#roddel

[erikvelema]

Teleurgesteld in mensen?

[kittykattymwah]

I just had the chance to read, The Sleeper and the Spindle by Neil Gaiman and illustrated by Chris Riddell and by gosh I'm so in love with the story and art. I wanna cosplay The Queen so much! i just need to grow my hair out.

She's so pretty I'm??!!!!!

[blogger-theo-herbots]

Mijn Droomhuis ||My Dreamhouse

Mijn DroomhuisDagelijkse schrijfopdracht WordPressSchrijf over je droomhuis.Heb ik ooit gehad, maar ben het verloren, lees het verhaal hier beneden Click on the link to translation From Dutch to English Door hard werken en zwoegen heb ik ooit mijn droomhuis gehad. Een oude boerderij gelegen bovenop het hoogste punt van Het Hageland met een prachtig zicht op De Velpevalei aan de ene kant en…

[blueberries-muffins]

Woensdag 20 julie 2016

ja, dus nu is het zeker ik ben niet regelmatig in't schrijven.....

maar bon jij moet ermee leven, ik ni meer =) ^^.

Vraag je maar niet af wat ik op 18/04/2016 wou schrijven.

Want nu al weet ik het ni meer....

dus jij (ouwe ik :)) Probeer er maar niet aan te denken....

Hé... nu ik over de datum nadenk.... ik denk dat het de eerste dag van GWP was.... ja! nu weet ik het weer!:

-> het was de eerste avond van gwp. en ik wou iets in dit pracht van een boek schrijven <3.

maar natuurlijk wanneer je écht iets wilt schrijven weet je niet waar je moet beginnen.

Trouwens GWP was Supertof!

Until Wednesday toen de andere keidebiele roddels verspreidde dat ****** een racist was .... =). Bon ik weet niet wat onze relatie met ****** binnen een paar maanden of jaren zal zijn.... Maar ze is een kei goeie vriendin!!!

Alles wat thuis gebeurd kan ik bij haar kwijt!! En daarom is ze ook zo'n goede vriendin dat ik nu per sms ga zeuren over de ruzie's met mama of er onze Pauze's mee verknoei... ze luistert écht en geeft advies, ook al helpt die ni altijd.

het helpt toch enorm.... op een eerder morele manier. ik weet dat ik haar zoals de andere kan vertrouwe en da ik al men gezeur en gezaag kan toevertrouwen zonder angst!

(by the way, als je Alzeimer hebt als je dit lees Kheb het over: ******, *****, ****, ****, ******)

over Gwp.... tja 'twas echt te gek tot dat ik donderdag namidag een ongeluk had bij het mountainbiken

het ongeluk zelf kan ik me ni meer herinneren...... En daarom zal ik het ook nooit, maar ook nooit vergeten!!

grappig hé?? .... Ik zal me altijd iets herinneren wat ik me niet meer kan herinneren ..... =)

maar bon.....

Daarom zijn wij dus ook zooo fantastisch !!! !!! !!! !!!

ook al heb ik later waarschijnlijk Alzeimer . . . . . . .

~to be continued .~ . .

[jansiemons]

Ode aan de Leie - Leiestreek

Ode aan de 'Leie', dat kronkelende wonder dat door onze gemeente stroomt is meer dan een simpele rivier. Het is de natte versie van een komedieshow, compleet met een cast van eenden, vossen, ganzen, eekhoorns, en dorpelingen die soms zo gek zijn dat ze je oma aan het lachen zouden maken, zelfs zonder haar kunstgebit. In ons knotsgekke kunstenaarsdorp Latem en Deurle, waar zelfs de standbeelden een mening hebben, zijn we er dol op!

Neem de eenden, bijvoorbeeld. Deze watervogels waggelen rond alsof ze de geheime koningen van ons kunstenaarsdorp zijn. Ze voeren hun dagelijkse show op met meer drama dan een gemiddelde soapserie. "Wak, wak," zeggen ze, wat waarschijnlijk betekent: "Heb je het laatste roddel gehoord over die gans met de rare veer?"

Over ganzen gesproken, deze majestueuze creaturen zijn de zelfbenoemde beveiliging van de Leie. Met hun strenge blikken en oorverdovende gekakel laten ze iedereen weten dat ze de baas zijn. Ze patrouilleren langs de oevers als een leger generaal op een missverkiezing, altijd klaar om in te grijpen als een vos iets te brutaal wordt.

En de vossen! Onze rode charmeurs slenteren bij schermering door het dorp alsof ze de rode loper op de Oscars bewandelen. Ze zijn de James Bonds van de dierenwereld, altijd op zoek naar een spannend avontuur of om de dorpskat achterna te zitten. Hun vacht glanst in het avondlicht, en hun ogen schitteren met een ondeugende twinkeling die zegt: "Ik ben hier voor de show, mensen."

En dan zijn er de eekhoorns, de onbetwiste stuntmannen in de bomen rond Leie. Deze pluizige daredevils springen van boom naar boom alsof ze auditie doen voor Cirque du Soleil. Ze verbergen nootjes op plekken waar zelfs Indiana Jones niet zou zoeken, en hun acrobatische toeren zorgen voor meer "oohs" en "aahs" dan een vuurwerkshow op Oud en Nieuw.

Maar laten we de échte helden niet vergeten: de dorpelingen van Latem en Deurle. Deze kleurrijke karakters schilderen, beeldhouwen of kletsen alsof hun leven ervan afhangt. Ze zijn net zo divers als de kunstwerken die ze maken, van de stille genieën die een meesterwerk creëren met een kwast, tot de gezellige babbelaars die elke eend een naam hebben gegeven.

13 juli 2024.

[wildbeautifuldamned]

8 Roddell Stain Glass Window Panels 12x9 Leaded Blown Amber Medallion Antique ebay HOOSIER ANTIQUES

[hour-glass-34]

Roddell J. Jr.

[erikvelema]

Ik zegen je helemaal in elkaar!

[hafffff]

"Volgende maand wordt het rustiger," zeggen we, elke maand

(Een pleidooi om rustiger aan te doen in de culturele sector)

Het gaat niet goed met mijn vrienden. Of met mij, trouwens. De afgelopen tijd komen ze er één voor één bij uit dat ze overspannen zijn en het liefst gister nog hun werk moeten afschalen of stopzetten. Ook voor mij is overspannenheid een schrikdraad waar ik telkens een schok van krijg, een paar stappen terug neem en een paar maanden later weer m’n vingers aan brand. Het overvalt ze en het overvalt mij ook. Hoe hebben we dit niet zien aankomen? Omdat we allemaal in de culturele sector werken wordt werk uitvoerig besproken, alle nieuwe opdrachten, tips, advies, roddels. En de werkdruk of -stress die we ervaren is in deze gesprekken vaak aan de orde van de dag. We hadden het dus aan kunnen zien komen, achteraf gezien. Maar stress op onze werkplekken ervoeren we als een onvermijdelijke en onveranderlijke factor waar we het maar mee moesten doen, dan dat het alarmbellen af liet gaan.

In eerste instantie denken we dan ook dat het aan onszelf ligt, zoeken we heil in het aanpassen van onze werktijden, beter structureren of simpelweg proberen accepteren dat het zo chaotisch en stressvol verloopt. Maar het ligt niet aan ons. Of tenminste - de culturele sector trekt wellicht relatief sneller mensen aan die creatief, ambitieus, dromerig en mensgericht zijn, die out of the box denken en goed gedijen in weinig structuur en informele sfeer. Wat de culturele sector ook is - een ongestructureerde, chaotische maar gedreven bedoeling, waarin je team of samenwerkingspartners of mede-makers zowel je netwerk, collega’s, concurrenten als je vangnet zijn. Als people pleaser, perfectionist of creatief brein zonder duidelijke grenzen delf je al snel het onderspit. Maar in plaats van dat we de werklast zo inrichten dat mensen die vanuit intrinsieke gedrevenheid in de sector terecht komen hun krachten en enthousiasme zo kunnen inzetten dat ze elkaar vicieus versterken, gaan deze mensen er snel aan ten onder dat veel van deze goedbedoelde energie verloren gaat in het werkproces. We bedenken ons nu pas: misschien stappen we door het type werk eerder in onze valkuilen, maar aan wie ligt dat?

Mijn vrienden en ik zijn niet de enige. We kennen allemaal verhalen van collega’s en andere bekenden uit de culturele sector die een burn-out hebben gehad, recent uitgevallen zijn of voor wie het hoogstwaarschijnlijk een kwestie van tijd is. Het is eerder regel dan uitzondering. En hoewel er steeds meer terechte algemene aandacht is voor burn-out en zeker ook specifiek in de culturele sector, staat vooral centraal hoe deze individuele uitval niet een collectief probleem wordt: hoe je het herkent en het voor kan zijn en dus kan blijven werken, of als het al te laat is hoe een herstelproces gaat, wat een arbo-arts is en wanneer je terug aan het werk kan. Om vervolgens weer aan het werk te gaan precies onder dezelfde omstandigheden waarin het mis ging.

Waar komt die drang vandaan om koste wat kost door te gaan? Er zijn meerdere factoren. Torenhoge ambities en artistieke plannen gaan samen met weinig geld en weinig tijd, waardoor je je als maker of organisatie helemaal uit de naad werkt voor 20 euro per uur (excl. btw en reiskosten) om het allemaal voor elkaar te krijgen. Omwille van artistieke plannen wordt voorgenomen rust telkens uitgesteld. Na deze deadline, die ene aanvraag, deze reeks voorstellingen, of in ieder geval even volhouden tot de vakantie. “Volgende maand wordt het rustiger”, zeggen we, elke maand. Dat is zeker niet uniek voor de culturele sector, ook de zorg en onderwijs staan onder druk, en in heel Nederland heeft überhaupt 1 op de 6 ondernemers burn-out klachten. Al helemaal in de culturele sector wordt de grind verheerlijkt: je doet het toch omdat je het leuk vindt? Omdat je geen klap verdient, moet je wel passie-gedreven zijn, en de maatschappelijk gangbare werktijden van 9 tot 17 zijn hier sowieso al diffuus. Daarnaast hebben we de maatschappelijke wind niet mee. Of zeg maar gerust tegen. Kunst en cultuur wordt stelselmatig weggezet als linkse hobby: de onzorgvuldige bezuinigingen van een ongevoelige Halbe Zijlstra en de gevolgen daarvan worden nog steeds aangehaald, en in de huidige politieke plannen van de grootste maar gelukkig niet de enige partij worden alle subsidies simpelweg doorgestreept. We moeten nog maar zien of dat gaat gebeuren, maar dat het überhaupt al een optie is dit voor te stellen en dat het zo’n grote groep mensen er niet van weerhoudt alsnog erop te stemmen (los van de andere, bizarre voorstellen in het partijprogramma), is niet in ons voordeel. Cultuur blijft een ondergeschoven kindje, en er wordt sinds jaar en dag hard gewerkt om dat tij te keren. Te hard: die blijvende bewijsdrang zorgt ervoor dat we over de kop gaan. Maar vooralsnog zullen kunst en cultuur in die ondergewaardeerde positie blijven en daar zullen we nu mee moeten werken. > deel 2

[blogger-theo-herbots]

Familiebanden na leugens en geruchten: hoop op herstel ||Family ties after lies and rumors: hope for recovery

Familiebanden na leugens en geruchten 1)Leugens en roddels die mijn eerste vrouw geloofde, Familiebanden na leugens en geruchten leidden tot het einde van een huwelijk van 26 jaar en resulteerden in het verlies van al mijn bezittingen waar ik mijn hele leven voor had gewerkt. Het was een donkere periode in mijn leven, een tijd waarin ik alles wat ik dierbaar was, kwijtraakte. Maar ondanks de…

[robbe-nederlandse-held7]

Het Koninklijk Huis van Herman koch recensies

Recensie 1: van Pieter Jan: https://www.hebban.nl/recensie/pieter-jan-over-het-koninklijk-huis

Recensie 2: van Sam de Wilde: https://www.standaard.be/cnt/dmf20220923_97034825#:~:text=In%20zijn%20nieuwe%2C%20onverwacht%20gedropte,schaamstreek%20van%20de%20Europese%20royalty.&text=Herman%20Koch%20neemt%20je%20in,erogene%20zones%20van%20koningin%20Máxima.

Recensie 1 reactie

Ik zal maar meteen beginnen met het vermelden van mijn standpunt, ik ben het compleet oneens met de recensie van Pieter Jan. Pieter Jan vermeld dat hij vindt dat het boek “niet leuk is “en “mee snoept” van alle roddels. Sowieso denk ik dat “niet leuk” er subjectief is, ik vond het boek namelijk erg vermakelijk juist omdat het gebruik maakt van bestaande roddels. Een voorbeeld hiervan is de correlatie tussen Prins Karl (fictioneel) en Prins Claus (echt bestaan). Een van de grotere schandalen van het Nederlands koningshuis was de achtergrond van meerdere aangetrouwde familie leden. Prins Karl in het boek is een Duitse man van hoge komaf die in de tweede wereldoorlog voor het Duitse leger heeft gediend en ook lid was van de NSDAP. Dit was ook het geval met Prins Claus in het echt die precies dezelfde achtergrond had. Ik vond dat de toevoeging van dit karakter veel goeds deed voor het verhaal omdat het boek hierdoor realistischer werd. Dus hoewel Pieter Jan dit niet goed vindt, vind ik het een verbetering. 

Ook vermeld Pieter Jan dat hij vindt dat het boek weinig tot geen diepgang heeft. Hoewel ik het eens ben met die conclusie denk ik dat Pieter Jan het doel hiervan niet in ziet. Ik ben er namelijk van overtuigd dat dit opzettelijk door Herman Koch is gedaan. De oppervlakkigheid van het boek weerspiegeld volgens mij de oppervlakkigheid van het koningshuis.

Het laatste kritiek punt van Pieter Jan is dat de afloop van het boek voorspelbaar zou zijn. Hier ben ik het helemaal niet mee eens. Hoewel erdoor heen het boek bepaalde elementen van de afloop vermeld worden en er een opvoerende druk is. Was het einde onvoorspelbaar ook omdat de karakters handelde op manieren die niet standaard zijn. Je zou kunnen zeggen dat de karakters uit karakter gingen. 

 

Recensie 2 reactie

Ik ben het eens met deze recensie, Ten eerste vermeld Sam de Wilde zijn goedkeuring voor het element werkelijkheid. Dit element vond ik ook al erg aantrekkelijk zoals vermeld in de eerste reactie. Zonder de herkenbaarheid zou het gewoon een oppervlakkig, leeg en nietszeggend verhaal zijn. Dit element is het puzzelstukje wat dit boek nodig had.

Verder vermeld de recensie ook de correlatie tussen het boek en de serie ‘the Crown’. Aan het begin van het boek keek de koning (Hendrik) naar The Crown op netflix en vroeg hij zich af of hun leven ook interessant genoeg was om een serie over te maken. Beetje bij beetje werd het duidelijker dat Herman Koch dit boek ook als een soap serie geschreven heeft de hoofdstukken zijn namelijk betiteld “aflevering …” vervolgd door een korte samenvatting van wat eraan zat te komen. Als het ware heeft de schrijver dus indirect de vraag beantwoord. Het koninklijk huis is gewoon een netflix drama over een verkloot gezin.

Conclusie

Hoewel ik het compleet oneens ben met de eerste recensie vind ik de tweede veel beter. Ik denk dat de recensie van Pieter Jan iets te subjectief is waar de tweede recensie van Sam de Wilde iets objectiever is. Verder vind ik dat Pieter Jan ook de bedoeling van de roman heeft gemist waar Sam de bedoeling wel inziet. Het is namelijk een satire, de schrijver bespot het koninklijk huis met al hun drama’s en oppervlakkigheid, en doet dit door het boek zo realistisch mogelijk te maken.

[keynewssuriname]

Man veroordeeld na aanval op pandit wegens 'affaire' met zijn vrouw

K.R. werd deze week veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf van 3 maanden en een proeftijd van 2 jaar, evenals een schadevergoeding van SRD 8500 aan de pandit die hij aanviel vanwege vermeende roddels over een affaire met zijn vrouw. De rechter oordeelde dat K.R. opzettelijk het voertuig van de geestelijke had beschadigd door het aan te rijden. Volgens de pandit, die naar de politie stapte en aangifte deed, had hij gedurende één jaar een relatie met de vrouw van K.R., wat resulteerde in wraakacties van de man. K.R. bekende de aanval, maar beweerde dat hij de pandit alleen wilde confronteren met zijn verhalen over een affaire, die volgens hem niet bestond. Hij ontkende echter de man te hebben bedreigd. Tijdens het proces beweerde K.R. dat hij de schade wilde vergoeden, maar dat de pandit het contact uit de weg was gegaan en dat die ook niet was ingegaan op een uitnodiging van de politie om daarover te praten. Hoewel K.R. beweerde dat de schade beperkt was tot SRD 5000 voor het repareren van een portier, vroeg de pandit om een hogere vergoeding van SRD 31.750. Het OM vond het tegen de achtergrond van de omstandigheden, de bereidwilligheid van de beklaagde en mogelijk ook de houding van de benadeelde, billijk om een schadevergoeding van SRD 8500 te vorderen. Read the full article

[vrijaziatisch]

Filmscreening & Panel: het optreden — vier Chinees Nieuwjaar in de Doelen | De Doelen

https://www.dedoelen.nl/nl/agenda/22156/vier-chinees-nieuwjaar-in-de-doelen/filmscreening-panel-het-optreden

Vier Chinees Nieuwjaar in de Doelen!

Naast wat andere activiteiten en workshops kunt u bijvoorbeeld naar de Filmscreening & panel: het optreden zondag 11 februari 2024 13:00-15:00 uur in De Doelen Rotterdam.

"Lin (41) bereidt zich voor op haar solonummer voor de Chinese Nieuwjaarsviering bij haar kerk. Ze wil indruk maken op de gemeenschap, maar haar mentor vindt dat haar uitvoering nog niet echt 'raakt'. Hij adviseert Lin om zich werkelijk open te stellen, maar dat is moeilijk. Als er dan roddels rondgaan over haar zoon die al een tijd niet naar de kerk komt, staat Lin voor een lastige keuze. Blijft ze zich verstoppen of laat ze haar ware zelf zien?"

Na vertoning een paneldiscussie over het onderwerp met Claire Zhou.

[peterpijls1965]

27 januari 2015  · 

Waarom psychopaten en stalkers grappig zijn

Ik had het voorrecht een paar keer psychopaten en stalkers achter me aan te hebben. Ik schrijf voorrecht, omdat ik veel van ze geleerd heb, ook over mezelf.

Achteraf gezien begrijp ik wel waarom ik tijdelijk hun doelwit was. Psychopaten en stalkers hebben een neus voor labiliteit, kwetsbaarheid en ontspoord gedrag bij hun doelwitten. Soms eerder en beter dan hun slachtoffers zelf.

Psychopaten en stalkers hebben altijd gemeen dat ze onder het voorwendsel van de beste bedoelingen bij je binnen proberen te dringen, om je vervolgens maximaal te ontregelen en beschadigen.

Als je weerstand aan ze biedt of ze op afstand zet, ontsteken ze zonder uitzondering in razernij. Altijd zullen ze proberen je vervolgens te chanteren. Met een belastend dossier, zogenaamd compromitterende foto’s of door je omgeving tegen je op te zetten met roddels die een kern van waarheid kunnen bevatten.

Dat lukt in eerste instantie soms vrij aardig. Stalkers en psychopaten kunnen namelijk erg overtuigend overkomen. Bijvoorbeeld door zich neer te zetten als slachtoffers of kasplantjes, of als een soort hulpverleners die alleen maar het beste met je voor hebben.

Ik heb een paar keer de fout gemaakt daar met enige agressie op te reageren. Dodelijke vergissing. Als je boos wordt, weten stalkers en psychopaten dat ze grip op je hebben. Vervolgens zullen ze er alles aan doen die grip te versterken.

Bijvoorbeeld door te proberen je (ex)partner of kind in hun macht te krijgen. Altijd omdat hun eigen partner of kind minder succesvol of intelligent is.

Stalkers en psychopaten hebben steeds gemeen dat ze lijden aan wat de Duitsers zo mooi Schadenfreude noemen. Ze genieten van andermans pijn, vooral als ze die zelf veroorzaakt hebben, liefst door zich voor te doen als modelvriend of zogenaamd goedbedoelende medemens en vervolgens het zoutzuur tevoorschijn te halen.

Stalkers en psychopaten hebben ook altijd gemeen dat ze lijden aan hevige jaloezie en minderwaardigheidscomplexen. Die projecteren en externaliseren ze met groot fanatisme op hun omgeving, liefst op doelwitten waarvan ze denken dat die labiel en chantabel zijn.

Het is interessant om te letten op de partners van psychopaten en stalkers. Dat zijn bijna altijd beschadigde, serviele types. Zeg maar gerust: slaafjes. Ook met hun kinderen is altijd van alles aan de hand.

Die partner-slaafjes dienen om de buitenwereld kond te doen van de voortreffelijkheid van de psychopaat en stalker die hun heerser is. Of om uit te dragen dat de psychopaat en stalker eigenlijk heel zielig is, want slachtoffer van al dan niet verzonnen seksueel misbruik of een kutmoeder (of vader).

Een ander camouflagemiddel van de psychopaat en stalker kan maatschappelijk succes zijn, dat meestal bereikt wordt door ondergeschikten te vertrappen en zich in te likken bij leidinggevenden.

Of het zijn juist medische wrakken die zich een permanente slachtofferrol aanmeten, en van daaruit een spoor van verwoesting aanrichten in andermans levens, bijvoorbeeld door hun slachtoffers voor hun eigen gewin te misbruiken of seksueel te exploiteren.

Zoek altijd dekking voor mensen die constant zeggen: jamaar ik kan er niks aan doen. Of: jamaar ik bedoel het zo goed.

Psychopaten en stalkers hebben een feilloze antenne voor mensen die iets tegen je hebben. Daar sluiten ze dan gelegenheidscongsi's mee. Onder het motto: de vijand van mijn vijand is mijn vriend. Gelukkig vallen die gelegenheidscongsi's na gedane zaken altijd weer uit elkaar. Vervolgens mag ik de betrokkenen graag in het gezicht spuwen. Bijvoorbeeld met een blog.

De tragiek van psychopaten en stalkers is dat ze bijna nooit zelfinzicht of ziekte-inzicht hebben. Dat is inherent aan hun stoornis. Gevangenissen en klinieken zitten vol met seriemoordenaars en seriële oplichters die overtuigd zijn van hun onschuld of slachtofferschap. Daarom zijn stalkers en psychopaten nauwelijks te behandelen: ze zijn intrinsiek gewetenloos.

Het probleem is dat onze maatschappij psychopatengedrag hevig aanmoedigt. Alleen winnaars tellen mee, en het punt is dat de meeste mensen dat niet zijn. Daarom voelen losers en verknipten zich aangemoedigd om te simuleren dat ze winnaars zijn, want ze horen er zo graag bij. En als dat niet lukt, gaan ze werktuigelijk proberen anderen kapot te maken.

Dat mechanisme zie je veel in organisaties. Tijdens functionerings- en voortgangsgesprekken worden werknemers gek gemaakt met onhaalbare targets. Of ze krijgen de klassieke dooddoener te horen dat ze niet goed communiceren.

De managers die dit onheil aanrichten, worden niet zelden op hun beurt weer opgejaagd door directeuren en aandeelhouders.

Al die baasjes zijn tegenwoordig dol op managementboekjes waarin psychopatengedrag fanatiek wordt aangemoedigd en beloond. Ik ben er van overtuigd dat de bestseller Hoe word ik een rat? gruwelijke schade aanricht in organisaties. Ik ken namelijk een paar types die dat verderfelijke boek tot bijbel hebben verheven. Hun gedrag en communicatie zijn navenant.

Als je psychopaten en stalkers eenmaal herkent, worden ze grappig. Ze zijn namelijk niet in staat van koers te veranderen, dat is inherent aan hun stoornis. Aldus lopen ze altijd in hun eigen mes. Dat is mijn Schadenfreude.

[bucklemonster2]

POEM FLUID TEMPO

4.40 Fluid Tempo

Poem by Emilia Sameyn

26/12/2023

(Dutch below, Nederlands beneden)

Universe Spins, All Transforms, Quantum Clocks keep on Ticking

Reality TV changed into TokTik

Loneliness became IncelDom

Cigarettes into Vapes

Gossip: Facebook

Tête-à-Tête: Screens

When you Think it goes Well, it goes Wrong

Making art: AI Powered

Jokes: Memes

Mamas: Boomers

Crazy People: Targeted Individuals

When you feel Terrible, Suddenly All goes Well

Many Chores: Easier

Drugs: Prescribed

Terrorists: School Shooters

War: a Looming Shadow

American Dream: a Lie

Wheel of Samsara Yule

Keeps on Turning

Goes on Tuning, Turing, Testing

Hope: Never Gone

----------------------------------------------------------

----------------------------------------------------------

4.40 Vloeiend Tempo Gedicht van Emilia Sameyn 26/12/2023 Het Heelal Draait, Alles Transformeerd, KwantumKlokken blijven Tikken

Roddels veranderden in Facebook Reality-TV werd TokTik Sigaretten in Vapen Eenzaamheid: Inceldom Tête-à-Tête: Schermen

Als je denkt dat het Goed gaat, gaat het Mis Kunst Maken: AI-Aangedreven Grappen: Memes Mémé's: Boomers Gestoorde Mensen: Targeted Individuals Wanneer je U Verschrikkelijk Voelt, Opeens gaat alles Goed Veel Klusjes: Gemakkelijker Medicijnen: Voorgeschreven Terroristen: SchoolSchutters Oorlog: een Dreigende Schaduw Huisje, Tuintje, Kindje: een Leugen Wiel van Samsara Yule Blijft Draaien Gaat door Afstemmend, Kolkend, Testend Hoop: Nooit Weg

[loesjespreuken]

Donderdag 21 december, sommige roddels zijn te mooi om er geen realiteit van te maken, loesje #uitdeoudedoos 2006