#sen başkasını severken

[kalpbebu]

Bana göre seni sevmek o kara saçlarında hayat bulmak gibi . Sanki kendimi uçurumun kıyısında mış gibi hissediyorum.beni sevsen o uçurmdan uzaklaşacak mış gibi ama seni bir başkasıyla görünce sanki o uçurumdan defalarca düşüyormuş gibi🤍. Seni o kadar çok seviyorum . Sen bilmiyorsun . Ama olsun .gerçekten sorun yok . Sadece parçalandım kırıldım o kadar ama geçer merak etme .şunu farkettim sen başkasını severken benim seni hala sevmem haksızlık en çoksa bana . Özür dilerim 3.5 yıldır ben yoruldum . Sana sevdiğimi söyleyemeyen hemde seni öyle acı çekerken görmekten . Ben pes ediyorum

[nazliminazlibirisii]

Deli deli oldu gönlüm yar. Sensizlik neye yarar, Bu aşk bizi yorar. Nasıl etsek bu işi yar Sen beni anla ben seni Aslında karşılıklı yapalim bu eylemi. Sen bensizlige alıştın mi bilemem ama, Ben sensiz bir dakika duramam yar. Öteden beriden bakma bana. Gel yanıma sarılalım, Kokunu içime çekeyim. Benim gönlüm sende kalmış, Seninki kimde kalmış bilinmez yar Bu bilinmezlik beni yorar Seni benden alıkoyar Gel bizi yarım birakma güzel gözlüm Ben, beni yarim bırakmana rağmen, Ruhlarimizi dansa kaldirdim. Naz etme gel kollarıma güzelim. Dans edelim, öpüşelim, içelim Körkütük sarhoş olalım, delicesine dans edelim. Ne dersin ey kahve gözlüm. Gel sen ile ben, biz olalım. Ruhlarımızı dans ettirelim, Dudaklarımız kendi şarkısını yazsın Kulaklarimiz bu melodiye, bu uyuma alışsın Bu yola benimle girmeye var mısın? Başkasını severken Gözlerimin içine bakmaya devam eder misin? Benimle oyunlar oynayıp umut verirmisin? Yoksa tek bi hareketinle herşeyi silip, Beni bu acıdan alıkoyar mısın? ~Nazlı

[342c]

sen hatırlıyor musun, sen bana dokunmayalı kaç mevsim geçti. ben senden vazgeçtim, umudumu söndürdüm. önüme bakmaya çalıştım. önüme çıksan hiç ilerleyemezdim. bir gün trafikte arabanı gördüm. inan ki beynimden vuruldum.

istediğiyle gezsin, el ele gezmesin dedim. sonra bir şeyler duydum, bir şeyler gördüm. bugün inanılmaz normal bir günün gecesinde el ele fotoğrafını gördüm.

bunu da gördüm. en acıdığı zamanlarda hiçbir şey hissetmezsin ya. kızmadım bu defa, üzülmedim. oturdum salonda. kahvemi yudumladım. sevdiğim adamı başkasını severken de gördüm.

ben bu savaşı bütün kulvarlarda kaybettim.

[kalemineiyibak]

Yasak Adam

Bir adam vardı; kalbimi kalbine ömürlük adadığım yasak adam...

Sesinin martısında kanadı olup uçmayı dilerdim, Tanrı'dan. Sırf, onun kalbine; sırf, onun ömrüne...

Bir adam vardı Tanrı'm ve sen onu biliyorsun; gözlerinin parıltısında mutluluğa gelirdi çocuk kalbim. Her gün onu görmek için o küçük şehrin küçük bahçesine yerleştirirdim umudumu; bilmezdi hiç, onu sevmek; cenneti kıskandırmaktı martılarla, onu sevmek; yeryüzünde şifası olmayan her şeye meydan okumaktı ve onu sevmek, hep...

Bir adam vardı, gülüşünün ikramında gökyüzünün misafir zorunluluğu ortadan kalkardı, bakamadığım gözlerinin ağzımdan çıkamayan tümcelerine yenilirdi kalbimin sesi...

Yanımdayken yaşadığım; yokluğundayken ise, varlığının hayaliyle yaşadığımdı. Bir adam vardı; çok sevdiğim... Uğruna güneşin en hakiki aydınlığından vazgeçtiğim... Bir adam vardı, çok severken kalbimin sesini duyar diye çekindiğim...

Ölülere karıştı Tanrı'm; yâr saklısına karıştı, benden uzağa karıştı; sesi; gözleri, kalbi, gülüşü bir başkasına emanet... Başkasında yaşayan bende ölüdür Tanrı'm ama; onu bende öldürmezden önce kendimi aşkta öldürüyorum.

Bir adam vardı; kimsenin yerine koyamayıp kimseye onun yerini veremediğim; kendi içimde kendime sakladığım; bulan olursa diye korktuğum, bir gün görmesem onu; gözlerimden soğuduğum... Kaybettim, Tanrı'm; ölülere karıştı, varlığının gönül kıran hadisesi; yokluğunun izbe felaketi...

Onu hâlâ çok seviyorum Tanrı'm; Sen biliyorsun. Bir daha dönmemek ve bir daha onu sevmemek üzere hapsolduğum acıların karakolundayım. Kelepçeleri varlığıma cesaret verdi, tutuklandım onsuzlukta. Gelmeyecek, sevmeyecek, bana ait olmayacak bir yasak adam sevdim Tanrı'm; madem onu bana yaratmadın, madem onu bende aşk vuslatına erdiren olamadın, neden sevdim onu, canım Tanrı'm?

Bir adam vardı; başka bir kadının koynunda, başka bir kadının gözlerinde ve başka bir kadının varlığında. Ondan önce onu sevdiğim, ondan önce onu beklediğim, ondan önce ondan başkasını yüreğimde demlemediğim...

Ölülere karıştı Tanrı'm; gelemez o, sevemez o, dokunamaz; aşkı bende bir ömür yaşatamaz o...

Ben, bir adam sevdim Tanrı'm; kalbimin kırıklarını aldırıp, aklımın yorgunluğuna talip olur, beni benden çok sever sandım. Kahkahası cennetin giriş biletiydi, gözleri, dünyamın rengiydi. Yasak adam; kahrı bela yollarında beni hasta edip aşka; yorgan döşek bir mutluluk veremeyen kayıp adam...

Onu hâlâ, Ömrümün girdabında kaybolup giden mutluluklarım gibi çok seviyorum. Üstelik ve hâlâ; kendimden çok... Öldü o, Tanrı'm; biliyorsun, kapı numarasını şaşırdı zillet aklı. Ondan başkasını yazmadın madem kalbime; kaderimin bu asfalt çilesi niye? Onu hâlâ çok ama çok seviyorum, o; bana yasak, bir başkasına helal mutluluklarda döngü şarabı... İçiliyor yaşamın her kalp atışında, ben yine susuz; ben yine ölünün diriye selam veremediği yollarda kaldım.

Onu seviyorum Tanrı'm. Bir adam vardı; Ömrümün kayıp cennetinde köksüz kaldım. Doğuramadım Tanrı'm; ona aşkı... Yaşayamadım.

Bir adam vardı; cenazesinde üstüne atılan toprak da bendim, toprağa yatıp kalkamayan biçare aşkın sahibi de bendim. Bir yasak adam vardı; Tanrı'm, çok çilekeş kaldı ona varlığım.

Aklında intihar, kalbinde cinayet işledi varlığım.

O yasak adamı seviyorum Tanrı'm; çok, biliyorsun.

Madem onu bana yazmadın, kalemimden onu al; yalvarırım...

Dilara AKSOY

[uranusungulu]

Neyini sevdim bu kadar, söylesene

Neyini beğendim

Sorun ben de mi? sen de mi?

Anlayamıyorum, sen başkasına bakarken başkasını severken, ben nasıl sana tutuldum.

Sen daha beni görmezken

O gözlerinin içine dalıp gidemezken

Nasıl sevdim bu kadar, söyle

...

[gecebekcisikiz]

Çok zor, yanındakini özlemek çok zor. Gözlerine bakıp konuşamamak çok zor. Düşüceksin diye ödüm koparken,ellerini tutup indirememek çok zor. Ben seni öylesine çok severken senin başkasını seçtiğini bilmek çok zor. Ama tüm bunlara benim sebep olduğumu bilmek çok daha zor. Pişmanlıkla baş etmek çok zor. Sen gel, sen gelirsen iyileşirim.

[kenndince]

Bir daha aynı yolda yürümekmi Tövbeler Olsun

Zamanı olmayan bir yaranın içinde kaybolup gidiyormuş şimdi seninle yürüdüğüm

bütün yollar zehir oldu bana

geri dönüşü ağrı oldu

Yaşattığın mutluluktan çok kabusa döndü hayatım

Sen de bilirsin ki

Ayrılık ölümün diğer ismidir seven insanlar için

Çok Severken Ayrılmak

kendi mezarı kendin kazmak demekmiş

Kara bir leke gibi yaşıyorsun işte benimle

Kalbimin karası diyorum

sana gençliğimin en güzel yıllarını

pişmanlıktan

ziyan ettiğin için

Ah edip ahlarımı bırakmaktan başka bir şey bırakmadın Sen anlarım da

Nereye gitsem eksik kalıyorum kendime fazla geliyor

Geçen zamanı bir daha getiremiyor insan Şimdi bana ne söyle sen faydasız Ben sana ne söylesem faydasız öyle bir kapı örttün ki suratıma ne benim gücüm yetiyor ne de o büyük sevmelerin

Sensiz geçen her gün her ay her sene 365 gün öldüm ben kaç yıl oldu

Bu Ayrılığa Gerçi bunu bile saymazsın sen çünkü yas tutan sen değil bendim O aşkı o sevgiyi kendi ellerimle kalbime gömdüm

Her gün seni unutmak için kendimden bir şeyleri unuttum ben kendimi Özledim Desem yeridir şimdi çoktan unuttun mutluluğu desem yalan olmaz emin ol yıktın döktün ve benim toplayamadığım bir kalple yürekle yaşıyorum ben

O yüzden asla geçmeyecek bu kırgınlık o gidiş o terk ediliş bana geri dönmeni falan istemiyorum senin benimle kurduğun hayallerle de mutlu olmanı da kaldıramam ama

Önce uzun gecelerimi aldı Sonra aylarımı aldı Sonra senelerimi aldı Neydi bu gidişin adı Ben hala adını koyamadım gözlerimin içine bakıp da bana Verdiğin Sözler bu kadar duyarsız vicdansız olamazdın sen �

Hiç mi o sözlerin aklına geldiğinde

Allah'tan utanmadın,

Allah şahit olsun diyerek Söz Vermiştin

Bana Senden başkasına bakarsam gözlerim kör olsun diye kör olmasın ama gözlerin aydınlıkta görmesin

Çünkü ben gözlerimin içinde

Gülen gülüşlerimi kaybettim

Benim yaşadığımı yaşa demiyorum ama birazcık da olsa Hisset diyorum

Sen de bu sahipsizliği bu terk edilişi az da olsa beyninde vücudunda kalbinde günlerinde yaşa bunu sen de iyi biliyorsun Kimse benim gibi sevmeyecek seni kimse benim gibi üstüne düşmeyecek kimse kırılmasın diye alttan almayacak

Kimse Senin gözünden sakınmayacak

En çok da bunları eksik kalacaksınız sen

Ama artık bunları ben de veremem sana çünkü Seni özlediğimde senin için öldüğümde acı çektiğimde verdiğim değerleri kendi elinle öldürdün sen sana kızmıyorum artık senden nefret de etmiyorum sana kötü söz de söylemiyorum beddua da etmiyorum

Allah'a havale ettim her şeyi hak ettiysen

Eğer hak edeceksen mutluluğu Yaşasın diyorum

Bir insanın dünyasını yıkmışken bir insan nasıl mutluluk oyunu oynayabilir ki

Can yakanların yarım kalanların hikayesini şahit oluyoruz günümüzde hangi giden hangi yarım bırakan mutlu olmuş ki kimin yüzü gülmüş ki ama İnşallah senin gülsün

Çünkü yine de istemem

Bana yaşattıklarını Senin yaşamani Çünkü dayanamazsın Sen o acıya

Şimdi eksik kalma sırası sende güvenmek neymiş Sevmek neymiş Kalbine bir başkasını koyamamak neymiş yaşayarak anlayacaksın son pişmanlıklar fayda etmiyor insan işte

Ben sende anladım ki hayatta değer verdiğin kadar seviliyormuşsun değer verdiğin kadar insan dert sahibi oluyormuş

Şimdi zaman Elimde Olsa yeniden bahar gelse Kalbime dallarım çiçek açsa bir tane yaprağımı senin için dökmem Yağmur Olurum Şimşek olurum Ama sana ben Güneş olmam seninle bir daha aynı yolda yürümek mi adına sevgine tövbeler ettim ben

Sonu görünen yolların pişman değiller gelme bana çünkü o yollardan dönen insanların pişmanlıkları fayda etmiyor kendine ateşe atmaktan başka Bunu sen öğrettin bana

Ama her şeye rağmen benim yaşadıklarımı yaşama şimdi koş ben mecburdum

Mutluluklara koş şimdi bir daha da benim adıma anma

[okan88888]

müslüm gürses dinleme sebebi

-Kimi dertliyken dinliyor, -Kimi sarhoşken. -Kimi çok sevdiği için dinliyor, -Kimi hiç sevilmediği için. -Kimi sevdiğini özlüyor, -Kimi nefretini gizliyor. -Sevginin tadını ilk alan çok mutlu oluyor, -Acısını hisseden buraya geliyor. -Bazen küsmek istiyorsun, -Kızmak, küfretmek, hatta ölmek. -Çareyi yine onu düşünmekte buluyorsun, -Yine onu sevmekte. -Belki sevdiğin kadar sevilmiyorsun, -Belki ne kadar sevdiğini gösteremiyor. -Sevmek seni çok yoruyor, -Artık konuşacak gücün kalmıyor. -Ama sen hep yorulmak istiyorsun, -Belki de yorgun kalmak. -Çünkü sen ondan başkasını görmüyorsun, -Ondan başkasını sevemiyor. -Biraz sevsin istiyorsun, -Gözlerine baksın. -Senin onu sevdiğini fark etsin istiyorsun, -Karşılıksız bırakmasın. -Ya sevgini kalbine götürsün orada bıraksın, -Ya da kaldırıp atsın seni rahat bıraksın. -Onsuzluktan çok korkarsın, -Ama onunlayken de yapamazsın. -Zoruna gidiyor insanın bu kadar severken üzülmesi, -Zoruna gidiyor o gülerken ağlamak. -Hep gülsün istiyorsun, hep eğlensin, -Çünkü sen o gülerken daha güzel seversin. -Ya aşkından vazgeçeceksin, -Ya da aşkın uğruna kendini feda edecek. -Ondan bıkacaksın, usanacaksın, -Ama onu sevmekten asla bıkmayacaksın. -Sen iyi bir insansın,

[bileklerimdeizlerin]

ve ben senin kusur sandığın her zerreni severken, sen bir başkasını hayal ediyorsun.

[maskeliyazar01-01]

İnsan umursamadağı her şeyin galibidir derler

Peki umursamamak bu kadar kolay mıdır?

Gözünün önünde dahi olsa bile görmezden gelmek

Sevdiğini bildiğin halde bilmezden gelmek

Seslendiğini bildiğin halde duymazdan gelmek

Kolay mıdır?

İnsan umursamadığı her şeyin galibidir derler

Peki umursamamak bu kadar kolay mıdır?

Senin arkandan konuştuklarını hazmetmek

Yüzüne gülüp seni buna inandırmalarını izlemek

Bir şey dediğinde seni suçlu ilan etmelerini kabullenmek

Kolay mıdır?

İnsan umursamadığı her şeyin galibidir derler

Peki umursamamak bu kadar kolay mıdır?

Sen onu severken onun başkasını sevdiğini kabullenmek

Onların mutluluğunu dilemek ve

Asla seninle olamayacağını sindirmek

Kolay mıdır?

[siyah-mas]

onerose6

neyi kimi ne kadar sevdi insan ya da sevmeyi bilmek bu kadar kolay mıydı. ömür isterdi mesela sevmek, ödün isterdi kendinden, hayallerinden ömründen. kimseyi değiştirmeye çalışmadım bu yüzden. feda etmeye hazırsa kendi değişirdi zaten. değişmeyi feda edecek insanı da tanıyamadım daha. belki de tanıdım, tanıdım da farkına varamadım kanımca.

Beynimin içindeki cehennemden varamadım gerçekliğe. vücudumdaki ağrılar kesti beni, hislerimi ve sessizlik sardı bedenimi. rakının yudumlarında hayatı hissederek, ahmet aslan, sezene karışarak girdi kafama bir depremle indim sonra sofraya. ölüm hissettirdi kendini yine bana. hayata devam etmeye çalıştım.

elimden almasalardı adapte olurdum da hayata. tamam sonunda oldu dediğim her şeyi acıtarak kopardılar benden. en acısında neydi biliyor musun? susmak! susmak zorunda kalmak, öfken. ve öğreniyorsun acı da olsa aynada gördükçe grileşmiş gözlerini. hayal ettiğin kadar güzel bir şey değildi büyümek.

seni benden eksik koyan gaye neydi biliyor musun. eksiklerimi tam anlamıyla tamamlayan senin neye ne kadar olduğunu umursaman değil inandığım. benim neye ne kadar inandığım oldu hep. okuduklarımı tamamlıyamıyorum. antidepresanların dozu ve rakının karışımı inandığımı savunmamama yetmiyor. gerçekliğin bu dünya da fazla bana.

karanlığımı kaybediyorum siyahın içinde bir damla rakıda, annemin gözyaşında ve bir müslüm gürses şarkısında alışamıyorum, alışamıyorum işte sensizliğe. onerose engel ol alışmama. cümlesi cümlesini tutmayan şarkılarıma engel ol onerose. uçurum kenarında yazan bir kadın eşlik eder şarkılarıma.

halbuki bir eş, bir anlayan, bir kardeş susmak bu kadar mı zor du ya da susmaya alıştırılmak. siyaha, hepinize tek tek sordum o gece ölsem mutlu olur musunuz diye? öyle bir yerdeyim ki onerose kabusların bile yetmez bulmaya yerimi. insanların düşünce biçimi şekillendirme olduğum yeri.

beyni hayal edemez ne kadar canımın yandığını. dökülen yapraklar kor gibi saplanır göğsüme diktiğimiz ağaçtan. ayrılıktan başka bir yol gösterilmedi bize, bizim tarafımızdan bile. öyle bir yer ki burası kelimeler yakar anılarımı, dalgalar sıkar boğazımı. çıldırırcasına sarhoş olan yanım arar telefonda adını.

birgülcüğüm yıldız, onerose my star. seni düşündükçe yıldızların varlığını hatırlarım ben. dönüp gelme bana acılarımız izin vermez buna. adı geçtiğinde yenilmediği farz edilen fındık kadar eminim buna. yine yalnız kaldık onerose uyuyakalan hatta sızan annem kadar eminim buna. biz, biz oldukça yalnız kalacağız var mısın buna? tabiki yoksun kim alışa bilmiş bu zamana kadar yalnızlığa.

ne geçiyor ki sarhoş aklımdan. bilmiyorum işte. bira mı yoksa sena şener’in ölsem dediği yer mi ağır geliyor bana bilmiyorum. bir deftere el yazıımla yazdığım bu yazılar da okunmuyor zaten. kendimi anlayamıyorum. iyi mi yaptık sence? gönül işi bu, elbette kötü yapmışızdır. midem yanıyor alkolden. sisiğaradan yanan parmaklarım sararmış. geleceğimden ümitsizim onerose.

fikir adamıymışım ben asker olamazmış benden. iki hayalimi de aldılar ellerimden. Saçmalıyorum onerose sen dinleme beni. sonra, sonra telefona gelen bir bir bildirim sesi nöbette olup olmadığımı merak eden biri. olsun demekte zor artık benim için. çocuk olmaktan korkarken hala, bir çocuğum olsun diye çabalamakta aptalca. kusmak bir insanı intihardan döndüre. bilir mi? onerose sevdiğin adam tutunamayan, çaresiz bir deli. bir sana inandım bunca insan severken beni. seveni sevmez insan tükenir gibi.

sevme beni sevgilim. mutsuzluğa gidelim el ele olma her şeyim dinmesin dertlerim kuruyamasın yaram. sevemeyeyim başka birini. ama inanma bana başkasını sevsin yüreğin. sevgilim tut onun ellerini git dibimden. ben sana ateşim. bunu yazdığım gece gibi sönmeyen siğarayım ben, dumanım gözlerine kaçar ilk defa sigara içiyor gibi öksürtürüm ben seni. bırak işte beni, iki kişiyim ben. beni sevmek büyük bir suç senin için. ben engelli, ben serseri ben en büyük tutunamayan selim’leri turgutcuğum özben’leri süleyman kargıları meyhane köşelerinde kucağına oturan bir kons ve ne bir mama ne de yerde oyun kuran polisten korkup zarları ağzına atan safter di benliğim.

sana, bize, aya, kum gibi olanlara, ahmet kayaya zarar bu sevda rakının verdiği, biranın ve sönememeye yüz tutmuş sigaranın eşlik ettiği ağlayan martıların söylediği bu şiiri. şehrime düşen bombaların ve dört nokta bir şiddettindeki depremin yıkamağıdı bizi, seni beniliğimi, ağzından hiç duymadığım ama her hareketinden hissettiğim onüç harften oluşan söylendiğinde kıyameti getiren seni seviyorum kelimesi ile kapatıyorum bu şiiri.

onerose sen söylemesen de beni aydınlatsın diye siyah, ben ve karanlık üçümüzde anlıyoruz sabaha karşı gitmelerini. gitme be onerose acımasız biri değilsin biliyorum. bana da acımazsın fark ediyorum. susma konuş benimle onerose. yalnızlık bana göre değil varlığın ışık katıyor kendini siyah sanan benliğime. başka bir yolu daha olmalı böyle gitme onerose..

[merveqqblog]

Aldatıldın ve çok üzülüyorsun tamam bu normal ama daha demin okuduğum kitapta şey diyordu "bir gün tekrar onu sevdiğin gibi birini seveceksin fakat tek fark o senin değerini bilecek üstüne gül koklamayacak." tamam olabilir bunu yaşayacağıma eminim de ama benim zoruma giden, beni üzüp kıran şey; beni aldatan, beni üzen, benim üzerime gül koklayan o adamın ileride başkasını çok sevecek olması. Onun tek göz yaşına kıyamayacak olması. Madem bu kadar güzel sevebiliyordun ben seni bu kadar severken sen niye beni sevmedin....

[luna140711]

Ben seni severken sen başkasını sevme. Bak ben burdayım.

[kalemineiyibak]

Mutluluğu Yitiren Deneme

Hayatımdaki birçok şeye geç kaldım ben; hepsi de bir o kadar uzaktan baktırdı yaşama. Kaç yaş aldıysam, o kadar yerimden bıçakladı gibi; olmayışlar... Son olarak, birine geç kaldım. Bu, öyle bir geç kalmak ki; aşk, ölümün hakiki kucağında mutluluğu sayıklıyor gibi şimdi.

Öldüm. Gazete kağıtlarından sersefil cinayetlerin kurban diyetleri gibi kaldı bana yaşam. Ben, ona geç kaldım. Saatimin heder salisesinden vurdu beni umut. Sızım köyünün, köylüsüyüm ben artık.

Aklımdan çıkmıyor, aklımın dar sokaklarında yalınayak, camlar kalbimi ve ayaklarımı kese kese yürüyorum. Kalbimden çıkmıyor. Ölümün son teneffüsü bu aşk. Her gece, o zalimi unutmaya uyuyor; her sabah, o zalimi dünden daha çok sevmeye uyanıyorum.

Zalim... O kadar zalim ki, bir başkası tarafından bu kadar deli gibi, bu kadar aşkla hiçbir zaman sevilmeyecek, böylesi bir kalbi tarumar etti mutluluk cennetinde.

Onu, hâlâ seviyor olduğum için kendimden nefret ettiğim güneşler doğuruyorum rahmimden. Sancılarımın kısık sesli savaşında ikiz kalıyor cehennem. Ben, anayım şimdi bu cehennemde. Öz evladını bağrına basamayan köhneyim. Onu sevemem. Hayatımda hiçbir şeye bu kadar acılı geç kalmamıştım.

Paralel evrende mutluyuz onunla. Çok sevdiğim gözleri bana aşk mutluluğu; kokusu, bütün parfümlerin en hakikisi... Öyle bir sarılıyorum ki, sanırsın, mutluluk benim nikah şahidim...

Şimdi öteki dünyaya döndüm yeniden; onsuzlu��uma. Ebedi acıma, tarumar olmuşluğuma... Her gün, ruhumun yapraklarını döküyorum yalnızlığıma. Hâlâ bir başkasıyla olamıyorum, o, bir başkasını severken. Hâlâ sadakat zanlısıyım aşk hücremde.

Kahretsin! Ben, bittim; kalamadım kendime, hiç.

Hayatımda hiçbir şeye bu kadar acılı geç kalmamıştım. Saat, kendimi terk etmelere on, onu ömürlük sevmeye on bir...

Öldüm, bir daha yaşatamam bu çiçekleri. Kopardım kendimi, kendimden. Sen; bir başkasının cenneti sevdiğim; kapım, mutluluğa kapalı artık, ben, hep, sensizken...

Dilara AKSOY

[hasanakbal19]

SENEDE BİR KEZ 

Beni erken bıraktın gittin  Keşke ben gitseydim sen kalsaydın Biz elbet kavuşuruz öbür dünyada  Bu dünyada beni yalnız bıraktın  Ben sensiz ne yapacağım  Bende mi gelsem yanına  Sana verdiğim söz olmasa Kıymıştım çoktan bu canıma  Artık kimseyi almam bu kalbime Alamam bu ihanettir sana  Sevemem senden başkasını  Bu kalp seni severken olmaz asla  Seninle anılarda yaşıyorum ben…

[kunyekultursanat]

SENEDE BİR KEZ 

Beni erken bıraktın gittin  Keşke ben gitseydim sen kalsaydın Biz elbet kavuşuruz öbür dünyada  Bu dünyada beni yalnız bıraktın  Ben sensiz ne yapacağım  Bende mi gelsem yanına  Sana verdiğim söz olmasa Kıymıştım çoktan bu canıma  Artık kimseyi almam bu kalbime Alamam bu ihanettir sana  Sevemem senden başkasını  Bu kalp seni severken olmaz asla  Seninle anılarda yaşıyorum ben…