#bi değeri yok

[ikdlin]

BU KİTAPLAR NEDEN BU KADAR PAHALI

[kitapkontu]

Bir şeye açıklık getirmek istiyorum. Ben insanları dinine, diline, cinsel tercihine veya yaşam tarzına göre değerlendirmiyorum. Kimseye hüküm vermeye hakkım yok hüküm Allah'ındır. Bana göre sadece iki tür insan vardır, iyi insan ve kötü insan. Özellikle dindarlık arkasına saklanarak insanlara hakaret eden kendini ahlak bekçisi gibi sanan ( dine göre gıybet yapıyolar ve günah ama dinden bi haber oldukları için haberleri yok ) insanlardan hoşlanmıyorum. Ayrıca siyasi görüşü ne olursa olsun bu ülkeyi kuran, hayatını milleti için harcamış, krallığını ilan edebilecekken milletine seçme seçilme hakkı vermiş, Avrupa'dan bile önce kadınlara en büyük değeri vermiş, dünyada çocuklar için ilk kez bayram ilan etmiş, şuan ortadoğu gibi kan revan içinde bir ülke değilsek onun sayesinde olan yine de yediği kaba pisler gibi düşmanlık güttükleri ulu önder Mustafa Kemal Atatürk'e saygısızlık yapan, iftira atan insanları sevmiyorum. Düşüncelerine de saygı duymuyorum. Kulaktan dolma kendi gibi tiplerden duydukları şeyleri sanki kendi oradaymış gibi iftira atarak paylaşan üstüne bi de dindar olduğunu sanan tiplerden nefret ediyorum. Dine sizler kadar zarar veren başka bir insan topluluğu daha yok. Keşke deli gibi savunup millete iftira atacağınız yerde açıp kitabı okusanızda yaptığınızın dine göre günah olduğunu görseniz. Ama ben biliyorum bu gibi insanlar düzelmez malesef ki varsınız. Size dini bir cevap vererek bitiriyim. Allah sizi ıslah etsin..

@kitapkontu

[ruhumbipolar]

NE İSTİYORSUN BENDEN ELİMDEN DAHA BİR ŞEY GELMİYOR GÜÇLÜ KALAMIYORUM SAĞIRLARIN ARASINDA SÖYLEDİĞİM ŞARKILARIN Bİ DEĞERİ YOK Kİ

[oguzatayinruhu]

Sonunda gerçekten delirtmeyi başardınız beni canım insanlar. Spektrumun uçlarında gidip gelen halimin dengesini, aşka verdiğim değeri, kendime olan saygımı her şeyi yıktınız. 2 yıldır acıyla başetme yöntemlerimin sancısını zaten yaşıyordum; benim avucuma batan hayalkırıklıklarını artık mızrak yapıp batırdım. Enerji bombası olarak nükleer bir bombaya dönüştürdünüz, zihnimden şüphe etmeme sebep oldunuz. Şimdi alın benimle naparsanız yapın; ben çocukluğumu alıp yaşamaya gidiyorum. Kimseye ( sana bile) bi daha kendimi dokundurtmam. En ufak ilgi kırıntısının peşinden büyük kaleler inşa etmem. Ben, benimle ne yapmak istediğimi biliyorum, cehennemimde yanmayanların beni anlamasını, kendimi açıklamayı bıraktım. Tedavi sürecim sürer, akışta kendimi kucaklarım, hyde ve jekyl i kucaklarım, sizin kaktüsün dikenlerine katlanacak gücünüz yok ki çiçek açtığını göresiniz. yüksek bir dağa taşıyorum canım kendimi , yokuşlarımı çıkmaya cesareti olmayan kimse için aşağı inip onu sırtıma almam artık.

bu da burda dursun. İlacı almadığım için bilincim akıyorken doldurmak istedim.

[lgeceninincisi]

İtiraz ederek kaçarsın düşüncelerinden, arka plana atarsın. Hep aklındadır ama hiç düşünmezsin ya hani. Sonra biri gelir, kaçtığın düşünceleri bir bir yüzüne vurur. Acımasızca yapar ve sen "Ben bundan kaçıyordum" diyemezsin ya hani. Sadece sen düşünmemişsindir onu. Fark edersin ki kendini ne kadar korusan bile onlar da senin gibi düşünecekler. Sen kendini kendinden korurken onlar seni kimseden en çokta senden korumayarak bataklığa itecekler. Sessizim şimdi, kalbime yerleştirilen enkazla dilim lâl, utanıyorum. Söyleyecek çok şeyim var ama bu sefer sorulmadan söylemek gereksiz değeri kendime göstermek istemiyorum. Utanıyorum işte. Söyleyemiyorum da, yorgunum. Kalbim o kadar yorgun ki sadece gözümü kırpnadan gökyüzünü izleyip şarkı söylüyorum. Bazen susuyorum şarkı kendiliğinden devam ediyor, kalbim sus diyor sanki. Susup sakinleşiyorum, mırıldanıyorum öylece. Çok büyük bi bina yıkıldı ve ben yalnız başıma altında kaldım. Yardım eli uzatan yok, elimi de kaldıracak kadar hissetmiyorum zaten...

15.09.2024

20:14

[sevimlizadee]

geçen yıl dönemin ilk baslarıydı sana aşık olduğum zamanlar tabi farkında değilim o zaman sende yazıp duruyordun havadan sudan sohbet ediyorduk o kadar iyi gelmişti ki çünkü ben kimseyle daha sevgili olmayi bırak flörtlesmemistim bile sonra sen girdin hayatıma nasil konusacagimi bile bilemedim ama kendim oldum hep sonra ilgimi belli ettim sende karşılık verdin fazlasıyla sonra bişey oldu bir anda uzaklaştın benden kafayı yemek uzereydim sorguluyordum cok fazla düşündüm niye diye ama çözümleyemedim sonra bizi kader yine karşılaştırdı biraz süre geçince yazdın çok mutluydum geri gelmistin bir çocuğa oyuncak alındığında ki mutlulukla eşdeğerdi o anki hallerim hemen cevap verdim tabi üç ay sonra sorgusuz sualsiz yine kabul ettim seni sonra yine uzaklaştın dedimki ailesiyle sıkıntı vardır gelecek o hep geldi yine gelicek bir an bile başka ihtimal getirmedim aklıma sonra okulda dışarıya çıktım asla dışarı çıkmayan sen o kızın yaninda sırıtarak oturuyodun sonra göz göze geldik gözlerimi kaçırmadan baktim sana o an bile senin beni anlamanı beklemisim aslında hayal kırıklığı mı anlamanı o an gülen yüzün ciddilesti beş saniyeden fazla bakamadin ama gözlerime kaçırdın hemen gözlerini yutkundum ve yoluma devam etme kararı aldım okuldan içeri girmemle dolan gözlerimi farketti hocam neler olduğunu sordu biliyordu çünkü sen ve beni dediki git açıl o çocun sana hisleri var kız istiyormuş zaten dedi içimdeki umut yine filizlendi tamam dedim bu sefer yapicam gittim konuştum arkadaş kalalim gerek yok suan dedi tamam dedim caresizce bir süre daha konustu o kızla bir hafta sonra heryerden çıkarmış bana geri yazdı bende cevap verdim ben eskisinden daha soğuktum o da daha ılımlı ama hicbir zaman ilk zamanki gibi olmadın heryerde o halini aradım ama bulamadım sonra bi gün tersledin beni bir daha da yazmadım gittim baska biriyle konustum iki hafta kiskan diye sinifa biraktiriyodum kendimi çocukta sevdiğinden değil zaten karı kız pesinde koşan yavsagin teki ama kiskanmadin o cocuda çıkardım hayatımdan yine yazdın yine cevap verdim ama sonra soğuk yaptım çünkü sen ne kadar cabalaasanda bizden olmazdı artık simdiyse aynı sınıfta iki yabancıyız ama ben senin bana verdiğin değeri biliyorum çoğu kişi biliyor ama hissettirmedikten sonra ne fayda

[bugunbirazleylayim]

Bazı fikirlerin bi sikim değeri yok o yüzden bu konuda benim fikrim bu dediğinizde senin fikrine sokayım cevabı alınca bir özeleştiri yapın belki mal mal konusuyorsunuzdur

Olamaz mı?!?

Olabilir amk!!!

[beerkee]

Bir şeyleri savunmaya açıklamaya artık gerek yok ya bi değeri de yok

[nedememlazim]

ne kadar ballı bereketli olduğum üzerine

Değil aylardır, yıllardır bi aktivite saati alma hayali ara ara beni yoklar. Şöyle birkaç hafta full mesai akıllı saatler, aktivite saatleri her bi şeyi araştırırım. Sonra yok ya bunlar hep kapitalizmin tuzakları deyip vazgeçerim. Ta ki bir sonraki dalgaya kadar. Kayaları döven hırçın dalgalar gibi içim yine kabarır, incelemeler okurum, tüm akıllı saat piyasasının hakimi olurum derken yine bunlara bu kadar para verilmez deyip durulurum.

Birkaç ay önce nabız bandı verileriyle kronik yorgunuluğu yönetmeyi amaçlayan bir araştırmaya rastladım. En hafif tabirle ağzımın suyu aktı. Hem kendim ve kronik yorgunluğum için hem de günün birinde insanların hayatlarını kolaylaştıran bir uygulama da ben geliştirmek istediğim için. Bu nabız bandı, ham verilerine herkesin ulaşabildiği, kaynak koduyla yeni uygulamalar geliştirilmesinin mümkün olduğu bir bant. Üstüne bir de teknoloji ve psikolojiyi bir araya getiren (supposedly) bir şirketle iş görüşmesi yapınca dedim ki burada inanılmaz bir veri var, bu veriyle yapılabileceklerin sınırı yok. Ben o uygulamayı yazacağım ve o araştırmayı yapacağım (henüz aklımda spesifik bi konu olmasa da). Ve nabız bantlarını araştırmaya başladım... Dalgalar sahile vurmaya başlamıştı.

Araştırmalarım esnasında daha isabetli sonuçlar veren ve yine verilerine ulaşılabilen başka bir markaya ulaştım. Tabi fiyatlar ateş pahası. Sanırım ekstra vergilendirildiği için avrupa ve amerika fiyatlarının iki katı. Ve aklıma ikinci el bakmak geldi.

İkinci ellere bakıyorum ama bi yandan da hiç içime sinmiyor. Nabız bandı dediğim şey elektrikli, cilt üstünden kalp atışını algılayan bir bant ve çıplak göğüse giyiliyor. Ecg cihazı aslında. Ama spor + elastik bant + cıplak ten denkleminden hayır gelmeyeceğini fark edince ya bi aktivite saati alsam ya'ya geri döndü mesele. İşte tilkinin dönüp dolaşıp geri geldigi kürkçü dükkanı.

Velhasılı, piyasa değeri 18bin civarı olan, ham verilerine ulaşabildiğim, uygulama geliştirebiliceğim, alanında en iyi markalardan olan bir saati 4,5'a alabildim. Biraz ölücülük yaptım ve epey de şanslı çıktım. Saat hiç kullanılmamış gibi üzerinde tek bir kullanım ibaresi yok (satıcı sadece bir iki kere kullanıldığını söylemişti, muhtemelen doğru), bataryası da maşallah çok iyi gidiyor, yürüyüşte, yüzmede kullandım, beklediğimin fazlası var azı yok. Tü tü tü maşallah. Şimdi bakalım o verilerle ne yapacağım...

[filyokusu]

ben oyumu verdim. beni ilgilendiren bu kısmı. insan haklarının konuşulduğu, hukuka güvenip uygulanmasına da aynı güvenin oluşturulduğu, yatırımlar için güven ortamının oluştuğu, bazı kesimlerle benim aynı düzeyde bir insan olarak yargılanacağımıza inancımızın olduğu, bu çok sevdiğim ülkemde saygı çerçevesinde birlikte yaşamak istiyorum.

umarım bundan sonra liyakatsizliklerle dolu kurumlarımız olmaz, birbirini taşlayan, ülkenin yarısını vatan haini ilan etmeyen, kadınlarına mal gibi bakılmadığı sosyal hukuk devleti olabiliriz. umarım :)

bir şeylerin değişmesi gerek ve bize hizmet etmeleri için seçtiğimiz insanlara fazla fazla anlamlar yüklemeye bi son verilir umarım. tek istediğim cumhurbaşkanım babam da olsa eşit haklara sahip olmak istiyorum. o gelirse şöyle olur böyle olur yanlış olur bunların hepsini duyduk. kimsenin her şeyini onaylayacak kadar da aptal biri değilim. ya hepimiz bu ülke için iyilik istediğimizi söyleyip geldiğimiz noktaya bakın. nerede o fikir özgürlüğü nerede saygı? din kardeşi? aynı toprağın insanı olmak? ben kimseye ne kadar sinirli olsam da siyasi görüşü yüzünden hakaret etmiyorum seçimlerim yüzümden beraber yaşadığım insanlarla kutuplaşmak istemiyorum.

sevin sevmeyin aday olmasında bir sakınca görülmeyen insana ülkenin yarısı oy verdi diye vatan haininden başlayıp yüzlerce hakaret duymak istemiyorum. 2.1 milyon fark var. halkın adamı kimse bu ülkenin yarısını yok sayılmamasını umut ediyorum. benim ülkemi yöneten kişinin kadınlara yönelik binlerce kişinin arasında bilmem neler diye bahsetsin istemiyorum. dini birilerinin dilinde bir araç olarak kullanılsın istemiyorum. herkesin birer oyuyla gelen insana 'insan' değeri verdiğimiz günler olur umarım. siyaset bu, dediğimiz insanlığımızın kıymetini bildiğimiz zamanlar olsun.

bu ülkenin çektiği sıkıntılara kör sağır dilsiz davranıp hiçbir şey yokmuş gibi yaşamamayı, beraber yaşamayı öğrenmemiz umuduyla.

bizi bizden başkası kurtarmayacak. ben ders çalışmaya gidiyorum.

[geceninkelebegi]

Aşık olmalıydı insan. Gözüne baktığında midesinde kelebek uçuşturan , sesiyle sözleriyle bile mutlu edebilen , varlığıyla kendini her an evinde gibi hissettiren biri olmalıydı hayatında. Sevgi neydi ? Zamanla azalan , biten birşey miydi ? Benim ona karşı olan sevgim öyle zamanla azalacak bitecek bir sevgi değildi aksine her gün katlanarak artıyordu. Onun yanında kendimi iyi hissediyorum , güvende , evimde hissediyorum. Onun için herkesi karşıma alabilecek kadar çok seviyorum. O yanımda olsun , elleri ellerimi tutsun , gözleri gözlerime baksın başka hiç kimsenin onun yanında bi değeri yok. Demek ki insan " bu sefer bitti " dememeliymiş hiç bir durumda. Çünkü biri geliyor , o çukurdan sizi öyle bir çıkarıyor ki yaşadığınız o üzüntüleri , kötü anları unutturuyor. İşte o andan sonra onun için yaşamaya başlıyorsunuz. Onun için yaşıyorum. İyiki varsın sevgilim 🖤

[yolumuzyokusss]

Poşetin bile bi değeri var şu ülkede ama sevginin yok…

[gecemavisindekayip]

Şimdi belkide öncekiler gibi anın gazına gelmişimdir ama sanmıyorum. Bu son, beni son kez üzüşün. Çünkü artık bunu da yapmaz demiyorum. Sen her şeyi yaparsın, benim senin gözünde üzülmemin bir değeri yok. Öyleyse üzülmek ağlamak bana yakışır mı. Cık cık cık Asla. Biliyorum bi gün geri döneceksin. Dayanamazsın vicdanın rahat etmez o kızdan kazığı yiyince ilk durağın ben olucam. İşte sen o zaman gör. Seni merhametimle de ezerim kurduğum cümlelerimle de umursamayaşımla da benim varlığım dik duruşum bile seni ezmeye yetecek. Zevkle pekmezinin vıcıklamasını izlicem.hihiihhahaa

[bihterlietikaram]

-Çok fazla kişinin seni sevdiğine ama senin fark etmediğine yemin edebilirim...

~ Bilmem, hiç düşünmedim.

- Ya da duvarlarını gören korkup senden kaçmış olabilir.

~Bak bu olabilir işte.

-Bu zamana kadar duvarlarını yıktıracak kadar sevdiğin birini çıkmadı mı yani karşına¿

~Duvarlarımı aşmasını istediğim biri oldu.

-Nasıl yani, anlamadım. Neden duvarlarını aşmasını istedin ki, sen neden yok etmedin onları¿

~Vereceğim değeri hak etmesini istedim. Benim için benim duvarlarımı aşabilmesini istedim.

-Sonra ne oldu peki¿

~Sanırım büyük duvarlarımı çıkmaz sokak zannetti. Geldiği yoldan geri döndü. Aslında bi tırmansaydı duvara hemen ardında beni görecekti. Ama o eskiyi tercih etti. Değiştiğini söylemişti. Eskisinden daha farklı olduğunu.. Aslında o değişmemişti. Kendini kandırmak için farklı birisini oynuyordu. Ben oynadığı kişiyi sevmiştim. Çünkü bana o haliyle gelmişti. Asıl onu tanımıyordum. Tanısam sever miydim, bilmiyorum. Karşılaştığı ilk duvarı çıkmaz sokak zannetti. Birden geri döndü, eski haline yani. Ve o halini tanımama fırsat vermeden benden de gitti.

-Ee, sonra¿

~Sonra duvarımın ardında onu bekledim. Gelmedi... Duvarım daha da büyüdü. Biraz daha aşılmaz oldu. Daha bi çıkmaz sokağa benzedi. Belki de gelenlerin uzaklaşması bu yüzdendi..

[gorunmezkizinblogu]

Saygıda bi' kusur ettiğinde minnetin de değeri yok

Kafalarda hesaplar yapılır ve mesafeler konur

Fakat bu kalp unutmaz, unutamaz ki zaten

Her kalp yıkılır ancak yenisi bulunamaz bi' mesken

Her anım birini özler

Rüyada yolunu gözlediğim düşünceler

Ve benliğimle canlanır tüm hatıralarım

Bitince yalnızım

Gözümü açtığımda kalmışım yanımda ailem

Ve bir de arkadaşlarım

[yinedeguzelzamanlardi]

Yine ve yine geldim buraya nedensizce burdayım sanki içimde bi köşe oldu burası istediğim kadar yazıp dert yanabilirim ama fark ettim ki gün geçtikçe daha da çok susuyorum içimde biriktirdiklerim dağ olmuş hayatımı düzene sokmaya çalıştıkça boğuluyorum sanki.. hani şey olur ya böyle tam doğrulmak istersin güvendiklerin arkandadır yine de kendi kendini geriye itelersin tam oyum çok saçma tek zararı kendine olan acımasız biri olmuşum dışardan sabırlı sakin uyumlu niriyim ama gel gçr ki kendime o kadar acımasızım ki hergün yataktan kalkarken yine mi yine yine bu his benimle olucak diyorum gülerek kalmaya çalışsam da itiliyorum iten şu anki ben miyim bilmiyorum geçmişte ki yaralar ya çok acıttı ya da ben fazla umursamaz davranıp bu zamana kadar erteledim tek iyikim sevdiğim kişi birlikte olduğum kişi yanımda benimle ama o kadar kırgınlığın üstünü örtemiyorum sanırım kendimi o kadar kanatmışım ki nefes alamıyorum derdimi anlatamıyorum istiyorum ama olmuyor çünkü bende bilmiyorum bi his işte beni etkileyen günlük yaşamıma yön veren beni aşağı çeken bi his tek sorumlusu benim demek isterdim ama değil gibi kolay bi hayatım olmadı ama kimin kolay bi hayatı var ki birsürü dert çeşit çeşit insanlar var bu hayatta böyle düşündükçe nefes almam daha kolay oluyor son bir çaba tutunmaya çalışıyorum sevdiğim insan için ailem için kendime gelmem gerekiyor hedeflerim var ama çabam yok gücüm yok yapmam lazım kendime gelmem lazım güçsüzüm çok güçsüzüm önceden böyle değildim bi duruşum özgür olduğum bi alanım vardı insanları anlayıp dinlemeyi severdim kendimle barışık ışık saçardım şimdi insan görmemek için evden çıkmayasım var insanları anlamayı bırak ezberlemişim gözlerim görmüyor bakışları batıyor hissediyorum bu kadar aykırı biri değilim ki ben kendimce biriyim işte normal sıradan en kötüsü de herşeyi yapabilecek kabiliyetim var biliyorum duvar örmüşüm çıkamıyorum kendimden başka herkese iyi gelebiliyorum bir kendime yararım yok neden doğar ki bi insan bu saçma salak dünya da amacımız ne ki mutluluk para aşk hedefler bi vizyon mu insanlar bu kadar acımasız ve kötüyken neyin değeri var ki para mı hah yemişim parasını napcam parayla mutluluk desen insan neden mutlu olur ki güvendiği insanlar hobiler amaçlar mı ya da başarılar mı mutlu eder hırsla büyümüş çocuklarız be biz içimize ata ata sindire sindire büyüttüler bizi vay aq diyesi geliyo insanın kadınlar hayvanlar ah ulan ah ne vicdansızlar var olmayan bi adalet çok bilinen bi duruşumuz var vurdumduymazlık.. bana dokunmayan bin yaşasın hesabı.. gün geçtikçe şaşırmıyoruz hiçbirşeye sıradanlaştırıyolar inanılmaz bi acımasızlık bu insanları diri diri yaşarken gömüyolar ve susuyoruz alıştık çünkü peki ben neye öfkeliyim niye bu kadar içim acıyor elim kolum neden sığmıyor bir yere her yerde diken üstündeyim olduğum ortamda canımdan çok sevdiğim kişilerle neden artık kendim olamıyorum neden çekiniyorum aşağılık bi insan değilim ki kinim nefreti içimde saklayacak bi insanda değilim kötü de düşünmem konuşmaya dermanım niye yok niye sahte gülüşlerle ifade etmek zorunda kalıyorum ben kendimi neden avazım çıktığı kadar gülüp çığlık atıp eğlenemiyorum neden hissizleştim bu kadar lan acıyo işte canım neden çıkamıyorum bu girdaptan kurtuluşum ne bulmamlazım yeni bir ben mi daha da soğuk hissiz biri mi acı hissetmeyecek kadar mı sert durmam lazım kendi benliğimde boğuluyorum biraz daha kurban edersem kendiöi geriye bişey de kalmayacak biliyorum ve delicesine korkuyorum bu hayat bu yaşam şekli bu kalıplaşmış düşünceler benden çok şey almış yine de eyvallah be sorun yok konu nerelere geldi yetişemedim ahahaha zaman zaman zaman biraz daha topla gücünü bul yolunu kurtar kendini yap yap yoksa yok olacaksın. Herneyse..