#ne olurdu benim olsan

[karsuuu]

Seninle...🥀

Gidiyorum buralardan...🥀

Ben şair değilim, sen de şiir olamazsın... Dağılalım...🥀

[yakarsoz]

ne kadar güzel olurdu, benim için gelmiş olsan

[ysfogzdgrz51]

Son yıllarda okuduğum kendimi bulduğum en güzel yazı. ..❤

Bir şarkın olsun. Senin olsun. Hayatına her giren insana “bu benim şarkım bak” diye dinlet. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın.

Tek bir parfümün olsun. Özdeşleşmek iyidir. Dünya bu illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa “acaba burda mi” diye kokuyu duyanın gözü seni arasın.

Bir tane en yakın arkadaşın olsun. Sadece kötü günde değil, iyi günde de aradığın ilk kişi olsun. Birlikte düşün, birlikte kalkın. Birbirinizi toparlayın. Yaralarınızı sarın. Herkes gittiğinde “şanssızlığınıza” biraz gülün, biraz ağlayın.

Bir tane çok büyük aşkın olsun. Rakıya bahane olsun. Bir dönem çok sevmiş ol, bi dönem nefret etmiş. Her şey küllendikten sonra tebessümle hatırla. Biraz da bi yanin acıyarak. “O olsaydı nasıl olurdu acaba hayatım?” diye sorgulayarak. Artık bir şey hissetmesen de “başına bir şey gelse yine de ilk ben koşarım” diyecek kadar. Unutma, masallar mutlu sonla, efsaneler kavuşamamakla biter.

Bir evlat edin. Bir kedi olur, bir köpek de. Ama olsun. Kapılarını aç. Senden olmayan ama senin ilgine bakımına muhtaç bir kalbin atışlarını ellerinde hisset. Bir canlının hayatını değiştirmek acayip bir şey. Birinin kahramanı olmak istersen bundan büyük fırsat olamaz. Sevmek çok güzel. Hele bir de her koşulda sevilmek.

Bol bol kitap oku biri seni derinden etkileyene kadar oku. Onu bulduğunda kimseyle paylaşma. O hikaye senin. Beğenmediğin sayfayı yırt sevdiğin yerleri yıldızlarla donat. Başucunda dursun. Belki bir gün biri gizlice o sayfaları keşfeder. Seni daha iyi tanıma imkanı olur.

Salaş bir restaurant edin. Patronundan garsonuna kadar tanı. Kafan mı bozuk, mekan dolu mu, sana yer açacakları kadar müdavimi ol. Bir masan olsun hep oturduğun. Bir başına gitsen bile başına bir şey gelmeyeceğini bil. Bir gün belki kapanır ya da yıkılır. Ama sen önünden her geçtiğinde “burda eskiden hep bi yerim vardı” dersin.

Bir hobin olsun. Kaçmak için. Hiçbir şey düşünmediğin. Dünyadan uzaklaşabildiğin. Onunla övün. En iyi yaptığın şey olsun. Insanlar şaşırsın. Senin icin çocuk oyuncağı olsun.

Bir şey iste. İmkansız olsun. Peşinden koş. Yorul. Defalarca vazgeç. Defalarca dene. Susmanın çaresizliğini de yaşa bağırmanın da. Uykuların kaçsın. Düşündükçe saç diplerin bile uyuşsun. Her ne ise bu istediğin, aşk da olur iş de. Bağrına taş bas gerekirse. Yeter ki gece yatağına yattığında “ben elimden geleni yaptım” de. Bazen kazanamamış olsan da, yapabileceklerinin ya da bir şeyi delice istemenin limitini görmek de zaferdir.

Vakit ayırdığın bir ailen olsun. Yarın kaybettiğinde keşke daha çok zaman ayırsaydım demeyeceğin. Pişmanlık kötüdür. Bir daha geri getirmeye gücünün yetmedikleri içinse, iskence. Kıymetini bil. Yarin ne olacağı belli degil. Kalp krizi dediğin bir kaç saniye. Kalp kırma.

Sınırların olsun aşılamayacak. Duvarların olsun yıkılamayacak. Herkes bilsin. Ona göre davransın.

Bir alanın olsun metre karesi dert değil. Kapısını kapattığında gercek sen olabildiğin. Dört duvardan birininin dibine çöküp ağlayabildiğin. Güçsüzlüğünü yaşayabildiğin. Sonra daha güçlü kalkabildiğin. Kaldığın yerden devam edebildiğin. İnsan en Çok kendini özlüyor çünkü.

Bir sevdiğin olsun tabi. Belki hayallerindeki gibi olmaz koşullar ama bir şeyleri birlikte var etmenin tadı bi başka. Para amaç değil araç olsun mutluluğuna. Olmadığı zaman da elindekini cömertçe paylaşabil. En çok onla gül. Saatlerce muhabbet edebil. Birbirinize ulaşamadığınızda, “başka biriyle mi acaba” diye değil “başına bir şey mi geldi” diye endişelen. İlişkini başkalarıyla kıyaslama. Biri sevdiğini çok söyler, biri daha çok gösterir. Sen de biri eksikse bu seni daha az seviyor demek değildir.Telefon karıştırmakla ömür geçmez. Bir insan bir şey yapmak isterse yapar. Kalbin temizse, sen araştırmadan da karşına çıkar korkma. Sonuna kadar güven. Bir gün kırılırsa kalp yenisini inşa eder.

VE

Kalbini temiz tut. Çevreni de. Unutma yaptığın her iyilik bir gün sana geri döner....

[sensizyasamak]

Bir şarkın olsun. Senin olsun. Hayatına giren her insana "BU BENİM ŞARKIM BAK" diye dinlet. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın.

Tek bir parfümün olsun. Özdeşleşmek iyidir. Dünya bu illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa "ACABA BURDA MI" diye kokuyu duyanın gözü seni arasın.

Bir tane en yakın arkadaşın olsun. Sadece kötü günde değil, iyi günde aradığın ilk kişi olsun. Birlikte düşün, birlikte kalkın. Birbirinizi toparlayın, yaralarınızı sarın. Herkes gittiğinde "ŞANSIZLIĞINIZA" biraz gülün, biraz ağlayın.

Bir tane çok büyük aşkın olsun. Rakıya bahane olsun. Bir dönem çok sevmiş ol, bir dönem nefret etmiş. Her şey küllendikten sonra tebessümle hatırla. Biraz da bi yanın acıyarak "O OLSAYDI NASIL OLURDU ACABA HAYATIM? diye sorgulayarak. Artık bişey hissetmesen de “BAŞINA BİŞEY GELSE YİNE DE İLK BEN KOŞARIM” diyecek kadar. Unutma masallar mutlu sonla, efsaneler kavuşamamakla biter.

Bir evlat edin. Bir kedi olur, bir köpek de ama olsun kapılarını aç. Senden olmayan ama senin ilgine muhtaç bir kalbin atışlarını ellerinde hisset. Bir canlının hayatını değiştirmek acayip bir şey. Birinin kahramanı olmak istersen bundan büyük fırsat olmaz. Sevmek çok güzel, hele bir de her koşulda sevilmek..

Bol bol kitap oku biri seni derinden etkileyene kadar oku. Onu bulduğunda kimseyle paylaşma. O hikaye senin. Beğenmediğin sayfayı yırt, sevdiğin yerleri yıldızlarla donat. Başucunda dursun. Belki bir gün biri gizlice o sayfaları keşfeder. Seni daha iyi tanıma imkanı olur.

Salaş bir restoran edin. Patronundan garsonuna kadar tanı. Kafan mı bozuk, mekan dolu mu, sana yer açaçakları kadar müdavimi ol. Bir masan olsun, hep oturduğun. Bir başına gitsen bile başına bişey gelmeyeceğini bil. Bir gün belki kapanır yada yıkılır. Ama sen önünden her geçtiğinde "BURDA ESKİDEN HEP Bİ YERİM VARDI" dersin.

Bir hobin olsun kaçmak için. Hiçbir şey düşünmediğin. Dünyadan uzaklaşabildiğin. Onunla övün. En iyi yaptığın şey olsun insanlar şaşırsın. Senin için coçuk oyuncağı olsun.

Bir şey işte imkansız olsun. Peşinden koş, yorul. Defalarca vazgeç, defalarca dene. Susmanın çaresizliğini de yaşa bağırmanın da. Uykuların kaçsın. Düşündükçe saç diplerin bile uyuşsun. Her ne ise istediğin, Aşk da olur iş de. Bağrına taş bas gerekirse, yeter ki gece yatağına yattığında "BEN ELİMDEN GELENİ YAPTIM" de. Bazen kazanamamış olsan da, yapabileceklerinin yada bir şeyi delice istemenin limitini görmek de zaferdir..

Vakit ayırdığın bi ailen olsun. Yarın kaybettiğinde keşke daha çok zaman ayırsaydım demeyeceğin. Pişmanlık kötüdür. Bir daha geri getirmeye gücünün yetmedikleri içinse, işkence. Kıymetini bil. Yarın ne olacağı belli değil. Kalp krizi dediğin bir kaç saniye KALP KIRMA..

Sınırların olsun aşılmayacak. Duvarların olsun yıkılmayacak. Herkes bilsin. Ona göre davransın..

Bir alanın olsun metre karesi dert değil. Kapısını kapattığında gerçek sen olabildiğin. Dört duvardan birinin dibine çöküp ağlayabildiğin. İNSAN EN ÇOK KENDİNİ ÖZLÜYOR ÇÜNKÜ..

Bir sevdiğin olsun tabi. Belki hayallerindeki gibi olmaz koşullar ama, bir şeyleri birlikte var etmenin tadı bi başka. Para araç değil amaç olsun mutluluğuna. Olmadığı zamanda elindekileri çömertçe paylaşabil. En çok onla gül. Saatlerce muhabbet edebil. Birbirinize ulaşamadığınızda "BAŞKA BİRİYLE Mİ ACABA" diye değil "BAŞINA BİŞEY Mİ GELDİ" diye endişelenen. İlişkini başkalarıyla kıyaslama. Biri sevdiğini çok söyler, biri daha çok gösterir. Sen de biri eksikse bu seni daha az seviyor demek değildir. TELEFON KARIŞTIRMAKLA ÖMÜR GEÇMEZ. BİR İNSAN BİŞEY YAPMAK İSTİYORSA YAPAR. KALBİN TEMİZSE SEN ARAŞTIRMADAN DA KARŞINA ÇIKAR KORKMA. SONUNA KADAR GÜVEN. BİRGÜN KIRILIRSA KALP YENİSİNİ İNŞA EDER.

VE KALBİNİ TEMİZ TUT. ÇEVRENİ DE, UNUTMA YAPTIĞIN HER İYİLİK BİRGÜN SANA GERİ DÖNER..

[thedoret]

Ne olurdu benim olsan? şu yaralarımı sarsan.

[zevahirse]

bir şarkın olsun, senin olsun, hayatına her giren insana “bu benim şarkım bak” diye dinlet. bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın.

tek bir parfümün olsun, özdeşleşmek iyidir. dünya bu, illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa “acaba burada mı?” diye kokuyu duyanın gözü seni arasın.

bir tane en yakın arkadaşın olsun. sadece kötü günde değil, iyi günde de aradığın ilk kişi olsun. birlikte düşün, birlikte kalkın. birbirinizi toparlayın, yaralarınızı sarın. herkes gittiğinde “şanssızlığınıza” biraz gülün, biraz ağlayın.

bir tane çok büyük aşkın olsun. bir dönem çok sevmiş ol, bir dönem nefret etmiş. her şey küllendikten sonra tebessümle hatırla. biraz da bir yanın acıyarak, “o olsaydı nasıl olurdu acaba hayatım?” diye sorgulayarak. artık bir şey hissetmesen de, “başına bir şey gelse yine de ilk ben koşarım” diyecek kadar. unutma, masallar mutlu sonla, efsaneler kavuşamamakla biter.

bir evlat edin. bir kedi olur, bir köpek de. ama olsun, kapılarını aç. senden olmayan ama senin ilgine, bakımına muhtaç bir kalbin atışlarını ellerinde hisset. bir canlının hayatını değiştirmek acayip bir şey, birinin kahramanı olmak istersen eğer bundan büyük bir fırsat olamaz. sevmek çok güzel, hele bir de her koşulda sevilmek.

bol bol kitap oku, biri seni derinden etkileyene kadar oku. onu bulduğunda kimseyle paylaşma, o hikaye senin. beğenmediğin sayfayı yırt, sevdiğin yerleri yıldızlarla donat. başucunda dursun. belki bir gün biri gizlice o sayfaları keşfeder, seni daha iyi tanıma imkânı olur.

salaş bir restaurant edin, patronundan garsonuna kadar tanı. kafan mı bozuk, mekan dolu mu, sana yer açacakları kadar müdavimi ol. bir masan olsun hep oturduğun, bir başına gitsen bile başına bir şey gelmeyeceğini bil. bir gün belki kapanır ya da yıkılır ama sen önünden her geçtiğinde “burada eskiden hep bir yerim vardı” dersin.

bir hobin olsun, kaçmak için. hiçbir şey düşünmediğin, dünyadan uzaklaşabildiğin. onunla övün, en iyi yaptığın şey olsun. insanlar şaşırsın, senin için çocuk oyuncağı olsun.

bir şey iste, imkânsız olsun. peşinden koş, yorul. defalarca vazgeç, defalarca dene. susmanın çaresizliğini de yaşa, bağırmanın da. uykuların kaçsın, düşündükçe saç diplerin bile uyuşsun. her ne ise bu istediğin, aşk da olur iş de. bağrına taş bas gerekirse, yeter ki gece yatağına yattığında “ben elimden geleni yaptım” de. bazen kazanamamış olsan da, yapabileceklerinin ya da bir şeyi delice istemenin limitini görmek de zaferdir.

vakit ayırdığın bir ailen olsun, yarın kaybettiğinde keşke daha çok zaman ayırsaydım demeyeceğin. pişmanlık kötüdür. bir daha geri getirmeye gücünün yetmedikleri içinse, işkence. kıymetini bil, yarın ne olacağı belli değil. kalp krizi dediğin bir kaç saniye, kalp kırma.

sınırların olsun aşılamayacak, duvarların olsun yıkılamayacak. herkes bilsin, ona göre davransın.

bir alanın olsun metre karesi dert değil, kapısını kapattığında gerçek sen olabildiğin, dört duvardan birininin dibine çöküp ağlayabildiğin, güçsüzlüğünü yaşayabildiğin, sonra daha da güçlü kalkabildiğin, kaldığın yerden devam edebildiğin. insan en çok kendini özlüyor çünkü.

bir sevdiğin olsun tabii, rakıya bahane olsun. belki hayallerindeki gibi olmaz koşullar ama bir şeyleri birlikte var etmenin tadı bir başka, para amaç değil araç olsun mutluluğuna. olmadığı zaman da elindekini cömertçe paylaşabil. en çok onunla gül, saatlerce muhabbet edebil. birbirinize ulaşamadığınızda, “başka biriyle mi acaba?” diye değil “başına bir şey mi geldi?” diye endişelen.

ilişkini başkalarıyla kıyaslama. biri sevdiğini çok söyler, biri daha çok gösterir, sende biri eksikse bu seni daha az seviyor demek değildir.

telefon karıştırmak ile ömür geçmez, bir insan bir şeyi yapmak isterse eğer yapar. kalbin temizse, sen araştırmadan da çıkar karşına. korkma, sonuna kadar güven. bir gün kırılırsa kalp yenisini inşa eder. kalbini temiz tut, çevreni de. unutma, yaptığın her iyilik bir gün sana geri döner.

[uzaykahraman]

Bir şarkın olsun. Senin olsun. Hayatına her giren insana “bu benim şarkım bak” diye dinlet. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın.

Tek bir parfümün olsun. Özdeşleşmek iyidir. Dünya bu illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa “acaba burda mi” diye kokuyu duyanın gözü seni arasın.

Bir tane en yakın arkadaşın olsun. Sadece kötü günde değil, iyi günde de aradığın ilk kişi olsun. Birlikte düşün, birlikte kalkın. Birbirinizi toparlayın. Yaralarınızı sarın. Herkes gittiğinde “şanssızlığınıza” biraz gülün, biraz ağlayın.

Bir tane çok büyük aşkın olsun. Bir dönem çok sevmiş ol, bi dönem nefret etmiş. Her şey küllendikten sonra tebessümle hatırla. Biraz da bi yanin acıyarak. “O olsaydı nasıl olurdu acaba hayatım?” diye sorgulayarak. Artık bir şey hissetmesen de “başına bir şey gelse yine de ilk ben koşarım” diyecek kadar. Unutma, masallar mutlu sonla, efsaneler kavuşamamakla biter.

Bir evlat edin. Bir kedi olur, bir köpek de. Ama olsun. Kapılarını aç. Senden olmayan ama senin ilgine bakımına muhtaç bir kalbin atışlarını ellerinde hisset. Bir canlının hayatını değiştirmek acayip bir şey. Birinin kahramanı olmak istersen bundan büyük fırsat olamaz. Sevmek çok güzel. Hele bir de her koşulda sevilmek.

Bol bol kitap oku biri seni derinden etkileyene kadar oku. Onu bulduğunda kimseyle paylaşma. O hikaye senin. Beğenmediğin sayfayı yırt sevdiğin yerleri yıldızlarla donat. Başucunda dursun. Belki bir gün biri gizlice o sayfaları keşfeder. Seni daha iyi tanıma imkanı olur.

Salaş bir restaurant edin. Patronundan garsonuna kadar tanı. Kafan mı bozuk, mekan dolu mu, sana yer açacakları kadar müdavimi ol. Bir masan olsun hep oturduğun. Bir başına gitsen bile başına bir şey gelmeyeceğini bil. Bir gün belki kapanır ya da yıkılır. Ama sen önünden her geçtiğinde “burda eskiden hep bi yerim vardı” dersin.

Bir hobin olsun. Kaçmak için. Hiçbir şey düşünmediğin. Dünyadan uzaklaşabildiğin. Onunla övün. En iyi yaptığın şey olsun. Insanlar şaşırsın. Senin icin çocuk oyuncağı olsun.

Bir şey iste. İmkansız olsun. Peşinden koş. Yorul. Defalarca vazgeç. Defalarca dene. Susmanın çaresizliğini de yaşa bağırmanın da. Uykuların kaçsın. Düşündükçe saç diplerin bile uyuşsun. Her ne ise bu istediğin, aşk da olur iş de. Bağrına taş bas gerekirse. Yeter ki gece yatağına yattığında “ben elimden geleni yaptım” de.

Bazen kazanamamış olsan da, yapabileceklerinin ya da bir şeyi delice istemenin limitini görmek de zaferdir.

Vakit ayırdığın bir ailen olsun. Yarın kaybettiğinde keşke daha çok zaman ayırsaydım demeyeceğin.

Pişmanlık kötüdür. Bir daha geri getirmeye gücünün yetmedikleri içinse, iskence. Kıymetini bil. Yarin ne olacağı belli degil. Kalp krizi dediğin bir kaç saniye. Kalp kırma.

Sınırların olsun aşılamayacak. Duvarların olsun yıkılamayacak. Herkes bilsin. Ona göre davransın

Ve

Kalbini temiz tut. Çevreni de. Unutma yaptığın her iyilik bir gün sana geri döner.

[lesusu]

Bilmiyorum bir çok şey biliyorum aslında dünyaya yetmeyecek kadar az şey bildiğim kadar noktalamalar kullanmayacağım akısı kesermişçesine bilmiyorum hislerini adlandırmak garip gerekirmiş gibi ama istersin ne hiisettiğini bilmek dedim ya bilmiyorum bi hüzün hüzün de neyse sürekli bir yere yetişmem gerekiyormuş gibi hissedersin ya işte öyle histen dolu bu aralar, ara ara içim (virgülkullanıldı) hislerimen bahsetmek niye istedim bilmiyorum ama imden bir yer yazmak istedi içimde biri daha var ki benden içeri çok şey yazacaktım bitmek bilmeyen saliseler içerisinde bir sürü şey düşünürkeb her düğüncenin ardına gizlenmiş aralanmış düşünce perdeleri herkeste böyledir ya muhtemelen yani ara ara olur böyle sanki her hareketin son hareket yaptığın şey içtiğin su çektiğin duman sonmuş sondaymışsın hissi hisler... bunlaro yazarken ne kadar hızlı yazarsam sanki anlık nefesim kesilip duruyorum ama hayır durmuyo hep bir arkada bekleyen perdenin ucundan göz kırpan heyecanla bahsedilmeyi bekleyen şeyler var anlam karmasası bundandır yoksa azok türkçemiz var sükür yorgunluk var üzerimde saf bi yorgunluk bu omuzlarımdan çöküyor ve beni daha da soyutluyor dğnyada varlığım kadar soyutluyor merhaba balığım okuyorsan diye çok düşünme öyle saçmalıyorum yinebir şeyler aha yanlış anlama özgürlüğün bir kısmı gitti ama düşünmeyecepim ne düşüneceğini neyse neyse ne demekse zorunluluk zorunluluk zorunluluk.. yasama ayakata durma nefes alma beklentileri karsılama kendi kendinden beklentilerin insanların beklentileri annemin bir şeyler farkedip de bir sorun mu var dedikten sonra yok dememe ikna olmuş gibi yapıp komik bir video atması ama yine de bir şeyler yapmaması ne yapabilir gerçi beklentiler işte .. neyse beklemiyorum artık ama durakdayım taha demişt bi güm bi arkadası tahaya sen durak insanısın demiş düşündürdü bu beni çoğu zaman hepimiz bir duraktayız ne bekliyoruz neyi kimi sürekli birinin eksikliğini hissediypum sanki kim bu ne bu bilmiyorum aslında beklemiyorum bir yansan bir yandan sa bekliyorum neyse anladınız işte siz kimseniz apwidöksğa kendimle sohbet keyifli mi değil ama keyifli hep bi kararsızlık arada kalmışlık var sıkışmışlık hür olmak istiyorum ben dğşüncelerimden de dünyadan da nefes almaktan da zevklerden de isteklerimden de gündüzleri böyle daha doğruru uyanık oldupum her dakika böyle kosmam gerkiyormjş gibi herşeye yetişmem gerekmiş gibi o her şey neyse ona resim çizmek dersler seviyor muyum bilmiyorum artık çnceden seviyormuydhm onu da bilmiyorum düşünüyorum geçti bitti kazandım ilerledşm ne olacak bitecek sonuçlar değil süreçler sıkıyor artık uyuduğum zamanları da hatıröamıyorum ki zaten hatırlasam o da çekilmez olurdu herhalde bıkkınlık var ama umurumda olmayan bir bıkkınlık sadece kafamı bir yere koyup düşünmemek isitoyeum mümkünmüş gibi büyğk şeyler mi olmalı böyle hissetmek için bilmiyorum ama hissediyorsam demekki olmasa da oluyormuş büyğk bişiler neyse neyse ne olurdu benim olsan şu yaralarımı sarsann bıktım artık yol almaktan yol almak yol almak uyuyup uyanıyoruz ve bir gün uyanmayacğaımız bir güne doğru ne olacak sonra niye geldik neden varolduk her şey bir deney sonucu olmuş olamaz ben bunu istemiş olamam bu deneyin bir parçası kime sorsan istemezdi zaten gerçi bunu isteyip istememek de bir bilinç işi o bilinci de istemiyorum ben karar vermek de ama artık verilmiş bir şeyler var hepimizin adına doğup büyüyoruz 19 senedir nefes alıyorum dünya için ne büyük kayıp..

[yitirmeden]

Ne olurdu benim olsan şu yaralarımı sarsan bak şimdi gidiyorum buralardan tüm rüzgarlar senin olsun. Benden ayrı bir rüyadasın dilerim bir gün uyanırsın

[by-hulusi]

▪️Bir şarkın olsun. Senin olsun. Hayatına her giren insana “bu benim şarkım bak” diye dinlet.

Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın.

▪️Tek bir parfümün olsun. Özdeşleşmek iyidir. Dünya bu illa ki bir tek sen kullanmayacaksın.

Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa “acaba burada mı” diye kokuyu duyanın gözü seni arasın.

▪️Bir tane en yakın arkadaşın olsun. Sadece kötü günde değil, iyi günde de aradığın ilk kişi olsun.

Birlikte düşün, birlikte kalkın. Birbirinizi toparlayın. Yaralarınızı sarın.

Herkes gittiğinde “şanssızlığınıza” biraz gülün, biraz ağlayın.

▪️Bir tane çok büyük aşkın olsun. Rakıya bahane olsun. Bir dönem çok sevmiş ol, bir dönem nefret etmiş.

Her şey küllendikten sonra tebessümle hatırla. Biraz da bir yanın acıyarak.

“O olsaydı nasıl olurdu acaba hayatım?” diye sorgulayarak.

Artık bir şey hissetmesen de “başına bir şey gelse yine de ilk ben koşarım” diyecek kadar.

Unutma, masallar mutlu sonla, efsaneler kavuşamamakla biter.

▪️Bir evlat edin. Bir kedi olur, bir köpek de. Ama olsun. Kapılarını aç.

Senden olmayan ama senin ilgine bakımına muhtaç bir kalbin atışlarını ellerinde hisset.

Bir canlının hayatını değiştirmek acayip bir şey. Birinin kahramanı olmak istersen bundan büyük fırsat olamaz.

Sevmek çok güzel. Hele bir de her koşulda sevilmek.

▪️Bol bol kitap oku biri seni derinden etkileyene kadar oku. Onu bulduğunda kimseyle paylaşma.

O hikâye senin. Beğenmediğin sayfayı yırt sevdiğin yerleri yıldızlarla donat. Başucunda dursun. Belki bir gün biri gizlice o sayfaları keşfeder. Seni daha iyi tanıma imkânı olur.

▪️Salaş bir restoran edin. Patronundan garsonuna kadar tanı. Kafan mı bozuk, mekân dolu mu, sana yer açacakları kadar müdavimi ol.

Bir masan olsun hep oturduğun. Bir başına gitsen bile başına bir şey gelmeyeceğini bil. Bir gün belki kapanır ya da yıkılır.

Ama sen önünden her geçtiğinde “burada eskiden hep bir yerim vardı” dersin.

▪️Bir hobin olsun. Kaçmak için. Hiç bir şey düşünmediğin. Dünyadan uzaklaşabildiğin. Onunla övün.

En iyi yaptığın şey olsun. İnsanlar şaşırsın. Senin için çocuk oyuncağı olsun.

▪️Bir şey iste. İmkânsız olsun. Peşinden koş. Yorul. Defalarca vazgeç. Defalarca dene. Susmanın çaresizliğini de yaşa bağırmanın da.

Uykuların kaçsın. Düşündükçe saç diplerin bile uyuşsun.

Her ne ise bu istediğin, aşk da olur iş de. Bağrına taş bas gerekirse. Yeter ki gece yatağına yattığında “ben elimden geleni yaptım” de.

Bazen kazanamamış olsan da, yapabileceklerinin ya da bir şeyi delice istemenin limitini görmek de zaferdir.

▪️Vakit ayırdığın bir ailen olsun. Yarın kaybettiğinde keşke daha çok zaman ayırsaydım demeyeceğin.

Pişmanlık kötüdür. Bir daha geri getirmeye gücünün yetmedikleri içinse, işkence. Kıymetini bil.

Yarın ne olacağı belli değil. Kalp krizi dediğin bir kaç saniye.

Kalp kırma.

Sınırların olsun aşılamayacak. Duvarların olsun yıkılamayacak.

Herkes bilsin. Ona göre davransın.

▪️Bir alanın olsun metre karesi dert değil. Kapısını kapattığında gerçek sen olabildiğin. Dört duvardan birinin dibine çöküp ağlayabildiğin.

Güçsüzlüğünü yaşayabildiğin. Sonra daha güçlü kalkabildiğin.

Kaldığın yerden devam edebildiğin. İnsan en Çok kendini özlüyor çünkü.

▪️Bir sevdiğin olsun tabi. Belki hayallerindeki gibi olmaz koşullar ama bir şeyleri birlikte var etmenin tadı bir başka.

Para amaç değil araç olsun mutluluğuna. Olmadığı zaman da elindekini cömertçe paylaşabil.

En çok onla gül. Saatlerce muhabbet edebil. Birbirinize ulaşamadığınızda, “başka biriyle mi acaba” diye değil “başına bir şey mi geldi” diye endişelen. İlişkini başkalarıyla kıyaslama.

Biri sevdiğini çok söyler, biri daha çok gösterir.

Sen de biri eksikse bu seni daha az seviyor demek değildir.

Telefon karıştırmakla ömür geçmez. Bir insan bir şey yapmak isterse yapar. Kalbin temizse, sen araştırmadan da karşına çıkar korkma.

Sonuna kadar güven. Bir gün kırılırsa kalp yenisini inşa eder.

VE

Kalbini temiz tut. Çevreni de. Unutma yaptığın her iyilik bir gün sana geri döner.

•Alıntı

[moonshine-10]

Bir şarkın olsun. Senin olsun. Hayatına her giren kişiye "bu benim şarkım, bak" diye dinlet. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın.

Tek bir parfümün olsun. Özdeleşmek iyidir. Dünya bu, illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa "acaba burada mı" diye kokuyu duyanın gözü seni arasın.

Bir tane en yakın arkadaşın olsun. Sadece kötü günde değil, iyi günde de aradığın ilk kişi olsun. Birlikte düşün, birlikte kalkın. Bir birinizi toparlayın. Yaralarınızı sarın. Herkes gittiğinde "şanssızlığınıza" bir az gülün, bir az ağlayın.

Bir tane çok büyük aşkın olsun. Rakıya bahane olsun. Bi dönem çok sevmiş ol, bi dönem nefret etmiş. Her şey küllendikten sonra tebessümle hatırla. Bir az da bir yanın acıyarak. "O olsaydı nasıl olurdu acaba hayatım?" diye sorgulayarak. Artık bir şey hissetmesen de "Başına bir şey gelse yine de ilk ben koşarım" diyecek kadar. Unutma masallar mutlu sonla, efsaneler kavuşmamakla biter.

Bir evlât edin. Bir kedi olur, köpek de. Ama olsun. Kapılarını aç. Senden olmayan, ama senin ilgine, bakımına muhtaç kalbin atışlarını ellerinde hisset. Bir canlının hayatını değiştirmek acaib bi şey. Birinin kahramanı olmak istersen bundan büyük fırsat olamaz. Sevmek çok güzel. Hele bir de her koşulda sevilmek.

Bol bol kitap oku. Biri seni derinden etkileyene kadar oku. Onu bulduğunda kimseyle paylaşma. O hikaye senin. Beğenmediyin sayfayı yırt, sevdiğin yerleri yıldızlarla donat. Başucunda dursun. Belki bir gün biri gizlice o sayfaları keşfeder. Seni daha iyi tanıma imkanı olur.

Salaş bir restaurant edin. Patronundan garsonuna kadar tanı. Kafan mı bozuk, mekân dolu mu, sana yer açacakları kadar müdavimi ol. Bir masan olsun hep oturduğun. Bir başına gitsen bile başına bir şey gelmeyeceğini bil. Bir gün belki kapanır ya da yıkılır. Ama sen önünden her geçtiğinde "Burada eskiden hep bi yerim vardı" dersin.

Bir hobin olsun. Kaçmak için. Hiçbir şey düşünmediğin. Dünyadan uzaklaşa bildiğin. Onunla övün. En iyi yaptığın şey olsun. Insanlar şaşırsın. Senin için çocuk oyuncağı olsun.

Bir şey iste. Imkansız olsun. Peşinden koş. Yorul. Defalarca vazgeç. Defalarca dene. Susmanın çaresizliğini de yaşa, bağırmanın da. Uykuların kaçsın. Düşündükçe saç diplerin bile uyuşsun. Her ne ise bu istediğin, aşk da olur, iş de. Bağrına taş bas gerekirse. Yeter ki gece yatağına yattığında "Ben elimden geleni yaptım" de. Bazen kazanamamış olsan da, yapabileceklerinin ya da bir şeyi delice istemenin limitini görmek de zaferdir.

Vakit ayırdığın bir ailen olsun. Yarın kaybettiğinde keşke daha çok zaman ayırsaydım demeyeceğim. Pişmanlık kötüdür. Bir daha geri getirmeye gücünün yetmedikleri içinse, işkence. Kıymetini bil. Yarın ne olacağı belli değil. Kalp krizi dediğin bir kaç saniye. Kalp kırma.

Sınırların olsun aşılamayacak. Duvarların olsun yıkılamayacak. Her kes bilsin ona göre davransın. Bir alanın olsun, metre karesi dert değil. Kapısını kapattığında gerçek sen ola bildiğin. Dört duvardan birinin dibine çöküp ağlayabildiğin. Güçsüzlüğünü yaşayabildiğin. Sonra daha güçlü kalkabildiğin. Kaldığın yerden devam edebildiğin. Insan en çok kendini özlüyor çünkü.

Bir sevdiğin olsun tabii. Belki hayallerindeki gibi olmaz koşullar ama bir şeyleri birlikte var etmenin tadı bi başka. Para amaç değil, araç olsun mutluluğuna. Olmadığı zaman da elindekini cömertçe paylaşabil. En çok onla gül. Saatlerce muhabbet edebil. Birbirinize ulaşamadığınızda, "Başka biriyle mi acaba?" diye değil, "Başına bir şey mi geldi?" diye endişelen. Iliskini başkalarıyla kıyaslama. Biri sevdiğini çok söyler, biri daha çok gösterir. Sende biri eksikse bu seni daha az seviyor demek değildir. Telefon karıştırmakla ömür geçmez. Bir insan bir şey yapmak isterse yapar. Kalbin temizse, sen araştırmadan da karşına çıkar, korkma. Sonuna kadar güven. Bir gün kırılırsa kalp yenisini inşa eder. Vee

- Kalbini temiz tut. Çevreni de. Unutma yaptığın her iyilik sana geri döner.

~Meriç Keskin~

[lyricsander]

Soru: Zihninin içinde kaybolup, hayatının yolunu bulamayan birine tavsiye verecek olsan bu ne olurdu?

Cevap: Zihin bunu elinde tutan kişiye çiçek korusu olabildiği gibi yangın koru da olabilir. Bir yüzü görüldüğü gibi bahçeye çıkarken diğer yüzü elden başlayarak tüm uç kıtalara sıçrayarak her şeyi yakabilir. Bu tehlikelidir. Zira yaktığı el ve tüm uç kıtalar geleceğin insanının uzvu ve eklemleridir. İşte buna ağlanılabilir, gözyaşları sel edilebilir. Neticede geçen zaman sonunda dönüşeceğimiz ve biz olacağımız kişi gücünü kaybetmiştir. Bunu toparlaması da bilindiği gibi mümkün değildir. Ne kopan münferit uzuv ve eklemler ne de yeşertilecek olan tüm o hayaller aynı can, aynı kan ile bir daha yerine gelebilir. Elbette birileri yeni can, yeni kan devinimiyle yeniden oluşan uzuv ve eklemler birliğini dillendirecektir. Hatta daha güçlü hayal ve planlardan bahsedecektir. Fakat bunların, bakılırsa eğer; adından kendini ele veren “yeni temelin” üzerinden yükseldiği gözden kaçıverilmeyecektir. Benim demek istediğim zaten; kaçan ve en başında olması, üzerinde binaların yükselmesi gereken temeldir. O dillendiriciler de bunu ayırt etmelidir. Tabii onları es geçelim. Benim elindekiyle ne yapacağını düşünen kardeşime öncelikli tavsiyem söylediklerimin idrağına ermesidir. Sonrası çorap söküğü gibi gelir. Söküğü eline getirecekse elbette bunu daha da detaylandırabilirim. Şu an bulunduğu konumdan endişe duyan her insan adedi her şeyi bilmemekle beraber az ya da çok kendinin bilgini haline gelmiştir. Ki bu azlık ya da çokluk bana kalırsa hiçten yeterlidir. Ben kendini az ya da çok bilen birinin birtakım sorulara cevap verebileceği inancı içerisindeyim. Mesela “asli istenci ya da elinde bulundurduğu yaşamın gayesi nedir?” gibi sorulara bence cevap verebilir. Verdiği cevaplar ölçüsünde bir de söylediğim öğüdü de bununla harmanlayabilirse böylece işte elindekini yangın korundan çiçek korusuna döndürecektir. O vakit zihninde kaybolmak kenara dursun;, kendine yeni yollar, o yollara yeni kollar eklediğinden ve bunu kendisi yapıverdiğinden her uzak kara ve kıtayı bilen biri haline gelecektir.

[kalbimdeciceklr]

Sevgili Milena,

Sana bu mektubu ruhlar aleminden yazıyorum. Ya da kulağına hatta yüreğine fısıldıyorum diyelim.

Bildiğin gibi ben öleli 3 sene oldu, neden bu kadar beklediğimi soracak olursan sebebi basit. Burada işler pek dünyadaki gibi değil, önce her fani gibi verilmesi gereken hesaplarımla meşguldüm. Asıl hesap kıyametten sonra görülecek olsa da bazılarımız için ölünce başlıyor. Bu süreç bizim gibi okuyan yazan kişilerde biraz uzun sürüyor, kalem deyip geçme... Sorumluluğu olduğunu bilirdim ama ölünce daha iyi anladım.

İlk bir yılım böyle geçti. İkinci yılım ise benden önce ölen bütün akrabalarımla tanışma konuşma, muhabbet faslıydı. Bir görsen herkes nasıl yolumu gözlemiş, bizim çocuk ne güzel ne vicdanlı adam diye hep övünmüşler buradan. Dünyaya bakıp bakıp.

Üçüncü yılım ise benim için bambaşkaydı. Gelmiş geçmiş büyük yazarlarla tanıştım, tabi hep dünyadan konuştuk. Meğer bizim burun kıvırdığımız dünya hayatı, kısacık oluşuyla ve tam da bu nedenle biricikliğiyle ne de kıymetliymiş. İnsan bazı şeyleri ölmeden anlayamıyor.

Kimlerle tanışmadım ki, Dostoyevski başta olmak üzere beş bin yıllık filozoflara kadar. Detaylara giremiyorum üzgünüm, katı kurallar var. Sen henüz dünyada olduğun için fazla bir şey anlatamam, gelince kendin görürsün. Sanırım seni ölene dek yeni acılar bekliyor olacak, sabretmekten başka çaren yok.

Bütün bu söylediklerim asıl söylemem gereken şey için bir giriş. Nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum, söylemesi bir ölüye bile öyle ağır geliyor ki, hele de sen henüz hayattayken. Yani ölmüş olsan belki işim daha kolay olurdu, beni anlayabilirdin.

Milena! Aramızdaki her şey çok büyük bir yalandı. Aslında ben bunu dünyadayken de seziyordum ama burada apaçık anladım, anlamak ifadesi hafif kalır gerçi. Bana bildirildi, sözsüz ve kelimesiz üstelik.

Elim kırılsaydı da sana o mektupları yazmasaydım diyecek oluyorum ama yazmışım işte ne fayda. Bizden sonraki nesilleri zehirlemekten başka bir işe yaramayacak. Yalnızlığımın beyhude haykırışlarıydı onlar. Yok yere senin de kafanı karıştırdım, üzdüm, hırpaladım.

Bunları sana ulaşmanın tek yolu olan rüyanda anlatıyorum. Milena lütfen beni bağışla, hakikati sadece Tanrı bilir ve izin verdiği kadarıyla da ikimiz. Senin ne zaman bu tarafa yani gerçek hayata adım atacağını bilmiyorum. Sağlığında olmasa da ölünce o mektupları birileri okuyacaktır. Belki de kitap haline dönüşür de milyonlarca kişi okur, ne kadar da ızdırap verici ah.

Sabah uyandığında bütün ayrıntıları hatırlıyor olacaksın, senden ricam kimseyle bu konu hakkında konuşmaman. Ne kadar tedirginim farkında mısın? Bu huyumu ölüm bile değiştiremedi.

Ama her şeye rağmen dostluğumuz gerçekti Milena! Dostluk ki aşk, arzu, hayal gibi kavramların ne kadar beyhude olduğunu gösteren yegane yakınlık biçimidir. İşte bunu dünyadayken de anlamaya başlamıştım.

Hatırlar mısın bir zamanlar sana, "En çok seni seviyorum diyorum; ama gerçek sevgi bu değil sanırım, sen bir bıçaksın, ben de durmadan içimi deşiyorum o bıçakla dersem, gerçek sevgiyi anlatmış olurum belki... " diye yazmıştım.

Aslında insan yalnızlığına bir tanık, hatalarına da bir suç ortağı arar hepsi bu. Yalnızlığından ayrılmak istemeyen ve hatalarını tekrar etmekten vazgeçmeyen benim gibi birisi de hayatını boş yere tüketir işte böyle. Tek tesellim düşünen, okuyan ve yazan biri olmuşluğum. Böylece gelecekte benimle gönül bağı kuran pek çok dostum olacak. Ölüler aleminde gördüğüm saygıyı ve değeri de buna bağlıyorum.

Milena, Şimdilik araftayım ve gelişin cennetim olacak.

[cninzihni]

Ben sana sorayım

3

25

28

46

72

117

Selamlar, biraz geç görmüş olabilirim bildirimi, şimdi bakıcam

3. Bugün nasıl hissediyorsun? Bu hissinin sebebini de paylaşır mısın?

Bugün yorgunum, gerçi ben genel olarak yorgunum ama bu aralar fiziksel olarak da aktif olmam gerektiği için iyice yorulmuş durumdayım.

25. Okuduğun kitaplardaki kahramanlardan hangisinin yerinde olmak isterdin, neden?

Özellikle lise dönemimde Yusuf Atılgan'ın Aylak Adam romanındaki C. karakteriyle özdeşleştirmiştim kendimi. Şu an o hayatı yaşıyor gibiyim biraz. Seçim bana bırakılsa Aragorn tercihim olurdu tabi. Düştüğü kuyudan yukarı savaşarak, öğrenerek, yılmadan çıkabilen biri olmak kulağa güzel geliyor.

28. Dünya üzerinde en çok görmek istediğin yeri paylaşır mısın?

Louvre Müzesi. Görülmesi gereken çok yer var ama buranın mimarisi ve kültürel çeşitliliği benim için en noktasına taşıyor.

46. Issız bir adaya düşsen "kesin yanımda bunlar olurdu hiç ayırmam" dediğin beş şeyi söyler misin? (bu klişeyi sormazsak olmaz çünkü)

-Hatıra defterim -Birkaç kitap -Normal bir defter -İşime yaramayacak ama hatırası olan objeler -Su (Elektronik cihazların işlevini yitireceğini düşündüğümden onları dahil etmedim kgfdglfdg)

72. Bir günlüğüne görünmez olsan, ilk yapacağın şey ne olurdu?

Üstte paylaştığım müzeye gidip geceyi orada geçirmek güzel olurdu. İnsanların gürültüsü olmadan, kimse rahatsız etmeden.

117. Oyun mu, kitap mı?

Oyun tercihim olur muhtemelen. Yönü belli bir hikayeyi okumaktansa gidişatı belirleyen olmak daha ideal geliyor.

Sorular adına teşekkür ederim. Eğer paylaşmak istersen senin yanıtlarını da bekliyor olacağım.

[ucurumunucundakibiri]

Seeelaaaammm anonimin geldiiiğ

72-Bir günlüğüne görünmez olsan, ilk yapacağın şey ne olurdu?

90-Durup dururken söylediğin bir replik, söz, alıntı var mı? Eğer varsa nedir?

72-insanların benim hakkındaki düşüncelerini öğrenmek yüzüme diyemedikleri şeyleri

90-Mavi gri -Ahmet Hatipoğlu'nun/ölüm ile yaşam arasında şarkısı nakaratı

[dark-paradiise]

ne olurdu benim olsan şu yaralarımı sarsan