#o kadar sıkıldım ki

[uzaklarasavrulalim]

Bazen maruz kaldığım ortamlardan kaçıp herhangi bi köşeye sıkışmak istiyorum

[mel-inoe]

tol'ü okumayın oğuz diye bi karakter var kitabı resmen mahvediyor. potansiyeli çok olan bi kitap konusu oğuz karakteri tarafından harcanmış çok sinirliyim. ulan sevgili yazar madem böyle bi karakter yazıyosun biraz kısa tut biz bunun içip s*çıp bilmem ne yapmasını ve sürekkkkli ama sürekkkkli bu döngüyü tekrarlamasını okumak zorunda mıyız lan.

[ikdlin]

gitmek istiyorum bu evden akıl sağlığıma hiç iyi gelmiyorlar

[guzortasi]

hayatımda yeri büyük olan 2 insanla konuşmuyoruz nedenini bilmiyorum bu beni başlarda çok üzüyordu ama şu an alıştım gibi

[ozgur-ce]

Geçen gün Spotify arkadaş bana arada böyle playlistler öneriyor bi tanesi çok ilgimi çekti 😁 adı "Sittirsin gitsin playlisti" 🤣🤣🤣

(hemen linçlemeyin tmm bende sevmiyorum küfür ama bunun yerine de başka isim bu kadar cuk isim olmazdı, ayrıca ben koymadımdı 😅)

Hele listeye baktım ki ne göreyim 😳😂😂 ennn sevdiğim şarkılar ama böyle tam sevgiliden ayrılınca, kırılınca dinlenecek şarkılar 😜🎶🎵 dedim ben bunu o özel günde paylaşmalıyım ki bu güne inat olsun 😂😂 ayrıca canım sıkk��n kazık yedim yine arkadaşımdan 🤦🏻 atayım listedeki sevdiğim şarkıları da b��tün hain kişilikler "Sittirsin gitsin" hayatımızdan 😁👋

Sesi açıp oynama garantili 💃💃💃🥳🥳🥳🎵🎶

Kalanları da siz ekleyin hadi 😉🫶

Güzel elbiseleri giyip kuşanacağım, Senin önünden geçip sana bakmayacağım, Beni kırdığın gibi, kalbini kıracağım, Yürüüü anca gidersin 👋😂😂

Bir, çok sıkıldım, İki, yerim çok dar, Oh, senden çok var, Beni mi buldun şimdi? Hayde 😁💃💃

Seni artık sevesim yok, Hiç arkadaş kalasım yok, Selamını alasım yok, Gördüğünde hatrla, Öyle unutulmaz, böyle unutulur, Bu gece İstanbul sokakları, Benden sorulur 😎🥳🥳🥳

Yürü yüreğim, gidelim buralardan, Aşk bizimle değil, Sana buralarda bi' şey olsa, Kimsenin umurunda değil, Bize de güler bu hayat nasıl olsa, Hiç umurumda değil 🚶🏼‍♀️😏😅

Sen benim var ya, tırnağıma makas bile, Sen benim var ya, ne söylesem nafile 💅😁🤣🤣

Bu gece kalbimi evde bıraktım, Ruhumu artık şeytana sattım, Seni sevmekle büyük hata yaptım, Elveda tatlım 🙋🏻😈🤣🤣🤣

Yasandı bitti saygısızca, Aldatmanın tadına varınca, Doğru söylesen kimin umurunda, Gözüme inanırım, haydi zıpla 🤺😁😂

Bükeceksin boynunu güller gibi sararıp, Acemi balık gibi ağlara dolanıp, Pişman da olsan, kapımda yatsan, Tarih bile yazsan, kimin umrunda? 😏🤷😂😂

Cennetin ırmakları senin olsun, ben ilgilenmiyorum, Tahammülüm yok kimselere, ben o sözü bilmiyorum... 💃💃💃

Benimle oynama, söyledim sana, şansını zorlama, uğurlar olsun 😁🙋🏻

[siyahtanbiiradam]

Hani bazen "neden yaşıyoruz ki, amaç ne" tribine girer ya insan, herkes gibi bana da olmuştu. Tam tarih veremesem de önemli olan bu değil zaten. Şöyle ki; o anda ben sadece hayattaki güzel anlar için yaşadığımı fark ettim. Mutlu olduğum, bir şey başardığım, güldüğüm, eğlendiğim anlar. Sonra o güzel anları düşündüm, hangi sıklıkla güzel şeyler oluyordu hayatımda? Sanırım pek sık sayılmazdı. Tanıyorum kendimi az çok. Öyle mutlu olmak için kocaman mutlulukları beklemem. Ufak şeyler de sevindirir beni (herkese olduğu kadar), ama buna mutluluk demek kelimenin içini boşaltır biraz. İnsanın mutluluğu kendi içinde bulabileceği safsatalarına inanmam şahsen. Yok yani, bildiğin aldatmaca. Biraz kafası çalışan mutsuzların, mutluymuş gibi hissetmek için uydurdukları yöntemler, gerçek mutluluğun önünü tıkayanlar bir bakıma. Mutluluk dıştan gelen etkenlerle tetiklenen sonra da bünyenin mecburen verdiği bir tepkidir bana göre. Yine de bilimsel dayanağı yok, şu an uydurdum. Şimdi bakıyorum hayatıma, şöyle bir genel tarıyorum. Güzel şeyler var elimizde, efendim iyi okul, tam iyi diyemesek bile bir aile, iyi bir kaç arkadaş. Ama bunlar artık sindirilmiş şeyler. Mutluluk cepten yemek değildir, olmamalıdır. "Ne güzel her şey yolunda, hayat çok güzel" kandırmacasına doyuyorsun bir şeyden sonra. Her şey yolunda değil aslında, her şey sıradan. Depresif belirtiler gösterdiğimi fark ediyorum bazen. Tabi bunu kendi başıma keşfettiğim için yanılma payı da bıraktım. Olmaya da bilirim. "hayattan sıkıldım" çerçevesinde bir şeyler yazacaktım. mutluluktan girdim, çıkamadım bir yerden. Evet Mehmet Pişkin’e geldik. Uzun zamandır tasarladığım hayalimdeki şeyi yapmış adam. Kullandığı cümleler, motivasyonu, düşünceleri ve realizmiyle adeta kendimi ekranda izliyormuş gibi hissettim. Tam aklımdaki şey buydu aslında ve kendisine aşk olsun, benden daha önce davrandığı için. İnsanoğlunun bütün bu gerzek çırpınışlarına ve bir zavallı gibi mutlu rolü yapmaya çalışmasına inat, göte göt demiş ve gitmiş. Mutsuz olduğu her halinden belli ve bununla yüzleşebilecek kadar cesur. Her gün, bıkmadan usanmadan mutluluk rolü yapanlara ve mutsuz olduğunu anlayamayacak kadar moron olanlara inat. Hangimiz kaçıp gidebilme cesaretini gösterebiliriz bu adam gibi? Aslında hayat çok güzel bak kuşlar çiçekler böcekler zırvalıklarına kanmadan hepsine bir siktir çekip gidebiliyoruz? Birçok insanın cesaret edemediği şeyi gerçekleştirmiş, hayatına son verme hakkını kullanmış. İnsan için en iyi ikinci şeyi bir parça geç de olsa kendi isteğiyle yerine getirmiş, iyi de yapmış. Ve açıkçası şanslı bir ölüm olmuş onun için. Herkes, istediği şekilde, son kez bir kadeh şarap, bir sigara içerek ve en önemlisi en sevdiği şarkıyı son kez dinleyerek ölemez. Ve belki bu kadar zaman niçin dünyada var olduğunu öğrenmiştir ölünce. “İnsan için en iyisi hiç doğmamış olmaktır. ikinci en iyi şey ise hemen ölmek." Siyahtanbiiradam olarak eski hesabımla birlikte yaklaşık 6-7 yıldır buradayım. Bu platformda çok güzel dostluklar edindim çok güzel insanlar tanıdım eğer bilmeden istemeden birinizin kalbini kırdıysam af ola. Hep beraber, bir şeyler denemeye devam. Hoş çakalın aşkla yaşayın çok güzel olsun hayatınız. Genellikle derin bir ıstırap içinde olsam da içimde hâlâ sükûnet, kusursuz düzen ve ahenk var. Çiçekler solar, kitaplar biter, şiirler olur, bana da elveda demek düşer. Zamanınızı çaldığım için özür diliyorum.

[katakullii]

“Yaptığınız herhangi bir şeyi azıcık kıskanan biriyle gerçekten arkadaş olamazsınız.” geçenlerde gördüm bu sözü ve devamında da bir şeyler anlatıyordu bunu söyleyen kişi ve o kadar tanıdık geldi ki.

Lise sonda babası öldüğünde yaklaştım ona, çünkü babanı kaybetmenin ne demek olduğunu biliyordum ve beni anlayan kimse olmamıştı, sonrasında da babasını kaybetmiş çok arkadaşım oldu, aynı frekansta olduğumuz insanları çekerizin kanıtı gibi. Her neyse zamanla hayatlarımız değişti tabii ki ve bu arkadaşlığı da değiştiriyor. 

Hep mi böyleydi anımsayamıyorum belki ben göremiyordum, görmek istemiyordum ama son birkaç yılda fark ettim ki hiçbir mutluluğumla mutlu olmadı bu arkadaşım. Bakın hiçbir şeyin “en” i değilim, “of kıskanılıyorum resmen” gibi bir tripte de değilim. 

Buluşuyoruz mesela, yeni aldığım bir şey giyiyorum, arkadaşım “yakışmış, güzel olmuş” demek yerine her defasında “ bu yeni mi” diyor. Bu bir değil, iki değil boyutuna gelince, bir gün gerçekten sinirime dokundu, yine giydiğim bir şeye “bu yeni mi” diye sorunca, “önce bir güzel olmuş de ya” şeklinde patladım. Ama bu onun sorularına engel olmadı. Ben de onunla buluşacağım zaman yeni kıyafetlerimi giymemeye başladım, çünkü sıkıldım aynı soruyu duymaktan, bakışlarında en ufak bir güzellik görmemekten. Çok saçma arkadaşımla buluşurken kıyafetimin yeniliğini ve eskiliğini düşünüyorum, ne tür bir ilişki bu? 

Hobimi işe dönüştürmek istediğim için Etsy açtığımda, “ay ne iyi yaptın, umarım bol satışın olur” demedi de “ben Etsy’de ne satabilirim” dedi. 

Yakın bir zamanda sen bana hiçbir şeyini anlatmıyorsun artık, tek taraflı gibi böyle arkadaşlığımız, bu beni rahatsız ediyor dedi bana. Fakat ben, benim iyiliğimi düşündüğünü görmediğim birine ne anlatabilirim ki, hoş zaten ketum bir insanım. Senin de belki rahatsız olduğun şeyler vardır dedi hatta, ne diyebilirdim ki, bu hissettiğim şey söylenebilir bir şey değil. 

Böyle böyle birçok şey artık arkadaş olmadığımızı uzun zamandır gösteriyor bana, fakat hayatımdan da çıkaramıyorum çünkü başka parametreler var, arada bir sürü ortak tanıdığımız insanlar var vs vs.

Bugün doğum gününü kutlayacaklardı, gitmek istemedim ve gitmeyeceğim de ama tabii bir bahane sunmam gerekti bu da kendimi ikiyüzlü hissetmeme sebep oluyor zaman zaman, rahatsız oluyorum. Gitsem daha rahatsız olacağımı da biliyorum çünkü eskisi gibi hissedemiyorum.

Velhasıl 15 yıllık arkadaşınla böyle olmak güzel bir şey değil ama kimsenin karakterini de değiştiremem, bu yüzden çok az görüşüyorum artık. Benim yaptığımı bana bir arkadaşım yapsa aramızda bir problem olduğunu düşünürüm mesela ama o kendinde o kadar bir şey görmüyor ki, sormuyor bile neden görüşmüyoruz diye. 

Her neyse ya böyle bir iç dökmesi gibi oldu. Bir yere varmayacağını siz de anlamışsınızdır benim gibi. Tşklr.

[japonyamesken]

—

Dutch dersi o kadar iyi geldi ki kafamı dağıttı resmen 🫠 Size buradaki Türk nüfusunu şöyle anlatabilirim, şu an sınıfta 17 kişi var, iki kez sırasıyla iki ve üç kişilik grup odalarına ayrıldık, her iki grupta da sadece Türkler vardıfkfkffk. En son evin anahtarını nasıl içeride unuttuğumu anlatıyordumdjdj, tabii oefening’i yani egzersizi bitirmiştik.

Buçukta online bi toplantı, geceye de bir submission var, ayrıca unutmamam gereken bi mail cevabı ve yarınki ders hazırlığı var. Cuma günü yine birtakım stresler… ama alışacağım böyle böyle. Bi de bunları dersteysen yazıyorum, çok ayıp ama sıkıldım biraz. Böyle hızlı hızlı geçelim istiyorum bu konuları.

Kötü günler de hızlı hızlı geçsin, biraz güzel şeyler olsun lütfen. Güzel ve hayırlı…Tot de volgende keer dedi şimdi hoca, see you NeXT time demekmiş. Bir sonraki Dutch dersinde daha mutlu haberlerle görüşmek üzere jurnalcim, ağlamayalım artık, gözlerinden öpüyorum.

[yalnizligamahkumedilenadam]

O kadar yalnız kaldım ki. O kadar sıkıldım ki bu hayatta istenmeyen olmaktan. Ailem yüzüme sürekli maddi konuları vuruyor. Nereye iş için başvursam reddediliyorum. Zaten hayatımda genel olarak reddedilmeye ve istenmemeye alışmaya başladım ve sanırım en kötüsü de bu. İstenmeyen, gereksiz, olmasa da olur biri olduğunu bilmek ve buna alışmak. Bazen neden yaşadığımı sorguluyorum, bazen de neden ölmediğimi. Umarım hala hayatta olmamın bir amacı vardır ve umarım ben o amacı bulabilirim.

[sonvapurdakacti]

"ağrı kesici bitmiş, üni sınavı var, mezun senem bir yıl daha kaybedemem, psikoloğa tekrar mı gitsem ama yeni birine en baştan tekrar anlatmak istemiyorum, neden böyle söyledim ki, ödevim yetişmeyecek, dur müzik açayım, uyuyamıyorum, uyanamıyorum, sorsam mı acaba ama ya istemediği hâlde cevap vermek zorunda hissederse, yine çok uzun konuştum, çok sessiz kaldım, annem ben küçükken beni dövdüğü için pişman mıdır, nasıl kendimi anlatabilirim, zaten anlamayacaklar daha çok üzüleceğim, yorgunluğum hiç geçmiyor, düşüncelerimi susturmak zorundayım, odaklanamıyorum, hava mı alsam biraz, gün içinde tek başıma o kadar da kötü hissetmiyorum eve gelmesinler, hadi artık gelsinler çok sıkıldım, ailemle çok güzel zamanlar geçiriyorum, keşke başka şehirde Nilay'la yaşasam, kimseyle konuşmak istemiyorum, boş boş tüm günümü anlatmak istiyorum, yalan söylüyor, kimseyle tanışmak istemiyorum, hayatıma yeni arkadaşlar alsam çok güzel olur, bizimkiler sinirli evde yokmuşum gibi davranmalıyım, kulaklığım nerede, su içmeliyim çok halsiz hissediyorum ama kusmak istemiyorum, yemek yemeyi unutmuşum, çok fazla yedim bugün, gece uyursam kabus görürüm gün içinde uyumalıyım, depremde bunları giymiştim tekrar giyemem, zihnimde çığlık sesleri var, gözümün önünden gördüğüm cesetler gitmiyor, ders çalışmam lazım ama odaklanamıyorum, uyursam gerçeklikten soyutlanırım uyumalıyım, resim çizmeye ilham kalmadı, boşvermiş gibi davran, kendimi kandırmaktan sıkıldım, ne hissettiğimi ben de anlayamıyorum, boşluktayım, sadece Nilay'la konuşabiliyorum ama çözemiyoruz, keşke kendimin ablası veya kardeşi olsaydım, değerimi anlamıyorlar, ailem ablam ve kardeşime gösterdiği anlayışı keşke bana da gösterse, alttan alıyorum diye daha çok üstüme geliyorlar, babama anlatsam beni anlar ama birilerine bir şeyleri nasıl anlatırım bilmiyorum, evden çıkmak istemiyorum, eve dönmek istemiyorum, Nilay bize gelsin, kahve içmeliyim, bunaldım, umutluyum geleceğimden, yarın sabah uyanmak istemiyorum..

[uzaklarasavrulalim]

Bu aileden, böyle insanların içine doğmuş olmaktan tiksiniyorum

[edapostblog]

Bugün pazara gittim o kadar pahalılık ki.. özellikle bayanlar tezgahlara yanaşıp alacak gibi elliyorlar elliyorlar bırakıp gidiyorlar, tabii alanlar da var.

Üst katında sebzeler meyveler var benim favorim portakal genelde marketten alırım ama çok sıkıldım bir hava alayım şöyle dedim güzel hava aldım 🙈😊

Bayılırım zaten para harcamaya 😁🤣

[ilkbahaar]

İşi düşünce arayan insanlardan o kadar sıkıldım ki artık mesafeyi koyuyorum isteyen alınabilir

[siyahtanbiiradam]

Ya o kadar doluyum ki, yıllardır aynı şeyler, hep aynı şeyler, hep aynı şeyler. Vallahi billahi sıkıldım. Yani gerçekten sıkıldım. Sadece bunu söylemek istiyorum. Hayırlı geceler.

[incinmisskanatlarim]

Parasal mevzular yüzünden sorun çıkaracak birisi değilim ama parayla alakasız mevzularda bile desteklenmeyişime kırgınım. Okul değiştirmek istediğimden beri haftalardır uzağa nasıl gideceksin, ben geçen sene de bu bölüme git demiştim zaten, bir yıl daha uzayacak, şimdi 2. Sınıf olurdun gibi sacmasapan mevzulardan ve tekrar tekrar söylenmesinden çok sıkıldım. Tamam kızım hallederiz dense o kadar rahatlayacagim ki. Haftalardır tek basima bir sürü şeyle bogusuyorum, hiçbir şeyden haberleri yok. Sürekli ne yapacağım diye düşünmekten çok yoruldum sorun üstüne sorun çıkıyor

Muhtemelen arkadaşlarımın gözünde de yapılabilecek bir şeyi çok abartıyorum ve yanlış karar alıyorum. Ama ben maddi destek almadan hayatımda hiç calismamisken hiç iş bile aramamisken kendime güvenip bambaşka bir şehre gidemem şuan enaylik olur bu. Yapana gerçekten saygı duyarım ama aranan insan ben değilim üzgünüm :')

Penceremiz atlayınca ölecek kadar yüksek değil bir yerlerim kırılır en fazla, başka bir çare bulmam lazım

[alkolikduzen]

Merhaba, son günlerde yalnızca yaşamaya çabalıyorum. Sabah gözümü açıyorum, bir koşu yüzümü yıkamak istiyorum. Gün sonu yıkadığımda üzerimden yüzyıl geçmiş gibi hissediyorum. Uykum bile yorgun artık. Hani derler ya, canınız yanmaya karar verdiyse bir sivrisinek ısırığı bile yeter. Canım çok yanıyor. Olanlar adına bir isim veremiyorum. Kemiklerim sıkılıyor, midem bulanıyor. Çocukken bu denli içime kapandığımda dizlerimi karnıma çeker, saatlerce öyle otururdum. Dizlerimi karnıma çektim. Çocukluğum tüm bilyelerini kusmak istiyor. Ben geçen gün daha da çok düşünüyorum ardı arkası gelmeyecek gibi çok. O kadar çok düşünüyorum ki, kendime gelip de bir an olsun durabildiğimde en başında ne düşündüğümü unutuyorum. Unutulan düşüncelerim içimde kapana kısılıyor. zihnimin en derinlerinde yatıyorlar. Beni uyutmuyorlar, rahat bırakmıyorlar. İçten içe çürüdüğümü hissediyorum. İçimde bir şeyler çok acıyor. Sürekli mutlu görünmekten sıkıldım. Sıkıca sarılıp ağlamaya çok ihtiyacım var. eskiden yalnız başıma da ağlardım. Eskiden hep yalnız başımaydım. Artık kendime yetemiyorum. Kendime ağlayacak gücümde yok. Sanırım bazılarımız anlatmadan anlaşılamamaya, verdiğinin yarısının bile alamamaya, umursamadan kırılmaya mahkum. Bunu kabul edemiyorum. Hayatımın neresinden dönülse kar gibi geliyor. Dönmek istiyorum. Yani ölmek istiyorum demeyeceğim ama yaşamak istiyorum.

İyi geceler.