#sana şarkılar yazmak

[s-o-n]

Elimden gelen oturup evimde sana şarkılar yazmak.

[dagilmisimamatoplarim]

sensiz nasıl mutlu olunur bilmiyorum sensizken nasıldım bilmiyorum nasıl yaşıyordum nasıl nefes alıyordum bilmiyorum çocuktuk daha karşılaştığımız zaman birlikte büyüdük birlikte öğrendik pek çok şeyi birlikte anılar biriktirdik küstük barıştık...

belki şuan birlikteyiz ama sen beni eskisi gibi sevemiyorsun değiştin ve bu benim göğüs kafesimdeki o acıya sebep oluyor ben bunu görmek istemiyorum.

ben o eski mutlu olduğumuz zamanları her gün birbirimize şarkılar şiirler attığımız en ufak şeyde hemen birbirimize gelip sarıldığımız günleri istiyorum.

sanki artık bana tahammül edemiyorsun bu kadar sık olan kavgaları buna bağlıyorum eğer bu mesajı sana atarsam biliyorsun seni nasıl sevemem diyip ayrılırız çünkü biz birbirimizi sevememeye tahammül edemeyiz hatırlıyor musun ben seni daha çok seviyorum demiştim sen hayır ben daha çok seviyorum dedin ve bu yüzden ayrıldık sevmek ilk defa orda zarar verdi bize.

bugün günlerden perşembe ve sanki içimde seni öldürmek istedim bugün seni...

çünkü sen artık beni eskisi gibi sevemiyorsun.

bu cümleyi yazmak bile boğazıma yumruk oturttu kendime itiraf etmem ne kadar sürdü sen düşün ne ayırdı bizi böyle ne kopardı bizi bizden neden eskisi gibi olamıyoruz farklıydık farklı sevdik biz ama sonumuz farklı olmalıydı.

az önce sana olmuyor daha fazla zorlamayalım yazacaktım ama biliyorsun benim bunu yazacak kadar cesaretim yok çünkü ben sensiz kaldım ben sensizlik ne biliyorum ben sensiz olamıyorum.

şu an bana sadece seninle oturup saatlerce konuşmak yanında yatıp uyumak iyi gelir ama sen de biliyorsun imkansız çok kısa bir süreye kadar başaracağımıza inanıyordum dedim ki oluyor ya seviyoruz birbirimizi nasıl olmayabilir bu her şey için yeterli o benim çocukluğum beraber büyüdüğüm adam ben ona ulaşan yolda yaparım her şeyi ama olmuyor sanırım.

her şeyi ben yapıyorum hep haklısın sen öyle düşünüyorsun bütün sorumluluk bende sanki bu ilişkide kaybetmek istemeyen sadece benim...

özür dilerim sevgilim bugün seni içimde öldürmek istediğim için özür dilerim...

[tumemanquest]

Sana şiirler yazmak isterdim ama satırlarım kırgın sana.

Sana şarkılar yazmak isterdim ama sözler kırgın sana.

Sana geri dönmek isterdim ama ben kırgınım sana.

[hisboslugu]

büyük bir miskinlik, tahammülsüzlük, boş vermişlik var üzerimde. inanır mısın, bir yazı bile yazmak içimden gelmiyor. elimi neye atsam, paramparça dönüyorum. günler hep aynı sıradanlıklara ev sahipliği yapıyor. sabah uyanıyorum, gece uyuyorum. araya giren elle tutulur hiçbir şey yok. güleyim diyorum, yüzümde kırılıyor. hadi olmadı ağlayayım diyorum, gözyaşları dökülmüyor. şarkılar suskun, bir ben duyamıyorum eşsiz tınıları. elimi sana uzatayım diyorum, elim gitmiyor. yaşayayım diyorum, ertesi gün tekrar ölüyorum.

- nasılsın?

+ standart.

[siir-defterim]

Şimdiden bir hatırasın

Bulutsa, tozsa, uçarsa

Bütün (aşklar) paranteze alınsın

Rüzgar çanısın, rüzgarın diline dolanırsın

Ne bir şarkısın,

ne de dillerde nağme adın

Artık bazı şarkılar kadar yaralısın

Günler izmarit diplerinde biriksin

O zaman mutlaka bir trenle gelirsin

Köpüklerdensin, mavisin, sakinsin

istesen suyun tenine bitişirsin

ellerimi bıraktım, artık bunu sana yazsın

İçimde iki yaşlı balık varsa,

İçimde biri pulsuz, iki balık varsa

Biri sensen, gelirsen ve yok edersen

Bunu yazmak istiyorum sana

Sonra postalamak istiyorum

Pulsuz bir zarfla

Hiçbir mektup artık ikna etmiyor beni hayata

Bu kırmızı oyalarla saçlarımda

Beyaz bir tülbent gibi kalırsam

tenimde, süzemediğim tortularla

G��n olur sararırsa sayfalarda

Bıraktım ellerimi, sana bunu yazsın

Şimdiden bir hatırasın

Kırık kalplerle süslü bir sayfaysan

Camsan, saydamsam, beni kırarsan

Simlerimle sevişirim seninle

O süslü sayfaların üzerinde

İçimde iki mutlu yıl varsa,

İçimde biri simli iki kadın varsa

Sen, gelirsen ve yok edersen

Bunu yazmak istiyorum sana

sonra postalamak istiyorum

Simli bir yılbaşı kartıyla

Hiçbir mektup artık beni, ikna etmiyor hayata

Şimdiden bir hatırasın

Açmışsa bir sardunya saksıda

Bütün (aşklar) paranteze alınsın

Bıraktım ellerimi, artık sana bunu yazsın

mektuplar postaya takılırsa...

Ey aşk sen

Artık bazı şarkılar kadar yaralısın.

Didem Madak

[knnoars]

selam... bu gece sana yazmak istediğim gecelerden yalnızca biri. bir yere yazarsam rahatlayacağımı düşündüm ama söyleyeceklerimin bir word dosyasında tıkılı kalmasını da istemedim. “söyleyeceklerim” yazarken dakikalarca durup düşündüm. söylemek istediklerim var sana, zamanında söylemek istediklerim, şimdi söylemek istediklerim, söylemediğim için pişman olduklarım... keşke en başından itibaren böyle olmasaydı her şey. keşke sadece sana şarkılar söyleyebilseydim ve uzun telefon konuşmalarımızda günümün nasıl boktan geçtiğini ya da sınıfa gelen yeni kızı anlatsaydım. keşke en başından sana her şeyi doğruca yalan söylemeden aktarsaydım. yıllar önce nasıl zorbalığa uğradığımı, bütün bir şehir tarafından dışlandığımı, dışarı dahi çıkmadığım yıllarımı utanmadan sana anlatabilseydim. keşke yaşadığım zorbalığı aptal bir çocukluk kabusu olarak görüp anlamsızca kurdeleler ve kurutulmuş çiçeklerle süslemeseydim. bu, romantize edilebilecek bir şey değildi. keşke ilişkimize başka kimseyi dahil etmeseydim. lafta bile olsa, sözde bile kalsa rahatsız oluyordun ve farkındaydım. sadece beni daha çok sevmeni istedim. zannettim ki kıskanmak sevmekti, kıskanman için başkası gerekirdi. kıskanmadığını hissettiğim her an ruhum ağzımdan uçup gidiyordu sanki. bu ilişkide hatalı olan tek bir taraf yok biliyorum ama yine de kendimi suçlamaktan ve üzülmekten başka bir şey gelmiyor elimden. ağlamak istemiyorum ama kendimi üzgün, kırgın ve yorgun hissediyorum. en başını hatırlamaya çalışıyorum... en başında sana senden hoşlandığımı söylediğim gün kalmış hatırımda sadece. ondan önce nasıl tanıştık, ne konuştuk, senden nasıl hoşlandım hatırlamıyorum... sana senden hoşlandığımı söylediğimde gerçekten hoşlanmıyordum... en azından romantik açıdan. kafanın karıştığını, yönelimini daha bilmediğini söylemiştin. çok sinirlenmiştim sana. nasıl olabilirdi böyle bir şey? peki ya ben biliyor muydum kendimi? ne hissettiğimi, neyin doğru neyin yanlış olduğunu? sonrasında işler nasıl gelişti hatırlamıyorum... sene kaçtı acaba 2019-2020 mi? arada küstük mü hatırlamıyorum. konuşmadığımız bir zaman vardı onu biliyorum ama neden konuşmuyorduk nasıl yeniden konuşmaya başladık onu da hatırlamıyorum. ufak tefek anılar var sadece aklımda. papatyalar ve kahveler... piyanom, yiruma river flows in you ve einaudi experince, kediler ve şarkılar... yüzünü unuttum mesela, sesini unuttum, ellerini unuttum. çok bir şey yok aklımda. üzüntülerin ve sevinçlerinin benimle paylaştığın kadarı var aklımda. dişinin ağrısı, yeme bozukluğun, beden algı bozukluğun, annen, baban, kardeşin, adın ve soyadın kaldı sadece aklımda bitiren bendim. belki de benim ne kadar kalpsiz olduğumu, seni hiç sevmediğimi, seni unutup hayatıma hiç yokmuşsun gibi devam ettiğimi düşünmüş olabilirsin. ama yemin ederim öyle değildi. evet kendim için bitirdim. çünkü seni seviyordum ve sabah akşam seni düşünüyordum, doktor olmak istiyordum ve çalışmalıydım. kendimi düşünüp bencilleştim, bütün evren beni korkutuyordu. ufak bir çevrem var, ya öğrenirlerse dedim. korktum. korkakça davrandım, savaşmadan kaçtım. eğer senle ayrılırsam her şey biter sandım. seni unuturum, seni hiç sevmemiş gibi olurum sandım. yanıldım. eskisinden bile daha çok düşündüm seni. o kadar çok özledim ki kalbim göğüs kafesimi parçalayıp çıkıp gitti sanki. sana zamanında yalanlar söyledim, zamanı değildi. ve buna rağmen beni anlayacağını düşündüm. evet dedim şimdi çıkacak ve beni anladığını söyleyecek. korkakça seni engellemiştim ki bana mesaj atama. öfkeni, üzüntünü ve beni unutuşunu görmekten korktum. hiç mesaj atmamandan korktum bu yüzden engelledim. sınavdan bir hafta önce engelini kaldırdım. emindim çünkü, anlamıştın beni ve durumumu. sınavımda başarılar dileyecektin. mesaj atmadın, aramadın. yok gibiydin. hiç olmamış gibiydik. mesaj atsaydı dikkatim dağılırdı sınavda seni düşünürdüm, iyi ki atmadın dedim. sınavdan sonra atacaktın, tebrik edecektin beni. etmedin. bütün bir yaz tatilini üzülerek geçirdim. hem seni özlüyor ve üzülüyordum hem de sınavıma üzülüyordum. hayatımın en depresif dönemiydi. her gün sabahtan akşama şeytanlarımla boğuşuyordum. 48 gün boyunca her uyuduğumda kabuslar gördüm. uyumak istemedim. gecelerce uyanık kaldım. artık bitip gitmişti sınav. sen de yoktun. ne konuşacak kimsem vardı ne de çalışacak dersim. ağlayamadım da yas da tutamadım. kendimi sana iyi anlatamadığıma yandım. umarım yoldan geçerken sana uğramış uzak bir tanıdıkmışım gibi unutmuşsundur beni, hatıranın tozlu sayfalarında ismi bile olmayan biri olmuşumdur. şu an mutlu olman beni mutlu eder çünkü mutluluğu hak ediyorsun. hayatında başka biri olduğunu biliyorum. benim de hayatımda birileri oldu, çok da sevdiklerim oldu. hiçbiri senin kadar acıtmadı. sen ve ben hiçbir zaman hak ettiğimiz ayrılığı alamadık. en azından arkadaş kalabilirdik. seni dinlerdim sen de beni dinleseydin. uyuyamadığım gecelerde seni düşündüm aynı bu gece gibi. beni görmezden geldiğin geceler oldu zamanında biliyoruz bunu ikimizde. zamanı değil demek ki diyerek ertelediğim ölümsel düşünceler oldu. online oluşunu görürdüm ama bana yazmazdın. twitterda kavga ederdin, instada idollerini överdin, kim bilir ne uygulamalar kullanıyordun ben kaçırmıştım, ben senin bana iyi geceler yazdığını görmeden uyumazdım. sen bunları bilmezdin. her bunlar yaşandığında o kadar üzülürdüm ki ölecek gibi hissederdim. denizin tam orta yerinde yanımda kimseler yokken bacağıma kramp girmesi gibi bir his. ölecek gibiyim, endişeliyim ve çok sinirliyim. defalarca gururumu kırıp yeniden, yeniden, yeniden, yeniden yazdım sana. bütün o depresif gecelerim ve ölmek istediğim anlardan sonra senin başka birin varken bile yazdım sana. arkadaşlarım beni uyarırdı, yanlış bu bırak bu kızı derlerdi, sana diş bilerdim, onlar da diş bilerlerdi. uykusuz gecelerimde bunları hatırladım, beni hiç sevmediğini düşünüp üzüldüm. eğer beni hiç sevmemiş olsan bile bana yaşattığın güzel hislerin hepsi için teşekkür ederim. hiç acı çekmemiş ve ağlamamış olmanı dilerim. benim de ağlamış olmamı dilerim. eğer ağlasaydım her şey içime bir bıçak yarası gibi oturmazdı. sana adadığım şarkıları dinleyemiyorum, kaymak’ı aneke’yi her görüşümde yüreğim sızlıyor, piyanoya elimi bile sürmedim aylardır. keşke ağlamış olsaydım zamanında her şey içimde bu kadar taşlaşmasaydı. seni ömrüm boyunca unutamayacağımı biliyorum. hala seninle olan ilişkimizin arkadaşlık boyutunu özlüyorum. sen benim gözümden hiç düşmeyen bir göz yaşım oldun, sana hiç veremediğim bir buket çiçeğin kurdelesi oldun. sevemediğimiz kedilerimizin doğmamış çocuklarında kaldı artık sana olan aşkım. bu yazıyı hiç okumayacaksın, beni hiç hatırlamayacaksın, merak etmeyeceksin. bense kendi tercih ettiğim bu yolda yürüyeceğim ve kendimle gurur duyacağım. kendimi sevmem gerek, bunun için senden nefret etmeyi denedim ama başaramadım. canımı yaktığın gibi canını yakmak istedim en çok benim canım yandı. bu yazı sana son yazışım olacak. artık ne günlüğüme ne hikayelerime ne de worddeki anlamsız dosyalarıma seni anlatacağım. metroda gördüğüm kızı sen sanmayacağım, gelirsin diye kızılayda seni beklemeyeceğim. hiçbir fotoğrafın, mesajın kalmadı bende. takipleştiğimiz bütün uygulamaları kana buladım, artık hiçbir yerde yokum. senin olabileceğin hiçbir yerde olmayacağım. sen de bana yazmayacaksın. bana ulaşmak istemeyeceksin.

kendimi seveceğim. kendimle gurur duyacağım. bütün insanlığın işine yaramak istiyorum. anatomi çalışırken seni düşünmek istemiyorum. biyokimya dersinde seni hatırlamak istemiyorum. dizi izlerken senin de izleyip izlemediğini merak etmeyeceğim. bu sana ilk ve son vedam olacak. umarım ömrün boyunca mutlu olursun, bir zamanlar ankaradaki bir noktanın seni ne kadar sevmiş ve özlemiş olduğunu hatırlayıp gülümsersin. anneni affet, kardeşini sev. ülkeden kaçmak tek çözüm yolun değil. sen akıllı bir kızsın, kitap oku, yeni şeyler öğrenmekten zevk al ve istediğin işi yap. bahçeli bir ev bir köpek, üç de kedi al. taylor swift sana beni hatırlatsın. seni unutmama izin ver.

aklımdan çık artık.

seni unuttur.

sayısız penceren vardı bir bir kapatmıştım bana dönesin diye, açıyorum pencerelerini dönmeyeceğin bir yer seç, bana kendini hatırlatma.

şiirlerimi, şarkılarımı bana bırak ve git.

mutlu olalım. 

[siirlerdenbeyza]

Şimdiden bir hatırasın

Bulutsa, tozsa, uçarsa

Bütün (aşklar) paranteze alınsın

Rüzgar çanısın, rüzgarın diline dolanırsın

Ne bir şarkısın,

ne de dillerde nağme adın

Artık bazı şarkılar kadar yaralısın

Günler izmarit diplerinde biriksin

O zaman mutlaka bir trenle gelirsin

Köpüklerdensin, mavisin, sakinsin

istesen suyun tenine bitişirsin

ellerimi bıraktım, artık bunu sana yazsın

İçimde iki yaşlı balık varsa,

İçimde biri pulsuz, iki balık varsa

Biri sensen, gelirsen ve yok edersen

Bunu yazmak istiyorum sana

Sonra postalamak istiyorum

Pulsuz bir zarfla

Hiçbir mektup artık ikna etmiyor beni hayata

Bu kırmızı oyalarla saçlarımda

Beyaz bir tülbent gibi kalırsam

tenimde, süzemediğim tortularla

Gün olur sararırsa sayfalarda

Bıraktım ellerimi, sana bunu yazsın

Şimdiden bir hatırasın

Kırık kalplerle süslü bir sayfaysan

Camsan, saydamsam, beni kırarsan

Simlerimle sevişirim seninle

O süslü sayfaların üzerinde

İçimde iki mutlu yıl varsa,

İçimde biri simli iki kadın varsa

Sen, gelirsen ve yok edersen

Bunu yazmak istiyorum sana

sonra postalamak istiyorum

Simli bir yılbaşı kartıyla

Hiçbir mektup artık beni, ikna etmiyor hayata

Şimdiden bir hatırasın

Açmışsa bir sardunya saksıda

Bütün (aşklar) paranteze alınsın

Bıraktım ellerimi, artık sana bunu yazsın

mektuplar postaya takılırsa...

Ey aşk sen

Artık bazı şarkılar kadar yaralısın.

[road-runnerr]

Bilmiyorum burayı görür mü, bunları okur mu ama konuşmam gereken biri var. Anlatmam gereken şeyler var. Aslında bağırmam gereken şeyler var, ağlaya ağlaya bağıra bağıra ona söylemek istediğim şeyler...

Nereden başlayayım bilmiyorum. Saçmalamak istiyorum sadece. Anlamsız alakasız aklıma her geleni yazmak istiyorum.

Özledim. Çok özledim. Her anımızı. Onunla olan her saniyemizi. Çok özledim. Çok tuttum kendimi. Hep tuttum kendimi. Kandırdım kendimi. Hayır, dedim. Özlemedin Bahar. O sana neler dedi, neler yaptı özlemedin sen onun gibi birini. Kaldıramadım o kadar lafı. Gidişini kaldıramadım, artık olmayışını kaldıramadım, bu denli yorgunluğu kaldıramadım, hâlâ seviyor olmayı kaldıramadım, hâlâ onu istiyor oluşumu kaldıramadım, onun bana olan nefretini kaldıramadım, yalanlarını kaldıramadım. Çok yoruldum. Yokluğundan yoruldum. Bir his geldi, onu istedim yanımda, sürekli. Başımı omzuna koymayı, sarılmayı, şu an olduğu gibi ona saçmalamayı, onun sesini, kokusunu, ellerini, gözlerini, saçlarını özledim. Çok istedim yanımda olsun. Ama bir o kadar da istemedim görmeyi. Bir kere gelmişti dershaneye. Çok garip bi histi. Bakamadım sanki yüzüne ağlamamak için. Konuşamadım. O kadar çok istedim ki orada ona bağıra bağıra ağlamayı. İçimdeki her şeyi söylemeyi. Yapamadım. Yapamazdım da. Konuşsam ağlardım. Ağlarsam dönerdim. Dönemem. Nasıl döneyim ki? Olamaz artık. Çok kırdık. Çok yorduk. Çok sevdik. Çok canımız yandı. Olamaz ama artık. Nasıl olsun?

Çok istedim... Unutmayı. Sevmemeyi. Bitirmeyi. Artık yok diyebilmeyi. Hep bakıyordum ne şarkılar dinliyor neler yazıyor. Sonra uzun bir zaman boyunca bakmadım. Bugün baktım yeniden. Aylardan sonra baktım. O yalnızlığı hak etmiyor. O onun kölesi olabilecek biri tarafından sevilmeyi hak ediyor. Onun her dediğini yapacak biri tarafından sevilmeyi, tüm hayatını ona adayacak biri tarafından sevilmeyi hak ediyor. Gerçekten onu seven biri değil onu sevmeye, onunla olmaya kendini mecbur hisseden biri tarafından sevilmeyi hak ediyor. Ben böyle olamadım. Ben onu çok sevdim ama ona köle olamadım. Olamam da.

Çok koyuyor. Çok denedim. Başkalarına kapılıp gitmek de istedim, yeter ki o olmasın başkaları olsun dedim olmadı. Onu seveyim dönmez unuturum dedim olmadı. Ne bileyim bakmayayım hiç dedim olmadı. Olmuyor işte içimde bi şekilde bitmiyor bi şeyler. Belki hislerimin büyük kısmını öldürdü ama biliyorum ki bi gelse geri severim eskisinden de fazla. Gelmiyor. İyi ki gelmiyor. Gelse giderim ona. Yapamam onunla da. Ben hislerimi özledim. Ona olan hislerimi. Onunla olan zamanları. Onunla olan anıları. Onu. Çok özledim.

Bazen diyorum ki arayayım. O konuşsun. Ben susayım. Sesini duyayım. Ben bu tarafta ağlarken o o taraftan benden nefret etsin. Ama sesini duyayım. Yeter ki bir kez daha sesini duyayım. Bir kez daha göreyim, sarılayım, kokusunu içime çekeyim. Gözlerimi kapatıp omzuna başımı koyayım. Ağlayayım kollarında. Sonra yine gitsin. İçimdeki hisleri tamamen alsın gitsin. Ama son bir kez gelsin. Bilemiyorum.

Bu kadar yeter. Yarın sınavım var zaten daha fazla ağlarsam iyice kafam ağrır gözlerim şişer :)

Bu yazı ona.

[gelisindevrim]

01.12.23 03.08

Sana yazamadıklarımı buraya yazmak istiyorum belki günün birinde sana da anlatırım bunları. Korkuyorum, öyle delice şeyler hissediyorum ki sana karşı, seni kaybetmekten çok korkuyorum. Seni seviyorum, seni gördüğüm ilk andan beri seviyorum sebepsizce. Sesini duymadan yapamıyorum, iyi ol istiyorum çok iyi ol. Sana iyi gelebilmek istiyorum. Her anım seninle geçsin istiyorum. Sen şu an uyuyorsun ama ben seni uyurken hayal ettiğim için heyecandan uyuyamıyorum. Seni düşünmek çok güzel şey çok ümitli şey. Gittiğim her yerde yaptığım her şeyde aklımda sen varsın, yalnızca sen. Seni düşünüyor seni özlüyorum. En ufak şeyi sana anlatmak istiyorum yalnız sana. Beni anlayan sensin çünkü. Bizim gözlerimiz aynı dili konuşuyor. Onca kalabalığın içinde ansızın çıktın karşıma hiç beklemediğim bir Anda. Yıllardır aradığım o aşkın sende olduğuna emin oldum seni gördüğüm ilk an. Sanki benim için yaratılmışsın,sanki senin için varım. İsmimi sesinden duyana kadar bu kadar güzel bir isme sahip olduğumu bilmiyordum. Sanki şarkılar daha anlamlı şiirler daha güzel artık. Ve hayat yaşamaya değer seninleyken. Güzelsin sevgilim çok güzelsin, attığın adımla söylediğin sözle yaptığın en ufak hareketle öyle güzel öyle sevilesisin ki sana deli olmamak elde değil, seni sevmemek elimde değil. Seni gördüğüm ilk an hissettim bende büyük bir yerin olacağını. Beni aradığın her an öyle mutlu oluyorum ki elimdeki bütün işi bırakıp sana odaklanıyorum. Uykum varsa bile seninle konuşuyorum. Sen varken hayat duruyor sanki sadece sen oluyorsun. İçinde sen geçen cümleleri seviyorum. Seni seviyorum her şeyinle. İlk defa, ama ilk defa hayatımda birine karşı böyle deli dolu şeyler hissediyorum aklımı seninle bozmak üzereyim. Sen hiçbir şey yapmazken bile benim için nasıl olur da böyle özel ve değerli olabilirsin ki. Seni kıracaklar diye çok korkuyorum. Günün birinde seni kırarsam diye çok korkuyorum. Sen içimdeki iyi olan her şeyin sebebisin. Ve ismin bu hayatta duyduğum en güzel isim, gözlerin gördüğüm en güzel gözler. Ve sen sevgilim benim tanıdığım en güzel adamsın. Benden hiç gitmeni istemiyorum, yorulursan bana yaslan bende dinlen istiyorum. Sen benim her şeyim oldun ben de senin birçok şeyin olabilmeyi istiyorum. Kadere inanan insanlarız ikimizde ve sen benim kaderimsin. Boş yere çıkmadın karşıma biliyorum, nerden nasıl geldin bilmiyorum ama iyi ki geldin. Hiçbir geliş beni böyle mutlu etmedi çünkü. Sesin dünyanın en huzur verici şarkısı, gözlerin en güzel manzara. Denize karşı otursak ben seni izlerim. Ve sana sarılırsam bir gün, işte o gün kucaklamış olacağım dünyayı. Yıllardır çektiğim çileye teşekkür ederim böyle güzel derman bulacağımı tahmin edemezdim. Seni seviyorum amasız galibasız ve sebepsiz. İyi ki varsın A..

[tartillo]

Elimden oturup evimde sana şarkılar yazmak

[seneseresevgilerle]

Neler oldu, umarım görmüyor ve duymuyorsundur.

Sevgili Şeneser,

Umarım son bir haftadır olanları görmüyorsundur. Ben de görmemiş olmayı dilerdim.

İnsanlar çok acı çekiyor anne. İçim acıyor. Ağlayamıyorum, gülemiyorum, yediğim yemek kursağımda kalıyo. Çok çaktıramıyorum da. Bilmiyorum o insanlar ne yapacak. Galiba böyle bir durumdan güçlü kalkmayı denemek yerine ölmeyi isteyecek kadar güçsüzüm ben.

Neye daha çok ağlıyorum bilmiyorum. İnsanların acılarının bir tarifi olmamasına mı? Canlarının yanmasına mı? Bu acının belki beşte birini yaşayıp yıllardır nefessiz kalmış olmama mı peki?

Seni çok özledim yazmaya utanıyorum yemin ederim. Ama seni çok özledim.

Yapma annecim demeni çok özledim. Sen daha böyleysen ilerde ne yapacaksın hayat daha karşına neler neler çıkaracak demeni çok özledim.

Sana şiirler, şarkılar yazmayı çok istiyorum. Ama tek yapabildiğim buraya ya da bi yerlere sürekli seni özlediğimi, sevdiğimi yazmak.

Ölümle meselemi çözmem lazım anne...

Galiba artık ölmekten korkmuyorum ben. Sevdiklerim olmadan yaşamaktan korkuyorum. Onlarının ölümünü görmekten korkuyorum. Yanımda cesetleriyle 3 gün orada kalmaktan korkuyorum.

Ben daha ölü bile görmedim anne. Kuşumun öldüğünü bile görmedim. Bi hayvanın ölüsünü görmedim. Senin ölünü, dedemi, anneannemi bile görmedim.

Dayımın bırak ölüsünü cenazesini, mezarını bile görmedim.

Her yerde ölü var, ölüm var kafayı yiycem artık. Tam toparlandım diyorum bir şey oluyor.

Umarım gerçekten bu kıyameti görmüyorsundur. Bu organizasyonsuzluğu, bu çaresizliği, bu açlığı, bu sefaleti...

Umarım oraya gelen her insan toz toprak kaplı olmak yerine aynı senin gibi parlıyodur.

Seni çok özledim. Bir gün, hislerimi daha iyi anlatacak kelimeler bulduğumda buraya daha farklı şeyler yazıcam.

Ve çok seviyorum seni. Gel yanıma desen her şeyi bırakıp yanına koşmayı isteyecek kadar çok...

[geceyisevenbirkiz]

" Özlemek bu dokunmakla geçmiyor... "

- Model

[bittiarkanabakma]

elimden gelen oturup evimde sana şarkılar yazmak.

[gozonundekiyalnizlik]

Çok istedim bu gece kendimi asmak,ellerimle kendi mezarımı kazmak,elimden gelen oturup evimde sana şarkılar yazmak...

[38677]

Sevgilim ben seni, küçük bir kız çocuğunun her şeyden habersiz gülümsemesi gibi sevdim. Ben seni, radyoda çalan öylesine bir şarkıda anlam bulurken sevdim. Ben seni, kırıklarımla sevdim sevgilim. Ben seni, en masum halimde sevdim.

Sana "Fernweh" demiştim hatırlar mısın bilmem. "Anlamı ne çok merak ettim." demiştin merakla. Merak etmen hoşuma gittiği için söylememiştim. Sevgilim, hiç gitmediğim bir yere hasret duymak gibiydi seni sevmek. Seni sevmek bir ömüre bedeldi.

Seni, sana anlatmıştım hatırlıyor musun sevgilim? Biraz üzülmüş, biraz sinirlenmiştin. "Aptal kız nasıl görmüyor o kadar uğraşmana rağmen" demiştin. Ekrana buruk bir gülümsemeyle bakmıştım. Aptal değildin ki sevgilim, sadece gözlerin görmüyordu beni. Bilmiyorum belki biraz önemsiz ve gereksizdim senin için. Ama görmeni çok isterdim beni. Ben seni, sana göstermeyi bile becerememişken senden bunu istemek çok bencilce biliyorum. Özür dilerim.

Sevgilim gittiğin günü de hatırlıyor musun? "Kötü bir dönemdeyim" demiştin, 43 gün boyunca yazmamıştın bana. Her gün cevap verirsin diye iyi geceler ve günaydın mesajlarımı hatırlıyorum sevgilim. Oysa görmen bile yeterdi benim için. O zamanlar beni en çok üzen ise sadece bana karşı kötü hissettiğini göstermendi. Görüyordum sevgilim, çevrene karşı hep mutluydun. Gülüyordun, kahkaha atıyordun. Bunun beni üzdüğünü söylemem senin için mutluydum ama beni kendinden uzaklaştırmak için kurduğun satırlar beni çok kırdı sonradan.

Şimdi ise kaldırım kenarında boynu bükük bir çiçek gibiyim. Canım çok kırık, toparlamaya çalıştıkça ellerim kanıyor sevgilim. Çok yoruldum sevgilim, gözyaşlarıyla dolu bir şiir sayfası gibiyim şimdilerde. Çok şey yazmak isterdim buraya ama bazen satırlar tükenir, şarkılar biter, şiirler ağlar.

Ama sen ağlama.

[bitirdimkendimi]

elimden gelen oturup evimde sana şarkılar yazmak