#pity this busy monster manunkind

[raspberryjameater]

carry your heart with me(i carry it in my heart)i am never without it(anywhere i go you go,my dear;and whatever is done by only me is your doing,my darling)

e.e. cummings

hey reblog this with a piece of your favorite poem, please

[vazgectimwagnerden]

eve dönüş.

.

patti smith dinliyorum: "spell".

sözleri şöyle başlıyor:

Holy! Holy! Holy! Holy! Holy!

şöyle devam ediyor:

Holy! Holy! Holy! Holy! Holy! Holy! Holy! Holy! Holy! Holy!

sonra şöyle:

The world is holy! The soul is holy!

The skin is holy! The nose is holy!

The tongue and cock and hand and asshole holy!

Everything is holy! everybody’s holy! everywhere is holy! everyday is in eternity!

.

patti smith şöyle diyor: dünya kutsaldır, ruh kutsal, ten kutsaldır, burun, dil.. ve diğer cinsel uzuvlar. her şey kutsaldır, ve herkes. sonsuzluk-içinde her gün..

.

öncesinde, muhteşem bir odyolog ile görüşüyorum -odyometristler ile karıştırılmamalılar-. beni dinliyor, türlü testler yapıyor, gözlerimi kapıyor, elektrotlar bağlıyor, denge testleri, göz hareketlerinin takibi... günün sonunda masasının karşısında oturuyorum. -şu çınlama işi ile barışmalısınız diyor. zaten bir savaşta değiliz, çoktan kazandı, ben sadece bir uzlaşma arıyorum diyorum.

bana bir telefon aplikasyonu öneriyor, içinde çeşitli sesler kayıtlı, yağmur sesi, rüzgar sesi, bir derenin akışı, kuşların cıvıltıları, yaprakların hışırtısı... vesaire. ama ben su ile ilgili olanları öneriyorum diyor. bir kulaklıkla gün içinde bu sesleri dinleyebilirsiniz, kulak çınlamanızı yok etmez ama onu duymamayı öğrenebilirsiniz.

bana neden kulaklıkla bu sesleri dinlememi öneriyorsunuz? diyorum.

keşke bana bu seslerin olduğu bir yere gitmemi ve artık orada yaşamamı önerseydiniz.

.

patti smith hala şarkıda sürekli holy diyor... holy. holy. holy.

burada oturuyor ve patti smith'in ismini ve daha ne çok kelimeyi size küçük harflerle yazıyorum.

eve vardığımda eden ahbez dinlemeliyim diyorum. en sevdiğim: monterey.

eden ahbez de isminin başharflerinin küçük harflerle yazılmasını istermiş, hep de öyle yazmış. sadece Tanrı ve Sonsuzluk kelimeleri büyük harfle başlanmayı hak eden kelimelerdir dermiş.

eden ahbez 86 yaşında bir trafik kazasında ölüyor. bunu öğrendiğimde vay canına diyorum. 86 yaşında, ama, bir trafik kazasında ölmek. (acaba radyoda ne çalıyordu.)

.

ve büyük harfler ve küçük harfler hakkında düşünürken şunu da hatırlıyorum:

görkemli kaybedenler'in bir bölümünde leonard cohen'in duasından:

Tanrım! Kangurunun Ayrıntılarını Sen Bilirsin, Mutfakta Oturuyor, Her Kelimeye Büyük Harfle Başlıyor, Ve Senin Sabahında Yaşıyorum-"

.

belki de diyorum büyük ve küçük harflerle bu derece takıntılı olmamalıydık. tüm bu takıntılar bizi, kulaklıktan su sesleri ve yaprak hışırtıları dinlememiz gereken bir noktaya getirdi.

.

patti smith'in şarkısı ise şöyle bitiyor:

holy the supernatural extra brilliant intelligent kindness of the soul!

ruh'un doğaüstü-ihtişamla parlayan aklî nezaketi!

.

isminin baş harflerini küçük harfle yazan bir başkası, e.e. cummings'in -elbette- muhteşem bir şiiri var: "pity this busy monster, manunkind"

şiirin bir yerinde şöyle diyor: "elektronlar bir jileti tanrısallaştırırlar".

şunu duymuşsunuzdur: bir bıçak bir ekmeği asla kes(e)mez. ekmeği ikiye bölemez yani, sadece atomlarını (ve elektronları) sağa sola iter, ikiye ayırır.

atomlarını gerçekten ayırmak için nükleer şiddette bir güce ihtiyacımız vardır, ki bıçak bunu sağlamaz.

yani, bir jilet de, mesela, ten'i kesemez, sadece onun atomlarını ve elektronlarını sağa sola itebilir. yani sanırım, şair burada, bir jiletle intihar etmek asla mümkün değildir diyor. (bu analizimden sıfır alıyorum, bu seneyi tekrar okumam gerekiyor..)

.

patti smith'in şarkısının nakaratı: holy! holy! holy!

eden ahbez bir süre ��u hollywood yazısının L harfinin altında yaşamış. yani bunu uydurmuyorum, gerçekten öyle. orada kamp kurmuş. şöyle yüzünü dönüp, holly'nin içindeki harflerden birini seçmiş olmalı. L harfi bana da mantıklı geliyor.

.

artık evdeyim. eden ahbez, monterey diyorum, çok güzel bir şarkı, çok iyi hissettiriyor. zihnimde günün erken saatlerine dönüyorum, odyolog'a diyorum ki bakın ne güzel bir şarkı. sonra cummings'in şiirini gösteriyorum, bakın bu da ne güzel bir şiir. yüzüme bakıyor, garipsememeye çalışıyor. şiiri bilmiyorum, şarkıyı da dinleyeceğim, teşekkürler diyor. siz yine de su ile ilgili olan sesleri tercih edin. kuş cıvıltıları, ağustos böcekleri.. bunlardan uzak durun. L harfinin altındaki sesler diyorum, L harfinin altı bana da mantıklı geliyor.. bunun hakkında düşüneceğim.

[sighonaraa]

tell me about listen: there's a hell of a universe next door; let's go (side note/bonus question if you feel like answering: i love your titles — how do you come up with them?)

OUUUGH YES I LOVE THIS ONE!!!!

listen: there's a hell of a universe next door; let's go

this is one of my halfway-finished gift fics that i've been working on and the incredibly short version of the plot is: Sam. Jamie. Mid-Season 2. Start A Book Club Together, Just The Two Of Them. and thus begins one of my most favorite friendship that this show gave us! here's a wee wippet:

Sam unwraps his sandwich from its cling wrap. Peanut butter and jelly, he’d been in a rush this morning and hadn’t had the time to make anything more exciting. But it at least seems more interesting than Jamie’s lunch, a salad which appears to consist of a limp collection of greens topped with a few bits of cheese and no dressing in sight. “I never thanked you,” he says, after taking a bite. “But I should have, so. Thank you, Jamie.” “Sure,” says Jamie. Then, “What for?” “For…helping me,” says Sam. “For the band-aid. And, well. For being kind.” “Oh,” says Jamie. “I didn’t, like. It weren’t a big deal or nothin’.” Sam disagrees. He thinks it was a very big deal, considering that in the past most of his and Jamie’s interactions have ended in bruised egos and sharp words and him heading home with a heavy, sinking sensation in his chest. But he doesn’t tell Jamie this. Instead, he lifts one shoulder in a half-shrug and pulls the crust from his sandwich bread. “Well, either way,” he says. “Thank you.”

titles

WEEPS?? i agonize all thee time over titling my fics so hearing that you like them means so much genuinely :')

i typically crib lines from songs or poems that i feel strike a particular emotional chord that fits with whatever the fic i'm attempting to title is about. i'm pretty sure every title on my wip list is from a song or poem except for one, which is a line this yoga instructor on youtube i like said once that stuck with me for whatever reason sdkjfk.

listen: there's a hell of a good universe next door; let's go is a line from a poem by e.e. cummings called 'pity this busy monster, manunkind' and since this fic is about sam and jamie forming a book club together and exploring different worlds and working through Big Emotions and trauma via those worlds, i thought it was appropriate! i just took out the 'good' bc i felt it flowed a bit better for a title that way. also it just sounds. so cool. that line has Haunted me for many moons.

ask me about my wips!

[litandlifequotes]

listen: there's a hell of a good universe next door; let's go

"pity this busy monster, manunkind" by E.E. Cummings

[stanestreet]

e. e. cummings, “pity this busy monster,manunkind,”

[eyepool]

We doctors know

a hopeless case if --- listen: there's a hell

of a good universe tumblr next door; let's go

—e.e. Cummings, “pity this busy monster, manunkind twitter reddit”

if shes your girl then why have i slowly been replacing her parts until there’s nothing left of her original body? is she then still your girl?

[gogglemouse]

'pity this busy monster, manunkind'

pity this busy monster, manunkind,

not. Progress is a comfortable disease: your victim (death and life safely beyond)

plays with the bigness of his littleness —- electrons deify one razorblade into a mountainrange; lenses extend unwish through curving wherewhen till unwish returns on its unself.                          A world of made is not a world of born —- pity poor flesh

and trees, poor stars and stones, but never this fine specimen of hypermagical

ultraomnipotence. We doctors know

a hopeless case if —- listen: there's a hell of a good universe next door; let's go

e.e. cummings

[supermarketcrush]

wheres that post thats like fuck poetry for saying exactly what im thinking bc i remembered pity this busy monster manunkind today

[sosweetly]

listen: there’s a hell of a good universe next door; let’s go

e.e. cummings, ‘pity this busy monster, manunkind (excerpt)

[seaanimalonland]

'pity this busy monster, manunkind' | e.e. cummings

pity this busy monster, manunkind,

not. Progress is a comfortable disease: your victim (death and life safely beyond)

plays with the bigness of his littleness --- electrons deify one razorblade into a mountainrange; lenses extend unwish through curving wherewhen till unwish returns on its unself. A world of made is not a world of born --- pity poor flesh

and trees, poor stars and stones, but never this fine specimen of hypermagical

ultraomnipotence. We doctors know

a hopeless case if --- listen: there's a hell of a good universe next door; let's go

[harrypotterhousequotes]

GRYFFINDOR:

"listen: there's a hell of a good universe next door; let's go"

–e.e. cummings (pity this busy monster, manunkind)

[sunsetquotes]

listen: there's a hell of a good universe next door; let's go.

E.E. Cummings; pity this busy monster, manunkind

[a-ramblinrose]

No one would be that stu-” Susan stopped. Of course someone would be that stupid. Some humans would do anything to see if it was possible to do it. If you put a large switch in some cave somewhere, with a sign on it saying ‘End-of-the-World-Switch. PLEASE DO NOT TOUCH’, the paint wouldn’t even have time to dry.

Terry Pratchett, Thief of Time

[aboutbirds]

pity this busy monster,manunkind,

not.  Progress is a comfortable disease: your victim(death and life safely beyond)

plays with the bigness of his littleness —electrons deify one razorblade into a mountainrange;lenses extend

unwish through curving wherewhen until unwish returns on its unself.                                   A world of made is not a world of born—pity poor flesh

and trees,poor stars and stones,but never this fine specimen of hypermagical

ultraomnipotence.  We doctors know

a hopeless case if—listen:there’s a hell of a good universe next door;let’s go

e.e. cummings, “pity this busy monster,manunkind,” from A Selection of Poems

[ancientbogbody]

Jake the Brick 2 is a dream I wish could be real. Featuring E.E. Cummings

[absentmindedmittens]

pity this busy monster, manunkind,    not. Progress is a comfortable disease: your victim (death and life safely beyond)    plays with the bigness of his littleness --- electrons deify one razorblade into a mountainrange; lenses extend unwish through curving wherewhen till unwish returns on its unself.                          A world of made is not a world of born --- pity poor flesh    and trees, poor stars and stones, but never this fine specimen of hypermagical    ultraomnipotence. We doctors know    a hopeless case if --- listen: there's a hell of a good universe next door; let's go

E. E. Cummings, ‘pity this busy monster, manunkind‘