#Voelt zo heerlijk aan je lichaam. Hebben jij dat ook?

[lienbenik56]

crossdressing

[robertderksen]

Volg jezelf en dans jouw dans

Je vrij voelen door projecties van anderen bij anderen laten Een persoonlijke blog na een bezoekje aan een dansavond: de vijf ritmes.

Ik kom de danszaal binnen en er zijn al veel mensen aan het dansen. Iedereen is op zichzelf gericht en op zijn of haar eigen behoefte en beweging. Het is prachtig om de verscheidenheid te zien. De één maakt grote zwierige passen, de ander ligt op de grond rustig de enkels los te draaien en weer een ander houdt zacht wiegend de armen gebogen met de handpalmen naar zijn gezicht. Ik zet mijn fles drinken aan de zijkant van de zaal bij een bankje. Daarna geef ik de workshopdocent een hand. Hij heet Danny. ‘Ik heet Robert.’

Bij het binnenkomen valt het me op dat ik niet iedereen ontzettend irritant vind. Dat klinkt misschien gek, maar dat zou ik langer terug wel hebben gevonden. Het is voor mij een beschermingsmechanisme om afstand te houden van andere mensen. Bij groepen mensen kon ik me snel onzeker voelen over hoe me op te stellen en te verhouden tot anderen. Ik voelde me snel anders en alleen of ik miste de verbinding. Om dat niet direct te voelen, vond ik anderen stom. Het was lang een razendsnelle projectie op anderen, waarvan ik merkte dat ik die nu niet had. Mijn projectie is deze avond dat iedereen leuk is.

Wat voor mij helpt om me veiliger en meer ontspannen te voelen is dat Fiona, een goeie vriendin, er ook is. We zijn samen gekomen en zij zit al ergens in de zaal op de grond. Die avond hebben we nauwelijks contact met dansen, maar toch voelt ze als een ankerpunt voor me. Fiona en ik hadden van te voren afgesproken op de parkeerplaats en waren voor het eerst in Arnhem naar deze workshop de ‘Vijf ritmes’. Ze wilde graag nog een keer bij deze docent de Vijf ritmes dansen na hem een keer als invaller in Utrecht, waar ze normaal danst, gehad te hebben. ’Ik voelde aan mijn lichaam al toen ik binnenkwam dat er een heel fijn veld was neergezet,’ vertelde ze over die vorige keer. Ik hou van dansen en Fiona vroeg me mee om nu naar Arnhem te gaan. Op de parkeerplaats geven we elkaar een knuffel. Er zijn twee gebouwen waar de workshop kan plaatsvinden. We zien twee vrouwen voor ons naar het rechtergebouw lopen. ‘Ja, die gaan er ook heen,’ zegt Fiona. ‘Ken je hen van het dansen?’ vraag ik. ‘Nee, maar ze zien eruit alsof ze naar de Vijf ritmes gaan. Laten we even lekker onze vooroordelen gebruiken,’ lacht ze. In de betreffende gebouwen waren ontzettend veel activiteiten, zoals tango, salsa, een koor en een sportschool en toch wist ik dat Fiona gelijk had. ‘Ik had ook al het idee dat zij er ook naar toe zouden gaan,’ reageer ik. Ik vond dat ze met aandacht in contact waren en allebei in rust aanwezig. Daarop baseerde ik op dat moment dat ze waarschijnlijk ook naar de Vijf ritmes zouden gaan, hoewel daar natuurlijk allerlei verschillende soorten mensen komen. We volgen de twee vrouwen voor ons en komen aan bij de zaal voor de Vijf ritmes.

Na het warm dansen stopt Danny de muziek en roept iedereen in een cirkel bij elkaar. Het is een groep van bijna twintig mensen. Hij begint praktisch en heet mij vanwege mijn eerste keer nog specifiek welkom, wat ik prettig vind. Kort vertelt hij over een ervaring die hij in zijn vakantie heeft gehad. Ik vind het fijn om in gesproken taal contact te hebben met mensen. Op die manier leer ik mensen makkelijk en snel kennen. Stemmen en intonaties heb ik altijd al fascinerend gevonden. Er komt zoveel meer informatie mee als iemand iets vertelt. Bovendien wordt er de rest van de avond bij het dansen niet of nauwelijks met elkaar gesproken, dus om wel op deze manier te beginnen vind ik extra fijn. Danny vertelt verder over zijn vakantie: ‘Ik liep in de natuur en kwam een aantal honden tegen die begonnen te blaffen. In eerste instantie voelde ik me bang. Daarna besefte ik dat ik ook die agressie van die honden ben en dat hielp me om rustiger te worden. Ik ben alles buiten me. Ik ben dat. Ik ben dat. Ik ben dat.’ Ik sta met mijn ogen gesloten in de kring te luisteren en vind de avond nu al geslaagd. De afgelopen weken ben ik ook met het thema veiligheid bezig en dit is heel concreet waar ik iets mee kan. Ik ben ook de agressie die ik buiten me zie, bedenk ik me. Daarnaast blijkt voor mij in een paar zinnen dat Danny dezelfde levensvisie heeft als ik en het ook toepast in de praktijk. Behalve dat het me goed doet om te horen, weet ik dat die visie dus ook terugkomt in de workshop die avond. Dat hoeft dan niet te zijn dat je er bewust mee bezig gaat of over hoeft te hebben, maar wel dat het als visie onder alles zit wat hij doet.

Danny vertelt nog iets over de avond zelf: ‘De Vijf ritmes bestaan uit de vijf onderdelen vloeiend, staccato, chaos, lyrisch en stil. Die volgen, zoals altijd, elkaar op doordat ik verschillende muziek opzet. Doe wat goed voelt voor jezelf en veel plezier.’  Ik vind het heerlijk om te zien dat wederom iedereen in de ruimte zo zijn eigen gang gaat. De verschillen zijn groot en de bewegingen niet wat ik alledaags zie. Ik moet aan een discotheek denken en hoe onmogelijk het daar lijkt om zo te dansen zoals iedereen hier doet. Op de stapavonden waar ik was, dansten mensen veel meer hetzelfde zonder grote uitspattingen. In mezelf glimlach ik erom. Ik kijk nog een beetje om me heen aan het begin om me daarna over te geven aan mijn lichaam. Ik geef mijn lichaam toestemming om bewegingen te maken die dat lichaamsdeel willen maken. Het brengt me erg in het moment en ik volg de stroom in plaats te bedenken hoe ik graag wil dansen. Af en toe geeft Danny een suggestie van een lichaamsdeel om wat meer te volgen of de leiding te laten nemen in een beweging. Ik vind het grappig om te doen en ben blij dat ik me er vrij genoeg in voel. Zo ontdek ik bewegingen die ik nog nooit gemaakt heb.

Er is redelijk aan het begin van de avond één oefening samen met een partner. De één danst helemaal vrij zoals hij of zij wilt dansen en de ander volgt exact in elke beweging. Daarna vertelt degene die volgt aan de ander wat je op die ander projecteerde tijdens het volgen. Vervolgens wissel je. Ik ben al helemaal blij dat ik even mag praten tijdens het dansen. De vrouw met wie ik dans maakt bewegingen die binnen mijn comfortzone liggen op dat moment en hoe ik zelf ook zou kunnen dansen. Ik kopieer haar armen, benen, hoofd en zelfs haar gezicht. Als ze klaar is deel ik met haar wat ik op haar projecteerde tijdens het volgen. Eerst ben ik even stil om de woorden te voelen. Ik bedenk me nog dat ik het aan de ene kant onzinnig vind om te delen wat ik op haar projecteer, omdat het tenslotte niet over haar gaat. Aan de andere kant kan het boeiend zijn om te horen hoe je overkomt en of dat overeenkomt met hoe jij jezelf ervaart op dat moment. Ik sta voor haar, kijk haar aan en zeg: ‘Ik projecteer op jou dat je geniet van wat je aan het doen bent, je je vrij voelt en je gemakkelijk kan overgeven.’ Uiteraard luister ik zelf even mee wat ik blijkbaar over mezelf te vertellen heb. Overgave is in ieder geval een thema voor me en herken ik. Hoe kan ik me zoveel mogelijk overgeven aan het hoogste in dit moment? Dat is een vraag die ik me geregeld stel, waarbij ik me afstem op de Wil van God. Oftewel op het Goddelijke in mezelf wat voorbij mijn persoonlijkheid gaat. Daarna ben ik aan de beurt. Ik geniet. Ik voel me vrij. Ik geef me over. De vrouw met wie ik dans volgt mij precies, terwijl ik tegelijkertijd niet zoveel met haar bezig ben. Het lukt me goed om op mezelf geconcentreerd te zijn. Misschien is dat wel logisch, want ondanks dat zij in deze oefening degene is die volgt, volg ik ook. Zij is met haar aandacht gericht op mij, omdat zij mij volgt en ik ben gefocust op mezelf, omdat ik mij ook volg. Ik volg de impulsen van mijn lichaam. Danny zet de muziek even uit en geeft aan dat we kunnen uitwisselen. De vrouw met wie ik dans geeft het volgende aan: ‘Ik projecteer op jou dat alles helemaal goed is.’ J��, dat is het precies. Tijdens het dansen kon ik het niet benoemen hoe ik het ervaarde, maar zij verwoordt exact hoe ik het voel. Het is helemaal goed zoals het is.

Het dansen gaat verder en intussen zijn we bij het derde ritme: Chaos. Ik loop tussendoor even naar de wc en daar blijkt het ook een chaos te zijn. De kleedkamer is zeiknat en het wc-papier ligt verspreid op de grond. Ik stap om de plassen heen om zelf droog te kunnen plassen. Mijn stappen zouden een mooie dans kunnen zijn. Ik laat nog dieper tot me doordringen dat ik alles ben wat buiten me is. Dit wist ik, voelde ik en pas ik dagelijks toe. Ik ben ook agressie. Ik heb al meerdere levens gezien waarin ik verschillende dingen heb gedaan die ik daar zeker onder kan classificeren. Maar nu kan ik het ook heel concreet inzetten op het thema van me veilig voelen.

Ik dans, rust uit tegen een muur en drink wat. Het is een zeer geslaagde avond die bij de begincirkel al geslaagd was en daarna nog waardevoller werd. Ik voel me vrij en rustig. In de auto op de terugweg eten Fiona en ik wat paprika, komkommer en wortels. ‘En hoe vond je het?’ vraagt ze. ‘Die oefening die we deden, met het volgen en het delen van je projecties, was zo gaaf. Het voelde helemaal alsof alles goed was hoe het was en ik voelde me zo vrij. Ik besef volgens mij nu pas hoe dat komt. Het is in mijn leven geïntegreerd dat alles wat ik zie een projectie is van mij. Maar nu kan ik dieper voelen dat dit omgekeerd natuurlijk net zo waar is. Alles wat iemand anders vindt van mij is een projectie van die ander. Dát kon ik nu zo goed voelen. Daarom was het zo bevrijdend om te dansen. Het maakte me totaal niet uit wat die ander van mijn dansen zou vinden. Heb je nog een komkommer voor me?’ ‘Wat fijn,’ zegt Fiona. ‘En ik hoop dat je een stúkje komkommer bedoelt. Of heb je trek?’ ‘Ja, ik wil graag een stukje Fiona, niet de hele komkommer. Ik ben ook het stukje. Ik ben het geheel.’

Er zijn zoveel verschillende dansen mogelijk en er zijn zoveel meer verschillende projecties mogelijk. Alle projecties van anderen gaan over anderen. Wat een bevrijding is dat! Die projecties kan je dus ook bij andere laten. Daar hoef je niets mee. Als het je raakt, kan je daar uiteraard altijd naar kijken, omdat je dan kan leren hoe je naar je zelf kijkt. Maar laat het verder vooral los en dans jouw dans. Volg jezelf en dans jouw dans.

door Robert Derksen van Voor de liefde geboren - healing en reading, https://voordeliefdegeboren.nl/blog/

[altomag]

Drankliefde en ninja-style alertheid

Ja, als ik kijk naar wat ik zie als ik mijn blik naar binnen richt, en ik geef daar woorden aan, dan is schrijven het fijnst. Datzelfde concludeerde ik laatst toen ik mijn eerste verhaal schreef, over mijn drankliefde. Er is nog zoveel meer te vertellen over de drank. De schaamtevolle gebeurtenissen, waarvan ik nu, na het luisteren van vele podcasts, weet dat ze juist zo’n rijke bron zijn van verhalen die anderen in het hart raken. De zoektocht door de jaren heen naar de hoeveelheid drank die ik wél kon drinken zonder de regie te verliezen. En de bevrijding toen ik ontdekte wat het heldere leven voor moois opleverde. En de ninja-style alertheid die je nodig hebt om van moment tot moment te zien waar de behoefte aan drank vandaan komt, en daar dan anders naar handelen dan voorheen. 

Als ik zenuwachtig ben over een nieuw project en ik ben verstijfd van de spanning in mijn buik, is het veel beter om te sporten dan te zuipen. Dan komt zowel mijn lichaam als mijn geest weer uit die verstijving. Als ik voor datzelfde project weken achtereen zit te werken en ik haal niet meer normaal adem, en ik jaag mezelf ongemerkt op doordat ik hyperventileer, líjkt het een heerlijk idee om dat met wijn te verzachten, maar het werkt beter om heel stil te gaan liggen, luisterend naar een fijne podcast, en om dan heel geduldig, liefdevol en rustig naar binnen te reizen in mijn lichaam, en één voor één alle spieren te vinden die zich in die weken hebben aangespannen en die niet meer hebben losgelaten. 

Linkernekspier: ah, ben jij het. Laat maar los, het hoeft niet meer… ah, en linkerkaakspier, natuurlijk, laat maar los… en linkerwang, en neus… spieren achter de rechterkant van mijn borstbeen, het is goed, dankjewel, neem maar weer ruimte in… Diepe zucht van verlichting, dankjewel, jij laat me zien dat ik op de goede weg ben. Ik reis door mijn lichaam, en als ik de weg kwijt ben, ga ik altijd naar mijn ruggegraat, bron van alles, kracht, licht en energie. Beweeglijk, en van een fijnzinnig vernuft, maar ook hard, sterk en beschermend. Hier doorheen stromen mijn zenuwbanen, beschermd door mijn wervels. 

Vanuit mijn wervelkolom kijk ik rond om te vinden waar de spanning verder nog zit. Ik breid mijn aandacht uit via mijn ribben, die mijn longen beschermen. Ik zie mijn buik, mijn middenrif, en daar kom ik de tientallen spiertjes tegen die mijn longen laten in- en uitzetten. Één voor één vind ik ze, en laat ze los. Piepkleine spiertjes zijn het, versteend als flints van een vuursteen. Voor ik het weet spannen ze weer aan bij elke ademtocht, en dan doe ik het opnieuw. En o! Als ik die spiertjes ontspan, dan voel ik dat er in mijn neus weer iets is samengeknepen. Laat maar los… 

En als dat gebeurt, komt de zucht, die me vertelt dat er ruimte is ontstaan, ruimte voor mij om in te leven, de ruimte groeit, zodat mijn ziel en mijn hart zich weer kunnen uitzetten naar hun volle omvang, en hun gouden stralen weer naar buiten kunnen laten vloeien zoals ze dat graag doen, en zoals ze dat nodig hebben om te kunnen bestaan. 

O bovenkaak, aanhechting van mijn tanden, minutieuze spanninkjes, jullie kunnen gaan, eens kijken, hoe voelt mijn kaak als die spanninkjes zijn vertrokken, ruim en sterk… 

Linkerschouder, helemaal naar boven naar mijn linkeroor, jij bent zo sterk, maar nu is de tijd voor lichtheid, laat maar zakken. O linkerneusvleugel gaat ook weer open. Ja, nu leef ik weer in mijn lichaam, in plaats van dat ik er uit ruimtegebrek boven zweef. 

Kan ik ook de ruimte in mijn bekken innemen? Er is nog meer ruimte. Ik vind mijn weg naar mijn onderste wervels. Ik zie dat hier nog pijn zit, geen fysieke, daarover niks geen klachten, nee, hier woont nog een oud verdriet… het is nog niet klaar om te vertrekken. Maar ik kan het dragen, ik heb geduld. Ik zie dat ik nog niet lager kom, en het zien is genoeg. Zien kan verandering brengen, als je geduldig maar alert ziet. En liefde brengt, en je oordeel boven laat liggen, in de zolderkamer, voor situaties waarin oordeel nuttig is. 

Ik zie mijn bekken, ik kijk ernaar vanuit die onderste wervels, die ik de laatste tijd gebruik om rechtop te lopen - toeval, dat ik juist nu kijk of ik ook in mijn bekken kan wonen? Ik heb mijn onderste wervels en mijn staartbot, aanhechting van de trotse staart die ik in mijn denkbeelden placht te dragen, de laatste tijd ontdekt als een manier om de onderbuikspieren beter te gebruiken bij het lopen. Dat is ook meteen een manier om de onderbuik te trainen, door mijn staartbot denkbeeldig iets naar voren te laten wijzen. 

Daardoor span je niet oppervlakkig je voorste onderbuikspieren aan, zoals je probeert te doen als anderen je buik zien, maar die dieper gelegen spieren, die voor echte kracht zorgen en die je niet de adem benemen als je ze aanspant. Je staartbot kan niet echt naar voren wijzen, en dat is ook niet nodig. Maar als je je voorstelt dat je je staartbot naar voren beweegt, als je staat en als je loopt, dan span je buikspieren aan die een atletische manier van lopen opleveren. Je laat niet gewoon je voeten naar voren vallen: je gebruikt je spieren om elke stap naar voren soepel, krachtig en licht te zetten. 

Hierdoor gaat ook de bovenkant, keel en nek, naar achteren; dat is één geheel, zodat er geen knik meer in mijn nekwervels zit, maar ze een soepele lijn vormen naar de hemel en naar beneden, naar mijn bekken en via benen en beenspieren en voetzolen naar de grond. 

En zo, zie ik nu, komt er aandacht voor de diepste regionen van mijn buik. Ik zie waar ik nog meer ruimte kan ervaren. Ik ben alert voor nieuwe ontdekkingen. Nou ja, alert - meestal val ik heerlijk zacht en relaxed in slaap als ik op deze manier ruimte en lichtheid creëer. En dan word ik na een half uur verkwikt en verzorgd weer wakker.

[maximvandaele]

Over cynisme, nihilisme en existentialisme

Aan de campus Letteren en Wijsbegeerte in Gent is het heel tof. De mensen zijn er heel aangenaam en open van geest. Iets wat ik wel vrij vaak aantref, zijn mensen die een of meer van deze platitudes aanhangen, waarin ik een soort brouwsel van cynisme, nihilisme en existentialisme zie (een platitude is ‘een platte of afgezaagde zinsnede’, laten we zeggen een veredelde dooddoener).

‘We leven maar eventjes en sterven dan en zijn voorgoed weg’

‘We hebben geen plicht om zorg te dragen voor de planeet, want uiteindelijk sterft alles toch en zelfs zonder de mensheid brandt de aarde over vijf miljard jaar op in de zon’

‘Uiteindelijk is alles zinloos want we gaan toch allemaal dood’

‘We leven in een onverschillig universum dat noch vijandig, noch vriendelijk is’

‘Het universum in zijn geheel is misschien zinloos maar we kunnen tenminste zin geven aan ons eigen, persoonlijke leven’

Hoe meer ik hierover nadenk, hoe meer ik tot de conclusie kom, dat dit abstracties zijn die niets met de dagdagelijkse menselijke ervaring te maken hebben. Hoogstens komen ze naar boven tijdens een melancholische bui (bij de ene al vaker dan bij de andere), maar dan zeggen ze eigenlijk meer over onze gemoedstoestand dan over de aard van de wereld en het zijn.

Ik zal mezelf nog even verduidelijken. Stel je voor: je bent een ambitieuze atleet, die jarenlang getraind is in het hardlopen. Op een dag mag je deelnemen aan de Olympische Spelen. Heel je familie kijkt vol bewondering toe, je voelt je onoverwinnelijk. Als bij mirakel win je uiteindelijk een gouden medaille. Als je daar dan staat met die medaille, zou er ook maar één haar op je hoofd zijn dat denkt: ‘Nou, dit is allemaal leuk en wel, maar het heeft geen enkele zin, want over 50 jaar ben ik toch dood en zal iedereen dit moment weer vergeten zijn.’

Nog iets: stel je voor, je wordt voor het eerst in je leven vader of moeder. Na een spannende periode en een nerveuze geboorte ben je ontzettend opgelucht dat het kind veilig en wel geboren is, en gezond is, en je hem of haar lief kan hebben. Denk je op het moment van de geboorte van je kind ook maar in de verste verte dat het uiteindelijk toch zinloos is, want ooit zullen jij en dat kind dood zijn?

Het hoeft ook niet zo uitzonderlijk, heus niet. Ook tijdens een wandeling in de zon, in het bos, kan je zo genieten van de natuur, dat je je volledig voelt opgaan in het moment. Of wanneer je heerlijke koffie drinkt. Of je geliefde zoent. Op zulke momenten zul je nooit denken als: ‘Mooi, mooi, leuke natuur hier, maar zelfs die zal ooit vergaan, net als ik, mijn vrouw, kinderen en al mijn vrienden.’ Neen, op dat moment geniet je gewoon van die natuur, en is het hele universum een zinvol geheel.

Mijn punt is...

... dat overtuigingen zoals ‘het leven is zinloos want we gaan toch ooit dood en het universum geeft er niet om’ niets ter zake doen in het dagdagelijkse menselijke leven. Mijn stelling is: de wereld heeft wel degelijk zin, want de wereld (onze ervaringswereld) is het enige wat we kunnen ervaren, en in de wereld ervaren wij zin, betekenis. (cf. Kants ‘noumenale wereld’, Heideggers in-der-Welt-sein) Maar ik moet mezelf wel wat verduidelijken. Het is nog niet omdat ons bestaan tijdelijk is en omdat  we lijden dat het leven / de wereld zinloos is.

Een wakkere lezer zal wellicht al gedacht hebben: ja, maar hoe zit het dan met kindjes met kanker, met oorlogsslachtoffers in Syrië of joden in de Holocaust? Moeten zij het leven dan zinvol vinden? Hier kom ik later op terug.

Wat is de zin van zinloos/zinvolheid?

Dit alles komt volgens mij neer op een eenvoudig definitieprobleem. Het probleem is dat we niet dezelfde definitie van ‘zinvol’ en ‘zinloos’ hanteren. In het openingscollege van Johan Braeckmans (UGent) vak Historisch overzicht van de wijsbegeerte bijvoorbeeld, maakt Braeckman een scherp onderscheid tussen de zinloosheid van het universum als geheel en de zinvolheid van ons eigen, persoonlijk leven dat we zelf kunnen invullen. Vragen zoals ‘Wat is de zin van het leven?’ worden afgedaan als pseudo-vragen, en eigenlijk wordt de hele zin-vraag een beetje onder de bank geschoven als irrelevant in zijn cursus en het handboek. Braeckman ziet de geschiedenis van de filosofie immers als de zoektocht naar betrouwbare kennis. Dit is volgens mij een leegte die ingevuld wordt door Bart Vandenabeeles Geschiedenis van de hedendaagse wijsbegeerte - waarin de vraag naar betekenis en ervaring wel gesteld wordt.

Laten we even kijken wat Johan Braeckman en Etienne Vermeersch precies schrijven in hun interessante boek De rivier van Herakleitos. Op pagina 36, hoofdstuk ‘Het probeem van het lijden van de goede mens’, maken ze onderscheid tussen twee vormen van lijden:

Lijden dat zinvol is, omdat het ‘in bepaalde situaties vanuit een biologisch oogpunt voordelen biedt. Men onderscheidt spontaan goed van slecht voedsel, pijnreacties leiden tot handelingen die het lichaam beschermen, bepaalde lustgevoelens bevorderen de procreatie.’

Lijden dat zinloos is, want het is ‘volkomen nutteloos’. Verder schrijven ze: ‘Het lijden heeft in sommige gevallen een nuttige functie en in andere gevallen niet. Zo is dat nu eenmaal. [...]’

Samengevat stellen Braeckman en Vermeersch dat lijden zinvol is als het een functie heeft (bv. het lichaam beschermen), en zinloos als dat niet het geval is (bv. een terminale ziekte). Verder schrijven ze:

Het probleem is dat daar [de reïncarnatiegedachte of een eeuwige beloning of straf] nooit enig bewijs voor geleverd is [...] Een ‘rechtvaardige’ God die pijnigt zonder enige voorgaande schuld, handelt in strijd met zichzelf. Mede om die reden is de aanvaarding van een ‘onverschillige’ wereld waarin lijden soms een functie heeft, maar soms helemaal niet, meer bevredigend dan de gedachte aan een ‘God’ die bedoeld was om het lijden zin te geven maar die in feite verantwoordelijk blijkt voor zinloos lijden.

Volgens mij is deze passage problematisch, want ze maakt een vals onderscheid: ofwel geloof je in een antropomorfe, middeleeuwse god die de goeden beloont en de kwaden straft, ofwel geloof je in een atheïstisch-existentialistisch onverschillig universum. Maar hier ga ik nu niet verder op in.

Waarom zinvol niet (altijd) gelijk staat aan nuttig

Veel belangrijker is het problematisch onderscheid tussen ‘zinvol’ en ‘zinloos’ lijden - dat gelijkgesteld wordt met respectievelijk ‘lijden met een functie’ en ‘lijden zonder functie, zonder doel’. Dit is wel begrijpelijk, omdat ‘zinloos’ in het Van Dale-woordenboek inderdaad gedefinieerd wordt als ‘zonder betekenis of nut’. Toch is het problematisch om ‘zinvol’ met ‘nuttig’ gelijk te stellen. (Sinds wanneer vormt ‘Zo is dat nu eenmaal’ trouwens een goed filosofisch argument?)

Ten eerste zijn er veel dingen die geen onmiddellijk praktisch nut dienen, maar wel als zinvol ervaren worden: denk maar aan onderwijs, doneren aan een goed doel, vrijwilligerswerk, kunst, schoonheid, religie en ethiek. In principe kunnen we perfect overleven zonder deze zaken, maar toch doen we ze, en ervaren we dit als zinvol.

Omgekeerd zijn er talloze dingen denkbaar die wel nuttig zijn, maar niet als zinvol ervaren worden. Als je bijvoorbeeld (à la Charlie Chaplins Modern Times) de hele dag een vijs moet indraaien aan de lopende band, dan is dit werk nuttig in de zin dat je er geld mee verdient zodat je eten en dergelijke kan kopen, en nuttig in de zin dat je het bedrijf rijk helpt te maken, maar het wordt door jou als totaal zinloos ervaren.

Waarom worden sommige ‘nutteloze’ activiteiten dan als zinvol ervaren, en sommige ‘nuttige’ activiteiten als zinloos? Dit is de essentie: omdat de als zinvol ervaren activiteiten betekenisvol zijn: we ervaren er betekenis in, het laat ons niet onverschillig, we voelen emoties, we voelen dat we onszelf en/of anderen een gunst doen, dat we ze helpen. (zie ook: intentionaliteit van Franz Brentano.)

Dit staat eigenlijk nog los van de vraag of de ervaren betekenis positief of negatief is. En nu kom ik terug op het probleem van het lijden: hoe kan het lijden van een kind met kanker nu ooit als zinvol ervaren worden? Als we de (problematische, zie boven) definitie van ‘zinvol’ als ‘nuttig, met een functie’ hanteren, is dit lijden uiteraard zinloos. Maar als we de (betere) definitie van ‘zinvol’ als ‘betekenisvol, het laat ons niet onverschillig’ hanteren: dan is lijden wel ‘zinvol’ - want het lijden zou pas echt zinloos zijn als het ons onverschillig zou laten, als we bijvoorbeeld totaal onverschillig zouden blijven bij het verlies of lijden van dierbaren.

Ook wil ik ook nog opmerken dat veel mensen de tijdelijkheid van het bestaan opvatten als extra reden om het als zinloos te zien. Maar ook het feit dat iets tijdelijk is betekent niet automatisch dat het zinloos is - volgens velen is het juist de tijdelijkheid van het leven die er zin aan geeft, want een eeuwig leven zou pas moeilijk zijn. Denk ook even terug aan de afbeelding van wolken bovenaan het artikel. Wolken zijn tijdelijk en altijd veranderlijk, maar dat neemt niet weg dat we ze prachtig kunnen vinden.

Tenslotte wil ik ook opmerken dat het onderscheid tussen ons zogezegd zinvolle persoonlijk leven enerzijds, tegenover het kille, onverschillige, zinloze universum anderzijds compleet, welja, nutteloos is: het sluit immers totaal niet aan bij de menselijke ervaring. Het is een product van pure rede die niets met de echte wereld te maken heeft. Het impliceert immers dat we enerzijds een leven als mens hebben, en anderzijds eentje als geest die door een leeg en levenloos universum rondwaart - onzin natuurlijk. Wij kunnen slechts deze ene zinvolle wereld ervaren, hieruit volgt dat de wereld zinvol is, want een zinloze wereld kunnen wij zelfs niet ervaren.

Opmerking 1: hieraan moet ik toevoegen dat ik hier zeer schatplichtig ben aan de 17de eeuwse filosoof Immanuel Kant, die voor het eerst het onderscheid tussen onze zintuiglijke ervaring van de wereld (de fenomenale wereld) en de wereld zoals die los van onze ervaring is (de noumenale wereld), grondig uitwerkte.

Opmerking 2: Ik ga niet langer helemaal akkoord met de inhoud van de bovenstaande alinea. We kunnen immers wel degelijk zinnige uitspraken doen over het universum los van onze ervaring, bv. “Het universum is 13,7 miljard jaar oud en bevat minstens 10 miljard sterrenstelsels.”

Iemand die in een depressieve bui is, zou kunnen stellen dat, gezien het meeste lijden zinloos (functieloos) is, en er zo veel lijden in de wereld is, we kunnen concluderen dat de wereld als geheel zinloos is. Vaak wordt de tijdelijkheid van alles toegevoegd als argument voor dit nihilisme. Maar, met de nieuwe definitie van ‘zinvol’ indachte: uit het feit dat er lijden (en zelfs extreem lijden) in de wereld is, en uit het feit dat alles tijdelijk is, volgt niet dat de wereld zinloos is - hierin definieer ik ‘de wereld’ als de subjectieve wereld van de mens (cf. Kants ‘noumenale wereld’, Heideggers in-der-Welt-sein) - dit is immers de enige wereld die we kunnen ervaren. Wij kunnen dus niet zeggen dat het universum, als je het los van onze ervaring bekijkt, een zinloos universum is, omdat wij zelfs helemaal geen toegang tot dat ‘universum los van onze ervaring’ hebben (we zitten altijd ‘gevangen’ in onze zintuiglijke ervaring).

Een uitspraak als ‘het universum [los van onze ervaring] is onverschillig tegenover ons’ is al even onzinnig als bijvoorbeeld ‘het leven in de hemel heeft geen zin’ of ‘het is mooi weer vandaag in het Walhalla’: wij hebben immers geen toegang tot het universum los van onze zintuiglijke ervaring, evenmin hebben we zintuiglijke toegang tot eventueel een hiernamaals of andere dimensies. Daarom kunnen wij daar geen zinnige uitspraken over doen. (Sowieso is een uitspraak als ‘het universum is onverschillig’ problematisch, omdat we hiermee menselijke kenmerken toekennen aan iets niet-menselijks. Het is een beetje alsof je zou zeggen: ‘deze steen is boos op mij’ of ‘mijn boom is vrolijk vandaag’ - literair misschien leuk, maar het bevat geen waarheidswaarde.)

Conclusie

Nogmaals mijn conclusie opgesomd:

Zinvol is niet (altijd) gelijk aan nuttig. Zinvol is eerst en vooral gelijk aan betekenisvol, iets dat je niet onverschillig laat. Daarom definiëren we ‘zinvol’ als ‘betekenis hebbend’.

Het leven kan zowel verschrikkelijk als zeer aangenaam zijn, maar het is nooit zinloos: het heeft altijd een betekenis; we worden nooit totaal onverschillig, of het nu positief of negatief is.

Uit het feit dat iets tijdelijk is volgt niet dat het zinloos is.

Wij hebben enkel toegang tot onze menselijke belevingswereld, niet tot een of ander kil, onverschillig universum dat hier los van staat. (in-der-Welt-sein).

OPMERKING: van dit punt ben ik later teruggekomen. We kunnen immers wel degelijk zinnige uitspraken doen over het universum los van onze ervaring, bv. “Het universum is 13,7 miljard jaar oud en bevat minstens 10 miljard sterrenstelsels.”

Het leven is tijdelijk en bevat lijden, maar uit (1) en (3) volgt dat het niet zinloos is, en uit (4) volgt dat het onnozel is om een onderscheid te maken tussen een zinvol persoonlijk leven en een zinloos universum (zoals o.a. Braeckman en Vermeersch dat doen).

[lucaskorw958-blog]

Feiten Over Voeding

In feite bevatten deze 11 voedingsmiddelen niet slechts gelijke ofwel ook hogere hoeveelheden hoogwaardige vitaminen en voedingsstoffen .

Ze bestaan tevens via klinische onderzoeken met topuniversiteiten lekkerder bevonden dan boerenkool teneinde ongeveer gelijk welk gezondheidsdoel te bereiken het je zou kunnen hebben wanneer je hiervoor kiest om gezond te bikken.

Onder andere, zou je verrast zijn wanneer jouw erachter kwam dat de sleutel om af te slanken een voedingsstof was welke geoogst wordt uit voedselrijke wateren 600 meter tussen de oppervlakte aangaande een Stille Oceaan?

Zie je, zowat een ieder beseft dat bijkomen of afslanken regelrecht verband houdt betreffende het voedsel dat je eet.

Doch wat veel lieden verbaast, kan zijn hoe groot het verschil op je taille wel niet kan zijn, via eenvoudig iets te verminderen ofwel toevoegen met je eetpatroon...

Geloof dit of niet, het bikken daar waar ik het over heb kan zijn geen zeewier.

Dit nuttigen van die ene oceanische plant kan je verder helpen om in drie maanden 20 kilo af te blijven.

Patricia verloor 18 kilo en ging aangaande maat XL tot S!

En Deborah veranderde haar leven volledig met behulp met dit geheim...

Ziet ze er niet fantastisch uit?

Ik gaat dadelijk onthullen wat dit afslank geheim uit de Stille Oceaan is...

Je ga jouw ook vertellen hetgeen deze vreemde vrucht is, en waarom je dit zou behoren te nemen om je huid en hoofdhaar daar gladder, jonger en levendiger te laten uitzien.

acerola

Het wordt in heel wat boeddhistische gebieden aangewend en zou een reden kunnen zijn waarom veel Aziatische lieden in hun 40's, 50's en 60's daar nog continue uitzien alsof ze in de twintig en 30 bestaan.

En tot slot zal je je ons groene superfood laten opmaken die niet alleen vol zit betreffende gezonde voedingsstoffen en antioxidanten welke het immuunsysteem stimuleren...

Maar je tevens zoveel kracht en focus geeft wanneer ons kop koffie van een halve liter...

buiten een crashes die jouw achteraf betreffende cafeïne hebt!

Die drie, tezamen betreffende 8 andere geweldige superfoods die gezonder zijn vervolgens boerenkool, staan hier voor me op tafel.

Wees verder bekijken en je laat jouw ze al die 11 ervaren.

Zeker voordat ik begin, wil jouw misschien pen en papier beetpakken teneinde ze op te typen, aangezien daar komt ons quiz aan het einde.

Grapje, daar kan zijn nauwelijks quiz, maar http://goqinfo.com/glassa0ha2/post-wat-weet-jij-109410.html je sta op dit kwestie teneinde veel waardevolle info met je te delen, uiteraard maak rustig hetgeen aantekeningen...

Daar het wellicht ingewikkeld kan zijn teneinde alles te onthouden, en je heb nauwelijks inzicht hoe lang ik die pagina websites kan laten want...

Om eerlijk te zijn, doe je hier ons zoveel uithalen tot de zogenaamde experts in de voedingsindustrie.

Ze hebben nauwelijks inzicht waarover ze dit hebben - doch ze hebben immers heel wat advocaten.

Een volgende keertje het je tot die pagina wilt komen, is ze geoorloofd al verdwenen.

Doch wat zijn die mysterieuze superfoods?

Laten wij beginnen met het voedsel dat ik je voorheen heb laten gadeslaan ... het afslank geheim aangaande een Stille oceaan.

En teneinde te begrijpen hoezo dit voedsel zo krachtig is wegens dit reduceren aangaande vet op jouw taille, armen en dijen, dien je jouw eerst een belangstelling stellen ...

Hoezo is afslanken zo ingewikkeld vanwege de meeste lieden? In theorie, zou dit niet juist eenvoudigweg moeten zijn?

"Eet gewoon minder en oefen meer", zeggen ze!

Maar wanneer je al geprobeerd hebt teneinde te joggen tot je knieën pijn doen...

Indien je geprobeerd hebt teneinde slechts 1200 calorieën per dag op te nemen, bijvoorbeeld veel van mijn klandizie geprobeerd hebben...

Vervolgens beseft je dat er zowat altijd één kracht sterker is dan menselijke wilskracht... honger.

Indien jouw lichaam ook niet een voedingsstoffen krijgt die het benodigd bezit, raakt het in paniek en SCHREEUWT naar je hersenen .

Honger kan zijn bijna bespottelijk te onderdrukken daar dit in jouw geprogrammeerd is door miljoenen en miljoenen jaren over biologie.

En wanneer je ooit je lijnen gesaboteerd hebt met ons onvergetelijk stuk chocoladetaart en jezelf overeten hebt met pizza's, vervolgens beseft jouw vermoedelijk daar waar ik dit over heb...

Doch juist, word niet boos op jouw lichaam omdat jouw dit doet... het probeert je slechts doch in leven te houden!

Destijds we voorheen afhankelijk waren aangaande de jacht, was jezelf overeten heerlijk

super

top, omdat je nooit wist als jouw je eerstvolgende maaltijd zou oplopen.

Heden een dag is daar desalniettemin afdoend voedsel beschikbaar en wanneer honger ervoor zorgt dat je meer eet vervolgens jouw zou behoren te.

Dan bewaart je lijf dit ieder zodra vet op je buik, op je dijen en met de onderkant met jouw armen.

In feite, zo jouw dit "honger" -signaal betreffende jouw lichaam kan uitschakelen (ofwel het tenminste kan inspecteren), zou het een stuk makkelijker bestaan om af te vallen.

Op welke manier schakel jouw dat signaal dan uit?

Dit komt allemaal neer, ook niet op hoeveel jouw eet, maar hetgeen jouw eet.

Dus wilde ik jouw dit superfood laten gadeslaan dat groeit in de wateren met de Stille Oceaan.

Dit kan zijn een "alg" die Spirulina wordt genoemd.

En met die superfood moeten jouw hongeraanvallen zo juist zodra verdwijnen. Zelfs wanneer jouw er doch een klein schepje aangaande neemt, zal jouw zien het dit geschreeuw aangaande dat klagende hongerige stemmetje in jouw maag stopt.

Natuurlijk verlangen is je nog steeds een gezonde hoeveelheid blijven nuttigen...

Je gaat echter zien dat je elke dag een beetje minder eet.

Maar, ook kleine bakstenen opbouwen grote huizen, indien jouw consistent bent. Zeker, jouw zou verbaasd bestaan op welke manier vlug dat resultaat oplevert!

Wanneer je op de schaal gaat staan, zou jouw zowaar twee tot 5 kilogram niet zo kunnen zien

in een eerste 2 weken!

Als je sneller zou afslanken, raad je je met hetgeen meer te nuttigen.

Daar wij hier bij Organico niet vertrouwen in het uithongeren over jouw lichaam.

Ik geloof in afslanken op een natuurlijke, gezonde methode door jouw lichaam een passende voedingsstoffen te geven.

Dat kan zijn hoezo ik Spirulina beschikken over gekozen indien een eerste superfood die je jouw wilde laten bemerken ..

Daar deze verbazingwekkende alg eigenlijk een over een meeste voedingsrijke voedingsmiddelen kan zijn die de mens ooit heeft gekend.

Zie jouw, ofschoon Spirulina compleet vegetarisch kan zijn, zit het VOL met eiwitten.

Slechts één eetlepel ... plusminus twintig calorieën... bevat 4 gram hoogwaardige complete proteïne(8). Het kan zijn ongeveer evenveel indien in ons kompleet ei!

En mocht jouw het nog niet gehoord beschikken over... verzadigt eiwit je maag, zodat jouw jezelf sneller vol(daan) voelt gedurende je maaltijd.

Die eetlepel zit vol met vitamine E, mangaan, calcium, zink, metaal, koper en verschillende essentiële voedingsstoffen welke jouw metabolisme verrichten versnellen zoals een turbo in ons automotor.

Weet jouw hetgeen jouw ontvangt indien jouw ons tubo-stofwisseling combineert betreffende verbazingwekkende voeding en de honger- en eetbuien kan achterwege laten?

Snel en standvastig gewichtsverlies.

[brievenaansilke]

5/175

Lieveling,

Het heeft vannacht en vandaag overdag heel veel gesneeuwd en de lucht is grijs en mistig, maar het is zo zo zo leuk (althans, als je niet op de fiets zit). Ik ben nu bij mijn oppaskindjes. Voetbal is afgelast vanwege de sneeuw, de jongens zijn aan het buitenspelen en ik zit met Shira op de bank. Ze drinkt de thee met honing die ik voor haar gemaakt heb en we zitten samen onder haar dekbed. Ik schrijf dit, zij leest een boek. We hebben net met zijn vijven (er ging nog een vriendje van Misha mee) een sneeuwballen gevecht gedaan, het was echt ontzettend leuk. 

Ik drink de hele dag echt heel erg veel thee, want ik heb het koud. Duh. Maar nu dus extra. Een tijdje geleden had ik bij de Hema een sportlegging gekocht met speciale heat technology whatever... nou ja lang verhaal, maar het is dus de bedoeling dat het je extra warm houdt. Dus die heb ik aan. En dat geel met donkerblauw gestreepte T-shirt en die donkergroene trui en ik had net op de fiets ook jouw rode trui nog aan en een tuinbroek. Plus twee paar handschoenen. En ja, inderdaad, ik had het nog steeds koud. Maar vandaag is het niet erg. Als het maar wel semi-snel weer stopt met zo koud zijn. Ik voel me echt fijn en goed en opgewekt vandaag. Ik hoop dat jij je ook zo goed voelt, dat je allemaal leuke dingen aan het doen bent en heel veel foto’s aan het nemen bent en prachtige avonturen meemaakt. En ik hoop ook wel een beetje dat er nog niemand met je geflirt heeft. Of wel geflirt, maar... Nou ja dat je gewoon niet al met iemand anders gezoend hebt of met iemand anders naar bed geweest bent. Maar als je wel al... dat. Dan is het ook oké natuurlijk, want ik bedoel, ik heb er toch geen invloed op. Dus dan ga ik daar wel weer mee dealen. Maar mijn maag draait zich wel een beetje om bij het idee. Maar goed. Sorry. Het zou wel natuurlijk gewoon heel leuk zijn voor jou als allemaal mensen je leuk vinden. Want dat ben je namelijk ook gewoon heel erg. En flirten is leuk. En misschien is het ook niet aan de hand. Ik hoef niet nu dit gevoel in mijn lichaam te hebben. Chill maar lichaam, rustig maar, komt wel goed. Geniet maar heerlijk van de warmte daar. Ik zal een beetje van de kou hier telekenetisch naar jou toe sturen zodat je een beetje verkoeling hebt.  Ik verlang naar je, ik wil graag bij je zijn, je huid tegen me aan voelen, zachte kusjes in je nek geven, mijn handen over je lichaam. Ik wil je, ik mis je. Ik hou zo ontzettend veel van je. Liefs en kusjes,

Je Eli

[afsahn]

HOOFDSTUK 1

 Zachtjes loop ik op mijn tenen over de gladde betegelde vloer die beige van kleur is. De slaap van afgelopen nacht voel ik nog dwalen door mijn hoofdhaar. Ik heb zo heerlijk geslapen dat ik zelfs een lichte spierpijn door mijn rug en schouders voel. Deze plek is een ultieme vrouwendroom. Zelfs dat huis van Christian Grey van die ‘Fifty Shades’-boeken is hier niks bij.

Ik heb een parelwitte slaapjurk aan, gemaakt van zijden en kant. Hij valt zo lang, dat ie over de vloer sleept. De jurk heeft een vorm van elegantie, maar tegelijkertijd ook weer stout. Een ideaal cadeau voor op je huwelijksnacht.

Hij is aan het werk in zijn slaapkamer. Alhoewel, het is geen afgesloten kamer met dichte deuren en wanden. Ik moest zeker wel drie minuten door een vier meter brede hal lopen tot ik een hoekje van zijn kamer kon waarnemen.

Zodra ik om het hoekje van een scheidingswand loop, zie ik hem zitten op zijn bed. Het is een vrij laag kingsize-bed, passend bij de rest van het interieur in de zogenaamde kamer. In kleermakershouding is hij bezig met één of ander priegelwerk en allerlei gereedschap om zich heen. Hij werkt graag met zijn handen. Volgens mij is hij hier erg goed in ook nog - ik zou niet eens ontspannen televisie kunnen kijken in bed, geconcentreerd detailwerk is dan wel erg ver te zoeken. -

Zijn handen bewegen zo snel dat ik ze maar niet kan bijhouden met mijn ogen. Toch ben ik ervan overtuigd dat hij met alle precisie zijn handelingen uitvoert.

“Lekker geslapen?”

Zonder dat hij zijn ogen van het werk af hoeft te houden, wordt deze vraag aan mij gesteld. Zijn stem is erg zwoel en beleefd tegelijkertijd. - Van slapen weet ik het niet, maar man wat praat jij ongetwijfeld lekker! –

Ik kan me inderdaad geen betere nachtrust voorstellen dan vannacht. Ik haal diep adem en probeer mijn zenuwen te onderdrukken.

“Jawel, zeker wel... Maar mag ik vragen wat ik hier aan het doen ben?” - Shit, waarom vraag ik dit? Ik kan mezelf echt slaan nu! -

“Je bent ontvoerd.”, zegt hij heel droog, terwijl hij vertrouwd verder gaat met zijn werkzaamheid. - Ontvoerd? Alsof het de normaalste zaak van de wereld is! Hoe kan hij dit zonder enige emotie aan mij vertellen zonder mij aangekeken te hebben? Ik weet gewoon niet hoe ik moet reageren. -

“Maar waarom zou je mij willen ontvoeren? Wat heb ik iemand misdaan? En wat doe ik in godsnaam in zulk luxe kleding?”

Ik wilde eigenlijk schreeuwen, maar zijn persoonlijkheid is zo kalmerend. - Misschien moet ik nog even loskomen bij hem. Of misschien is het juist andersom. Het lijkt bijna alsof hij mij negeert. -

Zachtjes poetst hij het werk af met een gestreken katoenen doekje. Van een afstand zie ik dat het om een klok gaat. Beige zal vast wel zijn lievelingskleur zijn. Een platina beigekleurige klok, die zowel aan de wand gehangen kan worden als op een bureau neergezet kan worden. De wijzers van de klok lijken van echt zilver te zijn en de cijfers van de uren zijn weergegeven als twaalf fijne stukjes diamant. Hij werpt een bepalende blik op zijn kast die twee seconden duurt. Voorzichtig staat hij op de rand van zijn bed en zet de klok neer op de bovenste plank van zijn kast die rechts naast zijn bed staat. Met volle bewondering kijk ik naar die klok, alsof ik nog nooit eerder een klok had gezien.

“Je mag gaan zitten, anders kunnen die zachte voeten van je die harde vloertegels niet aan. Ik regel zo wel slippers voor je.” – weer die heerlijke stem, hij is echt gezegend...-

Hij is attent, maar dan op een sarcastische manier. Ik had niet eens door dat ik al die tijd aan het staan was. Hij heeft nog steeds geen antwoord op mijn vraag gegeven. Voordat ik die irritatie op mijn gezicht haal, krijg ik een glas water naar mij toe gereikt. Terwijl ik het glas aanneem voel ik mijn pupillen groot worden;

- Man, wat een lichaam! - Acht kleine heuveltjes op zijn buik die door zijn lichtgekreukelde witte shirt heen schijnen. Zijn beige-grijze trainingsbroek valt net over zijn heupen. Zijn ogen zijn precies net zo bruin als die van mij. Hij is ongeveer twee tinten lichter dan ik, een mooi Noord-Afrikaanse huidskleur. En dat haar, pikzwart golvend haar met een bruine gloed, welk alleen te zien is als hij in een zonnestraal staat.

“Je hebt niemand wat misdaan. Ik heb je ontvoerd voor mezelf. Zodat je voor mij kan werken.” zegt hij rustig, terwijl hij zijn handen door mijn haren strijkt.

“Ik voor jou werken? Hoe voldoe ik aan de kwalificaties dan?” – Ik mag al blij zijn met mijn baan als uitzendkracht, met moeite kom ik rond iedere maand joh!

“Ik zie jou graag werken. En ik zie je graag in mijn huis.” Zijn ogen kijken mij doordringend aan. Hottie!!

“Sorry, maar als je mij als huishoudster wilt aannemen wil ik eerlijk tegen je zijn: ik kan geen eens een tafeltje afruimen, laat staan schoonmaken en alles wat erbij hoort. Ik snap dat je zo iemand erg goed kan gebruiken in dit megahuis van jou, maar ik moet je helaas teleurstellen. Tevens zou ik niet willen onderhandelen over het salaris, want ik wil het gewoon niet, totaal niet.” - Zo, alsjeblieft meneer ‘ik-weet-dat-je-me-knap-vindt’. -

Ik weet dat ik er niet trots op hoor te zijn, maar ik denk laten we met alle eerlijkheid beginnen.

              “Ik heb het over iets anders. Ik heb genoeg bedienden die dit huis kunnen onderhouden. Maar ik zie het als een misdaad om de enige bewoner van dit huis te zijn. Van mij heb je alle vrijheid wat je maar wilt doen. Maar voor mij ben je pas voor mij werkzaam als je overeenstemt om in dit huis te gaan wonen.”

Wat een rustgevende toon. Het zou eerder een misdaad voor mij zijn om dit aanbod te weigeren. De vraag is nu alleen waarom hij dit aan mij vraagt.

Hij neemt mijn halflege glas aan en drinkt de rest leeg van wat er nog over was gebleven. Het blijkt dat hij dus ook niet vies van mij is. Hij zet het glas neer op een andere plank van dezelfde kast waar de klok in is gezet. Vanuit een onderste ruimte van de kast pakt hij een paar badslippers voor heren.

“Excuus, er zijn verder geen vrouwelijke dingen in dit huis. Die slaapjurk die je aan hebt is door een huishoudster gekocht. Het staat je erg goed trouwens.”

Hij moet erom lachen terwijl hij de badslippers in mijn voeten schuift. Dit is nieuw voor mij. Er zit iets verborgen in die lach; een vernedering? Ik heb mezelf niet eens bekeken sinds ik mezelf in deze jurk ontdekt heb. Niet dat ik een spiegel ben tegen gekomen onderweg naar zijn kamer.

“En je huishoudster vond het echt zo nodig om iets ‘sexy’ te halen voor mij? Weet je, ik wil gewoon weten hoe ik hier terecht ben gekomen en wie mij zo heeft aangekleed. Gast ik weet niet eens wie je bent, ik wil naar huis!”

Deze man heeft een lichaam en uitstraling om niet los te laten, maar ik vertrouw dit allemaal niet. Vooral om het feit dat ik ‘ontvoerd’ ben, gaat wel heel erg ver.

“Begrijp het niet verkeerd. Ze vroeg me al wat ze precies moest halen voor je. Dus ik gaf als antwoord ‘iets waarin je je mooi voelt en wat je vriend alleen mag zien wanneer jullie samen zijn’. Toen moest ze lachen en ze heeft zich duidelijk uit zitten leven.”

Hij heeft humor en zijn huishoudster heeft duidelijk smaak. Ik zal haar zo wel bedanken, want deze jurk voelt al aan als een prachtding.

“En je bent hier terechtgekomen omdat je bewusteloos gevonden werd. Details bespaar ik wel voor later, want je zag er niet best uit toen we je zo troffen. Daarom heb ik maar besloten om je te ontvoeren. Ik zal zo lunch voor ons beiden regelen zodat we hier kunnen eten.” – Lunch? Heb ik echt zo lang geslapen dan, want volgens mij sta ik hier nog geen 10 minuten! –

“Je hoeft nergens bang voor te zijn, je bent in veilige handen. Wie ik ben kom je gauw wel achter. Op dit moment weet ik alleen dat ik je beter wil leren kennen.”

Ondertussen trekt hij z’n shirt uit en loopt hij langzamerhand naar mij toe. Hij heeft door dat ik mijn ogen niet van hem af kan houden. – Dit gaat allemaal veel te snel en het is ook echt verkeerd. Ik weet niet zo goed of ik hem moet vertellen dat ik in een ingewikkelde relatie zit. Tegelijkertijd komt hij als geroepen, want het afgelopen kwartier heb ik niet eens één keer gedacht aan Ayoub! – Hij pakt mij bij mijn beide schouders vast en ik krijg een kus van hem in mijn haren.

“Zowel ik als jij beiden weten dat je hem niet verdient. Zelfs de bedienden weten hiervan af.” zegt hij met een lichte vorm van strengheid in zijn blik.

“Hoe...?”

Ik probeerde mijn zin af te maken maar hij onderbreekt mij.

“Ik zei je net eerder, details bespaar ik wel voor later. Zo erg was je er dus aan toe. Iedereen weet welke naam de persoon draagt, die ervoor gezorgd heeft dat je nu in deze situatie beland bent. En ergens ben ik diegene hier dankbaar voor.”

[robertderksen]

Oud en nieuw

Wat is meditatie +  het doorbreken van ongewenste patronen.

Inspiratie over wat meditatie is, de link met nieuw gedrag, het doorbreken van ongewenste patronen én een simpele truc om dat te doen. 

‘In het nieuwe jaar wil ik meer mediteren, maar aan de andere kant kan ik dat helemaal niet,’ zegt Jeroen tegen me. Ik moet altijd lachen als ik mensen hoor zeggen dat ze niet kunnen mediteren. Het is in mijn ogen niet iets wat je wel of niet kunt kunnen. Uiteraard begrijp ik wat Jeroen er mee bedoelt en dat het niet iets voor hem is, maar als ik zijn zin letterlijk neem dan heeft hij in mijn ogen een verkeerd beeld van mediteren. Er zijn overigens  vele manieren van mediteren en verschillende doelstellingen die je kan hebben. In de basis komt mediteren er voor mij op neer dat je je focust. Focussen betekent in het Latijn je op één doel richten. Dat kan bij meditatie je adem zijn, je lichaam, een bepaald chakra, een klank, gevoelens, gedachten of iets anders. Of je kunt eenvoudigweg Zijn, waarbij je geen specifieke focus hebt. In je meditatie zijn er ongetwijfeld vele momenten dat je afdwaalt. Dat kan kort en lang zijn, maar hoe dan ook komt er een moment dat je door hebt dat je bent afgedwaald. Op dat moment van bewustzijn heb je de keuze om je weer op je focuspunt te richten. Dat laatste is wat ik onder mediteren versta. Jeroen denkt dat hij niet kan mediteren omdat hij geregeld aan iets anders denkt of zich niet zo goed kan concentreren. En hij heeft de associatie dat hij aan niets mag denken. Zo hoor ik geregeld iemand zeggen dat hij of zij niet kan mediteren, maar vaker bedoelt dat hij of zij zich niet lang op één punt kan richten. Als je dit wilt verbeteren dan kan dat overigens door te mediteren.

Zacht zijn naar je zelf Deze manier van er naar kijken, brengt me zachtheid. Ik geef mezelf niet op de kop als ik niet ‘goed’ heb gemediteerd. Tenslotte valt er niets goed of fout te doen. Ik hoef alleen maar op het moment dat ik het door heb dat ik afdwaal weer op mijn ene focuspunt te richten. En de ene keer heb ik een scherpere en langere focus dan de andere keer.

‘Waarom zou je willen mediteren?’ vraag ik aan Jeroen. ‘Om minder stress te hebben op een dag, maar het lukt me niet op eerder op te staan.’ Er zijn vele manieren om te ontspannen en voor iedereen geldt dat het ene meer past dan het andere. Om minder stress en meer ontspanning te ervaren kan je bijvoorbeeld ook een kwartier gaan wandelen, yoga doen of de donald duck lezen. Het helpt als je iets doet waar je blij van wordt, zodat je in een andere gemoedstoestand komt. Bovendien is het makkelijker om vol te houden en om er een nieuw patroon van te maken. ‘Als je elke dag om zeven uur op kan staan, zou je dan ook elke ochtend om kwart voor 7 op kunnen staan?’ vraag ik aan Jeroen. ‘Als je echt s’ochtends wilt mediteren, dan gaat het er alleen om hoe je een patroon kan doorbreken, ’ vervolg ik, voordat hij antwoord geeft. Jeroen geeft aan dat hij moeite heeft om op te staan en geregeld nog minstens een kwartier langer in bed ligt om vervolgens zich te haasten met douchen en eten. Dan kan ik me voorstellen dat hij met stress begint en als hij nergens omschakelt naar de ontspanning in hemzelf dat hij dan een stressvolle dag heeft. Dat wat hij kan doen om het patroon in de ochtend te doorbreken is precies dat wat mediteren is: op het moment van het herkennen van het patroon een andere keuze maken.

Ongewenste patronen staan voor delen met pijn Als ik alleen eet, doe ik dat vaak voor de tv. Dat is voor mij heerlijke ontspanning. Sinds kort wil ik echter met meer aandacht eten en dat lukt niet als ik voetbal kijk. Soms is het verleidelijk om naar de bank te lopen met mijn bord en toch de tv aan te zetten. Op zo’n moment is er een deel in mij dat het nog moeilijk vind om te voelen. Ik zoek dan de afleiding van het tv kijken en de opvulling via eten. Dan hoef ik even een bepaalde leegte of pijn niet te voelen. Dat ervaar ik niet groot of zwaar, maar het is er wel. In eerste instantie onbewust, maar intussen ben ik me er van bewust. Dit is een patroon wat ik nu aan het doorbreken ben.

Een karrenspoor in je hersenen Bij elk patroon is er in de hersenen een verbinding gemaakt die vaak is herhaald en dus gemakkelijk weer gemaakt wordt. Je kan het zien als een karrenspoor in het zand. Als de banden van een kar geregeld op dezelfde route rijden dan komt daar een spoor in. Eenmaal een spoor dan wordt het een diepere gleuf en rijdt de kar er vervolgens sneller weer in. Vervolgens is het lastiger om een nieuw karrenspoor, oftewel patroon aan te leggen. Als het flink gesneeuwd heeft, zie je op de snel weg hetzelfde. Het is dan gemakkelijker om het spoor te volgen die de autobanden van eerdere auto’s al gemaakt hebben dan om een nieuwe spoor door de sneeuw te maken. Als je echter uit dat spoor wilt, om van rijbaan te verwisselen of af te slaan kan het iets lastiger zijn en zelfs gevaarlijk.

Als je patronen hebt waar je baat bij hebt dan hoef je uiteraard niet iets te veranderen, maar ik heb het over de belemmerende patronen waar je om een bepaalde reden iets mee wilt. Gun jezelf bij het veranderen van een patroon de tijd om nieuwe hersenverbindingen – een nieuw karrenspoor of sneeuwspoor – aan te maken. Om een nieuw patroon te creëren heb je ook bijna altijd te maken met een oncomfortabel moment, namelijk de gewenning los laten. Je komt dan in een onbekende nieuwe ruimte terecht waar je even niet de comfortabele deken van gewenning over je heen hebt.

Net als Jeroen ken ik het om s’ochtends in mijn bed te liggen en er niet meteen uit te gaan. Je ligt zo heerlijk warm en de stap uit bed is dan even onprettig. De weg naar een warme douche kan nooit heel lang zijn, maar toch is er een moment van kou of discomfort. Jeroen drukt geregeld op de snoozeknop en zet voor de zekerheid vier of vijf wekkers voor als hij toch weer in slaap valt.

Ik ken het, wilde dat anders en dat lukt. Ik deel met Jeroen wat intussen voor mij werkt om er meteen uit te kunnen komen. Als ik ga slapen vraag ik om hulp, aan mijn beschermengel, om alert genoeg te zijn om er meteen uit te gaan als de wekker gaat. De wekker is een muziekje waar ik blij van word. Om het patroon te doorbreken herkende ik steeds vaker dat moment waarop ik dacht: ‘Shit de wekker is gegaan en ik moet eruit, maar daar heb ik zo geen zin in nu. Ik lig zo lekker.’ Het was iets in die trant en werd gevolgd door meerdere in mijn beleving hele goede redenen waarom ik kon blijven liggen. Maar ik luister niet meer naar de onzin van mijn geest op dat moment. Net als bij mediteren besef ik me, op het moment dat ik doorheb dat ik een keuze heb, dat ik dan dus ook daadwerkelijk anders kan kiezen. En ja het is even koud of ik voel me nog moe of wat dan ook, maar het mag ook oncomfortabel zijn. Dat betekent echter niet dat ik niet toch kies wat ik graag wil, namelijk opstaan. Als ik wacht tot het heerlijk relaxt is om op te staan, kom ik overal te laat. Het is eigenlijk te bizar voor woorden dat zoiets simpels als opstaan voor zoveel mensen moeite kost. Het is in verhouding met tot wat werkelijk vervelend is zo’n klein leed, maar toch is het heerlijke warme bed voor de hersenen, geest en of je ego genoeg om met allerlei verhalen te komen om te blijven liggen.

Een effectieve truc om een patroon direct te doorbreken Een heel effectieve truc om mijn geest te slim af te zijn is om af te tellen van vijf naar nul. Via een filmpje op youtube van Mel Robbins kom ik hierop. Ik ben het gaan toepassen bij het opstaan en andere patronen en het werkt voor mij erg effectief. (Als je wilt weten waarom het werkt, verwijs ik je naar haar filmpjes over ‘the five seconds rule’.) Dit werkt het sterkst op dat moment dat je bewust bent dat je in een patroon dreigt te vallen waar je uit wilt stappen. Als je dan aftelt van vijf naar nul is het bij nul het gemakkelijkste om opnieuw te kiezen. Je kan je voorstellen dat je dan even een moment hebt dat er geen karrenspoor in het zand staat en je dus zelf het nieuwe spoor kan kiezen: direct opstaan. Er is dan even geen spoor in de sneeuw zodat jij kan kiezen waar jij heen wilt rijden: je kan de van rijbaan wisselen of afslaan. Hier heb ik het als voorbeeld vooral over het vroeg opstaan, maar het is uiteraard bij elk patroon dat je graag wilt veranderen toe te passen.

Omgaan met oncomfortabele momenten Nadat het me lukte om uit mijn warme bed te stappen nam ik een koude douche. Ik ben dat onder andere gaan doen om mijn lichamelijke weerstand te verhogen, maar één van de voordelen is dat ik zo op een veilige manier kan oefenen met momenten die oncomfortabel zijn. Hierdoor wordt het weer nog gemakkelijker om vroeg uit bed te stappen of andere nieuwe patronen aan te leren.

In mijn leven heb ik meerdere aspecten die ik mooi vind om te doen waarbij er toch een ‘net uit mijn bed moment’ zit. Als ik nieuwe mensen ontmoet, voor de start van een workshop die ik begeleid of ergens op de dag van een cabaretopreden heb ik af en toe een moment dat oncomfortabel voelt. Daar moet ik dan even doorheen, maar daarna is het heerlijk. Ik wil graag vroeg opstaan. Ik wil mijn bed uit. Ik ontmoet graag nieuwe mensen, geef graag workshops en cabaret is het liefste wat ik doe. Ja, en daar is het dan voor nodig om de warme deken van gewenning van me af te schudden en een momentje in de onbeschermde kou te staan. Maar ik bouw steeds meer vertrouwen op dat ik dat aan kan. Ik kan dat nu aan. Het is heerlijk dat het moment van kou, hoe dat er in het dagelijkse leven dan ook uitziet, geen reden meer is om niet mijn warme deken in te ruilen voor een stralende dag.

Bij elk belemmerend patroon dat je wilt doorbreken, kan je het je zelf zo makkelijk mogelijk maken. In het voorbeeld van s’ochtends direct opstaan, kan je verschillende dingen doen: je pantoffels en badjas de avond ervoor klaar leggen of je kinderen of partner s’ochtends het huis rond sturen om de verwarming vast aan te doen. Je kan jezelf zelfs een heling geven op het deel dat er moeite mee heeft, maar hoe dan ook blijft er een oncomfortabel moment. Dat hoeft ook niet weg. Het gaat er daarbij om dat je daarin kan zakken en kan gronden in het voelen van ongemak. En dat je dat wat je graag wilt, toch kan doen, ondanks een moment dat er spanning is. In mijn beleving gaat het makkelijker en houdt je het het langste vol als je het niet vanuit wilskracht doet, maar vanuit zachtheid en liefde. Uiteindelijk heb je er ook alle reden toe. En het mogen kleine stapjes zijn, wat volgens psychologen effectief lijkt te werken.

Als Jeroen me hoort vertellen over het koude douchen, gaan zijn wenkbrauwen omhoog en lijkt het alsof hij even tot tien moet tellen. Maar tot 10 tellen is bij het doorbreken van patronen niet de bedoeling. Jeroen voelt desondanks genoeg motivatie en handvatten om het morgenvroeg te proberen: ‘Ik ga vanavond mijn gidsen alvast om hulp vragen voor morgenvroeg. De wekker zet ik een kwartier eerder en als de wekker afgaat, sta ik direct op. Lukt dat niet dan kies ik op het moment dat ik bewust wordt van mijn patroon alsnog om op te staan. Eventueel tel ik af van vijf naar nul en dan ga ik lekker warm douchen.’ ‘Klinkt goed,’ zeg ik. ‘En dan heb je genoeg tijd om een kwartier te mediteren!’ ‘Nee, ik ga voor de Donald Duck.’

door Robert Derksen van Voor de liefde geboren – healing en reading.

www.voordeliefdegeboren.nl

[bestebabyspullen]

Baby 4 weken

Baby’s eerste 10 weken

  4 Weken oud

Jouw baby is nu alweer bijna een maand oud. Wat gaat de tijd snel en wat groeit hij hard. Het lukt hem nu steeds beter om te communiceren met jou, zodat hij je duidelijk kan maken wat hij precies wil. Ook kun je duidelijker aan hem zien wanneer hij moe is. 

  Prettige en onprettige geluiden

Nu je baby 4 weken oud is, worden zijn zintuigen steeds beter. Zo ook zijn gehoor. Harde knallen of onverwachte geluiden zoals het dichtslaan van een deur kunnen jouw baby nog erg doen laten schrikken. Maar toch zijn niet alle harde geluiden vervelend voor jouw kindje. Het geluid van de stofzuiger vindt hij waarschijnlijk zelfs prettig. Toen hij nog in de baarmoeder zat hoorde hij een vergelijkbaar geluid. Eentonige harde geluiden kunnen hem daardoor tot rust brengen. Er zijn moeders die de stofzuiger aanzetten naast het bedje van hun kleintje om hem in slaap te laten vallen. Maar ook het geluid van een föhn of borstkolf kan jouw kleintje in slaap sussen. Ben wel voorzichtig met het aanzetten van elektrische apparaten in de buurt van jouw kindje. Er zijn ook apps op de markt die geluiden van dit soort apparaten nabootsen.  

  Jouw baby van 4 weken oud: 

Kan duidelijk laten merken wanneer hij moe is

Kan voor het eerst gaan glimlachen

Wil al graag van links naar rechts kijken

Kan zijn eerste geluidjes maken naast huilen

  Ontwikkeling van jouw baby van 4 weken oud

Jouw kleintje kan natuurlijk nog niet praten en huilen is dan ook de enige manier waarop hij met jou kan communiceren. En dat doet hij dan ook veel. In de eerste vier weken van zijn leven heeft hij al zo’n 40 uur gehuild. Maar als je goed luistert, zul je merken dat ieder huiltje anders is. En dat hij dus met ieder huiltje iets anders aan jou vraagt. Herken jij de verschillende soorten huiltjes al? Bijvoorbeeld zijn huiltje wanneer hij honger heeft, zijn huiltje wanneer hij darmkrampjes heeft of zijn huiltje wanneer hij graag bij jou wil zijn. Ken jij de verschillen nog niet? Dat is niet erg. Dat leer je vanzelf door goed te luisteren of je de verschillen herkent en daarna te ontdekken waarmee je hem tot rust kunt brengen. Op een gegeven moment wordt het gemakkelijker voor jou om in te spelen op zijn vraag.

Naast huilen, gaat jouw baby van vier weken misschien ook wel zijn eerste geluidjes maken. Wanneer jij tegen hem praat, zal hij op zijn eigen manier zijn best gaan doen om terug te praten. Nu zijn dit nog een soort harde kreetjes. Maar het ontdekken van zijn stembanden vindt jouw kleintje heerlijk. Praat dus vooral veel met je kleintje, dan kan hij lekker terugpraten met zijn eigen geluidjes.

Kijk nog eens terug naar de foto’s van de eerste week, toen je baby net geboren was. Is hij niet al enorm gegroeid? En je hebt het misschien niet eens zo duidelijk zien gebeuren, omdat je hem iedere dag ziet. Die ontwikkeling blijft zeker het eerste jaar als een speer doorgaan. Een leuk idee om deze ontwikkeling vast te leggen, is door iedere maand een foto te maken van jouw kindje op dezelfde manier. Leg hem iedere keer op eenzelfde kleedje of leg dezelfde knuffel naast hem en maak vervolgens een foto vanaf hetzelfde standpunt. Na een jaar heb je dan 12 maandfoto’s, waarop je heel duidelijk de ontwikkeling kunt zien van jouw kleintje. Een geweldige herinnering voor later. Nu jouw kleintje bijna 1 maand oud is, zou je zo’n eerste foto dus kunnen maken.

  Jouw leven met jouw baby van 4 weken oud

Wat je van tevoren misschien niet ingecalculeerd had, was dat je vier weken na de bevalling opnieuw kwaaltjes krijgt, waarvan je eerder geen last had. Zo kun je nu ineens zweetaanvallen hebben. Als een soort vrouw in de overgang zit je te wapperen met een krant voor je gezicht. ‘Is het hier nou zo warm of ligt dat aan mij?’ Negen maanden op, negen maanden af. Jouw lichaam is dus nog vol aan het ontzwangeren. Alle zwangerschapshormonen moeten jouw lichaam nog uit en dat kan er helaas voor zorgen dat je nu ineens overvallen wordt door opvliegers.  

Wat doe jij eigenlijk allemaal op een dag? Is het jou al gelukt om voor 11 uur ’s ochtends te ontbijten, douchen en aan te kleden om de deur uit te gaan voor een boodschap? Het is knap als dat je is gelukt. Want wat kun je druk zijn met de verzorging van zo’n kleintje. De dagen vliegen voorbij. Maar toch zul je je vaak aan het eind van de dag afvragen wat je nou eigenlijk hebt gedaan op zo’n dag. Misschien dacht je voor de geboorte van jouw baby dat je ‘tijd over’ zou hebben als de kleine zoveel slaapt. Maar niets is minder waar. Zorgen voor een kleine baby is meer dan een fulltime functie en er zullen nog heel wat dagen voorbijgaan waarbij je geen moment voor jezelf hebt gehad en je je toch afvraagt wat je die dag in hemelsnaam hebt gedaan.  

Daarom is het ook zo belangrijk dat je een momentje voor jezelf gaat creëren. Ben jij er al op uit geweest zonder jouw baby? Heb je al een keer met vriendinnen afgesproken en ben je een paar uur weggebleven? Jouw partner redt het echt wel even alleen met de baby en jij hebt, na 4 weken alleen maar voor je kleintje zorgen, echt even tijd nodig om even iets voor jezelf te doen. Al is het maar een uurtje wandelen in het bos.

Als je borstvoeding geeft, is dit misschien het moment om te starten met kolven. Door regelmatig te kolven, kun je een voorraadje melk creëren, waardoor je meer vrijheid krijgt om er zo nu en dan op uit te gaan en een oppas te regelen. Hoewel die oppas nu nog wat te vroeg voelt misschien. Wil je advies bij het kolven? Vraag een lactatiekundige dan hoe je dit het beste kunt doen. 

  Doen met jouw baby van 4 weken oud

Wanneer je start met kolven, kun je jouw kindje nu ook rustig gaan laten wennen aan de fles. Dit is natuurlijk ook de uitgelezen kans voor jouw partner om de kleine ook eens een voeding te geven en net zo’n intiem moment te beleven als jij met hem beleeft. Misschien wil jouw kleintje in het begin niets weten van de fles. Dat is niet gek, hij is immers gewend aan drinken uit jouw borst. Forceer niks en laat hem wennen aan deze overgang. Lukt het niet in één keer, dan probeer je het morgen gewoon weer opnieuw.   

The post Baby 4 weken appeared first on mamapagina.com.

from mamapagina.com https://mamapagina.com/baby-4-weken/ via https://mamapagina.com

[saulsplace]

‘Ik ben 66 en durf eindelijk te zeggen: ik wil gerechtigheid’

Paula Vrij is vijf als haar ouders in de zomer van 1958 op tragische wijze om het leven komen. Familieleden willen haar opvangen, maar de overheid beslist anders. Onder de hoede van jeugdbeschermers, pleegouders en de Zusters van de Goede Herder wordt ze jarenlang misbruikt en uitgebuit. Nu, op 66-jarige leeftijd, strijdt ze voor gerechtigheid. “Het systeem van uitbuiting moet doorbroken worden.”

“Ik ben geboren in Amsterdam. Mijn vader was een Surinaamse jazzmuzikant, mijn moeder was Duits. In Amsterdam konden mijn ouders niet aarden. Hij was een zwarte communist, zij was wit en bovendien een stuk jonger. Het waren de jaren vijftig, hun liefde mocht niet bestaan.

Ik was nog klein toen we met het gezin naar Suriname verhuisden. Voor mij was het daar heerlijk. Er was veel ruimte, ik fladderde lekker rond tussen de bananenbomen en de rijstvelden. Maar met mijn ouders ging het niet goed. Op een nacht hoorde ik veel lawaai. Toen ik naar beneden liep, zag ik mijn vader hangen in de deuropening. Ik kroop bij mijn moeder in bed. Pas toen het licht was geworden, merkte ik dat mijn gele pyjamaatje helemaal rood was. Ik zat onder het bloed van mijn moeder. Mijn vader had haar van het leven beroofd, en daarna zichzelf.

De familie wilde dat mijn zusjes, mijn broertje en ik bij elkaar zouden blijven. Familieleden aan onze Surinaamse en Duitse kant wilden voor ons zorgen. Maar de Nederlandse staat duidde ons aan als weeskinderen. We werden teruggehaald naar Amsterdam en ondergebracht in het weeshuis van de zusters van de Voorzienigheid.

Daar verbleven we een paar jaar, totdat mijn broertje en jongste zusje in een pleeggezin werden geplaatst in Den Dolder. Ik werd samen met mijn oudste zusje bij een echtpaar in Amsterdam geplaatst. Dat we uit elkaar werden gerukt, vond ik verschrikkelijk.

In het pleeggezin begon het seksueel misbruik vrijwel meteen.

Contact met onze familie werd verboden. Ik werd in elkaar geslagen, uitgescholden, bedreigd. Mijn zusje werd ook seksueel misbruikt. Dat heb ik lange tijd niet geweten.

Ik verzette me het hevigst, dus ik kreeg de meeste klappen. Eén keer sloeg mijn pleegvader me zo hard dat het bloed tegen de muur spatte. Mijn pleegmoeder zei toen heel koeltjes tegen hem: ‘Kijk uit Hugo, straks vermoord je haar nog.’

Zij wist van het misbruik. Ze dreigde dat ze mij naar Amerika zou sturen als ik het vertelde, waar ik als slaaf aan de ketting zou moeten leven. En hij dreigde dat hij me dood zou slaan. Doe maar, dacht ik. Alles beter dan dit.  

Ik heb mijn voogdes herhaaldelijk verteld wat er in het pleeggezin gebeurde. Zij geloofde me niet. Het was mijn balletjuf die uiteindelijk iets begon te vermoeden. Zij was de enige bij wie ik steun vond. Als ik bij haar was en kon dansen, dan was ik eventjes gelukkig. Dan voelde ik me vrij.

Op een dag ben ik verkracht door de buurman van mijn voogdes, die zich uitgaf voor iemand van de voogdijvereniging. Na die gebeurtenis werd ik thuis steeds opstandiger. Ik dacht: in wat voor wereld leef ik?

Ik pikte het niet langer.

Toen heb ik mijn balletjuf in vertrouwen genomen over het misbruik. Ik vroeg haar niets te zeggen, want dan zou ik thuis nog meer klappen krijgen.

In het pleeggezin ontstond in de jaren daarna een onhoudbare situatie. De ruzies liepen steeds verder uit de hand. Ik dreigde dat ik naar de politie zou gaan en alles zou vertellen. Mijn voogdes en mijn pleegouders besloten me toen naar een observatiekliniek te sturen. Daar zou ik misschien een beetje tot rust komen, zei mijn voogdes.

Ik kwam in Rijsbergen terecht in een observatiehuis van de Domincanessen van Bethanië. Dat was voor meisjes vanaf zestien jaar, terwijl ik pas veertien was.

Zuster Prisca, de directrice, vond dat ik onderzocht moest worden door de psycholoog. Aan die psycholoog durfde ik voor het eerst mijn hele verhaal te vertellen. Maar ik werd weer niet serieus genomen. Ik zou het allemaal verzonnen hebben.

De psycholoog zei dat hij maagdelijkheidsonderzoek bij me moest uitvoeren. Hij betastte me en drong daarbij mijn lichaam binnen. Daarna moest ik wekelijks door de psycholoog ‘gecontroleerd’ worden.

In het observatiehuis werd vaak gedreigd met de Goede Herder in Almelo.

Almelo stond bekend als het grootste strafkamp. Als je niet luisterde of een grote mond had, dan zou je daarheen worden gestuurd.

In december 1967 werd ik door drie mensen in de auto van mijn voogdes gesmeten. Ze brachten me naar Almelo.

Het was er kil en doods. Ik kreeg een piepklein chambretje toegewezen. De volgende dag moest ik meteen aan het werk, achter de naaimachine. Daar zat ik dan. Een meisje van bijna vijftien, compleet gedesillusioneerd.

Het voelde echt als een strafkamp. We moesten twaalf uur per dag werken, zes dagen per week. Met elkaar praten was verboden. Je bent al zo geknakt als je daar binnenkomt, en vervolgens zink je alleen maar dieper weg in je eenzaamheid en isolement. Je stompt af. Daar loopt iets, en dat ben jij. Maar het voelt niet alsof jij dat bent. Je bent een soort leeg omhulsel.

In de weekenden en vakanties moest ik soms terug naar mijn pleeggezin. Ik wilde niet, maar ik moest. Dat ik daar mijn hele jeugd misbruikt en mishandeld was, geloofden ze ook bij de Goede Herder niet.

Elke keer als je je wat sterker voelde, werd dat meteen de kop ingedrukt.

Dan maakten ze je klein. Ik was het enige Surinaamse meisje, dus ik was ‘die zwarte’. Ik had een behoorlijk complex over mijn huid. Eén van de zusters bombardeerde me tot Donsje, vanwege mijn kroezende haar. Ik zei dat ik Paula heette. Nee, zei ze, we gaan je Donsje noemen.

Ik weet nog hoe blij ik was toen ik moest worden opgenomen in het ziekenhuis. Door het jarenlange seksuele geweld had ik ernstige klachten. Ik moest een operatie ondergaan. In het ziekenhuis vond ik het gezellig, ik werd er vertroeteld. Maar uiteindelijk moest ik weer terug.

Terwijl ik in mijn eentje op mijn chambrette herstelde van de ingreep, besefte ik plotseling dat ik als vijfjarig meisje naast mijn dode moeder had gelegen. Dat was heel heftig. Al het verdrongen verdriet om mijn moeder kwam naar boven. Ik stopte mijn hoofd in mijn kussen om het gehuil te smoren.

Na tweeënhalf jaar werd ik van de Goede Herder naar huize Alto Vista in Zeist gestuurd, een tehuis voor werkende meisjes vanaf zestien jaar. Daar was meer vrijheid, maar ook daar moest ik werken. Eerst in een lampenwinkel, daarna bij een verzekeringsmaatschappij. Driekwart van mijn inkomsten ging naar de zusters. Voor kost en inwoning.

Ik trouwde zodra ik een man leerde kennen. Hij was niet onaardig, en ik wilde weg.

Een gelukkig huwelijk was het niet. Hij had een zachtaardige kant, maar hij was ook bezitterig. Het geld dat ik verdiende met modellenwerk moest ik inleveren. Soms was hij gewelddadig.

En zelf was ik door mijn liefdeloze jeugd ook niet goed in staat om een gezonde relatie aan te gaan. Ik had de neiging om volgzaam te zijn. Ik had geen basis.

Het huwelijk hield elf jaar stand. Toen heb ik met mijn twee kinderen de benen genomen. Ik had helemaal niets. We kregen een huis toegewezen in Helmond, waar we de eerste vier maanden op het beton hebben geslapen. Ik probeerde op te krabbelen, en dat lukte aardig. Na lang sparen konden we zelfs met z’n drietjes op vakantie naar Mallorca.

De pijn is altijd gebleven.

Fysiek, want mijn lijf is kapot, maar ook emotioneel. Het verdriet over mijn zusjes en broertje is nog altijd groot. Als oudste van de vier heb ik geprobeerd ons weer bij elkaar te brengen. Ik hoopte dat we na al die verloren jaren ons leed konden delen en het leven samen konden oppakken. Maar dat lukte niet. Je bent toch van elkaar vervreemd. Dat vind ik heel erg.

Wat me ook veel verdriet doet, is dat mijn kinderen schade hebben ondervonden van wat er met mij is gebeurd. De klappen die je kinderen moeten incasseren, die doen misschien wel het meeste pijn.

De weg die ik heb bewandeld, zou ik mijn ergste vijand niet toewensen. Maar inmiddels ben ik zesenzestig en durf ik te zeggen: ik wil gerechtigheid. Dat is moeilijk, opboksen tegen machtige partijen, maar ik heb rechten. En die rechten zijn aan alle kanten geschonden.

Niet alleen door de nonnen in Almelo. Mijn verhaal – en het verhaal van veel andere vrouwen – is groter dan dat ene tehuis. Het was een systeem. Al die tehuizen vormden één grote organisatie. Wij werden als kwetsbare meisjes niet aan de nonnen toevertrouwd, we werden aan ze geleverd. Zodat er geld aan ons verdiend kon worden.

Ik houd de staat verantwoordelijk.

Want die wist ervan. Het is allemaal gebeurd onder toeziend oog van de kinderbescherming, van de overheid die ons had moeten beschermen. Ik hoop dat wij, de meisjes van de Goede Herder, die erkenning krijgen. En ik hoop ook op financiële genoegdoening. We hebben veel schade geleden, en dat moet gecompenseerd worden.

De meisjes van de Goede Herder zijn geen meisjes meer. We zijn sterke vrouwen. Na al die ellende zijn we toch overeind gekomen. En we weten nu ook: je hoeft geen slachtoffer te blijven. Je kunt uit dat patroon komen. Dat doen we allemaal op onze eigen manier. Bij mij is het mijn spiritualiteit die me gered heeft.

Dat ik nu eindelijk gehoord en geloofd word, doet mij heel veel. Ik wil mijn verhaal vertellen. Niet alleen voor mijzelf, maar voor alle meisjes en jongens die na mij komen. Want het gebeurt nog steeds dat kwetsbare kinderen worden uitgebuit. Dat moet stoppen.

Het systeem waarin ik dertien jaar lang gevangen zat, moet doorbroken worden.”

[joostvanhorten]

Stress? Met deze gratis download ontspan je nu optimaal

Heb jij vaker last van stress dan je lief is? Stress is een natuurlijke oer-reactie van je lichaam. Het zorgde er in de oertijd voor dat je super alert was als er gevaar dreigde. Stress hielp je in die tijd te overleven. Alle energie werd naar je spieren gestuurd, zodat je kon vechten of vluchten.

Als gevolg daarvan werd de energie weggehouden bij je spijsverteringssysteem en alle andere delen van je lichaam die niet noodzakelijk waren voor actute overleving.

Gevolgen van stress

Maar de tijden waarin je moest vechten of vluchten zijn voorbij. Althans dat weten we bewust. Je lichaam weet dat echter niet. En in onze huidige maatschappij zijn er duizend-en-één dingen die voor dezelfde stressreactie kunnen zorgen.  Bijvoorbeeld een constant te hoge werkdruk, problemen op je werk, financiële stress of spanningen in je gezin.

Wanneer stress lang aanhoudt, omdat je problemen aanhouden, dan krijgen je vitale delen stelselmatig te weinig energie. En dát sloopt je op den duur. Stress is ongezond als je te lang spanning voelt en je geen tijd kunt of wilt nemen voor ontspanning. Wist je dat een aanzienlijk deel van de bezoekjes aan je huisarts te maken hebben met stressklachten?

Het is dan ook belangrijk hoe je met spanning omgaat. Als je last hebt van stress en daar niet, of verkeerd mee omgaat, zorgt dat voor overbelasting en uitputting. In het uiterste geval kun je overspannen raken of een burn-out krijgen.

Krijg veel meer voor elkaar

Het is voor jezelf veel beter om deze stressproblemen voor te zijn en je te bevrijden van alle spanning en stress. Stressvermindering levert je namelijk tal van voordelen op.

Als je je ontspannen voelt zul je merken dat alles in je leven veel beter gaat. Dingen gaan meer vanzelf en kosten je minder energie. Je komt makkelijker in actie als je minder gestrest bent en je krijgt veel meer voor elkaar.

Denk weer helder na

Door jezelf te bevrijden van stress kun je weer helder denken en reageren. Dat geeft je veel meer vrijheid in je leven. Je voelt innerlijke rust. Als gevolg verminderen lichamelijke en psychische reacties, zoals hartkloppingen, zweten, slaapproblemen en angsten. Je voelt je fijner en je gezondheid gaat er flink op vooruit.

Maar hoe doe je dat? Hoe verban je stress uit le leven? Wel, je hoeft geen ingewikkelde trajecten te doorlopen om van je spanning af te komen. Stress verminderen kan op een hele eenvoudige, snelle, aangename en veilige manier, en ik bied je een gratis oplossing, die fenomenaal werkt!

Op commando intense stilte

Wanneer je je vrijblijvend aanmeldt op de Trancewerk nieuwsbrief, krijg je de cursus ‘Diepe ontspanning’ gratis (t.w.v. 49,99). Met deze cursus creëer je als het ware een virtuele schakelaar in je hoofd, waarmee je alle spanning in je hoofd in één keer uitschakelt! Deze mentale truc levert je wonderbaarlijke positieve effecten op.

Je leert met deze cursus op commando een intense stilte te creëren, wanneer je maar wilt. Tijdens deze cursus ontspan je heerlijk diep en kom je vrij van het gevoel dingen te ‘moeten’. Moeiteloos leer je je overgeven aan deze zalige diepe ontspanning.

Klik hier om je nu aan te melden op de Trancewerk nieuwsbrief.

Daarna krijg je een e-mailtje met een 100% kortingscode. De sessie mag je houden en zo vaak gebruiken als je wilt, zodat stress als sneeuw voor de zon wegsmelt en je je snel stukken beter, en vooral ontspannen voelt!

Het bericht Stress? Met deze gratis download ontspan je nu optimaal verscheen eerst op Trancewerk.

source https://www.trancewerk.nl/blog/stress-ontspan-optimaal-gratis

[petradijhuizen]

Stress? Met deze gratis download ontspan je nu optimaal

Heb jij vaker last van stress dan je lief is? Stress is een natuurlijke oer-reactie van je lichaam. Het zorgde er in de oertijd voor dat je super alert was als er gevaar dreigde. Stress hielp je in die tijd te overleven. Alle energie werd naar je spieren gestuurd, zodat je kon vechten of vluchten.

Als gevolg daarvan werd de energie weggehouden bij je spijsverteringssysteem en alle andere delen van je lichaam die niet noodzakelijk waren voor actute overleving.

Gevolgen van stress

Maar de tijden waarin je moest vechten of vluchten zijn voorbij. Althans dat weten we bewust. Je lichaam weet dat echter niet. En in onze huidige maatschappij zijn er duizend-en-één dingen die voor dezelfde stressreactie kunnen zorgen.  Bijvoorbeeld een constant te hoge werkdruk, problemen op je werk, financiële stress of spanningen in je gezin.

Wanneer stress lang aanhoudt, omdat je problemen aanhouden, dan krijgen je vitale delen stelselmatig te weinig energie. En dát sloopt je op den duur. Stress is ongezond als je te lang spanning voelt en je geen tijd kunt of wilt nemen voor ontspanning. Wist je dat een aanzienlijk deel van de bezoekjes aan je huisarts te maken hebben met stressklachten?

Het is dan ook belangrijk hoe je met spanning omgaat. Als je last hebt van stress en daar niet, of verkeerd mee omgaat, zorgt dat voor overbelasting en uitputting. In het uiterste geval kun je overspannen raken of een burn-out krijgen.

Krijg veel meer voor elkaar

Het is voor jezelf veel beter om deze stressproblemen voor te zijn en je te bevrijden van alle spanning en stress. Stressvermindering levert je namelijk tal van voordelen op.

Als je je ontspannen voelt zul je merken dat alles in je leven veel beter gaat. Dingen gaan meer vanzelf en kosten je minder energie. Je komt makkelijker in actie als je minder gestrest bent en je krijgt veel meer voor elkaar.

Denk weer helder na

Door jezelf te bevrijden van stress kun je weer helder denken en reageren. Dat geeft je veel meer vrijheid in je leven. Je voelt innerlijke rust. Als gevolg verminderen lichamelijke en psychische reacties, zoals hartkloppingen, zweten, slaapproblemen en angsten. Je voelt je fijner en je gezondheid gaat er flink op vooruit.

Maar hoe doe je dat? Hoe verban je stress uit le leven? Wel, je hoeft geen ingewikkelde trajecten te doorlopen om van je spanning af te komen. Stress verminderen kan op een hele eenvoudige, snelle, aangename en veilige manier, en ik bied je een gratis oplossing, die fenomenaal werkt!

Op commando intense stilte

Wanneer je je vrijblijvend aanmeldt op de Trancewerk nieuwsbrief, krijg je de cursus ‘Diepe ontspanning’ gratis (t.w.v. 49,99). Met deze cursus creëer je als het ware een virtuele schakelaar in je hoofd, waarmee je alle spanning in je hoofd in één keer uitschakelt! Deze mentale truc levert je wonderbaarlijke positieve effecten op.

Je leert met deze cursus op commando een intense stilte te creëren, wanneer je maar wilt. Tijdens deze cursus ontspan je heerlijk diep en kom je vrij van het gevoel dingen te ‘moeten’. Moeiteloos leer je je overgeven aan deze zalige diepe ontspanning.

Klik hier om je nu aan te melden op de Trancewerk nieuwsbrief.

Daarna krijg je een e-mailtje met een 100% kortingscode. De sessie mag je houden en zo vaak gebruiken als je wilt, zodat stress als sneeuw voor de zon wegsmelt en je je snel stukken beter, en vooral ontspannen voelt!

Het bericht Stress? Met deze gratis download ontspan je nu optimaal verscheen eerst op Trancewerk.

https://www.trancewerk.nl/blog/stress-ontspan-optimaal-gratis

[trancewerk]

Stress? Met deze gratis download ontspan je nu optimaal

Heb jij vaker last van stress dan je lief is? Stress is een natuurlijke oer-reactie van je lichaam. Het zorgde er in de oertijd voor dat je super alert was als er gevaar dreigde. Stress hielp je in die tijd te overleven. Alle energie werd naar je spieren gestuurd, zodat je kon vechten of vluchten.

Als gevolg daarvan werd de energie weggehouden bij je spijsverteringssysteem en alle andere delen van je lichaam die niet noodzakelijk waren voor actute overleving.

Gevolgen van stress

Maar de tijden waarin je moest vechten of vluchten zijn voorbij. Althans dat weten we bewust. Je lichaam weet dat echter niet. En in onze huidige maatschappij zijn er duizend-en-één dingen die voor dezelfde stressreactie kunnen zorgen.  Bijvoorbeeld een constant te hoge werkdruk, problemen op je werk, financiële stress of spanningen in je gezin.

Wanneer stress lang aanhoudt, omdat je problemen aanhouden, dan krijgen je vitale delen stelselmatig te weinig energie. En dát sloopt je op den duur. Stress is ongezond als je te lang spanning voelt en je geen tijd kunt of wilt nemen voor ontspanning. Wist je dat een aanzienlijk deel van de bezoekjes aan je huisarts te maken hebben met stressklachten?

Het is dan ook belangrijk hoe je met spanning omgaat. Als je last hebt van stress en daar niet, of verkeerd mee omgaat, zorgt dat voor overbelasting en uitputting. In het uiterste geval kun je overspannen raken of een burn-out krijgen.

Krijg veel meer voor elkaar

Het is voor jezelf veel beter om deze stressproblemen voor te zijn en je te bevrijden van alle spanning en stress. Stressvermindering levert je namelijk tal van voordelen op.

Als je je ontspannen voelt zul je merken dat alles in je leven veel beter gaat. Dingen gaan meer vanzelf en kosten je minder energie. Je komt makkelijker in actie als je minder gestrest bent en je krijgt veel meer voor elkaar.

Denk weer helder na

Door jezelf te bevrijden van stress kun je weer helder denken en reageren. Dat geeft je veel meer vrijheid in je leven. Je voelt innerlijke rust. Als gevolg verminderen lichamelijke en psychische reacties, zoals hartkloppingen, zweten, slaapproblemen en angsten. Je voelt je fijner en je gezondheid gaat er flink op vooruit.

Maar hoe doe je dat? Hoe verban je stress uit le leven? Wel, je hoeft geen ingewikkelde trajecten te doorlopen om van je spanning af te komen. Stress verminderen kan op een hele eenvoudige, snelle, aangename en veilige manier, en ik bied je een gratis oplossing, die fenomenaal werkt!

Op commando intense stilte

Wanneer je je vrijblijvend aanmeldt op de Trancewerk nieuwsbrief, krijg je de cursus ‘Diepe ontspanning’ gratis (t.w.v. 49,99). Met deze cursus creëer je als het ware een virtuele schakelaar in je hoofd, waarmee je alle spanning in je hoofd in één keer uitschakelt! Deze mentale truc levert je wonderbaarlijke positieve effecten op.

Je leert met deze cursus op commando een intense stilte te creëren, wanneer je maar wilt. Tijdens deze cursus ontspan je heerlijk diep en kom je vrij van het gevoel dingen te ‘moeten’. Moeiteloos leer je je overgeven aan deze zalige diepe ontspanning.

Klik hier om je nu aan te melden op de Trancewerk nieuwsbrief.

Daarna krijg je een e-mailtje met een 100% kortingscode. De sessie mag je houden en zo vaak gebruiken als je wilt, zodat stress als sneeuw voor de zon wegsmelt en je je snel stukken beter, en vooral ontspannen voelt!

Het bericht Stress? Met deze gratis download ontspan je nu optimaal verscheen eerst op Trancewerk.

https://www.trancewerk.nl/blog/stress-ontspan-optimaal-gratis

[fitvredig-blog]

Twist & Turn

Fit&Vredig Juli 2018 Marleen Mulder

Lig jij ook zo te draaien in je bed ‘s avonds en ‘s nacht tijdens deze warme zomernachten? De warmte in de slaapkamer houdt veel mensen wakker deze periode. We hebben de laatste weken te maken met een uitzonderlijke Hollandse zomer. Elke dag mooi weer en de temperaturen zullen nog zeker tot het einde van deze maand aanhouden.

Mij overkwam afgelopen nacht hetzelfde. Ik lag veel te draaien en te woelen en het duurde even voordat ik slaap viel. Vanmorgen inspireerde al dat draaien me om veel twists toe te passen in mijn ochtendpractice. Dat voelt zo lekker. Zitten, liggend, staand, maakt eigenlijk niet uit, zo’n twist is heerlijk voor je lichaam. Tijdens yogales heb ik vaak gehoord dat twist goed voor je zijn, maar waarom dan precies weet ik eigenlijk niet. In deze blog zoek ik het voor ons uit.

Spijsvertering

Twists hebben een positieve werking op de spijsverteringsorganen. Door in de twist te draaien knijp je de bloedtoevoer naar de organen feitelijk even af. Zodra je weer uit de twist draait, komt er een verse lading bloed vrij die naar deze organen stroomt en ze voorziet van vers bloed met zuurstof en voedingsstoffen. Dit stimuleert de werking van de spijsverteringsorganen. En hierdoor hebben twists ook een detox effect op deze organen.

Detoxspecialisten combineren hun adviezen vaak met yoga twists. Twists in yoga kunnen ervoor zorgen dat afvalstoffen die zich in ons lichaam ophopen loskomen en kunnen wegvloeien via de bloedbaan.

Ruggengraat

Na verloop van tijd wordt onze rug steeds stijver. Als we onze wervels soepel houden, kan dit helpen om rugklachten te voorkomen. Twists rekken en versterken de ruggengraat.

Naast het draaien van de wervels zijn twists ook bedoeld om de ruggengraat te verlengen. En ruimte te creëren tussen de wervels. Deze ruimte geeft vervolgens een flinke dosis nieuwe energie. Letterlijk doordat je meer ruimte maakt, stroomt de energie beter door je lichaam.

Twists kunnen ook verlichting geven wanneer je al last hebt van (lage) rugpijnklachten. Blijf altijd wel alert en draai nooit verder dan prettig voelt. Gebruik zo nodig blokken en blijf goed en rustig doorademen in iedere twist.

Stressvrij

Dat fijne gevoel van een twist heeft niet alleen een helend effect op je lichaam. Twist helpen je ook om stress in je lichaam en geest los te laten. Een combinatie van twists en ademhalingsoefeningen kan je helpen de stress in je hoofd en lijf te verminderen.

Beweeg langzaam in de twist en blijf een paar ademhalingen op de plek die voor jou het lekkerst voelt in de twist. Dat lekkere gevoel helpt je ontspannen en daarmee laat je spanning los. Op dezelfde rustige manier beweeg je ook weer uit de twist.

Zorg altijd voor symmetrie in je oefeningen. Als je naar links bent getwist, blijf dan even stil in het midden en voel het verschil tussen beide kanten van je lichaam. Beweeg daarna rustig naar de twist aan de andere kant. En na deze twist voel dat ook weer in neutrale positie het verschil tussen links en rechts.

Oefening: reclined twist

En als je nou vannacht weer niet kunt slapen van de warmte, doe dan een heerlijke “reclined twist”. Dit kan gewoon in bed. Je bovenlichaam blijft op zijn plek, terwijl je je ruggengraat vanuit je onderlichaam draait.

bron: Yoga with Adriene (youtube)

[cbdolie-org-blog]

Hennep zeep: onbezorgd badderen voor een zuivere en gezonde huid

Er is een nieuw artikel geplaatst http://www.cbdolie.org/hennep-zeep-onbezorgd-badderen-zuivere-en-gezonde-huid/

Hennep zeep: onbezorgd badderen voor een zuivere en gezonde huid

Hennep zeep: onbezorgd badderen voor een zuivere en gezonde huid

Ken je dat? Je hebt net gedoucht en je heerlijk gewassen met je favoriete douchegel en toch voelt je huid daarna weer droog en trekkerig aan.

Wat doe je? Je pakt je fles favoriete bodylotion en je begint te smeren. Nadien voelt je huid soepel en zacht aan (net zoals de reclame belooft) en je bent tevreden.

Toch is het de douchegel en de bodylotion die zo funest zijn voor je huid. Je huid maakt vet aan, de zogenaamde talg, om je huid soepel en gezond te houden en de zeep die jij gebruikt spoelt dit vet weg.

Het beste zou je je helemaal niet met zeep wassen. Maar om je lichaamsgeur weg te krijgen is een beetje zeep met een lekker luchtje zo af en toe best lekker.

Doucheroutine

Tegenwoordig doucht de mensen bijna dagelijks. En dagelijks gebruiken al die mensen liters douchegel. Niet alleen spoelt dit het vet van je huid weg, het bevat ook vaak middelen die je normaal niet op je huid zou smeren.

Wat dacht je van het microplastic dat in veel producten zit. Gelukkig zijn er steeds meer producenten van cosmetische producten die het microplastic verbannen uit hun producten. Het is niet alleen slecht voor het milieu, maar het microplastic dringt door de huid het lichaam binnen. Op lange termijn weten we niet wat de gevolgen zijn van al dat plastic in je lijf.

Minder douchen is gezonder

Minder douchen is veel gezonder. Een douche is heerlijk. Dat zullen wij niet ontkennen en regelmatig jezelf reinigen is echt geen overbodige luxe. Het draagt bij aan de hygiëne en bacteriën en ziektekiemen hebben minder vat op je.

Of je dat nu echt bereikt door ieder dag te douchen is nog maar de vraag.

Wanneer je 2 keer per week onder de douche stapt ben je al goed bezig. Uiteraard, na inspanning zul je meer douchen. Bijvoorbeeld na het sporten of na lichamelijke arbeid.

Zeep alternatief

Wil je toch iedere dag blijven douchen, dan kun je overwegen om een ander reinigingsproduct te gebruiken. Hennep zeep is bijvoorbeeld zo’n alternatief. Het is gemaakt van hennepzaadolie en bevat een hoge concentratie aan natuurlijk glycerol. Glycerol is een stof die van nature in het menselijk lichaam voorkomt. De combinatie van hennepzaadolie en glycerol zorgen voor een heerlijk verzachtende en reinigende werking op de huid.

Beter voor jou en beter voor het milieu.

Koop de beste Hennepzeep bij de CBD-expert, gratis verzending ook op zondag!

Hennep huidproducten

Er zijn verschillende soorten huidproducten die gemaakt zijn van hennepzaadolie. Van hennepolie is bekend dat het anti-verouderende eigenschappen bezit. Daardoor kun je die eerste tekenen van ouderdom op natuurlijk wijze tegengaan.

Hennephuidproducten zijn ook ideaal voor de gevoelige huid, zoals eczeem, door zonverbrande huid en acne.

De hennepolie wordt verwerkt in body olie, huidbalsem, bodybutter, maar ook in badolie en douchegel.

Laat jezelf verrassen door de verschillende producten waar hennepolie aan ten grondslag ligt.

[pronkstuk-blog1]

In het hoofd van een fit20’er

Je gaat met frisse tegenzin. In het begin is het nog leuk, eerlijk waar. Het voelt goed en je maakt progressie. Maar de dosering wordt gaandeweg maatwerk en afgestemd op jouw maximale krachtsvermogen. Dat maakt het uiterst uitdagend. Het voelt zelfs als topsport. Fysiek, maar bovenal mentaal. Jij weet dat je elke week op jouw niveau die topsportprestatie gaat leveren. In je vriendenkring doen ze er soms lacherig over. Want 20 minuten kan nooit wat voorstellen, toch? Jij weet beter. Die denkfout maak jij niet (meer). Je bent gaan geloven in de kwaliteit van training, niet in de kwantiteit.

En dan is het zover. De Training! De trainer wacht je glimlachend op, zoals altijd. Je hebt met hem (of haar) de afspraak. Hij is de (prettige) stok achter de deur. Bij de sportschool was je allang afgehaakt –zoals al zo vaak is gebeurd in het verleden- maar de afspraak met de trainer houdt je erbij. Hij of zij niet alleen. De beperkte tijdsduur houdt je er ook bij. 20 minuten is op te brengen. Het niet hoeven omkleden en douchen maakt het efficiënt. Er is geen gedoe. Er zijn geen excuses.

Je werkt je ook vandaag weer door de oefeningen heen, waarbij je alle hoofdspiergroepen van het lichaam onder handen neemt. Je doet het in optimale concentratie, en zo goed mogelijk. Je weet dat je bij een zware belasting altijd neigt naar smokkelen, zoals iedereen dat doet. Word je pittig belast, dan zal je onbewust naar methodes zoeken om het jezelf makkelijker te maken. Daarom is de trainer er, die vriendelijk verzoekt om “nog iets verder terug te komen”, “iets langzamer uit te duwen” en toch vooral “je schouders laag te houden”. Op dat moment vervloek je hem (soms), die fit20-beul. Maar zijn intenties zijn goed. Hij wil op veilige en verantwoorde wijze resultaat met je boeken. Daar passen geen blessures bij.

De bovenbeenspieren branden, de buikspieren branden. Wat brandt er niet? De trainer komt met een glaasje water aan. Hij complimenteert. Hij motiveert. En dan… voor je het weet zijn de 20 minuten voorbij. 20 minuten, waar heb je het over? Heb je hier tegenop gekeken vanmorgen?

Met gloeiende spieren maar zonder transpireren loop je de ruimte uit. Over een week hoef je pas weer. Dan pluk je de vruchten van je supercompensatie, zoals de trainer het noemt. Je traint één keer per week richting het positieve spierfalen, legde hij uit. Daarna herstel je en na het herstel word je sterker. Na vijf tot acht dagen ben je op je sterkst, en is het tijd voor je volgende fit20-prikkel: je training op afspraak. Je voelt het aan alles: je lichaam verbetert dankzij deze tijdefficiënte inspanning.

Maar eerst… voldoening! Het is pittig, het is intensief, maar je voelt je er heerlijk bij. Fysiek heb je jezelf weer gewapend. Je voelt je krachtiger. Je klachtjes zijn sinds fit20 verdwenen en/of verminderd. Je merkt dat je minder snel buiten adem bent. Je lichaamsvertrouwen is op z’n top. Mentaal breng je zoveel meer dan je ooit dacht te kunnen brengen. Die ene herhaling, waarvan je zelf dacht dat die onmogelijk was, krijg je voor elkaar. Gemotiveerd door de trainer, maar ook omdat je er mentaal toe in staat bent. Soms is het even pittig om te gaan, maar ach… die 20 minuten. ‘Als je dat niet meer in je fitheid en gezondheid wilt investeren, ben je verloren.’ Je zei het laatst zelf op een verjaardag.

Dit kan zomaar een verhaal zijn van één van onze fit20-beoefenaars in de studio’s Overschie en Rhoon. In Overschie –waar we twee jaar open zijn- zijn we toe aan onze eerste beoefenaars die de 100 trainingen bereiken: resultaat van 2 jaar lang 1x per week fit20. Zij hebben deze training als duurzame sportmethode omarmd. Als cadeautje geven we hen bij het bereiken van deze mijlpaal een speciaal vervaardigde powerbank, met de tekst ‘100x opgeladen door fit20’. Toepasselijk, dachten wij zo. En dat niet alleen: we helpen onze fit20’er er ook mee om trots uit te dragen dat ze 100x zijn geweest.

Met al die toegenomen krachten na 100 trainingen durven wij niet in te staan voor de veiligheid van degene die dan nog durft te beweren dat 20 minuten training per week niets voorstelt.

Op de foto: Frank Alexander (partner Efidenz Capital Management), fit20′er van het eerste uur. Datzelfde geldt voor Anemoon Sikken (rechtsboven) en Nancy van den Berg, die allen met fit20 startten in de week dat fit20 Overschie de deuren opende in 2015.