#opstap

[anoniemus]

Ok besties wie wilt een gekke vriendengroep maken rond Eindhoven-Helmond

Like en ik app je, we maken wel een groep en leren elkaar kennen

Ik praat hier om samen chillen, opstap gaan, reizen, zuipvac., Etc.

Dus ben aub 17/18+

Boven 20 maar ook hoor, no shaming here

.

[regioonlineofficial]

De gemeente Aalten en Laborijn starten een pilot om Oekraïense vluchtelingen meer te laten participeren in de samenleving via duurzaam betaald werk, vrijwilligerswerk, stages of scholing. De gemeente Aalten vangt sinds de inval door Rusland Oekraïense vluchtelingen op. Meer dan twee jaar later is er nog steeds geen uitzicht op vrede. De gemeente wil nu in samenwerking met Laborijn inzetten op een stevige, duurzame aanpak waarin integratie en maatschappelijke deelname van de Oekraïners centraal staat. 'Voorbereiden op een langdurig verblijf' “Het is belangrijk dat we ons voorbereiden op een langdurig verblijf van een groot deel van de Oekraïners”, stelt wethouder Joop Wikkerink. “Het einde van de oorlog is immers nog lang niet in zicht en terugkeer zal niet voor iedereen direct mogelijk zijn. Daarnaast is een deel van de Oekraïners al een nieuw leven aan het opbouwen in de gemeente Aalten.” Meedoen Op dit moment verblijven er zo’n 100 Oekraïense vluchtelingen in de gemeente Aalten. Meer dan 80 procent van de beroepsbevolking binnen deze groep is aan het werk in tijdelijke dienstverbanden. Daarnaast doen veel Oekraïense inwoners hun best om te integreren door deel te nemen aan bijvoorbeeld taaltrainingen en aan sociale activiteiten via Figulus Welzijn. De gemeente Aalten wil de Oekraïense inwoners niettemin stimuleren om nog meer deel te gaan nemen aan georganiseerde activiteiten, zoals vrijwilligerswerk, stages en scholing. Daarnaast willen we investeren in duurzame dienstverbanden voor deze groep. “Wij vinden het belangrijk dat iedereen de kans krijgt om, op welke manier dan ook, mee te doen in de samenleving. Om samen een steentje bij te dragen aan een gezonde, sterke en sociale samenleving. Een sociaal netwerk is voor iedereen belangrijk en kan op veel manieren bijdragen aan ieders welzijn en welbevinden. Maar het kan ook een belangrijke opstap zijn voor verdere individuele ontwikkeling”, zegt wethouder Joop Wikkerink. Pilot in Aalten Het pilotproject start begin september en gaat zes tot acht weken duren. In die periode voert Laborijn individuele gesprekken met een groep van 40 Oekraïense inwoners van 18 jaar en ouder. Tijdens deze gesprekken wordt in kaart gebracht wat hun huidige situatie is, waar hun wensen en mogelijkheden voor de toekomst liggen en hoe dit kan worden bereikt. Daarover worden per individu concrete afspraken vastgelegd in een persoonlijk plan. Laborijn helpt de Oekraïners vervolgens om de activiteiten in te regelen en checkt regelmatig hoe het staat met de voortgang van de afspraken. Eind oktober wordt de pilot geëvalueerd. Op basis van de behaalde resultaten wordt dan bekeken of het project in deze vorm wordt voortgezet.

[fransopdefiets]

11-8 Ådalsvollen

Gisteren vergat ik nog iets te beschrijven in het verslag. Toen ik aan het eind van de middag nog zo’n 20 kilometer te gaan had, zat ik in een fantastisch steile afdaling over mooi glad asfalt. Opeens verscheen er aan mijn rechterhand een pelgrimsherberg, dat was natuurlijk een godsgeschenk voor deze uitgeputte fietser. Maar ik miste de tegenwoordigheid van geest om meteen de remmen in te knijpen en voordat ik me goed en wel realiseerde wat ik zag, was ik al weer een paar honderd meter verder en tientallen meters lager. Toen schoot door me heen, ik ga echt niet terug klimmen naar die herberg, ik ga gewoon door naar de camping.

Enfin, ik deed gisteren boodschappen precies voordat de regen begon en het werd uiteraard gemaksvoer, gevulde pasta met een salade en yoghurt met bessen toe. ‘s Avonds belde ik met Mayke, die met haar zoon op vakantie is in Hamburg en puzzelde ik op het weer en de bestemming morgen. Het wordt in de loop van de ochtend droog, ik ga eerst naar Stiklestad, het centrum van de Olavsverering en dan door naar Ådalsvollen, waar ik een bed met maaltijden gereserveerd heb in de pelgrimslodge. Dat is iets van 40 kilometer (niet volgens de app, maar volgens de echte kaart).

Deze ochtend regent het in korte buitjes vlak achter elkaar, maar er staat een stevige westenwind, dus ik heb de regen in de rug. Ik ben in een klein uurtje in het pelgrimscentrum van Stikelstad. Dat is een echte pilgrimstrap met souvenirwinkel, een tentoonstelling met uitsluitend Noorse toelichting en een gigantisch amfitheater, waar ze een mirakelspel omtrent Olav opvoeren.

En niet te vergeten is er de kerk, die zo gebouwd is dat het altaar exact op de plek staat waar Olav in de strijd het leven liet. Maar niks ten nadele van het pelgrimscentrum, want ze hebben gratis koffie en ze verkopen er ook pelgrimspassen. Daarmee kun je stempels halen in alle kerken langs de route, maar belangrijker nog, je ondersteunt ook het werk van alle vrijwilligers die de route onderhouden. Dus ik schaf me een pas aan en hup ermee naar de kerk, me niet realiserend dat het zondag is. Ik trek de eerste de beste deur open en sta in een soort kantoortje, er hangt een jas aan de kapstok, er staat een paar sneakers maast het bureau en achter een tweede deur hoor ik een galmende stem. Oei denk ik, de dienst is bezig en ik sta in de sacristie, ik zoek nog even naar de stempel, maar zie niks. Ik sluip weer naar bulten en vind de hoofdingang. In het voorportaal is een balie en daarachter vind ik de stempel. Mooi, die is binnen.

Als ik weer opstap is het gelukkig droog, want het pad gaat dwars door de modderige weilanden de heuvel op. Nou dat wordt weer een dagje worstelen, mopper ik terwijl ik mijn fiets door het karrespoor omhoog duw, maar uiteindelijk valt dat mee. De weg verandert al snel in asfalt, de eerste 25-30 km gaat de weg behoorlijk op en neer, maar alles is te fietsen, al gaat het vaak maar stapvoets. Als ik op 200 meter ben, kom ik op een lange weg door een kloof, die heel geleidelijk stijgt en haast ongemerkt gaan we door naar de 300. Dat is nog eens fijn fietsen, wind in de rug, een ruisende rivier en klaterende watervallen aan twee kanten.

Zo’n 15 km voor de grens met Zweden vind ik de lodge. Ik word er heel hartelijk ontvangen en vermoedelijk ben ik de enige gast, want er zijn nog geen andere boekingen ontvangen. Dat zou wel fijn zijn, want de lodge bestaat uit één grote ruimte met meerdere bedden, een eettafel en een zithoek.

Gefietste afstand: 48 km

Gefietste tijd: 4,5 uur

[jurjenkvanderhoek]

LANGS DE VLOEDLIJN VAN ASTRID NOBEL IS DE CIRKEL ROND

Een visser gooit de hengel uit, de vislijn suist, het aas plast in het water. De visser staart naar de deinende dobber in de wiegende golven. Meditatie, concentratie. Hopend op een kracht uit de diepte om een kring op het water te laten. De drijver verdwijnt, beet! Dat ben ik, die visser. De jutter op zoek naar aangespoelde spullen langs het strand. Hij komt thuis met een zak vol bijzonder afval uit de zee. Lege schelpen, door stroming afgekloven botjes, stukjes touw. Het afval van de wereld heeft hij laten liggen. Zonder reden. Dat ben ik, die jutter. Zo voel ik mij. Wanneer ik Afslag BLV binnenstap en mij in die ruimte tussen de werken van Astrid Nobel begeef. Zij exposeert daar op verzoek van curator Albert Oost.

Oost, zelf een veelzijdig creatief kunstenaar, jut het kunstlandschap af en vist er interessant werk uit. Eerst vond dat een plaats in zijn eigen galerie melklokaal. Nu al enkele jaren krijgt het onder de vlag van Museum Belvédère aandacht. Voor de dependance richt hij zijn pijlen op jonge kunstenaars, om hen een steun in de rug te geven en een duw richting de grote podia. Ditmaal kreeg dus Astrid Nobel deze opstap aangeboden. En deze kunstenaar zet met verve hiermee een vierde stap, daar ze al eerder haar werk solo presenteerde in Groningen en Amsterdam en in 2019 al de aandacht van Oost had voor zijn melklokaal.

In Afslag BLV nu sta ik langs de waterkant, aan de vloedlijn. Overzie de golven die eendere en overeenkomende vormen maken. Op en neer, heen en weer. Hypnotiserend. Op de stilte van de diepte maakt het oppervlak beweging. Op de stilte van het doek maakt de materie leven. Die materie waarmee Nobel haar schilderijen opbouwt bestaat uit natuurlijke materialen. Pigmenten haalt zij uit fossiele botten, aangespoeld op het strand. Met zeewater en caseïne aangelengd zet ze kleuren op de met gesso geprepareerde drager. In een ander geval maalt Nobel kleur fijn uit schelpen, walvisbot en vissenwervels. Stampt ze zeezand en ijzerpoeder. Filtert stookolie. Zij hergebruikt de verloren schatten van de zee.

Het natuurlijke materiaal geeft de composities een vervreemdende inhoud. De schelpen worden niet ingeplakt om er een herinnering van de zonvakantie van te fröbelen, zoals te vinden in de plaatselijke souvenirwinkel op de boulevard. Met het gebruik van zee gerelateerde materie geeft Astrid Nobel aandacht aan zowel de ernst van de klimaatcrisis als de kracht en schoonheid van de levende natuur. Het herinnert haar aan hoe het kan zijn, maar lang op alle plekken niet meer is. Deze diepere bodem in het stille water valt niet meteen te doorgronden. Het verhaal achter de werken gaat mee op een begeleidend papier. De tekst opent de ogen en verruimt de blik. Geeft een nieuwe kijk op de beeltenissen. Hoewel de werken bij nadere beschouwing zelf al “een verwantschap met en aandacht voor ander leven” prijsgeven.

Op het droge staar ik over het water daar aan de zee, het Noordzeestrand. Beschouw de bewegingen van het aankomende en aflopende water, verdwijn gefocust in het niets van de eindeloze golven, de eeuwige einder. Bij het werk van Astrid Nobel heb ik eenzelfde ervaring. Het gevoel tot de horizon te kunnen zweven en niet te weten wat daarna is. Loopt het rond door of val ik van het plat af. Van een afstand kijk ik, maar wordt in de ruimte opgenomen. Dat is de kracht van de kunstenaar. Maar ook de werking van de composities zelf. Dat het mij in zich opneemt, mijn gevoel overneemt. Dat ik verdrink in de golven. Ik moet worstelen om weer boven te komen. Hoewel ik misschien onder zou willen blijven.

Het wateroppervlak kan ook het karakter van een sterrenhemel krijgen. In een kolkende spiraal van lichtpunten bereikt het werk neerwaarts een hoogtepunt. In de eerste ruimtes van Afslag BLV heeft de kleur van het strand de overhand, terwijl de laatste zaal het blauw van de zee geeft. De overgang van land naar water is karakteristiek “Zandhonger”. Een imposant dubbeldoek waarin golven zich spiegelen, of eigenlijk de ribbels op het strand reflecteren in de deining van de zee. Het zand lekt, het verwatert. Het water houdt huis en neemt van het land. Het is niet meteen duidelijk dat deze vormgeving betekent dat de golfslag de vijand is. Maar bij nadere intensieve beschouwing, een serieuze inleving in de beeltenis, weet je wat ik zie.

Naast de golfbewegingen is de cirkel van levensbelang voor het werk van Nobel. De cirkel als bron van cultuur, waar het water de grond geeft aan voortgang en ontwikkeling. Die cirkel staat ook voor de levenwekkende zon overdag en tevens het schijnsel van de maan ´s nachts. Voor de kunstenaar is de cirkel het universum, waarin het leven rond is. De levenscyclus na het eind een nieuw begin vindt. Dat uit de dood een volgend leven opstaat. Dit indenkend is er hoop voor opwarming en afkoeling, voor verschijning en verdwijning, kortom voor de klimaatcrisis. Zal de wereld zichzelf kunnen oprichten na de aanval van haar bewoners. Ondertussen houdt Nobel de veranderingen en afwijkingen aan de vloedlijn in de gaten. Geeft daar voor ons beeld aan. Door gevonden materialen te verwerken, die in zichzelf al rijke ervaring en kennis met zich dragen. Dit gevoel en weten zet zij aan tegen geleerde conclusies, plaatselijke historie en de eigen belevingen.

Er loopt een stukje vloedlijn door de afslag. Schelpen zijn aangespoeld. Botten geven teken van leven dat eens was. Het is een puntdicht, een poëtisch éénregelige zin, geschreven in enkele beelden. Een eenvoudige installatie passend bij het karakter van de tentoonstelling. Een vormgeving die tot nadenken stemt. Tot overdenken maant. Wanneer de volgens zijn vertrokken, weggejaagd of door ziekte gedood, heerst er stilte. Een oorverdovende stilte tekent de atmosfeer. Het water staat ons aan de lippen. Het zand glipt ons tussen de vingers.

Stilte na de Stern. Tentoonstelling schilderijen en installatie van Astrid Nobel. Te zien van 9 juni tot en met 18 augustus 2024 in Afslag BLV, Minckelersstraat 11, Heerenveen.

[charleshaddonspurgeon]

Nabij De Zon | Voor en met Christus lijden Doch de genade onzes Heeren is zeer overvloedig geweest, met geloof en liefde, die er is in Christus Jezus. 1 Timotheüs 1:14 In zoverre de Heere ons de genade verleent om voor Christus en met Christus te lijden, in zoverre eert Hij ons. Verdrukkingen kunnen ons niet heiligen, tenzij dat die door Christus gebruikt worden als Zijn hamer en beitel. Onze blijdschap en ons streven kunnen ons niet voorbereiden op de hemel, als Christus onze harten niet in de juiste gesteldheid brengt en ons voorbereidt om deel te hebben aan de erfenis van de heiligen in het licht. Ons verdriet kan onze lofzang niet doen verstommen; het is de baspartij van ons levenslied. Deze sluier van tranen is slechts onze weg tot een beter land; deze wereld van leed is slechts de opstap tot een wereld van zaligheid.

[maximvandaele]

Waarom 'Bee Movie' genialer is dan je denkt

Toen ik onlangs een fles honing zag, overviel mij de gedachte: hé, honing, dat komt van een dier! Een dier heeft daarvoor moeten werken! Daar sta je meestal niet bij stil wanneer je honing ziet.

Ah, Bee Movie. Deze ietwat bizarre animatiefilm werd nogal lauw onthaald door critici. Het is niet de beste mainstream animatiefilm aller tijden, maar misschien wel de radicaalste.

Het verhaal van Bee Movie draait rond het protest van de bijen tegen hun uitbuiting door mensen. De bijen spannen een rechtszaak aan tegen de mensheid en gaan vervolgens staken - met catastrofale ecologische gevolgen. Er zijn niet bepaald veel mainstream (animatie)films waarin dit soort zaken gebeuren. Op het einde van de film maken de bijen echter gewoon weer honing voor mensen. Maar er is wel een cruciaal verschil: hoofdpersonage Barry richt een juridische firma op die opkomt voor de belangen van bijen.

Het concept van 'dierenrechten' is hier niet ver te zoeken, en dat is misschien echt waarom deze film (voor een mainstream animatiefilm toch) zo radicaal is: als een van de enige (zo niet de enige) films in zijn soort focust deze film op het feit dat dierlijke producten alleen maar mogelijk zijn als dieren er hard voor werken, en in vele gevallen er ook voor lijden. Op gedramatiseerde wijze toont de film het gebruik van de 'smoker', een apparaat dat imkers gebruiken om bijen te verwarren of verdoven om de honing makkelijk te kunnen oogsten.

Nu is de productie van honing allesbehalve de meest problematische vorm van menselijk gebruik van dieren. Toch kan Bee Movies kritische kijk naar de bijenteelt een opstap vormen naar kritiek op de vlees-, zuivel- en eierindustrie.

Uiteraard heeft Bee Movie waarschijnlijk nauwelijks iemand overtuigd om vegetarisch of vegan te eten. Toch biedt de film in vergelijking met andere populaire animatiefilms een veel realistischere en dus ook kritischere kijk op de menselijke verhouding tegenover dieren. Voor zover dieren een rol spelen in mainstream animatiefilms, lijkt dat steevast te zijn op een manier die de bestaande orde bevestigt of minstens niet in vraag stelt. The Lion King, Ratatouille en How to Train Your Dragon hebben vooral carnivoren of omnivoren in de hoofdrollen. Het aantal bekende films waarin koeien, varkens of kippen de hoofdrol spelen is nagenoeg nul. Als de realiteit van het eten van vlees al aan bod komt (Madagascar, Zootopia), dan is dit steeds op een luchtige manier die het vleeseten voorstelt als een ongelukkig, onvermijdelijk kantje van de natuur, en zeker niet iets dat wij als mensen zouden kunnen kiezen om niet te doen.

Dat alles bevestigt voor de kijker - en dat gaat om miljoenen gezinnen - dat het oké is om dieren te gebruiken op welke manier we maar willen. Hoewel Bee Movie dit niet rechtstreeks in vraag stelt, is het onder de mainstream films misschien wel degene die daar het dichtst bij komt.

[dmcreativestudio]

Vincen Beeckman - Birds of a feather

Fotodok BookClub

...

a project with OpStap, an organisation that helps people with drug addictions and people in recovery. 

The project started with several workshops, hosted by Vincen Beeckman & Lien Van Leemput. They interacted with the people at OpStap, and Beeckman also joined them on their weekly activities outdoors. Conversations took place where questions were posed about dreams, memories and everyday concerns. BIRDS OF A FEATHER feels as a scrapbook that contains bits and pieces of different lives. It gives an honest insight into a complicated, rough and often hidden world.

[actuma]

Meer vertrouwen en hulp richting werk voor bijstandsgerechtigden

Vandaag geeft minister Schouten invulling aan ruim 20 maatregelen die de Participatiewet meer in balans moeten brengen. Zo wordt de opstap naar werk gemakkelijker, mogen bijstandsgerechtigden giften ontvangen tot € 1.200 en komen er ruimere mogelijkheden voor het geven van mantelzorg. De Participatiewet is een wet die bijstandsgerechtigden vaak goed ondersteunt, maar waarvan regels in de praktijk af en toe niet uitpakken zoals deze zijn bedoeld. De afgelopen periode is er uitvoering gesproken met bijstandsgerechtigden, gemeenten en andere professionals over de invulling van de in juni gepresenteerde maatregelen in het beleidsplan Participatiewet in Balans. Dat heeft geresulteerd in concrete stappen om vertrouwen centraal te stellen en gerichte hulp richting werk te bieden. Minister Schouten: “Het is belangrijk dat iedereen mee kan doen. Het liefst via werk. Voor wie dat niet mogelijk is, moet er een goed vangnet zijn. Binnen dit vangnet moeten we vervolgens realistisch kijken naar wat mensen kunnen. Persoonlijke hulp werkt het beste. Daar bieden de voorstellen de mogelijkheden toe. Ook komt er meer ruimte voor een helpende hand uit de omgeving.” Bijverdienen, giften en mantelzorg Zo moet de opstap naar werk vanuit de uitkering gemakkelijker worden. Op dit moment gelden er verschillende regels rond bijverdienen. Dat zorgt voor verwarring. Daarom komt er één duidelijke regeling: voor iedereen geldt een volledig jaar dat bijverdiensten voor 15% buiten beschouwing blijven. Wie door individuele omstandigheden zoals een medische beperking of mantelzorgtaken niet meer uren kan werken, kan een verlenging krijgen van deze regeling. Daarnaast moet de ‘boete op compassie’ verdwijnen, vindt minister Schouten. Een bijstandsgerechtigde moet niet direct gekort worden op de uitkering na het in ontvangst nemen van hulp – denk aan een storting van een familielid om zo toch de huur te kunnen betalen of een boodschappentas. Met het laten vervallen van deze strenge maatregel mag een bijstandsgerechtigde straks giften aannemen, gedacht wordt aan €1.200  per jaar, zonder meldplicht. De minister licht ook het belang van mantelzorgers uit, volgens haar van onschatbare waarde. Niet alleen voor de mensen aan wie zij zorg verlenen, maar ook voor de samenleving als geheel. Daarom mogen bijstandsgerechtigden die (nog) niet kunnen werken voortaan zonder toestemming mantelzorg verlenen. Ook wordt er soepeler opgetreden bij gezamenlijke rekeningen tussen verzorger en verzorgde. Tijdelijk bij elkaar inwonen heeft ook geen consequenties meer voor de bijstand. Meedoen naar vermogen Verder komt er ook een bufferbudget, een aanpassing in de zoektermijn naar werk voor jongeren en zet de minister in op het vergroten van de vakkundigheid van professionals: hen alle ruimte bieden om náást de bijstandsgerechtigden te staan. Niet tegenover. De verschillende maatregelen moeten niet regels, maar de mens weer centraal stellen in de Participatiewet. Zodat iedereen mee kan doen naar vermogen. Per juli 2024 moeten alle maatregelen ingaan. Woensdag 14 december debatteert de Tweede Kamer over de voorstellen van minister Schouten. Bron: Rijksoverheid Read the full article

[regioonlineofficial]

De jaarlijkse Vrijwilligers Activiteiten Markt is dé gelegenheid voor vrijwilligers organisaties uit Steenwijkerland en omgeving, om te laten zien wat ze doen én om vrijwilligers vacatures aan te bieden. De markt die op zaterdagmiddag 7 september wordt gehouden, is voor mensen die op zoek zijn naar vrijwilligerswerk, een maatje voor iemand willen worden én voor scholieren die een maatschappelijke stage zoeken. De organisatie ligt in handen van Stichting Present Steenwijkerland en het Vrijwilligers Informatie Punt, VIP Steenwijkerland. Net als vorig jaar staan de kramen op het sfeervolle plein, onder de bomen voor de Grote Kerk, Kerkstraat 22 in Steenwijk. “Het is ons vorig jaar goed bevallen om hier de markt te houden. Vrijwilligers Activiteiten Mark Dit jaar valt de Vrijwilligers Activiteiten Markt in het weekeinde van Kopje Cultuur. Een mooie combinatie die vast nog meer publiek trekt. We willen, bij voldoende deelnemende organisaties, de verbinding maken door ook kramen in de Kerkstraat en Neerwoldstraat richting de markt te plaatsen” vertelt Jessica van Benthem van Stichting Present. Activiteiten. De combi met Kopje Cultuur vraagt aan de deelnemende vrijwilligers organisatie een iets actievere invulling van de kraam. De naam van de markt, die voor de zesde keer georganiseerd wordt, is dan ook gewijzigd in Vrijwilligers Activiteiten Markt. Het promoten van vrijwilligerswerk wordt een stuk aantrekkelijker als bezoekers bijvoorbeeld een rondje kunnen fietsen op de duofiets, mee kunnen rijden op de quad van de brandweer, of een kijkje kunnen nemen in de dierenambulance. Het vraagt enige creativiteit om iets te verzinnen. De zorggroep heeft bijv. leuke wenskaarten om in te kleuren, er komt een sjoelbak, een workshop knopen leggen zou de scouting aan kunnen bieden, en blind pleisters plakken bij de stand van het Rode Kruis. Door opdrachtjes van woonlocatie De Veldkei ervaren bezoekers hoe het is om ‘niet aangeboren hersenletsel’  te hebben. Stichting Ambii Parints Stichting Ambii Parints geeft ouders een mini workshop over het nut van emoties. Bij de kraam van het Vip Steenwijkerland kunnen bezoekers blikgooien voor een leuke prijs om nieuwe vrijwilligers te strikken, blik lopen of kletsen via de bliktelefoon. “We trekken graag een blik open met informatie voor vrijwilligers”,  vult Peter Bandringa van het Vrijwilligers Informatie Punt aan. Betekenisvol Binnen de gemeente zijn veel organisaties waar vrijwilligerswerk kan worden gedaan. De plek waar alles bij elkaar komt is het VIP! (Vrijwilligers Informatie Punt) in Steenwijkerland. Het VIP! is onderdeel van welzijnsorganisatie Sociaal Werk De Kop en is actief in heel Steenwijkerland. Op de website vipsteenwijkerland.nl is een scala van vrijwilligersvacatures te vinden. Peter Bandringa is vanaf het begin betrokken bij het VIP Steenwijkerland; “Vrijwilligerswerk is er in veel vormen en er is voor iedereen iets interessants te doen, bijvoorbeeld bij een sportclub, in de zorg, natuur of bij een wijkvereniging of museum. Vrijwilligerswerk is betekenisvol, leerzaam maar vooral leuk. Je leert mensen kennen en het staat goed op je CV. Het kan een opstap zijn om een betaalde baan te vinden, maar ook na pensionering kan vrijwilligerswerk veel voldoening geven en betrokkenheid in de samenleving”..  Bij Stichting Present wordt vrijwilligerswerk groepsgewijs opgepakt in de vorm van kortdurende projecten bij mensen thuis. Jessica van Benthem vertelt: “Dit werk is een welkome aanvulling op bestaande professionele hulpverlening en kan bijv. bestaan uit opruimen, schoonmaken, schilderen of gewoon een bakje koffie en een luisterend oor, kijk gerust eens op de website stichtingpresent.nl ” Elza Nijenhuis, Jessica van Benthem van Stichting Present Steenwijkerland en Paula Bierma, coördinator mantelzorgnetwerker, Peter Bandringa en Marieke Pit van VIP! Steenwijkerland, onderdeel van Sociaal Werk De Kop - Foto: Vrijwilligers Informatiepunt Steenwijkerland Overijsselse Vrijwilligers Prijs

Tijdens de Vrijwilligers Activiteiten Markt is er de mogelijkheid om vrijwilligers aan te melden voor de Overijsselse Vrijwilligers Prijs. Ken je een vrijwilliger of een groep vrijwilligers die zo’n extra pluim verdient? Dan kun je de met een beschreven motivatie de betreffende vrijwilliger aanmelden door een briefje in de melkbus op de markt te doen. Vrijwilligers kun je ook  aanmelden door uiterlijk 30 september een mail te sturen naar vip@sociaalwerkdekop.nl. De prijzen worden uitgereikt rond de dag van de vrijwilliger op 7 december. Vorig jaar werden prijzen uitgereikt aan de vrijwilligers van Landgoed De Oldenhof, aan Kimberly de Jonge, Ria en Herman van Hien van de lokale omroep RTV/SLOS,  Gera Laarman en Dela Roskam van het Rode Kruis en aan Marja Sieval van de koffieochtenden in de bibliotheek. Aanmelding Organisaties, stichtingen en verenigingen die met vrijwilligers werken, nodigen we van harte uit om mee te doen met de vrijwilligersmarkt. Er zijn geen kosten aan verbonden. Informatie of opgave (graag vóór 10 augustus) kan per mail:  VIP@sociaalwerkdekop.nl of bel Marieke Pit 06-22966073. Zij geeft aan: “Het een mooie gelegenheid voor verenigingen, stichtingen en organisaties om het seizoen te beginnen met de presentatie van de eigen organisatie, het werven van nieuwe vrijwilligers en de onderlinge contacten te versterken. Tevens worden de aanwezigen verwend door de poffertjes kraam en is er wat lekkers bij de koffie. De vrijwilligersmarkt leverde vorig jaar veel mooie matches op. Zo is er voor jong en oud wat te doen en te vinden op deze markt”.

[hetbeginvanik]

Pijn

Dat een weekendje met mijn moeder opstap gaan betekent dat zowel ik als mijn vriendin mentaal uitgeput en kapot zijn.

[jurjenkvanderhoek]

GEDICHTEN OM DE INSPIRATIE TE ONDERZOEKEN

Dat zoeken we op. Naslagwerken, kranten- en tijdschriftarchieven, het zijn dingen van toen. Niemand laat zich meer een twaalfdelige encyclopedie aan de deur aansmeren. Speuren, nakijken en rondzien noemt men nu googlen. En dat is wat ik doe, wanneer ik de dichtbundel “Een kraai is ook een zangvogel” van Jürgen Smit doorlees. Ieder gedicht zet mij aan de zoekmachine te openen en een naam in te tikken. Want ieder gedicht heeft de jas van een persoon aan. Die jas is uitgedaan en aan de kapstok gehangen. Het spel is uit, het leven gedaan, bijgeschreven in Wikipedia of een ander digitaal archief. Maar wie is die man of vrouw waar Jürgen Smit zich door laat inspireren om er enkele poëtische woorden aan vuil te maken. Dat zoek ik op.

Agendanotities zijn het, geen dagboekaantekeningen. Memo's bij data die in eerste instantie uit de lucht gegrepen schijnen. Bij nadere beschouwing blijkt vrijwel iedere datum echter de sterfdag van de persoon die onderwerp is. Memorabilia derhalve van mensen die uit de tijd zijn gegaan. Herinnering of beter overdenking aan een graf. Jürgen Smit schreef geen zakboekje dat in chronologische volgorde de dagen aaneen rijgt, zoals een kalender of jaaragenda gewoon is te doen. De data in de bundel beschreven lopen door elkaar. Geïnspireerd op de persoon die in het onderschrift staat vermeld, met daarbij de periode over welke het leven voor die persoon zich heeft afgespeeld.

De datum in de titel zit in het sterfjaar van de persoon, het is de sterfdatum. De dag waarop het kaarsje uitwaaide. Ik zocht het op. Het moment een elegie te schrijven, een kort in memoriam. Dat is niet exact wat dichter Smit doet. Hij beschrijft zijn gedachte bij deze persoon op die bepaalde dag, van dat specifieke leven. In enkele korte zinnen raakt Smit de essentie van dat leven, dit zijn, die persoon. De kern zoals hij die ervaart, de pit waarop hij kauwt. Of eigenlijk doorziet hij de laatste dag, voor hem trekt ook een film van dat leven in rap tempo voorbij, geeft de eigen emotie weer van zo'n afsluitende dag. Een afscheid.

Het zijn voornamelijk schrijvers en dichters die Smit zijn revue laat passeren, een enkele muzikant, een fotograaf, een aapmens, een kamikaze piloot en daarnaast een viertal gedenkwaardige historische gebeurtenissen. Ik zocht ze allemaal op. Want feitelijk kan de gedichtenbundel een opstap zijn om meer te weten over de genoemde personen en aangehaalde voorvallen. Ik google op naam, zie een pasfoto verschijnen en een wiki-beschrijving. Zo leer ik op speelse wijze de literaire wereld kennen. De bundel is een interactieve gebeurtenis. “Agendanotities” is een dode dichters almanak waarbij en waartegen hedendaagse gedichten zijn gezet. De inspiratie die de persoon in leven en werk geeft, de laatste dag van dat zijn dat aanleiding is in poëzie te beschrijven.

Doordat het karakter van de bundel op zoeken lijkt toegespitst zou ik welhaast vergeten dat het in de uitgave om gedichten gaat. Poëtische portretten van mensen en feiten, die soms tot puntdichten zijn uitgebeend. Smit leeft zich in de mens in en omschrijft kort en bondig met een pittige woordspeling het zijn. Als lezer wil ik de achtergrond weten omdat titel en onderschrift daartoe aanzet, maar de woorden kunnen zonder die betekenis bestaan. Het abstracte beeld kan zonder het realistische verhaal. Het decor maakt wel iets duidelijk, maar in de hoofdrol kan ik alleen op het podium mijn gevoel kwijt. Zonder te googlen en te weten kan het gedicht mij aanzetten en uitnodigen tot emotionele gedachten.

Neem nu de woorden die de titel van het boek hebben ingevuld. “Een kraai is ook een zangvogel”. Deze staan onder 19 maart 1993. En natuurlijk is een kraai een zangvogel, echter zijn gekras wordt niet als gezang aangemerkt. Het is een manier van benaderen, maar voor de kraai is het wel degelijk de wijze waarop deze de dag begroet en bewijst dat hij leeft, gelukkig. In het onderschrift van het welgetelde zes woorden gedicht wordt Karen Dalton als aangever genoemd. Zij is een Amerikaanse country blues zanger met een ‘wereldvermoeide’ stem. En zoek ik dat op, beluister ik dat, dan zie ik een door het leven getekende vrouw en hoor ik een prachtige stem die “the shit out of the blues” zingt. Dan wordt het beeld van Smit duidelijk, meer zichtbaar. Dan is mijn eerste emotionele gedachte bezijden de waarheid. De kraai op de omslag van de uitgave is natuurlijk de vogel die symbool staat voor de doodgraver. De vogel die de laatste eer bewijst, dat is wat Jürgen Smit in zijn verzen doet. Een laatste eer, een bewijs van zijn, ooit.

De verzen zijn meest cryptische beschrijvingen, niet meteen duidelijk wanneer de grond van schrijven niet wordt opgezocht en doorgenomen. Maar toch kan ik onkundig daarvan mij een voorstelling maken. Bij “in het zwembad / stonden drie springtorens / / variërend in angst” kan ik mijn vrees voor hoogten invoelen. Maar wanneer ik weet dat Sarah Shagufta een Pakistaans dichter uit de lagere klasse is, emotioneel en seksueel door haar vader misbruikt, diverse scheidingen en doodgeboren kinderen doorleeft, outcast van de samenleving wordt, kortom een duister leven leidt, dan… Dan weet ik nog niets. Zoek ik verder om het raadsel te ontrafelen. Jürgen Smit houdt mij in zijn werk, door zijn woorden, op diverse vlakken van de rede bezig. Zijn bundel is meer dan poëzie alleen, gaat verder dan het gedicht, vertelt een verhaal op zich. Smit is de meester die mij de historie verwijst, een meester in het samenballen van een leven in enkele woorden tot vrije zinnen.

En zichzelf niet overslaat in deze rij van vergane feiten. Het is de geboortedag die uit de toon springt, want zijn sterfdag is uiteraard nog niet daar. Bij zijn boekje stuurde hij me enkele kaarten waarmee ik zijn talent met taal en woorden de wereld in kan sturen. “een minimalistisch / schilderij / / moet ook drogen” En over “olga liet haar borsten zien / / of beter de plek / waar die ooit moesten komen / / zoals ik jaren later / op braakliggend terrein / het huis zag verrijzen / / dat ik nooit zou bewonen” denk ik tellen langer na. Het thema is terug in de bundel bij zijn verjaardag: “ik heb dit huis / ook niet verzonnen / / het is domweg / om me heen gebouwd / / & alles wat er in staat / kleurt godvergeten blauw” Stof tot nadenken, grond om te beredeneren. Ik zoek het niet op, ik bewaar het in gedachten om het mee te nemen en nog eens door te nemen. Later.

Een kraai is ook een zangvogel. Agendanotities. Jürgen Smit, gedichten. Tungsten Uitgeverij, 2024.

[herbie50]

Zoveel maanden stil te hebben gestaan is #A2BTaxi er helemaal weer klaar voor! Dus een #taxi nodig in het #westerkwartier en omstreken ook voor #8personen dus #A2B voor al uw vervoer #onthemove #uitgaan #opstap #theater #bioscoop #groepsvervoer Delen word gewaardeerd!! *Vervoer conform de regels van het taxi vervoer volgen de RIVM (bij A2B Taxi) https://www.instagram.com/p/CQRMLNPH2pR/?utm_medium=tumblr

[jufdol6-blog]

Op stap naar het secundair onderwijs!

Het atheneum in Dendermonde

[historyfoundhere]

‘A je to!’ Loop je samen met je buurjongen en vriend door de stad, kom je de legendarische Buurman & Buurman tegen die een plaatselijk straatnaambordje vervangen. Aan de Reguliersgracht waren de twee van oorsprong Tsjecho-Slowaakse klushelden druk bezig. Maar of het goed gaat….. De eerste afleveringen werden al in 1976 uitgezonden in Tsjechoslowakije onder de naam Pat & Mat. Vanaf 1984 werden afleveringen uitgezonden in Nederland. Kees Prins en Sem van Leeuwen verzorgden de stemmen in de Nederlandse afleveringen. Overigens is Nederland en van de weinige landen waar de figuren spreken tijdens de afleveringen. De kreet ‘A je to!’ is Tsjechisch voor ‘En dat is het’. ———— While walking with your neighbour and friend you spot the legendary ‘Buurman en Buurman’. The Czech children series has been around since 1976 and has been broadcasted in The Netherlands since 1984. Originally the series was called ‘Pat a Mat’ or ‘Pat & Mat’ in English. It shows two neighbours who try to fix things, but in the end they always fail. So them trying to replace a streetname sign on the Reguliersgracht probably wouldn’t be the best choice. #ajeto #patamat #patandmat #buurmanenbuurman #buurman #vpro #villaachterwerk #czechoslovakia #czech #kindertelevisie #reguliersgracht #wandelenmetkinderen #amsterdam #klussen #keesprins #vrienden #opstap #opstapmetkinderen #nederlandheeftalles #streetart #streetarteverywhere #straat #straatfotografie #street #tsjechisch #verborgenparel #noordholland #historyfound (bij Reguliersgracht) https://www.instagram.com/p/CVYkMp-st9j/?utm_medium=tumblr

[gwoonmemes]

G'woon even happen na het stappen! 🤩 . . Tag die smikkelbeer die dit weekend de temptation niet aankon! . . Weekend zit er weer bijna op papflappies. Zijn we weer 5 dagen uitgesmikkeld en wordt er weer flink gebikkeld. . . #smikkelen #bikkelen #weekend #zondag #opstap #stappen #doner #kebab #shoarma #pita #hond #daggoe #gwoon #memes #janlinders #coop #poiesz #deen #superdeboer #c1000 (bij Hemel Op Aarde) https://www.instagram.com/p/B8ot6GZpXst/?igshid=qvdv0sxp4qnp

[futalks]

Cheeky throwback to 365 days ago today when we celebrated this boiii’s birthday. Time files, happy 23rd @strandwandelingmetraketjes Hope you had a fun day. 🥳🌸🍷🎊🌷🎁 • • • Have you had your birthday in 2019 yet? How old will you turn? 🌟🎈 • • • #FuZandy #FuTalks ____________________________________________________ #birthdayboy🎉 #birthdayboy🎂 #jarigejob #verjaardag #verjaardagsfeestje #bowlen #bowling🎳 #birthdaynight #cheekycat #throwbackbirthday #birthdaythrowback #bdaywishes #uiteten #dagjeuit #opstap #puurgenieten #genietenvandekleinedingen #vrienden #feestjevieren #hiphiphoera #hiphiphooray #birthdayfun🎉 #happybirthday #goingbowling #discobowling #grilledmeat #grillhouse (bij All American Bowling) https://www.instagram.com/fuzandy/p/BvkXg6THkFy/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=hwbi8rvu0tep