#efektywność | Explore Tumblr posts and blogs

kwelmed · 6 months ago

Text

Nowości w dziedzinie medycyny estetycznej

Medycyna estetyczna to dynamicznie rozwijająca się dziedzina, w której codziennie pojawiają się innowacje i nowe technologie. Postęp w tej dziedzinie oferuje pacjentom coraz bardziej skuteczne, bezpieczne i mniej inwazyjne metody poprawy wyglądu i zdrowia skóry. Oto przegląd najnowszych trendów i nowości w medycynie estetycznej.

1. Technologie oparte na sztucznej inteligencji (AI)

Sztuczna inteligencja zaczyna odgrywać istotną rolę w medycynie estetycznej. Systemy AI są używane do analizy zdjęć skóry, co umożliwia dokładniejsze diagnozowanie problemów skórnych oraz planowanie zabiegów. Dzięki AI możliwe jest tworzenie spersonalizowanych planów leczenia na podstawie analizy danych pacjenta, co zwiększa efektywność terapii.

2. Najnowsze technologie laserowe

Technologie laserowe w medycynie estetycznej rozwijają się w szybkim tempie. Nowoczesne lasery, takie jak laser picosekundowy, oferują skuteczniejsze leczenie przebarwień, blizn i tatuaży z mniejszym ryzykiem powikłań i krótszym okresem rekonwalescencji. Lasery frakcyjne nowej generacji również zapewniają lepsze rezultaty w odmładzaniu skóry, redukcji zmarszczek i poprawie tekstury skóry.

3. Zabiegi z wykorzystaniem osocza bogatopłytkowego (PRP)

PRP (Platelet-Rich Plasma) zyskuje na popularności dzięki swoim naturalnym właściwościom regeneracyjnym. Nowością w tej dziedzinie jest zastosowanie PRP w leczeniu problemów skórnych, takich jak nadmierne wypadanie włosów, blizny potrądzikowe, a także w zabiegach mających na celu poprawę kondycji skóry. Opracowywane są nowe techniki pozyskiwania i aplikacji osocza, co zwiększa skuteczność i bezpieczeństwo tych zabiegów.

4. Techniki nieinwazyjnego liftingu

Nieinwazyjne techniki liftingu, takie jak HIFU (High-Intensity Focused Ultrasound) oraz RF (Radiofrekwencja), zyskują na popularności jako alternatywa dla tradycyjnych operacji chirurgicznych. HIFU wykorzystuje skoncentrowane ultradźwięki do stymulowania produkcji kolagenu w głębokich warstwach skóry, co prowadzi do jej ujędrnienia i liftingu. Nowe urządzenia HIFU oferują bardziej precyzyjne ustawienia i większą skuteczność zabiegów.

5. Innowacyjne wypełniacze

Wypełniacze na bazie kwasu hialuronowego są wciąż jednymi z najpopularniejszych rozwiązań w medycynie estetycznej, ale najnowsze formuły wypełniaczy oferują długotrwałe efekty i lepszą biokompatybilność. Nowe wypełniacze zawierają zaawansowane składniki, takie jak cząsteczki mikrokrystaliczne czy kompozyty biokompatybilne, które poprawiają właściwości wypełniacza i efekty estetyczne.

6. Zabiegi z wykorzystaniem nanotechnologii

Nanotechnologia w medycynie estetycznej wprowadza innowacje w zakresie aplikacji substancji aktywnych. Nanocząsteczki umożliwiają głębsze wnikanie składników odżywczych i terapeutycznych w skórę, co zwiększa skuteczność zabiegów takich jak mezoterapia czy terapia komórkowa. Nanotechnologia jest również stosowana w nowych formułach kosmetyków, poprawiając ich penetrację i działanie.

7. Biostymulacja i regeneracja komórkowa

Nowe metody biostymulacji i regeneracji komórkowej, takie jak terapia komórkowa oparta na komórkach macierzystych, oferują możliwość odnowy skóry i leczenia uszkodzeń. Terapie te wykorzystują komórki macierzyste do regeneracji tkanek, co może prowadzić do poprawy elastyczności skóry, redukcji zmarszczek oraz leczenia blizn.

8. Zabiegi z wykorzystaniem technologii RF i ultradźwięków

Nowoczesne urządzenia RF i ultradźwiękowe łączą różne technologie, oferując bardziej wszechstronne i efektywne terapie. Na przykład, połączenie fal radiowych i ultradźwięków w jednym urządzeniu pozwala na jednoczesne działanie na głębsze warstwy skóry i tkanki tłuszczowej, co poprawia efektywność zabiegów ujędrniających i modelujących sylwetkę.

9. Personalizowane plany leczenia

Wzrost wykorzystania technologii do analizy skóry i sztucznej inteligencji umożliwia tworzenie spersonalizowanych planów leczenia. Dzięki zaawansowanej diagnostyce i analizie danych, specjaliści mogą dokładniej dopasować zabiegi do indywidualnych potrzeb pacjentów, co przekłada się na lepsze rezultaty i wyższy poziom satysfakcji.

10. Nowe podejście do leczenia trądziku

Nowe metody leczenia trądziku łączą terapie światłem, technologie laserowe oraz nowoczesne preparaty dermatologiczne. Zabiegi takie jak terapia niebieskim światłem czy zastosowanie zaawansowanych formuł miejscowych preparatów oferują skuteczniejsze leczenie trądziku, zmniejszając ryzyko blizn i poprawiając kondycję skóry.

Podsumowanie

Nowości w dziedzinie medycyny estetycznej nieustannie poszerzają zakres dostępnych zabiegów i technologii, oferując pacjentom coraz bardziej efektywne, bezpieczne i mniej inwazyjne rozwiązania. Od innowacyjnych technologii laserowych, przez zaawansowane wypełniacze i metody biostymulacji, po wykorzystanie sztucznej inteligencji — współczesna medycyna estetyczna staje się coraz bardziej zaawansowana i dostosowana do indywidualnych potrzeb pacjentów. Warto śledzić te nowinki, aby na bieżąco korzystać z najnowszych osiągnięć w poprawie wyglądu i kondycji skóry.

#medycyna estetyczna #dermatologia estetyczna #Bydgoszcz #Świecie #kosmetologia estetyczna #klinika medycyny estetycznej

2 notes · View notes

katie323 · 7 months ago

Text

Jak działają woreczki nikotynowe?

Każdy, kto szuka alternatywnego sposobu na przyjmowanie nikotyny, spotkał się już pewnie z saszetkami nikotynowymi – nawet jeśli nie osobiście, to przynajmniej w internecie. Ten innowacyjny produkt zyskuje na popularności w Europie, a od pewnego czasu jest dostępny także w Polsce. W tym artykule postaramy się przybliżyć profil woreczków nikotynowych i zastanowić się nad ich przydatnością.

Skład i wygląd saszetek nikotynowych

Zanim przejdziemy do sposobu działania tego produktu, musimy najpierw omówić jego podstawową charakterystykę. Woreczki nikotynowe to niewielkie, białe poduszeczki, składające się z celulozowej torebki oraz wypełnienia, zawierającego różne substancje, w tym nikotynę, aromaty, słodziki i dodatki do żywności.

Użyta do ich produkcji nikotyna może być zupełnie syntetyczna lub wyekstrahowana z liści tytoniu. Obie te opcje nie zawierają tytoniu, dzięki czemu są mniej szkodliwe dla zdrowia niż papierosy. Warto jednak zaznaczyć, że nikotyna jest wysoce uzależniająca i nie pozostaje bez wpływu na różne układy w organizmie człowieka.

Uwalnianie i wchłanianie nikotyny

Torebka woreczka jest wykonana z porowatego materiału, który przepuszcza znajdujące się wewnątrz substancje aktywne. Do tego potrzebuje jednak jednego bardzo ważnego składnika – wody. Większość saszetek zostaje wstępnie nawilżona w procesie produkcji, dzięki czemu są wilgotne już po wyjęciu z pudełka. Suche saszetki wymagają zaś nieco więcej czasu, żeby osiągnąć maksymalną efektywność, ponieważ muszą pobrać niezbędną wilgoć z ust użytkownika.

Wilgotna saszetka zaczyna uwalniać nikotynę i smak już chwilę po włożeniu jej po ust. Nikotyna wchłania się przez błonę śluzową jamy ustnej bezpośrednio do krwioobiegu i jest rozprowadzana w błyskawicznym tempie do mózgu i innych organów.

Taki profil działania ma kilka zalet:

Nie obciąża płuc, ponieważ nie wymaga wdychania dymu z papierosów lub oparów z e-papierosów.

Cechuje się lepszym wchłanianiem nikotyny, ponieważ nie jest ona tracona z dymem.

Nie wymaga plucia, w przeciwieństwie do snusu, ponieważ w ustach nie zbiera się nieprzyjemny, tytoniowy „sok”.

Efekty nikotyny na organizm człowieka

Nikotyna wywołuje szereg reakcji, które łącznie określa się czasem mianem kopa nikotynowego. Należą do nich między innymi takie efekty:

uczucie lekkości,

poprawa pamięci,

wzmożona koncentracja,

zastrzyk energii,

zmiana odbioru otoczenia,

pomoc w relaksacji,

poprawa skupienia,

a w większych dawkach nawet uczucie oderwania od rzeczywistości.

Musimy w tym miejscu powtórzyć za producentami, że saszetki z nikotyną są przeznaczone wyłącznie dla osób już uzależnionych od tej substancji. Ma ona wysoki potencjał uzależniający i nie powinny po nią sięgać osoby, które jeszcze nie są uzależnione.

Scenariusze użycia i ocena przydatności saszetek nikotynowych

Tak samo jak papierosy, tytoń do żucia czy e-papierosy, woreczki mogą znaleźć całą gamę zastosowań i sprawdzić się w wielu sytuacjach, w których palacz potrzebuje zastrzyku nikotyny. Można używać ich jako zamiennika innych produktów nikotynowych, na przykład w miejscach z zakazem palenia. Warto też się zastanowić nad całkowitym przejściem z papierosów na produkty beztytoniowe, ponieważ można w ten sposób uniknąć wielu groźnych chorób nękających palaczy.

Z recenzji wynika, że dla niektórych woreczki z nikotyną mogą być pomocą podczas relaksu, kiedy człowiek chce się odprężyć, wyciszyć i ukoić nerwy. W takich przypadkach można się zdecydować na nieco mniejszą dawkę, która nie będzie miała efektu pobudzającego. Jeśli papierosy pomagają danej osobie ukoić skołatane nerwy i złagodzić stres, saszetki również odnajdą się świetnie w takim zastosowaniu.

Jednak wielu ludzi używa nikotyny dla jej pobudzających właściwości. Nie jest tajemnicą, że nikotyna oddziałuje na ośrodki w mózgu, które odpowiadają za pamięć i koncentrację. Dlatego często jest wykorzystywana jako wspomagacz, który poprawia wydajność i usprawnia pracę mózgu. W takiej odsłonie sprawdzi się doskonale podczas pracy, nauki czy egzaminu, kiedy trzeba dać z siebie 110%.

Co ciekawe, nikotyna wpływa nie tylko na zdolności umysłowe, ale też fizyczne. Podobno nawet do 50% profesjonalnych zawodników sportów zespołowych i siłowych sięga po tę substancję w celu poprawy swoich wyników. Oczywiście wdychanie dymu do płuc raczej nie wpływa zbyt dobrze na wydolność organizmu, dlatego decydują się oni właśnie na doustne produkty nikotynowe, takie jak saszetki.

Instrukcja obsługi saszetek nikotynowych

Korzystanie z woreczków nikotynowych jest dość proste. Po wybraniu odpowiedniej mocy i smaku wystarczy wyjąć jedną saszetkę z opakowania i włożyć ją do ust. Dokładne umiejscowienie jest kwestią preferencji, ale najbardziej popularne są dwie opcje: pod górną wargą lub między policzkiem a dziąsłem.

Woreczek trzyma się w ustach od 5 do nawet 60 minut, chociaż najbardziej standardowym czasem podawanym przez producentów jest 30 minut. Następnie można go wyrzucić do dowolnego śmietnika lub schować w przegródce w wieczku pojemnika.

Osoby zaczynające swoją przygodę z woreczkami mogą poczuć się nieco zagubione w gąszczu przeróżnych marek, smaków, mocy, a nawet rozmiarów i kształtów saszetek. Większość źródeł poleca rozpoczęcie od niskiej mocy (do 5 mg nikotyny na woreczek) i neutralnego smaku – na przykład ulubionego owocu. Jeśli chodzi o format, najpopularniejsze obecnie zdają się być saszetki slim, czyli wąskie, dyskretne woreczki, które nie uwypuklają wargi.

Gdzie najlepiej kupić saszetki nikotynowe?

Coraz więcej sklepów w dużych miastach zaczyna sprzedawać woreczki, ale niestety wybór w sklepach stacjonarnych jest niestety dość ograniczony, a osoby z mniejszych miast mogą obejść się smakiem. To jednak wciąż dobry wybór dla osób, które wolą dotknąć i zobaczyć produkt przed zakupem.

Drugą opcją jest – rzecz jasna – internet, w którym kupujemy już praktycznie wszystko! Dlaczego by więc nie i saszetki? W sieci znajdziemy większy asortyment marek, smaków i stężeń nikotyny, a w wielu przypadkach również niższe ceny. Należy się jednak upewnić, że kupowane saszetki pochodzą z pewnego źródła i są oryginalne!

#nicotine #cigarette #smoking

3 notes · View notes

indira2004 · 1 year ago

Text

8.11.2023 środa

1. Tydzień urlopu pomógł średnio, zapisałam się do lekarza w związku z permanentnym bólem głowy.

2. Z vinted przyszły dwa kolejne rozczarowania i para spoko butów.

3. Mam zapowietrzone kaloryfery.

4. Mam też trochę więcej energii i chęci, więc moja efektywność w pracy wzrosła z 30 do 75%.

#daily life #pani z biblioteki

7 notes · View notes

zubryckidesign · 9 months ago

Text

Jak wybierać AGD do nowoczesnej kuchni

Nowoczesna kuchnia to serce każdego domu, miejsce, gdzie tradycja spotyka się z innowacją, a funkcjonalność harmonizuje z designem. Aby stworzyć idealne środowisko kulinarnych eksperymentów i spotkań rodzinnych, kluczowe jest odpowiednie dobranie urządzeń AGD (AGD – sprzęt AGD) do swoich potrzeb i preferencji. Oto kilka wskazówek, które pomogą Ci podjąć właściwe decyzje przy wyborze AGD do nowoczesnej kuchni.

Analiza przestrzeni i potrzeb: Zanim przystąpisz do zakupu nowych urządzeń AGD, dokładnie przeanalizuj przestrzeń w kuchni oraz swoje codzienne potrzeby. Określ, ile miejsca masz do dyspozycji i jakie funkcje są dla Ciebie najważniejsze.

Technologia i innowacje: W nowoczesnej kuchni warto postawić na urządzenia wyposażone w najnowsze technologie i innowacje. Optymalne wykorzystanie przestrzeni, oszczędność energii, czy inteligentne sterowanie to tylko niektóre z cech, które warto wziąć pod uwagę.

Energia i efektywność: Wybierając AGD do nowoczesnej kuchni, zwróć uwagę na ich efektywność energetyczną. Urządzenia oznaczone symbolem energooszczędnym będą nie tylko przyjazne dla środowiska, ale również zmniejszą Twój rachunek za prąd.

Styl i design: AGD stanowi ważny element aranżacji kuchni, dlatego warto wybrać urządzenia, które będą harmonizować z wystrojem wnętrza. Nowoczesne linie, minimalistyczne wzornictwo i wysokiej jakości materiały to cechy, które warto brać pod uwagę.

Funkcjonalność i wygoda użytkowania: W nowoczesnej kuchni liczy się nie tylko wygląd, ale także funkcjonalność i wygoda użytkowania. Wybieraj urządzenia, które ułatwią Ci codzienne gotowanie i sprzątanie, oferując jednocześnie intuicyjne sterowanie i łatwe czyszczenie.

Marka i opinie użytkowników: Przed dokonaniem ostatecznego wyboru sprawdź opinie innych użytkowników oraz renomę producenta. Marki cieszące się dobrą opinią na rynku często oferują nie tylko wysoką jakość wykonania, ale także doskonały serwis posprzedażowy.

Wybierając AGD do nowoczesnej kuchni, warto pamiętać o zgodności urządzeń ze stylem życia oraz indywidualnymi preferencjami. Inwestując w wysokiej jakości sprzęt, możesz być pewien, że Twój czas spędzony w kuchni będzie nie tylko przyjemny, ale także efektywny i inspirujący.

#białystok #kuchnia #meble #luksusowe kuchnie #AGD

2 notes · View notes

terazpodlasie · 1 year ago

Text

Nietypowe gadżety budowlane - Innowacyjne rozwiązania dla projektantów i majsterkowiczów

Budownictwo i majsterkowanie to dziedziny, które nieustannie rozwijają się i wprowadzają innowacje. Wraz z postępem technologicznym, pojawiają się coraz to bardziej nietypowe gadżety, które ułatwiają życie zarówno projektantom, jak i majsterkowiczom. W tym artykule przyjrzymy się kilku ciekawym i nietypowym gadżetom budowlanym, które zapewniają efektywność, oszczędność czasu i podnoszą jakość prac budowlanych.

1. Zrobotyzowane urządzenia budowlane

W ostatnich latach coraz popularniejsze stają się zrobotyzowane urządzenia budowlane. Roboty budowlane, takie jak roboty murarskie czy roboty ciesielskie, potrafią precyzyjnie wykonywać powtarzalne zadania, znacznie przyspieszając tempo pracy na budowie. Te zaawansowane technologicznie gadżety są szczególnie przydatne w dużych projektach budowlanych, gdzie czas i precyzja są kluczowe.

2. Cyfrowe poziomice i niwelatory laserowe

Tradycyjne poziomice i niwelatory są zastępowane przez ich cyfrowe odpowiedniki. Cyfrowe poziomice pozwalają na dokładne określenie poziomu w pionie i poziomie, a niwelatory laserowe generują widoczne promienie lasera, które umożliwiają szybkie i precyzyjne wyznaczenie poziomu na dużej powierzchni. To niezastąpione narzędzia dla każdego majsterkowicza, który ceni sobie dokładność i efektywność w pracy.

3. Termowizja w budownictwie

Termowizja to technologia, która pozwala na badanie i obrazowanie temperatury powierzchni. W budownictwie, termowizja jest wykorzystywana do identyfikacji wycieków ciepła, wilgoci, czy uszkodzeń izolacji termicznej. Przenośne kamery termowizyjne umożliwiają szybkie i bezinwazyjne badanie termiczne powierzchni, co pozwala na zidentyfikowanie problemów i podjęcie odpowiednich działań naprawczych.

4. Panele fotowoltaiczne w formie dachówek

Panele fotowoltaiczne to już standard w zakresie odnawialnych źródeł energii. Jednak coraz częściej dostępne są nietypowe rozwiązania, takie jak panele fotowoltaiczne w formie dachówek. Te dyskretne i estetyczne rozwiązania pozwalają na wykorzystanie energii słonecznej do zasilania domu, jednocześnie zapewniając funkcję tradycyjnego dachu.

5. Automatyczne systemy nawadniania roślinności

Jeśli masz ogród lub zieleń wokół domu, warto rozważyć zastosowanie automatycznego systemu nawadniania roślinności. Te inteligentne systemy pozwalają na precyzyjne i programowane podlewanie, co zminimalizuje straty wody i zaoszczędzi czas i wysiłek na pielęgnacji ogrodu.

6. Składane i wielofunkcyjne rusztowania

Majsterkowiczom i osobom zajmującym się remontami na pewno przydadzą się innowacyjne rusztowania. Dostępne na rynku modele są często składane, co ułatwia ich przechowywanie i transport. Wielofunkcyjne rusztowania pozwalają na dostęp do trudno dostępnych miejsc, zapewniając jednocześnie bezpieczne środowisko pracy.

Podsumowanie

Nietypowe gadżety budowlane to wyjątkowe rozwiązania, które umożliwiają wydajniejsze i bardziej precyzyjne wykonywanie prac budowlanych i majsterkowania. Postęp technologiczny pozwala na wprowadzenie coraz to bardziej zaawansowanych urządzeń, które znacznie ułatwiają życie zarówno profesjonalnym projektantom, jak i amatorom majsterkowania. Dzięki tym innowacyjnym rozwiązaniom, prace budowlane stają się bardziej efektywne, a jednocześnie przyczyniają się do zwiększenia jakości i bezpieczeństwa w branży budowlanej. Niezależnie od tego, czy jesteś profesjonalnym budowniczym czy majsterkowiczem w wolnym czasie, warto być na bieżąco z nowymi gadżetami, które mogą ułatwić Twoją pracę i zaoszczędzić czas oraz środki finansowe.

#business #budowa #budownictwo #gadżety

2 notes · View notes

robert7979 · 1 year ago

Text

New Post has been published on Budowa i remont

New Post has been published on https://remont.biz.pl/elektronarzedzia/bezszczotkowy-silnik-w-elektronarzedziach-budowlanych-klucz-do-wyzszej-efektywnosci/

Bezszczotkowy silnik w elektronarzędziach budowlanych - klucz do wyższej efektywności

Bezszczotkowy silnik w elektronarzędziach budowlanych – klucz do wyższej efektywności.

Elektronarzędzia odgrywają kluczową rolę w każdym projekcie budowlanym. Wśród wielu dostępnych technologii zasilania narzędzi, silniki bezszczotkowe wyróżniają się jako jedno z najbardziej efektywnych i innowacyjnych rozwiązań. Ale co dokładnie je wyróżnia?

#budownictwo #efektywność #eksploatacja narzędzi #elektronarzędzia #innowacje #komfort pracy #majsterkowanie #nowości technologiczne #porady #precyzja #silnik bezszczotkowy #technologia #trendy #trwałość #wybór odpowiedniego sprzętu #wydajność

1 note · View note

myslodsiewniav · 2 years ago

Text

O czasie i braku czasu. O względności.

12 maja 2023

Jestem bardzo zmęczona.

Wczoraj po spotkaniu z kolejną kumpelą mam nową rozkminę. I chociaż zaczęłam rozmowę tak bardzo wykończona, zmęczona, to skończyłam pobudzona - intelektualnie i emocjonalnie.

I mam wnioski.

Esencja to:

Muszę przearanżować czas i swoje podejście do czasu, bo wciskając kolejne rzeczy do grafiku, a potem obwiniając się za to, że czasu brakowało, albo, że za długo spałam podczas, gdy jestem tak naprawdę bardzo niewyspana i każda godzina snu, to jest coś na wagę złota i co rozsądnie byłoby dostarczyć swojemu organizmowi, tak samo rozsądnie, jak jogging w parku przed pracą...

Sprzeczne potrzeby i sprzeczne wizje siebie.

Fakty:

1 - piesek

jest chory i wychowanie pieska wymaga czasu i cierpliwości. I to powinno być moim priorytetem, bo tego nie nadrobię "potem", potem przestanie być szczeniaczkiem. Potem choroba może poczynić w jej organizmie szkody. I tak dalej. I chyba nie byłam świadoma, że wychowywanie szczeniaka będzie, aż tak czasochłonne. Miałam doświadczenie, okay, tylko, że to co wydawało się być plusem - mój model pracy hybrydowej z przewagą zdalnej, z domu - jest niestety przez jej stan zdrowia minusem. Piesek widzi mnie w domu i szaleje, a ja widzę ją i rozpraszam się. Męczy mnie to, bo nie chcę by cierpiała (oczywiście nie cierpi przez cały czas, ale przez ostatnie 3 miesiące była już 3 razy na antybiotyku - biedne maleństwo). I męczy mnie i frustruje jej nawoływanie mnie do zabawy: chcę się z nią bawić, ale wtedy kiedy będę miała wolne, po pracy... tym czasem piesek tego nie rozumie, widzi jak ją ignoruję i świruje by zwrócić na siebie uwagę. To jest zaskakująco ciężkie. I przykre. Bo są dni, gdy przez to tracę efektywność w pracy, a z drugiej strony mam komfort doglądania jej w razie potrzeby. Bardzo ambiwalentne uczucia temu docieraniu się z małą towarzyszą. :( Dużo do przeorganizowania.

I znacznie więcej popołudni spędzonych w poczekalni u weterynarza niż bym sobie życzyła... bo mogłabym wrócić do regularnych treningów, do malowania, do obejrzenia głupiego serialu, albo do przejścia się z audiobookiem do parku (co robimy w tych okresach, gdy psiunia jest zdrowa). O to najczęściej wyrzucam sobie: że nagle czasu brak, w głowie misz-masz uczuć, poczucie winy, że zawodzę siebie, że znowu mi czas przecieka przez palce. W takich momentach czuję jakbym traciła kontrolę i była do niczego, jakbym sobie potwierdzała, że do niczego się nie nadaję, nic nie osiągnę... a to nieprawda, bo z perspektywy patrząc: mam podopieczną i o nią dbam, czasem kosztem swoich planów, ale z ryzykiem ewentualnej opieki pielęgnacyjnej przecież od początku wiązała się odpowiedzialność powiększenia rodziny. Niby naturalne. I nie mam pretencji w tym wszystkim do pieska, tylko do siebie: że oprócz dbania o nią tego konkretnego dnia nie zrobiłam 10 innych rzeczy, które zaplanowałam.

Chyba - też to piszę z perspektywy do tych emocji, to tego zawodu samą sobą - tak po prostu czasem bywa. Na niektóre rzeczy nie mamy wpływu i to jest okay.

2 - inwestuję w swoją edukację siebie.

I to dobrze. To niesamowite, że po tylu latach... mnie stać. Żeby nie tylko przeżyć, ale pojechać na wakacje i się krzstałcić. A zmieniło się tylko to, że mam partnera (który wnosi do gospodarstwa tyle co ja). Nie ma pojęcia NIKT kto jako dorosła osoba bez wsparcia rodziców jak trudno żyć prowadząc gospodarstwo domowe w pojedynkę. Ale nie mogę mieć do siebie pretensji, że przy tym wszystkim co robię, co jest moim dziennymi obowiązkami i o co dbam nie wygospodarowuję zadowalającej ilości czasu na nagrywanie podcastu, fotografię, malowanie czy grafikę. Owszem, ostatnio mam wrażenie, że całą swoją energię i czas, który przeznaczam na tworzenie kieruję głównie na udoskonalanie sprzętu z którego nie mam czasu i przestrzeni korzystać.

I to jest fakt.

ALE nie mogę zapomnieć o tym, że w tym tygodniu zdobędę stosowne papiery uprawniające do pracy artystycznej w jednej z dziedzin mojego zainteresowania, zakupię bardzo dobry sprzęt do grafiki. I że poczyniłam bardzo konkretne rozeznanie w sprawie znalezienia pracowni. Ponad to kupiłam kurs nauki aspektów prawnych i od zeszłego roku nadganiam wiedzę w zakresie organizacji zarabiania z tworzenia od strony, że tak powiem "kuchni".

Owszem, to fakt, że wciąż nie poczyniłam kroku - nie sprzedałam.

Ale zadbałam o zaplecze, kursy, rozwój. I o to, czego mi brakowało: dokument uprawniający mnie do nauczania.

Chyba musiałam to napisać, udowodnić słowem pisanym sama sobie, że zrobiłam przez ostatnie 1,5 roku więcej dla realizacji swojego marzenia, niż kiedykolwiek przedtem. Teraz mi trochę lżej, uff... bo we własnej głowie sama sobą jestem gigantycznie rozczarowana. Zawsze tak jest: najpierw ekscytacja, potem plany, a potem fantazje o tym co jeszcze mogę zrobić w tym obszarze, możliwości się mnożą, rozwidlają, pączkują, ja idę za kolejnym pomysłem, i kolejnym, a potem ta wizja mnie przytłacza, hamuje, wchodzi głos "a kto to niby kupi?" i "myślisz, że twoje pracę komuś się faktyczne podobają? Może tak tylko mówią z sympatii do ciebie?", boję się porażki i prokrastynuję, odsuwam się od pomysłu... podkopując jednocześnie wiarę w siebie. Wchodzi przekonanie lekkomyślnie, że się nie znam na chodzeniu w tym świecie sztuki, a marzę by latać... :(

Wiem, że ten opisany proces to jest czyste ADHD. Wiem. Wiem intelektualnie, że nie chodzi o mój brak talentu - bo faktycznie mam talent, ale nie każdemu moje prace się będą podobać, ot co, to fakt. Wiem, że tu chodzi o dopaminę, o zajawkę i o nagły brak dopaminy w mózgu, rozkojarzenie, brak chęci do działania i przykre myśli o własnej sprawczości. TERAZ wiem, że to jest TO. Ale i tak jest mi ciężko momentami rozpalać fascynację w sobie od nowa. Cały czas prowadzę ten dialog we własnej głowie, od kiedy pamiętam...

3 - dbam o swoje zdrowie.

Ostatnie 3 lata to... Ech... Tak dużo się podziało. Tak dużo! I tak bardzo jestem z siebie dumna!

Mam dwa nowotwory, które kontroluję.

Schudłam - tym razem bez dietetyczki. Schudłam, bo bałam się, że umrę, a okazało się, że na tempo przyrostu jednego z nowotworów wpływa hormon, którego wydzielanie jest zaburzone przez nadwagę. Nadwaga/otyłość to ostatni problem osoby, która się z nią zmaga - to też fakt. Jednocześnie niesamowicie WKURWIAJĄCY i zarazem bardzo uwalniający. Bo to nie nadwaga okazuje się być "sprawą do załatwienia" i to jest super, kiedy uświadamiasz sobie, że po latach koncentracji na wyglądzie, akceptacji w społeczeństwie, nienawidzeniu swojego ciała i poczuciu, że własne ciało cię zdradza; że wtedy okazuje się, że ku zaskoczeniu, moje ciało potrzebuje mojej łagodności i przyjaźni. Idea rewolucyjna! Potrzebuje mojej ochrony i wzięcia odpowiedzialności za wszystko inne co moje ciało dorowadziło do stanu w którym staje się kozłem ofiarnym i przedmiotem ostracyzmu (ksenofobii!! fatfobii!) społecznego, powodem do wstydu i umacniania przez ten wstyd zachowań, które były przyczynkiem doprowadzenia ciała do stanu chorobowego - otyłości. Wow. To było zupełnie inne podejście. Wywaliło wszystko do góry nogami. I jest lepiej.

Oczywiście akceptacja ciała była procesem dłuższy, trwający całą terapię, całe 5 lat bycia w procesie terapii (nie mam zamiaru tego bagatelizować, bez terapii pewnych rzeczy nigdy bym nie odkryła). Jednak to z czym wyszłam te 3 lata temu do koncepcji "już nie mam otyłości jak kilka lat temu, ale mam nadwagę w stosunku do tego jak wyglądałam po współpracy z dietetyczką rok wcześniej i było mi z tym okay, a teraz mam motywację by schudnąć znowu do tamtej wagi, bo nadmiar tkanki tłuszczowej w organizmie powoduje w konsekwencji szereg niezdrowych reakcji i ostatecznie rozwój nowotworu". Nie schudłam dla rozmiaru. Owszem - dla akceptacji swojego odbicia w lustrze, tak, to jest mój problem, to jest moja rzecz, która będzie ze mną do końca życia prawdopodobnie i do której mam inny stosunek niż kiedyś, ale która jest wciąż aktualna. Tym razem jednak przekroczyłam swoje granice: odważyłam się biegać poza siłownią. W parku. Wtedy to było dla mnie nie do przeskoczenia - wydawałam się sama sobie śmieszna bo biegam pośród ludzi, którzy nie biegają, którzy są poza koncepcją "tutaj masz ruch fizyczny, każdy zajmuje się sobą" i którzy być może naturalnie potrafią biegać, a ja to robię źle; że powinnam się wstydzić jak biegam i że biegam będąc osobą z nadwagą pośród ludzi, którzy nie mają nadwagi, że zostanę oceniona przez nich krytycznie i przez tych z nadwagą też - bo biegam i wyłamuje się ze schematu itp (jakby sama koncepcja powodowała paraliż: bo bieganie publicznie, w parku powodowało pomysł, że teraz publicznie poznaję się do tego, że mam problem ze swoim ciałem i jestem tego świadoma; że jestem niewysportowana i gruba, w dodatku mam chujową kondycję itp itd - tak to widziałam wtedy, czułam lęk). Oczywiście okazało się, że ludzie mieli mnie w dupie, a po kilku razach ja ich miałam w dupie xD - każdy ma własne żyćko i własne problemy, trzeba być naprawdę nieszczęśliwym by kogoś gnębić za jego wybory, gdy nikogo nie rani. Dodatkowo okazało się, że ruch w naturze potrafi robić dobre rzeczy z głową. Nie wiedziałam tego. Myślałam, że trzeba wyjechać z miasta, że chodzi o góry, o rowery, o narty, a nie o naturę per se. To było dla mnie jak rewolucja. I od tego czasu kocham to robić. Jestem dumna, że po 30 odważyłam się przełamać swój strach przed oceną i swoją niechęć do sportu. Że odkryłam trochę na nowo, że natura to dobre miejsce dla człowieka.

Rozpisałam się. Okay, zwijam mandżur: o reszcie aspektów dbania o zdrowie po krótce: występowałam w teatrze, TAŃCZĄC (chociaż całe życie byłam przekonana, że ja i ruch, taniec to cos wykluczającego się)! Poznaję swoje ciało! Poza tym odkryłam swoją jogę - wcześniej zapisując na wszystkie możliwe odmiany jogi by poznać je i znaleźć coś dla siebie. Przestałam praktykować, bo odeszła instruktorka... Szkoda. Zadbałam o zęby - wszystko pięknie wyleczone. Wciąż mam niedobory wit B12 oraz wit D i wciąż się bujam z anemią. Jestem słabsza niż 2 lata temu od czasu Covida. Ale badam się, suplementuję.

Wciąż się diagnozuję na problemy z układem pokarmowym - nie wiem co mi dolega. Z badań wynika, że jestem zdrowa, ale wciąż mam objawy takie jak krew w stolcu. Z naszym polskim NFZem to długo trwa, a po drodze w tych placówkach zarażono mnie COVIDem, ale wciąż się badam. Próbuję dojść do sedna (proktolog przyjemnie mnie za 3 tygodnie, w końcu pójdą wyczekiwane badania).

I chyba najważniejsze - od początku tego roku ruszyłam temat ADHD. I dostrzegam jak bardzo ten temat mógł wpływać dotąd na całe moje życie. I doprowadziłam to od wyszukiwania informacji o tym zaburzeniu u kobiet, przez próby diagnozy na NFZ, po research tematu w sferze prywatnej i ostatecznie, po wielu nietrafionych spotkaniach, stracie czasu, telefonach, sprzecznych informacjach: mam diagnozę. Jako dojrzała kobieta mam diagnozę i jestem TAKA SZCZĘŚLIWA. :D :D Ale TAKA! Bo to jest odpowiedź na wszystko co mi jakoś nie pasowało do zwrotów udzielanych na terapii przez psychoterapeutkę (pewne rzeczy u mnie nie działały i to budziło frustrację), do zachowań, które sprawiały, że się irytowałam i złościłam na samą siebie, a które ZAWSZE nie były akceptowane przez innych. No i mogłabym pisać i pisać. Jestem na lekach drugi tydzień i WIDZĘ zmiany. Czuję różnicę i jeszcze się w tym gubię - nie mogę się doczekać wizyty kontrolnej, bo MAM TYLE PYTAŃ! Tyle wyobrażeń, oczekiwań, ekscytacji po zauważeniu różnic w swoim funkcjonowaniu, które na mój dobrostan wpływają pozytywnie i takich negatywnych (tabsy przestają działać około 18 i wtedy przestawienie się ponownie na "zwykły" natłok myśli jest bardzo przykrym doświadczeniem).

Ale właśnie: dotarło do mnie wczoraj, że gdzieś jeszcze będę musiała przeżyć żałobę - za to życie, którego nie było, gdybym była zdiagnozowana jako mała dziewczynka. Owszem, opłakałam bardzo, bardzo mocno tamto życie kiedy rozwiązywałam test z mamą przez telefon w lutym (i cieszę się, że to robiłyśmy przez telefon, bo na żywo pewnie serce by jej pękało widząc mnie tak zapłakaną, a do słuchawki mogłam płakać do woli) - jednocześnie wtedy czując żal i gorycz oraz uglę, bo mama potwierdzała moje przypuszczenia, a zarazem nie była i nie mogła być świadoma, że to co opisuje to zachowania wskazujące na ADHD. No i pozostaje jeszcze to... odroczona w czasie żałoba na którą nie mam czasu, bo żałoby nie trwają tydzień, ani dwa. Żałoba to temat przebadany w psychologii, trwa rok - jeżeli jesteśmy gotowi odpuścić i ruszyć dalej. A zaprzeczenie jej istnienia, przekonanie, że jej TERAZ nie ma, to jest część bycia w procesie żałoby... jeszcze jebnie. To jest przede mną...

Ale dbam o siebie - i to jest fakt.

Tym bardziej, że jest szansa na to, że w osi jelita-mózg ADHD może okazać się mieć wpływ na moje problemy z układem trawinnym - jak biorę leki mniej boli, nie ma krwi. Na razie to obserwuję...

Dbam o zdrowie i to jest czasochłonne: wizyty u lekarzy, leki, obserwacja jak reaguję na leki, regularne badania kontrolne itp itd.

To zjada czas... nie powinnam mieć o to do siebie pretensji, bo przecież postępuję dobrze, właściwie. Ale coś kosztem czegoś... moja twórczość kosztem dbania o zdrowie by móc tworzyć koniec końców, ech... To męcząca myśl. Jak to podsumowałam poczułam się zrezygnowana i zmęczona. Chciałabym być zdrowsza, silniejsza, bez anemii, z dobrze dobranymi lekami na ADHD. To jedno z moich marzeń.

4 - Bliscy i utrzymywanie kontaktów.

Dbam o znajomości, o przyjaźnie, o kontakty rodzinne i koleżeńskie - i to jest WAŻNE, to dla mnie priorytet.

Czas mi pokazał do jakiej samotności prowadzi zaniedbywanie takich relacji, szczególnie, kiedy w życiu się coś sypnie i nie ma po prostu nikogo wokół z kim można by zamienić słowo, kto po prostu wysłucha. Komu zwyczajnie zależy. Teraz jest dobrze. I teraz chcę się tym dzielić i być oparciem dla tych, którzy bywali dla mnie oparciem - nie kosztem siebie czy swoich potrzeb, po prostu to dla mnie ważne by mieć przestrzeń na bycie wsparciem. Czasami uważne wysłuchanie drugiej osoby i przytulenie to więcej niż wszystko inne na świecie. Coś niesamowicie cennego i wyjątkowego. Chcę i potrzebuję pielęgnować te relacje. Nie jest ich znowu tak bardzo dużo i nie są tak naprawdę bardzo częste - po prostu w korelacji z pracą i innymi aspektami wymagającymi mojego czasu i uwagi wydarzają się po prostu częściej niż mi się wydaje (a potem do mnie dociera, że nie widziałam kumpeli od 4 miesięcy i rośnie ciekawość, ekscytacja tym wszystkim czym chcę się podzielić z nią, a ona ze mną, bo to TYLE czasu! A potem trawię te emocje, bo zależy mi na moich bliskich ludziach - czuję wobec nich empatię, więc bliskość po prostu też mnie kosztuje dużo energii).

Jednak podziały się dwie sprawy - jedna wynikająca z drugiej - które diagnozuję jako przyczynę mojego rozdrażnienia i ogólnego braku balansu, wygodnej równowagi w tej sferze, a przez to mojego narzekania na brak czasu i rozczarowania sobą samą, że lepiej tym czasem nie zarządzam.

Po prostu weszłam w związek i wraz z partnerem przybyło do bliskiego grona bardzo dużo nowych ludzi, którym zależy na budowaniu więzi i dobrych relacjach. A wraz z tym naturalnie pochłaniają część czasu/przestrzeni, jaką sama sobie przyzwalam, aby przeznaczać na pielęgnowanie kontaktów z bliskimi osobami. A z tego jakimi ludźmi te osoby są i jaką osobą ja jestem niestety wynika to, że oni za wystarczającą ilość wspólnie spędzonego czasu uważają o wiele większą przestrzeń godzinową niż ja jestem gotowa zaoferować, a nawet bywa, że znieść w tej intensywności jaką narzucają. To poważny problem - ale nikt nie ma złych intencji, przeciwnie, wszystkim zależy na komforcie, więc jeszcze to pole uważam za testowe: muszę wybrać i poukładać się z tym, jak to zrobić być czuć się komfortowo i by im zaproponować komfort. To ciągła gimnastyka intelektualna i czasem mnie to męczy, ale mam nadzieję, że nabiorę z upływem miesięcy wprawy.

Dużo rzeczy się zmienia - po prostu.

I chociaż mnie to frustruję, to powtórzę to co powiedziała moja psychoterapeutka: "jedyną stała na świecie jest to, że wszystko się zmienia" - zmiany są ciągłe, to iluzja, że kiedyś świat przestanie ulegać im. Z ta myślą łatwiej adaptować się do nowych sytuacji - nie przynosi ulgi, ale pewną nawigację. Komfort i brak komfortu zarazem. Takie przypomnienie, że warto jednak odpuszczać kontrolę, bo to ułuda, że ją mam :P

5 - przyszłość.

Na myśl o przyszłości czuję strach. Jest nieprzewidywalna i to jest straszne.

Więc wolę się skupiać na bliskich celach, na małych skokach. Reszta jakoś się ułoży... albo i nie.

Jak zaczynam z O. robić plany, to robimy je najdalej o 2-3 mc do przodu, a jak ten miesiąc już się zaczyna to naglę się okazuje, że trudno cokolwiek w ten nasz grafik wcisnąć.

Chyba muszę nauczyć się też priorytetyzować swoje potrzeby. Czasami się w tym rozmywam.

Brakuje mi nie tylko tego, za czego brak się łajam: malowania, fotografii, zajęć, grafiki, organizacji projektu, czasu na gotowanie itp.

Brakuje mi odpoczynku.

Funnu, zabawy, śmiechu - nie pamiętam keidy się po prostu śmiałam. Ani kiedy spałam tak długo jak chciałam - a nie, pramiętam, w grudniu!

Brakuje mi czasu z samą sobą, kiedy nie martwi się nikt o to czy i o której wrócę, ani nie mam ograniczeń - na tramwaj, na szkolenie, na spotkanie, na plener. Brakuje mi spontaniczności i leniuchowania bez wpisywania czasu na spontaniczność i leniuchowanie do grafiku. Nie powtrafię tego chyba ująć w słowa...

Potrzebuję urlopu z lekką głową, bez pamiętania o ważnych punktkach, telefonach, projektach, bez poczucia winy, że nie inwestuję BARDZIEJ w siebie, że nie trenuję bardziej regularnie, że nie przestrzegam diety z aplikacją z liczenia kalorii. Potrzebuję mniej... tego wszytskiego co mi układa dzień na segmenty, przerwy, okresy zarabiania i dbania o zdrowie (bo jak zapomnę to przecież nieodpowiedzialne), bez pieska szczekającego mi nad uchem, bo spacer, bo rozwolnienie, bez umawiania się w pośpiechu na to kto dziś obiad robi, a kto do weterynarza leci, na bookowanie noclegu, zamawianie farb, podejmowaniu poważnych decyzji o kredycie na tablet i ciśnięciu samej siebie olbrzymimi oczekiwaniami, którym boję się, że nie podołam (nawet Michał Anioł nie podołał moim oczekiwaniom wobec niego xD).

Potrzebuje odpłynąć...

Potrzebuję przestrzeni.

Meczy mnie myśl o pracy w tygodniu, o krótkich weekendach i pospieszaniu samej siebie.

Potrzebuję odpocząć.

A im dłużej to pisze tym bardziej jestem bliska płaczu histerycznego - bo naprawdę tego potrzebuję. Urlopu z siedzeniem na dupie (chociaż jak już to napisałam to od razu wskoczyły wyrzuty sumienia, bo przecież MUSZĘ osadzić doniczki na balkonie, tylko nie mam na to czasu, więc może na tym urlopie bym to zrobiła, bo MUSZĘ przecież... i ten głos mnie przyprawia o chęć wymitowania: nie chcę grafiku, nie chcę musieć, chcę nic nie musieć).

6 notes · View notes