#marta bez

[mostlybrunettes]

[scrollonso]

Scrollonso Brainrot Universe!! Part 2

Lance's boys

-Not including Mick, he'll be mentioned later

-With Este and Ollie being teammates in 2025 it makes sense for Lance to get closer to Ollie and eventually start bringing him around the ranch

-Ollie adores Delilah, and really just babies in general but especially that little curly haired toddler

-Este and Ollie will take Delilah for Lance when he's busy with media duties (Luca usually tagging along because these two are inseperable since they got married)

-Once they took Delilah on the drivers parade and half the grid just sat and listened to her talk to them about her Babbo's crazy brother (Vale is the certified crazy uncle)

-Ollie is super childish, he is a baby yk, so he loves when any of the babies ask him to play

-Este takes Antonio around to run errands sometimes because it attracts HELLA BITCHES. and he loves it!

-Delilah spends so much time with Ollie that she's gotten a little baby british accent

Strollini's boys

-Now Lance and Luca are both pretty close to Jack and Mick, hence why they're both of theirs

-Mick isn't allowed to babysit ANYONE (Antonia, Catalina, or Delilah) without Jack's supervision

-These two have probably fucked about 100 times and gotten confused as two gay dads with triplets just as much

-Not too much to say abt them tbh, just crazy

Luca's girls

-Domi and Marta ARE the lesbians of the group and I stand by this

-Marta's pregnant with their little IVF baby who is gonna be the 3rd baby girl of the group

-Yes, Luca WAS engaged to Marta but they both realized they were too gay to function and cried and said sorry and broke it off

-They're 4lifers tho!! Their babies will get on amazingly because I said so

-Marta taught Luca how to do hair, Domi trying to get Lance to let Luca touch Delilah's hair (she got gum stuck in it once when she was 16 months old and Luca shaved her bald so he doesn't trust him)

-There is not a single straight person in my brainrot world and the wags are no acception

[sztambuch]

//16.11.2022

zablokowałam cię wszędzie wyrzuciłam książki od ciebie i nieczęsto bywam w domu zablokowałam wszędzie i wszystko ale nie twój numer telefonu

na wypadek gdyby ci na myśl przyszło że mam dzisiaj imieniny że ciekawi cię co u mojej mamy że nie możesz beze mnie żyć że możemy to naprawić że za mną tęsknisz

zablokowałam cię wszędzie tak zawodzisz mój rozsądek że zamknęłam drzwi ale serce prosi o jeszcze uchyla je ukradkiem i czeka aż wejdziesz

wejdziesz z butami bez pukania i niepewności bez stania pod drzwiami bez kwiatków i nie jak gdyby w gości

wejdziesz i wszystko na nowo będzie przed nami pokój się wypełni perfumami i parą z czajnika bo jesteś

zablokowałam cię wszędzie prawie wszędzie na wypadek zawieszenia broni czy masz kogoś kto pisze ci wiersze? czy jest ktoś jeszcze? siedzę i myślę dlaczego nie dzwonisz

(+48) dlaczego nie dzwonisz? marta masłyk

[piotrtymcio]

Marta

Canon EOS R6, RF50mm F1.2 L USM

[EN] Marta definitely looks better without the sweater, but today, I have a photo of her in a sweater for you. What can you do?

[PL] Marta zdecydowanie lepiej prezentuje się bez swetra. No ale dziś mam dla was zdjęcie w swetrze. Co zrobić?

[pop-culture-diary]

Królowe rządzą w Warszawie

"Six" Teatr Syrena

Premiera: Warszawa, 9 września 2023

Reżyseria i choreografia: Ewelina Adamska-Porczyk

Scenariusz i muzyka: Toby Marlow i Lucy Moss

Tłumaczenie: Jacek Mikołajczyk

Kostiumy: Krystian Szymczak

Występują: Olga Szomańska, Izabela Pawletko, Marta Burdynowicz, Małgorzata Chruściel, Anna Terpiłowska, Natalia Kujawa, Agnieszka Rose, Marta Skrzypczyńska, Aleksandra Gotowicka

Zespół muzyczny: Agnieszka Szczepaniak, Marta Sobczak, Joanna Dudkowska-Urbaniak, Martyna Sołtysik, Magdalena Czwojda, Katarzyna Garncarek, Monika „Mariliss" Konecka, Joanna Purzycka, Justyna Mikrut, Anita Zawadzka

Zdjęcia: oficjalne materiały promocyjne musicalu "Six" są własnością Teatru Syrena w Warszawie

Tekst pisany na podstawie spektaklu z 10 września 2023 i wywiadu z twórcami z 15 września 2023

Stało się. We wrześniu miała miejsce chyba najbardziej wyczekiwana premiera sezonu (potwierdzone sondażem na Instagramie musicalna.pl) i do Teatru Syrena w Warszawie zawitało sześć angielskich królowych. To pierwsza premiera tego musicalu w kontynentalnej Europie, ogromne osiągnięcie dla polskiej sceny musicalowej i teatru, który jeszcze dziesięć lat temu wcale z musicalów nie słynął.

Ale zacznijmy od początku. „Six” to spektakl o sześciu żonach Henryka VIII, które spotykają się na scenie, by konkurować o tytuł tej, którą ich wspólny mąż najbardziej skrzywdził. Każda z nich wykonuje po jednej piosence, opowiadając o swoim życiu i próbując przekonać koleżanki, że to ona powinny wygrać. Utwory bazują na twórczości najsłynniejszych piosenkarek ostatnich dekad, włączając w to:

Beyoncé (Katarzyna Aragońska),

Avril Lavigne i Lily Allen (Anna Boleyn),

Adele i Sia (Jane Seymour),

Nicki Minaj i Rihanna (Anna z Kleve),

Ariana Grande, Miley Cyrus i Britney Spears (Katarzyna Howard),

Alicia Keys i Emeli Sandé (Katarzyna Parr)

Poza tym panie śpiewają trzy piosenki razem, jedną na początku, jedną w środku i jedną na koniec spektaklu.

Mimo takiego punktu wyjścia, spektakl ma bardzo feministyczny wydźwięk i skupia się na kobiecej solidarności i przepisaniu historii (czy raczej herstorii), tak by odzwierciedlała punkt widzenia królowych, a nie mężczyzny, który je skrzywdził. Jak to panie zastanawiają w pewnym momencie, czy to one są znane z bycia żonami Henryka, czy Henryk z tego, że miał sześć żon?

A co to były żony! Spektakl przedstawia nam sześć wspaniałych, silnych kobiet, które zagrać mogą tylko wspaniałe aktorki. Każda rola wymaga innego stylu śpiewania, a wszystkie panie radzą sobie z nimi brawurowo.

Rozwiedziona: Katarzyna Aragońska (Agnieszka Rose) to hiszpańska księżniczka, pierwsza żona Henryka, którą mąż porzucił po dwudziestu czterech latach małżeństwa. Aragon w wykonaniu Rose aż kipi ze złości, że śmiano ją tak potraktować. Od początku do końca uważa się za jedyną i prawowitą królową i jest w tym wprost wspaniała. Dumna, pewna siebie i królewska, rozstawia swoje rywalki po kątach, ale potrafi też wejść z nimi w przepychanki. Jest przy tym matką i kilka razy w ciągu spektaklu wspomina swoją córkę Marię.

Stracona: Aleksandra Gotowicka powala jako Anna Boleyn, kobieta dla której Henryk się rozwiódł. Jest pełna energii, trochę wulgarna, wkurzona na Henryka, a jednocześnie nieświadoma konsekwencji swoich czynów. Używa swojego ścięcia jako argumentu w każdej kłótni co prowadzi do bardzo zabawnych sytuacji. Boleyn Gotowickiej bawi sposobem bycia i mrocznym poczuciem humoru, ale jest w niej też coś tragicznego, gdy podczas swojej piosenki dociera do niej, że znalazła się w sytuacji bez wyjścia, a przecież chciała się tylko zabawić.

Zgon: Jane Seymour (Marta Burdynowicz), trzecia żona Henryka, która dała mu upragnionego syna i wkrótce potem zmarła. Burdynowicz gra ją jako miłą, ciepłą dziewczynę, która się zakochała i była kochana, a jej tragedia polega na tym, że odeszła w chwili największego szczęścia, co w kółko podkreśla. Potrafi też jednak dogryźć koleżankom, punktując, że Henryk po prawdzie pozbył się niektórych z nich, ale on też nie miał z nimi lekko. Tylko ona dostrzega jego dobre cechy, choć w jej interpretacji można się dopatrzyć drugiego dna, wmawiania sobie, że Henryk to dobry człowiek, byle tylko nie zasłużyć na jego gniew.

Rozwiedziona: Anna z Kleve (Marta Skrzypczyńska) to czwarta żona Henryka, z którą monarcha rozwiódł się, gdy tylko ją zobaczył. Skrzypczyńska perfekcyjnie radzi sobie z zagraniem nonszalanckiej, pewnej siebie królowej, która świetnie zdaje sobie sprawę ze swojej urody i inteligencji. Już w swoim monologu z trudem ukrywa zadowolenie ze swojej sytuacji. Jak sama przyznaje w konkursie nie ma szans, bo jej życie było wspaniałe. Skrzypczyńska gra ją bardzo dziewczęco, szybko tworzy więź z widownią i w widoczny sposób bawi się swoją rolą i powstaje z tego wyzwolona postać, od której moglibyśmy się uczyć pogardy dla tego co myślą o nas inny ludzie.

Stracona: Katarzyna Howard (Anna Terpiłowska) to piąta żona, która zginęła z ręki męża w wieku 19 lat. Zaczyna swoją piosenkę jako kobieta pewna swej urody i tego jak działa na mężczyzn. Sprawia wrażenie jakby kontrolowała sytuację, ale podając swój wiek zdradza prawdę. Terpiłowska bardzo dobrze oddaje zagubienie młodej dziewczyny, która wciąż szuka tej jednej osoby, która naprawdę ją pokocha, coraz mniej wierząc, że to możliwe. Ale prawdziwe mistrzostwo osiąga pod koniec piosenki, łącząc perfekcyjny wokal z szczerym przedstawieniem zaszczutej, osaczonej kobiety, od której wszyscy mężczyźni w jej życiu chcieli tylko jednego.

Wdowa po: Rywalizację kończy (na wiele sposobów) Katarzyna Parr, ostatnia żona, ta która przeżyła Henryka. Natalia Kujawa kreuje Parr na kobietę zrezygnowaną, świadomą swojej sytuacji i braku wyboru wobec królewskich oświadczyn. Z biegiem piosenki nabiera zadziorności, szczególnie, gdy roztacza przed nami wizję tego co mogłoby się stać, gdyby odmówiła. Szybko wraca do rzeczywistości, ale nawet wtedy stara się przekonać swoje koleżanki i widownię, że to nie o Henryku powinny mówić. Śpiewa o tym czego sama dokonała, a z czym on nie miał nic wspólnego. To też pierwsza z królowych, która jest przeciwna całemu konkursowi i pociąga za sobą koleżanki, zostając ich swoistą przywódczynią.

Doceniam zamysł stojący za zaprojektowanymi przez Krystiana Szymczaka kostiumami polskich królowych. Choć są jedyne w swoim rodzaju, wykonane z błyszczących materiałów i nawiązują do mody z epoki (chociażby podczas dodanie peleryn) jednocześnie można w nich rozpoznać elementy garderoby, które ma w swojej szafie wiele współczesnych kobiet: spodnie garniturowe, kamizelki, topy czy kostiumy biznesowe. Dzięki temu postaci historyczne nie tylko przemawiają do nas współczesnym głosem, ale i wyglądają jak my. Niestety, choć bardzo dobrze przemyślane, kostiumy nie prezentują się zbyt imponująco, a już na pewno źle wypadają w porównaniu z oryginalnymi projektami z West Endu.

Królowe przebierają się tylko na „Dom Holbeina”, a ich nowe kostiumy bardzo ładnie pokazują je jako jeden zespół. Jednocześnie są dostosowane do wymogów aktorek. Każda z postaci ma też swój własny kolor. Aragon prezentuje się królewsko w złotym kostiumie godnym królowej albo prezeski wielkiej firmy. Zachwyca Boleyn i jej zielona sukienka połączona ze skórzaną kurtką. Budzi wrażenie śnieżnobiała suknia Seymour. Kleve prowokuje we wściekło czerwonym kombinezonie. Uwodzi Howard w różu, ze stylizowaną na epokę spódnicą. Lśni w czasem tylko przypominającym wdowią czerń granacie Parr.

Te same kolory zostały też zastosowane przy oświetleniu, a gdy podczas finałowej sceny świecą obok siebie, każdy na swoją królową, wrażenie jest naprawdę powalające. Jestem pod ogólnym wrażeniem całej reżyserii światła, która działa wprost perfekcyjnie, czasem nawiązując też do słynnych klipów artystek, na których twórczości bazują piosenki.

Spektakl jest wystawiany przy minimalnej scenografii, trafnie nawiązującej do wystroju studia telewizyjnego, z widocznym zespołem muzycznym, który zostaje przedstawiony jako damy dworu królowych i stanowi wsparcie zarówno muzyczne jak i mentalne dla swoich królowych.

„Six” to o tyle nietypowy musical, że jego reżyserka (Ewelina Adamska-Porczyk) jest jednocześnie jego choreografką. Każdy ruch perfekcyjnie pasuje do sytuacji, niesie w sobie ogromną energię, jest ciekawy i dokładnie przemyślany. Pomaga też pokazać Szóstkę jako zespół, mimo ciągłej rywalizacji, bo w większości utworów królowe pełnią rolę chórzystek i tancerek drugiego planu, podczas gdy ich koleżanka przeżywa swoją chwilę w blasku reflektorów. Bawią też nawiązania do niemieckiej kultury i historii podczas utworu „Dom Holbeina”.

Muszę jednak przyznać, że największe wrażenie zrobiła na mnie choreografia przy piosence Katarzyny Howard, „Wszystko czego chcesz”. Choreografia pozostaje praktycznie taka sama przy każdym refrenie, ale w miarę zmiany nastroju piosenki i podejścia królowej do opisywanej sytuacji, ruch sceniczny zaczyna wybrzmiewać zupełnie inaczej. Tancerki już nie są dla niej wsparciem, lecz osaczają ją i stają się dla niej klatką.

Nie byłabym sobą, gdybym nie wspomniała o tłumaczeniu. Jacek Mikołajczyk stanął przed bardzo trudnym zadaniem, bo jego przekład musicalu „Six” nie jest niestety pierwszym w polskim świecie musicalowym i porównywania po prostu nie da się uniknąć. To powiedziawszy, moim zdaniem tłumaczenie Teatru Syrena stanęło na wysokości zadania. Po pierwsze, bardzo dobrze oddaje tekst oryginału. Jest też zgrabne, płynne i zabawne, zachowując humor, nawet ten nieco bardziej pikantny. Zachwycają nawiązania do polskiej kultury (Arka Tudorów czy Ladies Pank), które zastąpiły hermetyczne lub językowe żarty. Można powątpiewać, czy w dzisiejszych czasach wszyscy widzowie kojarzą Arkę Noego, ale i brak skojarzenia nie zniszczy żartu.

Oczywiście, coś takiego jak tłumaczenie idealne po prostu nie może istnieć. W każdym muszą pojawić się jakieś zgrzyty, lub frazy, które nie każdemu się spodobają. Tak jest też i tutaj, szczególnie kłopotliwa okazała się piosenka Anny Boleyn. Zastanawia ilość anglicyzmów, które pojawiają się w tłumaczeniu i mogą utrudnić zrozumienie całości. To powiedziawszy, jak widziałam "Six" tuż po premierze i wcale bym się nie zdziwiła, gdyby jeszcze pojawiły się kosmetyczne zmiany w tekście lub interpretacji.

Na koniec chciałabym się odnieść do kampanii reklamowej „Six”. Przeprowadzono ją w większości poprzez social-media, co moim zdaniem było fenomenalnym wyborem przez wzgląd na docelową widownię. Przez kilka tygodni prowadzących do premiery mogliśmy podziwiać materiały zza kulisów, poznawać bliżej obsadę i szczegóły jej pracy. Po premierze Teatr Syrena wypuścił też serię krótkich filmików, w których aktorki opowiadają o swoich królowych i przybliżają ich historię. Polskie „Six” zostało też zauważone przez światowy fandom musicalu, a niektóre aktorki tymczasowo przejmowały kontrolę nad jednym z największych fanpejdży „Six” na Instagramie. Biorąc pod uwagę odzew i fakt, że bilety są wykupione na kilka miesięcy do przodu, kampania zdaje się spełniać swoje zadanie i to bez obklejania połowy miasta plakatami.

Niesamowicie się cieszę, że Teatr Syrena podjął się trudnego zadania jakim jest przeniesienie „Six” na polską scenę i sadzę, że zrobił to w naprawdę mistrzowski sposób. Wszystkie elementy spektaklu perfekcyjnie do siebie pasują i składają się w spójną całość, dostarczając widzowi historię sześciu silnych kobiet, które jednoczą się w próbie przejęcia narracji. Wbrew wrażeniu jakie można odnieść czytając streszczenie, „Six” nie jest spektaklem historycznym, ale bardzo współczesnym, przedstawiającym bohaterki, które równie dobrze mogłyby żyć teraz. Wersja „Six” wystawiana na deskach Teatru Syrena kładzie jeszcze większy nacisk na ten aspekt, chociażby poprzez kostiumy, dzięki którym jeszcze łatwiej jest ujrzeć siebie w którejś z królowych.

Dodatkowo jest to spektakl, na którym widz po prostu świetnie się bawi w rytm chwytliwych piosenek śpiewanych przez świetne wokalistki. Jak na razie widziałam go tylko raz, ale zamierzam to jak najszybciej zmienić, bo to w tym momencie jedna z najlepszych pozycji na warszawskiej scenie musicalowej.

Ale to tylko moja opinia, a ja nie jestem obiektywna.

[palegreendream]

"Nama u Ilici, nisam znala"

Gledam očima A ne vidim Moj razum Je ugašem Gledam uokolo Ali uistinu gledam pravo Za tobom čežam, tebi se divim A gdje mene ima u tvojoj priči? Ne znaš ni tko sam!

Tko me nauči, tko me na ovaj svijet stavi Da lutam Neprestano, bespovratno Bolje da nikada nije Neda mi da živim, lancima ja vezana sam za vas svagda Nije krivica samo na meni Sloboda moja u vašoj je šaci Ja ne mogu biti ono sto želim Bez da me i vlastita krv degradira i uništava Omalovažava! Bolje da ti nisam sestra! Želim da ti nikad nisam postala kćer Jer vaš um zatvoren je Kao i moj Ali na suprotnoj strani svemira Dišemo.

Ja sama sam Ovdje nitko da me poštuje I vidi koliko vrijedim Pa čak ni sama ja Teško mi bude Ali kako nitko nikada Marta, samo ti ostaješ Da ovdje u Osijeku Sama na svijetu Voliš sebe I uzdižeš se iznad boga! Pa neka Ko da ga i ima Sve je samo puka izmišljotina i strah Od zla, kojemu drugo ime je čovjek I sebe vrjednuj Marta Sebe kroz život vodiš Otvori svoj um, razum upali Izgori! Da kada po kamenjaru hodaš Spotičeš se i iskrivljuješ gležnjeve Pa makar puzeći kao da se predaješ Zoolopisu krvavom Ne izdahneš Ne stopiš se s njim.

1332024

[astrolognevenkablazik]

Bez mira u tebi, nema mira ni oko tebe... Venera konjunkcija Pluton

Bez mira u tebi, nema mira ni oko tebe… Venera konjunkcija Pluton

Poslednji put kada su se tranzitna Venera i Pluton družili preko aspekta konjunkcije, bilo je ove godine 03. Marta na 27° Jarca. Ove 2022 godine, tj tačnije 01. Januara 2023 u 06h24am, njih dvoje će se opet družiti na istom stepenu, 27° Jarca, samo što sada će im društvo praviti retrogradni Merkur (za razliku od Marta kada im je društvo pravio Mars) Nedavno Venera je imala aspekt i sa Merkurom…

[autoservissamed]

Car Service Samed - Autoservis Samed - Stjepan Polje - Bećir Škrebo - Samed Škrebo - Amir Hadžić - Napad​

Dana 20. aprila 2022. godine poslao sam svoj automobil "Audi A6 4F" na popravak odnosno zamjenu lanca na motoru, kako je meni tada bilo poznato odnosno objašnjeno.

Autoservis u koji sam poslao auto je "Car Service Samed" koji se nalazi na lokaciji Stjepan Polje bb, 75324 a čiji vlasnik je čovjek po imenu Bećir Škrebo.

Tog čovjeka sam upoznao skoro dva mjeseca ranije, tačnije početkom marta, kada sam također imao kvar na mjenjaču, te sam morao mijenjati kompletan dio i vodeći se tim prethodnim iskustvom, odlučio sam da i zamjenu lanca obavim u istom autoservisu.

Dakle, otprilike 6-7 dana nakon odvoženja auta, zainteresovao sam se da li ima kakvih novih informacija, te sam se javio na Viber gore pomenutoj osobi, jer bilo je potrebno i da on potvrdi konačnu cijenu popravka koja je trebala biti između 1500 i 1800 KM kako je prvobitno rečeno.

Međutim dobio sam odgovor na Viberu da on "mora izvaditi cijeli motor da bi napravio konačnu procjenu cijene popravka" - Mislio sam; "možda je gužva, ima čovjek dosta posla i ne može to tako brzo. Nema problema, svejedno mi auto nije potrebno - biće kad bude!".

Prolazi još jedna sedmica i ja se ponovo javljam na Viber sa istim pitanjem, i tada saznajem da mi "neće moć bit ni 2.000 KM, a možda ni 3.000 KM", što je onako informacija koja zna da popravi dan ali šta je tu je, međutim na pitanje "kad bi to moglo" odgovor je bio da "on mora izvaditi motor pa će onda znati".

U te dvije-tri sedmice često sam znao proći tim pravcem i činilo se kao da se auto ne pomijera sa mjesta gdje je prvobitno dovučen i ostavljen.

Mom ocu je također bilo čudno što se popravak auta toliko odužio, te je nakon nekih petnaestak dana odlučio da svrati i pita majstora dokle je došlo i o čemu se radi. Između ostalog, majstor mu je rekao "ako imaš para da poguraš - ubrzaćemo postupak", međutim ja to saznajem tek kasnije.

Nakon što je prošla treća sedmica, ja se ponovo javim i opet sa istim pitanjem, jer već polako cijela priča počinje da gubi smisao. Ponovo dobijam odgovor da on mora izvadit' motor da bi znao, ali ovaj put ima i informacija da mi vjerovatno neće moć' bit' ni 4.000 KM.

E tu mi je već polako počelo bit' sumnjivo da možda sanjam. Sačekam još otprilike sedmicu dana, dakle oko mjesec dana čekanja, razvlačenja, odgađanja - ničega.

Vidim da nema svrhe pisati, sjednemo žena i ja sa njenim ocem u njegovo auto i odemo do tog autoservisa da vidimo o čemu se radi.

Kada smo stigli, auto je naravno i dalje bilo na istom mjestu, te se najvjerovatnije cijelo vrijeme nije ni pomjerilo s mjesta.

Kada sam počeo ispitivati oko auta, svaki odgovor bio je nedefinisan u smislu da ni u jednom momentu ja nisam dobio nijedan odgovor, već samo neki nedoršeni odgovor; ne znam, možda, moguće.

I u tom momentu ga pitam, pa dobro - da li ti hoćeš uopšte da popraviš auto, ili si ga onako samo držao kod sebe iz razloga da ja budem bez auta što duže? -Više se ni ne sjećam da li je rekao "Pa eto" ili je samo šutio i nijemo gledao, stvarno se ne mogu sjetiti.

U tom momentu, isfrustriran činjenicom da već mjesec dana čekam auto, izgovorim mu rečenicu; "Pa dobro, ako je već tako kako jest, ja ću fino sastavit ljudima objavu na internetu o tome šta mi se desilo, da ne bi još ko ovako izgubio pare i bio oštećen ko ja".

On meni na to izgovara; "Već si ti tamo objavljivao" aludirajući na moje objave na Facebooku vezane za SDA stranku.

Ja na to dodam "Aha, znači o tome se radi, ti zapravo nikad nisi ni htio popravit ovo auto, dobro da znam, da dodam kad budem objavljivo".

Na to on meni kaže; "Šta ćeš ti, ima da te zapalim, ima da te nema".

U tom momentu pokušavamo da stupimo u fizički sukob, međutim moj punac to ne dopušta, nažalost.

Odlazim do auta sa kojim smo došli, imajući misli da nema od toga ništa ovdje i da moram tražiti nekog drugog za popravak.

Sjedam u auto, palim cigaretu i bacam pogled prema njima, te ugledam kako on upravo podiže ruku i hoće da udari moju suprugu, onako agresivno sa bijesom u očima.

U meni nailazi potpuno pomračenje. Izlazim iz automobila i pitam ga; "Hoćeš li da ti pohlupam sad ovo ovdje sve?", na šta nisam dobio nikakav odgovor tako da sam nastavio svoju putanju prema njemu, međutim opet moj punac nije dao da dođe do sukoba, nažalost.

Tu smo se razišli, te otišli u policiju da prijavimo događaj. Također nazvali smo šlep službu da preveze auto na drugu lokaciju.

Iste noći, moj punac dobio je telefonski poziv od istog ovog čovjeka, te između ostalog postavio mu je pitanje (misleći na mene); "Jel on zna da mu ja mogu poslat ove drogere da mu zapale sve?".

Želim samo da vas prijateljski posavjetujem da izbjegavate ovaj autoservis kako ne biste imali sličnih problema. Hvala na čitanju.

[scrollonso]

wlw marcmarc save me wlw marcmarc

[polskie-zdania]

Obudziła się. Na dzień dobry poczuła ból rozlewający jej się po klatce piersiowej. Usiadła na skraju łóżka i obróciła się za siebie. Spał. Po cichu wymknęła się z pokoju i zeszła w dół po schodach. Pomiędzy 5 a 6 stopniem łzy napłynęły jej do oczu w takiej ilości, że w ostatniej chwili chwyciła się poręczy. Zgubiła ich kilka na trasie do kuchni, następnie przy ekspresie do kawy oraz na drewnianej podłodze korytarza. Usiadła na tarasie. "Mam dość." - pomyślała. Rozpłakała się. I pomimo, że nie był to pierwszy raz w ostatnich kilku miesiącach, to jednak ważyły jej te łzy o kilka ton więcej, niż jeszcze jakiś czas temu. To nie było takie proste. Kochali się. Szczerze się kochali i cały dramat tkwił w tym, że to naprawdę często nie wystarcza. Czuła niesprawiedliwość. Może nie byli szyci sobie na miarę, ale kto był? Przecież tyle rzeczy się zgadzało, tyle było wspólnych, tyle było tylko ich i nikogo innego już nigdy nie będzie. Czy czuła się szczęśliwa? Nie. Już dłuższy czas. Dłuższy czas także robiła wszystko, by tego nie czuć. "Jestem szczęśliwa." - powtarzała. "Jestem!". Rzeczy odsuwa się od siebie, jeśli doskonale wiemy, że będzie trzeba coś z nimi zrobić, a nie wiemy co. Ona nie wiedziała. Siedziała na tarasie z kawą i czuła jak bardzo nie jest szczęśliwa. Nie miała pojęcia, co powinna z tym teraz zrobić. Na pewno nie mogła sobie zarzucić, że nie próbowała. Czy on czuł to samo? Tak, chyba. Codziennie przytulali się jakby bezradnie i czuć było tę bezradność w ich ramionach. Rozejrzała się po tarasie. W lewym rogu zobaczyła piknik, który zorganizował dla niej, gdy się tu wprowadzili. W prawym jego, uśmiechniętego, który właśnie pokazywał jej, że zasadził dla niej jej ulubione kwiaty. Tego samego dnia pomyślała sobie, że niczego nie jest tak pewna, jak tego, że to na zawsze. Spojrzała przed siebie. "Siedzę tu ostatni raz" - pomyślała i poczuła obezwładniającą nieuchronność rzeczy. Cały czas była pewna, że jeśli już dojdzie do tego dnia, nadejdzie wtedy wielka wichura i zawalą się wszystkie budynki na ich osiedlu. Okazało się jednak, że było dziś całkiem przyjemnie. Poranne słońce delikatnie ogrzewało jej skórę, a z oddali nie było słychać żadnych niepokojących dźwięków. Całe życie myślała, że utracona miłość drze się jak zarzynany kot i wyrywa w popłochu, tymczasem jej miłość tkwiła w niej nieruchomo i milczała. Czasami odchodzi się po cichu. Czasami miłość kończy swój żywot po prostu gasnąc. Wyobraziła sobie ich razem w pomieszczeniu, w którym stopniowo robi się coraz ciemniej. Jeszcze jakiś czas temu bez problemu odnajdywała jego rękę, a teraz z trudem dostrzegała kontur jego postaci. "Dlaczego bywa, że miłość to za mało?" - rzuciła pytanie w eter swojej głowy. Czuła, że przegrali. Przecież obiecali sobie, że z nimi tak nie będzie. Porażka przysiadła obok niej, milcząc, tak jak cała reszta. Było gdzieś koło 8:47, gdy jej miłość dokonała ostatniego tchnienia. Zamknęła oczy i wzięła głęboki wdech. "Czas ruszać." - powiedziała.

Marta Kostrzyńska

polskie-zdania.pl

[nutraexperts]

HERSOLUTION: ZÍSKAJTE VIAC RADOSTI ZO SEXU! 💖

V poslednej dobe sa stále viac ľudí stretáva s problémom hersolution.

Často sa pýtame, čo vlastne môžeme urobiť pre zlepšenie zdravia našich vlasov a zabránenie ich vypadávaniu.

Možno ste už skúsili rôzne prípravky bez úspechu a cítite frustráciu.

Ale čo ak existuje riešenie, ktoré naozaj funguje?

S hersolution máte šancu obnoviť svoju dôveru a vrátiť lesk svojim vlasom.

Poďme sa pozrieť na to, ako vám táto inovácia môže pomôcť!

👉 KÚPTE HERSOLUTION NA OFICIÁLNEJ STRÁNKE

Hersolution: Pre Ženy, Ktoré Hľadajú Zmenu

Keď sa zamyslíte nad svojím zdravím, čo vás najviac trápi?

Možno je to únava, nedostatok energie alebo pocit, že niečo nie je v poriadku.

Ja som tam bol.

Ale dnes vám chcem povedať o Hersolution a o tom, ako môže zmeniť váš život.

Čo Je Hersolution?

Hersolution je doplnok stravy navrhnutý špeciálne pre ženy.

Pomáha riešiť problémy s hormonálnou rovnováhou a zlepšuje celkové zdravie.

Je to produkt, ktorý sa zameriava na potreby žien vo všetkých vekových skupinách.

Ako Hersolution Pomáha?

Zvýšenie Energie: Mnoho žien hovorí o tom, ako im Hersolution pomohlo cítiť sa energickejšie.

Podpora Hormónov: Ak máte pocit, že vaše hormóny sú mimo kontroly, tento produkt vám môže pomôcť stabilizovať ich hladiny.

Zlepšenie Nálady: Keď sa cítite lepšie fyzicky, ovplyvňuje to aj vašu psychológiu.

Príbeh Jany (32 rokov) hovorí za všetko:

"Po 6 mesiacoch užívania Hersolution som si všimla obrovský rozdiel. Mám viac energie a moje nálady sú stabilnejšie."

Prečo Si Vybrať Hersolution?

Na trhu je množstvo produktov, ale čo robí Hersolution výnimočným?

Prírodné Zloženie: Obsahuje iba prírodné ingrediencie bez umelých prísad.

Testované a Overené: Výrobca zabezpečuje kvalitu a efektivitu produktu prostredníctvom testovania.

Jednoduché Užitie: Stačí užívať jednu kapsulu denne a môžete vidieť výsledky.

Marta (28 rokov) dodáva:

"Súčasne s užívaním som začala cvičiť a výsledky sú neuveriteľné! Cítim sa skvele."

Kto Môže Využiť Hersolution?

Každá žena môže profitovať z účinkov Hersolution, či už ste matka v domácnosti alebo pracujúca profesionálka.

Niektoré konkrétne situácie zahŕňajú:

Po pôrode

Menopauza

Stresové obdobia

Všetky tieto fázy môžu mať negatívny dopad na vaše zdravie.

Ako Užívať Hersolution?

Užívanie je jednoduché:

Jedna kapsula denne s jedlom.

Pite dostatok vody na podporu vstrebávania.

Pamätajte si: pravidelnosť je kľúčová!

Čo Ďalej Očakávať?

Pri pravidelnom užívaní môžete očakávať:

Zvýšenú vitalitu

Lepší spánok

Stabilnejšiu náladu

Jana opäť dodáva:

"Dnes mám viac sebavedomia a som šťastná so svojou postavou."

Záver: Prečo Čakať?

Ak hľadáte spôsob, ako zlepšiť svoje zdravie a pohodu, dajte šancu Hersolution.

Nezabudnite: investícia do seba je tou najdôležitejšou investíciou.

Nenechajte si ujsť túto príležitosť na zmenu.

👉 KÚPTE HERSOLUTION PRE ZVÝŠENIE TÚŽBY

FAQ

Aké je zloženie produktu HerSolution?

HerSolution obsahuje prírodné ingrediencie, ktoré podporujú zdravie žien. Obsahuje bylinky a vitamíny, ktoré sú známe svojimi pozitívnymi účinkami na libido a hormonálnu rovnováhu.

Ako dlho trvá, kým uvidím výsledky?

Každý je iný, ale väčšina žien začína pozorovať zmeny po niekoľkých týždňoch pravidelného užívania. Odporúčam byť trpezlivá a sledovať svoje pocity.

Je HerSolution bezpečný pre všetky ženy?

Áno, HerSolution je vyrobený z prírodných ingrediencií a je považovaný za bezpečný pre väčšinu žien. Ak máte akékoľvek zdravotné problémy alebo užívate lieky, vždy je dobré poradiť sa so svojím lekárom.

Môžem kombinovať HerSolution s inými doplnkami?

Vo väčšine prípadov áno, ale každý doplnok môže mať rôzne interakcie. Pre istotu by bolo najlepšie skontrolovať s odborníkom na výživu alebo lekárom.

Kde môžem kúpiť HerSolution?

HerSolution sa dá zakúpiť online na oficiálnych stránkach alebo v overených obchodoch so zdravou výživou. Dávajte si pozor na neoficiálne zdroje.

Má HerSolution nejaké vedľajšie účinky?

Väčšina užívateliek hlási minimálne vedľajšie účinky. Vždy je však dobré sledovať reakciu svojho tela a prestať užívať, ak sa objavia nepríjemnosti.

Aké sú odporúčané dávky HerSolution?

Odporúča sa užívať dve kapsuly denne s jedlom. Držte sa pokynov na obale a nezabudnite piť dostatok vody.

Môže mi HerSolution pomôcť pri menopauze?

Mnohé ženy hlásia zlepšenie symptómov menopauzy po užívaní tohto produktu. Je to kvôli jeho schopnosti podporiť hormonálnu rovnováhu a libido.

Je potrebné používať HerSolution dlhodobo?

Pre dosiahnutie najlepších výsledkov sa odporúča pravidelný dlhodobý príjem. Pokračovanie v užívaní môže pomôcť udržať stabilitu hormónov a energiu.

Môžem používať HerSolution aj počas tehotenstva alebo dojčenia?

Niektoré ingrediencie nemusia byť vhodné počas tehotenstva alebo dojčenia. Pred použitím by ste mali konzultovať so svojim lekárom ohľadom bezpečnosti produktu.

👉 KÚPTE HERSOLUTION A ZLEPŠITE SVOJ ŽIVOT

[miastaslow]

Plebiscyt w Kielcach - wybraliśmy najlepszą ze stu wspólnie przeczytanych lektur

Za nami już sto wspólnie przeczytanych książek! Uczestnicy spotkań i sympatycy kieleckiego Klubu z Kawą nad Książką wspólnie wybrali najlepsze z lektur, z jakimi mierzyliśmy się w naszym klubie. Oto podsumowanie oddanych głosów!

Niekwestionowanym zwycięzcą okazała się nasza setna wspólna lektura, czyli Pan Lodowego Ogrodu. Tom 1 Jarosława Grzędowicza. Zaraz za Grzędowiczem, z równą ilością głosów i wynikiem drugiego miejsca, uplasowały się dwie powieści napisane przez kobiety: nieco metaforyczny Sen o okapi Mariany Leky oraz Gdzie śpiewają raki Delii Owens.

Na podium uplasowała się również szkolna lektura, czyli Lalka Bolesława Prusa! Co każe przemyśleć wszechobecną krytykę listy lektur w liceach. :-) Mamy nadzieję, że zgadzacie się z prezentowanymi wynikami. A może mieliście innych faworytów? Podzielcie się z nami swoimi typami!

Kasia Leśniak

Poniżej prezentujemy listę wszystkich przeczytanych wspólnie lektur, biorących udział w plebiscycie:

1. Lekcje pana Kuki, Radek Knapp 2. Dopóki mamy twarze, Clive Staples Lewis 3. Szopka, Zośka Papużanka 4. Korzenie, Alex Haley 5. Poszukiwacze muszelek, Rosamunde Pilcher 6. Bez mojej zgody, Jodi Picoult 7. Smilla w labiryntach śniegu, Peter Hᴓeg 8. Księżniczka z lodu, Camilla Läckberg 9. Dzień, noc i pora niczyja, Ewa Nowacka 10. Miłość w czasach zarazy, Gabriel García Márquez 11. Dom dzienny, dom nocny Olga Tokarczuk 12. Ciemno, prawie noc, Joanna Bator 13. Grek Zorba, Nikos Kazantzakis 14. Szklany klosz, Sylvia Plath 15. Lolita, Vladimir Nabokov 16. Grona gniewu, John Steinbeck 17. Mnich. Romans grozy, Matthew Gregory Lewis 18. Brühl, Józef Ignacy Kraszewski 19. Kwiaty dla Algernona, Daniel Keyes 20. Wielki Gatsby, Francis Scott Fitzgerald 21. Analfabetka, która potrafiła liczyć, Jonas Jonasson 22. Na południe od granicy, na zachód od słońca, Haruki Murakami 23. Szum, Magdalena Tulli 24. Tak sobie myślę..., Jerzy Stuhr 25. Głowa Niobe, Marta Guzowska 26. Pochwała macochy, Mario Vargas Llosa 27. Odwrotniak, Jakub Małecki 28. Po prostu bądź, Magdalena Witkiewicz 29. Masakra, Krzysztof Varga 30. Słowik, Kristin Hannah 31. Ślady, Jakub Małecki 32. Bodo wśród gwiazd, Anna Mieszkowska 33. Czarna bezgwiezdna noc, Stephen King 34. Morderstwo w Orient Expressie, Agatha Christie 35. Czerwona jaskółka, Jason Matthews 36. Tonąca Ruth, Christina Schwarz 37. Ulisses, James Joyce 38. Kobieta w oknie, A. J. Finn 39. Gra w klasy, Julio Cortázar 40. Istota zła, Luca D'Andrea 41. Wielka samotność, Kristin Hannah 42. Patrick Melrose, Edward St Aubyn 43. Listy do pałacu, Jorge Díaz 44. Gwiazdozbiór Psa, Peter Heller 45. Hipopotam, Stephen Fry 46. Siedem sióstr, Lucinda Riley 47. Miłośnik wulkanów, Susan Sontag 48. Tożsamość, Milan Kundera 49. Narcyz i Złotousty, Herman Hesse 50. Iluzjonista, Remigiusz Mróz 51. Lawendowy pył, Danuta Marcinkowska, Ewa Marcinkowska-Schmidt i Klaudyna Schmidt 52. Bez skrupułów, Harlan Coben 53. Maria i Magdalena, Magdalena Samozwaniec 54. Szadź, Igor Brejdygant 55. Wodny nóż, Paolo Bacigalupi 56. Rysa, Igor Brejdygant 57. Pantaleon i wizytantki, Mario Vargas Llosa 58. Gambit królowej, Walter Tevis 59. Klucze królestwa, Archibald Joseph Cronin 60. Miasto niedźwiedzia, Fredrik Backman 61. Tajemniczy przybysz, Mark Twain 62. Tato, William Wharton 63. Gra szklanych paciorków, Herman Hesse 64. Gdzie śpiewają raki, Delia Owens 65. Ludzie na drzewach, Hanya Yanagihara 66. Lalka, Bolesław Prus 67. Wszystko za Everest, Jon Krakauer 68. Domofon, Zygmunt Miłoszewski 69. Jeździec miedziany, Paullina Simons 70. Biała wilczyca, Theresa Révay 71. Kamienny anioł, Katherine Scholes 72. Piękne kłamstwa, Lisa Unger 73. Przygody dobrego wojaka Szwejka podczas wojny światowej, Jaroslav Hašek 74. Żniwa zła, Robert Galbraith 75. Dotknięcie ziemi, Rani Manicka 76. Biegnąca z wilkami, Clarissa Pinkola Estés 77. Lektor, Bernhard Schlink 78. Dygot, Jakub Małecki 79. Siódme wtajemniczenie, Edmund Niziurski 80. Kirke, Madeline Miller 81. Dzieci północy, Salman Rushdie 82. W ciemnej dolinie. Rodzinna tragedia i tajemnica schizofrenii, Robert Kolker 83. Lot ćmy, Ken Follett 84. Światy wzniesiemy nowe, Urszula Jabłońska 85. Czego pragnie kobieta, Zbigniew Lew-Starowicz i Krystyna Romanowska 86. Diabeł, którego znasz. Psychiatria sądowa bez tajemnic, Gwen Adshead i Eileen Horne 87. Azazel, Izaac Asimov 88. Bogowie, groby i uczeni. Powieść o archeologii, C. W. Ceram 89. Wyspa dnia poprzedniego, Umberto Eco 90. Dobry wilk. Tragedia w szwedzkim zoo, Lars Berge 91. Zanim wystygnie kawa, Toshikazu Kawaguchi 92. Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję, Mateusz Pakuła 93. Zatoka Francuza, Daphne du Maurier 94. Sen o okapi, Mariana Leky 95. Dożywocie, Marta Kisiel 96. Droga do zapomnienia, Eric Lomax 97. Petersburg. Miasto snu, Joanna Czeczott 98. Nie zaczęło się od ciebie. Jak dziedziczona trauma wpływa na to, kim jesteśmy i jak zakończyć ten proces, Mark Wolynn 99. Miasto Śniących Książek. Powieść z Camonii autorstwa Hildegunsta Rzebiarza Mitów, Walter Moers 100. Pan Lodowego Ogrodu. Tom 1, Jarosław Grzędowicz

[cheddaver]

e sad se stvarno ne zajebavam, pa fejs mi je totalno za sve to... jos bih mogla da celu proslost strpam u neke albume... od kulina bana... i da sherujem i pisem tako neke gluposti. ono sto me tu nervira je ta povezanost. zato mi je Line bio idealan, znaci to je neverovatno koliko sam se sjebala od kad njega nemam. nemam gde da se izrazim, a da ne razmisljam o tome da li ce neko da lajkuje, komentarise, itd. toliko mi je prijao. jer kao razmisljam o socijalnim mrezama i potpuno zaboravljam i zanemarujem fejs. ima tu uvek jos po nesto, ali fejs je fejs. mada mnogo je komplikovan, mnogo je naporan, ne snalazim se, oduzima mnogo energije. nikad nisam volela fejs. aktivno se koristi vise od 15 godina, tada kada sam se ja povukla iz zivota... svi su tamo, sem mene. i onaj blog sam pisala koji su isto obrisali, ceo sajt. tako da ne znam. ovaj Lux lik... mislim ne znam... whats the point of life if you cant share it all on social media? jel tako??? sta ce ova mucena sandra da izmisli, osmisli, uklopi... pa jebote zar nema nesto slicnon fejsu???????????????????

evo snapchat, pintrest, telegram i to je to... reddit? izgleda ipak zaista samo fejs. i npr, sta bi bilo moguce... ako kupim jos jedan broj, telenor recimo, nebitno... imam jos jedan aparat, i tu stavim fejs. nije mi vezan za 06448... ili mogu i ovaj sadasnji nalog. mozda je tako najjednostavnije. problematika je samo u tome sto na ovom sada fonu ne mogu da instaliram fejs jer je star i prebukiran. sem fejsa, to su ti insta, tumblr, fet, bla bla... ma ne znam bre u picku materinu. da li ce ova danas dolaziti???????????????????? cudna je likusa, imam neki osecaaj da nesto nece bas biti ok...

i pesma, illuminate! e da, ovakav blog za nesto intimnije... ne bas za share sa svima... nemam pojma. inace od Luxa nista, u nekom ozbiljnijem smislu, na duze staze, i tako to... opet mi se Boki vracao u vugla, i tu nemam mira, to je tako. nedostaje mi. da ne zaboravim da kupim color sampon ali bas tamni recimo... i ako sse ispere, nije strasno. odnosno ne ostaje ono teme sedo i jadno...

sad definitivno kucam da ovo popunjavam i da malo nervozu resavam... pesma... koja me definise, koja je spark u pitchu, igra mraka i zvezda, jer ja sam sunce, ja sam zvezda, ja sam bog, ja sam sve. ali opet, rodjena i utkana u mrak. nema zvezde bez mraka, bez ambisa, tmine, sunce voli mrak jer je u njemu sjajnije... sunce iz svoje kolevke i groba i nema gde. ne zeli gde, nigde. paradoks i kontrast. kazi sunce i taj pluton. ne pise mi daa mi je pluton jak u natalnoj, ali kao da je to bitno, jak je podznak. ili nije, ali opet nebitno.

dete noci, dusa noci, nema tu boga. nuklearna erupcija, ili samo novogodisnje prskalice. ali noc, noc, noc... najlepse nesto. do svitanja. leosandra ahahah. I miss life. kombina scifi i gothika. ne znam kako, ne znam zasto, ali pathology u meni budi najjacu zelju za zivotom. nije idealan, e da citam imdb reviews... pozitivne. mislim, za negativne unapred znam sta ce da kenjaju. i zika, uffff....... is this where you bring all your dates? steta sto ne mogu tu passion ni sa kim da delim. niko nije toliko... e, Nikola jeste. Nikola. onaj Roland je bio lud ali dosadan i tunjav. gde su ta deca noci?

ja mogu ovako do sutra. 9 je sati, treba da pojedem nesto pre no ova dodje, ako dodje. gde je ona Alex....... iz Nemacke. i ova moja Gandi? sta se to desava?

mislila sam da ce mi zivot biti stvarno luxuz. to je bilo pre nego sto sam se rodila ponovo u mraku. nisam imala stil. stil je bio cliche touche krindz blah fensi... experiment. pre toga sam bila mracna, demija period. sta je s onim retarduljama??? sta se desilo sa ovim svetom??? "You are not ready..."

ocajna sam. toliki apetit, tako malo hrane. i onda udjes u hibernaciju. cryo preservation. i Boki, od prosle godine, marta. i one pesme Red. od tad je red pocela... pa se posle nastavila. na nju se dolepila zelena. ali nebitno. Boki. covece, gde si??? da li si realan??? idem da proverim sta sam kenjala po wordu i one starije mozda docs... dok rar itd.

[ultibeauty]

Marta Bez

[dzismis]

Idziemy na Rafah.

Marta Urzędowska Izraelskie wojsko. (Fot. REUTERS/Amir Cohen) Izraelska armia uderzy w Rafah nawet bez wsparcia USA – potwierdza izraelski premier. Na miasto już lecą bomby, organizacje pomocowe alarmują, że szpitale są przepełnione, a rozmowy o rozejmie w Strefie Gazy właśnie po raz kolejny utknęły w martwym punkcie. – Nawet gdybyśmy mieli zrobić to sami, zrobimy to. Jeśli będziemy musieli,…

[polskie-zdania]

Nie chcesz tutaj ze mną zostać. Gwarantuję Ci, że nie. W moim życiu nic nie jest na stałe, rozumiesz? Nic. I wierz mi, że próbowałem. Próbowałem sprawić, by coś w moim życiu zostało na zawsze. Próbowałem na wszystkie możliwe sposoby przytwierdzić to do ziemi, sprowokować do zawieszenia lub choć zwolnienia czasu i zatrzymania się. Naprawdę próbowałem. W moim świecie niewiele rzeczy ma swoje stałe miejsce. Na próżno szukać tu bezpieczeństwa. Wiem, że brzmię teraz jak te wszystkie typy, które ostrzegały Cię, byś się w nich nie zakochała, ale musisz spróbować uwierzyć mi na słowo, że to, co teraz robię ma na celu uchronienie cię przed destabilizacją. Wiem, jak bardzo potrzebujesz pewnego gruntu. Wiem, jak bardzo potrzebujesz miejsca, do którego będziesz mogła przychodzić, by wyregulować swoje odbiorniki. Wiem, że potrzebujesz miejsca, którego lokalizacja niezależnie od wszystkiego będzie zawsze pozostawać niezmienna. Potrzebujesz godnego zaufania dostawcy spokoju, który zawsze odbierze od Ciebie telefon. Twoje ruchy tektoniczne są tak nieprzewidywalne, że potrzebujesz jednego miejsca, w którym nie będzie Tobą trzęsło. I nie zrozum mnie źle - ja marzę, by Ci to wszystko dać. Chciałbym stać się dla Ciebie niczym korzenie stuletniego drzewa, którego nie jest w stanie ruszyć najgorsza wichura. Chciałbym, żebyś wspinała się po mnie zwinnie na sam szczyt, by odpocząć od palącego słońca lub ukryć się przed bezwzględnym światem. I wiem, że nikt nigdy nic takiego Ci nie powiedział, ale chciałbym być dla Ciebie, dziewczyno, niczym pale żelbetowe dla wieżowca, żebyś opierała się na mnie, czuła pewnie i rosła z każdym dniem bez obaw, że nie dam rady Cię utrzymać. Chciałbym być tym wszystkim dla Ciebie cholernie, ale nie jestem w stanie i wolę Ci to powiedzieć, niż pozwolić Ci prędzej czy później stracić wszystko, co spróbujesz na mnie zbudować. Chciałbym móc zaoferować Ci to wszystko, na co tak jak żadna zasługujesz, ale jedyne do czego jestem zdolny to nieustające, porywiste podmuchy wiatru. Nie obiecam Ci, że kiedyś stanę się tym wszystkim, za to przyrzekam, że spróbuję wszystkiego, by tak się jednak stało. Nie wiem, ile zajmie to czasu. Nie wiem, gdzie wtedy będziesz. Nie wiem, czy przełknę to, że ktoś inny mnie uprzedził i nie wiem, czy zdołam ucieszyć się z Twojego szczęścia bez bolesnego ukłucia w klatce. Nie wiem, czy wyraziłem wystarczająco mocno, jak bardzo jesteś dla mnie ważna, ale właśnie dlatego, że jesteś, na ten moment musisz pozwolić mi odejść. Na ten moment nie dam Ci nic prócz chłodu. Na ten moment, choć pełny jestem miłości do Ciebie, nie zdołam rozpalić dla Ciebie żadnego ognia...

Marta Kostrzyńska