#ben de şair değilim

[kalopsiaha]

Sonra ben uyanmıştım. Baktım saklamışım her şeyi. Çok şeyi konuşmamışım, çok şeyi göstermemişim, hepsini susmuşum. Annem tanımamış beni.

Sonra ben uyanıp her şeyi değiştirmek istemiştim. Bir daha hiç uyumayacakmışım gibi yaşamak istemiştim. Uyanık kalmaya çalışmıştım.

Sonra ben bir uyandım, tekrar uyumak için bir bahaneydi.

Ben uyanmadım.

Ertesi güne motivasyon.

[umutsuzhayallerimce]

Ben aşık değilim... Ben büyük bir insan değilim... Ben çok tanınmış biri değilim... Ben sevmiş biri de değilim... Ben çok güzel biri değilim... Ben mükemmel biri değilim.. Ben şair değilim... Ben deli de değilim... Ben.. öylesine biriyim... Ben aşık olabilirdim Ben büyük bir insan olabilirdim Ben çok tanınmış biri de olabilirdim Ben sevmiş biri de olabilirdim... Her şeyden öte Ben bir insanım... Ben yeryüzünde belki hiç göremeyeceğin, veyahut Görsen bile tanımayacağın Belki de tanıyacağın... Ama öylesine biriyim... Ben kimsesizlerin kimsesiyim.. Ben dokunulmamış kalplerin Kalplerin en masumlarındayım.. Ben bir çocuk ruhluyum.. Ben karşılıksız sevenlerin kalbindeki ukdeyim... Aşık olsam neye yarar.. Çok tanınsam neye.. Sevsem... Mükemmel olsam Şair olsam... Deli olsam... Çok güzel olsam neye? Bitmiyor muydu hepsi? Bitiyor işte. O yüzden ben bir Hiçim... Sadece bir HİÇ... Ayak basmam gerekiyordu bu gezegene. Ve bastım. Belki hiç bir yere değmedan, Kimseyi kırmadan, Dökmeden, Geri gideceğim. Ama gideceğim işte... Hem... Mevlanın düzenidir bu Yaprak bile komutsuz düşer mi hiç? İnsan ki duygu hazinesi kul.. Dünyaya değmeden gider mi hiç... Bilmem.. Yaşarım ben.. Bir yerlerde, bir şekilde... Ama nerde, nasıl İşte onu ben de bilmiyorum...

[karsuuu]

Seninle...🥀

Gidiyorum buralardan...🥀

Ben şair değilim, sen de şiir olamazsın... Dağılalım...🥀

[poemvolia]

kötü hissediyorum. dinlemeyi sevdiğim şarkılar iyi gelmiyor. bu hayat benim ama çabalamak, güzelleştirmek istemiyorum. küçükken resimleri boyadığım renkleri bulamıyorum artık. en hüzünlü şiirlerini yazıp giden bir şair kadar yorgunum. yazıyorum geçmiyor, anlatıyorum bitmiyor, ağlıyorum ve şu bedene ruhum sığmıyor. gri bulutları düşünüyorum, kalbim cesaret edemiyor. oysa yağmur yağdıktan sonra toprak hep güzel kokuyor. gökyüzüne gece bakmayı biliyorum. yıldızları seviyorum sanırım, güneş gözlerimi acıtıyor. durmadan en hüzünlü, en acı cümleleri yazıyorum. eskisi gibi değilim. sanki eskiyi özleyen budalaca bir günüm. sevdiğim şeyler, sevmediklerimden az. biliyorum, bu yazdığım cümle kadar düşünüyor insanlar. oysa ben, odamın tavanına bakarak düşünüyorum. elimi uzatıyorum, gölgem kadar uzak. sanki bir sonu yok bu cümlelerimin, bitiremiyorum. en uzakta kalan bir dağa yorulacağımı bilsem de tırmanmak istiyorum. uçurumun ucunda, şehir altımda sustuğum intihara bağırdığımı düşünüyorum. söyle, diyorum. aklımın içinde susmayan acımasız tarafım. bir gün dışarıya çıksan, gri bulutları düşünmeyi de bırakır mıyım?

[endergelisenataklar]

İsmet Özel, şair, 80 yaşında.

çok seviyorum seni be adam, çok, uyandığım her güne senden nefret ederek başlıyor, bir o kadar da seviyorum. sana "seninle kavga etmek isterdim" diye not bırakıp giden kızı şimdilerde çok iyi anlıyorum. en son biri aynı duyguları tattırmıştı damağıma. onu layığıyla bıraktım, ama seni asla bırakmayacağım. senin de dediğin gibi, evet, ilmektir boynumdaki ama ben kimsenin kölesi değilim. tarantula yazdılar diye göğsümdeki yaftaya, tarantulaymış benim adım diyecek değilim. tam düşecekken tutunduğum tuğlayı kendime rabb bellemiyeceğim. razı değilim beni tanımayan tarihe, beni sinesine sarmayan tabiattan rıza dilenmeyeceğim. her şeye, özellikle sana rağmen, iyi ki doğdun üstad.

[dolunay66]

Liberyalı şair Roland Tombekai Dempster'in daha başlığında kendini belli eden yoğun hüzün ve yakarma hâli son dizeden sonra da süren şiiri

AFRİKANIN YAKARIŞI

Ben sen değilim

ama sen fırsat vermiyorsun

benim

ben olmama

''Ben senin yerinde olsaydım''---

ama biliyorsun ki

ben sen değilim

yine de bırakmıyorsun

ben ben olayım

Her işime burnunu sokuyorsun

sanki bunlar

senin işinmiş

sen de benmişsin gibi

Duygusuzun, kafasızın birisin

aptallık olur düşünmek

benim sen olabileceğimi,

senin gibi konuşup

senin gibi davranacağımı.

Tanrı bile beni ben yapmış

seni de başka yaratmış

Bırak Tanrı aşkına

ben ben olarak kalayım.

[merkurkedisisblog]

gökyüzü görseydi kahvelerini ,sevincinden ağlardı yağmurlar yağardı kirk gün kirk gece. şimşekler, bulvarlar da konvoy olurdu. ayak bileklerinden sırtına kadar ağrı kalmazdı yeryüzünde. belki bu şehir, bu denli yorgun bakmazdi yüzüme. çocuklar ölmezdi derdi bir şair belki, fakat ben o kadar değilim. çocuklar yine olurdu, evsizler yine kimsesizler mezarlığına gömülürdü sahildeki şarapçı amca yalnızlığını ellerindeki şişelerin arasında sıkıştırdı. birbirine çarptıkca şişeler, dünyanın çarkı bir kez daha donmuş olurdu. bilirim içimden sızan onca acının bir geçit, bir tünelle sana bağlandığını. bilirim, yaşamın onlarca çelişkili hayali anlamsız kılmaya çabaladığını,fakat ben o kadar değilim. ne bir tüfeğe ne de o kadar hızlı koşacak güce sahibim. dağları arşınar, denizleri kulaçlar bu şehir. bu şehir, bedenimi parçalar bir karakolun önüne atar ama bu geçit beni bir hayale bağlar. gökyüzü diyorum, görseydi yeşilini gözlerinin ağaçlar gökte acar, bulutlar yeryüzüne tapardı. bir düş ülkesi olurdu şehrimiz, yürürdük seninle. hayaller gerçeklere nasıl evrilirse, öyle.(Kinyas 'a)/ Kin ve yastan ibaret değilsin...

[yakupkostekci21]

              Seven İnsan Bahane Aramaz.

“ Sevgini gizleme, söylemeyi erteleme, aç bilsin herkes.” diyor iç sesim…

Dilime ve zihnime yerleşmiş bazı kelimeler zincire vurulmuş bir bedene sahip gibi hissediyorum bazen. Bazen düşünmüyor değilim sevdiğimi defalarca dile getirdim ne eksik vardı bizde ne yaptım ona ben? Kötülük mü yaptım? - Hayır Sevmedim mi? - Aksine çok sevdim. Bahane arayan insan ne yazık ki bunu söylemek zorundayım zincir de vursan yine de durmaz çünkü ne âşık olmamış ve hayatında senin sevdiği kadar sevmeyecek bundan samimiyetimle söylüyorum çünkü asıl amacı eğlence ve seni bir kukla gibi görmüş ve oynadığını söylemiş. Aşkı da yalanmış sevgisi de… Bende sevdim hem de çok sevdim ailesiyle tanıştım. Hatta babası ile de çoğu kez görüştüm. Ama olmayınca olmuyor. Bazen nefesim gidiyor onun yalan söylediğini benim gözlerimin içine baka baka sevmiştim. Gözler yalan söylemez demiştim ona hayır dedim herkes yapar o bana bunu yapmaz demiştim. Ama yapmıştı. Anlatmaya devam edeyim size onun şerefsizliğini anlatmak istiyorum tutamıyorum o kadar birikti ki, anlatmasam rahat edemiyorum. Nişanlanacağım üç gün önce aradım sesini duyayım dedim. Aramaz olaydım açtı ve tek kelime dedi; Üzgünüm ben seninle oynadım yalan söyledim ben bir başkasıyla evleniyorum dedi… Yanlış duymadınız sevmedim dedi oynadım dedi. Bu yıllar önce yapılan bir olaydı unuttum yani unutmak istiyorum ama iki yıl önce karşıma çıktı ve dediği laf şu oldu ” SAYEMDE ŞAİR OLDUN.” O kelimeden sonra dondum kaldım ne diyeceğimi nasıl tepki vereceğimi şaşırdım. Ama ona verebilecek en güzel cevap bu olsa gerek “ “ Ben şair oldum evet ama senin sayende falan değil eğer her âşık olup onun duygularıyla oynayan kişi şair olsaydı yanındaki zımbırtı da şair olurdu…”

[nefretim-kazand]

Şimdi Hangi Söze İhtiyaç duysam,

Ucu sana ACISI bana DOKUNUYOR...

Şair değilim haşa..!

Ne haddimdir ne de ben tenezzül etmişimdir bu makama.

Sorma KADERİ yazamadığımdan,

Kahrımı karalıyorum...

Bağışla beni ;

İçimden ADIN geçiyordu

DÜŞTÜN SATIRLARIMA.....

[purgatoireau]

Kalabalık bir şehirde gün batımı, bakma yıldızlar pekala net değil. Yine de göğsümde bir şeyler var işte. Bu ışıklarla dolu caddede göğsümde bu ışıklardan daha parlak bir şeyler yeşeriyor. Bir umut, bir sevgi. Gülümsemene bakıp bir tanrı olmalı diyorum. Evet, anca bir tanrı böyle gülebilir. Hüzünle bakan gözlerini anımsıyorum. Gülümserken tüm bir galaksiyi gözlerine yansıtışını. Tüm bu ışıkların ortasında sen karşımdayken bir hayat yaşamak istiyorum, her anım gözlerine şiir yazmakla geçse veya. Lakin bir şair değilim ben. Birkaç kelimede nasıl anlatılır gözlerin bilmem. Yine de bu manzaranın karşısında bir ömür harcanır deyip duruyorum. Yalnızca bir kez gülümsesen mesela yüz asır yaşamış sayıyorum kendimi. Uzun zamandır aklımda henüz anlatmaya cümlelerimin yetmediği bu manzara. Anlatmaya kalksam bir deniz gibi boğazıma dolar. Öyle bir bakıyorsun ki anlatamıyorum işte. Diyorum, hüzün var gözlerinde ama tanımlamaya yetmez. Çünkü bir boşluk, bir bekleyiş. Bilmiyorum henüz deneyimleyemediğim bir duygu var sanki. Çözemiyorum. Anlat bana. Gözlerine sinen bu hissi. Gözlerindeki bu bakışı didik didik et anlat. Ne var bu denli mükemmel olan? Ne var? Böyle bakmak için neler geçiriyorsun aklından? Neler yaşıyorsun, neler yapıyorsun? Neleri sevip nelerden nefret ediyorsun? Her şeyi anlat bana. Tüm bu hissi çözene dek. Çünkü inan bana, bir karadelik gibi içine düşüyorum ve kurtulmak bir hayli imkansız.

[guzelbirsarapvebebebiskuvisi]

eski zamanlarda yaşayıp şair kadınlara denk gel isterdim. onlar seni tanısa hayatı bir nebze daha çok sever, kıymetini bilirlerdi. bilirsin ben şiirden anlamam. seni de bu yüzden anlayamadım. şiir gibisin, şiirsin. eski zamanlarda ki şair kadınlar seni yazar, bugüne taşırlardı. ben seni yazmaya çalıştım, olmadı. her defasında kalemim kırıldı. ben şair değilim. kalem tutmayı bilmem. iki şey bilirim; seni kalbimde taşımayı ve sonra elimden kayıp gitmeni izlemekten başka bir şey yapamadığımı.

[bloodypoetsblog]

Bazı hikayelerin mutlu sonla bitmesine veya mutsuz sonla bitmesine gerek yoktur. Bazı hikayeler yarım kalır, eksik kalır, yaralı kalır. Bir kalemin mürekkebi her an bitebilir işte o zaman şair kendi kanıyla yazılarını bitirir. Biten sadece yazılar olmaz, biten şair olur, kan olur, hayat olur, hikaye olur... Bu mesajı kaç kişi görür, kaç kişi okur, kaç kişi umursar bilemiyorum ama bildiğim tek şey yazdığım son şeyin bu olacağı. En azından okuyabileceğiniz, göreceğiniz son şeyin bu olacağı. Ben Eren. Eren Özkan. 25 Nisan 2004 yılında, ailemin beni aldırmaya parası yetmediği için şanssız bir şekilde Dünya'ya geldim. Konya'nın bir ilçesinin, köy bile sayılmayan bir mahallesinde doğdum, büyüdüm. Hayatımın yarısını orada geçirdim. Kimsem yoktu. Aileme hiçbir şey söylemedim, hiçbir şey anlatmadım. Şu zamana kadar ne öğrenmişsem kendi kendime öğrendim. Ağaçlar, bulutlar, kendi kendime mırıldandığım şarkılar/notalar, bazen hayvanlar, bazense böcekler benim arkadaşım oldu.Ben tek başıma büyüdüm. Şu an olduğum kişiyi ben tek başıma inşaa ettim. Küçükken konuşkan biriydim biliyor musunuz? Heyecanlı, birilerine bir şeyler anlatmaya heveslenen, "sus" deseler bile susmayan biriydim. Bunu okuyan birkaç kişi beni gerçek hayatta da tanıyan insanlar olacak. Onlar benim büyüdüğümde ne kadar değiştiğimi anlayacaklardır. Beni tanımayan sizler içinse; ben o çocuğun ikinci versiyonuyum. Ben o çocuğun tam tersiyim şu anda. Hayatım sürekli tek başına bir şeyleri düzeltmeye çalışmakla, sevilmemekle, önemsenmemekle, görülmemekle geçti. Her çocuğun hayalidir süper güçlerinin olması. Benim isteğim de görünmez olmaktı. Oldum da. Kimse görmüyor beni, kimse duymuyor. Ama hayal ettiğimden çok daha farklı. Evet arkadaşlar. Anlayacağınız üzere bu size son mektubum. Bunu okuduğunuz zaman ya acilde bir sedye de başımda birkaç doktorla, kapının önünde ağlayan birkaç insanla beraberimdir. Ya da çoktan defnedilmeye hazırlanıyorumdur bilemem. Teşekkür etmek istediğim birkaç kişi var.Bunların en başında ablam geliyor. Canım ablam. Seni hep çok sevdim. Sen benim bu Dünya da görünmeyen kanadımdın. Bana yol gösteren ışıktın. Olurda bir gün bu mektubu okuyor halde bulursan kendini üzülme olur mu? Seninle yaptığım o salakları, eğlenişlerimizi hatırla. Gülümse arkamdan. Eşek diye seslen bana. Ben arkasından ağlanılmayı hak eden biri değilim. Anneme sarıl uzun uzun benim yerime. Ben sarılmadım uzun uzun sorsalar kokusunu bile ezbere değilim. Ama sen benim yerime içine çek. Ve kardeşlerim, arkadaşlarım. Biliyorum aramızda bir kan bağı yok ama siz benim için abimden, ablamdan farklı değilsiniz. Bugüne kadar hep yanımda oldunuz, derdimi dinlediniz, beraber çözmeye çalıştık, birlikte çok eğlendik. Hakkınızı ödeyemem. Sizleri çok seviyorum. Sizlere böyle veda etmek istemezdim ama böyle olması gerekti. İyi bir çocuk, iyi bir evlat, iyi bir öğrenci, iyi bir insan olamadım. Özür dilerim. Biliyorum sevmediniz beni çünkü işinize yaramayan biriydim.İhtiyacınız olduğu zaman sevdiniz, işiniz bitince de söylediğiniz onca söz sanki hiç söylenmemiş gibi davranmaya başladınız. Canınız sağ olsun, umarım bu yazdıklarım sizin için bir ders olur.

[yazan-kalem-siyah06]

_________Pek çok kişi soruyor bana.#Kime yazıyorsun bu şiirleri, şair” diyorlar…#Boşluğa” diyorum.#Şaka demi'' diyorlar.'#Hayır değil'' diyorum

İşte o an bana..Kimi #mecnun gözüyle bakıyor.😪

_________Kimi de #deli..😪

#Orta yolu bir türlü bulamıyoruz.#Yani diyeceğim şu be ustaaaaa

Ben şair değilim ki sadece yazıyorum #Onu,kalbimdekini” yazıyorum.

_____________Onlar şiir sanıyorlar…

#Sevdiğime_yazıyorum_ama_bunu_

bilmiyorlar..😪😪😪

🥰🤗😘🌹🌺☘️🌴💋💋💋💋

[reyvesanaldefteri]

İTİRAF

Sevgilim, sana bir şey itiraf edeyim mi? Daha önce rast gelmemiştim senin gibi güzel hissettirene. Fırtınalarım vardı benim, kapkara bulutlarım. Gökten boşalırcasına yağan yağmurlarım vardı, bir demlik de çayım.

Sonra denk geldin bana, bahşedildin. Tesadüf diyemezdim sana çünkü ben böyle güzel bir tesadüf hiç görmedim. Aydınlattığın şey sadece hapsolduğum renksiz hayatım değil, eskimeye yüz tutmuş raflarda tozdan görünmez olan hislerimdi. Bana karanlıklardan korkmamayı, karşılaştığım zorluklarla korkusuzca savaşmayı öğrettin..

Koskoca bir teşekkür borçluyum sana, böylesine derin ve özel hissettirdiğin için. Bir gün olur da ayrı düşersek bu yolda, unutma ki ben bir şair kadar yetenekli değilim ama sen; adına, ses tonuna, göz rengine saç telinden kirpik uçlarına kadar şiir yazılası bir adamsın. Benim en güzel rastlantım, en büyük yenilgimsin..

Ruhumun salıncağı, çocukluğumun aynasısın.

Seni seviyorum. -rey

22.01.24

⏳️06.10

[gridirhayat]

Bi müzik listesi yapıyorum, sevdiğiniz şarkıları ekleyin sizde.

Hâlâ aynı bankta - Rope

Küfür mü iltifat mı - Canozan

deniyorum, ama - Mavi

Bıçakları sırtımda hayatın - Doruk Erester

Dibe iniyorum - Rei 6

Boşver be - Skapova

Ben senden vazgeçtim - Skapova

Ben hâlâ vazgeçmedim - Skapova

Son Arzum - Skapova

Loş, karanlık, hoş bi' şarkı - Hemsaye

Kötüsünü kendime yaptım - kendimden Hallice

Yaratılışın ikinci günü - Hemsaye, çağan Şengül

Bilemedim yorulduğunu - Alp Can zeybek

Küçüğüm - çağan Şengül

Sarılınca geçmiyor - Kaldı 8

Boş çekmeceler - Ahmet Hatipoğlu

Menerit - Kanove

Mumdan kayık - Beycan dağcı

Bu yüzden - Güncel Gürsel Artıktay

Benim Olmayanım - yıldızlardan Düştük

Sakince Yoruldum - Kendimden Hallice

Kanıyorduk - Redd

Binalar Dar - Can Koç

Fafnir - Kanove

Fafnir 2 - Kanove

Kalp Atışları Ve Çelenk - Şiir

Gökyüzünü Tutamam - Can Koç

ama hâlâ - Mavi

Zift - Revios

Tırnak İzleri - Revios

Protez - Revios

Antagonist - Revios

Sarılsana Bana - Vesaire

Şehir - Vesaire

Alışırım Gözlerimi Kapamaya - Manga

1826 Gün - Rota

Vahlar Ağacı - Rekkostal

Seneca'nın Mezarına Yolculuk - Kanove

Üvey - Revios

Kaplumbağa - karambol

Sarhoş Rüyalar Ve Taksimetre - Şiir

Şair Baktığında Dolunaya - Kanove

Konsomatrisin Ninnisi - Şiir

Ay Işığı Ve Bektaşi Üzümleri - Kanove

Dijital Yalnızlık Ve Mavi Saçların - Şiir

Aşk Bir Mezar Kuşu - Kanove

Gidenler Anısına On Yıllık Saygı Duruşu - Revios

Toz - jakuzi

Gökdeniz Abi - şiir

Babam Ve Kırık Oyuncaklar - Kayra

Kendine Rağmen - Jakuzi

İpucumu Buldum - Rinxlaya

Gökyüzüne Bak - Morphia

Duyar Mısın - Morphia

Saklandım - Morphia

Sana Göre Bir Şey Yok - Jakuzi

Sen Bilirsin - Elyas & Taha

İncinmesin Kanatların - Elyas & Taha

Ölü İhtimal - Baturalp

Anla Artık Çocuk - Yıldızlardan Düştük

Sadece - kerem

Unuttum - İmpala

Hatıralar. - İnsanlar gerçek olsa

Seninle Manyak Güzel Olabilirdik - Bazen Uçmak İsterim

Bir Adam - Suzan Hacigarip

Özledim işte - karamel Makiyato

Rol - Lia Shine

Bizden Olsun İsterdim - Boramess

İz - Femrez

Yarın Bugün Gibiyse? - Boramess

Sanki Hevesim Hiç Kırılmamış Gibi - Berkay Altunyay

Dönemedim O Gün Evime - Boramess

Sarhoşum - yedinci Ev

İyi Uykular Peder - Rota

Ah Aman Aman - Kirli

Nereye Kadar - yedinci Ev

Gezegen - yedinci Ev

Zaman Yok - Son Feci Bisiklet

Eksik - Batu Akdeniz

Hiç İyi Değilim - Dolu Kadehi Ters Tut

Sanırım ölüyorum - Agoni

Rahatımı Bozamam - Ravend

Beni Hatırladın Mı - Cem Adrian

Hayatım Leş - Mavi Gri

Anlatamıyorum - mor ve ötesi

Kayıp Şehir - Soner Avcu

Yoksun - Naz ölçal

Bazen - mor ve ötesi

Ah Canım Sevgilim - Rei 6

Kediler Ve Şarkılar - yaşlı amca

Bir Bilsem - Berkay Altunyay

Sevilmemişim - nasıl derler bilirsin

Senden, Benden, Bizden - Athena

Bana Kendimi Ver - Sancak

Seninle , Mavi - Yüksek sadakat

Araf - mor ve ötesi

Aden P2 - Lia Shine

Eskimiş Senelere - Aspova

Aşk Nereden Nereye - Gripin

Kalbimden Tenime - canozan

Son Kez - Rota

Öleceksek ölürüz - Emre Fel

Zor - Erdem Öner

Bu Yağmurlar - Emre aydın

Öyle kolay aşık olmam - Canozan

Dediler Ki - üç nokta bir

İstanbul - Pamela

Nasıl Güzel - sufle

Forsa - mor ve ötesi

Kanıyorduk - redd

Sen de saçmala - redd

Kendimi Buldum - sufle

Hiç bırakma - Anıl Bektaş

Allah'ına Kurban - Pera

Küsme bana - Atakan ata

Hiç kimsenin günahı yok - sufle

Kendimden mi kaçsam - bazen uçmak isterim

Hiçbir yere gitmedim - Hemsaye

Köprüaltı - duman

Hissettin mı - sufle

Yıldızlara bak - yaşlı amca

Ankana kül oldum - Görkemiroğlu

Senden önce senden sonra - sufle

Kayboldum - sufle

Kapkaranlık her günüm - sena şener

Senin marşın - duman

Hayatı yaşa - duman

Arsız Gönül - Athena

Kafama göre - Athena

Kördüğüm - başka

Pus - sufle

Ay karanlık - cem karaca

Bir varmış bir yokmuş - Fatma Turgut

Boşver - nüans

Aşk yok olmaktır - Mabel Matiz

Hep yaşın 19 - MFÖ

Portekiz yağmuru - Boramess

Bende bir çare yok - Boramess

Yıldızların ötesinde - izah

Mayıs 6 - Rope

Beni yordular - Rope

Bunun adı yalnızlık - Rope

Kupa kızı ve sinek valesi - Teoman

Sorgu - rehber

Söndülerse - anıl Piyancı

Dönme - Batuhan kordel

Belki de - tuğkan

Sar bu şehri - canozan

Gitme - dolu Kadehi Ters Tut

Şu an - son feci bisiklet

Bana öyle bakma - Teoman

Bakma bana öyle - Nova norda

Derine indik - adamlar

Toprak yağmura - canozan

Gökyüzü - perdenin ardındakiler

Madem - dolu Kadehi Ters Tut

İstasyon - son feci bisiklet

Yorgunum ve ağrılar - Kaan Boşnak

Hallice Halim - konuya Fransız

Ressamın şarkısı - Bekir karahan

Ütopya - son Feci Bisiklet

Benimle kayboldun - Kaan Boşnak

Rüyalarda buruşmuşum - adamlar

Acının ilacı - adamlar

Seni kendime sakladım - duman

Sarılırım birine - adamlar

Bikinisinde Astronomi - son Feci Bisiklet

Ve ben - yaşlı amca

Siktiret boşver - redd

Bulunmam gerek - Can Bonomo

Derbeder - gece

Kötü şeyler - son feci bisiklet

Yaşıyorum sil baştan - ari barokas

Kırık - neyse

Melekler ölmez - mor ve ötesi

Bul beni - canozan

İtiraf - redd

Kelepçe - yirmi7

Yorma - seksendört

Siyah - neyse

22 - gece

Geçmişin yükü - Pentagram

Yeniden doğarsa - canozan

Işıkları söndürseler bile - manga

Ay düşmüş elektrik tellerine - yirmi7

Yağmur - Suzan Hacigarip

Halledebilirdik - birileri

Yarım kaldım - çağan Şengül

Anlar ona - yedinci Ev

[epifizz]

epi hala ismet özeli beğenmiyor musun.. :)

Bana hitap etmesi için ekstra bir şey yaşanmadı, açıkçası beğenmek için ben de bir çaba göstermedim. Ben zaten kolay şiir ve şair beğenen biri değilim. Herkesin çaldığı bir enstrümanda şiir gibi dilin sınırlarında dolaşan bir müzisyen olmak, çok özel bir tınıya sahip olmayı gerektiriyor bence. Bu tınıyı yetenek diye küçümsemek istemem ve İsmet Özel'e de bu anlamda bahsi geçen tınıdan yoksun diyemem, onun eserleri yalnızca benim şarkım değil.

Olacağını da sanmıyorum, dünyaya bakıp onda dile gelen şeyler bana geçmiyor. Belki farklı weltanschauung'lara sahip olmamızdan kaynaklanıyordur bu.