#muziekwereld

[twafordizzy]

Bijna iedere dag muziek: the Avalanches

Dit is dus de hedendaagse muziekwereld – een wereld waarin niemand meer een noot speelt of zingt, maar waarin onbetwistbaar en ondubbelzinnig toch nieuwe muziek wordt gecreëerd. Vroeger leefde ik in de veronderstelling dat er niets goeds – in elk geval niets heel erg goeds – kon voortkomen uit het mixen, combineren, scratchen, knippen en plakken, en dat klopte ook toen de benadering van de…

[gpfansnl]

DEEL DRIE: F̶1̶-̶c̶o̶u̶r̶e̶u̶r̶s̶ Teambazen als album covers! De afgelopen jaren zijn er genoeg cross-overs geweest tussen de muziekwereld en de Formule 1. Zo is voormalig Toro Rosso-coureur Jaime Alguersuari inmiddels een bekende dj in Spanje, treden er regelmatig dj’s op tijdens Grand Prix-weekenden en zien we coureurs als Lando Norris en Daniel Ricciardo ook regelmatig achter de draaitafel staan. Wat is jouw favoriet? Laat het weten in de comments.

[werkveldmuziek]

3 Trends & ontwikkelingen in de muziekwereld

Online radiostations

De afgelopen jaren is er een grote toename geweest van online radiostations. Mede door de pandemie wordt het live uitzenden van concerten, maar ook dj-sets, steeds populairder. Tijdens de coronapandemie was dit de enige manier voor artiesten om hun talent te blijven delen met de buitenwereld, maar zelfs nu de pandemie voorbij is, blijft dit een populair concept.

‘TikTokTechno’

Na de pandemie is er een nieuwe golf binnen het technolandschap ontstaan. Door platforms als TikTok en Instagram heeft de technocultuur haar weg naar de jongeren gevonden. Hierdoor is de gemiddelde leeftijd, maar ook het gemiddelde aantal beats per minute (bpm) op technofeesten veranderd. Ook zie je dit terug in de kledingstijl op de technofeestjes; de jongeren dragen wat hip is op TikTok, zoals leren outfits en strakke zwarte topjes met gaten erin.

Vinylplaten

In de afgelopen jaren heeft vinyl een grote comeback gemaakt. In mijn omgeving heeft bijna iedereen wel een platenspeler, wat opvallend is gezien iedereen ook wel een Spotify-abonnement heeft, waarmee je dezelfde muziek onbeperkt kunt beluisteren. Een nieuwe plaat kost al snel rond de 20 euro, maar toch blijven we ze kopen. Dit komt onder andere doordat vinylplaten de authentieke beleving van de muziek vergroten. Het geeft het luisteren naar muziek een tastbaar element, en je kunt de boekjes die erbij zitten lezen en het plaatje eruit halen. Ook is het verzamelen ervan een grote hobby onder jongeren, en velen vinden het leuk om over tientallen jaren nog terug te kunnen kijken op wat ze vroeger luisterden.

Bronnen:

Dit is waarom twintigers vinylplaten kopen. (2016, 25 augustus). NOS. https://nos.nl/op3/artikel/2128065-dit-is-waarom-twintigers-vinylplaten-kopen

Roele, J. (2023, 16 februari). De nieuwste techno is sneller, harder en jonger – met dank aan sociale media: ‘Niemand oordeelt hier, dat is fijn’. Parool. https://www.parool.nl/amsterdam/de-nieuwste-techno-is-sneller-harder-en-jonger-met-dank-aan-sociale-media-niemand-oordeelt-hier-dat-is-fijn~b4af15cc/

[westnieuws-andyvermaut17]

“We Are Music”: Innovatie en uitbreiding in de elektronische muziekwereld https://www.westnieuws.be/we-are-music-innovatie-en-uitbreiding-in-de-elektronische-muziekwereld/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[jurjenkvanderhoek]

ONTDEKKINGSREIS DOOR MUZIEKGESCHIEDENIS

Onwillekeurig zoek ik in “Plaat voor je kop” naar de mij bekende namen. Naar titels die ook zomaar in mijn platenkast te vinden zijn. Maar dan doe ik de waarde van het boek van Wouter Bessels tekort. In de uitgave verschenen bij uitgeverij Koninklijke van Gorcum heeft de journalist en muziekkenner een willekeurige keuze uit zijn columns in de Meppeler Courant geplaatst. Het is zijn persoonlijke reis door de moderne muziekgeschiedenis, maar schurkt ook tegen die van mij aan. Veel van de door hem behandelde albums heb ik meerdere keren door de handen gehad om het vinyl op de draaitafel te leggen dan wel het schijfje in de cd-speler te schuiven. Bessels heeft een voorkeur voor de langspeelplaat, de elpee, want vanaf dat zwarte kunststof klinkt de muziek via de naald toch warmer – daarmee deelt hij de mening van velen en is de reden waarom het vinyl nooit helemaal is vervangen door cd, cassetteband en online playlist.

In “Plaat voor je kop” komen uiteraard de bekende namen langs. Muzikanten die hun naam gevestigd wisten in de muziekhistorie. Die met hun creatieve en innovatieve aanpak zichzelf steeds wisten en weten te vernieuwen, en dus interessant blijven voor de luisteraar. Natuurlijk zijn er artiesten waar het publiek er klakkeloos bij vanuit gaat dat ze alsmaar eenzelfde pad blijven bewandelen. Waarvan het eerste lied en de laatste song eenzelfde klank hebben. Maar dit zijn niet de muzikanten die Bessels in zijn boek de revue laat passeren. Hij zoekt het meer in die mensen die de geschiedenis hebben opgeschud. Aan de top zijn gebleven, maar ook die de berg probeerden te beklimmen maar geen vlag konden planten. Maar die er wel voor hebben gezorgd dat anderen door konden borduren op het door hen uitgelegde stramien.

Het is een interessant boek, dat “Plaat voor je kop”. Het gaat dan over de populaire kant van de muziek en laat de klassieke zijde links liggen. Het is de rock en de afgeleiden daarvan die Bessels behandelt. De platencollectie van zijn moeder hebben hem op dat spoor gezet. Tussen de middag, wanneer de jonge Wouter thuis kwam uit school om de maaltijd thuis te nuttigen, zette zij een plaat op. Zo leerde hij al vroeg deze muziek kennen. Later leende hij zelf platen van de bibliotheek en weer later was Bessels regelmatig te vinden in de betere platenzaken. Hoewel hij ook juweeltjes heeft gevonden in uitverkoopbakken en bij de goedkope winkels. En kreeg hij via uitgevers door zijn vak als journalist albums ter recensie toegestuurd. Het boek geeft derhalve het verslag van een ontdekkingsreis. Een expeditie met momenten van herkenning en openbaring.

In zijn boek opent Bessels de wereld van de rockmuziek. Een wereld die ik al wel kende, maar waarin hij mij wijst op achtergronden, details en wetenswaardigheden. Hij richt zich in de eerste plaats op de albums die zijn uitgebracht en zijdelings op de mensen achter deze muziek. Het zijn vooral de artiesten en groepen in decennia van de vorige eeuw in en na de jaren 60. De jaren dat de jongeren zich in gedachtegoed en uiterlijk losmaakten van de ouderen en de gevestigde orde. Wereldberoemde namen als Pink Floyd, Beatles, Beach Boys, Rolling Stones, Fleetwood Mac en Iron Maiden. In Nederland die van Focus, Golden Earring, Earth & Fire en Het Goede Doel. Eenlingen die met een band de hitlijsten bestormden, als Bruce Springsteen, Stevie Wonder, Mike Oldfield, Joni Mitchell en Elton John. En dichterbij huis Daniël Lohues, Hans Vermeulen, Herman van Veen en Jan de Hont. Het geeft de samenhang in het veld weer. Veel van de namen komen op andere plekken terug, omdat deze samenwerken op het podium of in de studio. Groepen ontbinden en wat overblijft vormt nieuwe verbindingen, een andere kijk en een gewijzigde aanpak. De muziekwereld is constant in beweging, dat bewijst Wouter Bessels.

Het zijn de bekende albums van gevestigde namen. Maar ook ontdekt Bessels tussen het koren veel kaf dat na beluisteren een juweel blijkt te zijn. Muzikanten die door het grote geweld onder de voet zijn gelopen. Geen aandacht kregen, maar deze belangstelling wel hadden verdiend. De muziekkenner die ondertussen een omvangrijke discotheek zal hebben opgebouwd, maakt mij opmerkzaam op deze mindere goden die goddelijke muziek hebben gemaakt. En krijg ik meerder keren een aha moment wanneer ik ontdek dat ik net die parel ook eens heb opgedoken in de uitverkoopbak. “De herinnering wordt mooier naarmate het geheugen over de werkelijkheid afneemt”, schrijft Bessels ergens. Ik beaam het. “Bij sommige platen koester je herinneringen. Waar je ‘m voor het eerst zag staan, voor het eerst hoorde, voor het eerst kocht.”

Hoewel Bessels zich met name richt op de rockmuziek, komen er toch ook andere niet gedachte namen langs. Zo vind ik Kinderen voor Kinderen, Neerlands Hoop in Bange Dagen, Conny Vandenbos en Pussycat. En stuit ik op het album dat André Hazes van de platenmaatschappij mocht maken toen hij 10 jaar aan hen verbonden was. ‘Dit is wat ik wil’ zei de volkszanger en maakte een plaat vol blues en rock met bekende begeleiders als Brood, Lux en Akkerman. Dan blijkt dat hij een aardig mondje Engels kan zingen en zeker een goede doorleefd bluesgeluid heeft. Het is een ondergewaardeerde productie geworden, maar wel het enige wat van Hazes en zijn alledaagse genre bij mij in de platenkast staat.

Zo heeft Wouter Bessels tussen de successen meerdere ‘guilty pleasures’ geschreven en ‘onbekend maar zeker niet onbemind’ achterhaalt. Juist deze zijn de ontdekkingen in het boek. Daarom is het aan te raden dus niet enkel en onwillekeurig de bekende namen eruit te pikken, maar het boek van kaft tot kaft te lezen. Vooral is “Plaat voor je kop” een handleiding. Naast de achtergrondinformatie over albums en artiesten geeft de muziekjournalist aanwijzingen wat en welke te beluisteren. Ieder verhaal heeft aparte kaders met essentiële albums en essentiële verzamelalbums. En er is een lijst met puntgave liedjes. Zo zijn voldoende nieuwe klanken via het boek te ontdekken en een keur aan bekende muziek nog eens te beluisteren. Hoewel het Bessels’ keuze is, kan ik me er volledig in vinden.

Plaat voor je KOP. Op ontdekkingsreis door 60 jaar muziekgeschiedenis. Wouter Bessels. Uitgave Koninklijke Van Gorcum, 2023.

[a-band-of-chaos]

Een wereld vol verandering

De muziekwereld kan gezien worden als een levend organisme: net zoals in de fysieke wereld, worden er nieuwe trends geboren die groeien en groeien totdat ze uiteindelijk afsterven. Per genre of trend kan dit verschillend zijn: soms blijven genres – of artiesten – voor een lange tijd populair, terwijl trends net zo goed per dag verschillend kunnen zijn. Toch zijn er bepaalde rode draden te vinden in dit spinnenweb van constante verandering en een overvloed aan productie.

Zo zijn veel artiesten tegenwoordig bestempeld met het label indie, wat simpelweg inhoudt dat ze zelf hun muziek produceren en geen – of een zeer kleine – platenlabel hebben. Hoewel deze betekenis verder niet de muziek zelf definieert, worden de sub-genres zoals indie-rock en indie-pop vaak gekoppeld aan (de beginselen van) bands als Arctic Monkeys, Imagine Dragons en OneRepublic (Wikipedia, 2023). De indie genre wordt tegenwoordig vaak geassocieerd met radio-vriendelijke nummers, die prettig zijn om af te spelen in de winkels door de vaak milde maar melodieuze (gitaar)deuntjes. Zo wordt de wereldhit As It Was van Harry Styles (2022) gezien als een nummer met indie sound (Garibay, 2022).

Een andere trend, die ook te maken heeft met de indie genre, is de toenemende hoeveelheid bands en artiesten die geen label hebben of zelf hun eigen muzieklabel oprichten. Dit gebeurt onder andere door veelvragende contracten met deze labels, waardoor de artiest geen eigendomsrecht heeft over de zelfgeschreven nummers, zoals het geval was bij Taylor Swift, en ook een groot percentage van de winst moet afstaan (Moser, 2023). Ook maakt de digitalisering het makkelijker voor artiesten om hun eigen muziek te promoten en uit te brengen met behulp van bedrijven zoals TikTok, YouTube en Bandcamp. Het internet is ook een goede bron van kennis om autonoom te worden op dit gebied, dus de financiële kennis die labels hebben, is tegenwoordig minder noodzakelijk om te overleven in de muziekindustrie (Anderson, 2014).

Wat betreft het gebruik van sociale media, is de rol van artiesten en bands tegenwoordig ook veranderd; veel jonge artiesten krijgen tegenwoordig hun doorbraak door grappige video’s, zoals TikTokker Casey Lowry, die inmiddels al meerdere keren in de Melkweg heeft gespeeld (Melkweg, z.d.). Hierdoor is de rol van een artiest niet alleen maar het zijn van een musicus, maar ook een entertainer. Dit is een grote verandering voor zowel de verwachting van artiesten als de ervaring van de live shows; in plaats van redelijk introverte, stille musici die beroemd zijn geworden door hun unieke muziek, komt het nu vaker voor dat de artiesten bekend zijn geworden door sociale media en hun rol daarin, wat een bepaalde verwachting schept voor hun verdere gedrag en de live shows.

Al met al is door de komst en de groei van de digitalisering behoorlijk veel veranderd in de muziekwereld. Inmiddels is het een samensmelting van verschillende werelden, waarbij indie muziek een hele andere betekenis heeft gekregen, waarbij artiesten steeds meer autonoom worden maar ook steeds meer autonoom moeten worden, waarbij een artiest ook een boekhouder, een tourmanager en een comedian is. Een wereld waar overduidelijk nog veel ruimte is voor een betere behandeling van diens sterren.

Bronnen:

Anderson, C. (2014, 21 maart). Labels; onmisbaar of niet? Popunie.nl. Geraadpleegd op 01-01-2024, van: https://popunie.nl/column-chris-anderson-labels-onmisbaanodig-of-niet/ 

Garibay, C. (2022, 4 april). Harry Styles debuts indie sound, tackles change, vulnerability in new single ‘As It Was’. The Daily Illini. Geraadpleegd op 01-01-2024, van: https://dailyillini.com/buzz-stories/buzz-music/2022/04/04/harry-styles-new-single-as-it-was/ 

Harry Styles. (2022). As It Was. [lied]. Columbia, Erskine.

Melkweg. (z.d.). Casey Lowry. Geraadpleegd op 01-01-2024, van: https://www.melkweg.nl/en/agenda/casey-lowry-19-01-2023/ 

Moser, Z. (2023, 14 september). Every Taylor Swift Album The Popstar Actually Owns. Screenrant. Geraadpleegd op 01-01-2024, van: https://screenrant.com/which-albums-does-taylor-own-explained/ 

Wikipedia. (2023, 21 december). Arctic Monkeys. Geraadpleegd op 01-01-2024, van: https://en.wikipedia.org/wiki/Arctic_Monkeys 

Wikipedia. (2023, 27 december). OneRepublic. Geraadpleegd op 01-01-2024, van: https://en.wikipedia.org/wiki/OneRepublic 

Wikipedia. (2023, 31 december). Imagine Dragons. Geraadpleegd op 01-01-2024, van: https://en.wikipedia.org/wiki/Imagine_Dragons 

[levisgeekstuff]

Dazzler: de disco superheldin van Marvel

In Marvel Superhelden 3 uit 1981 lees je de Nederlandstalige versie van Uncanny X-Men 130. Dat was de eerste verschijning van Dazzler. Maar wist je dat de creatie van het personage toen al lang bezig was? 👉

Donna Summer of Grace Jones als superheld?

Al in het begin van 1979 ontstond het idee voor Dazzler. Het zou een samenwerking worden tussen Marvel Comics en Casablanca Records (Universal Music Group), bekend van disco-successen zoals Donna Summer. Er bestaan verschillende versies over wie het initiatief nam: volgens Louise Simonson van Marvel benaderde Casablanca Marvel, maar Marvel-medewerker Jim Shooter beweerde dat het idee van Alice Donenfeld kwam. Neil Bogart van Casablanca was enthousiast en wilde zelfs een half uur durende animatiespecial met tal van Marvel-personages lanceren. Tom DeFalco, Roger Stern en John Romita Jr. gingen aan de slag met het vormgeven van Dazzler. Oorspronkelijk zou het personage 'Disco Queen' heten en in de eerste ontwerpen was ze een Afro-Amerikaanse vrouw, geïnspireerd op zangeres en actrice Grace Jones.

Productie perikelen

Dazzler's krachten waren aanvankelijk mensen de waarheid te laten spreken, maar dit werd veranderd naar licht-gebaseerde krachten die beter pasten bij haar naam. Casablanca had het laatste woord over het personage en verwierp sommige ideeën van Marvel. De vele vertragingen in het proces deden het team vrezen dat disco dood zou zijn tegen de tijd dat Dazzler verscheen.

Het multimedia-aspect van het project veranderde ook meerdere keren. Shooter produceerde een pitch voor de TV-special die Bogart wilde omzetten in een live-action special met beroemdheden zoals Cher, Donna Summer, Kiss, en Robin Williams als Marvel-personages. Na financiële problemen bij Casablanca en het vertrek van Bogart, toonde filmmaker John Derek dan weer interesse in Dazzler als een filmproject voor zijn vrouw Bo Derek. Hierdoor werd het stripfiguur opnieuw ontworpen om meer op Bo Derek te lijken, wat leidde tot ongenoegen bij kunstenaar Romita Jr.

Maar hoe zit het nu met de comics?

Oorspronkelijk zou de 34-pagina's tellende Dazzler-strip verschijnen als onderdeel van de 'Marvel Comics Super Special' serie. Na het terugtrekken van Casablanca en Filmworks zocht Marvel nog tevergeefs naar andere platenlabels en filmstudio's. In plaats van het voltooide werk te laten verloren gaan, besloot Shooter om de losstaande special om te vormen tot een doorlopende stripreeks. De eerste nummers van die reeks zijn ook in het Nederlands opgenomen in Marvel Special 3, 5 en 9. Let op, je leest die best in volgorde 3, 9, 5.

Intussen, nog voor haar eigen serie verscheen, was Dazzler al wel in andere titels te zien, zoals dus Uncanny X-Men 130, onze Marvel Superhelden 3. Maar bijvoorbeeld ook in Amazing Spider-Man 203, in het Nederlands uitgegeven in Spektakulaire Spiderman 12 of Marvel Team-Up 108, hier verschenen in Marvel Superhelden 9.

Swifties

De link tussen de muziekwereld en Dazzler is er trouwens nog steeds. Wist je dat Taylor Swift onlangs werd benaderd om Dazzler te gaan vertolken in het MCU? 🎤

[keynewssuriname]

Latin King Johan Misiedjan en Derillio verrast met Eervolle Vermelding ‘Mi Lobi Wi’

Latin King Johan Misiedjan en zoon Derillio zijn verrast met de Eervolle Vermelding voor hun samenwerking op de hitsong ‘Mi Lobi Wi’. "Dat het zo goed is ontvangen en twee jaar later nog eens een award ontvangt, kan ik alleen maar zeggen dat het heel veel voor me betekent," verklaarde de trotse Latin King. Zijn verrassing over de erkenning was evident, maar begrijpelijk gezien de impact van het nummer. Zoon Derillio voegde toe: "In eerste instantie verrast, maar als ik kijk naar hoe het nummer is ontvangen, snap ik best dat dit niet zo kan worden gepasseerd. Ik ben nu hier om het zelf te ervaren en de reacties zijn oprecht, warm en liefdevol. Daarom kom ik iedereen persoonlijk bedanken." Voor Derillio markeert deze hit zijn eerste nummer 1-hit als zanger met Surinaamse roots. Vader en zoon reisden speciaal uit België naar Suriname om de prijs in ontvangst te nemen. Misiedjan benadrukte zijn verbondenheid met zijn geboorteland: "Als Amerika mij zou uitnodigen om een prijs in ontvangst te gaan nemen, zou ik het ook doen. Waarom niet voor mijn geboorteland?" ‘Mi Lobi Wi’ stond ook 13 weken op nummer 1 bij de Nationale Top 40 en presteerde daarmee een historisch record in de geschiedenis van Suriname en kreeg daarvoor ook een Award. De song werd ook uitgeroepen tot de plaat van het jaar 2021 bij drie stations, en wel Radio 10, Radio SRS en Radio Boskopu. Met zijn 40-jarig jubileum in de muziekwereld volgend jaar, kondigt de Latin King een feestelijke viering aan samen met zijn fans in Suriname. Daarnaast onthult hij een uur durende documentaire die zijn muzikale reis belicht, inclusief opnames in het hart van Suriname. Misiedjan sluit af: "Ik ben hier om iedereen persoonlijk te bedanken." Zijn oprechte waardering voor de reacties in Suriname belooft een blijvende connectie tussen de Latin King en zijn publiek. Read the full article

[wavdsteen]

Amy Winehouse haar korte leven, haar grote nalatenschap

Amy Winehouse was een van de meest getalenteerde en invloedrijke zangeressen van haar generatie. Haar muziek was een mengeling van jazz, soul, R&B en pop, en ze bracht een unieke stem en stijl naar de muziekwereld. Haar korte maar tumultueuze leven is het onderwerp geweest van intense media-aandacht en speculatie, maar het is belangrijk om de briljante kunstenaar achter de tabloidkoppen te…

[roadmapsamir]

TWEEDE JOBDOEL

Gevraagd worden om een reclame spot te regisseren geheel in mijn eigen stijl en visie, doordat de klant mijn werk binnen in de muziekwereld heeft gezien en mijn stijl ook wil toepassen in de reclame wereld.

[regioonlineofficial]

Oldebroek - Het Mega Piraten Festijn keert op vrijdag 1 september terug naar Oldebroek. Het affiche bevat weer diverse bekende namen uit de Nederlandstalige muziekwereld. Van Mooi Wark tot Marco ‘Engelbewaarder’ Schuitmaker, van Jan Smit tot Jannes en van Gerard Joling tot Ancora. En er is een speciale gast. Vol trots maakt de organisatie bekend dat Bennie Jolink, de aartsvader van de boerenrock, een set vol klassiekers van Normaal zal brengen. Eddie Mensink is natuurlijk apetrots op de komst van Bennie Jolink, de voorman van de legendarische boerenrockband Normaal. “We zijn er jaren mee bezig geweest om hem bij ons te krijgen”, vertelt Eddie. “Bennie gaat dit hele najaar met ons mee. Normaal, die band is zo enorm belangrijk voor het platteland. In mijn jeugd heb ik de platen grijs gedraaid. Als jochie van 15, 16 jaar ging ik op de fiets naar elk concert van Normaal bij mij in die buurt. Ik denk dat ik ze wel een stuk of twintig keer heb gezien. En als DJ in het uitgaansleven en bij de piratenzenders draaide ik Normaal natuurlijk regelmatig. Bennie heeft toegezegd dat hij oude hits zal brengen. Dat wordt høken!”   Eddie en de zijnen zijn sinds de coronajaren, toen het festival grotendeels stil lag, weer uitgebreid aan het toeren met het Mega Piraten Festijn. Wat hem opvalt, is dat inmiddels een nieuwe generatie haar weg naar de Piraten Festijnen heeft gevonden. “Ze hadden van hun ouders of van oudere vrienden en vriendinnen over het Piraten Festijn gehoord, maar door alle coronabeperkingen er nog nooit eentje zelf meegemaakt. Hun enthousiasme is enorm. Ze zingen alle liedjes mee. Onze presentator Willie Oosterhuis zei het al: ‘Dit houdt nooit meer op’. Maar het beeld in de tent blijft wel hetzelfde: jong en oud viert gezamenlijk feest. Het Mega Piraten Festijn is en blijft een feest van verbroedering.”   Programma Mega Piraten Festijn Bennie Jolink, Marco Schuitmaker, Mooi Wark, René Karst, Henk Wijngaard, Lucas & Gea, Frans Duijts, Jan Smit, Jannes, Lady Tukker, IJsselduo, Django Wagner, Ancora, Boer Bennie, Belinda Kinnaer, Erik van Klinken, Jaman, Duo Remix, Gerard Joling, Janique Ten Hove, Stef Ekkel, John de Bever, Robert Pater, Rutger van Barneveld, Gino Graus en Dennie Christian. De presentatie is als vanouds in handen van Willie Oosterhuis. Maar dat is nog niet alles. In een speciale area draait alles om happy høken en in de Wunderbar is er gedurende het hele Mega Piraten Festijn een après ski party. Het festival vindt plaats aan de Stationsweg. Het terrein is geopend vanaf 18.30 uur. Het programma duurt van 20.00 tot 01.00 uur. Het terrein is geopend vanaf 18.30 uur. Kaarten vanaf 32,75 euro zijn verkrijgbaar via www.megapiratenfestijn.nl. Agenda: Vrijdag 1 september:                 Mega Piraten Festijn Oldebroek Vrijdag 29 september:               Mega Piraten Festijn Marum Zaterdag 7 oktober:                  Mega Piraten Festijn Klazienaveen Zaterdag 21 oktober:                Mega Piraten Festijn Maaskantje Zaterdag 16 december:             Mega Piraten Festijn GelreDome (Arnhem)

[pandabytes]

Bob Marley: One Love" - Een Unieke Kijk op een Icoon #BobMarley, #OneLove, #KingsleyBenAdir, #Biopic, #Reggae, https://pandabytes.nl/de-blikvanger-van-de-muziekwereld-bob-marley-one-love-een-vooruitblik-op-de-biopic/

[gpfansnl]

DEEL TWEE: F1-coureurs als album covers! De afgelopen jaren zijn er genoeg cross-overs geweest tussen de muziekwereld en de Formule 1. Zo is voormalig Toro Rosso-coureur Jaime Alguersuari inmiddels een bekende dj in Spanje, treden er regelmatig dj’s op tijdens Grand Prix-weekenden en zien we coureurs als Lando Norris en Daniel Ricciardo ook regelmatig achter de draaitafel staan. Wat is jouw favoriet? Laat het weten in de comments.

[werkveldmuziek]

3 Relevante organisaties binnen het werkveld muziek

Radio TNP Radio Tempo Não Pára, beter bekend als Radio TNP, is een onafhankelijk online radiostation met een studio gevestigd in Amsterdam-Noord. TNP richt zich op dj's die net iets anders kunnen neerzetten, maar daar geen podium voor krijgen. Elke vrijdag en zaterdag is er een muzikant te gast die live optreedt. De organisatie is non-profit en wordt volledig gerund door vrijwilligers. In de studio zijn ook regelmatig kunstexposities te bezoeken, en iedereen die meer over TNP wil weten is te allen tijde welkom om binnen te lopen.

Cinetol Cinetol is een poppodium gevestigd in Amsterdam. Het biedt een podium aan muzikanten, filmmakers en andere kunstenaars. Ik ken Cinetol vooral omdat vrienden van mij die in beginnende bandjes spelen hier de kans krijgen om hun talent te laten zien. De programmering wordt verzorgd door Paradiso, en artiesten die optreden in Cinetol zijn later in hun carrière vaak terug te vinden in de programmering van Paradiso.

Vondelbunker De Vondelbunker in Amsterdam is een culturele ruimte met een zeer bijzondere locatie. Het bevindt zich namelijk midden in het Vondelpark, onder de brug waar tram 3 overheen rijdt. De ruimte is een voormalige atoomschuilkelder uit 1947. In de ruimte worden regelmatig verschillende evenementen georganiseerd, zoals muziekoptredens, theatervoorstellingen, filmvertoningen, workshops en kunstexposities. De Vondelbunker heeft ook een politieke dimensie, omdat het zich sterk verzet tegen gentrificatie en commerciële belangen in het centrum van Amsterdam. Het staat open voor experimenten en nieuwe ideeën die in lijn zijn met hun streven. De Vondelbunker draait volledig op een klein collectief van vrijwilligers en heeft een niet-hiërarchische structuur, wat veel muzikanten aanspreekt.

Wat alle drie de organisaties gemeen hebben, is dat ze een podium bieden aan opkomend talent. Dit is iets waar ik veel waarde aan hecht. Er zijn veel mensen die proberen een carrière in de muziekwereld op te bouwen, maar het is soms moeilijk om door te breken als je niet de juiste connecties hebt. Bij deze organisaties krijgen artiesten de kans om te netwerken en hun talent met de buitenwereld te delen.

Als student in Kunst en Economie zie ik hier veel potentiële baanmogelijkheden, omdat juist de organisatorische kant van deze organisaties mij erg aanspreekt. Het zoeken naar nieuw talent en hen een podium bieden is iets waar ik me verder in zou willen verdiepen.

Bronnen

Over. (z.d.). Cinetol. Geraadpleegd op 26 februari 2024, van https://cinetol.nl/broedplaats/

Vondelbunker. (z.d.). radar.squat.net. Geraadpleegd op 26 februari 2024, van https://radar.squat.net/nl/amsterdam/vondelbunker

Yepez, C. (2021, 25 augustus). A Second Living Room. Future Intel Radio. https://futureintelradio.com/news/ntpo-tempo-nao-para

[tjenkehpala]

“Ik ben heel dankbaar dat ik ben opgevoed door twee liefhebbende ouders.” Deel 1.

Ik ben Dirk Donald Wattimena, 2e generatie Molukker. Mijn vader is Elias Wattimena en mijn moeder is Anna Wattimena-Mahubessy, allebei uit Hative-Besar. In 1951 waren mijn ouders naar Nederland gekomen. Ik ben de jongste van 10 kinderen en is mijn leven nog steeds een missie. Het leven ben ik anders gaan zien toen wijlen mijn vrouw Adet Mual ziek werd. Het moment dat mijn vrouw en ik het hoorden, dat zij ongeneeslijk ziek was, stortte onze wereld in. Onze toekomst werd ineens verkort en dat heeft me aan het denken gezet. Je gaat je leven anders invullen. Je kan in een hoekje gaan zitten rouwen maar heb ik tegen mezelf gezegd het leven op te pakken en door te gaan. Dit kan alleen door positief in het leven te staan en er te zijn voor mijn vrouw, zij was tenslotte degene die ziek was. Bij mij kon ze en mocht ze haarzelf zijn, ook met haar angsten en frustraties. We hebben samen één dochter, Sharmin genaamd. Mijn relatie is nu een andere geworden en ben ik voor haar vader en moeder tegelijk. Toen mijn vrouw overleed, was ik me ervan bewust dat het een moeilijke taak zou worden. Mijn relatie met mijn dochter is door het overlijden ook hechter geworden. We doen samen leuke dingen zoals naar een film of een concert gaan. Vroeger zat ik in de muziekwereld en speelde ik bij de band Kalua. Wij maakten Molukse tradionals muziek en traden we op in heel Nederland. Daarnaast werkte ik 35 jaar als pijpfitter lasser en heb mezelf opgewerkt tot projectleider in de petrochemie. Op mijn 55e leeftijd heb ik een restaurant geopend, ter ere van mijn wijlen vrouw. De liefde voor het koken hebben wij allebei en wil ik hiermee doorgaan. Het koken verbindt mensen en stonden bijvoorbeeld mijn wijlen vrouw en mijn ouders altijd samen in de keuken te koken. Mijn missie in het restaurant is mensen te laten genieten en kennis te laten maken met de Molukse keuken. Het moment van binnenkomen tot het moment van weggaan en de mensen te laten genieten, thuisvoelen en tevreden zijn, zijn voor mij uitgangspunten die de Molukse mentaliteit vertegenwoordigen. Zoals het gebruikelijk is bij ons Molukkers is dat je altijd beschikbaar bent om te helpen bij elke speciale gelegenheid zoals dopen, bruiloft en overlijden. (Lees verder in deel 2.)

[jurjenkvanderhoek]

IT’S ONLY ROCK ’N ROLL (BUT I LIKE IT)

Allereerst is het natuurlijk een collectors item voor de fanatieke fan. Daarnaast ook een standaardboekwerk voor de muziekverzamelaar. En uitermate interessante lectuur voor hen die de ins en outs van het leven van een stelletje muzikanten willen kennen. En zeker is het goede kost voor die mensen die in het begin dachten dat ze geen lang leven beschoren waren. Dat het wel snel zou overwaaien. En kijk, ze turven dit jaar de zestig. 2023 is het jaar van de Stones, die hun steentijd allang overleefd hebben. Maar ook zou de speciale uitgave van Lust for Life Magazine best kunnen doorgaan als catalogus bij de tentoonstelling Unzipped! in het Groninger Museum.

Eerstens de die hard liefhebber die alles spaart wat los en vast zit van het idool. De slaapkamer heeft behangen met foto's van de artiesten, zoals in de beginjaren te doen gebruikelijk was. Zoals ik, fan van het tweede uur want bij de start was ik nog te jong. Ik leerde de muziek van The Rolling Stones kennen via de platenspeler van mijn oudere broer. Hij hoorde bij de gang van dat langharig tuig dat niets moest hebben van die andere band uit Liverpool. En ik volgde trouw en raakte verknocht aan Mick Jagger cs. Ik was geen fan van de eerste jaren, maar haakte pas later aan. Een verzamelalbum van Boek en Plaat was mijn start van de Stones-collectie. Maar dat psychedelische album met die lenticulaire foto op de hoes werd mijn echte eerste kennismaking. Ik was daar helemaal weg van, maar zelfs de heren zelf waren niet kapot van dat album waarop zij staan afgebeeld als tovenaars, muziekmagiërs. Later volgden uiteraard meer platen in mijn kast, waarbij mijn voorkeur uitgaat naar het dubbelalbum ‘Exile on Mainstr’. Na ‘Undercover’ ben ik de Stones uit het oog verloren.

Maar dan LFL’s Ode aan the Stones. Een gedegen boekwerk op magazine formaat. Waarin de groep als geheel en de bandleden individueel voor het voetlicht komen. Natuurlijk krijgt hun  muziek de nodige aandacht. De rode draad door het magazine vormen de albums, die ieder afzonderlijk worden beschreven. Het magazine LFL is bekend om de reviews van nieuw uitgebrachte albums, de sterren die eraan gegeven worden nodigen al dan niet uit tot aanschaf. De diverse recensenten hebben een zekere autoriteit waardoor hun mening onder verzamelaars heilig is. Ook de diverse albums van The Rollling Stones krijgen sterren. Daarbij heeft ieder album een in het oog springende song die als tiptrack beluistert kan  worden in een speciale playlist op Spotify.

Elke bijzonderheid en hoegenaamd alle details rond deze legendarische band komen aan de orde. Van het begin af wanneer ze nog geen eigen identiteit hebben, de kunst afkijken van Amerikaanse vakbroeders en hun platen vullen met covers. Maar al snel zet het schrijversduo Jagger en Richards de tanden in de stijl en ontwikkelen de eigen Stones-sound. De kinderjaren worden getekend met vallen en opstaan. De rol van publieksidool zet zich af tegen een leven waarin alles gedaan wordt wat God verboden heeft. De band ontwikkelt zich tot supergroep en is de kwade genius tegenover de band waarvan de groepsleden beste schoonzonen lijken te kunnen zijn. Schijn bedriegt, nog altijd. Hoewel de kevers en de stenen onderling goede contacten hadden, scheidden zij de muziekwereld in twee kampen. Je was voor de één en tegen de ander, twee goden dienen was uit de boze en op twee paarden wedden not done.

De beginjaren worden in de boeken gezet als een periode van hoge bergen en diepe dalen. De populaire muziek leek opnieuw te worden uitgevonden en kreeg een grote schare bewonderaars en liefhebbers achter zich. De ouderen spraken er schande van terwijl de jongeren zich de kelen schor schreeuwden. De beat was enorm populair, maar die mateloze waardering had ook een keerzijde. De oprichter van wat ooit de grootste rock & roll-band van de wereld genoemd zal worden gleed ondanks zijn genialiteit van het leven af. Onhandelbaar werd hij uit de band gezet en verdronk in zijn eigen zwembad. En dan gaat de groep de eigen weg zonder de hallucinerende inbreng van de voorman. Met beide benen landt de band op de vloer en is de slogan “it’s only rock ’n roll (and I like it)” geworden.

Natuurlijk wil ik alles wat er te weten valt rondom de groep kennen. De roddels en achterklap zijn altijd fijn te lezen, maar daar verlustigen de auteurs van Lust for Life zich niet aan. Zij schrijven zakelijk en volwassen over feiten en gebeurtenissen. Laten fans aan het woord en muzikanten die met de Stones hebben gewerkt. De ode is vooral een muzikale biografie. Niet enkel van de groep zelf, maar ook van de afzonderlijke leden. De gangen van de Stones als band worden nagegaan, maar ook de acties die de spelers zelf hebben gedaan. Dat is allemaal heel lezenswaardig en zorgt ervoor dat ik het magazine binnen afzienbare tijd heb doorgewerkt. Maar de mannen aan het woord laten op persoonlijk niveau is minstens zo wetenswaardig. Journalist Harry de Jong weet als geen ander het onderste uit de kan te krijgen bij zijn gesprekspartners. Hij heeft al vele groten der aarde op muziekgebied uitgehoord. En dan worden onderwerpen bij de kop genomen die voor de muziekscene niet alledaags zijn. Die andere kant van de artiest, waaruit blijkt dat het ook maar gewoon een mens is, maakt de verhalen van De Jong uiterst interessant. Met drie Stones heeft hij bijzondere ontmoetingen laten afdrukken in dit magazine, waarvan het voorwoord is verzorgd door niemand minder dan de broer van Mick, Chris Jagger. Uitgeleide doet Dave Davies van The Kinks. En daar tussendoor - welnee, het zijn niet de minsten - komen onder meer Dave Stewart, Tony Iommi, Blondie Chaplin en Chuck Leavell aan het woord: “Ik knijp mezelf nog iedere dag in mijn arm”.

‘Ode aan the Stones’ is een uitermate interessant boekwerk, dat zeker in de kast van fans van de band niet mag ontbreken. Als naslagwerk kan het dienen. Als fotoalbum werkt het goed, want door de verschillende decennia heen zijn er beelden van band en leden in afgedrukt. Een overzicht is niet compleet zonder lijstjes. De lezers van LFL is gevraagd naar hun beste drie Stones songs en Stones albums. Uit de opgaven zijn the best of tops zoveel samengesteld. En verhalen van fans, bijzondere herinneringen aan concerten, maken de ode meer dan compleet naast de schaduwkanten die nader worden belicht. Eigenlijk is de ‘Ode aan the Stones nu al een standaardwerk’ terwijl het nog maar onlangs is verschenen. Een klapper zoals de beginriff van ‘(I can’t get no) Satisfaction’ destijds in de muziekwereld geweest moet zijn. Gedegen opgezet na diepgaand onderzoek. Een ultieme special, even optimaal als de tentoonstelling in Groningen. Het drukwerk vormt dan een blijvende herinnering om nog eens door te bladeren, terwijl ‘Unzipped!’ van voorbijgaande aard is maar nog tot 21 januari 2024 valt te bezoeken.

Ode aan the Stones. De ultieme special over ’s werelds grootste rock & roll-band. Uitgave Music & License BV in samenwerking met Lust For Life Magazine, 2023.