#Umut Özdemir

[rayhaber]

Mersin Devlet Opera ve Balesi'nde Don Kişot Balesi

Mersin Devlet Opera ve Balesi’nde Büyülü Bir Eser: Don Kişot Mersin Devlet Opera ve Balesi (MDOB), 26 Ekim tarihinde seyircileri büyüleyecek olan Don Kişot balesini sahneleyecek. Bu etkileyici etkinlik, Mersin Kültür Merkezi Opera Sahnesi‘nde saat 15.00’te gerçekleşecek. MDOB’un yaptığı açıklamaya göre, bu gösterim, İspanyol edebiyatının önemli eserlerinden biri olan Miguel de Cervantes…

[famousunknownlove]

Hiç değişmem sanıyordum bambaşka insan oldum

[haziin]

[geceyibekliyorum]

Maybe in another life...

(Belki başka bir hayatta...)

[thisismabell]

Benim bıkkınlık seviyesi şu derece

[gloriouskittyland]

İyiyim ama düşünürsem ağlarım...

[vedalardanemare]

İnsan parasını kaybedince fakir,özgürlüğünü kaybedince esir,aşkını kaybedince şair olurmuş.

-Özdemir Asaf

[dilhunbiri]

İnsanın büyüdükçe mi artıyor dertleri, yoksa insan büyüdükçe mi anlıyor gerçekleri?

[jupiterliyazar]

“Buraya, bir inanç bir inat koydum. Tut ki unuttun, tekrar bak, o inat neyse, sen osun.”

O günler çok yakın…

[berryhibiscuss]

[altinovaguncel]

Tabiat, tarım, tarih, teknoloji Altınşehir Altınova’da bütünleşiyor…

Savunma Sanayi ve Ar-ge Tesisi açıldı Altınova’da kurulu bulunan SeaPower Elektrik Sistemleri’ne ait Savunma Sanayi ve Ar-ge Tesisi, törenle hizmete girdi. Altınova Tersane Bölgesinde kurulu bulunan SeaPower Elektrik Sistemleri’ne ait Savunma Sanayi ve Ar-ge Tesisinin açılışı, AK Parti Genel Başkan Yardımcısı ve Yerel Yönetimler Başkanı Mehmet Özhaseki tarafından yapıldı. TCG Anadolu’ya…

[u-vercinka]

Birkaç saniyeliğine, çoğu zaman gözlerinin yeşilini dahi seçemeyeceğim kadar uzaktan görebilmek için saatlerimi harcadığım insanın varlığımdan haberinin olmadığı gerçeğiyle yüzleştim bir kez daha bu gece.

Üzülmedim aslında. Ağlamadım, saatleri bırak günlerce. Kendimi suçlamadım aklıma her üşüştüğünde. Kabul etmedim cesaretten ne kadar yoksun bir korkak olduğumu. Uzaklara dalmadım kulaklığımı takıp ona yakıştırdığım şarkıları belki de yüzüncü kez dinlerken. Her hücremle hissettiğim çaresizliğe boyun eğip kirpiklerimin bile zangır zangır titrediğine şahit olmadım. Sezonlara sığmayacak senaryolarıma bir yenisini eklemedim.

"Olmadı." dedim dudaklarımın arasında geveleyerek. Bir bir yuttum sözlerimin peşinden firar etmeye çalışan hıçkırıklarımı. "Farklı dünyaların insanlarıydık." dedim, evrende tek bir dünya olduğu gerçeği yüzüme bir rüzgar misali usul usul çarparken. Tatlı tesadüflerin aydınlattığına inandığım umut denilen odaların hepsine teker teker paslanmış gerçek kilitlerini vurup terk ettim sevda evimi. Başından beri iki kişilik olmayı bekleyen hayalleri kimsesiz bırakıp arkama bir kez daha dönmeden yürüdüm.

Göğe bakamadım hiç. İkimizin birden sevinebileceği yalanını çoktan o evin bahçesine gömmüştüm. Yürüdüm, dünyanın kıyısına ulaşana dek. İstemedim kimseyi yanımda. Hoş, istesem de boşunaydı. Özdemir Asaf'tan bu zamana kadar hiçbir yerde, hiç kimseyle yalnızlık paylaşılmıyordu.

Sonra birden dank etti ve acının tatlı tebessümünün dudaklarıma oturmasıyla derin bir nefes verdim. Kendi hayal dünyamda yavrusunu sakınan anne misali koruyup kolladığım ve adını aşk koyduğum kocaman evrenimde ben başından beri yapayalnızdım.

[famousunknownlove]

Yolun sonunda yok oluşum varmış, bilseydim nefes nefese koşmazdım..

[yazarinsesi]

BEKLE DEDİ GİTTİ

Geleceğim, bekle dedi, gitti.. Ben beklemedim, o da gelmedi. Ölüm gibi bir şey oldu.. Ama kimse ölmedi. Özdemir ASAF

Şair bu şiiri yazarken ümitsizlik, umut, özlem ve hayal kırıklığı duygusuyla yazmıştır. "Ben beklemedim, o da gelmedi" dizesinde şair beklemediğini söylüyor fakat "Oda gelmedi" derken aslında içinde bi yerde, kimseye belli etmeden onu beklemiş ve "O da" derken şair büyük bir hayal kırıklığı yaşıyor. Şair onun gitmesini ölüme benzetmiş. Ölmemiş ama ruhunu öldürmüş belki de. İnsan beklemediği kişi için neden ölsün ki? Ölmez. Şair her gün gözünü kapıdan ayırmadan bekledi gelmesini. Ona inandı ama bunu kimsenin bilmesini istemedi. Beklemeyen kişi ölmez veya ölmüş olduğunu düşünen kimse nefesinin sonuna kadar bekler. Gelmesini beklerken en sonunda öyle bir ümitsizliğe bürünüyor ki şair artık "Oda gelmedi" diyebiliyor. Ama bekledi, belki de gelmeyeceğini bile bile içinde minicik bir umutla bekledi şair. Fakat bu şiir gibi ümidini hayal kırıklığıyla sonlandırdı.

[kabuslarkralicesi]

Verdiğin bütün acılara dayanıyorsam;

Seni özlediğim içindir.

Beklemenin korkunç zehri öldürmüyorsa beni;

Seni özlediğim içindir.

Yaşıyorsam; içimde umut varsa,

Yine seni özlediğim içindir.

Seni bunca özlemesem; bunca sevemezdim ki!

[hazanla]

Şimdi Orhan Veli'yle

Galata senin Sirkeci benim

Dolaşsak İstanbul'u Divane.

Balık ekmek yesek martılarla

Özdemir Asaf'la köşe kapmaca oynasak

Yusyuvarlak dünyamızda

Kelimeler hep ebe olsa.

Atilla İlhan'la yansak sevmediklerimize

Sevemediklerimize

Nazım'la inadına umut desek....!

Nietzsche bir kere de benimle ağlasa

Sonra Edip Cansever'le çayımızı yudumlasak

Sohbetimizden ağırlaşan masada

Nilgün Marmara o güzelim, canım Yalnızlığmı

Geri getirse bana.

Son yaşadığım paragrafı

Temize çekse Murathan Mungan Aşkla.

Ve sonra Ahmet Haşim elimden tutsa

Son basamağında merdivenin

Bizi Yahya Kemal uğurlasa

Elinde üşümüş titrek lalelerle....

Alıntı