#bilmem ne.

[sakkutuphane]

savunma sanayi

[selin-n]

Hayat, hiç mavi yerinden vurmadı...💙

Sürükleyendir.......bitmeyendir....💙

Mavi'yi soruyordun...

Gözlerimden yüzüme yayılan maviyi mi...?

Bir renk değildir mavi...

Huy/dur bende...

Sizi gerçekten seven biri ;

Yüzünüze, gözünüze,

sesinize renk katar...

🎼🎵🎶 💙🧿

[yakazakalb]

Ruhum eşsiz kaldı...

Suda yansımam yok artık...

Sesim yankılanmıyor var gücümle bağırsam da boşluğa...

kaldırım diplerinde açan bir karahindibayım şimdi...

.

[cikmazsokagim]

ağlayacağım, geçmişim🥹

[eaudavie]

🧞‍♀️

[acilnickdegismemlazimdi]

ya ben anlamiyorum fazla mi inisiyatifli davraniyorum bu konularda ama bana karisma cüretinde bulunmalari cok canimi sıkıyor ben seninle arkadas olabilirim dost olabilirim ama bu senin bana karisma hakkin oldugunu göstermez hele hele bir baska arkadasim hakkinda karisma hakkin hic hic yok ve olmamali da

[dareyynn]

Acilll S.O.S

[mayoneziyerim]

dostlar bu arada ben artik okulu falan seviyorum sanirim yani tamam asırı stresli zor ve yorucu dersler yuzunden ama iki insan yuzu goruyordum en azindan aw

[berhudar]

Allahım valla gözüm kaydı ama minibüsteki abla karşımda hayday oynuyo yaa

[bulutderler]

Bir insan gerçekten seviyorsa sevdiği insandan güç bulur. Morali mi bozuk iyi hissetmiyor mu sesini duyar yüzünü görür iyi hisseder. Çünkü sevdiği iyi gelir. Gelmesi gerekir. Böyle değil midir ya? Benim sevgi anlayışım bu sevdiğim bana iyi gelir ben de ona iyi gelmek isterim, yanında olma çabaları boşa harcanmaz mesela. Saçma saçma triplere girilmez. Bana anlatıyor şöyle konuşuyoruz böyle konuşuyoruz bana böyle dedi diyor, ağzım açık dinliyorum. Yanlış bence. Kız sadece duygularını yıpratıyor defalarca dedim ama anlamak istemiyor. Böyle olmaz sevgi bu değil. Yüzünü gülümsetemiyorsa bir ömür geçmez hatta günler de geçmez. Yazık olacak kıza.

[dolunaysuratlikadin]

Keşke o gün saplayabilseydim bıçağı, O'nun bana bıraktığı tek şeyi en sevdiği müziği dinlerken.

[belleepoque7]

Kasım bitmeden biz bittik derlemesi

İlk dersimi anlattım. Beklediğim kadar heyecanlı değildim çünkü öncesinde bir anlatma tecrübem vardı ve fena gitmedi. Yine de acemiliğin gözü kör olsun! Kafamı yastığa koyunca utanç verici anlar zihnime hücum etti. Staj hocamın bu konuda bize yumuşak olması çok hoşuma gitti. Ben dersi anlatırken telefonuyla ilgileniyormuş gibi yaptı. Gözümün içine içine baksaydı büyük ihtimalle o zaman daha endişeli olurdum. Ses ve sınıfa olan hakimiyetin iyi bir düzeyde olduğunu da söyledi. Bağırmakta üstüme yoktur dermişim. Öğrencilerin dikkatini çekebildim diyelim.

Bu ay da son sene bizi oyalamayacaklarını söyleyen sevgili hocalarım sanki dünya kendi etraflarında dönüyormuşçasına her hafta ufak tefek ödevler vererek kafamızı meşgul etti. Hem sınava hazırlanmak hem staja gitmek hem de okulun derslerini takip etmek bir noktada zihni yoruyor. Bir de sürekli kilometrelerce yol gidiyorum. Bu hızlı yaşama yabancı değilim ama bu sene bende tuhaf etkiler bıraktığını gözlemliyorum. Evden çıkarken ya telefonumu unutuyorum ya da otobüs kartımı. Geçenlerde okul kartımı düşürmüştüm hatırlıyorsanız. Çok şükür bulunmuştu. Bu geçtiğimiz hafta da okulda telefonumu unuttum. Metrobüste elimi cebime attım ve bir baktım ki telefon yok. Allah'tan arkadaşım inmemişti de hemen arattırdım. Sınıfta bırakmışım. Tüm eşyalarımı toplayıp masanın üstünde telefonu nasıl bırakıp gidebilirim? Oluyormuş işte. 3 durak gitmiştim de Allah'tan geri döndüm. Yarım saat kayıp oldu o gün bana. Eve zaten 1.5 saatte gidiyordum o gün 2 oldu. Almaya gittiğimde de derse giren hoca halime güldü. Geri dönüşüm transa geçmişim gibiydi. Biri yol tarifi falan soruyor o sırada ben 'efendim?' falan oluyorum dalgın dalgın. Aklımı başıma toplamam gerekiyor acilen.

Üniversiteyi bu dönemi saymazsak 1.5 sene uzaktan eğitim ile okuduğum için kızlarla olan anılarımız daha da kıymetli hale gelmeye başladı. Onun etkisini de görüyorsunuz şipşak bir gün ayarlamak. Yurtta kalan arkadaşlarımız için güzel oluyor böyle günler. Hem midemiz bayram ediyor hem de fazla fazla yaptığımızdan akşam yurda götürebiliyorlar. Ben de özlemiştim açıkçası böyle vakit geçirmeyi. Sürekli derse git, staja git, eve dön şeklinde bir döngüdeyiz. Haliyle sosyal aktivitemiz azalıyor. Hatta bunu da iki sene önceki fotoğraflara bakarken planladık. İyi oldu güzel oldu.

Bu arada bugün neredeyse bir senedir bitiremediğim kitabın bir bölümünü daha okudum. Öylece bırakıp gidemiyorum işte. Bir sürü pdf biriktiriyorum bir gün okurum diye. Yazın çok güzel ilerledim bu konuda ama şu an çok kötüyüm. Aradığınız kitap olursa hani çok güncel olmadığı sürece telegram gruplarının altını üstüne getirerek pdf ya da epub formatında kitapları bulabiliyorum. Bir gün okuyacağım ya hepsini. Gelecek inşallah o günler. Bugün bir adım attım bile. Eskiden otobüste falan okurdum ama bu sene metro kullandığım için hiç uygun bir ortam oluşmuyor. Genelde ayakta gidiyorum. Metrobüs mantıklı olabilir, onda da müzik dinliyorum. Böyleyim işte. Gerçekten istesem olur da istemiyorum belli ki.

Şimdi gidip ders çalışıyorum ve kendimi iyi hissediyorum. Yoksa vicdan azabı ile günü kapatırım. Buraya kadar karmaşık düşüncelerimi sabırla okuduysan eğer teşekkürler.

[salpak]

ilk tanıştıkları erkekle evlenip çoluk çocuğa karışan 24 25 yaşındaki kızlar burada tradwifecılık oynayıp bahçe, çiçek fotosu paylaşıyor.. tumblrın en korkunç kesimi onlar bence

[uzaklarasavrulalim]

Salak gibi uyudum ya

[sarjimaz]

Eğer anne babası boşanırsa annesinin geliri yoksa babasının ödeyemeyeceği kadar borcu varsa çocuğa ne olur