#slavinnen

[twafordizzy]

Du Camp fotografeert, Flaubert observeert

Het is 1849 als Maxime du Camp (1822-1894) en Gustave Flaubert (1821-1880) beginnen aan een rondreis door Egypte, Palestina, Syrië, Turkije, Griekenland en Italië. Maxime du Camp fotografeert in opdracht van de Franse regering. Schrijver in wording, Gustave Flaubert, houdt er een reisdagboek op na. Maxime du Camp fotografeerde in Egypte; bron beeld: oscarenfotos.com De fotografie mag dan een rage…

[joostjongepier]

Wat?   Prisoners from the Front (1866), Sharpshooter (1863), The Cotton Pickers (1876) en A visit from the Old Mistress (1876) door Winslow Homer

Waar?   Tentoonstelling Winslow Homer – Force of Nature in de National Gallery, Londen

Wanneer?   6 januari 2023

Na de Tweede wereldoorlog nam New York het stokje van Parijs over als wereldhoofdstad van de kunst. Amerikaanse kunst van na 1945 is in Europa dan ook volop te vinden. Wie bijvoorbeeld een bezoek brengt aan het Museum Ludwig in Keulen, krijgt een goed beeld van de Amerikaanse kunststromingen in de tweede helft van de twintigste eeuw. Hoe anders ligt dat met Amerikaanse kunst vóór 1945! Die is zelden te vinden in Europese musea. In maart 2019 bezocht ik de tentoonstelling Es war einmal in Amerika in het Wallraf-Richartz Museum in Keulen. Deze expositie bood een uniek overzicht van Amerikaanse kunst vanaf de koloniale tijd tot de jaren zestig van de twintigste eeuw. Alle grote namen uit de Amerikaanse kunstgeschiedenis waren hier vertegenwoordigd, inclusief Winslow Homer.

Als ik Londen bezoek in januari 2023 loopt in de National Gallery de expositie Winslow Homer – Force of nature op zijn eind. Ik heb mijn vakantieweekje zo gepland, dat ik deze, voor Europa, bijzondere tentoonstelling nog net kan bezoeken. De tentoonstelling, die tot stand kwam in nauwe samenwerking met het Metropolitan Museum of Art in New York, laat mooi zien hoe het werk van Homer zich in de loop van de tijd ontwikkelde.

Winslow Homer begon als tekenaar voor onder meer Harper’s Weekly in de Amerikaanse burgeroorlog. Fotografie bestond wel al, maar het afdrukken van foto’s in kranten en tijdschriften was technisch nog problematisch. Daarom maakte men gebruik van tekenaars, wier werk werd omgezet in houtgravures, die wel konden worden afgedrukt. Naast het naken van zijn tekeningen, begon de jonge kunstenaar ook te schilderen. Een van zijn bekendste werken uit de jaren rond het einde van de Amerikaanse Burgeroorlog toont een noordelijke officier tegenover een groepje zuidelijke soldaten van verschillende leeftijd. Het keurige tenue van de generaal steekt af tegen de povere kledij van de gevangen zuidelijke soldaten. Door de compositie, waarbij overwinnaar en verliezers op een rij staan, suggereert het werk niettemin een zekere gelijkwaardigheid.

Een ander fascinerend werk uit Homers beginperiode toont een soldaat van het noorden, zittend op een tak, zijn geweer richtend op een (voor ons onzichtbaar) doel. Een onheilspellend werk, omdat je als kijker weet dat er een dode gaat vallen. Het is echter de vraag of dat de zuidelijke soldaat zal zijn waarop dit geweer zich richt of de scherpschutter, die ook heel goed zelf doelwit zou kunnen zijn. Die dubbele bodem in het werk zullen we bij Homer nog vaker tegenkomen.

In het decennium na de burgeroorlog, begon Homer het dagelijks leven van Amerikanen te schilderen. De slavernij was afgeschaft, maar veel verbeterde er niet voor de Afro-Amerikaanse inwoners van het zuiden. Het leven bleef hard en door wetten en andere maatregelen werd verzekerd dat rassensegregatie bleef bestaan. Dat er na afschaffing van de slavernij maar weinig veranderde, toont ook het werk The Cotton Pickers: twee zwarte jonge vrouwen zijn katoen aan het plukken, hetzelfde werk dat ze als slaven moesten verrichten.

Een schilderij waarop deze segregatie nog pijnlijker voelbaar is, toont het bezoek van de oude meesteres aan haar voormalige slavinnen. De rijk uitgedoste blanke vrouw staat letterlijk tegenover drie, aanzienlijk armoediger uitgedoste, zwarte vrouwen waarvan er één een kind op de arm draagt. De ogen van de zwarte vrouwen tonen wantrouwen. De ontmoeting oogt allerminst als een vrolijke gebeurtenis.

[betoverheks]

Ook in de zomer heersen er virusjes. En ook in de zomer heb ik ME. En ook in de zomer zijn mijn spieren zo stijf als een geile jonge god. Dus ook in de zomer bivakkeert Heks regelmatig in bed. En wat doet ze dan om de tijd te doden? Televisie kijken natuurlijk.

Op die manier loop ik tegen het programma ‘Bad Habits, Holy Orders’ aan. Maar terwijl ik erover begin te schrijven is er een programma over onze Nederlandse geschiedenis met slavernij op TV West.

Over hoe we daar toch liever niet meer aan herinnerd worden. Over hoe er allerlei keurige Nederlandse straten zijn vernoemd naar de rijke stinkerds, die daar hun dubieuze vermogen aan te danken hadden……..

one tete lohkay

one tete lohkay

one tete lohkay

Intussen ben ik op zoek naar informatie over de serie. Hoe heette ‘ie ook alweer? Het ging over nonnen en meisjes.

‘Nonnen en eisjes’ intoetsen in een zoekprogramma voldoet om een eindeloos lange reeks verhalen over misbruik en uitbuiting van jonge Nederlandse vrouwen tevoorschijn te toveren! In de vorige eeuw! Vrij recent nog zelfs: Tot 1996!

Er zijn vrouwen, die compensatie vragen voor jarenlang in gevangenschap als een slaaf onbetaald zwoegen voor die Katholieke Kutkerk. Omdat ze bijvoorbeeld ongewenst zwanger waren geworden van meneer pastoor.

En krijgen ze het? Nou, een mondjesmaat minuscuul excuusje hier en daar. Maar geen geld. De schatrijke Kuttelieke klotekerk trekt zijn handen ervan af. De verweekte rukkers!

Dus ook blanke Nederlandse slavinnen blijven achteraf in de kou staan. Geen compensatie en nauwelijks erkenning van hoe er met hen is omgesprongen. Net als hun zwarte broeders en zusters.

Ik ken een afstammeling van gevluchte slaven, de spiritueel leider van zijn volk ook nog eens, die zijn bloedeigen dochters en nichtjes, vrouwen en cliënten systematisch heeft verkracht.

Ja…. Slechte mensen heb je overal. Altijd…….

The white privilege. The male privilege. The spiritual leader privilege…. The Kutheliek privilege……. Niet te verwarren met het Petrijns Privilege!

Ik vind een intrigerend artikel van een zwarte vrouw, die het zwarte privilege aan den lijve heeft ondervonden. Huh? Wat nu weer? Ja. Ook dat bestaat

Jefferson groeide op met zwart privilege, en dat was bevrijdend maar verstikkend….

Ik vind ook een artikel over Femke Halsema. Zij vindt het onzin om het hier ter lande te hebben over white privileges. Niemand heeft hier ooit achter in de bus moeten zitten, omdat hij of zij een ander kleurtje hadden. Wij hebben zo onze eigen niet erg fraaie geschiedenis op dat vlak. Laten we ons daarmee bezig houden.

Iedereen valt er natuurlijk weer overheen, maar Heks vindt haar uitspraken verfrissend.  Ik heb een bloedhekel aan het eindeloze gehussel met deze onderwerpen. De hopeloze  kruisbestuiving tussen elkaar wildvreemde dwarsverbanden. Kijk maar naar die vreselijke uit verband gerukte wauwse zwarte Pietdiscussie.

Maar goed. Mijns inziens kun je altijd nog beter de zwarte Piet trekken dan een gemiddelde vrouw zijn…….. Dan trek je altijd aan het kortste end. Voor je het weet ben je je vrijheid kwijt. Moet je die Piet geheid aftrekken als je in de zak beland!

Dus nog voordat ik een letter op papier heb gezet over ontaarde Britse meisjes als was in de harde handen van doortastende Britse nonnen struikel ik over de rare verhalen betreffende diezelfde kerk. Word ik tegelijkertijd doodgegooid met wetenswaardigheden over de echte geschiedenis achter de façades van de over de top buitenhuizen van onze o zo succesvolle voorouderlijke koloniale ondernemers over zee.

Ondernemers, die vaak voorin de kerk te vinden waren. Zowel tijdens hun leven als daarna. Begraven onder prestigieuze zerken. De rijke stinkerds.

Over lijken gaan is zo gedaan. Hebzucht voedt zichzelf met honger naar meer. Nooit genoeg macht en controle. Beter dan jij. Meer waard. Je andermans leven toe-eigenen. Lijfeigenen.

En dan de Grote Doofpot! In mijn grootmoeders schattige peperkoekhuisje stond er eentje naast de kolenkachel. Hele hanengevechten en grote heisa’s zijn er in verdwenen. Hardhandige opvoedmethodes en grensoverschrijdend gedrag. De doofpot bij ons thuis naast onze eigen kachel was zo mogelijk nog rijker gevuld!

Maar morgen doe ik weer een poging. Want het is een leuk verhaal over die ontaarde meisjes. En iets opwekkend? Daar kun je niet genoeg aandacht aan besteden.

Nog wat voorbeelden van Male Privileges! De grote plaag van vandaag!

Seksueel misbruik door Brabantse nonnen: schokkende en aangrijpende verhalen.

De meisjes van de Goede Herder: Dwangarbeid. In stilte werkten duizenden meisjes gedwongen in wasserijen en naaiateliers van kloosters. Het verwoestte hun jeugd.

Minderjarige meisjes uitgebuit als dwangarbeider in katholieke gestichten…

Nonnen maffia (afstandsbaby’s)

  Nondedju, wat krijgen we nu? Een verward verhaal over privileges. Witte mannelijke natuurlijk. Maar ook zwarte. En wat dacht je van het schrikbewind van katholieke nonnen ten aanzien van de gevallen vrouw? Nog vrij recent exploiteerden zij getroebleerde jonge meisjes als slavinnen binnen de gesloten poorten van hun doofpottige pottige instituut. Ook in de zomer heersen er virusjes. En ook in de zomer heb ik ME. En ook in de zomer zijn mijn spieren zo stijf als een geile jonge god.

[gaellereichmann]

Het was anders

Dit was een Natuur~ slavin.

Haar familie was haar bezitter, en hij zorgde voor aarde voeding voor de rest van zijn kinderen

Deze witte man kijkt té raar: hij is te ver over de gebieden gegaan van Sem, Japhet en Cham.

Blijf van objecten, heb u eigen slavinnen, terwijl haar familieleden rustig voeden

Mochten geen vliegmachines maken. En haar familie had ook geen eten en had onnatuurlijke producten.

Hij zorgde en kleedde haar familie, wanneer hij haar beging.

De blanke zorgt niet voor haar familie wanneer hij haar begaat.

Dit is Algemene Stelling: maar is die Waar?

Landeigen producten:

Cuba heeft koka bladen

India opium poppy’

En daar zijn die fabriekszotten allemaal verslaafd aan,

Maar tóch zij ook.

(Ik bedoel, Heel Saudi Arabia is níet verslaafd, en Ethiopié ook niet: hoe is dat mijn schuld?)

Zijn dit dan tóch achterlijken? De Aziaten? Tegenover van de Hebreeuwen/Arabieren.

Soms denk ik dat Het Kalifaat en Judaisme en Christelijk Koptische regimes.

De Wereld Ordening zijn. De Regering.

[wijngaardbarendrecht]

Manna voor vandaag

Iets over het hoofd zien. 👀💬

Als we een goed voorbeeld willen hoe geloven werkt, hebben we het voorbeeld van Abraham

Abram, wel een bijzondere man.

Er was in die tijd nog geen wet, geen speciaal volk van God.

Abram moest het hebben van de overleveringen, de verhalen van de vaders voor hem.

Het verhaal van Abram begint ermee dat God tot hem spreekt.

Hij moet zijn woonplaats verlaten en dat doet hij dan ook.

Dat begin vind ik al een behoorlijke daad van geloof.

Iets verder in het verhaal komt Abram door een hongersnood in Egypte terecht.

Met zijn mooie vrouw komt hij bij Egypte aan en dan staat er het volgende: Genesis 12:

En het gebeurde, toen hij op het punt stond om Egypte binnen te gaan, dat hij tegen zijn vrouw Sarai zei: Zie toch, ik weet dat je een vrouw bent die knap is om te zien.

Als de Egyptenaren je zien, dan zullen ze zeggen: Dat is zijn vrouw! Dan zullen ze mij doden en jou in leven laten.

Zeg toch dat je mijn zuster bent, zodat het mij omwille van jou goed zal gaan en ik omwille van jou blijf leven.

Eerlijk gezegd begrijp ik het wel.

Het was een halve waarheid. En in die tijd had de koning alle macht.

Dus ja...angst kan om de hoek komen kijken.

Dan gaat het verder....

En het gebeurde, zodra Abram in Egypte kwam, dat de Egyptenaren de vrouw zagen dat ze bijzonder knap was.

Ook de vorsten van de farao zagen haar en zij prezen haar aan bij de farao. Daarom werd de vrouw meegenomen naar het huis van de farao. Omwille van haar deed hij goed aan Abram, zodat hij kleinvee, runderen, ezels, slaven en slavinnen, ezelinnen en kamelen kreeg. Genesis 12: 14-16

Dus Sarai verdwijnt naar het paleis en Abram blijft achter en wordt gecompenseerd voor zijn knappe zus.

Als we 2 verzen terugkijken valt iets op.

Vers 13: Zeg toch dat je mijn zuster bent, zodat het mij omwille van jou goed zal gaan en ik omwille van jou blijf leven.

Vers 16: Omwille van haar deed hij goed aan Abram, zodat hij kleinvee, runderen, ezels, slaven en slavinnen, ezelinnen en kamelen kreeg.

Het opvallende is dat Abram een inschatting maakt, en precies krijgt wat hij wilde.

Namelijk, hij zei: " zodat het mij omwille van jou goed gaat en ik blijf leven".

En dat gebeurde. Hij bleef leven en werd goed

verwend door de koning.

Maar was dit nou echt wat hij wilde.

Hij was zijn dierbare vrouw kwijt. Die werd van een ander.

Soms kunnen we een inschatting, keuzes maken en we krijgen wat we gewild of gepland hadden.

Maar we zien daarbij wel eens andere zaken over het hoofd.

Waarom, omdat onze gedachten een inschatting zijn van wat wij voor ogen hebben. We zijn beperkt en overzien het geheel niet.

Wij mensen denken, plannen en bidden.

We krijgen verhoringen maar lopen ook tegen onverwachte zaken aan.

Dingen die we niet goed voorzien hadden.

Gelukkig staat dit voorbeeld in de bijbel.

Ook de grote Abram kende dit probleem al.

We mogen leren in onze verwachtingen en gebeden God om leiding te vragen.

Abram kreeg wat bij hoopte, alleen hij had het geheel niet overzien.

Ik hoop dat we leren om te vragen wat wijs is.

Heer U overziet alle dingen, help ons stap voor stap. Gelukkig is onze God zo trouw,

Abram en Sarai werden wel weer uit deze situatie geholpen. Want zo is onze God!

We mogen God vertrouwen, in onze gebeden, Zijn voorzienigheid en in Zijn uitkomsten.

Groeten van

Esther Schijve

[arminiuzz]

Aida, Verdi

Heel toevallig kwam ik op de interwebben de website tegen van de Europese zender Arte. Op de teevee kom je hem alleen maar tegen als je 's avonds, beetje aangeschoten maar nog geen zin aan het bed, doorzapt ver voorbij de BBC, de  Belgische en Duitse Zenders: Arte, de Association Relative à la Télévision Européenne, een Duits-Franse teevee samenwerking. En soms bleef ik dan hangen bij een interessante documentaire. Maar op de interwebben kun je kiezen wat je wil zien. Democratie! En daar kwamen een hele serie opera's langs, waarvan ik als eerste Aida heb gezien. In delen, dat wel, want het is een hele zit, zo'n opera, met name voor het beeldscherm, want in een concertzaal is dat veel beter te doen. Aida is een opera van Giuseppe Verdi uit 1871, gemaakt ter gelegenheid van de opening van het Suez kanaal. Dat Suez-kanaal is al een heel oud project: Darius de Grote, alleenheerser van de Perzen, heeft al ruim voor onze jaartelling een voorloper van dit kanaal laten graven om zijn schepen van de Indische oceaan naar de Middellandse zee te laten varen. Geopolitiek en kolonialisme en globalisatie, ruim voordat de Europeanen dat dunnetjes overdeden. Het huidige Suez-kanaal is ontwikkeld door een Frans-Engels Consortium waar de Egyptenaren ook een klein aandeel in hadden, maar zeker niet eigenaar in waren. Ik heb vroeger, als baardeloze jongeling, in een Jules Verne roman een gloedvol betoog gelezen ter ondersteuning van dit grootse project, een Frans project volgens Jules Verne, want de leidende ingenieur was de Franse Ferdinand de Lesseps. En eerlijk gezegd, door de bouw van het Suez-kanaal is de wereldhandel enorm gegroeid en versneld: de schepen met goederen uit Azie konden nu vele malen sneller Europa bereiken, met gevolgen voor houdbaarheid en omloopsnelheid. Maar of het goed voor de Egyptenaren was, dat weten we niet. We weten wel dat de kolonisatie van oost Afrika hierdoor versneld is geworden. De Nederlanders hebben hun troepen voor de Politionele Acties na WOII naar Indonesië gestuurd door het Suez kanaal heen. Rondom Afrika zou die tocht weken langer duren. De vraag is dus: voor wie is het goed geweest dat het Suez-kanaal werd gegraven. Het is in ieder geval goed geweest voor de Europeanen.

Het Suez-kanaal als symbool van een al eeuwen bestaand globalisatie. Daarvoor is dus de Aida gemaakt. Giuseppe Verdi, de componist, is de held van Italië en met name van de 19e eeuwse eenwording van Italië. Bij zijn begrafenis in 1901 zongen honderduizenden Italianen zijn Slavenkoor uit Nabucco: Va pensiero. Mijn moeder zong het vroeger tijdens het koeien-melken! Sweet memories. Voor de Italianen in 1901 was het duidelijk: zij zelf waren de Joodse slaven, die door de eenwording vrijgemaakt waren van de middeleeuwse feodale staatjes. Een opera van Verdi is dus een belangrijke zaak. Aida was een monsterproductie. Ik heb verslagen gelezen van uitvoeringen met levende olifanten, bij de piramides van Gizeh. "Enorm" is een te klein woord hiervoor. De opera die Arte uitvoerde is van de Franse Opera uit Parijs, in 2020 opgenomen, in Corona-tijd dus, De regie van deze opera is in handen van de Nederlandse Lotte de Beer, een groeiende ster aan het opera-firmament. Zij heeft geen keuze gehad in de uitvoerders, maar wel in de vormgeving. En ze heeft geprobeerd de kolonialistische context van deze opera te benadrukken. Aida gaat over een gecompliceerde driehoeksverhouding temidden van een oorlog tussen het oude Egypte en Ethiopië. Prinsessen en slavinnen, krijgsheren en koningen komen voorbij. En het einde is bevredigend romantisch: een liefdesdood van de geliefden die elkaar tijdens hun leven niet konden krijgen. Lotte de Beer heeft hier een aantal keuzes gemaakt die volgens mij interessant zijn, maar die niet altijd overtuigend zijn. Het is een mooie casus in hoe je een oud kunstwerk, een opera van 150 jaar oud, nu kunt uitvoeren, terwijl wij een ander gesprek voeren over kolonialisme dan de 19e eeuwers. Een heel mooi element van haar regie zit in de tableaux vivant die ze ingezet heeft: allemaal schilderijen van de romantici: De Vrijheid leidt het volk, van Eugene Delacroix, bijv, en Napoleon over de Alpen van Jean-Lois David. Het doel van deze tablaux is mij niet altijd helder, net zomin als haar keuze om de twee Ethiopische slaven/gevangenen als marionettepoppen neer te zetten. Soms is het een beetje genant.

Maar onbetwist is de kwaliteit van de muziek. Prachtig wordt het Celeste Aida gezongen.

[spiekelspaey]

Blanke slavinnen

[jeanschoonbroodt]

Eindtijd : De anti-christo... en de Laodicea- Gemeenten.

https://www.ad.nl/binnenland/vredespaleis-wil-uniek-pact-tussen-wereldreligies~aaf96b17/?utm_source=whatsapp&utm_medium=social&utm_campaign=socialsharing_web&fbclid=IwAR1YTeqJtKaLj6s9a9FS-jMxJJuPz2raskmTzP1uZSsAzKD6GpPF1ZAzADo&referrer=https://l.facebook.com/

De Vicarius Fili Deï = getalswaarde 666 = anti-christo = andere christus = paus... en zijn medestanders voor de één- wereldreligie van het Beest-systeem... en dus de vertegenwoordigers/medestanders van de Hoer Babylon = Vaticaan met haar Babylonische en Griekse en Egyptische goden en godinnen en religieuze heidense en Judaistische rituelen, overkleed met een zgn. christelijke saus/leer, het geheimenis. Opb. 13.+14 + 17-18. Niet iedereen herkent dit geheimenis, omdat het zo “vroom” en “goed” lijkt. Satan weet hoe hij zijn valse profeten en valse apostelen en valse leiders en valse herders en valse leraren en valse evangelisten en valse broeders moet laten uitzien, of zich moet laten gedragen/toneelspel/huichelarij, alsof zij de “ware heiligen” zijn. Zij verloochenen namelijk de ware zuiverste apostolische en profetische en openbarende en geschiedkundige en archeologische feiten... of verdraaien ze... of vermengen de waarheid met leugen... om miljarden mensen naar de hel te brengen. 

Satan/ Lucifer/de duivel en zijn demonen hebben hen in hun macht... of ze het zich bewust zijn of niet. Er zijn mensen, die denken dat ze God dienen, maar misleidt zijn door satanische religieuze onreine geesten. Daarom ziet men in hun levens seksuele ontsporingen, zoals  o.a.  misbruik, verkrachtingen en homofiele en bi-seksuele en pedofiele en lesbische en sodomie en necrofiele activiteiten... en allerlei machtsvertoon en machtswellust en manipulatie... en geldzucht/geldgier/hebzucht en jaloezie enz.  

Romeinen. 1 ; 18. en de daar op volgende verzen beschrijven, waarom mensen slechte dingen denken... en/of slechte dingen doen... of gewoon verdorven/slecht zijn in hun wezen. Zij staan onder de toorn/woede van GOD, omdat ze Hem niet echt ten volle erkennen... en niet die eer geven en dankzegging en aanbidding, die Hem alleen toe komt. Zij drukken de waarheid en gerechtigheid van GOD weg/of onderdrukken haar... en kiezen bewust voor de leugen... of prakticeren bewust, tegen beter weten in, ongerechtigheid. God geeft ze daarom over aan een geest van verwerpelijk denken/onreine geest/demon. En daarom ontsporen ze. Efezen-brief, Hoofdstuk 2, de verzen 1-3, tonen ons de toestand van deze mensen. Ze moeten Satan/Lucifer/de Duivel, die in de lucht heerst, dienen als zijn slaven door zijn wil te gehoorzamen. 

Alleen de Barmhartigheid van GOD YHVH, de Ware Heilige Hemelse en Rechtvaardige Almachtige GOD en Vader van de schepping, de IK BEN, en Zijn genade kan hen nog redden van dit eeuwige verderf, door Zijn Geest en het Hoge Priesterschap van Jezus Christus en Zijn heilswerk op Golgatha... en Zijn bloed-storting aldaar geschiedt op het vloekhout/martelpaal/kruis en op de grond... en via een spleet in de rotsen sijpelde Zijn zoenbloed naar het zoendeksel van de Ark van het Verbond. ( Deze was/is verborgen in een grot onder de plaats waar vroeger Zijn kruis stond.) Zo verzoende GOD de gehele schepping met Zich. Alleen de satan en de afgevallen engelen en demonen werden van dit verlossings-en verzoeningswerk uitgesloten. Kolossenzen. 1. en Efeziërs. 2 ; 4-22. en Hebr. 2 ; 16. en  Judas 1-25. 

Satan had de macht te doden en hield/houdt de mensen door angst voor de dood/door doods-angst onder slavernij. Jezus Christus heeft hem overwonnen en onttroond... door de mensen vrij te kopen uit zijn macht door Zijn lijden en bloedstorting en sterven en dood en opstanding en verhoging aan de rechter hand van GOD YHVH, de Vader. Jezus voldeed aan alle eisen van GOD om de mensheid te bevrijden uit de macht/slavernij van de zonde en zonden en van de duivel en demonen en onreine geesten en van de dood en het dodenrijk.

God’s toorn/woede over de ongehoorzaam van de mens, die uitgevoerd werd/wordt door satan, moest bekoeld worden, omwille van de eisen der gerechtigheid naar de wet van God, (via engelen aan Mozes en aan Israël en de mensheid gegeven). De volkomen genoegdoening voor God’s aangezicht ten heile van de mens kon niemand op aarde vervullen. Want allen hadden/hebben al gezondigd... en staan daarom schuldig voor God en waren/zijn daarom strafwaardig... en hebben de vloek en de eeuwige straf/veroordeling verdiend. 

Gelukkig is GOD’s liefde zo groot, dat HIJ besloot om zijn eigen zoon Jezus over te geven in die gruwelijke kruisdood. De volmaakte, onschuldige, reine en onbevlekte Zoon van GOD, die God was vanaf alle eeuwen, werd mens... en leefde volmaakt... en nam de zonde en de zonden/misdaden van de schuldige en strafwaardige en de verdoemenis- waardige mensheid op Zijn onschuldig lichaam... en nam het vreselijke oordeel van GOD de Vader, via satan uitgevoerd, op Zich... en was gehoorzaam aan GOD’s reddingsplan voor de mensheid... en offerde Zich voor ons allen op... zodat de satan nu onteigend zou worden van de mensenzielen, die hij in zijn macht had. Jezus kocht ons met Zijn bloed/leven/ziel vrij. We zijn NU niet meer het eigendom van satan, maar van Jezus de Christus en van GOD de Vader. GOD geeft ons door Jezus Christus het eeuwig leven, zo wij dit niet afwijzen/verwerpen/verachten. We hebben NU vrede met GOD door Jezus Christus en Zijn bloed. Amen. De deur naar de hemel, naar Jezus’ en God’s troon, staat NU open voor iedereen. Iedereen mag NU met vrijmoedigheid tot GOD de Vader naderen in gebed en zich door Hem geliefd weten. Maar GOD wil NU wel, dat wij dit eren, waarderen en doen... en Jezus Christus en Hem huldigen/loven/prijzen en danken en verheerlijken. GOD, de Vader, en Jezus de Christus luisteren naar onze gebeden... en verhoren ze naar Hun liefde en wijsheid en waarheid en gerechtigheid en barmhartigheid en Hun plannen. Amen. Joh. 3 ; 16.

God heeft Zijn gezalfden met de Ware Heilige Geest. 

Ef. 1 ; 13+14. en 1 Joh. 2 ; 27. en Joh. 14-17. en 1 Kor. 12-14.

Satan heeft ook zijn “gezalfden” met “geesten van demonen”, die zelfs bepaalde werkingen van God’s Geest imiteren... om het volk van God te verleiden.

Satan wil de totale controle over alle mensen via zijn Hoer Babylon en het anti-christelijke Beest-systeem... en de huidige religies, wetenschappen, technologieën, ideologiën en zelfs via sociale systemen en zgn. hulporganisaties. Hij is bereidt zich als een engel van het licht te verstellen. Zijn hoofdzaak : Men houdt zich niet met Jezus Christus bezig noch met de ware navolging van Hem noch met het ware evangelie. Hij is zelfs bereidt Gemeenten van Jezus Christus/kerken te infiltreren met zijn Nikolaieten en Izebels en zijn toneelspelende slaven/slavinnen... om daar te verleiden en te misleiden en de mensen te onderwerpen aan zijn dwaalleraren en valsen en dwaalleringen en heerszuchtigen en ambitieuzen en hoogmoedigen en geldzuchtigen en welvaartspredikers, en dus de leringen en krachten van de satan zelf... en zijn demonen. Soms koopt hij zich in... in kerken/gemeenten of christelijke organisaties door leningen/subsidies of grote geldsommen... om je zogenaamd succesvoller/groter te maken, waardoor hij uiteindelijk langzaam maar zeker de macht overneemt via de geldschieters, waardoor zij uiteindelijk bepalen wat er gepredikt mag worden... of niet... of hoe... of wie er predikt of als leiders of leidsters aangesteld worden... of aan wie men zich moet onderwerpen... of met wie men moet samenwerken. Sommige samenwerkingsverbanden, verbonden. allianties enz. zijn niet het werk van God’s Geest, maar van een satanische zwermgeest, die de gelovigen en religieuze ijverigen willen bij elkaar brengen... en/of houden, gelijk een zwerm bijen onder zijn supervisie, via een of andere religieuze leider/machthebber/heerser.

U leeft in deze tijd. Maar ziet U het ook ? Wilt U het zien... of wilt U het bewust negeren/verloochenen ?

De vervulling van de openbaringen van het Boek Openbaring zijn al gaande, maar ziet U het ook ? Herkent U het al ? Of bent U ziende blind en horende doof, zoals velen om U heen ?

Zie, de zendbrief, die De Amen, De Trouwe en Waarachtige Getuige, De Oorsprong der schepping van GOD, aan de engel/bode van de 7 e Gemeente/Gemeente van de eindtijd zond, de Gemeente te Laodicea, de materiële en financiële welvarende Gemeenten/kerken/gelovigen, die vooral waarde hechten aan veel geld, luxe, weelde, gemak, genot, volksrecht/mensenrechten/democratie, maar niet aan GOD's Recht en heilige Gerechtigheid en Zijn oordeel. De Here zegt, dat zij noch koud noch warm is, maar lauw is... en ondanks, dat ze overvloed heeft en niets nodig heeft, in God's heilige ogen ellendig en erbarmelijk en arm en blind en schandelijk bloot/naakt is, zonder zich dit bewust te zijn. De Here roept haar op/raadt ons aan ... en dus U/ ons... om van Hem Hemels Goud te kopen, dat in het vuur beproeft/gelouterd/gegloeid is, zodat we rijk worden in Zijn ogen. En dat we ons met Zijn witte klederen des heils, de rechtvaardigheid des geloofs... en de rechtvaardige daden der heiligen, bekleden, zodat de schande van onze naaktheid niet openbaar worde. En dat we van Hem Hemelse Ogenzalf kopen en daarmede onze ogen zalven, zodat we ziende worden. De Here straft en tuchtigt/kastijdt alle ware zonen des geloofs, die HIJ lief heeft. Hij roept ons op vlijtig te zijn en ons te bekeren, zodat we gehoorzame trouwe discipelen/zonen God's worden, die heilig en rechtvaardig leven... vol van goede werken... en dus een levend waardig getuigenis zijn Tot Zijn eer. Amen.

De Here zegt : Zie, IK sta voor de deur en klop aan. Wanneer iemand Mijn stem hoort... en de deur opent, dan zal IK tot hem ingaan... en het nacht-maal met hem innemen... en hij met Mij.

Wie overwint, die zal IK geven om met Mij op Mijn troon te zitten, gelijk ook IK overwonnen heb en met Mijn Vader op Zijn troon zit. Wie een oor heeft... die hore hetgeen de Geest de Gemeenten zegt.

En dit alles schrijf ik U in de heilige naam, boven alle andere namen verhoogd en verheven in de hoogste hemelen en op aarde en in en onder de aarde :  

Jezus de Christus, de Levende, de Heerser en Here, de Koning boven alle koningen verheven. Amen. Hallelu-YHVH. Amen.

God's zegen over allen, die HIJ lief heeft... en die Hem gelovende gehoorzamen in navolging van Zijn Voorbeeld. Amen ; zegt de Geest. Amen.

D.d. 29.08.2019. Jean Schoonbroodt.

[jdreport]

Wees welkom: Jihadiste die terugkeer eist blijkt echtgenote van beruchte IS’er 

Een van de Nederlandse jihadistes die in een Syrische detentiekampen vastzit en terug naar Nederland wil komen, blijkt de vrouw van een beruchte Deense IS’er die wordt verdacht van het plannen van aanslagen en het houden van slavinnen.

Maandag oordeelt de rechtbank of Nederland haar en 22 andere IS-vrouwen terug moet halen.

[…]

Ze waren huisvrouw, vrijwel altijd binnenshuis om te koken en voor de…

[prijst-almachtige-god]

‘Verbreek de betovering’ Clip 1 - Hoe kunnen we de terugkeer van de Heer verwelkomen?

Christelijke film ‘Verbreek de betovering’ Clip 1 - Hoe kunnen we de terugkeer van de Heer verwelkomen?

De vier bloedmanen zijn reeds verschenen. Dat betekent dat de grote catastrofes weldra zullen toeslaan, zoals is voorspeld in het boek Joël, “En ook op de dienaren en op de dienaressen zal ik mijn Geest in die dagen uitstorten. En ik zal wonderen laten zien aan de hemel en op aarde: bloed, vuur en rookzuilen. De zon zal in duisternis veranderen en de maan in bloed, voordat de grote en verschrikkelijke dag van Jehova komt” (Joël 2:29-31). Voordat deze grote catastrofes ons teisteren, zal de geest van God Zijn dienaren en slavinnen voeden, en zal Hij een groep van overwinnaars samenstellen. Als we niet kunnen worden opgenomen voordat deze grote catastrofes toeslaan, zullen wij die catastrofes vermoedelijk niet overleven. Bliksem uit het oosten getuigt dat de Heer is teruggekeerd, de waarheid heeft gesproken en een groep overwinnaars heeft samengesteld. Zijn daarmee niet de profetieën uit de Bijbel vervuld? Is Bliksem uit het oosten de manifestatie van het werk van de Heer?

Sommige bijbelteksten zijn ontleend aan de Nieuwe Bijbelvertaling © 2004/2007 Nederlands Bijbelgenootschap.www.debijbel.nl

uit ‘De Kerk van Almachtige God’

Meer bekijken: De Redder is reeds wedergekeerd

[graphicartscollection]

De heerlyke beloning en glorieryke zegepraal der deugd

De heerlyke beloning en glorieryke zegepraal der deugd

      De Heerlyke Beloning en Glorieryke Zegepraal der Deugd : Vertoond in de Verwonderlyke Lot- en Levensgevallen, van een Door het Huwelyk Ongelukkig Geworden Huisvrouw; Die, Na Dat ze Door Haar eige Man Tot Slavinnen Was Verkogt … Eindelyk Door Hem Weder Wierd Opgezogt ... = [The Wonderful Reward and Glorious Triumph of Virtue: Shown in the Astonishing Fate and Life of a Housewife Who Became…

[dino4949blog]

Ben je op zoek naar 24/7 D/s of gewoon contact met een slavin die een dominante mannelijke SM Meester zoekt. Alles is mogelijk op het gebied van BDSM, van vanilla tot een harde aanpak. Een slavin zal altijd naar haar Meester luisteren en doen wat hij haar opdraagt. Beginnende slavinnen zoeken een Meester die ze alle kneepjes van het vak leren. SM slavinnen zonder veel ervaringen zoeken een Meester die weet hoe hij een onderdanige vrouw moet behandelen. Meldt je nu aan bij Slavin zoekt Meester.

[are-scared-of-revolution]

Slavernij op Curaçao

Door: Jeannette van Ditzhuijzen en Els Langenfeld

Slaven die zelf slaven hielden en vrijen die voor een bestaan in slavernij kozen: het slavenbestaan op Curaçao zag er anders uit dan de geijkte verhalen over de verhouding tussen blank en zwart suggereren.Historisch Nieuwsblad 5/2007

Slaven deden zelf mee aan het systeem

Ander beeld van de slavernijEr was eerder slavernij in Afrika dan op de Caribische plantages en in het zuiden van de Verenigde Staten. Toch worden steevast alleen blanken aangesproken op de ellende van de slavernij. Gemakshalve vergeet men dat zwarten en kleurlingen soms zelf ook slaven hielden. Niet alleen in Afrika, ook op Curaçao, waar menig voormalige slaaf zelf slaveneigenaar werd. In sommige gevallen lijkt het zelfs alsof vrije lieden vrijwillig voor de slavernij kozen.

Er is op Curaçao nog nooit grondig onderzoek gedaan naar de leefomstandigheden van de slaven, afgezet tegen die van de 'gewone man'. Een eerste duik in het Nationaal Archief van de Nederlandse Antillen levert al meteen een beeld op dat haaks staat op het stereotype van de boze blanke meester versus de arme zwarte slaven. Sterker nog: de slaven deden zelf mee aan het systeem.

Er was eerder slavernij in Afrika dan op de Caribische plantages en in het zuiden van de Verenigde Staten

Neem de negerslaaf Johannes Paulus Rib. Hij was 33 jaar oud toen hij zichzelf in 1842 vrijkocht met het geld dat hij had verdiend als schrijnwerker. Zijn voormalige eigenaar, Andries de Lannoy, had Rib namelijk een opleiding laten volgen, een niet ongebruikelijke gang van zaken in die tijd op Curaçao. Daardoor kon Rib als vrij man een goed bestaan opbouwen. Twintig jaar na zijn vrijmaking werd Rib zelfs plantage-eigenaar: voor 3800 gulden kocht hij de kleine plantage Papaya, inclusief de inventaris van twee slaven, veertig runderen en honderdvijftig schapen.

Zijn eerste slaaf had Rib al in 1846 aangeschaft, gevolgd door diverse andere slaven, die hij verhandelde. Opvallend genoeg kocht hij niet zijn in slavernij levende familieleden vrij. Op 1 juli 1863, de dag waarop alle slaven hun vrijheid kregen, had de voormalige slaaf zelf negen slaven en slavinnen in eigendom. Een flink aantal, want op dat moment bezat tweederde van de Curaçaose slaveneigenaren hooguit vijf slaven. Slechts tien van de 721 eigenaren op het eiland waren in het bezit van honderd of meer slaven.Handel in plaats van plantagesWas de slavernij op Curaçao anders dan bijvoorbeeld in Suriname of de Verenigde Staten? In sommige opzichten wel. Suriname en de Verenigde Staten waren plantage-economieën, waar de slaven hard nodig waren om goede oogsten te leveren. De waarde van de slaaf werd er bepaald door zijn productiecapaciteit. Curaçao daarentegen leefde van de handel. Daar vertegenwoordigde de slaaf zélf een bepaalde waarde, waarmee je kon handelen. Zoals een belegger nu aandelen op de beurs verkoopt als hij in geldnood zit, zo verkocht de Curaçaoënaar een slaaf wanneer de oogst tegenviel of wanneer het slecht ging met de handel.

Een ander verschil is dat op de afgelegen Surinaamse plantages zo'n honderd tot honderdvijftig slaven werkten. Op Curaçao daarentegen was een plantage meer een 'gemengd bedrijf' met een handjevol slaven. Zo'n plantage leverde producten als gierst, bonen, meloenen en komkommers voor eigen gebruik en de binnenlandse markt. Verder werden er geiten, schapen en runderen gehouden, zowel voor het vlees als de melk, en hadden sommige plantages zoutpannen.

Zoals een belegger nu aandelen verkoopt als hij in geldnood zit, zo verkocht de Curaçaoënaar een slaaf

Slechts enkele van de circa honderdzestig plantages waren wat groter, maar ook daar woonden en werkten niet meer dan een paar dozijn slaven. Ter vergelijking: rond 1815 leefde in Suriname ruim 75 procent van de bevolking in slavernij; op Curaçao ging het toen om minder dan 50 procent, namelijk 6800 op een bevolking van 14.000.

Op Curaçaose plantages woonden en werkten overigens niet alleen slaven. Rond 1800 leefden er ruim tweeduizend 'vrije lieden' (zwarten en kleurlingen) op de publieke weidegronden of tussen de slaven op de plantage. Wanneer een eigenaar handen tekortkwam, huurde hij hen gewoon per dag in.  

Geen klassieke slavernijVooral in de plant- en oogsttijd was het ongetwijfeld hard werken. De slaven en vrijen maakten lange dagen op het land en daarna op hun eigen kostgrondje. Een plantageslaaf kreeg namelijk meestal een lapje grond tot zijn beschikking dat hij in zijn vrije tijd bewerkte. De opbrengst daarvan en van bijvoorbeeld de visvangst kon hij verkopen. Het geld mocht hij weliswaar houden, maar nogal wat eigenaren dwongen de slaven om spullen bij hen te kopen, tegen uiteraard te hoge prijzen. Plantageslaven hadden daardoor minder vaak dan stadsslaven voldoende geld om zichzelf vrij te kopen.

Een plantageslaaf kreeg meestal een lapje grond tot zijn beschikking dat hij in zijn vrije tijd bewerkte

Maar het klassieke beeld van de slaaf met achter hem een bomba (een slaaf die was aangesteld als opzichter) met zweep in de hand, komt in de archieven van Curaçaoeigenlijk nauwelijks voor. Zeker niet als het over stadsslaven gaat, die halverwege de negentiende eeuw bijna de helft van alle slaven uitmaakten.

Stadsslaven woonden en werkten in de stad als ambachtsman, huisbediende of sjouwer. Dikwijls verdienden ze zelfstandig een inkomen, waarvan ze een vast bedrag per week aan hun eigenaar betaalden. Of ze ontvingen van hem een (klein) salaris. Zo konden stadsslaven een huis huren, of sparen om zichzelf of hun kinderen vrij te kopen. Manumissie (vrijlating) kwam daardoor vaker voor dan in Suriname.

Vrijgelaten slavenDaarnaast werden slaven vaak vrijgelaten wegens trouwe dienst of genegenheid. Dit was een rechtstreeks gevolg van de nauwere band tussen slaven en hun meesters; een band die heel anders was dan in Suriname, waar de slaven op de plantages een geïsoleerde gemeenschap vormden.

De tegenwerping dat slaveneigenaren hun slaven vooral vrijlieten als ze oud of ziek waren, lijkt in zijn algemeenheid niet te kloppen met de cijfers. In de slavenregisters uit de negentiende eeuw zijn talloze oude, niet-gemanumitteerde slaven opgenomen, maar ook de manumissies van een groot aantal kinderen en slaven in de kracht van hun leven.

Slaven werden vaak vrijgelaten wegens trouwe dienst of genegenheid

Door de frequente manumissies was er in Curaçao een aanzienlijk groter aantal vrijen dan in Suriname: in 1863 was iets minder dan een kwart van de Surinaamse bevolking een vrije zwarte of kleurling; op Curaçao was dat ruim de helft.Sociale mobiliteit onder slavenOok door erfenissen konden slaven sociaal en financieel opklimmen. Zo valt dikwijls in testamenten te lezen dat de slaven na de dood van hun meester 'hun volkomen vrijdom en ontslag van allen slaafschen diensten' zouden krijgen. Verder lieten slaveneigenaren hun slaven soms kleren na, een meubelstuk, gouden sieraden, een geldbedrag, of een huis.

Daarnaast konden slavinnen via een liefdesrelatie tot rijkdom komen. De slavin Clementina en haar negen kinderen werden bijvoorbeeld gemanumitteerd door Clementina's minnaar en eigenaar, de Joodse koopman Manuel Penso. Penso was weduwnaar en had bepaald dat zijn wettige kinderen de ene helft van zijn erfenis zouden krijgen, en Clementina de andere helft. Dat was niet mis. Zijn onroerend goed bracht na zijn dood zo'n 38.000 gulden op, waarvan de helft dus voor Clementina was. Daarvan kocht zij de plantages Ma Retraite, Klein St.-Kruis, Hermitstil, Rozendal en Kas Grandi. In één klap was deze voormalige slavin grootgrondbezitster geworden.

Eenmaal vrij konden ex-slaven voor zichzelf beginnen

Eenmaal vrij konden ex-slaven voor zichzelf beginnen. Dat deed bijvoorbeeld Josef Kogen, die zichzelf ook Cohen noemde. Na zijn manumissie in 1833 kocht en verkocht hij slaven. Hij schafte de slavin Delai aan plus haar vijf kinderen, om ze in 1839 weer te verkopen. Ook de door hem gekochte slaven Davaela en Fabias deed hij binnen een halfjaar weer van de hand. De 33-jarige ex-slaaf kocht verder vervallen woningen op, die hij repareerde en vervolgens met winst verkocht. Uiteindelijk was hij eigenaar van diverse huizen in Otrobanda, Pietermaai en Punda.

Misverstanden over de slavernijHet is dan ook een misverstand dat alle blanken op Curaçao rijk waren en alle zwarten en kleurlingen arm. Naar schatting bezaten in de negentiende eeuw meer dan honderd voormalige slaven een of meer woningen, een stuk grond of zelfs een plantage. Hoeveel zwarten of kleurlingen slaven bezaten is niet exact bekend, omdat zich soms achter een 'blanke' naam een kleurling verborg. Waarschijnlijk ging het in 1863 om zo'n 15 tot 20 procent van de slaveneigenaren. Zeker is dat van de 721 slaveneigenaren in dat jaar er 25 vroeger zelf slaaf waren geweest.

Het is een misverstand dat alle blanken rijk waren en alle zwarten en kleurlingen arm

In het Nationaal Archief op Curaçao zijn niet alleen voorbeelden te vinden van zwarten of kleurlingen die slaven bezaten, maar ook van slaven die eigendom waren van vrije familieleden. De voormalige slavin Catita bijvoorbeeld, erfde haar bloedeigen kleindochter Catalina. Catita vroeg manumissiebrieven voor haar aan, maar wel met de uitdrukkelijke bepaling dat Catalina en eventuele kinderen pas na haar dood van slaafse dienst bevrijd werden. Aangenomen mag worden dat in gevallen als dit de slaafse staat vaak niet meer was dan (het ontbreken van) een stuk papier.

Curieuze verhalen over slavenCurieuzer is het verhaal van Dondiego Martijn, die zijn vrijheid kreeg door zichzelf te ruilen tegen de negerin Maria Rosa en haar zoontje Simon. Dit kan betekenen dat Maria Rosa en Simon slaven waren van de slaaf Martijn. Misschien ook waren het vrijen die vanwege de bestaanszekerheid (voedsel, kleding, onderdak) liever in slaafse dienst traden. Een vrije zwarte of kleurling kon zichzelf namelijk verhypothekeren en zo (weer) slaaf worden.

Een dergelijke vrijwillige keuze wordt enigszins begrijpelijk na het lezen van het rapport van gouverneur-generaal Albert Kikkert uit 1817. Hij schrijft onder meer dat de 'stadsslaven, zoals de huisbedienden, sjouwers en anderen, over 't algemeen een beter leven hebben dan arme blanken en vrije lieden, die zelf voor hun onderhoud moeten zorgen'.

Maar hoeveel geld een slaaf ook verdiende en hoe goed het contact met zijn meester ook was: hij bleef een onvrije

Maar hoeveel geld een slaaf ook verdiende, hoe goed het contact met zijn of haar meester soms ook was, hij bleef een onvrije. Een slaaf was volkomen afhankelijk van zijn eigenaar en werd als handelingsonbekwaam beschouwd. Het gevolg van die handelingsonbekwaamheid was dat bijvoorbeeld de weduwe van Nicolaas Tentooren toestemming moest geven aan haar slavin Maria Louisa voor de manumissie van de slavin Maria. Maria Louisa had Maria ooit cadeau gekregen en hier bezat dus de ene slavin de andere. Maar Maria wilde zich van Maria Louisa vrijkopen, en dat kon alleen als de weduwe Tentooren - eigenaresse van Maria Louisa - haar zegen gaf aan deze transactie tussen de twee slavinnen.Zweepslagen en andere straffenDit alles suggereert uiteraard niet dat er geen misstanden voorkwamen op Curaçao. Want hoewel het volgens een wet uit 1812 verboden was 'slaven op ene onredelijke manier te straffen', gebeurde het natuurlijk toch. Dat ondervond de twaalfjarige slaaf Juan Carlo, die in 1818 door zijn meester Samuel Henriquez van plantage Klein Piscadera zwaar werd mishandeld. Na het toedienen van talloze zweep- en stokslagen smeerde Henriquez Carlo's wonden hoogstpersoonlijk in met een mengsel van citroensap en peper. Het was de straf voor de dood van een lammetje, dat door roofvogels was aangevallen.

Na talloze zweep- en stokslagen werden Carlo's wonden ingesmeerd met een mengsel van citroensap en peper

Een week later bezweek de jongen aan zijn verwondingen en de afschuw hierover was groot op Curaçao. Als waarschuwing voor andere slaveneigenaren werd Henriquez veroordeeld tot verbanning voor het leven uit de kolonie Curaçao 'op straffe van zwaardere straffen'. Maar ondanks deze en andere misstanden lijkt na diepgaande bestudering van talloze archiefstukken de conclusie gerechtvaardigd dat 'het juk van de slavernij' op Curaçao niet zo zwaar woog als ons vaak wordt voorgespiegeld.

Dit artikel is gebaseerd op bronnen uit het Nationaal Archief van de Nederlandse Antillen in Curaçao.

Herdenking slavernijverleden

Op 1 juli wordt elk jaar bij het Nationaal Monument Nederlands Slavernijverleden in het Amsterdamse Oosterpark het einde van driehonderd jaar slavernij herdacht. De slavernij werd afgeschaft na verzet van slaven en Nederlandse abolitionisten op 1 juli 1863. De herdenking wordt georganiseerd door het NiNsee (Nationaal instituut Nederlands slavernijverleden en erfenis). Namens de regering zal integratieminister Ella Vogelaar dit jaar de plechtigheid bijwonen.

Meer informatie

Over het leven van de 'gewone' Curaçaoënaar in de negentiende eeuw schreef Els Langenfeld Verhalen uit het Verleden (eigen uitgave, 210 p., € 20 incl. verzendkosten), bestellen via elseline@interneeds.com.

Rose Mary Allen beschrijft in haar recente dissertatie Di ki Manera? A Social History of Afro-Curaçaoans, 1863-1917 (304 p., Uitgeverij SWP, € 38,20) vanuit een sociologisch gezichtspunt de complexe maatschappelijke verhoudingen in de periode na de afschaffing van de slavernij.

Museum en Archief

Het Nationaal Archief van de Antillen is gevestigd in Willemstad, Curaçao. Het heeft een website met informatie:

www.nationalarchives.an

.Historischnieuwsblad.nl maakt gebruik van cookies. Klik

hier

voor meer informatie Sluiten

Niet accepteren

[waltervv-blog]

Indisch eten...

Ik heb vandaag een uitgebreide vegetarische maaltijd gegeten die bij momenten de neusvleugels deed trillen. Indiërs en kruiden zijn als een heilige twee eenheid. Vegetarisch, dus zonder vlees maar dat heb ik eigenlijk niet gemist. De smaakpapillen worden immers direct overspoeld door een tsunami van kruidigheid zodat mijn Europese mond wordt overvallen en de onderkaak direct KO is. De stimuli kunnen maar niet of nauwelijks worden verwerkt door het brein waardoor er een ‘smaakverlamdheid’ optreedt.

De maaltijd is bereid door de vrouw van collega die deze ochtend vroeg reeds in de pannen stond te roeren. Die Indische gasten weten niet half hoe ze het treffen met hun ‘slavinnen’ – welke vrouw staat er de hele ochtend in de keuken om 7 verschillende gerechten te koken om deze vervolgens naar het werk van manlief te brengen. 

[jeanschoonbroodt]

YHWH breidt zijn armen uit...

Dit zegt GOD : 

Ziet en hoort naar Mijn stem/woord/uitspraak : Ziet, IK heb de hemelen en de aarde gemaakt in zes dagen... en toch wil men Mijn almacht verloochenen in deze eeuw, ondanks al Mijn gunstbewijzen, die IK de mensenkinderen gaf door alle eeuwen heen en dat IK Me steeds weer kenbaar maakte onder en aan de mensen, hebben zij Mij niet gewild. Hun begeerten naar de dingen van de eeuw waarin zij leefden, waren hen belangrijker dan Mij of Mijn Zoon Yeshua ha Mashiach/Jezus de Christus te erkennen. IK BEN. 

Wanneer IK om Mij heen kijk en Mijn ogen uitgaan over de gehele aarde, dan zie IK velen ijveren voor allerlei religies en voor allerlei ideologiëen en voor allerlei ambitieuze beroepen en voor geld en luxe en aanzien en macht, maar zij horen niet naar Mijn stem. Zij willen Mij niet meer echt leren kennen, zoals IK BEN. 

Maar zie, IK weet dat zij verleid en misleid en gemanipuleerd werden/worden om niet Mijn waarden en normen te hanteren, maar hun eigen ego te promoten. Hun egoisme/zelfzucht is gevoed om naar de stem van de boze te luisteren, daar de meesten nooit geleerd hebben om echt te strijden tegen hetgeen Mijn woord “zonde” noemt. Velen hebben de maatstaven al zo verlegd, dat goed kwaad genoemd wordt, en kwaad goed genoemd wordt. 

Zie, IK zie en verneem al deze dingen, maar toch blijf IK Mijn armen uitbreiden en een ongelovige en ongehoorzame mensheid toe roepen door Mijn Geest en discipelen : Laat U verzoenen met GOD. 

En zie, waar men Mijn evangelie vaak gehoord heeft, daar kan en zal IK nog opwekkingen schenken. En tevens overal waar men het woord voor de eerste keer hoort... en IK hen het hart open om acht te geven op de boodschap van Ons eeuwig heil IN Christus Jezus. Amen. 

Maar zie, er zullen velen zijn die, ondanks het veelvuldig horen van God’s woord, verhardt blijven of zich alsnog gaan verharden of zullen afvallen van het geloof. Want zie, de satan gaat rond als een brullende leeuw, maar ook als een sluwe slang, die weet hoe zij haar prooi moet hypnotiseren en vangen met haar listen... en die werkzaam is via o.a. zondige ogen-lusten en de zondige begeerten/lusten in het lichaam, die hij daarin opwekt, en via de hoogmoed en trots en zelfverheffing die hij mensen in hun hart/geest/brein/denken geeft.

Kijkt uit voor de Teevee en Internet en de zgn. “onschuldige films/video’s" enz. Velen zijn daardoor al volkomen misleid geworden of zelfs wereld-gelijkvormig en satan-gelijkvormig gaan denken en spreken en/of handelen tot hun eigen verderf... en dat van anderen, door hun misleidende en verleidende en van God afvallig makende boze woorden en boeken/geschriften en foto-film/beeldmateriaal en boze praktijken, waarbij zij hen een zgn. “vrijheid” voor houden, die in werkelijkheid door losbandigheid hen verstrikt in de ketens van de satan en zijn boze geesten... en hun zielen kluistert aan de poorten van de hades/het dodenrijk/de buitenste duisternis, waar het tandengeknars en het geween zal zijn in alle eeuwigheden... om uiteindelijk, na 1000 jaren gevangenschap in het dodenrijk/de ondergrondse gevangenis, na het eindoordeel voor God’s troon, geworpen te worden als onheiligen/duivels in de tweede dood/vuurzee.

Zie, IK zeg het U hier wederom, omdat gij in een tijd leeft waar de satan alle media gebruikt om zijn slechte zaad te zaaien om daarmede mensenharten te beïnvloeden en te betoveren en te verstrikken in zijn leugens en bedrog en boze werken en afgoderijen en losbandigheden. IK BEN. 

Zie, ondanks al deze verleidingen en werken van de boze om mensenzielen te kluisteren en te ketenen aan zijn boze geesten, zal IK nog menigeen bevrijden en uit leiden van dit huis van de satan. Want zie, de satan bouwt zijn huizen/tempels/kerken/slachthuizen/gruwelhuizen om nog velen ten verderve te leiden. Maar zie, IK YHWH BEN GOD de Almachtige en zal nog menigeen aan zijn macht ontrukken. IK BEN. 

Hoort, gij volkeren, de tijd nadert, dat IK zal terug keren naar de aarde om op een dag Mijn voeten te plaatsen op de Olijf-berg ten oosten van Jeruzalem om Mijn duizendjarig vrederijk op te richten voor Israël en de natiën. IK BEN. Maakt u allen gereed. Maakt U op Mij tegemoet te gaan. Bekeert U, en komt in het reine met uw geweten en uw leven voor Mijn heilig aangezicht en dat van Mijn geliefde en verhoogde en verheerlijkte en volmaakte Zoon Jezus de Christus/Yeshua Hamashiach en met uw medemens, opdat gij op een dag uit de dood opgewekt zult worden.... en deel zult hebben aan Mijn heerlijke eeuwige en hemelse koninkrijk van GOD... en deel zult hebben aan de nieuwe hemel en de nieuwe aarde, waar heerlijkheid en volmaakte liefde en vreugde zal zijn en onvergankelijk leven bij Mij en Mijn Zoon Jezus de Christus met alle geliefden en geheiligden/heiligen IN Christus Jezus. Amen.

Gelooft en gehoorzaamt het evangelie van GOD meer dan de leugens van de duivel/satan en van zijn slaven en slavinnen, die Ons verachten en verloochenen en bespotten... en leugenachtig met zgn.  “kennis en wetenschap” beweren, dat Wij niet zouden bestaan.

Zie, de gehele schepping verkondigt Onze eer en heerlijkheid dag en nacht door alle wonderbare werken er in... en alle universele machten en krachten en hemellichamen, en dus de natuurmachten en krachten in de universa en op aarde en in de aarde, die Wij in het aanzijn geboden en geroepen hebben door Ons almachtswoord... en dit door Onze almachtige Geesteskrachten. Want ziet en hoort, dat deze zichtbare materiële werelden hun oorsprong hebben in Ons, die Wij de Onzichtbare Godheden, de Vader YHWH GOD, de Zoon YHWH redt de Gezalfde/Jezus de Christus en de Geest van YHWH/Heilige Geest, zijn in de onzichtbare werelden... van waar uit Wij de zichtbare werelden besturen/regeren. IK BEN.

Profetie d.d. 04.02.2017. oftewel het jaar 5777 volgens de Joodse/Hebreeuwse jaartelling.

Jean M.P. Schoonbroodt.

[terugkeervandezoon]

Je voelt bijna de storm op zee en de angst in de slavenverblijven door de instrumental heen

Ik ben de afgelopen maanden vaker verhuisd dan me lief is. Eind vorig jaar woonde ik in Meppel. Vanuit daar ben ik naar Bos en Lommer getrokken, maar ik moest weer terug naar m’n kinderkamertje in Meppel op het moment dat mijn toenmalige huisbaas het pand wilde verkopen. Naast dat het mentaal hartstikke slecht is voor een mens om in onzekerheid over verblijfplaatsen te verkeren, is het ook gewoon een ongelofelijke kloteklus om steeds opnieuw je spullen te pakken.

Gelukkig ben ik niet heel materialistisch ingesteld. Ik bezit bijzonder weinig dingen en kan me makkelijk redden met het minimale. Toch was er één object wat ik steeds met me mee heb gesleept: het boek Roofstaat, van Ewald Vanvugt. Het boek is een enorm gedetailleerd naslagwerk over de Nederlandse geschiedenis, en zoals de naam verraadt wordt de door Jan Peter Balkenende zo geliefde VOC-mentaliteit zonder genade gefileerd. Na het lezen van dit boek vraag je je af of je ooit nog trots kunt zijn op de geschiedenis van ons land.  

Dat deel van de geschiedenis heeft me altijd geïntrigeerd. Als kleine knul waren zeehelden als Michiel de Ruyter mijn grote voorbeelden – in geen enkele beroepsgroep was meer moed te vinden. Bovendien vertelde mijn buurman, die jaren stuurman was op tankers van Shell, me altijd verhalen over het leven op zee die zo veel indruk op mij maakten dat ik niet wilde inzien dat een groot deel van deze zeehelden de hele wereld terroriseerde.

Op een gegeven moment zag ik dat wel. Kempi heeft een grote rol gespeeld in deze bewustwording. Op zijn eerste album, Du Zoon, staat een nummer genaamd LORD. Op deze track vertelt hij het verhaal van de Lord Ligonier, het Britse slavenschip waar Kunta Kinte op vervoerd is. En dat is uiteraard geen prettig verhaal, laat me je dat alvast zeggen voor je begint te luisteren.

Het nummer begint met een skit waarin je twee slavenhandelaren hoort bakkeleien over de dagelijkse gang van zaken. De slaven zijn te duur of komen dood aan, maar ja, ze werken lekker hard dus laat ze maar doorkomen. Bovendien zijn de slavinnen geil, wat een zeer welkome bonus is voor Fransje. Pas als de beat omslaat – je voelt bijna de storm op zee en de angst in de slavenverblijven door de instrumental heen – wordt duidelijk hoe ernstig de pijn is.

Niet cry, niet cry, niet cry – no Het is een lange trip jongen, please ga niet dood Er staat je een hoop te wachten Je drijft naar een land, en daar haten ze ons zwarten – buckle up!

 https://www.youtube.com/watch?v=n51CZXRJSNE