#malagos

[sitting-on-me-bum]

Close-up of Philippine eagle's (Pithecophaga jefferyi) head in profile, Philippine Eagle Centre, Malagos, Davao, Mindanao, Philippines. First Philippine eagle bred through artificial insemination. Critically endangered. Captive.

Photographer: Klaus Nigge

[oeleo]

325:365 ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ ROLLS ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ Double Chocolate Orange Malagos Chocolate Chip with Pecans Dark Chocolate Crinkles ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ Good cookies but nothing special about it in my opinion. And its pretty expensive too. Liked the crinkles, it was still soft and a bit chewy. ⠀⠀⠀⠀⠀⠀⠀ #2022leo365 #ROLLS #DoubleChocolateOrangeCookies #MalagosChocolateChipWithPecanCookies #DarkChocolateCrinkles #DarkChocolate #Malagos #MalagosChocolate #Chocolate #Cookies #Crinkles https://www.instagram.com/p/CleGArvvjeD/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[migzskyhightravels]

Malagos Garden Resort

Baguio District, Calinan-Baguio-Cadalian Rd, Davao City, 8000

[aaannelg]

Malagos cake 😋

[catastrophic-crisis]

Favorite type of chocolate?

Dark, presuming that's what's being asked.

To give you a bit more to chew on (both figuratively and literally, should you take one of them as a recommendation):

1. On the flip side, white is my least favorite, but there are examples of a white/white chocolate product beating out its more cacao-y competitors for me.

2. I'd be interested in trying more of their stuff, but I believe it was a Malagos (Philippines-based chocolate brand) dark chocolate bar that I found unique because it felt like a wine tasting: it was a simple chocolate bar but you get notes of fruit and such. I can't recall the specific notes as I only had it once.

[jayenviessi]

All these years, lagi akong may bangs na tanging ako lang ang dapat naggugupit. This year, napansin ko na hindi na siya umaayon sa gusto ko. Mas nangingibabaw na ang noo which I don't hate, at hindi ko rin naman gusto. So I let it go, grow. Kasi sabi ko ganito ata talaga kapag pumasok ka sa 30s, hindi na mas malago ang buhok mo compared early 20s, merong particular features sa mukha mo na ngayon mo lang mapapansin.

Alam kong merong mga nunal sa mukha ko--malapit sa hairline, sa kilay mismo, sa ilong, sa pisngi, sa noo-- pero dahil hindi nga ako nawawalan ng bangs noon, iilan lang ang nakikita ko. Parang nabawasan pa nga ngayon.

So bakit ko ba siya shine-share? Wala lang. Kasi sinubukan ko lang kanina yung isang filter na nakita ko. Haha. But kidding aside, dahil sa bangs noon, akala ko noo ko lang tinatakpan ko. Pati nga pala mata. I never liked my eyes kasi never na siyang iniwan ng eye bags. Which I think ang laking factor ng cortisol ko kaya ganyan. And since I have RBF, my eyes are not very giving a friendly vibes and all.

But I like it now. I like how they shine kapag merong something interesting akong nakikita, nababasa, or naririnig. I like how they express kapag nanalo si anger sa utak. I like how people describe it kapag all smile talaga ako. I love how it can act tough pero sobrang babaw naman lumuha. I like how people use eye contact as their language while I am still working on mine, as a shy person.

If you ask me, what changed? I wish I can enumerate things or sabihing "nothing, really".

Let's just say, I now like them not because for how they look, but for how they see things as they are. 🩷

And yes, healing looks good on me. At sa'yo rin. ✨

[pinksharkzombie]

I slept overnight at Lek's house. Before I was leaving her house, she handed me some pumpkin and papaya. I made Kengso malago, which is a sour curry with sardines. I picked a lot of lemons in my garden. I developed my own dishwashing liquid with sodium laurel, salt, and lemon juice. I enjoy living in my tiny village, even if I am not particularly good at gardening. I met a lady at the kids' school, and she inquired how much I earn as a babysitter per month for each child. I told her 9,000 Baht. She claimed it was good, but it was less than her daughter's salary for working as a babysitter in Bangkok, which was 40,000 Baht. We went home. Phumjai was angry with his sisters and fled. I told him to leave, but be careful because it was getting dark. He might see something he does not want to see. He became terrified and wanted to return inside. I watered the plants, which I regret because it is currently raining.

[forjannjann]

*me and Jann2 are watching Modern Family with an episode that has smth butterflies*

J: "Lover, fun fact"

B: "what?"

J: "I don't like butterflies"

B: "huh? Kato man lagi sa Malagos, u even almost held one!"

J: "yuh kay I saw u enjoying man and very happy when we went there. Muna2 na tawon to nako"

Then it hit me. He doesn't like spiders. And butterflies has long legs pud baya. Also, when we were eating during the buffet lunch @ Malagos, he said "di nata buttefly house oy" kay we thought kulang sa time. But then, we have to wait for 20 mins after chocolate making man so we had no choice but to go to the butterfly house.

Oh, this man.

🦋

[alessandro54-plus]

Caso Khelif, Malagò svela pressioni su Carini prima del match: "Ha ricevuto dei messaggi dall’Iba"

articolo: https://www.today.it/attualita/malago-pressioni-iba-carini-gara-khelif-messaggi.html 06 agosto 2024 Il presidente del Coni mostra i messaggi ricevuti dalla pugile italiana dalla Federazione mondiale di pugilato, la stessa che aveva squalificato l’atleta algerina Nuovi sviluppi sul caso Angela Carini–Imane Khelif. ll ritiro dalla gara della pugile italiana, valida per l’accesso ai…

[tempogol]

Ekrem İmamoğlu duyurdu: 2027 Avrupa Oyunları İstanbul'da!

Olimpiyat Komitesi ile Roma’daki törene katılan İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) Başkanı Ekrem İmamoğlu, 2027 Avrupa Oyunları’nın ev sahipliği için imza attı. 2027 Avrupa Oyunları’nın ev sahipliği için Roma’da imza töreni gerçekleştirildi. İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu, Roma’da, Avrupa Olimpiyat Komitesi (EOC) Başkanı Spyros Capralos ve İtalyan Milli Olimpiyat Komitesi Başkanı Giovanni Malago ile…

[delectablywaywardbeard-blog]

Malagò " Livello stadi italiani molto basso"

Sono dure le parole del presidente del Coni Giovanni Malago, rispetto alla situazione degli stadi italiani. Il numero uno del comitato olimpico nazionale ha espresso tutta la sua preoccupazione con delle affermazioni ripresa dall’agenzia Ansa  “Non siamo mai arrivati a un punto così basso, ha detto,  ma il problema è che, pur essendo arrivati al punto più basso su queste tematiche, non siamo mai…

[whimsicalparadies]

Kamatayan 3

Minsan ako’y natutulala habang ako’y nasa itaas, at nakatingin sa baba (nakasakay ako nito sa eroplano). Sabi ko in exact words, “i’ve realized that death isn’t so bad at all.” Kung darating man ang oras na wala na akong maaalala at wala na akong agam-agam na hindi ko mapigilan, baka ayun na ang tunay na makapagbibigay sa akin ng ligaya, ng kagalakan, at higit sa lahat, ng “kapayapaan.” Ang dami kong pangarap sa buhay, ngunit sa pagtanda ko, napagtanto ko na “peace of mind” pala ang pinaka-inaasam-asam ko. Ito pala ang biyayang pinaka hindi matatawaran. Do i still want to die ‘cuz i want to live so bad? Sa tingin ko’y iba na ang pananaw ko. I long to die, hindi para sa susunod na habambuhay, but because of “death” itself. Ngunit paano ang aking pagtawa, ang pagiyak at pagpatak ng aking mga luha ngayon habang nagsusulat nito? Paano ang pagsikip ng aking lalamunan sa tuwing pagpigil ko ng aking hagulgol? Paano ang aking paglalakbay kasama ang mga mahal ko sa buhay? Paano ang alaga kong aso? Paano ang mga kaibigan ko? Paano ang mga dati kong pangarap? Paano ang mga taong naniniwala sa akin? Paano ang lahat? Paano na? Kung kaya’t ako’y napipigilan sa kagustuhan kong matahimik dahil habang ako’y humihinga pa, alam kong “mamimiss” ko rin lahat ng ito, lahat ng karanasan ko sa buhay, kung dumating man ang oras na onti-onti na akong mawawalan ng malay. Alam kong sa mga huling sandali ng hininga ko, hahanap-hanapin ko siya, at baka nga magsisi pa ako. Pero sobrang sakit na, ang hirap-hirap na. Araw gabi, lagi na akong pagod. TULOG nalang ang nakakapagligtas sa akin sa lahat ng ito. Hinihingal na ako sa panahon na para bang hindi ko na ito masabayan. Sobrang nabibigatan na ako na parang nahihila na ako pababa sa bawat pagbangon at paglakad ko. Hinang-hina na ako, na para akong nilalagnat. Puno ako ng takot at inis sa sarili ko. Ang masaklap pa rito’y hindi ko pa lubos na naiintindihan ang nagdudulot nito sa akin, pero grabe, pinapatay ako paonti-onti sa araw-araw. Ano bang ginawa ko to deserve this!? Ang alam ko lang ay mahal na mahal ko ang buhay, ngunit bigla ko nalang naramdaman na ang buhay mismo ay parang sinusuka ako. Pinaramdam sa akin na napaka “insignificant” ko, na wala akong kahalagahan, na mas magiging malago ito kung wala ako. Ang sakit, ang sakit. Ano ba ang kamatayan? Isang misteryosong konsepto na hindi lubos na mauunawaan ng kahit sinong nabubuhay. Hindi ko man alam ang pakiramdam ng karanasang ito, ngunit batid ko ang iba’t-ibang paraan ng pagkamatay. Una ay ang paglunod. Ang pinakakinatatakutan ko. Ito ay dahil naranasan ko ng malunod noong ako’y hayskul pa lamang, ilang minuto rin akong hindi nakaahon sa tubig hanggang sa may sumagip sa akin ng hindi ko inaasahan. Tanda ko pa na habang nalulunod ako, pinipilit ko sumigaw ngunit walang boses na lumalabas. Pinipilit kong magpalutang, subalit lalo lamang akong bumibigat dala ng aking pagkataranta. Gustong-gusto kong mabuhay dahil marami pa akong mga pangarap at alam kong masyado pang maaga. Iba’t-ibang mga ala-ala ang nag-flashback sa akin sa mga oras na iyon. Simula pagkabata ko, ang paghabol ng mabilis na baka sa amin ng tatay ko habang nagmomotor kami, ang pagpunta namin ng pamilya ko noon sa enchanted kingdom, ang pagpuno ko ng mga clip sa buhok ng aking yaya na tinuturing kong second mother dahil sya’y bahagi na rin ng aming pamilya, ang pagiging pabibo ko sa recitation sa school, ang mga biruan namin ng mga kaibigan ko, at paghingi ko ng tawad sa lahat ng aking mga kasalanan, o pagkukulang. Ganun pala pag naghihingalo ka, lahat ng ala-ala at nakaraan, nagpaparamdam sa’yo. Tila ba “automatic” ang experience, na parang kang nanonood ng “post-credits” sa dulo ng pelikula ng buhay mo.

[ask-emilz-de-philz]

Part 5! For Marverick (Sorry if wrong spelling ehe): Halu! ^^, I heard that you like cats so I'd like to give you one! I'll give our two month old little fluff balls! Most are gray with some white but furry! (Yung malago balahibo) Anyways, I don't really know much about you since I haven't checked FB for a while butttt I like the fact you get to play as Maliksi, I mean I don't know if you fit to be him but I guess you do! So I wish you to get your dreams, & enjoy with the fluff balls! God Bless!

(( wrong blog. ))