#Rutte moet weg

[vriendenboekjes]

nee maar alle gekheid op een stokkie, al valt het kabinet vanavond, dan weet ik alsnog niet of we er beter uitkomen. Rutte weg is een grote droom maar 1) gaat er dan überhaupt iemand anders worden gekozen 2) is een niet-gevormd kabinet weer minder aansprakelijk te stellen om wat ze doen in de tijd dat ze niet tot formatie komen en 2.1) hoe enorm lang gaat de nieuwe formatie dan duren 3) moet er niet aan denken dat vd plas of een andere rechtse gekkie de premier wordt

[peterpijls1965]

Zuivere schimmen de vervuilde wereld in

Op 3 mei 2015 schreef ik over geestelijk kwetsbaren die toen zo snel mogelijk weg moesten uit de GGZ om weer zelfstandig te wonen. Het werd een drama. Ook nu fungeert de politie nog al te vaak als arrestatieteam van de psychiater.

De psychiatrie staat op z’n kop. Patiënten worden geacht zelfstandig te gaan wonen. Een derde van de psychiatrische bedden moet per 2020 zijn verdwenen. Ook in beschermde woonvormen zoals de mijne gaat het mes. De gemeenten draaien er tegenwoordig financieel voor op - met minder geld. De eerste alarmerende berichten over bewoners die eruit moeten halen de media.

Dat is de praktijk van de participatiesamenleving: ook geesteszieken, of mensen die daarvoor doorgaan, moeten het zo zelfstandig mogelijk zien te rooien. Psychotische mensen moeten maar een kopje koffie bij de buurvrouw gaan drinken, zei een lid van de regering.

Waar dat toe leidt weet de politie. Het aantal meldingen met verwarde personen is het afgelopen jaar met 30% toegenomen. Er waren bijna 60.000 meldingen. De politie denkt niet dat het beter wordt met de zich voltrekkende ambulantisering van de psychiatrie. Die behelst dat zelfstandig wonende psychiatrische patiënten worden begeleid door Fact-teams, met psychiaters en ervaringsdeskundigen. Maar de zorgverzekeraars trekken te weinig geld uit voor die teams. Dus krijgen steeds meer psychiatrische patiënten niet de zorg en de medicatie die ze nodig hebben. Zodat de politie op straat voor GGZ-crisisdienst mag spelen. Het komt voor dat psychotische mensen geboeid worden afgevoerd naar het politiebureau.

We mogen het de dienstdoende agent niet kwalijk nemen. Die is niet opgeleid om verwarde mensen medisch verantwoord rustig te krijgen.

Minister Edith Schippers van Volksgezondheid vroeg zich niettemin hardop in de Tweede Kamer af of er wel een verband is tussen de ambulantisering en al die verwarde mensen op straat. Het kon ook door het wereldgebeuren komen, aldus onze koene neo-liberaal. Maar het ging al voor haar mis.

In mijn Amsterdamse jaren zag ik de stad feitelijk in een open inrichting veranderen. Talloze daklozen hebben ook psychische en verslavingsproblemen, maar krijgen niet de hulp die ze nodig hebben, of weigeren die hulp. Gevolg: overlast, agressie.

Zelf liep ik trouwens ook wel eens verward door de stad: rand-psychotisch, manisch of depressief. En/of onder invloed van alcohol en drugs.

Ik kwam veel soortgenoten tegen. Die herkennen elkaar op 25 meter afstand.

Bij de crisisdienst van de GGZ, waar ik overigens uiterst diligent geholpen werd, zag ik ze binnenkomen: de dronken, psychotische zwervers die per se niet opgenomen wilden worden en met een receptje voor pillen zo snel mogelijk weer de deur uit beenden. Vroeg of laat in de armen van de politie, vermoedelijk.

Die gestoorde zwervers zijn min of meer het slachtoffer van modegrillen in de psychiatrie. In de jaren zeventig bedacht de anti-psychiatriebeweging dat psychiatrische patiënten eigenlijk gewone mensen waren die zoveel mogelijk terug de samenleving in moesten. Uiteraard op z’n minst deels een denkfout, hoewel de gedachte sympathiek was. In de jaren negentig kwamen er juist veel bedden bij. Te veel en dus te duur, vindt het kabinet Rutte.

Dat is mogelijk deels waar. Al ben ik in mijn beschermde woonvorm vermoedelijk de enige die perspectief heeft op een zelfstandig bestaan. Mijn buurvrouw had laatst vergaande plannen weer zelfstandig te gaan wonen. Ze werd hardhandig teruggefloten door de begeleiding, het Fact-team en een deel van haar familie. Mogelijk terecht; ze zat nog geen half jaar geleden tegen een psychose aan.

Zelf heb ik niet de illusie dat ik nog veel jaren in deze beschermde woonvorm terecht kan. Dat wil ik ook niet. Ik zie mezelf als een betrekkelijk licht geval: al 4 jaar stabiel, en in die tijd 99,9% droog.

Ik ben doende met de inschrijving voor een zelfstandig appartement in de Randstad, zodat ik dichter bij mijn zoon woon. Ook daar zal ik alleen ambulante begeleiding krijgen. Ik zie er naar uit, maar ben niet blind voor de risico’s.

Sinds de bipolair-getriggerde psychoses in 2008 ben ik extreem prikkelgevoelig. Conflicten verdraag ik niet. Ook harde muziek niet. Van een avond televisie kijken zou ik zwaar overstuur worden. Lichamelijk ben ik door de onderbeenamputaties serieus beperkt. Met andere woorden: ik ben nogal kwetsbaar.

Daarbij komt dat ik vrijwel geen contact meer heb met mijn familie - de redenen doen nu niet terzake. Op enige mantelzorg hoef ik niet te rekenen. Ook dat is de participatiesamenleving: zoek het zelf maar uit.

Dus de vraag is of ik het ga redden, zelfstandig in de Randstad. Ik durf het avontuur aan. Het wordt een lakmoesproef. Voor mezelf, en in zekere zin ook voor het kabinet Rutte en koning Wim-Solex. Zij bedachten dat ik het participerend zelf aan moet kunnen. En de politie mag me van de straat vegen als het misgaat. Institutioneel cynisme in Nederland, anno 2015.

Foto De Gelderlander: Politie haalt verwarde man uit de Waal, 2 augustus vorig jaar.

[betoverheks]

Yes, yes, yes, Heks gaat op reis met de Oriënt Express. Reken maar van Yes. Als de Grote Verdoving voorbij is. Als we door een vaccin wakkergekust, geheel ontwaakt, naakt voor de goden staan. Valt er dan wat te kiezen?

Yes, yes, yes, Heks gaat op reis met de Oriënt Express. Reken maar van Yes. Als de Grote Verdoving voorbij is. Als we door een vaccin wakkergekust, geheel ontwaakt, naakt voor de goden staan. Valt er dan wat te kiezen?

‘Wat ga jij stemmen? Mag ik dat vragen?’ informeert de man met hond tegenover me. In een Leids park. Op een suffe donderdag. Mijn gesprekspartner is een Wappie. Ik vergeet steeds, dat zijn charmante warhoofd vol complottheorieën zit. Een normaal gesprek valt eigenlijk niet met hem te voeren, leert de ervaring. Sowieso lijkt een verbale poging tot uitwisseling met hem totaal niet op een gesprek.…

[saulsplace]

Rutte en EU sluizen Nederlands geld weg naar Zuid-Europa

De euro mondt uit in een transferunie waardoor Noord-Europa voor altijd moet betalen voor het Zuiden. Dat betoogde Thierry Baudet in 2019 tegenover Mark Rutte. De aankondiging van de ECB dat we het Zuiden gaan ‘helpen’ is een zoveelste bevestiging van zijn gelijk.

[inktvlekken]

Quarantainenotities / Dingen die ik je wil vragen of vertellen maar die ik je niet kan vertellen omdat je nog altijd zwijgt

Heb je je Pride mondkapje gedragen toen je ging stemmen? Heb je op de achterkant van het rode potloodje gebeten en het potloodje met de afdruk van je tanden mee naar huis genomen? Heb je die avond NOS gekeken met je ouders en je zussen en waren jullie allemaal boos bij de eerste exitpolls? Zijn je ouders teleurgesteld dat Rutte niet is afgetreden, heb je het ‘ik geef een nier voor geen Rutte vier′ nog voor je raam hangen?

Sinds L. is ontslagen en het weer beter wordt, blowen we veel. Omdat we het samen doen en omdat we ook praten, soms, vaker muziek luisteren, denk ik dat het niet erg is. Hij zoekt een plek voor zichzelf, en ik weet niet of ik hier zonder hem wil blijven wonen. 

(Weet je dat het eerste wat ik dacht was dat we samen wat zouden kunnen zoeken?)

M. drinkt vrijwel dagelijks, F. heeft voor het eerst een vak niet gehaald. We houden ons aan de regels en we zeuren minder, misschien omdat we weten dat het niet beter voelt als we dat doen. F. vroeg me om hulp voor haar tentamen maar ik heb niet lang genoeg natuurkunde gedaan en uiteindelijk kon ik alleen koffie voor haar zetten, beloven dat het goed zou komen.

Komt het dat? Ik doe mijn best. Ik slaap het aantal voorgeschreven uur zonder medicatie. Ik ren elke ochtend op mijn nieuwe schoenen en ik werk veel en ik ben mijn scriptie aan het afronden en ik at de spaghetti die M. maakte en ik probeer niet te denken aan de geruststellende leegte die achterblijft nadat mijn honger weg is. 

Maar ik mis je. Ik mis je als ik koffie zet voor alleen mezelf, ik mis je als ik jointjes rol, ik mis je soms gewoon willekeurig terwijl ik uitleg geef of een boek lees. Ik miste je toen een vriend me feliciteerde met 20 jaar homohuwelijk en daarna vroeg wanneer hij een uitnodiging voor onze bruiloft kreeg en ik niet wist hoe ik moest uitleggen dat -

(Weet je dat ik nog nooit eerder met iemand heb willen samenwonen? Dat ik me nooit eerder heb voorgesteld hoe het is om oud te worden met iemand? Wat kan ik je meer geven dan dit? Wie kan ik voor je zijn zodat je terug wil komen?)

L. vroeg hoe het met mijn moeder ging omdat ik hem had gezegd dat ze ziek was. Ze drinkt weer. Dat heb ik hem niet verteld, dat heb ik niemand verteld omdat ik niet weet hoe ik dat moet doen, of wie ik dat kan vertellen. Ze is niet helemaal beter geworden en ze kon niet terugkomen op haar werk en het ging al niet zo goed en de laatste keer dat ik daar was, stonk haar huis. De laatste keer dat we belden, wist ik het zeker. Ze liegt tegen me. Ik droom over afwassen, bleekmiddel, het gerinkel van glasafval.

Haar vriend zegt dat het wel goed komt. Ik heb hem nog nooit verteld wat ik denk.

Mijn hart bonkt luid tegen mijn ribben. Ik slaap, ik ren, en ik schrijf. Ik schrijf veel, ik schrijf veel slechte teksten over de zee en storm aan de kust en ik schrijf veel brieven voor –. ik probeer je gedichten te schrijven soms en ik wil zo graag weten

komt dit goed? tussen ons?

[fool-on-the-moon]

04/06/2021 19:57, slaapkamer bij mam

Ik vroeg me al maanden af wat er voor zou zorgen om weer een keer te typen op mijn side-blog. Eerst kon ik het mentaal niet aan om onder ogen te komen dat de blog die ik al bijhield sinds ik 14 voorgoed van het internet was gevaagd, inclusief het gedetailleerde verslag wat ik bij had gehouden aan het begin van de coronacrisis, wat ondertussen meer dan een jaar geleden is uitgebroken. Nog steeds breekt mijn hart een beetje bij het persoonlijke verlies wat me een kijkje kon geven in de gedachtegang van mijn puberbrein die eerst vooral gebukt ging onder de scheiding van mijn ouders, mijn persoonlijke struggles, constante onzekerheid. Helaas mis ik ook de hoogtepunten die ik heb meegemaakt hier, de foto’s met mijn zusjes of hoe euforisch ik me voelde toen ik naar het Spijkenisse festival ging om Chef’special te zien, het gevoel van verder komen in het leven. De overgang naar het hbo was sowieso al minder gedocumenteerd, omdat ik een stuk gelukkiger was hier en de noodzaak minder zag.

Toch wil ik terugblikken op de corona-crisis, omdat ik mezelf nooit zou vergeten om niet op zijn minst een klein kijkje achter te laten voor mezelf en ik nu merk dat ik al zoveel ben vergeten of andere dingen gewend ben. Momenteel stap ik de deur niet meer uit zonder eerst te kijken of ik een mondkapje heb. De wereld is al stukken minder voorzichtig dan dat het eerst was en papa heeft zojuist zijn eerste vaccin gekregen. Mam weigert het waarschijnlijk. Je probeert hier niet teveel bij stil te staan.

Het begin van de coronacrisis is mogelijk een van de ergste tijden geweest van mijn leven, gok ik. Ook omdat het, ondanks de vele schrijnende nieuwsberichten van China, allemaal zover weg voelde en totaal niet als iets wat ons hele leven op zijn kop zou zetten. Eind februari stond ik nog met Lex en Nien op de Dam om mee te lopen in de Women’s March, 9 maart met opa en oma Hagoort, papa, Myriam, Saskia, Tiago en Jasmijn Sas haar verjaardag gevierd. Achteraf keken we dankbaar terug op dit moment gezien het lang zou duren dat we ons allemaal weer op één plek zouden vieren. Zelfs op school voelden we geen vuiltje aan de lucht. Ik was net gesetteld in Leiden en had een klein leventje opgebouwd met vaste plekken waar ik zo vaak als het kon met Merel zat, interessante colleges en een totaal nieuwe wereld om me naar te verhouden. Op de women’s march waren we lichtelijk antsy, er waren welgeteld 50 coronagevallen in Nederland in totaal en er waren geruchten dat grote evenementen als dit werden afgelast. Op school waren we vooral met de tentamenweek bezig en keken we uit naar beter weer: we waren het wel beu om elke keer omver geblazen te worden door wind en regen als we met het vaste groepje van het station naar de universiteit liepen.

Papa kwam versneld terug van zijn skitrip op woensdag uit Oostenrijk. Een dag later werd de universiteit gesloten en hoorden we dat de tentamenweek was geschrapt, we zouden zeker een semester online les krijgen. Enkele uren later hing ik met Merel aan de telefoon om te bespreken hoe bizar het wel niet was. Papa riep vanonder de trap dat hij zich niet goed voelde. Koorts. Met enige aarzeling riep hij dat het misschien maar beter was dat we tijdelijk naar mijn moeder gingen, “gewoon voor het geval dat”. Ondertussen getraind in het bij elkaar pakken van onze spullen, pakten we snel in en gingen nog gedesoriënteerd naar het lege huis van mijn moeder. Daar in paniek aan de telefoon, om vervolgens te horen van mam dat ze het verstandiger vond om niet te komen, voor het geval het iets was wat besmettelijk was. Rik was uiteraard een risico-groep. Ik herhaal: de ergste weken volgden. Het was pure onzekerheid voor letterlijk elk aspect van mijn leven? Het is nu soms makkelijk te vergeten, maar het testbeleid aan het begin was nihil. Papa kwam uit een (achteraf) besmet gebied terug, had koorts en meerdere klachten, maar kon in praktijk pas getest worden als hij op het randje stond om naar de IC te gaan, wat gelukkig nooit heeft gehoeven. Studiebol was gesloten. Alles was gesloten, behalve de winkels. School was online. Saskia, Jasmijn en ik waren op onszelf aangewezen. De koning en Rutte gaven een ernstige toespraak. Elke keer dat je naar buiten ging, werd benadrukt, was een risico om besmet te worden. Kuch en nies in je elleboog. Was je handen. Hou afstand. Blijf binnen. Aan het begin heb ik vooral gebakken. Ook nachten in slaap gehuild, herinner ik me nu. We hebben een losse taakverdeling gemaakt. Ik pakte koken op. En vooral... heel veel gebeld. Ik heb ergens nog een screenshot liggen met het aantal uur wat ik heb gebeld, maar dat moet er minsters 30 zijn geweest in de eerste maand. Uiteindelijk werd duidelijk dat mama niet meer naar ons zou komen, wat ze bracht als een praktische maatregel (ze moest thuis werken en dat zou immers niet werken met dat bellen als wij les volgden), maar het voelde als een steek. Papa en Myriam’s toestand verbeterden niet. Elke keer als het goed leek te gaan, zakte het daarna weer af. Als dieptepunt moest ik horen dat papa bijna flauw was gevallen toen hij zich probeerde te scheren en de koorts alleen maar hoger was geworden. Testen was nog altijd geen optie. Ondertussen belde ik papa dagelijks, opa’s en oma’s om de dag en bood ze elke keer wanhopig aan om boodschappen te doen, zodat ze minder werden blootgesteld en ik iets van dienst kon zijn. Thuis had ik vooral ruzie met Saskia. Beide konden niet omgaan met de situatie en dat leidde tot vrij wat ontploffingen. Uiteindelijk besloot ze om naar Tiago te gaan en ook dat voelde als een klap. Het huis voelde steeds stiller en het was soms pijnlijk. Het weer was een contrast: ik denk dat we nooit zo’n mooie lente hebben gehad. Nu ik nadenk, is mijn mentale staat nog vaag terug te herleiden: het was de onzekerheid die je nekte, plus een alomvattende angst dat er elk moment van de dag iets ergs met jou kon gebeuren, maar ook met opa’s en oma’s die een stuk kwetsbaarder waren. Ergens had je een vaag soort optimisme (de meesten trouwens) dat dit maar enkele maanden zou duren, omdat je geen gehoor wilde geven aan het knagende stemmetje wat er zou gebeuren als dit langer zou duren. Hierbuiten kwam een soort numbness en werd je bijna ongevoelig voor het nieuws. Ik zat dag in en dag uit talkshows te kijken met ‘experts’ die net iets beter zouden moeten weten wat er gaande was. Het bizarre wat ik ook merkte was dat je er belachelijk snel aan gewend raakte. Na de eerste shockgolf waarin massaal werd gehamsterd, kwamen er nieuwe initiatieven op tegen eenzame ouderen, maar uiteindelijk verviel iedereen in een vooral vrij ‘normaal’ ritme. Niet te zeggen dat mijn gevoel voor ritme helemaal weg was. Waar ik eerst het rooster met latere uren als een zegen zag, keerde dit zwaar tegen me omdat ik letterlijk geen reden had om op een normale tijd uit bed te komen. 

Vijf weken later begonnen ze eindelijk op te knappen. Nog altijd was hun conditie bar slecht, ook al sportte papa voorheen zo goed. Toen hij echter voor ons stond omdat hij dat hele stuk had gefietst, voelde dit als een Godswonder. Misschien zou dit allemaal wel goed uitpakken. We wachten nog even voor de zekerheid en later kregen we eindelijk groen licht om te komen. Met de zware winterkleding die we hadden ingepakt, gingen we vrij letterlijk het zonnetje tegemoet. Ondertussen dachten we vrij optimistisch dat het nog een paar maanden zou duren. Ik zat te mopperen dat vrienden die in het najaar jarig waren maar geluk hadden dat ze geen verjaardag zouden hebben in lockdown. We dachten ook elke keer dat het “over een paar maanden wel klaar zou zijn”. Eerst gokten we op de zomer. Ah nee, misschien in september. Hm... misschien zit kerst mee? Uiteindelijk verloren de meesten mensen de hoop een beetje en lieten ze het maar over zch heen komen. 

Op het gebied van school was de motivatie dan ook ver te zoeken. De tentamens werden gecombineerd online gegeven en de software van lessen volgen werkten niet zo goed op mijn laptop. Mijn motivatie zat ook niet mee. Uiteindelijk belden Romy en ik elkaar dagelijks om elkaar achter de broek aan te zitten- een gewoonte die we er nu nog steeds in houden. Het was dan ook niets voor niets: met een 7,1 gemiddeld behaalde ik in corona mijn propedeuse. Ook mijn scriptie, na vele huilsessies na een brute teamssessie met mijn begeleidster, werd ingeleverd. Daarnaast zelfs mijn autotheorie gehaald (... na vier keer). Academisch niet zo slecht dus. Het was wel jammer dat de examenuitreiking beperkt bleef. Papa en mama mochten mee en ik kreeg een lieve speech van Guido. Achteraf hebben we nog wat onwennig nagevierd in het NRC, wat toen open was. Het weer zat niet mee, maar we lieten ons niet tegenhouden. Verder weet ik niet heel veel meer van deze periode om eerlijk te zijn. 

Ik weet nog dat Studiebol uiteindelijk openging voor een beperkt aantal studenten in een muffige ruimte waar hiervoor de Humptiedump zat, wat fijn was gezien mijn spaarrekening het had begeven na die maanden zonder werk. Ik weet nog dat ik motivatie had gevonden om dagelijks te sporten. Ik weet nog dat ik samen met Merel een paar keer samen heb gekookt via facetime. Ik weet nog dat Lex en Isabella een keer mcdonalds kwamen langsbrengen. Ik weet het wandelen met Ivar nog. Ik weet de keren bij opa en oma langs nog en de hele week afvragen of ik ze niet per ongeluk had besmet. Ik weet de liever verrassing van mijn moeder en Lex op mijn verjaardag nog. Ik heb zomerscholen gegeven. Ik weet nog dat de horeca openging op 1 juni (1 juno!) dus Isabella en ik op het terras hebben gezeten. Toen Lex en ik volgden een dag later, moesten we voor het eerst met een mondkapje het OV in. Dat voelde toen nog gek. Rotterdam en Amsterdam waren koplopers: een ‘wappie’ op de camping keek ons toen met medeleven aan, niet wetende dat hij hierna ook aan de bak zou moeten. Ik weet de date nog die ik had met een maatje van Thierry. Ook Romée en ik hebben een keer bij het NRC gezeten om te lunchen, wat uiteindelijk nog een flinke rekening is geworden en we ver na het avondeten dronken zijn weggestommeld. Nog wel op vakantie geweest!! Met Lex naar de camping en met pap een weekje naar Frankrijk. Hoewel de frustratie wel hoog zat bij de apathische houding van je zusjes, was het weekje weg super fijn en is er flink wat afgelezen naast het zwembad. Isabella en Merel hebben corona gehad, maar gelukkig wel mild.

Leiden was best up-front met dat het eerste semester sowieso online zou zijn. Lariekoek, dachten we eerst. Ik vind het nog steeds wel jammer. De meeste stof is allang weggezakt. Mentaal ging het niet zo heel lekker volgens mij op dit punt. Ik voelde me down, school voelde als een bijzaak, tiktok gaf een makkelijke vorm van escapism, ik las niet meer echt. Ook hier weet ik weinig van. Ik herinner me nu dat de bieb toen open was en ik hier dagelijks zat in een hopeloze poging om mezelf een klein beetje ritme aan te houden.  Alleen het avondje met Merel, Romée en Melissa met xtc. Ik denk dat dit één van de beste momenten van mijn leven was.

Ik weet de holle acceptatie nog dat kerst klein zou worden gehouden met alleen het gezin. Oud en nieuw was ook klein en burgerlijk bij Lex. Er was een maand waar de ene week sneeuw lag en de volgende week het bijna 20 graden was. In het nieuwe jaar zouden we gaan vaccineren, maar daar is weinig van terecht gekomen tot nu toe. Ik gok dat ik ergens eind juli-augustus-september? aan de beurt ben. Waar het testbeleid eerst non-existent was, wordt er nu juist opgeroepen om je te laten testen en wordt er geprotesteerd tegen een testsamenleving.. Zomervakantie heb ik op mijn buik geschreven. Studiebol werkte hybride met deels mensen in het echt, deels online. Ook afgelopen semester voelt als een fever dream. Ik heb van een paar vakken nooit een college gekeken, ik zou me er toch wel uitlullen bij de tentamenweek. Ik ben minder voorzichtig geworden in contacten. Isabella is rond kerst op zichzelf gegaan, dus daar zit ik vaak vanwege de korte afstand. De pandemie is zeker goed geweest voor onze band. Ik ben ook nog regelmatig bij Lex geweest en Merel en Romée zag ik eens in de zoveel tijd. Vorig jaar ben ik met Lex/Clea/Jiska/Pas begonnen met DnD, aar Clea uiteindelijk is weggegaan en Claudia voor in de plaats is gekomen. Dit twee-wekelijkse verzetje zorgt ook voor enige afleiding. Siobian heb ik één keer gezien in de zomer toen ze last-minute een weekendje hierheen kwam en we bij Yaël een avondje gingen zitten. Yaël heb ik een film mee gekeken online. Sio was er deze keer ook voor een maand en we hebben elkaar drie keer gezien: een keer met Ruben, met Ivar en Olav en een avondje samen waarin we eindelijk konden bijpraten. Vandaag heb ik te horen gekregen dat Studiebol weer volledig opengaat. Hell, de lockdown is sinds mei zo goed als opgeheven. Terrassen en winkels mochten weer open (en kregen prompt te maken met takkeweer) en vanaf morgen mogen zelfs de bioscopen weer open! Iedereen snakte naar een verzetje en men is een stuk gelukkiger de laatste tijd.

Ik weet niet wat ik moet verwachten. Momenteel ben ik alles allang dankbaar dat we, buiten het feit dat pap en Myriam het flink te pakken hebben gehad. Opa’s en oma’s zijn al gevaccineerd. Hell, opa en oma van Dijk zijn meteen naar de camping gegaan toen het kon, en papa en Myriam ook ongeveer. Momenteel is alles open en dat is fijn. Ik heb eerst flink kunnen sparen en wil die gewoonte wel doorzetten, maar merk ook hoe snel het geld uitgeven weer gaat nu. Ik zie mensen weer vaker en heb nu net vakantie na mijn laatste tentamenweek afgerond te hebben. Ik ga nu mijn laatste jaar in, terwijl ik slechts 7 maanden in totaal in Leiden heb gezeten. Cayt woont nu bij ons. Maandag ga ik op vakantie met Lex naar Lattrop.

Ik wil nog toevoegen hoe makkelijk het is om jezelf te verliezen in het eindeloze thuiszitten en het zien van niemand. Ik miste ook niet veel mensen, om eerlijk te zijn. Het was meer dat ik wist dat ik blij zou zijn als ik ze weer zou zien, maar ergens was de rust iets waarvan ik wist dat ik het nooit meer zou krijgen. Dit haalt niet weg dat ik nu niet blij ben dat alles weer open is. Ik weet nog dat ik elk gevoel van tijd ben kwijt ben geweest op meerdere momenten. Tijd ging voorbij op manieren waarvan ik nog steeds niet weet hoe het precies werkte. Maanden gingen in elkaar over en het had gewoon oprecht geen betekenis. Tijd. Betekende. Niks. Het enige constante was de braak van corona-berichten op tv en in de krant. Niks anders leek meer te gebeuren in de wereld, terwijl er van álles is gebeurd ondertussen. Er gebeurden zo kapot veel dingen van betekenis buiten en alsnog voelde het alsof alles stilstond, simpelweg omdat je niet naar buiten kon en er in je eigen bubbel niks gebeurde. Je kan letterlijk niet ontsnappen aan corona. Er hangen overal affiches met dat je je mondkapje moet dragen en afstand moet houden. Je moet bij elke winkel een karretje of mandje mee. Hell, op het dorp wordt er tussen de oudere top-40 hits door met een vrolijke stem omgeroepen dat ze ‘blij zijn dat je momenteel in het dorp bent, vergeet je je mondkapje niet!’ Waar er aan het begin van de coronacrisis nog artikelen waren die sprake van een ‘nieuw begin’ ‘is dit het einde van het geven van een hand, de drie zoenen, de oude rolpatronen?’, merken we nu dat het gewoon heel makkelijk is om in oude gewoontes terug te vallen.

Ik weet niet hoe ik dit af moet sluiten. Ik weet het niet. Het enige wat ik weet is dat ik Bo Burnham keek met zijn special en er mee werd geconfronteerd dat ik grotendeels was vergeten hoe het is om in échte quaraintaine te zitten waar tijd je ontglipt en je er vrede mee hebt dat je nooit meer naar buiten gaat, dat je de dag zelfs bijna vreest om weer naar buiten te moeten. Ik heb al eeuwen geen grote mensenmassa meegemaakt. Het was een moment van bezinning wat ik vaker in mijn hoofd had, maar een keer op moest schrijven. Voor de zekerheid sla ik het nog ergens anders op omdat ik deze kaulo site niet meer vertrouw. Maar man... Ik denk dat ik deze pandemie prima heb overleefd tot nu toe en zelfs prima stappen heb kunnen maken (school, werk). Ik baal van veel dingen, zoals het feit dat ik de afgelopen maanden amper media heb geconsumeerd die me echt iets deed, maar meer voor de makkelijke route koos. Ik probeer dat de laatste tijd weer aan te pakken. Tiktok is verwijderd, ik lees weer en ik probeer weer wat diepere films te kijken. Ik snakte naar verdieping, hoe pretentieus het ook klinkt, maar kon me simpelweg er maanden niet toe aanzetten soms om echt een film op te zetten. 

Historische gebeurtenissen: - ... well, de hele fucking pandemie, hm - George Floyd - Biden - avondklokrellen - toeslagenaffaire, wat leidde tot de val van het kabinet

[dejufuniverse]

Waarom is de ene wel bang en sluit voor iedereen de deur en waarom laat de ander nog wel zijn kinderen op bezoek komen?

Als je geen klachten heb kun je elkaar nog best bezoeken als je maar op afstand blijft van elkaar. Je handen wast bij binnenkomst en als je weer in je eigen huis komt ook weer je handen wast. 

Gister werd ik gebeld en werd de vraag gesteld hoe het was. Ik zeg goed hoor en dat ik nog aan het werk ben want ik ben niet ziek. 

Ze wilde liever niet dat ik zou komen om schoon te maken en heeft de deur voor iedereen op slot gedaan. Dat is haar keuze en daar heb ik respect voor. Hoe lang moet je jezelf dan gaan opsluiten in dit geval? Tot einde van het jaar of dat er vaccin is gevonden? Of als Mark Rutte eindelijk zegt dat we iets minder thuis hoeven we te blijven of in het ergste geval je weg begint te kwijnen van eenzaamheid. 

Ik weiger om de deur voor mijn eigen kind te sluiten. Zo lang hij geen klachten heeft mag hij gewoon komen, als we maar op afstand blijven zolang dat nodig is en zijn handen wast als hij binnen komt. 

Hoe ga jij met de huidige situatie om? Laat jij nog iemand binnen en blijf je dan op afstand met elkaar in gesprek? 

Ik blijf dat in ieder geval doen zolang het nodig is om het virus in te dammen.

Deze week ben ik jarig en ik laat een klein feestje mij toch niet ontnemen. 

Normaal ga ik altijd uit eten maar deze keer laten we het restaurant aan huis komen. Mijn zoon gaat het afhalen en ik zorg voor een lekker dessert. 

Voor de rest heb ik afgelopen zaterdag op verzoek een tuin ontdaan van onkruid en de snoeischaar zijn werk laten doen. Na het schoonmaken van de tuinstoelen zijn we ieder op een stoel gaan zitten en hebben de volgende klusafspraak gemaakt. Er moet het een en ander van binnen geschilderd worden en daar heb ik deze maand in ieder geval de tijd voor en in mei ook nog wel. Zo zie je maar hoe verschillend het kan zijn. 

Het virus is er nu eenmaal net als vele andere die er in de wereld ronddwalen, maar als je de adviezen in acht neemt kun je zelf voorkomen dat je eenzaam en alleen achterblijft. 

De Juf

. 

[antongecensureerd]

De koning en de nar 

Ik begrijp er helemaal niets van. We laten ons al jaren als makke schapen naar de slachtbank leiden. We pikken werkelijk alles. Waar is het in godsnaam misgegaan ? Waar is ons zelfrespect gebleven ? Nederlanders slikken alles voor zoete koek. Al jaren wordt er een aanslag gepleegd op de portemonnee van de gewone man en al jaren ebt de zogenaamde woede na een paar nachtjes slapen vanzelf weg.  ''Natuurlijk, mijnheer Rutte. Als u het zegt zal het wel zo zijn, mijnheer Rutte''. De grootste leugenaar uit de na-oorlogse politieke geschiedenis komt werkelijk overal mee weg. Als een paling in een emmer snot glibbert het lachebekje overal doorheen. In de rug gesteund door de mainstream media. Waar het Franse volk volkomen terecht tegen Macron heeft gezegd ''Tot hier en niet verder, gluiperd'' blijven wij keurig iedere prijsverhoging accepteren. Als lulletjes rozenwater. Ik hoorde ze in aanloop naar Prinsjesdag nog roepen dat we er allemaal op vooruit zouden gaan. Rutte & co wisten het zeker. Iedereen zou het gaan merken in de portemonnee. De koopkracht zou stijgen. Holadijee holadijoo ! Er werd nog net geen polonaise ingezet na het voorlezen van de Troonrede. Ruim 95% van werkend Nederland zou erop vooruitgaan. Ik ben toen een keertje de lijst gaan bekijken van mensen die binnen die 95% vielen. Weten jullie hoeveel procenten die mensen erbij zouden krijgen ? Maximaal 1.3% tot minimaal 0.7%. Als je blaast is het weg. Grote woorden, grote beloftes en aan het einde van de dag stelt het niets voor. Geen reet. Nada noppes niks. 

Aartsleugenaar Rutte had weer gedaan waar hij goed in is : liegen, liegen, liegen en nog eens liegen.  Pinokkio had het stemvee weer blij gemaakt met een natte scheet. Een paar maanden verder lieten de na-berekeningen namelijk een heel ander plaatje zien. De huren blijven stijgen, de energiekosten gaan zelfs explosief stijgen, de zorgkosten schieten omhoog, het BTW tarief op de eerste levensbehoeften gaat omhoog en de volgende melkkoe heeft zich alweer aangediend : het klimaat. Alles wordt duurder en het eind is nog lang niet in zicht. Leugen nummer zoveel van die gladjakker in dienst van het groot kapitaal. De man die zonder met z'n ogen te knipperen € 2 miljard cadeau wilde doen aan Unilever en Shell. Ik kan de man z'n kop niet meer zien en zijn stem niet meer horen. Weten jullie welke koppen ik ook niet meer kan zien ? De koppen van die Oranjes. Als er 1 familie rondloopt in dit land die schijt hebben aan het volk zijn het de Oranjes wel. Steeds meer Nederlanders hebben de grootst mogelijke moeite om de eindjes aan elkaar te knopen, steeds meer mensen zakken onder de armoedegrens, maar de oudste dochter van Wim & Max gaat vanaf haar 18e verjaardag een jaarlijkse uitkering van € 1,5 miljoen ontvangen. Dat verzin je toch niet. We hebben het hier over een meisje van 18 jaar. Het is anno 2019 onverkoopbaar, maar wij roepen op social media 1 keer dat het niet kan en een paar dagen later zijn we het vergeten. Onvoorstelbaar ! 

Terwijl er op alle fronten bezuinigd moet worden en ziekenhuizen failliet gaan presteren deze mensen het om paleizen te laten verbouwen voor astronomische bedragen. Alleen de verbouwing en renovatie van Paleis Huis ten Bosch heeft een kleine 65 miljoen euro gekost. Hoeveel ? Vijfenzestig miljoen !!! Als het dan eindelijk klaar is krijgt koningsgezind Nederland een foto van Wim & Max voorgeschoteld waarop ze worden ingeschreven in het bevolkingsregister van Den Haag. Zo schattig. Everybody happy ? Yeahhh. Met een hartelijk lachende burgemeester Pauline Krikke. Ook zo'n plucheklever. Heel toevallig ook lid van dezelfde boevenbende als aartsleugenaar Mark Rutte. Want dat de VVD steeds meer op een criminele organisatie begint te lijken lijkt me een understatement. Die hebben meer mensen met een strafblad in hun ledenbestand dan de Hell's Angels. Het zal dan ook niemand verbazen dat dezelfde Mark Rutte iedere uitgave van de Oranjes met hand en tand verdedigt. Waar hij zich druk zou moeten maken om de kwetsbare mensen uit onze samenleving heeft Mark Rutte zijn ziel en zaligheid verkocht aan het grootkapitaal. Geen woord van onze premier over prins Bernard jr en zijn handel en wandel op de vastgoed markt. Man is gewoon lid van de stenenmaffia. Ook geen woord over Christien die niets kan zien en Marijke die niet kan kijken en ''haar'' kunst. Rutte en de Oranjes staan symbool voor de kloof tussen de elite en het volk. Het wordt tijd dat wij de koning en zijn nar een keer duidelijk gaan maken dat we het spuugzat zijn. Helaas zijn daar in mijn ogen andere maatregelen voor nodig dan verkiezingen. Laat dat de les zijn die de Gilets Jaunes in Frankrijk ons hebben geleerd. Zachte heelmeesters maken namelijk stinkende wonden.

[hetrodevaandel]

VERKIEZINGEN 2021; MEER VAN HETZELFDE

De campagne is voorbij en de beloftes zijn vergeten, de stembussen zijn weer opgeruimd, en de televisie spektakels behoren weer tot het verleden. Kortom; Nederland heeft weer eens gekozen, deze keer in Corona tijd. Als we met een snelle blik naar de resultaten kijken, zou je kunnen concluderen dat we kunnen spreken van een overwinning voor de Corona dictatuur. Immers, de VVD van Rutte is weer de grootste partij met zelfs nog wat winst. Toch ligt het een stuk gecompliceerder, want het CDA van De Jonge, dat zeker zo diep in het Corona moeras zit als de VVD, krijgt een gevoelige klap. Daar staat tegen over dat D’66 haar beste resultaat ooit neerzet. Een duidelijke boodschap is er dus niet.

Je zou kunnen zeggen dat de kiezers eigenlijk niet hebben geweten wat ze met deze stembusgang aan moesten. Dat verklaart ook de winst van D’66, want deze partij wordt nog steeds door veel mensen gezien als een onschuldig alternatief. Dat is natuurlijk onzin, want D’66 volgt ook de globalisten agenda, net als de andere systeem partijen. Misschien met af en toe wat gemor en gejammer, maar dat is voor het grootste deel show. Gelijktijdig moeten we vaststellen dat een behoorlijk percentage van de bevolking zich tegen de Corona maatregelen keert. Het is niet voor niets dat het Forum voor Democratie er 6 zetels bij wint en op 8 komt. En de 3 zetels voor JA21 zijn onderdeel van dezelfde boodschap. De PVV ging achteruit, maar dat krijg je als je over coalities blijft praten, zelfs met Rutte, terwijl de PVV kiezers daar helemaal geen zin in hebben.

En dan is er natuurlijk nog links, wat opnieuw tot een sociaal democratisch tranendal werd. We spreken dan over zowel de PvdA, GroenLinks als de SP. De PvdA kon op geen enkele manier het dramatische verlies van de vorige keer goed maken, en de twee andere partijen leden stevige verliezen. De reden voor dit alles is geen geheim; de drie partijen zijn alleen bezig met het parlementarisme en geven geen stuiver voor de mensen in het land. Op deze wijze zijn ze in een dode hoek beland waar men niet zo makkelijk uitkomt. De linkse partijen in de Tweede Kamer hebben allemaal de Corona maatregelen van Rutte gesteund, waaronder de avondklok. Ook de pleidooien van Asscher (voormalig PvdA leider) en Halsema (GroenLinks burgemeester in Amsterdam) voor de muilkorfplicht zijn niet vergeten. Steeds opnieuw hebben zij voor het systeem gekozen. Geen verzet, geen echte contacten met de bevolking, helemaal niks. Dan is het natuurlijk ook niet verwonderlijk dat de stemmers heel hard weglopen.

En dan is er de SP, de voormalige protestpartij. De partij die ooit met tomaten gooide, maar nu braaf aan de leiband loopt. Het doel: ergens een plekje in de formatie verwerven. Tegen iedere prijs. Iedereen heeft nu kunnen zien dat Marijnissen 2 zeker Marijnissen 1 niet is, en dat ook nooit zal worden. Wat er allemaal is misgelopen moet de SP zelf maar uitvinden, maar van echte oppositie is al jaren geen sprake meer. De conclusie is simpel; parlementair links kan geen enkele vuist meer maken. Het gevolg is natuurlijk dat er wanhopig naar een oplossing wordt gezocht. Zo kwam Job Cohen opnieuw met het idee om de 3 partijen maar tot een grote linkse partij te maken. Verschillen zijn er inderdaad nauwelijks meer, dus dat kan geen beletsel zijn. Maar als deze zogenaamde verzamelpartij hetzelfde beleid gaat voeren, en alleen maar gericht blijft op het parlementarisme zal het geen enkel verschil maken. De mensen zijn zat van de carrièremakers, of ze nu in 3 partijen of in 1 verzamelpartij huizen.

De cijfers en de feiten laten er geen twijfel aan bestaan; de dynamiek ligt in het midden en op rechts. Links kan alleen maar toekijken, en zich wanhopige afvragen hoe het zo ver heeft kunnen komen. Aan het vinden van antwoorden is men nog lang niet toe. Deze situatie zal waarschijnlijk alleen veranderen als er een nieuwe linkse partij opstaat die zich richt op de belangen van het volk, en niet op de eigen belangen, of de belangen van het systeem. Zo’n project is echter nog nergens te bekennen. Dus moddert men door met de zogenaamde “verantwoorde” politiek. De kiezers zoeken intussen een stem om hun problemen aan te kaarten, aan “verantwoorde” politiek hebben ze maling. Dat begrijpen de parlementaristen dan natuurlijk weer niet, dus een lang oponthoud in het tranendal is voorgeprogrammeerd.

Wat zal er veranderen na deze verkiezingen? Het antwoord is simpel; niets! Er zal helemaal niets veranderen. Het Rutte regime gaat gewoon verder, wat de uitkomst van de formatie ook mag zijn. Of men nu met het CDA of D’66 in zee gaat, het zal aan het beleid niets uitmaken. Rutte zit, net als Merkel in Duitsland, op een koers die hij zelf als alternatiefloos ziet. Daarom ook dulden dit soort figuren geen enkele afwijking van de mening die ze zelf hebben. En natuurlijk mag ook niets in de weg staan van de globalisten agenda, die alles domineert. Rutte kan ook gewoon verder met het uitbouwen van zijn Corona dictatuur. De route is al van kilometers afstand te zien. In de zomer zullen er wat kleine versoepelingen zijn, omdat het buiten het griepseizoen moeilijk is om grote getale Corona patiënten te produceren. Zelfs met testen kom je dan aan een grens. Maar men zal niet stil zitten, want het vaccinatiepaspoort wordt nu al met grote haast door de EU ontwikkeld. Een nieuwe stap dus richting de controle maatschappij.

Komt de herfst dan in zicht volgt er weer een lockdown die eindeloos verlengd zal worden. Als de spertijd in de zomer verdwijnt, zal hij in de herfst weer in volle omvang terugkeren. Verder natuurlijk massatests, met uitsluiting als gevolg voor diegenen die niet mee willen doen. Het intussen beruchte vaccin zal steeds meer mensen worden opgedrongen, tot men de stap durft te wagen naar een vaccinatieplicht. De muilkorf blijft natuurlijk ook, maar dan waarschijnlijk ook buiten en met gebruikmaking van de FFP2 maskers die voor veel mensen dodelijk gevaarlijk zijn. Zo neemt de dictatuur zijn volle vorm aan. Er wordt gelijktijdig enorm aan verdiend, kijk maar naar de corruptie schandalen in Duitsland. De enigen die beter worden van de maskers, de testen en de vaccinaties zijn de producenten, de tussenpersonen (vaak politici) en de verkopers. We zeiden het al eerder; Corona gaat niet over gezondheid, maar over macht en heel veel geld. Verkiezingen staan dit alles niet in de weg.

De enige macht die dit alles kan blokkeren is de straat. De volkeren kunnen nog steeds de globalisten en hun handlangers de voet dwars zetten. Het is nog niet te laat. Op zaterdag 20 maart demonstreerden wereldwijd honderdduizenden mensen tegen de Corona dictatuur. Van Amerika tot Australië, van Londen tot Kassel, van Brussel tot Amsterdam en alles wat daar tussen ligt. Overal lieten de mensen merken dat ze de maatregelen en hun uitvoerders spuugzat zijn. Dit verzet zal in de komende maanden groeien en ook professioneler worden. Ook deze route is duidelijk; massaprotesten en daarna campagnes van burgerlijke ongehoorzaamheid. Als niemand meer mee doet zijn de maatregelen waardeloos en onbruikbaar. De elites zullen hier met veel hardheid op reageren, en dan kan er hier en daar een echte opstand uitbreken. Als dit gebeurd gaat de sneeuwbal pas echt rollen. Het is immers niet genoeg om alleen de maatregelen weg te krijgen. We hebben te maken met een programma van het systeem, dus als we hier vanaf willen moet het hele systeem weg. Dat kan alleen door een algemene staking. Als we de zuurstof van het systeem afsnijden gaat het monster vanzelf dood. Waarschijnlijk niet zonder slag of stoot, maar de strijd voor de vrijheid vraagt altijd een prijs.

Laat dus niemand in wanhoop verzinken. We kunnen een nieuwe koers kiezen als we het allemaal samen doen. Laten we niet vergeten dat we met veel meer zijn dan het handjevol rijken dat de wereld naar zijn hand probeert te zetten. Zij hebben macht, maar wij hebben de massa. Als die massa zich in beweging zet worden de globalisten verpletterd. Dan zal binnen heel kort niemand meer weten wie Rutte of Merkel ook al weer waren. We moeten in de komende tijd opnieuw kiezen. Deze keer tussen de dictatuur en de vrijheid. De straat is de route, de massa is het middel, en het doel is de vrijheid. Als we die vrijheid echt willen, en tot een eenheid worden, zijn we onverslaanbaar. Tot het moment van de overwinning gekomen is, moeten we twee dingen niet vergeten: blijf altijd zelf denken, en alternatiefloos bestaat niet.

Links:

Internet: www.volkskracht.blogspot.com

Twitter: Volkskracht Vooruit! @VolkskrachtV

Telegram: t.me/volkskrachtvooruit (abonneren na installeren Telegram App)

VK: https://vk.com/id484133031

Artikel uitgebracht door: VOLKSKRACHT VOORUIT! @ 2021

[overwijs]

Dag 174 – “Bewegen is gezond” en “Fitlala”

Dit verhaal hoort bij mijn werkdag van vrijdag 29 januari.

Het was vorige week dinsdag toen een collega opeens tegen mij zei: “hoe blijf jij eigenlijk in beweging, Milou?”. Met oprechte interesse keek hij mij aan bij deze vraag. Een stilte viel. Ik doe namelijk he-le-maal niets aan sport op het moment. We wandelen niet, wat dat doet iedereen al en het moet juist rustig blijven op plaatsen.

Zoals de meeste mensen weten, die mij kennen, heb ik níets met sporten. Ik weet dat het moet, voel me vaak beter als ik het gedaan heb maar ik het nooit, maar dan ook echt nooit, uit mezelf zin om te sporten. Toch is mijn sport wel een van de dingen die ik het meeste mis, hockeyen doe ik namelijk niet om te sporten maar voor het spelletje maar met name nog de gezelligheid. Het belangrijkste deel van mijn sociale contact heb ik dankzij mijn sport, training en een drankje op donderdagavond, wedstrijd en blijven hangen met bitterballen op de zondag en vaak tussendoor zagen we elkaar nog op vrijdag- of zaterdagavond voor een feestje of een borrel.

Het drankje na afloop viel als eerste weg, samen met de wedstrijden en daarna volgde het trainen al snel. Althans eerst voor mij en later pas voor de rest. Toen Rutte in oktober zei dat er geen teamsporten meer gedaan mochten worden, dus ook geen tennis dubbel, maar je wel met vier buiten mocht lopen was voor mij het trainen gedaan. Het leek mij logisch. De bond, zoals alle organisaties, ging op zoek naar mogelijkheden om toch iets te organiseren en toen kwamen er trainingen in groepjes van vier. Voor mij was het de grens op zoeken en ik deed het niet, wel organiseerde ik het voor mijn teamgenoten en stuurde ik wekelijks de groeps- en tijdsindelingen via Whatsapp naar mijn team.

Echt sporten heb ik daarom al maanden niet gedaan. Opruimen, verbouwen, sjouwen, werken, fietsen van school naar huis, dat wel. Ik weet dat het moet, ik wil ook dat ik het doe maar ik kan mij daar gewoon niet toe zetten na een dag werk. Juist dáárom ben ik ooit een teamsport gaan doen, de stok achter de deur.

Bij docenten overal in het land werden er tegelijkertijd ook initiatieven ondernomen om de pubers in beweging te houden. De meeste scholen verzorgden geen afstandsonderwijsgymnastiek, maar een groep mentoren verspreid over het land deed hier wel wat aan. Sporten tijdens mentoruur, uitdagingen via diverse sportapps (waardoor er meteen weer een privacy-rel ontstond, zoals altijd) en ga zo maar door.

Na de vraag van mijn collega stond ik niet te lang stil bij het gebrek aan beweging bij mezelf, maar ik dacht meteen aan mijn leerlingen. Na kort overleg met mijn mentor-buddy hebben we daarom iets in gang gezet, natuurlijk waren er nog genoeg leerlingen die wel naar hun sport mochten gaan maar voor veel kinderen is gym op school en fietsen naar school het enige wat ze deden aan sport.

We gaven vorige week vrijdag huiswerk op voor mentoruur vandaag, verzin een sportieve challenge voor je klasgenoten. Zoals een goede puber betaamt werd er weinig gehoor aan gegeven, want het voelt immers niet als “echt” huiswerk. Toch kregen we een paar ideeën binnen. Perfect, want nu konden we aan het sporten zetten, maar wel vanuit hun eigen klas en niet per se vanuit ons.

Heel hypocriet begon ik een praatje over de positieve effecten van sporten op je welzijn, fysiek en mentaal met nog een hoop waardevolle bla bla bla. Daarna introduceerde we het idee van één van de leerlingen, we zouden het volgende gaan doen: 5x opdrukken, 5 burpees (autocorrect maakt hier trouwens burgers van, daar ben ik dan weer meer van) en 10 jumping jacks. Het plan was dat hij het zou uitleggen en voordoen maar dat voelde toch nog wat spannend voor hem, was onze inschatting. Dus ik vertelde en mijn collega deed voor, gelukkig maar want mijn uitleg was blijkbaar helemaal geen burpee maar een andere oefening (al denkt mijn collega dat wat ik vertelde helemaal niet bestaat). Daarna kregen de leerlingen de tijd hun camera anders neer te zetten en aan de slag te gaan.

Zo zag ik een grote groep leerlingen, en mijn collega, in beeld hun oefeningen doen. Ik probeerde in de gaten te houden dat iedereen mee deed, iets wat niet te combineren viel met opdrukken. Helaas… Om de schijn toch nog op te houden stond ik buiten beeld en zwaaide ik af en toe mijn hand langs de camera om te doen alsof ik bezig was met jumping jacks.

Naast de schaamte voor mijn eigen gedrag, vond ik deze les goud waard. Ze waren voor een keer echt actief bezig tijdens de online mentorles. Ik had nog wel meer willen doen maar het was alweer tijd voor het volgende huiswerk. Via Teams hadden wij een opdracht aangemaakt waar de leerlingen een kort filmpje moeten plaatsen van hoe zij komende week sportief bezig zijn geweest. Een vrije en open opdracht, ook het idee van één van de leerlingen.

Ik ben nu al benieuwd naar het resultaat, zeker omdat ik vanavond al een ‘vlog’ ontving van twee leerlingen (niet zichtbaar want hartstikke donker) die vertelde over hun voetbaltraining van vanavond. Weer brengt afstandsonderwijs mij op een bepaalde manier en momenten ook dichterbij de leerlingen. Zoiets had ik namelijk anders nooit gedaan, en in mijn ogen misschien ook wel niet kunnen doen. Dit wordt een uniek inkijkje in hun sportieve activiteiten maar ook in hun creativiteit. Als ze zo sportief zijn om dit huiswerk wel te doen dan… Zo zie je maar, dat sporten ook goed is voor mijn mentale gestel. Een lach op mijn gezicht.

Want bewegen is gezond.

Doe je handen maar omhoog en zwaai van links naar rechts

Van links naar rechts we gaan van links naar rechts.

En we klappen klappen klappen klappen op de beat net als de rest,

Want bewegen is gezond.

Doe je handen maar omhoog en zwaai van links naar rechts

Van links naar rechts we gaan van links naar rechts.

En we springen springen springen springen in de lucht

Net als de rest,

Want bewegen is gezond.

Doe je knieën maar omhoog, oh oh

En draai je armen in het rond, oh oh

Zet je handen op je heupen, oh oh

En stamp maar lekker op de grond, oh oh

Doe nu je vingers op je hoofd en move move

En beweeg van rechts naar links, ja move move

Maak je schouders lekker los en move move

En geniet van deze groove, deze groove groove

…

Is maar alleen, dus doe maar mee

Twee: zijn jij en ik, dus doe maar mee

Drie: wordt al gezellig, doe maar mee

Vier: maakt meer plezier, dus doe maar mee

Is iedereen er klaar voor ...? YEAH YEAH!!

Okay dan tellen we nu af: 5-6-7-8

…

Oh oh oh oh oh oooooh

Oh oh oh oh oh oooooh

Want bewegen is gezond.

We swingen ons Fitlala

We zingen ons fit ja ja

We springen lekker in het rond

Yes, daarom - parompompom

We joggen ons Fitlala

We bouncen ons fit ja ja

We springen lekker in het rond

Yes, daarom – parompompom

He', kom je mee? (kom je mee?)

Buitenspelen (buitenspelen)

Doe ook mee (doe ook mee)

Kom erbij, want samen spelen

Maakt ons blij (maakt ons blij)

Even buigen, even strekken

Al je spieren goed uitrekken

So here we go

Handen omhoog, van links naar rechts

Ja, we gaan van links naar rechts

Spring open dicht, open dicht

Met een lach op je gezicht

Jog maar mee, ja jog maar mee

Jog maar lekker met ons mee

Bewegen moet want dat is echt goed

De liedjes bekijken doe je hier: https://youtu.be/QUMygc3_JWA en https://youtu.be/ho9CfacTxpA

De hele afspeellijst van mijn blogs hier: https://open.spotify.com/playlist/5EtxaLDydwfpnPsFrSS3Oh?si=Q38OEQ4aSDWoR42OH9Ef6A

[betoverheks]

Rutte moet weg. De moderne Robin Hood, die steelt van de armen en geeft aan de rijken moet ophoepelen. We zijn flauw van zijn onnozele lachebekje, zijn wufte wegwuiven, zijn gebagatelliseer van zijn rol in wat ons Nederlanders pijn doet. De man veegt intussen verwoed zijn stoepje schoon voor de camera. Zijn stoepje met daarop zijn meutige fiets.

Rutte moet weg. De moderne Robin Hood, die steelt van de armen en geeft aan de rijken moet ophoepelen. We zijn flauw van zijn onnozele lachebekje, zijn wufte wegwuiven, zijn gebagatelliseer van zijn rol in wat ons Nederlanders pijn doet. De man veegt intussen verwoed zijn stoepje schoon voor de camera. Zijn stoepje met daarop zijn meutige fiets.

‘Het kabinet is gevallen, hoera,’ roept een oude dame met een boodschappentas op wieltjes, als ze de biowinkel in dreutelt. Het nieuws ligt vandaag op straat. Als ik een kwartiertje later thuis kom, krijg ik het goede nieuws nog een keertje aangeboden. ‘Heb je net een harde knal gehoord?’ vraagt mijn thuiszorg. Ik kijk hem verbaasd aan. Alweer illegaal vuurwerk? Houdt het dan nooit op? Maar nee,…

[saulsplace]

ME’er erkent tot zijn verdriet: ‘De politie heeft zich tegen de Nederlanders gekeerd’

Steeds meer gewetensbezwaarde politieagenten en ME’ers besluiten hun verhaal te doen bij de Buitenparlementaire Onderzoekscommissie 2020, die sinds eind oktober vorig jaar onderzoek doet naar het door de overheid gevoerde coronabeleid.

Een politieagent en ME’er maakte de keuze om zich uit te spreken nadat hij had gelezen dat al meer dan 40 collega’s hem waren voorgegaan. Waar hij vooral moeite mee heeft: “Het geïnstitutionaliseerde geweld als onderdeel van ons optreden als ME tijdens demonstraties.”

Demissionair premier Rutte noemde de demonstranten recentelijk ‘doorgesnoven hooligans’, een uitspraak die hem op veel kritiek kwam te staan. “Dat de overheid bij monde van Rutte, de minister-president van Nederland, demonstranten met bijnamen ontmenselijkt, is te triest voor woorden,” verklaarde de agent, die om veiligheidsredenen anoniem wil blijven.

Befehl ist befehl

“Ik ga als agent regelmatig met hen in gesprek en in de meeste gevallen zie ik gewoon bezorgde burgers, mensen die hun baan zijn kwijtgeraakt, eenzame mensen, bange mensen,” voegde hij toe. “Wanneer collega’s mij tijdens demo’s hebben zien spreken met demonstranten, krijg ik later direct vragen, zoals ‘je bent toch niet te aardig voor die asocialen?’ Ik ontwijk zo’n vraag en merk dat ik steeds meer als outsider gezien word.”

Als ME’er krijgt hij naar eigen zeggen de opdracht die mensen ‘de lange lat te laten zien’, ‘een wappiebehandeling te geven’ en ‘op de aluhoed te rammen’.

“Ik hoor demonstranten soms schreeuwen ‘befehl ist befehl’, refererend aan de Tweede Wereldoorlog,” aldus de man, die al 15 jaar politieagent is. “In het begin schrok ik daarvan en vond die vergelijking ongepast. Maar ik moet nu tot mijn verdriet erkennen dat het klopt: het geweld is onderdeel van het beleid.”

Politiestaat

De ME’er merkte verder op dat het ziekteverzuim binnen de organisatie toeneemt. “Dat verbaast mij niets. Het is de enige weg om het te ontlopen, op ontslag nemen na. Ik heb mij ziekgemeld en ben op zoek naar ander werk.”

“De politie heeft zich tegen de Nederlanders gekeerd. Ik hoor het mijzelf nu zeggen en besef waar we naar op weg zijn: een politiestaat.”

Lees hier meer politieverhoren van de BPOC 2020.

[dejufuniverse]

DEN HAAG - Het verzet binnen de VVD tegen het asielbeleid van het kabinet zwelt verder aan. Een lange lijst lokale VVD-politici tekent nieuwe brandbrieven waarin zij de VVD-Tweede Kamerfractie én premier Rutte smeken te stoppen met de gedwongen opvang van asielzoekers in gemeenten. Ook de onrust over de stikstofaanpak is niet geluwd.

Het zint VVD’ers niet dat hun partijgenoot en staatssecretaris Eric van der Burg (Asiel) op verschillende plekken in het land asielzoekers onderbrengt, terwijl gemeenten dat niet willen. Zo komt er een gedwongen asielhotel in Tubbergen en zijn tientallen asielzoekers opgevangen in een hotel in Nieuwerkerk aan den IJssel, terwijl de gemeente dat niet wist.

„Het gebeurt tegen de wil van het democratisch gekozen bestuur van de gemeente en gaat daarmee een principiële grens over”, schrijven woedende VVD’ers in een nieuwe brief aan VVD-fractievoorzitter Sophie Hermans en Kamerlid Ruben Brekelmans. „De maat is nu echt vol. Het Rijk, met pijnlijk genoeg steeds VVD-bestuurders in een leidende positie, draagt daar de volledige verantwoordelijkheid voor.”

Waar vorige week Limburgse VVD’ers alarm sloegen, breidt het VVD-verzet zich nu uit als een olievlek over het land. „Onze gemeenten kraken onder de hoge instroomcijfers”, schrijven 24 VVD-fractievoorzitters van Noord-Hollandse gemeenten in hun brief. „Wij ervaren dat het draagvlak om asielzoekers op te vangen drastisch afneemt door de huidige werkwijze van zowel de VVD-fractie als het kabinet.”

Verschillende nieuwe brandbrieven zijn ook ondertekend door VVD-raadsleden uit Rotterdam, Den Haag, Enschede en Alkmaar. Zij eisen onder meer dat het kabinet werk maakt van de terugkeer van uitgeprocedeerde asielzoekers.

Ook roepen zij VVD-premier Mark Rutte op om binnen de EU iets te doen aan de instroom: „We zijn de grootste partij en we hebben een premier die binnen Europa het een en ander in de melk te brokkelen heeft. Deze crisis vereist leiderschap, ook als dat op lastige politieke consequenties aankomt”, schrijven kritische VVD-politici.

Eddie Förster, VVD-fractievoorzitter in Breda, pleit voor een tijdelijke asielstop: „Zorg nou eerst tijdelijk er geen instroom meer is, of nagenoeg geen, zodat je de huidige problemen kunt oplossen. Dat je de mensen uitzet die geen recht hebben om hier te blijven en iets doet aan de criminaliteit en overlast die er nu is. Ook kun je statushouders aan werk helpen, want dat gebeurt nu te weinig.”

Volgens staatssecretaris Van der Burg is een asielstop juridisch gezien niet mogelijk. Wel zegt hij te kijken naar manieren om de instroom van asielzoekers te beperken en de terugkeer van ’veiligelanders’ te versnellen. „Die houding verbaast mij”, zegt Förster.

„Het kabinet verzint wél creatieve oplossingen om gemeenten te dwingen om asielzoekers op te vangen – kijk naar Tubbergen – maar het is niet in staat om op een creatieve manier iets te doen aan de instroom. Waar een wil is, is altijd een weg. De VVD moet zich niet langer door D66 laten tegenhouden.”

Van der Burg gaat dinsdag naar Tubbergen, waar hij op het matje is geroepen door de gemeenteraad. Het Centraal orgaan Opvang Asielzoekers (COA) kocht daar een hotel waar zo’n driehonderd asielzoekers opgevangen gaan worden, tot woede van de gemeente. VVD-Kamerlid Brekelmans gaat woensdagavond in gesprek met Limburgse VVD’ers die zich keren tegen het asielbeleid.

„Het doorduwen vinden we niet netjes”, zegt de Maastrichtse VVD-fractievoorzitter Guiseppe Noteborn. „Wij eisen dat de dwang van tafel gaat. Als een gemeente het niet wil, moet ’nee’ ook echt ’nee’ zijn. In Maastricht is het draagvlak voor een azc erg laag. Ik spreek dagelijks mensen die zich geen huis kunnen veroorloven. Daarom is een asielstop nu keihard nodig.”

Het smeulende verzet tegen de landelijke partijleiding is voor sommige VVD’ers ook ingegeven door de stikstofkoers van het kabinet. Afgelopen vrijdag kondigde CDA-leider Wopke Hoekstra aan dat hij meer tijd wil nemen om de stikstofdoelen te halen. „De VVD moet Hoekstra daarin steunen”, vindt Teun Heldens, VVD-fractievoorzitter in Peel en Maas.

Volgens Heldens moeten VVD en CDA regeringspartner D66 onder druk zetten om het coalitieakkoord open te breken, zowel op het gebied van asiel als op stikstof. „We hebben gewoon slecht onderhandeld en te veel aan D66 gegeven. Als D66 niet bereid is ons tegemoet te komen, moet de VVD-fractie maar de stekker uit dit kabinet trekken.”

In juni nam het VVD-congres een motie aan tegen de stikstofplannen van het kabinet. Met die motie gebeurt te weinig, zegt indiener Mirjam Nelisse, VVD-Statenlid in Zuid-Holland. „Ondanks goede gesprekken heeft de VVD-Kamerfractie onze stikstofmotie onvoldoende uitgevoerd”, klaagt zij. „Zonder zorgvuldige en onomstreden onderbouwing van het beleid ontstaat geen vertrouwen en geen draagvlak.”

Dinsdag komt de Tweede Kamer terug van het zomerreces voor een spoeddebat over stikstofaanpak, nadat Geert Wilders (PVV) vrijdag dat debat had aangevraagd na de uitspraken van Hoekstra. „Er moet een goed toekomstperspectief zijn, waarmee de landbouwsector decennia vooruit kan”, eist Nelisse. „Dat is er nu niet.”

[hetrodevaandel]

STEM TEGEN DE CORONA DICTATUUR

Over een paar weken gaat Nederland weer naar de stembus, voor een gebeurtenis die de geschiedenis in zal gaan als de Corona verkiezingen. Als we de opinieonderzoeken mogen geloven, wat we natuurlijk niet doen, staat Rutte met zijn VVD een straatlengte voor. Er wordt beweerd dat dit komt omdat de Nederlanders zo tevreden zijn over de maatregelen, die de regering heeft genomen om het Corona virus in te perken. Maar is dat ook zo, of zijn de beweringen onderdeel van de groot opgezette propagandacampagne die de angst van mensen voor het virus moet opdrijven? Een tactiek die we in veel landen tegenkomen. Onderdeel van deze tactiek is om mensen met een andere mening als Corona ontkenners neer te zetten. Zo wil men iedereen met kritiek isoleren. Toch is ook deze bewering een leugen, net zoals veel andere beweringen rond het virus.

De grote meerderheid van mensen die zich verzetten tegen de Corona maatregelen ontkennen niet dat er een virus is. Ook wordt geaccepteerd dat het virus voor bepaalde groepen gevaarlijk kan zijn. Maar gelijktijdig moeten we vaststellen dat Corona voor 99% van de bevolking niet levensbedreigend is. Bijna iedereen die het virus krijgt wordt ook gewoon weer beter, net als bij een griep of verkoudheid. Het gaat dus niet om ontkenning van het virus, maar om de totaal overdreven maatregelen, die niet alleen veel geld kosten en ellende opleveren, maar die ook onze vrijheid weg nemen zonder dat hier noodzaak voor is. Het staat nu al vast dat wereldwijd meer mensen zullen sterven als gevolg van de maatregelen, dan als gevolg van het Corona virus zelf. Denk hierbij aan de vele uitgestelde operaties, de behandelingen die niet zijn gegeven aan mensen met andere ziekten dan Corona, het stijgend aantal zelfmoorden, en het toenemend aantal slachtoffers van huiselijk geweld als gevolg van de zogenaamde lockdowns. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de doden die vallen door de inenting met het intussen beruchte Corona vaccin.

Voor al deze zaken is de Nederlandse regering van Rutte en trawanten medeverantwoordelijk. Dat moet iedere kiezer zich goed realiseren. Kijk naar de leugens die zijn verteld. Er zou geen mondkapjesplicht komen, maar intussen is de muilkorf in gesloten publieke ruimten en het openbaar vervoer al maanden verplicht. Ook zou er geen avondklok komen, want dat vond de regering een te zware maatregel. Intussen wordt heel Nederland iedere avond om 21.00 uur opgesloten, en kwam Rutte zelfs met een spoedwet om deze onzalige praktijk toch vooral te kunnen voortzetten. Men zag ook niets in een zogenaamde vaccinatiepas. Maar op dit moment is men op Europees niveau bezig om precies dit soort Ausweis, en we gebruikte dit woord al voordat Baudet het deed, nog voor de zomer te ontwikkelen. De volksverraders van D’66 zijn alvast voor, dus dat belooft wat. Verder was er nog de Coronawet, die delen van de grondwet buitenwerking stelde, en de Corona app, die niets meer is dan de voorbereiding voor een volledige controle staat. Al deze dingen werden ooit als complottheorie van de hand gewezen. Maar nu zijn ze bittere werkelijkheid, en zullen dat nog lang blijven.

En er komt nog meer. Op een zeker moment zullen massatests verplicht worden, en hetzelfde geldt voor de vaccinatie. Verder is er nog de mogelijkheid tot het oprekken van de mondkapjesplicht. bijvoorbeeld in de openlucht, en het gebruik van de FFP2 maskers, die nog schadelijker zijn dan de normale variant. Ook dit wordt nu nog ontkend, maar dat hebben we allemaal eerder gehoord. Nederland steunt onder Rutte de volledige globalisten agenda. Het gebeurt hier allemaal iets later, maar het komt allemaal wel. Je kunt gerust zeggen dat we allemaal ziek worden van deze regering, letterlijk en figuurlijk. Trouwens; soft links is al geen haar beter en steunt slaafs alle maatregelen in de hoop ooit weer eens aan de regeringstafel te mogen plaats nemen. Ook van deze hypocrieten kun je alleen maar ziek worden.

Als we over al deze dingen nadenken, en hoe we in het laatste jaar de opbouw van een ware dictatuur hebben kunnen aanschouwen, komt de vraag wat voor invloed de verkiezingen in dit alles kunnen hebben. Het antwoord is simpel; heel erg weinig. De systeempartijen zijn het allemaal met elkaar eens, en volgen braaf de Rutte lijn. Nu moeten we toevoegen dat verkiezingen over het algemeen nooit echte veranderingen kunnen brengen. Als dat wel zo was waren ze al lang afgeschaft geweest. Verkiezingen dienen er alleen toe om ons de illusie te geven dat we ook nog wat te zeggen hebben. Ook al is het maar eens in de 4 jaar. Toch bieden de verkiezingen van 17 maart wel een soort kans om de Corona dictatuur in ieder geval ter discussie te stellen. We zouden er een soort referendum over de Corona politiek van het kabinet Rutte van kunnen maken. Als de steun voor Rutte afneemt, betekent dat gelijktijdig dat de steun voor de maatregelen ook aan het teruglopen is.

Wij adviseren alle kiezers om iedere partij en kandidaat te vragen of ze de globalisten agenda steunen, of dat zij zich als onderdeel van het verzet zien. Stem vervolgens alleen op die partijen of lijsten die verzet tegen de onnodige maatregelen hoog in het vaandel hebben staan. Of we de macht van Rutte zo kunnen breken valt te betwijfelen, maar misschien kunnen we er wel een flinke deuk in slaan. Dat zou al een behoorlijke stap naar voren zijn. Gelijktijdig zal dit ook de discussie over de maatregelen naar een nieuw niveau tillen.

De verkiezingen kunnen geen einde aan de Corona dictatuur maken, dat kan alleen via de straat. Maar we kunnen de stembusgang wel gebruiken als momentopname, die een waarschuwing voor de machthebbers kan zijn. Ze weten dat ze nu al op het randje zitten. Ze weten dat ze nu deels buiten de wet kunnen opereren, omdat de media en de rechtbanken hen slaafs volgen, en dus niet terugfluiten. Maar ze weten ook dat het verzet en de tegenstand onder de bevolking groeit. Precies daar ligt hun grote angst. Ze zijn niet bang voor parlementen of rechtbanken, maar ze zijn wel bang voor het volk. Want alleen wij kunnen een halt toe roepen aan hun criminele praktijken. Laten we de komende maanden gebruiken om hun meest benauwende nachtmerrie tot realiteit te maken. We blijven erbij; we hebben alles zelf in de hand. En voor steeds meer mensen staat een ding vast; de maat is vol, meer dan vol.

Links:

Internet: www.volkskracht.blogspot.com

Twitter: Volkskracht Vooruit! @VolkskrachtV

Telegram: t.me/volkskrachtvooruit (abonneren na installeren Telegram App)

VK: https://vk.com/id484133031

Artikel uitgebracht door: VOLKSKRACHT VOORUIT! @ 2021

[betoverheks]

Inauguratie van Biden: Respect is het woord. Daar hebben sommige politici nog nooit van gehoord. Liefde en respect is hetzelfde laken een pak. Ja kak. Dat interesseert de meeste politici geen zak. Trump is goddank weg, Rotte Rutte moet oprotten. We zijn wereldwijd echt helemaal flauw van jarenlang kampen met die zotten.

Inauguratie van Biden: Respect is het woord. Daar hebben sommige politici nog nooit van gehoord. Liefde en respect is hetzelfde laken een pak. Ja kak. Dat interesseert de meeste politici geen zak. Trump is goddank weg, Rotte Rutte moet oprotten. We zijn wereldwijd echt helemaal flauw van jarenlang kampen met die zotten.

Respect, dat is het woord. Heks kijkt naar de afscheidsspeech van Donald Trump. ‘Bladiebla, meuterdemeut,’ prijst hij zijn eigen verdiensten nog eens aan. Verdiensten? Ja, hij vindt persoonlijk, dat hij het geweldig heeft gedaan. ‘Ik ben vrolijk en blij,’ hoor ik hem zeggen, ‘Het land gaat alleen maar vooruit in de toekomst, blablablabla…’ Ik kijk naar zijn knaloranje kop. Hij heeft nog een extra…

[saulsplace]

Politieagent doet niet meer mee: ‘We zijn een soort gelegaliseerde knokploegen geworden’

Een politieagent heeft zich bij de Buitenparlementaire Onderzoekscommissie gemeld omdat hij vindt dat het stilzwijgen rondom de misstanden bij de politie verbroken moet worden. De agent verklaart dat het geweld tegen demonstranten wordt geïnitieerd door de leiding. “En dan vervolgens de zaken volledig omkeren in de media die net als Rutte de demonstranten de schuld geven van escalatie en geweld.”

“We zijn gewoon een soort gelegaliseerde knokploegen geworden, niet alleen tijdens de demonstraties, maar ook op straat. We doen maar en komen ermee weg want de leiding keurt het goed. Alle ethiek en regels zijn overboord gegooid,” zegt de agent, die zeven jaar deel uitmaakt van het korps.

Dictatuur

“In dictaturen komen ze er tenminste nog voor uit, daar is elk politiegeweld toegestaan. In Nederland wordt hypocriet beweerd dat we een geweldig korps hebben. Nou, van dat geweldige korps van vroeger is niets meer over!” stelt de gewetensbezwaarde politieagent.

Hij gaat verder: “Ik voel mij geestelijk mishandeld. Ik word gedwongen vreedzame demonstranten en overtreders van de maatregelen met geweld aan te houden, te mishandelen dus. Ik voel mij gemanipuleerd. Ik word bedreigd met ontslag, geïntimideerd en vernederd door collega’s.”

Ook arrestanten worden volgens hem bedreigd en geïntimideerd. “Voorbeeld: we hadden een man die was aangehouden op een demonstratie tegen de coronaregels. Zijn vrouw was ook op de demonstratie, maar die had kans gezien op tijd de locatie te verlaten. De man werd bedreigd met aanhouding van zijn vrouw. Hij gaf aan dat zijn twee kleine kinderen thuis waren. Opmerking van de agent: ‘Dan zijn die klotekoters vannacht alleen. Je vrouw niet. Die brengen we een bezoekje in haar cel, zodat ze warm blijft’.”

Droomwereld

Daarnaast worden mensen die aangifte willen doen tegen agenten geïntimideerd en worden arrestanten de hele dag en vaak ook de nacht in een dronkenmanscel gestopt zonder toilet, verklaart de politieagent.

“Ik leef in een soort droomwereld, alsof het niet waar is wat mij overkomt,” zegt de man, die zich ziek gemeld heeft en hulp zoekt bij een therapeut.

Lees hier zijn volledige verklaring.