#landbouwgrond

[kronieken]

Het oude Morinië

In -120 is er voor het eerst sprake van Morinen. Caesar heeft het wat later uitgebreid over de Menapiërs en de Morinen die gewapend verzet plegen op hun toen nog vrije land. Ze voeren een heuse guerrillastrijd in hun bossen en de Romeinse generaal heeft het niet onder de markt met hen. De Romeinen lijden aanzienlijke verliezen. Zware regenval zorgt zelfs voor een tijdelijke terugtrekking uit…

[roggemoeder]

In de roggevelden van Duurswold

De Roggemoeder

Op een gure novembermiddag liep ik, al een hele tijd geleden, langs de kringloop van het dorp waar ik ben opgegroeid. Ergens op het Hogeland in Groningen. Natuurlijk kan ik de kringloop niet weerstaan en moest ik even binnenkijken. Bij de boeken stond een hele stapel oude streekromans, verstofte encyclopedieën en de wereld aan beduimelde detectives. Maar er was ook een half plankje met het labeltje ‘’volkskunde’’. Daar kwam ik een boek van K. Ter Laan tegen. Na het even doorgebladerd te hebben besloot ik het voor €2 euro mee te nemen. Dat boek was Nederlandse Overleveringen 1. Die ene met die prachtige linosnede van een zeemeermin op de voorkant. De aankoop van dit boek heeft heel wat in werking gesteld.

Ik ben meer gaan leren over volkskunst en voelde langzamerhand de band met de provincie ook weer versterken. Ik woonde inmiddels al niet meer in Groningen, maar je kunt de Groninger wel uit Groningen halen, maar niet andersom. Ik ben en zal altijd een Grunneger blijven. Aan de hand van Nederlandse Overleveringen 1 ben ik opzoek gegaan naar meer streekverhalen. Maar een streekverhaal lezen staat niet gelijk aan weten waar het vandaan komt, en dat was juist mijn doel. Daarom beginnen we met 1 voor 1 ontdekken waar de legendes vandaan komen en of er misschien een verklaring voor te vinden is. En vandaag is het verhaal van de titel van mijn blog aan de beurt. De roggemoeder.

K. Ter Laan en Nederlandse Overleveringen 1

Nederlandse Overleveringen 1 is gepubliceerd in 1932 maar de versie die ik in bezit heb komt uit de tweede oplage uit 1981. Hoofdstuk 3 begint op bladzijde 35 en heet Korengeesten. Paragraaf 1 is DE ROGGEMOEDER. Hieronder vallen dus de Roggemoeder en ’t Korenwijf. ’t Korenwijf is een term die we later in onze studie nog tegen gaan komen. Paragraaf 2 DE LAATSTE SCHOOF bestaat uit een verzameling verhalen over de verering en gebruiken rondom het verzamelen van de laatste schoof graan bij het oogsten. Hier staan een aantal zeer interessante verwijzingen in, maar die zijn voor een andere blog.

Duurswold

Duurswold is een streek in midden Groningen die grotendeels samenvalt met de oude gemeente Slochteren. In de 9e eeuw n.Chr. werd begonnen met het ontginnen van de toen nog hoogveengebieden. Dat geeft ook het startschot voor het ontstaan van de vele lintdorpen die het gebied rijk is. Na intensief het veen te ontginnen en droog te leggen moest er een nieuw gebruik van de bodem bedacht worden en werd het gebied in cultuur gebracht. Een cultuurlandschap is een landschap wat door mensenhanden is ontworpen, aangelegd en onderhouden wordt. Bij het afsteken van veen is de eerste halve meter niet geschikt om turf van te maken. Deze werd veelal bewaard om te mengen met de zandgrond die overbleef na het afsteken van het hoogveen. Met goede afwatering en de juiste meststoffen kan er van dalgrond geschikte landbouwgrond gemaakt worden. En laat rogge nou eens erg goed groeien op dalgronden. Zo ontstonden de wapperende velden vol rogge en andere granen in de veenkoloniën. Dit was slechts van korte duur. In 1200 ontstonden problemen met de grondwaterstand. Door het inklinken van de bodem veranderden de hoogveengebieden in zure laagveengebieden. De velden waren slechts nog geschikt als hooiland. In 1770 werd er een nieuw plan voor afwatering gemaakt en werden er een aantal poldermolens gebouwd. Deze zorgen voor de juiste afwatering. En door gebruik van kalkhoudende kleigrond veranderden de velden wederom van schraal hooiland, in buitengewoon vruchtbare akkers waar rogge gretig verbouwd werd.

In de 16e, 17e en 18e eeuw was Duurswold en arme streek. Er was onvoldoende land om boerenfamilies te kunnen onderhouden, het veen was al grotendeels afgegraven en de aardappelfabriek die in latere jaren welvaart zou brengen stond er nog niet. Ik denk dat het dan geen gekke gedachte is dat met armoede geloof sterker wordt, als houvast in moeilijke tijden. Dit is niet alleen geloof in een God maar ook bijgeloven en oude volksverhalen. Daarom is het ook niet raar dat het verhaal van de roggemoeder uit mondelijke overlevering komt van iemand uit de Woldstreek.

In Nederlandse Overleveringen 1 staat onder het verhaal niet alleen de verwijzing naar ’t Wold maar ook ‘’(Grn. Volksverhalen, 15.)’’. Groninger Volksverhalen is een boek uit 1930 geschreven door E.J. Huizenga - Onnekes samen met K. Ter Laan en F.G. Knol. Eilina Huizenga – Onnekes was een Gronings folkloriste. Haar oom Johannes had een van de eerste boeken over de folklore van Groningen geschreven en daardoor was haar interesse gewekt. Om het werk van haar oom voort te zetten trok ze de hele provincie door en schreef ze de verhalen op zoals ze ze hoorde, in dialect. In wierdedorp Ezinge vond zij een schriftje uit 1800. Hierin schreef een destijds 11-jarig jongetje verhalen van de huisnaaister op. Eilina besloot het schriftje met spelfouten en al uit te geven als boekje. Groninger Volksvertellingen 1: Het boek van Trijntje Soldaats werd uitgebracht in 1928. De publicatie van dit boek wordt gezien als een van de eerste sprookjesboeken in het Nederlands geschreven. En dus twee jaar later publiceerde ze Groninger Volksverhalen wederom in het Gronings. Groninger volksverhalen openbaar toegankelijk. Zie bronnenlijst.

En inderdaad in Hoofdstuk 3 VAN ZOMER- EN WINTERGEESTEN pagina 15 vinden we: RÒGGEMOUER

De originele tekst is als volgt:

RÒGGEMOUER

As de rògge groot wòrdt, zo dat ie der hoast nait meer over kieken kinnen din zit ter aaltied ’n gaist in, dij der op paast. Kinder binnen din wel es onverzichteg, en willen in ’t koorn lopen, omdat ’t doar zok aiveg mooi speulen is. Mòie heur aaltied voor woarschaawen, Ròggemouer kin mor zo komen, en slepen ze weg. Din zai ie ze nooit weer.

’t Is zo wondermooi in zummertied, as ie bij ’t koorn langs lopen. Din kin je ’t zo regelmoated gòlven zain, net as ’t wotter van de zee. Mor as ie goud toukieken, is ter aaltied ’n stee in, doar beweegt de rògge zok vremd en onrusteg. Da’s de gevoarlke plek; doar zit Ròggemouer.

As ie niks doun, dut Ròggemouer ook nooit wat. ’t Ainegste wat heur nòg wel es overkomt is dat ze de kòrrels van rògge, dij din nog zo waik binnen, wat stief in haand knipt. Din wòrden ze swaart en vergifteg; doar zeggen ze tegen van mouerkorrels. Mor dat is altied mor ’n stok of wat.

(’t Wòld.)

Het stuk tekst wat in Groninger Overleveringen 1 staat is een vertaling van bovenstaande passage. Volgens mij is het ook voor niet Groningers nog redelijk te lezen wat nou de precieze strekking is van het stukje, maar bij deze mijn vertaling.

ROGGEMOEDER

Als de rogge hoog wordt, zodat je er bijna niet meer overheen kunt kijken, dan zit er altijd een geest in die er op past. Kinderen kunnen dan nog wel eens onvoorzichtig zijn en willen in het koren lopen omdat het daar zo eeuwig mooi spelen is. Daar moet je hen altijd voor waarschuwen, Roggemoeder kan maar zo komen en sleept ze weg. Dan zie je ze nooit weer.

Het is zo wonderschoon in de zomertijd als je bij het koren langs loopt. Dan kun je het zo regelmatig zien golven, net als het water van de zee. Maar als je dan goed kijkt is er altijd een plek waar de rogge vreemd en onrustig beweegt. Dat is de gevaarlijke plek, daar zit Roggemoeder.

Als je niks doet, doet de Roggemoeder ook nooit wat. Het enige wat haar nog wel eens overkomt is dat ze korrels van de rogge, die dan nog zo zacht zijn, te stevig in haar hand knijpt. Dan worden ze zwart en vergiftigd, daar zeggen ze moederkorrels tegen. Maar dat zijn er altijd maar een paar.

Observaties

Hieruit kunnen we een aantal dingen opmaken. Dat blijkbaar dus de aanwezigheid van de roggemoeder een afschrikkende werking op kinderen zou moeten hebben. Een figuur of verhaal met een waarschuwende functie wordt ook wel een kinderschrik genoemd en gebruikt om kinderen in het gareel te houden. Ook jij hebt vast wel eens gehoord ‘’daar krijg je vierkante ogen van’’ of ‘’als de klok slaat dan blijft je gekke gezicht zo staan’’ dit zijn allemaal vormen van bangmakers. Ook Sint Nikolaas en Krampus worden gebruikt als kinderschrik. Sinterklaas ziet immers alles, en wie zoet is krijgt lekkers wie stout is de roe. De figuren gebruikt als kinderschrik zijn vaak afgeleid van figuren uit het Germaanse geloof. Nadat vooral in de 18e eeuw volksgeloof heel erg afnam werd het alleen nog gebruikt als bangmaker om kinderen in de pas te laten lopen. Figuren die kinderen ontvoeren en meenemen komen het meeste voor, wellicht omdat die het meest effectief zijn?

‘’Dan zie je ze nooit weer.’’

Het kan ook een verklaring zijn voor personen die in Duurswold vermist raakten. Veenmoerassen zijn voor volwassenen al een gevaarlijke plek om van de paden te dwalen laat staan kinderen. Door de zuigende werking van het veen en de natte omgeving ligt de verdrinkingsdood altijd op de loer. Een vermissing hoeft ook niet altijd met de dood te eindigen.

Veel volksverhalen zullen voortkomen uit het niet kunnen verklaren van natuurlijke verschijnselen. Dat zien we bijvoorbeeld met donder in de Noordse en Germaanse mythologie en bliksem in de Griekse mythologie. En inderdaad beweegt en golft een roggeveld soms vreemd. Omdat er specifiek over de zomer wordt gesproken is de kans groot dat dit windhozen zijn geweest. Windhozen ontstaan onder een onweerswolk. En wat volgt vaak na een hete zomerdag? Juist, onweer. Het hoeven ook geen volledig gevormde slurfvormige windhozen te zijn, maar als er een beginnende windhoos werd gezien in de vorm van onrustig bewegende rogge is het voor die tijd een makkelijke conclusie. Van confirmation bias had men toen nog niet gehoord. Het zien van fysieke ‘’bewijzen’’ voor de aanwezigheid van een entiteit zorgt alleen maar voor een sterker geloof van de legende.

Deze roggemoeder laat blijkbaar ook sporen achter in de ‘’echte/fysieke’’ wereld in de vorm van ‘’moederkorrels’’. ‘’En dat zijn er altijd maar een paar’’ is ook te verklaren. De schimmel Echt moederkoren komt namelijk niet veel voor. En het is niet een ziekte die zich snel verspreid en daarmee hele akkers tegelijk besmet. Dus in een groot veld met rogge zullen inderdaad slechts enkele aren met de schimmel besmet zijn, en daarmee aangeraakt voor de roggemoeder. Hoewel we nu weten dat deze moederkorrels worden veroorzaakt door een schimmel is het best mogelijk dat deze sage als verklaring voor deze zwarte korrels is ontstaan. En niet alleen dat, mensen die besmet meel hebben gegeten kunnen daardoor gaan hallucineren en doodgaan. Uit de gifstoffen uit moederkoren wordt namelijk LSD gesynthetiseerd. Ik kan me best voorstellen dat high zijn goed werkt voor het voorstellingsvermogen en dat daardoor ‘’geesten’’ werden gezien. Echt moederkoren en de zwarte korrels komen op een later moment in haar eigen blog nog een keer terug want daar zit ook een fascinerend verhaal aan vast.

En toen liep het spoor helaas vast. In Groningse Volksverhalen staan geen bronnen omdat alle verhalen mondeling door Eilina verzameld zijn. Maar niet getreurd, dit is slechts deel 1 van een hele reeks aan bronnen en achtergrondinformatie die uitgeplozen kan worden. Er staat nog een bezoek aan de Groninger archieven op de planning en in de Collectie Overijssel is nog het nodige te vinden. Dit is slechts de eerste stap op het pad van haar verhaal.

Geloof ik nou in het bestaan van de roggemoeder? Goede vraag. Geen idee. Geloof ik dat er overal een soort bezieling in zit? Ja, maar of dat dan ook direct betekend dat ik denk dat er in elk veld een geest huist weet ik niet. Volksverhalen zijn voor mij een manier om verbinding te voelen met de grond waarop ik sta, met de mensen om mij heen, met de provincie waar ik opgegroeid ben en met mijn voorouders. Of ik er dan ook in geloof kan ik je nog niet vertellen. Wellicht een volgende keer.

[rotterdamvanalles]

De Waterloostraat te Kralingen in 1950.

De Waterloostraat werd aangelegd in 1865, toen het halve eeuwfeest van de slag bij Waterloo werd gevierd. In juni van dat jaar wordt de naam voor het eerst vermeld. Ze is door de bouwondernemer gegeven.

Het oude dorp Kralingen lag aan de Veenweg, die liep van de begraafplaats Oud Kralingen tot aan de Kralingse Plas. Het veen in de omgeving van Kralingen werd in eerste instantie als landbouwgrond gebruikt. Toen de vraag naar turf als brandstof in de 17e eeuw begon toe te nemen, nam het turfsteken in Kralingen een hoge vlucht. Het veen werd tot ver onder de waterspiegel weggebaggerd, waardoor een groot aantal veenplassen tussen Kralingen en Nieuwerkerk aan den IJssel ontstonden.

Door de turfwinning kwam Kralingen op een smalle strook land tussen de plassen te liggen. In de 18e eeuw verplaatste het centrum van het dorp zich naar het kruispunt van de Oudedijk, de 's-Gravenweg, de Kortekade en de Hoflaan. Het oorspronkelijke dorp raakte ontvolkt. Halverwege de 19de eeuw werden de plassen (behalve de Kralingse Plas) weer drooggelegd en ontstond de Prins Alexanderpolder. De oude Veenweg verdween toen volledig.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

[indegazettevanindegazettepuntbe]

Revolutie in Denemarken: 15 procent landbouwgrond wordt omgezet in natuur https://www.indegazette.be/revolutie-in-denemarken-15-procent-landbouwgrond-wordt-omgezet-in-natuur/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[keynewssuriname]

Granman Kwinti's: besluit voor Souvenier zijn straf moet nog genomen worden

"Er moet onder het traditioneel gezag een krutu gehouden worden en dan zullen we besluiten wat we gaan doen met hoofdkapitein Harold Souvenier." Dat zegt de Granman van de Kwinti's Remon Clemens in gesprek met Key News. Clemens geeft aan best teleurgesteld te zijn in de handelingen van zijn hoofdkapitein, die hem als Granman zou hebben overgeslagen en zelf handelingen heeft gepleegd om de mennonieten te proberen te accomoderen in het gebied van de Kwinti's. In 2013 was Souvenier al op non-actief gezet door de vorige Granman, Andre Mathias. Ook toen pleegde hij handelingen zonder af te stemmen met de granman. Er zou ook sprake zijn van tweedracht zaaiing binnen de Kwinti-gemeenschap. "Eigenlijk is hetzelfde weer gebeurd", zegt Clemens. Souvenier zou buiten de granman om een open krutu in Bitagron als Kaaimanston hebben gehouden. Hij zou met de mennonieten hebben afgesproken in ruil voor landbouwgrond dat er ontwikkeling komt in het gebied van de Kwinti's. Clemens geeft aan dat vooral de jongeren in het dorp achter Souvenier scharrelden. "Er werd geld beloofd denk ik, maar geld is niet alles. Ik sta op mijn strepen en ben nog steeds tegen de komst van de mennonieten", geeft de granman in duidelijke taal aan. Zoals de groene organisaties hem hebben voorgelegd zullen de mennonieten bij het aanleggen van de landbouwgronden bossen moeten openstoten. Clemens is zelf een natuurliefhebber en heeft ook in de toerisme sector gewerkt. "Ik wil mijn natuur behouden. Waar gaan anders de omliggende dorpen zoals Donderskamp dan jagen? Hoe gaan we dan de toeristen kunnen binnen halen? 35.000 hectaren open stoten is niet niks." Behalve het gezag van de granman omzeilen heeft zijn hoofdkapitein ook nog handtekeningen verzameld van enkele personen in het dorp waar zij aangegeven voorstander te zijn van de mennonieten in hun gebied. Souvenier had getracht om de granman onder druk te zetten om ook zijn stempel en handtekening te plaatsen. "Maar ik heb duidelijk aangegeven dat ik de mennonieten niet in mijn gebied wil hebben. Per slot van rekening hebben anderen, vooral de ouderen, in het dorp duidelijk aangegeven dat zij geen voorstander zijn van de mennonieten." Eerder deze maand hebben enkele personen uit de kwinti gemeenschap een krutu gehouden te Stibula. Daar hebben zij duidelijk aangegeven dat hoofdkapitein Souvenier niet ongestraft mag blijven. Zij hebben geeist dat hij 5 jaar buiten functie wordt gesteld; zijn stempel als hoofdkapitein wordt afgepakt en dat Ruud Souverein, onderhandelaar van de mennonieten, verbannen wordt uit Suriname. Clemens verzekert dat de punten van de krutu meegenomen zullen worden in het besluit wat er precies met hoofdkapitein Souvenier gaat gebeuren. Read the full article

[vriendenboekjes]

en ook genetische modificatie. oh we moeten gentech vrij zijn? uhm bij de piratenpartij staat er tenminste nog van het moet niet allemaal gepatenteerd zijn maar ik vind het zo raar om te denken dat alle genmod slecht zou zijn. Weet je hoe watermeloenen er vroeger uitzagen?! als het niet ten koste gaat van de gezondheid van de landbouwgrond en mens en er geen kwetsbare monocultuur ontstaat en als het geen kapitaal kost of boeren uitbuit dan lijkt het me helemaal niet slecht als genmod voedsel wordt geteel. In hoeverre is genetische selectie zo verschrikkelijk anders dan genmod.

[parkinson-verkeersdeelnemer]

Extra editie Glyfosaat 36 – ''But it was only fantasy, the wall was too high as you can see. No matter how he tried, He could not break free and the worms ate into his brain' – Parkinson, verkeer en meer

Hey You – Pink Floyd / AI Animation Music Video (4K) Opinie: Laat gevolgen bestrijdingsmiddelen niet voor rekening van de bio-boer zijn / de Volkskrant – Bio-boeren smachten naar goedkopere landbouwgrond – burgers schieten te hulp en kopen grond / de Volkskrant – Weg met de donkergroene consument / NRC – Kan de landbouw zonder bestrijdingsmiddelen? / Quest – Adema verwacht stappen van…

[havenpoort]

Merovingen aan de monding van de Rijn

Nog met enige regelmaat worden er in Katwijk en Valkenburg bewijzen gevonden van het verblijf van de Romeinen in dit gebied. Na 175 na Chr. zijn de Romeinen vertrokken en was er sprake van een sterke afname van de bevolking. Dit was niet alleen in Katwijk en Valkenburg zo, maar ook aan de noordelijke kant van de Oude Rijn. Het gebied wat weliswaar niet bezet was door de Romeinen maar welk sterk beïnvloed door de Romeinen.

In deze tijd was de monding van de Rijn voor bewoners van groot belang. Via de Rijn werd er handel gedreven en kwamen er goederen van over zee en uit het binnenland naar de kuststreken. Dorestad en Utrecht waren of werden belangrijke handelssteden. Het was de tijd dat de eerste Angelen en Saksen uit het Noorden in de kuststreek neer streken.

De oorzaak voor de afname van bewoning was het ontbreken van Romeins gezag en in de 4e. eeuw wateroverlast door overstromingen vanuit de Rijn, die werden veroorzaakt door de verzanding van de Rijnmond.

Van de periode 250-475 is bij archeologisch onderzoek zeer weinig gevonden. Er is een sterke toename van de bebossing in de kuststreken. Het gebied is natter, mogelijk ontstaan door het niet onderhouden van de afwatering.

Oorzaken van de ontvolking kunnen ook zijn een besmettelijke ziekte of de uitputting van de landbouwgrond.

Wellicht trok een deel van de inwoners mee met de in 275 vertrekkende Romeinen. In de 5e. eeuw bedroeg de bevolking naar schatting nog slechts 10% van het aantal in de Romeinse tijd.

Bewoning

Op de strandwallen en de duinen vond in de Vroege Middeleeuwen, rond 475,  opnieuw bewoning plaats. Dit concentreerde zich aanvankelijk op de oeverwallen langs de Rijn, zoals de nederzettingen Valkenburg, Leiden, Leiderdorp en Rijnsburg. Met name in de Zanderij zijn de nodige sporen van bewoning gevonden. Het zou hier moeten zijn gegaan om de zogenaamde nieuwe Friezen, Angelsaksen die vanuit de Duitse en Deense Noordzeekust naar de monding van de Rijn waren getrokken.

De Franken

De Franken, die na 719 verschenen in het gebied van de monding van de Rijn,  worden als eerste in de bronnen beschreven als een Germaanse stam die leefde aan de Rijn. Gedurende de derde en vierde eeuw na Christus probeerden ze hun leefgebied uit te breiden naar Gallië, een gebied ten westen van het hedendaagse Frankrijk. Dat destijds in handen was van de Romeinen.

De Franken vervulden de taak van heerser tot het midden van de vijfde eeuw, toen het West-Romeinse Rijk in verval raakte. Ze profiteerden van de verzwakte en overbelaste verdediging van de Romeinen en stichtten een eigen rijk.

Hieruit kwam de Merovingische dynastie voort, die zich sinds de doop van koning Clovis tot het christendom had bekeerd. Zijn bekering aan het einde van de vijfde eeuw viel samen met de enorme uitbreiding van zijn rijk en bracht daarmee een opleving en verdere verspreiding van het katholicisme in Europa teweeg.

Rond 475 werd in de Zanderij bij het huidige Katwijk weer een boerderij gebouwd, de tot nu toe oudste gevonden middeleeuwse bewoning. Aangenomen wordt dat deze ‘nieuwe Friezen’ afkomstig waren van Texel of Friesland.

De nederzetting in Rijngeest (Oegstgeest) lag met aanlegplaatsen aan een Rijntak en daar was dus handel gevestigd. Daar en in de Zanderij stonden twee beukige gebouwen, een bouwwijze die toen gebruikt werd voor schuren. Voor de normale wintervoorraad was in de boerderij voldoende ruimte, eventueel met kleine spiekers. Waarschijnlijk waren de schuren daarom bestemd voor handelsvoorraden.

Rond de Rijnmond zijn enkele zeer kostbare archeologische vondsten gedaan uit de Friese periode, die alleen voorkomen in een koninklijke omgeving, zoals een gouden gesp in Rijnsburg, een vergulde drinkhoorneinde in Katwijk en recent een zilveren schaal in Oegstgeest.

Katwijk was ook de vergaderplaats van Rijnland, bleek uit latere sporen. Daarom wordt tegenwoordig aangenomen dat hier een rijke Friese elite heeft gewoond die de macht uitoefende in het Rijnland.

Vervolgens ontstonden nederzettingen op de strandwallen, waaronder ’s-Gravenhage, Voorburg, Rijswijk, Oegstgeest, Wassenaar, Lisse, Noordwijkerhout en Hillegom. De zogenaamde heemnamen, bijvoorbeeld Sassenheim en Hillegom, geven aan dat we met ontginningen uit de Vroege Middeleeuwen te maken hebben.

De hoger gelegen zandruggen van de strandwallen werden ontbost en als bouwland gebruikt, terwijl de vlaktes tussen de strandwallen als grasland voor veeteelt in gebruik waren. Ze werden respectievelijk geest- en meentgronden genoemd. Geesten zijn langgerekte heuvels, de hogere delen van de oude strandwallen.

De geesten werden gekenmerkt door een strokenverkaveling dwars over de strandwallen; het hele bouwlandgebied was omgeven door een houtwal. Op de randen van de geestgronden lagen wegen waaraan de boerderijen stonden en die aan beide uiteinden van de geest in een punt bij elkaar kwamen.

Put gevonden bij opgravingen

In de oude kernen van de strandwallendorpen is deze wegenstructuur vaak nog goed te herkennen, ook al zijn de strandwallen grotendeels vergraven ten behoeve van de bollenteelt en zandwinning. De oudste geesten hebben over het algemeen een ovale vorm (bijv. Noordwijk-Binnen), terwijl de jongere geesten meer rechthoekig van vorm zijn (bijv. Noordwijkerhout).

25-4-2024

[thegazete24]

Klimaat Hoax om Landbouwgrond van Boeren af te pakken!

De EU gebruikt de Klimaat Hoax als voorwendsel om landbouwgrond van boeren af te pakken, met als uiteindelijk doel opzettelijke voedseltekorten te …Klimaat Hoax om Landbouwgrond van Boeren af te pakken!

[autisticsuggestion]

dit eiland heeft als bijnaam de tuin van denemarken

dit eiland wordt ook wel de tuin van denemarken genoemd , In het hart van Denemarken ligt het prachtige eiland Funen, een betoverende bestemming met de bijnaam “De tuin van Denemarken”. Funen staat bekend om zijn weelderige natuur, vruchtbare landbouwgrond en schilderachtige landschappen, waardoor het een oase van rust en schoonheid is. De natuurlijke schoonheid van Funen wordt gekenmerkt door…

[hetbuitengenieten]

Tiny-foodforest

Tiny-foodforest ‘Het Buitengenieten’ is in de maak. Ik vind het nog ‘in de maak’ omdat we in december 2022 heel veel planten en bomen hebben geplant. Tussen alle bestaande beplanting in onze bostuin. Hoe het uiteindelijk zal uitgroeien is alleen in mijn verbeelding voor te stellen. En of ik het minibos zal zien uitgroeien tot een volwassen bos weet ik ook niet. Ik vind het heel spannend en kan alles wel de hoogte inkijken. 

Vorig jaar ben ik begonnen met de ontwerpcursus Voedselbos en Eetbare Tuin van Martijn Ballemans van Puur Permacultuur. Ik was vooral geïnteresseerd in voedselbossen omdat de biodiversiteit enorm toeneemt in het groeiproces van een voedselbos. Onze tuin is minder dan een halve hectare groot en mag daarom officieel geen voedselbos heten. Ondanks dat onze tuin al behoorlijk volgroeid is, konden er nog heel veel meer planten en bomen bij, aldus Martijn. :-D

Onze tuin is in 1979 aangelegd door Klaus Dinger. Hij heeft een natuurvijver gegraven en met de vrijgekomen grond twee dijkjes om de vijver gemaakt. Onbekend is welke bomen hij zelf geplant heeft en welke zich er door de jaren heen vanzelf gevestigd hebben. Het zijn namelijk heel veel pioniersbomen zoals wilgen, abelen, berken en esdoorns, met als blikvanger een enorme treurwilg. Dat zijn bomen die zichzelf makkelijk uitzaaien. En mijn favorieten, een prachtige lindeboom en eik.

In mijn ontwerp heb ik gekeken naar hoe de looproutes lopen, waar verstopplekken zijn en waar bufferzones zijn of kunnen komen om zodoende nog meer verstopplekken te creëren. Wat Eric en ik belangrijk vinden in een tuin is dat je verwonderd en verrast wordt als je erdoorheen loopt. Onze pioniersbomen zijn nu iets meer dan 40 jaar oud. Om alvast vervanging te planten heb ik ook bomen gekozen die echt ouder kunnen worden, een moerbijboom, hoogstam kers en een tamme kastanje. En ondanks de hoeveelheid aan plantgoed kan er nog heel veel meer bij.

Maar wat zijn ‘pioniersbomen’ eigenlijk? In voedselbosjargon zijn pioniersbomen de bomen die zich als eerste laten zien als je een stuk grond onbewerkt laat, of overgeeft aan de natuur. Zij zijn de eerste ‘bewoners’, die vaak kale grond nodig hebben om te kiemen. Doorgaans worden pioniers niet zo oud. Ze bereiden de grond voor op de komst van climaxbomen die wel heel oud kunnen worden. Zo was onze tuin voordat Klaus ermee aan de slag ging kale landbouwgrond.

Landbouwgrond is over het algemeen jarenlang dichtgereden door zware tractoren en machines. Daardoor ontstaat op een bepaalde diepte (80cm) een ploegzool waar geen water meer doorheen kan. Zo krijg je in de winter ondergelopen akkers en tijdens droogte in de zomer uitgedroogde grond. Om de capillaire werking van de bodem weer te herstellen, dat water zich weer heen en weer kan bewegen van boven naar beneden en kan reageren als een spons) heb je planten en bomen nodig met diepe penwortels. Pioniersbomen vervullen die functie en maken de bodem weer open.

In voedselbossen staan veel eetbare cultivars. Dat wil zeggen de ‘gewone’ soorten bomen, maar dan met grotere eetbare bessen. Bijvoorbeeld gele kornoelje, olijfwilg, duindoorn en lijsterbes. Omdat er al zoveel inheemse planten en bomen in ons tiny foodforest staan, vond ik het geen probleem om juist meer cultivars te planten. In totaal hebben we 177 planten en bomen geplant. 

Laat de groei beginnen. 

Het Buitengenieten | 24 april 2023

[rotterdamvanalles]

De Waterloostraat te Kralingen in 1950.

De Waterloostraat werd aangelegd in 1865, toen het halve eeuwfeest van de slag bij Waterloo werd gevierd. In juni van dat jaar wordt de naam voor het eerst vermeld. Ze is door de bouwondernemer gegeven.

Het oude dorp Kralingen lag aan de Veenweg, die liep van de begraafplaats Oud Kralingen tot aan de Kralingse Plas. Het veen in de omgeving van Kralingen werd in eerste instantie als landbouwgrond gebruikt. Toen de vraag naar turf als brandstof in de 17e eeuw begon toe te nemen, nam het turfsteken in Kralingen een hoge vlucht. Het veen werd tot ver onder de waterspiegel weggebaggerd, waardoor een groot aantal veenplassen tussen Kralingen en Nieuwerkerk aan den IJssel ontstonden.

Door de turfwinning kwam Kralingen op een smalle strook land tussen de plassen te liggen. In de 18e eeuw verplaatste het centrum van het dorp zich naar het kruispunt van de Oudedijk, de 's-Gravenweg, de Kortekade en de Hoflaan. Het oorspronkelijke dorp raakte ontvolkt. Halverwege de 19de eeuw werden de plassen (behalve de Kralingse Plas) weer drooggelegd en ontstond de Prins Alexanderpolder. De oude Veenweg verdween toen volledig.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

[indegazettevanindegazettepuntbe]

Verkiezingsbeloften gebroken: Landbouwgrond ruil in Brugge slaat in als een bom https://www.indegazette.be/verkiezingsbeloften-gebroken-landbouwgrond-ruil-in-brugge-slaat-in-als-een-bom/?utm_source=dlvr.it&utm_medium=tumblr

[keynewssuriname]

Suriname en de Marshalleilanden vestigen diplomatieke betrekkingen

Minister Albert Ramdin van Buitenlandse Zaken, International Business en Internationale Samenwerking en Kalani Kaneko, minister van Buitenlandse Zaken van de Marshalleilanden, hebben op dinsdag 28 mei 2024 het gebruikelijke document ondertekend voor het aangaan van diplomatieke betrekkingen. Deze ondertekening vond plaats in de marge van de 4th International Conference on Small Island Developing States (SIDS), welke wordt gehouden in Antigua and Barbuda van 27 tot en met 30 mei 2024. Minister Kaneko onderstreepte dat het belangrijk is om binnen de SIDS als partners met elkaar op te trekken en samen te werken binnen de internationale agenda, vooral omdat het gaat om dezelfde uitdagingen die gedeeld worden. Voorts gaf Minister Kaneko aan dat de Marshalleilanden worden geteisterd door zeer harde winden en golven, waardoor zeker de helft van de populatie verplaatst of weggetrokken is. “Voorkomen van de stijging van de zeespiegel is daarom het allerbelangrijkste voor de Marshalleilanden. Alle vruchtbare landbouwgrond gaat verloren, wat ook voedselzekerheid in gevaar brengt” zei de minister. De Surinaamse bewindsman ging in op de klimaatuitdagingen waarmee Suriname te maken heeft, zoals lang aanhoudende regens en droogten, gevolgd door additionele, onverwachte kosten die uit de begroting getrokken moeten worden. “Het is toch wel jammer te moeten constateren dat we tien jaar na het Parijs Akkoord leven, maar in wezen er nog niet veel is veranderd. Er wordt heel veel gesproken, beloften gedaan, maar niet nagekomen. We zijn carbon neutraal, maar ondergaan de zwaarste gevolgen van klimaatsverandering. Deze SIDS-conferentie moet echt een keerpunt betekenen” benadrukte minister Ramdin. Voorts gaf minister Ramdin aan het belangrijk te vinden dat de SIDS vertegenwoordigd zijn in regionale- en internationale organen, om zo steeds diepgang in issues te krijgen en beter te kunnen participeren. Tot slot bevestigden beide bewindslieden het belang van diplomatieke betrekkingen en de toekomstige samenwerking. De Marshalleilanden zijn de 146ste land waarmee Suriname diplomatieke betrekkingen vestigt. Read the full article

[mantingerdijk]

Ontginning Mekelermeer

Naar aanleiding van de wandeling van gisteren. De ontginning ging ver. Deel van de pingo Mekelermeer is rond 1940 omgezet in landbouwgrond. Het stuk op,de grens Westrrbork/Coevorden. In 2005/2006 is het weer hersteld. In die jaren weinig gevoel voor de geologische historie. Mekelmeersche Veen/Verlengde Middenraai, Mantingerveld