#fotografowanie | Explore Tumblr posts and blogs

trudnadusza14 · 1 year ago

Text

29.11.2023

Miałam plany wstać o 7 a tak się budzę z dwie minuty przed budzikiem i postanawiam jednak że pośpie do 9

Śniło mi się że coś mi nie poszło w planach jednak tam było że jednak matura zdana czyli że połowa wypali . Więc zaczęłam nowy kierunek : treser zwierząt

Terapeuta zajęciowy,treser zwierząt,artysta 🤔

Może nie głupi pomysł się wybrać jakby studia nie wypaliły

Tymbardziej jak w szkole mojej taki otworzyli i ma niezłe zainteresowanie

I w tym śnie chodziłam ze swoimi zwierzętami pomagać innym. Jakbym je do tego wyszkoliła. I tam niby te zwierzaki nauczyłam odpowiednio reagować i nawet mówić

Drugi sen był że byłam na totalnie spontanicznej wycieczce z przyjaciółmi i taką chyba w ten weekend zrobię.

Jak wstałam zjadłam taki serniczek owocowy w postaci yoghurtu + banan i mandarynka

I listek czekolady w dodatku więc tak skromnie zaczęłam dzień

Potem idę na dwór porobiłam parę fajnych zdjęć

Aczkolwiek chyba jutro i pojutrze ruszam po przygodę w poszukiwaniu nowych miejsc. Nudzi mnie już trochę fotografowanie wciąż tego samego

Choć mimo to dzięki temu widzę jakiś progres

Więc zarazem taki plus

W domu na szybko kanapki i musiałam potem jechać do kina bo mieliśmy z grupą iść

Byliśmy na filmie "Chłopi"

Trochę trudny film bo jednak tu ta Jatsa czy jak ona ma bardzo ucierpiała i kończy się smutno

Choć też jak to ja mam w zwyczaju dopatrzyłam się drugiego znaczenia

Ta dziewczyna od poznania jakiegoś faceta zaczęły się problemy i plotki we wsi. Jak ją wygnano poczuła ulgę co widziałam na jej twarzy na końcu filmu

Poczuła ulgę bo wiedziała że jej cierpienie się skończyło i może zacząć nowy rozdział

Ogólnie film był cały namalowany także jak ktoś lubi malarstwo to też polecam

We mnie ten film uruchomił negatywne wspomnienia

Potem poszłam na zajęcia gdzie nie podołałam wyzwaniu wciskania w styropianową bombkę różnych rzeczy

Nie miałam siły fizycznie. Zawsze ludzie mam z tym problem

Jestem za delikatna czy co ? XD

Zawsze jak w podstawówce było przykładowo robienie ludków z kasztanów to nie kumałam jak oni wciskają te patyki w te kasztany bez bólu

Ja próbowałam wcisnąć to cała ręką mnie bolała

I przez to dostawałam opieprz że jestem leniwa i nic nie robię.

Poszłam na górę pomówiłam z terapeutką i terapeutka mówi że zaraz powinno mnie jebnac dół bo nie wiadomo ile będę na tej górze

A że teraz według niej i wielu jest teraz czas depresji i owszem mam też pare w tym okresie tych ciężkich dni ale u mnie częściej od września do lutego są manie niż depresje

I mówiła że taki okres bo nie ma słońca i tej serotoniny

A ja mówię że u mnie słońce to depresant a śnieg i mróz antydepresant

I nie wierzy. To jej udowodniłam mówiąc jak było latem i jak jest teraz. Teraz co prawda łapią mnie czasem te stany doła ale częściej mam stany mieszane lub maniakalne. A latem depresyjne

Wracam do domu oglądałam galieo i było o 83 letniej informatyczce i 9 letnim malarzu który jest znany na całym świecie i pragnie zostać najbardziej rozpoznawalnym artystą na świecie

Coś tam jeszcze pomalowałam i muszę jeszcze parę drobiazgów dokończyć i będzie skończona

Właśnie odnośnie obrazów. Zimą mam większy pobyt na obrazy właśnie

W telewizji był serial szpital to obejrzałam

No i pośpiewałam i usta mi się nie zamykały

Ogólnie też miałam taki apetyt że tak się obzarlam że aż wymiotowałam. Raz na parę lat mi się zdarza więc nie wliczam tego jako powiedzmy zaburzenie BED tylko jednorazowy epizod

Kiedyś po takim jednym zdarzeniu co prawda myślałam że mam ano-bulimie albo właśnie bed ale jak przeczytałam że normalnemu człowiekowi może się coś zdarzyć to się uspokoiłam

Także to by było na tyle

Do zobaczonka

Trzymajcie się kochani 💜

#pamietnik #dziennik #blogi motylkowe

9 notes · View notes

nzdn · 1 year ago

Text

Światła miasta <PDK> - 3 rano to idealna pora na fotografowanie pustego miasta, w tym wypadku drogi na randomowym osiedlu, Wrocław 2023 -------------- City lights at 3 AM - the perfect time for capturing empty streets, in this case roads of a random quiet estate. Wroclove 2023

#photography #street photography #fotografia #poland #polska #wroclaw #wrocław #wroclove #pov #photographers on tumblr

8 notes · View notes

myslodsiewniav · 1 year ago

Text

Trochę o realizacji półtoramiesięcznego projektu :P i trochę o budzącej reflekcje książce

22-09-2023

Obecnie mam w domu taaaaaaki syf, że głowa mała. Wybebeszyłam WSZYSTKO, ale to WSZYSTKO co nadawałoby się do wystawienia na sprzedaż. Wyrzuciłam kilka rzeczy do śmieci - porozciągane i dziurawe. A te, które moim zdaniem są fajne fotografuje, mierze i wystawiam.

Korzystając z rad wprawionej sprzedawczyni (dziękuję <3 elpopo) i szkoleń marketingowych wypróbowałam co działa, a co nie działa. Właśnie kończę trzeci tydzień sprzedaży na Vinted po chyba ośmiu lat powtarzania, że "szkoda to wyrzucić, schowam do szafy i wystawię na Vinted, ale obfotografuję to JAK BĘDĘ MIAŁA CZAS" -_-" No i czasu nie było. Osiem lat chomikowania i masę rzeczy wyrzuconych. A potem siostra mojego faceta zostawiła mi dwa wory ciuchów i zaczęłam tonąć w ciuchach i workach. Aż do teraz. Obfotografowane, pomierzone, opisane.

Wczoraj kupiłam worki próżniowe - frustruje mnie, że to wszystko nie sprzedaje się "od ręki", ale trudno, nic na to nie poradzę. Ale miejsce w przestrzeni zamierzam odzyskać dlatego to co już wystawiłam leci do worków próżniowych i głęboko na najwyższą półkę szafy, za walizkę podróżną. Chcę odzyskać przestrzeń.

Wczoraj sprzedał się mi pierwszy zestaw. Bardzo mocno zeszłam z ceny, ale I TAK zarobiłam na tym 100zł. To nie zwraca się biorąc pod uwagę czas jaki przeznaczam na fotografowanie i mierzenie, opisywanie itp. ALE to zawsze jakiś pieniądz i zarazem dochód.

Mam nadzieję we wrześniu zamknąć projekt "ciuchy na Vinted". Potem będę po prostu dodawać bieżące rzeczy, ale póki co chcę się wypstrykać z tych od lat zalegających ciuchów, które dla kogoś mogą stać się ulubioną sukienką/sweterkiem/spodenkami. Jak je pochowam do worków próżniowych i zostawię wystawione w sieci to będę mogła skreślić jedną z pozycji z listy TO DO, którą od lat przekładałam "na jutro" - "wystawić ciuchy na Vinted". To naprawdę ciężka robota - tak jak myślałam. I to mnie hamowało przed rozpoczęciem tego procesu przez miesiące. A teraz już chyli się ku końcowi... Zostają jeszcze koszule, koszulki, spodnie i płaszczyki. MOŻE jedna kurtka zimowa i kilka fatałaszków bieliźnianych. Fotografie robić będę do końca września, a wstawiać pewnie jeszcze do połowy października.

Wychodzi na to, że to był mój "duży projekt".

Wczoraj też jeden sweterek wpadł mi "w viral" - nie minęły jeszcze 48h od zamieszczenia ogłoszenia, a już ma prawie 300 kliknięć, masę dodań "ulubionych" i kilka rażąco niskich ofert kupna. Cóż, zobaczymy jak będzie. Dziwi mnie, że to akurat ten sweterek - fajny jest fasonem, ale to sama sztuczność. Mam wystawione ciuszki z lepszym składem - w tym pożegnałam się z bawełnianym sweterkiem w beżowy melanż, który moje koleżanki od lat próbowały ode mnie wydębić, bo taki fajny. xD A on nie cieszy się tak wielkim zainteresowaniem, jak ten sztuczny sweterek - O. twierdzi, że to przez zdjęcie dające klimat "jesieniarski"., że tylko dyniowego latte na sojowym brakuje do wypełnienia obrazka. No nie wiem. Chcę go sprzedać za max 37, a min 34 zł. To nie jest dużo w skali tego za ile takie swetry nówki z sieciówki chodzą. A jakoś nie schodzi pomimo virala.

Ogólnie moje nastawienie w związku z ponad miesięcznym "projektem Vinted" i całym procesem jest takie: jak odejdą te rzeczy, to zrobi się wreszcie miejsce na NOWE. Czymkolwiek to NOWE będzie. Na pewno będzie więcej przestrzeni w malutkim mieszkaniu. To jest mój cel - pozbyć się starych rzeczy, które zalegają.

I napawa mnie ta myśl spokojem.

Realizowałam w tym tygodniu "projekt Vinted" słuchając tej książki:

I och boy...

Książkę polecam i uważam ją za solidny, empatyczny i wyraźnie kreślący środowisko reportaż.

Z wieloma tezami, postawami i twierdzeniami bohaterów reportażu się absolutnie nie zgadzam. Ba! Czuję masę sprzeciwu, a po wysłuchaniu kilku rozdziałów pod rząd czułam się po prostu brudna. Tak emocjonalnie (jeżeli mogę to tak ująć). Jednocześnie te tezy, postawy i twierdzenia reprezentowane przez bohaterów są tym czego się jeszcze 2-3 lata temu straszliwie bałam - że tylko tacy mężczyźni mogą stanąć na mojej drodze, że będą wobec mnie zachowywać się tak, jak ci bohaterowie...

Mam dużo myśli związnych z tą książką, dużo rozkmin.

Taka najbardziej podstawowa i która była już wyjściem do rozmów z moim chłopakiem, z moimi kolegami i koleżankami (jak mam przez chwilę w ciągu dnia siłę na interakcję z innymi ludźmi - bo nadal ciężko u mnie z tymi siłami, chociaż jest w sposób widoczny lepiej - to zdarzało mi się o tej książce dyskutować z różnymi osobami, tym bardziej w kontekście tego co w tym tygodniu znowu Korwin-Mikke odimbił podczas spotkania Fundacji Patriarchat, ich postulatów i ogólnie praw kobiet) to refleksja na temat tego, że WSZYSCY (my = ludzie na całym świecie) doświadczamy bólu, samotności, niemiłości i wszystkich nas to uczucie kaleczy. Niektórych okalecza i idą przez życie z tymi ranami. Życie nie jest sprawiedliwe i wszyscy zaczynamy z trochę innego miejsca: czasem bez wsparcia przyjaznego środowiska, bez akceptacji rówieśników, bez wsparcia rodziców, w emocjonalnej oziębłości, z chorobami psychicznymi, bez kapitału kulturowego, finansowego, mieszkaniowego i wielu, wielu, wielu innych czynników. A jednak doświadczając podobnych rzeczy, podobnych wydarzeń, braków, niezaspokojonych potrzeb potrafimy to przefiltrować przez tak DRASTYCZNIE RÓŻNE sita, dojść do tak odległych wniosków, ułożyć z tych wniosków prawidła według których działa świat... To fascynujące, jak ludzie mając do "zabawy" te same klocki mogą z nich utworzyć tak odległe światy. Jak to się dzieję, że doświadczenia, które mogą nas zbliżać, mogą rodzić empatię i więzi - tak nas oddalają...?

Ludzie są fascynujący.

To banalna refleksja, bardzo powierzchowna w sumie, ale zarazem pozostawiająca miejsce na zadumę i brak oceny, na akceptację, że ktoś ma tak bardzo inaczej niż ja i to też wynika z potrzeb i tęsknot tej osoby...

I ten aspekt mam już przegadany, przeanalizowany, zasymilowany.

Uspokaja mnie myśl o tym, że samotność jest wpisana w ludzkie życie, że sami na świat przyszliśmy i sami z niego odejdziemy dlatego trzeba dbać nieprzerwanie o relację z sobą samym - to być może najbardziej burzliwa i najtrudniejsza relacja KAŻDEGO żyjącego człowieka. Poznanie tej osoby, tego ciała, jego mroków i jasności to jest ogromna podróż. Każdemu - w tym sobie - życzę jak najwięcej romansu w tej przestrzeni. I dojścia do współpracy i przyjaźni. Ale to trudne... niemniej myślenie o samotności w ten sposób (nie umniejszając całemu bólowi jaki z samotnością jest związany!) mnie zawsze podbudowuje, daje mi siłę: bo na coś mimo wszystko mam wpływ...

To co mi nie daje spokoju, a co uwydatniła ta lektura to... poczucie bycia oszukaną. Znowu. I to przez tą samą osobę xD. Znowu. Ech. Wiele z przytoczonych w książce haseł, wiele miejsc (w sieci), wiele slangowych określeń i przekonań co do relacji damsko-męskich to jest coś co słyszałam NIE RAZ będąc w związku z moim byłym chłopakiem. I podczas powrotów do niego. Coś co budowało moje wyobraźnie o działaniu relacji damsko-męskich jakich oczekują mężczyźni i zarazem co mnie przerażało, powodowało panikę, bo JA TAKICH RELACJI NIE CHCIAŁAM BUDOWAĆ, chciałam inaczej, a to "inaczej", którego chciałam i na które on się zgadzam, co do którego zapewniał, że też go chce okazywało się być z jego kłamstwem. A potem wracał do haseł, do opowieści, do tłumaczenia mi "jak myślą mężczyźni" itp. Tej jego wizji świata nie potrafiłam objąć zrozumieniem: nie wiedziałam gdzie zaczyna się prawda i kończy kłamstwo, co jest u podstaw, co jest mechanizmami. Do tego próbowałam znajdować jakieś części wspólne z moją definicją miłości i moim pojmowaniem "budowania związku" - łeb pulsował od tych fikołków, wykluczających się oświadczeń, niezaadresowanych potrzeb, zarzutów... I były rzucane hasła, były strzępki o których wyjaśnienie prosiłam, a ich nie dostawałam i w sumie nie wiem dlaczego: dlatego, że nie potrafił o tym mówić (pomimo własnego bólu i głębokiej potrzeby zaspokojenia własnych tęsknot, których nie spełniałam i nie rozumiałam czego on chce, dlatego pytałam wprost, a on wolał manipulować i kłamać, robić uniki, niż poprosić wprost odsłaniając się i pokazuję najmiększą część swoje "ja"?)? Czy dlatego, że nie chciał, bo wiedział, że gdy poznam jego światopogląd, system wartości i potrzeby to odejdę, odrzucę (dlatego wolał półprawdy, kłamstwa, manipulacje i utrzymywanie nieprawdziwego obrazu swojej osoby, aby sprawiać wrażenie, że zaspokaja moje potrzeby)?

Kurde, ciężkie.

Tym cięższe, że w skali w której sami bohaterowie reportażu mierzą to, czy mężczyźnie przysługuje kategoria "przegryw" mój ex nie łapie się w taaaaak wielu polach... a miał na ich punkcie wiele emocji, wiele złości. Wielokrotnie przy mnie o tym wspominał. Pamiętam na pamięć ile liczy obwód jego głowy do cholery! Na przykład twierdził, że "nie ma twarzy czada", na co reagowałam parsknięciem, bo to był mierzący niemal 2 metry, barczysty, ciemnowłosy facet z kwadratową szczęką. Pytałam go - jak mi wyjaśniał te wszystkie "Chady", "Stacy", "Becky" itp - czy on kiedyś widział się w lustrze? Klasycznie przystojny typ! Kwadratowa szczęka, regularne rysy, bujny zarost! O czym on gada!? A ona się wkurzał prezentując całe swoje ciało: że może to (twarz) jest okay, ale cała reszta (ciało poniżej twarzy) to jakaś porażka, to jest definicja przeciwieństwa Chada. Przypomnę: facet prawie 2 metry wzrostu (a "przegrywy" licytują się między sobą, czy to miało przysługuje osobom poniżej 180 czy 177 czy 160...). Tak go zapewniałam, że jest piękny, że mi się podoba, że żałuję, że nie może spojrzeć na siebie moimi oczami... Aż się poddałam: to on sam, najlepiej na terapii powinien zbudować pewność siebie, a nie podkarmiać się czasami komplementami. Teraz wiem, że na 99% przebywał w sieci w środowisku z którym się identyfikował i z którym WYBIERAŁ się identyfikować poprzez objętą perspektywę również na własne ciało. Twierdził, że kobiety żądzą światem (no jego światem na pewno: despotyczna babcia i matka), mówil o tych alfach, beciakach, gówniakach, o jakiś teoriach ewolucyjnych i umiejszał logice rozmowy i wymiany poglądów (i to go i mnie doprowadzało do szaleństwa: proponowany przeze mnie model rozmowy jak równy z równym, z przestrzenia na okazanie wrażlwiości i omówieniem potrzeb był dla niego jak zaprzeczenie wszystkiego czegoo z czasem nauczył się ze środowiska wszelkich pillów - to nas prowadziło to frustracji, do omawiania celów omawiania problemów zamiast akceptowania jakiegoś logicznego tylko dla jednej strony sposoby rozwiązania problemu. Bez rozmów. Z zarzucaniem złych intencji... Ech). Odnośnie innych "wymiernych" klasyfikujących mojego exa w kategorii może nawet nie przegrywa, on jakieś inne określenie wobec siebie używał (w końcu miał dziewczynę i uprawiał seks), ale udowadniał mi MULTUM cech na temat których miał kompleksy, a o których nie będę pisać z szacunku. Do tego nie jest chory psychicznie... ale jego zaburzenie osobowości nie pomaga w budowaniu zdrowych relacji (serio, brak choroby zamiast cieszyć tylko dołował, bo odbierał punkty do uważania się za osobę przynależną do środowiska do którego przyjanleżność ewidentnie czuł - a moje zapewnienia, że z tym zaburzeniem można pracować go frustrowały i obrażały, budziły złość... Nie rozumiałam tego, ale wygladało to tak, jakby żałował, że nie jest chory, bo wtedy znałby zasady, przynależałby tam, gdzie przynależeć chciał, to by wyjaśniało inne wydarzenia w jego życiorysie... Teraz, po lekturze tej książki rozumiem to, kiedyś nie potrafiłam, a on nie potrafił mi tego wyjaśnić).

Najgorsze w tym wszystkim jest podejście tego środowiska do kobiet - jak do istot z innego świata, jak do czegoś między zwierzętami, a matką zapewniającą potrzeby emocjonalne; kobiet nie jest i nie może być partnerką w związku, może mieć potrzeby ale tylko takie na jakich zaspokajanie "przegryw" i "incel" jest gotowy, a seks to nadrzędny cel do osiągniecia przez mężczyznę, najważniejsza wartość płynąca z bliskości. A wraz z tą optyką, z tym uprzedmiotowieniem, wciśnięciem w ramki i indywidualne oczekiwania bycia Manic Pixie Dream Gril takiego randowmowego "Przegrywa", z odgórnym odrzuceniem przyzwolenia na bycie sobą, ze swoimi wadami i zaletami było zdanie sobie sprawy, że to WSZYSTKO było to czego się obawiałam wychodząc do mężczyzn, chodząc na randki, piszą na Tinderze. W ogóle myśląc o PONOWNYM wejściu w związek z nową osobą! I nagle spłynęło olśnienie: było tak nie dlatego, że coś na którymś etapie życia sobie wkręciłam, że tak działają relację międzyludzkie tylko dlatego, że byłam z osobą, którą kochałam, która kochała mnie, to było pierwsze doświadczenie miłosne. I która (ta osoba, mój ex) nauczyła mnie miłości nie nazywając NIC Z TYCH RZECZY WPROST (zazwyczaj), ale zarazem ucząc mnie poprzez doświadczenie tych prawideł, którymi jego świat się rządził.

Rodzi to złość, niezgodę, poczucie bycia oszukaną. Znowu.

Cieszę się, że teraz jestem w innym miejscu w życiu.

Cieszę się, że mój obecny partner pokazuje mi, że związek może wyglądać tak bardzo inaczej i zarazem być wszystim o czym marzyłam lub nie odważałam się marzyć. I być zwykły, zwyczajny. Spokojny. Bezpieczny.

Ech.

Inna rzecz o której myślałam czytając ten reportaż: niektóre z tych skrajnych poglądów, niektóre bardzo wokalne niesprawiedliwe stwierdzenia, niektóre przekonania o działaniu świata (ale w rewersie) jeszcze 2-4 lata temu sama miałam, sama je reprezentowałam. Mówił przeze mnie BÓL i samotność, tęsknota. Mówiło poczucie niesprawiedliwości, rozdarte rany, zawiedzione zaufanie i poczucie braku miłości. Łzy mi w oczach się kręciły, kiedy czytałam o chłopakach, którzy tęskną za tym by kogoś w życiu za rękę potrzymać. Ja to czułam. Ja to znam. Rozumiem potrzebę, głęboką i wiążącą w gardle szloch tęsknotę za bliskością, za dotykiem, za akceptacją. Za banalnym dotykiem! I życzliwością! Nie mówiąc o budowaniu głębszych relacji, więzi, poczucia, że można w kimś mieć oparcie. Sam dotyk po takim poście wieloletnim od bliskości z drugim człowiekiem, samo muśnięcie rąk to jest jak trzęsienie ziemi. Nie dziwię się gwałtownym i skrajnym założeniom, nie dziwię się okrutnym przekonaniom... bo sama to przechodziłam z poczucia rany i tęsknoty. Dziwie się braku otwartości na możliwość, że wcale nie mają racji, że świat może działać na innych prawach, w ramach innych wykładników, a relacje mogą się tworzyć na inne sposoby... Życzę im prawie wszystkim (bohaterom książki) by znaleźli w sobie odwagę na otwartość by zweryfikować swoje przekonania o kobietach, o świecie i pozwolić sobie na przyznanie do pomyłki. I życzę tym osobą by na swojej drodze poznali kogoś, kto im udowodni - jeżeli będą otwarci na weryfikację i przyjęcie, że trzeba tego świata nauczyć się na nowo - że warto być odważnym.

To jest refleksja mojego chłopaka po wspólnych 2 latach - "jesteś o wiele odważniejsza niż kiedyś". I to jest fakt. Mniej muszę wiedzieć przed podjęciem decyzji by czuć się bezpiecznie.

Druga jego refleksja po rozmowie o tej książce to "im więcej dowiaduje się o twoim byłym tym lepiej rozumiem jak dewastujący dla ciebie był tamten związek, jak ciebie wikłał latami, jak wielką pracę odwaliłaś na terapii i jak to jest niesamowite, że mimo logice i olbrzymiemu lękowi zdecydowałaś się zaufać mi, takiemu młodemu szczeniakowi. Doceniam. Bardzo. I rozumiem jak wiele to dla ciebie znaczy" - powiedział ni z gruchy ni z pietruchy jakieś 2h od rozmowy na temat książki, wjeżdżając ze mną na parking przed Lidlem. Nie byłam na to przygotowana. Poryczałam się ze wzruszenia. Bo naprawdę tak było... zaufanie temu cudownemu, radosnemu człowiekowi to była PRACA.

Ech... Myślałam o nim - moim ex - ostatnio. Ta pora roku, kiedy wyskakiwał jak królik z kapelusza, ponowny roczek mija. Szłam na siłkę, a potem do sauny, jeszcze przez centrum, z torbą sportową przewieszoną przez ramię. Słuchałam muzyki, myślałam o kolejności w jakiej odwiedzę poszczególne sauny, kiedy NAGLE wyskoczyło mi spomnienie naszego spotkania w saunie, sprzed kilku lat. Kiedy w tych ciemnościach, pośród ludzi chillujących na saunowych ławeczkach siedzący obok mnie mężczyzna szepną TYM GŁOSEM, że jestem jego zdaniem piękna. A ja jak oparzona się zgięłam jak scyzoryk podczas, gdy ciało walczyło z dziwną mieszkanką: szalonego podeniecenia i zwalczania odruchu wymiotnego (a już czułam żółć w ustać) - bo ciało wiedziało, że to mój oprawca, wiedziało, że to źle skończy i że jestem napalona na tego człowieka jak nie wiem... Tyle sprzeczności: tortura i narkotyk, trudno się oprzeć pomimo tego, że wiem, że mi zaszkodzi. Ech.

Dobrze, że go nie ma.

Tak dobrze...

Mam nadzieję, że typ kiedyś będzie się mimo wszystko leczył...

9 notes · View notes

zbiorkomd · 10 days ago

Text

Tutaj możecie zobaczyć stanowiska w kwestii wykonywania zdjęć na obszarze kolejowym jakie otrzymaliśmy od Straży Ochrony Kolei, Polskiej Policji oraz zarządcy infrastruktury PKP Polskie Linii Kolejowe SA. Możecie je cytować i wykorzystać, jeśli będą Wam potrzebne.

Na powyższe pytanie zadane 8 stycznia 2025 roku do dnia dzisiejszego odpowiedzi nie udzieliły nam: Ministerstwo Infrastruktury, Urząd Transportu Kolejowego oraz Dolnośląska Służba Dróg i Kolei.

📷 Włodi | licencja CC-BY-SA

Straż Ochrony Kolei w kwestii wykonywania zdjęć w obszarze kolejowym:

W obowiązującym stanie prawnym brak jest zakazu fotografowania dokonywanego z miejsc ogólnodostępnych na obszarze kolejowym w celach niekomercyjnych, natomiast w celach komercyjnych należy uzyskać zgodę na fotografowanie od zarządcy infrastruktury kolejowej i przewoźnika kolejowego.

Wykonywanie zdjęć spoza terenu kolejowego nie jest zabronione przy zachowaniu odpowiednich względów bezpieczeństwa na kładkach i wiaduktach, które są usytuowane nad torami, a droga biegnie górą.

Natomiast wstęp oraz przebywanie osób nieuprawnionych na obszarze kolejowym poza miejscami wyznaczonymi jest zabronione i stanowi wykroczenie określone w art. 65 ust. 3 ustawy o transporcie kolejowym w zw. z par. 2 pkt 1 lit. a rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 kwietnia 2021 roku w sprawie przepisów porządkowych obowiązujących na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych oraz pomieszczeniach przeznaczonych do obsługi podróżnych korzystających z transportu kolejowego na dworcach kolejowych (Dz.U.2021.723). Zgodnie z treścią ww. przepisu nie jest dozwolony wstęp oraz przebywanie osób nieuprawnionych na torowiskach, nasypach, wiaduktach, mostach, rampach, w wykopach i tunelach kolejowych.

Fotografowanie z terenu dostępnego publicznie pociągów, obiektów oraz infrastruktury kolejowej nie może powodować jakichkolwiek utrudnień i zagrożeń dla prowadzone ruchu pociągów.

Zdjęcia nieczynnej infrastruktury kolejowej podlegają zasadom opisanym powyżej.

Jednocześnie należy wskazać, że ustawa z dnia 17 sierpnia 2023 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw wprowadziła do porządku prawnego zakaz fotografowania, filmowania lub utrwalania w inny sposób obrazu lub wizerunku bez stosownego zezwolenia obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, obiektów infrastruktury krytycznej oraz osób lub nieruchomości znajdujących się we wskazanych obiektach, ale tylko jeżeli zostały oznaczone znakiem graficznym wyrażającym ten zakaz przez podmiot władający danym obiektem. Uchybienie ww. zakazowi będzie wiązało się z odpowiedzialnością za wykroczenie zagrożone karą aresztu albo grzywny.

Ponadto, z uwagi na obecną sytuację międzynarodową należy mieć również na uwadze, że fotografowanie przejazdów pociągów i elementów infrastruktury kolejowej może w określonych sytuacjach, związanych z koniecznością przeciwdziałania zdarzeniom o charakterze terrorystycznym, dywersyjnym i innym godzącym w bezpieczeństwo państwa, spotkać się z interwencją służb odpowiedzialnych za zapewnienie bezpieczeństwa i porządku na obszarze kolejowym, w tym funkcjonariuszy Straży Ochrony Kolei.

Interwencje funkcjonariuszy co do zasady polegają w takich przypadkach na ustalenia tożsamości osoby dokonującej zdjęć w drodze czynności legitymowania, a także uzyskaniu niezbędnych informacji dotyczących dokonywanych zdjęć, w tym jego celu i sposoby wykorzystania zarejestrowanego materiału zdjęciowego.

Podobna reakcja właściwych organów może mieć miejsce w sytuacji publikowana zdjęć przedstawiających przejazd np. pociągów, czy też zdjęć przedstawiających określone obiekty infrastruktury kolejowej.

Powyższe czynności mają na celu jedynie uświadomienie osobom wykonującym oraz publikującym materiały zdjęciowe z obszaru kolejowego istnienie potencjalnego zagrożenia wynikającego z ewentualnego wykorzystania tych materiałów przez osoby trzecie w ramach działań godzących w bezpieczeństwo państwa.

Funkcjonariusze SOK nie dokonują natomiast zatrzymania osób fotografujących na obszarze kolejowym, ponieważ w obowiązującym stanie prawnym nie przysługuje im takie uprawnienie.

📷 Amer Jazaerli | licencja CC-BY

Polska Policja w kwestii wykonywania zdjęć w obszarze kolejowym:

Odpowiadając na korespondencję dot. kwestii wykonywania zdjęć w obszarze kolejowym oraz postępowania funkcjonariuszy Policji względem osób filmujących, fotografujących lub utrwalających w inny sposób obiekty na ww. obszarze, uprzejmie informuję, że zgodnie z art. 616a ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz.U. z 2024 r. poz. 248, z późn. zm., zwanej dalej również ustawą) zakazuje się, bez zezwolenia, fotografowania, filmowania lub utrwalania w inny sposób obrazu lub wizerunku obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, obiektów resortu obrony narodowej nieuznanych za obiekty szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, obiektów infrastruktury krytycznej, jeżeli zostały oznaczone znakiem graficznym wyrażającym ten zakaz oraz osób lub ruchomości znajdujących się w takich obiektach.

Obiekty objęte zakazem oznacza się znakiem zakazu fotografowania w sposób i w miejscach zapewniających widoczność tych znaków dla osób postronnych, gdzie oznaczenia obiektu dokonuje podmiot władający danym obiektem - obiekty szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa wskazane zostały w § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 21 kwietnia 2022 r. w sprawie obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa lub obronności państwa oraz ich szczególnej ochrony (Dz.U. z 2022 r. poz. 880).

Co istotne, ustawa o obronie Ojczyzny penalizuje jako wykroczenie czyn polegający na fotografowaniu, filmowaniu lub utrwalaniu w inny sposób, bez zezwolenia, obrazu obiektu, o którym mowa w art. 616a ustawy, oznaczonego znakiem zakazu fotografowania, albo wizerunku osoby lub ruchomości znajdującej się w takim obiekcie - art. 683a § 1.

W razie popełnienia tego wykroczenia sąd będzie mógł także orzec przepadek przedmiotów pochodzących z wykroczenia oraz służących do jego popełnienia, choćby nie stanowiły własności sprawcy - art. 683 § 2.

Mając na względzie literalne brzmienie przywołanego wyżej przepisu karnego wskazać należy, że do chwili obecnej Minister Obrony Narodowej nie określił, w drodze rozporządzenia, wzoru znaku zakazu fotografowania - art. 616a ust. 6 ustawy.

Wobec powyższego do chwili, aż znaki zakazu fotografowaniu lub filmowania nie znajdą się w akcie wykonawczym cyt. ustawie trudnym jest ich egzekwowanie.

Ponadto zakaz fotografowania gmachów użyteczności publicznej, siedzib instytucji publicznych, może wynikać z przepisów prawa miejscowego, albo przepisów wykonawczych o charakterze porządkowym wydanych na podstawie powszechnie obowiązujących przepisów prawa. Jeśli taki zakaz zostaje wprowadzony na określonym obszarze lub co do określonych obiektów, wówczas istnieją podstawy do interwencji w zw. z art. 54 ustawy z dnia z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks Wykroczeń (Dz. U. z 2022 r. poz. 2151, z późn. zm.).

Dla przykładu wskazać należy, iż z treści § 1 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 4 września 2012 r. w sprawie podstawowych przepisów porządkowych związanych z zapewnieniem bezpieczeństwa i ochrony lotów oraz porządku na lotnisku (Dz. U. z 2012 r. poz. 1023) wynika, że na terenie lotniska zabrania się fotografowania lub filmowania czynności minersko-pirotechnicznych i akcji ratowniczych, stanowisk kontroli bezpieczeństwa pasażerów i bagażu oraz punktów kontroli paszportowej i kontroli dokumentów, bez zezwolenia wydanego przez zarządzającego lotniskiem w uzgodnieniu z właściwym miejscowo komendantem placówki Straży Granicznej, komendantem placówki Policji lub naczelnikiem urzędu celnego – odpowiednio do tego, jakie czynności, stanowiska lub punkty kontroli mają być fotografowane lub filmowane.

W kontekście podejmowania przez funkcjonariuszy Policji interwencji wobec osób „filmujących” różnego rodzaju obiekty znajdujące się na obszarze kolejowym, wskazać należy, że w większości przypadków policjanci wzywani są przez personel takich obiektów, w tym odpowiedzialny za ich ochronę, z uwagi na wywołanie niepokoju u osób odpowiedzialnych za ochronę obiektu, osób w nim zatrudnionych, na skutek zachowania, które w danym miejscu i czasie może odbiegać od przyjętych tam norm społecznych.

Należy wyraźnie zaakcentować, iż w sytuacji gdy obiekty, obszary podlegające ochronie, co do zasady nie są fotografowane lub filmowane, wówczas tego rodzaju „odstępstwa” mogą wzbudzić wzmożoną czujność, a zarazem niepokój personelu. W dobie wielu zagrożeń, w tym mogących wynikać z zamiarów przygotowania do popełnienia czynu zabronionego, prewencyjne oddziaływanie odpowiednich służb, należy interpretować jako dbałość o stan bezpieczeństwa.

Przybyły na miejsce patrol Policji ustala okoliczności zdarzenia legitymując osobę zgłaszającą, ewentualnych świadków zdarzenia oraz osobę wskazaną jako mogąca naruszać normę prawną.

Powyższe działania są podejmowane w trosce o bezpieczeństwo publiczne oraz wynikają z konieczności prawidłowego ustalenia przyczyny pojawienia się takich osób i celu ich zainteresowania obiektami znajdującymi się w tym przypadku w obszarze kolejowym, który niejednokrotnie stanowi element tzw. infrastruktury krytycznej, wymagającej dodatkowego, wzmożonego nadzoru.

📷 Wojciech Głodek | licencja CC-BY-SA

PKP Polskie Linie Kolejowe SA w kwestii wykonywania zdjęć w obszarze kolejowym:

W obowiązującym stanie prawnym brak jest zakazu fotografowania etc. dokonywanego z miejsc ogólnodostępnych na obszarze kolejowym, wyznaczonych przez zarządcę infrastruktury kolejowej.

W celach komercyjnych należy jednak uzyskać zgodę na fotografowanie etc. zarządcy infrastruktury kolejowej (dworce kolejowe w większości należą do spółki PKP S.A.) i przewoźnika kolejowego.

Przypominamy, że wstęp osób nieuprawnionych na obszarze kolejowym poza miejscami wyznaczonymi stanowi wykroczenie (art. 65 ust. 3 ustawy o transporcie kolejowym w zw. z § 2 pkt 1 lit. a, rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 6 kwietnia 2021 roku w sprawie przepisów porządkowych obowiązujących na obszarze kolejowym, w pociągach i innych pojazdach kolejowych oraz w pomieszczeniach przeznaczonych do obsługi podróżnych korzystających z transportu kolejowego na dworcach kolejowych). Przepis zakazuje przebywania osób nieuprawnionych na torowiskach, nasypach, wiaduktach, mostach, rampach oraz w wykopach i tunelach kolejowych. Fotografowanie etc. nie może powodować żadnych utrudnień i zagrożeń na terenie kolejowym.

Należy również pamiętać, że z uwagi na obecną sytuację międzynarodową fotografowanie etc. przejazdów pociągów towarowych i elementów infrastruktury kolejowej w określonych sytuacjach może wiązać się z przeciwdziałaniem zdarzeniom o charakterze terrorystycznym, dywersyjnym i innym godzącym w bezpieczeństwo naszego kraju i reakcją Straży Ochrony Kolei jako służby odpowiedzialnej za bezpieczeństwo na obszarze kolejowym. Powyższe czynności mają uświadomić fotografom/operatorom filmowym i publikującym materiały z obszaru kolejowego istnienie potencjalnego zagrożenia wynikającego z możliwości wykorzystania tych materiałów przez osoby, które działają przeciwko Polsce.

Ustawa z dnia 17 sierpnia 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023 poz. 1834) wprowadza zakaz fotografowania, filmowania lub utrwalania w inny sposób obrazu lub wizerunku bez stosownego zezwolenia obiektów szczególnie ważnych dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, obiektów resortu obrony narodowej nieuznanych za obiekty szczególnie ważne dla bezpieczeństwa lub obronności państwa, obiektów infrastruktury krytycznej, jeżeli zostały oznaczone znakiem graficznym wyrażającym ten zakaz, zwanym dalej „znakiem zakazu fotografowania” oraz osób lub ruchomości znajdujących się w wyżej wskazanych obiektach. Nieprzestrzeganie przepisów zagrożone jest karą aresztu lub grzywny. Zmiany te weszły w życie z dniem 23 września 2023 roku, chodzi o artykuły 616a, 683a oraz 684 Ustawy o obronie Ojczyzny.

Fotografowanie, filmowanie oraz utrwalanie w inny sposób obrazu obiektów, o których mowa w art. 616a ustawy o obronie Ojczyzny wiąże się z odpowiedzialnością za wykroczenie, jeżeli czynności te nie będą podparte stosownym pozwoleniem. Terminy wydawania zezwoleń na fotografowanie, filmowanie oraz utrwalanie w inny sposób ww. obiektów, wizerunku osób lub ruchomości znajdujących się na danych obiektach i wzór zakazu fotografowania etc. zostaną szczegółowo określone w rozporządzeniu Ministra Obrony Narodowej. Zezwoleń udziela organ właściwy w zakresie ochrony danego obiektu.

Przedmiotowe rozporządzenie nie zostało jeszcze wydane. W przyszłości zakaz fotografowania będzie dotyczył tylko obiektów oznaczonych specjalną tabliczką zakaz fotografowania.

#zbiorkomd #kolejąpodolnymśląsku #infrastruktura #pociągi #prawo #fotografia

0 notes

turystycznyninja · 13 days ago

Text

Turcja, kraj o niezwykle zróżnicowanej kulturze i historii, od lat przyciąga turystów swoją ciekawą mieszanką wschodnich i zachodnich wpływów. Fundamentalnym pytaniem, które nurtuje podróżników, jest oczywiście kwestia bezpieczeństwa. Choć media czasem przedstawiają region w niepokojącym świetle, rzeczywistość na miejscu często bywa zaskakująco spokojna. Znając lokalne zasady i zalecenia, odwiedzający mogą odkryć wszystkie uroki tego kraju bez większych obaw. Po opuszczeniu tego kraju wiele się uczymy, ponieważ kultura i gościnność lokalnych mieszkańców potrafią naprawdę zadziwić. Czytaj również o pakowaniu na wakacje do Turcji Czy przebywając w Turcji można mieć poczucie bezpieczeństwa? Dobrze wiadomo, że bezpieczeństwo to istotne zagadnienie podczas każdej podróży. Spędzając czas w Turcji, wiele osób zastanawia się, czy mogą czuć się komfortowo i bezpiecznie. Otóż, Turcja jako kraj turystyczny dba o gości. Obszary takie jak Stambuł, Kapadocja czy Antalya są regularnie patrolowane przez służby porządkowe. Dzięki temu bezpieczeństwo turystów znacząco się poprawia. Jak w każdym kraju, istotna jest ostrożność i zdrowy rozsądek – warto unikać niepewnych dzielnic i stosować standardowe zasady bezpieczeństwa. Zdecydowana większość podróżników chwali sobie miejsce pobytu za życzliwość miejscowych oraz poziom bezpieczeństwa w najpopularniejszych lokalizacjach turystycznych. Można zauważyć, że Turcja stawia na rozwój infrastruktury turystycznej. Działania te wpływają na polepszenie wakacyjnych wrażeń związanych z bezpieczeństwem. Czy przebywając w Turcji można mieć poczucie bezpieczeństwa? / shutterstock.com / Denis Belitsky Podkreślę również, że każda podróż wiąże się z pewnym ryzykiem. Dobrym pomysłem jest sprawdzenie aktualnych zaleceń dla turystów na stronach rządowych przed wyjazdem i ewentualne zabezpieczenie się dodatkowym ubezpieczeniem zdrowotnym na niespodziewane okoliczności. To naprawdę wpływa na poczucie komfortu w trakcie zwiedzania. Jednak ogólnie rzecz biorąc, dla wielu odwiedzających Turcję to przyjemne doświadczenie w wymiarze bezpieczeństwa. Dowiedz się, jaki jest czas podróży do Turcji Czy trzeba się czegoś obawiać w Turcji? Bezpieczeństwo w Turcji, podobnie jak w każdym innym kraju, zależy od wielu czynników. Przede wszystkim warto śledzić bieżącą sytuację polityczną oraz doniesienia lokalnych i międzynarodowych mediów. W większych miastach, jak Stambuł czy Ankara, można spotkać się z wyższym poziomem bezpieczeństwa infrastruktury turystycznej. Jest to efektem świadomego działania tamtejszych władz na rzecz ochrony turystów. Turcja jest krajem znanym z gościnności, a mieszkańcy często chętnie pomagają przybyszom. Warto jednak przestrzegać podstawowych zasad bezpieczeństwa: unikać tłumnych zgromadzeń, zwracać uwagę na swoje rzeczy osobiste w miejscach publicznych oraz korzystać ze sprawdzonych przewoźników i usług. Na wschodnich rubieżach Turcji sytuacja może wyglądać inaczej ze względu na bliskość terenów konfliktów zbrojnych. Tam zaleca się szczególną ostrożność oraz ścisłe przestrzeganie zaleceń władz i organizacji monitorujących bezpieczeństwo. W poszukiwaniu spokoju najlepiej odwiedzać miejsca o utrwalonej reputacji turystycznej, gdzie infrastruktura jest rozwinięta i przygotowana na odwiedziny gości z różnych stron świata. Wakacje w tureckich kurortach, takich jak Antalya czy Bodrum, są zazwyczaj bezproblemowe i spokojne. Ostatecznie, zdrowy rozsądek i przygotowanie to klucz do udanego wypoczynku, niezależnie od docelowego miejsca podróży. Na co uważać i czego nie robić w Turcji? Podróżując po Turcji, szczególną uwagę należy zwrócić na lokalne obyczaje. Szacunek wobec tradycji i kultury to podstawa, by czuć się bezpiecznie. Unikaj kontrowersyjnych tematów rozmowy, jak polityka czy religia, bo mogą wzbudzać silne emocje. Fotografowanie ludzi bez ich zgody może nie być najlepszym pomysłem. Pamiętaj, by negocjować ceny w bazarach – to część lokalnej kultury, a nie wyraz braku zaufania.

Kobiety z kolei powinny pamiętać o odpowiednim ubiorze, zwłaszcza podczas odwiedzania meczetów. Przykrycie głowy oraz zakrycie ramion i nóg jest wymagane. Kiedy odwiedzisz świątynię, zdejmij obuwie i bądź cicho – to oznaka szacunku. Na co uważać i czego nie robić w Turcji? / shutterstock.com / margouillat photo Autostopowanie nie jest zalecane, szczególnie dla samotnych podróżników. Transport publiczny i taksówki są szeroko dostępne i bardziej bezpieczne. Pewnie zastanawiasz się nad napiwkami w restauracjach: zwyczajowo pozostawia się 10% rachunku. Przerwanie kontaktu telefonicznego lub patrzenie na zegarek podczas rozmowy może być odczytane jako niegrzeczne zachowanie. Podróże do niektórych regionów na wschodzie oraz południu – zwłaszcza blisko granicy syryjskiej – mogą wymagać dodatkowego rozważenia ze względu na sytuacje polityczne. Jednak duże miasta i popularne miejsca turystyczne są zazwyczaj bezpieczne dla podróżujących, o ile przestrzegasz podstawowych zasad ostrożności. Co jest zakazane w Turcji? W Turcji przepisy mogą być nieco bardziej rygorystyczne niż w wielu innych krajach, dlatego warto zwrócić uwagę na kilka zakazów. Przede wszystkim picie alkoholu w miejscach publicznych, takich jak ulice czy parki, jest zabronione. Choć dostęp do alkoholu w restauracjach i barach jest swobodny, to trzeba znać granice. Krytykowanie rządzących czy władz państwowych również nie jest najlepszym pomysłem; prawo dotyczące zniesławienia Turcji lub Mustafy Kemala Atatürka, ojca współczesnego państwa tureckiego, jest ściśle egzekwowane. Jeśli chodzi o wyrażanie poglądów, internet bywa cenzurowany, a media społecznościowe mogą podlegać ograniczeniom. Kiedy odwiedzasz meczety i inne miejsca sakralne, szanuj lokalne obyczaje - zasady dotyczące stroju są rygorystyczne, więc zawsze miej przy sobie coś do okrycia ramion i nóg. Ponadto zadbaj o odpowiednie obuwie, które można łatwo zdjąć przed wejściem. Legalność narkotyków to temat zerowej tolerancji - posiadanie nawet małych ilości prowadzi do poważnych konsekwencji prawnych. Podczas robienia zdjęć uważaj na ludzi oraz budynki wojskowe czy policyjne; tu także możesz napotkać nieprzychylność lokalnych przepisów. Każdy z tych zakazów ma swoje korzenie w kulturze i tradycjach Turcji, zrozumienie ich zagwarantuje przyjemny i bezproblemowy pobyt. Turcja - czego nie można przewozić? Podróżując do Turcji, warto wiedzieć, czego nie można przewozić przez granicę. Przepisy są dosyć surowe i obejmują nie tylko oczywiste przedmioty, jak broń palna czy narkotyki. Dotyczą również rzeczy, które mogą cię zaskoczyć. Przywożenie starych monet czy artefaktów archeologicznych jest absolutnie zabronione. Tego typu przedmioty uważa się za dziedzictwo narodowe, a ich wywóz jest karalny. Musisz także pamiętać, że nie można wwozić większych niż dozwolone ilości alkoholu oraz tytoniu – limit wynosi 2 litry napojów alkoholowych i 200 sztuk papierosów. Ważne informacje dotyczą też przywozu leków - nawet podstawowych środków przeciwbólowych czy nasennych w większej ilości. Dobrze jest mieć przy sobie receptę lub zaświadczenie lekarskie. Bez takich dokumentów można mieć kłopoty na lotnisku. Turcja - czego nie można przewozić? / shutterstock.com / Benny Marty Prawa autorskie to kolejna kwestia. Podróbki markowych ubrań, torebek czy elektroniki są często spotykane w tureckich bazarach, ale przewóz ich poza granice kraju jest nielegalny i może skutkować konfiskatą oraz grzywną. Stosując się do tych zasad, można uniknąć nieprzyjemnych sytuacji i spokojnie cieszyć się urokami podróży. Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości co do specyfiki przepisów celno-przewozowych, zawsze warto dopytać przed podróżą – zasady mogą ulec zmianie, a wiedza z pierwszej ręki zapewnia bezpieczeństwo oraz komfort podczas wakacji. Przeczytaj także czy w Turcji są rekiny Na jakie zwierzęta uważać w Turcji? W Turcji można podziwiać mnóstwo pięknych krajobrazów i różnorodność fauny. Podczas odkrywania tego kraju warto wiedzieć, jakie zwierzęta mogą stanowić potencjalne zagrożenie.

Jednym z nich jest żmija nosoroga – urocza i niebezpiecznie jadowita, szczególnie w górskich regionach Anatolii. Dobrze jest zachować ostrożność podczas spacerów w ich naturalnym środowisku. Obok żmij skorpiony są dość powszechne. Najbardziej narażone na ich ukąszenia są centralne tereny Turcji. Stosowanie się do prostych zasad bezpieczeństwa, takich jak unikanie siadania na gołej ziemi po zmroku, zmniejsza ryzyko nieprzyjemnych spotkań. Nie zapominaj o dzikich psach. Czworonogi te bywają przystępne, ale zdarza się, że w większych grupach mogą być groźne. Unikaj konfrontacji i zawsze miej na uwadze obecność lokalnych zwierząt. Na koniec meduzy w tureckich wodach nie śpią. Morze Śródziemne kryje jadowite gatunki, więc ostrożnie brodź przy plażowaniu. Pamiętaj też o pospolitych szkaradnicach akordowych, które choć mało rzucają się w oczy, mogą ukłuć przez nieuwagę. Podczas podróży do Turcji ciesz się przygodami, ale miej oczy szeroko otwarte na spotkania z dzikimi mieszkańcami tych niezwykłych terenów. Przeczytaj o sylwestrze w Turcji Jak przygotować się do podróży, aby zwiększyć swoje bezpieczeństwo? Kiedy planujesz wyjazd do Turcji, warto pamiętać o kilku rzeczach, które mogą znacząco zwiększyć Twoje bezpieczeństwo. Najpierw sprawdź aktualne informacje o sytuacji w kraju, z uwzględnieniem lokalnych zaleceń i ostrzeżeń. Możesz to robić regularnie przed podróżą i w jej trakcie. Jak przygotować się do podróży, aby zwiększyć swoje bezpieczeństwo? / shutterstock.com / everst Zaloguj się do systemu rejestracji podróży, jeśli taki istnieje w Twoim kraju. Dzięki temu Twój rząd może szybciej skontaktować się z Tobą w razie potrzeby. Przygotuj kserokopie ważnych dokumentów: paszportu, wiz i ubezpieczenia. Zapisanie numerów kontaktowych do lokalnych ambasad lub konsulatów to kolejny krok ułatwiający kontakt w razie awaryjnej sytuacji. Pakując się, zastanów się nad pozostawieniem cennych rzeczy w domu. Zamiast tego używaj podręcznego sejfu lub specjalnych kieszeni zabezpieczonych przed kradzieżą. Upewnij się, że masz wystarczający zapas podstawowych leków oraz małą apteczkę. Decyzję o zakwaterowaniu opieraj na rekomendacjach oraz recenzjach innych podróżnych. Korzystanie z renomowanych usług transportowych również przyczynia się do poczucia bezpieczeństwa. Poznaj miejscowe zwyczaje, unikaj za wszelką cenę rozmów na kontrowersyjne tematy. Podróżując samodzielnie lub w grupie warto ustalać miejsca spotkań, na wypadek gdyby ktoś się zgubił. Ściągnięcie aplikacji lokalizującej dla swojego smartfona bywa pomocne nie tylko w momentach zagubienia drogi. Dzięki tym prostym krokom Twoja podróż do Turcji będzie nie tylko emocjonująca, lecz także bezpieczna.

0 notes

dabrowska778 · 2 months ago

Text

Po godzinach: jak Japończycy spędzają wolny czas

Japonia, kraj znany z intensywnej kultury pracy, równocześnie oferuje wiele unikalnych sposobów na spędzanie wolnego czasu po godzinach. Po ciężkim dniu Japończycy chętnie sięgają po różnorodne formy rozrywki, które pozwalają im się zrelaksować, nawiązać kontakty społeczne lub rozwijać zainteresowania. Rozrywka w Japonii to połączenie tradycji i nowoczesności, co tworzy wyjątkowy pejzaż kulturowy.

Wieczór w izakaya – społeczny relaks Izakaya, czyli tradycyjne japońskie bary, są jednym z najpopularniejszych miejsc spędzania wieczorów po pracy. To miejsce, gdzie można odpocząć w luźnej atmosferze, delektując się piwem, sake czy różnorodnymi przekąskami, jak yakitori czy sashimi. Wizyta w izakaya często stanowi część nieformalnych spotkań biznesowych lub integracyjnych, znanych jako nomikai. Dzięki temu Japończycy mogą budować relacje ze współpracownikami i przełamywać hierarchiczne bariery, co ma szczególne znaczenie w korporacyjnym świecie.

Karaoke – hit każdego wieczoru Karaoke jest jedną z najbardziej charakterystycznych rozrywek w Japonii. Specjalne lokale oferujące prywatne pokoje do śpiewania są dostępne niemal na każdym rogu w większych miastach. To świetna forma relaksu zarówno dla grup znajomych, jak i dla osób chcących pośpiewać w samotności. Śpiewanie ulubionych utworów przy akompaniamencie nowoczesnych systemów karaoke pozwala odreagować stres i wyrazić emocje w artystyczny sposób. Często jest to także element firmowych integracji, podczas których pracownicy mogą zaprezentować swoje talenty i poczuć się bardziej swobodnie.

Tradycyjne łaźnie – onsen i sento Kultura kąpieli w Japonii jest głęboko zakorzeniona w tradycji, a relaks w gorących źródłach onsen lub miejskich łaźniach sento to jedna z ulubionych form odpoczynku. Wizyta w takich miejscach pozwala nie tylko zregenerować ciało, ale również oczyścić umysł. Onseny często położone są w malowniczych miejscach, co dodatkowo sprzyja relaksowi. Dla wielu Japończyków jest to forma medytacji i wyciszenia po stresującym dniu.

Popkultura i nowoczesne technologie Współczesna Japonia to także kraj zaawansowanej technologii i rozrywki cyfrowej. Po pracy wielu Japończyków sięga po gry wideo, ogląda anime lub uczestniczy w wydarzeniach związanych z popkulturą. Salony gier arcade, znane jako game centers, nadal cieszą się dużą popularnością, szczególnie wśród młodszych pokoleń. Nowoczesne platformy streamingowe pozwalają na dostęp do ogromnej liczby seriali, filmów czy gier, co sprawia, że czas wolny w domu staje się równie atrakcyjny, jak wyjście do miasta.

Sport i aktywność fizyczna Japończycy coraz częściej wybierają także aktywny sposób spędzania wolnego czasu. Popularne są kluby fitness, joga, a także tradycyjne sztuki walki, takie jak karate czy kendo. Dla osób preferujących spokojniejsze formy aktywności świetną opcją jest spacerowanie po parkach lub górskich szlakach, które oferują piękne widoki i kontakt z naturą. Wiele osób angażuje się również w sporty drużynowe, takie jak baseball czy piłka nożna, które są bardzo popularne w Japonii.

Kultura i hobby Rozrywka Japończyków często łączy się z rozwijaniem zainteresowań i hobby. Kaligrafia, ceramika czy ikebana (układanie kwiatów) to tylko niektóre z tradycyjnych zajęć, które wciąż mają swoich miłośników. Coraz większym zainteresowaniem cieszą się także warsztaty rzemieślnicze czy fotografowanie. Japończycy chętnie odwiedzają muzea, galerie sztuki czy tradycyjne teatry, takie jak kabuki czy noh, które oferują głębszy kontakt z kulturą i sztuką.

Kawiarnie tematyczne i inne nietypowe atrakcje Japonia słynie z nietypowych form rozrywki, takich jak kawiarnie tematyczne. Od kawiarni z kotami po miejsca inspirowane popularnymi grami czy serialami – każdy może znaleźć coś dla siebie. Takie miejsca oferują unikalne doświadczenia, które pozwalają oderwać się od codzienności. W większych miastach, takich jak Tokio czy Osaka, dostępne są także escape roomy, bary VR czy kina oferujące projekcje z interaktywnymi elementami.

Podsumowanie Rozrywki preferowane przez Japończyków odzwierciedlają różnorodność kulturową i unikalne podejście do życia. Od tradycyjnych onsenu po nowoczesne centra rozrywki – każdy znajdzie coś, co pozwoli mu się zrelaksować i nabrać energii na kolejny dzień pracy. Japończycy cenią zarówno chwile spędzone w grupie, jak i te przeznaczone na osobistą regenerację, co czyni ich kulturę rozrywki wyjątkową i inspirującą.

#rozrywka #japonia

1 note · View note

cypr24 · 2 months ago

Text

Nie dla kamer samochodowych

Urzędnicy są przeciwni przepisom zezwalającym na używanie kamer w samochodach Komisarz ds. ochrony danych osobowych wyraził zastrzeżenia co do proponowanych przepisów, które umożliwiłyby montaż kamer na deskach rozdzielczych pojazdów, a także pozwoliłyby kierowcom na fotografowanie miejsc wypadków drogowych, powołując się na obawy dotyczące prywatności. Propozycje te mają zostać omówione w…

0 notes

revelstein · 5 months ago

Text

Nie bujaj panie Bujak

Adam Bujak, to jak mówią, wybitny ponoć artysta, którego nazwisko niewiele mi mówi, poza tym, że kiedyś był nadwornych fotografem Wojtyły, kiedy ten posługiwał się pseudonimem Jan Paweł II. Patrzę sobie na wszelki wypadek w jego bio i widzę, że to fotografowanie Karola to w sumie największy jest jego wyczyn i największa zasługa, może więc dlatego średnio go kojarzę. Wynika też z owego bio, że nie…

#adam bujak #fotograf papieża #Jan Paweł II #top #wiara czyni czuba #wojtyła

0 notes

lewandowskiphotography · 6 months ago

Text

Zielono mi

Zieleń, fascynuje mnie, odkąd sięgam pamięcią. Kolor zielony stanowi dla mnie - obok żółtego - najważniejszy kolor w fotografii. Fotografowanie zieleni w jej nieskończenie różnych odcieniach stwarza całkowicie inne możliwości aniżeli fotografia w czerni i bieli. Zieleń fascynuje mnie zwłaszcza wczesną wiosną, kiedy wszystko na nowo rodzi się do życia, zakwita, po okresie szarej, monochromatycznej zimy.

Zielony kojarzy mi się przede wszystkim z celebrowaniem życia. Kolor ten symbolizuje w szczególny sposób powrót do życia, a także samo życie. Wprawdzie las można fotografować w czerni i bieli, mnie znacznie bardziej interesuje fotografia kolorowa, lepiej oddająca zmiany zachodzące w lesie. Niektóre zdjęcia przedstawiają dodatkowo akweny wodne. Zdjęcia stawów i usytuowanych nad ich brzegami drzew wykonane zostały w technice przypominającej dzieła malarstwa impresjonistycznego.

Fotografując las i stawy, staram się jak najlepiej uchwycić ich piękno. Prezentowane zdjęcia wykonane zostały przy użyciu krótkiego czasu naświetlenia, zazwyczaj 1/100 lub 1/200 sekundy Chcę w ten sposób zatrzymać na matrycy aparatu to, co widzę w danej chwili. Używam obiektywu o standardowej ogniskowej, by pokazać jak najmniej zniekształceń wywołanych długotrwałym naświetleniem.

I Feel Green

Green has fascinated me for as long as I can remember. Alongside yellow, green is the most important color for me in photography. Photographing green in its infinitely different shades offers completely different possibilities than black and white photography. Green captivates me especially in early spring when everything is reborn, blooms after a gray, monochromatic winter.

For me, green is primarily associated with celebrating life. This color particularly symbolizes the return to life and life itself. Although it’s possible to photograph the forest in black and white, I am much more interested in color photography, which better captures the changes occurring in the forest. Some of the photos also feature bodies of water. The pictures of ponds and trees along their banks were taken using a technique reminiscent of impressionist painting.

When photographing the forest and ponds, I strive to capture their beauty as best as I can. The presented photos were taken using a short exposure time, usually 1/100 or 1/200 of a second. This way, I aim to freeze what I see at that moment onto the camera’s sensor. I use a lens with a standard focal length to show as little distortion as possible caused by prolonged exposure.

#mobilenotebook #landscapephotography #landscape #nature #poland #spring

1 note · View note

piotrtymcio · 1 year ago

Text

Studniówka

Canon EOS R6, RF50mm F1.2 L USM

ƒ/1.2, 50mm, 1/200s, ISO 800

15/01/2023

[EN] Photographing dancing couples is quite a challenge, especially in unfavorable lighting conditions. Meanwhile, I want to draw attention to the gaze that the woman bestows upon the young man. Also, take notice of their hands. The one on his back seems to be pulling him towards her, while the other one tenderly massages. The bachelor, holding her around the hips, gazes at her lips. Will they meet in a kiss in a moment?

[PL] Fotografowanie tańczących par to nie lada wyzwanie. Zwłaszcza w niekorzystnych warunkach oświetleniowych. Tymczasem pragnę zwrócić uwagę na spojrzenie jakim niewiasta obdarza tego młodzieńca. A także na dłonie. Ta na plecach zdaje się przyciągać go do siebie, druga zaś czule masuje. Kawaler zaś trzymając ją w okolicach bioder spogląda na jej usta. Czy te za chwilę spotkają się w pocałunku?

#prom #studniówka #ryn #mazury #photography #fotografia #photographer #photo blog #photographers on tumblr

3 notes · View notes

fotografwroclaw · 9 months ago

Text

Recenzja ZEISS Batis 1.8/85: Teleobiektyw portretowy w pełnej krasie

Obiektyw ZEISS Batis 1.8/85 to jeden z najbardziej cenionych teleobiektywów portretowych dostępnych na rynku, dedykowany do aparatów bezlusterkowych Sony z mocowaniem E. Łączy w sobie doskonałą jakość optyczną, zaawansowaną technologię i solidną konstrukcję, co czyni go idealnym wyborem dla profesjonalnych fotografów oraz zaawansowanych amatorów. W tej recenzji przyjrzymy się bliżej wszystkim aspektom tego obiektywu, od specyfikacji technicznych po praktyczne zastosowanie w różnych dziedzinach fotografii.

Specyfikacje techniczne

Ogniskowa: 85mm

Maksymalna przysłona: f/1.8

Minimalna przysłona: f/22

Konstrukcja optyczna: 11 elementów w 8 grupach

Minimalna odległość ostrzenia: 80 cm

Pole widzenia: 29°

Liczba listków przysłony: 9 (zaokrąglone)

Mocowanie: Sony E-mount

Stabilizacja obrazu: Tak (Optical Image Stabilization)

Autofokus: Tak

Średnica filtra: 67mm

Waga: 452g

Długość: 105mm

Konstrukcja i jakość wykonania

ZEISS Batis 1.8/85 charakteryzuje się solidną, metalową konstrukcją, typową dla produktów ZEISS. Obudowa obiektywu jest odporna na kurz i wilgoć, co sprawia, że jest odpowiedni do pracy w trudnych warunkach atmosferycznych. Matowe wykończenie nadaje mu elegancki wygląd i sprawia, że jest przyjemny w dotyku.

Jednym z unikalnych elementów konstrukcji jest cyfrowy wyświetlacz OLED na obudowie obiektywu, który pokazuje informacje o odległości ostrzenia i głębi ostrości. Jest to szczególnie przydatne podczas fotografowania w trudnych warunkach oświetleniowych lub przy użyciu dużych przysłon. Wyświetlacz OLED jest czytelny nawet w jasnym świetle, co zwiększa jego funkcjonalność.

Optyka i jakość obrazu

Jakość obrazu to kluczowy element, który wyróżnia ZEISS Batis 1.8/85 na tle innych obiektywów. Dzięki zaawansowanej konstrukcji optycznej i zastosowaniu wysokiej jakości soczewek, obiektyw ten oferuje wyjątkową ostrość i kontrast w całym kadrze. Zdjęcia wykonane tym obiektywem charakteryzują się niezwykle precyzyjnym odwzorowaniem detali i naturalnymi kolorami.

Aberracje i dystorsje

ZEISS Batis 1.8/85 minimalizuje aberracje chromatyczne i dystorsje. Nawet przy szeroko otwartej przysłonie f/1.8, aberracje chromatyczne są praktycznie niewidoczne, co jest szczególnie ważne przy fotografii portretowej. Dystorsja jest minimalna, co sprawia, że obiektyw ten jest idealny do fotografii portretowej i innych zastosowań, gdzie wierność odwzorowania jest kluczowa.

Bokeh

Przysłona f/1.8 oraz 9 zaokrąglonych listków przysłony pozwalają na uzyskanie pięknego, kremowego bokeh. Rozmycie tła jest bardzo płynne, co dodaje zdjęciom profesjonalnego wyglądu i pomaga skupić uwagę na głównym obiekcie. Bokeh jest szczególnie atrakcyjny przy fotografii portretowej, gdzie może dodać zdjęciom głębi i trójwymiarowości.

Autofokus i stabilizacja obrazu

Autofokus

ZEISS Batis 1.8/85 jest wyposażony w szybki i cichy autofokus, który sprawdza się doskonale zarówno przy fotografii statycznej, jak i dynamicznej. Autofokus oparty na technologii piezoelektrycznej jest niezwykle precyzyjny, co pozwala na szybkie i dokładne ostrzenie nawet w trudnych warunkach oświetleniowych. W połączeniu z aparatem Sony, autofokus działa błyskawicznie, co jest szczególnie ważne przy fotografowaniu szybko poruszających się obiektów.

Stabilizacja obrazu

Obiektyw wyposażony jest w optyczną stabilizację obrazu (OIS), która pomaga zredukować drgania aparatu i pozwala na fotografowanie z ręki nawet przy dłuższych czasach naświetlania. Jest to szczególnie przydatne w słabym oświetleniu i przy dłuższych ogniskowych, gdzie każde drgnięcie aparatu może wpłynąć na ostrość zdjęcia.

Praktyczne zastosowanie

ZEISS Batis 1.8/85 to obiektyw o wszechstronnym zastosowaniu, idealny do różnych rodzajów fotografii:

Fotografia portretowa

Ogniskowa 85mm jest idealna do portretów, oferując naturalną perspektywę i minimalne zniekształcenia. Szeroka przysłona f/1.8 pozwala na uzyskanie małej głębi ostrości, co jest kluczowe przy portretach, aby wyodrębnić modela na tle. Piękne bokeh i doskonała ostrość sprawiają, że portrety wykonane tym obiektywem są pełne detali i wyrazu.

Fotografia ślubna

Dzięki swojej wszechstronności, szybkiemu autofokusowi i pięknemu bokeh, ZEISS Batis 1.8/85 jest idealnym wyborem do fotografii ślubnej. Pozwala na uchwycenie zarówno intymnych portretów, jak i dynamicznych momentów z wesela, oferując doskonałą jakość obrazu w każdej sytuacji.

Fotografia uliczna

Kompaktowe wymiary i niewielka waga ZEISS Batis 1.8/85 czynią go idealnym obiektywem do fotografii ulicznej. Szybki i cichy autofokus pozwala na dyskretne fotografowanie, a szeroka przysłona f/1.8 umożliwia fotografowanie w trudnych warunkach oświetleniowych. Ogniskowa 85mm jest wystarczająco szeroka, aby uchwycić kontekst sceny, jednocześnie pozwalając na zbliżenie się do obiektów.

Wady i zalety

Jak każdy obiektyw, ZEISS Batis 1.8/85 ma swoje wady i zalety. Oto najważniejsze z nich:

Zalety:

Doskonała jakość optyczna

Piękne, kremowe bokeh

Szybki i cichy autofokus

Solidna, metalowa konstrukcja

Cyfrowy wyświetlacz OLED

Optyczna stabilizacja obrazu

Minimalne aberracje chromatyczne i dystorsje

Wady:

Wysoka cena

Brak pełnej wodoodporności

Waga 452g może być odczuwalna przy długotrwałym użytkowaniu

Podsumowanie

ZEISS Batis 1.8/85 to wyjątkowy obiektyw, który oferuje najwyższą jakość obrazu i wszechstronność w jednym. Dzięki zaawansowanej konstrukcji optycznej, szybkiemu autofokusowi i solidnej budowie, jest to narzędzie, które spełni oczekiwania najbardziej wymagających fotografów. Niezależnie od tego, czy fotografujesz portrety, śluby, czy sceny uliczne, ZEISS Batis 1.8/85 dostarczy doskonałe rezultaty. Jego uniwersalna ogniskowa 85mm i wyjątkowe właściwości optyczne czynią go jednym z najlepszych wyborów na rynku. Jeśli szukasz obiektywu, który łączy w sobie najwyższą jakość, wszechstronność i niezawodność, ZEISS Batis 1.8/85 jest idealnym wyborem.

#carl zeiss #lenses #photography #obiektywy

0 notes