#de Mens. bouwen

[erikvelema]

Teleurgesteld in mensen?

[the-greatwar]

Reginald, known as Reggie, was the eldest son of William (Bill) Stenning and his wife Emily

Stenning nee Gander. He was born in late 1891 and baptised here on 01/11/1891. His father was a

gardener and the family lived at Treeps Cottage. He is listed at home on both the 1901 and 1911

censuses when he was a baker’s assistant.

Reggie’s papers have recently been digitised but form part of the ‘burnt documents’ severely

damaged in an incendiary attack on the repository during WW2. Reggie’s papers are missing large

sections. It is possible to work out that he joined the 1/1st Sussex (Fortress) Reserve of the Royal

Engineers as a sapper on 16/11/1914 and was numbered T224, the ‘T’ indicating this was a Territorial

unit. This unit was based in Newhaven and their role was local defence. As the dangers of invasion

receded six engineer units formed the 1/1st Sussex Army Troops Company, RE. With their specialist

knowledge they left England on board the Empress of India arriving at Le Havre on 20/03/1915

joining the British Expeditionary Force at Etaples. At some point Reginald was raised to Lance

Corporal and, although the date cannot be read, it is most likely to have been before he entered

France. The Company was employed building accommodation for the arriving troops and hospitals

and roads around Etaples. They were moved to Vimy Ridge in May of 1916. Here their role was to

extend the deep dugout and tunnel systems under the ridge. One of their innovations was to construct

a ropeway slung from the roof to carry the spoil out to the surface. This system was later adopted by

other units. They also built concrete machine gun positions, and if that were not enough, some of

them, reportedly, helped the local farmers with their harvest.

In late 1916 a reorganisation of troop numbering of the Territorial Forces was undertaken. Six figure

numbers were allocated and the Sussex Fortress men were given numbers starting at 545001 on 01/

02/1917. Reggie was renumbered 545119. Just two days before this Reggie was hit in the leg by a

shell splinter. He was taken to 45 Casualty Clearing Station based at ‘Edgehill’ near Dernancourt but

died the following day. He is buried in the Dernancourt Communal Cemetery Extension in grave IV.

H. 8. He is remembered on both local war memorials.

Grave B102 in the South Avenue Cemetery holds a member of the Stenning family. In 1920 an Act of

Remembrance laid flowers on the graves of all servicemen who had died. Reginald is mentioned in

the newspaper article and it is possible that flowers were laid here. There is no stone.

Reginald, bekend als Reggie, was de oudste zoon van William (Bill) Stenning en zijn vrouw Emily Stenning - Gander. Hij werd eind 1891 geboren en gedoopt op 01/11/1891. Zijn vader was een tuinman en het gezin woonde in Treeps Cottage. Hij staat vermeld op zowel de 1901 als de 1911 gehouden volkstellingen toen hij bakkersknecht was. Reggie's papieren zijn onlangs gedigitaliseerd, maar zijn ernstig beschadigd bij een brandbomaanval op de opslagplaats tijdens WO2. Van Reggie's papieren ontbreken groot gedeelten. Het is mogelijk om eruit op te maken dat hij zich aansloot bij de 1/1st Sussex (Fortress) Reserve van de Royal Genie als sappeur op 16/11/1914 en was genummerd T224, de 'T' gaf aan dat dit een Territorial eenheid was. Deze eenheid was gestationeerd in Newhaven en hun rol was vooral lokale verdediging. Toen de gevaren van een invasie afnamen werden zes genie-eenheden gevormd in de 1/1st Sussex Army Troops Company, RE. Ze verlieten Engeland aan boord van de Empress of India, waar ze op 20/03/1915 in Le Havre aankwamen en zich aansluiten bij de British Expeditionary Force in Etaples. Op een gegeven moment werd Reginald gepromoveerd tot Lance Korporaal en, hoewel de datum niet kan worden achterhaald, is het zeer waarschijnlijk dat het was voordat hij Frankrijk binnenkwam. De compagnie werd ingezet voor het bouwen van accommodatie voor de aankomende troepen en ziekenhuizen en wegen rond Etaples. Ze werden in mei 1916 verplaatst naar Vimy Ridge. Hier was het hun taak om diepe dug-outs en tunnelsystemen onder de heuveltoppen te graven. Een van hun innovaties was het bouwen van een kabelbaan die vanaf het dak wordt gebruikt om de specie naar de oppervlakte te brengen. Dit systeem werd later overgenomen door andere eenheden. Ze bouwden ook betonnen mitrailleurstellingen, en alsof dat nog niet genoeg was, naar verluidt hielpen ze de lokale boeren met hun oogst. Eind 1916 werd een reorganisatie van de troepennummering van de Territoriale Strijdkrachten ondernomen. Zes nummers werden toegewezen en de mannen van Sussex Fortress kregen nummers vanaf 545001 op 01/ 02/1917. Reggie werd omgenummerd tot 545119. Slechts twee dagen eerder werd Reggie in zijn been geraakt door een granaatsplinter. Hij werd naar 45 Casualty Clearing Station gebracht, gestationeerd in 'Edgehill' bij Dernancourt, maar overleed de volgende dag. Hij ligt begraven op de Dernancourt Communal Cemetery Extension in graf IV. H. 8. Hij wordt herdacht op beide lokale oorlogsmonumenten. In 1920 werd in het kader van de herdenking bloemen op de graven van alle gesneuvelde militairen gelegd. Reginald wordt genoemd in het krantenartikel, gewijd aan deze herdenking.

[jurjenkvanderhoek]

ZIJN WIJ NIET ALLEN VERZAMELAARS?

Verzamelen zit de mens in het bloed. Een passie die niet weg te denken is uit onze wereld. Het is van alle tijden en iedereen heeft er een handje van. In prehistorische tijden was de mens jager-verzamelaar. Uit noodzaak jaagde men een prooi na om eten te verzamelen, om te overleven. Graan werd verzameld om brood van te bakken, later. En nog steeds zit die drang in onze genen. We jagen macht en aanzien na om geld te verzamelen, om te kunnen overleven. De verzamelaar is altijd op jacht, eeuwig speurder. Om net dat element aan het bezit toe te voegen dat nog ontbreekt. Men kan stad en land afreizen om juist dit kopje aan het servies toe te voegen. Of die postzegel te bemachtigen om een straatje compleet te maken.

Verzamelingen kunnen geruild worden, althans delen daarvan. Er worden tal van ruilbeurzen georganiseerd, voor ieder attribuut dat maar verzameld wordt en kan worden. Goed beschouwd is een winkel ook een ruilbeurs, echter is dan het verzamelde geld inzet om een nieuw kledingstuk aan de garderobe toe te voegen. En wie op reis gaat verzameld herinneringen, maakt foto's, brengt souvenirs mee. Alles wat los en vast zit valt te verzamelen.

Blijf ik bij mezelf als verzamelaar, dan schreef ik op welke biermerken ik ooit dronk - ooit begon ik aan het afweken van de etiketten en het bewaren van de doppen. Ook ben ik eens begonnen aan een verzameling elpees en cd's. Een collectie kaarsen deed ik de deur uit, ze namen teveel plaats in en moesten voortdurend worden afgestoft. Dat is een bijkomstigheid van het verzamelen, het moet ergens geordend worden opgeslagen of attractief uitgestald zijn. Maar dient het zichtbaar te zijn of zit het geluk enkel in het bezit. Vraag het de kunstverzamelaar, die niet voor alle kunstwerken plek in huis heeft en het onderbrengt in een kluis. Of het uiteindelijk verkoopt of schenkt aan een museum. Of er zelf een museum om laat bouwen en doet inrichten.

Kunsthistorica en archivaris Inge Misschaert schreef een interessant boekje over verzamelen. Als verzamelaar van boeken die ik ben ligt het nu aan mij voor. In "Verzameld!" beschrijft zij gepassioneerde verzamelaars door de eeuwen heen. Een must-have voor de echte verzamelaar. Niet enkel om de bibliotheek uit te breiden, maar zeker om inzage te krijgen over het wat en hoe, het waarom en waartoe. Wat kan verzameld worden, hoe bouw je een verzameling op en op welke manier breid je deze uit. Waarom zou je gaan verzamelen, bijvoorbeeld boeken of platen. Waartoe dient een verzameling. Postzegels en schilderijen vermeerderen in waarde, in de loop van de tijd. Maar voetbalplaatjes en suikerzakjes raken uit de tijd, verliezen waarde.

Een verzameling heeft voor de verzamelaar waarde, maar ieder ander kan dat bezit verwaarlozen. Het is maar net wat het is en hoe het in de smaak valt. Die oermensen bewaarden hun jachttrofeeën door ze op grotwanden te schilderen. Zo hielden ze de herinnering aan wat ze voor wild gezien hadden levend. Wij kijken nu bewonderend naar die verzameling. Het is een best bewaarde collectie. Maar met andere verzamelingen is minder omzichtig omgesprongen. Zo zijn de collecties in de piramiden en grafheuvels door schatgravers bij roof teniet gedaan. Hoewel deze dieven ook weer op jacht waren om hun bezit te vergroten. Zo is een verzameling een levend geheel, toch heel dikwijls zit er beweging in. Wordt het groter of krimpt het. Gaat het over op een andere eigenaar of verdwijnt in de vergetelheid.

Inge Misschaert is in de archieven gedoken om verzamelaars boven water te halen. Een archief is natuurlijk ook een verzameling, een collectie aan kennis en feiten. Zo heeft het aantal samenraapsels dat verzameling genoemd kan worden een eindeloze reeks mogelijkheden. Misschaert is met opzienbarende documenten en voorwerpen uit de kast gekomen, waarmee zij sappige anekdotes kon noteren in haar boek. Als kind legde zij zelf een verzameling vondsten aan en bewaarde deze in een sigarenkistje onder haar bed. Schelpen, stenen en scherven, takjes, knikkers, stickers en later postzegels. Veel dingen waren mooi en waardevol genoeg om ze niet weg te gooien. En heb je eenmaal de smaak te pakken dan is er geen houden meer aan. Dan is er zoveel materie voorhanden om te bewaren. Ga ik nogmaals op mijzelf af, dan zocht ik eieren, blies deze uit en stopte ze tussen houtsnippers in dozen. Vond ik een compleet leeg nest, dan werd mijn verzameling eieren in mijn ogen van groter waarde.

De thema's die Misschaert in haar boek aan bod laat komen zijn even divers als de collecties zelf: literatuur, geschiedenis, kunst, natuur, architectuur, filosofie en nog veel meer. Ze beschrijft verschillende intrigerende verzamelaars. Als student kunstgeschiedenis liep Inge vier jaar tussen allerlei verzamelingen rond. Niet alleen de collecties bestudeerde zij, ook de evolutie van het verzamelen. Want door de tijd veranderden de verzamelaars en werd er verschillend naar het samenstellen van een collectie gekeken. Een verzameling is nooit af, vindt Inge Misschaert, haar boek is dan ook even oneindig. Het is een legering van bontgekleurde en gepassioneerde verhalen zonder volledig te willen zijn.

De uitgave is een verzameling verzamelaars en verzamelingen, een collectie om inzage te krijgen in deze bijzondere menselijke eigenschap. Maar is niet compleet, zoals veelal elke verzameling niet compleet is. Altijd zijn er weer andere inzichten, nieuwe verhalen, verschillende samenstellingen. Zo zoals er altijd uitbreiding is van een verzameling, de verzamelaar op zoek blijft naar een zo compleet mogelijk bezit. Op jacht gaat op beurzen, speurt op markten, doolt in kasten en dozen. Op zoek naar precies die kop en schotel. Mogelijk is daar net dat nog ontbrekende schilderij van die kunstenaar te vinden.

Misschaert citeert in haar boek de Nederlandse dichter en acteur Ramsey Nasr: “Reizen zonder te hoeven bewegen is de drijfveer van veel verzamelaars.” Nasr is een verzamelaar pur sang, zoals er vele in het boek genoemd worden. En hij heeft het bij het rechte eind, want met jou verzameling kun jij onderweg zijn in je hoofd. Je hoeft er je stoel niet voor uit te komen en toch beleef je de meest indringende avonturen. Want ieder onderdeel, elk element in die verzameling heeft een eigen verhaal. Het verhaal van zichzelf, maar ook de herinnering aan waar de vindplaats was en hoe het in de verzameling terecht is gekomen. De meeste verzamelaars zijn geen fijnproevers maar veelvraten, ze willen alles bezitten in het thema of van de maker zonder daarbij kieskeurig te zijn. Want schrijft Misschaert “diep menselijke gevoelens zijn met het verzamelen verbonden: trots, hebberigheid, bezitsdrang, aantrekkingskracht, liefde, verliefdheid, drift, jaloezie, afgunst, koesterdrang. (…) De collectie is voor hen sterk levend en neem een belangrijk deel van hun leven in beslag, of is minstens sluimerend op de achtergrond aanwezig.”

De uitgave “Verzameld!” is een onmisbaar naslagwerk voor de verzamelaar. Om hun passie bevestigt te zien door die andere verzamelaars genoemd in het boek. Verwantschap te voelen met die verzamelaars. Zich te herkennen in de verhalen van Misschaert. In de hoop en in de wanhoop, die op het gebied van verzamelen universeel is. Voortdurend is de verzamelaar alert op een nieuwe vondst, het veroorzaakt stress en geeft problemen bij het behouden en beheren. Ik zie mezelf terug in de teksten, begrijp de achtergronden. Ieder ander zal dat naar mijn menig ook doen, want zijn wij niet allen verzamelaars?

VERZAMELD! Gepassioneerde verzamelaars door de eeuwen heen. Inge Misschaert. Uitgeversmaatschappij Walburg Pers, 2023.

[ochtendstorm]

De laatste keer dat ik hier iets mental-health related postte is bijna 2 jaar terug. Ik kan zeggen dat dat is omdat ik werk, studeer,… - omdat ik een leven probeer op te bouwen, maar dat is meer een excuus voor mezelf. Een excuus om stilletjes te verdwijnen. En daar hoeft niet altijd iets mis mee te zijn, maar in het mezelf verstoppen lijk ik steeds meer van mezelf kwijt te geraken. Ik heb ontelbaar veel goede momenten gehad de afgelopen twee jaar, maar er zijn maanden dat er van plezier, van zelfvertrouwen, van rust weinig te bekennen is en dat ik misschien vooral daarom verstop, om niet onder ogen te moeten komen dat ik ooit kon speechen over herstel en dat ik nu vooral stilsta. (er is niks mis met stilstaan.) Zelfs in al mijn onstabiliteit ben ik nu waarschijnlijk stabieler dan toen ik 16 was en soms vraag ik me toch af of ik nu niet verder achteruit sta dan toen. Want al neem je het doodwillen en het destructieve van toen weg, dan nog denk ik dat ik nu misschien nog verder weg in mijn cocon van schaamte zit. Soms voel ik mij geen mens, soms voel ik mij alleen, soms voel ik mij te anders, sops heb ik get gevoel dat ik in dit leven niks bereik, soms doe ik ook echt eens even alles heel slecht, ‘soms’ bestaat vooral uit schaamte. Ik kan alleen al beter doen alsof. En misschien geraak ik vooral daarin mezelf kwijt.

Het is om te zeggen dat mentale gezondheid dus echt niet lineair is, dat “herstel” een woord is dat vaak veel nuance vereist en dat ‘alsof’ doen (of toch enkel het deel van uzelf tonen dat het allemaal kan, dat functioneert en de dagen doorkomt) soms meer kwaad doet dan goed. Dat we misschien allemaal nood hebben om wat meer ‘echt’ te mogen zijn. (En dat ge moogt bestaan, ook als ge het allemaal ffkes slecht doet of als ge niet meer vooruit gaat of als ge het gewoon allemaal niet meer weet - en ge moogt dus ook bestaan als ge niks bereikt, gek he?)

[manonfontaine]

Verzin een alternatieve, spannende openingsscène

Herman Bracke was een slager die bij iedereen bekend stond als de beste. Maar niet iedereen mocht hem. Herman had een vrouw, Claire, en een zoon, Wesley. Later zou dit koppel letterlijk en figuurlijk uit elkaar gaan. Saskia was een jong meisje dat in een sociale woning woonde en een hond had die Zeppos heette. Haar hond hielp haar bij al haar moeilijkheden. Later zal het Saskia zijn die Zeppos zal begeleiden in al zijn moeilijkheden. Walter was de postbode van Blaashoek. Nooit in zijn 25-jarige carrière had hij vrij genomen wegens ziekte. Hij had een vrouw die Magda heette. Later zou zijn vrouw schandalen veroorzaken die Blaashoek voor altijd zouden veranderen, maar Walter zou doorgaan alsof er niets gebeurd was. Jan was een dierenarts die wanhopig op zoek was naar werk. De mensen van Blaashoek waren niet aan dieren verslaafd en zijn bezoekpercentage werd geschat op 1% per jaar. Jan bracht graag meer tijd door in zijn tuin dan met zijn vrouw, Catherine. Later zou Catherine bij sommigen woede opwekken en de harten van anderen breken.

Bienvenue was Saskia's vriendelijke buurman. Zijn appartement was net boven. Afkomstig uit Senegal was zijn Nederlands niet het beste, maar dat stopte hem niet om met sommige mensen of meer vrouwen een band op te bouwen. Later zou Bienvenue zich offeren voor iemand van wie hij hield, ook al zou hij dat nooit toegeven. Ivan was de stadsapotheker en werd door iedereen gehaat. Zijn hobby was niet het geven van medicijnen aan hen die ze nodig hadden, maar aan hen die ze niet voorgeschreven waren. Later zouden zijn zonden niet tegen hem maar tegen anderen gekeerd worden.

Als je een buitenlander bent die aankomt in de kleine en DOODsgewoon dorpje van Blaashoek aankomt, je denkt dat dit een vredige stad is waar geen problemen zijn. Iedere bewoner respecteert en waardeert elkaar. Maar het zou een wonder zijn als we daar levend uit konden komen. En kon men 's nachts maar slapen zonder wakker te worden van lawaai, dan zou het heerlijk zijn en zou de zomer hier een zomer met slaap zijn.

[aicobe]

Buro AICO Architecten bvba: Het Toonbeeld van Architectuur in Gent

In het hart van Gent, op de Burggravenlaan 238, 9000 Gent, staat een architectenbureau dat zich onderscheidt van de rest: Buro AICO Architecten bvba. Wanneer men spreekt over een vooraanstaand architect in Gent, komt deze naam onmiskenbaar naar voren. Met een breed scala aan diensten en een indrukwekkend portfolio heeft dit architectenbureau in Gent zichzelf op de kaart gezet, niet alleen in de stad zelf, maar ook in Vlaanderen, Antwerpen, Brussel, Limburg, en Vlaams-Brabant.

De architecten van Buro AICO Architecten bvba zijn niet zomaar architecten; ze zijn dromenbouwers. Elk project, groot of klein, wordt met dezelfde passie en toewijding benaderd. Maar wat maakt dit architectenbureau in Gent nu zo uniek? Laten we hun diensten eens nader bekijken.

Verbouwen en renovatie van bestaande panden: De architecten van Buro AICO zijn experts in het transformeren van bestaande structuren. Ze behouden de karakteristieke elementen terwijl ze moderne touches toevoegen, zodat het pand weer jaren mee kan.

Energetische totaalrenovatie: In het tijdperk van duurzaamheid en groen leven, zorgt Buro AICO ervoor dat gebouwen niet alleen mooi, maar ook energiezuinig zijn.

Nieuwbouwen van gezinswoningen: Van de eerste schets tot de laatste steen, deze architecten in Gent creëren woningen die zowel functioneel als esthetisch zijn.

Aanvraag van een functiewijziging: Wanneer de bestemming van een pand moet veranderen, kan Buro AICO het hele proces van aanvraag tot goedkeuring begeleiden.

Opmaak van een regularisatiedossier: Voor die momenten waarop zaken officieel gemaakt moeten worden, staat dit architectenbureau klaar met de nodige expertise.

Het oprichten van een meergezinswoning: Grotere projecten? Geen probleem. Buro AICO heeft ervaring met complexe, multifunctionele gebouwen.

Bouwen van industriegebouwen en kantoorgebouwen: Van moderne kantoorruimtes tot industriële complexen, deze architecten zorgen voor functionele en indrukwekkende structuren.

Herindelen van Woning, Kantoren of Handelsruimtes: Soms is een frisse indeling alles wat nodig is om een ruimte nieuw leven in te blazen.

Advies bij de aankoop van een pand: Met hun uitgebreide kennis van de markt kunnen de architecten van Buro AICO potentiële kopers adviseren over de haalbaarheid en potentie van een pand.

Plaatsbeschrijving voor aanvang van de werken: Om verrassingen te voorkomen, biedt het bureau gedetailleerde beschrijvingen voor de start van elk project.

Bij het kiezen van een architectenbureau moet men rekening houden met verschillende factoren. Ten eerste is het belangrijk om de ervaring en het portfolio van het bureau te bekijken. Hoe hebben ze vorige projecten aangepakt? Wat zeggen voorgaande klanten over hun ervaringen? Daarnaast is het cruciaal om te weten welke diensten het bureau aanbiedt. Buro AICO Architecten bvba blinkt uit in zowel diversiteit als kwaliteit van dienstverlening.

De locatie van het architectenbureau kan ook een beslissende factor zijn. Hoewel Buro AICO Architecten bvba gevestigd is in Gent, bieden ze hun diensten aan in een groot deel van België, waardoor ze een uitstekende keuze zijn voor een breed scala aan projecten.

In de wereld van architectuur staat Buro AICO Architecten bvba synoniem voor kwaliteit, innovatie en klanttevredenheid. Dus, als u op zoek bent naar een architect in Gent of daarbuiten, overweeg dan zeker dit vooraanstaande architectenbureau. Met hun uitgebreide dienstenaanbod en bewezen track record zijn ze de perfecte partner voor elk bouwproject.

De Reis van Buro AICO Architecten bvba: Van visie naar realiteit

Als we dieper duiken in de wereld van Buro AICO Architecten bvba, wordt het duidelijk waarom dit architectenbureau in Gent zo hoog wordt gewaardeerd. Hun reis van visie naar realiteit is er een van ongeëvenaarde toewijding, innovatie en vakmanschap.

Het Team Achter de Tekentafel

Een architectenbureau is zo goed als zijn team. Bij Buro AICO hebben ze dit ter harte genomen door een groep van getalenteerde architecten samen te stellen. Elk lid brengt een unieke set vaardigheden en ervaringen mee, wat resulteert in een veelzijdig en dynamisch team dat elk project met frisse ogen benadert. Samenwerken met deze architecten in Gent betekent dat klanten niet alleen toegang hebben tot technische expertise, maar ook tot creatieve inzichten die elk project naar een hoger niveau tillen.

Integratie van Technologie

In de hedendaagse architectuur is technologie een onmisbaar hulpmiddel. Buro AICO Architecten bvba heeft dit begrepen en maakt optimaal gebruik van de nieuwste technologische ontwikkelingen. Van geavanceerde 3D-modellering tot virtual reality presentaties, klanten kunnen hun visie tot leven zien komen nog voordat de eerste steen is gelegd. Deze aanpak vermindert niet alleen de kans op fouten tijdens de bouw, maar stelt klanten ook in staat om volledig betrokken te zijn bij het ontwerpproces.

Duurzaamheid en Maatschappelijke Verantwoordelijkheid

Duurzaamheid is niet langer een keuze, maar een noodzaak. Buro AICO heeft zichzelf gepositioneerd als een voorloper op het gebied van groene architectuur. Door te kiezen voor milieuvriendelijke materialen en technieken, en door het ontwerpen van energiezuinige gebouwen, draagt het bureau bij aan een betere toekomst voor iedereen.

Daarnaast toont Buro AICO zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid door betrokken te zijn bij gemeenschapsprojecten en door het ondersteunen van lokale initiatieven. Dit architectenbureau in Gent begrijpt dat gebouwen meer zijn dan alleen stenen en cement; ze zijn een weerspiegeling van de gemeenschap waarin ze staan.

Het Belang van Communicatie

Elk bouwproject, groot of klein, gaat gepaard met zijn eigen set uitdagingen. Wat Buro AICO onderscheidt, is hun toewijding aan open en eerlijke communicatie. Ze geloven dat de sleutel tot een succesvol project ligt in het begrijpen van de behoeften en wensen van de klant. Door regelmatige check-ins en updates zorgen de architecten van Buro AICO ervoor dat klanten altijd op de hoogte zijn van de voortgang.

Conclusie

Het kiezen van het juiste architectenbureau is een beslissing die jaren, zo niet decennia, invloed kan hebben op iemands leven. Het gaat niet alleen om het ontwerpen van een gebouw, maar om het creëren van een ruimte waarin mensen kunnen leven, werken en dromen. Buro AICO Architecten bvba heeft keer op keer bewezen dat zij deze verantwoordelijkheid serieus nemen.

Of u nu een gezinswoning wilt bouwen, een industrieel complex wilt oprichten of advies nodig hebt bij de aankoop van een pand, Buro AICO staat voor u klaar. Als u op zoek bent naar een architectenbureau in Gent dat een combinatie van vakmanschap, innovatie en integriteit biedt, dan is uw zoektocht hier geëindigd. Met Buro AICO Architecten bvba kiest u voor een toekomst gebouwd op uitmuntendheid.

Architectenbureau Gent

[positioneren23-24gerardcaroline]

Rust in de storm: De kracht van traag ontwerp en proces in een versnelde maatschappij

Onze maatschappij snelt vooruit, gedreven door een haast en drang naar vernieuwing. Ook de architectuur moet in dat tempo mee evolueren, voortdurend aangepast aan nieuwe bouwvoorschriften, klimaateisen en modetrends. Gebouwen worden daardoor sneller ontworpen, vervangen door wat nieuwer, sneller, beter lijkt. Maar juist nu, in een tijd waarin het tempo hoger ligt dan ooit, geloof ik in de kracht van vertraging en het belang van een diepgaand proces. Dit met oog voor duurzaamheid en respect voor het bestaande.

Architectuur moet een traag en doordacht proces bevatten, waarin ontwerpen met aandacht ontstaan en met zorg worden gekozen. Dit niet alleen voor het heden maar ook met het oog op de toekomst en respect voor het verleden. De vele schetsen in een ontwerp proces zijn daarom belangrijker dan men zou denken. Schetsen bevatten blote ideeën, proces en denkwerk.

Het procesmatig ontwerpen en bouwen creëert traagheid en ruimte die de snelheid doorstaat. Door tijd te nemen en te schetsen, groeit een ontwerp uit tot iets dat verder gaat dan vluchtige trends. Architectuur die door een geduldig proces ontstaat, vormt een tegengewicht in een gehaaste wereld, en een uitnodiging om langer stil te staan bij de ruimte om ons heen.

(nieuwe alinea en positie)

[denuchterekijk]

https://m.nieuwsblad.be/cnt/dmf20241005_94323075?journeybuilder=nopaywall

R40, ringweg… iemand? Wat verwacht je nu als je op een ringweg gaat wonen?!

Volgende stap is dat men gaat beginnen bouwen langs de autosnelweg en vervolgens begint te klagen over de leefbaarheid ervan en ook dat er geen ruimte is voorzien voor fietsers, de snelheid te hoog ligt, … mensen zijn tegenwoordig echt het spoor bijster. Iedereen wil wel dat zijn online aankoop de volgende dag in zijn bus zit, iedereen vindt dat de zelfstandige die een reparatie moet komen uitvoeren te duur is, … zorg dan in godsnaam dat er ook de nodige infrastructuur is en vlotte doorgang zodat mobiliteit vooruit kan gaan en niet doorgerekend moet worden in de kosten!

Mensen vergeten echt dat verkeer iets ernstig is waarbij de nodige aandacht vereist is wanneer je er aan deelneemt. De nieuwe mode is dat iedereen egoïstisch kan deelnemen aan het verkeer en alles aangepast is puur naar zijn manier van transport. Waar men vroeger respect en begrip had, is dit nu alleen conflict en intolerantie. Misschien moet je je daarom eens afvragen waarom alles vroeger beter was zoals men in het artikel zegt. Tegenwoordig is alles voetgangerszone, speelstraat, fietsstraat, … maar nog weinig straat zoals het woord straat bedoeld is.

[rotterdamvanalles]

De bouw van woningen aan de Dreischorstraat in Pendrecht, september 1954. 🆕️

Het keetmeisje mej. Van Wingerden is een van de eerste klanten van melkboer A. Groenendaal. Op de achtergrond molen De Zandweg aan de Kromme Zandweg en de toren van de Bethelkerk aan de Boergoensevliet.

Straatnamen in Pendrecht zijn vernoemd naar plaatsen in Zeeland, Zuid-Holland en West-Brabant, die door de watersnoodramp van 1 februari 1953 getroffen werden. Vandaar de naam Dreischorstraat.

Na de oorlog was er een groot gebrek aan woonruimte in Rotterdam. Bij het bombardement op 14 mei 1940 gingen 25.000 woningen verloren en werden 80.000 mensen dakloos. Tevens had men de verwachting dat de bevolking explosief zou gaan groeien. De opgave was dus nieuwe wijken te bouwen met genoeg woningen voor de toekomst. Een van de gevolgen hiervan was dat hoogbouw in Pendrecht een belangrijke rol zou gaan spelen.

De stedenbouwkundige Lotte Stam-Beese kreeg de opdracht de wijk Pendrecht te ontwerpen. Het was een vooruitstrevende gedachte om woningen te ontwerpen waar gezinnen over 3 tot 4 slaapkamers met een aparte woonkamer zouden kunnen beschikken, voor grotere gezinnen vaak met een eigen tuintje.

Stam-Beese had haar eigen voorstelling van Pendrecht: open straten met veel groen waar verschillende bevolkingsgroepen naast elkaar zouden kunnen leven. Buurtwinkels, wijkwinkels en scholen werden precies gepland. Zelfs de tijd die nodig was om naar school of naar de kerk te lopen werd precies berekend. De wijk werd in feite niet verlaten behalve dan misschien voor grotere aankopen of deelname aan culturele activiteiten. De hele structuur van Pendrecht was gebaseerd op deze wijkgedachte die zijn eigen gezicht zou hebben. Woningen vormden een buurt, buurten een wijk en wijken een stad.

De fotograaf is Cock Tholens en de foto komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt van Wikipedia.

[hevohuisvesting]

Duurzaam en circulair gemeentehuis Krimpenerwaard in Bergambacht

De gemeente Krimpenerwaard bouwt in Bergambacht een duurzaam en volledig circulair gemeentehuis. Een gezond en aantrekkelijk thuis voor inwoners en medewerkers. Het project brengt haar visie op duurzaamheid tot leven en draagt bij aan het Klimaatakkoord. Met dit nieuwe gebouw is de gemeente niet alleen klaar voor 2050, maar ook koploper in Nederland.

In samenwerking met de gemeente Krimpenerwaard heeft HEVO sinds 2019 gewerkt aan toekomstbestendige huisvesting. De gemeente legde de nadruk op oplossingen die de jaarlijkse huisvestingskosten zouden verlagen, gezien het gebruik van publieke middelen. In 2020 ontwikkelden we een businesscase met als doel de CO2-uitstoot te minimaliseren en de jaarlijkse kosten voor huisvesting zo efficiënt mogelijk te beheren en te optimaliseren. Door gebruik te maken van GPR Gebouw hebben we de duurzaamheidsprestatie van verschillende scenario’s geëvalueerd. Dit leidde tot een uitstekende balans tussen het drastisch verminderen van energieverbruik, het toepassen van circulaire materialen en het creëren van een gezond binnenklimaat.

Thuis voor inwoners en medewerkers

Uiteraard was er niet alleen aandacht voor duurzaamheid, maar ook voor de mens. Door alle diensten op een centrale locatie samen te brengen ontstaat een uitvalsbasis voor dienstverlening en een herkenbaar ‘thuis’ voor zowel inwoners als medewerkers. Dit laatste was extra belangrijk omdat Krimpenerwaard een fusiegemeente is. Daar komt bij dat een kwalitatief hoogwaardige, gezonde én duurzame werkomgeving de aantrekkelijkheid als werkgever verhoogt. Want zeker sinds de coronaperiode stellen mensen hoge eisen aan hun werkplek. Andere criteria die een rol speelden in de scenariostudie waren de toegankelijkheid en bereikbaarheid voor inwoners en medewerkers, en het bevorderen van de kwaliteit van de dienstverlening. Door efficiënt te werken zonder reistijdverlies zet de gemeente cruciale stappen naar een toekomstbestendige organisatie.

Een thuis voor inwoners en medewerkers: duurzaamheid en de mens centraal

Naast de nadruk op duurzaamheid werd ook de mens niet uit het oog verloren. Door alle diensten op één centrale locatie samen te brengen, ontstaat een herkenbaar ‘thuis’ voor zowel inwoners als medewerkers. Dit was van extra belang omdat Krimpenerwaard een fusiegemeente is. Een kwalitatief hoogwaardige, gezonde en duurzame werkomgeving verhoogt bovendien de aantrekkelijkheid als werkgever, zeker sinds de coronaperiode waarin mensen hogere eisen aan hun werkplek stellen.

Andere criteria die een rol speelden in de scenariostudie waren de toegankelijkheid en bereikbaarheid voor zowel inwoners als medewerkers, en het bevorderen van de kwaliteit van de dienstverlening. Door efficiënt te werken en reistijdverlies te minimaliseren, zet de gemeente cruciale stappen richting een toekomstbestendige organisatie.

Het Nieuwe Gemeentehuis als motor voor Duurzame Ontwikkeling

Het nieuwe gemeentehuis van Krimpenerwaard wordt goed bereikbaar buiten het stedelijk gebied gebouwd, grenzend aan een deel van het Natuurnetwerk Nederland (NNN). Natuurinclusief en klimaatadaptief bouwen staan centraal bij de bouw en inrichting van het gebouw en de omliggende ruimte, inclusief de entree en parkeerplaatsen. Hierdoor zal het gebouw harmonieus opgaan in het natuurlijke landschap van het NNN-gebied.

Bovendien fungeert het nieuwe gemeentehuis als aanjager voor de transformatie van de omliggende agrarische gronden naar een natuurgebied met ruimte voor biodiversiteit. Dit was een van de redenen waarom de Provincie Zuid-Holland planologische goedkeuring verleende voor de bouw. Het bestemmingsplan is inmiddels goedgekeurd.

Het nieuwe, centraal gelegen gemeentehuis biedt daarnaast mogelijkheden om in te spelen op andere maatschappelijke behoeften. Vier gemeentekantoren in de dorpskernen komen vrij, wat kansen biedt voor herontwikkeling in de vorm van woningbouw, detailhandel en maatschappelijke voorzieningen. Hiermee wordt tegemoetgekomen aan een sterke behoefte vanuit de samenleving.

Koploper met lef

Met circulaire bouw toont de gemeente Krimpenerwaard lef, aldus Michiel Otto (directeur HEVO). De constructie bestaat niet alleen uit hout en andere natuurlijke materialen met een lage CO2-uitstoot, maar ook uit elementen die geoogst worden uit regionale donorgebouwen en zo een tweede leven krijgen. In 2025 opent het nieuwe gemeentehuis haar deuren. Vanaf dat moment beschikt de gemeente Krimpenerwaard over het meest duurzame en circulaire ‘huis voor de gemeente’ van Nederland. Een koploper dus, die andere organisaties de route wijst naar een duurzame samenleving tegen 2050.

www.hevo.nl | 073- 6 409 409  | info@hevo.nl

auteur: Michiel Otto (directeur HEVO)

[keynewssuriname]

Eénpartijstelsel in Suriname in de maak?

In een eenpartijstelsel heeft slechts één politieke partij het voor het zeggen. Het valt onder een vorm van dictatuur. Die partij bepaalt het beleid van het land en controleert alle benoemingen–van hoog tot laag. Vaak bestaan er wel andere partijen, maar die hebben niet veel in te brengen en zijn loyaal aan de heersende partij. Ze dienen vooral om bepaalde groepen uit de samenleving te binden en te controleren. De hoogste machthebber in een eenpartijstelsel is de partijleider, die in meer of mindere mate rekening moet houden met de andere leden in de top van de partij. De VHP wil de alleen macht voor de komende decennia. Je kunt dit concluderen doordat de laatste 4 jaar de democratie waarde ernstig zijn aangetast en we opmars maken naar een volledige dictatuur. Men houdt zich niet aan wetten, wetten zijn al aangepast zodat de president met een kleine groep meer macht naar zich toe kan trekken. De bevolking wordt onderdrukt, de vrije media is al ernstig aangetast, we gaan van het ene corruptieschandaal naar het andere en de president slaat zichzelf op de borst hoe goed hij het heeft gedaan wat een vorm van zelfverheerlijking is. Allemaal kenmerken van een dictatuur. Het gaat in de aankomende verkiezingen niet meer om de grootste politiek concurrent, de NDP uit te schakelen, die dekolonisatie in haar visie heeft staan. De politieke partijen die met de VHP zijn meegegaan in het liberaal rekolonisatie beleid komen op de koffie aanstaande verkiezingen. Het is namelijk absoluut niet denkbaar dat diverse Politieke Partijen uitgesloten gaan worden voor de komende verkiezingen door de grootste regeringspartij. Zoals ABOP/PL, NPS, PALU, NDP etc. De juristen zitten hiervoor al klaar. Het “Westen” zal dit gegeven ondersteunen met als doel zichzelf economisch te verrijken met o.a. de Surinaamse olie en goud voorraden. Je ziet de voorbereidingen van dit duistere scenario langzaam realiteit worden. Een bekend voorbeeld van een eenpartijstelsel was PRI te Mexico die voortkwam uit een revolutiepartij. Tot begin jaren 70 was de situatie in de politiek en in het land stabiel, wat de heerschappij van de PRI de bijnaam ‘perfecte dictatuur’ opleverde. Zeker in vergelijking met andere Zuid-Amerikaanse landen floreerde Mexico, dat geen last had van revoluties en opstanden. Ook de economie bloeide, onder andere door het geld dat de PRI besteedde aan het creëren van werkgelegenheid en het nationaliseren van de olie-industrie. Dit zogenaamde ‘Mexicaanse Wonder’ betekende onder meer een verdubbeling van het Bruto Nationaal Product per hoofd van de bevolking en gaf een veel hogere levensverwachting voor de Mexicaanse bevolking. Alleen fraude en corruptie werd hun nekslag. In 1968 begon de eerste massale kritiek op het bewind van de PRI zich te manifesteren. Dit gebeurde naar aanleiding van het zogenaamde bloedbad van Tlatelolco, op 2 oktober 1968. Hierbij werden 250 studenten vermoord omdat ze tegen het bewind demonstreerden. Verkiezingen waren een formaliteit, elke zes jaar werd een nieuwe PRI-kandidaat als president gekozen. Tot de jaren 90 moest de PRI-verkiezingsuitslagen manipuleren en fraude plegen om als winnaar uit de bus te komen. Vrije, eerlijke en geheime verkiezingen vormen een belangrijk verschil tussen democratieën en dictaturen. Toch organiseren dictatoriale regeringen vaak verkiezingen. Alleen: ze zijn niet vrij, eerlijk en geheim. Waarom dan toch die verkiezingen? Daar zijn drie redenen voor te noemen:  Dictatoriale regimes willen op deze manier verhullen dat ze dictatoriaal zijn. Verkiezingen zijn een mooi propagandamiddel om net te doen alsof er sprake is van democratie.  Verkiezingen leiden vaak tot verdeeldheid binnen de groep tegenstanders van het regime. Doen we wel of doen we niet mee?  De regering kan zo enig zicht krijgen op de vraag wie loyaal is aan het regime en wie niet. De verkiezingen zijn er dus niet om een democratische structuur op te bouwen, maar om de levensduur van het dictatoriale regime te verlengen. Manipulatie en fraude zijn sleutelwoorden bij verkiezingen in dictatoriale stelsels. De regeringspartijen, en niet te vergeten de NPS, hebben internationaal systematisch gesuggereerd dat de 26 zetels die de NDP behaalde heeft plaatsgevonden in een dictatuur van een éénpartijstelsel. (Net zoals in Mexico) De President heeft namelijk herhaaldelijk in het buitenland aangegeven dat hij in 2020 de democratie en de rechtstaat te Suriname heeft hersteld. Iedereen in Suriname weet dat de NDP die 26 zetels met eerlijke democratische verkiezingen heeft binnengehaald. Het volk stond achter het beleid van Bouterse I. Nu wordt het zichtbaar waarom die desinformatie naar de grootste politiek tegenstander noodzakelijk was. De VHP wil groeien naar een éénpartijstelsel in Suriname. Santokhi, als voorzitter van de VHP, roept namelijk nu al: Geef me ook 26-28 zetels! We weten als Surinamers dat dit beleid niet door het volk wordt gedragen. Het huidig regeerbeleid is vanaf 2020 niet democratisch meer te noemen, het volk wantrouwt de rechtstaat en daar zijn vele bewijzen voor aan te dragen. De corruptie viert nu hoogtij en de criminaliteit is ernstig toegenomen. Het volk wordt onderdrukt en uitgebuit. De situatie is voor de bevolking onhoudbaar geworden. Veel armoedeproblemen, niet iedereen meer toegang tot gezondheidszorg, onderwijs laat veel te wensen over en veiligheid is niet gegarandeerd voor het volk, op alle punten wat nationale veiligheid maar inhoud. Actieleiders die tegen het regiem in actie komen worden opgepakt, vastgezet en/of ontslagen en in de opstand bij Pikin Saron moesten opgepakte activisten het zelfs met de dood bekopen. Op 17 febr. 2023 zien we dat er met scherp geschoten mocht worden op demonstranten. Daarom kan de VHP met eerlijke verkiezingen nooit hoger komen als maximaal 5 zetels zoals hun eigen onderzoekers dit feit al hebben uitgezocht. Laat staan dat de VHP met eerlijke verkiezingen 26 zetels kan binnenhalen. Laat alle democratische politieke partijen in Suriname dit gegeven als zeer relevant beschouwen. Het politiek gevecht tegen de NDP is slechts een onderdeel van het doel om in Suriname een éénpartijstelsel te kunnen bewerkstelligen door de VHP. De VHP zal wel andere partijen om zich heen accepteren als deze achter het doel staan om een éénpartijstelsel voor de VHP te bereiken. En gaat dit niet goedschiks, dan maar kwaadschiks. De President gaf bij zijn inauguratie zelf al aan dat hij de eerste 15 jaar die zetel niet zou afstaan. Een gewaarschuwd mens telt voor twee. Marie-Louise Vissers advies, consultatie en politiek development bureau Mawini. mawinisuriname@gmail.com Bronnen:  ProDemos: wat is dictatuur?  Wikipedia: Institutioneel Revolutionaire Partij  Geschiedenis van de Institutioneel Revolutionaire Partij in Mexico. https://isgeschiedenis.nl/nieuws/geschiedenis-van-de-institutioneel-revolutionaire-partij-in-mexico  VHP: “Armoede is een keus van het volk” 29 aug 2023 ware tijd https://dwtonline.com/vhp-armoede-is-een-keus-van-het-volk/  President Santokhi kondigt bijzondere maatregelen aan, 17 Feb 2023, Starnieuws.  Dodelijke slachtoffers Pikin Saron door politiekogels waren 'weerloos: ABC Online Nieuws - 17 februari 2024 https://www.youtube.com/watch?v=H-7Zhpahuy8  VHP vraagt wederom om regeermacht in 2025  Gepubliceerd door ABC Redactie op 29 April 2024: VHP vraagt wederom om regeermacht in 2025 https://abcsuriname.com/vhp-vraagt-wederom-om-regeermacht-in-2025/  Het is precies vier jaar geleden is dat de Algemene Vrije en Geheime Verkiezingen plaatsvonden. May 11, 2024, United news, https://unitednews.sr/vhp-wil-minimaal-28-zetels-in-2025-om-beter-uit-de-verf-te-kunnen-komen/  Nieuwe president Suriname heeft vertrouwen in de toekomst, Parool 16 juli 2020. live meekijken met het officiële moment.  Regering moet zich schamen voor toenemende criminaliteit, 04 May 2024, 17:02 Starnieuws.   Read the full article

[jurjenkvanderhoek]

GRONDWERKEN EN BOOMSCHRIFT IN KUNSTLOKAAL

Uit de grond van Hein van Delft groeit het bos van PJ Roggeband als eerbetoon aan het gedachtengoed van Louis le Roy in Kunstlokaal No.8. Hoe dat zit? Ik als bespreekman ofwel klompbreker zet daarover hieronder een boom op, dat met zoveel woorden bijna een bos is op vruchtbare bodem. Ik ben namelijk geen killer en houdt mijn darlings graag levend.

Van Delft hangt zand aan de wand, aarde aan de muur, en creëert zo een landschappelijke sfeer. Want zodra de mens een horizontale lijn ziet denkt hij dan zij een horizon te zien. Met daarboven de lucht en daaronder de aarde. Maar dat is niet wat Van Delft beoogt. Hij onderzoekt de kleur van de grond, de textuur van de aarde en wat het licht tussen en met de korrels doet. Het is de wisselwerking tussen mens en natuur die hem intrigeert. Als landschapsarchitect was hij al doende met natuurlijke vormgeving. Destijds grote lijnen volgend, het overzicht houdend. Nu gaat hij op de knieën tijdens wandelingen en verzamelt aardelementen, zandkorrels, kleiplakken, veengronden, siltlagen, leembodem en kalkgruis. Van een megazicht naar een macroblik. Met het potten van grondsoorten maakt hij zijn kunst. Nadat hij deze zoden en plaggen heeft gedroogd en gezeefd om ze gerubriceerd te bewaren, kan hij er op een later moment wanneer de inspiratie dat toelaat mee aan het werk. Met messen, troffels en spatels brengt hij de materie puur en ongemengd aan op panelen.

De basale en onorthodoxe grondstof voor zijn materieschilderijen schraapt Van Delft dus van de aarde, steekt ze uit de grond. Een essentieel element dat de vaste, fysieke wereld vertegenwoordigt, dat is aarde. Het vormt de grond waarop we lopen, de aarde waarop we bouwen en de basis voor alles wat groeit en bloeit. Symbolisch staat aarde voor stabiliteit, vruchtbaarheid, groei en een diepe connectie met de materiële wereld. Maar dat Van Delft verschillende soorten grond gebruikt gaat minder diep dan ik hier benoem. Hij blijft aan de oppervlakte om daarmee het terrein van de kunst te verkennen. De kunstenaar zet figuurlijk een voetafdruk in de dunne laag aarde. Die aarde lijkt van weinig waarde, maar krijgt belang en gewicht door het op deze manier te presenteren. Als bouwstof voor kunst, ingrediënt van bezieling.

De werken bezitten het pigment van het bestaan, de aardkleuren die fluctueren tussen diepbruin en zandgeel. De tinten die voorkomen in de aardlagen en zich in de aardkorst naar boven werken, zodat Van Delft deze kan delven. De korsten en plakken op de panelen aangebracht zijn meest borstelig open gewerkt. Of lijken te vergruizen en te korrelen. Ze hangen echter niet als los zand aan elkaar. De opzet in landschappelijke sfeer wordt naast de horizontale lijn nog versterkt door de lagen te groeven, de aarde te ploegen, voren door de akker te trekken. Hoewel hij dus abstracte beelden maakt, schept Van Delft toch een werkelijkheid. De aarde en het zand zijn gegrond, de klei en het veen komen van een specifieke plek. Er is niet zomaar ergens in de achtertuin een spadesteek genomen. Turf uit De Deelen, klei van de Waddenzee, leem uit Italië en zand van de Veluwezoom. De grond heeft echt betekenis voor die exacte plek, waarde voor een specifieke plaats. Die locatie is dan ook genoemd in het bijschrift van de compositie.

PJ Roggeband zet een boom op waardoor ik het bos nog maar nauwelijks zie. In zijn installatie aan de tussenwand in het kunstlokaal toont hij wat een verzameling bomen volgens hem is. Dat is geen samengeschoolde groep stammen of een collectie met bladerdek gekroonde palen. Het is meer dan dat natuurlijke beeld, het kan worden omschreven in stemmingen en sferen. Het archief dat Roggeband uit boekfragmenten, magazineplaten en persoonlijke uitspraken van derden heeft opgebouwd zijn door hem aangevuld met eigen bevindingen, tekeningen en schetsen, kleine schilderijen. Uit dat geheel aan losse elementen heeft hij een hangend bos samengesteld en Boomschrift genoemd.

De installatie is een verzameling met een bosrijke sfeer, dat tevens als handleiding of beter handreiking voor de creatie van een bos 2.0 in een versteend deel van de leefomgeving kan dienen. Hij zet een boom op als een meervoudige collage. In dat samenraapsel van indrukken verantwoordt hij zichzelf, geeft uitleg aan hoe het zo is gekomen en verdedigt zijn standpunt. Naast beeldende indrukken zijn tekstuele impressies tevens van even groot belang in de uitdrukking van Roggeband. Zijn boomhoge collage heeft naast schetsen en schilderwerken een keur aan teksten die op een schilderachtige manier op papier zijn gezet. Papier, in eerste aanvang onderdeel van de boom. Houten plankjes, teruggeven aan het geheugen van de boom.

De kunstenaar PJ Roggeband heeft een voorliefde voor woorden van elf letters. De elfchivaris brengt deze, met hulp van vrienden en volgers, samen op een Facebookpagina. Stel je jezelf daarop scherp dan blijken er honderden woorden met elf letters te zijn. VanDalewoorden, maar ook schijnbaar bedachte woorden. Veel van deze elfletterige woorden vind ik terug in de installatie in het kunstlokaal. Kunstlokaal, elf letters. Boomschrift, elf letters. Grondwerken, elf letters. LouisGleRoy, elf letters. De naam Le Roy is onlosmakelijk verbonden aan de ecokathedraal. Ooit daar zelf aan begonnen, hij legde de eerste steen, wordt het bouwwerk tijdens zijn leven en na zijn sterven verder uitgebouwd door stapelende vrijwilligers. Het is een bouwwerk van steen, waar geen dak op zal komen. Er zal nooit worden gezegd: nu is het klaar, de kathedraal is af. Er zal in de eeuwigheid worden door gestapeld met de natuur als levend dak. Het gedachtengoed van Le Roy, zijn filosofie en werken, wordt gepresenteerd in Museum Heerenveen. De expositie in Kunstlokaal No.8 is in deze uitvoering een satelliet van het museum. Niet zo verwonderlijk, want eigenaar Marcel Prins is bouwmeester van de ecokathedraal. Dat landgoed in Mildam ligt halverwege tussen de beide tentoonstellingen in, reden er op de terugweg dan wel de heenweg even langs te gaan. Warm aanbevolen!

GRONDWERKEN en BOOMSCHRIFT. Kunst van Hein van Delft en PJ Roggeband bij Kunstlokaal No.8, Schoterlandseweg 55 in Jubbega-Schurega. Van 26 oktober t/m 17 november 2024.

[shopifyhelpp]

Udforsk fordelene ved Shopify Webshop

I den travle verden af ​​e-handel, hvor virksomheder kæmper om opmærksomhed og kundeloyalitet, er det ikke til forhandling at have en robust online tilstedeværelse. Gå ind i Shopify Webshop — en kraftfuld platform, der giver iværksættere mulighed for at skabe fantastiske onlinebutikker med lethed. I denne omfattende guide dykker vi dybt ned i de utallige fordele ved Shopify Webshop og forklarer, hvorfor det er det foretrukne valg for virksomheder verden over.

Understanding Shopify Webshop:

Før vi dykker ned i dets fordele, lad os forstå essensen af ​​Shopify Webshop. I sin kerne er Shopify Webshop en alt-i-én e-handelsløsning, der giver virksomheder mulighed for at designe, oprette og administrere deres onlinebutikker uden besvær. Uanset om du er en spirende iværksætter eller en erfaren virksomhedsejer, tilbyder Shopify Webshop Laten Bouwen værktøjerne og funktionerne til at bringe din vision ud i livet.

Problemfri opsætning og tilpasning:

Rejsen med at bygge en netbutik begynder med at etablere et robust fundament. Med Shopify Webshop er denne proces ikke kun strømlinet, men også enormt tilpasselig. Fra at vælge et visuelt tiltalende tema til at tilpasse layoutet, så det passer med din brandidentitet, tilbyder Shopify Webshop enestående fleksibilitet. Uanset om du er en kodningsguide eller nybegynder, sikrer den intuitive grænseflade, at alle kan skabe en fantastisk webshop uden at svede.

Omfattende app-økosystem:

En af de iøjnefaldende funktioner i Shopify Webshop er dets omfattende app-økosystem. Med tusindvis af apps tilgængelige i Shopify App Store, kan virksomheder forbedre deres butiks funktionalitet med blot et par klik. Uanset om du ønsker at optimere SEO, strømline lagerstyring eller integrere med tredjepartstjenester, er der en app til ethvert behov. Denne alsidighed giver virksomheder mulighed for at skræddersy deres onlinebutikker til at opfylde deres specifikke krav og være på forkant med konkurrenterne.

Sømløs integration med betalingsgateways:

I e-handelens verden er problemfri betalingsbehandling altafgørende. Shopify Webshop udmærker sig i dette aspekt ved at tilbyde problemfri integration med et væld af betalingsgateways. Uanset om du foretrækker PayPal, Stripe eller en hvilken som helst anden betalingsprocessor, sikrer Shopify Webshop en smidig købsoplevelse for dine kunder. Desuden kan virksomheder med dens indbyggede betalingsløsning — Shopify Payments — nemt acceptere betalinger, mens de nyder godt af konkurrencedygtige transaktionsgebyrer.

Mobiloptimeret oplevelse:

I en tid, hvor mobilhandel er i fremmarch, er det uundværligt at have en mobiloptimeret webshop. Heldigvis forstår Shopify Webshop dette behov og sikrer, at din netbutik ser ud og fungerer fejlfrit på tværs af alle enheder. Uanset om dine kunder surfer på deres smartphones, tablets eller stationære computere, vil de nyde en problemfri shoppingoplevelse og derved øge engagementet og konverteringsraterne.

Robust analyse og indsigt:

Datadrevet beslutningstagning er kernen i succesrige e-handelsprojekter. Shopify Webshop udstyrer virksomheder med kraftfulde analyser og indsigter til at spore deres præstationer, forstå kundeadfærd og identificere områder for forbedring. Fra sporing af salgstendenser til analyse af trafikkilder til overvågning af konverteringsrater giver det indbyggede analyse-dashboard uvurderlig indsigt, der giver virksomhederne mulighed for at optimere deres strategier og skabe vækst.

Skalerbarhed og pålidelighed:

Efterhånden som din virksomhed vokser, bør din netbutik også vokse. Shopify Webshop tilbyder skalerbarhed og pålidelighed, hvilket sikrer, at din butik nemt kan håndtere øget trafik og transaktioner. Uanset om du oplever en pludselig stigning i salget i højsæsoner eller udvider dit produktkatalog, kan Shopify Webshops robuste infrastruktur imødekomme dine skiftende behov uden at gå på kompromis med ydeevne eller sikkerhed.

Konklusion:

Afslutningsvis fremstår Shopify Webshop som en formidabel allieret for virksomheder, der ønsker at etablere en stærk online tilstedeværelse og trives i det konkurrenceprægede e-handelslandskab. Fra dens sømløse opsætnings- og tilpasningsmuligheder til dets omfattende app-økosystem og robuste analyser tilbyder Shopify Webshop et væld af fordele, der giver virksomheder mulighed for at få succes. Ved at udnytte kraften i Shopify Webshop kan virksomheder bygge fængslende onlinebutikker, engagere kunder effektivt og drive bæredygtig vækst i den digitale tidsalder. Så begynd din rejse til e-handelssucces i dag med Shopify Webshop ved roret.

[judocritics]

GSL Qazaqstan Barysy (Kaz; day-2/3): Gaby & Sami voorzeker zwaar ontgoocheld...

(10/12-May-2024)

>> 2024 GSL Qazaqstan Barysy (Astana, Kaz): results ijf.org

/-63kg

Alessia Corrao (°02; /-63kg; 74° WRL): out (0 own) - 1/16-fin: niet alleen op papier, maar ook op de mat bleek Dena Pohl (°99; Ger; 45° WRL; 2x 3°EK u21/-63kg) dus een sterkere tegenstandster. Bovendien behaalt de 24-jarige Duitse hier zelfs haar beste senior resultaat ooit, en pakt brons op deze GSL, beter dan haar 5°-plaats begin maart in Tashkent (Uzb). Toch een sterke wedstrijd van Alessia; ze komt iets voorbij halfweg achter met sumi-gaeshi, maar herstelt dat in de laatste minuut met soto-makikomi; uiteindelijk wint Pohl met uchi-mata na 5'05"min.

/-70kg

Gaby Willems (°97; /-70kg; 30° WRL): out (0 own) -1/16-fin: Celinda Corozo (°98; Ecu; 39° WRL) blijkt een krachtige judoka te zijn die met regelmaat seoi-nage uitvoert en daarmee Gaby verhindert háár geliefkoosde judo te etaleren. Ze moet er zelfs een shido door incasseren, want telkens Gaby iets probeert op te bouwen, volgt er een pseudo-aanval van Celinda, die uitmondt in 'maté'. Behoorlijk frustrerend wellicht, en bij een poging om het dan maar te forceren (sneller, met wat minder controle) loopt Gaby op een counter met ura-nage (waza-ari, na 2'17"min). Tai-otoshi, harai-goshi, het lukt nooit echt, en ook op grond - waar Gaby thuis is - blijkt Celinda alles goed gesloten te houden. Geen doorkomen aan, en na 4'min uit het tornooi. Een kamp tegen Lara Cvjetko (°01; Cro; 6° WRL) zal er dus nooit komen. De Croatische opvolgster van Barbara Matic zal overigens ook niet scoren tegen Corozo, maar wel winnen op shido (00s0/00s3). Cvjetko verliest uiteindelijk de finale (met ura-nage) tegen een verrassende Tais Pina (°04; Por; 36° WRL), een junior dus; nu ja, ze werd dit jaar, als 19-jarige, 5° GSL Paris en 2° GSL Antalya. Als ze goed scoort op het WK, heeft ze kans op een Olympische kwalificatie !

/-90kg

Sami Chouchi (°93; /-90kg; 35° WRL): out (0 own) -1/16-fin: tegen laatstejaars junior Mamedaly Achyldyyev (°04; Tkm; 73° WRL): vorig jaar 2x op het podium van een WCup, en dit jaar telkens één overwinning op 3 GSLs (Tashkent, Tbilisi, Dushanbe). "Sami, il faut que tu travailles !" riep Cédric Taymans vanaf de stoel, en dat deed hij uiteindelijk ook, maar na 2'36"min staat hij wel 00s2/00s1 achter, en dat houdt altijd risico's in, vooral tegen een fysiek sterke tegenstander. Een 'valse aanval' met 2 shido's achter je naam is nooit zo bedoeld, maar eens men wat moe wordt, wordt het door de scheids wél vaak zo geïnterpreteerd, en dat scenario had Sami kunnen vermijden door meer alertheid in die eerste minuut... Helaas. Alleen een mirakel op het WK kan hem nog naar Paris leiden, maar dat zie ik persoonlijk niet gebeuren... Een verrassende Edward Trippel (°97; Ger; 41° WRL) verslaat Komronshokh Ustopiriyon (°93; Tjk; 18° WRL), wint bovendien de poule van Sami en pakt hier uiteindelijk zilver na een finale tegen de wit-rus Yahor Varapayeu (°96; Blr; 63° WRL), die zelf hier zijn eerste WTour wint, 6 jaar na zilver in Ekaterinburg. Om maar te zeggen dat er toch wel kansen lagen voor Sami....

DE OLYMPISCHE KWALIFICATIE: Volgens mijn bescheiden mening gaat België dus 4 judoka's afvaardigen naar de Olympische Spelen, net zoals in Tokyo:

Matthias Casse (°97; /-81kg; 1° WRL)

Toma Nikiforov (°93; /-100kg; 19° WRL)

Jorre Verstraeten (°97; /-60kg; 22° WRL)

Mina Libeer (°97; /-57kg; 25° WRL)

Ten opzichte van Tokyo, vervangt Mina /-57kg, Charline Van Snick /-52kg. Vooral Wallonië had op meer kunnen hopen, maar helaas dus geen Gaby, Sami en geen... Umayev.

[rotterdamvanalles]

Plein 1953 in Pendrecht, 15 juli 1961. 🆕️

Plein 1953 vormt het hart van de wijk Pendrecht en ligt temidden van straten genoemd naar gemeenten getroffen door de watersnood van 1953.

Pendrecht is genoemd naar een ambacht op het eiland IJsselmonde, ten zuiden van de huidige wijk. Het ambacht Pendrecht was tegen het eind van de achttiende eeuw bijna ontvolkt geraakt (18 inwoners in 1795) en werd in de Franse tijd bij Rhoon gevoegd.

Na de oorlog was er een groot gebrek aan woonruimte in Rotterdam. Bij het bombardement op 14 mei 1940 gingen 25.000 woningen verloren en werden 80.000 mensen dakloos. Tevens had men de verwachting dat de bevolking explosief zou gaan groeien. De opgave was dus nieuwe wijken te bouwen met genoeg woningen voor de toekomst. Een van de gevolgen hiervan was dat hoogbouw in Pendrecht een belangrijke rol zou gaan spelen.

De stedenbouwkundige Lotte Stam-Beese kreeg de opdracht de wijk Pendrecht te ontwerpen. Het was een vooruitstrevende gedachte om woningen te ontwerpen waar gezinnen over 3 tot 4 slaapkamers met een aparte woonkamer zouden kunnen beschikken, voor grotere gezinnen vaak met een eigen tuintje.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.