#haken is mijn hobby

[moonlampjes-scribblings]

The Corner2Corner Crochet Tutorial Masterpost

One of the most versatile crochet patterns is the corner2corner, or c2c, crochet pattern. Working your way up diagonally from the bottom corner to the top corner is not only a fun way to crochet a project, it also works up rather fast. Which is absolutely amazing when you were born with little to no patience, like I was😂🤣. This pattern is also very easy and thus very beginner friendly.

A little fun fact: the corner to corner pattern lends itself very well for grapghan crochet, so I’ll link a few tutorials on how to do that as well.

This is what corner2corner crochet looks like:

Enjoy!

This picture is from Dora Does

Here are some tutorials

1: Bella Coco

2: Bag-o-Day Crochet

3: 5 tips for changing colors in corner2corner crochet by Heart Hook Home

4: 5 Corner2Corner tips for beginners making a graphgan by Play Hooky With Me

5: Quick Tip: Carrying Yarn by Play Hooky With Me

6: How to Corner2Corner Using HDC -C2C Tulip- by RepeatCrafterMe

7: Crochet C2C Graphgan for beginners by Lovable Loops

[miesesdiary]

Mijn eerste blogpost

Toen ik deze ochtend opstond voelde ik de intense drang om een online blog te beginnen. Na een tiental mislukte pogingen om in mijn gratitude journal te schrijven, ouderwets met pen en papier dacht ik, laat ik de laptop er nog eens bij nemen. Ergens misschien een ilusie dat dit wel gaat werken, maar wie niet waagt wie niet wint.

Mijn doel? gedachtes en zaken van mij afschrijven die maar blijven dwalen in mijn hoofd. Mocht iemand het leuk vinden om deze hersenspinsels te lezen? Voel je welkom! Ik kan niet beloven dat alles gramaticaal correct is, ik ben namelijk niet zo goed met woorden.

In plaats van zaken goed op papier zetten spelen de meeste zaken zich levendig af in mijn hoofd.

Als kind had ik al een rijke fantasie. Ik kon uren met de playmobile of lego spelen en je had geen kind aan mij. Ik leefde in mijn eigen wereld. Die rijke gedachtes heb ik nog steeds al zijn ze tegenwoordig eerder piekerend van vorm.

Mijn moeder kwam ook met de gouden tip, ga eens iets doen waar je je net zo in kan verliezen als de fanatasie wereld van vroeger. Maar mam? Hoe vind ik dat?! De ene naar de andere hobby heb ik geprobeerd. Momenteel ben ik aan het haken geslagen. "the teenage grandma era" fantastisch... maar niet heus. Ik raak eerder gefrustreerd dan dat het mij ontspant. Volgende poging... Deze blog!

xoxo

Miesesdiary

[jhoncerton]

Is waterpijptabak schadelijk voor uw gezondheid?

Is waterpijptabak schadelijk voor uw gezondheid? Is waterpijptabak gevaarlijk? Waterpijp is een antieke waterpijp met een zeer grote en kleurrijke papieren kegel die in een doos wordt geleverd. Het is eigenlijk een waterpijp gemaakt van aarden materiaal, ook wel shisha kooler genoemd. Het wordt traditioneel gebruikt door de mensen van de islamitische landen en de mensen van het Midden-Oosten om traditionele tapijten en parfums te roken. Waterpijpen zijn niet alleen gemaakt van aarden materiaal, maar bevatten ook prachtige decoratieve stukken zoals beelden en figuren van dieren, vogels en zelfs stripfiguren. Ze kunnen ook worden gemaakt van keramiek of aardewerk. Maar wat echt uniek is aan waterpijptabak, is de smaak. Er wordt gezegd dat waterpijp een sterke smaak heeft die de mond van sommige mensen kan irriteren. Ook wel "heek" genoemd in het Midden-Oosten, kan waterpijptabak infecties veroorzaken aan het oog en ook aan de luchtwegen als het diep wordt ingeademd. Het kan ook misselijkheid en braken, diarree en maagkrampen veroorzaken. Dit is de reden waarom het sterk wordt aangeraden om waterpijptabak niet te delen en ook kinderen moeten het vermijden. Waterpijp heeft ook effect op de inwendige organen van een persoon als het gedurende een lange periode continu wordt gerookt. Enkele van de inwendige organen die kunnen worden aangetast, zijn de longen, de lever en de nieren. Ook vanwege de sterke smaak van waterpijp kan het ook de zenuwen in het lichaam beschadigen, waardoor het functioneren van het hart en de hersenen wordt aangetast. Het kan ook leiden tot obstructies in de slagaders die naar het hart en de hersenen leiden. Het slijm dat zich op het oppervlak van de tong verzamelt, kan ook problemen veroorzaken voor de gebruikers van waterpijp. Waterpijp kan ook tandverlies veroorzaken, omdat het oppervlak van de tanden hierdoor ruw en droog kan worden. Het kan ook halitose veroorzaken. Daarnaast kan de rook die uit de waterpijp komt irritatie van het neusslijm en de neusbijholten veroorzaken.

Er zijn veel dingen om te overwegen bij het bedenken van wat is waterpijptabak schadelijk? Eerst en vooral mag waterpijp alleen worden gebruikt door volwassen mannen en vrouwen. Gebruik ook nooit waterpijp als je verkouden of grieperig bent. Waterpijp is gemaakt van een fijn gaas van touw, dat irritatie van het gezichtsvermogen kan veroorzaken. Rook het ook niet na het eten of twee uur na het eten. Sommige waterpijpen hebben lichten aan de basis, waardoor de gebruiker over het licht kan struikelen. Hierdoor kan de waterpijp ook struikelen, wat kan leiden tot brandwonden aan de huid en het oppervlak van de waterpijp. Laat de waterpijp nooit onbeheerd achter terwijl deze brandt. Kinderen mogen nooit met de waterpijp spelen en deze nooit gebruiken als ze snijwonden, schaafwonden of open wonden aan hun handen hebben. Ze kunnen stikken in de aanstekervloeistof als ze ermee spelen. Een andere belangrijke vraag om te stellen is waterpijptabak schadelijk? Is het verslavend? Nee! Waterpijp is gewoon een leuke hobby, ongevaarlijk en bevordert persoonlijke expressie. U hoeft zich geen zorgen te maken dat u verslaafd raakt aan waterpijp en u hoeft zich geen zorgen te maken over de gezondheidseffecten. Genieten van! Hoe zou waterpijptabak moeten smaken? Het zou een tabak moeten zijn met een vleugje tabak en een vleugje honing - een heel natuurlijke combinatie. Het is niet de bedoeling dat het naar sigarettenrook of naar zuiveringszout smaakt. Als het naar zoiets smaakt, is het waarschijnlijk geen waterpijp. Als het naar vruchtensap of chocoladesiroop smaakt, is het misschien ook geen waterpijp. Waarom zouden mensen een waterpijp willen gebruiken? Er zijn veel redenen. Sommigen gebruiken waterpijp om te voorkomen dat ze in het openbaar roken, om binnenshuis te roken, om te roken tijdens het televisiekijken, om het huis beter te laten ruiken, enz. Waterpijp is voor veel mensen een erg handige manier om buiten te zijn terwijl ze toch in huis roken. Waarom is waterpijptabak schadelijk voor mijn gezondheid? Waterpijp is erg verslavend. Als je eenmaal een hookah-stick hebt gerookt en begint te voelen dat de nicotinebuzz zich in je begint op te bouwen, kan het erg verleidelijk zijn om te blijven gebruiken. Ook wordt waterpijp gerookt en niet ingenomen. Als je het rookt, adem je die waterpijprook in en die rook blijft de hele dag in je longen en op je huid hangen. Zoals je kunt zien, is er niet veel bekend over welke waterpijp tabak schadelijk is voor je lichaam, maar er zijn tal van risico's verbonden aan het roken van elke vorm van tabak, inclusief sigaretten. Ook al lijkt dit een voor de hand liggend antwoord, het is verbazingwekkend hoeveel rokers zich niet realiseren in welke mate ze zichzelf in gevaar brengen elke keer dat ze een sigaret opsteken. Houd er altijd rekening mee dat wat je doet schadelijk is voor je lichaam, en blijf altijd ver uit de buurt van haken. Als je moet roken, probeer dan waterpik igs of andere waterpijpapparaten te gebruiken die je de mogelijkheid geven om wat lucht in te ademen.

[hessiesstuff-blog]

Hi ik ben Hester.

Mijn grootste hobby is haken. Ik wandel graag met mijn hond Pasja ze komt uit griekenland.

Ik hou van paar games zoals de sims among us stardewvalley littlewood.

[hakenmetgerda]

Door deze tijd van het corona is het heerlijk om een hobby te hebben

Mijn werk in de thuiszorg als huishoudelijke hulp gaat ook door

Dan is het fijn om even andere gedachten te hebben

Ik ben nu een bedsprei voor me kleindochter Sophia aan het maken #haken #hobby #hakeniship #hakenisleuk #kleinkind

[overwijs]

Dag 128 – “Broken record”

Dit verhaal hoort bij mijn werkdag van donderdag 12 november.

Tijdens het geven van een training zeg ik wel eens grappend: “En daarnaast heb ik nog als hobby lesgeven”. Terwijl ik tijdens mijn werk op school het geven van trainingen als leuke vrijetijdsbesteding bestempel. Het zijn twee verschillende werelden, toch liggen die werelden soms dichterbij elkaar dan je zou denken.

Zo kan het een trainer best overkomen dat hij kan praten over ordeproblematiek bij zijn klas vol met docenten, het is namelijk zo dat docenten misschien wel de slechtste leerlingen zijn. Zoals dokters slechte patiënten zijn, en verkopers vervelende klanten. Ik heb zelf gelukkig altijd brave klasjes docenten gehad, maar ken verhalen en ben wel eens onderdeel geweest van een groep waar dit wel anders was…

Daarnaast is het ook heel belangrijk om, net zoals bij het lesgeven, te doen wat je zegt en te zeggen wat je doet. Als je een monoloog houdt over activerende didactiek, dan val je door de mand. Net zoals dat leerlingen gedrag afstraffen (of ze zullen het in ieder geval proberen) als zij vinden dat je iets doet wat zij ook niet mogen of wat volgens hen onrechtvaardig is. Misschien praten ze ook wel door je heen omdat jij altijd ook door hun heen praat, kwestie van beleving ;-).

Verwachtingen managen is bij het geven van een training en een les even belangrijk. Als de deelnemers met een verkeerde verwachting bij jou binnen stappen (digitaal of fysiek), geeft dit wrijving of haken mensen af. Dat afhaken door gebrekkig verwachtingenmanagement zie je ook regelmatig in lessen. ���Ik snap niet waarom ze zo druk/brutaal/asociaal/ongeïnteresseerd zijn…”.

De laatste vergelijking had ik zelf nog niet eerder meegemaakt en was vandaag nieuw voor mij. Soms heb ik met het lesgeven dat ik niet meer zeker ben of ik iets nou wel niet tegen deze klas gezegd had. Als je meerdere keren “dezelfde” les geeft, raak je soms in de war. Voor vandaag had ik een opdracht binnengekregen om vier keer dezelfde workshop van een half uur te geven, met inhoud, didactiek én techniek.

Een half uur keihard beuken dus. De theorie er doorheen stampen, aandacht geven aan de tool en de praktische tips en ondertussen onthouden of je die ene vergelijking nou wel of niet al had gedeeld. Tijdens sessie drie van de vier haperde ik toch even. Moest even kort denken en ging er voor. Ik had het inderdaad nog niet gezegd en maakte dus de juiste beslissing, maar ik wist vanmiddag af en toe echt even niet meer wat achter was en wat voor.

Net zoals bij lessen is er geen enkele hetzelfde, zelfs al behandel je precies dezelfde inhoud. De vragen die worden gesteld, de verwachtingen die men had, de voorkennis, het verschilt allemaal. Toch zo pratende tegen het scherm, is het toch anders dan een klas voor je neus en heb je minder aanknopingspunten om nog te weten waar je bij deze groep was in je verhaal. Met op het ene scherm mijn presentatie, gedeeld met de deelnemers, op het andere scherm de presentatie met mijn sprekersnotities en het laatste scherm om vragen in de chat te kunnen zien. Voelt het toch af en toe als praten in een zwart gat en ben je maar wat blij als iemand een vraag stelt die het weer het gevoel van een klas geweest, waardoor het verhaal gaat leven.

Ik voelde mij vandaag een broken record, ik bleef hangen in een groef en bleef daardoor hetzelfde stukje herhalen, door in recordtempo vier keer dezelfde training te verzorgen. Het kost meer energie, je gaat minder de diepte in, maakt minder contact maar je bereikt wel meer mensen. Het plaatje is weer afgedraaid, en ik doe het nog. Ik viel als een broken record in herhaling, maar zelf bleef ik heel. Een droge strot, maar verder prima.

Baby, stall the gate for me

Take me, lift me out of my misery

Lift my spirit up, and set me free

When things are driving me insane

Let me hear that same rhythm ring

Over and over and over

And over and over and over and over again

Take it to the break

Don't make any mistake

For goodness sake

Have to stay awake

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record

Take it to the break

Make no mistake

Stay awake

Whatever it takes

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Broken record, broken record, broken record

Luister het liedje hier https://open.spotify.com/track/0PWTBqQLucbGS5FfK7t4AQ?si=On9N1jkZRbq2uO5xfHINBQ of hier https://youtu.be/-3_W0fyHI1E .

Luister alle liedjes van mijn blogs terug op: https://open.spotify.com/playlist/5EtxaLDydwfpnPsFrSS3Oh?si=RrNwDAqfQZqBi_MfCCiygQ

[elgerben]

Collega Leonore stelt zich voor...

Wie ben je?

Ik ben Leonore Hoogerland en ik ben getrouwd met Eric. Wij hebben drie dochters waarvan de jongste twee een tweeling zijn. Wij hebben ook twee katten Mac en Arie en een kameleon Kiwi. Dit jaar word ik 50 jaar. Wij wonen in Schiedam. 

Hoe lang werk je al bij de mediatheek?

Ik werk sinds 2008 in de mediatheek van Museumpark. Daarvoor werkte ik bij de bibliobussen en ik ben dus al weer bijna 25 jaar werkzaam tussen de boeken.

Wat voor werk doe je bij de mediatheek?

Vorig jaar ben ik begonnen als collectiespecialist voor het Sociale Domein, dit is erg leuk en leerzaam om te doen. Samen met de embedded librarian van Social Work Gerben en het onderwijs bepalen wij de collectie van SW. Dit is erg interessant, omdat wij zorgen voor een mooie collectie voor SW. Deze collectie bestaat uit papieren boeken, e-books, tijdschriften en databanken. Verder help ik studenten met inhoudelijke vragen en probeer ik de studenten zo goed mogelijk op weg te helpen. Om literatuur aan te schaffen verdiep ik mij in vakliteratuur. Verder leer ik nog heel veel omdat deze functie nieuw is voor mij.

Hoe ziet jouw gemiddelde werkdag eruit?

Eigenlijk ziet geen enkele dag er hetzelfde uit. Waar ik wel altijd mijn dag mee begin, is het lezen van e-mails en alle berichten in Teams. In deze coronatijd koop ik e-books. Er wordt momenteel flink geïnvesteerd in e-books, zodat nu iedereen zoveel mogelijk literatuur tot zijn beschikking heeft. En wanneer er geen e-books beschikbaar zijn, dan geef ik alternatieven aan studenten en docenten. Via Teams en Zoom gaan momenteel alle overleggen gewoon door. Wanneer de mediatheek weer open is houd ik mij bezig met saneren, aanschaffen van literatuur en het helpen van studenten en docenten, enz.

Welke taken vind je leuk?

Het leukste van mijn werk vind ik de contacten met de studenten en docenten, dit is ook de reden dat je mij veel in de mediatheek ziet. Als je een student ziet zwoegen met een probleem is het heel fijn om deze student weer op weg te helpen met het zoeken in databanken en het zoeken naar relevanten vaktermen. Het is ook fijn als docenten die even langs komen in de mediatheek of op een andere manier contact zoeken met een verzoek om literatuur aan te schaffen, zeggen dat ze blij worden van onze service als we de verzoeken bijna altijd inwilligen. Het behouden en opbouwen van een mooie collectie vind ik ook een fijn aspect van mijn werk.

Op welke manier werk je samen met je collega’s van de mediatheek? Momenteel werk ik intensief samen met collega’s, omdat ik nog veel moet leren over alle ins en outs van het vakgebied van de collectiespecialisten. Met Gerben werk ik ook nauw samen. Hij weet als EL’er wat de opleiding van SW wil. Ik probeer daar zo goed mogelijk op te anticiperen. Alle collega’s hebben elkaar nodig, omdat alle lijntjes met elkaar verbonden zijn en zo krijg je een optimale dienstverlening.

Op welke manier werk je samen met collega’s van de Hogeschool buiten de mediatheek?

In wandelgangen en soms op afspraak. De Hogeschool is informeel en daardoor is iedereen heel benaderbaar.

Wat doe je graag in je vrije tijd (hobby’s, gezin, huisdieren)?

Buiten mijn werkzame leven vind ik het leuk om dingen te doen met mijn gezin zoals: naar de bioscoop, musea, spelletjes spelen, steden bezoeken. Verder vind ik het leuk om waldorfpoppen te maken, te haken en van alles te maken van vilt m.n. voor de antroposofische seizoenstafel. Sinds kort luister ik veel naar podcasts.

Ik probeer twee keer in de week te sporten, maar dat wil ik geen hobby noemen eerder noodzakelijk kwaad... Lezen, series kijken op Netflix, ik houd van kunst en alle mooie dingen in het leven...

[rinyville]

Een Paar Minuutjes Geluk of Troost

Muziek maken is geen hobby. 

Zo, het hoge woord is eruit. Ik kan het met geen mogelijkheid scharen onder al die andere hobby’s zoals een sjaal punniken, onderzettertjes haken of postzegels en sigarenbandjes verzamelen. Muziek is een levenswijze, een passie die je nooit loslaat. Muziek beroert onze diepste instinctieve emoties, zonder dat we echt het waarom en hoe kunnen verklaren.

Melancholie

Eind jaren 60, begin jaren 70 zond de Nederlandse TV  (op zondagavond net voor Studio Sport) de serie ‘Belle et Sebastien’ uit. Echt heel veel van de verhaallijn is me niet meer bijgebleven, maar het thema van de serie raakte me al als kind zijnde. Er kwam een bepaald gevoel over me heen. Ik voelde dat het lied een bepaalde droefheid in zich herbergde. Pas jaren later kwam ik er achter dat de mensheid een woord verzonnen had voor dat gevoel: ‘Melancholie’. 

Muziek kan ons laten dansen, kan ons een gevoel van gelukzaligheid geven en ons troost bieden. 

Soms door een melodie, soms door een tekst, soms door een combinatie van die twee. Ik zelf kwam al op jonge leeftijd, ik was een jaar of 13, 14,  in aanraking met de muziek van Bob Dylan en besefte toen dat je ook echt een verhaal kon vertellen met muziek en dat je ook niet altijd de gehele tekst hoefde te begrijpen om een gevoel er bij te krijgen. Ik heb een favoriet Dylan nummer waar ik de hele tekst van meezing, ‘Changing of the Guards, maar waarvan ik nog steeds niet de betekenis van kan doorgronden. Het blijft een mysterie voor me, een lied als een abstract schilderij. Natuurlijk heb ik al veel mensen horen zeggen ‘Ik luister nooit naar een tekst’. Het zijn ondertussen wel  dezelfde mensen die, met een danig verhoogd gelukszaligheid promillage in hun bloed, keihard de gehele tekst van ‘Paradise by the Dashboard Light’ mee blèren in de kroeg, auto of onder de douche. 

http://www.bobdylan.com/songs/changing-guards/

Three Chords and the Truth

Het duurde nog een aantal jaartjes na mijn kennismaking met Dylan dat ik mijn eerste gitaar kocht en het raadsel van die zes snaren en vingerzetting probeerde te doorgronden. Maar al gauw ondervond ik dat ik met drie akkoorden al een hele reeks songs ten gehore kon brengen. Nu was het zaak om zelf met een melodie en tekst op de proppen te komen. 

Eureka

‘Al doende leert men’ verteld het clichématige gezegde, maar het is nu eenmaal een feit dat clichés over het algemeen waar zijn. De eerste keer dat ik voor iemand een zelf geschreven lied zong, staat nog steeds ergens, gebeiteld in steen, in mijn herinnering. Na een kortstondige en onstuimige relatie (die al bij voorbaat gedoemd was om te mislukken) vertelde ik desbetreffende jonge vrouw dat ik, als een soort van afscheid, een lied voor haar had geschreven. Ik nam mijn gitaar ter hand en, heel geconcentreerd, fixeerde ik me op de snaren en akkoorden, om maar geen fouten te maken, terwijl zij recht tegenover me zat. Ergens halverwege het lied keek ik op, keek in haar ogen en zag een traan van haar ooghoek een weg banen langs haar neus. Ja, dat was mijn ‘Eureka-moment’. Dat is waarom ik muziek moest blijven maken!

Durf te Mislukken

Na een aantal jaren werd het maken van muziek bijna een eerste levensbehoefte. De behoefte om mijn gevoelens beschrijven in een melodie en een tekst lijkt af en toe net zo sterk als de behoefte om te drinken of te eten. Het schrijven brengt mezelf geluk en troost en ik voel me gezegend dat ik het ook over kan brengen op anderen en daar ook de waardering en erkenning voor krijg. Schrijver Malcolm Gladwell claimt dat je voor die waardering en erkenning  moet voldoen aan de ‘10,000-Hour Rule’. Meters maken dus om een soort perfectie in een bepaalde discipline te bereiken, maar hij vergeet daarbij te vermelden dat het bij elke kunstvorm een kunst is om fouten te durven maken. 

‘Mislukken is een van de meest zekere routes naar originaliteit en succes’ (Erik Kessels). 

https://www.nrc.nl/nieuws/2016/06/02/durf-te-mislukken-1625190-a693581

Het gaat gewoon vanzelf

Een paar minuutjes geluk of troost dat is soms alles wat muziek is, en tegelijkertijd is het wellicht wel de hoogste vorm van kunst, want het kan ons binnen een paar tellen raken, tot in ons diepste wezen. Tegelijkertijd voelt het ook als mijn taak, mijn missie in het leven, om een gebeurtenis die me raakt in een lied te verwoorden. Zoals in 2017 toen een vriend van me overleed. Op zijn sterfbed stelde hij, de voor mij legendarische vraag: ‘Hoe doe ik dat, mijn laatste adem uitblazen?’. Zijn broer antwoordde enigszins verbouwereerd: ‘Volgens mij gaat dat vanzelf’. Misschien moeten we ons ook niet afvragen hoe het komt dat bepaalde muziek ons raakt. Is het instinct, gebeurt er iets in onze hersenen, is er een chemische reactie in ons lichaam? Vooralsnog, tot het tegendeel bewezen is, hou ik me maar vast aan dat ene zinnetje: ‘Volgens mij gaat het gewoon vanzelf.....’

[hakenisverslavend]

Ik ga weer eens wat garen bevrijden uit mijn voorraad! #bevrijdingsdag #haken #hakeniship #hakeniscool #hakenisverslavend #heelhollandhaakt #hobby #verslaving #crochet #crochetisaddictive #crochetaddiction #cantstopwontstop #buijs010 (bij Rotterdam, Netherlands) https://www.instagram.com/p/BxFKhPrg5O6/?utm_source=ig_tumblr_share&igshid=1eifohpsobu3k

[moonlampjes-scribblings]

First crochet project of 2024 is finished, I’m in love 🥰.

These are just simple squares in double crochet stitches and the border is a combination of single crochet, half double crochet, double crochet and triple crochet stitches.

It’s so warm and snuggly

[studiebolletje]

Een nieuwe hobby? Ik heb een naaimachine!

Een nieuwe hobby? Ik heb een naaimachine!

Een paar maanden geleden was ik op bezoek bij mijn opa. En tot mijn grote verrassing kreeg ik de naaimachine van mijn oma!

Oma Ria’s

De naaimachine was van mijn oma Ria. Mijn oma Ria heb ik helaas niet goed gekend. Ze overleed toen ik een klein meisje was en ik heb helaas weinig herinneringen. Wel weet ik dat ze zeer creatief was. Haken, schilderen, kralen en dus ook naaien.

Ze…

[dejufuniverse]

Nieuws van de dag...

Nou ja, echt nieuws is het nu ook weer niet. Het is al heel lang bekend dat er datingsites in de lucht zijn die tientallen fake profielen in de lucht hebben om daarmee de zoeker flink wat geld afhandig te maken. Berichtjes waar je voor moet betalen en tot een date met de des betreffende persoon zal het nooit komen. 

De foto is vaak geplukt van het internet en het is moeilijk afspreken met iemand die zich voordoet als Marietje maar in het echt misschien wel Willem heet en voor de datingsite werkt. 

Ik zelf ben op geen een datingsite te vinden want ik ben tegen het systeem van betalen om met iemand kennis te maken. Ook de sites waar men een limiet aan het aantal berichtjes die je vrij mag versturen heeft gesteld, zullen aan mij geen stuiver kunnen verdienen. 

Ik ben wel lid van de museumjaarkaartmatch want dan kun je eens samen met een ander een museum bezoeken ipv altijd maar alleen. 

We geven de moed niet op....er zullen vast wel een paar mensen zijn die het leuk vinden om af en toe eens samen een tentoonstelling te bezoeken Het is nu te warm om zulke dingen te ondernemen dus dit weekend slaan we even over. 

Ik ga wel op pad voor een nieuwe camera want dat is ook een van mijn hobby's...In de tijd dat we nog een rolletje in de camera moesten stoppen heb ik heel wat foto’s af laten drukken door de plaatselijke ontwikkelaar. Met de komst van het digitale tijdperk heeft de beste man zijn zaak moeten sluiten. In het pand zit nu een winkeltje waar je spullen kunt krijgen om te borduren, te haken en te breien. Zie dat maar eens digitaal te doen....

Haken is weer helemaal terug van weggeweest en met het boek van Bobbie Eden kun jij ook leren haken als je dat tenminste zou willen. 

Voor de rest heb ik geen nieuwtjes maar wie weet volgen er de komende dagen wat beelden die ik heb gemaakt met mijn nieuwste aankoop.

Ik wens je een fijn en zonnig weekend.

Deel 7 van De Loft zal volgende week wel uit het toetsenbord rollen. Ik ben nog even aan het denken over het geen wat er allemaal aan de muur hangt in het kamertje van Suze. 

Met vriendelijke groet.

De Juf

[madebyedith-blog]

Haken met mijn chihuahua

Vandaag lekker aan de haak met mijn lieve hondjes oo schoot

Er zijn maar een paar dingen belangrijk in mijn leven en dat is mijn gezin,mijn hondjes en mijn hobby !!

[pensioenreflecties]

Zeevissen

Ik was de afgelopen week een paar dagen op Terschelling en wat we dan altijd doen als we er zijn dan lopen we in de avond graag een stuk over het strand. De zon zien ondergaan, mensen die vliegeren, kinderen die garnalen proberen te vangen. Kortom, de sfeer is dan heel anders dan overdag. En daar zie ik ze dan altijd staan, de zeevissers. Ik blijf er altijd een tijdje bij staan kijken en voel de spanning van de vissers of er nog wat gevangen wordt die avond en ik voel die spanning met ze mee. In het kader van mijn zoektocht naar hobby’s leek mij het een goed idee om eenmaal thuis  eens uit te zoeken of zeevissen iets voor mij zou kunnen zijn. Ik ben begonnen met hier en daar wat informatie op te vragen en de boel eens op een rijtje te zetten. Wat had ik nodig? Om te beginnen een lange zeehengel want ik wilde vanaf het strand vissen, eigenlijk had ik er twee nodig  want dat hadden ze allemaal. De reden hiervan was waarschijnlijk dat als je met de ene aan het vissen was de andere kon prepareren, kwam ik nog wel achter. Kosten 2 redelijke zeehengels ca. 200 euro. Dan twee goede werpmolens, ik heb tenslotte twee hengels. Ik moet ver kunnen gooien dus de kwaliteit mag wel een beetje goed zijn, twee redelijke molens kosten ook ca. 200 euro. Dan nog een foedraal om alles in te stoppen anders raak ik na twee keer vissen gegarandeerd de helft kwijt en steunen om ze in het zand staande te houden zodat ik kan zien of er een vis aan de haak zit. Bij elkaar ook zo’n 100 Euro. Ondertussen zit je zo al op zo’n 500 Euro.

Nu komt het moeilijker deel, de lijnen en onderlijnen in diverse maten en dikten het ankerlood de paternosters en haken in diverse maten en soorten. Kosten bij elkaar ca. 50 Euro en van de helft weet ik niet eens wat het is, laat staan hoe ik het moet monteren. De moed begon me al een beetje in de schoenen te zakken maar ik gaf het nog niet op. Dan hebben we nog het aas, beginnend met kunstaas speciaal voor gul, kabeljauw, wijting en platvis we hebben het dan over pluggen, shads en lepels. Kunt u het nog volgen? Dan hebben we ook nog levend aas zoals zeegers en zeepieren maar je zou het ook met garnalen en stukjes inktvis kunnen proberen: alsof ik dat dagelijks in mijn koelkast heb liggen. 

Tenslotte had ik nog haken en messen nodig  om de arme vissen te doden en te villen als ik ze een maal gevangen zou hebben. De moed was me definitief in de schoenen gezakt, temeer omdat hier om de hoek een prima viswinkel is die heerlijke lekkerbekjes heeft voor een schappelijke prijs. Ik heb uiteindelijk maar besloten om het zeevissen te laten voor wat het is ondanks mijn fascinatie ervoor en mijn zoektocht naar een hobby die meer bij me past maar voort te zetten. U Hoort het.

[plaschek]

'Dan heb ik wat te doen' Hoedjes, vesten en jasjes. Paars, knalroze en opvallend blauw. Thea Valkenburg (72) zit voor haar woning te haken. ,,Wat ik doe is eigenlijk knopen. Het is veel werk want je moet ieder lusje om je vinger slaan en knopen. Ach, het is mijn hobby en dan heb ik wat te doen." Hoe lang ze over een vest doet, weet ze niet; misschien wel een paar dagen. ,,Ik houd van handwerken. Voor mij is dat ontspanning." Thea Valkenburg krijgt veel aanloop, ook omdat ze haar werken buiten heeft hangen. ,,Mensen willen weten hoe ik die maak." Ze kiest bewust voor kleur. ,,Dat vinden kinderen leuk. Die meiden willen allemaal roze. Zeker als ze een jaar of vijf, zes zijn. Dan krijgen ze zo'n lekker eigen willetje. Daarna willen ze allemaal zwart. Dat kleedt zo lekker af."

[hakenmetgerda]

Haken is mijn grootste hobby

Maar ook de natuur om heen vindt mooi

Dan is heerlijk ontspannend om met een camera naar buiten te gaan