#haal me hier weg

[beritall]

Brb ff mn Nederlandse paspoort verbranden

[niet-altijd-even-goed-bezig]

Ik heb net nog eens door heel mijn Tumblr gescrold, tot aan het allereerste bericht dat ik ooit schreef. Verschillende teksten herinner ik me nog als de dag van gisteren, bij sommigen heb ik geen flauw idee meer waar ze over gingen. Maar wat ik wel weet is dat ik in de loop der tijd gegroeid ben als mens. Ik ben nog steeds mijn weg aan het zoeken in het leven, maar ik sta al verder dan ik bij mijn eerste post dacht dat ik zou raken. Mijn Tumblr heeft vele emoties van mij gezien, blij, boos, triest en angstig. Liefde en verdriet kwamen aan bod, en soms schreef ik gewoon omdat ik dacht: "anders word ik zot!' Mijn Tumblr zal altijd mijn plaatsje blijven waar ik mijn emoties van het moment kan in gooien. Waar het mij niets uitmaakt hoe veel mensen het zien. Het is een soort dagboek van mezelf dat iedereen die het wil mag lezen. Als iemand iets kan halen uit een van mij berichten dan is dat goed. Is het gewoon een bericht geweest om van mijn eigen gedachten af te raken die in de weg zaten, dan is dat even goed. En ja ook af en toe een berichtje reposten van iemand waar ik zelf moed uit haal hoort erbij voor mij. Ik ga dus gewoon blijven verder doen zoals ik al 4 jaar bezig ben. Bedankt aan de mensen die mij volgen dat ik hier gewoon alles mag neerzetten wat in mij opkomt!

[beautifullilacsky]

even tijd voor een reminder to myself. Girlie. Je markt het zelf ook, hoe je onderhand afhankelijk wordt. Je merkt het aan hoe je je voelt wanneer hij met andere mensen afspreekt of iets. Het is niet dat je toxic wil zijn; je wil gewoon dat hij zo graag tijd met je wil besteden als dat hij wilt. Maar het is onrealistisch. Je hebt enkel hem om op te rekenen voor je sociale behoeftes. Geen baan. Geen vrienden hier. Eig is t echt diep sad. Ik weet het, je wil jezelf verdedigen en uitleggen hoe moeilijk het is. En ja, het is moeilijk. De taal. Het transport, waarbij je ook weer van hem en ZIJN fietsen of autos afhankelijk bent. De verzekering. De angst iets te doen wat je niet hoort te doen. De onzekerheid over waar je terecht komt; past het wel met donja? Heb je nog wel een overeenkomend schema met hem zodat je nog mee kan als hij iets ophaalt of gwn samen dingen doen? Is het wel leuk? Ga ik alles verpesten? Komt het door de taal? Zouden ze me wel aannemen? Wat als ik niet goed genoeg ben? Wat als het niet zo leuk is als ik gedacht had, en het blijkt dat ik nog verder weg ben van weten wat ik wil doen dan dat ik al was? Wat als ik een burden ben met z'n fiets gebruiken? Wat als z'n fiets WEER gestolen wordt wanneer ik m gebruik? Wat als de mensen me dom vinden of vinden klinken als een gestoord persoon of bang van me zijn of me zien als minderwaardig aangezien ik de tall niet goed spreek? Wat als ik duits leren MOET omdat ik me zo dom voel, ipv dat ik een taal leer voor mijn plezier, en het goed voelt te leren? Wat als het allemaal kut is en ik realiseer dat dit toch niet werkt zo? Wat als ik niks beters vind?

God, ik ben zo bang. Maar ik zie ook goed in dat mijn leven in mijn handen ligt. Ik wil niet zo leven. Van 1 persoon afhankelijk zijn voor mn sociale behoeftes en wachten totdat hij tijd voor me heeft. Vnl in huis, soms om 9 slapen omdat ik gwn zo graag wil dat de tijd vergaat. Maar, waar wacht ik op? Het is elke dag hetzelfde. Ik wil niet zo leven. Het is echter aan MIJ en MIJ ALLEEN om er iets aan te doen. Het is fucking FUCKING eng, I know. Alleen al ergens naartoe gaan en duits spreken om me te introduceren, scary as FUCK. Maar babygirl. Je weet dat je niet zo wilt leven. Het is tijd om dan ook actie te ondernemen. Zonder jouw actie, blijven we vast zitten. Het is tijd. Haal diep adem, no need to panic. U got this. Fuck. Ik moet mezelf nu kalmeren, het is bedtijd. Ik wist niet hoe veel angst ik werkelijk had. Ik ontwijk het gewoon, maar had er niet te diep naar gekeken. Nu zie ik mijn angsten in. Dat is goed. Morgen kunnen we alle angsten aanspreken en inzien wrm ze, naast dat ze valid zijn, geen reden zijn om niks te doen. Hier vast zitten is enger. Besef hoe eng het idee is voor altijd zo door te leven? Nahnahnah. Not great. Anyway. Voor nu, rust, babygirl. Shit. Ik wil slapen maar voel de chaos in mn hoofd.

Alles oke, Renee. Voor nu hoef je niks te doen. Wees in het moment. Het enige wat je nu moet doen, is je bulletjournal. En dan lekker lezen en slapen. Morgen een nieuwe dag. Go getchaself cuddled. Goodnighty, strong beetch.

“You are the only person you need to be good enough for.”

— Unknown

[fransopdefiets]

7-9 Søndervig

Ik dacht gisterenavond, waarom zou ik alweer pizza eten, ik bestel de kebabschotel. Van die lekkere sissende spiesen met vlees, uien en paprika. Maar helaas, er heersen hier toch andere opvattingen over wat kebab is en hoe je dat serveert, dan bij ons. Ik kreeg een bord patat met daaroverheen van die krullen bruin vlees en het geheel afgemaakt met een vette witte saus. Nou, morgen neem ik het heft in eigen hand en maak ik mijn eigen eten wel weer eens. Het wordt tijd voor een gezonde hap, zoals lekkere gevulde pasta.

Er staat al een pittige wind als ik opsta, iets achterlijker dan dwars op de route. Het eerste half uur vlieg ik over de weg en ik zie mezelf in gedachten vandaag al enorme afstanden afleggen. Maar dan verandert het asfalt in grind en het grind verandert in zand. Eerst nog hard zand, maar later ook mul zand, waar je met je fiets aan de hand doorheen moet ploegen. En als ik dan ook nog tegen het duin op moet, besluit ik om eerst maar even naar boven te lopen om te kijken hoe het pad er daar uitziet. Het lijkt begaanbaar, dus ik haal de bagage van de fiets. Sjouw eerst de tassen naar boven en daarna de fiets zelf. De tassen er weer op en daar ga ik weer, af en toe slippend door stukken met zacht zand, maar dankzij de wind in de rug hou ik de vaart erin.

Na Ferring volg ik een tijd de kustlijn, ik kom langs oude kerkjes die hun deuren vanwege de westenwind niet op het westen maar het zuiden hebben.

Om elf uur ben ik in Thorsminde en ik zie mezelf al aan de koffie zitten, maar helaas zegt de mevrouw van het café, om half twaalf gaan we open. Maar dat is toch idioot laat, denk ik, ga ik daar een half uur op wachten? Het alternatief is een pakje chocomel bij de Købmand. Ik laat me niet kennen, het is graag of niet en ik taai af naar de supermarkt.

Na Thorsminde verandert de route in een eindeloos lang grindpad door het open veld, dat is weer zwaar fietsen en de zon brandt nog feller dan gisteren. Ik smeer mezelf goed in, maar verbrand toch. Om de moed erin ge houden, luister ik naar de podcast Batavia, een hoorspel eigenlijk, over een reis naar Nieuw Oost Indië in de 17e eeuw, die gruwelijk uit de hand loopt.

In Søndervig stop ik bij de eerste camping, een enorm boomloos terrein zonder een vlekje schaduw. Gelukkig hebben ze er een soort huiskamer, waar ik een beetje beschut kan bijkomen. Eigenlijk is het enige voordeel dat dit weer biedt, dat ik elke dag wat kan wassen en dat alles ‘s avonds ook droog is.

Gefietste afstand: 72 km

Gefietste tijd: 5:45

[hafffff]

Groeneweg, Zwolle

Ik kom net uit de trein en loop met grote stappen door de Groeneweg in Zwolle. Een smalle eenrichtingsweg parallel aan het spoor, met aan één kant huizen, die allemaal uitkijken op de Deventerstraatweg en de rails die daar weer achter liggen. Het is een donderdagmiddag en er is niemand anders op de stoep. Ook de vorige keren dat ik hier liep, passeerde ik hooguit één of twee voorbijgangers. Het lijkt er altijd uitgestorven. Wel zit een paar keer in een studentenhuis halverwege mijn route een meisje dat in het raamkozijn al rokend aan het bellen is, of al bellend aan het roken. Als de bewoners het vanuit hun woonkamers in de gaten houden, zouden ze me waarschijnlijk herkennen als dat meisje dat eens per maand op hoog tempo door de straat stapt. Volgens Google Maps is het achttien minuten wandelen, maar alleen, zo heb ik ondervonden, als je flink doorloopt. Door de trein die vaak met enkele minuten vertraging aankomt, moet ik met enige haast de hele Groeneweg af om op tijd te zijn. Ik kom niet graag te laat. Of beter gezegd: zoals sommige mensen witte strepen van een zebrapad of randen van een stoeptegel willen ontwijken, in diezelfde mate wil ik te laat zijn voorkomen. Te laat komen garandeert dat of mensen me niet aardig vinden, of mijn zelfopgelegde strakke planning in de soep loopt. Waarschijnlijk allebei. Een trein eerder maakt me een half uur te vroeg: te lang om rustig te wandelen, te kort om ergens te overbruggen. Dus dan maar een trein later en haast. Het gevoel geen tijd te hebben hangt toch altijd al als een sluier over mijn dag. Aan mijn linkerhand passeert een wirwar van zijstraten die eerst geen samenhang lijken te hebben - Spoorstraat, Groenestraat, Eendrachtsweg - maar vanaf de Lindestraat komt er een Dahliastraat, Begoniastraat, Klimopstraat, ik kom langs een bloemen- en plantenwinkel en als ik de Hortensiastraat oversteek, ben ik er. Als onderdeel van een opleidingstraject krijg ik, naast workshops, intervisie en een traineeship, loopbaancoaching. Van een loopbaancoach, die ik koos uit een toegestuurde lijst van namen en websites, en alleen op basis van een goed gevoel. Waar ik normaal een beslissing dagen- of wekenlang laat sudderen, stuurde ik nu direct een mail en zette de afspraken in gang. Ze heeft dezelfde naam als mijn kat, wat in gesprekken met vrienden nu soms voor verwarring zorgt.

Inmiddels ben ik een paar keer geweest, in Zwolle. Het zijn lange gesprekken van anderhalf tot twee uur, waarin ze me goede vragen stelt waar ik over nadenk en dan antwoord, of gelijk op antwoord en later over nadenk. Praten wordt afgewisseld met een gedachte-oefening of een groot vel papier waar ik iets op uit teken. Ik verplaats van stoel naar stoel rond de grote houten tafel tijdens een oefening om de verschillende meningen in mijn hoofd te onderscheiden, hou een maand bij waar in mijn lichaam ik stress ervaar (mijn buik) of juist vrolijkheid (mijn wangen), kies uit kleurrijke kaarten welke het beste bij mijn situatie past (één met een veelvoud aan verschillende kleuren en vormen). Alle bevindingen worden weer besproken. Op de terugweg naar het station loop ik even snel als op de heenweg, want als ik de trein mis moet ik een half uur wachten, tijd die ik niet heb. Zowel heen als terug over de Groeneweg zit mijn hoofd vol van alle kleine en grote zorgen waar een dag uit kan bestaan. Het licht ontvlambare materiaal voor een piekeraar om mee aan de haal te gaan. Met grote stappen over de stoeptegels en mijn jas telkens een knoop verder open om af te koelen, ben ik jaloers op de bewoners van deze weg. Ze hebben enigszins troosteloos uitzicht op het grijze spooraanzicht, maar kennen de buren, weten de weg, wonen in de sweet spot van dichtbij het centrum maar niet erin, hebben goed verzorgde planten op hun vensterbanken, krijgen baby’s en hangen kartonnen makelaarsborden met hun namen buiten op ter kennisname, hebben een voorraad pasta en andere conserven in de voorraadkast die nooit opraakt, bij nummer 110 hangt een bordje dat je gratis kruiden kan plukken in hun voortuin, posters voor vrede en bobbleheads achter de ramen, de bankjes voor hun huis staan op het zuiden, ze hebben banen die niet complex zijn en waarvan ze niet elke week denken, hoe ga ik dit nu weer oplossen?, banen met zelfs een kantoor en een HR-manager, zetten geleegde containers bij de juiste huisnummers terug, hebben nooit haast. Stel ik me zo voor. In de trein naar huis maak ik aantekeningen van de opgedane inzichten aan de lange tafel in een voormalig klaslokaal. Ik heb eerder therapie gehad, maar nog niet eerder mezelf als werkend persoon geanalyseerd. Het blijkt dat mijn werkende ik niet zo ver afstaat van mijn persoonlijke ik. Dat treft: in de loop van het jaar ontdek ik dat ik die twee identiteiten ook niet per se van elkaar wil scheiden. Het nadeel van de overlap is dat ik dus op alle gebieden tegen dezelfde dingen aanloop. Een piekerende people pleaser met gevoelsmatig chronisch tijdgebrek en wensen te over. In positieve zin merk ik door die samenhang iedere keer op de terugweg van een coachingsessie, een workshop of intervisie een lichter gevoel. Meer zelfkennis en meer duidelijkheid. Het gevoel dat het misschien toch gewoon goed komt, allemaal. Ik leer dat ik positiever en nieuwsgieriger ben dan ik al die jaren dacht. Dat voor iemand die houdt van structuur en orde, ik bij de aanblik van chaos niet per se in paniek raak, maar juist de mouwen opstroop en ga onderzoeken: wat is de volgende stap? Ik merk dat het uit balans is en dat ik me vaker druk maak dan me goed doet. Maar wanorde is niet altijd de oorzaak van mijn stress: het geeft me juist iets te doen. [laatste alinea's hier]

[sannedesmet]

©

Waarom moet je een pil nemen om in orde te zijn? Waarom moest heel men leven een hel zijn? En ik kan geen ziel meer vertrouwen sinds ik vier ben. Ik fake een glimlach en ik doe het zo feilloos. Zet een schakelaar om. Ik heb door het bos gelopen en naar men ziel gezocht. Alsjeblieft god, help me, mijn hele lichaam doet pijn. Het is gek om te zitten en je af te vragen hoe de geest werkt. De enige keer dat het goed met me gaat, is als ik wiet rook. Besluiteloosheid bij alles wat ik doe. Ben ik een gevangene van mijn verleden? Ik ben niet oké, er is geen ontkomen aan. Ik rook al mijn pijn weg om mijn hersenen te verdoven… Want in mijn hoofd is het dezelfde shit op een andere dag. Er valt niets meer te zeggen. Ik weet dat ik alleen beter ben. Het is een perfecte weergave van mijn leven. Ik heb geen enthousiasme in mijn hoofd, het is zo verwarrend. Angst, onrust,…. Ga alsjeblieft weg! Ik ben het beu om te acteren en te doen alsof het goed met me gaat. Op de daken schreeuwen waar ben ik fout gegaan? Iedereen gaat weg, had het al die tijd moeten weten. Ik ben niet oké, er is geen ontkomen aan. God, haal me hier weg.. Ik smeek je.

[rausule]

Kyk, ek het 'n maand laas geëet en ek is baie honger. Ek is besig om my oog te suig. Hoekom haal jy nie een van jou oë uit nie, Tier? Dis alte lekker om aan te suig."

Tier is ook nie links nie. Hy haal sommer sy oog uit en sit dit in sy mond. Maar die oog was so glibberig dat voordat jy ,,mes" kon sê, was dit ingesluk...

,,Grr..." grom hy nors.,,Voordat ek kans gehad het om dit te proe, glip dit by my keel af."

,,Foeitog!" sê Haas simpatiek.,,Maar dis darem nie my skuld nie. In elk geval het jy nog 'n oog: suig bietjie daaraan."

Tier haal toe so ewe dom sy ander oog uit en sluk dit voorwaar ook in. Nou is die arme Tier in die middel van die wêreld.,,Grr..." en hy tas met sy pote in die donker rond.,,Ek... ek is blind! Al wat ek kan sien, is my maag... en dit is leeg. Hasie, Hasie... ou maat, waar is jy? Jy moet nou nie wegraak nie..."

,,Toe maar, Tier, dis nie nodig dat jy jou so ont- stel nie," antwoord Hasie, nou bietjie meer astrant.,,Kom, ek sal jou help. Hier is die pad,

volg my net. Oppas! Stadig oor die klippe, hoor," en daarmee lei die klein vabond vir Tier na die randjie van 'n hoë krans.

,,Sit jy nou maar lekker daar, Tier," sê hy vriendelik.,,Ek sal 'n lekker vuur aanpak om jou warm te maak."

Teen dié tyd is Tier so benoud dat hy waarlik van koue bibber. Hy gaan sommer op sy hurke sit. En toe het daardie skelm diertjie 'n nare ding gedoen. Hy pak sowaar 'n vuurtjie sommer agter Tier se boud. Hy steek die droë houtjies aan die brand. Een, twee, drie is daar 'n groot vlam, wat Tier se hare skroei. Hy wip so geweldig van die skrik dat hy sommer oor die krans val.

Hee... ee... ee," giggel Hasie ferwyl hy oor die krans loer. Daar hang Tier met sy tande om die tak van 'n boom wat halfpad langs die krans af groei.

„Liewe land, Tier," sê Haas met 'n fyn stem- metjie,,,dit was 'n noue ontkoming. Ek kom jou dadelik help, hoor. Sê net,A' sodat ek kan weet dat jy nog daar is."

Toe Tier sy mond oopmaak en ‚A' sê, het hy

natuurlik soos 'n stuk lood verder geval. Boemps lê hy heel onder... morsdood!

,,Tra-la-la," sing Hasie. Hoe dom is sommige mense tog nie!" En toe wip Hasie daar weg, op soek na verdere avonture.

Hy het ook nie ver gegaan nie of daar ontmoet hy 'n boer wat perde aanja.,,More, Boer," groet Hasie.,,Wil Boer nie 'n mooi tiervel besit nie?"

,,Al te seker," antwoord die boer gretig.,,Waar is dit?"

„As Oom na daardie krans gaan, sal Oom die tier daar kry. Ek sal intussen na Oom se perde kyk."

Die boer het hom ook nie twee maal laat nooi nie en gou-gou is hy weg in die rigting van die krans. Maar Hasie het nooit by die perde bly wag nie. Moenie glo nie! Hy wip sommer daar weg, op soek na verdere avonture.

Eerlank kom hy by 'n klomp rawe wat hulle neste oppas.,,More, rawe," groet hy vriendelik. Laat ek julle 'n ding vertel. Doer is 'n klompie perde met seerplekke op hulle rugge. As julle 'n

[fionainfrankrijk]

Pomme

Dit is een loflied voor mijn pup Pomme. Straks gaat ze voor het eerst mee naar Frankrijk. We genieten ervan haar verwondering te zien.

Dit weekend is haar 1e Pasen en naar ik hoop de 1e van velen. Maar weet zij veel? Als ze een haasje ziet zal ze er vast achter aan gaan dat wel! Net zoals ze eenden, ganzen en meerkoetjes weg jaagt. Zelfs de dikke brutale duif die frequent de tuin aan de Tulpentuin bezoekt is voor Pomme niet veilig!

Met haar 4 maanden geniet ze met volle teugen van het leven. Zelden heb ik zo’n blij ei meegemaakt! Wat dat betreft is Pasen wel haar feestje! Nu weet iedereen dat ik stapeldol ben op onze bovenste beste brave Biba. Ook wel door een dorpsgenote bestempeld als ‘saai’. Hoe verzin je het?! Iedereen wil toch een Biba in zijn of haar leven? Een hond die geen stap verkeerd zet en die aanhankelijk is (een grote kwispelaar is ze niet) op haar eigen manier. Buiten is ze een actieve hond. Tijdens de Jachttraining op zondagochtend gaat ze gemotiveerd haar dummy opsnorren en terug brengen en in huis snurkt ze tevreden in haar mand.

Maar dan dochter Pomme! Het tegenovergestelde van haar mama, ik denk dat ze op haar even enthousiaste papa lijkt. Haar staart valt bijna van haar mollige lijfje af tijdens het kwispelen. Zo koddig om te zien. Alles vind ze goed en leuk. En de emoties gaan diep bij haar. Als echtgenootlief naar z’n werk gaat staat Pomme te huilen achter de deur. Elk superlatief die van toepassing is op een labrador kan ik op Pomme loslaten. Ze is sociaal, is vol zelfvertrouwen (ze wil voorop lopen), en heeft een enorme ‘will to please’. Ook sleept ze met van alles, wat haar de bijnaam ‘slipper sleper’ heeft gegeven. Zodra je je slippers uit doet berg je dan maar want Pomme gaat ermee aan de haal! Inmiddels is ze zindelijk en kent ze verschillende commando’s, waarvan het commando ‘hier’ het beste! Ze komt dan als een afgeschoten projectiel aangerend op haar korte dikke pootjes, aandoenlijk om te zien. Ook zwemt ze alsof het vanzelfsprekend is. Ik ben een labrador en dan kun je toch zwemmen! Ik kan me nog herinneren dat het wel een jaar geduurd heeft voordat Biba het zwemmen aan durfde.

Daarnaast is onze Pomme ook bijzonder mooi. Ze lijkt niet op Biba, die ook mooi is, maar heeft een eigen uitstraling en ‘look’. De mensen die ik op straat tegen kom vinden haar prachtig en dan gloei ik natuurlijk van trots. Tja, eigen fok is heel bijzonder!

1 labje in huis is gezellig, 2 labjes in huis is dubbel zo gezellig! Zo’n 2e labje gaat gewoon mee ‘ in the flow’ en een heleboel dingen gaan vanzelf. De bench heb ik opgeruimd en m’n huisje is weer m’n huisje. So far, so good.

Stiekem ben ik weer aan het dromen. Ga ik over 3 jaar opnieuw een nestje fokken? En hou ik dan ook een pupje? Relatief vlakbij in het plaatsje Cognac, is een prachtig labrador pupje gaan wonen, van een bevriende fokker en uit een mooie lijn. Ze willen met het reutje gaan fokken. Het lijkt me een mooie combi voor onze Pomme… Ach! Ze moest eens weten, laat de kleine meid eerst maar eens een grote meid worden.

Onze Pomme, ons oogappeltje. Hieronder het appeltje in oranje; een sinaasappeltje! Ik ben heel benieuwd hoe ze het in Frankrijk gaat vinden!

[dagboekliesa4d]

Ego death

.. - Ik voel ook een verschil met dat ik tot voor kort nog mezelf dingen oplegde wat ik dan voor mij uitschoof met uitstelgedrag, of ik was aan ’t dagdromen over (..) of iemand anders.. Maar nu heb ik dat moeten losgelaten, dus spendeer ik geen tijd meer aan uitstelgedrag met huishouden, maar ik zit ook niet meer te dagdromen of research te doen om mezelf beter te leren kennen, ik kan amper naar Essensium.. dus ik voel alsof ik nu erg mijn dagen moet zien te vullen met nieuwe prikkels om mezelf gezond te houden, omdat ik geen toekomstdoel heb dat mij echt enthousiast maakt. Enfin, ik wou al mijn comics uitwerken wat een groot project is maar dat heb ik losgelaten, dat voelt wat nutteloos geworden omdat ik daar mensen niet gericht mee kan helpen. Ik moet een groter doel hebben, iets wat me vooruit stuwt en mij enthousiast maakt over het leven en anderen helpen zichzelf accepteren opdat de 3D-wereld kan ineenstorten drijft mij wel. Dat wil ik vooral: dat de wereld van 3D en angst en afhankelijkheid van geld en anderen om te overleven en 40u per week werken en het kapitalisme verdwijnt.
 Als ik niet zo’n doel heb, voelt het alsof sterven mijn einddoel is en dat is deprimerend om mee te leven. Eerst was mijn doel mezelf volledig kennen en begrijpen, dat vond ik, en daardoor viel dat doel weg en als ik van mens naar ziel ga, dan is mijn volgend doel de dood want ik kan niet nog meer ontdekken van mezelf, als ik het puur op mezelf betrek.. Ik moest net volledig van mezelf houden om anderen daarbij te kunnen helpen, waarvoor ik hier ben. En er voor zorgen dat anderen meer van zichzelf houden, is wel hetgeen wat mijn hart het meest vervult.
 Maar ik zit ook wat in rouw dat ik voel dat ik niks nog echt voor mezelf kan doen, enkel voor anderen. Ik word ook minder excited van nieuwe dingen doen omdat er geen contrast meer is met mijn ego die mij tegenhoudt met angst. Alles gaat makkelijker en natuurlijker maar daarmee ook vanzelfsprekender, alsof ik niks meer echt wil en niet moet vechten tegen anderen hun mening, ik doe het gewoon. Het contrast is er niet meer, en daardoor voelt het leven vlakker.. Ik had voorheen meer extremere emoties en ik vond dat net leuk, dat maakte het leven spannend.. 
 Hilde was ook verbaasd dat ik wou dat het leven moeilijk is - omdat ik net plezier haal uit dat meer in evenwicht brengen? Alsof mijn ziel hier kwam en dacht “oef, eindelijk nog ’ns emoties ervaren”, omdat het zo saai voelt zonder.. Dan moet ik wel echt een heel oude ziel zijn.. Ik heb ook wel ervaring van moodiness uit vorige levens.. En in dit leven moet ik dan leren ambitieus zijn en op mijn innerlijke kracht vertrouwen, waardoor ik alles heb, maar ik ben dan benieuwd hoe lang mijn ziel daar al aan aan ’t werken is (5 komt in mij op > 5 levens?)
 ...

[dromen]

Lieve mam,

Ik moet ineens denken aan de huisarts die met zijn koffertje de voordeur binnenliep terwijl wij wachtten op de bank. Ieder had al zijn eigen plek, denk ik me te herinneren. Volgens mij zat ik naast de huisarts - of beter, zat de huisarts tussen jou en mij.

Wat zal het met een mens doen om een ander mens te doen sterven-zelfs als het vrijwillig is? Zelfs als het is waar de ander om vraagt, om smeekt bijna. Waar diegene om staat te trappelen, niet op kan wachten...

Ik weet niet meer hoe de huisarts de voordeur uitliep, na de injecties die hij je gaf. Ik kan het me niet herinneren, net als zo veel van die avond. Er gebeurde te veel, te snel achter elkaar en toch ook te langzaam. Misschien heb ik niet meer naar hem gekeken. Net als dat ik niet durfde te kijken naar hoe ze je lichaam optilden om weg te brengen. De hele avond is een waas. Er kwamen mensen over de vloer die ik me nooit meer zal kunnen herinneren. Die hele avond is een waas vol jou en tranen.

Ik kan me wel een voorstelling maken, maar ik word misselijk van de veelheid aan voelen - nu. De koekjes die ik net naar binnen stouwde om me beter te voelen werken averechts. Het regent over mijn wangen en mijn bril beslaat. Zweet breekt me uit. Ik doe mijn koptelefoon af om mijn trui over mijn hoofd uit te trekken maar schrik van het geluid dat op me afkomt. Het geluid van mijn eigen snelle ademhaling. Snotterige neusophalen. Plotseling wordt mijn bestaan weer even echt. Niet meer de drempelruimte tussen hier en daar - niet meer het ge-noisecancelde, geluidloze, simpel luisteren naar leegte in mijn prikkelarme bubbel. Ik durf niet hardop te huilen.

Het verdriet overvalt me. Duwt me over de drempel richting bestaan. Dit is echt, de pijn, het alleen.

Ik haal één oor onder mijn koptelefoon vandaan en luister naar het tikken van mijn vingers nu. Mijn ademhaling wordt wat rustiger, hier en daar nog een snelle snik. Het ruikt naar uitgebrande kaarsjes, merk ik nu. Ik zal een nieuwe bij je foto zetten, mam.

[euroadventure]

Obernberg am inn - Salzburg (Tauernradweg - 117 km)

Zaterdag 16 juli

De Tauernradweg vond ik gisteren al leuk en ik ben dan ook benieuwd wat de route mij vandaag gaat brengen. Ik wil naar Burghausen net over de grens in Duitsland rijden om daar in de buurt, liefst nog een kilometer of 20 verder, een camping te vinden. Salzburg lijkt me nog wat ver voor vandaag...

Wanneer ik aan het inpakken ben word ik aangesproken door een Engelsman, genaamd Toby, die aan mij vraagt waar ik heen fiets en of het stuk richting Salzburg leuk is. Ik weet dat ook niet, want ook voor mij is dit stuk van de Tauernradweg nieuw. Hij blijkt niet echt een plan te hebben behalve zijn eindbestemming: Salzburg. Hij is net als ik gisteren gestart in Passau, maar volgt niet direct de bordjes langs de weg. Daarnaast rijdt hij op een 'gewone' fiets met slechts drie versnellingen en heeft hij het best zwaar denk ik. Doordat hij geen bordjea volgt heeft hij over drukke wegen gereden waar hij tot nu toe weinig aan vond...begrijpelijk, maar ook zonde want hij heeft best veel moois gemist hierdoor. We fietsen daarom de eerste kilometers vanaf de camping samen op en ik wijs hem op het bordje 'R3' die hij kan volgen. Salzburg is nog meer dan 110 kilometer fietsen vertel ik hem en raad hem nog een camping aan waar ik eerder ben geweest en waar je zonder reserveren terecht kunt. Wie weet zien we elkaar daar nog wel...maar op zo een fiets vandaag al halen zou wel erg knap zijn. Hij slaat vervolgens af om eerst een bak koffie te scoren, waarna ik alleen mijn weg vervolg.

De zon schijnt aardig en de wind is ook behoorlijk sterk dus het is best aanpoten onderweg, maar het is wel mooi en een afwisselende route.

Onderweg stop ik voor een terrasje en laad ik voor de zekerheid even mijn accu bij. Alle beetjes helpen 😉. In de plaats Brannau haal ik een broodje voor de lunch die ik later op een mooi plekje aan het water op eet.

Ik ben laat vertrokken pas tegen half elf en kom pas rond drie uur aan bij het plaatsje Burghausen net over de grens. Burghausen heeft de langste burcht van Europa begreep ik.

Hier kan ik ook mijn accu bijladen en ga ik online op zoek naar een camping in de buurt. Er blijkt er een te zijn die redelijk aan de route ligt richting Salzburg en slechts op 20 kilometer rijden van waar ik nu zit. Dat zou mooi zijn!

Misschien is het mijn gevoel, maar voor de zekerheid besluit ik te bellen of er plek is...en helaas voor het eerst krijg ik te horen dat zelfs voor mijn kleine tentje geen plek meer is. Wat nu? De andere campings liggen echt op onhandige plekken het binnenland in waardoor ik enorm om moet rijden. Daarnaast gaat het fietsen vandaag wel erg lekker, ik heb weinig last van mijn billen 🤭, dus waarom zou ik toch niet doorrijden? 🤔 Ik ga ervoor 💪🏻! Ik rijd door naar Salzburg.

Ik rij door bossen en over open vlaktes en ga gelukkig een beetje naar beneden waardoor ik minder hard hoef te trappen 😀.

Reed ik gisteren en een groot deel van de dag langs rivier de Inn, het laatste stuk rijd ik vooral langs rivier de Salzach.

De route is tof! Ik maak nog een korte stop om een fles drinken te kopen in het plaatsje  Tittmoning in Duitsland. Ik heb vanaf de brug een prachtig uitzicht.

Het valt mij op dat het water weer schoner en helderder is dan in de Donau en de Inn.

Ik stop ook heel even in het prachtige plaatsje 'Oberndorf bei Salzburg', wat een uitzicht hier 🤩!

Uiteindelijk rijd ik de laatste tien kilometers over een stuk fietspad wat ik twee jaar geleden ook heb gefietst toen ik vanuit Salzburg de Salzkammergutradweg fietste.

Ook die route was echt geweldig, zelfs een van de mooiste routes die ik tot nu toe ooit heb gefietst. Ik zie in de verte al de bergtoppen opdoemen van 'National Park Hohe Tauern' 😀.

Ik arriveer rond half acht op de camping en gelukkig is de receptie nog open. De tentplaatsen zijn vol, maar ze hebben nog een camperplaats omgebouwd tot tent plaats. Samen met één ander tentje deel ik deze plek vanavond, of toch niet? Wie komt daar om 21.00uur aan fietsen? Toby! Haha wat stoer hij heeft het gewoon gehaald 💪🏻😀. Nou ja, niet helemaal vertelt hij. Na dertig kilometer hield hij het voor gezien en heeft hij de trein gepakt naar Salzburg, haha 🤣🤣. Hij zet zijn tentje erbij en gaat nog een hapje eten hier in de buurt.

Ik blijf hier twee nachten staan en ga morgen eerst chillen bij en in het zwembad. 'S middags lekker de stad in die ik nog vrij goed ken van mijn bezoek twee jaar geleden.

[childtraumaloss]

Ik voel me hartstikke nutteloos, niet belangrijk genoeg voor de wereld en de mensen en dat het voor anderen toch niet uit maakt of ik leef of niet. Daarbij voel ik me zo verdrietig, somber en ongelukkig dat ik gewoon niet begrijp wat ik hier nog doe.

Als ik dit tegen mensen zeg dan begrijpen ze niet waarom ik dat zeg, want “mensen geven om je” “je kan zoveel" en “mensen zullen je echt wel missen". Ik heb het idee dat mensen niet begrijpen dat ze mij daarmee kwetsen.

Ik wéét dat ik veel kan, ergens kan ik me voorstellen dat er mensen zijn die ondanks mijn mentale gesteldheid, om mij geven. Het gaat daar ook niet over maar zodra iemand dit zegt heb ik het gevoel dat zij niet het verdriet, ongelukkigheid etc, begrijpen en het dus ook ontkennen.

Ik heb gewoon totaal niet het gevoel alsof ik ertoe doe voor anderen. Ik heb opzich wel vrienden, maar ik zie (bijna) niemand. Waarschijnlijk ligt het probleem grotendeels bij mij, omdat ik nooit een appje stuur of op een andere manier contact leg, ik het niet lang verdraag met mensen als ik daarin geen ruimte voel om eerder weg te gaan met afspreken, ik bang ben dat ik last krijg van mijn psychische dingen, niet naar buiten kan/durf etc. etc. etc.

Maar mensen maken het mij dan ook ongelofelijk makkelijk om dan maar te laten en juist ook ongelofelijk moeilijk omdat contact onderhouden dan voor mij nog veel lastiger wordt.

De dingen die ik doe in het leven voelen niet als iets wat ik altijd graag wil doen. Het voelt allemaal als een "het moet maar" en “ik moet leven en mag niet dood” maar waarom ik het doe? Ik heb geen idee.

Er zijn eigenlijk geen dingen waar ik nog plezier uithaal en ik heb ook vrijwel nooit meer ergens zin in. Het enige wat ik nog doe en waar ik mee bezig ben is people pleasing, ik wil het goed doen voor anderen en hun niet kwetsen of teleurstellen.

Ik heb het gevoel en idee dat ik gewoon weg niet speciaal of bijzonder ben voor anderen en ik snap überhaupt niet dat mensen nog moeite doen voor mij. Tegelijkertijd denk ik ook dat anderen die moeite doen “omdat het moet” of “Ik wil Anouk niet kwetsen als ik zeg dat ik niks met haar wil”. Net zoals ik mijn leven leef met het “het moet maar.”

Overigens vind ik mezelf niet waardeloos of niet niet bijzonder. Ik weet dat ik doe wat ik kan. Ik vind mezelf oké zoals ik ben. Alleen de psychische problemen maken het leven niet meer dragelijk. Maar ik heb dus wel het idee dat de wereld vind dat ik maar 1 van de zovelen mensen ben en het verschil niet uitmaakt of ik wel of niet besta. En ik besta dus maar ik wil het liefst er niet zijn. Omdat ik niet meer wil lijden en mezelf ieder geval niet dít leven gun.

Maar ik zit zo vast in mijn wereldbeeld, verleden, verdriet, eenzaamheid, angst, somberheid, rouw etc., Dat ik een ander leven, “normaal” leven en óók daardoor, verder leven, niet kan voorstellen dat dat mij gelukkig maakt. Ik zie niet dat het leven iets waardevols of nuttigs is. Al vanaf kleins af aan voel, denk en ervaar ik dat zo. En soms vraag ik me wel af waarom ik deze vormgeving van mijn brein heb en als er misschien één cel anders was vormgegeven, ik misschien wel een heel andere denkwijze zou hebben en daardoor een heel ander leven zou beleven.

Maar in deze mate van leven, de pijn die ik voel, is het niet draagbaar. Het om grijpt mij te veel. Het voelt aan als één grote lijdensweg. En het allerliefst wil ik het niet meer. Niet meer leven. En daarmee bedoel ik niet dat ik eigenlijk een ander leven zou willen. Want het verleden valt niet te veranderen, mijn brein valt niet te veranderen, mijn vroegere hechting valt niet te veranderen. En als ik me nooit zou kunnen hechten aan mensen, mij verbonden kan voelen. Ik niet warmte, geborgenheid en troost voor het verleden kan ervaren, ik niet kán leven. Omdat ik niet mijn hele leven met zo’n grote hoeveelheid van pijn kan (over)leven.

En ik weet dat ik dingen kan, maar ik doe het niet omdat ik er geen enkel positief iets uit haal.

Ik besta, maar ik leef mijn leven niet voor de volle 100%.

Ik heb geen motivatie, Ik heb geen zin meer, Maar ik ben hier nog "want het moet maar".

[fransopdefiets]

3-8 A/b Kong Harald

Gisterenavond at ik buklafisk (een soort witvis, ik heb er geen vertaling van kunnen vinden) met gekookte aardappels, wortelen en gebakken spek. De rest van de avond keek ik lui naar de Olympische spelen op een Deens TV-kanaal. Het programma bestond uit atletiek, dat is altijd leuk om naar te kijken.

Pala ik om tien over zeven de ontbijtzaal inloop, is die tot mijn verrassing helemaal vol. Er is geen tafeltje meer vrij, dus ik kan weer terug naar mijn kamer. Maar waar al die mensen vandaan komen? Op mijn gang is het doodstil en heb ik nog niemand gezien. Na het ontbijt pak ik in en breng het statiegeld weg. Ze hebben van diezelfde automaten in de supermarkt als bij ons, maar hier kun je kiezen tussen een tegoedbon of meespelen in de Rode Kruisloterij. Dan komt er meteen een bon uit waarop staat dat je niks gewonnen hebt.

Het is een beetje een rare ochtend, want ik moet gewoon wachten totdat ik aan boord kan. Ik was nog wat en droog dat op de kooi van de ventilator, haal een koffie op het pleintje en lees wat. Ik zit nog steeds in American Psycho wat een soort afwisseling is van saai societyleven en gedetailleerd beschreven lustmoorden. Ik ben er nu al zo ver in gevorderd, dat ik het maar uitlees, al had het volgens mij wel iets compacter gekund. Ik ben vooral benieuwd hoe de schrijver gaat verklaren dat de hoofdpersoon overal mee weg komt, ik vermoed door ons te onthullen dat we alleen maar kennis hebben genomen van zijn gedetailleerde fantasieën.

Het inchecken aan boord gaat supersnel, ik moet alleen nog een tientje betalen voor mijn fiets. Het is niet druk aan boord, dus je kunt zitten waar je wil. Maar dan ontdek ik waar iedereen gebleven is, er is een compleet bejaardenhuis aan het lunchbuffet de borden aan het vol stapelen. Er staan lange rijen voor de appeltaart en de abrikozensaus, maar wie groentesalade en fruit wil, kan meteen opscheppen. Na de lunch ga ik naar een lezing over de eerste expeditie van Nansen met de Fram. De presentator is een goede en grappige verteller, dus dat was alvast een leuke verrassing deze middag.

Verder probeer ik een ticket te boeken van Tromsø naar Sortland op de Lofoten, maar dat wil niet lukken. Op de laatste pagina, als je al je gegevens ingevoerd hebt, moet je op bevestig klikken, maar dan gebeurt er niks. Die knop blijft gewoon grijs. Als ik bel om telefonisch te boeken, krijg ik een bandje in het Noors en daarna wordt er opgehangen. Het zal wel zoiets zijn als maandagochtend bent u de eerste. Ik ga naar de receptie om hulp, maar hen lukt het ook niet. Ze beloven me om het vanavond, als we in Tromsø aankomen, in orde te maken. Het zal mij benieuwen.

[eventjesilo]

‘Onverwachts Avontuur’ door Ilo

Ik had je al een tijdje niet gezien en toen ineens.... een ondeugend berichtje van jou. Hmm terwijl ik je berichtje las voelde k mn tepels hard worden en ging t kriebelen in mn onderbuik , blijkbaar was ik hard toe aan een goede beurt het was ook alweer een tijdje geleden. brutaal stuurde ik je een berichtje terug waarin ik je vertelde dat ik vanavond alleen was en je vroeg of je zin had om af te spreken. Ik kreeg direct een berichtje terug dat je me om 10 uur op zou pikken en dat ik een rokje aan moest doen.... Toen je netjes op tijd voor de deur stond keek je even goedkeurend naar mijn zwartje korte strapless jurkje en toen ik in de auto stapte en je net een klein randje kant van mn kousen zag volgde er een passionele zoen waarbij jou hand onder mn rokje verdween om even met het randje van mn kous te spelen.... hmm alleen die ene zoen en ik voelde mezelf al nat worden. Tot mijn verbazing reden we niet naar jou huis maar gingen we een hele andere kant uit.. "waar gaan we heen" vroeg k waarop jij alleen maar uitdagend naar me lachte. Na een tijdje in het donker rondgereden te hebben stopte jij langs de kant van de weg en toverde van achter je stoel een blinddoek te voorschijn , deze deed je bij me om en we reden verder. Na nog een minuut of 10 gereden te hebben stopte je de auto. "Trek je stringetje uit" zei je me. Na braaf gedaan te hebben wat je me zei hoorde ik je uitstappen en om de auto heen lopen , mijn deur ging open en je pakte me bij mn arm om me te helpen uitstappen. Nadat de auto op slot gedaan was voelde ik hoe je mn handen naar mn rug bracht en deze stevig vastbond. Ineens voel ik jou grote sterke hand die me stevig in mn nek pakt en je zoent me hard , snel en grondig. ik voel aan jou manier van zoenen dat je al bijna net zo opgewonden bent als mij. Voorzichtig pak je me bij mn arm en voorzichtig help je me lopen t bos?? In.. We lopen langzaam maar zeker verder ik weet nu zeker dat we in het bos lopen ik voel de zachte bosgrond onder mn schoenen en ruik de dennennaalden. Ineens blijf je stilstaan en ik voel je hand in mn lange losse haren , je trekt mijn hoofd iets naar achteren en zoent me zachtjes in mn nek ik voel hoe je hand mn haar steviger vastpakt en ineens voel ik je tanden in mn nek "ow au hmm" ik kan mn verschrikte kreun niet onderdrukken. "Ssst" fluister je in mn oor "er stonden nog meer autos dus als je niet betrapt wilt worden moet je stil zijn" ik hoor de gemene glimlach in je stem want je weet dondersgoed dat stil zijn niet mn sterkste punt is... Met je hand nog steeds stevig in mn haar dwing je me op mn knieen en ik hoor hoe je je broek losmaakt. Met je hand stuur je mn hoofd en ik voel je harde pik tegen mn wang. Plagerig lik ik er even aan maar blijkbaar ben je ongeduldig en zonder waarschuwing duw je je geile lul helemaal mn mondje in. Hmm wat is dit geil zeg normaal heb ik altijd de controle tijdens t pijpen en heb ik mn handen om te zorgen dat je niet te ver gaat , maar hier geblindoekt op mn knieen en met mn handen vast op mn rug ben ik geheel overgeleverd aan jou en jij bent blijkbaar niet van plan voorzichtig met me te doen. Nadat je een paar keer langzaam je lul in en uit mn mondje hebt laten glijden zodat ik gewend ben aan t gevoel van jou eikel achter in mn keel pak je met 2 handen mn hoofd beet en begint hard en met een flink tempo mn mondje te neuken. Ik heb nauwelijks tijd om adem te halen en voel hoe mijn speeksel en jou voorvocht langzaam over mn kin loopt. Jou ademhaling versneld en je begint zacht te kreunen , ook ik kreun zacht en ben me bewust van hoe keihard mn tepels zijn en door het windje wat zachtjes door mijn geopende benen waait voel ik dat ik al zeiknat ben. Jou handen grijpen steeds harder in mn haar zo hard dat t bijna pijn doet maar ik geniet met volle teugen en aan jou gekreun en onregelmatige tempo te merken vind jij t ook heerlijk. eerder dan verwacht en onder een welgemeend "fuck" uit jou mond voel ik hoe je je zaad diep in mn mondje spuit , zachtjes zuig en lik ik alle restjes van je nog harde pik... Je pakt me bij mn bovenarmen en helpt me overeind. ik voel dat je mn handen losmaakt en je duuwt me met mn rug tegen een boom. Nadat je mn bh uitgetrokken hebt bind je mn handen achter de boom vast en ik voel hoe je handen mn borsten omvatten en je even gemeen hard in mn tepels knijpt "hmm" weer kan k mn kreun niet onderdrukken. Je mond vervangt eerst je ene en daarna je andere hand en terwijl je mn borst flink masseert lik zuig en bijt je alsof je er geen genoeg van kan krijgen. Plotseling neem je een stap terug en ik mis de warmte van je lekkere lijf nu al. Ik ben al drijfnat en wil eigenlijk gewoon dat je me neemt dus dat fluister ik zacht naar je "neem me alsjeblieft neem me hard en diep ik ben al zo nat voor je ". Ineens voel ik je hand stevig om mn keel je fluisterd in mn oor "wil je dat ik je neem" "je hebt maar geduld ik wil eerst nog een beetje met je spelen" een gefrustreerde zucht komt over mn lippen maar veel tijd om te klagen heb ik niet want terwijl je hand harder in mn keel knijpt stoot je 2 vingers bij me naar binnen... Terwijl 1 hand verder gaat met t strelen en plagen van mn borsten weet de andere mn gspot te vinden en al snel voel ik de druk opbouwen op mn lip bijtend om niet te veel geluid te maken kom ik heerlijk klaar , maar tijd om op adem te komen gun je me niet bijna direct voel ik je tong op mn clitje. Nog naschokkend voel ik hoe jij met je tong steeds een beetje meer druk uitoefend. Ik voel hoe jou handen stevig mn heupen vastpakken en al zuigend op en likkend aan mn clitje laat je me voor een 2de keer heftig klaarkomen zo heftig dat jou handen op mn heupen moeten helpen om me op mn benen te houden. Als de ergste trillingen over zijn en ik weer op eigen kracht kan staan maak je mn handen los en neemt me mee naar een omgevallen boomstam waar ik zonder pardon voorover overheen geduuwd word. Een flinke tik op mn billen volgt , ik voel gewoon jou handafdruk branden maar ik vind t heerlijk. Ik voel hoe je je eikel tegen mn kletsnatte kutje duuwt en langzaam o zo langzaam glij je bij me naar binnen. Ongeduldig probeer ik mezelf tegen je aan te duwen of mn heupen te kantelen maar een ferme "nee" gecombineerd met een tweede hardere tik op mn billen zorgt ervoor dat k me gedraag. Tergend langzaam duuw je je geile harde lul bij me naar binnen totaan je ballen waarbij je net mn baarmoederhals raakt met een tevreden zucht buig je je even over me heen en zoent me zachtjes in mn nek. Net zo langzaam haal je je kloppende pik uit mn natte kutje en dit herhaal je nog een paar keer totdat je geduld op is en je met een grom jezelf keihard bij me naar binnen werkt en me op een flink tempo begint te nemen. 1 hand in mn haar en 1 om mn keel het enige wat we horen ons gekreun en het gesop en slap slap slap van jou lichaam tegen t mijne. Het hele stil zijn vergeten kom ik luid kreunend met mn nagels in je arm nogmaals klaar terwijl jij me op de voet volgt en zelf ook nogal luidruchtig klaarkomt. Nog steeds hangend over die boomstam met jou warme lichaam over mn rug voel ik hoe je eindelijk mn blinddoek afdoet. "Lekker schat?" Vraag je me terwijl je een kus op mn oorlelletje drukt. "Hmm nix aan" antwoord ik met een glimlach in mn stem. Pets pets.. auw "nu heb ik zeker blauwe billen morgen" zeg k met een grijns op mn gezicht. "Eigen schuld bijdehandje" krijg ik terug terwijl je me overeind helpt. Na mn jurkje rechtgetrokken te hebben en mn bh van een tak te hebben gevist lopen wel (ik nog een beetje wankel) voldaan terug naar de auto. Als we onder t wandelen terugkijken lijkt t alsof we iemand zien staan tussen de bomen... maar ja t is donker en het kan net zo goed onze verbeelding zijn geweest.

[panda-of-the-trash]

Het regent

It was raining again, as it had been for days now. The news was warning about possible floods in some regions, but that didn’t bother the woman. 

She didn’t live in that region anyways so what did she have to worry about?

Instead she focused on the head in her lap, the person it belonged to giving a small sigh as the woman played with their hair. The person barely looked like an adult, even though they were.

“Waar denk je aan kleintje? Die zucht vind ik maar niks.” She kept playing with their hair, occasionally rubbing their head.

“Ik ben zo moe. Van alles. Ik wil dit niet meer doen.” the person looked up at her, looking miserable.

“Kleintje..hoeveel keer hebben we het hier al over gehad? Jij kan dit, het zal ooit wel eens goed komen, dat beloof ik je.”

“Maar wat als dat niet zo is? Anna ik ben zo moe… Ik heb echt gewoon geen zin meer om te leven, ik loop alleen maar in de weg-”

The woman sighed and looked down at them. “Waarom denk je dat? Hebben ze iets tegen je gezegd?”

“Nee, maar het is algemene kennis dat alles beter zou zijn als ik hier niets was!”

The woman gave a frown. “Lieverd-”

“Nee! Het is nu eenmaal zo! Mama zou het financieel gemakkelijker hebben! En mijn broer zou meer ruimte hebben! En je weet dat de andere kant niets om me geeft. Ik doe alleen maar mensen pijn!”

Big tears began to run down their face.

“Altijd als ik mijn mond open doe, kwets ik mensen! Alles wat ik zeg of doe is verkeerd! Ik wil mensen geen pijn doen en de oplossing is dood gaan!”

The person was now full on sobbing, wiping at their eyes as their chest heaved.

The woman sighed and gently hugged them, the person taking it as an opportunity to cry their heart out in the woman’s shoulder.

“Haal diep adem, ik ben er voor je.”

They slowly calmed down, face still hiding in the woman’s shoulder.

The woman gently cupped their cheeks once they pulled back, slightly forcing them to look at her.

“Mijn lieve schat. Zoveel mensen zien je graag, zoveel mensen houden van jou. Het is oké dat je dingen nu en dan eens slecht uitlegt, je bent nu eenmaal zo geboren. Daar kan jij niets aan doen.”

The person sniffled “Het doet zoveel pijn, ik wil ze gewoon gelukkig maken maar ik verpest het altijd. Waarom kan ik ze nooit vertellen hoe graag ik ze zie? Is er dan zoveel mis met mij?”

The woman gently nuzzled their noses together.

“Shhhhh, er is niets mis met jou, je bent gewoon een beetje prikkelbaar en gevoelig. Daar is niets mis mee. Het is nu ook niet dat zij altijd even lief zijn geweest tegen jou.”

The person shrugged. “Ze hebben wel gelijk. Ik zou wat ik maak ook niet leuk vinden. En het is moeilijk om blij te worden als je mij ziet, wees eerlijk.”

“Oh mijn lieve schat…kon je maar zien wat ik zie, kon je maar zijn wat een geweldig persoon jij bent. Zij kunnen gewoon niet zien wie jij echt bent.”

The person sighed. “Ik wou dat jij echt was, dan had ik tenminste niet zoveel problemen.”

The woman gave a soft smile, rubbing their cheek. “Ik weet het kleintje, maar ik zal altijd bij je zijn, weet je waar?”

The person cracked a small smile. “Ja ja, ik weet het.” They placed a hand over their heart.

The woman smiled and kissed their forehead as the person closed their eyes.

When they opened them again, the woman was gone, as usual. They sighed and got up from their bed, getting ready for another day.

[wieisdemol2022]

Recap 1 tm 7

Hallo lezers! Zijn we er al een beetje uit wie de mol is? Morgen krijgen we dan eindelijk het antwoord en ik ben super benieuwd. Wie van de twee het ook is, ik ben enorm benieuwd naar de molenstreken en alle aanwijzingen die we hadden kunnen vinden (en misschien ook wel hebben gevonden). Ik heb er deze week voor gekozen niet de aflevering zelf te bespreken maar meteen een overzicht te geven van alle hints naar de twee mogelijke mollen: Jeroen en Nikkie. Waarom ik dit heb gedaan? Omdat het maken van deze post altijd best wat tijd inneemt en ik een druk schema heb deze week, maar ook omdat ik op deze manier de post iets eerder kan plaatsen, waardoor jullie wat langer de tijd hebben deze door te lezen en wie weet haal je hier nog hints uit die je kan helpen deze zaterdag.

Daarnaast heb ik gekozen voor een ander format voor deze post, en dit komt omdat ik een aantal post geleden ook al had uitgelegd dat de mol dit jaar een beetje atypisch is. De beste mol-posities zijn niet super veel waard, we hebben niet echt een rode draad en ik had Jeroen vanaf aflevering 1 al afgeschreven eigenlijk… De aflevering en opdrachten worden als vanouds even kort besproken, vervolgens volgt een figuur met alle hints naar de kandidaat (groen) en alle anti-mol hints naar die kandidaat (rood) van de betreffende aflevering. Daarna volgt als vanouds weer de bespreking van de verdenkingen.

Voordat ik begin wil ik nog 1 ding gezegd hebben, waarom kan Tygo niet de mol zijn? Ik weet dat niets is wat het lijk, maar ik gok (als ik nog op mezelf mag vertrouwen) dat de regie een aantal dingen wel constant houden. Net zoals dat we elk jaar maar één mol hebben, denk ik dat we mogen geloven dat Rik de waarheid spreekt als hij zegt dat Tygo de mol niet is. Zit je wel in de Tygo tunnel en wil je er blijven zitten? Dan deze twee bonus hints naar Tygo als eventuele mol: ·        Het thema van dit jaar lijkt spiegels te zijn, van spiegels maak je snel een overstap naar “tegengesteld”. Als Rik dan zegt je bent de mol niet, tegengesteld (in het kader niets is wat het lijkt) zou hij het dus wel kunnen zijn. ·        Daarnaast kan je nog steeds je punten op Tygo inzetten in de WIDM app, een teken dat hij nog niet uit het spel ligt. Nogmaals, voor mij is Tygo niet de mol, en daarom gaan we het in deze analyse dus niet over zijn streken hebben. 

Aflevering 1 ‘Renaissance’ De eerste aflevering is altijd spektakel. De kandidaten waren nog niet bekend en deze werden tijdens opdracht 1, Spiegelbeeld, één voor één bekend gemaakt door kleine delen van hun lichaam en een quote. In het dorp Monticchello was het de bedoeling deze quotes terug te vinden op spiegels die verspreid lagen over het dorp. De kandidaten moesten deze spiegels verzamelen en met hun quote op de foto gaan €1000 voor alle spiegels en €1000 voor de personen op de juiste plek. De tweede opdracht had de titel Gastenlijst en hiervoor moesten de kandidaten een lijstje maken met typische Italiaanse namen, deze namen op de lijst moesten ze daarna in het dorp vinden en uitnodigen voor het diner. Patrick en Ellie hadden een sleutelpositie want die mochten geld op deze namen inzetten, als die personen ook daadwerkelijk bij het diner waren verdienden zij dit geld. Met de laatste opdracht wordt het spel op scherp gezet, de kandidaten komen oog in oog te staan met een oud-mol die hen advies geeft over het spel dat de mol speelt, achter je rug. Achter hun rug wordt vervolgens de groene vrijstelling weggepakt, en 7 van de 10 kandidaten hebben het spel nog steeds niet door en staan met lege handen. Nikkie en Ron houden een joker eraan over en Horace pakt €250. Bij de test en executie is het Tina die de flapdrol van dit seizoen wordt en afvalt.

Nikkie vs. Jeroen In de strijd Nikkie vs. Jeroen vind ik Nikkie persoonlijk wat verdachter deze eerste aflevering. Zo wordt ze compleet in het duister bekend gemaakt, zoals de mol ook ondergronds in het donker zit. Haar quote “Ik ga de lieveling van de groep worden” kan heel goed een tactiek van de mol zijn. Ze vind individueel geen spiegels en staat fout bij de eerste opdracht. Ze wil graag penningmeester worden voorafgaand aan de tweede opdracht, wetende dat de penningmeester hierna een belangrijke taak heeft. Ze stemt in met alleen maar mannennamen, hierdoor kan de lijst langer worden, en minder mannen gevonden. Ze rekt enorm veel tijd in opdracht 2 wanneer ze bijna de volledige lijst met namen opnoemt. En ze is enorm aan het aansporen op het “binnenhalen” van mensen onder een valse naam. Een anti-mollen hint naar Nikkie is dat ze een joker pakt, als mol heb je hier natuurlijk niks aan. We kunnen deze anti-hint echter wel weerleggen, want we hebben tot aan de finale niet gezien dat Nikkie haar joker inzet. Heeft ze die niet nodig? Als mol? Tenzij ze deze alleen wou hebben voor onderstaande shot.

De quote van Jeroen daarentegen zou ook een goede mollen-quote zijn. Hij kijkt in de spiegel als hij zegt “je mag me altijd komen opzoeken”, jezelf in de spiegel aankijken dus. Daarnaast ben je als mol in het spel je eigen vertrouwenspersoon. Jeroen staat fout bij de eerste opdracht en bij de tweede opdracht betwist hij dat het alleen mannennamen zijn. Als mol zou je dat kunnen doen want dubbele aantal namen betekend dubbel aantal namen om geld op in te zetten en meer geld dat verloren kan gaan. Daarnaast wordt er geopperd dat er een muziekhint voor Jeroen in deze opdracht zit. Zo wordt er bij opdracht 3 veel muziek gedraaid die te maken hebben met een vorm van koning (The King). In zijn eigen seizoen (2017) moest Jeroen in Las Vegas optreden als imitator van Elvis Presley, the King. Helaas was deze muziek ook bij Nadja en Tygo te horen dus lijkt het niet exclusief voor Jeroen te zijn. Een anti-mollen hint die we naar Jeroen gevonden hebben is dat het groepje van Jeroen bij opdracht 2 wel de meeste juiste namen vinden.

Verdenkingen Zie hier de verdenkingen van aflevering 1 zoals wij dit hebben gezien. Nu is dit precies wat de makers willen dat wij zien en ik hecht hier niet al te veel waarde aan, maar het kan een hele goede manier zijn om de mol te ontmaskeren. Zo heeft Siem van zijn gelijknamig YouTube kanaal ontdekt dat de afgelopen paar seizoenen de mol ALTIJD werd verdacht door de eerste afvaller. Laten we eens kijken wie Tina verdacht. Dat zien we niet, zal je net zien.

Aflevering 2 ‘Listig’ Voor opdracht 1, steen rijk, moesten de kandidaten een toch van in totaal 2 km maken door het Toscaanse landschap, bij hen hadden ze manden vol stenen, onderweg konden ze deze waardeloze stenen omwisselen voor €5 zilver en €25 goud. Om geld te verdienen moesten de kandidaten elkaar ontmoeten bij één van de ontmoetingspunten, lopen ze deze of elkaar voorbij, komt er geen geld in de pot. Uiteindelijk komen de kandidaten met €195 elkaar tegen bij het 0.5x punt, en zodoende verdienen ze €100 voor de pot. Dan komt de laseropdracht super vroeg dit jaar, met de titel Meeslepend, moesten de kandidaten een kist meeslepen over een laserparcours vol boobytraps en naar het eindpunt brengen. Onderweg komen ze geld ne jokers op naam tegen die ze in de kist moesten gooien, eenmaal de kist over de finish gaat, komt dit in de pot. Hiermee verdienen de kandidaten €260 voor de pot. Opdracht 3 had de titel Vragenvuur, een psychologisch spelletje 30 seconds waarbij Patrick weer een uitzonderingspositie had. De inzet? €1500 voor de pot, of een zwarte vrijstelling voor Patrick, Jeroen en Ellie. Patrick kiest voor €1500 en zo gaan de kandidaten de executie in, dit is de aflevering waar Nadja afvalt.

Nikkie vs. Jeroen In de strijd Nikkie vs. Jeroen wint Jeroen deze aflevering nipt, hoewel ze evenveel molacties hebben, kan ik voor Jeroen twee anti-mol acties bepleiten. Zo heeft Nikkie de beste positie gehad om stenen weg te gooien bij opdracht 1, en dit lijkt ook gebeurt te zijn alleen dit kan weerlegd worden, want er zijn ook hints gevonden dat de stenen niet zijn weggegooid, maar gewoon niet goed ingeruild zijn. Nikkie liep langs de geldstenen en ze is één van de personen die vooral niet te veel stenen wil ruilen bij het €5 punt. Op zich geen gekke gedachte, moet je daarna niet langs het €25 wisselpunt lopen… Daarnaast is er een hint in het molboekje ontdekt voor Nikkie, je kon namelijk aanvullingen op de interviews downloaden. Iedereen staat hier op alfabetische volgorde, behalve Nikkie. Nikkie staat boven Nadja, wat niet klopt, behalve als je van Nikkie Mol zou maken. Een soortgelijke hint kwam voor in seizoen 2016. Een anti-mol hint voor Nikkie is dat ze bij de tweede opdracht €75 in de kist stopt.

Jeroen maakt zichzelf verdacht doordat ook hij langs de inwisselstapel van €25 loopt in de eerste opdracht. Daarnaast zien we hem letterlijk samen met Tygo stenen weggooien. Wie weet heeft hij dit wel vaker gedaan. Ook wil hij graag penningmeester zijn, voordat de belangrijke derde opdracht komt waar de penningmeester tussen €1500 of een zwarte vrijstelling mag kiezen. Hierdoor maakt hij zichzelf enorm verdacht. Een anti-mol actie van Jeroen is dat hij bij het €5 punt meer stenen wil ruilen. Dit kan opgevat worden als molactie, want hoe meer €5, hoe minder je bij €25 kan omruilen, alleen hier lijkt het wat meer een anti-mol actie. Daarnaast brengt Jeroen de kist in de tweede opdracht over de finish, met alle kandidaten afgeschoten zou het niet gek zijn als Jeroen ook afgeschoten zou worden, ook al is het mar €260 dat in de kist zat, waarom zou je dat als mol binnenhalen?

Verdenkingen De verdenkingen in aflevering 2 zijn als volgt. Hier zie je dat Nadja in ieder geval niet Ron, Tygo en Jeroen verdenkt, terwijl Jeroen zelf op Nikkie zit. Tegelijkertijd zien we dat Nadja zelf door o.a. Nikkie wordt verdacht. Dit is opvallend te noemen, als Nadja denkt dat Jeroen niet de mol is, en Nikkie verdenkt Nadja die er dan uit gaat, kunnen we dan zeggen 1 + 1 = 2?

Aflevering 3 ‘Besluit’ Aflevering 3 begint in het olijfbomenbos waar de kandidaten aan een boom vastzitten voor opdracht 1, sleutel bos. Aan hen de opdracht zichzelf voor zover vrij te maken dat ze kokers kunnen pakken en het geld (op naam) in deze kunnen doorgeven aan degene voor wie het geld is. Er is hier €1300 verdiend voor de pot. Bij de tweede opdracht begonnen Horace, Ellie, Tygo en Ron uitkijkend over het dorp Pitigliano. In het dorp waren ramen met rode schutters te vinden met -200 erop. De kandidaten in het dorp moesten deze luiken openen om zo €2000 te verdienen, voor elk rood luik nog open werd er €200 uit de winst gehaald. In totaal waren er 5 luiken (goed) geopend en kwam er €1000 in de pot. De laatste opdracht had de titel Fortuin en hierbij moesten de kandidaten vier mini-opdrachten doen, waarbij bij het juist voltooien van het opdracht 2 schilden te verdienen waren. De kandidaten moesten vervolgens met pijl en boog op deze verworven doelen schieten om geld te verdienen, €200 per schild. 6 schilden werden gevonden en hier werd €1200 opgehaald. Dan een mega rare executie waar de kandidaten een voor een vertrokken en in busjes werden gestopt, dit was de aflevering dat Horace het spel moest verlaten.

Nikkie vs. Jeroen In de strijd Nikkie vs. Jeroen hebben we een gelijkspel, maar op basis van de hints ben ik toch geneigd deze aan Nikkie te geven. Opvallend aan Nikkie deze aflevering is haar opbrengst bij de eerste opdracht, hier haalt ze €200 binnen, wat een prima bedrag is, we zien echter op camera ook dat Jeroen nóg een briefje van €100 heeft voor Nikkie, we zien hem dit doorgeven aan Peggy. Dit briefje komt alleen schijnbaar niet bij Nikkie terecht, of ze levert deze niet in. Daarnaast vind ik het nog verdacht hoe Nikkie tijd lijkt te rekken bij de tweede opdracht, zo stelt ze allemaal “nutteloze” vragen aan Horace voordat ze op zoek gaan naar de luiken en blijft ze lang bij een ijskraam staan terwijl deze duidelijk dicht is. Een anti-mol actie van Nikkie deze aflevering is dat we haar zien zoeken naar jokers in de laatste opdracht in het kasteel.

Voor Jeroen hebben we een titelverklaring, die namelijk slaat op de keuze die Ellie moet maken deze aflevering, haar bondje met ofwel Patrick, ofwel Jeroen. Daarnaast is ook Jeroen verdacht de eerste opdracht, zo brengt hij maar €100 op. Dit is natuurlijk vooral te wijden aan het gescheurde briefje van €100 die hij van Tygo krijgt, anders stond hij op gelijke hoogte met Nikkie. Het gescheurde briefje is natuurlijk een mooie manier om geld uit te pot te houden, echter kan je het als anti-mol actie zien dat hij dit opbiecht bij Ellie. Nu kan dit met verder denken ook een tactiek zijn, want met het vertellen van Patrick aan Ellie verdenkt Patrick Jeroen niet meer… maar goed, in principe is dit eerlijke antwoord een anti-mol actie want wil je je als mol zo in de kijker spelen? Daarnaast schiet Patrick de laatste pijl raak in het kasteel, had niet gehoeven, doet hij toch.

Verdenkingen De verdenkingen in aflevering 3 zijn als volgt. De afvaller Horace verdenkt op dat moment Ellie, Patrick en Peggy, deze liggen er allemaal uit. Nikkie gaat vanaf deze aflevering op Jeroen en wordt zelf niet genoemd. Jeroen gaat op Patrick, die er ondertussen al wel uit ligt.

Aflevering 4 ‘Meesterlijk’ Aflevering 4 begint met een reis richting Florence, de kandidaten worden verspreid, 3 (Patrick, Ellie, en Ron) in de hoofdstad in het Uffizi museum, 2 (Tygo en Nikkie bij het geboortehuis van Michelangelo, en Jeroen en Peggy bij het geboortehuis van Leonardo da Vinci. Ze moeten bekende schilderijen aan elkaar omschrijven, die schilderen en weer omschrijven aan de kandidaten in het museum. Hier ligt de sleutel, want deze kandidaten moeten het origineel in het museum vinden en de kamernummers combineren die het slotje kan openen van het kistje met geld. Met deze opdracht wordt €1000 verdiend. Opdracht 2 heeft de titel Follow the Money en is een extra-groot balletje-balletje waar de kandidaten een koffertje met geld in de gaten moesten houden. Uiteindelijk was de geld-opleverende vraag welke oud-mollen er ook op het plein liepen. Bij deze opdracht werd geen geld verdiend. Dan de laatste opdracht, Groeten uit Florence, waar de kandidaten ansichtkaarten van een bepaalde waarde in perspectief op de foto moesten zetten, hierbij is €750 verdiend. Tijd voor test en executie, een aantal kandidaten met hetzelfde aantal fouten, dan komt het op tijd aan, en helaas is het Ellie die hier het spel moet verlaten.

Nikkie vs. Jeroen In de strijd Nikkie vs. Jeroen ben ik ook deze aflevering geneigd Nikkie wat verdachter te vinden. Zo kan de titel naar Nikkie verwijzen, met de titel wordt namelijk verwezen naar Michelangelo en Leonardo, maar ook Nikkie is natuurlijk een meester als make-up artist. Een tweede aanwijzing komt van het code van het kistje van Nikkie en Tygo, deze was 4-1-8-8, wanneer je dit bij elkaar optelt krijg je 21. Betekend dit dat Nikkie de 21e mol is? Een betere hint is dat het schilderij van Nikkie De Heilige Familie heette, dit kan een hint zijn naar de heilige molfamilie waar ze wellicht deel van uit gaat maken. Tijdens de eerste opdracht vergeet Nikkie de naam Horace te noemen, alsof ze wist dat hij afgevallen was, de kandidaten wisten dit echter nog niet. Bij de tweede opdracht stuurt Nikkie enorm aan op foutieve namen. Zo noemt ze John van Eerd, Margriet en Jan, alle namen die uiteindelijk genoemd werden en foutief waren. Een laatste hint naar Nikkie is dat zij in opdracht 3 de laagste opbrengst heeft van alle groepen, €100,- en dit komt grotendeels door het tijdrekken van Nikkie door o.a. in spiegels te kijken. Een (best grote) anti-mol hint naar Nikkie is echter dat ze aangeeft dat het schilderij rond is, dit is een enorme hint naar het juiste schilderij. Aan de andere kant, ze kan moeilijk zeggen dat het vierkant is met Tygo naast haar.

Een best grote hint naar Jeroen deze aflevering is dat zijn omschreven schilderij naar Peggy degene is die niet gevonden wordt. Echter vind ik hier ook wel een anti-mollen hint in, hij geeft namelijk aan dat de hond rechts onderin ligt, dit in contrast tot best een aantal schilderijen die wij voorbij hebben zien komen, waarbij een hond links lag. Peggy kan dit niet controleren en dan zit je sowieso fout. Een andere grote hint naar Jeroen komt uit onderstaande Instagram foto van Rik waar mollooten denken de mol achter te zien, met zijn oranje broek lijkt dit niemand anders dan Jeroen te zijn. 

Daarnaast horen we hem bij opdracht 2 zeggen dat de persoon met het koffertje “voor Patrick loopt”, nu staat Patrick op het balkon en kan het ook zo zijn dat hij oud-mol Patrick stoof bedoeld, een subtiele hint van voorkennis. En ook bij opdracht 2 haalt Jeroen de groep van Dennis Wening af door aan te geven dat “hij al is geweest”, een slimme tactiek om hem af te schrijven. Bij opdracht 3 rekt Jeroen tijd door in de draaimolen te gaan, dit wordt echter geopperd door Patrick dus vind ik een mindere hint, maar feit is wel dat hij, ondanks dat ze veel foto’s maken, niet super veel geld binnenhalen deze opdracht.

Verdenkingen De verdenkingen in aflevering 4 zijn als volgt. Opvallend is dat Ellie alleen zegt dat ze in ieder geval niet op Jeroen en Tygo zit en dit is eigenlijk ook wat Nadja zei. Zou de mol dan toch Jeroen zijn? Jeroen switcht van zijn verdachte de eerste en derde aflevering en zegt nu absoluut niet Patrick en Nikkie. Nikkie zelf verdenkt nog steeds Jeroen, samen met Ron en Ellie die inmiddels uit het spel liggen.

Aflevering 5 ‘Wegwerken’ Aflevering 5, het begin van een tweeluik, begint als een normale aflevering op het strand van Val di Cornia. Opdracht 1 met de titel Stuk voor Stuk speelt zich hier af en het is de bedoeling dat de kandidaten puzzelstukken (die opdrachten voorstellen) in de juiste volgorde leggen. Deze opdracht wordt niet voltooid. Voor opdracht 2 moeten de kandidaten via een conference call elkaar een route laten rijden, mocht iedereen op de juiste tijd op de juiste eindbestemming aankomen, verdienen ze €1500. Dit gebeurt echter niet, en om het nog verwarrender te maken heeft het duo Nikkie en Tygo een totaal andere eindbestemming, een helikopter die ze naar het eiland Elba brengt en wat hen mogelijk een vrijstelling oplevert. Voor de overige kandidaten begint een race tegen de klok: Nikkie en Tygo vinden binnen 24 uur. Aan het eind van deze aflevering zijn de kandidaten in Piombino aangekomen en op de helft van hun zoektijd.

Nikkie vs. Jeroen De strijd Nikkie vs. Jeroen wordt deze aflevering door Jeroen gewonnen. Dit betekend niet dat we voor Nikkie geen aanwijzingen hebben… Zo kan de titel verwijzen naar Nikkie op twee manieren, één is dat zij afgezonderd wordt van de rest van de groep (= weggewerkt), en ze komen een prostituee tegen, een wegwerker. Daarnaast oppert Nikkie zich als degene die verantwoordelijk is voor de legpuzzel uit opdracht 1 maar haalt de puzzel totaal door de war. De puzzel vormt een letter N, wat een goede hint naar Nikkie kan zijn. En is het Nikkie zelf die zegt dat de mol snel een envelop wil pakken voor opdracht 2, en waar zij haar vinger naar Jeroen wijst zien wij juist Nikkie zelf snel de bus uitlopen om een envelop te pakken, de pot verwijt de ketel? Een knagend dingetje bij mij is echter de anti-mol hint naar Nikkie, de mol wil niet in de helikopter. Hier heb je (zo blijkt later) totaal geen invloed op de rest van de kandidaten en of er al dan geen geld gevonden wordt. Wel staat de mol dit seizoen wel vaker op een onlogische plek dus het kan nog steeds, maar deze anti-mol hint maakt de positie van Nikkie als mol zwakker.

Dan Jeroen, de titel zou ook op hem kunnen slaan, want hoewel Nikkie en Tygo degene zijn die weggewerkt wordt, kan de mol de twee wegwerken. En het is Jeroen die de aanwijzingen geeft. Een andere hint naar Jeroen in de titel is dat hij “Help” roept in een poging de Chinezen weg te werken. Daarover gesproken, hij geeft dus aanwijzing aan Nikkie en Tygo, die op tijd en op de juiste plek aankomen, en zelf zorgt hij er, mede dankzij de Chinezen, voor dat hij zelf niet op tijd komt. Geen geld in de pot + de volgende opdracht kan doorgaan. Is dit een win-win? Dan heb ik een laatste puntje neergezet waarbij ik me af vraag of Jeroen met het publiek speelt. Ik was er na de verspreking bij Jan Willem Roodbeen en zijn tweet in combinatie met het ferry ticket echt meer dan heilig van overtuigd dat Jeroen af zou vallen. 

Waarom is dit dan niet gebeurd? Kan het zo zijn dat Jeroen speelt met ons als publiek, meer dan de mol dat in voorgaande jaren heeft gedaan? Een echte anti-mol hint naar Jeroen heb ik niet kunnen vinden.

Aflevering 6 ‘Damocles’ De tweede acte, de kandidaten zijn in Piombino en hebben tickets voor de ferry naar Elba gevonden. Eenmaal aangekomen gaan ze op zoek naar de aanwijzingen die ze dichterbij de locatie van Nikkie en Tygo zou brengen. Deze bevinden zich in Fort Falcone, in een torenkamertje waar de twee uitgangsdeuren aan elkaar vast zitten met drie zware kettingen. Aan het duo om uit het torentje te ontsnappen. Patrick en Jeroen en Ron en Peggy zetten de achtervolging in. Door Patrick en Jeroen wordt een aanwijzing en drie zakjes geld gevonden, maar er lijkt iets te missen, door Ron en Peggy worden twee aanwijzingen gevonden en een zakje geld. In het theater worden er vervolgens nog meer zakjes geld gevonden en leidt de zoektocht hen naar Fort Falcone. Ze missen echter nog de sleutel die door Jeroen en Patrick over het hoofd gezien werd. Nét op tijd weten Nikkie en Tygo dan te ontsnappen en krijgen wij een dubbele executie met 4 man waarna Patrick en Ron het spel moeten verlaten.

Nikkie vs. Jeroen Alleen al op basis van het geen invloed hebben op het spel moet ik de meest verdachte van deze aflevering wel aan Jeroen geven. Voor Nikkie zijn echter ook wel aanwijzingen gevonden. Zo kan de titel van de aflevering Damocles, op Nikkie slaan, zij gaat de executie uit de weg nadat ze het zwaard boven zich hebben zien hangen (= de kandidaten die dichterbij kwamen). Daarnaast betekend het woord ook wel Godheid of Griekse Held en zien we een Lauwerkrans, maar kan Nikkie ook worden onttrokken aan de Griekse godin van de overwinning: Nike (“’Cause I’m a winner baby”). Ook zien we haar op de groepsfoto staan als Napoleon. Een anti-mol hint zien we wanneer zij en Tygo ontsnappen en roepen dat ze in de finale zitten. Dit klopt echter niet, en dus lijkt het er niet op dat zij die voorkennis hebben. Echter kunnen we deze weerleggen door te zeggen dat de mol nooit naar huis hoeft en dus wel degelijk al in de finale zit. Maar mijn grootste twijfel bij Nikkie deze aflevering (en de vorige) is dat ze op een positie staat waar ze totaal geen invloed had op het spel en het geld dat verdiend kan worden. Maar goed, dat dachten we ook van de schilderopdracht dus wat dat betreft: Niets is wat het lijkt.

Voor Jeroen zijn veel meer hints te vinden, hij is ook langer in beeld geweest. Belangrijke hints zijn onder andere dat hij de tweede telefoon mee neemt, dit levert natuurlijk onnodig veel vertraging op. Daarnaast lijkt zijn reactie, als ze hier achter komen, erg gespeeld. Hij zoekt niet actief mee in het theater en lijkt het zicht van Patrick te willen blokkeren in de zoektocht naar het geldzakje in Napoleons huis. Ook maakt hij zich verdacht door de zin in de aanwijzing uit het theater af te maken, zonder dat wij zien dat hij deze al gehoord had, dit zou dus enorm op voorkennis wijzen. Ten slotte lijkt er deze opdracht geld weggemoffeld te zijn en de enige nog in het spel die dit had kunnen doen is Jeroen. Anti-mol vind ik het echter dat hij met Patrick meegaat in de beslissing dat bij de wensput niks meer te vinden is, hierdoor heb je tijd over om naar de locatie met geld te gaan, als mol had je dit enorm lang kunnen uitrekken. En daarnaast stuurt Jeroen aan naar de haven, waar Peggy en Ron hun geldzakje niet hadden opgehaald (en deze ook wouden laten voor wat het was). Deze twee acties van Jeroen zorgen er dus uiteindelijk voor dat er geld in de pot komt.

Verdenkingen Zie hier de verdenkingen zoals benoemd uit aflevering 6. Ron en Patrick vallen af en Patrick zit volledig op Peggy, Ron noemt voor iedereen iets, zegt uiteindelijk wel dat hij de gok gaat wagen, maar op wie horen we niet. Peggy zit op Ron, en haar vragen op Ron, dan wel door toeval dan wel door strategie waren minder slecht ingevuld dan Patrick die op Peggy zat. Hoe kan dit? Nou.. wellicht is het puur toeval, maar wellicht ook omdat Ron in de auto zat met Jeroen, en vul je wat vragen in op Ron, dan vul je wellicht onbewust wat vragen in op Jeroen. Daarnaast zat Jeroen op Nikkie (terwijl hij haar vorige keer nog afstreepte) en is hij ook glansrijk door. Maar goed, de mol hoeft nooit naar huis.

Aflevering 7 ‘Deja Vu’ De finaleaflevering! Voor deze aflevering gaan de kandidaten naar San Galgano om een terugblik te werpen op aflevering 1. In de kathedraal ontmoeten de kandidaten namelijk weer een oud mol die hen advies geeft, hebben ze geleerd? Een vraagteken brengt de kandidaten naar een kamer met de spiegels uit aflevering 1, deze zijn door de mol met de hand beschreven. Verwarring allom en dan ook nog een onverwachte test waar Peggy het onderspit delft. Met de drie overgebleven kandidaten wordt opdracht 2, Wegdenken, gespeeld. Hierbij moeten de kandidaten scrabble spelen met wijnvaten om zo geld voor de pot te verdienen. De laatste opdracht speelde zich af in de San Silvestro mijnen en de kandidaten moesten elkaar tijdens een treinritje interviewen. Elk goed antwoord na afloop leverde €250 op. Een laatste test zet de groep en ons als kijkers weer op scherp. Tygo is de mol niet, maar wie de mol wel is? Dat zien we zaterdag!

Nikkie vs. Jeroen Ook in de laatste aflevering, hoewel er een anti-mol hint is voor Jeroen, moet ik deze aflevering aan Jeroen geven. Voor Nikkie is echter ook genoeg te zeggen, vooral in het geld dat ze deze aflevering zijn misgelopen. Maar ook de titel kan verwijzen naar Nikkie, bij de eerste opdracht geeft ze letterlijk aan een Deja vu te hebben (naar aflevering 1 natuurlijk). Daarnaast heeft Nikkie bij opdracht 2 veel van de woorden bepaald die de kandidaten gingen spellen, deze woorden bevatten veel klinkers, die niks waard zijn. Dat betekend veel werk voor weinig geld. Ook is het Nikkie die bij die tweede opdracht oppert om maar een joker in Siena te stoppen, een woord met veel klinkers die al maar €30 op zou leveren, met de introductie van de joker (-€50) gaat er met dit woord zelfs €20 uit de pot. Bij de derde opdracht geeft Nikkie veel vage antwoorden door in een mijn waar je elkaar toch al niet goed kunt horen en beantwoord ze ook nog eens een vraag fout en loopt ze zo €250 mis. Naar Nikkie zijn deze aflevering geen grote anti-mol hints gevonden, ze maakte zichzelf enorm verdacht. Ook in het complete seizoen is er één hint die telkens wijst naar Nikkie en dit begon in de eerste aflevering, met een deja vu naar de laatste aflevering: Spiegels. Objecten die onomstotelijk met Nikkie verbonden zijn. Dit is eenzelfde hint als in het seizoen van Susan Visser met alle vissers.

Tot slot wil ik deze knoper van een hint er nog doorgooien, deze realiseerde ik me pas later maar zou een leuke kunnen zijn: Nikkie geeft aan een Deja Vu te hebben wanneer ze naar de oud mol loopt om haar advies te krijgen. Dit kan een enorme Deja Vu zijn naar nog voor dit seizoen. Zo weten we door haar Insta post dat Nikkie voor dit seizoen met Merel gemeet heeft, wellicht om inspiratie voor haar molschap op te doen? Voor advies dus?

Naar Jeroen zijn toch wel de meeste hints te vinden deze aflevering. Zo is er bij Nikkie haar wandeling in de kathedraal een schim te zien. We weten dat de mol daarachter heeft gelopen, zou dit dan Jeroen zijn? 

Daarnaast was Jeroen vastbesloten op het vraagteken, we zien Tygo en Nikkie nog even in het laatste bakje kijken, maar dit doet Jeroen absoluut niet. Wijst dit op voorkennis? De belangrijkste hints komen toch wel uit de kamer met de spiegels. Zo hangt hier een briefje boven en we horen Peggy, Nikkie, en Tygo dit briefje letterlijk voorlezen. Jeroen draait deze bewoording echter zodat het net lijkt alsof hij vanuit het molperspectief het briefje voorleest, erg verdacht natuurlijk. Uit die kamer konden we opmaken dat de spiegels zijn beschreven door de mol. En hier was na aflevering 5 al een theorie over. Kijk maar eens naar onderstaande brief van Jeroen en vooral de vergelijking van letters die je daarnaast ziet, 1+1 toch? 

Alsof dat nog niet genoeg is, kijk dan maar eens naar onderstaande foto waar Jeroen eerst in beeld wordt gebracht en in een shot daarna IK BEN DE MOL op de spiegel staat. Is dit een montagefout? Of zien we hier een voor- en nabeeld? 

Deja vu wijst hier op twee dingen: Jeroen draagt bij de eerste opdracht zijn “Let er Buck” t-shirt uit zijn seizoen in Oregon. Maar ook de laatste zinnen van Rik, die iedere kandidaat met twee opties laat voor hun “eindtitel”. Hier krijgen wij een Deja Vu naar het seizoen van Susan Visser, waar Art (toen nog) eenzelfde volgorde aanhield, hij gaf toen ook aan dat Susan niet de winnaar was. Wijst deze deja vu dan op Jeroen als de mol? Een anti-mol naar Jeroen deze aflevering is echter dat hij bij de laatste opdracht alle vragen goed heeft. Dit betekend toch nog €500 in de pot, en dit terwijl de andere kandidaten zeker wel één vraag fout hebben. Ik heb dit eerder bij Jeroen gezegd maar waarom zou je dit als mol doen?

Dan zijn er voor Jeroen ook nog een aantal hints die zich gedurende het hele seizoen hebben afgespeeld. Zo hebben we een leader hint, wat meestal wel voorkomt in de meeste seizoenen. In de leader zie je namelijk tonnen met M-O-L, hier staan de cijfers 30-0-30 op. Als je de tijdscode 30:30 in elke aflevering opzoekt, dan zie of hoor je altijd Jeroen in beeld. Daarnaast is Jeroen het hele seizoen al flink wispelturig, eerst Nikkie, dan Nikkie absoluut niet, en nu wel weer Nikkie. Vergeet hij zijn coverstory telkens? Of switcht hij echt? Tot slot hebben we nog een muziekhint. En deze hebben we ook al eerder besproken, namelijk The King. Het houd niet op bij het feit dat Jeroen Elvis heeft gespeeld in zijn eigen seizoen maar de twee nummers uit aflevering 1: The King, en Successor. Deze blijk je namelijk afwisselend te horen bij elke afvaller: Tina – The King, Nadja – The Successor, Horace – The King, etc. Nu horen we The King bij Tygo en The Successor bij Nikkie. Zou dit dan de volgorde zijn? Tygo verliezend finalist, Nikkie de winnaar, en Jeroen de mol?

Verdenkingen Zie hier de verdenkingen uit aflevering 7. Opvallend is dat Peggy natuurlijk weer geen eenduidig antwoord geeft. Ze lijkt in de kathedraal op Nikkie te zitten, maar het handschrift zet haar aan het twijfelen. Dan lijkt ze Tygo aan te klikken zonder een naam te noemen. Na afloop wijst ze een vingertje naar Nikkie. Zou ze dan van Nikkie zijn afgestapt en voor Tygo zijn gegaan? Tygo aan de andere kant zat op Peggy, dit is fout, maar Peggy zat dus nog fouter. In de laatste test gaat hij ook op Nikkie. Zou het dan toch Nikkie zijn? Of heeft Jeroen het zo goed gespeeld?

Conclusie In mijn Nikkie vs. Jeroen strijd is het een nipte 3-4 geworden voor Jeroen. Logischerwijs zou Jeroen dus de mol zijn. Maar dit typende bekruipt me toch weer een enorme twijfel. Dit is logisch, dit ligt voor de hand. Dit heeft veel goede hints: het handschrift, de wispelturigheid, de muziekhint. Dit is logisch, maar is dit ook zo? Ik ben wel vaker dit seizoen in de val gelopen (denk aan Patrick, Peggy en mijn overtuiging dat Jeroen er in aflevering 6 uit zou gaan). Jeroen wordt pas verdacht vanaf aflevering 5, terwijl Nikkie altijd al verdacht is geweest, maar vaak minder dan de overige kandidaten.

Ik ga er nog een nachtje over slapen, Nikkie of Jeroen. Morgen weten we het. Wie denken jullie?