#de deelen

[earrebarre]

De Deelen, Luinjeberd, 19-07-2021

[historicalbookimages]

🌍 De uitlandsche kapellen voorkomende in de drie waereld-deelen, Asia, Africa en America,. Amsteldam, Chez S. J. Baalde;1779-1782.

[muspeccoll]

We have an exciting new acquisition to feature this Friday! Last week, a generous donor gave the Libraries a copy of Pierre Borel's De Vero Telescopii Inventore (1655). This work is a history of the invention of the telescope from antiquity to the time of writing. At the time, both Hans Lippershey and Zacharias Janssen claimed to be the inventor of the telescope, and Pierre Borel found Janssen's claims to be more convincing. Present-day historians have tended to recognize Lippershey instead, but they do give Janssen credit for inventing the compound microscope.

Borel also printed a letter from Christiaan Huygens' in which he details his observations of Titan, one of the moons of Saturn. This letter also contained Huygens' identification of the rings of Saturn in an anagram - a sly way to sneak the idea into print without giving it away before Huygens' own publication of Systema Saturnium in 1659.

This volume is bound with several others: Johann Franz Griendel's Micrographia nova (1687); Anton van Leeuwenhoek's Ontledingen en ontdekkingen van levende dierkens in de teel-deelen van verscheide dieren, vogelen en visschen (1696); and Govard Bidloo's Brief aan Antony van Leeuwenhoek (1698).

Many thanks to donor Rick Hardin for this newest addition to the collection.

De vero telescopii inventore : cum brevi omnium conspiciliorum historia : ubi de eorum confectione, ac usu, seu de effectibus agitur, novaque quaedam circa ea proponuntur : accessit etiam centuria observationum microcospicarum / Authore Petro Borello, regis Christianissimi consiliario, & medico ordinario. VAULT QB88 .B72 1655

[endlingmusings]

An 18th century illustration of Sloane's urania, an extinct species of diurnal moth once native to Jamaica, taken from “De uitlandsche kapellen: voorkomende in de drie waereld-deelen Asia, Africa en America” (1779). [ x ]

[rotterdamvanalles]

Vrouwenvredesgang die gehouden werd in verband met de oorlogsdreiging, 17 mei 1939. De foto is gemaakt op de Oostzeedijk Beneden.

Uit de provinciale Geldersche en Nijmeegsche courant van 17 mei 1939:

In hooge mate indrukwekkend, zoo moet de Vrouwen Vredesgang 1939 aangeduid worden. Indrukwekkend door het groote aantal deelneemsters, dat dat van vorige jaren verre overtrof, indrukwekkend vooral door het stil getuigen van den wil een betere samenleving te scheppen, een samenleving, waarin het geweld als middel tot beslechting van internationale geschillen niet bestaanbaar is, een samenleving, waarin de volkeren vreedzaam en onderling verbonden naast elkaar leven.

Met extra-treinen uit alle deelen van het land arriveerden de deelneemsters in de Maasstad. De minder gunstige weersomstandigheden bleken de vrouwen er niet van te hebben kunnen weerhouden de reis te aanvaarden om te getuigen van hun vredeswil, nu de internationale verhoudingen zoo zeer gespannen zijn en het woord oorlog en de bedreiging met wapengeweld hoofden en harten van honderden millioenen gevangen houdt. Op de Admiraliteitskade werd de stoet opgesteld naar een vast plan. De organisatie klopte tot in de puntjes. Klokslag half drie werd het vertreksein gegeven, bestaande uit het hijschen van een groot doek, waarop met indrukwekkende letters het woord „Vrede" was aangebracht. Op dit sein werden veertig andere doeken met 'het woord „Vrede" omhoog gestoken en langzaam zetten de duizenden zich in beweging. Diepe ernst kenmerkte deze demonstratie; geen opgewondenheid, geen gerucht, geen juichtonen vielen te constateeren. Van de Admiraliteitskade trok de stoet, die door een dichte menigte werd gadegeslagen, door de Admiraliteitsstraat, Oostzeedijk (beneden) , Speelmanstraat, Lusthofstraat, Weteringstraat, Vlietlaan, Oudedijk, Vredehofweg, Kortekade, Hoflaan, Oostzeedijk (beneden) naar Woudestein, waar de sluitingsbijeenkomst werd gehouden.

De fotograaf is Johannes van Rhijn en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit de provinciale Geldersche en Nijmeegsche courant van 17 mei 1939.

[paulnentjes]

Exhibition List

Folly’s in Frankendael (2015) Huize Frankendael. Group show. In collaboration with Gerrit Blaauw, Bart van Deelen and Lucas Atteveld.

Objecten zijn ook Dingen (2016) Moira Utrecht. Group Show.

Rietveld Uncut (2017) Stedelijk Museum Amsterdam. Group show, as part of the Fine Arts ‘Catterpillar’.

FA First Year Exhibition (2017) Gerrit Rietveld Academie. Group show.

Spielraum (2017) Radion Amsterdam. Single work shown.

Titanic (2018) Gerrit Rietveld Academie. Group show.

Spielraum (2018) Radion Amsterdam. Single work shown, incollaboration with Loui Meeuwissen.

Crunchy Times (2019) M4 Gastatelier. Group show as a result of a one week artist in residence program.

GRA Graduation Show (2019) Gerrit Rietveld Academie. Group show.

Spielraum (2020) Radion Amsterdam. Solo exhibition.

Utopia (2021) NDSM Fuse. Group show, as part of the Supernaturecollective.

Toekomstritme (2022) Spoonk Art Cantina in Leeuwarden. Groupshow, as part of the Supernature collective. This exhibition was partof the Arcadia Festival

De Reünie (2022) Radion Amsterdam. Single work shown.De Hoopening (2023) Broedplaats De Hoop. Many works shown in open studio exhibition.

Queer Gaze Takeover (2023) Willet Holthuysen Museum. Large group exhibition, several smaller works shown.

[jurjenkvanderhoek]

NEVEL OMHULT SFEER IN MUSEUM HEERENVEEN

In het stille hart van tentoonstelling Nevels in Museum Heerenveen staat een bank tussen vitrage. In het vierkant ben je min of meer afgesloten van de ruimte wanneer je daar plaats neemt. Je kunt er als bezoeker ervaren hoe klein de wereld wordt wanneer de mist opzet. Een muur van nevel ontneemt een weide blik. Een ragfijne stof probeert dat effect te bereiken. Volgens het museum laten de getoonde schilderijen het mysterie van het landschap zien. Echter is het mysterie in het landschap. Kunstenaars verbergen de omgeving in composities. Want niet dat landschap heeft een geheim, het is de nevel die het mysterie maakt. De realiteit wordt er abstract, de ogen bedrogen.

Die vitrage is een aardige vondst om de nevel na te bootsen. De bezoeker te laten denken in een mistige omgeving te zijn. Dit natuurlijke fenomeen in deze situatie te ondervinden als completering van de tentoonstelling. Echter beter was het de ruimte met een rookmachine daadwerkelijk in nevels te hullen. Dat ik welhaast op de tast de kunst moet vinden. Dan had de ondertitel van Nevels het mysterie van de tentoonstelling kunnen zijn, of die van de kunst. Dan maakt de nevel een alternatieve werkelijkheid. Je ziet niet wat je weet. De mist hult de waarheid in nevelen. De wereld is op dat moment onherkenbaar en herinnert aan niets. Een parallel universum.

Veelal legt de morgendauw een lichte deken over de velden. Witte wieven onttrekken zich van de sloten en greppels en dwalen over de weilanden. Over de wereld ligt een witte waas waar een enkele koeiensnuit nat en glinsterend uit tevoorschijn komt. Het opstaan van de dag is in nevelen gehuld. De nacht legt zich te ruste. En in de avond voltrekt zich eenzelfde mysterie, maar dan omgekeerd. De witte wieven zoeken het water weer op. De nacht trekt de dag een jas aan. Beide dagwendes leggen een raadselachtige sfeer over de atmosfeer. Beide momenten in een etmaal zijn raadselachtig. Even geheimzinnig als wanneer de mist overdag de omgeving intrekt. Om maar niet te spreken van de nacht, dan is de wereld echt onberekenbaar.

De in de tentoonstelling Nevels getoonde schilderijen hebben alle die raadselachtige impact. Veelal is de omgeving er abstract in weergegeven. Meestal blijft het landschap echter een duidelijk uitgangspunt. De contouren van de inspiratie zijn zichtbaar. Hoewel het soms schimmen zijn van de werkelijkheid. Natuurlijk is Willem van Althuis daar een meester in, om het landschap te vereenvoudigen tot enkele kleuren. Het lijken abstracte composities, maar het zijn fotorealistische schilderijen. Zo oogt de wereld op een mistig moment. Precies zo. Wanneer het zicht slechts een meter of vijftig is denk ik aan Willem: een Van Althuis landschap. De stilte overvalt je dan, of nee, de stilte valt in. Ik baad me in een bad van rust.

Die rust en stilte ligt ten grondslag aan de werken van Christiaan Kuitwaard. In zijn gezichten vertraagt hij de tijd. Of eigenlijk laat hij de tijd weg. Het krijgt geen vat op zijn werk. In de pinhole fotografie van Janne Heida staat de tijd ook stil. Want dat is wat je doet als fotograaf, een moment uit de tijd nemen. De klok stopt met tikken, het ogenblik blijft de blik in die ene tel. Door het sleutelgat kijkend wordt de wereld net zo klein als wanneer de nevel de tijd opslokt. Op zijn zwerftochten heeft Wiebe Knobbe halt gehouden en stil gestaan. Hij heeft het landschap geproefd en de smaak ervan op papier gezet. Net als Van Althuis deed heeft Knobbe al de overbodige ruis weg gelaten en alleen de essentie over gehouden.

Ook Sjoerd de Vries zwierf door het landschap. Op zijn lange voettochten deed hij veel indrukken op, die hij thuis in gelaagd karton kerfde. Dicht bij huis documenteerde hij natuurgebied De Deelen. Hij gaf verslag van zijn gevoel in die omgeving, waardoor het gezicht eigenlijk in abstracte zin realistisch is. Marije Bouman heeft de gave om de kern van het landschap te raken. In aquarel of met gemengde techniek maakt zij grensgebieden. Op de scheiding tussen waarneming en gedachte verbeeldt zij een niemandsland. Een gebied waar de tijd geen vat op heeft, het is er tijdloos. Een inkijk op de eeuwigheid.

Rabbo Ploeger is dan wat een vreemde eend in deze bijt. Waarheidsgetrouw plaatst hij een drietal panden langs het Breedpad. De nevel stijgt op uit de Kolk. De lucht kleurt dreigend. Het is zoals het is, er is niets weggelaten of toegevoegd. Op deze manier kun je het centrum van Heerenveen ervaren. De tijd staal stil, er heerst rust. De eend is toch niet zo vreemd als dat hij zich voordoet.

Voor het museum is het minder waardevol, maar voor mijn verblijf tijdens de tentoonstelling een nuttige bijkomstigheid dat er geen andere bezoekers zijn. Zo kan ik goed de sfeer pakken van die welke de kunstenaars mij willen overbrengen door hun werk. In de serene kalmte van de ruimte tref ik het juiste moment mij in te leven. De stemming te ondergaan die is vastgelegd op doek of papier. Herman de Coninck verwoordt mijn gedachte – nevel is: nog bijna. Zijn gedicht is groot geprojecteerd op één van de wanden. Zit ik in de witte sluier op de zwarte bank kan ik mij mystieke klanken laten horen. Van Astropolit vertelt de tentoonstellingsfolder wervend. Vast heel stemmig, ongetwijfeld, maar ik doe dat maar niet. Het geluid van de stilte vind ik meer passen bij deze omfloerste kunst.

Nevels. Mysterie van het landschap. Groepstentoonstelling werken van Wiebe Knobbe, Willem van Althuis, Christiaan Kuitwaard, Sjoerd de Vries, Marije Bouman, Janne Heida en Rabbo Ploeger. Bij Museum Heerenveen, Minckelersstraat 11 in Heerenveen. Van 23 september 2023 tot en met 14 januari 2024.

[arun-pratap-singh]

Boeren militair vliegveld Deelen hebben weer perspectief na handreiking gemeente Arnhem

Boeren militair vliegveld Deelen hebben weer perspectief na handreiking gemeente Arnhem

ARNHEM – De boerenfamilies die de landbouwgronden op militaire vliegbasis Deelen niet meer mogen pachten, hebben weer toekomstperspectief. #Boeren #militair #vliegveld #Deelen #hebben #weer #perspectief #handreiking #gemeente #Arnhem

[ralphbutler]

Romke Kleefstra

— hier: De Deelen.

[veiligplekje]

De Deelen, The Netherlands

[quran-english-arabic]

Quran (15:21)

Di ogni cosa abbiamo tesori, ma la facciamo scendere in quantità misurata.

E não existe coisa alguma cujos tesouros não estejam em Nosso poder, e não vo-la enviamos, senão proporcionalmente.

Нет таких вещей, хранилищ которых не было бы у Нас, и ниспосылаем Мы их только в известной мере.

每一种事物，我这里都有其仓库，我只依定数降下它。

และไม่มีสิ่งใด (เครื่องยังชีพ) เว้นแต่ที่เรานั้นมีคลังของมัน และเราจะไม่ให้มันลงมานอกจากตามสภาวะที่ได้ถูกกำหนดไว้แล้ว

Қазыналары Бізде болмаған бірде-бір нәрсе жоқ және Біз оны белгілі мөлшермен ғана түсіреміз.

כל האוצרות אכן אצלנו, אך נוריד אותם רק במינון מדוד.

Hazineleri bizim katımızda olmayan hiçbir şey yoktur. Ancak biz onu belirlenmiş bir miktar olarak indiririz.

Und es gibt nichts, dessen Schatzkammern nicht bei Uns wären. Und Wir senden es nur in bestimmtem Maß hinab.

No hay nada de que no dispongamos Nosotros tesoros. Pero no lo hacemos bajar sino con arreglo a una medida determinada.

Ei ole olemassa mitään, jota ei Meidän luonamme olisi valtavissa varastoissa, mutta Me lähetämme sitä maan päälle vain tietyin mitoin.

どのようなものでも，われにその（無尽の）蓄えのないものはない。（必要に応した）一定の分量以外には下さないだけである。

Er is geene zaak, waarvan de voorraadschuren niet in onze handen zijn, en wij deelen die slechts in eene bepaalde mate uit.

Det finnes intet som ikke har sitt forrådskammer hos Oss, men Vi sender det bare ned i bestemte mål.

[degracieuse]

Het opvulling van de figuren van het patroon Afbeelding No. 37―39, 41―43. Naarmate men de afzonderlijke gedeelten van het patroon hooger of platter wenscht te hebben, vult men ze binnen de omtrekken met eenige steken met den werkdraad op of men legt er een streng dik breikatoen op, die men met dwarssteken van dubbel garen er opnaait. Onder groote figuren van het patroon kan men ook dun bordpapier leggen, dat er wordt opgehecht. De onderliggende steken of draden moeten altijd eene tegenovergestelde richting van de steken hebben, waar men ze later mede overwerkt. Vult men de figuren alleen met den werkdraad op, dan werkt men eenige min of meer lange steken (zie afb. No. 41―43), bij het opvullen met breikatoen moet men, wanneer de figuren aan de spitsen dun moeten zijn (zoo als bij afb. No. 39), de streng in de vereischte dikte genomen zoodanig er opleggen, dat de einden van boven aan de spitsen van de figuren er 1 duim ver overheen komen. Men bevestigt de streng eerst met eenige steken aan de spits van de figuur, waarbij men den werkdraad zeer stijf moet aanhalen, knipt dan het overblijvende eind draad zoo dicht mogelijk bij de steken af en werkt dan nogmaals aan de spits eenige steken, opdat de nog overgebleven rafels van de draden bevestigd zouden worden. De draden van de streng zeer gelijkmatig naast elkander leggende, naait men ze langs de figuren op, en bevestigt ook de einden van de draden zeer zorgvuldig. Heeft men een blad dat in twee helften gewerkt moet worden (zie afb. No. 39) op te vullen, dan verdeelt men de streng van boven dicht onder de spits in twee gelijke deelen en naait ze er elk afzonderlijk tot aan de spits van onderen op, waar zij weder dicht aan elkander moeten komen zie afb. No. 39. Verkiest men de figuren in het midden hooger als aan de spitsen, dan kan men aan genoemde plaats nog eenige draden katoen er onder leggen; moet dit naar het eind van de figuur weder dunner worden, dan moet men gedurig eenige van de onderliggende draden afsnijden, de bovenste draden er dan zorgvuldig over leggen, opdat de einden niet zichtbaar zouden worden. Aan de figuren, waarvan het bovengedeelte zeer rond moet wezen, zie afb. No. 37, 38 en 40, legt men er de streng zoodanig op, dat de beide einden van de streng met den omtrek van de figuur gelijk komen. In deze ligging bevestigt men de streng aan het boveneinde van de figuur met eenige steken, legt dan het gedeelte van de streng, dat de figuur van boven overspant, zoodanig op het onderste gedeelte, dat het een soort van lus vormt en bevestigt nu volgens afb. No. 37 de geheele streng. Bij de figuren als afb. No. 38 moet men de streng aan elke uitstekende ronding op nieuw aanleggen, den draad onder deze vereenigen en dan in verband met elkander overnaaien.

[historicalbookimages]

🌍 De uitlandsche kapellen voorkomende in de drie waereld-deelen, Asia, Africa en America,. Amsteldam, Chez S. J. Baalde;1779-1782.

[jorritdeboer]

De Deelen. De Friese kunstschilder Sjoerd de Vries (hij overleed 7 januari 2020) noemde zijn favoriete natuurgebied ‘de onderkant van de Himalaya’. Geen idee waarom...

[akamstra]

#de Deelen (bij Friesland, Netherlands) https://www.instagram.com/p/CiXZkglKpDWH9iDeCfqMoapQqMZShtawNkCigE0/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[rotterdamvanalles]

Vrouwenvredesgang die gehouden werd in verband met de oorlogsdreiging, 17 mei 1939. De foto is gemaakt op de Oostzeedijk Beneden.

Uit de provinciale Geldersche en Nijmeegsche courant van 17 mei 1939:

In hooge mate indrukwekkend, zoo moet de Vrouwen Vredesgang 1939 aangeduid worden. Indrukwekkend door het groote aantal deelneemsters, dat dat van vorige jaren verre overtrof, indrukwekkend vooral door het stil getuigen van den wil een betere samenleving te scheppen, een samenleving, waarin het geweld als middel tot beslechting van internationale geschillen niet bestaanbaar is, een samenleving, waarin de volkeren vreedzaam en onderling verbonden naast elkaar leven.

Met extra-treinen uit alle deelen van het land arriveerden de deelneemsters in de Maasstad. De minder gunstige weersomstandigheden bleken de vrouwen er niet van te hebben kunnen weerhouden de reis te aanvaarden om te getuigen van hun vredeswil, nu de internationale verhoudingen zoo zeer gespannen zijn en het woord oorlog en de bedreiging met wapengeweld hoofden en harten van honderden millioenen gevangen houdt. Op de Admiraliteitskade werd de stoet opgesteld naar een vast plan. De organisatie klopte tot in de puntjes. Klokslag half drie werd het vertreksein gegeven, bestaande uit het hijschen van een groot doek, waarop met indrukwekkende letters het woord „Vrede" was aangebracht. Op dit sein werden veertig andere doeken met 'het woord „Vrede" omhoog gestoken en langzaam zetten de duizenden zich in beweging. Diepe ernst kenmerkte deze demonstratie; geen opgewondenheid, geen gerucht, geen juichtonen vielen te constateeren. Van de Admiraliteitskade trok de stoet, die door een dichte menigte werd gadegeslagen, door de Admiraliteitsstraat, Oostzeedijk (beneden) , Speelmanstraat, Lusthofstraat, Weteringstraat, Vlietlaan, Oudedijk, Vredehofweg, Kortekade, Hoflaan, Oostzeedijk (beneden) naar Woudestein, waar de sluitingsbijeenkomst werd gehouden.

De fotograaf is Johannes van Rhijn en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt via delpher.nl uit de provinciale Geldersche en Nijmeegsche courant van 17 mei 1939.