#schilder amsterdam

[schilderamsterdam]

Ontdek de Kwaliteit van Schilder Amsterdam - Uw Expert in Schilderwerken!

Bij Schilder Amsterdam staan we garant voor professionele en betrouwbare schilderservices in Amsterdam en omgeving. Of het nu gaat om binnen- of buitenschilderwerk, onze ervaren vakmensen leveren altijd een strak en duurzaam resultaat. Wij werken uitsluitend met hoogwaardige materialen en zorgen voor een afwerking die uw huis beschermt en verfraait.

Onze locatie 📍 Zekeringstraat 17A, 1014 BM, Amsterdam, Noord Holland, Nederland is het startpunt voor uw schilderprojecten. Neem vandaag nog contact met ons op via 📞 +31203695638 of bezoek onze website https://schilderamsterdam.net voor een vrijblijvende offerte en persoonlijk advies.

Kies voor Schilder Amsterdam en ervaar waarom wij de favoriete keuze zijn voor schilderdiensten in Amsterdam!

#AmsterdamPainting #SchilderAmsterdam #HomeImprovement

[rudyboxman57]

Rudy Boxman, created paintings in the Old style of PIETER BRUEGEL de OUDE.. ( Dutch Painter ) #Museum #rijksmuseum #Amsterdam #ART #RudyBoxman #RJBTEAM #HD #HighDefinition 1920x1080HD #NEWS #NIEUWS #Painting #KUNST #BRUEGEL #PieterBruegel #schilder

[twafordizzy]

Nescio: 'Dag zonder laagtepunten'

bron beeld: breukvlakken.nl In mijn collectie Nescio-werken ontbrak het Natuurdagboek. Zakenman J. Grönloh (1882-1961) schreef onder zijn andere naam Nescio een klein maar fijn oeuvre bij elkaar. In het Natuurdagboek hield hij zijn uitstapjes bij die hij ondernam in de periode 1946-1955. Daarbij lag de nadruk op natuur zoals: wolken, water, lucht en licht. Die beschreef hij als een schilder, met…

[dutchjan]

May 31, 2023

[joostjongepier]

Wat?   Fischer ziehen ein Netz ein (1657) door Reinier Nooms, Zwei Fischerkutter in stürmischer See (1831) door Louis Charles Verbroeckhoven, Vor Morgate (1840) door J.M.W. Turner, Raddampfer im Sturm (1863) door Louis Mennet, Gewitter über dem Meer (1847) door Anton Melbye, Küstenfischer (1848) door Andreas Achenbach, Ohne Titel (Studie) (1840) door Andreas Achenbach en Brigg und Lodsenboot (1842) door Jean Antoine Théodore Gudin

Waar?   Tentoonstelling Spiegel der Welt – Schlaglichter auf Seestücke aus drei Jahrhunderten in Internationales Maritimes Museum Hamburg, Hamburg

Wanneer?   7 maart 2024

Het Internationales Maritimes Museum Hamburg is groot. Het enorme gebouw telt maar liefst negen etages met werkelijk alles wat met scheepvaart te maken heeft. Van ontdekkingsreizen tot cruiseschepen, van uniformen tot scheepskanonnen, van een gigantisch schip in Lego tot een zeilboot gemaakt van colablikjes. De achtste etage is gewijd aan vier eeuwen schilderkunst over zee en scheepvaart.  Uit deze collectie is een overzichtelijke tentoonstelling samengesteld, die al direct op de eerste etage te zien is: Spiegel der Welt. De expositie is overzichtelijk ingedeeld en begint met het land dat in de zeventiende eeuw de scheepvaart domineerde: Nederland. Het land had meer schepen dan Frankrijk en Engeland bij elkaar. De winsten van de wereldhandel maakten van Amsterdam de rijkste en meest innovatieve stad van de wereld.

Reinier Nooms (ca. 1623-1664) schilderde een werk dat onmiskenbaar zeventiende-eeuws Nederlands is. Driekwart van het schilderij bestaat uit wolken. Daaronder vindt de actie plaats: vissers halen hun netten op. Terwijl de boot links nog in de schaduw van donkere wolken ligt, wordt het scheepje rechts verlicht door de zon die voorzichtig door het wolkendek prikt. Nooms was zijn loopbaan waarschijnlijk gestart als zeevarende. Hij signeerde zijn werk dan ook met met ‘R. Zeeman’. Waarschijnlijk was hij leerling bij de beroemde zeeschilder Willem van de Velde de Oudere. Het Amsterdamse Scheepvaartmuseum wijdde in 2022 een tentoonstelling aan deze schilder en zijn gelijknamige zoon.

Is het werk van Nooms opgebouwd uit slechts een paar kleurtonen, dat van de Belgische schilder Louis Charles Verbroeckhoven (1802-1889) is helder van kleur. Zowel de golven als de zeilen van de schepen lichten prachtig op. Niet alleen de schepen zijn prachtig uitgewerkt; dat geldt ook voor de wolkenlucht en de zee.  In dat opzicht mag Verbroeckhoven zich, hoewel hij zo’n tweehonderd jaar later leefde, plaatsen in de traditie van de zeventiende-eeuwse Nederlandse schilders van zeegezichten.

Vanaf de achttiende eeuw werd de suprematie op zee overgenomen door het Britse Rijk. Nederlanders, Spanjaarden en Fransen moesten in zeeslagen tegen de Engelsen het onderspit delven. Succesvolle buitenlandse schilders werden naar Groot-Brittannië gehaald. Als het om zeegezichten ging waren dat vooral Nederlanders (zoals de eerder genoemde vader en zoon Van de Velde). Hun invloed op latere Britse schilders van zeegezichten was dan ook groot.

Mijn oog valt op een klein werkje van J.M.W Turner (1775-18510. Geen schilderij, maar een werk in potlood en wit krijt. Turner stond bekend als ‘schilder van licht en atmosfeer’ en in dat opzicht is dit werkje een echte Turner. In enkele verstrengelde potloodstreken geeft de kunstenaar de contouren van een schip weer. Met wit krijt laat hij de zon op de branding schijnen en suggereert hij een kustlijn met een gebouw. In 2020 identificeerde historicus Ian Warrell welk voorval Turner hier had vastgelegd. In 1840 had men bij Margate twee schepen van de Oostindië Compagnie moedwillig laten vastlopen in het zand om te voorkomen dat ze hun lading in een storm zouden verliezen. De lading werd gered en de schepen gerepareerd. We zien hier óf de Claudine óf de Westminster.

Door de Franse revolutie veranderde er veel in de schilderkunst van dat land. Kunstenaars verloren met de aristocratie hun mecenassen en moesten zich aanpassen aan de markt. Ontwikkelingen volgden elkaar snel op. De Parijse Salon van 1824 vormde een waterscheiding in de wijze waarop critici naar kunst  keken. Het onderwerp van schilderijen werd ondergeschikt aan het experimentele gebruik van schildertechnieken.

Op het schilderij van Louis Mennet (1829-1875) zien we hoe een raderstoomboot zich een weg baant door de hoge golven. Het kleurenpallet dat de schilder heeft gebruikt voor water en lucht is klein. Deze tonaliteit wordt alleen doorbroken door het rood van het schip. De witte schuimkoppen zijn wollig geschilderd, wat de suggestie geeft van opspattend water. De mensen aan boord worden weergegeven met slechts een aantal willekeurig ogende verfstippen, maar op afstand werkt dit uitstekend.

Bij het bekijken van het schilderij van Mennet, ben ik als landrot blij niet aan boord te zijn. Het doek doet me terugdenken aan een boottocht die ik ooit maakte van Borneo naar het ‘paradijselijke’ eiland Pulau Tiga. Het stormde en de golven waren hoog. Het water was zo wild dat we bij aankomst niet konden aanleggen. Met de bagage boven ons hoofd moesten we naar de kust van het eiland waden. Op het eiland was van het ‘paradijselijke’ niet veel te zien was. Het hele strand lag, als gevolg van de storm, vol aangespoeld hout en andere rommel. De ervaring heeft me geleerd dat ik de zee liever op schilderijen zie dan daadwerkelijk overal om me heen.

In de jaren twintig van de negentiende eeuw ontstond in Denemarken een generatie schilders die sterk beïnvloed was door de Duitse Romantiek. De natuur en het alledaagse leven van vissers gingen het beeld bepalen. Daarbij werd de werkelijkheid vaak geïdealiseerd. Deze Deense ‘Gouden Eeuw’ (althans wat kunst betreft) bereikte tussen 1820 en 1850 zijn hoogtepunt.

Op Gewitter über dem Meer van Anton Melbye (1818-1875) zien we een zeilschip dat in de storm zijn mast is kwijtgeraakt. Het drijft onbestuurbaar op zee. De sfeer van dit werk, maar ook van de andere Deense schilderijen op deze tentoonstelling, is totaal anders dan de werken hiervoor. Er straalt frust van uit, zelfs als er een storm wordt weergegeven. De golven hebben geen witte koppen, maar zijn donker, soms haast zwart. Het schilderij lijkt op te roepen tot existentiële reflectie.

Mede doordat Duitsland niet over een eigen zeemacht beschikte, speelden zeegezichten tot laat in de negentiende eeuw nauwelijks een rol in de Duitse kunst  De vlootpolitiek van keizer Wilhelm II bracht daarin verandering. Zeestukken werden propagandamiddel met nadruk op het militaire aspect. Na beide wereldoorlogen verdwijnt deze militaire dimensie grotendeels, ten gunste van een, soms nogal nostalgische kijk op het verleden.

Andreas Archenbach (1815-1910) schilderde aanvankelijk dramatische zeescènes en scheepswrakken. Later ging hij zich meer toeleggen op het weergeven van het alledaagse leven van vissers en zeelui. Op Küstenfischer  verbeeldt Achenbach de terugkomst van een Nederlandse vissersvloot met zogenaamde ‘Buisen’. De boten zijn aan het aftuigen. Op de meest linkse boot is al een net in de mast gehangen om te drogen. Een groep mensen draagt de vangst in manden aan land.

De tentoonstelling besluit met een aantal tekeningen. Deze variëren van een tamelijk technische werkschets (Andreas Auerbach) tot een volwaardig kunstwerk (Théodore Gudin).

[gio-huis-schilder-amsterdam]

Gio - Professionele Huis Schilder en Winterschilder in Amsterdam

Hallo, mijn naam is Giovanni, ook bekend als Gio. Ik ben een professionele commerciële schilder gevestigd in Amsterdam, Nederland. Ik ben gespecialiseerd in het schilderen van huizen, commerciële gebouwen en magazijnen, evenals binnen- en buitenschilderwerk. Ik schilder ook gevels, muren (binnen en buiten), tegels, deuren, daken, toiletten, gordijnen, trappen en allerlei soorten meubels. Neem gerust een kijkje in mijn werk op mijn websites en social media. Bedankt.

Site Pinterest

Dockerhub

Mixcloud

Gravatar

Google Plus

Gisgus

Twitch

Deviantart

Issuu

TED

Flickr

Flipboard

Gamebuino

Dribble

Anobii

Twitter

Magcloud

Goodreads

ReverbNation

Product Hunt

Know Your Meme

Trello

ArtStation

BAND

Behance

Hatena

Skitterphoto

Wedding Bee

Quia

Arch Daily

Replit

Blogger

Sway

8tracks

Qiita

MyMiniFactory

Vocal

Telegra

Hubpages

Codepen

Sketchfab

Mystrikingly

[toosvanholstein]

Ary Scheffer, onbekend in Nederland, beroemd in Frankrijk maar wel een standbeeld in Dordrecht

Ary Scheffer, geboren in Dordrecht maar beroemd in Frankrijk. Nu geëerd met de expositie 'LIBERTÉ! Ary Scheffer & de Franse Romantiek' in het Dordrechts Museum. Over zijn rol in kunst, revolutie en vrijheid. Een prachtige en interessante expositie! #art

Voor zover ik weet staan er in Nederland maar van drie schilders beelden in de openbare ruimte. Van Rembrandt natuurlijk, op zijn eigenste plein in Amsterdam. Vanzelfsprekend ook van Frans Hals in, hoe kan ‘t anders, Haarlem. En van ene in Dordrecht geboren Ary Scheffer, in Dordrecht dus. beeld van Ary Scheffer in Dordrecht zelfportret van Ary Scheffer op 30-jarige leeftijd Moet ik die kennen,…

[deepnachogiver]

Waar in Nederland woon je het fijnst? Vergelijking met Delft.

Introductie

Nederland is een prachtig land met een rijke geschiedenis en diverse steden. Van de bruisende sfeer van Amsterdam tot de rustige charme van kleinere steden zoals Delft, er is voor ieder wat wils. Maar waar woon je nu echt het fijnst? In dit artikel gaan we dieper in op de stad Delft, en vergelijken we deze met andere populaire woonlocaties in Nederland. We zullen kijken naar verschillende aspecten zoals cultuur, veiligheid, voorzieningen en natuurlijk de algehele levenskwaliteit. Dus, ben je benieuwd of Delft de ideale plek voor jou is? Laten we beginnen!

Waar in Nederland woon je het fijnst? Vergelijking met Delft

Wanneer je nadenkt over waar je wilt wonen in Nederland, zijn er verschillende factoren om te overwegen. Qua ligging is Delft centraal gelegen tussen grotere steden zoals Den Haag en Rotterdam. Dit maakt het gemakkelijk om gebruik te maken van een breed scala aan voorzieningen en activiteiten.

Is Delft een leuke stad om te wonen?

Delft wordt vaak geprezen om zijn unieke charme en historische karakter. Met zijn schilderachtige grachten, oude gebouwen en levendige sfeer biedt de stad veel voordelen voor bewoners. De combinatie van cultuur, geschiedenis en moderne voorzieningen maakt het aantrekkelijk voor zowel jong als oud.

Een belangrijk aspect dat bijdraagt aan de aantrekkelijkheid van Delft is de sociale cohesie. De inwoners zijn over het algemeen vriendelijk en betrokken bij hun gemeenschap. Dit zorgt ervoor dat nieuwe bewoners zich snel thuis voelen.

Waar staat Delft om bekend?

Delft staat vooral bekend om zijn Delfts Blauw aardewerk en als de thuisbasis van de tandarts delft beroemde schilder Johannes Vermeer. Daarnaast heeft de stad een rijke geschiedenis die teruggaat tot de middeleeuwen. De oude binnenstad met haar smalle straatjes en historische gebouwen biedt een prachtig decor voor dagelijkse activiteiten.

Delft is ook bekend vanwege zijn universiteit, de Technische Universiteit Delft (TU Delft), die internationaal erkend wordt voor haar technische opleidingen. Dit trekt veel studenten naar de stad, wat bijdraagt aan een dynamische sfeer.

Wat moet je zeker doen in Delft?

Er zijn tal van activiteiten die je niet mag missen als je in Delft bent:

Bezoek het Vermeer Centrum: Leer meer over het leven en werk van Johannes Vermeer. Verken de Oude Kerk: Deze prachtige kerk is beroemd om zijn scheve toren. Ontdek het Prinsenhof: Een historisch museum dat gewijd is aan Willem van Oranje. tandarts Geniet van een rondvaart door de grachten: Ontdek Delft vanuit een ander perspectief. Proef lokaal bier bij een brouwerij: Zoals Brouwerij De Pelgrim.

Deze activiteiten geven je een goed gevoel voor wat Delft te bieden heeft.

Is Delft ouder dan Amsterdam?

Ja, Delft is inderdaad ouder dan Amsterdam! Terwijl Amsterdam officieel werd gesticht in de 12e eeuw, gaat de geschiedenis van Delft terug tot ongeveer 1246 toen het stadsrechten kreeg. Deze rijke historie maakt dat er veel te ontdekken valt in deze stad.

Is Delft een leuke winkelstad?

Delft heeft een charmant winkelgebied met zowel bekende ketens als unieke boetieks. De markt op donderdag en zaterdag biedt lokale producten en h

[rotterdamvanalles]

Een man op een pas aangelegd pad aan de Rochussenstraat ter hoogte van de 's-Gravendijkwal, 1930.

De Rochussenstraat dankt zijn naam aan Charles Rochussen (1814-1894) Rotterdams schilder. Hij stamde uit een welgestelde Rotterdamse familie. Hij volgde les aan de Haagse academie van Beeldende Kunsten. Rochussen verbleef van 1849 tot 1869 in Amsterdam en keerde toen pas weer terug naar Rotterdam. Rochussen was ook bestuurslid van de Rotterdamse academie. Hij was een bekwaam schilder en aquarellist. Hij ontwierp historische optochten en werd bekend met zijn taferelen uit de vaderlandse geschiedenis, een genre dat in de eerste helft van de negentiende eeuw heel populair was. Ook schilderde hij soldatentaferelen en het tijdverdrijf van de gegoede burger, zoals harddraverijen, valkenjachten en zeilwedstrijden. Daarnaast was hij illustrator van vele boeken en hij voorzag schilderijen van verschillende collegaschilders van figuren. Zijn belangrijkste leerlingen waren August Allebé en G.H. Breitner.

De fotograaf is Frans van Dijk en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam.

[peecee-columns]

Btw-verhoging zorgt voor verschraling cultuursector

Ter introductie van de nieuwe tekenopdracht stond er een kennismaking met de schilderijen van Vincent van Gogh op het lesprogramma. Ik vroeg aan de brugklasleerlingen wie deze beroemde schilder kende. Het is immers een gouden regel om als docent de voorkennis van de leerlingen te testen en zodoende het instapniveau van de daaropvolgende theorie te bepalen. Bijna alle vingers gingen de lucht in. Jonathan combineerde deze actie met de wijze vraag ‘of dat die van dat oor was?’ Ik bevestigde dat het de schilder was die bij zichzelf een oor had afgesneden. “Maar gelukkig kennen we deze kunstenaar ook van zijn bijzondere schilderijen”, sloot ik aan op zijn spontane reactie, terwijl ik op het whiteboard een greep uit het rijke schilders-oeuvre van de grootmeester liet zien.

We wisten van tevoren niet wat we ervan konden verwachten; het was immers de eerste keer dat mijn collega en ik de tekenopdracht met betrekking tot het werk van Vincent van Gogh gingen uitvoeren. Nadat de brugklasleerlingen eerder in het schooljaar al kennis hadden gemaakt met materialen als kleurpotloden, stiften, inkt en plakkaatverf, zou deze opdracht worden uitgewerkt met wascokrijtjes op zwart tekenpapier. Elke leerling kreeg tevens een willekeurig voorbeeld van een schilderij van van Gogh uitgedeeld. Het was de bedoeling dat ze goed gingen bekijken hoe de schilderijen waren opgebouwd en hoe hij de verf had verwerkt. Na een aantal lessen keken we vol trots naar de bijzondere en diverse eindresultaten. De opdracht was meer dan geslaagd. Luc verzekerde me: “Meneer, dit is de mooiste tekening die ik in mijn leven heb gemaakt. Ik geef hem cadeau aan mijn moeder!”

Deze opdracht maakten de leerlingen in juni van het vorige schooljaar. Ondertussen gonsde het in de media al van de geruchten dat het nieuwe kabinet een btw-verhoging wilde gaan doorvoeren van 9 naar 21 procent op veel zaken die het leven de moeite waard maken, zorgen voor een verrijking van de geest en dus ook een weldaad zijn voor het gehele lichaam. Denk hierbij onder andere aan het bezoeken van theatervoorstellingen, musea en festivals, het lezen van boeken, kranten en tijdschriften en het ondernemen van diverse sportactiviteiten. Kortom, dit gaat dus niet alleen kunst- en cultuurminnend Nederland voelen, maar vrijwel iedereen. Links- of rechtsom. Zouden de stemmers die een rood bolletje hebben ingekleurd bij een naam die beloofde ‘het allemaal anders te gaan doen’ zich dat destijds hebben gerealiseerd?

In dagblad De Limburger las ik daarnaast een artikel dat het Van Gogh Museum in Amsterdam een rem gaat zetten op het aantal bezoekers. Waar het ongekend populaire museum voor de coronapandemie recordaantallen van 2,1 miljoen bezoekers trok, zal dat nu worden ingeperkt tot maximaal vijfduizend per dag, ‘om niet aan het eigen succes ten onder te gaan’, aldus museumdirecteur Emile Gordenker. Uit cijfers van de Museumvereniging blijkt dat de algehele bezoekersaantallen vóór corona al een stijgende lijn lieten zien. Tijdens de coronajaren kwam hier abrupt een einde aan, met grote verliezen als gevolg, waarna ze nu weer hoopvol stijgen. In de Museumcijfers uit 2022 stond daarnaast al te lezen dat de toegankelijkheid van musea onder druk komt te staan als de toegangsprijzen verhoogd moeten worden. Een vooruitziende blik; er was destijds immers nog geen sprake van kabinet Schoof.

Momenteel weten we nog niet of de gevreesde btw-plannen definitief doorgang zullen gaan vinden. Eerst zullen de Tweede en Eerste Kamer het nieuwe wetsvoorstel moeten gaan aannemen. Wat ik wél alvast weet, is dat de van Gogh-opdracht ook dit schooljaar op het programma van de nieuwe brugklassers staat. Want elk gevoel van creatieve trots bij de leerlingen staat vrij van welke btw-verhoging dan ook en bol van de leerzame succeservaringen voor de toekomst.

(Ter aanvulling: inmiddels is bekend geworden dat de btw-verhogingen niet zullen doorgaan. Hoera!)

#onderwijs #cultuur #btwverhoging #kunst

[jurjenkvanderhoek]

HET BOEKJE OPEN OVER HOLLANDS MEEST VERSTILDE SCHILDER

"Elke gelijkenis met bestaande personen of gebeurtenissen berust op louter toeval". Dat staat niet in het colofon van 'Feest! In de dierenwereld van Jan Mankes'. Want alle genoemde personen in het verhaal bestaan en elke gebeurtenis is losjes gebaseerd op de waarheid. Het gefantaseerde relaas rond de kunstschilder Mankes is geschreven en geïllustreerd in de eerste plaats voor kinderen. Ze kunnen het zelf lezen of zich laten voorlezen. Maar ook ouders leren door het verhaal te lezen de schilder van tederheid beter kennen. Auteur Astrid Kuiper heeft een speelse manier van schrijven, even fijngevoelig als haar hoofdpersoon dat was. Haar poëtische verhaal wordt in het boek vrolijk verbeeld door de tekeningen van Monique Beijer. Deze tekenaar op haar beurt zet dieren in hun omgeving passend in de sfeer van de vertelling. In de platen kun je de verbeelding van de tekst sprekend ontdekken. Sprookjesachtig beschreven, teer getekend.

De voorstelling is een gedroomde werkelijkheid. Nadat schilder Jan zijn werk van die dag als schepper Mankes heeft goed bevonden valt hij op de bank tevreden in slaap. Zijn fantasie gaat dan met zijn denken aan de haal, zoals iedere droom met de waarheid een loopje neemt. Vanaf dat moment gaat de tekst in het boek over in een poëtisch zingende toon, iedere regel heeft spontaan of gezocht eindrijm. Voor kinderen meeslepend om naar te luisteren, voor ouderen weleens hinderlijk bij het (voor)lezen. De melodieuze wijs doet niet af aan de inhoud en strekking van het verhaal. Slapende Jan droomt van een gondelvaart. Hij zal het fenomeen zelf niet gekend hebben. Het vond plaats in zijn geboortejaar in Amsterdam op Prinsessedag. Het zal later plaats hebben op de plek waar Jan in Beneden Knijpe heeft gewoond. In de voor de veenderij gegraven sloot voor het huis van zijn grootouders, later dat van zijn ouders en hijzelf, kwam ieder jaar een rij versierde en verlichte boten langs. Dat begint in 1932, twee jaar na Jan's te vroege overlijden. Hij heeft dus een vooruitziende blik, droomt in de toekomst als het ware. Maar, o nee, het is een naar waarheid geschreven fantasieverhaal. Het is niet waar maar het had waar kunnen zijn. De waarheid is ingepast in de fantasie. En het past!

In het verhaal willen de door Jan geportretteerde dieren iets aan hem terug doen. Doordat Mankes hen heeft geschilderd en daarmee gepersonifieerd, heeft hij hen de eeuwigheid gegeven. Door zijn schilderijen betekenen de geit, de haan, de kraai, het muisje en al die andere dieren iets, hebben ze en zijn ze van waarde. Astrid Kuiper situeert hen op een boot, die vooraf gaat aan een lint van versierde pramen in de gondelvaart. Ooit woonde ik op een steenworp afstand van de plek waar Jan Mankes heeft gewoond. Maar in een andere tijd, toen de sloot nog door het dorp lag en er sprake was van een brugjeskant. Destijds heb ik die gondelvaart meegemaakt. Als kleine jongen, ik was amper 10, stond ik op de walkant te kijken naar de pramen die in een lange rij werden voortgetrokken door een door een tractor gemotoriseerd schip. Kuiper beschrijft dit onderdeel van het dorpsfeest zoals het is geweest. Ik weet het, ik was erbij. De tegenwoordige allegorische optocht op wagens, die is gestart nadat de vaart is gedempt en plaats maakte voor een karakterloze straat, is een flauw aftreksel van deze lumineuze praamvaart.

Het feestverhaal van Astrid Kuiper en Monique Beijer brengt die nostalgische sfeer van het dorpsfeest terug van toen in het heden. Hoewel ieder jaar in de maand oktober het dorp bol staat van de activiteiten ter meerdere eer en glorie van de saamhorigheid, de mienskip in onzuiver Nederlands, staat dit in de schaduw van wat er eerder plaats had. In het verhaal worden plekken genoemd die bij Knypsters bekend in de oren klinken, maar toch niet te vinden zijn in het dorp. Maar het draait in het boek dan ook niet in de eerste plaats om de gondelvaart of bestaande plekken, het is een verhaal aan deze elementen opgehangen om de dierenwereld van Jan Mankes meer aandacht te geven. Jan droomt zich die hele wereld bij elkaar, laat de dieren praten zodat het net mensen zijn. Jan droomt zich een fabel met zijn eigen afbeeldingen.

Het zijn paard en kraai, konijn en geit, de nieuwsgierige haan, egels en muizen, puttertjes en lijsters die in het verhaal een rol spelen, zoals deze ook onderwerp zijn in Mankes werk. De vertelling bouwt met het paard Age als dirigent fijn toe naar een geweldig slotakkoord. Het cadeau voor de kunstenaar met strik. Hij staat dromerig bij het raam, een uil op zijn hand. Jan dreigt in gedachten verzonken de boot te missen, maar dan barst het levende schilderij uit de voegen en brandt een orkeststuk door de stille nacht. Maar eerst zijn er nog allerlei problemen, die het feest in de weg staan en om de fantasie te stimuleren, de vaart erin te houden. Maar zoals een goed sprookje betaamt loopt alles tot een goed einde. En eindigt het verhaal onverwacht ongerijmd in dialoog met Jan die door zijn vrouw Annie wordt gewekt, het was alles een droom. Hij is niet langs de vaart, niet in Beneden Knijpe, hij is in Eerbeek, thuis. Voordat ze naar de fanfare gaan gluurt Jan door de deur naar Beint op de kinderkamer. ‘Door het raam ziet hij een prachtig avondlandschap met maan’.

Daarmee is het verhaal gedaan, de fantasie terug in de werkelijkheid. Maar het verhaal van Jan Mankes gaat verder. Er volgt nog een korte biografie met hoogtepunten en om meer te weten over de schilder en zijn werk een rijtje boektitels. Want het kan bijna niet anders dan dat de (voor)lezer na het (voor)lezen geïnteresseerd is geraakt in het werk van Jan Mankes. In zijn leven en zijn bijzondere kijk op de omgeving en de natuur. Dat je wilt zien hoe Mankes al de dieren die in het feestverhaal voorkomen door hem zijn geschilderd. Dat kan in de boeken, mooier is ze te bekijken in de musea. Het boek is een best uithangbord voor de dorpsfolklore en de dierenschilderijen van Jan Mankes. Het verlaagt voor kind en ouder de drempel. Kuiper en Beijer hebben op een originele manier het boekje open gedaan over Hollands meest verstilde schilder.

Feest! In de dierenwereld van Jan Mankes. Tekst Astrid Kuiper. Tekeningen Monique Beijer. Uitgeverij Noordboek, 2024.

[schilderamsterdam]

Perfectie in elk penseelstreek - Schilder Amsterdam

Bij Schilder Amsterdam leveren we hoogwaardige huis schilderdiensten in het hart van Amsterdam. Ons team van ervaren vakmensen zorgt voor een vlekkeloos resultaat, of het nu gaat om binnen- of buitenschilderwerk. Wij begrijpen dat uw huis meer is dan een gebouw; het is een weerspiegeling van uw stijl en persoonlijkheid. Daarom werken we met oog voor detail en gebruiken we alleen de beste materialen. Kies voor Schilder Amsterdam en transformeer uw woning met een frisse, duurzame verflaag. Vertrouw op ons voor perfectie in elke penseelstreek. Uw huis, onze passie.

#SchilderAmsterdam #HuisSchilder #Amsterdam #Schilderwerken #DuurzaamSchilderen

[rudyboxman57]

Rudy Boxman, created paintings in the Old style of Rembrandt van Rijn.. ( Dutch Painter ) #Museum #rijksmuseum #Amsterdam #ART #RudyBoxman #RJBTEAM #HD #HighDefinition 1920x1080HD #NEWS #NIEUWS #Painting #KUNST #REMBRANDT #RembrandtvanRijn #schilder

[twafordizzy]

NL-4K-V

Wouterus Verschuur (1812-1874, Amsterdam) was paardenschilder bij uitstek. Zijn schilderijen zijn stalinterieurs of landschappen waarin altijd een paard te vinden is. Verschuurs kunst bestond in het feit dat hij paarden anatomisch correct weergaf en gebruikte het contrast tussen lichte en donkere partijen op zijn doeken. De statisch aandoende taferelen werd meestal verlevendigd met bewegende…

[dutchjan]

April 19, 2023

[joostjongepier]

Wat?   Portret van Cornelis Bosman (1913), Portret van Geertje Bosman-de Groot, Portret van Max Liebermann (1904), Portret van prof. dr. Jacobus Cornelis Kapteyn (1918), Portret van prof. dr. Johan Hendrik Caspar Kern (1909) en Portret van Amsir (1922) door Jan Veth

Waar?   Tentoonstelling Het oog van Jan Veth in Dordrechts Museum, Dordrecht

Wanneer?   26 maart 2023

In 1888 trouwden Jan Veth en Anna Dirks en vestigen zich in Bussum. Zijn richting als kunstenaar werd steeds duidelijker: “Ik wil na heel veel gescharrel eens niets anders dan portretten schilderen.” Naast portretten in opdracht schilderde hij ook de boerenbevolking in het Gooi. Veth groeide uit tot een belangrijk kunstenaar die iedereen kende en portretteerde die ‘er toe deed’: professoren, mensen uit de culturele wereld, succesvolle zakenlui. Twee prachtige werken zijn de portretten van Cornelis Bosman, ondernemer uit Alkmaar en zijn vrouw Geertje Bosman-de Groot. Deze werken tonen aan dat Veth zich de vermaning van zijn oude leermeester Allebé om goed waar te nemen danig ter harte had genomen.

Plotseling zie ik tussen de portretten een bekend gezicht. In 2018 bezocht ik Villa Liebermann aan de Wannsee, het voormalige woonhuis van de Duitse impressionist Max Liebermann. Een jaar later zag ik in het Wallraf-Richartz Museum in Keulen een zelfportret van deze schilder en ook toen ik in 2021 het Marie Tak van Poortvlietmuseum in Domburg bezocht, hing daar een getekend zelfportret. Nu ik hier in het museum in Dordrecht rondloop, herken ik het hoofd van Liebermann dan ook onmiddellijk. Veth en Liebermann blijken goed bevriend te zijn geweest en elkaar regelmatig geholpen te hebben.

Vanaf de jaren tachtig werd Veth een veelgevraagd schilder van professorenportretten. De portretten verschillen onderling sterk in stijl: van formeel in toga tot informeel en ontspannen. In 1906 ontving Jan Veth een eredoctoraat van de Universiteit van Amsterdam en mocht hij zichzelf ook ‘professor’ noemen. Later werd hij benoemd hoogleraar aan de Rijksacademie.

In september 1921 maakten Anna en Jan een reis naar Nederlands Indië, waar op dat moment hun dochter en schoonzoon woonden. Ook daar kon hij het werken niet laten. Hij schilderde de Borobudur en tekende portretten van de inheemse bevolking. De Javaanse jongen Amsir werd een van zijn modellen.