#ogonek

[ogonekdnb]

Rocking out 👽❤️🎧

[ogondg16]

HAHAHAHA HERE GRANDFATHER GIVES HEAT

[depoteka]

how unlucky do you have to be to accidentally give your character a name that translates into "fuck the potato" in polish

[renard-dartigue]

Someone help. I've regressed back into my 2012 dnb/darkstep/neurofunk era due to Sleep Token's pre-show music playlist.

And I'm getting more upset learning some of the composers I listened to have quit, disbanded, disappeared, or (the most upsetting) lost in translation deep in some european social media/forum beyond my reach.

[nimblermortal]

What is this word?

Ormar fleiri liggja und aski Yggdrasils en that of hyggi hverr ósvi∂ra apa.

apa: Not in my dictionary, I’ve checked under every vowel. It’s a genitive plural noun?

Is there an online dictionary I can check, or anybody got recommendations for a supplemental dictionary? I’ve been meaning to get one anyway.

[nanokindred]

Ogonek (commission)

[nrdmssgs]

Tips to write for Nikolai (useful phrases)

Masterlist Tips to write for König (useful phrases)

AN: This guide is not meant to encourage you to start loving Russian language or culture. As much as I personally love Nikolai, I'll absolutely understand, there are people out there, that may feel bad, seeing him in CoD franchise, because of everything going on right now. This is not a call to start loving him, not a call to start describing this character as an absolute angel (he is not and never was). If seeing such a guide makes you feel bad - I'm genuinely sorry, and I'm open to a dialogue to make it better.

I tried to cover the most commonly used themes. However, it's impossible to make it short, yet all-covering. So please don't hesitate to come into my DMs with 'hey, I want Nikolai to say this thing in my fic - could you translate it in Russian for me?'. I'm always super-happy to help!

These are not my HCs, about what would Nik say, just some usefull phrases!

And the last one: Russian language uses Cyrillic letters. But I personally love to, at least try to hear, how other languages sound. So I provided translations (Cyrilic) and transliterations (Latin).

TW: swearing

Basic words, you may need for everyday chit-chat

Hello - Здравствуй Zdravstvui

Hi - Привет Privet

Good morning \ day \ evening - Доброе утро \ добрый день \ добрый вечер Dobroe utro \ dobryi den' \ dobryi vecher

Goodbye (untill next time) - До свидания Do svidaniia

Bye - Пока Poka

Thank you - Спасибо Spasibo

You are welcome - Пожалуйста Pozhaluista

Yes \ yes of course - Да \ Конечно Da \ Konechno

No - Нет Net

Petnames

Genderless (can be used, referring to both men and women, depending on relationship dynamic):

Angel - Ангел Angel

My soul - Душа моя Dusha moia

Treasure - Сокровище Sokrovishche

Sun \ little sun - Солнце \ Солнышко Solntse \ Solnyshko

My joy - Радость моя Radost' moia

Love - Любовь Liubov'

My light - Мой свет Moi svet

My happiness - Счастье моё Schast'e moe

Dream - Мечта Mechta

Little cloud - Облачко Oblachko

Little fire - Огонёк Ogonek

Precious - Прелесть Prelest'

Heart - Сердце Serdtse

Little tiger - Тигрёнок Tigrenok

Wonder - Чудо Chudo

Feminine and masculine versions of petnames (Here you can add 'my' moia for feminine, moi for masculine versions of names)

Priceless - Бесценная \ Бесценный Bestsennaia \ Bestsennyi

Divine - Божественная \ Божественный Bozhestvennaia \ Bozhestvennyi

Peerless - Бесподобная \ Бесподобный Bespodobnaia \ Bespodobnyi

Gorgeous - Великолепная \ Великолепный Velikolepnaia \ Velikolepnyi

Delightful - Восхитительная \ Восхитительный Voskhititel'naia \ Voskhititel'nyi

Darling - Дорогая \ Дорогой Dorogaia \ Dorogoi

Precious - Драгоценная \ Драгоценный Dragotsennaia \ Dragotsennyi

The only one - Единственная \ Единственный Edinstvennaia \ Edinstvennyi

Desired - Желанная \ Желанный Zhelannaia \ Zhelannyi

Golden - Золотая \ Золотой Zolotaia \ Zolotoi

Affectionate - Ласковая \ Ласковый Laskovaia \ Laskovyi

Beloved - Любимая \ Любимый Liubimaia \ Liubimyi

Sweetheart - Милая \ Милый Milaia \ Milyi

Tender - Нежная \ Нежный Nezhnaia \ Nezhnyi

The one, I can't stop looking at (lovingly) - Ненаглядная \ Ненаглядный Nenagliadnaia \ Nenagliadnyi

Incredible - Невероятная \ Невероятный Neveroiatnaia \ Neveroiatnyi

Charming - Очаровательная \ Очаровательный Ocharovatel'naia \ Ocharovatel'nyi

Dear (often said to someone, you consider your family) - Родная \ Родной Rodnaia \ Rodnoi

Sweet - Сладкая \ Сладкий Sladkaia \ Sladkii

Good one - Хорошая \ Хороший Khoroshaia \ Khoroshii

Love confessions and stuff around that

I love you. - Я люблю тебя. Ia liubliu tebia.

I like you. - Ты мне нравишься. Ty mne nravish'sia.

I fell in love with you at first sight. - Я влюбился (if man says it) \ влюбилась (if woman) в тебя с первого взгляда. Ia vliubilsia \ vliubilas' v tebia s pervogo vzgliada.

I can not live without you. - Я не могу без тебя жить. Ia ne mogu bez tebia zhit'.

You drive me crazy. - Я схожу по тебе с ума. Ia skhozhu po tebe s uma.

I wanna be with you. - Я хочу быть с тобой. Ia hochu byt' s toboi.

I think about you constantly. - Я постоянно думаю о тебе. Ia postoianno dumaiu o tebe.

You are my only one. - Ты мой (if the partner is masculine) \ моя (if the partner is feminine) единственный\ая. Ty moi \ moia edinstvennyi\aia.

I really need you. - Ты мне очень нужна (f partner) \ нужен (m partner). Ty mne ochen' nuzhna \ nuzhen.

We were meant for each other. - Мы созданы друг для друга. My sozdany drug dlia druga.

I'm ready to do anything for you. - Я готов/а на все ради тебя. Ia gotov/a na vse radi tebia.

I'm never giving you to somebody. - Я тебя никому не отдам. Ia tebia nikomu ne otdam.

Dirty talking

I want you. - Я хочу тебя. Ia hochu tebia.

I'm all yours. - Я вся твоя \ весь твой. Ia vsia tvoia \ ves' tvoi.

Your body drives me crazy. - Твоё тело сводит меня с ума. Tvoe telo svodit menia s uma.

I want to feel your touch all over. - Хочу чувствовать твои руки везде. Hochu chuvstvovat' tvoi ruki vezde.

You can do anything you want today. - Тебе сегодня можно всё. Tebe segodnia mozhno vse.

Take me the way, you want to. - Возьми меня, как ты хочешь. Voz'mi menia, kak ty khochesh'.

I want to make you moan. - Хочу заставить тебя стонать. Hochu zastavit' tebia stonat'.

Give yourself to me completely. - Отдайся мне весь (to m partner)\ вся (to f partner), без остатка. Otdaisia mne ves' \ vsia, bez ostatka.

Show me, that I belong to you only. - Покажи мне, что я только твоя \ твой. Pokazhi mne, chto ia tol'ko tvoia \ tvoi.

What do you want to do to me? - Что ты хочешь со мной сделать? Chto ty hochesh' so mnoi sdelat'?

Don't stop. - Не останавливайся. Ne ostanavlivaisia.

I want to taste you. - Хочу попробовать тебя на вкус. Hochu poprobovat' tebia na vkus.

Swearing

Fuck (as an interjection) - Блять Bliat'

Fuck off - Отъебись Ot"ebis' (to one person), отъебитесь ot"ebites' (to a group of people)

Bloody hell - Ёбаный пиздец (NOT used during sex!!) Ebanyi pizdets

Bastard - Сволочь (applied to any gender) Svoloch'

Motherfucker - Ублюдок \ уебан Ubliudok \ ueban

Son of a bitch - Сукин сын Sukin syn

Asshole - Жопа \ задница. Zhopa \ zadnitsa.

Cunt \ Pussy - Пизда (This and next one can in theory be used in bed, but i really strongly recommend you to NOT) Pizda

Cock \ Dick - Хуй Hui

Cultural extras to get in the mood

I sometimes meet this take, that Russian, as well as German language, sounds menacing or harsh. And as much as I understand, that it is subjective perception, I have something to add: you can modulate Russian speech as well as any other. You can sound like softest softie, coo and purr in Russian, if you want. Here is a good example: a guy just reads a poem, but you try and tell me, he is not straight seducing you.

Very nice perspective on how non-tourist Russia looks like. The guy travels to places, that still look and feel like USSR and somehow manages to survive. Don't mind him rambling, how good was soviet life - he doesn't mean it, he just says whatever people, he meets, would love to hear.

Another good channel to explore non-tourist Ru and some extreme weathers. Don't worry, there are no jumpscares and nothing scary happens on the videos.

Russian winter is a tricky one, because -40 С in Yakutsk can sometimes feel softer as -20 in Moscow. Humidity and wind are the keys.

No, vodka is not the only alcohol option) You can write a Ru character, that despises vodka and it will be 100% legit.

If you need domestic and interior references to Nikolais youth in soviet Ru - I can recommend HBOs Chernobyl series. An accuracy and attention to domestic details there is so great that it gets uncanny sometimes.

Stefan Kapičić does very tender and smooth version of Slavic accent. And he is 100% right to do so - it works good both for his character and the audience. If you want to hear heavier versions of Russian accent - here is a little funny video.

[manwalksintobar]

Things I Didn't Know I Loved // Nazim Hikmet

it’s 1962 March 28th I’m sitting by the window on the Prague-Berlin train night is falling I never knew I liked night descending like a tired bird on a smoky wet plain I don’t like comparing nightfall to a tired bird

I didn’t know I loved the earth can someone who hasn’t worked the earth love it I’ve never worked the earth it must be my only Platonic love

and here I’ve loved rivers all this time whether motionless like this they curl skirting the hills European hills crowned with chateaus or whether stretched out flat as far as the eye can see I know you can’t wash in the same river even once I know the river will bring new lights you'll never see I know we live slightly longer than a horse but not nearly as long as a crow I know this has troubled people before                          and will trouble those after me I know all this has been said a thousand times before                          and will be said after me

I didn’t know I loved the sky cloudy or clear the blue vault Andrei studied on his back at Borodino in prison I translated both volumes of War and Peace into Turkish I hear voices not from the blue vault but from the yard the guards are beating someone again I didn’t know I loved trees bare beeches near Moscow in Peredelkino they come upon me in winter noble and modest beeches are Russian the way poplars are Turkish “the poplars of Izmir losing their leaves. . . they call me The Knife. . .                          lover like a young tree. . . I blow stately mansions sky-high” in the Ilgaz woods in 1920 I tied an embroidered linen handkerchief                                         to a pine bough for luck

I never knew I loved roads even the asphalt kind Vera's behind the wheel we're driving from Moscow to the Crimea                                                           Koktebele                                formerly “Goktepé ili” in Turkish the two of us inside a closed box the world flows past on both sides distant and mute I was never so close to anyone in my life bandits stopped me on the red road between Bolu and Geredé                                         when I was eighteen apart from my life I didn’t have anything in the wagon they could take and at eighteen our lives are what we value least I’ve written this somewhere before wading through a dark muddy street I'm going to the shadow play Ramazan night a paper lantern leading the way maybe nothing like this ever happened maybe I read it somewhere an eight-year-old boy                                        going to the shadow play Ramazan night in Istanbul holding his grandfather’s hand    his grandfather has on a fez and is wearing the fur coat       with a sable collar over his robe    and there’s a lantern in the servant’s hand    and I can’t contain myself for joy flowers come to mind for some reason poppies cactuses jonquils in the jonquil garden in Kadikoy Istanbul I kissed Marika fresh almonds on her breath I was seventeen my heart on a swing touched the sky I didn’t know I loved flowers friends sent me three red carnations in prison

I just remembered the stars I love them too whether I’m floored watching them from below or whether I'm flying at their side

I have some questions for the cosmonauts were the stars much bigger did they look like huge jewels on black velvet                              or apricots on orange did you feel proud to get closer to the stars I saw color photos of the cosmos in Ogonek magazine now don’t    be upset comrades but nonfigurative shall we say or abstract    well some of them looked just like such paintings which is to    say they were terribly figurative and concrete my heart was in my mouth looking at them they are our endless desire to grasp things seeing them I could even think of death and not feel at all sad I never knew I loved the cosmos

snow flashes in front of my eyes both heavy wet steady snow and the dry whirling kind I didn’t know I liked snow

I never knew I loved the sun even when setting cherry-red as now in Istanbul too it sometimes sets in postcard colors but you aren’t about to paint it that way I didn’t know I loved the sea                              except the Sea of Azov or how much

I didn’t know I loved clouds whether I’m under or up above them whether they look like giants or shaggy white beasts

moonlight the falsest the most languid the most petit-bourgeois strikes me I like it

I didn’t know I liked rain whether it falls like a fine net or splatters against the glass my    heart leaves me tangled up in a net or trapped inside a drop    and takes off for uncharted countries I didn’t know I loved    rain but why did I suddenly discover all these passions sitting    by the window on the Prague-Berlin train is it because I lit my sixth cigarette one alone could kill me is it because I’m half dead from thinking about someone back in Moscow her hair straw-blond eyelashes blue

the train plunges on through the pitch-black night I never knew I liked the night pitch-black sparks fly from the engine I didn’t know I loved sparks I didn’t know I loved so many things and I had to wait until sixty    to find it out sitting by the window on the Prague-Berlin train    watching the world disappear as if on a journey of no return

                                                     19 April 1962                                                      Moscow

[myslodsiewniav]

Piesek

29 luty 2023, wpis drugi.

Ludzie są niereformowalni. -_-"

Byłam na uni. Z moją psórcią, bo przecież nie zostawię jej samej w domu, jak ten wariat z dołu może znowu jakieś doniesienie zgłosić.

Zaznaczę: nie wiem po czym, czy po prostu wydoroślała, czy to wpływ sterylizacji czy może leków antydepresyjnych, które przyjmuje, czy może treningów zaleconych przez behawiorystkę - NIE WIEM. Być może to miks wszystkiego wpływa na to, że mam cichutkiego, prawie nie drącego japki pieska. Czasami ma gorsze dni, bardziej się wtedy boi i potrafi szczekać, a czasem nawet nie piśnie jak wychodzę z domu. Tylko po co ryzykować? Wzięłam małą do biblioteki.

Na tłoczną uczelnie, pełną studentów.

Ta.

Może to nie był najlepszy pomysł - tak pomyślałam, wchodząc na dziedziniec, gdzie było tłoczno, a tuptający obok mnie piesek podkulił ogonek i szedł za mną jak cień.

Ale okazało się, że biblioteka była niemal pusta, bez problemu sobie tam poradziłam, a pani bibliotekarka powiedziała, że mogę z psinką jak najbardziej zanurzyć się w trzewia bibliotecznych regałów.

Super.

Po drodze do biblioteki kilkoro studentów wzdychało na widok mojego pieska. Z daleka nawiązywali kontakt wzrokowy, uśmiech słali, pochodzili, ale reagowałam natychmiast - wyjaśniałam, że ona jest w trakcie treningu, że jest lękliwym pieskiem i proszę by ją ignorować. Studenci to łapali w lot, zostawiali pieska, ewentualnie zamieniali ze mną kilka słów o pieskach i kotkach.

Problem był z pracownikami uczelni.

Znalazły nas między regałami łącznie 4 pani bibliotekarki. I ŻADNA nie uszanowana prośby o nie zwracanie się do pieska bezpośrednio, o nienawiązywanie kontaktu wzrokowego z nią, co małą stresuje, a co najgorsze - próbowały głaskać! I uspokajały, że one to mają pieski/kotki, że wiedzą jak się zachować. A ja zirytowana już syczałam, że NIEEEE, bo jeszcze chwila, a przerażony piesek się rozszczeka W BIBLIOTECE do cholery. I oczywiście panie to miały w nosie. A pies oczywiście się rozszczekiwał, bo kurde, to naturalna reakcja obronna w jej przypadku! O oczywiście przed ewentualnym dotykiem/głaskaniem robiła takie uniki, że mnie ciągnęła nagłym szarpnięciem do kolejnej alejki. I oczywiście, że z nią odchodziłam zostawiając trelące panie za sobą. A bibliotekarki jakoś nie czając, że NIE i tak za nami szły. Ech. Byłam wkurzona.

Wiem, że mam ślicznego pieska.

Ale to też piesek lękliwy...

Panie bibliotekarki przyprowadziły do biblioteki jakieś inne pracownice i pracowników uniwersytetu, żeby im pokazać pieska z daleka. Słyszałam piski zachwytu (ja wiem, że ona jest śliczna, ALE KURDE) Myślę, że nie wiedziałabym o tym, gdyby nie ciche warczenie mojej czujnej psórci przy mojej nodze... Ech...

Potem jeszcze jakiś Pan nas dorwał w czytelni, może wykładowca, nie wiem. Też nie kminił mojego NIE WOLNO, a prośbę by pieska ignorować, bo jest pieskiem lękliwym w trakcie treningu też puścił mimo uszu i padł przy małej na kolana. Wkurzył mnie. Moja Weles miała tego tak bardzo dosyć, że na tego typa nawet nie strzępiła języka tylko wskoczyła mi na kolana, oparła się przednimi łapkami o moje obojczyki i SPOJRZAŁA w oczy. "Mamo, proszę, ratuj".

No to musiałam ratować.

(Panu powiedziałam, że mi psa stresuje, żeby zostawił nas w spokoju i nie zbliżał się, bo to przekracza moje granice - ofukałam go).

Ech. Obfotografowałam co się udało mi się znaleźć, wypożyczyłam co było na temat (ale chyba dupa z tego będzie, bo nie mogę użyć materiałów publikowanych wcześniej niż 2 lata temu, a nie mieli nic w interesującym mnie obszarze z nowszą datą wypieku wydawniczego).

Wstaję od stołu, a okazuje się, że obok mnie CAŁY CZAS siedziała Pani doktor od "polskiego". <3 Uchachana się do niej wyszczeżyłam w serdecznym uśmiechu i wypaliłam z "dzień dobry!", ona też się uśmiechnęła. Jako jedyna psa mi nie próbowała straszyć.

Wypożyczałam książki jeszcze raz tłumacząc biblotekarką, że mają zostać po drugiej stronie lady o ile nie chcą zaraz wywołać rejwu psiego jazgotu - ten argument do nich dotarł (strasznie mnie to wkurzyło - dobrostan pieska można zignorować, ale fakt, że w bibliotece zrobi się hałas to jednak najgorsza sprawa z możliwych).

Wyszłam na korytarz, akurat pusty i pomyślałam, że skorzystam z tego i zrobię małej zdjęcie pod "ścianką" z oficjalnym godłem uczelni. Moja mała studentka. <3 Taki żart w obrazku - około rok temu zdjęcie pod tym znakiem wysłałam mojej mamie. No i idziemy sobie z moim pieskiem do tej ścianki, a NAGLE zza załomu korytarza wypada facet, około 40 lat, w garniturze i drze się z daleka do mojego pieska, że "cześć, mordeczko śliczna, kici-kici". Ja zirytowana, piesek mi się momentalnie najeżył. Trochę schowała się za mnie, trochę za fotel strojący w strefie wypoczynkowej, futro jej stanęło na karku i zaczęła ciuchutko, gardłowo i ostrzegawczo warczeć na typa, który podskakiwał w naszą stronę w towarzystwie... mojego profesora z socjologii xD tego co prowadzi wykłady z charyzmą Tony'ego Starka.

Tylko zasłoniłam mojego pieska i od razu wyszłam z tą krótką informacją: NIE WOLNO, trening, o lękliwy piesek, proszę ignorować i nie nawiazywać kontaktu wzrokowego inaczej będzie szczekać.

Nie wiem czy typ mnie słuchał, bo z ekscytacji skakał jak małe dziecko wychylając się na wszystkie strony by jednak nawiązać kontakt wzrokowy z moim pisekiem, a piesek - jak zapowiedziałam - zaczął szczekać. A typ totalnie mnie ignorując "OŻ TY!! JA DO CIEBIE Z SERCEM! A TY NA MNIE SZCZEKASZ!!!??" i płynnie, na wydechu wskoczył do kibla męskiego i zamknął za sobą drzwi xD

I tak zostałam w nagłej ciszy face to face z moim profesorem socjologii, podenerwowanym psem, który ciągnął do tyłu, do wyjścia z piskiem. xD

Obliczenie było proste: kiwam głową, aby dać wykładowcy znać, że widzę, poznaję, ALE mam priorytety w obecnej sytuacji xD i na klęczki padam przy psórci, której niedawne szczekanie jeszcze niosło się echem po korytarzach. Uspokajam malucha, który szarpał się na smyczy, że wszystko okay. Głaszczę ją. Wyjaśniam jej cichym tonem (może głupio?), że chciałam jej zrobić zdjęcie, datego tu szłyśmy. Że jest bezpieczna. Ona patrzy mi głęboko w oczy tym błagalnym spojrzeniem, więc mówię jej, że "no okay, nie będzie zdjęć, wracamy do domu". Piesek już spokojny, otrzepał się, rozluźnił, ja wstaję i tym razem już mówię "dzień dobry" profesorowi. I mnie zaskakuje spojrzenie jakie mi posyła.

OMG.

Tyle czułości w spojrzeniu drugiego człowieka... WOW.

Tym bardziej jakoś nie nawykłam do odsłaniania tak wprost czułości w postawie, na obliczu mężczyzn.

OMG, to jest takie spojrzenie i taki UROK, że gdyby ten pan był o 10 lat młodszy to bym miała potężnego krasza.

To znaczy lubię typa bardzo, ale strzelam, że jednak wiek bliższy wiekowi mojego taty karze mi inaczej interpretować jego spojrzenie.

I dopiero wtedy jakoś ogarnęłam, że on często na zajęciach czy na egzaminie ze mną łapał kontakt wzrokowy, posyłał mi "mrugnięcia oczkiem" - to było cholernie takie, hymm, no właśnie urocze. Sympatyczne i sympatię budujące.

Ale dziś miałam w tej jednej chwili mindfuck.

A on do mnie wypala "nie macie teraz zjazdu, prawda?" (i totalnie ignoruje mojego pieska <3 dzięki czemu mała czuła się coraz bardziej odprężona)

Ja dalej w mindfucku, bo TYLE się wydarzyło mi w emocjach w ostatnie kilka chwil. No i SKĄD on wie z jakiego roku i z jakiej grupy ja jestem?

Ale okazało się, że wiedział.

Że pamiętał mnie.

SZOK.

W grupie tylu studentów zapamiętał mnie?

I co więcej - WIEDZIAŁ, że to ze mną pisał odnośnie jednej sprawy (wstawiłam się za koleżanką, tą od projektu na jego zajęcia - mi wpisał ocenę, a jej nie). Oniósł się do tego. Dla jasności - ja widzę jego nazwisko, a on widzi tylko mój awatar (a mam po prostu postać z bajki Pixara, szkocką księżniczkę :P) i numer mojego indeksu - z powodu RODO nie ma nazwisk. I on WIEDZIAŁ, że ja to ja, tak o, na korytarzu uczelni.

SZOK.

Sobie chwilę pogadaliśmy, kilka ważnych rzeczy organizacyjnych mi powiedział, kilka uwag wymieniliśmy, aż z kibla nie wyskoczył ten buc co znowu do psa mi się przyczepił. Znowu faceta prosiłam od odczepienie się, a on znowu mnie ignorował i tylko "droczył się" mowiąc mojemu warczącemu ostrzegawczo pieskowi, że "nie ładnie tak zachowywać się wobec przyjaźnie nastawionych osób".

No i ten okropny buc zabrał pana profesora (albo pan profesor Tony Stark xD zabrał buca, sama nie wiem jak to się stało), a ja pośpiesznie poczęłam ratować swojego psa.

No i wracałam do domu rozkminiając po pierwsze o DOROSŁYCH LUDZIACH nierespektujących granic opiekunów zwierząt.

A po drugie o tym, że może jednak mam ten "Swój typ", bo pan profesor to jest taki brunet o ciemnych włosach. A może to nie wyglad to mój typ, a wrażliwy (tu: pogodzony ze swoją emocjonalnością) człowiek?

NIE WIEM.

W domu musiałam psiakowi wynagrodzić te katusze specjalną karmą. xP

Z koleżanką od projektu się porozumiałam - ogarniamy ten shit. Damy radę.

A wieczór spędziliśmy kibicując mojemu chłopakowi w wyścigu. Wygrał :D :D :D . Jetem taka dumna xD Ale teraz będę sprawdzać czy zaśnie, bo te wyścigi są tak obciążające dla organizmu, normalnie ma mięśnie ramion tak czerwone i napięte, jakby wyciskał sztangi.

Dużo wrażeń opisanych, mało wniosków, bo na wnioski nie mam jeszcze przestrzeni. Ech...

[poetrythatmakesmyheartburst]

it's 1962 March 28th

I'm sitting by the window on the Prague-Berlin train

night is falling

I never knew I liked

night descending like a tired bird on a smoky wet plain

I don't like

comparing nightfall to a tired bird

I didn't know I loved the earth

can someone who hasn't worked the earth love it

I've never worked the earth

it must be my only Platonic love

and here I've loved rivers all this time

whether motionless like this they curl skirting the hills

European hills crowned with chateaus

or whether stretched out flat as far as the eye can see

I know you can't wash in the same river even once

I know the river will bring new lights you'll never see

I know we live slightly longer than a horse but not nearly as long as a crow

I know this has troubled people before

                         and will trouble those after me

I know all this has been said a thousand times before

                         and will be said after me

I didn't know I loved the sky

cloudy or clear

the blue vault Andrei studied on his back at Borodino

in prison I translated both volumes of War and Peace into Turkish

I hear voices

not from the blue vault but from the yard

the guards are beating someone again

I didn't know I loved trees

bare beeches near Moscow in Peredelkino

they come upon me in winter noble and modest

beeches are Russian the way poplars are Turkish

"the poplars of Izmir

losing their leaves. . .

they call me The Knife. . .

                         lover like a young tree. . .

I blow stately mansions sky-high"

in the Ilgaz woods in 1920 I tied an embroidered linen handkerchief

                                        to a pine bough for luck

I never knew I loved roads

even the asphalt kind

Vera's behind the wheel we're driving from Moscow to the Crimea

                                                          Koktebele

                               formerly "Goktepé ili" in Turkish

the two of us inside a closed box

the world flows past on both sides distant and mute

I was never so close to anyone in my life

bandits stopped me on the red road between Bolu and Geredé

                                        when I was eighteen

apart from my life I didn't have anything in the wagon they could take

and at eighteen our lives are what we value least

I've written this somewhere before

wading through a dark muddy street I'm going to the shadow play

Ramazan night

a paper lantern leading the way

maybe nothing like this ever happened

maybe I read it somewhere an eight-year-old boy

                                       going to the shadow play

Ramazan night in Istanbul holding his grandfather's hand

   his grandfather has on a fez and is wearing the fur coat

      with a sable collar over his robe

   and there's a lantern in the servant's hand

   and I can't contain myself for joy

flowers come to mind for some reason

poppies cactuses jonquils

in the jonquil garden in Kadikoy Istanbul I kissed Marika

fresh almonds on her breath

I was seventeen

my heart on a swing touched the sky

I didn't know I loved flowers

friends sent me three red carnations in prison

I just remembered the stars

I love them too

whether I'm floored watching them from below

or whether I'm flying at their side

I have some questions for the cosmonauts

were the stars much bigger

did they look like huge jewels on black velvet

                             or apricots on orange

did you feel proud to get closer to the stars

I saw color photos of the cosmos in Ogonek magazine now don't

   be upset comrades but nonfigurative shall we say or abstract

   well some of them looked just like such paintings which is to

   say they were terribly figurative and concrete

my heart was in my mouth looking at them

they are our endless desire to grasp things

seeing them I could even think of death and not feel at all sad

I never knew I loved the cosmos

snow flashes in front of my eyes

both heavy wet steady snow and the dry whirling kind

I didn't know I liked snow

I never knew I loved the sun

even when setting cherry-red as now

in Istanbul too it sometimes sets in postcard colors

but you aren't about to paint it that way

I didn't know I loved the sea

                             except the Sea of Azov

or how much

I didn't know I loved clouds

whether I'm under or up above them

whether they look like giants or shaggy white beasts

moonlight the falsest the most languid the most petit-bourgeois

strikes me

I like it

I didn't know I liked rain

whether it falls like a fine net or splatters against the glass my

   heart leaves me tangled up in a net or trapped inside a drop

   and takes off for uncharted countries I didn't know I loved

   rain but why did I suddenly discover all these passions sitting

   by the window on the Prague-Berlin train

is it because I lit my sixth cigarette

one alone could kill me

is it because I'm half dead from thinking about someone back in Moscow

her hair straw-blond eyelashes blue

the train plunges on through the pitch-black night

I never knew I liked the night pitch-black

sparks fly from the engine

I didn't know I loved sparks

I didn't know I loved so many things and I had to wait until sixty

   to find it out sitting by the window on the Prague-Berlin train

   watching the world disappear as if on a journey of no return

                                                    19 April 1962

                                                     Moscow

[seriously-mike]

Ponownie #odjebawszy. Tym razem cenzuralnie, ale dalej absurdalnie i debilnie w opór, bo jak się mnie czepiła dwadzieścia lat temu fraza, tak widząc tę technologię pojąłem, że oto mam narzędzie do wyciągnięcia jej ze swojej głowy.

Siądźcie dzieci, wujek znowu będzie wam opowiadał, jak to było w epoce górnej kredy przełomu tysiącleci.

Ktoś dla żartu stworzył fikcyjną setlistę heavymetalowego koncertu Golec uOrkiestry, zawierającą takie nieistniejące hiciory jak:

DON'T LOOSE YOUR TEETH (pisownia oryginalna)

SEE YOU IN HELL (I WILL BE IN YURATHA)

THUNDERVOOMIT (pisownia oryginalna)

BRZYDKA POGODA NA SPACER PO KRUPÓWKACH (DRUM SOLO)

I coś, co brzmiało tak absurdalnie, że wyobraziłem sobie epicki powermetalowy hicior z chórkami &shit, czyli właśnie SZYNSZYL, KING OF THE MIGHTY PRZEŁĘCZ.

Ale że nie ma łatwo, chlebek sześć pięćdziesiąt, to na dwie dekady zostałem z koncepcją hiciora osamotniony. I nagle objawia się on: Wielki Automatyczny Dyskopolizator. Po wygenerowaniu porno w piżamie, jakim jest hicior Żą Piera Klarneta pt. "Mogę z Każdym", zabrałem się za pisanie tekstu o Szynszylu, z założeniem że ma być epicki, patetyczny i durny jak but z lewej nogi, oraz - oczywiście - bez przekleństw. Ale ja takie rzeczy to od podstawówki, więc wiecie.

Już echem po górach roznosi się cwał, To wielki wojownik, piwo i stal, Co serce ma mężne, ogonek puchaty, W obronie swej ziemi złu spuszcza baty! SZYNSZYL! King of de majty przełęcz! SZYNSZYL! Jest twoim przyjacielem! To heros, legenda lokalnych świstaków, Jego sława sięga od Gdańska po Kraków, Dzielniejszy jest nawet niż chomik kosmiczny, Miecz jego rozsiewa w krąg blask fantastyczny! SZYNSZYL! King of de majty przełęcz! SZYNSZYL! Jest twoim przyjacielem! On nawet zębami do gardeł się rzuca, Przed nikim nie klęka, a nawet nie kuca, To władca przełęczy, najwyższy jej król, Kochają go wszyscy, co mieszkają tu! SZYNSZYL! King of de majty przełęcz! SZYNSZYL! Jest twoim przyjacielem! Kiedy on się zbliża, wrogowie pierzchają, Bardowie na jego cześć pieśni śpiewają, Ma serce ze złota, odwagę ma wielką, I co najważniejsze, ma miękkie futerko! SZYNSZYL! King of de majty przełęcz! SZYNSZYL! Jest twoim przyjacielem!

Piosenkę można również propsować na stronie Wielkiego Dyskopolizatora:

[ogonekdnb]

(OGONEK)

[ogondg16]

I go like this, I lick the tick-tok tape and I see that my grandfather is in the trash can. I had the idea that my grandfather was divided into the sexes and I was worried. meanwhile

the grandfather who was looking for a bottle of beer and accidentally fell asleep:

[twojtesc]

LATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEKLATIN CAPITAL LETTER A WITH OGONEK

[kiragecko]

So, want to know why Voodoo is sometimes called Vodun these days?

It's because of Nasal Vowels!

But first - technically, Voodoo and Vodun (and Vodou and Vudú) are different things. Vodun is a West African religion, while Voodoo is a Louisiana descendant (with a lot of other influences, from West Africa, the Americas, and Europe). The other descendant religions throughout North and South America have slight variations in spelling, pronunciation, and differences of belief.

Now that we've got that out of the way, back to spelling!

Nasal vowels are a really common thing in languages. French has them. Sanskrit had them. A lot of West African languages have them. A lot of languages of the Americas have them. Basically, you say a word like you're going to say an 'n' after the vowel, and then ... don't. Your nose lets air move through it, and the vowel sounds different than a non-nasal vowel.

They're a pretty simple thing. But the Latin alphabet SUCKS at showing them.

So it's an 'every language for itself' situation. Every language has a different way of showing you if a vowel is nasal.

Turtle Island (North American Indigenous) languages often use an ogonek (ą, ę, į, ǫ, ų). Sanskrit and its descendants tend to use an anusvara (अं) or candrabindu (अँ), both usually written in Latin as 'ṃ.' The IPA and some languages use a tilde (ã, ẽ, ĩ, õ, ũ). French and West African languages tend to use an 'n.'

You can distinguish this 'n' from the normal 'n' that's a consonant because it doesn't have a vowel after it (but does have one in front of it). It's either word ending, or followed by a consonant.

'Vodun' is pronounced 'voh-dõõ' ('vo-dṹ,' with a high tone on the 'dũ' that we aren't dealing with here).

English speakers have no way to indicate a nasal vowel at all. Usually they're ignored when we're absorbing other people's words. So 'vodun' was spelled 'vodoo' or 'vodou' and the variant form 'vudun' was spelled 'voudou' or 'voodoo.'

-

You can also remember about nasal vowels when reading about Orisha (Òrìṣà) - Yoruba dieties that show up on Tumblr reasonably often.

'Ọlọrun' is pronounced 'aw-law-rõõ' (ɔ‧lɔ‧rũ)

'Ọ̀rúnmìlà' is pronounced 'aw-rõõ-mee-lah' (ɔ̀‧rṹ‧mì‧là)

'Ṣàngó' is pronounced 'shãh-goh' (ʃã̀‧gó)

etc.

-

I am sharing this because nasal vowels are cool, and because I remember being confused when I first saw the word 'Vodun.'

"How badly did we mangle that word to get 'Voodoo'?" I thought.

But in this case we didn't! English just doesn't have a way to show nasal vowels, and we aren't likely to guess that an 'n' is part of a vowel sound.

[nimblermortal]

Having some revelations reading this Chinese menu.