurants bekeken. Ze kwamen er allemaal niet zo goed van af. Uncle Scotty kwam nog het beste uIt de bus. Dus daar maar gaan eten. Het eten was zo zo zullen we maar zeggen. De bediening was wel heel attent. Verder was er geen vertier in de omgeving. Ook niet erg, Tijd voor een boek.

23 juni 2024: Vesoul - Epinal

Ik was de enige in de ontbijtzaal. Volgens mij was het niet echt druk in het hotel al stonden er wel een aantal auto’s. Na een goed ontbijt op weg uitgezwaaid door de receptionist. De eerste veertig kilometer gingen over heuvelachtig terrein. Mijn voorrem wat aangedraaid, mijn achterrem kreeg ik niet meer bijgesteld. De remblokjes waren te versleten. In Nancy toch maar een fietsenmaker gaan zoeken.

Na de eerste veertig kilometer fietste ik verder langs het kanaal des Voges die me helemaal tot Epinal bracht. De Saône had ik achter mij gelaten en ik ging morgen verder langs de Moezel. Het kanaal des Voges liep langzaam omhoog. Er zaten dan ook veel sluizen in. Als je hier met de boot doorheen moet varen dan moet je wel geduld hebben denk. Bij elke sluis steeg ik een aantal meter. Langzaam veranderde dan ook het landschap want uiteindelijk zat ik toch op circa 370 meter boven n.a.p. Langs dit kanaal fietsen was wel heel mooi met veel groen.

De hele weg had ik ook een, meestal lichte, tegenwind. Gisteren de hele dag voornamelijk de 10 rond getrapt. Vandaag zat ik meestal op de negen. De tegenwind was dan wel iets minder maar er was in ieder geval geen regen en de zon scheen ook regelmatig. Tegen vieren arriveerde ik in Epinal en checkte ik in bij het Ibis hotel. De fiets kon in de parkeergarage waar ze een afgesloten fietsenkelder hadden. Even na mij checkten twee Duitse dames op de fiets in. Onderweg was ik ook al een aantal Duitse vakantiefietsers tegengekomen. Het is duidelijk dat ik in Lotharingen zit. Vroeger tijdens de Frans - Duitse oorlog (1870-1871) was Epinal en vele andere plaatsen in deze omgeving dan ook Duits gebied.

Na het douchen het centrum van Epinal gaan bekijken. Dit stelt niet echt veel voor. Ik had er meer van verwacht. Er is een kerk, een ruïne, een soort van Japanse toren en wat oudere huizen. Maar ik had het snel gezien. Neergestreken op Place des Voges bij Brasserie du Commerce. Een lokaal bier gedronken en gegeten. De ober sprak zowaar een paar woorden Nederlands.

24 juni 2024: Epinal - Nancy

Epinal uitgereden en na drie kilometer zat ik weer op de officiële route. Nog steeds langs het Kanaal des Voges. Maar nu licht naar beneden. Het viel me nu nog beter op hoeveel verval het kanaal had bij iedere sluis. Het was een warme en zonnige dag vandaag maar veel last had ik er niet van want grotendeels reed ik in de schaduw.

Tegen tweeën reed ik Nancy binnen. Ik had een appartement gehuurd in de binnenstad van Nancy vlakbij het grote trekpleister het Stanislav Plein. Maar daar kon ik pas om 16:00 terecht. Niet erg want ik wilde mijn remmen laten repareren. Vlakbij bij mijn appartement laf de fietsenzaak Cyclomaniak. Ze hadden goede reviews. De nieuwe remblokjes konden ze er opzetten en dit zou vanmiddag gebeuren. Ik zou geappt worden als het klaar was. De tassen kon ik zolang laten staan.

Het centrum ingelopen en bij de plaatselijke VVV een stadsplattegrond gehaald met een aantal routes die ik kan lopen. Al even het Stanislav plein bewonderd. Er op lopen kon ik niet want het was afgezet. Kinderen uit de stad hadden er een defilé vanwege de Olympische Spelen in Parijs. Er werd ook streng gecontroleerd. Iedereen die het plein op wilde werd gecontroleerd en moest zijn of haar tas openmaken. Maar er zat wel een lek in de beveiliging. Via het VVV kantoor het plein op liep was er geen controle. Hier kwam ik bij toeval achter. Op het plein ook veel politie met grote machinegeweren. Men liet niets aan het toeval over.

Naar het park gegaan en een colaatje gedronken. Tegen vieren op weg naar het appartement. De sleutel zat ik een kleine safe die vastgeketend was aan traliewerk die voor de ramen hing. Er waren twee safes maar beide kreeg ik niet open met de code die ik per mail ontvangen had. Het zou niet de eerste keer zijn dat het niet werkt maar vreemd was het wel. Gebeld met de eigenaar die me eerst was veiligheidsvragen stelde. Er bleken twee knoppen op de safe te zitten. De achterste had ik niet gezien omdat de safe niet te draaien was. Eind goed al goed ik was binnen.

Het appartement gecheckt en een half uurtje op bed gelegen. Nog wat boodschappen voor het ontbijt gedaan en een soort van botanische tuin bewonderd die vlak bij mijn appartement lag. Tegen half zeven kreeg ik een app van de fietsenzaak. Er was een probleem met mijn remmen en vandaag kreeg hij het niet meer gefixt. Mijn tassen opgehaald. De fietsenmaker legde me uit was het probleem was. Bij het plaatsen van de nieuwe remblokjes moest hij, volgend hen, aan een boutje draaien met als gevolg dat er iets kapot gesprongen was. Dit was zowel bij de voor als bij de achterrem gebeurt. Ik kan me bijna niet voorstellen dat bij beide remmen dit probleem optreedt. Feit is dat beide remmen nu kapot zijn. Morgen ging hij of een collega kijken naar een alternatief zodat ik mijn weg kan vervolgen. Lukt dit niet dan is het einde verhaal. Want ik heb geen tijd meer om te wachten. Dan wordt het met het openbaar vervoer naar huis vrees ik.

‘s Avond uitstekend gegeten bij Restaurant La Primatiale. Daarna nog wat gaan drinken bij een biercafé waar het vol met studenten zat. De jonge Fransen drinken steeds meer bier in plaats van wijn. Gelezen in het boek van John Le Carrré ‘Tinker, tailor, soldier, spy’. Tegen half twaalf terug naar het Stanislav plein. Dit is mooi verlicht nu. Tegen twaalven terug naar het appartement. Het is goed geweest voor vandaag. Morgen door Nancy gaan wandelen.

25 juni 2024: Nancy

Zelf mijn ontbijtje moeten verzorgen. Dan mis ik toch een hotelontbijt. Een mens wordt snel verwend ;-) Tegen half tien de stad in. De zon scheen al stevig en het was dan ook al goed warm. Er waren twee wandelingen die ik wilde doen. Allereerst de Middeleeuwse wandeling en daarna die van de Art Noveau. Beide wandelingen stonden op mijn stadsplattegrond maar waren ook goed aangegeven met bordjes en symbolen op de stoep. Bij de belangrijkste monumenten stond uitleg maar jammer genoeg alleen in het Frans.

‘s Middags de koelte van het park opgezocht. Gelezen en naar de mensen gekeken. Tegen half zes mijn fiets gaan ophalen. Hele nieuwe remmen hadden ze erop gezet. De oude kreeg ik mee. Zou ik hier nog wat aan hebben? Ik besloot ze toch maar mee te nemen. In ieder geval zijn de hendels nog goed. Al denk ik nog steeds dat de fietsenmaker een fout gemaakt heeft. Die betreffende monteur was er nu overigens nu niet.

‘s Avonds om 18:00 was er de voetbalwedstrijd van Nederland tegen Oostenrijk. Maar het Franse team speelde tegelijkertijd. No way dat je dan ergens de verrichtingen van het Nederlandse team kan kijken. Via de liveblog van nu.nl de wedstrijd een beetje gevolgd. Toch spannend maar verloren helaas met 3-2 tegen. Oostenrijk. Toch waren we door naar de volgende ronde.

Weer goed gegeten bij Restaurant La Primatiale. Eigenlijk waren dit wel de beste diners van deze vakantie. Het is wel duurder maar dan heb je ook wat. Daarna nog een biertje genomen op het Stanislav Plein. Morgen naar Metz.

26 juni 2024: Nancy - Metz

Tegen negen vertrokken. Nancy was ik snel uit. Het zou vandaag een korte en vlakke rit worden langs de Moezel. Vandaag nog meer watervogels gezien dan normaal. Zwanen, aalscholvers, reigers en eenden. En ook grote vissen, forellen?, die boven het water uitkwamen. Ik had tijd genoeg vandaag dus er een tijdje naar gekeken. De reigers die er vlakbij stonden vonden het ook wel interessant maar durfden, denk ik, de aanval toch niet aan. Deze vissen waren een maatje te groot.

Onderweg werd ik regelmatig ingehaald door twee oudere mannen op hun elektrische fietsen. Zo nu en dan pauzeerden ze en dan haalde ik hun weer in. De een noemde ik de BMC man omdat hij een wielershirt van BMC droeg en de ander de Peugeot omdat hij op een Peugeotfiets reed. Beide mannen waren behoorlijk corpulent maar de BMC man reed altijd het hardst en lag altijd een stuk voor op zijn kameraad.

Naast de natuur was er ook nog wel wat anders te zien zoals de kerk en abdij van Pont-a-Mousson, een (gedeeltelijk) Romeins aquaduct, wat ooit een van de grootste aquaducten van de Romeinen was. En er was veel aandacht voor Amerikaanse GI’s die tijdens de Tweede Wereldoorlog gevochten hadden bij de Moezel.

Tegen drieën kwam ik in Metz aan en tegen vieren de stad ingelopen. Metz heeft een mooi oud centrum dat zeker de moeite waard is om het te bezoeken. Ik ben er een aantal jaren geleden geweest en heb toen een aantal dagen in Metz gelogeerd. Vandaag voornamelijk de kathedraal bezocht met zijn mooie glas-in-loodramen o.a. gemaakt door Chagall. Daarna doorgelopen naar Place Jeanne d’Arc, een liefelijk pleintje waar het heerlijk zitten is.

‘s Avonds goed gegeten, forel!, bij een restaurantje vlakbij mijn hotel. Daarna nog was biertjes gaan drinken op Place Jeanne d’Arc. Maar op tijd naar bed gegaan. Vandaag was een easy ritje maar morgen zal het lastiger worden.

27 juni 2024: Metz - Luxemburg Stad

Om half acht zat de ontbijtzaal al behoorlijk vol. Tegen negen op weg waarbij de eerst dertig kilometers bekend terrein voor me waren. Hier had ik al eerder gefietst. Vlak en wind in de rug. De eerste veertig kilometer gingen snel. Het is niet het mooiste stuk langs de Moezel. Er is nogal wat industrie. Bij Cattenom de Moezel verlaten.

Langs een enorme kerncentrale en daarna werd het heuvelachtiger. De vier enorme koeltorens van de kerncentrale had ik al enige tijd zien liggen en het duurde wel even voordat ze weer uit het zicht waren. Door wegwerkzaamheden moest ik een flink stuk omrijden. Dit scheelde toch al gauw zes kilometer. De hele rit bleef op en af gaan. Schaduw was er nauwelijks en de zon brandde flink. In een dorpje geluncht onder wat bomen.

Het eerste stuk door Luxemburg was niet echt geweldig. Ik reed door een industriegebied en drukke wegen. Wel waren er overal fietspaden. Het werd pas rustig zo’n zeven kilometer voor Luxemburg Stad toen ik via een fietspad door het dal van de Alzette kon fietsen. Het fietspad bracht me tot in het oude centrum van de hoofdstad van Luxemburg. Mijn hotel lag vlakbij het Hertogelijk Paleis dus ik moest nog flink klimmen voordat ik daar arriveerde.

Bij het hotel aangekomen kwam de receptionist al naar buiten gerend druk gebarend dat ik mijn fiets daarachter kon stallen. Het was dat ik de reviews op Booking.com had gelezen anders had ik niet begrepen dat hij de parkeergarage bedoelde waar ook een fietsenstalling, incl. Fietspomp en gereedschap, bij was. Maar eerst inchecken zei ik want ik had geen zin om met de bagage te gaan slepen. Tijdens het inchecken nog een hele discussie met de receptionist gehad toen hij mijn paspoort wilde kopiëren. Uiteindelijk hem een aangepaste scan, BSN nummer doorgestreept, toegezonden. Wij, de receptionist en ik, waren geen vrienden meer.

Na het douchen door de stad gelopen maar al snel gaan eten bij een restaurant met Luxemburgse specialiteiten. Goed eten voor een nog redelijke prijs. Nog wat door de stad gelopen en bij Brasserie Simon, die een eigen brouwerij heeft, hun pils en IPA geprobeerd. Zeker niet verkeerd. Tegen elven naar bed.

28 juni 2024: Luxemburg Stad - Troivierges

Om half acht bij het ontbijt. Geen ontbijtbuffet deze keer maar bediening aan tafel. Het was allemaal erg afgemeten en voor een fietser wat weinig. Om een of andere reden was mijn Garmin aangesprongen en had nog maar 39% batterij. Snel nog wat bijladen! Tegen negen op weg.

Afdalen naar de benedenstad en daarna door de voorsteden naar het platteland. Hoe verder je van de hoofdstad afkwam hoe mooier dat het werd. De eerste veertig kilometer waren gemakkelijk en vlak. Daarna volgenden een paar intensieve klimmen en de bijbehorende afdalingen. Zo nu en dan een kasteel op een bergtop. Uiteindelijk vlakte het terrein weer wat af. Maar heuvelachtig bleef het toch, de klimmetje waren vaak steil of was ik gewoon moe aan het worden?

Maar het aantal hoogtemeters, ruim 1200, waren behoorlijk vandaag. Tegen half vijf ingecheckt bij Hotel Restaurant Lamy. Er waren nog wat andere fietsers waaronder een ligfietser. Hij stond voor me bij de receptie tijdens het inchecken en vroeg of er 's morgens koemelk bij het ontbijt was. Ik vond het wel een vreemde vraag bij het inchecken en ook bij de receptioniste zag ik de verbazing op het gezicht. Maar het antwoord was positief. 's Avonds prima gegeten in het restaurant van het hotel. Al was ik wel van tafel gewisseld omdat men mij in eerste instantie buiten aan een hoge tafel met hoge barkruk gezet had. Niet erg prettig om te dineren vind ik zelf. 29 juni 2024: Troisvierges – Monschau Vroeg opgestaan en gaan ontbijten. De ligfietser stond was al zo goed als klaar met zijn ontbijt en verliet de ontbijtzaal. Toen ik mijn cornflakes wilde aanlengen met melk zag ik dat de literfles helemaal leeg was. Bij het personeel om melk gevraagd. De ontbijtdame was heel verbaasd dat er geen melk meer was want ze had de fles helemaal gevuld vertelde ze me en u bent pas de tweede ontbijtgast deze ochtend. Ik moest meteen aan de ligfietser denken en zijn vraag over melk bij het inchecken. Waarschijnlijk had hij de hele literfles opgedronken. Ik zou vandaag tegemoet gereden worden door John en John. De eerste John woont samen met zijn vriendin Rita in Monschau en ik zou bij hen blijven overnachten. Anders was ik waarschijnlijk in één keer naar huis gefietst. Bij St. Vith kwam ik de beide Johnnen tegen. Eerst een koffie en gebak genomen in het centrum van St. Vith en daarna door naar Monschau via de Vennbahn. Afzien voor me want beide Johnnen zaten op de racefiets. 30 juni 2024: Monschau – Hoensbroek Tegen tienen weggereden. John en Rita wonen vlak langs de Vennbahn dus dat bespaart me een klim vanuit Monschau. Vandaag een makkelijke rit van circa zeventig kilometer waarvan vijftig over de Vennbahn. Tot Aken is dus lekker rustig en daarna nog zo'n twintig kilometer naar Hoensbroek. In het begin van de middag was ik weer thuis. Deze fietsvakantie meer kilometers gemaakt dan ik normalerwijs doe. Maar het was de moeite waard en goed te doen door het vlakke karakter van de Blauwe Loper. En ik ga zeker nog eens terug naar Frans Baskenland. Al heb je hier wel goed materiaal en een goede (klim)conditie voor nodig. Leeswijzer

De Katharen-Basken fietsroute / Peter van Rossum en Kees Mieras

Fietsroute de Blauwe Loper naar de Middellandse zee: Heerlen – Stes.Marie-de-la-Mer / Johan Groenewold en Ger Keijsers

https://www.europafietsers.nl/

Foto's van deze fietsvakantie

#fietsvakanties #fietsvakantie #fietsroutes #fietsen #frankrijk #cycling #france #katharenroute #Blauwe Loper

0 notes