#Rutte blijft lijsttrekker

[homoerotisch]

De monsterzege van de PVV is slecht nieuws voor Nederland

Dit is het dagelijkse commentaar van NRC. Het bevat meningen, interpretaties en keuzes. Ze worden geschreven door een groep redacteuren, geselecteerd door de hoofdredacteur. In de commentaren laat NRC zien waar het voor staat. Commentaren bieden de lezer een handvat, een invalshoek, het is ‘eerste hulp’ bij het nieuws van de dag.

Zelden heeft een verkiezingsuitslag Nederland meer verdeeld dan de monsterzege van de Partij voor de Vrijheid (PVV) van Geert Wilders woensdag. Uitzinnig gejuich over de eigen winst bij PVV (37 zetels), die met vooruitziende blik voor het eerst in jaren een eigen uitslagenavond had georganiseerd. Maar ook bij nieuwkomers Nieuw Sociaal Contract van Pieter Omtzigt (twintig zetels) en de BoerBurgerBeweging van Caroline van de Plas (zeven zetels). De keerzijde waren de ontzetting, het verdriet en het ongeloof bij onder meer GroenLinks-PvdA (25 zetels), D66 (negen zetels) en ChristenUnie (drie zetels).

Die ontzetting betreft niet zozeer de ‘Geert Milders’, het welhaast sympathieke katten knuffelende broertje van Wilders dat met een ogenschijnlijke redelijkheid de afgelopen weken handig gebruik maakte van de hem geboden ruimte in de campagne. Nee, de schrik betreft vooral de échte PVV, die al bijna twintig jaar lang consequent een politiek voorstaat van anti-Europa, het rigoureus schrappen van klimaatmaatregelen, bezuinigingen op cultuur en bovenal: van het uitsluiten van bevolkingsgroepen op basis van geloof en afkomst. Dat is en blijft ronduit ongrondwettelijk en verwerpelijk.

De opkomst van de PVV, en ook van NSC, mag geen verrassing heten. De winst van de twee is een rechtstreeks gevolg van jarenlange uitholling van de ideologische politiek. Burgers vertrouwen de overheid niet meer en dat is mede te danken aan dertien jaar politiek pragmatisme zonder oog voor de samenleving van Mark Rutte. Veelzeggend was wat dat betreft zijn weigering woensdag om commentaar te leveren op de verkiezingsuitslag.

Maar het is niet alleen Rutte die de kiezer boos en teleurgesteld verder weg heeft gejaagd uit het politieke midden. Ook coalitiegenoten CDA, D66 en ChristenUnie speelden het spel van politiek opportunisme jarenlang mee. Ferme beloftes over een nieuwe bestuurscultuur, waarmee D66 de vorige verkiezingen inging en won, verdwenen bijvoorbeeld al snel in de prullenbak. Zo bezien is het verklaarbaar dat de oude coalitie gezamenlijk bijna veertig zetels inleverde. Een ongekende afstraffing.

Wat Wilders ook in de kaart heeft gespeeld is de onwil of de angst om de zegeningen en de noodzaak van internationale samenwerking te benoemen. Kiezers, zo is blijkbaar de analyse, willen geen sterker Europa, hebben niets met internationale samenwerking en sluiten liever de ogen voor geweld dat burgers wordt aangedaan in oorlogsgebieden. Door om electorale redenen af te zien van een hard inhoudelijk debat hierover, en deels zelfs mee te gaan in de analyse dat de problemen in de zorg, op de woningmarkt en in de bestaanszekerheid mede veroorzaakt zijn door migratie, speelde progressief Nederland de conservatieve partijen met hun valse nostalgische nationalisme onbedoeld in de kaart.

Het verst hierin ging de VVD, die na het vertrek van Rutte hoopte met een nieuw gezicht en een onversneden rechts geluid door te kunnen als grootste machtspartij. Al in de staart van de campagne kon worden vastgesteld dat het geflirt van lijsttrekker Dilan Yesilgöz met de PVV en het spelen met vuur door het centraal zetten van het thema migratie in de campagne, in het gezicht van voorheen de liberalen was ontploft. Kiezers zijn niet gek, en diegenen die daadwerkelijk tegen migratie en tegen Europa zijn, wendden zich massaal tot de partij die dat onderwerp al bijna twintig jaar succesvol weet uit te buiten: de PVV. De VVD maakte Wilders, die onder Rutte jarenlang gedwongen aan de zijlijn stond, weer politiek relevant door hem de ruimte te bieden mee te gaan regeren en de campagne-agenda cadeau te doen.

Nu de stemmen geteld zijn begint de traditionele fase van de coalitievorming. Om meerdere redenen zal die ingewikkeld worden. Los van de vier ‘grote’ partijen (in volgorde PVV, GroenLinks-PvdA, VVD en NSC), is er nauwelijks een partij met enig gewicht te vinden in de Kamer. De versplintering is niet afgenomen, nog altijd zijn er vijftien partijen die volgende week hun opwachting maken in de blauwe Kamerbankjes.

Wilders is nu eerst aan zet, hij zal moeten proberen partijen te overtuigen met hem samen te werken. Een half uur na het sluiten van de stembussen zei Wilders al dat hij premier voor alle Nederlanders wil zijn en geen besluiten te zullen nemen die tegen de grondwet ingaan. Dat is een gotspe: de rechtsstaat is geen knopje dat je situatieafhankelijk aan of uit kunt zetten.

Wilders zei ook dat het nodig was om over schaduwen heen te springen, en dat gold wat hem betreft voor zowel de PVV als voor andere partijen. NSC en BBB toonden zich woensdag beide bereid in elk geval te gaan praten met Wilders. Het land moet bestuurd worden, zegt Omtzigt. Dat klinkt uiterst verantwoordelijk, maar toch niet tegen elke prijs. Juist van NSC mag verwacht worden dat de bescherming van de rechtsstaat een ononderhandelbaar punt zal zijn. Of de VVD bereid is onder Wilders te dienen blijft voorlopig ongewis. Yesilgöz durfde na de voor haar dramatische uitslag die beslissing niet op eigen houtje te nemen, zij wil eerst de fractie horen. Ter linkerzijde van de VVD is er nul bereidheid om met de PVV in zee te gaan. Als de traditie overeind blijft dat de grootste partij ook daadwerkelijk gaat regeren, wacht Nederland dus een radicaal rechtse coalitie.

Per saldo is de winst van de PVV slecht nieuws voor Nederland. Een partij die willens en wetens tweederangs burgers creëert op basis van afkomst of religie, die Nederland weg wil halen uit de Europese Unie, die de hulp aan Oekraïne direct wil stopzetten, die de pijlers van de democratie aanvalt („nep-parlement”, „D66-rechters”), die de persvrijheid niet serieus neemt („Journalisten zijn - uitzonderingen daargelaten - gewoon tuig van de richel”). Een partij ook die intern geen democratie of inspraak duldt, die openlijk aanschurkt tegen Vladimir Poetin, die nauwelijks economische plannen noch ervaren mensen heeft om Nederland door de onzekere toekomst te loodsen. Om nog maar te zwijgen over de rol die Nederland internationaal kan spelen. Of beter: niet meer kan spelen. Sommige schaduwen zijn te groot om overheen te springen.

Al deze bezwaren tegen de PVV doen niets af aan de legitieme keuze van ruim twee miljoen kiezers, die met hun stem aangeven genoeg te hebben van de manier waarop er de afgelopen dertien jaar politiek is bedreven. Hun signaal is helder, begrijpelijk ook en daar moet naar geluisterd worden. Niet alleen door Wilders, maar door alle partijen. Het stemt wel treurig en zorgelijk dat Nederland het zo ver heeft laten komen.

[regioonlineofficial]

Via Twitter maakte demissionair minister voor Justitie en Veiligheid, Dilan Yeşilgöz-Zegerius, bekend dat zij zich kandidaat stelt voor het lijsttrekkerschap van de VVD. Zij geeft hiermee duidelijkheid over de mogelijke opvolging van Mark Rutte. Bestuur en leden van de VVD moeten uiteraard nog stemmen over haar voordracht, maar gezien de instemmende geluiden vanuit kabinet en fractie lijkt dat vooral een formaliteit te worden. Dilan Yeşilgöz-Zegerius: stevig en direct, maar met een hart Vrijwel alle fractiegenoten en zelf leden uit de Europese fractie hebben laten weten, haar kandidatuur als lijsttrekker volledig te steunen. Zij wordt geroemd om haar kennis, haar durf om zaken te benoemen en aan te pakken, maar ook haar kwaliteit om dat met hart voor mensen te doen. Eerste vrouwelijk premier? Of Yeşilgöz-Zegerius daarmee ook de eerste vrouwelijke minister-president van Nederland kan worden, blijft dan natuurlijk tot na de verkiezingen een vraagteken. Ook van Caroline van der Plas met haar BBB wordt een grote zege verwacht, waarmee zij ook kandidaat voor het premierschap kan zijn. De kandidaatstelling door Dilan Yeşilgöz-Zegerius lijkt in ieder geval op veel steun te kunnen rekenen. Met haar profiel lijkt ze de gedroomde nieuwe lijsttrekker, op precies het goede moment, om de VVD met een frisse blik en duidelijke aanpak ook bij de komende verkiezingen weer mee te laten doen in een volgend kabinet.

[betoverheks]

Rutte moet weg. De moderne Robin Hood, die steelt van de armen en geeft aan de rijken moet ophoepelen. We zijn flauw van zijn onnozele lachebekje, zijn wufte wegwuiven, zijn gebagatelliseer van zijn rol in wat ons Nederlanders pijn doet. De man veegt intussen verwoed zijn stoepje schoon voor de camera. Zijn stoepje met daarop zijn meutige fiets.

Rutte moet weg. De moderne Robin Hood, die steelt van de armen en geeft aan de rijken moet ophoepelen. We zijn flauw van zijn onnozele lachebekje, zijn wufte wegwuiven, zijn gebagatelliseer van zijn rol in wat ons Nederlanders pijn doet. De man veegt intussen verwoed zijn stoepje schoon voor de camera. Zijn stoepje met daarop zijn meutige fiets.

‘Het kabinet is gevallen, hoera,’ roept een oude dame met een boodschappentas op wieltjes, als ze de biowinkel in dreutelt. Het nieuws ligt vandaag op straat. Als ik een kwartiertje later thuis kom, krijg ik het goede nieuws nog een keertje aangeboden. ‘Heb je net een harde knal gehoord?’ vraagt mijn thuiszorg. Ik kijk hem verbaasd aan. Alweer illegaal vuurwerk? Houdt het dan nooit op? Maar nee,…

[vriendenboekjes]

dat asscher is afgetreden gaf meer druk op rutte om ook af te treden (als de vicepremier aftreedt waarom de premier dan niet ook etc) dus t was niet allemaal symbolisch gelukkig

en er ging natuurlijk geen hond op de pvda stemmen als asscher daar nog zat lmao

er worden punten gemaakt. Vind het goed dat ie is afgetreden maar we weten nu nog niet of Rutte lijsttrekker blijft

@teamfreelunch

[timmiesoprano]

De vijf beste ministers-presidenten die Nederland nooit zal hebben - Part II

Lijstjes zijn voor fascisten, licht dementerende oma’s en lezers van de Linda. Behalve als ik ze maak natuurlijk! In 2012 maakte ik vlak voor de laatste TK-verkiezingen een lijstje van de beste ministers-presidenten die Nederlandje nooit zal hebben. Daar hebben de mensen het nu nog over. Ik houd graag vast aan het goede van vroeger, aartsconservatief als ik ben. Vandaar dat ik u vandaag met trots, in willekeurige volgorde, een nieuwe lijst presenteer! Rattatatataaaaa!

Salinero Ruin met internationale allure. Met muze Anky van Grunsven grossier in gouden medailles. Uitgelezen kandidaat voor een Bos/Cohen-constructie uit 2003, met Marianne Thieme als lijsttrekker en Salinero de kandidaat-premier. Een edel dier als MP; dé mogelijkheid voor Nederland de rol als gidsland weer op te pakken. Maakt ook weinig verschil, het gehinnik van Salinero of het geblaat van de huidige Elite. Met Salinero aan het roer vervaagt de grens tussen mensen-en dierenrechten. Prachtig toch, als moeder de vrouw tijdens het uitlaten zonder scheve gezichten gewoon even lekker de voortuin van de overbuurman mag onderschijten. Wel opruimen! Of dat je zelf ongegeneerd de halve wijk om vijf uur ’s ochtends kunt wakkerkakelen. Heerlijk! Polygamie? Nu ook mogelijk voor simpele zielen die geen aanhanger zijn van de religie der vrede! En kannibalisme? Geen probleem! Het is eten, of gegeten worden.

Patricia Paay Karaktervrouw. Heeft veel over haar heen gekregen afgelopen tijd, maar van een beetje tegen de stroom oproeien is geen minister-president ooit slechter geworden. Het MP-wereldje, het blijft toch een mannenbedoening. Een losgeslagen roedel testosteronbommen met een stropdas om, dat is het! Aan La Paay de schone taak een beetje Venus aan dit gezelschap toe te voegen, en ervoor te waken dat een vergadering van de Raad van Europa niet uitloopt op een ordinair wedstrijdje verplassen. Overigens; op Pats Wiki-pagina staat dat ze Griekse roots heeft. Deze achtergrond kan nog weleens heel goed van pas komen als de Griekse kredietcrisis opspeelt en we dreigen weer vrachtwagens vol acceptgyros (dixit Richard de Mos, Groep de Mos) richting Hellas te moeten navigeren.

Ismail Ilgun Treiter/hoodvlogger. Tuig van de richel (dixit Mark Rutte), en verder bedreven in het bedreigen van vrouwen en schijt aan de hele wereld hebben. Kortom, niks dat een MP-schap in de weg zou moeten staan, want je wordt er zo president van de Verenigde Staten mee. Toen ik voor het eerst zijn naam in combinatie met de term hoodvlogger voorbij zag komen deed mij dat eerlijk gezegd meer denken aan een verontruste burger die met gevaar voor eigen leven verslag doet van platgebombardeerde straten in Aleppo, Raqqa of Mosul. Maar goed, in Poelenburg zal de bus vast af en toe ook niet op tijd rijden. Volgens raplabel Top Notch de stem van een generatie, dus eigenlijk een soort Lena Dunham zonder white privilige.

Hodor De vleesgeworden opofferingsgezindheid. Kolos van weinig woorden en grootse daden, en misschien een tikkeltje intellectueel uitgedaagd. Zou met zijn imposante voorkomen en rijke woordenschat binnen de harde kern van een willekeurige Eredivisieclub in het algemeen en de huidige koploper in het bijzonder nauwelijks opvallen. Eenmansleger avant la lettre. Hield in z’n eentje een opgevoerde horde White Walkers buiten de deur, en dat waren in de middeleeuwen toch een beetje de asielzoekers van nu! Zou een uitstekende tandem met Geert Wilders vormen. Klein minpuntje: staat met zijn mantra hold the door, hold the door! wel lijnrecht tegenover het opendeurbeleid van Angela Merkel. Kan voor fricties zorgen binnen de doorgaans solide Nederland/Duitsland-betrekkingen.

Eddy Wally Authentieke duizendpoot, want: charmezanger, accordeonist en, wat weinig mensen weten, autodidactisch sinoloog. Deed al zaken met China in de nadagen van de Culturele Revolutie. (Wat een nogal eufemistische omschrijving is van wat er daadwerkelijk gebeurd is daar. Net zoals bijvoorbeeld de term loverboy geen recht doet aan het daadwerkelijke takenpakket van de Saban in kwestie. Maar dit even terzijde). De liefde van Wally voor China ging ver. Zo schreef hij bijvoorbeeld met Shanghai Amai een ode aan het land:

Nooit zag ik in heel m`n leven, zoveel Chinezen Shanghai, amai amai Als je heerlijk wilt chinezen, moet je daar wezen

Eddy’s kennis van de Chinese markt was in deze tijden van oprukkend Geel Gevaar meer dan bruikbaar geweest. Die Chinezen zijn verdomme niet te stuiten man! Het zijn net blanken! Wally tuigvlogde trouwens reeds toen Ismail Ilgun net zindelijk was. Bewijs! (Van Eddy’s tuigvloggerijen dan hè. Dat Ismail zindelijk zou zijn is nooit op beeld bevestigd).

[hetrodevaandel]

WAT WIST RUTTE VAN DE TEEVENDEAL?

Er bestaat geen twijfel aan dat de zogenaamde Teevendeal, ook wel bekent als de bonnetjesaffaire, de VVD blijft achtervolgen. Nadat al verschillende bewindslieden waren afgetreden omdat ze over de deal hadden gelogen, hoopte de Liberalen dat de zaak nu voor goed uit de wereld was. Van der Steur werd onder een politieke bus geduwd om Rutte zelf uit de wind te houden. Maar tot nu toe schijnt de medicatie niet te werken. Steeds opnieuw komen nieuwe onthullingen naar buiten, die het deksel van een hele diepe beerput steeds een stukje verder opentrekken.

 Zo is nu bekend geworden dat de adviseurs van Rutte allemaal een mail hebben gekregen waarin alle details van de Teevendeal op een rijtje waren gezet, toen deze details nog niet publiek waren. Echter deze personen beweren dat ze zich niets van deze mail kunnen herinneren. Ze weten echter nog glashelder dat ze het document nooit naar Rutte zelf hebben doorgestuurd. Kijk hoe snel de herinnering terug is als de positie van de baas in gevaar komt. De mail is natuurlijk een groot probleem voor Rutte omdat hij steeds heeft beweerd niets van de deal te hebben geweten. Als zou blijken dat het document wel degelijk naar hem is doorgestuurd staat hij voor leugenaar, net als eerder Opstelten, Teeven zelf en Van der Steur. Dan wordt ook zijn positie onhoudbaar, zowel als regeringsleider als ook als lijsttrekker van de VVD. Er staat dus nog al wat op het spel.

 Heeft Rutte nu gelogen of niet? Eigenlijk hoeven we daar niet eens meer aan te twijfelen. De hele Teevendeal houdt de VVD en de rest van de politiek al jaren bezig. Verschillende VVD topfiguren zijn er over gestruikeld, vooral uit eigen domheid, niet omdat de oppositie ze het vuur zo na aan de schenen heeft gelegd. Als we dat eenmaal weten, is het dan geloofwaardig dat een mail met zo’n inhoud niet naar Rutte is gestuurd? Terwijl iedereen juist die inhoud wilde weten. Natuurlijk heeft hij het stuk gezien, maar het snel onderin zijn la gestopt als onderdeel van de doofpot. Dat was natuurlijk maar een tijdelijke oplossing, want de zaak haalt Rutte steeds meer in. Er zijn maar twee dingen die de verkiezingscampagne nog op zijn kop kunnen zetten; een mogelijke terroristische aanslag waar de islamisten al tijden mee dreigen, of verdere onthullingen over de Teevendeal die de reputatie van Rutte voorgoed zullen vernietigen.

 Dat er achter de schermen dingen aan de gang zijn is duidelijk. Vorige week kwam plotseling naar buiten dat Teeven zal worden voorgedragen om lid te worden van de Raad van Staten. De benoeming werd geblokkeerd omdat de oppositie er meteen opsprong. Dat gebeurt nog wel eens als de verkiezingen naderen. Het kabinet maakte bekend dat Teeven voorlopig niet zal worden voorgedragen, maar het is niet uitgesloten dat dit na de verkiezingen wel zal gebeuren. Het kan zijn dat het een beloning is voor bewezen diensten. Of wil Rutte dat Teeven zijn mond houdt over bepaalde dingen? Het lijkt er op dat er hier en daar wat paniek aan het ontstaan is. Hoe ver dat allemaal gaat zal in de komende weken blijken.

 Overigens is de Teevendeal niet de enige zaak waar Rutte over heeft gelogen of zijn beloftes gebroken. Ooit beloofde hij dat er geen geld meer naar Griekenland zou gaan. Dat gebeurde toch. Niet om de Griekse bevolking te helpen, die diep in de armoede zit, maar om de bankiers en de kapitalisten uit de problemen te halen. Rutte beloofde ook om de waarheid over de MH17 boven tafel te krijgen. Hij zou er voor zorgen dat de onderste steen boven kwam. Intussen zijn we een paar jaar verder en die steen is er nog steeds niet, vooral omdat Den Haag haar fascistenvriendjes in Kiev wil beschermen. Ook zou de VVD leider de uitkomst van het Oekraïnereferendum respecteren. Toen de bevolking Nee stemde ging hij toch weer een verradersdeal doen in Brussel. Dan was er nog een belofte om het belastingstelsel te hervormen. Niets van gezien natuurlijk.

 De enige belofte die Rutte niet heeft gebroken is dat hij de hele rit zou uitzitten. Maar dat was ook niet zo moeilijk met een slaafse coalitiepartner, die vanaf de eerste dag het VVD programma heeft uitgevoerd. Zelfs zonder protesten. Een rol speelde ook dat het kabinet te maken had met een oppositie die allang is vergeten hoe je het woord moet schrijven. Blijven zitten was dus het voornaamste streven en daar hoopt men ook na de verkiezingen op. Laten we vooral daar niet intrappen. Want wat hebben we van het huidige leugenachtige zootje te verwachten, mocht men na de verkiezingen door kunnen? De verleiding is groot om het papier verder maar leeg te laten, maar dat zou niet correct zijn.

 We hebben immers wel degelijk iets van de systeempartijen te verwachten: een totale ineenstorting van de zorg, hogere en meer fantasiebelastingen om de oplichterspot te vullen, meer privatisering zodat nog meer diensten onbereikbaar worden of afgeschaft, en we nog vaker zonder gas, stroom of water komen te zitten. Verder meer buitenlandse interventies en verhoging van de oorlogsdreiging in Europa, met daaraan verbonden de steevat volgende vluchtelingenstromen, die voor nog meer ontwrichting zullen zorgen. En niet te vergeten een verdere slaafse houding richting Brussel en Amerika. Als we in eigen land niets meer te zeggen willen hebben, en doorgaan onder de dictaten van Brussel en Washington, moeten we vooral de systeempartijen steunen. Dan zal deze hele nachtmerrie waarheid worden, voor zover dat al niet het geval is.

 De nu lopende verkiezingscampagne, beter bekent als collectief zand in de ogen strooien, blinkt ondertussen uit door saaiheid en een totaal gebrek aan inhoud. Het grootste discussiepunt tot nu toe is wie er wel of niet deelneemt aan de verschillende verkiezingsdebatten. Dat is al een mooie barometer voor het niveau van de campagne. Er was nog wel de zogenaamde Nationaal Zorg Fonds manifestatie in Den Haag waar 6000 mensen aan zouden hebben meegedaan. Even leek het er op dat dit een basis was voor samenwerking onder soft links. Immers de SP, GroenLinks, 50Plus en de PvdA waren allemaal aanwezig. Maar van deze basis bleef weinig over toen Asscher van de PvdA bekend maakte dat hij tegen het Fonds is. Hij wil veranderingen in de zorg, zoals een lager eigen risico, maar niet op de manier die men met het Nationaal Zorg Fonds voor ogen heeft. Hij verzweeg gelijktijdig dat hij een leidinggevende rol in een kabinet heeft gehad dat het eigen risico tot ongekende hoogte heeft laten stijgen. De deelnemers waren dit echter niet vergeten en meneer werd getrakteerd op stevig boegeroep. Waarom was Asscher op een bijeenkomst waarvan hij het doel niet onderschrijft? Eenvoudig; om stemmen te werven, nadat ieder weldenkend mens de PvdA de rug heeft toegekeerd.

 Waarschijnlijk zijn er ook nog mensen die overwegen om op de splinters te stemmen, die rijkelijk aanwezig zijn. We pakken er twee uit, en beginnen met DENK. Dit is een bedenksel van twee PvdA renegaten die de 5de colonne vormen van de Turkse AKP van Erdogan. In hun ogen kan de bloedsultan van Ankara geen kwaad doen, en ze ontkennen de Armeense genocide zoals alle Turkse nationalisten dat doen. Daar komt ook nog bij dat de partij vol antisemieten zit. Weer een schone aanwinst dus voor het parlement.

 En dan is er nog Artikel 1, een partij die eigenlijk een verkeerde naam heeft. Het zou 1 Artikel moeten heten omdat de egotripper Sylvana Simons het enige verkrijgbare artikel binnen de partij vormt. Haar meest in het oogspringende verworvenheid is, dat ze samen met Wilders wedijvert om wie er het meest bedreigd wordt. Ieder die er over nadenkt om op deze clubs of de andere splinters te stemmen kan zijn stemkaart net zo goed meteen in de Amstel gooien.

 We hebben het al eerder gezegd en blijven er bij. Voor de arbeiders is er in deze verkiezingen en binnen het systeem niets te halen. De enige opties zijn; niet stemmen of blanco stemmen. En laten we vooral het volgende niet vergeten; wie op de systeempartijen stemt, en hen dus laat begaan…….Die heeft zelf keihard meegedaan.