#paderewski

[postcard-from-the-past]

Polish pianist Ignacy Jan Paderewski on a vintage postcard

[opera-ghosts]

OTD in Music History: Historically important pianist, composer, and Polish diplomat Ignacy Jan Paderewski (1860 - 1941) is born in what is now Ukraine. Paderewski originally studied music at the Warsaw Conservatory in the 1870s, before relocating to Vienna to study under legendary piano pedagogue Theodor Leschetizky (1830 - 1915) from 1884 to 1887. This time spent under Leschetizsky fundamentally reshaped Paderewski as a pianist, and he began to make his first public appearances as a concert artist in Vienna, Paris, London, and New York. The critics found plenty to grumble about (Paderewski was never a "pianist's pianist"), but his success with the public was immediate, overwhelming, and enduring. Like Franz Liszt (1811 - 1886), Paderewski generated a borderline "mystical" devotion among his (mostly female) fanbase. (His famously luxurious mane of thick and wild hair couldn’t possibly have hurt in that department, either.) Paderewski remained a staunch Polish patriot throughout his long life: In 1910, he personally gifted the city of Krakow with a monument commemorating the 500th anniversary of the victory of the Poles over the Teutonic Order. During WWI, Paderewski also became a member of the Polish National Committee and was appointed its representative to America, where he successfully lobbied President Woodrow Wilson (1856 - 1924) to include the cause of Polish independence in his famous “Fourteen Points” document. Paderewski even briefly served as Poland’s 3rd Prime minister in 1919, during which time he actually signed the Treaty of Versailles (formally ending WWI) on behalf of his newly-formed nation. PICTURED: A formal photo portrait (c. 1920s) showing Paderewski pensively staring out at the camera, which he signed.

[lesser-known-composers]

Paderewski - Symphony In B Minor 'Polonia'

Symphony Orchestra Of Pomerania - Bohdan Wodiczko, conductor

[witekspicsbanknotes]

POLAND => projects / designs of banknotes dated 1927 >>> never used to be circulating.

[ohchopin]

x

[ineffablelvrs]

smash

[dreaminginthedeepsouth]

Happy Birthday, Rudolf Nureyev.

Nureyev, photographed by Richard Avedon in Paris, in 1961, the year that the Kirov star defected from the Soviet Union.

(Follies of God)

* * * *

"If I miss one day of practice, I notice it. If I miss two days, the critics notice it. If I miss three days, the audience notices it."

- Ignacio Jan Paderewski,

(18th ce. pianist/composer)

[noirnuclear]

[gone2soon-rip]

JOHN CLEGG (1934-Died August? 2024,at 90). English actor, best known for playing the part of Gunner 'Paderewski' Graham in the BBC sitcom It Ain't Half Hot Mum.he appeared in many other British sitcoms that were created and produced by screenwriter David Croft,Jimmy Perry and Jeremy Lloyd,including Dad's Army,Are You Being Served?,and You Rang M'Lord?.John Clegg (actor) - Wikipedia

[pop-culture-diary]

Lew Poznania

"Virtuoso" Teatr Muzyczny w Poznaniu 

Premiera: 12 września 2020 

Scenariusz, muzyka i słowa – Matthew Hardy 

Tłumaczenie: Lesław Haliński (libretto), Przemysław Kieliszewski (teksty piosenek) 

Współpraca: Brian Kite 

Reżyseria: Jerzy Jan Połoński 

Choreografia: Paulina Andrzejewska-Damięcka 

Scenografia: Mariusz Napierała 

Kostiumy: Agata Uchman 

Występują: Marcin Januszkiewicz, Janusz Kruciński, Anna Federowicz, Oksana Hamerska, Anna Lasota, Barbara Melzer, Dagmara Rybak, Bartosz Sołtysiak, Maciej Zaruski, Radosław Elis, Jarosław Patycki, Joanna Rybka, Katarzyna Tapek, Włodzimierz Kalemba, Wiesław Paprzycki, Agnieszka Wawrzyniak, Patryk Kośnicki, Seweryn Wieczorek, Tobiasz Szafraniak, Adam Silecki, Przemysław Łukaszewicz, Michał Kondyjowski, Mateusz Feliński, Mirosław Kin, Anita Urban-Wieczorek, Lucyna Winkel, Kacper Czyż 

Tekst pisany na podstawie spektaklu z 9 listopada 2024.

Grał dla Theodore'a Roosevelta i królowej Wiktorii, światowe gazety okrzyknęły go Lwem Paryża, a na jego koncert w Madison Square Garden przyszło 16 tys. słuchaczy. Ignacy Jan Paderewski, o którym przeciętny Polak wie tyle, że miał bujną fryzurę i grał na pianinie, na zachodzie był prawdziwą gwiazdą, a jego fenomen do dziś nazywa się Paddymanią. Nic więc dziwnego, że Teatr Muzyczny w Poznaniu zdecydował się na wystawieni musicalu o słynnym pianiście i działaczu wolnościowym. 

Młody Ignacy Jan Paderewski (Janusz Kruciński) marzy o nauce u słynnego Teodora Leszetyckiego (Wiesław Paprzycki). Z pomocą przychodzi mu Helena Modrzejewska (Dagmara Rybak), pierwsza z trzech Helen, które zmienią jego życie. Druga to Helena Bibesco (Joanna Rybka) mecenaska sztuki, a trzecia Helena Górska (Anna Lasota) ukochana Paderewskiego i żona jego najlepszego przyjaciela, Władysława Górskiego (Jarosław Patycki). Ale życie Paderewskiego to nie tylko koncerty i światowa sława, ale też walka o niepodległość Polski i ciężka, niewdzięczna praca w rządzie II RP. 

Ignacy Jan Paderewski w wykonaniu Janusza Krucińskiego to człowiek, a nie legenda. Zobaczymy więc multum ludzkich emocji i pragnień: zakochanie, smutek, frustrację czy zmęczenie. A to wszystko przy zachowaniu wokalnej perfekcji. Co więcej, Janusz Kruciński jest zarówno przekonywującym młodym Paderewskim: nieśmiałym chłopakiem pełnym marzeń, by potem przemienić się we charyzmatycznego artystę, mówcę i polityka. Natomiast w ostatnich scenach przez jego bohatera przemawia już frustracja i zmęczenie, tak dobrze widoczne na twarzy aktora.  

Anna Lasota jako Helena Górska wręcz powala niesamowitym, mocny głosem. Stanowcza i nieugięta, zawsze potrafi dodać Paderewskiemu otuchy, choć potrafi też pokazać ciepłą i czułą stronę tej postaci. Co ciekawe spektakl nie próbuje wybielać jej postaci. To wciąż kobieta, która zdradzała męża z jego najlepszym przyjacielem. A mimo to rozdzierająca piosenka "Co będzie z miłością" sprawia, że stawiamy się po jej stronie. 

Dagmara Rybak błyszczy jako Helena Modrzejewska. W jej wykonaniu słynna aktorka to prawdziwa diwa: pewna siebie, charyzmatyczna i ekscentryczna, która każdym swoim pojawieniem się na scenie tworzy dookoła siebie prawdziwe show. Ale potrafi też grać ciszą, zarówno, gdy Paderewski wybiera inną Helenę na towarzyszkę swego życia, jak i gdy żegna się z życiem w bardzo emocjonalnej scenie. Zdawać by się mogło, że to rola stworzona specjalnie dla niej. 

Jarosław Patycki ma do zagrania dwie diametralnie różne postaci: Władysława Górskiego i Józefa Piłsudskiego. Pierwszy ma więcej czasu scenicznego, lecz to drugi zapada w pamięć: posępny naczelnik, który nawet chodzi stanowczo, a jego ponura deklamacja zderza się z musicalową elokwencją maestra ("Dwa ptaki"). Z trzech Helen, Joanna Rybka jako księżna Bibesco ma niestety najmniej do zagrania, lecz i tak świetnie kreuje egzaltowaną arystokratkę zadurzoną w słynnym pianiście. Wiesław Paprzycki jako Teodor Leszetycki w widowiskowym "Ćwicz! Ćwicz! Ćwicz!" popisuje się fenomenalną dykcją, a Patryk Kośnicki w roli Charlesa F. Tretbara nie dość, że bawi wspaniałym amerykańskim akcentem, to w piosence "Paderooski" zamienia się w prawdziwego showmana, nawiązując mocno do epoki. Z kolei Maciej Zaruski to cudownie lojalny i przezabawny Sylwin Strakacz. 

 "Virtuoso" przedstawia życie Paderewskiego, skupiając się na jego trzech największych miłościach: muzyce, żonie i ojczyźnie. Lecz choć sceniczny maestro jest niewątpliwie mężem stanu, przeżywa czysto ludzkie obawy i chwile zwątpienia. Spektakl nie unika też brzydkiej prawdy, tworząc obraz człowieka, a nie pomnika ze spiżu. Używając nowoczesnej muzyki w połączeniu z klasycznymi utworami fortepianowymi sprowadza słynnego pianistę do czasów współczesnych, przekładając jego fenomen na język zrozumiały dla widza. Świetnie używa też elementów humorystycznych, a piosenki pełne są zarówno zabawnych smaczków dla wprawnego słuchacza, jak i naprawdę poruszających linijek. Libretto ma niestety kilka wad: raptowne przeskoki z wątku na wątek potrafią wybić z rytmu, szczególnie jeśli towarzyszy im nagła zmiana atmosfery. Mimo to całość broni się swoją energią, pieczołowitością wykonania i oczywiście wybitnym maestro. 

Mariusz Napierała trafił w dziesiątkę umieszczając na tylnej ścianie sceny dziesiąty przypominających starodawne żarówki teatralne reflektorów, które można zapalać i gasić wedle potrzeby. Spektakl używa ich by stworzyć rozświetloną panoramę Nowego Jorku, czy afisz koncertu. To niesamowicie kreatywny i zjawiskowy element scenografii, który świetnie pasuje do musicalu o gwieździe pokroju Paderewskiego. Aż szkoda, że tak rzadko wykorzystywany w trakcie przedstawienia. 

Na scenie pojawiło się też kilka naprawdę pomysłowych pomysłów realizatorskich, począwszy na sprowadzeniu rozmowy na szczycie do partii szachowej, po ciekawe wykorzystanie drabiny czy symboliczną scenę umieszczania polskiej flagi na mapie świata. Niesamowite wrażenie robiła polska flaga rozwieszona za plecami przemawiającego Paderewskiego, Długo też można by się rozpisywać o znaczeniu fortepianu, który pojawia się w wielu kluczowych dla bohatera scenach, wliczając to zastosowanie go niczym łodzi czy łóżka. 

Paulina Andrzejewska-Damięcka stworzyła olśniewającą choreografię, która idealnie odzwierciedla zróżnicowanie stylistyczne słyszalne w muzyce. Raz energetyczna i bardzo współczesna tworzy wyśmienite show, innym razem nawiązująca do epoki, zachwyca elegancją, przywodząc na myśl balet. Szczególnie zapada w pamięć układ taneczny żołnierzy podczas musztry, który nie tylko zachwyca kreatywnością, ale i jest tanecznym popisem zespołu. 

Kostiumy Agaty Uchman bawią się stylem i kolorem. Paderewski jako gwiazda nosi różne odcienie beżu, w które przebiera się też Helena Górska zostając panią Paderewską. Stroje pozostałych postaci utrzymano w mieszance bieli, czerni i szarości. I o ile członkowie zespołu tanecznego noszą kostiumy dość nowoczesne, drugi plan ubrano w kostiumy nawiązujące do epoki. Szczególnie zachwyca tu spódnica Modrzejewskiej, która choć pod odpowiednim kątem mogłaby uchodzić za kostium historyczny, zdradza też ekscentryczne usposobienie postaci. 

"Virtuoso" bardzo mnie zaskoczył. To świetnie zrealizowany spektakl o niezwykłym człowieku, który z bliżej nieokreślonego powodu znika w odmętach historii. Teatr Muzyczny w Poznaniu na niewielkiej scenie zdołał stworzyć musical niesamowicie widowiskowy, a jednocześnie poruszający, w którym lśnią zarówno świetni artyści z poznańskiego zespołu jak i goście. I choć do Poznania mam jednak kawałek, coś mi mówi, że jeszcze do tego tytułu wrócę. 

Ale to tylko moja opinia, a ja nie jestem obiektywna.

[postcard-from-the-past]

Polish pianist Ignacy Jan Paderewski

Russian vintage postcard

[artisthomes]

Home of Ignacy Jan Paderewski in Kąśna Dolna, Gmina Ciężkowice, Poland

[lesser-known-composers]

Ignacy Jan Paderewski (1860-1941) : Twelve Songs after Catulle Mendès Op. 22 (orch. Maciej Zoltowski)

Anna Lubańska - mezzosoprano & Maciej Zoltowski - conductor

[witekspicsbanknotes]

POLAND -> commemorative stamp with famous polish musician I. PADEREWSKI >>> 100 th anniversary of PWPW (the firma, that produces: stamps, banknotes and other similar stuff, not only for Poland => therefore with the attachment around the stamp looks like a banknote). Photo placed here as curiosity info.

[nicknumber]

Caricature of Ignacy Jan Paderewski by Tom Browne