onewordenglish

[onewordenglish]

Mas okay siguro kung sayo na lang ako tapos sakin ka nalang no?

[onewordenglish]

Yun na nga eh magkaibigan tayo. Magkaibigan lang.

[onewordenglish]

Sa totoo lang ang hirap na makahanap ng taong masarap kausap. Alam mo yon, yung hindi mo na kelangan mag isip ng topic, basta continuous lang yung usapan at hindi talaga natatapos kasi meron at meron kayong naiisip na pag usapan.

[onewordenglish]

Kelangan mong umusad kasi tapos na.

[onewordenglish]

Kung kelan kita kinapitan saka mo naman ako binitawan.

[onewordenglish]

Ako ba'y 'yong yayakapin? Nakaraa'y kayang limutin Magtiwalang muli, mahalin mong muli Magbalik ka sa 'kin.

May nagvivideoke na kapitbahay namin at yan yung kinakanta nya ngayon, napatigil ako sa ginagawa ko kasi may naalala ako. Yung first boyfriend ko, bata pa ako nun. 13. Hindi ko din alam bakit ako nagjowa na nun e wala pa akong kaalam alam non at hindi pa nga ako mahilig magsuklay non.

Naging masaya naman ako, may kilig kasi lagi syang may love letter. Nakasulat pa yun sa yellow paper tapos sinunog pa yung gilid. Hanggang ngayon nakatabi pa yun sakin. Kasama pa ng ibang letters galing kung kanino.

Naalala ko lagi nya akong niloloko parang every 6 months may babae, hindi ko nga matandaan kung nasasaktan ba ako nun kasi palagi ko sya tinatanggap ulit. Jusq bata palang tanga na. Hahaha. Tumagal kami ng 5 years on and off naman hanggang sa nag18 ako, nakabuntis sya ng ibang babae, edi good atleast hindi ako nag nabuntis. Charot. Hahaha.

May natatandaan pa akong eksena na pumunta sya sa bahay umiiyak kasi pinapakasal na sila, sabi nya sakin, "sabihin mo lang na wag ko sya pakasalan, hindi ko sya papakasalan" tapos sagot ko "isipin mo yung bata" tapos paiyak din ako nyan --ang arte kakanood ng teleserye to eh. Hahaha.

[onewordenglish]

Lately napapadalas yung pagbabasa ko dito sa blog ko, love your own diba. Char! Ewan ko kung paano ko nagagawa yung napakadaming post everyday dati. Ang hahaba pa. Ang sipag ko magkwento parang halos lahat ng nangyayari sa buhay ko dati naichika ko dito. Buti nalang din at nagawa ko yun kasi pag nagbackread ako, naaalala kong may nangyari palang ganon.

Hindi ko din alam saan ko nakuha yung mga hugot ko na para bang palagi akong broken tapos narealize ko na kaya pala ganon kasi sa tuwing broken ako saka lang ako active dito. Hahaha nakakatawa yon? Hindi.

[onewordenglish]

I feel connected to you in a way I’ve never felt connected to anybody else.

[onewordenglish]

Ang bilis! 4 years na pala yun.

Nung nagpandemic, after 11 months pinabalik na din ako sa office kaya lang hindi pwede umuwi for 3 months straight. Dahil wala na akong pera nun, pumayag ako. Hahaha.

Bago pa ako makapasok sa office, nag stay muna ako sa isang place para magquarantine for 5 days yata yun. May isang room ako don, malaki sya pero hindi maayos. Parang lagi akong may kasama pero wala naman talaga. Lumang clinic ata yon. Basta creepy. May mga ibang kasama naman ako don pero sa ibang room sila na malayo kung saan ako. Ewan ko paano ko nasurvive yon lalo na sa gabi. Nakakatakot pumunta sa CR kaya pinipigilan ko nalang talaga maihi. Hahaha. Kung pwede lang magpasama ako don sa room ko kaso puro boys ang andon mas nakakatakot yon.

After ko magquarantine at magpaswab test na nagative naman ang result, nakapasok na ko yey! Nakakapanibago kasi naiba na yung work ko, ang daming nadagdag kasi kulang sa staff. Naenjoy ko naman kasi ang tagal ko natambay sa bahay. At isa pa, never na ako nalate!!! 8-5PM yung pasok ko, gumigising ako ng 7AM. May advantage naman yung pagtira ko don kasi nakatipid talaga ako, hindi na kelangan ng pamasahe tapos libre pa yung food. May tatlo pa akong kasama don na officemate na naging kaclose ko din naman kasi wala na kaming choice.

Habang tumatagal hindi ko na kinakaya. Wala kasi talagang labasan. PBB talaga ang peg. Ay pinapayagan kami lumabas every payday para maggrocery pero may service kami kaya uwi din agad. May isang beses din na pinapunta ko yung pamilya ko sa office, buti nakalabas ako saglit para imeet sila sa labas ng gate huhu kala mo talaga nakakulong. Kapag may nagpapositive pa sa office edi walang pasok yung mga stay out, pero kami meron. Hahaha. Ang weird pa, kasi bawal kami lumabas, pero may mga officemate kami na everyday naman umuuwi. Ang dahilan kasi ay may car sila. So pag may car, hindi magkacovid?

Dumating pa sa point na pumapasok na ako na hindi naliligo, nakatsinelas lang, nakashorts, mga ganon kasi nakakatamad. Hahaha. Wala din naman kaming kasamang bosses sa office kasi takot nga sila sa covid. Motivation ko lang everyday ay pera. Every Friday, nagseset nalang ako ng inuman kasama nung iba naming officemates pero don kami sa hindi kita sa cctv. Sa ganon nalang ako nagiging masaya eh. Pag weekend na napakalungkot. Ang tagal mag gabi. Walang magawa kundi humiga.

Sa pagkakatanda ko, nakauwi na ako ng April, one week yata yon. Problema ko pa hindi ko alam paano ako uuwi kasi wala ngang transpo buti nalang din isinabay ako ng officemate ko sa motor nya tapos kunwari asawa nya ako huhu. Ang importante nakauwi.

Pagbalik ko ulit ng office, nagquarantine ulit don sa nakakatakot na lugar na yon. Naka 1 month lang yata ako ulit tapos nagpasa na ako ng resignation letter. Hindi ko na din talaga kinaya. Grabe yung stress, yung lungkot, basta halo halo na. Bigla nalang din talaga ako sumuko pero pinag isipan ko din naman yung desisyon ko na magiging tambay na ako. Nagconsult din ako sa iba kung tama ba yung gagawin ko pero inaadvice nila sakin na hintayin ko mag August. 10 years na kasi ako sa company and pagdating ng Aug may makukuha akong pera kaso hindi ko na talaga kaya maghintay pa ng 2 months. Sabi ko hindi ko ipagpapalit yung mental health ko para sa pera. Wow kala mo mayaman. Hahaha pero nagsisi ako ng slight. Sana hinintay ko nalang eh.

Pero ayoooon, 4 years na akong tambay. Hahaha. 4 years na akong hindi gumigising ng 5AM at umuuwi ng 9PM. =)

Naaalala ko pa din yung lungkot, stress at lahat ng mga negative feelings nung time na yon pero hindi ko na nararamdaman.

[onewordenglish]

You're online! What's your insta pala? I'll message you there nalang.

I don't have one.

[onewordenglish]

Kanina lumabas ako para magwithdraw, una akong pumunta sa Alfamart, kaso may bantay na guard, andon din yung car na madaming pera, ano nga tawag dun? sabi nung guard wait lang daw. Umalis na ako lumipat sa tapat, 711 pero wala din laman yung ATM machine, bumalik ako sa alfamart, tinanong ko yung guard kung matagal pa yun, sabi nya "hintayin mo nalang mabilis lang 'to.

Bilang isang mainipin na tao, hindi ako naghintay, umalis ako. Naghanap ng iba pang ATM Machine. May apat akong napuntahan pero wala din laman lahat. Nagtaka ako, ang dami nyo naman pera, inubos nyo yung laman, hindi nyo ko tinirhan.

Naisipan kong bumalik nalang sa Alfamart baka okay na, pagbalik ko, okay na, kaso ang haba ng pila. As in ang daming nakapila. Wala akong choice kundi pumila nalang din at don ko narealize na dapat pala matutong maghintay. Inuna ko kasi maghanap ng iba, konting paghihintay lang naman gagawin ko oh di ko pa nagawa.

Minsan hindi lahat ng iniiwan natin, nababalikan pa. Minsan nababalikan pa naman, kaso madami ng nakapila.

[onewordenglish]

Wag mo na linawin baka mas lalong lumabo.

[onewordenglish]

Wag mo hayaang paulit ulit nyang iparamdam sayo na hindi ka mahalaga.

[onewordenglish]

Nakakatawa, kanina nagsabi ako sakanya na matutulog muna ako. Edi ayun natutulog na nga ako, hindi ko alam kung gano na katagal tapos narinig ko yung phone ko tumatawag sya, pagkasagot ko, sabi nya matulog daw kami. Ako napa ??? hahaha kasi natutulog na nga ako diba. Iba pala feeling pag ginising ka para sabihing matulog. Hahaha. Natawa nalang ako eh pero nakatulog naman ulit. Hahaha.

[onewordenglish]

One month ☺️

[onewordenglish]

Mahal mo ba talaga o sanay ka lang na nandyan sya?

[onewordenglish]

Minsan mas okay din na hindi mo sinasabi lahat ng nararamdaman mo eh.