#michael spoors

[mightyflamethrower]

Your job is to keep the American Aristocracy (political class) flush with nice cars, expensive vacations, free chicks, and ivy leagues schools for their spoor. Those who resist will be branded and sent to the re-education camps.

"A new lawsuit alleges that Vermont blocked two families from fostering children, despite the state’s foster care system crisis, because the families held traditional, religious views on gender and sexuality. Brian and Kaitlyn Wuoti and Michael and Rebecca Gantt accused the Vermont Department for Children and Families of mandating an “ideological position at the expense of children” in a lawsuit filed Tuesday. Both Brian Wuoti and Michael Gantt are pastors, and both families hold traditional, Christian religious views."

LINK:

[foxingpeculiar]

Since the only movie I'm watching tonight is 200 Cigarettes, I've got my list of movies I watched for the first time this year. It's a little low (158 instead of the usual +/- 200) but... well, it's been a year.

Property is No Longer a Theft (1973, Ello Petri)

Zola (2021, Janicza Bravo)

The Eyes of Tammy Faye (2021, Michael Showalter)

A Face in the Crowd (1957, Elia Kazan)

Paranormal Activity: Next of Kin (2021, William Eubank)

Paranormal Activity: The Ghost Dimension (2015, Gregory Plotkin)

Paranormal Activity: The Marked Ones (2014, Christopher Landon)

Paranormal Activity 4 (2012, Ariel Schulman & Henry Joost)

The Nun (2018, Corin Hardy)

Hell-Bound Train (1930, Eloyce & James Gist)

Family Plot (1976, Alfred Hitchcock)

The Witch of King’s Cross (2020, Sonia Bible)

Teknolust (2002, Lynn Hershman Leeson)

Giant (1956, George Stevens)

Castle in the Sky (1986, Hayao Miyazaki)

Messiah of Evil (1973, Willard Huyck & Gloria Katz)

House (1986, Steve Miner)

The Taking of Deborah Logan (2014, Adam Robitel)

A Woman is a Woman (1961, Jean-Luc Godard)

Woodlands Dark and Days Bewitched: A History of Folk Horror (2021, Kier-La Janisse)

The Tragedy of MacBeth (2021, Joel Coen)

The French Dispatch of the Liberty, Kansas Evening Sun (2021, Wes Anderson)

Last Night in Soho (2021, Edgar Wright)

Thelma (2017, Joachim Trier)

The Man Who Knew Too Much (1956, Alfred Hitchcock)

Pig (2021, Michael Sarnoski)

In the Earth (2021, Ben Wheatley)

Truman and Tennessee: An Intimate Conversation (2021, Lisa Immordino Vreeland)

9 (2009, Shane Acker)

Chimes at Midnight (1966, Orson Welles)

WeWork, or the Making and Breaking of a $47 Billion Unicorn (2021, Jed Rothstein)

Enemies of the State (2020, Sonia Kennebeck)

A Glitch in the Matrix (2021, Rodney Ascher)

Citizenfour (2014, Laura Poitras)

The Cremator (1969, Juraj Herz)

Angst (1983, Gerard Kargl)

Death on the Nile (1978, John Guillerman)

The Power of the Dog (2021, Jane Campion)

Nightmare Alley (2021, Guillermo Del Toro)

Mirror (1974, Andrei Tarkovsky)

House of Gucci (2021, Ridley Scott)

Free Guy (2021, Shawn Levy)

A Letter to Three Wives (1949, Joseph L Mankiewicz)

Say Amen Somebody (1982, George T Nierenberg)

Poison Ivy (1992, Katt Shea)

The Umbrellas of Cherbourg (1964, Jacques Demy)

Zatoichi (2003, Takeshi Kitano)

Pale Flower (1964, Masahiro Shinoda)

Nobody (2021, Ilya Naishuller)

A Time to Kill (1996, Joel Schumacher)

Murder by Numbers (2002, Barbet Schroeder)

Antlers (2021, Scott Cooper)

Drive My Car (2021, Ryusuke Hamaguchi)

Ready Player One (2018, Steven Spielberg)

Superman II (1980, Richard Lester)

West Side Story (2021, Steven Spielberg)

Licorice Pizza (2021, Paul Thomas Anderson)

The Batman (2022, Matt Reeves)

You Can’t Kill Meme (2021, Hayley Garrigus)

Being the Ricardos (2021, Aaron Sorkin)

Summer of Soul (2021, Ahmir “Questlove” Thompson)

Talk to Me (2007, Kasi Lemmons)

The Night House (2021, David Bruckner)

Here Comes the Devil (2012, Adrián Garcia Bogliano)

Resident Evil: Afterlife (2010, Paul W.S. Anderson)

The Ritual (2017, David Bruckner)

The Bye Bye Man (2017, Stacy Title)

Creep (2014, Patrick Brice)

From Within (2008, Phedon Papamichael)

X (2022, Ti West)

Moonfall (2022, Roland Emmerich)

Dead Man (1995, Jim Jarmusch)

The Purge (2013, James DeMonaco)

Skin: A History of Nudity in the Movies (2020, Danny Wolf)

Caligula (1979, Tinto Brass, Bob Guccione & Giancarlo Lui)

Merrily We Go to Hell (1932, Dorothy Arzner)

The Alchemist Cookbook (2016, Joel Potrykus)

Spoor (2017, Agnieszka Holland)

Cliffhanger (1993, Renny Harlin)

Runaway Jury (2003, Gary Fleder)

A Scanner Darkly (2006, Richard Linklater)

Samurai I: Musashi Miyamoto (1954, Hiroshi Inagaki)

Samurai II: Duel at Ichijoji Temple (1955, Hiroshi Inagaki)

Samurai III: Duel at Ganryu Island (1956, Hiroshi Inagaki)

Mikey and Nicky (1976, Elaine May)

Chip ‘n Dale: Rescue Rangers (2022, Akiva Schaffer)

Everything Everywhere All at Once (2022, Daniel Kwan & Daniel Scheinert)

Men (2022, Alex Garland)

Old (2021, M. Night Shyamalan)

Saint Maud (2019, Rose Glass)

Bernie (2011, Richard Linklater)

Pineapple Express (2008, David Gordon Green)

Voyeur (2021, Myles Kane & Josh Koury)

Girls Just Want to Have Fun (1985, Alan Metter)

Conspiracy Theory (1997, Richard Donner)

Experiment in Terror (1962, Blake Edwards)

The Nightingale (2018, Jennifer Kent)

Leave Her to Heaven (1945, John M. Stahl)

Black Widow (1954, Nunnally Johnson)

The Bob’s Burgers Movie (2022, Loren Bouchard & Bernard Derriman)

Incantation (2022, Kevin Ko)

All Dogs Go to Heaven (1989, Don Bluth)

Nope (2022, Jordan Peele)

House of Bamboo (1956, Samuel Fuller)

Jurassic World: Dominion (2022, Colin Trevorrow)

The Black Phone (2022, Scott Derrickson)

The Presidio (1988, Peter Hyams)

Barbarian (2022, Zach Creeger)

Elvis (2022, Baz Luhrmann)

Vengeance (2022, BJ Novak)

Crimes of the Future (2022, David Cronenberg)

Don’t Worry Darling (2022, Olivia Wilde)

Band of Outsiders (1964, Jean-Luc Godard)

The Slumber Party Massacre (1982, Amy Holden Jones)

Bodies Bodies Bodies (2022, Halina Reijn)

Dead and Buried (1981, Gary Sherman)

Blonde (2022, Andrew Dominik)

Phantasm II (1988, Don Coscarelli)

Hellraiser (2022, David Bruckner)

The Keep (1983, Michael Mann)

Next of Kin (1982, Tony Williams)

The Funhouse (1981, Tobe Hooper)

Dream Demon (1988, Harley Cokeliss)

The Hidden (1987, Jack Sholder)

Prince of Darkness (1987, John Carpenter)

White of the Eye (1987, Donald Cammell)

Halloween (2018, David Gordon Green)

Halloween Kills (2021, David Gordon Green)

Halloween Ends (2022, David Gordon Green)

Terror Train (1980, Roger Spottiswoode)

The House by the Cemetery (1981, Lucino Fulci)

Strange Behavior (1981, Michael Laughlin)

Road Games (1981, Richard Franklin)

Final Destination (2000, James Wong)

Daughters of Darkness (1971, Harry Kümel)

Matango (1963, Ishiro Honda)

Thirst (2009, Park Chan-Wook)

Wolfen (1981, Michael Wadleigh)

The Town That Dreaded Sundown (2014, Alfonso Gomez-Rejon)

Hud (1963, Martin Ritt)

The Dark Corner (1946, Henry Hathaway)

Encino Man (1992, Les Mayfield)

The Good Nurse (2022, Tobias Lindholm)

Son in Law (1993, Steve Rash)

Madame X: An Absolute Ruler (1978, Ulrike Ottinger)

Henri-Georges Cluzot’s “Inferno” (2009, Serge Bromberg & Ruxandra Medrea)

The Blue Dahlia (1946, George Marshall)

Pearl (2022, Ti West)

Amsterdam (2022, David O. Russell)

Memories of Murder (2003, Bong Joon-ho)

Glass Onion: A Knives Out Mystery (2022, Rian Johnson)

The Banshees of Inisherin (2022, Martin McDonagh)

Song of the Thin Man (1947, Edward Buzzell)

Shadow of the Thin Man (1941, W.S. Van Dyke)

RRR (2022, S.S. Rajamouli)

Another Thin Man (1939, W.S. Van Dyke)

Saaho (2019, Sujeeth)

Triangle of Sadness (2022, Ruben Östlund)

[zigsnose]

Hi could I request the full body shots of female carter, Luis, Ford and Michael. Thanks.

Sure!

Btw, usually when I post edits that are cropped, it means I cropped them early on so that I wouldn't have to edit full body sprites since I'm lazy it's less time-consuming. I had to go back and edit their lower halves (except f!Michael), so I probably won't take more "full view" requests unless I originally edited the full sprite!

[pixelsbichoice]

The bros are just so wholesome 🥺💖😂

[gamegameygames]

QUEEN B Q&A - PART 1

Answering the questions we have: Chelsa Lauderdale; Senior Writer & Creative Lead - Maya; Book Lead - Amanda; Art Producer - Danielle; Art Lead

Q.1 - What was the inspiration for the creation of the series?

CHELSA {Irrelevant side thought, but cool name. Never seen it before.}: I've been asking to do a book like this for a while. So, I'm really glad that that finally happened. {Glad they finally applied 'messy' to a book correctly for once 🙂 and it's on purpose too!} It's a genre {Not sure what genre that is but I'd call it 'Mean Girls'} that I've kind of been obsessed with probably, at least, in part with because I'm low-key obsessed with fashion and glamour. {then please explain why some of the diamond hair styles are like that and incompatible to most of the faces 🥲 There's no most to least liked, its least ugly to most ugly} What I love most, um, and was most excited to do with this book was make something funny and relatable, um, even if the character lived in a world that's so different from anything I've personally experienced.

Q.2 - What was the process of getting the dialogue just right? Were you guys just sitting in a room and channeling Regina George at each other all day?

CHELSA: Uh, the short answer is yes. Um, but, right from the beginning I knew I wanted this book to be as funny and contemporary and subversive {uh, I guess, having a female student make a male professor uncomfortable (or making constant advances as PB would label it) is kinda subversive (in a fucked up way) of the usual set up of the trope??? Cause its super rare for it to be the other way around? At least in the media I've consumed??? (I'm either blessed or sheltered for that) as we could possible make it. I think it was important to me that the characters felt real, um, and to me that means having them speak like people I know or been around. Um, we also spent a lot of time getting the main character's inner dialogue just right so that it really felt like what someone would think to themselves in this absolutely bonkers setting, but never say out loud. {Damn, then I hope whoever was in charge of Baby Bump's inner dialogue learns a thing or two from you(r team). I prefer funny (whether it delivers or not) over 24/7 fetus obsession}

Q.3 How did you come up with the nicknames of the characters on The T?

CHELSA: So, all these nicknames have to do with a story from their history or specific role at Belvoir, like for example Michael "Tarzan" Spoors {You mean 'Carter' 👀}, um, got the nickname, in my mind, from breaking his leg after swinging on a frat house chandelier during a party. Um, as for other characters nicknames that we maybe haven't explained yet, um, maybe learn more about in book two {Cool, cool! 😃} or maybe it will forever be a mystery. {Not cool! 😥} or maybe you can make up a backstop yourself. {Got enough work making stuff up for y'all discontinued works and rushed plotting already 🥲 #NeverForgetNeverForgive}

PART 2

[milliondollarbaby87]

Mass (2021) Review

Years after a violent tragedy two couples agree to meet up and talk about the event which occurred, this involved both of their sons in very different ways. ⭐️⭐️⭐️⭐️ (more…)

[queerical]

books of 2021

All-New Wolverine Volume 1

Alphonse Mucha: Masterworks by Rosalid Ormiston

America Chavez: Made in the USA by Kalinda Vasquez

Eat Your Heart Out by Dayna Ingram

Fangs by Sarah Andersen

Harleen by Stjepan Sejic

Hawkeye: Kate Bishop Volume 1

Horrorstor by Grady Hendrix

Jessica Jones: The Pulse by Brian Michael Bendis

Lakewood by Megan Giddings

Lovesickness by Junji Ito

My Brother's Husband by Gengoroh Tagame

One Life to Lose by Kris Ripper

Poison Ivy: Thorns by Kody Keplinger, Sara Kipin

Restart After Coming Back Home by Cocomi

She-Hulk Volume 1

Squad by Maggie Tokuda-Hall, Lisa Sterle

Suggestivism: Resonance by Nathan Spoor, Ken Harman Hashimoto

The Avant-Guards by Carly Usdin, Noah Hayes

The End of Summer by Tillie Walden

The Last Wish by Andrzej Sapkowski

The Magic Fish by Trung Le Nguyen

The Monster's Corner: Stories Through Inhuman Eyes

The Order of the Pure Moon Reflected on Water by Zen Cho

The Summer of You by Nagisa Furuya

The Times I Knew I Was Gay by Eleanor Crewes

The Way of the Househusband by Kousuke Oono

Unspoken Vow by Eden Finley

Venus in the Blind Spot by Junji Ito

Witchy by Ariel Slamet Ries

[brian-in-finance]

Gold Derby Film Awards

“Dune” is the most nominated film at our landmark 20th annual Gold Derby Film Awards honoring the best achievements of 2021. The adaptation of Frank Herbert‘s sci-fi novel has 11 bids including Best Picture and Best Director (Denis Villeneuve). Watch the announcement video above. Scroll down for our complete list of nominations in all 22 categories, and vote for the winners right now in our predictions center. You can register for a free account here if you’re not a Gold Derby member already. You have until Sunday, February 27, to get your votes in.

BEST PICTURE

“Belfast” — Laura Berwick, Kenneth Branagh, Becca Kovacik, Tamar Thomas, Producers

“CODA” — Fabrice Gianfermi, Philippe Rousselet, Jerome Seydoux, Patrick Wachsberger, Producers

“Don’t Look Up” — Adam McKay, Kevin Messick, Producers

“Drive My Car” — Tsuyoshi Goro, Misaki Kawamura, Osamu Kubota, Sachio Matsushita, Yoshito Nakabe, Keiji Okumura, Jin Suzuki, Teruhisa Yamamoto, Producers

“Dune” — Mary Parent, Denis Villeneuve, Cale Boyter, Joe Caracciolo Jr., Producers

“Licorice Pizza” — Sara Murphy, Paul Thomas Anderson, Adam Somner, Producers

“The Power of the Dog” — Jane Campion, Roger Frappier, Emile Sherman, Tanya Seghatchian, Producers

“tick, tick… Boom!” — Julie Oh, Lin-Manuel Miranda, Producers

“Titane” — Amaury Ovise, Jean-Christophe Reymond, Producers

“West Side Story” — Steve Spielberg, Kristie Macosko Krieger, Kevin McCollum, Producers

BEST DIRECTOR

Kenneth Branagh, “Belfast”

Jane Campion, “The Power of the Dog”

Julia Ducournau, “Titane”

Steven Spielberg, “West Side Story”

Denis Villeneuve, “Dune”

BEST ACTRESS

Jessica Chastain, “The Eyes of Tammy Faye”

Olivia Colman, “The Lost Daughter”

Lady Gaga, “House of Gucci”

Alana Haim, “Licorice Pizza”

Kristen Stewart, “Spencer”

BEST ACTOR

Nicolas Cage, “Pig”

Benedict Cumberbatch, “The Power of the Dog”

Andrew Garfield, “tick, tick… Boom!”

Simon Rex, “Red Rocket”

Will Smith, “King Richard”

BEST SUPPORTING ACTRESS

Caitriona Balfe, “Belfast”

Ariana DeBose, “West Side Story”

Ann Dowd, “Mass”

Kirsten Dunst, “The Power of the Dog”

Ruth Negga, “Passing”

BEST SUPPORTING ACTOR

Mike Faist, “West Side Story”

Ciaran Hinds, “Belfast”

Jason Isaacs, “Mass”

Troy Kotsur, “CODA”

Kodi Smit-McPhee, “The Power of the Dog”

BEST ADAPTED SCREENPLAY

“CODA” — Sian Heder

“Drive My Car” — Ryusuke Hamaguchi, Takammasa Oe

“Dune” — Jon Spaihts, Denis Villeneuve, Eric Roth

“The Lost Daughter” — Maggie Gyllenhaal

“The Power of the Dog” — Jane Campion

BEST ORIGINAL SCREENPLAY

“Belfast” — Kenneth Branagh

“C’mon, C’mon” — Mike Mills

“Don’t Look Up” — Adam McKay

“Licorice Pizza” — Paul Thomas Anderson

“Mass” — Fran Kranz

BEST ENSEMBLE

“CODA” — Eugenio Derbez, Daniel Durant, Emilia Jones, Troy Kotsur, Marlee Matlin, Ferdia Walsh-Peelo

“Don’t Look Up” — Cate Blanchett, Timothee Chalamet, Leonardo DiCaprio, Ariana Grande, Jonah Hill, Jennifer Lawrence, Melanie Lynskey, Kid Cudi, Rob Morgan, Himesh Patel, Ron Perlman, Tyler Perry, Mark Rylance, Meryl Streep

“Mass” — Reed Birney, Ann Dowd, Jason Isaacs, Martha Plimpton, Breeda Wool, Michelle N. Carter, Campbell Spoor, Kagen Albright, Michael White

“The Power of the Dog” — Benedict Cumberbatch, Kirsten Dunst, Sean Keenan, George Mason, Jesse Plemons, Kodi Smit-McPhee

“West Side Story” — Ansel Elgort, Ariana DeBose, David Alvarez, Mike Faist, Brian d’Arcy James, Corey Stoll, Josh Andrés Rivera, Rita Moreno, Rachel Zegler

BEST BREAKTHROUGH PERFORMER

Ariana DeBose

Alana Haim

Emilia Jones

Kodi Smit-McPhee

Rachel Zegler

BEST CINEMATOGRAPHY

“Dune” — Greig Fraser

“The Power of the Dog” — Ari Wegner

“Spencer” — Claire Mathon

“The Tragedy of Macbeth” — Bruno Delbonnel

“West Side Story” — Janusz Kaminski

BEST FILM EDITING

“Belfast” — Una Ni Dhonghaile

“Dune” — Joe Walker

“The Power of the Dog” — Peter Sciberras

“tick, tick… Boom!” — Myron Kerstein, Andrew Weisblum

“West Side Story” — Sarah Broshar, Michael Kahn

BEST COSTUME DESIGN

“Cruella” — Jenny Beavan

“Dune” — Jacqueline West, Robert Morgan

“House of Gucci” — Janty Yates

“Spencer” — Jacqueline Durran

“West Side Story” — Paul Tazewell

BEST MAKEUP AND HAIR

“Cruella” — Nadia Stacey, Naomi Donne, Julia Vernon

“Dune” — Donald Mowat, Love Larson, Eva von Bahr

“The Eyes of Tammy Faye” — Linda Dowds, Stephanie Ingram, Justin Raleigh

“House of Gucci” — Goran Lundstrom, Anna Carin Lock, Frederic Aspiras

“Spencer” — Wakana Yoshihara, Sian Wilson, Stacey Panepinto, Nicola Isles

BEST ORIGINAL SCORE

“Don’t Look Up” — Nicholas Britell

“Dune” — Hans Zimmer

“Encanto” — Germaine Franco

“The Power of the Dog” — Jonny Greenwood

“Spencer” — Jonny Greenwood

BEST ORIGINAL SONG

“Be Alive” from “King Richard” — Beyoncé, Dixson

“Dos Oruguitas” from “Encanto” — Lin-Manuel Miranda

“Just Look Up” from “Don’t Look Up” — Nicholas Briteell, Ariana Grande, Scott Mescudi, Taura Stinson

“No Time to Die” from “No Time to Die” — Billie Eilish, Finneas O’Connell

“So May We Start” from “Annette” — Sparks and Leos Carax

BEST PRODUCTION DESIGN

“Dune” — Patrice Vermette, Zsuzsanna Sipos

“The French Dispatch” — Adam Stockhausen, Rena DeAngelo

“Nightmare Alley” — Tamara Deverell, Shane Vieau

“The Tragedy of Macbeth” — Stefan Dechant, Nancy Haigh

“West Side Story” — Adam Stockhausen, Rena DeAngelo

BEST SOUND

“Dune” — Mac Ruth, Mark Mangini, Theo Green, Doug Hemphill, Ron Bartlett

“No Time to Die” — Simon Hayes, Oliver Tarney, Paul Massey, Mark Taylor

“A Quiet Place, Part II” — Erik Aadahl, Ethan Van der Ryn

“tick, tick… Boom!” — Todd A. Maitland

“West Side Story” — Gary Rydstrom, Brian Chumney, Andy Nelson, Tod A. Maitland, Shawn Murphy

BEST VISUAL EFFECTS

“Dune” — Paul Lambert, Tristan Myles, Brian Connor, Gerd Nefzer

“Eternals” — Stephane Ceretti, Matt Aitken, Daniele Bigi, Neil Corbould

“The Green Knight” — Eric Saindon, Michael Cozens

“Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings” — Christopher Townsend, Joe Farrell, Sean Walker, Dan Oliver

“Spider-Man: No Way Home” — Kelly Port, Chris Waegner, Scott Edelstein, Daniel Sudick

BEST ANIMATED FEATURE

“Encanto” — Jared Bush, Byron Howard, Yvett Merino, Clark Spencer

“Flee” — Jonas Poher Rasmussen, Monica Hellström, Signe Byrge Sørensen, Charlotte de La Gournerie

“Luca” — Enrico Casarosa, Andrea Warren

“The Mitchells vs. the Machines” — Michael Rianda, Phil Lord, Kurt Albrecht, Christopher Miller

“Raya and the Last Dragon” — Don Hall, Carlos Lopez Estrada, Osnat Shurer

BEST DOCUMENTARY FEATURE

“Billie Eilish: The World’s a Little Blurry” — R.J. Cutler, Michelle An, Chelsea Dodson, Anthony Seyler, Trevor Smith

“Flee” — Jonas Poher Rasmussen, Monica Hellström, Signe Byrge Sørensen, Charlotte de La Gournerie

“The Rescue” — Elizabeth Chai Vasarhelyi, Jimmy Chin, John Battsek, P.J. van Sandwijk

“Summer of Soul” — Questlove, David Dinerstein, Robert Fyvolent, Joseph Patel

“The Velvet Underground” — Todd Haynes, Christine Vachon, Julie Goldman, Christopher Clements, Carolyn Hepburn

BEST INTERNATIONAL FEATURE

“Drive My Car” — Ryusuke Hamaguchi, Tsuyoshi Goro, Misaki Kawamura, Osamu Kubota, Sachio Matsushita, Yoshito Nakabe, Keiji Okumura, Jin Suzuki, Teruhisa Yamamoto (Japan)

“Flee” — Jonas Poher Rasmussen, Monica Hellström, Signe Byrge Sørensen, Charlotte de La Gournerie (Denmark)

“Parallel Mothers” — Pedro Almodóvar, Agustín Almodóvar, Esther García (Spain)

“Titane” — Julia Ducournau, Amaury Ovise, Jean-Christophe Reymond (France)

“The Worst Person in the World” — Joachim Trier, Thomas Robsahm, Andrea Berentsen Ottmar, Dyveke Bjørkly Graver (Norway)

https://www.goldderby.com/feature/2022-gold-derby-film-awards-nominations-1204752092/amp/

Remember… you can register here for a free account to vote for your favourites to win.

[guyeguia]

Una lista de Amy Taubin

1. Rules of the Game (Jean Renoir) 2. Vertigo (Alfred Hitchcock) 3. Au Hasard Balthazar (Robert Bresson) 4. Man with A Movie Camera (Dziga Vertov) 5. Two or Three Things I know About Her (Jean-Luc Godard) 6. Jeanne Dielman (Chantal Akerman) 7. Ikiru (Akira Kurosawa) 8. Citizen Kane (Orson Welles) 9. Some Like it Hot (Billy Wilder) 10. Tokyo Story (Yasujiro Ozu) 11. Apu Trilogy (Satyajit Ray) 12. Xala (Ousmene Sembene) 13. The Rise to Power of Louis XIV (Roberto Rossellini) 14. The Puppet Master (Hou Hsiao-Hsien) 15. Barry Lyndon (Stanley Kubrick) 16. Shoah (Claude Lanzmann) 17. Taxi Driver (Martin Scorsese) 18. Do the Right Thing (Spike Lee) 19. Flaming Creatures (Jack Smith) 20. Les Vampires (Louis Feuillade) 21. Screentests (Andy Warhol) 22. Videodrome (David Cronenberg) 23. Through the Olive Trees (Abbas Kiarostami) 24. A Woman Under the Influence (John Cassavetes) 25. Vampyr (Carl Dreyer) 26. Sunrise (Murnau) 27. In the Mood for Love (Wong Kar-Wai) 28. No Fear No Die (Claire Denis) 29. Spoor (aka Pokot) (Agnieszska Holland) 30. Wavelength (Michael Snow) 31. Walden: Diaries Notes Sketches (Jonas Mekas) 32: Daughters of the Dust (Julie Dash) 33. Vagabond (Agnes Varda) 34. I Am Not Your Negro (Raoul Peck) 35. The Social Network (David Fincher) 36. Orpheus (Jean Cocteau) 37. Killer of Sheep (Charles Burnett) 38. Touch of Sin (Jia Zhang-ke) 39. The Gleaners and I (Agnes Varda) 40. The Body Beautiful (Ngozi Onwarah) 41: Time (Garrett Bradley) 42. Gunda (Victor Kossakovsky) 43. Wanda (Barbara Loden) 44. Love is the Message the Message is Death and The White Album (Arthur Jafa) 45. Ken Jacobs’ Vimeo site. 46. Christmas on Earth (Barbara Rubin) 47. Scenes from Under Childhood (part one) (Stan Brakhage) 48. Army of Shadows (Jean-Pierre Melville) 49. Mulholland Drive (David Lynch) 50. Donnie Darko (Richard Kelly) 51. A Family Finds Entertainment (Ryan Trecartin) 52. India Song (Marguerite Duras) 1. I May Destroy You (Michela Coel) 2. The Bureau (Eric Rochant) 3. Top of the Lake (Jane Campion)

[zigsnose]

got a request for f! carter, and went ahead and did some of the other frat bros (luis, ford & michael) because when you get one you get them all

[don-lichterman]

NATIVE COMMUNITY OF SANTA CLARA DE UCHUNYA CELEBRATED IT’S 50th ANNIVERSARY AND DISTINGUISHED OCHO SUR

NATIVE COMMUNITY OF SANTA CLARA DE UCHUNYA CELEBRATED IT’S 50th ANNIVERSARY AND DISTINGUISHED OCHO SUR

50th Anniversary of Native Community Santa Clara de Uchunya Diploma granted to Ocho Sur By means of a written message, Michael Spoor, CEO of Ocho Sur, congratulated the community for their 50th Anniversary. Working with respect and transparency is what we do with our neighbors. We respect their traditions and actively promote a culture of diversity, equality and inclusion.” — Alfonso…

[spokeart]

"The Captain" by Michael Page currently on view in "Suggestivism: Resonance" curated by Nathan Spoor Art at our NYC space until 7.28.18. Email nyc@spoke-art.com with inquiries!

[xtruss]

Archaeologists Find Evidence For 40,000-Year-Old Modern Culture In China

No sapiens bones were found at Xiamabei, but archaeologists found a pigment-processing industry and miniaturized stone tools far in advance of their broad adoption in prehistoric China

— Ruth Schuster | March 6, 2022 | Haaretz.Com

Nihewan Basin, site of early modern human activity in ChinaCredit: Lights in the dark, Wikimedia Commons

Archaic humans began reaching Eurasia at least 2 million years ago, but the timeline of anatomically modern types spreading out of Africa is not known. In any case, by 40,000 years ago modern humans had reached northern Asia, replacing the archaic populations.

Some modern remains from that time have been found, albeit few, but what their cultural adaptations were like was a mystery. Now an international team of archaeologists reports in Nature on indirect but compelling evidence for Homo sapiens’ presence at Xiamabei, a site in northern China by the Huliu River that dates to at least 40,000 years ago.

Moreover, it seems they developed a unique stone technology culture that would only emerge broadly more than 10,000 years later.

The evidence found at Xiamabei includes the earliest discovery of ocher processing in the region – as distinct from ocher use, which has been found even among Neanderthals.

Another aspect is finely wrought stone bladelets of a type not found in China before, some of which bear traces of hafting, write Fa-Gang Wang of China’s Hebei Provincial Institute of Cultural Relics and Archaeology, Prof. Michael Petraglia of Germany’s Max Planck Institute for the Science of Human History and colleagues.

Supporting evidence is the separate discovery of modern human remains dating to about 40,000 years ago at nearby Tianyuan Cave and Zhoukoudian Cave. Also a modern skullcap was unearthed at Salkhit and dated to about 34,000 years ago. These discoveries support the theory that the Xiamabei manufacturers were sapiens.

Theoretically, since no bones have been found in the context of Xiamabei, the finds could be associated with other hominin types such as late Denisovans, or even their cousins the Neanderthals, the team admits.

Field work in the Nihewan Basin, northern China

Excavation of 40,000 year old surface at Xiamabei, showing distribution of stone tools and bone fragmentsCredit: Fagang Wang

But given the unique qualities of the finds in the context of China, and the fact that modern human remains from the same period were discovered in the area, the most parsimonious explanation is that the Xiamabei occupants were Homo sapiens, the authors conclude.

“As soon as I saw the archaeological collections, I knew immediately that this was a significant site,” says Petraglia on how he got involved. He didn’t participate in the excavation, which was in 2013, but is part of the international team analyzing the artifacts.

Spoor of Sapiens

Homo sapiens, it seems, had been roaming beyond Africa shortly after our evolution began perhaps 300,000 years ago. Recent discoveries in Israel and Greece indicate that by 200,000 years, early modern humans were out of Africa and about. Genetic analyses show these early modern humans evidently met and made merry with other human species beyond Africa. But the early modern exiters went extinct, and the Neanderthals and Denisovans and heaven knows who else continued to rule the Eurasian roost – until some point in time.

The exit that succeeded, in the sense that sapiens broke through to Eurasia and survived, was only about 50,000 years ago, give or take quite a few thousand years. Some surmise that sapiens had evolved to another level, which gave it crucial advantages compared with its equally big-brained cousin species.

In the current paper, the team points to three lines of evidence indicating innovations that may have helped sapiens expand, and suggests these are “spoor” of modern sapiens in Xiamabei 40,000 years ago: the micro-blades and their hafting (at least in some cases), the ocher processing, and a finely fashioned tool made of bone.

Pioneers of Miniaturization

The stone tool assemblage at this site is generally small, the professor explains. The team found 382 micro-blades, made of local chert and quartz. Almost all measured less than 4 centimeters, or 1 and a half inches; over half were smaller than 2 centimeters: In Petraglia’s view, the inhabitants were intending to create exactly that – small, blade-like pieces.

Blade-like stone tools from XiamabeiCredit: Shixia Yang

Seven of the blades show signs of hafting, probably into wood handles or possibly bone. It is even possible that they were affixing these wee blades into a handle to create a sort of prehistoric serrated implement. “These people really seem to be tooling up their industries and doing some very sophisticated things in order to process meat or plants or kill game much more efficiently,” he says.

And they were way ahead of their time. The types of stone tools in China before Xiamabei and even contemporary with it are core and flake, meaning simple, amorphous industries, Petraglia says. Microlithic technology – tiny stone blades – would only become the predominant technology in eastern Asia 29,000 years ago.

“There is no stone tool assemblage like it at the time, approximately 40,000 years ago,” Petraglia says. “Its appearance, therefore, is innovative. We have nothing like this technology beforehand, and there is no precedent. ... The hafting evidence is also novel [for that time and place], and no earlier assemblage has shown the same.”

Possibly, the manufacture of microlithics at Xiamabei was a precedent to the broader phenomenon over 10,000 years later. “That said, we do not have a connection between Xiamabei to later microlithic sites. So, it seems that we have a wave of advance of people using innovative technologies at 40,000 years ago, only to disappear and be replaced by another population using microlithics at 29,000 years ago,” he suggests.

What were these fine tools, so ahead of their time, used for? The use-wear analysis of non-hafted pieces runs the gamut from cutting, boring and even use as wedges, the authors contend. Use-wear analysis of the hafted pieces indicates several purposes, including to scrape hides, to scrape and bore into hard matter, probably wood, to whittle wood, and likely use in the course of processing and/or consuming animals.

Which animals? Pollen analysis indicates that Xiamabei was a piney steppe at the time. That environmental characterization fits with the evidence for the occupants’ meals. They ate copiously of the deer – as did all human species, it seems; venison is widely appreciated to this day. The Xiamabei people also doted on roast horse and zokor, that being a relatively large subterranean rodent somewhat like our friend the mole rat. Zokors were probably easy to hunt.

A zokor having lunchCredit: Xiao Sa

The degree to which animal bones were burned suggests the occupants may have been burning bones for fuel. Apropos of the bones, the archaeologists also found a bone tool – just one, but believe it shows evidence of advanced technique.

Also, ocher residue was found on 10 of the tools. In two cases, the ocher was on the tool’s active edge, suggesting ocher in the glue, or its use in hide processing. But the intriguing aspect isn’t the use made of ocher – it’s the processing.

The Earliest Paint Factory in China

Ocher use has been a hallmark of the Homo line predating our species, it seems. Especially red ocher. The friable colorful stone may have been used by Homo erectus in Kenya 285,000 years ago. There is somewhat more confident identification of its use at an early Neanderthal site in the Netherlands a quarter-million to 200,000 years ago.

But a prehistoric ocher processing facility is another level. The archaeologists believe that at Xiamabei, the occupants were hauling various kinds of ocher to the cave, and grinding and pounding them to produce paints.

What they did with those paints is anybody’s guess – decorate their environs, their bodies, their clothes, their utensils and weapons – but the amount they produced was enough to impregnate the floor where they worked, the team writes.

A, B: Artifacts on red-stained floor C: Ocher modified by grinding D: Ocher fragment from crushing E: Stained slabCredit: Fa-Gang Wang, Francesco d’Errico / Wang et al., Innovative ochre processing and tool-use in China 40,000 years ago. Nature. 2022

Piece of ochre from Xiamabei.Credit: Francesco dErrico

The archaeologists identified one piece of iron-rich ocher that had been repeatedly abraded to produce a bright dark red ocher powder; one small piece of a different kind of ocher seemingly generated by the crushing of a big piece; and an elongated limestone slab stained with ocher. “A workshop for the production and use of mineral pigments at Xiamabei constitutes a second new cultural element in comparison with earlier and contemporary sites,” the team explains.

“The preservation of this floor [where the ocher facility was found] is literally unprecedented – it’s Pompeii-like, if you will. So we can say a lot about hominin activities. We actually saw an activity area of ocher processing, which is unprecedented for China,” Petraglia explains.

While the habitation floor was infused with different shades of ocher, red predominated. That is in keeping with precedent from other areas, times and sites: hunter-gatherers the world wide use red ocher to daub their selves, garb and adornments, Petraglia points out.

So the bottom line is that others used ocher and small tools, but the pigment-processing industry and the small tools of this sort were firsts of their kind in the region, he underlines.

We repeat that the identification of the species-at-large at Xiamabei is inferred. Tianyuan Cave is just 150 kilometers, or 93 miles, away and housed Homo sapiens specimens showing genetic evidence of cross-breeding with Neanderthals.

Did the people who lived at Xiamabei 40,000 years ago survive? Which means, do they have descendants – or is this another lineage that went extinct? We don’t know, but separate work showed that the lineage of their neighbors at Tianyuan 40,000 years ago may have survived in some Asian and Native American populations – chiefly in South America.

How much light does this shed on modern human development? The archaeological record argues against the notion of linear, continuous cultural innovation, or of a fully formed set of adaptations that enabled early humans to expand out of Africa and conquer the world. It fits with a pattern of mosaic innovations.

“It’s still an open book because there is so much to learn yet. The landscape is complicated,” Petraglia says. The evidence does not fit a simple picture of gradual but inexorable sapiens spread over Asia: “You have to imagine these are small groups of Homo sapiens, hunter-gatherers wandering across Asia, which is a gigantic landscape.” And some may have advanced, he says. But some also failed.

With writing by Andrew Califf.

[cryptogids]

Ark invest oprichter Cathie Wood verwacht dat institutionele investeerders de Bitcoin prijs met $500k kunnen laten stijgen

De oprichter van Ark Invest denkt dat de Bitcoin-prijs nog eens $500.000 omhoog kan schieten als instellingen hun allocaties verhogen. In een gesprek met CNBC op 9 december zei Cathie Wood, CEO van Ark, dat crypto maar een klein deel uitmaakt van institutionele portefeuilles, en dat "instellingen aan het instappen zijn" in Bitcoin en andere cryptocurrency. Ze beweerde dat cryptocurrencies een nieuwe activaklasse zijn met een "correlatie die heel anders is dan bij andere activaklassen," en dat alleen vastgoed in de buurt komt. Ze voegde eraan toe: "Institutionele managers moeten kijken naar nieuwe activaklassen die zich ontwikkelen en die lage correlaties hebben. Dat is de sleutel tot diversificatie en de heilige graal in termen van asset allocatie." Maak direct een account of lees meer Ze zei vervolgens dat als instellingen de stap naar BTC zouden maken door ongeveer 5% aan hun portefeuilles toe te wijzen in de loop van de tijd, dit $ 500.000 aan de prijs van het actief zou kunnen toevoegen. Institutionele BTC bulls nog steeds aan het accumuleren Sommige grote investeerders, zoals MicroStrategy, een bedrijf gespecialiseerd in business intelligence, mobiele software en clouddiensten, verhogen reeds hun allocaties. Op 9 december kocht het bedrijf onder leiding van Michael Saylor een extra 1.434 BTC voor ongeveer $82,4 miljoen in contanten. MicroStrategy staat bovenaan het leaderboard van bedrijven die in Bitcoin hebben geïnvesteerd. Het bezit momenteel 122.477 BTC met een geschatte waarde van 5,9 miljard dollar tegen de huidige prijzen. Tesla komt volgens BitcoinTreasuries op de tweede plaats, met een Bitcoin hoeveelheid van 43.200 munten ter waarde van ongeveer 2 miljard dollar. Jack Dorsey's Square, dat nu Block heet, is de op twee na grootste zakelijke houder van het activum met 8.027 munten. Grayscale - het grootste crypto-fonds ter wereld - heeft momenteel $ 46,6 miljard aan activa onder beheer, volgens zijn update van 10 dec. Het leeuwendeel van dit fonds, ongeveer 68%, zit in zijn BTC-trust. Koop voordelig 156 verschillende cryptocurrencies bij Bitvavo El Salvador heeft ook de dip gekocht, met president Nayib Bukele die nog eens 150 BTC bijkocht op 4 december. De markten corrigeren momenteel misschien, maar het verhaal is nog steeds bullish, en Cathie Wood zou iets op het spoor kunnen zijn als meer institutionele investeerders zich beginnen in te dekken met crypto. Bitcoin Prijs Vooruitzichten De Bitcoin-prijzen zijn vandaag opnieuw gedaald, met nog eens 4% tot ongeveer $47.800 op het moment van schrijven, volgens CoinGecko. De asset stond minder dan een week geleden nog op $58.000 voordat het in uren afbrokkelde met $16.000. Na een sprong vanaf het laagste punt in twee maanden op 42.000 dollar, is bitcoin nog steeds niet in staat om de meeste verliezen goed te maken, omdat het er niet in slaagt om boven de felbegeerde 50.000 dollar grens te breken. Word lid van de Bitcoin/Cryptocurrency Facebook groep om geen enkel nieuwsbericht te missen en lees hier meer Crypto nieuws. Read the full article

[jurjenkvanderhoek]

EEN HANDBOEK TENEINDE OM HET KUNSTWERK TE KIJKEN

Ze wil me laten kijken als een kunstenaar. Zien door het kunstwerk om het ontstaan te kennen. Of eigenlijk achter de kunst blikken, om het hoekje van de inspiratie en het maakproces. Waarom is het schilderij er, wat is de reden dat het er is. In het informatieve boek "Kijk als een kunstenaar" beantwoordt Monica de Ruiter vragen over de kunst en haar beoefenaars. Want die vragen werden haar zovele gesteld tijdens rondleidingen langs de kunst van het Rijkmuseum in Amsterdam. In de bestaande kunstboeken vind ik veel kijk op kunst maar vrijwel nooit het antwoord op de vraag hoe het kunstwerk gemaakt is. Welke uitdagingen kunstenaars tegenkomen, maar vooral welke middelen de kunstenaar ter beschikking staan om het vak uit te oefenen.

Niet enkel de soorten dragers en de diverse verven, maar zeker ook de emotie die het neemt om het kunstwerk er te laten zijn. Het gevoel speelt een belangrijke rol in het proces van het lege canvas naar de figuratie, het witte papier naar de verbeelding en de schone muur naar de beeltenis - die daar op zal gaan staan naar het heilig moeten van de kunstenaar. Natuurlijk kan ik niet als een kunstenaar kijken als ik dat zelf niet ben, de ogen schieten me tekort, maar De Ruiter neemt mij met haar boek mee de wondere wereld van de kunst in. Ik mag achter het podium backstage meekijken in de keuken. Kan de geuren van linnen, verf en bindmiddel ruiken tussen haar regels door.

Ondertussen, tijdens het lezen ervan, vraag ik mezelf af waar zal ik het boek in mijn kast zetten wanneer ik het uit heb. Plaats ik het in de categorie kunstgeschiedenis. Of tussen de handboeken voor de kunstenaar. Dan wel op alfabet van de kunstenaar bij de kunstboeken. Eigenlijk is het dat alles in één. Het belicht zowel de geschiedenis van de schone kunsten aan de hand van technieken en stijlen, als wel dat het de kunstenaar aan het woord laat. Want met die antwoorden voor ogen kan ik werkelijk kijken als een kunstenaar.

Monica de Ruiter hoort verschillende kunstenaars uit over hun kunst en waarom dit er is en volgens hen moet zijn. Bekende namen in dit wereldje als Olphaert den Otter, Marc Mulders en Michael Raedecker, maar ook voor de massa minder grote meesters zoals Aukje Koks en Rezi van Lankveld. Alle hebben zij een duidelijk verhaal over hun vak en juist deze gesprekken maken het boek tot een waardevol instrument. De techniek, de emotie – vooral dat laatste element is van levensbelang, daardoor kan de kunstenaar alleen overleven in de kunst. Zonder dat wordt het schilderij een nietszeggende plaat voor boven de bank, een dertien in een dozijn uiting. Ook schilders uit vervlogen dagen komen langs in het boek, omdat deze door het werk over hun graf heen veel te vertellen hebben. Ik leer van Vincent, Rembrandt, de gebroeders Van Eyck en Frans Hals. De schildermagie van Johannes Vermeer en het mysterie Piet Mondriaan.

Het boek heeft de allure van een verdiepte blik, in de kunst vanaf de prehistorische start tot vandaag de dag – de finish die maar nooit bereikt wordt want steeds is er een nieuwe stroming die bevaren moet worden. Het begin ligt voor de jaartelling, en kijk ik over de schouder van de naamloze grotschilder mee naar zijn techniek en handvaardigheid. Monica de Ruiter stapt vervolgens met grote stappen door de geschiedenis van de kunst. Want het gaat er haar niet om deze in het spotlicht te zetten, maar dat was is belangrijk voor wat nu is. Wie de vooruitgang in de kunst niet kent zal geen goed oordeel kunnen vellen.

Om me te tonen hoe kunstenaars van naam en faam, van naamloos en virtuoos, naar hun omgeving kijken om er iets mee te doen. Het opent mijn ogen al voordat ik het resultaat in beeld zie, de geschiedenis te kennen geeft grond het scheppen te waarderen. Aan de hand van de diverse technieken die kunstenaars hanteren volg ik het spoor van drager via grondlaag naar de ondertekening. Monica spit voor mij in de grond en keert de aarde voor mijn voeten om. Zo zodat ik doorzie wat er allemaal komt kijken om een schilderij te maken. Wat er in de geschiedenis heeft plaats gevonden, in de stijl is gebeurd om dat kunstwerk te kunnen laten zien wat ik nu in galeries voor hedendaagse kunst kan aantreffen. Het was er niet zomaar, het kent een lange groei en veel experiment van toen tot nu om er te mogen zijn.

Met de ontwikkeling van het schilderen, want daarover gaat het in dit boek vooral, loopt de ontwikkeling van die modder aan dat kwastje gelijk mee. Want is dan de drager gekozen, linnen of hout dan wel steen, vervolgens is er de grondlaag als basis voor de voorstelling. Dat deze zich kan hechten en op de plek blijft. Om een afbeelding in verf te maken wordt eerst een op detail uitgewerkte schets neergezet. Hoe dat precies allemaal in zijn werk gaat hoef ik hier niet te schrijven. De Ruiter heeft dat alles leesbaar beschreven, zonder omhaal van woorden of in kostbare vaktaal.

De diverse verven komen uitermate goed uit de verf. De Ruiter heeft op iedere vraag een antwoord. Niet alleen is het boek voor de argeloze museumbezoeker een voordeel om te lezen, maar ook de kunstenaar zelf zal er iets aan hebben. Wanneer je voor zo'n kunstwerk staat en je bent op dat moment ‘uitgekeken’ op wat je ziet, komen er vragen over ontstaan, het hoe maar vooral het waarom. Wat is de reden dat het schilderij er is zoals het er is. “Kijk als een kunstenaar” is daarom een handboek voor de mens die verder kijkt dan zijn neus lang is in de kunst. En de kunstenaar kan zich met het boek in de hand verdiepen in materialen en technieken. Deze worden gedetailleerd omschreven, en ook hier weer komt haar studie schilderkunst goed van pas. 

Niet alleen diept De Ruiter dus de geschiedenis uit, ook heeft ze met die verschillende kunstenaars een gesprek. Want zoals gezegd zonder de kunstenaar geen kunst. Deze gesprekken zijn eigenlijk het meest waardevol in dit boek. En de manier waarop De Ruiter de kunst en kunstwerken van deze kunstenaars beschrijft. Zij schildert met woorden en eigenlijk heb ik door haar teksten een afbeelding van het omschreven kunstwerk niet meer nodig. Bekijk ik deze, want de meeste zijn wel ter illustratie in het boek afgedrukt, dan is er een blik van herkenning, want haar woorden zeggen dikwijls zoveel meer dan de werken uitbeelden. Natuurlijk is dat bezijden de waarheid, want kunst heeft geen woorden nodig en spreekt voor zich. Maar zou je dan het beeld wel in woorden uitdrukken, dan heeft Monica de Ruiter deze gevonden. Zo is het boek ook nog eens een handboek voor de kunstrecensent.

Kijk als een kunstenaar, van theedoek tot terpentine: hoe schildertechnieken en materialen de kunstgeschiedenis beïnvloeden. Monica de Ruiter bij Meulenhoff Boekerij, 2021.

[toegankelijkgravensteen]

OPEN BRIEF

Toegankelijkheid, ook in het maatschappelijk debat?

Gent 04.03.2021

Met enige verbazing vernemen we in de media dat Vlaams minister van Onroerend Erfgoed Matthias Diependaele (N-VA) op 12 maart zal samenzitten met alle betrokken partijen bij de bouwplannen rond het Gravensteen in Gent. Wij, mensen met een beperking, zijn echter niet op dit overleg uitgenodigd. Nochtans werd de voorbije weken in het kader van deze bouwplannen vaak over ons gesproken en jammer genoeg ook over ons heen gepraat; zelfs beledigingen bleven niet uit. De geplande aanpassingen in functie van toegankelijkheid van het Gravensteen zouden ‘accessoir’ zijn, beweerden kwatongen. Er werd zelfs geopperd dat rolstoelgebruikers er zich maar moeten bij neerleggen dat ze de donjon niet kunnen bereiken, want is dat wel wenselijk: een rolstoel op de top van het Gravensteen? Kunnen rolstoelers niet elders van het zicht op Gent met de drie torens gaan genieten? Want historisch erfgoed is nu eenmaal niet ontworpen voor mensen in een rolstoel. In een land dat inclusie en re-integratie van mensen met een beperking hoog in het vaandel draagt, zit blijkbaar nog lang niet iedereen op hetzelfde spoor.

De Stad Gent is sinds enige tijd met een inhaalbeweging rond toegankelijkheid bezig, zou je kunnen stellen. Cruciaal daarin was de ondertekening van het Toegankelijkheidscharter op 3 december 2019. Het stelt dat ‘in een toegankelijke stad iedereen gelijkwaardig en zelfstandig toegang heeft tot de gebouwen, publieke ruimte, communicatie en dienstverlening’. Als er met andere woorden nieuwe openbare gebouwen opgetrokken worden of bestaande publiekelijk toegankelijke ruimtes worden verbouwd, dan is toegankelijkheid een conditio sine qua non. En daar past het bouwproject van het Gravensteen perfect in het plaatje: het toegangsloket was aan vernieuwing toe en dat is de juiste timing om toegankelijkheid mee in de bouwplannen te betrekken. Universal design, nog voor de eerste stap. Gent heeft daarmee niet het warm water uitgevonden, denk maar aan Barcelona: de Olympische Spelen van 1992 hebben ervoor gezorgd dat de historische binnenstad vlot met een rolstoel te verkennen valt en daar zijn ook mensen die wat minder vlot stappen of mama’s met buggy’s niet rouwig om. Venetië, met de vele bruggetjes, heeft een toegankelijkheidsplan en een rolstoelvriendelijke waterbus, het Colosseum in Rome is makkelijk te bezoeken in een rolstoel en de Acropolis in Athene heeft een lift. Trouwens, de Oude Grieken zijn ons al eeuwenlang voor als het om toegankelijkheid gaat: in sommige tempels werden, meer dan 2300 jaar geleden al, glooiende hellingen aangelegd zodat mensen die geen trappen konden doen of moeilijk te been waren, toch het heiligdom binnen raakten. Historische sites verliezen hun charme niet door ze voor iedereen te ontsluiten. Integendeel, ze evolueren naar een toekomst waarin inclusie geen issue meer hoeft te zijn, maar wel een evidentie. Want toegankelijk historisch erfgoed verhoogt de leefbaarheid in een stad voor elke inwoner in elke levensfase, immers: worden we op zeker ogenblik niet allemààl wat minder mobiel? Historisch erfgoed toegankelijk maken heeft ook niks van doen met mensenmassa’s lokken, integendeel: het betekent dat je minder mensen –ook lokale bewoners- uitsluit van iets wat gemeengoed hoort te zijn, met name publieke gebouwen en sites. Het is een duurzaam antwoord op het toerisme van de toekomst.

Toegegeven, er moet nog wat geschaafd worden als we Gent bovenaan de ranking van toegankelijke steden wensen te krijgen, maar de aanstelling van een toegankelijkheidsambtenaar door de stad, in 2010, was allicht een kantelpunt. En dit bouwproject van het Gravensteen biedt een unieke kans om een historisch gebouw met internationale allure een duurzame toekomst te bieden, namelijk één waarin we iedereen, ongeacht welke fysieke mogelijkheden of belemmeringen, op een warme en gastvrije manier kunnen ontvangen. Een gebouw waarin we iedereen gewoon mens kunnen laten zijn. Laten we deze boot niet missen, en dus allemaal samen rond de tafel zitten om dit belangrijke project te bespreken. Praten met elkaar, in plaats van over elkaar. Niets over ons, zonder ons, zoals de Vlaamse adviesraad handicap stelt. Inclusie dus, ook in het maatschappelijk debat.

Inwoners en bezoekers van Gent met een beperking: 

Krista, Veerle, Katlijn, Kurt, Julie, Ria, Daan, Jacky, Huguette, Ben & Lien, Ilse, Rene, Astrid, Wim, Sandra, Stéphanie, Erbey, Lucie, Ben, André, Ilse, Stefaan, Linde, Matthias, Magda, Dirk, Debbie, Johan, Sofie, Hannes, Nancy, Veerle, Inge, Michael, Hendrik, Joshi, Nadine, Ingrid, Kimberly, Katja, Bert, Inge, Freekje, Jessy, Koen Lodewijk, Viviane en Jean Pierre.