#opstap

[anoniemus]

Ok besties wie wilt een gekke vriendengroep maken rond Eindhoven-Helmond

Like en ik app je, we maken wel een groep en leren elkaar kennen

Ik praat hier om samen chillen, opstap gaan, reizen, zuipvac., Etc.

Dus ben aub 17/18+

Boven 20 maar ook hoor, no shaming here

.

[jurjenkvanderhoek]

EEN BEDRIJFSVERZAMELING MET LIEFDE VOOR TEKENEN

Musea bestaan niet bij de gratie van schenkingen, maar deze donaties in nature zijn wel een goede bron van inkomsten voor de collectie waardoor een museum kan overleven. Doordat particuliere verzamelaars of bedrijfsmatig opgebouwde verzamelingen delen uit de collectie schenken of bovendien de hele schat aan kunstwerken afstaan, kan het museum nieuwe relaties maken met het bestaande bezit. En kan de bezoekers ander werk worden getoond dan men gewoon is onder dat dak te bezichtigen. Zelfs wordt rond een verzameling een musea gezet, dat met bruiklenen daarbij een keur aan kunst kan tonen. Een museum is uiteraard zeer gesteld op het feit dat de verzamelaar of het instituut, de bank of het bedrijf de aangelegde verzameling schenkt om niet. Of dat delen ervan door een stichting of vereniging worden aangekocht en in langdurig bruikleen worden gegeven, waarna over het algemeen een schenking volgt. Bij de schenking wordt dan meestal wel als voorwaarde gesteld dat werk uit de bijdrage permanent te zien is. Zodat dus de verzameling, die was opgeslagen in depot of weggestopt in een kluis, wordt ontsloten voor publiek. Want kunst moet gezien worden!

Het Stedelijk Museum Schiedam was verguld met de schenking van Stichting Beheer SNS Reaal, uiteraard. De volledige kunstverzameling, ook wel bekend als de NOG Collectie, kwam in 2021 in het  bezit van het museum. Voor het Stedelijk aanleiding een bijzondere tentoonstelling in te richten die mede door een drietal kunstenaars werd gecureerd. Voor “Liefde voor tekenen” werden Fatima Barznge, Susanna Inglada en Koen Taselaar gevraagd een keuze te maken uit de verzameling om te tonen op zaal. De drie kunstenaars maken met een aantal werken onderdeel uit van de schenking. De NOG Collectie richt zich vooral op de werkvorm tekenen in al haar uiterlijke verschijningen. De tentoonstelling in Schiedam is inmiddels afgelopen, maar de catalogus die daarbij verscheen blijft een waardevol naslagwerk. Vooral omdat de volledige schenking daarin staat afgebeeld, zodat kan worden nagegaan hoe de collectie door de jaren heen vanaf 1994 tot 2021 is opgebouwd.

De gesprekken met de drie kunstenaars, over tekenkunst en tekenen, vormden de basis van de tentoonstelling en zijn de kern van het boek. Hoewel natuurlijk de collectie ook een belangrijk onderdeel is van de uitgave. Maar door de interviews komt de lezer dichterbij het tekenen als volwassen kunstuiting en krijgt inzicht in werkwijze, reden en inspiratie. Werd tekenen lange tijd gezien als opstap naar een schilderij, de schets om het resultaat in de vingers te krijgen, tegenwoordig is de tekening het resultaat, een volwaardig kunstwerk. “Het is de vrije expressie van de ziel van de kunstenaar”, citeert hoofd kunst en geschiedenis van het museum Catrien Schreuder de Franse filosoof en criticus Denis Diderot. Deze schrijft in de 18e eeuw aan de schets meer bezieling toe dan aan het schilderij. Een eeuw later vindt kunstenaar en criticus John Ruskin dat de beginnende kunstenaar door te tekenen de werkelijkheid pas echt kan doorgronden. Voor hem is het tekenen naar de natuur de belangrijkste oefening voor het oog van de kunstenaar. En in 1931 beschrijft criticus Herbert Read het bestuderen van tekeningen als de beste oefening voor het eigen aanvoelen. “De kunstenaar maakt tekeningen om de schuilplaatsen van zijn eigen geest te ontdekken.”

Zo verwerft het tekenen door de eeuwen een eigen plaats in de uitingen van kunst. “In de tekenkunst kunnen kunstenaars zich vrijheden permitteren om gevoelens uit te drukken, fantasie de vrije loop te laten of surrealistische verbeelding te laten zien”, aldus kunsthistoricus Diana Wind. En daar kunnen de gesproken kunstenaars zich bij aansluiten, vooral omdat zij op een eigenzinnige en vernieuwende manier omgaan met tekenkunst. “Voor elk van de drie kunstenaars geldt”, lees ik in de inleiding van Schreuder, “dat hun keuze voor het tekenen als primair medium ooit voelde als een daad van verzet, of op zijn minst eigenwijsheid, {…} De directheid, het handschrift, het persoonlijke dat zijn de meest genoemde kwaliteiten van tekenkunst.”

Voor Fatima Barznge is tekenen belangrijk als schets, als medium voor onderzoek, maar ook als resultaat. “Als ik aan tekenkunst denk, denk ik aan lijn en schrift. (…) Mijn tekeningen zijn vanaf het begin bedacht. Ik kan niet zomaar een potlood pakken en een patroon maken.” Soms verandert het patroon wel tijdens het tekenen, zegt Barznge, dan maak ze er iets anders van. “Dat vind ik het mooie van tekenen, je hoeft niet altijd streng te zijn voor jezelf. Uit een mislukking kan ook iets heel moois ontstaan, een verrassing.”

“Mijn werk bevraagt altijd wat er in mijn omgeving gebeurt”, licht Susanna Inglada haar manier van werken toe. “Voor mij is tekenen een manier om te denken, te praten, te reflecteren. De directheid van het tekenen past bij mij en bij wat ik wil vertellen. Met één simpele lijn kan je zo veel expressies uitdrukken. Ik vind het interessant hoe je met eenvoud complexiteit creëert.(…) Voor mij is kunst een manier om onderwerpen op tafel te gooien. Thema’s die ik niet begrijp. Ik probeer situaties te begrijpen door te tekenen. Door dit medium, of deze taal, kan kunst een gesprek, een gedachte, een ander perspectief openen. Humor is voor mij een manier om zwaardere thema’s aan te boren.”

Zijn werken in de NOG Collectie omschrijft Koen Taselaar als inkt op papier met wat verf hier en daar. En of het dan nog een tekening is weet hij niet. “Iedereen zegt ook maar wat natuurlijk. Als het op doek is, is het een schilderij. Als het op papier is, is het een tekening, toch? Als er een lijn in zit, is het een tekening, als het vlakken zijn, is het een schildering. (…) Tekenen is voor mij een soort hand-hoofd-beweging die heel direct is.” Taselaar denkt met zijn handen. Hij denkt dat tekenen het dichtst in de buurt komt van een kijkje nemen in iemands hoofd. Het is belangrijk dat de toeschouwer de concentratie ervaart, de liefde en aandacht waarmee de dingen zijn gemaakt.

De drie kunstenaars hebben intuïtief uit de collectie gekozen, werk dat hen aanspreekt omdat het verwantschap heeft met het eigen werk of juist niet. “In de werken die ik heb gekozen zie ik licht, eenvoud, patronen en soms ook lichaamsdelen als een soort natuurlijk ornament”, zegt Fatima Barznge daarover. De NOG Collectie is ontstaan als een bedrijfscollectie van hedendaagse kunst. “Met het aanleggen van een kunstcollectie, specifiek gericht op de kunstenaars die bij het grote publiek nog (net) niet bekend zijn, wordt uiting gegeven aan de wens om iets blijvends te creëren”, geeft kunsthistoricus Luna de Schepper aan. Conservator van de collectie Corrie van der Veen zegt dat er een grote keuzevrijheid is, zij het dat er verzameld wordt met de verwachting dat de bijzonderheid van het werk enigermate gewaarborgd blijft. “Het werk moet passen in de collectie door verscheidenheid en niet door het volgen van thematische benaderingen. Er wordt ook niet specifiek gezocht naar jonge kunstenaars.” En bij het bladeren door de pagina’s met werken uit de collectie kan ik dat beamen. Het is een grote diversiteit aan uitdrukkingen, die enkel met elkaar gemeen hebben dat het accent ligt op tekeningen ofwel werken op papier. Hoewel er tevens driedimensionale en ruimtelijke objecten in de verzameling zijn ondergebracht. Geen wonder dat de collectie als slogan had: ‘NOG net even anders’.

Liefde voor tekenen. Kunstenaars kiezen uit de collectie. Met een voorwoord van Anne de Haij, directeur Stedelijk Museum Schiedam. Tekstuele bijdragen van Catrien Schreuder, Edita Aleksanian, Krista van der Bron en Luna de Schepper. Mogelijk gemaakt door Stichting beheer SNS REAAL. Uitgave WBOOKS, Zwolle in samenwerking met Stedelijk Museum Schiedam, 2024.

[fransopdefiets]

11-8 Ådalsvollen

Gisteren vergat ik nog iets te beschrijven in het verslag. Toen ik aan het eind van de middag nog zo’n 20 kilometer te gaan had, zat ik in een fantastisch steile afdaling over mooi glad asfalt. Opeens verscheen er aan mijn rechterhand een pelgrimsherberg, dat was natuurlijk een godsgeschenk voor deze uitgeputte fietser. Maar ik miste de tegenwoordigheid van geest om meteen de remmen in te knijpen en voordat ik me goed en wel realiseerde wat ik zag, was ik al weer een paar honderd meter verder en tientallen meters lager. Toen schoot door me heen, ik ga echt niet terug klimmen naar die herberg, ik ga gewoon door naar de camping.

Enfin, ik deed gisteren boodschappen precies voordat de regen begon en het werd uiteraard gemaksvoer, gevulde pasta met een salade en yoghurt met bessen toe. ‘s Avonds belde ik met Mayke, die met haar zoon op vakantie is in Hamburg en puzzelde ik op het weer en de bestemming morgen. Het wordt in de loop van de ochtend droog, ik ga eerst naar Stiklestad, het centrum van de Olavsverering en dan door naar Ådalsvollen, waar ik een bed met maaltijden gereserveerd heb in de pelgrimslodge. Dat is iets van 40 kilometer (niet volgens de app, maar volgens de echte kaart).

Deze ochtend regent het in korte buitjes vlak achter elkaar, maar er staat een stevige westenwind, dus ik heb de regen in de rug. Ik ben in een klein uurtje in het pelgrimscentrum van Stikelstad. Dat is een echte pilgrimstrap met souvenirwinkel, een tentoonstelling met uitsluitend Noorse toelichting en een gigantisch amfitheater, waar ze een mirakelspel omtrent Olav opvoeren.

En niet te vergeten is er de kerk, die zo gebouwd is dat het altaar exact op de plek staat waar Olav in de strijd het leven liet. Maar niks ten nadele van het pelgrimscentrum, want ze hebben gratis koffie en ze verkopen er ook pelgrimspassen. Daarmee kun je stempels halen in alle kerken langs de route, maar belangrijker nog, je ondersteunt ook het werk van alle vrijwilligers die de route onderhouden. Dus ik schaf me een pas aan en hup ermee naar de kerk, me niet realiserend dat het zondag is. Ik trek de eerste de beste deur open en sta in een soort kantoortje, er hangt een jas aan de kapstok, er staat een paar sneakers maast het bureau en achter een tweede deur hoor ik een galmende stem. Oei denk ik, de dienst is bezig en ik sta in de sacristie, ik zoek nog even naar de stempel, maar zie niks. Ik sluip weer naar bulten en vind de hoofdingang. In het voorportaal is een balie en daarachter vind ik de stempel. Mooi, die is binnen.

Als ik weer opstap is het gelukkig droog, want het pad gaat dwars door de modderige weilanden de heuvel op. Nou dat wordt weer een dagje worstelen, mopper ik terwijl ik mijn fiets door het karrespoor omhoog duw, maar uiteindelijk valt dat mee. De weg verandert al snel in asfalt, de eerste 25-30 km gaat de weg behoorlijk op en neer, maar alles is te fietsen, al gaat het vaak maar stapvoets. Als ik op 200 meter ben, kom ik op een lange weg door een kloof, die heel geleidelijk stijgt en haast ongemerkt gaan we door naar de 300. Dat is nog eens fijn fietsen, wind in de rug, een ruisende rivier en klaterende watervallen aan twee kanten.

Zo’n 15 km voor de grens met Zweden vind ik de lodge. Ik word er heel hartelijk ontvangen en vermoedelijk ben ik de enige gast, want er zijn nog geen andere boekingen ontvangen. Dat zou wel fijn zijn, want de lodge bestaat uit één grote ruimte met meerdere bedden, een eettafel en een zithoek.

Gefietste afstand: 48 km

Gefietste tijd: 4,5 uur

[charleshaddonspurgeon]

Nabij De Zon | Voor en met Christus lijden Doch de genade onzes Heeren is zeer overvloedig geweest, met geloof en liefde, die er is in Christus Jezus. 1 Timotheüs 1:14 In zoverre de Heere ons de genade verleent om voor Christus en met Christus te lijden, in zoverre eert Hij ons. Verdrukkingen kunnen ons niet heiligen, tenzij dat die door Christus gebruikt worden als Zijn hamer en beitel. Onze blijdschap en ons streven kunnen ons niet voorbereiden op de hemel, als Christus onze harten niet in de juiste gesteldheid brengt en ons voorbereidt om deel te hebben aan de erfenis van de heiligen in het licht. Ons verdriet kan onze lofzang niet doen verstommen; het is de baspartij van ons levenslied. Deze sluier van tranen is slechts onze weg tot een beter land; deze wereld van leed is slechts de opstap tot een wereld van zaligheid.

[maximvandaele]

Waarom 'Bee Movie' genialer is dan je denkt

Toen ik onlangs een fles honing zag, overviel mij de gedachte: hé, honing, dat komt van een dier! Een dier heeft daarvoor moeten werken! Daar sta je meestal niet bij stil wanneer je honing ziet.

Ah, Bee Movie. Deze ietwat bizarre animatiefilm werd nogal lauw onthaald door critici. Het is niet de beste mainstream animatiefilm aller tijden, maar misschien wel de radicaalste.

Het verhaal van Bee Movie draait rond het protest van de bijen tegen hun uitbuiting door mensen. De bijen spannen een rechtszaak aan tegen de mensheid en gaan vervolgens staken - met catastrofale ecologische gevolgen. Er zijn niet bepaald veel mainstream (animatie)films waarin dit soort zaken gebeuren. Op het einde van de film maken de bijen echter gewoon weer honing voor mensen. Maar er is wel een cruciaal verschil: hoofdpersonage Barry richt een juridische firma op die opkomt voor de belangen van bijen.

Het concept van 'dierenrechten' is hier niet ver te zoeken, en dat is misschien echt waarom deze film (voor een mainstream animatiefilm toch) zo radicaal is: als een van de enige (zo niet de enige) films in zijn soort focust deze film op het feit dat dierlijke producten alleen maar mogelijk zijn als dieren er hard voor werken, en in vele gevallen er ook voor lijden. Op gedramatiseerde wijze toont de film het gebruik van de 'smoker', een apparaat dat imkers gebruiken om bijen te verwarren of verdoven om de honing makkelijk te kunnen oogsten.

Nu is de productie van honing allesbehalve de meest problematische vorm van menselijk gebruik van dieren. Toch kan Bee Movies kritische kijk naar de bijenteelt een opstap vormen naar kritiek op de vlees-, zuivel- en eierindustrie.

Uiteraard heeft Bee Movie waarschijnlijk nauwelijks iemand overtuigd om vegetarisch of vegan te eten. Toch biedt de film in vergelijking met andere populaire animatiefilms een veel realistischere en dus ook kritischere kijk op de menselijke verhouding tegenover dieren. Voor zover dieren een rol spelen in mainstream animatiefilms, lijkt dat steevast te zijn op een manier die de bestaande orde bevestigt of minstens niet in vraag stelt. The Lion King, Ratatouille en How to Train Your Dragon hebben vooral carnivoren of omnivoren in de hoofdrollen. Het aantal bekende films waarin koeien, varkens of kippen de hoofdrol spelen is nagenoeg nul. Als de realiteit van het eten van vlees al aan bod komt (Madagascar, Zootopia), dan is dit steeds op een luchtige manier die het vleeseten voorstelt als een ongelukkig, onvermijdelijk kantje van de natuur, en zeker niet iets dat wij als mensen zouden kunnen kiezen om niet te doen.

Dat alles bevestigt voor de kijker - en dat gaat om miljoenen gezinnen - dat het oké is om dieren te gebruiken op welke manier we maar willen. Hoewel Bee Movie dit niet rechtstreeks in vraag stelt, is het onder de mainstream films misschien wel degene die daar het dichtst bij komt.

[dmcreativestudio]

Vincen Beeckman - Birds of a feather

Fotodok BookClub

...

a project with OpStap, an organisation that helps people with drug addictions and people in recovery. 

The project started with several workshops, hosted by Vincen Beeckman & Lien Van Leemput. They interacted with the people at OpStap, and Beeckman also joined them on their weekly activities outdoors. Conversations took place where questions were posed about dreams, memories and everyday concerns. BIRDS OF A FEATHER feels as a scrapbook that contains bits and pieces of different lives. It gives an honest insight into a complicated, rough and often hidden world.

[actuma]

Meer vertrouwen en hulp richting werk voor bijstandsgerechtigden

Vandaag geeft minister Schouten invulling aan ruim 20 maatregelen die de Participatiewet meer in balans moeten brengen. Zo wordt de opstap naar werk gemakkelijker, mogen bijstandsgerechtigden giften ontvangen tot € 1.200 en komen er ruimere mogelijkheden voor het geven van mantelzorg. De Participatiewet is een wet die bijstandsgerechtigden vaak goed ondersteunt, maar waarvan regels in de praktijk af en toe niet uitpakken zoals deze zijn bedoeld. De afgelopen periode is er uitvoering gesproken met bijstandsgerechtigden, gemeenten en andere professionals over de invulling van de in juni gepresenteerde maatregelen in het beleidsplan Participatiewet in Balans. Dat heeft geresulteerd in concrete stappen om vertrouwen centraal te stellen en gerichte hulp richting werk te bieden. Minister Schouten: “Het is belangrijk dat iedereen mee kan doen. Het liefst via werk. Voor wie dat niet mogelijk is, moet er een goed vangnet zijn. Binnen dit vangnet moeten we vervolgens realistisch kijken naar wat mensen kunnen. Persoonlijke hulp werkt het beste. Daar bieden de voorstellen de mogelijkheden toe. Ook komt er meer ruimte voor een helpende hand uit de omgeving.” Bijverdienen, giften en mantelzorg Zo moet de opstap naar werk vanuit de uitkering gemakkelijker worden. Op dit moment gelden er verschillende regels rond bijverdienen. Dat zorgt voor verwarring. Daarom komt er één duidelijke regeling: voor iedereen geldt een volledig jaar dat bijverdiensten voor 15% buiten beschouwing blijven. Wie door individuele omstandigheden zoals een medische beperking of mantelzorgtaken niet meer uren kan werken, kan een verlenging krijgen van deze regeling. Daarnaast moet de ‘boete op compassie’ verdwijnen, vindt minister Schouten. Een bijstandsgerechtigde moet niet direct gekort worden op de uitkering na het in ontvangst nemen van hulp – denk aan een storting van een familielid om zo toch de huur te kunnen betalen of een boodschappentas. Met het laten vervallen van deze strenge maatregel mag een bijstandsgerechtigde straks giften aannemen, gedacht wordt aan €1.200  per jaar, zonder meldplicht. De minister licht ook het belang van mantelzorgers uit, volgens haar van onschatbare waarde. Niet alleen voor de mensen aan wie zij zorg verlenen, maar ook voor de samenleving als geheel. Daarom mogen bijstandsgerechtigden die (nog) niet kunnen werken voortaan zonder toestemming mantelzorg verlenen. Ook wordt er soepeler opgetreden bij gezamenlijke rekeningen tussen verzorger en verzorgde. Tijdelijk bij elkaar inwonen heeft ook geen consequenties meer voor de bijstand. Meedoen naar vermogen Verder komt er ook een bufferbudget, een aanpassing in de zoektermijn naar werk voor jongeren en zet de minister in op het vergroten van de vakkundigheid van professionals: hen alle ruimte bieden om náást de bijstandsgerechtigden te staan. Niet tegenover. De verschillende maatregelen moeten niet regels, maar de mens weer centraal stellen in de Participatiewet. Zodat iedereen mee kan doen naar vermogen. Per juli 2024 moeten alle maatregelen ingaan. Woensdag 14 december debatteert de Tweede Kamer over de voorstellen van minister Schouten. Bron: Rijksoverheid Read the full article

[herbie50]

Zoveel maanden stil te hebben gestaan is #A2BTaxi er helemaal weer klaar voor! Dus een #taxi nodig in het #westerkwartier en omstreken ook voor #8personen dus #A2B voor al uw vervoer #onthemove #uitgaan #opstap #theater #bioscoop #groepsvervoer Delen word gewaardeerd!! *Vervoer conform de regels van het taxi vervoer volgen de RIVM (bij A2B Taxi) https://www.instagram.com/p/CQRMLNPH2pR/?utm_medium=tumblr

[jurjenkvanderhoek]

RAPPE REGISTRATIES VAN MEEGEMAAKTE MOMENTEN

Het is eigenaardig, om niet te zeggen vreemd, om nu de ruimten van Afslag BLV binnen te lopen. Daar in die dependance van Museum Belvédère worden doorgaans al dwarse verbanden getoond, maar dit keer is de uitstalling wel erg tegendraads. Afslag heeft een eigen programmering die afwijkt van hetgeen in de hoofdvestiging wordt getoond. Het is met recht een afslag van geëffende paden. En kan dienen als opstap voor het ‘echte’ werk. Afslag BLV biedt doorgaans ruimte aan jonge talentvolle kunstenaars, meest uit de noordelijke provincies maar er piept ook weleens een kunstenaar van elders tussendoor. Wanneer ze ooit bekeken zijn in de Afslag kan het zo maar zijn dat deze later nog eens gezien kan worden in Belvédère. Vooral is het een podium voor kunstenaars die onlangs aan een academie zijn afgestudeerd, of in het laatste jaar daarvan zitten en hiermee kunnen proeven aan het publiekelijk tonen van hun werk. 

Tot 18 november valt in Afslag BLV het werk van Klaske Bootsma te zien. En het is een eigenaardige, zo niet vreemde opstelling, ik schreef dat al hierboven. In de eerste plaats hangen alle werken aan de wanden onder ooghoogte, zodat ik op de kleine schilderijen neerkijk en bijna door de knieën moet om deze op waarde te schatten. Een tweetal composities hangt hoger en is qua formaat groter en meer opvallend. Zelfportretten die genoeg hebben aan haar voorletter of een vaag beeld van het gezicht. Het frontaal afgebeelde gelaat confronteert me met een spiegelbeeld, een reflectie van de kunstenaar, toevallig ook met een K. 

Op de grond zijn een groot aantal tekeningen uitgelegd, dat bevreemdt nog het meest. Nauwelijks geordend lijken ze klaar te liggen aan de wanden geprikt te worden. Maar ze zijn daar zo bedoelt gedropt schijnbaar voor het oprapen, als installatie van aan het leven ontvallen momenten. Deze tekeningen schetsen in eenvoud het zijn met een keur aan inspiratie. Snelle registraties van ingevingen bij geziene momenten van zijn. De expositie is nog niet klaar, lijkt het. Het staat symbool voor, het is een metafoor op het leven dat nog geleefd wordt. En alle geziene dingen in dat leven zijn het waard af te beelden. Bootsma doet dit dan ook. Allerlei onderwerpen, handelingen en voorvallen passeren de revue. Heeft zij met de schilderingen nog een abstracte hand van werken, de tekeningen vallen op door een schetsmatige versimpeling. 

Klaske Bootsma is als schilder onlangs afgestudeerd en wordt met deze expositie in Afslag BLV meteen in het diepe gegooid, hoewel ze hiervoor ook al enige ervaring in het exposeren heeft. Haar kunst moet uit de veilige omgeving van het klaslokaal, uit de intieme sfeer van het atelier, de wereld in. Het gaat onder de mensen en iedereen vindt er wat van. Op de academie was opbouwende kritiek op het maakproces om verder te komen en te groeien in de eigen kijk op kunst. Dit scheppen na de studie is een schetsmatige en directe manier van werken, schrijft Bootsma op het blad bij de tentoonstelling. Ook lees ik daar haar motivatie: “Schilderen is voor mij een manier om mijn hoofd leeg te maken.” Want door waarnemingen, in de morgen de ogen openen en de hele wakkere dag observeren, raken de gedachten op den duur overvol. Met deze belevingen gaat ze aan het werk: “Wat me aanspreekt, vertaal ik direct in beelden. (…) Tijdens het maken van mijn werk denk ik ook na over mijn waarde als kunstenaar en hoe ik mezelf in mijn werk plaats. Dit beïnvloedt de keuzes die ik maak, soms schilder ik letterlijk mijn gedachten of vragen op het doek.” 

Tijdens mijn rondgang door de ruimten van Afslag BLV denk ik na over de waarde van Klaske Bootsma als kunstenaar en hoe ik haar kan plaatsen in de bonte kleurwaaier van de kunst. Ze zal haar plek weten te vinden, door Academie Minerva en het Frank Mohr Instituut in vruchtbare aarde gezaaid zal ze opbloeien en de kunstwereld verrijken. Maar voor nu is de persoonlijke vorm nog niet gevonden en lijken de verschillende materialen en diverse formaten geen eenheid te vormen. Ze experimenteert nog volop en dat brengt een speels aspect in haar werk. Je ziet haar worstelen met het materiaal en de zeggingskracht. Wel onderzoekt zij op welke manier de door haar aangewende uiteenlopende elementen elkaar beïnvloeden, elkaar aanspreken en in gemeenschap werken. En hoe de beschouwer daarop reageert.

De expressie volgt op een impressie. Iedere indruk leidt tot een uitdrukking. Vandaar ook dat de bladen op de grond gelegd tal van onderwerpen en thema’s hebben. De krabbels zijn dikwijls niet meer dan een snel handschrift, een rappe beoordeling van het ervaren moment in beeldende vorm. Hierin blijft ze bij zichzelf waar zij in de schilderijen nog wordt beïnvloed door stijlen en werken van andere kunstenaars. “It’s true” lees ik ergens tussen grimassen en lichaamshoudingen. Het is waar, geen fantasie, geen bedachte waarheid. Echter door een gefantaseerd idee los te laten op de werkelijkheid ontstaat een nieuwe realiteit - een andere wereld. Dit in Afslag is de wereld, het zijn van Klaske Bootsma. Wen er maar aan! En ik lees een paar stappen verder “can you please turn off the lights, it’s better if these things happen at night”. En daar heeft het museum waarbij afslag onderdak vindt zich aan gehouden. De spotlichten van de ruimten zijn uitgelaten, waardoor de dingen van Bootsma zich letterlijk in het half-schemer tonen. Het zet de sfeer van het in aanbouw zijn figuurlijk in het licht. Ik ontdek tussen de papieren geen verwachte notitie ‘under construction’. Maar de kunst van Klaske Bootsma is naar mijn mening in ontwikkeling, er wordt nog getimmerd aan het bouwwerk. Er zijn losse eindjes, maar die zullen gaandeweg geknoopt worden Waar ze terecht zal komen en hoe dit gaat rijpen valt af te wachten. Ze streeft ernaar het maakproces zo transparant mogelijk te houden, zowel visueel als conceptueel, dus dat zit wel goed. Want uit de knop ontvouwt zich over het algemeen een kleurige bloem. 

11:37. Tentoonstelling schilderijen en tekeningen van Klaske Bootsma bij Afslag BLV, Minckelersstraat 11 in Heerenveen. 1 september t/m 17 november 2024.

[jufdol6-blog]

Op stap naar het secundair onderwijs!

Het atheneum in Dendermonde

[historyfoundhere]

‘A je to!’ Loop je samen met je buurjongen en vriend door de stad, kom je de legendarische Buurman & Buurman tegen die een plaatselijk straatnaambordje vervangen. Aan de Reguliersgracht waren de twee van oorsprong Tsjecho-Slowaakse klushelden druk bezig. Maar of het goed gaat….. De eerste afleveringen werden al in 1976 uitgezonden in Tsjechoslowakije onder de naam Pat & Mat. Vanaf 1984 werden afleveringen uitgezonden in Nederland. Kees Prins en Sem van Leeuwen verzorgden de stemmen in de Nederlandse afleveringen. Overigens is Nederland en van de weinige landen waar de figuren spreken tijdens de afleveringen. De kreet ‘A je to!’ is Tsjechisch voor ‘En dat is het’. ���——— While walking with your neighbour and friend you spot the legendary ‘Buurman en Buurman’. The Czech children series has been around since 1976 and has been broadcasted in The Netherlands since 1984. Originally the series was called ‘Pat a Mat’ or ‘Pat & Mat’ in English. It shows two neighbours who try to fix things, but in the end they always fail. So them trying to replace a streetname sign on the Reguliersgracht probably wouldn’t be the best choice. #ajeto #patamat #patandmat #buurmanenbuurman #buurman #vpro #villaachterwerk #czechoslovakia #czech #kindertelevisie #reguliersgracht #wandelenmetkinderen #amsterdam #klussen #keesprins #vrienden #opstap #opstapmetkinderen #nederlandheeftalles #streetart #streetarteverywhere #straat #straatfotografie #street #tsjechisch #verborgenparel #noordholland #historyfound (bij Reguliersgracht) https://www.instagram.com/p/CVYkMp-st9j/?utm_medium=tumblr

[gwoonmemes]

G'woon even happen na het stappen! 🤩 . . Tag die smikkelbeer die dit weekend de temptation niet aankon! . . Weekend zit er weer bijna op papflappies. Zijn we weer 5 dagen uitgesmikkeld en wordt er weer flink gebikkeld. . . #smikkelen #bikkelen #weekend #zondag #opstap #stappen #doner #kebab #shoarma #pita #hond #daggoe #gwoon #memes #janlinders #coop #poiesz #deen #superdeboer #c1000 (bij Hemel Op Aarde) https://www.instagram.com/p/B8ot6GZpXst/?igshid=qvdv0sxp4qnp

[futalks]

Cheeky throwback to 365 days ago today when we celebrated this boiii’s birthday. Time files, happy 23rd @strandwandelingmetraketjes Hope you had a fun day. 🥳🌸🍷🎊🌷🎁 • • • Have you had your birthday in 2019 yet? How old will you turn? 🌟🎈 • • • #FuZandy #FuTalks ____________________________________________________ #birthdayboy🎉 #birthdayboy🎂 #jarigejob #verjaardag #verjaardagsfeestje #bowlen #bowling🎳 #birthdaynight #cheekycat #throwbackbirthday #birthdaythrowback #bdaywishes #uiteten #dagjeuit #opstap #puurgenieten #genietenvandekleinedingen #vrienden #feestjevieren #hiphiphoera #hiphiphooray #birthdayfun🎉 #happybirthday #goingbowling #discobowling #grilledmeat #grillhouse (bij All American Bowling) https://www.instagram.com/fuzandy/p/BvkXg6THkFy/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=hwbi8rvu0tep

[janneenrika]

Rolfie!

[paullo]

https://artpapereditions.org/product/edition/birds-of-a-feather-opstap/

[antifainternational]

December 2, Antwerpen - Protest tegen meeting van extreemrechtse leiders in Europa

Protest tegen meeting in Antwerpen van extreemrechtse leiders in Europa! De verkiezingsoverwinning van het Vlaams Belang op 26 mei heeft de deur opengezet voor extreemrechts om agressiever uit de hoek te komen. De aangebrande maar zogezegd onschuldige moppen tegen migranten zijn een uitslaande brand geworden. De brandstichting in Bilzen is een duidelijke waarschuwing: indien we extreemrechts niet van antwoord bieden, is het wachten op de eerste slachtoffers. Ook elders in Europa heeft de opgang van dergelijke politieke brandstichters dezelfde resultaten. In Italië nam het aantal racistische incidenten en gewelddaden explosief toe sinds Matteo Salvini, leider van Lega, tot de regering toetrad. Op uitnodiging van het Vlaams Belang zal diezelfde Salvini, samen met o.a. Tom Van Grieken, zijn haatboodschap voor de eigen extreemrechtse kerk komen prediken. Het Vlaams Belang probeerde zich in de verkiezingscampagne een sociaal gezicht aan te meten. Dat masker valt nu snel af. Het nieuwe Vlaamse regeerakkoord blijkt een zware besparingsaanval te zijn op cultuur, openbaar vervoer,… enz. Het Vlaams Belang heeft daar geen problemen mee, maar stoort zich enkel aan het gebrek aan meer pestmaatregelen tegen migranten. De traditionele partijen zullen bij hun project van sociale afbraak een trouwe bondgenoot vinden in het Vlaams Belang, het zal Tom van Grieken of Filip De Winter echter niet verhinderen om te beweren dat de centen in “de pocket van Mohamed” zitten. Om deze verdelende retoriek van extreemrechts te doorbreken, moeten wij, de 99%, ons organiseren rond sociale eisen waar we allemaal achter staan: voor een degelijk minimum uurloon van €14/u bruto, massale investeringen in gratis en degelijk openbaar vervoer, een minimumpensioen van €1500 en investeringen die cultuur voor iedereen toegankelijk maken. Alles wat ons verdeelt, verzwakt ons. Enkele verklaringen in het parlement de media zullen extreemrechts niet tegenhouden. Op straat en in onze scholen en werkplekken moeten we duidelijk maken dat extreemrechts niet welkom is. Op 16 oktober organiseerden we al een geslaagde actie aan de Universiteit Antwerpen tegen een meeting van de NSV met Dries Van Langenhove. Zulke momenten zijn een belangrijke opstap in de opbouw van een brede antifascistische beweging. Doe mee met ons op 2 december en voer actie tegen Salvini, Van Grieken en co en help ons een van de anti-nsv betoging in 2020 een grote antifascistische mobilisatie te maken in Antwerpen. Afspraak om 19u00 aan de Handelsbeurs, twaalfmaandenstraat Antwerpen ---------------------------------------------------------------------------------------- Action contre un meeting de dirigeants de partis d’extrême droite européens à Anvers! La victoire électorale du Vlaams Belang du 26 mai a ouvert la porte à une montée de l’agressivité et des violences de l'extrême droite. Les blagues racistes - mais prétendument innocentes - contre les migrants sont devenues monnaie courante. L'incendie criminel de Bilzen est un avertissement clair : si nous ne réagissons pas à l'extrême droite, nous pouvons nous attendre à avoir des premières victimes. La croissance électorale de ces politiciens pyromanes a les mêmes résultats dans d’autres pays en Europe. En Italie, le nombre d'incidents et d'actes violents racistes a explosé depuis l'accession au pouvoir du dirigeant de la Lega, Matteo Salvini. A l'invitation du Vlaams Belang, le même Salvini – accompagné de Tom Van Grieken (président Vlaams Belang) et d'autres – vient à Anvers prêcher son message de haine. Pendant la campagne électorale, le Vlaams Belang a essayé de se donner un visage social. Mais ce masque tombe rapidement. Le nouvel accord du gouvernement flamand s'avère être une lourde attaque avec des mesures d’austérité importantes dans la culture, les transports publics, ... etc. Le Vlaams Belang ne dénonce aucune de ces mesures mais est seulement perturbé par l'absence de nouvelles mesures d'intimidation contre les migrants. Les partis traditionnels n’ont pas un adversaire mais un allié avec le Vlaams Belang quand il s’agit de détruire nos acquis sociaux au profit des plus riches. Et pourtant cela n'empêchera pas Tom van Grieken et Filip De Winter de prétendre que l'argent va dans "la poche de Mohamed". Pour briser cette rhétorique de division de l'extrême droite, nous, les 99% de la population, devons nous organiser pour protéger nos acquis sociaux et en gagner de nouveaux : un salaire minimum décent de 14 €/h brut, des investissements massifs dans des transports publics pour qu’ils soient gratuits et de qualité, une pension minimum de 1 500 € net et des investissements qui rendent la culture accessible à tous. Stop à l’extrême droite ! Tout ce qui nous divise nous affaiblit ! Des déclarations faites dans les Parlements et/ou dans les médias ne permettront pas seules d’arrêter l'extrême droite. Dans la rue, dans nos écoles et sur nos lieux de travail, nous devons dire clairement que nous ne voulons pas de l'extrême droite. Le 16 octobre, nous avons organisé une action réussie à l'Université d'Anvers contre une rencontre organisée par le NSV (organisation étudiante liée au Vlaams Belang) avec Dries Van Langenhove (président de Schild en Vrienden). De telles mobilisations sont des étapes importantes pour nous dans la construction d'un mouvement antifasciste plus large. Rejoignez-nous le 2 décembre lors de l’action contre Salvini, Van Grieken et Cie ! Rendez-vous à 19h00 au Handelsbeurs (twaalfmaandenstraat Antwerpen – 20 minutes de la gare Antwerpen Centraal).