#achter je rug

[funzige-gedachten]

Yeah you know i am normal about him

[luckas58-blog]

 dag drie: van Ciney naar Sampon bij Aarlen, bijna helemaal in het zuiden van ons land aangekomen. Na een nachtje onweer en veel gedonder en regen, deze morgen vertrokken bij betrokken hemel en veel zuidwestenwind, redelijk fris maar de ganse dag geen regen gehad. Door de condroz verder gefietst stilletjes aan stijgend,doorheen Rochfort, je weet wel van de trappist, maar wij hebben er een koffie gedronken. Dan verder naar Sint Hubert, gekende verzamelplaats van jagers en blazers. Middagpauze met lekker broodje en een Franzipan als dessert. nieuwe moed je af en toe de zon die er door komt clement naar de hoogste top van onze fietstocht dwars door de Ardennen, met name 540 m. En waaien dat het daar deed. Maar wel mooi om doorheen te fietsen met verlichten tot de hoge venen in het oosten en de Franse grens in het westen. Langs een monument gereden dat de weerstand van de Amerikanen tegen de pantzer division Lehr in de slag om de Ardennen in herinnering bracht. Op dit punt kwam het Ardennen offensief van de Duitsers tot stilstand. Wel geen wrak van de panter II tank, de grootste van de Tweede Wereldoorlog gezien. Alles mooi opgeruimd. uiteindelijk geldt gehouden L’église om een boeke de Berlin, een van de weinige dingen die we van de Duitse over gehouden hebben, naar binnenteen. Het was hoog tijd want de benen begonnen leeg te lopen. L’église is trouwens het dorp waar we enkele jaren terug met de familie Dhondt en midweek doorgebracht hebben. en veel bakplezier en andere pleziertjes hebben gehad! de jonge bakker gaat trouwens een piep stemmetje zodat we vermoeden dat hij een trans zou kunnen zijn of hij zich aan het voorbereiden was. En dan naar Habay, waar we in reden op een grote massa die net de 20 km loop strijd achter de rug hadden. gezocht naar Louis en Charlotte maar niet gevonden. uiteindelijk aangekomen in Sampor, onze fietsen gestalt achterde B&B, en de tuin kot van de eigenaar. Verder was er geen mogelijkheid. We zullen morgen zien of dat ze er nog staan. Dan met taxi naar Arlon en in een familie restaurant lekker konijn voor polen tomaat crevette Grise voor mij gegeten. kostprijs € 83,5 met aperitief en dessert, iets meer dan de taxirit. Einde van de dag en om 10u30 uur het bed in. Morgen regen weer…

[mentalhealthbyau3]

Heeyy!

Mijn naam is Audrey (Au3)

Ik ben 17 jaar (3 februari 18 XD) maar leef elke dag alsof het mijn laatste is!

Ikzelf ben zeer gestreefd in mental health, Ik vind niks belangrijker dan een gezonde mentale gezondheid!

Zelf heb ik heel wat zware periodes achter de rug gehad waar ik veel sterker uitgekomen ben en dat is wat ik op mijn blog wil delen met jullie want hey! als ik het kan kan iedereen het!

Mijn doel is om met mijn posts jullie selflove te laten groeien. de eerste stap is altijd jijzelf! Je bent het waard! Je bent prachtig! Wees niet zo hard op jezelf alles heeft zijn eigen tijd nodig!

Op deze blog komen er quotes, verhalen, tips, reality... Alleen maar positiviteit!

Droom niet je leven, maar leef je droom!!

Xoxo Au3

[keesdp]

Walvisjes kijken

In de folder staat dat het whale watching het best vanuit Husavik gedaan kan worden. Hier heb je de meeste keus als het om boten en prijzen gaat. Wij gaan voor de Andvanti, die in de folder staat met allemaal blije mensen aan boord die hetzelfde gekleed zijn. Een gefotoshopte uit het water springende walvis op de voorgrond. Het is een eikenhouten schip dat elektrisch wordt aangedreven. Dat lijkt ons het beste om de walvissen te besluipen. Je kan ook op een RIB, een Rubber Inflateble Boat met enorme buitenboord motoren, maar dat lijkt ons toch wat te koud. Dan zit je achter elkaar op een soort zadel en kan je je vasthouden aan een beugel voor je. Hoe moet je dan foto's maken heh?

We komen in Husavik aan en rijden direct door naar de haven. Wonder boven wonder vinden we daar een parkeerplekje, want er is een festival gaande in de haven met kermis en al. We zien de Andvanti werkeloos naast een kapot houten zeilschip liggen, terwijl andere boten en RIBs af en aan varen met in oliepakken gestoken walvis verwachters.

We gaan op zoek naar de kaartjesverkopers. Na een aanwijzing van een man die met 20 oliepakken op zijn rug van een boot komt, vinden we de receptie van de whale watching boven aan een stenen trap.

Bij de balie vraag ik of we kaartjes kunnen kopen voor de Andvanti. Today? vraagt ze. Ik vermoed dat ze me zo gaat uitlachen en ik zeg if possible. How many? vraagt ze. Two, zeg ik en heb het gevoel dat ze gaat zeggen kom morgen maar terug. Ze kijkt lang in haar computer en ik kan aan haar gezicht niet aflezen of ze haar best doet voor ons. 17:00 hours zegt ze plots. We moeten 20 minuten daarvoor bij de kleedruimte zijn beneden om een oliepak aan te trekken. Yvonne vraagt of we korting krijgen omdat we oud zijn. Oke, zegt ze, ik zal er 5% afhalen. Veel is het niet, maar het gaat om het idee.

Om half 5 gaan we richting kleedruimte, tussen de foodtrucks en terrasjes door. De kermis maakt een enorm lawaai. Grote boxen produceren zo'n 120 dB. Een podium wordt opgebouwd voor de live muziek vanavond.

In de kleedruimte is het druk met passende mensen. We krijgen een oliepak aangemeten. die je niet aankrijgt als je je schoenen nog aan hebt. Het is geen ski- of motorpak. Daar komen de meeste mensen pas achter als ze op een been staan te hinkelen.

Met de pakken aan begeven wij ons ongemakkelijk bewegend naar de boot. We gaan meteen naar het bovendek, omdat we vermoeden dat we van daar uit, het beste zicht hebben op die grote zeezoogdieren. Het weer is vandaag best goed voor IJslandse begrippen. Het is droog, weinig wind en net boven de 10 graden. De zee ziet er kalm uit. We passeren wat cruiseschepen en kiezen het ruime sop. Omdat we boven staan, neemt de deinig grote vormen aan als we de Atlantische Oceaan opvaren. Toch wordt er niemand zeeziek. Als je maar naar de horizon blijft kijken, en net als ik een paar biertjes op hebt, kan je niks gebeuren.

We zien de papagaaiduikers om ons heen over het water scheren. Hun vleugels kunen wel 300 keer per minuut heen en weer gaan, zodat je de vleugels bijna niet ziet. Soms zie je ze duiken, of gewoon op het water drijven.

Na 45 minuten varen neemt een jongedame het woord. Zij is onze gids en gaat ons alles vertellen over de walvissen die hier leven, maar eerst wat veiligheid instrukties voor als het mis gaat met dit volgepakte onstabiele bootje.

We turen allemaal naar de horizon om als eerste een walvis te zien spuiten. Ze spuiten wel 5 meter hoog, dus kan je ze van ver zien. De gids ziet ze natuurlijk als eerste met haar getrainde oog. Ze ziet ook meteen dat het een bultrug is. Ik zet mijn camera op sport, zodat ik vele shots achter elkaar kan maken.

Of de duvel er mee speelt, verschijnen bijna alle walvissen aan bakboord en ik sta aan stuurboord. Toch kan ik er wel een paar vastleggen, omdat de boot door de naar links verplaatsende mensen sterk overhelt, kijk ik over ze heen.

Het is adembenemend om deze 16 meter lange beesten te zien happen naar de griel en dan weer onder duikt. Als je de rug ziet krommen en daarna de staart boven water komt duikt hij of zij naar beneden om een tijdje weg te blijven.

We hebben geluk dat er twee bultruggen in onze buurt blijven om te eten. De gids raakt er ook opgewonden van, want ze zijn meestal alleen. We hebben niet zoveel geluk als de mensen die ze vanmorgen had. Toen sprongen er drie boven water. De gids weet niet waarom ze het doen, maar als er een het doet volgen er meer. Ze weet er veel van en studeerd na de zomer af op orca's.

Op de terugweg naar de haven krijgen we warme chocoladewater en kaneelbroodjes. Ze smaken goed na zo'n 3 uur op zee.

Als we de haven binnenlopen spelen ze op het podium Dancing Queen van Abba. Zo vals heb ik het nog nooit gehoord.

[wilgentak]

de oudste zijn is: ik lees voor als mama of papa dat niet willen doen. ik zit in het midden van de auto, want ik ben de enige die jullie kan kalmeren als jullie klieren. mama maakte me onzichtbaar en ik probeer je daarvoor te beschermen. ik weet wanneer papa zijn geduld verliest en fluister dat je stil moet zijn. ik leer je hoe je muziek via limewire moet downloaden. elke zaterdagochtend zitten we met z'n allen drie uur voor de gamecube. ik doe alles voor je goedkeuring. mijn oude meubels staan in je studentenkamer. je vraagt welk paar schoenen je moet kopen, nooit andersom. je belt me huilend op vol liefdesverdriet, nooit andersom. ik maak foto's tijdens je diploma-uitreiking, gloei van trots. ik ben jaloers op alles wat je goed doet. vroeger pasten we met zijn drieën in bad. ik aai je haren als we in hetzelfde bed slapen tijdens vakantie. ik zou alles voor je doen. ik wil je huid openkrabben. ik was op al je kinderfeestjes. je verbergt delen van jezelf en ik voel me bedrogen, want ik heb je als baby vastgehouden en wil alles van je weten. ik wrijf over je rug als papa je geslagen heeft, ik beloof je: diep in jou zal ze nooit komen, als mama je aan het huilen heeft gemaakt. ik doe alsof sinterklaas nog bestaat. ik luister naar emo metalcore en een jaar later doe je hetzelfde. ik zwaai naar je in de schoolgangen, ook al wil je dat niet. ik verzin en organiseer de cadeaus voor mama, papa, oma, opa. ik verbeter je sollicitatiebrief, eindwerkstuk, scriptie. ik vertrek en laat je achter, drie jaar later vertrek jij, en vijf jaar later vertrek jij, mijn ouders hebben het huis na 23 jaar weer voor zichzelf. ik zie je alleen als we met familie zijn. ik mis je. ik weet niet of je me een leuk persoon vindt.

[devosopmaandag]

Hoe veel weegt een woord?

Soms ben je sociaal alert, soms intellectueel of visueel alert, soms ben je gevoelig voor geuren of smaken, voor gezichten of verhalen. De mens is een sponsdier. Sinds enige tijd ben ik politiek alert – geen wonder in deze dagen. Maatschappelijk gevoelig werd ik door een VPRO Tegenlicht-uitzending over de complexiteit van onze huidige maatschappij, waarin regels zo ingewikkeld zijn geworden dat ze zorgen voor stagnatie, ongelijkheid en wanhoop in de levens van mensen. Het is de tirannie van de bureaucratie en een falende politiek. 'Complexiteit', het is een erg algemeen woord, al legt het wel de vinger op de zere plek. Elke algemeenheid verheldert en vertroebelt. Het tegengestelde van complexiteit is eenvoud. Daar geldt misschien het zelfde voor. Was mijn vader een eenvoudig man? Zijn de gedichten van J.C. van Schagen eenvoudig?

Gisteren liep ik in de stad achter een jongen in een hagelwit t-shirt met een tekst op zijn rug. De woorden drongen opeens mijn blikveld binnen. Niet een plotselinge knal, geen lichtflits of een schreeuw maar twee woorden overvielen me. Het was hun leegte die me besprong: 'Daily Utopia'. Ik ergerde me eraan, voor de jongen was het gewoon een cool shirt. Eens zag ik een meisje met een tas waarop stond 'Life is a festival'.

Zaterdag woonde ik de opening bij van een kleine presentatie van abstracte kunstwerken. Vriend A hield een korte inleiding over de valkuilen van het gebruik van het begrip abstract. Hij zei me vooraf dat het nogal een lastige tekst was. Dat was ook zo. Nu heeft hij een geschiedenis van lastige teksten; dat komt omdat hij niet bang is om precies te zijn in zijn denken. Een in zijn ogen heldere gedachtegang moet nu eenmaal gedeeld worden zoals hij is. Hij vroeg van de handvol toehoorders het uiterste van hun denken. Hijzelf had het natuurlijk veel gemakkelijker dan wij; hij kende de tekst op zijn duimpje. Toen hij klaar was, werd het even stil. Ik bewonderde het simpele feit dat hij niet aarzelde om zo'n tekst op die hete nazomermiddag over ons uit te strooien. Noem het tegengif voor de maatschappij waarin we nu leven; de vraag is of het werkt.

Iemand had daar de meest onwaarschijnlijke taartjes gemaakt, van een vrolijke perfectie die in volkomen contrast stond met de weerbarstigheid van de kunstwerken. Er waren ook een soort cakejes in de vorm van lolly's (zogenaamde cakepops) met rode fondant cirkels waarin de titel van de tentoonstelling gedrukt was. Ik schoot in de lach, want die titel luidt: 'het altijd zijnde'. Mijn ergernis over dat 'Daily Utopia' had ermee te maken dat elke rijkdom en diepte uit het woord 'Utopia' was verdwenen. Met 'daily' samen was het een taal-ding geworden, een gadget voor mainstream consumenten. Waarom ik dan toch moest lachen om die cake-lollies? Omdat ze volkomen absurd waren en ik ervan kan leren dat ik mijn eigen ernst soms wat lichter moet nemen.

[hoogriet]

ik ben net bezig met je te vertellen over hoe ik steeds mijn ogen afwend van oranje en rode verkeerslichten en hoe ik wandel met een blik die zich aan de grond vastklampt en hoe ik nooit meer dan twee vragen kan beantwoorden binnen één gesprek en— zovoort, maar ik ben je dit net allemaal aan het vertellen wanneer je me onderbreekt met een godverdomme GOD-ver-domme en dan een kan jij nu nooit eens een zin afmaken? en ik voel stekels groeien op mijn rug wanneer ik je erop wijs dat leestekens enkel op papier bestaan en dat er geen mens is die punten kan zetten achter zinnen in een gesprek dus wat verwacht je dan van m— maar jij zet toch een punt achter mijn zin door bijtend te vragen (1) of ik mezelf soms eigenlijk wel bEzig hoor en (2) waar ik het in godsnaam toch altijd over heb. in mijn gedachten verschijnt er een licht dat op rood springt en dat me verplicht om mompelend op te merken dat deze conversatie al aan drie vragen zit, en nu zit je met je handen in je haar als je snauwt dus je zet geen punten achter zinnen maar wel achter elk gesprek dat je niet bevalt? en als reactie vervang ik mijn stekels door vier strepen die ik als grenzen, en jij als aanval beschouwt. nu speel jij oorlogje tegen de persoon die je denkt dat ik ben en ik tel de glasscherven op de vloer en de god-ver-dommes uit je mond en de uren die nog resteren tot het tijd is voor wat ik als bedtijd, en jij als wapenstilstand beschouwt.

[vallenmetogendicht]

Zeven meter in de klei weggezonken ik zat net nog op een paard Het goede nieuws dringt maar langzaam door hier Nat en koud De rillingen jagen me de stuipen Ik hoorde net nog je stem Ik zweer dat het je stem was Je riep de kleuren terug dat moet haast wel Vroeger, je weet wel alles terug, toen ving ik je woorden met mijn beide handen ze kropen dan onder mijn huid naar mijn tenen vroeger, je weet wel dat is daar achter je rug, toen kon ik je nog echt ruiken het waren geuren die bewogen, ik zou bijna zeggen die danste maar je weet dat ik zoiets toch niet echt zou zeggen toen niet, waar het verleden ligt Ik schreeuw nu maaien doe ik tegelijk ik lijk een puzzelstuk te zijn dat niet past maar met flink drukken gaat het best

[gewoonkarin]

Het was even stil hier. Het was warm, heel warm. Heerlijk vind ik dat. Polly het konijn woont nu in huis, warmte en konijnen is geen goede combi en aangezien ze nu alleen woont is het ook gezelliger voor haar binnen. Dat zien we ook aan haar. Ze wordt oud, heeft een abces/tumor op haar buikje en nu kunnen we haar het beste geven zonder de stress van dierenarts. We kiezen voor palliatieve zorg in plaats van leuren met haar met alle paniek van dien. We zien een blij konijn.

Verder zijn de dagen vol. Voor lief, liefjes en voor mij. Lief is aan het afbouwen voor de vakantie. Nog twee weken werken en we zijn drie weken vrij.

De liefjes hebben hun laatste toetsweek. Oudste liefje zoekt naarstig naar motivatie, jongste liefje vindt de toetsweek juist heerlijk omdat ze dan rust heeft. Ze heeft nog audities voor de schoolmusical dus rustig is niet helemaal het geval.

De tuin. Naast oogsten, water geven en onkruid wieden heeft het bestuurdeel veel tijd gekost, met name door twee nieuwe tuinleden. Een klacht over hun mailgedrag heeft nu wat rust gebracht. Smoesjes waarom niet getuind werd en kritiek op het bestuur kwamen in overdaad voorbij. Mijn voornemen om het dit bestuursjaar zakelijk aan te pakken voer ik ook uit. De regels volgen die we als vereniging hebben opgesteld. Gisteren was de tweede ronde van de nieuwe tuincommissie. De eerste ronde had ik iedereen apart gemaild, wel reactie maar weinig actie. Deze ronde heb ik iedereen gemaild en een lijst bijgevoegd met de opmerkingen van de tuincommissie. Bij een aantal tuinen staat "puinhoop", bij een aantal "veel te veel onkruid". Zo kan ieder tuinlid zien hoe het ervoor staat. Weg met achter de rug om klagen, welkom transparantie. Zachte heelmeester heb ik geprobeerd, dan krijg je kritiek. Nu harde hand en de kritiek? De eerste mail kwam gisteren al binnen. Dat dat tuinlid hoopte dat de lijst mailen een foutje was omdat zij het niet leuk zou vinden als iedereen de opmerkingen kon lezen. Haar tuin was prima in orde. Ik heb geantwoord dat het geen foutje was. Meer niet. Het is een duidelijk signaal afgeven dat het klaar is met de rommeltuinen. Als mens vind ik het een harde actie, als bestuurder de juiste actie.

Over een half uurtje ga ik oudste liefje wakker maken. Nu eerst koffie.

[actuma]

Tweedehands producten verkopen: duurzaam en trendy

De verkoop van tweedehands producten is tegenwoordig helemaal in. Ook uit cijfers van de Kamer van Koophandel blijkt al een tijd dat tweedehands spullen een groeiende markt zijn, niet alleen bij ondernemers maar ook bij klanten. Waar dit vroeger vooral populair was onder studenten, koopjesjagers en alternatievelingen, zijn tweedehands producten nu bij steeds meer mensen een hot item vanwege de prijs, maar ook om milieubewust bezig te zijn. Tegenwoordig is het ook nog eens vrij eenvoudig om aan tweedehands spullen te komen, via kringloopwinkels, particulieren of groothandels in gebruikte goederen bijvoorbeeld. Er zijn echter wel aan aantal dingen waar je op moet letten bij het starten van een dergelijke webshop. Veel dingen komen wel overeen met de punten die al in allerlei andere artikelen van ons genoemd zijn, hieronder benoemen we nog meer punten die met name van belang zijn bij een webshop met tweedehands producten. Investeren Dit punt geldt natuurlijk voor iedere webshop en dus ook voor een met tweedehands spullen: neem de tijd om een goede webshop neer te zetten. Zorg er hierbij voor dat je ieder artikel in je webshop opneemt en neem vooral de artikelen onder het kopje “Startende webshop” eens goed door om goed van start te gaan. Goede productfoto’s en innovatieve filmpjes Zeker bij tweedehands artikelen is de online presentatie van de producten erg belangrijk. Mooie foto’s zorgen ervoor dat je de aandacht trekt en bezoekers van je webshop prikkelt. Bij nieuwe producten krijg je vaak foto’s van het merk, bij tweedehands producten ligt dat uiteraard anders. Zelf kun je ook mooie productfoto’s maken, aangezien je tegenwoordig zelfs met je smartphone professionele productfoto’s kunt maken. Door je webshop ook van innovatieve filmpjes te voorzien, maak je de tweedehands producten extra levend en creëer je een sterkere SEO als je YouTube filmpjes integreert op je website. Complete productbeschrijving Om retourzendingen zoveel mogelijk te voorkomen, is het raadzaam ervoor te zorgen dat elk artikel in je webshop zo duidelijk en compleet mogelijk beschreven is. Ook eventuele imperfecties kun je het beste gewoon erbij zetten, aangezien je anders negatieve recensies kunt krijgen. Extra aandacht Vaak hebben tweedehands artikelen al een heel leven achter de rug en kunnen ze dus wel wat extra aandacht gebruiken. Geef ze daarom voor de verkoop wat extra liefde, door kleding bijvoorbeeld te laten stomen. Authentieke producten Mensen die tweedehands spullen kopen, zijn vaak op zoek naar iets authentieks van bijvoorbeeld een specifieke designer of uit een bepaalde tijdsperiode. Je kunt je klanten helpen, door informatie hierover te geven en mensen zo eventueel enthousiast te maken. Duurzaamheid Tweedehands spullen verkopen in combinatie met extra duurzame initiatieven is een gouden combinatie. Door op je website naar voren te laten komen dat je milieubewust bezig bent, zul je de juiste snaar raken bij je doelgroep. Ultieme beleving op originele wijze Zeker bij tweedehands producten vinden klanten het vaak belangrijk dat je origineel bent. Door dit te combineren met een ultieme beleving in je webshop, door bijvoorbeeld vintage aankleding te gebruiken en de kleuren van je webshop goed uit te laten komen met de sfeer die je bij vintage wilt creëren, zullen bezoekers terug blijven komen om te zien wat je nu weer op de kop hebt weten te tikken. Bron: https://www.eenwebshopbeginnen.nl/webshop-technieken/tweedehands-producten-verkopen-duurzaam-en-trendy/ Read the full article

[evendelen-be]

Vermoeidheid: 10 meest voorkomende oorzaken en hoe je ze kunt aanpakken.

Dit zijn de 10 meest voorkomende oorzaken van langdurige vermoeidheid, maar ook tips om er echt iets aan te doen.

Vermoeidheid, iedereen heeft er op een bepaald moment wel eens mee te maken. Echter zijn er verschillende soorten vermoeidheid. Zo kun je bijvoorbeeld gewoon moe zijn na een avondje stappen, moe zijn omdat je een drukke week achter de rug hebt, of gewoon al een langere tijd vermoeid zijn en niet echt weten waarom. Langdurige vermoeidheid kan ontzettend frustrerend zijn en ook een gevolg hebben…

[atomiqx-technologies-co]

Deze 12 startups zijn genomineerd als Startup van het Jaar

De oliebollen en champagne zijn achter de rug: tijd voor de MT/Sprout Startup van het Jaar verkiezing! Jazeker: de redactie heeft weer een piekfijne shortlist samengesteld met krakend verse startups waarvan er op 3 februari vier mogen pitchen. De inzet: de titel Startup van het Jaar 2022. En een lelijke beker (tradities moet je in ere houden). Startups van de Week Ook in het tweede coronajaar…

[tripodtor]

Enter Player 2 : Maya.

We wilden al zo'n 3 jaar een hond erbij, als maatje voor Astor en voor onszelf natuurlijk. Telkens maar niet gedaan want te weinig ruimte, te weinig tijd, te weinig geld, teveel Astor.. Nu we allebei hybride werken en een koophuis met een grote tuin hebben durfden we het aan. Even scrollen voor de lol bracht ons bij onze 'lucky coincedence': een teefje van 4 maanden , van het ras Labrador. (Oud genoeg om zich een beetje te weren tegen Tor, jong genoeg om te wennen aan de katten en alles te leren, fijne gezinshond voor als we aan een kleintje gaan denken, slim, actief...etc).

Astor heeft nu even flinke spierpijn van het "spelen" (ofwel vluchten van een losgeslagen labrador puppy en daarna het achternazitten van die puppy). Maar over het algemeen is er wel sprake van acceptatie. Wat bijzonder is, is dat Astor ineens minder reactief is naar andere honden aan de riem en meer zijn rust pakt. Hij wordt echt een beetje een oude man, dat is voor ons allemaal een rare realisatie.

Maya had als eerste naam "Dost" . Dit betekent "Beste vriend" in Belgïe, in het Vlaams denk ik. Ons meisje heeft een heftige tijd achter de rug, ze is begonnen bij een fokker (helaas geen goeie) en heeft daarna afscheid moeten nemen van haar jongetje, omdat zijn moeder allergisch is. Dit is heel verdrietig voor iedereen en Sameja, als je dit leest : het gaat goed met haar. Je hebt gedaan wat je kon met de middelen die je had, soms is dat gewoon wat het is. De wereld gaat niet over rozen en je hebt de juiste beslissing genomen door Maya Dost een nieuw huisje te gunnen. Ze gaat binnenkort starten op de hondenschool met puppycursus, ze is héél slim en ongelooflijk lief.

Gisteren viel me op dat er nog wel sprake is van spoelworm, maar dat is al honderd keer beter dan Astor als pup die met Giardia binnenkwam. Inmiddels heeft ze een kuur gehad en springt ze rond alsof ze nooit buikpijn heeft gehad. Maya is een ontzettend vrolijk meisje die haar ras eer aan doet, gisteren was ze vastbesloten om in bad mee te gaan. Ik heb nog nooit een hond meegemaakt die daadwerkelijk in warm water op je schoot wil liggen, maar voor alles is een eerste keer 😂

Welkom thuis, Maya Dost.

Liedje voor de sfeer: Florence and the Machine - The Dog Days Are Over

[fransopdefiets]

18-9 Drie (Ermelo)

Gisterenavond at ik in Ommen in de zon op het terras, precies zoals vier maanden geleden. Alleen werd het nu de zeebaars in plaats van de lamsrug. Of nou ja, zeebaars, het was een filetje van de baars. Misschien was het wel stekelbaars. Het leuke van dezelfde plek was dat ik me opeens weer herinnerde hoe ik er vier maanden geleden bijzat. Een hoofd vol met een mix van zorgen om Tom en de spanning van het begin van de reis. Ook de tent stond weer op precies hetzelfde plekje trouwens, toen kregen we een flinke regenbui ‘s nachts, maar nu blijft het droog.

Als ik opsta is het fris, maar prima te doen, de hele ochtend blijft het hetzelfde weer, nevelig tegen het mistige aan en een graad of twaalf. Maar met de wind in de rug is dat prima te doen. Op weg naar Dalfsen kom ik langs een elektrisch zelfbedieningspontje over de Vecht, dat moet ik natuurlijk uitproberen. Het is een kwestie van opstappen, in het vak gaan staan, op de knop drukken en alles gaat vanzelf. In Dalfsen kom ik er achter dat ik mijn helm op de camping heb laten liggen, ik ga er niet voor terug, het is een goedkoop negen jaar oud ding van de Decathlon.

In Zwolle moet ik kiezen tussen de IJsselbrug of het voetveer naar Hattem, het wordt natuurlijk het laatste. Daar ontspint zich een interessant gesprek met de schipper, niet over voetveren, maar over knieën. Hij wil weten waar ik heen ga en waar ik geweest ben. Goh zegt hij, dan zul je wel wat kettingen versleten hebben. Nou, eigenlijk niet zeg ik. Zelfs de remblokjes heb ik nog niet hoeven vervangen. Het enige dat versleten is, zijn mijn knieën, maar dat waren ze al voor vertrek en het gekke is juist, dat ze nu een stuk beter aanvoelen, dan toen ik startte. Toen deden ze elke avond zeer, maar nu voel ik ze niet meer, blijkbaar wordt er nieuw kraakbeen aangemaakt. Groenlipmossel, zegt de schipper, dat is het beste. Pardon?, zeg ik. Ja, onze herdershond had last van heupdysplasie en kreeg daarom groenlipmosselpoeder door zijn eten.

Ik kreeg op een gegeven moment zo’n last van mijn knieën dat ik niks meer kon. Ik kwam de auto niet meer uit, kon niet meer tennissen en op mijn knieën op het dek ging ook niet meer. Toen zei mijn vrouw, dat poeder moet jij ook nemen. Dat spul voor de hond smaakt heel vies hoor, maar je hebt het ook in capsules. Je moet online de hoogste dosering kopen, die je kunt krijgen. Als je twee keer per dag twee capsules slikt, dan merk je na een maand echt het verschil. Nu kan ik alles weer, ik tennis zelfs weer. Volgens mijn huisarts is het onzin, maar ik ben het levende bewijs dat het werkt. Ik bedank hem voor de tip als ik van boord stap, het is in elk geval een goed verhaal.

Om de een of andere reden denk ik altijd dat de Veluwe vol zit met uitspanningen, herbergen en pannenkoekehuizen. Ik eet tegen twaalven een broodje hummus in Hattem en denk, over een uurtje eet ik ergens anders nog wat, zeg ik tegen mezelf. Tweeëneenhalf uur later zit ik op een bankje in het bos cruesli uit een zak te eten omdat ik het niet nodig vond om nog ergens brood te kopen. Pas in Vierhouten is er weer wat te eten, sterker nog, daar krijg je keuzestress van alle horeca. Als die lui zich nou eens wat meer zouden verspreiden, daar zou iedereen baat bij hebben. Een tweede misvatting van mijn kant is dat de Veluwe plat is, het gaat hier voortdurend op en neer en dat is jammer, want dat gaat ten koste van de snelheid.

In de supermarkt van Elspeet koop ik yoghurt en bessen voor het ontbijt, meer heb ik niet nodig. Ik sluit deze reis vanavond symbolisch af met een passende laatste maaltijd.

(Ik kon dit verhaal pas de volgende ochtend plaatsen bij gebrek aan bereik. Dat is de eerste keer deze vakantie, zelfs vanuit het afgelegenste fjord boven de poolcirkel en de meest desolate fjell heb ik altijd mijn verhaal kunnen doen. Maar hier op de Veluwe, in het dichtstbevolkte land van Europa, hier niet.)

Gefietste afstand: 87 km

Gefietste tijd: 7 uur

[wilgentak]

met de fiets naar min een in de fietsenstalling bij utrecht centraal als je een sociale avond achter de rug hebt is een van de beste ervaringen

[powerwomanshayleeluna]

Hoi ik ben 47 een mama Van 3 kinderen en oma van 2 kleinkinderen. Ik heb al een heel turbulent leven achter de rug , en nog steeds ben ik op zoek naar balance in mijn leven . Door mijn leven heen heb ik vele mensen zien komen en gaan . Het is als een trein die naar de eindbestemming rijd en aan elke halte stappen mensen op en af .zo is het in ons leven ook , en als mensen gaan in je leven probeer dit dan los te laten , want dat is een teken dat ze jou niets meer hebben te leren . Ik heb geleerd dat de sleutel tot groeien bij jezelf ligt , dus zoek niet naar oplossingen bij anderen . De oplossing zit in jou 🩷🩷🩷