#istanbulaşktır

[halimecan]

Merhamet ve Empati Eksikliği İçimdeki Kırık Kalp

Bazen bu dünyada yaşamanın ağırlığı o kadar ağır geliyor ki, kalbim yoruluyor. İnsanların birbirine karşı gösterdiği soğukluk, kayıtsızlık ve empati eksikliği, her geçen gün içimde biraz daha birikiyor. Birine yardım etmek, birinin acısına dokunmak, başka birinin gözlerinde bir umut aramak istiyorum. Ama her seferinde karşıma çıkan duvarlar beni biraz daha geri çekiyor. Zamanla, içimdeki merhamet tükenmeden, belki de gitmek istiyorum. Zorlamayın, lütfen. Bu dünyada kalbimdeki sevgiyi ve iyiliği taşıyabilmek, bazen yaşamak için en büyük mücadelem haline geliyor.

Gün geçtikçe insanların birbirlerinin acılarına duyarsızlaştığını görmek, beni derinden etkiliyor. Merhamet, empati, insan olmanın en saf ve en değerli halleri, giderek daha fazla kayboluyor. Birçoğumuz, başkalarının duygularını anlamak yerine kendi dünyamıza hapsolmuşken, içimdeki iyilikle ne yapacağımı bilemiyorum. Birini dinlemek, birinin yanında olmak, birinin acısını hafifletmek… Bunlar bana ne kadar doğal, ne kadar insana ait şeyler gibi geliyor. Ama etrafımdaki insanlar bunları kaybetmiş gibi. Yalnız kalıyorum, hem de hiç yalnız kalmak istemediğim kadar.

Bazen düşünmeden edemiyorum: Neden merhametli olmak bu kadar zor? Neden birinin gözlerinde kırılganlık gördüğümüzde, onu korumak yerine daha da kırıyoruz? Ya da en basitinden, neden sadece dinlemiyoruz? İnsanların acılarına duyarsızlaştıkça, kendimizi daha yalnız hissediyoruz. İnsanlık, giderek daha çok birbirine yabancılaşıyor. Yalnızca birer gölge gibi… Bu yalnızlık, içimi burkuyor. Ve o an, kalbimdeki merhamet en derin noktasına kadar ulaşırken, bir an için dünyadan çekilmek istiyorum. “Beni zorlamayın,” diyorum. “Bu kadar iyilik, bu kadar merhamet taşıyan bir kalp, bu dünyada bu kadar yalnız kalmamalı.”

Ama sonra, o kadar kırık da olsam, bir umut ışığı arıyorum. Merhametin, birinin gözlerinde minik bir umut yaratmanın gücünü unutamam. Birinin hayatına dokunmak, ona sadece sevgiyle yaklaşmak, dünyayı değiştirmeye yetmese de, insanı insan yapan şeyin ne olduğunu hatırlatıyor. Belki de bu yüzden gitmek istemiyorum. Çünkü içimdeki bu merhamet, bu sevgi ve şefkat, beni benden daha güçlü yapıyor. O yüzden, kırılmış kalbime rağmen, hala bu dünyada kalmak istiyorum. Başkalarının acılarına dokunarak, bir nebze olsun onların yükünü hafifletebilmek için.

Merhamet tükenmemeli. Belki de bu dünyadaki en büyük mücadele, her şeyin kaybolduğuna inandığımızda bile, kalbimizdeki merhameti koruyabilmekte. Ben, içimdeki o umutla yaşamaya devam edeceğim. Birinin yüreğine dokunarak, belki de dünyayı biraz daha iyi bir yer yapmak için. Beni zorlamayın, ama bana dokunmaktan vazgeçmeyin.

[epistemonti]

İstanbuldan kalanlar #istanbul #istanbulaşktır #photography #hdr

[nazanbayazit]

@elvan.alver #newmosque #yenicami #Turkey #Istanbul #Eminönü #ComeSeeTurkey #magiccity #greatshot #awesome #İstanbulaşktır

[halimecan]

Gece Şarkıları ve Kadınların Özgürlüğü

Son dönemde sosyal medyada en çok konuşulan konulardan biri, İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu'nun eşi Dilek İmamoğlu'nun bir video paylaşarak şarkı söylemesi oldu. Videoyu izleyenlerden kimisi övgüler yağdırırken, kimisi ise bu halini eleştirdi. Eleştiriler, genellikle şarkı söylemenin “ciddiyetle bağdaşmadığı” ve “toplumun önemli sorunlarına dair daha ciddi bir duruş sergilemesi gerektiği” yönündeydi. Ancak, ben bu olaya başka bir açıdan bakmak istiyorum. Çünkü, bu video bana, geçmişte sokaklarda özgürce dolaşabilmenin ve şarkılar söyleyebilmenin ne kadar değerli olduğunu hatırlattı.

90’lar ve 2000’li yıllar… Türkiye’nin hemen her köşesinde, akşam saatlerinde sokaklar cıvıl cıvıldı. Gençler, çocuklar, kadınlar, erkekler… Kimse kimseyi yargılamaz, herkes özgürce sokağa çıkıp yürüyebilir, şarkılar söyleyebilir, arkadaşlarıyla buluşabilirdi. Sokaklar, bir anlamda özgürlüğün, rahatlığın ve güvenin sembolüydü. Şehirlerin kalbi gece atar, sosyal hayatta kimse kimseyi korkutmaz, güvensiz hissettirmezdi. Ancak yıllar içinde pek çok şey değişti. Sokakların güvenliği azaldı, insanların bir arada vakit geçirme alışkanlıkları değişti, kadınlar için gece dışarı çıkmak, özellikle yalnızken, korkutucu hale geldi.

Dilek İmamoğlu'nun neşeli videosunu izlerken, aslında tüm bu değişimlerin bizlere neler kaybettirdiğini düşündüm. Şarkı söylemek, sokakta dans etmek, özgürce adım atmak… Bunlar, kadınlar için ne kadar önemli şeylerdi. Şimdi, özellikle kadınların geceleri sokaklarda özgürce dolaşabilmesi, bazen pek de mümkün olamıyor. Güvenlik endişeleri, toplumsal baskılar, kadınları adeta evlerine hapsediyor. Oysa geçmişte, sokağa çıkmak, kadın ya da erkek fark etmeksizin, özgürlüğün bir ifadesiydi. O dönemleri, özellikle kadınların geceleyin sokaklarda rahatça yürüyebildiği zamanları özlüyorum.

Bugün, sosyal medyada yapılan yorumlara bakınca, bir kesim Dilek İmamoğlu'nu eleştiriyor, diğer kesim ise övgüler yağdırıyor. Bu video üzerinden yapılan tartışmalar, bir yandan toplumsal meseleler üzerine derinlemesine bir konuşmayı zorlaştırıyor gibi görünüyor. Eleştiriler, şarkı söylemenin gereksiz olduğunu ve toplumsal sorunlarla uğraşılması gerektiğini savunuyor. Ancak, belki de bu video üzerinden kadınların özgürce yürüyebilmesinin, geceleyin sokaklarda kendilerini korkusuz hissetmelerinin ne kadar önemli olduğunu konuşmalıyız.

Dilek İmamoğlu’nun o neşeli hali, aslında bize, belki de yıllardır kaybettiğimiz o özgürlüğü hatırlatıyor. Bir kadının geceleyin korkmadan sokakta olabilmesi, bir anlamda toplumun geldiği noktayı da gösteriyor. Kadınların bir alanda özgür olabilmesi, sadece şarkı söylemeleri değil, temel haklar ve güvenlik açısından da önemli. Bugün bu özgürlüğü tartışmak, belki de toplumun en önemli meselelerinden biri olmalı.

Öyleyse, Dilek İmamoğlu'nun videosunu sadece şarkı söyleyen bir kadının neşeli hali olarak görmek yerine, bu videoyu bir çağrı olarak kabul edelim. "Kadınlar özgürce yürüsün, şarkılar söylesin" diyelim. Çünkü özgürlük, yalnızca bireylerin istediği şekilde yaşamalarını sağlamaktan ibaret değildir; güvenli bir ortamda, korkusuzca adım atabilmek, sokaklarda şarkı söyleyebilmek, hayatın her alanında eşit bir şekilde var olabilmektir.

Geceleyin sokakta şarkı söyleyen, özgürce yürüyebilen bir toplum hayal edelim. Bu, sadece bir video ile ilgili değil, tüm kadınların özgürce yürüyebilmesi için hepimizin sorumluluk taşıması gereken bir konu. Eleştirmek yerine, daha güvenli, daha özgür bir toplum için ne yapabileceğimizi konuşmalıyız.

Sosyal medyada dile getirilen eleştirilerin ötesinde, belki de kadınların sokakta özgürce dolaşabildiği, şarkılar söyleyebildiği bir toplumda, hepimiz daha güçlü, daha huzurlu bir şekilde yaşayabiliriz.

[halimecan]

Alex Andreyev'in “İnsanın gözlerini açması, bazen çok acı verici olabilir.” sözü, insanın gerçeği kabullenme sürecinin zorluklarını derin bir şekilde vurguluyor. Hayat, çoğu zaman insanları rahatlık alanlarından çıkararak, yüzleşmek istemedikleri gerçeklerle yüz yüze getirir. Bu süreç, kişinin kendini sorgulamasına, inançlarını ve değerlerini yeniden değerlendirmesine yol açar.

Gerçeklerle yüzleşmek, başlangıçta acı verici olsa da, bu durum aynı zamanda bir tür özgürleşme sağlar. Gözlerinizi açtığınızda, karanlıkta kaybolmuş gibi hissetseniz de, sonunda daha net bir perspektife ulaşabilirsiniz. Acı verici olan bu süreç, kişisel gelişim için bir fırsat sunar; zayıf yanlarınızı keşfeder, güçlü yönlerinizi ortaya çıkarırsınız.

Sonuç olarak, insanın gözlerini açması sadece bir kabulleniş değil, aynı zamanda yeni bir başlangıcın habercisidir. Bu zorlu yolculuk, bireyi daha derin bir anlayışa ve empatiye yönlendirir, böylece hayatın anlamı ve amacı üzerine yeni sorgulamalar yapmasına olanak tanır.

[halimecan]

Herkesin sarılırken asla bırakman istemediği biri, bütün sokaklarını dolaşmak istediği bi şehir ve içinde yaşamak istediği film vardır. #istanbulaşktır #istanbuluseviyorum💕 #cihangir #istanbuldayaşam #istanbuldayasam #istanbulcandır #istanbulgeceleri https://www.instagram.com/p/BrsZ5cqjvi6Md5yLNH9rTXMxBQWqATJHTcAR6U0/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1edyozwz2iwyt

[nazanbayazit]

#Turkey #ComeSeeTurkey #Istanbul #GalataKulesi #Beyoğlu #clouds #magiccity #great #greatshot #muhteşem #İstanbulaşktır