#mahakatyayana

[mahayanapilgrim]

Ten Principal Disciples of Lord Buddha: Torchbearers of Dharma

The life of Siddhartha Gautama, the Buddha, is synonymous with the profound purpose of alleviating the suffering of all sentient beings. During his forty-five years of earthly existence, the Buddha encountered numerous individuals, and his transformative interactions inspired many to become his disciples. Among the multitude who embraced his teachings, ten disciples emerged as the principal torchbearers of Lord Buddha's dharma, carrying forth the essence of enlightenment far and wide.

1. **Sariputra (Upatissa):** Renowned as one of the two chief male disciples, Sariputra, also known as Upatissa, shared this eminent position with Moggallana. Born on the same day as Moggallana, Sariputra attained Nirvana and became an Arhat, celebrated for being "Foremost in Wisdom." His profound understanding earned him praise from the Buddha, and his wisdom became a guiding light for future generations.

2. **Moggallana (Maudgalyayana):** A close friend of Sariputra, Moggallana, also known as Maudgalyayana, stood as the other chief male disciple of Lord Buddha. Endowed with transcendental powers, Moggallana, depicted with a dark complexion, played a crucial role in aiding people through his psychic abilities. His passing, occurring two weeks after Sariputra's death, marked the end of an era.

3. **Mahakasyapa:** Revered for his ascetic practices, Mahakasyapa emerged as a key figure in the post-Buddha era. Following the Buddha's final nirvana, Mahakasyapa and 500 disciples compiled Buddha's Suttas, assuming leadership of the Sangha. As the "father of sangha," Mahakasyapa became the first to directly preach the teachings and sutras of the Buddha.

4. **Subhuti:** As one of the ten Great Disciples, Subhuti stood out for his deep understanding of the doctrine of emptiness. Mentioned in the Prajnaparamita of Mahayana Buddhism, Subhuti's prominence lay in grasping the profound concept of emptiness, contributing to the expansive tapestry of Buddhist thought.

5. **Purna Maitrayani-Putra:** Known for his enthusiastic preaching, Purna, also called Purna Maitrayani-Putra, dedicated himself to ensuring the future of Buddhism. While there is no evidence of his Nirvana, Purna's focus on spreading the seeds of Buddhism and serving the public underscored his commitment to the Buddha's teachings.

6. **Katyayana (Mahakatyayana):** Distinguished as foremost in spreading the Dharma, Katyayana played a pivotal role in disseminating the teachings of Lord Buddha. His profound understanding of Buddha's lectures positioned him as a key figure in the transmission of the Dharma.

7. **Anuradha:** A cousin of Shakyamuni Buddha, Anuradha, alongside Ananda, became a disciple of Lord Buddha. Renowned for his divine insight and mastery of clairvoyance, Anuradha's journey included a self-imposed vow not to sleep, leading to the loss of his sight. Later, he regained vision, believed to possess the power to perceive truth.

8. **Upali:** Originating from the lowest class of Indian society and working as a barber, Upali's journey to discipleship was marked by hesitancy. Foremost in observing precepts, Upali joined Lord Buddha when he was cutting his hair. Later, Upali's transformation led him to become an Arhat, chief disciple, and a key figure in the development of the Vinaya School.

9. **Rahula:** The only son of Shakyamuni Buddha before his enlightenment, Rahula became a monk at a young age. Achieving Enlightenment at 18, Rahula's early entry into monkhood and subsequent spiritual attainment marked him as one of the Ten Great Disciples.

10. **Ananda:** Renowned for his exceptional hearing of Buddha's teachings, Ananda, alongside Anuradha, was a cousin of Lord Buddha and became a disciple simultaneously. The term "Ananda" meaning "great delight" epitomized his role as the caretaker of Lord Buddha for 25 years, illustrating his unwavering dedication to preserving and disseminating the Buddha's words.

These Ten Principal Disciples of Lord Buddha, each excelling in distinct qualities, became pillars of Buddhism, ensuring the propagation of the dharma and the enlightenment path for generations to come.

[yoga-onion]

The Quest for Buddhism (59)

Early Buddhism and the disciples

Ten Principal Disciples No. 6: Katyayana or Mahakatyayana - foremost in commentary

Katyayana is listed as one of the 10 principal disciples (Ref) and was capable of expanding on, and those presenting the detailed meaning of what is spoken in brief of the Buddha. He is also called Mahakatyayana with the addition of Mahā (meaning 'great'). His name differs markedly in scriptures and other notations.

In Thai Buddhism, he is also known as Phra Sangkajai (Chinese Budai, Japanese Hotei) and often portrayed as extremely portly. Perhaps this is where the image of the fat smiling Buddha on piggy banks and figurines began.

In the Pali tradition, Katyayana was born as Nalaka, born of a brahmin family in the city of Ujjayini (modern-day Ujjain). His father was a brahmin advisor to King Candapajjota, ruler of the state of Avanti. His name is explained by the golden hue of his skin (his parents called him Kancanamanava, meaning the 'young man with golden colored skin'), and the name of the gotra. He received a classical brahmin education, which included study of the Vedas.

After his father died, Katyayana became an advisor to the same king. At the king's request, Katyayana left with a group of seven friends to visit the Buddha to invite him to come to Avanti. The eight gained enlightenment while listening to him preach, and were ordained by the Buddha. As a monk, Katyayana became known by his gotra name (‘gotra’ is the general name for Brahmin clans in India).

仏教の探求 (59)

初期仏教と弟子たち

十大弟子その六: 迦旃延、又は摩訶迦旃延 (まかかせんねん、梵: マハーカーティヤーヤナ) 〜論議第一

迦旃延 (かせんねん)は十大弟子（参照）の一人であり、釈迦が簡潔に語ったことを詳しく説明し、その意味を広く伝えることができたとされている。摩訶 (まか、梵: マハー: 偉大なるの意)を加えて摩訶迦旃延 (まかかせんねん)、又は大迦旃延 (だいかせんねん)などとも呼ばれる。彼の名前は、経典などにより表記が著しく異なる。

タイ仏教では、プラ・サンカジャイ (中国のブダイ、日本の布袋)とも呼ばれ、非常に太った姿で描かれることが多い。貯金箱や置物の太った笑顔のブッダのイメージはここから始まったのかもしれません。

パーリ語の伝承では、カーティヤーヤナはウジャイニー(現在のウジャイン) の都のバラモンの家にナーラカとして生まれたとされている。父はアヴァンティ国の支配者であるカンダパジョータ王の顧問を務めるバラモンであった。彼の名前は、彼の肌が金色であること (両親は彼を「黄金色の肌を持つ若者」という意味のカニャンカナマーナヴァと呼んだ)、およびゴートラの名前から説明される。彼は、ヴェーダを学ぶなど、古典的なバラモン教の教育を受けた。

父の死後、カーティヤーヤナは同じ王の顧問となった。王の要請により、カーティヤーヤナは7人の友人たちを連れて、アヴァンティに来るようにとブッダを訪ねた。8人は彼の説法を聞いているうちに悟りを開き、ブッダのもとで出家した。僧侶となったカーティヤーヤナは、ゴートラ名で呼ばれるようになった (‘ゴートラ’とは、インドのバラモン階級の氏族の総称)。

[betoverheks]

Dollende doden en dolende dollen. Laat niet met je sollen. Laat die dolle doden je altaar niet mollen! Heks brandt wierook met tranen naast bloemen en kaarsen. Goede reis, meisje meis, wel thuis in jouw zielshuis.

Dollende doden en dolende dollen. Laat niet met je sollen. Laat die dolle doden je altaar niet mollen! Heks brandt wierook met tranen naast bloemen en kaarsen. Goede reis, meisje meis, wel thuis in jouw zielshuis.

Toen mijn voormalig verloofde en beste vriend zich van het leven beroofde werd ik ‘nachts wakker, omdat hij op mijn piano zat te spelen. Ik wist zeker, dat hij het was, want hij kon helemaal geen piano spelen. Op dat ene liedje na. Slechts een paar akkoorden. Altijd dezelfden. Ik had hem dit eindeloos horen spelen, als we met collega’s aan het doorzakken waren in de kroeg, waar ik lang geleden…

[bisiji3]

Sutra of the Buddha’s Teaching On Amitabha

Thus I have heard at one time the Buddha dwelt at Shravasti

in the Jeta Grove in the Garden of the Benefactor of Orphans and the Forlorn

together with Buddha a gathering of Great Bhikshus, twelve-hundred fifty in all

all Great Arhats well-known to the assembly

Buddha’s Great Disciples

Elders Shariputra well known for supreme wisdom

Mahamaudgalyayana well known for supreme magical power

Mahakasyapa well known for supreme ascetic penance

Mahakatyayana well known for supreme eloquence in argument

Mahakausthila well known for supreme problem-resolving

Revata well known for supreme non-confusion

Suddhipanthaka well known for supreme Justice- hold

Nanda well known for supreme appearance

Ananda well known for supreme erudition

Rahula well known for supreme secret Buddhism practice

Gavampati well known for supreme gods- offering

Pindola- Bharadvaja well known for supreme Bless- field

Kalodayin well known for supreme education

Mahakaphina well known for supreme knowledge of constellation

Vakkula well known for supreme longevity

Aniruddha well known for supreme divine eye

And Manjushri

Ajita

Gandhastin

Nityodukta Bodhisattva, and others such as these

and together with Shakra, Chief among Gods

and the numberless great multitudes of people and chief dragons

They sit around Buddha

Listening to Buddha teaching Dharma

Shariputra

From here we live

To the West

passing through hundreds of thousands of millions of Buddhalands

there is a world called Utmost Happiness

In this land a Buddha called Amitabha

right now teaches the Dharma

Shariputra

why is this land called Utmost Happiness

All living beings of this country

never suffer, vex and are always carefree

but enjoy unspeakable and countless bliss of the Dharma

Therefore it is called Utmost Happiness

Moreover, Shariputra

This land of Utmost Happiness is completely surrounded by seven tiers of railings

seven layers of netting

and seven rows of trees

All made of gold, silver, lapis, lazuli, crystal

all formed from the numberless treasures

Surrounded circle by circle, its beauty is beyond words

and for this reason called Utmost Happiness

Moreover, Shariputra

in the land of Utmost Happiness

Everywhere is gold, silver, crystal, carnelian, mother- of pearl, rubies

Pools made of countless treasures are covering the ground

filled with the waters of eight meritorious qualities: pure, cool,

sweet, soft, Moist, calming, curing and beneficial

the bottom of each pool covered with golden sands

On the four sides climb stairs

of gold, silver, lapis lazuli, crystal

There are airy pavilions and pagodas made of all treasures above the pools

With gold columns, silver crossbeam, jade stairs and fine jade walls

Moreover, there are delicate jade palaces decorated

with lapis lazuli, carnelian, mother- of pearl, rubies

Radiating unspeakable sublime and magnificence

In the pools bloom lotuses as large as carriage wheels

Green ones with green light

Yellow ones with yellow light

Red ones with red light

White ones with white light

They are subtle, rare, pure, and fragrant

People in the world of Utmost Happiness

Are incarnated from those pure and beautiful lotuses

Shariputra, the Land of Utmost Happiness

is crowned in splendor and virtues such as these

They are resulted from Amitabha’s great vows

And his practices to fulfill these vows which last numerous kalpas

Shariputra, in this Buddhaland

heavenly music always plays

and the ground is made of gold

a heavenly rain of mandarava

In the six periods of the day and night falls from heaven

Like rugs weaved with colorful petals

each living being of this land

throughout the clear morning, offers sacks filled with myriads of wonderful flowers

to the hundreds of thousands of millions of Buddhas of the other directions

At mealtime they return to their own countries

and after eating they walk about

Shariputra, the Land of Utmost Happiness

is crowned in splendor and virtues such as these

Is the achievement of Amitabha and other Maha Bodhisattva’s

practices to fulfill these vows which last numerous kalpas

Moreover, Shariputra

in this country there are always rare and unusual birds of many kinds and colors

white geese

peacocks

parrots

egrets

kalavinkas

and two-headed birds

In the six periods of the day and night

the flocks of birds sing forth harmonious and elegant sounds

Their clear and joyful calls proclaim the Five Roots, the Five Powers

the Seven Limbs of Bodhi

the Eightfold Path of Sages, and Dharmas such as these

When living beings of this land hear their calls

they are altogether mindful of the Buddha

mindful of the Dharma, and mindful of the Sangha

Shariputra

Do not say that these birds are born as retribution for their sins

And why not

Because in this Buddhaland the three evil paths do not exist

even the names of the three evil paths are unknown in this Buddha’s land

Amitabha Buddha created these multitudes of birds by transformation

Wishing to proclaim the Dharma’s sound far and wide

Shariputra, in that Buddhaland

the rows of railings, jewelled trees and jewelled nets

when the gentle winds blow, reverberate with fine and wondrous sounds

as a symphony of one hundred thousand kinds of music played in harmony

All who hear these sounds are naturally mindful

of the Buddha, Dharma, and Sangha

Shariputra, the Land of Utmost Happiness

is crowned in splendor and virtues such as these

Is the achievement of Amitabha and other Maha Bodhisattva’s

practices to fulfill these vows which last numerous kalpas

Shariputra

Do you know why is this Buddha called Amitabha

the brilliance of that Buddha’s light is measureless

illumining the lands of the ten directions everywhere without obstruction

For this reason he is called Amitabha which mean measureless light

Another reason is

the lifespan of that Buddha and that of his people

extends for measureless, limitless asamkhyeyas of kalpas

For this reason he is called Amitayus which means measureless lifespan

since Amitabha became a Buddha, ten kalpas have passed

Shariputra

that Buddha has measureless

limitless asamkheyas of Sound-Hearer disciples

They are all Arhats

So too is the assembly of Bodhisattvas

Their number incalculable

Shariputra, the Land of Utmost Happiness

is crowned in splendor and virtues such as these

They are resulted from Amitabha’s great vows

and the blessing for his Bodhisattva’s practice for numerous kalpas

(To be continued) 

https://www.youtube.com/watch?v=UumLxWKStz0

[yoga-onion]

The Quest for Buddhism (60)

The story of the Elder Soreyya (Soreyyatthera-vatthu) - the subject matter of gender and sexuality clues in BCE

There is a famous incident related to Katyayana (Ref) with a double sex change motif, given in Verse 43 of the Dhammapada commentary.

A man named Soreyya was traveling with a friend and happened to see Katyayana adjusting his robes.

Upon seeing his golden complexion, Soreyya began to fantasize that Katyayana should become his wife or that his wife's complexion should be like that of Katyayana. Due to the nature of this thought, he transformed into a woman. He married a wealthy man from Taxila and bore him two sons.

Soreyya later approached Katyayana and explained the situation, apologising for his misconduct in thought. Katyayana accepted his apology, upon which Soreyya regained his male form. He then went forth as a Buddhist monk, and eventually become an arahant.

The truth about thousands of years ago is unknown, whether he really underwent a double sex change, was originally a hermaphrodite, or bisexual, or spoke of homosexuality as a variant.

In view of the negative representation of this anecdote, it is not hard to see it as propaganda.

仏教の探求 (60)

長老ソレイヤの物語 (ソレヤッテラバトゥー)〜紀元前のジェンダーとセクシュアリティの手掛かり

『ダンマパダ(法句経)』の注釈書の第43段に、カーティヤーヤナ（参照）に関連する、二重性転換をモチーフにした有名な話がある。

ソーリーヤという男が友人と旅をしていて、たまたまカーティヤーヤナが衣を整えているのを見かけた。

その金色の顔色を見て、ソーリーヤはカーティヤーヤナが自分の妻になるべきだとか、自分の妻の顔色がカーティヤーヤナのようであるべきだと空想するようになった。この思いのせいで、彼は女性に変身してしまった。彼はタキシラの富豪と結婚し、二人の息子を産んだ。

その後、ソーリーヤはカーティヤーヤナに近づき、事情を説明し、自分の考えの誤りを謝罪した。カーティヤーヤナは彼の謝罪を受け入れ、ソーリーヤは男の姿に戻りった。その後、彼は僧侶として出家し、やがて阿羅漢となった。

彼が本当に二重の性転換をしたのか、元から雌雄同体 (しゆうどうたい)だったのか、同性愛を変形させて語ったのか、数千年前の真実は定かではない。

この逸話をネガティヴに表現されていることから見ても、プロパガンダと思えなくはない。

[yoga-onion]

The Quest for Buddhism (39)

Early Buddhism and the disciples

Ten principal disciples

The ten principal disciples were the main disciples of Gautama Buddha. Depending on the scripture, the disciples included in this group vary. In many Mahayana discourses, these ten disciples are mentioned, but in differing order. The ten disciples can be found as an iconographic group in notable places in the Mogao Caves (World Heritage Buddhist site on the Silk Road, in Gansu province, China, carved from the 4CE and continued to be carved for about 1000 years).They are mentioned in Chinese texts from the 4th century BCE until the 12th century CE, and are the most honored of the groups of disciples, especially so in China and Central Asia. The ten disciples are mentioned in the Mahayana text Vimalakīrti-nideśa, among others.

The ten names according to the Vimalakirti Nirudesha Sutra (one of the Mahayana Buddhist scriptures), in the order of their ordination, are as follows:

Shariputra - Foremost in Wisdom.

Maha Maudgalyāyana - Foremost in Psychic Powers (Abhijina: Ref).

Mahakasyapa - Foremost in Buddhist Practice. (note: the top master in the pursuit of Buddhadharma by dispelling all worldly desires. After the Buddha's death, he led the Order and chaired the compilation of the Buddha's Dharma with 500 others in the First Assembly).

Subhuti - Foremost to have no disputes & foremost to have the deepest understanding of the emptiness.

Purna Maitrayaniputra – Foremost in Preaching (note: the most outstanding orator).

Mahakatyayana - Foremost in Explanation (note: He excelled at preaching his teachings in a simple way).

Anuruddha (Sanskrit: Aniruddha) - The First in Foresight (Note: he was a top master of clairvoyance and the practice of the four foundations of mindfulness (satipatthana). Cousin of the Buddha. He was ordained with Ananda).

Upali - Foremost in Buddhsit Precepts. (note: formerly a barber, he was made a senior disciple of monks of aristocratic origin who were ordained later, by the Buddha, who rejected the class system).

Rahula - Foremost to follow the precepts down to the smallest rule. (note: the eldest son of the Buddha. The Buddha ordained him, somewhat forcibly_Ref2).

Ananda - The one who heard the most (Note: Immediately after his ordination, he became the closest disciple of the Buddha and remained his attendant for 25 years until the Buddha's death, where he heard and memorised the most of the Buddha's teachings. At the First Rally, a sutra was compiled based on Ananda's memory. He was a cousin of the Buddha_Ref3).

[Photo above: Magao Cave in China. Ananda in centre.]

仏教の探求 (39)

初期仏教と弟子たち

十大弟子

十大弟子とは、ゴータマ・ブッダの主な弟子たちである。経典によって、このグループに含まれる弟子たちは異なる。多くの大乗仏教の講話では、この10人の弟子について言及されているが、その順序は異なっている。莫高窟(ばっこうくつ: シルクロードの世界遺産・仏教遺跡、中国甘粛省、4世紀から約千年間、彫り続けられた)では、十人の弟子が図像として注目すべき場所に描かれている。紀元前4世紀から12世紀までの中国の書物に登場し、特に中国と中���アジアで最も尊ばれた弟子たちである。

『維摩経』(ゆいまきょう、梵: ヴィマラキールティ・ニルデーシャ・スートラ、大乗仏教経典の一つ）に準じた10人は、出家順に以下の通りである：

舎利弗 (しゃり��つ、梵: シャーリプトラ) 〜智慧第一。

摩訶目犍連 (まかもっけんれん、梵: マハーマウドガリヤーヤナ) 〜神通第一(じんずう・だいいち、注: 修行によって集中力を高めた心の力による一種の超能力。これらは神通(アビジュニャー)と呼ばれる)。

摩訶迦葉( まかかしょう、梵: マハーカーシャパ) 〜頭陀第一(ずだだいいち、注: すべての煩悩を消し去り、仏法を追求する厳しい修行の最高の師。釈迦の死後、その教団を統率し、第1結集では500 人の仲間とともに釈迦の教法を編集する座長を務めた)。

須菩提 (しゅぼだい、梵: スブーティ) 〜無諍第一(むじょうだいいち、注:  最も争うことがなかった) & 解空第一(げくう・だいいち、注: 空思想の理解が最も深かった)。

富楼那弥多羅尼子 (ふるなみたらにし、梵: プールナ・マイトラーヤニープトラ)〜説法第一(せっぽうだいいち、注: 大勢いた弟子達の中でも、弁舌にすぐれていた)。

摩訶迦旃延 (まかかせんねん、梵: マハーカートゥヤーヤナ) 〜論議第一。

阿那律 (あなりつ、巴: アヌルッダ／梵: アニルッダ) 〜天眼第一(てんげん・だいいち、注: 彼は透視とマインドフルネスの4つの基礎、サティパッタナー(四念処:しねんじょ)の実践の第一人者だった。釈迦の従弟。阿難陀 とともに出家した)。

優波離 (うぱり、梵: ウパーリ) 〜持律第一(じりつだいいち、注: 戒律に最も精通していた。もと理髪師で、階級制度を否定する釈迦により、出家した順番通りに、後で出家した貴族出身の僧の先輩弟子とされた)。

羅睺羅 (らごら、梵: ラーフラ) 〜密行第一 (みつぎょう・だいいち、注: 戒律の微細な規則まで厳格に守った。釈迦の長男。釈迦は彼をなかば強制的に出家させた_参照2)。

阿難陀 (あなんだ、梵: アーナンダ) 〜多聞第一 (たもん・だいいち、注: 出家後直ちに釈迦の常随の弟子となり、釈迦が死ぬまで25年間、釈迦の付き人をし、ブッダの教説を最も多く聞きすべて記憶した。第一結集のときアーナンダの記憶に基づいて経が編纂された。釈迦の従弟_参照3)。

[betoverheks]

Op de eerste dag in Plumvillage loopt Heks maar zo’n beetje rond te dazen. Nog behoorlijk in de kreukels en half gaar van de reis luister ik naar de eerste lezing. Vervolgens sjok ik opgewekt mee met de wandelmeditatie.

Langzaam bewegen we over het terrein. Een grote groep net gearriveerde retraitanten. Ik kijk eens een beetje om me heen. Honderden gezichten. Een prachtige jonge vrouw valt me direct op. Ze heeft rood haar en rode schoenen. Donkerrode Mocassins.

‘Prachtige schoenen zeg. Kijk nou,’ zoem ik inwendig. Ik observeer de vrouw op mijn gemak vanuit mijn slaperige ooghoek: Ze komt me zo bekend voor! ‘Zij is zoals ik, een heksje, ik zie het, ik zie het,’ zingt het in mijn hoofd.

Even later is ze weer tussen die honderden onbekenden verdwenen. We zijn klaar met wandelen. Het is tijd voor de lunch.

Diezelfde avond maak ik kennis met mijn familie. De roodharige jongedame zit er ook in. Wat een toeval. We hebben direct een klik.

Halverwege de retraite omhelzen we elkaar voor het een of ander. Er wordt behoorlijk wat afgeknuffeld daar in Plum. Vooral in onze onvolprezen familie. Mijn nieuwe zuster draagt een knalgroen jack.

‘Wat staat die kleur groen je goed. Je zou eigenlijk een lange zijden jurk in die teint moeten hebben,’ flap ik er spontaan uit. ‘Ik heb precies zo’n zijden jurk in de kast hangen,’ denk ik er achteraan. Maar ja. Daar heb ik nu niks aan.

De laatste avond van de retraite worden we vermaakt door de monniken en nonnetjes. Ze treden voor ons op samen met een aantal leken. We zitten op het Boeddhaveld, terwijl de avond valt. Overal branden lampionnen en kaarsjes. Het podium is schitterend versierd. Een gigantische lotus vervaardigd uit bamboe vormt het ‘achterdoek’…….

Heks zit met haar eigen Mahakatyayana familie. We leunen tegen elkaar aan en doen lekker klef. Het is onze allerlaatste avond. We gaan elkaar enorm missen. Nu kan het nog…….

Halverwege het programma haakt het grootste deel van de familie af. Ze gaan naar bed. Morgen moet iedereen aan de bak. Autorijden of eindeloos met de bus. De treinen staken helaas. Sommigen van ons zijn al een dag eerder vertrokken om hun vliegtuig te halen……

Heks en haar roodharige vriendin Meermin blijven echter wachten op de hartsoetra. Die wordt driestemmig uitgevoerd is ons beloofd. Dat willen we niet missen!

Het duurt en duurt. Ik ben doodmoe intussen. Maar vervelen doe ik me niet: Het ene geweldige optreden na het andere volgt. Net als ik op het punt sta om toch weg te gaan is het dan eindelijk zover. We worden getrakteerd op een prachtige vertolking van de hartsoetra!

Meermin en Heks zitten in lotushouding naast elkaar te luisteren. We laten we het helemaal binnenkomen. Vooral de zeker vijf minuten durende doodse stilte na afloop. Zit je daar met honderden mensen en niemand geeft een kik. Dat geeft pas een kick!

Op weg naar ons eigen klooster in mijn kanariepiet kletsen we een beetje. We zijn kapot moe en het is al behoorlijk laat. Voor deze plek dan. ‘Oh, maar ik ben met mezelf getrouwd,’ roep ik enthousiast naar aanleiding van ons onderwerp. Dat ik nu volledig kwijt ben.

‘Ik ook, ik ook,’ lacht mijn vriendin, ‘Kijk maar, ik heb ook een trouwring.’ Ze duwt haar  vinger onder mijn neus. Een prachtige gouden stersaffier schittert me tegemoet. ‘Ik ook, ik ook,’ schreeuwt Heks helemaal wakker nu. Ik laat mijn trouwring zien. Een veelkleurige edelopaal! Ongelofelijk. Ze is echt net zoals ik. Dat had ik toch maar goed gezien die eerste keer!

Afgelopen zaterdag zoekt Meermin me op. Ze is een aantal dagen in Nederland. ‘Mijn hotel is in Hugh, is dat ver bij jou vandaan?’ Nee, Den Haag ligt tegen Leiden aan!

Zo haal ik mijn roodharige zielzuster van het station. We rijden naar het hondenstand in Noordwijk met mijn hondje. Het is heerlijk weer. We wandelen en zwemmen. Drinken thee en kletsen. Gaan ergens lekker lunchen!

‘Weet je nog, dat ik het over een groene zijden jurk had, die je zo geweldig zou staan?’ Ze kan het zich herinneren. We hebben het vandaag ook al over synchroniciteit gehad. Een begrip, dat ons beiden na aan het hart ligt. ‘Ik dacht toen bij mezelf: Ik heb thuis zo’n jurk. En later realiseerde ik me, dat je naar Nederland zou komen. Een prachtige gelegenheid om eens te kijken of die jurk je past……’

Heks tovert een pakje tevoorschijn met daarin de bewuste dreamdress. ‘Het is een ongelofelijk romantisch geval. Dus je moet echt eerlijk zijn, hoor. Als je het niks vindt: Gewoon zeggen.’

‘Ook heb ik em gerepareerd. Hij is dan wel gloednieuw, de stof is zo delicaat, dat er wat stiksels los hadden gelaten……..’ Ik geef niet graag iets, dat kapot is.

‘Ja, ik zal eerlijk zijn,’ begint Meermin. Dan slaakt ze een kreet. ‘Oh, wat een prachtige jurk!’ Snel past ze em over haar zwempak heen. Heks maakt de schouderbandjes op maat. Die moeten behoorlijk worden ingekort, want ze zijn afgesteld op mijn apenarmen. Maar verder past ie perfect! De jurk zit als gegoten. Hoera!

Mijn vriendin danst over het strand in haar zeemeerminnenjurk. Ze ziet er fantastisch uit.

Heks moet inwendig gniffelen. Als ik in Plumvillage toen niet spontaan vanuit het blinde niks over een groene zijden jurk was begonnen was dit allemaal niet gebeurd. Wat is het leven toch grappig als je last krijgt van synchroniciteit!

Niet dat het altijd zo mooi uitwerkt. Sommige mensen hebben een broertje dood aan dit fenomeen. Zelfs al dansen ze plots op magische wijze om elkaar heen, begeleid door hemelse klanken, dan doen ze toch snel hun ogen en oren dicht. Of erger nog, hun hart.

Dus dit verschijnsel op zich is niet zaligmakend. Dat heb ik door schade en schande nu eindelijk wel geleerd. Sommige mensen zijn ziende blind en horen met dove oren.

Maar wat heerlijk als het wel gewoon stroomt en is. Als de wonderen de wereld niet uit zijn. Als de werkelijkheid er eentje is van warme boventonen. En frisse onderstromen. Als meer meerminnen via die verse stromen je leven binnen zwemmen. Als, als…….

Ja dat!

Synchroniciteit: Heremetijd! Groene zijden soepjurk als acausaal, verbindend beginsel? Het is een feit! Heks beleeft heerlijke avonturen op de vierkante millimeter. Het kan echt niet beter! Op de eerste dag in Plumvillage loopt Heks maar zo'n beetje rond te dazen. Nog behoorlijk in de kreukels en half gaar van de reis luister ik naar de eerste lezing.