#mallara

[katlimeart]

Mario girls cosplaying as female characters from The Legend of Zelda: Skyward Sword

Karane

Kukiel

Mallara

Peatrice

Piper

Wryna

[link-is-a-dork]

[alphagirl404]

Happy Mother’s Day from the Skyloft Moms.

(Names for those who don’t know: Mallara. Piper. Wryna. Goselle. Greba. And Luv)

[wally-b-feed]

Anthony Fineran (B 1981), Mallara Caner, 2023

[alphagirl404]

Ha, M.I.L.F. Not the response I was expecting. I can see why though:P

I always found vacuuming her house satisfying too, though I always feel bad for taking money knowing how much Pipit stresses over that. Despite that I still clean her house for Rupees cause its a game and there's no consequences, lawl.

And that second thing? Seriously? She says that? I don't recall seeing that dialogue in the game. In the HD version, that is. How specific in the point of the game cause I really want to find it (and maybe have an excuse to play the game)

Since today is Mother's Day, whats your view on Mallara (Pipit's mom)?

M.I.L.F

Ok in all seriousness, i actually love her quest. not because vacuuming is super fun (though it is kinda satisfying) I love the subtle world and character building that it gives skyloft and pipit. Mallara isn't just lazy and so her house is dirty, she and Pipit are poor, and so of course he gets upset that she's spending money on a cleaner. (also the only clean part of their house is pipits area, which is SUCH a nice attention to detail). I like that the second cutscene triggers the next night, so if you were looking for gratitude crystals, you would unknowing activate it, because it doesn't matter to the quest, it's extra, but so good.

Also if you talk to Mallara in the intro, while she, Rupin's wife and Gondo's mother are blocking the bridge she reveals she's afraid of birds... MA'AM. DO YOU KNOW WHERE YOU LIVE??

[aramielles]

MELLAMARRE C’EST MALLARMÉ DONC C’EST AUSSI MALLARA

[kaantt]

MALLARA c'est MALLARMÉE

[arecaceae175]

So I see a common head canon to explain why Sky can sleep in everyone's bed is that after his parents died the village as a whole raised him (I love this headcanon so much)

But that got me thinking. Would young Sky's toys be spread across every house? Would he have to go on a mini hunt across the whole village to try finding which house he left his favorite blanket? Who's cooking does he prefer? How much did people miss him spending the night when he joined the academy?

I just. I had feels with these thoughts, and wanted to share them with you because I know he's you most blorbo shaped boy

HELLO I LOVE THIS!!! That’s adorable actually. I love this so much.

In my head, the islands in the sky are a lot more populated and numerous than shown in the game because of game limitations. It’s a fully functioning society, and Skyloft is the biggest island and the main city, but there are a lot more. Still, I don’t imagine there’s a lot of surplus in supplies and resources. Everyone has to be careful and only use what they have to so that everyone will have enough.

If resources are delegated by household, it would make sense that Sky has to be passed around. No one family would be able to spare the extra food or clothes or toys to take care of him full time. Oh and once little Sky is old enough to really grasp the concept of scarcity, he might feel some guilt at using other families resources. As soon as any of them realize he’s feeling that though they would quickly put an end to it. Everyone there loves him like family.

Skyloft would probably have to have some sort of system for taking care of orphans and like getting a different amount of resources per household but I don’t feel like thinking about that system rn so the headcanon remains 😂

I see a lot of fics with Pipit as Links big brother figure, and I love that headcanon. I imagine he spent a lot of time there. And I think he would’ve spent a lot of time at Zelda’s house too.

Oooohhhhhhhh AH I can see a scene in my head right now. Sky’s at Pipit’s house and Mallara is getting the boys ready for bed but then Sky realizes he doesn’t have his favorite Stuffy, and he CANNOT sleep without it (it’s a Loftwing plush named Brenda because I’m in charge hehehehehe). Sky is distraught and so Pipit comforts him while Mallara goes from door to door trying to find Sky’s Brenda.

He’s so cutie patootie and I love him

[sertkiz]

Onur Akın - Yağmur Yüreklim (Akustik Performans)

Onur Akın

Muhteşem bir şarkı

Can doslara gelsin

Teşekkürler 👈

Hayatımda çıkardığım insanların hiç

Bir zaman eksikliğini yaşamadım

Yokluğunu bile anlamadan çok doğru

Derin Karaca diyor

Karar deyip kendimi kutladım

Ve bazı mallara salaklar gevşeklere

Gerizekalılar böyle hem oynayasim

Geliyor hemde gülesin

🫵😁🫵🤣🫵😂🫵🫵🤪🫵🙃

Günaydın 🌄 dünya🤗

Günaydın 🌄 doslar😁

Günaydın 🌄 canlar 🙃

Sarımsağı soyamadim dadina doyamadım

Ömür geldi geçti bir manyak buladim

😁🙃🤪😂🤣😆😉

PRENSES

Derin 🫶 Karaca

[skyloftian-nutcase]

Okay, well replaying Skyward Sword reminded me that I wrote this like a year ago buried in a reblog so I'm just gonna air it out and plop it here.

The first time Link had disappeared, it had caused alarm. Zelda had just gone missing, ripped from her loftwing by a treacherous tornado, and suddenly Link was a haggard mess, dressed in a knight’s uniform, and then gone. People feared that he had been hurt too, a search shouldn’t last after sunset; he wasn’t a full knight, after all. However, Headmaster Gaepora had managed to calm the academy students, and the news spread throughout Skyloft.

It took almost a week for Link to return to Skyloft. When people saw his crimson loftwing circling around the town, a collective sigh of relief fell over the sky island. If he’d been gone consistently for so long, then he’d only return when he’d found Zelda, after all. Not to mention it meant they were both safe.

However, that had not been the case. Link had been alone, tired, and filthy. His clothes had tears in them in certain places, he had strange silky threads wrapped around parts of his legs, dry blood stains were disturbingly evident on his tunic, and he practically had bags under the already constantly present bags under his eyes. He had landed just by the goddess statue and had not been seen since. However, another bright light had appeared in the cloud barrier, unnerving the Skyloftians, who chattered about it amongst each other.

The bazaar had been exceptionally busy that day, and the new red light in the sky caused people to gather there to discuss the matter. It meant there were long lines just to get inside, and Link had not seemed keen to stand among the crowds to get the supplies he so desperately needed. Instead, he’d sat on the bench outside, waiting for the townspeople to eventually spread throughout the island once more and give him the space he needed to prepare for his next trip.

The crowds did indeed start to thin, but as people trickled out of the bazaar with hot drinks and hot gossip on their tongues, they paused, finding the boy passed out on the bench. At first it was amusing; Link often fell asleep all over town. But then it was worrisome. He looked haggard. Everyone in town was invested in this boy’s well-being; they’d all welcomed him into their homes at one point or another, the adults all remembered the little orphan wandering the island aimlessly in the days after his father’s unfortunate death, they all remembered bringing him into their homes with promises of warm food and a pillow to lay his head on.

So it had been collectively decided that someone would fetch a pillow from their home and get Link a bit more settled. Wryna brought a blanket as well, but Greba had pointed out worriedly that Link was still a mess (with an emphatic “He stinks!” from Kukiel). Mallara had gotten Commander Eagus, who had promptly swaddled Link in the blanket and carried him to the academy to tend to him.

After that encounter, everyone on Skyloft had decided that they’d keep an extra careful eye out for the boy.

This new pact ended up saving the young knight-in-training’s life. The next time he came back, he had fallen off his loftwing entirely, caught only by Pipit, who had been notified that something was wrong when Orielle noticed the loftwing’s panicked screeches. He’d been unconscious before he fell into his classmate’s strong arms, and even Groose and his stooges had watched in concern as Pipit had rushed Link to the infirmary.

But today was not quite so dire. Link had been missing from Skyloft for two weeks after he’d recovered (his periods of absence continued to grow, much to everyone’s concern), but this morning Jakamar, his wife Wryna, and their daughter Kukiel woke up to a surprise green bundle curled up in their bed. He was on the edge, barely taking any space, but he hogged a majority of that side of the bed’s blanket. At first Jakamar nearly jumped out of his skin until he realized who it had to be, and he pulled the blanket back just enough to see the curved little ears and fluffy dirty blonde hair that everyone on Skyloft knew so well.

Blowing out a sigh, he turned away and held his wife as she peered over his shoulder. “Well, at least we know where he is.”

“He’ll be hungry,” Wryna commented. “I’ll get started on breakfast.”

Jakamar grunted in acknowledgement as his wife crawled to the bottom of the bed to climb over the wooden frame so as to avoid waking Link. Kukiel shot up and started to bounce on the bed in excitement, and Jakamar scooped her into his arms and also climbed out of bed in a similar manner. The house was silent as the family cleaned their faces and prepped for the day (though only because the parents constantly had to remind Kukiel to keep quiet with gentle shushes and fingers over their lips), and then Jakamar took his daughter out for a morning stroll while Wryna busied herself in the kitchen area.

When he got back to the smell of a delicious breakfast, he stretched and smiled, glancing at the bed to find it empty. He looked back to see Wryna’s disappointed face.

“He’s gone!” Kukiel exclaimed in her high voice.

“I didn’t see him step out,” Wryna said guiltily.

Jakamar put a hand on his wife and smiled reassuringly. “Don’t worry about it, hon. At least he got some sleep. Pack it up in a bottle, if we see him we’ll give it to him.”

Jakamar had the luck to find Link later that day as the boy was meandering around the windmills. Although Jakamar was getting ready to offer the now lukewarm food, Link instead started asking him about the windmill’s missing propeller. Jakamar helped him as best he could, and just as Link rushed off to find Gondo at Jakamar’s suggestion (he figured the robot, though broken, might be able to help), the man called out to him, waving the large bottle with food carefully packed inside.

Link stared at him, confused. Jakamar held out the bottle. “Take it, kid. You look like you’re starving.”

It was a bit of a slip up to admit it to his face. Link often would recoil at such remarks, would cover it up with an embarrassed laugh and then actively avoid whoever said it for a while, which then made it even harder to help him. But it was the truth - he did look gaunt and worn thin. Jakamar was usually a pretty easygoing guy, but this seemed like it was starting to get serious. He wished the headmaster would reel the kid in.

Link’s expression shifted, so easily readable on his face, and his confusion clearly became shame. He looked down at the ground, biting his lip. When Jakamar pushed the bottle into his sight again, he took it wordlessly, but as he locked eyes with the man he gave a grateful smile. Before Jakamar could get a word in, Link turned on his heel and headed for the bazaar.

Jakamar blew out a sigh as he watched the boy run. Hylia look out for him.

[sapphicseasapphire]

YOUR SKY AND PIPIT COMIC MADE ME CRY

PIPIT NEEDS MORE RECOGNITION🫡

Best SS side character ong

HAPPY TEARS I HOPE???

But yeah! Pipit’s a favorite of mine haha! In my opinion, he’s the most interesting side character on Skyloft! By far! (Groose isn’t on Skyloft anymore so he doesn’t count!) He’s also one of the most underrated characters in any Zelda game.

• He’s an upperclassman at the Academy who actively stands up for Fledge and Link against Groose.

• He’s SO SUPPORTIVE. Every time you talk to him, he has something encouraging to say. He genuinely really cares about Link and Zelda and is one of the few people who believes in Link.

• He’s the only student at the Knight Academy who doesn’t live in a dorm.

• He lives at home, but you never see him there.

• The Worst Mother on Skyloft Award goes to Mallara! (Pipit’s mom). The reason Pipit’s never at home is because his home is a mess and his mother is the WORST.

• Mallara has really nice furniture and ceramics and stuff but it’s all messy. Pipit’s corner of the house is the only clean area, but his furniture is all worn down and scratched up. His blanket is patched. Everything he has is well used and mended.

• I kind of view that as a metaphor: Mallara has nice things but doesn’t care about them enough to take good care of them. She has an amazing son but doesn’t care enough about him to take care of him. Meanwhile, Pipit uses what he has, even if he doesn’t have much.

• ALSO he’s struggling financially. When you clean Mallara’s house, she gives you twenty rupees and tells you to say hello to Pipit for her. (There’s a reason she doesn’t say hello herself. There’s a reason Pipit doesn’t talk to her).

• If you clean her house enough times and then walk by it at night, you’ll hear Pipit yelling at her. I don’t know the exact quotes but he said something along the lines of “I gave you that money to buy bread and you spent it on a housekeeper! If you keep this up, I won’t be able to afford to go to the Academy next year!”

• Bro’s a full time student and also works the night watches at the Academy just to have the money to put food on the table and put himself through school. He gives some of this money to Mallara and she IMMEDIATELY turns around and spends it on Link.

• THAT’S A WHOLE OTHER THING. Mallara pays Link to clean her house because she’s too lazy to do it herself. She tells him to talk to Pipit because she’s too lazy to do it herself. She expects Link to be her housekeeper and her messenger because she’s not willing to put the work in and do the bare minimum for her home or for her son.

• This whole time I’ve been calling it her house. But the game calls it Pipit’s house. PLEASE did he buy the house too?? So that his mother could destroy it?? Crying.

• He has the sweetest little crush on Karane and the game gives you the option to tease him for it! I will always give the letter to Karane because it makes me happy to see him happy. He deserves it! “You like her?” Such a little brother response.

• He literally says something along the lines of “don’t I deserve to know true love?” about Karane. Like. This guy’s never experienced genuine love in his life. His mother sure isn’t giving it to him.

• Link and Pipit are 100% brothers and I’m writing a whole fic about how Link was adopted into that problematic family and what that means for Mallara and Pipit. Suffice to say, Link and Pip are quite close! For my au, Pipit is the first person to really and truly understand Sky since he knows Link so well (literally grew up in the same house) but also knows Aepon! (Took care of the Loftwing while Link was away on his adventure). In many cases, he understands Sky better than Zelda does. Better than Sky knows himself! There will definitely be more Pipit content from me because he DESERVES SOME LOVE.

[insanzee]

Aklına sıvadığım anonim bak sana ve senin gibi mallara diyo..

[link-is-a-dork]

[alphagirl404]

After so long of me not believing it, I now see the truth…

Mallara, honey…You do know where you live, right? Those birds are your mode of transportation. Hell, they’re literally enriched into your religion!

Thanks to @mememan93 for informing me this

[tachvintlogic]

Rating: Teen And Up Audiences

Archive Warning: No Archive Warnings Apply

Category: Gen

Fandom: The Legend of Zelda & Related Fandoms

Relationships: Link/Peatrice/Zelda (Legend of Zelda), Karane/Pipit (Legend of Zelda), Mallara & Pipit (Legend of Zelda

Characters: Sky (Linked Universe), Time (Linked Universe), Legend (Linked Universe), Twilight (Linked Universe), Wild (Linked Universe), Wind (Linked Universe), Four (Linked Universe), Hyrule (Linked Universe), Mallara (Legend of Zelda), Pipit (Legend of Zelda), Karane (Legend of Zelda), Peatrice (Legend of Zelda)

Additional Tags: Video Game Mechanics, Fluff and Crack, Humor, Skyloft (Legend of Zelda), Boss Fight

Words: 10,500

Summary: The chain is in Skyloft and will remain there until tomorrow. While waiting for tomorrow, the Links learn some of the… odd properties of Skyloft’s day and night cycle. Meanwhile, they discovered a cursed house.

This fic was a gift for @awkwardpossum0 for the gift exchange! I was so worried about finishing this one on time because of the HTML requirements and the sheer amount of stuff I needed to do to get it done, but I did it!

[umuttherzamanvar]

AHMED ER-RİFÂÎ'NİN AHLÂKI

Bu bölümde o hazret-i mukaddesenin güzel özelliklerinden bazıları zikredilecektir.

Bu sıfatların çoğunu Şeyh Takıyyüddin Tiryaku'l-Muhibbin'de zikretmiştir.

SAYFA 93

Hz. Seyyid dünyevi bir şeye sahip değildi.

O kadar ki bir misafiri gelse ev ev dolaşır, yiyecek arardı da yanındakilere,

- Benden sonra Hak Teâlâ size dünyalık verecek, derdi.

Bu konuda da Hz. Peygamber'e [sallallahu aleyhi vesellem) tâbi olmuştu. Nitekim Hz. Peygamber'in zamanında ashabın dünyalığı yoktu ve o buyurmuştu ki:

"Benden sonra Hak Teâlâ size birkaç dünyalık verecek.

Tâif bölgesi sizin tasarruf elinizde olacak." Hz. Seyyid'in tam bir istiğnā (ihtiyaçsızlık) hali vardı.

Meclisinde hiçbir zaman dünyayı zikretmezlerdi. Kendisi, dünyevi mallara el uzatmazdı.

Buyururdu ki:

- El avucunda kalbe bağlı bir damar vardır.

Eli dünyevi bir şeye götürdükleri zaman onun zararı kalbe ulaşır.

Bu çok gizli bir zarardır. İnsanlar onu anlayamaz.

Yine derdi ki:

Allah Resûlü buyurmuştur ki:

"Dünya sevgisi bütün kötülüklerin başıdır." 6

İnsanlarla en güzel şekilde geçinirdi.

Yetimlere ve dul kadınlara bir baba gibi şefkatliydi. Fakirlerin gönlünü alır, bütün yaratılmışlara samimiyetle yaklaşırdı.

Hilmi ve yumuşaklığı kemal derecesindeydi.

Hiçbir şeyden asla öfkelenmezdi.

Mübarek başı daima öne eğikti.

Eğer bir kişi ona sırrını söylese onu ifşa etmezdi.

Müslümanlara çok hayır dua ederdi.

Bir kimse kendisinden uzaklaşırsa onu tekrar kazanmak için gayret gösterir, kendisine zulmeden kişiyi affederdi.

Bir kişi kendisine kötülük yapsa kötülük yapan kişiye iyilikle muamele eder ve derdi ki:

Bana, kötülüğe karşı iyilik yapma vazifesi verildi.

Birine kötülük yapan kişi aslında kendine yapmaktadır.

İyilik de böyledir.

Bunun delili şu âyettir:

إِنْ أَحْسَنْتُمْ أَحْسَنْتُمْ لِأَنْفُسِكُمْ وَإِنْ أَسَأْتُمْ فَلَهَا

"Eğer iyilik yaparsanız kendinize yapmış olursunuz.

Kötülük yaparsanız da kendinize" (Isră 17/7).

Dervişlere,

Her kim size kötülük yaparsa bu kötülük sebebiyle Allah'a âsi olmuş olur.

Siz kendinize yapılan kötülüğe karşılık, iyilik yapınız.

Bu sayede Allah'ın emrini tutma nimetini kazanmış olursunuz, derdi.

Açları doyurur, çıplakları giydirir, kendileri hasta olsa dahi başka hastaları ziyaret ederlerdi.

Hastaların evleri uzak olsa bile bütün zorluklara rağmen yola koyulur,

Hak Teâlâ da onun için mesafeyi kısaltırdı. Cenazelere iştirak eder, büyük küçük kiminle karşılaşsa selâmı önce o verirdi.

Hasta ve körlerin başını ve elbisesini yıkar, onlarla birlikte oturur ve onlardan kendisi için dua etmelerini isterdi.

Bunlar, "Ziyaret etmeyi sevdiğim gruptur" derdi. Körlerin elinden tutarak onları evlerine götürürdü.

Geceleri Dicle kenarında durur, aciz birini görürse onu sudan geçirirdi.

Geceleri fakirlerin evlerine gidip gelir, onlara yiyecek götürürdü, ama onlara kendisini tanıtmazdı.

Tuluma su doldurur, mübarek omuzuna alır ve dul kadınlarla fakirlerin evlerine götürürdü. Sefer dönüşünde Ümmüabīde'ye yaklaşınca biraz odun toplar, mübarek başına koyar ve gece olunca dervişlere, dul kadınlara ve hastalara verirdi.

Beraberinde yolculuk eden dervişler onun, bu halini görünce ona uyarak her biri birer demet yapıp başlarının üzerinde şehre götürürlerdi.

Dervişlerin hepsi fakir, hasta ve dulların işleriyle meşgul olurdu.

Ümmüabīde halkı, "Bizim odun taşıyıc��mız var" derler ve bununla Hz. Seyyid'i kastederlerdi.

(Hz. Seyyid) İttifakı (birleşme, uyma, yardım) severdi ve Allah Resûlü'nün şöyle buyurduğunu söylerdi:

"Müslüman kardeşlerinden birinin bir arzusunu yerine getiren kişiye Hak Teâlâ binlerce iyilik yazar, defterinden binlerce kötülüğü siler ve derecesini binlerce kat yükseltir.

Allah Teâlâ ona üç cennet verir:

cennet-i huld,

Cennet-i firdevs

ve cennet-i adn."

Halkın menfaati için yol başlarında dururdu.

Bir kimse kendisine kötülük yaparsa ona nasihat ederdi.

Nasihat tesir etmezse sabrederdi.

Eğer etkisi olursa ona bağışta bulunurdu.

Kendisini talep eden kişi ile yola düşer, nereye gitmek gerektiğini sormaz, asla beni niçin çağırıyorsun, demezdi.

Mescid ve revakı kendi eliyle temizlerdi.

İnsanların neşesi ile neşelenir, kederi ile kederlenirdi.

İnsanları iyi işlere ve hayırlar kazanmaya teşvik eder, onlara güzel ahlakı öğretirdi.

Bir şeyden hoşlanırsa tebessüm eder, kahkahayı mekruh sayardı.

Kendisinden özür dileyen kişinin özrünü kabul eder, bazan o kişi daha özür dilemeden onu affederdi.

Kederi, neşesinden çoktu. Kederi gönlünde, mutluluğu ve neşeyi ise yüzünde tutardı.

Nefesinden, yanık ciğer kokusu gelirdi.

Yolda yürüdüğü zaman sağa sola bakmaz, yalnız mübarek ayağını basacağı yere bakardı.

Bir söz söylemek istediği zaman konuşacağı konuyu düşünür, söylemekte hayır varsa söylerdi ve konuşurken nefeslerinden birini bile zayi etmezdi.

Allah Teâlâ'nın Hz. Davud'a [aleyhisselâm],

"Beni zikretmediğin saat, yok (boşa geçmiş, adem) gibidir" dediğini söylerdi.

Bütün zamanını Hak Teâlâ'ya sarfetmişti.

Dünyevi menfaat sağlayan işlerle uğraşmazdı.

Derdi ki:

- Herkes bir şeyle meşgul oluyor, o iş onun (ahirete) işine yaramayacak, ama ondan yiyecek elde ediyor, kârı odur.

Tıpkı virdlerden bir vird gibi, kişi ondan gıdalanır.

Derdi ki:

- Keşke dökülmüş bir kan parçası olsaydım.

Ben hiç-bir şeyim, hiçbir şeyim.

Her zaman üzüntülü idi.

Ömürden azıcık kaldı, der ve şu iki beyti okurdu:

Ey nefesleri sayılı olan kişi, sayıların tamamlanacağı gün yakındır.

Şüphesiz yarın gecesi olmayan bir gündüz ya da gündüzü olmayan bir gecedir.

Yani, ya bir gündüz ya da gece, ömür sona erecek.

Namaz vakti gelince dünya işinden hiçbir şeyle meşgul olmazdı.

Bir kere, içmek üzere su istedi, namaz ezanı mübarek kulağına ulaşınca,

- Allah'ın hakkı zâhir olunca, nefsin hakkı bâtıl oldu, buyurdu.

Namaza durunca mübarek yüzü sararırdı.

Sabah namazını eda ettikten sonra boynu bükük olarak namaz yerinde oturur ve güneş doğana kadar dua ile meşgul olur, sonra işrâk ve duhâ namazlarını kılar, ardından tekkeye giderek ibadet ve mücâhede ile meşgul olurdu.

Bununla birlikte Hz. Seyyid,

- Gönlümde halvet (yalnızlık) hasretinden başka hasret yoktur, derdi.

O, çok ağlar ve bazan halvette şu beyti okurdu:

Vallahi ruhum kime bağlı olduğunu bilseydi, Ayağı bırakır, başı üzerine dikilirdi.

Bir kişi tövbe edince çok mutlu olur, Allah'a şükreder ve o kişiyi överdi.

Beşikteki çocuklara tövbe ettirir ve derdi ki:

Allah Teâla'yı sana şahit tutuyorum ki sen bu söz üzeresin.

Ona,

- Niçin böyle diyorsun, diye bu durumu sordular.

Buyurdu ki:

Onun hiç günahı yok ki tövbe ettireyim.

Ben ezeli ahiddeki,

"Ben sizin Rabb'iniz değil miyim? Evet, dediler" (A'raf 7/172) sözünü hatırlatıyorum, derdi.

Buyururdu ki:

- Tövbenin gereklerinden biri, cahillerden ayrılmak ve ehlullah ile arkadaş olmaktır.

Daima abdestli bulunur ve insanlara abdestli bulunmayı tavsiye ederdi.

Yolculukta ve ikamet döneminde bir mescide varınca iki rekât namaz kılardı.

Eğer yolda bir necaset görürse kendi mübarek eliyle onu ortadan kaldırarak yolu temizler, sonra elini yıkardı.

Eğer dervişler bu konuda konuşurlarsa onlara hayır dua eder ve,

Elimi bundan başka ne ile daha şerefli kılayım, derdi.

Bir kişi ona hediye getirse hediye bir tane hurma bile olsa onu asla küçük görmezdi.

Bir kimse onunla musafaha yapmak istese ona elini uzatır, ancak öpmemeleri için gayret gösterirdi.

Ayakkabılarını kaldırmalarına müsaade etmez ve dervişlerine kendisine hizmet etmelerini asla emretmezdi.

Onun huzurunda namazın farzı ve sünneti arasında kimse boş söz konuşamazdı. Kâbe'ye öyle hürmet ederdi ki asla sırtını kıbleye dönmezdi.

Otururken ve ayakta iken Allah Teâlâ'yı zikrederdi.

Hiç kimseyi dünya padişahlarına şikâyet etmez ve şöyle derdi:

- Onlara (padişahlara) meyletmek, Allah'tan uzaklaşmaya ve cehennem ateşine girmeye sebeptir. Buna şu âyeti delil gösterirdi:

وَلَا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ

"Zulmedenlere meyletmeyin; sonra size ateş dokunur" (Hüd 11/113).

Avam halkın gönlünü muhafaza etmeyi emreder ve, Bunlar müellefe-i kulûb (kalpleri İslâm'a ısındırılacak) gruptandır, derdi.

Bir derviş cemaatle namaza gitmezse halini sorardı.

Eğer o derviş bir hastalık sebebiyle cemaati terketmişse (halini) bizzat sorar ya da bir kişiyi gönderirdi.

Şayet bir iş ve fayda sebebiyle cemaati terketmiş ise ihtiyacını gidermesi için ona yardım ederdi.

Yemek yerken acele eder ve,

Bu işi ve ihtiyacı bitirelim ki başka bir işle meşgul olalım, derdi.

Derviş, yemeği ibadete güç kazanmak için yemeli, derdi. Yanmış ekmek yemeyi, (kirlenen) eli ekmekle silip temizlemeyi ve misafir için yiyecek konusunda külfete girmeyi mekruh sayardı.

Halkı tokluktan (çok yemekten) meneder ve şöyle derdi:

Tokluk âfetlerin sebebidir. Allah Teâlâ'ya, açlık ve susuzluktan daha sevimli bir iş yoktur.

Derdi ki:

Allah Resûlü Aişe'ye [radıyallahu anhâ] buyurdu ki: "Daima cennetin kapısını çalmakla meşgul olun ki onu sizin için açsınlar." "Cennet'in kapısını sürekli çalmak nasıl olur?" diye sordular.

"Açlık ve susuzlukla" buyurdu."

Hz. Seyyid derdi ki:

Açlıktan kalbin saflaşması ve basiretin icrası (nüfuzu) elde edilir.

Gönlü daraltırlar (üzerler) ki Allah'a yalvarışın lezzetini duyabilsin.

Nefsi horlayıp alçaltırlar ki ondan kibir ve azgınlık zail olsun.

Nefsi azap ile müptela ederler ki Allah'ın nimetini müşahede etsin.

Nefsi, açlıktan daha çok kıran bir şey yoktur.

Tokluktan kalp katılığı ve basiretin (ince idrakin) yok olması hâsıl olur.

Derdi ki:

Emîrü'l-mü'minîn Ali (radıyallahu anh) şöyle buyurmuştur:

"Her ne zaman doyduysam, benden Allah'ın emretmediği (istemediği) bir şey sudür etti ya da bir günah işlemeye niyet ettim."

Hz. Seyyid ekmek kırıntılarını toplayıp yemeyi âdet edinmişti.

Bir kişi yemeği bitirdiği zaman ellerini yıkaması için ona su dökmeye kalkarlarsa bunu uygun görmez, mekruh sayar ve,

Saygı görmekten kaçınan bir insana saygı ve hürmet göstermek ahmaklıktır, derdi. Evde ekmek pişerse komşuların nasibini gönderir ve onlara çok ihsanda bulunurdu.

Komşuluk hakkını yerine getirir ve şöyle derdi:

Allah Resûlü buyurdu ki: "Komşu, komşu olmayan akrabaya göre ihsan ve ikrama daha layıktır." Yine buyurdu ki:

"Cebrail komşu konusunda bana o kadar tavsiyede bulundu ki mirasçılar grubuna dahil olacak zannettim. "e

Yine buyurdu ki:

"Allah'a ve ahiret gününe inanan herkes komşusuna ikram etsin." 9

Bir şahıs Hz. Seyyid'i [kuddise sırruhůj ziyafete çağırdı.

O,

Benim bir komşum bir sıkıntı içinde iken ben ziyafetle nasıl meşgul olayım, dedi.

Bu komşusundan maksadı, Heret nahiyesine giden bir öğretmen idi.

Hz. Seyyid [kuddise sırruhů) buyurdu ki:

Yusuf-i Haddad dünya ve ahirette benim komşumdur. (Hz. Seyyid) Bir ekmek parçası ya da üzerine Allah Teâlâ'nın ismi yazılmış bir şey görse öfkeyle gider ve kaldırırdı.

Adeti, suyu üç nefeste içmekti.

Yenleri, parmak uçlarına kadar gelirdi.

Sarığı kısa idi.

Kışın ve yazın bir takımdan fazla elbisesi yoktu. Çoğunlukla beyaz elbise giyerdi.

Yeni bir elbise giyince eskisini fakirlere verirdi.

Tırnaklarını keseceği zaman sağ elinin işaret parmağıyla başlar ve aynı elin baş parmağı ile bitirirdi.

Halkı, salihler ve imamlarla sohbete teşvik eder, cahillerin sohbetinden menederdi.

Derdi ki:

Bir kişi kötü insanların sohbet ve arkadaşlığına müptela olmuşsa onlara tahammül etmelidir.

Halkı ilim öğrenmeye teşvik ederdi.

Dervişlerin bir rahatsızlığı (hastalığı) olunca onlara tedavi olmalarını emreder, zararlı şeylerden sakının, derdi.

Dervişlere,

Allah'tan yardım isteyin ki nefse galip gelebilesiniz, derdi.

Onlara fakirliği, dünyevî işleri azaltmayı, hırka (yamalı) giymeyi ve ilimden öğrendikleriyle amel etmeyi emrederdi.

Derdi ki:

Bir iş (meslek) ile meşgul olun ki insanlara muhtaç kalmayın.

Yöneticilerin yanında olup elinizde âsa olmaktansa bir iş ile meşgul olup elinizde kürek olması daha iyidir. Müsebbeât-ı Aşer iyi bir sermayedir.

Başka hiç işiniz (evrâdınız) yoktur.

Sabah akşam onu okuyunuz. 10

Onlara (dervişlere) gece kalkıp ibadet etmeyi, anne babaya iyilik etmeyi, onlara saygı gösterip dine aykırı olmayan konularda emirlerine uymayı emrederdi.

Anne babaya iyilik etmek, ölüm acılarını kolaylaştırır, buyururdu.

Kendisi de anne ve babasına iyilik ederdi.

Cehennem ateşini söndürmek ve Allah Teâlâ'nın gazabını gidermek için sadaka veriniz, ahlâkınızı güzelleştirin, güzel ahlâk insanları Allah'a yaklaştırır, derdi.

Resûlullah'a [sallallahu aleyhi vesellem) Çok salavat getirir ve,

- Hz. Peygamber'e çok salavat getirin, zira salavat kişiyi sırattan geçirir ve salavat sebebiyle duayı kabul ederler, derdi.

Dervişleri abdestte ve namazda vesveseden sakındırırdı.

Hamama gitmeyi mekruh sayardı.

Çalışıp kazanmaya gücü yeten bir kişinin başkalarından bir şey istemesini mekruh sayardı.

Kadınlara, kocalarına itaat etmeyi emrederdi.

Yalan söyleyen kişiyi (Hak'tan) uzaklaşmış sayardı.

Dervişleri acele yemekten, boş konuşmaktan ve zalimlerle sohbet etmekten menederdi.

Sürekli mizahı (şakayı) mekruh sayar ve,

Düşmanlık doğurur, saygınlığı giderir, utanma duygusunu yok eder, derdi.

İyi bir haslet (huy, sıfat, âdet) gördüğü zaman dervişlerine onu yapmalarını söylerdi.

Kusur işleyen bir dervişin (tekkede) ayakkabı çıkarılan yere gönderilmesini (ve bu şekilde cezalandırılmasını) yasaklardı.

Bir kişi, ağaçtan düşen hurmayı sahibinden izin almadan alırsa onu menederdi.

Bir defasında Hz. Seyyid'in hizmetçisi bir kişiye seslenip,

- Ey İbn Âl (aile oğlu), dedi, babasının ismini tam olarak söylemedi.

Hz. Seyyid bu duruma kızdı ve bir süre o kişiyi hizmetten uzaklaştırdı.

Bir kişiden eğer çirkin bir şey görse ona,

- Allah seni bu fiille (yanına) almasın, derdi.

Asla kendisi için öfkelenmezdi.

Öfkesi Allah içindi.

Fayda ve zarar onun nazarında birdi.

Korkanların ve fakirlerin oturduğu gibi otururdu.

Bir işle meşgul olmadığı zamanlar otururken ayaklarını (dizlerini) diker, ellerini de onların etrafına sarardı.

Yanına faziletli insanlardan biri gelince yerinden kalkar ve onu kendi yerine oturturdu.

İnsanlara, onlar istemeden iyilik yapar ve,

- İyilik yapmaya benim ihtiyacım var, dervişin değil, derdi.

Yeni tahıl evine gelmeden önce, eski tahılı fakirlere ve zayıflara verirdi.

Bir mektup yazarken başında ve sonunda Hz. Peygamber'e salavat yazardı.

Perşembe günü sabah ve öğle ile ikindi arasında vaaz ederdi.

Dervişler onun vaazından kalktıklarında hepsi sarhoş gibi olurdu ve yolda giderlerken birbirleriyle asla konuşmazlardı.

Açlık, çıplaklık, zillet ve fakirlik ile mutlu olurlardı.

Dervişlerde bu dört özellik oluşursa mutlu olurdu.

Onlara (dervişlere) bu konuda sabır vermesi için Allah'a dua ederdi.

Bu dört şey dervişlerin alametidir, derdi.

Yaşlı bir müslüman gördüğü zaman ona tevazu gösterir, elini öper, ondan dua ister, bazan birkaç adım yürüyerek onu karşılardı.

Ona, Allah bu beyaz saçı mükerrem ve değerli kılsın, derdi.

Allah'a [celle celâluhůj itaatle meşgul olan bir genç görünce elini öper, yanına oturtur ve,

- Benim için dua et, çünkü sen tövbe eden bir gençsin, derdi.

Küçük bir çocuk görünce onu öper, yanına (önüne) oturtur ve ondan dua isterdi.

Derdi ki:

Müslüman çocuklar bulūğ çağına erişinceye kadar melek onlara günah yazmaz. Kendisinden zalimlere beddua etmesini istedikleri zaman şöyle derdi:

- Allahım!

Rahmetinle onları ıslah et, doğru yolu göster, onlara taatini ve zikrini ilham et, sevdiğin şeyleri yapmayı onlara nasip et, ey merhametlilerin en merhametlisi!

Hava normal iken yolculuğa çıkardı.

Ne çok soğuk ne de çok sıcakta yolculuk ederdi.

Bir şehre ulaşınca oranın en aciz kişisinin evine misafir olurdu.

Halk Hz. Seyyid'in, o kişinin evinde kaldığını görünce mutlu olur, ondan başka salih olmadığını düşünüp ona hürmet ederdi.

Seyyid onlara (fakirlere) hürmet gösterirdi.

Dervişlere derdi ki: "Divaneler ve fakirlerin avamına ziyafet verdiğiniz zaman onları eve götürmeyin, mescidlerde doyurun.

Dualarından bereket umun." Bir dervişi bir kişiye söverken görse onu azarlar ve diğer dervişlere,

- O derviş tövbe edip söylediğinden pişman oluncaya kadar ondan uzak durun, derdi.

Onun âdeti, valinin emrine uymayı ve çağıranın davetini kabul etmeyi güzel saymaktı.

Buyururdu ki:

- Hak Teâlâ şöyle buyurmuştur:

Misafirliğe çağrılan kişinin davete gitmesi gerekir.

Meclisinde hazır bulunan dostlarından (müridlerinden) biri ah eder, biri ağlar, biri feryat ederdi.

Dervişler yanındayken semavî bir izin gelmedikçe ata binip otur- mazdı. Dar (ince) elbise asla giymezdi. Derdi ki:

- Hak Teâlâ din imamlarına (önderlerine) elbise konusunda külfet ve zahmete girmemeyi emretmiştir ki zenginler onlara uysunlar ve dervişler de gönlü kırık olmasınlar.

Derdi ki: "Elbisesi dar (ince) olanın imanı da dar olur."

10 Müsebbeât-ı Aşer: Fâtiha, Felak, Näs, İhlas, Kâfirûn, Äyetü'l-kürsi, Salli Barik, Allahümmağfirli ve livälideyye... sûre ve dualarını yedişer defa; yå Cebbâr ve yå Mütekebbir esmalarını da yirmi birer defa okumaktan oluşan bir virddir.

9 Buhâri, Edeb, 31; Müslim, İmân, 74 (nr. 47).

8 Buhârî, Edeb, 28; Müslim, Birr, 42.

7 Aclūni, Keşfü'l-Hafă, 1/470 (nr. 1327); Zebidi, İthafü's-Såde, 4/326.

6 Beyhaki, Şuabü'l-İmân, 7/323; Ali el-Müttaki, Kenzü'l-Ummal, 3/192 (nr. 6114).

#AHMED #er-#RIFAİ'NİN #MENKIBELERİ