#Sakit magmahal

[pendragonfaye]

Dito muna ako magrant hehe

putangina ang ganda ng ex ni crush, kung ganun ka ganda ex niya ih anong laban ko dun, taas siguro standards niya, siguro puro magaganda yung naging crush niya. Pero what if nagkabalikan sila ng ex niya? Palaging online sa gabi ih hangang 12am tlga. What if ang sobrang panget ko sa mata niyang? Kaya siguro palaging naka tingin sakin. What if sa sobrang taas ng standards niya wla ako sa radar niya. Ang sakit tlga mag mahal ih noh?

[akingdapithapon]

I was drunk. Sinasabi ng lahat na they tried every ways to wake me up walang nag succeed. Then you tried. You said you were getting ready to sit beside me and shake me till I get up. But all you did was to call my name and all of a sudden, nagising na ako. Lahat sila nagulat ako at Ikaw din. I was the happiest because we bonded. We sang on top of our lungs and we slept in the same bed and sing the same songs and laugh to each other's joke and got the same humor. And then we hug when we parted. Then do you remember nilagyan mo ng straw ung SB ko tapos inabot mo sakin? Tapos you showed some videos and pictures of you and your friends sa Bali? And that sabi mo mas baliw pa sakin ung kaibigan mo? They way you laugh because of me.and that you always appreciates me. I couldnt ask for more. You even asked me na sabayan ka sa kabilang kotse. You even asked me to stay in bed para may kasama ka. Tapos di ka naiilang sumayaw sa harap ko. I like the way how comfortable you are with me. Na okay lang sayo mag work Basta ako ung kasama. Tapos nilagyan mo ng heart ung card beside my name.. samantalang sa iba, wala. I like the way you need me. At concerned ka sakin Minsan.

But I know just like the others I can't have you too. So yes I will love you from afar . Buti nalang baka di tayo magkikita this month of dec. In that way, it might lessen my affection for you.

p.s. sabi mo ayaw mo nagpipicture but you let me take some with you.

Haha na alala mo nag my day ako ng sumasayaw tayo tapos you were begging to take down my post? I liked the way you begged.

I know someday somehow eventually, ipagdadasal ko na sana tigilan na kitang mahalin. Pero now ipagdadasal ko na sana - kahit Malabo maging tayo. Malabo bang magkagusto ka sakin? Alam mo ba ung kanta ko para sayo? Ung 'Pagtingin' by Ben&Ben .

112924

I like the way you consult to me. The way you ask for my opinion. Do you remember you asked me if I will like it if you cut your hair short? Then I said whatever you think will suits you.?

I always appreciate you tell me na aalis ka na before you tell everyone.

120324

Natatandaan mo na you consulted me yesterday about sa anong sasabihin mo kay boss yesterday? Then today I asked you anong nangyari sa sinabi mo, and you told me kung anong sinabi ko ayun ung sinabi mo. Aww sweet.

If you only know that I mean it.

[jezawitha-z]

Since we met, part ka na ng tumblr blog ko. The ups and downs we encountered throughout the years were also here. Well, some of them since I'm also on and off sa tumblr.

I never regret anything as you were a big part of my life super duper. I'm always thankful for everything you've done to me; for making me happy, for bringing me hope in life lalo na nung highschool na sobra yung insecurities ko and kinda $ü!c!d@L. Ikaw yung nagpamulat sakin kung paano ko tanggapin sarili ko just the way I am and for proving me na deserve ko din naman pala mahalin.

You were my home. Sandalan sa lahat ng bagay, shoulder to cry on, and the best buddy I could ask for. At early age of our relationship, alam ko sobrang hindi madali para sa ating dalawa. Kahit nga di pa tayo umabot ng taon nun may mga pagsubok na agad. Those challenges made us stronger and umabot tayo ng almost 9 years of a roller-coaster ride din.

I can't imagine na kaya ko din pala magmahal ng higit pa sa sarili ko. Growing up na hindi naramdaman ang pagmamahal ng magulang, not affectionate, not the sweetest girl, it's really hard to have a serious relationship way back then. But you taught me how to love, to care, and to forgive. Thank you for your kindness and understanding as always.

I really appreciate you and will always be grateful. It's just things didn't work as planned but I know God has a better plan for us individually.

I'm always praying for the best in life for both of us! We may both heal and have a better version of ourself. Wag na nating hayaang makulong sarili natin sa pain ha? Ramdam ko parin naman yung sakit but I'm really doing my best to move forward hanggang sa it slowly fades and heal na. Sana ikaw din.

Anyways, this will be my last post about you and wishing you a happy happy birthday!!!!

[thepen37]

Si KOKOY! 🐶

Natanong n'yo na ba sa sarili mo minsan kung bakit madamot ang tadhana? Bakit ba pagtatagpuin ang mga bagay na hindi naman kayang paninindigan ng tadhana? Anong nais ituro sa pangyayaring ito? Ipinagkaloob ngunit kay daling naglaho.

Ito ang kwento nang aking alaga na si Kokoy. Sa simula pa lamang, di ko alam ang ipapangalan niya. Tumagos sa isipan ko ang pangalang Kokoy dahil ito ay kay bilis bigkasin at hindi kumplikado. Dumating siya sa buhay ko nung buwan ng Mayo 2024. Hindi inaaasahan dahil binigay siya nang kakilala naming guro. Maliit si Kokoy, parang pandak. Malaki ang mga paa pero kay gandang hawakan dahil ito'y malambot. Ang kulay niya ay naghahalo nang itim at kayumanggi. Maitim ang nguso o bibig niya. Malaki at malambot ang kanyang tenga. Maamo ang mga mata.

Nung dinala namin siya sa bahay ay may deperensya ang kanyang isang paa. Hindi pa siya masyadong nakakalakad ng maayos. Hindi sana kami makakaampon sa kanya kasi may nauna talaga na napagbigyan ngunit ito ay sinauli dahil sa kaakibat na kapansanan na dala. Kung kaya't gumawa ang tadhana na pagtagpuin kami sa kanya.

Sa unang araw, balisa si Kokoy. Di mapakali. Nasanayan din niya ang magkagat-kagat ng anumang bagay. Ganyan naman ang mga aso pag bata pa sila, nilaro laro nila ang mga bagay na nakikita. Aktibo at malikot si Kokoy. Kabisado na rin niya ang kanyang pangalan kasi 'pag tinatawag namin siya na Kokoy, lalapit na ito at gumagalaw galaw ang buntot. 2-3 buwan lumaki na si Kokoy. Mas lalong gumanda ang kulay niya. Dominante ang kulay kayumanggi, humaba na rin ang kanyang buntot. Naging masiglahin si Kokoy at napapasaya niya kaming lahat.

Ngunit ang tadhana ay kay lupit. Kay sakit isipin at damhin ang sinapit sa aming pinakamahal naming si Kokoy. August 01, 2024 binawian ng buhay si Kokoy. Kay hirap tanggapin ang pinagkait ng tadhana. Bakit binigay pa ngunit babawiin lang agad? Nagkasakit si Kokoy, hindi kumain. Nagsusuka at nagbabawas siya nang dugo. Wala akong nagawa at yun ang pagkakamali ko. Hindi ko siya nadala sa pagamutan. Walang gamot ang nainom. Dapat din pala, hinayaan ko siya na maglakad lakad at palayain para makakain siya nang halamang gamot o damo. Di ko kasi pinakawalan. Binibigyan ko lang siya nang tubig kasi umiinom naman siya.

Patawad Kokoy kung di kita nailigtas. Patawad kasi napabayaan kita. Kay sakit ang nadarama. Di matanggap ang paglisan mo kasi minahal na kita at ang buong pamilya ko. Hindi pa rin namin hawak ang buhay mo. Sana masaya ka kung saan ka naroroon. Mamimiss kita nang sobra Bi. Hindi man tayo pinagsama nang tadhana nang kay tagal, nagpapasalamat pa rin ako kasi naging masaya at makulay ang buhay ko. Tinuruan mo akong magmahal at mag alaga nang aso. Masaya at masarap pala. Pasensya na rin tadhana sa mga tanong ko. Nadala sa bugso sa damdamin. Lahat ng mga aksyon may kaakibat na resulta. Ngayon, gusto ko muna magpahinga na mapalapit sa mga alagang pusa at aso. Magpapagaling muna sa sugat. Kung darating man ang panahon na handa na ako, sana natuto na ako at maging mahusay pa sa pag-aalaga.

Hindi man kita nakasama nang kay tagal Koy, mananatili ka pa rin sa puso namin. Lumipad ka at maging malaya na Bi, mahal kong Kokoy. Salamat ng lubusan. Naging tunay kong Kaibigan. Salamat Panginoon sa lahat ng pangyayaring ito. Masakit pero magiging matatag. Huwag mong pababayaan si Kokoy, Panginoon.

Mamimiss kita aking Kokoy! Mahal ka namin! 🫶

[dualupaa]

Hindi ko matanggap na hanggang memories at kwento na lang yung tayo. Sobrang sakit talaga ng puso ko that you don't turned out to be the person that I thought you would be the moment I fell inlove with you. Ang hirap iprocess ng emotion ko at pulutin ulit yung sarili without thinking about you. I'm so tired of pretending to be strong at kinakaya ko kahit alam ko sa sarili ko na hindi. Masarap magmahal pero sobrang sakit din pag kailangang hanggang doon na lang yung pagmamahalan nyo. Naniniwala ako na hindi ka hanggang dyan lang eh pero wala na talaga akong magagawa kung hindi mo pipiliin na abutin yung mga kaya mo na kasama ako. Sobrang sakit ayoko naaaa

[ueona]

ang sakit magmahal

[lilithaban]

edge

pairings: wonwoo x female reader

— filo setting

🖋️: smut, angst!

warnings: 🔞, profanities, mature content, suicidal, protected sex

— dni minors!

posted: february 01, 2023

happy reading!

————————————————————————————

“Bakit ka ba nagkakaganito ha, yn?”

“Hindi naman kita girlfriend para umasta ka ng ganito! pinahiya mo lang ako sa mga ka classmates ko!”

Para akong binuhasan ng malamig na tubig sa mga sinabing kataga sakin ni Wonu. T-tangina.

Alam ko namang wala akong karapatan pero ang sakit sakit pa rin lalo na kung buong campus ang may alam sa nararamdaman ko sayo.

“Sorry… wons” bulong ko habang nagpipigil ng iyak.

Napakagat na lang ako ng labi dahil parang anytime lalabas na ang mga dapat kumawala. Para akong winawasak sa mga naririnig ko mula sa kanyang bibig.

“Tangina, ayan ka na naman. Sorry sorry sorry! punyetang sorry yan! nanadya ka ba talaga? Hinahayaan lang kita sa mga ginagawa mo pero ngayon sumusobra ka na. Kaibigan kita pero kung umasta ka akala mo girlfriend kita. Wag na wag ka ng lalapit sakin please lang. Lumayo ka na muna sakin.” bawat salitang lumalabas sa bibig niya tila isang patalim na sumasaksak sakin.

Tangina ang sakit sakit naman pala magmahal...

—

“Ang bobo naman kasi yn bakit ka pa sa bestfriend mo nagkagusto.” natatawa kong sinabi sa sarili ko

“Maganda ka naman at maraming manliligaw pero pinili mo pa rin mag mahal ng isang Jeon Wonwoo.”

Kahit na alam mong hindi niya kayang suklian yung nararamdaman mo. Natatawa ka na lang sa mga naiisip mo at bigla na lang nagbagsakan ang mga luha mong kanina pa gustong kumawala.

Tangina yn hindi ka ba nauubusan ng luha? ayun si Wonwoo nasa club kasama mga kaibigan niya samantalang ikaw pinapatay na sarili mo sa alak.

Hindi habang buhay magpapakatanga at luluha ka na lang dahil lang sa isang lalaki yn.

Pero kasi si Jeon Wonwoo siya.

Bestfriend at taga pagtanggol mo mula pa noon.

Naging sandalan mo na rin siya nung nagka tres ka sa isang major mo.

Hindi niya man kayang ibalik yung nararamdaman ko pero pinili niya pa ring alagaan at protektahan ako. Sobrang sakit lang dahil humantong ka kung saan ayaw na ni Wonwoo ang inaakto mo. Binago mo sarili mo para lang kay Wonwoo at hindi sayo.

Nagpaka possessive ka at sinakal mo siya kahit na magkaibigan lang kayo.

“Ginawa ko naman yung l-lahat eh pero bakit hindi mo pa rin ako magawang mahalin?”

Humagulgol ka lalo dahil wala kang narinig na sagot. Nanginginig ka na sa lamig at sakit kasabay din nito ang unti-unting pagkahilo mo dahil sa mga alak na ininom mo.

Habang humagagulgol ka napasulyap ka sa boteng binasag mo kanina. Dinampot mo ito at sinugatan ang sarili mo.

“Putangina wala pa rito yung sakit na nararamdaman ko sa mga sinabi mo”

Kung may nakakakita man sayo ngayon baka isipin pa nilang baliw ako.

Tinapat mo ito sa harap ng dibdib mo. Natatawa ka at lumuluha habang hawak-hawak ang basag na bote.

“Wala na rin namang kwenta yung buhay ko bakit hindi ko na lang tapusin to ngayon?”

Sobrang sakit na para akong pinapatay sa mga pinagdadaanan ko ngayon.

“Mabuti na rin siguro itong mawala ako”

Tumingala ka sa langit at ngumiti habang mga luha'y tuloy-tuloy pa rin ang pag-agos.

“Sorry... Wonwoo”

Akmang isasaksak mo na ang basag na bote ng may biglang umagaw nito sa kamay mo.

“Putangina yn, anong ginagawa mo!”

Nanigas ka sa kinauupuan mo nang marinig ang boses na yun.

“Wonwoo....”

Hinila ka nito palapit sakanya at niyakap ka ng mahigpit. Ramdam mo ang mabilis na tibok ng puso nito. “A-akala ko kung ano na nangyari sayo.”

“Isang linggo kang nawala. Hinahanap kita pati na rin ang mga magulang mo”

“Nag-alala ako sayo”

Nanlaki ang mga mata mo sa mga narinig mo mula sa bibig niya. Hindi ka makapaniwala na maririnig mo ulit yan sa kanya dahil grade 6 ka nung huling marinig mo yan.

Hinarap ako nito at hinawakan ang magkabilang pisngi ko. Titig na titig sayo ang lalaking kaharap mo at mga mata nito'y punong-puno ng pag-aalala.

“Saan ka ba galing ha? pinakaba mo ako.”

“Bakit mo binalak patayin sarili mo?”

“Bakit yn? bakit naabutan kitang handa na kitilin ang sarili mong buhay. paano kapag hindi kita naabutan ha?” malungkot ang himig nito at bakas ang pag-aalala na siya namang pag-iwas ko ng tingin.

“W-wala...”

“P-pagod na akong m-mabuhay”

“Paano naman ako yn? hindi ko alam gagawin ko kung mawala ka”

Ramdam ko ang panginginig at pagbilis ng tikbok ng puso ko dahil sa mga katagang binitawan nito.

“Please yn wag mo na gagawin yon. Mahal kita, ayokong mawala nag-iisa kong bestfriend”

Kung kani-kanina’y nakaramdam ako ng kaunting saya pero agad din naman binawi ito.

Tangina kahit pala mawala ako kaibigan pa rin ang tingin mo sakin

Nanghihina akong sumubsob sa tuhod ko at muling humagulgol. Ramdam ko naman ang mabilis na aksyon ni Wonwoo.

“Y-yn?”

Kinagat ko ang labi ko baka sakaling tumigil ang pagdurugo ng puso ko pero hindi eh.

Si wonwoo to..

mahal ko siya eh...

“U-umiiyak ka ba?”

Nagulat ako ng hinila ako nito at muling hinagkan ng mahigpit

Pinunasan nito ang mga luhang umaagos mula sa mata ko at tinitigan ako nito ng diretso.

“Please wag mo na ulit akong tatakutin...”

Hindi ka na nakasagot dito dahil nanlalambot ka sa mga titig nito. Natawa ka sa isip mo dahil kahit anong nasakit ang gawin sayo ni Wonwoo at the end of the day siya pa rin ang kahinaan mo.

Dahil sa dulot ng alak sayo parang may demonyo ang sumapi sayo ng inilapat mo ang labi mo sa labi ng lalaking kaharap mo.

Para akong sinaksak nang paulit-ulit dahil hindi ito nagre-response sa mga halik ko. Kumirot ang puso ko at nagbabadya na naman ang mga luha ko kaya akma na sana akong tatayo at tatakbo paalis ng bigla akong hiniit at hinalikan nito.

-

Hindi ko alam kung paano kami nakapunta sa sasakyan niya pero heto kaming dalawa pinagpi-pyestahan ang katawan ng isa’t isa.

Kanina lamang ay sobrang sakit ng puso ko at para na akong mamatay dito ngayon naman nangingibawbaw na ang sarap. Kasalukuyan nitong hinahalikan ang baba ko kaya hindi ko mapigilan ang pag-ungol at ang pagdiin ng kamay ko sa buhok niya upang mas lalo pang lumalim ang marating ng dila nito.

“O-oh my god”

“Lalabasan na ata ako Wonu” kahit na hirap na hirap ako nagawa ko pa ring sabihin sakanya yon

Hindi siya nagsalita at bagkus para na akong mababaliw dahil mas lumalim pa at pinasok pa nito ang dalawang daliri sa ari ko. Hindi rin nagtagal ay nakaramdam na akong likidong lumalabas mula sa ari ko.

Kitang-kita ko ang pamumungay ng mga mata ni Wonwoo.

“You taste so good, fuck”

Masisira ko na ata ang backrest ng upuan na to dahil sa malagkit na pagtitig nito sakin. Hindi na nito sinayag ang oras at inutusan ako na pumwesto sa backseat. Maya-maya lang din ay nakapatong na siya sakin.

Napasigaw ako ng makaramdam ako na parang pinupunit ang ari ko. Fuck first time ko lang to at ang laki pala ng ari niya!

“Shit, virgin ka? fuck”

“Tell me if itutuloy ko pa ba o hindi. Ayokong gawin to sayo lalo na’t lasing ka”

Ramdam ko ang pag-aalala sa boses nito “Hindi ako lasing Wonu. You have my permission”

“You can fuck me in every possible way”

Pagtapos ko sabihin iyon ay binaon na ni Wonu ang ari niya sa loob ko kaya’t napasigaw ako at medyo naluha dahil sobrang sakit.

Imbis na magsalita ay binigyan lamang ako ni Wonu ng mababaw na halik hanggang sa maging malagkit ito at nagsimula na rin itong bumayo.

Para akong mababaliw

Para akong nasa langit

Sa hindi malamang dahilan bigla ko na lamang nasabi ang mga katagang ito habang bumabayo ito sa ibabaw ko at napapaungol.

“A-aahhh ang sikip mo kingina”

“I love you, Wonwoo”

Pero wala kang narinig dito at patuloy pa rin ito sa pagbayo sayo. Kaya para kang maiiyak ulit dahil kahit anong gawin mo hindi ka talaga pinapakinggan ng mundo.

Hinayaan mo na lang na may tumakas na mga luha sa mata mo at nagpanggap na lamang na naiiyak sa sarap kahit na totoo’y nasasaktan ka na hinayaan mo na lang itong gamitin ka. Napakagat ka na lang sa labi at pumikit.

Libo-libong mga boses na ang bumubulong sayo na tama na. Hindi talaga kayo tinadhanan para sa isa’t isa.

Tama na kasi mas lalo ka lang nahuhulog sa mga patibong nito at baka hindi ka na makabangon pa sa sakit.

Hindi mo na namalayan na nilabasan na pala siya at sumalampak sa tabi mo, naghahabol ng hininga.

“Shit that was so fucking hot”

"I'm hoping we don't get awkward after this, yn, since you're my friend."

Napatawa ka na lang at inayos ang sarili. “Of course not,”

“Sige na Wonu, uuwi na ako”

Hindi ko na siya hinintay pa at tumakbo na ako palabas sa sasakyan niya.

Sa gabing ito hindi ko alam kung may mas sasakit pa sa nararamdaman ko eh

Nagpakatanga ako sa kanya at hinayaan na may mangyari samin.

Hindi ko alam kung makakabangon pa ako sa sakit na to.

Binigay ko na lahat kahit pa katawan ko’y binigay ko na rin sa kanya

Nag confessed na ako pero tila naging bingi ito sa oras na yon

Lahat ginawa ko para sa kanya pero sa huli ako pa rin itong uuwing sugatan. Hindi ko na maipalawinag nararamdaman ko dahil sakit at kirot ang nangingibabaw sa puso ko.

Mahal na mahal kita Wonwoo.

At hindi ko na yata to kaya…

[mairaennyl]

December 31, 2023

9:49 PM Philippine Time

Mahal,

Salamat sa buong pagsasama natin ngayong 2023. Salamat sa Panginoon nakilala kita.

Salamat sa pagmamahal at pagpapatawad.

Salamat sa lahat ng sakit at sarap, hirap at ginhawa kasama kita at pinakita mo sakin at pinaramdam kung paano ang mahalin at magmahal.

Salamat sa kabila ng lahat nandito tayo NANANATILI at PATULOY NA MANANATILI.

Sabay natin iwanan ang lahat lahat ng bigat sa Panginoon kasabay sa pagbitaw ng taon ganun din sabay natin sasalabungin ang panibagong taon.

Panibagong pag-asa, pagsubok, pagsasama na pagtitibayin muli ng panahon at taon.

Patuloy kong hahawakan ang mga kamay mo at sabay natin lalakbayin ang panibagong taon ng magkasama, gitna ng Panginoon.

Mahal kita higit pa sa mga salitang binanggit ko.

Ikaw lang ang aking mahal.

Nagmamahal,

MLCS

@melonear

[tigre-edi-rawr]

grabe yung mga emosyon ko kanina.

parang pakiramdam ko pinagdamutan na ako ng mundo.

may mga gabi talaga na malungkot at mahirap mag-isa.

may mga gabi na sana may kayakap ka para mawala lahat ng pagod at lungkot.

may mga araw na sana meron kang kausap para gumaan lahat at may makwentuhan ka ng araw mo.

minsan, masaya sana magmahal. ang hirap kapag puro sakit nalang yung nananaig.

nakakaramdam ako ng galit na bakit ganito yung sitwasyon na binigay sakin. hindi ko maisip kung bakit deserve ko to ☹️

alam ko na may pagkakataon na sobrang tigas ko at ang hirap ko mahalin. pero never naman ako umagrabyado ng tao dahil gusto ko lang. palaging ako ang sinasaktan kaya palaging nakakagawa rin ako ng mga bagay na makakasakit sakanila.

never naman ako naging sobrang masamang tao. bakit ako?

[onewordenglish]

Nag uusap kami ng friend ko kanina about lovelife kahit na wala naman kami nun. Nasabi ko sakanya na after netong last ko, parang natakot na ako sumubok ulit. Tinanong nya ako kung san ba ako takot, magmahal o masaktan. Sabi ko pareho. Kasi diba pag nagmahal ka kasunod na non sakit eh. Hahaha.

Yung pag iisip ko nga ngayon parang sa una lang naman masaya. Pag nagtagal eh don pa din mauuwi sa sakitan. Paulit ulit lang. Nakakasawa din.

5 months ago or 4, I met someone, nakasundo ko agad. As in. Masarap kausap. Bihira lang yung ganon eh. Nung nakilala ko sya naging okay ako sa mga pinagdadaanan ko. Ang gaan lang. Inenjoy ko yung pagiging okay ko habang nakakausap ko sya. Ineenjoy ko yung feeling na naaappreciate and all. Yung naramdaman ko na yung matagal ko ng hindi nararamdaman. Gusto ko naman na sya kaso yung takot ko talaga pinangunahan ako eh. Hindi ko alam kung ready naba ako ulit. Kaka okay ko lang eh.

Tapos ayun nga narealize ko, pinost ko na to eh, na hindi ka naman nabubuo kapag nakakakilala ka ng bagong magmamahal sayo, nalilimutan mo lang na sira ka. Inaalala ko yung mga naging relationship ko since 13 y.o ako and now ilan taon naba ako (syempre secret), same lang yung nangyayari. Paulit ulit lang. Kapag nagbreak, well usually ako naman talaga yung iniiwan at yung pinagsasawaan, saklap nu? Hahaha. Nagiging okay lang ako kapag nakakilala ako ng bago. Kumbaga hindi pa naman ako totally nagheheal pumapasok na ulit ako sa relasyon.

Ngayon ko naisip na parang never ko inallow magheal yung sarili ko na ako lang parang laging may involve na ibang tao. Naging cycle na sya. Kaya siguro yung puso ko sugat sugat pa din e mula nung una, feeling ko ganon. Kasi ko di ko hinahayaan gumaling muna. Hindi ko lang maramdaman yung sugat kasi nga merong ibang taong nagpaparamdam sakin ng saya. Tapos ang ending masusugatan ulit.

Kaya dito sa last ko parang pagod na pagod ako. Ang hirap. Siguro nga kasi sugat na sugat na talaga. Sa dami ba namang nanakit e. Mga hayop kayo hahaha charot.

Ngayon okay naman na ako. Takot lang talaga. Nakakagusto na naman ako sa iba, I mean nakakaappreciate na nga ako ng iba. Hindi gaya dati na yung ex ko lang nakikita ko. Natutuwa naman ako na ganito na ako, sawakas nakausad na talaga ako.

Gaya ng sabi ko, okay naman ako. Pero yung saya? Masaya naman minsan? pero siguro hindi yung genuine happiness talaga. Yun yung mahirap hanapin eh. Dadating din ako dyan, I know I know.

[emmcalosa]

Dear Marco,

It has been 3 years. It should have been 3 years. First of all, I wanna say sorry to all the things I said, and done to you— that hurt you. Sorry sa shortcoming ko. I know marami. Sa mga araw na tinake for granted ko because you were there. Patawad kasi napagod ako. Sumuko ako.

Patawad kasi napako yung pangako kong papakasalan kita. Kasi ikaw dapat yun talaga. Willing akong pakasalan ka, pero napagod ako. Akala ko ikaw na. Maraming mga araw pinapasalamat ko sa Diyos na tinupad niya ang hinahanap ng puso ko— ikaw yun.

Ikaw ang una kong minahal ng ganito. Malalim. Na hindi ko alam na kaya ko palang magmahal ng ganito or I am even capable to love.

Love.

Ikaw lang yung tanging minahal ko ng ganito.

Akala ko pamilya at kaibigan lang yung kaya kong mahalin ng ganito. Pero ikaw, ikaw ang nagpakita sa akin na kaya ko ding magmahal, at mahalin.

Maniniwala ako na minahal mo ako. Kasi naramdaman ko yon.

Sobra.

Maraming, maraming salamat Mahal ko.

Maraming salamat dahil pinakita mo sa akin na kaya akong tanggapin, na kaya akong mahalin.

Akala ko kasi— hindi na.

Akala ko, hanggang isang gabi lang.

Pero ikaw, tinanggap mo ako ng ilang taon.

Baon baon ko lahat lahat ng mga pinuntahan at pinagdaanan natin.

Marami.

Masasayang ala-ala. Marami akong natutunan dun. Marami kang tinuro sakin.

Alam ng Diyos utang ko sayo kung bakit nandito ako ngayon.

Maraming salamat, Mahal ko.

Baon ko lahat ng masasayang alaala, masasakit at mga tagumpay na pinagsaluhan natin.

Masakit sa akin na ginawa ko iyon. Pero nararamdaman ko na iyon ang pinakatamang ginawa natin.

Kailangan natin maggrow.

Masakit na palagi tayong nagkakasakitan.

Palagi tayong may hinahanap.

Palagi tayong nagtatanong.

Masakit sakin iwan ka,

Kasi ikaw na ang lagi ko,

Ikaw na halos ang buhay ko,

Ikaw na nakaraan, pinagdadaanan at pagdadaanan,

Akala ko handa ako tanggapin at tiisin lahat ng sakit,

Pero napagod ako.

Mahal ko,

Napagod ako.

Sobra.

Maraming beses.

Wala na ngayon nagtatanong sakin kung okay ako.

Kung kamusta ako,

Kumain ako,

Na kaya mo yan!

Naiwan nalang ay ako.

Pero mahal ko,

Maraming salamat kasi tinuruan mo ako kung paano makiramdam,

Umunawa,

Maghintay,

At magsakripisyo.

Napagod lang ako.

Kaya ngayon,

Ito na marahil ang huling liham ni Apollo sayo,

Dahil simula ngayon,

Iiwan ko na ang karakter na tumago sa akin ng sobrang habang panahon. Mag-uumpisa ako.

At uumpisahan ko nangmahalin ang tunay na ako— Emmerson Calosa.

Ako na ito. Kwento ko naman.

At sa ating paglisan,

Lagi mong tatandaan,

Sayo ang palakpak ko,

I am so rooting for your success. Kasi naniniwala ako magaling ka. Maniwala ka. Magtiwala ka. Hindi pa huli ang lahat. Kaya mo pa.

Maging masaya ka Marco. Yun ang isa sa mga kasiyahan ko.

Ps. Mahalin mo si Toffu. Deserve niyo ang isat isa.

Apollo

[shelivesbetweenthepages]

so i happen to scroll through my old fb/twitter posts and umabot ako sa year 2015 tapos i got sad kasi ang layo na yung sino ako noon sa ngayon. it's a good thing naman kasi i grew stronger. kaso a part of me was sad kasi isa yun sa aking super lover era. alam nyo yun? hahahaha yung flex ka ng jowa mo, the assurance, the trust, the cloud 9 of love. grabe. hahahaha ngayon idk if i can trust someone completely ever again especially in love. nakakamiss magmahal ng walang takot. ngayon, survival mode na lang ako lagi, scared of showing so much love and commitment, scared of feeling loved by someone, scared of calmness kasi feel ko may tinatago ganun. i'm literally scared ng sobra kaya i chose not to decide, i chose not to keep giving a damn. kasi nakakapagod.

naiyak na lang ako bigla when i saw how my very first ex used to treat me. i don't miss him as a person but i miss the feeling na napaka pure ng love basta ganun. sakanya ko lang naramdaman yung love na wala ako takot makarma, wala ako pakiramdam na niloko ako. kaya nung iniwan nya ko para ako nasiraan ng bait sa sakit. but my recent ex now, syempre mas minahal ko yon given how much i really risked everything for him and gaano ko siya minahal. at main reason din why i am so scared now.

i miss the feeling of being so secured. i miss feeling safe.

[akingdapithapon]

She liked what I was wearing today. She appreciates it. I love it when she needs me and asks for my help . I love it when she longs for my company. When she rants to me . I love it when she wants me to wait her. When she calls me to go home . When she hugs me.i just love her.

[joythatswhathecalledme]

"PAGSISISI" Isang salita na pilit bumabagabag sa isip ko sa tuwing iniisip kung bakit ko sinumalan ang salitang "tayo" Desisyong pinili tahakin kasama mo Salitang pilit kong kinikwestiyon sa tuwing naaalala ko kung tama pa bang ipagpatuloy itong ipinasok ko. Kasi pagsisisi rin ang masasabi ko sa huli pag nalaman kong ito'y laro lang pala para sayo. Hindi ko alam kong ano pa ba ang dapat kong asahan Ang salita mo bang "Mahal kita" ang dapat ko bang panghawakan Kasi, sa totoo lang mahal hindi ko rin alam kong kaya ko ba iyong paniwalaan Sa mundong puno nang pagtataksil mahirap naring isipin kung ikaw ba'y tapat sa akin. Masisisi mo rin ba ako kung puno ako ng pagdududa sa isip ko Dahil ilang milya rin ang layo mo sa kung saan ako Mga agam-agam sa sarili ko sa tuwing naiisip kong iba ang kasamo mo dahil malayo ako sa piling mo Pero tanggap ko na, napalagi akong mag-iisip ng ganito dahil ito ang desisyong pinili ko 'nong pinasok ko ang salitang "tayo". Gusto ko lang naman magmahal nang hindi magdudulot ng sakit Pagmamahal na hindi pinipilit kundi pagmamahal na sa puso'y uukit Nawa'y hindi pagsisisi sa kung anong meron tayo sa puso ko ang siyang maikabit Kundi ang pag-ibig at pagmamahal sa aking puso ang magkukunyapit.

[pursigido]

Kung pwede lang isulat muli ang buhay ko na wala ka doon; ay gagawin ko. Buburahin ko lahat ng ala-ala na nandoon ko. Sa mga lugar na pinuntahan natin, sa mga okasyon na nandoon tayong dalawa na magkasama. Buburahin ko.

Na sana maalala ko man ang mga panahon na iyon ay ako lang mag-isa ang nandoon.

Sa lugar kung saan tayo una nag-kita; wala ka doon at kailanman hindi tayo nagka-kilala.

Na noong panahon na kailangan kita; wala ka doon dahil kinaya ko naman mag-isa.

Sa mga okasyon na pinakilala kita sa pamilya at sa mga kaibigan ko; wala akong pinakilala at kinukwento dahil kailanman hindi tayo nagka-tagpo.

Sa mga panahon na umi-iyak ako at kailangan ko ng yakap at aruga; wala ka doon dahil natutunan ko na mahalin at suportahan ang sarili ko na mag-isa.

Dahil bago pa naman kita nakilala; malakas na ako. At kaya kong tumayo mag-isa. At minamahal ko ang sarili ko ng sobra-sobra.

Kaya lang

Pinagtagpo tayo ng tadhana. Dahil sa sobrang pagmamahal ko sa sarili ko; binahagi ko iyon sa iyo. At hindi ko man lang namalayan, ubos na ubos na pala ako.

Kailanman, hindi ako naghangad na matumbasan mo iyong pagmamahal na pinaramdam ko sa iyo. Naging masaya ako.

Kaya lang

Ang sakit pala magmahal. Hindi ko akalain na ganito siya kahirap.

Bago sana kita burahin sa ala-ala ko. May isang hiling sana ako. Isang "Patawad" mula sa iyo. Kahit dito man lang, sana ito ang mag-silbing pambura sa mga ala-ala mo.

Hangad ko ang kaligayahan mo.

[zazersfaundo]

Sobrang sakit na unti unting pinaparamdam sayo ng mundo na hindi talaga ☹️

Noon akala ko kahit papano ehh.. pero these past few days, unti unti akong sinasampal ng katotohanan.. Sadyang tang* at nagbubulag bulagan lang ako.. 🙃

Never naging ako.. Never akong na-consider.. Pakiramdam ko hindi na naman ako na-appreciate haha! Eto na naman tayo.. Kahit anong ginawa at gawin ko, hindi niya yun nakita. Tama nga yung kasabihan na “never assume unless stated..” “if he wanted to, he would..”

Parang nakakatakot na ulit magmahal, nakakatamad na. Pakiramdam ko ganito nalang ako. Sana wala nalang ako maramdaman at maging manhid hehe wtfffffffffsht