#de feiten

[twafordizzy]

Lezen tegen schaamte

Kathryn Stockett; bron beeld: cbsnews.com Schaamte is een heftige, primitieve emotie – een van de vroegste die in een zorgeloos en onschuldig hart tot uitbarsting komt. Mensen die zich schamen voelen van nature een instinctieve aandrang om weg te rennen en zich te verstoppen – onder in de wasmand, of in een ander land – op een plek waar niemand hen kan vinden. Neem onze remedie mee de wasmand in…

[i-looove-dillydallying]

I made a meme

[saulsplace]

Waarheid en Mythe

Bij mythen denken we aan meeslepende verhalen over helden en monsters, vaak duizenden jaren oud, helemaal teruggaand op Vikingen en Romeinen. Als we over mythen spreken in het dagelijks taalgebruik, dan positioneren we de mythe tegenover de waarheid. De mythe is dan synoniem voor ‘onwaarheid’: dat wat is verzonnen versus de werkelijkheid. ‘Nepnieuws’ of ‘desinformatie’ tegenover de ‘harde feiten’. Een sterk verhaal versus ‘hoe het echt zit’. Verbeelding en fantasie gecontrasteerd met de objectieve en dikwijls ‘droge’ realiteit.

Maar wat als ik u zeg dat dit contrast helemaal niet hoeft te kloppen? Dat mythe en waarheid géén contrast vormen, maar juist complementair zijn? Elkaar niet bestrijden, maar aanvullen? Het zelfs zo is dat de mythe en de waarheid elkaar nodig hebben, als wij als mensen hier een zinvolle interactie mee willen aangaan? Als u zich laat meenemen op deze reis – om deze valse oppositie tussen mythe en waarheid te ontmantelen – zult u daarmee één van de grootste filosofische dilemma’s hebben opgelost.

Eerst zal ik uiteenzetten wat ik versta onder Waarheid.

Waarheid en waarheidsclaims

Stel dat iemand hierop zegt: “De waarheid is onkenbaar, omdat er in het grote geheel te veel variabelen bestaan dan voor een mens te overzien zijn.” Hij of zij doet op grond van een groot aantal variabelen toch een uitspraak, waarvan diegene stelt dat die klopt. Dit biedt afdoende grond om aan te nemen dat er op basis van een ander aantal variabelen óók andere kloppende uitspraken mogelijk zijn. Dit maakt het mogelijk om naar waarheid te zoeken binnen het grote geheel.

Als we stellen dat waarheid niet bestaat, stellen we in feite dat het waar is dat waarheid niet bestaat. Een bewering die zichzelf ondergraaft, zoals met stelligheid beweren dat er geen absolute zekerheden zijn. Wie meent dat de waarheid onkenbaar is, zet zichzelf dus klem in een onhoudbare positie. Hoe kunnen wij op een zinvolle manier praten over het onderscheid tussen objectief en subjectief, als je bij voorbaat zegt dat het onmogelijk is om in de positie van objectiviteit te komen: de positie van waaruit je die scheidslijn trekt? 

Met andere woorden: om wat over de (on)kenbaarheid van waarheid te kunnen zeggen, moet je op een positie aankomen waar je subjectief van objectief kunt onderscheiden. Als je zegt dat alles en iedereen onvermijdelijk subjectief is, is die positie niet te bereiken. Wie beweert dat waarheid onkenbaar is, moet zijn gedachten alsnog formuleren alsóf hij waarheid claimt, om te kunnen worden begrepen. Je kunt de discussie verplaatsen naar waarschijnlijkheid, in plaats van waarheid, maar dan nóg moet waarschijnlijkheid de waarheid in mindere of meerdere mate overlappen, om minder of meer waarschijnlijk te zijn.

Relativisme en taligheid

Zelfs als ik geen controle over de wereld heb, dan vind ik mezelf terug in een positie waar ik met de wereld moet interacteren onder de aanname alsof ik wél controle over de wereld heb. Althans: ik moet aannemen dat de handelingen die ik verricht, ook de gevolgen teweegbrengen die ik nastreef. Met discussies over de waarheid is het ongeveer hetzelfde. Mensen die ervan uitgaan dat ze de waarheid kennen, hebben altijd sterkere claims, zijn meer authentiek gedreven, dan mensen die zich inzwachtelen met relativisme. Wie zich beroept op waarheid, moet immers ook sterke tegenargumenten kunnen trotseren, in plaats van claims te immuniseren tegen kritiek.

Wij kunnen de talige beschrijving van de werkelijkheid vergelijken met de werkelijkheid zelf. Dit maakt dat mensen hypotheses opstellen, toetsen, en vervolgens vervangen voor nog aannemelijkere hypotheses. Waarheid is géén functie van taal, want als je op die taligheid blijft hangen maak je jezelf kwetsbaar voor de taalspelletjes van linkse relativisten. 

Links wenst de autoriteit van kosmische en universele wetten niet te erkennen. Voor hen kan een man tegelijk een vrouw zijn – zelfs de elementaire bouwstenen van de kosmische orde, chromosomen, worden aan de kant geschoven. Wiskundige wetmatigheden zouden 'racistisch' of 'imperialistisch' zijn. Linksmensen bouwen een bubbel van wensdenken waarin morele verontwaardiging op de plek komt van reality checks. Zij dwingen anderen om hun bubbel van wensdenken in stand te houden met belastinggeld. Links gaat niet uit van een confrontatie met feiten en de wetten van de logica, maar enkel van ‘consensus’, waarbij ze zich beroepen op de autoriteit van instellingen die ze zelf hebben gecorrumpeerd.

Links is dus niet uit op een discussie waarin de waarheid van een claim wordt getoetst aan de basisbouwstenen van rationeel intellect. Ze willen enkel hun morele autoriteit bevestigd zien en hiervoor worden de universele wetten van de logica terzijde geschoven. 

Om dit alles te vermijden, definiëren wij waarheid als het overeenkomstig zijn van een uitdrukking van de werkelijkheid (zij het in woorden, gedachten of beelden) met de werkelijkheid zélf. In plaats van ‘uitdrukking’ mag u ook lezen: nabootsing. Het waarheid uitdrukkende medium hoeft niet talig te zijn. Het mag ook een tekening zijn of een uitdrukkingsvorm die in het heden nog niet voorhanden is. Waarheid is breder dan werkelijkheid, en omvat ook aspecten die met de huidige communicatiemiddelen nog niet te beschrijven zijn.

Dat wat de overeenkomst garandeert tussen de werkelijkheid en het materiële medium dat de werkelijkheid uitdrukt, is door Plato benoemd als het immateriële Idee. Stel iemand noteert een muzikale compositie. Het papier waar dit op staat vergaat en de persoon sterft. Een eeuw later noteert iemand precies dezelfde compositie. Er is geen materiële overdracht tussen beide componisten. Het is dus het immateriële Idee dat garandeert dat het gaat over de exact zelfde compositie.

Mythe

In mijn boek Huis van de Muze (2024) bespreek ik de Franse anarchist Georges Sorel (1847-1922) als voorloper op het vlak van de mythische scheppingskracht. Sorel benadrukte dat de wereld voortkomt uit arbeid en dat de richting van die arbeid wordt bepaald door mythes. Er is een gevoel, een beeld, een bepaalde visie van een eindbestemming, dat de arbeider richt bij elke slag die hij met zijn hamer uitvoert. In mijn boek worden stichtingsmythes geïllustreerd aan de hand van de lone wolf en de pionier: zij scheppen nieuwe mythen door hun sociaal-politieke structuren te verlaten.

Mythen zijn bepalend in de vorming van samenlevingen, zelfs als sociaaleconomische organisatievormen veranderen. Sorel stelt dat mythen de basis leggen voor maatschappelijk handelen. Mythen, als dragers van betekenis, zijn essentieel voor het begrijpen van de wereld en het scheppen van de kaders en context waarbinnen dat begrip mogelijk is. Woorden hebben namelijk slechts betekenis voor zover ze verwijzen naar weer andere woorden, zegt Joris Bouwmeester, met wie ik in Huis van de Muze brieven uitwissel. Hij stelt dat op de uiterste uiteinden van deze grote aaneenschakeling van betekenissen – dit web, dit netwerk – altijd mythe te vinden is en niets dan mythe… Ikzelf stel dat ieder geweven patroon rafelranden kent en dus ons talige web van betekenissen ook. De mythische kracht dringt binnen op het eindpunt van de taal.

Feiten zijn leuk en aardig, maar altijd ondergeschikt aan de mythe waarin ze hun plek krijgen: het wereldbeeld dat ze in een betekenisvol verband plaatst, en zo van waarde verschaft. Met wat duurdere woorden, krijgen feiten pas betekenis tegen het reliëf van een mythologische betekenishorizon. Want dezelfde feiten laten zich benutten voor uiteenlopende doelen, afhankelijk van de uitgangspunten waarmee deze feiten worden ingezet. Joris Bouwmeester schrijft: 

“Zoals je met een hamer kunt repareren, maar ook kunt slopen, al naar gelang de intentie waarmee deze hamer wordt gehanteerd, zo ook laten feiten zich gebruiken op wijzen die allereerst bepaald worden door de richting die is ingezet. Het is deze richting waar het allemaal om draait, en zij wordt door mythen gegeven.” (blz. 97)

Niet het ‘hoe’, maar het ‘waartoe’ is dus van belang. Niet ‘welke regels gelden er’, maar: Waarom volgen we deze regels en geen andere? Mythen zijn dus onmisbaar voor het voortbestaan van culturen en volkeren. De huidige arbeidscultuur, met haar flexbaantjes, hangt weer vast aan een mythologie van de ‘self-made man’. De industriële samenleving bewijst dat het conditioneren van mensen ook een eigen mythos vergt. De compartimentalisering van tijd en arbeid die typisch is voor de economische inrichting van de moderne tijd, hangt weer samen met het horloge, de stoomfluit en de schoolbel. Gaandeweg hebben deze mythes zich ontwikkeld en zijn bepalend voor onze economische oriëntaties en ons verstaan van tijd. 

Nieuwe mythes creëren

Het creëren van nieuwe mythen wordt niet altijd gewaardeerd: zowel de pionier als de lone wolf krijgen met tegenwerking en beproevingen te maken. Het is echter een cruciale taak die vaak gepaard gaat met het verwerpen van bestaande heiligdommen. Bij het vestigen van een nieuwe stichtingsmythe worden bestaande mythes getrotseerd om ruimte te maken voor nieuwe belevingen van de wereld, in overeenstemming met de levensfelheid van het individu dat wenst te scheppen.

Waar het aankomt op macht en politiek, vormen visies, verhalen en mythen de grondstof voor politieke energie. Joris en ik wisselen brieven uit over de vraag of we de spirituele genese van mythes aan AI moeten overlaten. Wij beroepen ons op de Muze – de godin van kunstzinnige inspiratie en mythische scheppingskracht – om een krachtige beeldentaal op te roepen die de Westerse cultuur moet herijken. Dit is nodig in het licht van opkomende uitdagingen, zoals de emancipatie van AI en de concurrentie met islam.

Waarheid en mythe komen samen

We keren terug tot het uitgangspunt van deze verhandeling: ik wil bewijzen dat waarheid en mythe niet met elkaar in concurrentie staan, maar samenstromen in synergie. Denk opnieuw aan het citaat van Joris Bouwmeester, waarin hij toelicht hoe iedere richting door een mythe is voorbepaald. Denk ook aan de vraag: “Wat is de waarheid?” Als de waarheid iets transcendents is, kan de mens dit dan ooit in zijn volledigheid bevatten?

In ieder geval kun je waarheid wat inkaderen, en met absolute zekerheid dingen zeggen als: “Jan kwam om kwart over drie het huis binnen.” Je weet of dit de waarheid is wanneer je weet wie Jan is, hoe laat het was en om welk huis het gaat. Hier wordt de waarheid behapbaar gemaakt door deze te filteren tot aspecten, zoals een persoon, locatie en tijd. 

Een vraag die nu voor de hand ligt is of je de waarheid ziet, of slechts een deel van de waarheid, en of dit überhaupt tegenstrijdig en/of problematisch zou zijn. Je moet dit zien als een telescooplens die je op de horizon richt. De lens kadert het wat af, en beperkt wat je wel en niet kunt zien, maar dat wat je uiteindelijk kunt zien, is nog wel de waarheid. 

Hier blijkt de waarheid iets transcendents, maar wat mensen hieruit putten, hoe mensen hiermee omgaan en op inspelen, wordt door mythen gestuurd. Alles valt samen in de uitspraak, dat de richting iets is dat is voorbepaald. 

Mythe als richting, Waarheid als grondstof

De mythe is de telos – welke kant gaan we uit, wat putten we uit die waarheid en wat produceren we daarmee? Het antwoord op de vraag: hoe maken we die beelden relevant voor onszelf, komt uit mythe. Nu is de waarheid de grondstof van de realiteit en de mythe is de doelbestemming ervan. Mythe is dat wat iets relevant maakt voor de mens, en voor een andere vorm van scheppende intelligentie die vatbaar is voor verhalen en symbolen. Waarheid is de absolute, totale, actuele en eeuwige staat van het heelal, met inbegrip van alle geldige logische wetten en natuurwetten.

Het belang van deze uiteenzetting ligt daarin, dat in de Westerse wijsbegeerte en alles wat hieruit is voortgekomen, van oudsher waarheid en mythe tegenover elkaar werden gepositioneerd. Maar nu blijkt het anders te liggen, en zien we dat überhaupt de vraag, “waar richt je jouw oog op binnen het geheel van de waarheid?”, al is bepaald door de mythe. De tegenstelling tussen mythe en waarheid blijkt een valse tegenstelling, berustend op een begripsverwarring, alsof het zou gaan om een tegenstelling tussen fictie en non-fictie.

De suggestie is bijvoorbeeld dat “het journaal op de publieke omroep ons de waarheid vertelt” en de mythen niet. Dit blijkt niet te kloppen – het zijn de mythen die bepalen welke informatie überhaupt relevant voor ons is, en welke aspecten van het journaal blijven hangen. De mythe bepaalt welke uitgefilterde aspecten van de waarheid beantwoorden aan onze vragen en verlangens. De mythe bepaalt voor welke facetten van de alomvattende waarheid, de ontvanger openstaat.

Volg Sid Lukkassen via Telegram: https://t.me/SidLukkassen Steun Sid Lukkassen via BackMe: https://sidlukkassen.backme.org

[decryofabriek]

Al onze cryolipolyse apparatuur voor de scherpste prijs Wij hebben niet alleen de nieuwste cryo apparaten voor u om te huren, u kunt u ook cryolipolyse toestel leasen of kopen Decryofabriek leverancier voor cryolipolyse

[zyonsay]

Begrijp je me? JOOST KLEIN

Summary: You get home to discover an upset Joost.

Reader: Genderneutral

Warnings: Mention of struggling with mental health, sadness BUT theres comfort!

Now playing: 'Antwoord" by Joost Klein

AN: Hi guys! I had this idea a few days ago, never got around to writing it tho. Assignments are kicking my ass and im knee deep in a psychiosis. This one is relatively short (1k words) but more self indulgent! Love yall, take care <3

#Justice for Joost

A dark, heavy blanket was already draped over the city. Your job often required you to work late evenings, which was unfortunate but in your current situation not avoidable. Together with the support of a good friend, you had already sent out a few job applications some time ago, but nothing has come out of that yet.

Ik moest wachten, wachten, wachten op een antwoord

Your shoes quietly clacked on the wet sidewalk. The stars shone brightly but were also accompanied by heavy rain. Sighing tiredly, you pulled your hood further over your head, as if it would do anything against the water drops being catapulted right into your visage. Maybe it was time to take out your bike from the garage again.

Keek in de spiegel, zag de vraag en het antwoord

The water crawled up your jeans slowly but surely, having reached your calves already. The wet fabric slapping against your leg was a sensory nightmare, you were cursing every single inch you’d have to walk till arriving at your apartment building.

Ik moest wachten, wachten, wachten op een antwoord

With hurried steps you raced up the staircase. Number 2.06, Number 2.06. A content and slightly exhausted huff escaped you as the three black numbers finally graced your field of view.

Dans met de duivel, die heeft mij allang door

Your keys rattled as you locked the door. Usually there’d be a salt lamp lit on the coffee table in the living room, but this evening everything was dark and quiet. Not that it was usually loud, but it felt almost like the life was drained out of the apartment.

Maar we blijven grinden tot het einde

That was until you heard a quiet sniffling sound. You discarded your soaking wet shoes along with your equally wet socks at the front door. Like a bloodhound you tracked down where the source of the noises came from. But you barely had to walk out from the hallway to find a huddled up Joost on the sofa.

Ik woonde in Katwijk, dat was lijden

You quickly rushed to his side, slinging your arms around the heap of blankets, under which there was a man hidden. Somewhere. With gentle hands you stripped down the blankets, revealing your teary-eyed boyfriend. His eyes were reddened and glossed over with tears. As much as he tried hiding it, you picked up on the light quiver of his lips and the sniffling from his nose.

Ze willen niet kijken naar de feiten, spijtig

“Come here.” His arms slid around your torso, holding you close. You nestled your face into the mess of blonde hair atop his head. “I’m here.”, you pressed a sweet peck against his forehead, while holding him in your arms.

Maar ik blijf mezelf te allen tijde, begrijp je me?

Joost had been struggling with his mental health for a while now. From time to time, he’d get really bad. In moments like this he needed you the most. Your embrace for sure didn’t fix his problems, but they sure made it feel more conquerable. You knew how helpless one can feel, how you want to be isolated while craving love, how you hate everything but don’t want to.

Begrijp je me?

Joost pressed closer to you, tears now flowing again. You squeezed him, letting him hold onto you for as long as he needs to. “How about I make us some tea?”, you rubbed his back in smooth, slow motions. His hum was muffled by your own figure. Joost loosened his hold on you, his blue eyes searching yours. Your hands cupped his face while you left sweet kisses along his forehead, cheeks and finally the tip of his nose. “I’ll need to get those pants off first though.” He looked down at the soaked jeans and grimaced in a disgusted manner. A sigh of relief left you as you slipped the fabric off, leaving you in your underpants. Joost tangled his fingers in yours and you pull him towards the kitchen.

Begrijp je me?

The kettle whistled a distant song, while you once again wrapped Joost in an embrace against the counter. Two cups stood on the surface, both with a tea bag inside. One of them had one sugar cube, the other had two and a half.

Begrijp je me of begrijp je me niet ?

The blonds heart seemed to beat with yours, he inhaled your scent. Besides your usual cologne you smelled like… you. He huffed contently. The light on the kettle died down and you broke the hug to pour the steaming water into the cups. While your front was turned towards the cups, Joost had found the opportunity to cling to your back. Your warmth, your scent, everything about you was calming to him. Some people need etheric oils to feel at ease, but you were like his own substance. He was addicted to you, your emotions and your words.

Begrijp je me?

You turned around in his arms, smiling at him. God, how he loved that smile. “Wanna talk about it?” He shook his head, “I’m too exhausted. Maybe tomorrow.” He lazily smiled at you, inching closer to your face and then pressing a sweet, short peck to your lips.

Begrijp je me?

“Alright.”, you offered him another loving kiss. “Let’s just enjoy this tea and then head to bed, sounds like a plan?” He still had his signature smile all over his face, his dimples showing and his eyes lighting up again. He loves how you get him, how you understand him in every way.

Begrijp je me of begrijp je me niet?

[sugdenlovesdingle]

Oh mijn god mensen kijk Bar Laat (terug)! Ik ga stuk!

Reinier van den Berg (weerman) tegenover een pvv staatssecretaris over het klimaat

Hij legt aan de hand van wetenschappelijk bewezen feiten uit dat het klimaat naar de kloten gaat - met orkaan Milton in Florida als voorbeeld, en hij zit recht tegenover de pvv muts, en kijkt haar steeds recht aan - en de camera focust ook steeds op haar en ze doet ZO HARD HAAR BEST om d'r gezicht in een plooi te houden.

En dan vraagt Sophie Hilbrand wat zij er van vindt en of ze niet beter een noodwet voor het klimaat kunnen maken in plaats van een voor een niet bestaande asiel crisis.

"ja maar wat ik me afvraag is voelen die mensen dat ook zo? Ervaren die mensen die klimaatverandering ook zo?"

En je ziet Reinier van den Berg gewoon the will to live verliezen. Hij zit nog net niet “BITCH PLEASE, je ziet toch wat er aan de hand is?!“ maar het scheelt niet veel.

Ik voel z'n pijn maar het is geweldige tv.

[ochtendstorm]

Ik had deze week te veel 1-op-1 tijd met mijn pijn om nog te ontkennen dat die er is. Ik ontken oorzaken, richtingen en elk kompas, maar niet de pijn. Hoe dieper ik graaf in de waarom, de wat en de wanneer, hoe meer ik de weg kwijt geraak. Ik jaag op feiten die al lang in de geschiedenis verdwenen zijn. Ik roep vraagtekens op die ontkenning aanwakkeren, dan loop ik weg. Ik kan niet verdragen wat ik niet weet. Ik weet wel dat er pijn is, oorzaakloze domme oorverdovende pijn. Er is geen wat, er is geen weten. Enkel deze zinloze, richtingloze (hartverscheurendkapotte) pijn.

[watismijnhuiswaard]

Daarom kies je voor een makelaar

Waarom een makelaar altijd eerst je woning moet zien voordat hij een prijs bepaalt

Het verkopen van een huis is een van de belangrijkste financiële beslissingen in het leven. Een juiste prijs bepalen is daarbij essentieel. Hoewel het verleidelijk kan zijn om online tools of vergelijkingen in te zetten om een verkoopprijs te bepalen, is niets waardevoller dan de expertise van een makelaar die je woning daadwerkelijk bezoekt. Hieronder leggen we uit waarom dit een absolute must is.

1. Geen woning is hetzelfde

Elke woning heeft unieke eigenschappen die een grote invloed kunnen hebben op de waarde. Denk aan:

De staat van onderhoud: Is het huis recent gerenoveerd of zijn er gebreken?

De ligging: Wat is de oriëntatie van de tuin? Is het een rustige straat of juist een drukke locatie?

De afwerking: Zijn de materialen van hoge kwaliteit? Hoe is het interieur ingericht?

De sfeer: Hoe voelt de woning aan? Dit is lastig in cijfers uit te drukken, maar maakt vaak een groot verschil.

Een makelaar kan tijdens een bezoek deze factoren nauwkeurig inschatten en meenemen in zijn waardebepaling.

2. Marktkennis combineren met praktijkervaring

Een makelaar baseert zijn advies niet alleen op cijfers en vergelijkbare woningen (de zogenoemde referentiepanden), maar ook op actuele marktkennis en ervaring in jouw buurt. Tijdens een woningbezoek kan hij zien wat de woning aantrekkelijk maakt voor potentiële kopers en welke verbeterpunten er mogelijk zijn. Dit helpt om een realistische en strategische prijs vast te stellen.

3. Emotionele waarde vs. marktwaarde

Als verkoper heb je vaak emotionele waarde verbonden aan je huis. Dit kan ervoor zorgen dat je de woning te hoog inschat. Een makelaar biedt een objectieve blik. Door je huis eerst te bekijken, kan hij je eerlijk adviseren over de werkelijke waarde, gebaseerd op zowel feiten als markttrends.

4. Een sterke start op de markt

Een woning die te hoog geprijsd is, blijft vaak langer te koop staan. Dit kan potentiële kopers afschrikken en uiteindelijk leiden tot een lagere verkoopprijs dan wanneer je meteen met de juiste prijs begint. Een goed onderbouwde vraagprijs trekt de juiste doelgroep aan en vergroot de kans op een snelle verkoop. Een woningbezoek helpt om deze prijs nauwkeurig vast te stellen.

5. Praktische tips voor de verkoop

Tijdens het bezoek kan de makelaar ook advies geven over hoe je je woning optimaal kunt presenteren. Kleine aanpassingen, zoals een nieuwe lik verf of het opruimen van persoonlijke spullen, kunnen een groot verschil maken in hoe kopers jouw woning ervaren. Wil jij graag de waarde van jouw woning weten? ga naar https://watismijnhuiswaard.com

[remidavs]

De beleving van de partner

Hoi allemaal

Net als Joke, Remi en Ida maak ik als partner, echtgenoot en vader momenteel een proces door.

Mijn beleving is niet dezelfde als die van Joke, ik ben immers niet ziek. Wel ben ik de eerste persoon op wie Joke kan en zal steunen, net als ik de eerste persoon zal zijn op wie de kindjes en ons huishouden moet steunen.

Dit alles is veel om dragen maar gelukkig ben ik niet alleen. Deze laatste weken waren heel erg heftig en bijna onwerkelijk maar wat me echt wel bijblijft is de warmte en liefde die ik mocht voelen van: familie, vrienden, collega's (deze toonden me nota bene dat ze hetzelfde zijn als vrienden). Jullie oprechte medeleven geeft me bijzonder veel kracht en moed, dus dankjewel voor de berichtjes, telefoons, kaartjes, gesprekken, knuffels en zoveel meer...

Jullie zagen gisteren het bericht van Joke, wat een dagje hadden we daar! Dit was voor mij een eerste neus op de feiten moment. De onverwachte wendingen en heftige medische toestanden die ons te wachten staan werden me plotsklaps duidelijk. Een anafelactische reactie op de contravloeistof van de CT.

Ik bracht Joke die ochtend binnen voor het plaatsen van de poortcatheter maar eerst zou er nog een routine CT volgen. Ze gingen me opbellen wanneer ik Joke mocht halen.

Plots, veel vroeger dan verwacht rinkelde de telefoon, het UZ. Terwijl ik me haaste om op te nemen begon de gedachtenmolen te draaien. Dit is toch veel te vroeg, wat is er aan de hand? Ik nam op, de standaardvragen begonnen 'bent u de echtgenoot van Joke Snick?, 'Ja?! Is er iets?!', hart aan 100 per uur! 'u spreekt hier met de spoedienst van het UZ Gent...', hart aan 200 per uur en moed in de schoenen, er liep iets mis met de operatie was de eerste gedachte... 'je echtgenote deed een zware allergische reactie op de contravloeistof van de CT... kan je zo vlug mogelijk komen, ze heeft het mentaal heel zwaar nu...'

Bam! Daar is die man met de hamer en deze keer niet op de voor mij zo geliefde fiets... Ik gaf de boodschap door aan de ouders van Joke, die er waren om de kinderen op te vangen. Ook hun hart zag ik een slagje overslaan bij het brengen van de boodschap, ook hun wereld zag ik even stilstaan. Verscheurend om mensen om wie je geeft te zien afzien maar ook ergens een troost om samen deze heftige emoties te delen.

Mijn schoonpapa reed met me mee naar het ziekenhuis, niet alleen zijn deed zoveel deugd op dat moment. We probeerden onze gedachten te verzetten op weg naar de spoeddienst, ondertussen dat knagende gevoel op de achtergrond, 'hoe zal ik Joke daar aantreffen?!'.

Na het aanmelden mochten we naar Joke toe. Ik zag ze daar liggen, lijkbleek, vrij uitgeput en kwetsbaar. Dit sloeg in, waar was de sterke Joke die ik zo goed ken? Mijn eerste emoties braken mijn hart. Dit staat ons dus te wachten, hier zullen we tegen moeten vechten, dit monster moeten we dus verslaan!

Een dikke lange knuffel en wat tranen later vervaagde dit gevoel. Joke kreeg terug kracht, je zag haar veranderen van mentaal kwetsbaar naar terug die sterke, moedige en veerkrachtige vrouw. Ja, dit is dus mijn rol, er zijn, de partner die met een knuffel Joke's en zijn eigen veerkracht weer de hoogte injaagt.

Af en toe zal ik op deze manier eens van me laten horen. Het schrijven doet deugd maar vooral jullie steun en liefde geven me energie die ik op mijn beurt aan Joke kan geven!

Tot hoors

Jan

[medewerkers]

Hallo Tumblr. Tumblr hier. We hebben een nieuwe livestreamingfunctie voor Tumblr ontwikkeld en noemen deze, nou… Tumblr Live. Met Tumblr Live kun je direct vanaf je dashboard streamen of streams bekijken. Dit betekent dat je je Tumblr-publiek en livestreampubliek kunt samenvoegen. Je kunt de synergie gewoon proeven! In eerste instantie hebben we Tumblr Live alleen naar de Android- en iOS-app en naar de Verenigde Staten uitgerold, maar de tijd is rijp voor de volgende stap. Daarom rollen we Tumblr Live deze week naar meer gebieden en voor alle platforms (Android, iOS en Web) uit. Als je in een van de onderstaande landen of gebieden woont, kun je streams bekijken of je eigen Minecraft-avontuur streamen, je breiclubje, je wandelingen, je Furby-verzameling of wat je dan ook met de wereld wilt delen. De lijst:

Brazilië

Canada

Europese Unie

Japan

Maleisië

Mexico

Turkije

Verenigd Koninkrijk

Zuid-Korea

Zo werkt het:

Via het camera-icoon onder in je dashboard in de mobiele app ga je naar een Tumblr Live-tabblad waar je streams kunt bekijken die op dat moment live zijn. Boven je dashboard worden ook een aantal live livestreams weergegeven.

Zo lang je het netjes houdt, kun je streamen wat je wilt door op "Live gaan" te tikken: de eendjes in het park, een maffe sneeuwpop, je vervloekte borduursels, enz.

Streamen werkt met de voorste en achterste camera's van je telefoon, dus als je verlegen bent, kun je ook streamen zonder je gezicht te laten zien.

Je kunt bekende en vertrouwde kijkers de status van uitsmijter geven. Op die manier kunnen deze kijkers helpen om je stream te modereren door ongewenste gasten te verwijderen terwijl je live bent.

Tik op een live avatar om je als kijker bij die stream aan te sluiten, of je het blog nou volgt of niet.

Je kunt streamers tijdens de livestream cadeautjes sturen als je van de stream geniet.

Er is een speciaal tabblad waar je je favoriete streamers kunt verzamelen.

En dat is het voorlopig weer even. Stel je voor! Gaming-livestreams! Leesclubs! Live paddenstoelen op je feed! DnD-campagnes! Kunstenaar die live tekenen! Feiten over haaien! 'Get Ready With Me'! Cosplay en beursstreams! Gezellig breien! Fotografielessen! Verhalen vertellen! Tips voor plantenverzorging! Live huiskamerconcerten! Furby-workshops! Museumtours! Krabben! (gewoon krabben!) De mogelijkheden zijn eindeloos. We kunnen niet wachten om te zien wat jullie met al deze vrijheid gaan doen. Dat was het. Ga en doe lekker gek! <3

[devosopmaandag]

In dat ene mensenleven

In een dorp van amper duizend inwoners, diep in Frankrijk, staat een oude bioscoop. Bovenaan een oplopend plein staat een lelijk gebouw, waar trots CINEMA op de gevel prijkt. In gezelschap van vier Amerikanen en twee Engelsen gaan we een film zien. 'One life'* is een Britse film over een man die bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog erin slaagt 667 voornamelijk Joodse kinderen vanuit Praag naar Groot Brittannië te halen. De man heet Nicholas George Winton, geboren Wertheim (1909-2015). Het ingehouden spel van Anthony Hopkins als de 77-jarige Nikkie en de eeuwig pijnlijke beelden van angst, onrecht en geweld ontroert elk van ons. Ik huil gemakkelijk bij films, maar dit is anders. Soms droom ik dat ik zo moet huilen dat het een beetje pijn doet. Die pijn is dan nog steeds aanwezig als ik wakker word. Zo voelt het, daar in de bioscoop van Peyrat le Chateau. Op de terugweg kunnen G en ik alleen maar zwijgen.

Dit weekend schrijft Arnon Grunberg in de Volkskrant over Lore Segal en dat hij haar bezoekt in New York. Als ze elf jaar oud is gaat ze met een ander kindertransport naar Groot Brittannië, vanuit Wenen. Onlangs kwam de Nederlandse vertaling uit van haar semi-autobiografische roman 'Huizen van anderen'**, oorspronkelijk verschenen in 1964. De foto van Lore als elf-jarige, met daaronder in kinderhandschrift Liverpool 11 years old zou zo een beeld uit de film kunnen zijn. Foto's van de kinderen en hun gegevens waren cruciaal om visa te krijgen. Het is een krachtig weerkerend visueel element in de film.

"Vraag me niet wat echt gebeurd is. Ik weet niet meer wat echt gebeurd is. Vanaf het moment dat je hebt geschreven over iets wat echt is gebeurd, is het echt gebeurde beschadigd. Beschadigd materiaal. De feiten zijn niet langer beschikbaar.”, zegt Segal als Grunberg haar vraagt naar het verschil tussen feit en fictie. En in het nawoord bij het boek schrijft ze: “Ik geloof dat er geen manier van herinneren en vertellen bestaat die niet tot op zekere hoogte fataal is voor dat wat er herinnerd wordt”.

Er zijn de feiten die we allemaal kennen, en die bijvoorbeeld in de Neurenbergprocessen dwars door de bijna groteskheid ervan tot zuivere data zijn gemaakt, en er zijn de gebeurtenissen zelf die zich voltrokken aan mensen, aan die ene mens en die ene mens, in dat ene mensenleven. De 'zuiverheid' van die ervaringen zijn natuurlijk gedoemd beschadigd te worden, voorgoed onbereikbaar. Literatuur en films zijn geen plekken voor data maar voor verhalen, inzichten, ideeën, gevoelens, sferen. Als Grunberg haar vraagt of de mens idealen nodig heeft, antwoordt ze met 'verbeeldingskracht'.

* One Life | regie James Hawes | script Lucinda Coxon | BBC Films 2023

** Huizen van anderen | Lore Segal | vertaling Anna Helmers-Dieleman | uitgeverij Cossee 2024

[jurjenkvanderhoek]

ZIJN WIJ NIET ALLEN VERZAMELAARS?

Verzamelen zit de mens in het bloed. Een passie die niet weg te denken is uit onze wereld. Het is van alle tijden en iedereen heeft er een handje van. In prehistorische tijden was de mens jager-verzamelaar. Uit noodzaak jaagde men een prooi na om eten te verzamelen, om te overleven. Graan werd verzameld om brood van te bakken, later. En nog steeds zit die drang in onze genen. We jagen macht en aanzien na om geld te verzamelen, om te kunnen overleven. De verzamelaar is altijd op jacht, eeuwig speurder. Om net dat element aan het bezit toe te voegen dat nog ontbreekt. Men kan stad en land afreizen om juist dit kopje aan het servies toe te voegen. Of die postzegel te bemachtigen om een straatje compleet te maken.

Verzamelingen kunnen geruild worden, althans delen daarvan. Er worden tal van ruilbeurzen georganiseerd, voor ieder attribuut dat maar verzameld wordt en kan worden. Goed beschouwd is een winkel ook een ruilbeurs, echter is dan het verzamelde geld inzet om een nieuw kledingstuk aan de garderobe toe te voegen. En wie op reis gaat verzameld herinneringen, maakt foto's, brengt souvenirs mee. Alles wat los en vast zit valt te verzamelen.

Blijf ik bij mezelf als verzamelaar, dan schreef ik op welke biermerken ik ooit dronk - ooit begon ik aan het afweken van de etiketten en het bewaren van de doppen. Ook ben ik eens begonnen aan een verzameling elpees en cd's. Een collectie kaarsen deed ik de deur uit, ze namen teveel plaats in en moesten voortdurend worden afgestoft. Dat is een bijkomstigheid van het verzamelen, het moet ergens geordend worden opgeslagen of attractief uitgestald zijn. Maar dient het zichtbaar te zijn of zit het geluk enkel in het bezit. Vraag het de kunstverzamelaar, die niet voor alle kunstwerken plek in huis heeft en het onderbrengt in een kluis. Of het uiteindelijk verkoopt of schenkt aan een museum. Of er zelf een museum om laat bouwen en doet inrichten.

Kunsthistorica en archivaris Inge Misschaert schreef een interessant boekje over verzamelen. Als verzamelaar van boeken die ik ben ligt het nu aan mij voor. In "Verzameld!" beschrijft zij gepassioneerde verzamelaars door de eeuwen heen. Een must-have voor de echte verzamelaar. Niet enkel om de bibliotheek uit te breiden, maar zeker om inzage te krijgen over het wat en hoe, het waarom en waartoe. Wat kan verzameld worden, hoe bouw je een verzameling op en op welke manier breid je deze uit. Waarom zou je gaan verzamelen, bijvoorbeeld boeken of platen. Waartoe dient een verzameling. Postzegels en schilderijen vermeerderen in waarde, in de loop van de tijd. Maar voetbalplaatjes en suikerzakjes raken uit de tijd, verliezen waarde.

Een verzameling heeft voor de verzamelaar waarde, maar ieder ander kan dat bezit verwaarlozen. Het is maar net wat het is en hoe het in de smaak valt. Die oermensen bewaarden hun jachttrofeeën door ze op grotwanden te schilderen. Zo hielden ze de herinnering aan wat ze voor wild gezien hadden levend. Wij kijken nu bewonderend naar die verzameling. Het is een best bewaarde collectie. Maar met andere verzamelingen is minder omzichtig omgesprongen. Zo zijn de collecties in de piramiden en grafheuvels door schatgravers bij roof teniet gedaan. Hoewel deze dieven ook weer op jacht waren om hun bezit te vergroten. Zo is een verzameling een levend geheel, toch heel dikwijls zit er beweging in. Wordt het groter of krimpt het. Gaat het over op een andere eigenaar of verdwijnt in de vergetelheid.

Inge Misschaert is in de archieven gedoken om verzamelaars boven water te halen. Een archief is natuurlijk ook een verzameling, een collectie aan kennis en feiten. Zo heeft het aantal samenraapsels dat verzameling genoemd kan worden een eindeloze reeks mogelijkheden. Misschaert is met opzienbarende documenten en voorwerpen uit de kast gekomen, waarmee zij sappige anekdotes kon noteren in haar boek. Als kind legde zij zelf een verzameling vondsten aan en bewaarde deze in een sigarenkistje onder haar bed. Schelpen, stenen en scherven, takjes, knikkers, stickers en later postzegels. Veel dingen waren mooi en waardevol genoeg om ze niet weg te gooien. En heb je eenmaal de smaak te pakken dan is er geen houden meer aan. Dan is er zoveel materie voorhanden om te bewaren. Ga ik nogmaals op mijzelf af, dan zocht ik eieren, blies deze uit en stopte ze tussen houtsnippers in dozen. Vond ik een compleet leeg nest, dan werd mijn verzameling eieren in mijn ogen van groter waarde.

De thema's die Misschaert in haar boek aan bod laat komen zijn even divers als de collecties zelf: literatuur, geschiedenis, kunst, natuur, architectuur, filosofie en nog veel meer. Ze beschrijft verschillende intrigerende verzamelaars. Als student kunstgeschiedenis liep Inge vier jaar tussen allerlei verzamelingen rond. Niet alleen de collecties bestudeerde zij, ook de evolutie van het verzamelen. Want door de tijd veranderden de verzamelaars en werd er verschillend naar het samenstellen van een collectie gekeken. Een verzameling is nooit af, vindt Inge Misschaert, haar boek is dan ook even oneindig. Het is een legering van bontgekleurde en gepassioneerde verhalen zonder volledig te willen zijn.

De uitgave is een verzameling verzamelaars en verzamelingen, een collectie om inzage te krijgen in deze bijzondere menselijke eigenschap. Maar is niet compleet, zoals veelal elke verzameling niet compleet is. Altijd zijn er weer andere inzichten, nieuwe verhalen, verschillende samenstellingen. Zo zoals er altijd uitbreiding is van een verzameling, de verzamelaar op zoek blijft naar een zo compleet mogelijk bezit. Op jacht gaat op beurzen, speurt op markten, doolt in kasten en dozen. Op zoek naar precies die kop en schotel. Mogelijk is daar net dat nog ontbrekende schilderij van die kunstenaar te vinden.

Misschaert citeert in haar boek de Nederlandse dichter en acteur Ramsey Nasr: “Reizen zonder te hoeven bewegen is de drijfveer van veel verzamelaars.” Nasr is een verzamelaar pur sang, zoals er vele in het boek genoemd worden. En hij heeft het bij het rechte eind, want met jou verzameling kun jij onderweg zijn in je hoofd. Je hoeft er je stoel niet voor uit te komen en toch beleef je de meest indringende avonturen. Want ieder onderdeel, elk element in die verzameling heeft een eigen verhaal. Het verhaal van zichzelf, maar ook de herinnering aan waar de vindplaats was en hoe het in de verzameling terecht is gekomen. De meeste verzamelaars zijn geen fijnproevers maar veelvraten, ze willen alles bezitten in het thema of van de maker zonder daarbij kieskeurig te zijn. Want schrijft Misschaert “diep menselijke gevoelens zijn met het verzamelen verbonden: trots, hebberigheid, bezitsdrang, aantrekkingskracht, liefde, verliefdheid, drift, jaloezie, afgunst, koesterdrang. (…) De collectie is voor hen sterk levend en neem een belangrijk deel van hun leven in beslag, of is minstens sluimerend op de achtergrond aanwezig.”

De uitgave “Verzameld!” is een onmisbaar naslagwerk voor de verzamelaar. Om hun passie bevestigt te zien door die andere verzamelaars genoemd in het boek. Verwantschap te voelen met die verzamelaars. Zich te herkennen in de verhalen van Misschaert. In de hoop en in de wanhoop, die op het gebied van verzamelen universeel is. Voortdurend is de verzamelaar alert op een nieuwe vondst, het veroorzaakt stress en geeft problemen bij het behouden en beheren. Ik zie mezelf terug in de teksten, begrijp de achtergronden. Ieder ander zal dat naar mijn menig ook doen, want zijn wij niet allen verzamelaars?

VERZAMELD! Gepassioneerde verzamelaars door de eeuwen heen. Inge Misschaert. Uitgeversmaatschappij Walburg Pers, 2023.

[peecee-columns]

Weinig erkenning eindexamenleerlingen

Op 27 februari 2020 werd de eerste coronabesmetting in Nederland geregistreerd. Het Journaal zond destijds beelden uit van een hermetisch afgesloten woning, ergens in Brabant. Achteraf bleek dat er eind januari al tientallen mensen aan corona gerelateerde klachten hadden ontwikkeld. Zij testten later in februari dan ook alsnog positief. Iets meer dan drie jaar later, op 10 maart 2023 om precies te zijn, werd via de Rijksoverheid bekendgemaakt dat het kabinet, op advies van het OMT, had besloten dat alle coronarestricties konden komen te vervallen. Momenteel zijn we met z’n allen blijkbaar in een zogeheten endemische fase aangekomen, waarin het virus nog wel rondgaat, maar waarbij de meeste mensen de ziekte hebben doorgemaakt of zijn gevaccineerd. Covid-19 lijkt vanaf nu niet meer tot grote maatschappelijke en economische problemen te leiden, al wordt er wel nog een beroep gedaan op ieders gezond verstand om eventuele besmettingen te voorkomen. Deze regels zijn inmiddels alom bekend, maar worden nog maar weinig nageleefd.

De pandemie heeft bij veel mensen diepe sporen achtergelaten. Op lichamelijk en mentaal gebied. De gevolgen ervan zijn dan ook nog niet voorbij en vergeten. Maar daar lijkt onderwijsminister Dennis Wiersma geen boodschap aan te hebben. Hij schreef in november van vorig jaar al aan de Tweede Kamer dat na drie jaar van diverse aanpassingen de examenperiode dit schooljaar weer zo goed als hetzelfde zal zijn als voor corona. Waar in 2020, net na de uitbraak van de pandemie en ten tijde van de eerste lockdown, de eindexamens in het voortgezet onderwijs zelfs helemaal niet doorgingen en in de daaropvolgende jaren een aantal welkome versoepelingen werden gehanteerd, zal dit schooljaar alleen het tweede tijdvak verlengd worden van vier naar tien dagen. Dit betekent concreet dat er onder andere geen zogeheten ‘duimregeling’ meer gehanteerd zal worden, waarbij de leerling een ‘duim’ mocht leggen op een onvoldoende om zo alsnog te kunnen slagen. En ook zal er dit jaar, naast het eerste en tweede tijdvak, geen derde tijdvak meer plaatsvinden, waarin herexamens afgenomen kunnen worden.    

Wat we ons moeten realiseren is dat de lichting die nu de eindexamens zal gaan maken, maar liefst drie jaar te maken heeft gehad met onderbroken leerjaren, voorzien van enkele lockdowns, minimaal zes volledige maanden online lessen volgen en weinig échte sociale interactie. Daarnaast speelden zaken als ziekte, onzekerheid en angst over het virus en wat de toekomst zou gaan brengen mee ten tijde van een groot gedeelte van hun ontwikkeling. Bedenk daarbij dat een leerling die nu vijftien jaar is, maar liefst een vijfde van zijn of haar leven te maken heeft gehad met de coronaperikelen en iemand van achttien jaar een zesde deel. Dit zijn feiten die niet moeten worden onderschat.

‘Soms, als ik aan die periode terugdenk, roept dat emoties op van angst en verdriet’, vertelde de nu twintigjarige Sanne Daniëlle onlangs in dagblad Trouw. Ze geeft aan dat met name de tweede lockdown haar op een mentaal dieptepunt bracht, waarin ze naar eigen zeggen ‘meer tranen liet dan dat ze heeft gelachen’. Ze is niet de enige. In een onderzoek van het RIVM gaf 45% van de jongeren aan zich vaak eenzaam te voelen en had bijna 35% last van depressieve gevoelens. Dat zijn cijfers die de hoogspanning rondom het voorbereiden en het maken van de examens niet op een positieve manier zullen beïnvloeden. Iets meer coulance, bijvoorbeeld in het aanbieden van een extra herkansing, was dan ook op z’n plaats geweest om ook de examenlichting van dít jaar enigszins tegemoet te komen. Het zou een stukje erkenning geven aan een bijzonder lastige periode, waarin het leven zo goed als stilstond maar de wereld wel gewoon doordraaide.      

[emily1995]

De wind neemt mijn tranen

Drup drup drup

Een in de sloot

Een in het gras

Een in de aarde

Tegengesteld handelen

Feiten checken

Je. Bent. Niet. Je. Gedachten

Drup drup drup

Je hebt het ook zwaar

Ben je suïcidaal?

Bel de APH indien nodig

Drup

Drup

Drup

[belgiancampines]

Onze nieuwjaarsbrief is af, de volkstelling van 2022 is klaar, en het ziet er goed uit voor 2023.

Voor we alle cijfers geven, nog een heel kort woordje uitleg waarom we jaarlijks de volkstelling houden. Zoals we zeggen, 'langs alle Kempische wegen, kom je Campines tegen', maar dat kan misleidend zijn. Erfgoedrassen als de Campine mogen dan geliefd zijn bij heel wat kwekers, dat wil nog niet zeggen dat ze met genoeg zijn om een gezonde en veerkrachtige populatie op te bouwen.

Het Centrum Genetische Bronnen Nederland (CGN) hanteert daarvoor deze criteria, in volgend handig rooster:

Wie goed kijkt, ziet dus dat je voor kippenrassen meer dan 2.000 hennen moet hebben om niet als 'kwetsbaar' of erger bestempeld te hebben. Zo meteen laten we weten hoeveel Kempische hennen er op dit moment rondlopen, maar het is belangrijk om te weten dat het CGN zich voor die aantallen baseert op het Domestic Animal Diversity Information System (DAD-IS) van het FAO Food. Die laatste is beter gekend als de Wereldvoedselorganisatie van de Verenigde Naties.

Via de data van DAD-IS kan je trouwens terugvinden hoe het bijvoorbeeld gesteld is met allerlei huisdierrassen over de hele wereld, zoals bijvoorbeeld ook de Campine in de USA, UK en Ierland, Zuid-Afrika, Australië, ... En het moet gezegd, wij doen het in verhouding op ons kleine stukje Kempen niet slecht. Maar! Er is ook nog heel veel werk en daar zetten we ons als Kempens Hoen vzw ook in 2023 weer volop voor in met de hulp van onze kwekers en ambassadeurs.

Genoeg getreuzeld, hier zijn de feiten!

57 Campinisten vulden het formulier van de volkstelling in

44 van hen zijn leden, 13 van hen worden dat hopelijk in 2023;)

42 van hebben een foktoom, 15 van hen houden enkel hennen

in totaal houden ze 421 hennen

met daarnaast in totaal 108 hanen

de gemiddelde Campinist houdt 7 hennen en 2 hanen

de 5 grootste tomen, zien er zo uit:

40 hennen + 6 hanen

18 hennen + 18 hanen

23 hennen + 3 hanen

21 hennen + 4 hanen

12 hennen + 9 hanen

Conclusie: we kunnen ons natuurlijk alleen baseren op wat we weten, maar deze cijfers betekenen dus dat de Campines in de Lage Landen nog steeds 'bedreigd' zijn. Werk aan de winkel dus.

Daarom plant Kempens Hoen vzw het komende jaar weer heel wat acties en communicatiecampagnes om in 2023 boven de 1.000 hennen uit te komen. Dan halen we de status ‘kwetsbaar’. Klinkt misschien niet top, maar het is een pak beter dan ‘bedreigd’, laat staan ‘kritiek’.

Onze rasvereniging hoopt in 2023 dus het allerbeste voor alle kwekers of hobbyisten, leden of niet-leden, fanatici of bewonderaars. En dat we eind 2023 niet alleen meer Campines mogen tellen, maar vooral nog veel meer Campinisten!

PS: in 2023 vieren we trouwens dat de Campines al 10 jaar terug zijn in de Lage Landen, en dat sinds het prille begin in 2013 met 3 kippen en 1 haan. We hopen op een hele grote kers op de taart :)

[sugdenlovesdingle]

We're fucked.

Of nou ja, iedereen die ontwikkelingshulp ontvangt van Nederland kan er maar beter van genieten nu het nog kan want dat enge mens gaat het waarschijnlijk afschaffen.

Effe serieus - mag zo'n figuur echt fucking minister worden? Ik weet dat de pvv niet zo nauw kijkt naar feiten maar iemand die ongehoord Nederland aanhanger is voordragen als minister van ontwikkelingshulp???

Dat is net zoiets als Caroline vd Plas op economische zaken zetten.

Maar ja wat verwacht je anders van kabinet bruin 1...

---

So the incoming dutch government with a fascist majority wants to put the woman in the picture in charge of official development assistance. The very thing she wanted to get rid of in 2016 to lower healthcare costs here.

And she is board member for a TV broadcasting organisation that denies climate change (or climate hysterics as they call it), are against "mass immigration", claim to tell the truth about covid and 'globalistic organisation"(yes that means they're conspiracy theorists). They've gotten fined more than once for breaking the journalism codes and spreading bullshit.

Someone who supports and believes all of that is likely going to be in charge of the amount of aid sent abroad.

Someone save me. I hate it here. Who wants a roommate??