nedememlazim
NO NO NO NO
499 posts
Don't wanna be here? Send us removal request.
nedememlazim · 2 days ago
Text
Rüyalar rüyalar
Bacaklarımdaki karıncalanma hissi için gabapentin etken maddeli bir ilaç kullanıyorum, ilacı kullanmaya başladığımdan beri rüyalarım çılgınlık derecesinde net, resmen full HD 4K... Her gece ayrı bir sinema filmi izler gibiyim. Bu gece öyle bir dram gördüm ki, hem de başrolde bendeniz... Hatırladıkça tüylerim diken diken... İyi rüya kötü rüya fark etmiyor, her şey çok canlı ve dolayısıyla duygu yüklü. Neyse ki kabus görmeyi bile seven biriyim de rüyalarımdaki bu yeni güncelleme beni fazlasıyla memnun ediyor.
2 notes · View notes
nedememlazim · 3 days ago
Text
Altın kolye almakla borca girip eğitim almak arasında bir yerlerdeyim. Eğitimin ücreti 22 gram altın yapıyor. 22 ayar bir zincir, ucuna da güzel bir kolye ucu ile bu yaz katılacağım düğünlerde endamımı gösterebilirim. Veya eğitimi alıp bunun eğitimini tr'de verme teşebbüsünde bulunup (acaba alan olur mu bilmem) bu parayı çıkartmayı da deneyebilirim. Belki altın kolyemi o zaman alırım asfdasf. Off materyal mi ilim mi ikilemi..
2 notes · View notes
nedememlazim · 5 days ago
Text
Kardeşimin intihar etmek amacıyla bir avuç hap içtiğini twitterda onu stalklamam sayesinde öğrenmiştim. Ve kim bilir belki de hayatını benim stalk yeteneklerime borçludur. Öğrendiğim gibi babamlara haber vermiştim ve onu hastaneye götürüp midesini yıkatmıştık. Bu olay benim kişisel tarihimde çok büyük bir yer kaplıyor. Kardeşim kurtuldu ve benim de onu takip etme ihtiyacım kat kat pekişti. Her adımını deli gibi takip ettim. Her şeyini öğrenmeye çalıştım. Dolaplarını karıştırdım, günlüklerini okudum, korsan yollarla sosyal medya hesaplarına sızdım...
Ve yeni şeyler öğrendim ve yeni şeyler ve yeni şeyler.
Haklı olarak onun kişisel alanına bu kadar girdiğim için bana öfkeli. Ben de ebeveynlerimin alması gereken sorumluluğu çocuk yaşta üstlenegeldiğim için haklı olarak kaygılıyım. Bazı kırılma noktaları oldu, bulduğum büyük şeyler oldu ve ilişkimiz toparlanmayacak darbeler aldı.
Epeydir onu didiklemeyi bırakmıştım, nereden estiyse geçen tekrar baktım. Hesabı kilitliydi kilidini açmış. Arkamdan can acıtıcı şeyler yazmış. Yakınlaşma çabalarımla kendimi ne kadar aptal yerine koyduğumu fark ediyorum. İçimde çocuksu bir intikam alma isteği var, aynı ortamda karşılaşsak da onu yok saysam... Bunu diyen canımın acısı tabi. İnsan, hayatına yalnızca ve yalnızca kendi perspektifinden bakabiliyor. Onun bakışında ben kötü adamım. Hayatındaki birçok güzelliğe (ve dahi belki hayatına bile) vesile olduğum gerçeğini görebileceğini hiç sanmıyorum. Ben de onu korumaya çalışıp durmasaymışım. Bundan sonra böyle.
9 notes · View notes
nedememlazim · 8 days ago
Text
Yılbaşı gecesi saat 12yi vururken dışarıdan havaifişek sesleri yükseldi. O sırada canım kediciğim koltukta yanımda yatıyordu. Bir saniyeliğine kediye dönüp "gel camdan dışarı bakalım, havaifişek atılıyor" diyecek oldum. Sanki kedi değilmiş de iki üç yaşlarında bir çocukmuş gibi. Ciddi ciddi. Bu gafletim tabi ki kısa sürdü ama ardından tuhaf bir hüzün çöktü. Bir çocuğun dünyayı keşfine eşlik etme deneyimini belki de hiç yaşayamayacağımı düşündüm. Sonra sekiz saat deliksiz uyuyunca geçti asfdasfd.
5 notes · View notes
nedememlazim · 15 days ago
Text
Algoritmalar video istiyor ben de video çekmek istemiyorum. Ne yapacağız. Bazen şu sosyal medyaya tüm gücümle abanayım diyorum bazen de ne gerek var diyorum. Her gün ama her gün bugün biraz kitap okuyayım diyorum ama kendimi instagram bataklığında buluyorum. E madem dönüp dolaşıp buraya geliyorum, üreteyim de işime yarasın diyorum.
Otuz yaşına geldim hala ne olmak istediğimi bilmiyorum ya, yaptığım işler hala kendimi oyalamak gibi geliyor. Eşimin iş yerinde yaşlıca bir kadın var, benim ms tanısı aldığım zamanlardan beri gıyabımda bana çok üzülüyor. Terapist olmamı da bu noktadan yorumluyormuş, garibim kendi acılarını unutturacak bir oyalanma bulmuş kendine gibi... Asdfsasas.
Bu senenin özetini bir tuvale tablo yaparak resmetmek istiyorum. Tuvalim, boyalarım her şeyim hazır ama yüzleşme cesaretim eksik. Biraz karamsar bir tablo olmasından korkuyorum çünkü pek bir krizli zamanlar yaşadım.
İyisiyle kötüsüyle.
5 notes · View notes
nedememlazim · 1 month ago
Text
Kıtalararası yüzme yarışmasını duydunuz mu? Boğazın yüzerek geçildiği bir yarışma. Biricik bir deneyim. Tabi bu yarışmaya her isteyen katılamıyor, bir ön eleme süreci oluyor. Bu ön elemede benim yaş grubum için 800 metreyi 16 dakikadan hızlı bir sürede tamamlamak gerekiyor.
Bir süredir havuzda bunun hayaliyle süre tutarak yüzüyordum. Ömrümde bu yarışmaya katılabilmek nasip olur mu bilmeyerek. Henüz elemeleri geçebilecek bir hızım yoktu, en iyi sürem 22 dakika.
Havuza bir gün haşemayla gittim. Ve haşema beni o kadar yavaşlattı ki. Zaten yeteri hızda değildim ama bir umudum vardı, artık o umudumun zerresi kalmadı. Bu yarışmaya haşemayla katılacaktım katılacak olsaydım ve hiç mümkün görünmüyor. 50 metredeki hızıma 10 saniye ekledi yani 800 metre için 3 dakikaya yakın. Olurunu göremiyorum.
Böyle bir hayal kırıklığı yaşadım. Tadımı kaçırdı resmen, daha sonraki yüzme seansında bitse de gitsek modundaydım.
3 notes · View notes
nedememlazim · 2 months ago
Text
Bu hafta beta interferon maceram yine ağır geçti. Yatak döşek, on iki saati geçen uykular, aktivite saatim bana uyku uzmanı rozeti verdi sağ olsun. Karşınızda uyku uzmanı:) Ve cumartesinin sarsıntısı devam ediyor, bugün pilateste her zaman yaptığım hareketlerde daha çok zorlandım ve hatta bir noktada midem bulandı, devam etseydim istifrağ ederdim ama fizyoterapist izin vermedi devam etmeme, beni yatırdı. Bense buraya uzanmaya gelmedim!!! disipliniyle bir an önce kalkmanın peşindeydim. Ama yalan yok iyi geldi ara vermek.
O kadar garip ki, eminim ki hasta olmayan birinin de güçlü günleri, zayıf günleri oluyor. Hatta hormon döngüsünün kadınlarda antrenman performanslarını çok etkilediğini okumuştum. Döngüde hangi dönemde olunduğu vb gibi birçok faktör var. Ama kronik hastalık sahibiyken başka bir açıklamaya gerek kalmıyor. Mesela direkt cumartesinin etkisi devam ediyor diyorum. Ve bu iyice mağduriyete döndürüyor işi. Vah ben vah moduna giriyorum. Halbuki belki "sağlıklı" biri olsaydım da gücümde böyle dalgalanmalar olacaktı, ben de hormonlar deyip geçecektim.
Tumblr media
3 notes · View notes
nedememlazim · 2 months ago
Text
Bugün dört seansım vardı. Sanırım maksimumum buymuş ki yığıldım kaldım. Mesai usülü çalışanlarla yapılan bir çalışma, 8 saatlik mesaide çalışanların ortalama derin odaklanma süresinin 4 saat olduğunu bulmuş. Bu çalışma beni çok etkiledi. Aslında insan zihninin maksimumu 4 saat odak, geri kalanı ıvır zıvır, su sebili önünde muhabbet, online alışveriş, sosyal medya... Terapistlik ise seans boyunca odaklanmayı gerektiriyor. Yani 4 seans, hazırlık süreleri vs derken 5 saate yakın odaklanmak demek. Ama sorsanız yarım gün çalışıyorum.
2 notes · View notes
nedememlazim · 2 months ago
Text
Yapay Zeka beni nasıl ters köşe yapıyor izliyoruz.
Tumblr media
Too much olduğum tasdiklendi diyebilir miyiz?
3 notes · View notes
nedememlazim · 3 months ago
Text
Kendinle barışmak zorunda kaldın.
Kolay mı yılların didişmesini bırakmak? Kendine söylediklerini bir arkadaşına söyleseydin bir daha yüzüne bakmazdı. Kendi canını acıtmaya alışıktın. Belki böyle yaparak dışarıdan gelebilecek darbelere daha dayanıklı olacağını sanıyordun. Kimse canını yakamazdı çünkü en âlâsını zaten sen kendine yapıyordun.Ve sonra bir gün bir şey oldu, büyük bir şey, dünyan çatırdadı. Hayattaki kırılmalardan biri. Bir yakınını kaybettin, kendinden bir parçayı kaybettin, sağlığını, maddi gücünü, başarıyı, bir şeyi işte, önemli bir şeyi, çok önemli bir şeyi. Belki bir günde değişti her şey, belki yavaş yavaş değişiyordu bir şeyler ama son damlayla taştı bardaktan.
Enerjini kendinle savaşmaya harcamaya devam edemezdin. Edebilirdin tabi ama geriye ne kalacaktı? Hayatını sarsan o değişimle nasıl başa çıkacaktın? Kendinle barışmak zorundaydın. Bu savaş daha fazla devam edemezdi. Zaten anlam dünyanın tepetaklak olmasıyla kendinle kavganın anlamı da değişivermişti.
Kendinle barışmanın neye benzediğini bilmiyordun, kayıtsızlık gibiydi başta. Ara sıra yükselen merhamet vardı ve kırk yılda bir de olsa şefkat hissetmeye başladın sonra.
Kendinle barışmak zorunda kaldın, başka türlü olmasını isterdin ama başka türlü de olacağı yoktu.
----
Bunu instagramda paylaşacaktım sonra canım anam yine bi dolu analiz yapıp canımı sıkar diye burada paylaşıyorum, değerini bilin :d
4 notes · View notes
nedememlazim · 3 months ago
Text
Şehirlerarası yol, 1.5 saatlik MR derken nihayet omzumdan büyükçe bir yük kalktı. Görünüşe göre yeni bir atak geçirmiyormuşum. Muhtemelen geçirdiğim soğuk algınlığı halihazırdaki lezyonlarımı gıdıklamış ve iletim sorunlarına yol açmış. Hissettiğim elektriklenme hissinin sebebi bu olabilirmiş. Çözümü için de doktor handiyse narkotik bir ilaç yazdı. Şimdilik kortizondan önce bunu deneyip semptomatik iyileşme umacağız. Sanırım alınabilecek maks iyi haber buydu. Bu iyi haberle ne yapacağımı şaşırmış halde yığıldım kaldım çünkü en kötüsü olduğuna o kadar emindim ki. Bacaklarımda hâlâ elektriklenme hissi var ama resmen öncesi sonrası olmak üzere ikiye ayrılıyor verdiği rahatsızlık. Hastane randevusundan önce elektriklenme hissedince: sakat kalacağım, tekerlekli sandalyeye mahkum olacağım, tüm yetilerimi kaybedeceğim. Randevudan sonra elektriklenme hissedince: hallederiz yaa
12 notes · View notes
nedememlazim · 3 months ago
Text
Göğsüm daralıyor. Karnımda bir yumru. Başka bir zaman çizgisinden, geçmişten ya da gelecekten yediğim yumruğun acısı. Hop, tam göğsümün ortasında bir sıçrama, anlık. Arkadaşım fıstık ezmesindeki aflotoksini sorumlu tutuyor hastalığımdan. Gücendirici derecede gülünç geliyor bu bana. Böylesi karmaşık ve çeşit çeşit tezahürü olan bu hastalığa saçmalık derecesinde basit açıklamalar. Tam da üstüne eşim aktardan fıstık ezmesi alıp getiriyor. Tesadüf mü bu da?
Başka bir arkadaşım gördüğü rüyaları anlatıyor, konudan bağımsız, ama gördüğü rüyalar en hafif tabirle mistik birer deneyim. Ben niye böyle değilim diyorum eşime. Çünkü zihinde bir paradigmaya yer var sen akılcısın diyor. Hayata başka bir paradigmayla bakabilmenin nasıl olacağını düşünüyorum. Belki o zaman fıstık ezmesi yemeyi bırakırdım da beynimdeki tüm lezyonlar siliniverirdi. Bilemiyorum, başka bir bakışla bakmayı karikatürize etmeden hayal edemiyorum.
Bu rasyonel bakış açısı bana seçim yapmanın ilüzyon olduğu hissini veriyor. Evet ilaç kullanmamayı, aylık, yıllık kontrollere gitmemeyi seçebilirdim (sadece beslenme ve nefes egzersizi zattırı zortuyla hayatına mutlu mesut devam edebileceğine inanan yüz binlerce ms hastası var ve bazılarıyla da tanıştım) ama bana bu o kadar irrasyonel geliyor ki bunu seçtiğimi hayal edemiyorum. O yüzden kontroldür ilaçtır bunlar bana hayatın birer dayatması gibi geliyor. Öyle de sakat kalabilirsin böyle de. Bu da inanılmaz bir çaresizlikle dolduruyor bünyemi. Kendi paradigmama sıkıştım kaldım.
4 notes · View notes
nedememlazim · 3 months ago
Text
kimbilir hastaneye ne kadar para bayılacağım bi de bu var.
1 note · View note
nedememlazim · 3 months ago
Text
Cumaya hastane randevusunu aldım. Aklım fikrim beynimde. Beynimdee neler oluyoor fasulye bakla bakla bakla yanında kızartma.
Kızarmıyor bana bakıyor hayırdır in��allah hey.
Biraz günlük, biraz resim, bolca acıklı sümüklü müzik. Bunu sistemimden atacağım dediğim noktada kendime üzülme/korkma/endişelenme hakkı vermediğimle yüzleşmece. Sonunda salak gibi hissedecekmişim, kendimi aptal yerine koyuyormuşum. (Nasıl başa çıkma şekli ama, havalıı)
Bacaklarım hâlâ kötü. Benimle iddiaya girmek isteyen var mı? Bence omurilikte aktif lezyon bulunacak. (Hiç olmazsa iddiayı kazandığımla teselli bulurum, nasıl ama).
7 notes · View notes
nedememlazim · 3 months ago
Text
İlginçtir, bacaklarımı kaybetmekten duyduğum korkuyu "teselli istemiyorum" uyarısıyla hıçkıra hıçkıra ağlayarak paylaştıktan sonra daha iyi hissetmeye başladım. Bu beni rahat bir üç gün götürdü. Boğazımda boğulma hissi duymadan, sesim titremeden konuşabildim sonrasında bu konuyu.
Ama bugün hissettiğim rahatsızlık da epeyce artmışken yine gözümün dolduğu, göğsümün sıkıştığı bir hale geri döndüm. Temizlik yapacaktım, birkaç odayı da süpürdüm ama geçen her dakika ayaklarımın biz burada gidiciyiz ha uyarısını artırdı. Mecburen koltuğa yığıldım kaldım. Yürürken sanki her an bedenimi taşımaktan vazgeçecekmiş gibi geliyor. Belki birazı benim anksiyetemdir ama emin olmak ne mümkün. Doktorum da bana görüldü attı sağ olsun <3
3 notes · View notes
nedememlazim · 3 months ago
Text
Tumblr media
Günün anlam ve önemi
0 notes
nedememlazim · 3 months ago
Text
bir şeyler oluyor ve ben her zamanki gibi içimdeki yangının içinde sakince oturuyorum
Bacaklarım elektrikleniyor. Dizlerim ve aşağısı. Tingling kelimesinin tam karşılığının dilimizde olduğundan şüpheliyim. Karıncalanma gibi ama değil. Elektrik çarpması gibi daha çok.
Bu olayın bacaklarımda olmasının benim için anlamı devasa çünkü kaybetmekten en çok korktuğum yetim, ayaklarımın üzerinde durmak (her manasıyla). Topallayarak yürüdüğüm bir geleceği dahi hayal etmek beni çok üzüyor.
İhtimaller arasında atak geçirmek, altı aylık kontrolümün yaklaşmasına dair duyduğum kaygının bedensel izdüşümü ve viral bir enfeksiyonun belirtileri kötüleştirmesi var (kullandığım ilaç yüzünden iki haftada bir yatak döşek yattığım yetmiyor gibi bi de gerçek hastalığa yakalandım sanırım, yeto cidden).
mesela hastaneden ağzım kulaklarımda çıksam. Mr temizmiş, ilaç iyi geliyormuş falan filan. Ama içimden bi ses aktif atak çıkacak ve kortizona başlayacaksın diyor. Birkaç güne kadar buna kanıtım yoktu ama şimdi bacaklarımla birlikte buyrun kanıtınız.
4 notes · View notes