#kendime haksızlık

[kalpbebu]

Bana göre seni sevmek o kara saçlarında hayat bulmak gibi . Sanki kendimi uçurumun kıyısında mış gibi hissediyorum.beni sevsen o uçurmdan uzaklaşacak mış gibi ama seni bir başkasıyla görünce sanki o uçurumdan defalarca düşüyormuş gibi🤍. Seni o kadar çok seviyorum . Sen bilmiyorsun . Ama olsun .gerçekten sorun yok . Sadece parçalandım kırıldım o kadar ama geçer merak etme .şunu farkettim sen başkasını severken benim seni hala sevmem haksızlık en çoksa bana . Özür dilerim 3.5 yıldır ben yoruldum . Sana sevdiğimi söyleyemeyen hemde seni öyle acı çekerken görmekten . Ben pes ediyorum

[gizm-altntas8]

Herkesi mutlu etmek zorundayım zannettim. Benim de mutlu olmam gerektiğini unutmuşum...

[tilk]

bugün sarsılmış yuvamızda herkesin psikolojisi bi tık iyiydi. tartışmadan oturduk. ben gitme kararı almışken böyle anlar yaşamamalıyız. acı çekmemek için çok uğraştım.

[femmelunee]

Gelmeyecek birini beklemek sadakat midir?

Yoksa kendimize yaptığımız bir haksızlık mı?

[mehmet147]

Geriye döndüğümüze fark ediyoruz ki kendimize çok haksızlık etmişiz.

İnsan en çok kendine borçlu...

[mistikadiin]

Kendimi sakinleştirmem ve de vurdum duymaz olmam gereken kısımlarda acaba yanlış mı yapıyorum diye sorguluyorum çünkü kendime haksızlık yapıyormuşum gibi hissediyorum sanki bana yazık oluyormuş gibi sanki bu kadar üstüme gelindikten sonra vermem gereken bir tepkinin elbette olması lazımmış gibi.

[wolfblackwhiskey]

Kendime haksızlık ettiğimin bazen farkındayım. Ama genelde hiç gibi hissediyorum. Önemsiz hisseden parçam çok yoğun. Beceriksiz ve değersizlik de çabası.. Susturamadığım milyonlarca ses var zihnimde. Hepsiyle savaş veya kaç. Yine de susturamazsın

[toprakh]

Ben hep yalnızdım galiba... Taa küçücük çocukken başladı bu yalnızlık. Mahallede bir iki arkadaşım vardı sadece. Onlarla da onların zoruyla çıkıp oynardım. Tek başıma oyunlar oynamayı daha çok severdim. Okula başlayınca da samimi bir iki arkadaşım oldu,diğerleriyle çok muhatap olmazdım. Sabah erken giderdik okula ve evde ilk babam uyanırdı. Sabah namazı vaktinde uyuduğuna hiç şahit olmadım. Mekanı cennet olsun. Beni babam uyandırırdı. Sessiz sessiz kalkardım, kimse uyanmasın diye parmak uçlarıma basa basa hazırlanıp kahvaltı yapmadan harçlığımı alır çıkardım evden. Kimseye yük olmayı da pek sevmiyorum,bu ailem olsa dahi. Anneme, bana kahvaltı hazırla demeyi hiç düşünmedim bile. Çok erken gidiyorduk çünkü okula. Niye uyansın kadın. Okulda kek meyve suyu idare ederdim. Öğlen gelince yemeğimi yiyip yine çekilirdim köşeme. Hele kışları sobanın yanında belli bir yerim vardı benim,kimse oturmazdı oraya. Ya ödev yapardım ya da oyun oynardım kendi halimde.

Lisede il merkezinde evli olan abimin evinde kaldım. Zaten çok konuşkan bir tip değilim, bir de başkasının evinde kalıyor olmak iyice sıkıntıya sokuyordu beni. Mahallede zaten arkadaş ortamı yok. Okulda da sürekli şiir gecesi düzenleyen bir grubumuz vardı onların dışında kimseyle pek muhatap olmazdım. Zaten herkes kendi aleminde. Kimisi zengin çocuğu, kimisi okulu dersi pek takmayan tipler. Kafama göre olmayan kişilerle zaten mümkün değil merhabadan öteye geçemem.

Bir şekilde lise bitti. Üniversiteyi de Hatay' da okudum. İlk defa başka bir şehirde ailemden hiç kimse olmadan tek başıma yaşamaya başladım. Başlarda çok zorlandım, arkadaşların her biri ayrı şehir ve ayrı kültüre sahip. Hatay zaten başlı başına medeniyetler beşiği. Bir çok kültürün yaşam şeklini bir arada yaşadığım yıllar oldu üniversite. Eskiye nazaran biraz daha kalabalıktı hayatım. Ama taa çocukluktan bu yana kendime dahi itiraf edemediğim bir çok şey vardı kafamın içinde. Ve bunu kabullenmek için de demekki bazı şeyleri yaşayıp kendime gelmem gerekiyormuş. Belli yaşları geçmek,belli sıkıntılara katlanmak, belli acıları yaşamak gerekiyormuş.Kendime geldim mi peki? Tam olarak geldiğimi düşünmüyorum. Ama benim içimde başka bir yaşam arzulayan bir ben var, bunu biliyorum. Peki ne benim istediğim,arzuladığım,kafamın içinde sakladığım şey? Daha modern bir yaşam mı? Hayır. Daha zengin bir hayat mı? Kesinlikle hayır. Daha deli dolu, hiçbir şeyi takmayan bir insan olmak mı? Hayır. Galiba en önemli isteğim benim inancıma ve değerlerime hiç olmazsa saygı duyan, değer verdiğim şeyleri rahat bir şekilde paylaşabileceğim birilerinin var olduğu bir ortam.İnsan hep iyi yönlerini paylaşmak ister, ama ben kötü yönlerimi,eksiklerimi,yanlışlarımı kısaca her şeyi paylaşabileceğim bir ortam aradım. Çoğu insan iyi yönlerinizden, güzel huylarınızdan ziyade kötü yönlerinizi akılda tutup, zamanı gelince çok kötü bir şekilde kullanıyorlar. Şu ana kadar böyle bir ortamı yakalayabilmiş değilim malesef. Çoğu zaman yalnız kalıp kendi kendine muhakeme yapmak dahi bir çok insanla muhatap olmaktan daha iyi geliyor bana. Bu zamana kadar yaşadıklarıma "vardır bunda da bir hayır" demekten başka çarem yok galiba. En büyük pişmanlığım, hak etmeyen insanlara karşı fazla tolerans göstermiş olmam,fazla sabır göstermiş olmam. Olmuyorsa oldurmaya çalışmış olmam. En önemlisi de kendime haksızlık etmiş olmam.

#H.

[gunluk]

Şiir olmak istedim yapamadım.

Yapamıyorsam şiir yazayım dedim, kağıdım boş kaldı.

Yetemedim kimseye, istedikleri kişi olmadım.

Kendime de haksızlık yaptım.

Bir kendim olamadım.

[acid-gramma]

Selam sevgili nejat ve anonistan. Sizlerden bir yardım isteyeceğim. Uzun süreli bir ilişki içerisindeyim, sevgilim iyi iş sahibi, akıllı, başarılı, iyi ve hafiften sert mizaçlı birisi. Güzel bir ilişkimiz var. Aylar önce, başka bir işe/okula gitmeden önce öylesine random bir işe girdim. Sonuçta cebime para girerdi neden olmasın, boş kalmayı sevmiyorum. Her şey tamam. Olay buradan sonra başlıyor. İşe girdikten sonra uzun boylu, yakışıklı, akıllı ama çok da başarılı olmayan bir tip bana yürüdü; cahil değil ama ortalama tr erkeği gibi işte, yakışıklı uzun olanını düşünün sadece. Kibarca reddettim çünkü sevgilim var ve onu seviyorum. En azından aylar önce bu böyleyken, son 1 aydır bu oğlanı düşünüp duruyorum. Bu üstü kapalı açılma olayından sonra normalce ve seviyeli arkadaşlık sürdürdük çünkü aynı iş yerindeyiz sonuçta, bir yerde iletişimde olacağız. Her neyse. Son zamanlarda da aramız iyi gibiydi yani tabii ki yakın değildik ama muhabbet ediyorduk, iş yerinden diğer arkadaşlar ve onunla. Bir ara sohbet edilirken laf arasında “ben aşık olmam” dedi ve abartısız 1 dakika boyunca gözlerini bana dikmişti bunu söylerken. Çoğu zaman o kadar çok ipucu bırakıyor ki. Ben dürtüsel yaşayan bir insan değilim ama son zamanlarda dürtü kontrolümü öylesine kaybettim ki ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Oğlanla birlikte olsam çok mutlu olamayacağımı biliyorum çünkü açıkçası pek de uyumlu ikili değiliz ve red flagler mevcut. Gerçi sevgilimde de var ama neyse. Birlikte olsak büyük ihtimal mutlu olamayacağımı bildiğim birini neden aklımdan çıkaramıyorum peki? Sevgilime haksızlık ediyorum. Vicdanen zoruma gidiyor ve etik değil tabii biliyorum. Dramatik davranıyorum belki ama duvarlar üstüme geliyor sanki. Benim şimdiye dek çoktan bu işten çıkmam gerekliydi. Kendi yolum var. Peki neden çıkmadım? Çıkarsam oğlanı göremeyeceğim çünkü. Bunu da şimdi itiraf ediyorum kendime. Lütfen benim aklımı kullanamadığım şu dönemde bana aklın yolunu gösterin. Sevgiline bir şeyin kalmamış ayrıl artık mı derdiniz, yoksa sadece saçma sapan düşünüyorsun anlık bir heves için şu an gayet sağlıklı giden bir ilişki bırakılmaz mı?

merhaba anon, oncelikle redflagli olan isyerindeki cocuk veya sorunlu olan iliskin/sevginin bitmesi vs degil. redflagli olan ve iliski yapilamayacak kadin olan kisi sensin. aldatmak sadece bir sey yasamak degildir ve yaptiklarindaki motivasyon, dusunduklerin aldatmaya giriyor. karsi tarafta olsa kabul edilmeyecek bir durum, direkt nextlenmesi gereken bir durumu bizzat kendin yasiyorsun. bu konudaki yol haritani da sen cizeceksin. erdemmis etiktir gecersek kendine iliskisine ve etrafindaki insanlara saygisi olan biri bu problemi bu sekilde deallemez. benim sahsi onerim whore phase'inde oldugunu kabul ederek iliskini bitirip yeni cocukla da iliski yapmamandir. cunku ordaki figuranin(cocugun) bi onemi yok o baskasi da olabilirdi. hadi onunla iliski heyecan denedin diyelim kasina baska insanlar cikacak hayatinda ve ona da aynisini yapma dusunme ihtimalin epey yuksek. her zaman bir konuda daha iyileri vardir onemli olan senin ne istedigini bilmen ve bunu koruyabilmen. yeni cocukla iliski yapma ihtimalindeki acaba yanlis mi yaptim eski sevgilim daha basarili bir bireydi alfaydi dusuncesi de yeni sevgiline saygisizlik olacaktir ve icten ice kendini bitiren bir zavalliya donusturecektir seni. bu kafada saglikli iletisim ve iliski surdurmen mumkun gorunmuyor. henuz yasin genc whore phase de utanilacak bir sey degil belki de insanlari deneyimleyerek hayatina farkli kategorilerden bireyler alarak deneyimlemen gereken bir istegin vardir (sadece heyecan ve eglence de olabilir)iceriden. ki bu da dogal ve saglikli bir tutum kafanin karismamasi, pisman olmamak adina. ama bir iliski yapiyorsan sadik ve gozunun baska birini gormemesi durumu default gelmesi gereken bir ozellik. bu iliskinde cok mutlu olmanla karsindaki kisinin cok dogru olmasiyla da alakali bir sey degil dedigim gibi seninle ve kendine sayginla alakali tamamen. iliskiler baslar biter ama bu iliskileri bitiren sey ucuncu sahislar veya daha iyisi var midir kafa karisikligi olmamali. asla.

[mutludegilim]

Ben bugün 27 yaşındayım, doğum günlerimde kendime bişiler yazmayı seviyorum

Hayata bi kerecik geldiğimi sürekli kendime hatırlatıyorum ama çoğu zaman başkalarına göre yaşarken buluyorum kendimi, başkalarını mutlu etmek memnun etmek. Sevdiklerime verdiğim değeri kendime de verebilmem gerek. Sevdiklerim zaten ben ve onlar.

Bazen çok yoruluyorum, kendime çok kızıyorum. Kaç defa kendimi rahat bırakınca kendime güvenince ne kadar iyi şeyler başardığımı gördüm. Buna rağmen bazen kendime acımasız oluyorum. Kendi başıma bi haksızlık gelince buna sabredişim bir sevdiğimin başına gelse ortalığı birbirine katarım. Ben sabredebilirmişim gibi geliyor. Ya da bana yapılan üzerinde durma olay çıkmasın gibi düşündürebiliyor beni. Kendimden başka kimsem yokken nası böyle yapabiliyorum.

Benn çokk kıymetliyim aynı zamanda aynıyım her insanla, hatalar yapabilirim. İç sesim kendiyle güzel güzel konuşana kadar onunla konışmaya devam edeceğim bu sorunu halledeceğiz. Güzel bi enerjim var mutlu ve huzurluyum. Bu da benim sayemde oluyor. Bu arada duygular vardır duygularla beslenen hshs🤍

Değişmesini istemediğim özelliklerim de var

Ruhumda güzel düşünceler olması, kendimden iyi niyet olarak emin oluşum, küçük şeylerle mutlu olabilişim ama artık çaktırmıyorum bunu, kendimden vazgeçmeyişim, sevdiğim şeylerin kimseye zarar vermemesi, yalnız mutlu olabilişim, erken uykum gelmesi💕, aşka inanmak, sevgiyi her şeyden üstün tutmak, bir de artık kendimi kandırmamak

Bi de bazı kararlar aldım. Bunlar büyük sözler edilip yapılmayacak şeyler değil. Biri İş hayatımla ilgili yani hayatımın yüzde 70inin geçtiği yerle ilgili. Yarın uygulayacağım onu. Bu da kendi başıma gelince sabrettiğim şeylerden biriydi.

Diğerlerini biraz daha düşünmem gerek.

Son olarak hislerini dinle ve kendini unutma

[ozgur-ce]

Alımlı alımlı güzel mi güzel saçları portakal bahçesi gözleri sarımsı yeşil muhabbeti demlenmiş çay gibi sıcak ve samimi olan güzel kadın her gün seni görmek Allah'ın bir lütfu olsa gerek ☺️☺️☺️

İyiki varsın🌼♥️😊

Şükrü Erbaş'ın da dediği gibi, "Olsa olsa bir anıdır güzellik, herkesin bir vakit kirpiklerinde bir rüzgarla yaşadığını sandığı..."

Şimdi bunu yayınlayınca kendimi övmüş gibi hissederim ama yayınlamazsam da kendime haksızlık olurdu 😂😂 o yüzden bu sözle desteklemek istedim 😅 sen de iyi ki varsın can dostum 😊🫶🌼

[triptoartsworld]

Seni sevmek kendime yaptığım en büyük haksızlık

[evliyacelebinintorunuu]

bazı insanlarla muhatap olarak kendime yaptığım büyük haksızlık için kendimden özür dilerim. 👉👈

[icimdekimelodii]

Yine hiç bir yere yetişemeyişime dert yanıyorum ve herkese yetişmeye çalışmaktan kendimi unuttum biz kendimize çok haksızlık yapıyoruz.. şuan zaman içinde zaman yaratmak istiyorum.