#de zavelverzen

[gammija]

musing about what a translation of the silt verses would sound like and immediately running headfirst into the problem of whether and how to translate 'Sister Carpenter'

[gammija]

the further i get into translating tsv the more im realizing that my decision to use 'zavel' instead of 'silt' cause it sounds better and 'silt' can be easily misheard/read as 'zilt'... is one that makes sense from an aesthetic pov but from the meaning of the words it rlly should be -silt-. i have become what i despised... OTL - someone using words that sound cool unless you're someone who actually knows what they mean

[gammija]

the brainworms have really done a number on me this time.

woe dutch the silt verses upon ye

[gammija]

Ik heb warempel de tweede aflevering ook helemaal vertaald - Faulkner is zo leuk. kleine psychopaat <3

[gammija]

Een god moet zich voeden.

Een god moet gevoed worden.

Over dit feit zijn alle domeinen van het Schiereiland het eens. Dus, eigenlijk is het enige verschil tussen de mensen geboren voor het water en de mensen geboren voor het land, de exacte aard van de offers die we brengen moeten.

Beppe Glas twijfelde nooit. Ze had haar hele leven doorgebracht op de vlakke weidse uiterwaarden van de benedenloop van de Witte Meve.

Ze was opgegroeid tussen kreeftenvissers en veermannen - grote mannen met baarden, het boegbeeld van mannelijkheid en warme arrogantie - en ze had gezien hoe de rivier hen één voor één opslokte. Vaders en zonen.

Gedurende de lange jaren had ze haar oren en wangen gepierced met zeventien weerhaken van verschillende vormen en maten als toewijding aan de Trawlerman, en ze droeg ze trots, openlijk, zonder zorgen dat ook maar een van onze buren het zou wagen om haar aan de rechtmatige autoriteiten te verlinken.

Beppe Glas vreesde niets wat in deze wereld rondliep.

Ze wist ook wat het betekende om te vrezen wat je liefhebt.

Dat is waarom ze zong als ze naar de bodem van haar tuin waadde, waar het drasland in het water vloeide.

Op de eerste dag van elk nieuwjaar, zonder uitzondering, werd er een postbode of opzichter of dwalende vagebond vastgebonden en geketend aan de paal die de vloedlijn markeerde.

Jute over hun gezicht getrokken. De uitnodigingsgebeden over het hout en hun voorhoofden gekrast. Modder dat over hun heupen en rond hun kelen zwom. Bloed dat naar beneden druppelde over de punten van de kleine zilveren haken.

En dan zong Beppe Glas hardop de liederen van ons geloof, uit vriendelijkheid en sympathie, zodat onze slachtoffers de woorden zouden horen en begrijpen dat hun uitgerekte dood een betekenis had voorbij het alledaagse.

Zodat de Trawlerman zou weten dat er leven aangeboden werd, en een verse vloed zou laten likken aan de ondieptes van onze tuin.

Zodat zijn druipende engelen, in hun krioelende chitine honger, zouden weten dat het tijd was om gevoed te worden.

Vreselijke, wrede, onvergetelijke Beppe Glas.

[gammija]

some more 'Zavelverzen' localisations, for fun

Sid Wright - Sid de Wit

High Katabasian Mason - Hoogkatabasein Mulder

Glottage - Voldrecht

The Wither Tide - De Schraalvloed

[gammija]

Hoofdstuk IX: Mijn lied heeft mij bezeten

"DOLKENS:

Wil je eens iets bijzonders zien, Houben?

HOUBEN (Vertellend):

Hij reikt onder zijn shirt. Haalt er iets uit, bungelend aan een touwtje.

Het is een tong.

Nee, eerder – een reeks tongen. Verwelkt en uitgedroogd, in stukken gesneden en aan elkaar genaaid tot iets langs en lomps met meerdere snoeiende vingers, dat zich uitrolt wanneer hij het ijzeren haakje losmaakt waar het hele ding mee werd vastgehouden, dat over zijn borstkas hangt als een stropdas.

DOLKENS:

Dit is Krulspraak. Persoonlijke god van mij. Ik heb hem al sinds ik klein was. Opa stal hem uit het puin van Lommerdam, de tempels van hun hogepropagandisten. Liet hem na aan mijn pappie, die hem naliet aan mij.

Ik houd meer van hem dan van wat dan ook.

Niemand heeft mij ooit op een leugen kunnen betrappen, Houben. Het blijft nooit plakken.

Wanneer ik een misdadiger voor de rechter sleep, gaat hij eraan. En wanneer iemand met me probeert te sollen, nou, het is fantastisch hoe snel zo'n situatie zich kan omkeren.

De andere jongetjes mogen zoveel tot de Mantel fluisteren als ze maar willen. Ik ben trouw aan mijn Krul, en hij is trouw aan mij.

HOUBEN (Niet op z'n gemak):

En wat neemt hij in ruil daarvoor van jou?

DOLKENS (Vriendelijk, voor het eerst):

Wil je het meemaken?"

[gammija]

Hoofdstuk VII: Het duldt weinig, verdrinkt menigeen

Aan de andere kant van de grens met de Doolstraten begint een jonge leidinggevende in marketing steeds meer te botsen met haar werkgevers omschakelingstraject.

[gammija]

Im on a roll rn! here's chapter VI of my fan translation of tsv

Dit is hoe het begint.

Of, beter gezegd, dit is hoe het verhaal verteld werd in ons specifieke gezin toen ik zeer jong was, want sindsdien heb ik een eindeloze verscheidenheid aan variaties gehoord op het verhaal, door heel het Schiereiland.

De waarheid neemt vele vormen aan, zo schijnt – al kunnen zelfs onze meest kijverige geleerden het met elkaar eens worden over een paar fundamentele details.

Het begint altijd in de schemering. In de mist en de koelte, op het randje van de vallende duisternis.

[gammija]

Still going st- well, not strong, but. still going!

[gammija]

CORVER (Vertellend):   Er zijn vele verschillende getijden, vertelt mijn Beppe mij, op een luie zomerdag in ons geïmproviseerde klaslokaal. Haar wandelstok zwaait tegen het krijtbord dat ze tegen de muur heeft aangeleund, zwaait naar Ems hoofd als hij weg lijkt te dutten.  Ontelbare getijden, zegt ze, en we zijn pas net begonnen met bijhouden. Tijen die geven, en tijen die nemen.  En als je van de rivier wil leven, als je zijn stromingen wil begrijpen en zijn barmhartigheid benutten en zijn buien overleven, moet je ze stuk voor stuk leren te herkennen.  De Oogstvloed, die als een welkome gast komt; een gezonde toevoer van helder water en verse scholen, vissen die in verrukking uit het ondiepe opspringen.  De Lijkvloed, die onze verdronken doden aan ons teruggeeft, hun buiken opgezwollen met leven, en zwermende geschenken.  De Schraalvloed, die door geen enkel symbool dat aan ons bekend is opgeroepen kan worden...  ...en als een storm oprijst om het land te verzwelgen.

[gammija]

And then there were three

[gammija]

this was fun cause it's making me research stuff i never would otherwise. Like did you know that we have something like 15 local names for

these things? I didn't!

Or that placenames ending in -voort, -fort, -drecht, -trecht or -tricht all roughly come from the same thing, which is, fittingly, a shallow place where you can cross a river!

the brainworms have really done a number on me this time.

woe dutch the silt verses upon ye

[gammija]

let's see what the people think

the further i get into translating tsv the more im realizing that my decision to use 'zavel' instead of 'silt' cause it sounds better and 'silt' can be easily misheard/read as 'zilt'... is one that makes sense from an aesthetic pov but from the meaning of the words it rlly should be -silt-. i have become what i despised... OTL - someone using words that sound cool unless you're someone who actually knows what they mean

[gammija]

oh right and then there's also 'Slib' which is commonly used as a translation for Silt but doesn't actually have a literal one-word translation, since it doesn't mean the specific type of soil, but refers to the kind of loose, often fertile soil that is deposited by the flooding of a river

the further i get into translating tsv the more im realizing that my decision to use 'zavel' instead of 'silt' cause it sounds better and 'silt' can be easily misheard/read as 'zilt'... is one that makes sense from an aesthetic pov but from the meaning of the words it rlly should be -silt-. i have become what i despised... OTL - someone using words that sound cool unless you're someone who actually knows what they mean