#poepie

[c0re-m3]

Drew the silliest (Piepoe and Pir) together (silly!!) @awakenthebeing I HOPE YOU LIKE IT EEK!!!

[justasmallbloginabigklainefandom]

Ik heb verloren van Poepie

[slytherinn-xo]

Swim Tryouts at 7:30- Danielle Van De Donk

Danielle Van De Donk X USWNT Player! Lyon Player! Reader

Synopsis: When Daan has football at 7:00 and swimming practice at 7:30, while at the world cup.

851 words

Being a US player that plays outside of the US is rare, like extremely rare, but being the only one to have never played in the NWSL, now that's rare. 

I was born in the USA, raised in Memphis Tennessee, but when I was 14, I moved away to Germany as that's my father's home country. When I spent the next three years before I started off my career in the German Women's top League.

I've played for four leagues, now, starting off my career in the German League with Bayern Munich in 2017 for just one season. Getting to play with the greats over there, learning so much from Frido, Sara Dabritz, Jill Roord, Leupolz, and Leah Galton.

Before I signed with Arsenal in 2018, for the next three seasons, until 2021. Where we won the WSL title once, in my first season.

Which was where I met Daan, I fell in love to say the least. But she was already in love, with Beth Mead, so I watched on from the side lines, like I was waiting to be subbed on now.

But she was my best friend, it was her, me, Viv and Jill when she finally came and joined us. The Dutchies and the American.

But they were my family.  

And then I moved to play for Barcelona for just one season after they won the Champions League in 2021 til 2022. Before I moved, and I got the chance to be with the girl I was in love with. 

Daan. 

So I joined in 2022, which was where we reconnected, and to say we both fell in love was the truth. We've been dating now for 10 months, and we do hide it, but we don't at the same time. 

We're private people but not a secret.

So facing here now in the group stages of the Women's World Cup, it was hard. 

But with less than 3 minutes to go of extra time was on the clock, and I turned back after the whistle was blown. 

I just saw an orange shirt on the floor. "Who is it?" I asked Lindsay, my Lyon teammate, as I couldn't read from that far away. Well that and I'm dyslexic and can barely read myself.  

"Daan." She muttered before I ran over to my girlfriend. I couldn't hide all of this, I was scared, my girlfriend is on the floor not bloody well moving. 

"Schatje." I told Daan standing by her as she was led on the floor not moving, crouching by her as I had my hand on her shoulder. 

"Poepie." Daan muttered back to me. 

"Not that name." I told her with a smile, that was one good sign she could still understand me and knew who we were around her. 

When the Dutch medics made their way over to Daan you saw the first showings of blood slowly coming out of her hair, but you had no idea how much there would be under there. 

I wasn't given a choice but to move away from her as the Dutch staff moved me out of their way, pushing me back away from my girlfriend. 

"No, stay!" Daan told me as she locked eyes with me, trying to reach her hands out to grasp onto me. 

"I'm right here." I told her as I kept eyes with her. 

I watched as they placed some gauze over her wound, before just placing a swimming cap over it. 

I laughed at her. 

"Not a word!" Daan told me, pointing that finger at me, wagging it at my face. 

"You look like you've got swimming practice in half an hour." I told her with a smile. 

"Oh shut up." Daan told me as she stood up. 

"Make me!" I told her walking away from her backwards as she was escorted of the pitch before she could return to play. 

~~

"Are you two doing okay, it looked rough on the pitch?" The interviewer switched to English seeing me walk up to Daan, and I stood a bit behind my small gal. 

"The best players are always the most competitive." I told the interviewer as I interrupted Daan's interview. 

"Best friends?" The interviewer asked us both, as my arm was around Daan's shoulders but Daan's was holding onto my waist. 

"The best." Daan answered like clockwork for us, squeezing my waist twice, doing our code, for when we wish we could say our feelings. 

"Go get that checked out properly." I told Daan raising one eyebrow up at her, as she nodded, looking deep into my eyes. 

"I will, ik houd van je." Daan told me, trying to politely kick me out of the interview. 

"Ik houd van je." I told her back quickly kissing her before walking off to Lindsay who was gasping at my actions, before I froze. 

"You didn't mean to do that?" Daan asked me. 

"No I didn't!" I said shaking my head, before running back to kiss Daan one last time before running away back to Lindsay as we were both bright red in the face now. 

[xerx]

GUYYYYS ITS MY BIRTHDAY!! im 25 YIPPEEEEEEEEE

send me silly gimmicks ? ranpoe?poepie?

[nyoomfruits]

ok ok ok now we neeeeeed a list of dutch pet names from you pls pls pls

little disclaimer beforehand that this is based on my experience/opinions/knowledge and therefor there's probably going to be dutchies that disagree with me BUT hey ho lets go i guess

also!!! babe/baby is actually VERY commonly used in dutch. i think babe takes up 50% of my pet name usage for my own boyfriend. excluded it from the list because its not technically a dutch pet name but still good to keep in mind i think

(putting most of these below a cut because this DID get out of hand and i am sorry. also lit = literal translation)

schat/schatje lit; treassure.

i don't have to elaborate i think we ALL know this one, dutch or not.

lieverd (sometimes shortened to lief or lieffie) lit; love (as in the english pet name).

very popular but also very commonly used by parents to adress their kids, like this is a very general pet name, not necessarily purely romantic

mop/moppie lit; there's not literal translation for this actually. google translate translates it to honey but i dont think that really covers the VIBES if you know what i mean.

according to this research by a dutch radio station this is the second most popular dutch pet name. i'm going to keep it short by saying that if my bf ever called me this i would break up with him.

poepie lit; poopy.

i wish i was joking. have never heard anyone use it in a serious context and i hope i never will.

engel lit; angel

one of my personal faves, it's not as overused as it's english counterpart sometimes is. idk it short its sweet and it doesn't want to make me fling myself off a building so for those reasons it gets a win in my books.

prins/prinsess lit; prince, princess

my mom still calls my dad prins so i'm VERY biased but i think it's cute :))))

spetter lit; splash of water

used to call someone attractive. very fun like truly we don't use this enough. google translate translated it to hot stuff which i think has the same vibes

lekker ding lit; tasty thing

also used to call someone hot. mentioned this yesterday and someone tagged it 'it's cute if said by someone you know and makes you want to commit murder if its someone you don't know' and i think that covers it rlly well lmao. mostly used jokingly as a pet name i'd say.

scheetje lit; fart

once again not kidding what is WRONG with this country

borrelnootje lit; cocktail nut

honorary mention to this one because i found it in a list of pet names and lost my fucking SHIT this is the FUNNIEST fucking pet name ever calling my boyfriend this forever now

--

anyway this is definitely not all but these are some of the common ones i think????

[wetgaysocks]

Got any pet names for your boy? How do you let him know you’re in charge?

I call him baby a lot or things like babyschmaebi or poepie. But when things get steamier it becomes (sexy) boy

[applescabs]

Watched the my love mixup drama in poepie doepie quality on dailymotion but apparently its just on japanese netflix.

[jurjenkvanderhoek]

HET BESTE WERK VAN EDDY KOETSIER IS OKAY

Smaakt oud beter? Gerijpte wijn, gelagerd bier, overjarige kaas, krijgen deze een complexe sensatie na jaren? Pittig maar toch zacht. De toon wordt minder fel, maar de noten zijn steviger en minder makkelijk te kraken. Heb je door te leven de zin ervan ervaren dan slijten de scherpe kanten. Word je milder maar krachtig in kennen en herkennen tegelijk. Het is alsof je eerst van alles moet hebben doorvoelt om emotie een plek te geven in jouw uiting. Eerst leven en dan voluit geven. Eerst elke stroming in de kunst dan wel de muziek hebben geproefd en genoten, om er op het laatst het eigen recept mee te schrijven. Want daar gaat het hier over. Niet over die wijn, dat bier of deze kaas.

In het geval van Jagger, Richards en Wood - de harde kern van The Rolling Stones - is de muziek na 60 jaar gerijpt. Het heeft echter niet zolang op de plank gelegen, zoals bij wijn, bier en kaas het geval is om op smaak te komen. De muziek is tot rijping gekomen door 60 jaar achtereen te experimenteren, naar anderen te luisteren en daarmee tot een eigen interpretatie te komen. Een eigen stijl te ontwikkelen die in deze jaren is gegroeid en nu tot bloei komt. Het nieuwe album van de "greatest rock'n'roll band in the world" wordt door kenners de hemel in geprezen. "Hun beste album in veertig jaar tijd". Met beide voeten nog stevig op aarde staand gaan de oude mannen ook gewoon maar lustig door alsof ze net begonnen zijn. Ondanks de gezegende leeftijd klinken de nummers op het nieuwe album nog net zo jeugdig als veel van het vroege werk van de Britse band. Ze gaan terug naar hun roots omdat ze alles al hebben gedaan, gezien en gehoord.

Ze hebben een groot oeuvre om op terug te kijken. Kunnen genoeg sounds mixen en hun ervaring brengt hen op het laatst tot grote hoogte. De oudjes doen het nog goed. Hoewel de gezichten de sporen dragen van een turbulent verleden, heeft de muziek geen sleetse plekken en komt het even helder uit de speakers als vroeger. Misschien niet vernieuwend meer, maar wel authentiek en herkenbaar. Er zijn natuurlijk meer voorbeelden te geven van ouden van dagen die zich nog stevig weren in de muziekscene en de kunstwereld. Maar The Stones zijn op dit moment actueel. Een hot item. En wanneer geen ziekte of ongeval het pad eerder kruist zal je sterven in het harnas. Het loodje leggen op een podium tijdens een achteraf gezien laatste optreden. Of de geest geven in het atelier met op de ezel wat de geschiedenis in zal gaan als een onvoltooid werk.

Zo dacht ik op het moment dat ik de nieuwste plaat van Eddy Koetsier opzette. Musicerend onder de artiestennaam Eddy O'Kaye beklimt hij ook al een 60 jaar de toonladder. In de vorige eeuw bepaalde hij mee de sound van de Friese bries en de Heerenveense Golf. Komend van elders liet hij de Friezen een poepie ruiken en heeft een stempel op de scène gedrukt. Met een eigen studio heeft Koetsier het geluid van het platteland gemaakt. Veel noordelijke muzikanten namen bij hem aan huis hun composities op. Zelf heb ik er eens mijn strakke drumpartij bewezen bij een losvaste punkjam. Eddy's eigen songs vonden er ook het vinyl, de cd en later een digitale weg via playlists van internet aanbieders.

Voor zijn nieuwe plaat "Bend to Be" laat hij zich begeleiden, of eigenlijk werkt hij samen met Ad Bos aka Whizzy Adrian. "Het is het beste wat ik ooit heb gedaan", zegt Eddy er zelf van, een understatement. Hij spreekt mij aan bij de bakker. Wanneer hij brood koopt en ik koeken voor bij de koffie uitzoek, laat Eddy mij weten een nieuw album opgenomen te hebben. Hij weet dat ik muziek interessant vind en kritieken schrijf.

Het beste werk dat hij ooit heeft gemaakt. Zo werkt dat bij kunstenaars. Ze zijn altijd op zoek naar het optimale, het mooiste schilderij of beeld waarin alles op de plaats valt. Het beste geluid, de meest mooie song. Dat produceren nog, en dan sterven. Want het hoogst haalbare valt niet te bereiken. De top blijkt altijd hoger te liggen dan gedacht. Want is deze bereikt dan is het klaar, af, over, voorbij. Daarom zal na het beste werk altijd nog beter werk volgen. Het is bij leven nooit af, nooit gedaan. Maar terugblikkend kan het op dat moment het beste werk zijn. Daarna groeit het door, gaat het verder.

Maar dan dat album van O'Kaye en Adrian. Dat klinkt even jeugdig als die nieuwe plaat van The Stones. Met de klanken waan ik mij terug in de woelige jaren 70 en 80 van de vorige eeuw. De periode dat de plaats hier nog enige betekenis dacht te hebben op muziekgebied. Die noten klonken toen al sprankelend, maar hebben nu nog steeds niet aan kracht ingeboet. Koetsier en Bos weten nog telkens sterke teksten te schrijven die op even solide muziek is gezet. Oud smaakt werkelijk beter. De pit van de jeugd met het doorleefde karakter van de jaren. Wild maar toch mild.

Uit de liedjes spreekt geen verliefdheid meer als het over een partner gaat, maar pure liefde. Geen vluchtige relatie, meer een hechte verbintenis. Het mysterie van samenzijn en dat dit voor eeuwig kan zijn. De serieuze ballad gelijkende songs zijn veelal op een vrolijk klankschema getoonzet. De gerijpte muziek heeft de overmoedige humor van weleer behouden. In de arrangementen hoor ik de lijnen van illustere plaatselijke voorgangers terug. Koetsier heeft zijn oor goed te luisteren gelegd in zijn Blue Tape Studio destijds. En met die geluiden in herinnering, deze gemengd met de sound van nu dit energieke album opgebouwd. Het is makkelijk in het gehoor liggende muziek. Het neigt soms wat naar behang, maar blijft toch in de gedachte hangen.

De teksten maken van de speelse deunen luisterliedjes. Om de woorden te volgen en op waarde te schatten moet je met aandacht luisteren. Er schieten bandnamen door mijn hoofd die ik denk in klank te horen. Maar dat doet geen recht aan de songs van Koetsier en Bos, want deze zijn origineel en authentiek. Zelfs The Stones jatten wel rechtmatig riffs en klankkleuren. Verwerken deze in hun eigen composities, zodat je een enkele maat herkenning hoort maar het niet meteen kunt plaatsen. Zo heeft Koetsier niets gepikt, maar enkel de hem bekende muziekgeschiedenis tot zich genomen en gebruikt. Vrolijke songs en lieve liedjes die de vroege beatmuziek overstijgen maar toch in herinnering brengen. Ongecompliceerd lijkt het, de arrangementen zitten echter complex in elkaar – op een enkel moment dik aangezet waardoor er een gelaagdheid in luisteren optreedt. Het komt beter binnen wanneer deze klanklagen ontrafelt worden.

Vrolijke muziek hoor ik wanneer ik de cd nog eens start. Goed om de dag te beginnen en best om bij de nacht in te gaan. Mijn dag is ermee opgeruimd. Muziek waar de voorgaande jaren van musiceren tot in uiting komen. Het klinkt bekend maar is toch ook origineel. In de composities is een mengsel te horen van wat eerder gemaakt is. Het is jeugdige vreugde door mannen op leeftijd gemaakt. Alle invloeden en inspiraties komen hierin samen. In coronatijd ontstaan had er pessimisme naar voren kunnen komen. Maar nee, tegen beter weten in op dat moment misschien, worden er juist hele optimistische geluiden geproduceerd. Met doorwrochte teksten. Liefdesliedjes zonder verliefdheid. Maar vooral een opgeruimde kijk, een heldere blik. Swingend, maar toch niet overtuigend dansbaar.

De liedjes zijn over het algemeen autobiografisch. Het zijn de verhalen uit het leven van Koetsier. En iedere song heeft een eigen persoonlijke achtergrond. Ballads en luisterliedjes uit de rijke levenservaring. Maar deze worden niet oubollig. De oude man heft geen vingertje. Een ode aan de dochter, een liefdeslied voor de vrouw, een registratie van een huwelijk dat op de klippen liep. Zware kost gezet op lichte muziek. Gedragen, maar toch met een swingende basis. Zo is het een geëvolueerde beat. Niet blijven hangen in die beste jaren 60, maar door gegroeid zonder die basis uit het oog te verliezen.

Kortom, het materiaal van Koetsier is licht verteerbaar. Ondanks dat het gerijpt en de smaak best pittig is. Het roept het verleden op, maar is eigentijds en zal zeker de toekomst ingaan. Wanneer het maar aandacht krijgt en daar schort het nog wel aan volgens de componist. De autoriteiten die de dienst uitmaken op radio, televisie en internet vinden het schijnbaar gedateerd, ouderwets en achterhaald. Maar in elke kunstvorm is een golfbeweging te herkennen. Iedere stroming kijkt terug op een vorige beweging en neemt er het beste van mee in een nieuwe richting. Vernieuwend is nieuw met een oude glans. Daarom heb ik goede hoop voor Koetsier en Bos. Dat hun muziek ooit weer ontdekt wordt. Misschien door een jonge generatie. Of dat de oude garde het terug vindt. Baanbrekend is het niet, maar wel persoonlijk en spreekt daardoor het gevoel aan. In emotie is het grensverleggend. Waarvan akte.

Cd “Bend to Be”. Tien songs van Eddy O’Kaye (zang, snaren) & Whizzy Adrian (toetsen, trommels). Met hulp van Boy Brostowski (trommels) en Rutger Dijkstra (snaren) op een drietal songs. Uitgave Beaty Bee Publishing, 2023.

[annnnperkins]

poepie

[shesthespinstersimmer]

PoePie: Addy checks in with Poe, who’s still away in Santorini

[enchantedtigress]

This wimp is my cat, Beans by Schattige Foto's Via Flickr: Linkje hierrr: www.itssofluffy.co/this-wimp-is-my-cat-beans/

[xerx]

EEEE POEPIE HE’S SO CUTE!!!! Thank you!!!!!

waving back at him AND at you!!!

[fenrislorsrai]

This kitten is a tiny red panda. by Schattige Foto's Via Flickr: Linkje hierrr: www.itssofluffy.co/this-kitten-is-a-tiny-red-panda-2/

[geletterderotzooi]

van droom naar nachtmerrie

Een droom omringt door sterren. Een droom vervaagt in wolken. Een droom tot zonnenschijn. Een droom verzonken in regen.

Een droom om weg te zijn. Een droom om terug te komen binnenin mezelf.  Een droom om als de andere te zijn.  Een droom om voor iemand onmisbaar te worden. 

Een droom op de grond. Een droom in honderd gebroken. 

Een te statische geest en een te fragiel hoofd, om te dromen voor zulke dromen. Een droom om te ontwaken van de nachten en het tot realiteit te laten komen. Maar een droom vervaagt en vervormd in een nachtmerrie. 

De opties tot realiteitsgebondenheid verbranden en de lucifer van hopeloosheid wordt boven gehaald. Vechtlust omslagen in geen lust. rustlust, ademlust, niets of niemandslust. 

Want een droom is een droom, en deze komen enkel uit in sprookjes. Maar wat resteerd van een droom wanneer deze verscheurd wordt in 2 tegengestelde... verbroken en laat een zoekende, verloren pijn achter. 

Wat is mijn droom wanneer ik terug wil ademen, maar er ook mee wil stoppen. En wat is een droom,  als de realiteit je ziel niet meer voedt omdat deze onbekent is. 

Een droom zonder omvang van de wereld. Een droom zonder geluk en zonder liefde. Een droom voor warmte, maar enkel koude komt binnen en doet me beven. 

Een droom is een wens, maar mijn bekwaamheid hiervoor is me afgenomen. De lucifers om het vuur te doen branden zijn doordrenkt van mijn tranen. 

Een droom is geen droom meer, maar een nachtmerrie.  En of ik nu wil of niet. Ze dreigt uit te komen. 

Elke ochtend opnieuw, wanneer ik ontwaak van de dromen, staan de nachtmerries weer voor mijn deur.

[heartbreakseason]

[dt-yoongi]

Whenever my ferret smells the inside of a grocery bag, her tail gets extremely fluffy