hisboslugu

[hisboslugu]

deli olduğumu mu sanıyorsunuz? nereden anladınız?

[hisboslugu]

diyelim ki mevcut düzeni yıktım, yerine seni koydum.

[hisboslugu]

bir gül, bir yiğidin içinde büyür bir sevda olur; yüz şair toplanır, o sevdadan tek kelime yazamaz.

[hisboslugu]

yiğit nâm salar, diyârı titretirmiş. yiğidi bir ceylan gözlü yâr uslandırırmış.

[hisboslugu]

dudağın, dilinden de şerbet içem de.

[hisboslugu]

ne de olsa yalnızlığa ve hüzne muktedir bir ruhum vardı, ne yapsam melankoli kapımı çalar.

[hisboslugu]

bu uyku da bir türlü kapımızı çalmadı.

[hisboslugu]

beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum, ben van gogh'un resmi değilim, öldükten sonra beni müzeye koyamazsınız, beni tanımalısınız ki benden bahsedin.

[hisboslugu]

ben bir iyiliğim, diyorum. yitiklik duygusundan doğan. çoğalmak istedikçe azalmaktan alırım güzelliğimi. seçilmiş bir yalnızlığın içinden seslenirim mahcup ve özgür; sevdiği herkesi bir kedere dönüştüren kalbimle. -karlı bir boşluğa inen gece çocuk kalır odamın yanında.- kalabalığı kanıt gösteririm, kalabalığın kendine; hiçbir yakınlık, hiçbir hayale su taşımaz, buğday olmaz, un vermez. kendini sevmeni süsleme, diyor; kitaba bakan dostum. bencil bir acısın sen. kimseye sezdirmeden gülümsüyorum, kalbimdeki kalabalığa. öyleyse neden odama düşüyor çekilen her perdenin yalnızlığı? ağzının pasını topuklarından aldığım çocuk… -suyum, unum, buğdayım.- herkesin başkasını konuştuğu bu aynalar pazarında seni kimselere söylemeden öleceğim.

[hisboslugu]

gençtim, vurgundum, bir sesi duyabilme isteği göğsümde infilâk ederdi. bir daha hiçbir şeye böyle anlam yükleyemedim.

[hisboslugu]

deniz koydum adını.

[hisboslugu]

tiner çekiyoruz dedik; beşiktaşlı'sın, normaldir dediler. dedim baş üstüne.

[hisboslugu]

en güzel beşiktaş'ın çocukları sever.

[hisboslugu]

sen benim uykumu kahreden korkum. sen zehir zemberek, sen zehir zakkum.

[hisboslugu]

fazla ilgimi çekiyorsun, bu beni yalnız delirtir.

[hisboslugu]

ben buyum. kenar mahallede büyümüş, illegale bağışıklık kazanmış, ucuz biralar içmekten keyif almış, kalem gibi cigara saran, kravatlı abilerden pek hoşlanmayan, sokaklardan korkmayan ve memurları yürüyüşünden tanıyan. ben buyum. karanlıktan korktuğu için ışıkları kapatan, kapılmayan telaşına gördüğü kanın, hem suça meyilli, hem sabıkasız. ben buyum. istiklal caddesi'nde kollarını açıp isa'lığını ilan eden, paçalarının çamura bulaşmışlığını seven, uykusuzluktan kızaran gözlerine aldırış etmeyen, plansız, kuralsız. kendi başına bir savaşım ben. solcu eylemiyim. direnişim. tanrı'nın bu dünyaya attığı en cesur kazığım. uçurum çiçeklerini severim, kapitalist gelir bana kırmızı güller. orkideler orospulara armağan edilmeli ve intihar edenlerin mezarı başında ceket iliklenmeli. ben buyum. babası tarafından terkedilmiş, hep terkedilmiş, cinayetler düşlemiş, bıçaklar bilemiş, bağımsız bağımlı. hep az konuşmuş, genelde kaçak. umursamaz sanılmış, kırılmaz, aldırmaz. ötekileştirilmiş, "o boş verir." denilen. kimsenin bilmediği hüzünler taşıyan ruhunda aslında, kimsenin tahmin edemediği kadar büyük yorgunlukları olan. suçsuzluğunun bedelini ağır ödemiş, hak etmemiş. inançlarıyla alay edilmiş, çatlatılmış su içtiği bardaklar. ben buyum. bu yüzden tanışmalarımı merhabadan öteye taşımıyorum. gözünüzü boyuyorum belli olmasın diye çıplaklığı hayatımın. kara kaderimi gizliyorum, ak maskemin ardında. ben buyum. bu dünyaya yollanmış bir maalesefim. ben buyum. adım attığı an yollarının yarılacağını bilen ve adım atmaktan başka seçeneği olmayanım. hayalinin bile sizi darmadağın edeceği gerçek bir felaketin ortasındayım.

[hisboslugu]

devrim yolu engebelidir, dolambaçlıdır, sarptır. kurtuluş bayrağı bu yolu tırmanan gerillaların birbirine iletmesi ile oligarşinin burçlarına dikilecektir. her engebede düşen gerillaların gövdesi bir devrim fırtınası yaratır. düşen gerillaların kanı devrim yolunu kızıllaştırır, aydınlatır. düşenler geride kalmazlar, onlar; emekçi halkın kalbinde, ruhunda ve bilincinde; devrimin önder ve itici sembolleri olarak yaşarlar ve onlar; liderdirler, liderler devrim savaşında masa başında oturmazlar, bu savaşta en ön safta savaşırlar. düşenler devrim için, devrim yolunda vuruşarak düştüler. kalbimize, ruhumuza ve bilincimize gömüldüler. onlar, kurtululuşa kadar savaş şiarını devrim yolunda kanlarıyla yazdılar. yolumuz, devrim yolunda düşenlerin yoludur. kurtuluşa kadar savaş.