#Quentin Metys

[brieucgwalder]

A morning walk, Brussels

A morning walk, Brussels

The heat in Paris last summer was unbearable. I figured Brussels would be cooler. I grabbed the train to the Gare du Midi. The Southern Station. (Above at the Gare du Midi: Tintin in America, second Tintin album) I had a drink at a local friendly bar. Try the new shot. Only 5 Euros. “Feck P*tin”. I hopped to the Grand-Place. Using my newly acquired panoramic techniques. Clearly COVID was over…

[literaryslave]

the magicians characters as greek gods and goddesses.

- Margo → Themis.

« personification of divine order, fairness, law, natural law, and custom »

- Julia → Hestia.

« the goddess of home, architecture, domesticity and family »

- Fen → Aphrodite.

« the goddess of love, beauty, pleasure and procreation »

- Josh → Dionysus.

« the god of wine, ritual madness, fertility, theatre and myths »

- Marina → Hecate.

« the goddess of magic, witchcraft, knowledge of herbs and poisonous plants and ghosts »

- Eliot → Apollo.

« the god of music, truth, prophecy, healing, poetry and the sun »

- Quentin → Athena.

« the goddess of wisdom, handicraft, protection and warfare »

- Penny → Hermes.

« the god of trade, heraldry, merchants, commerce, roads, travelers and trickery »

- Kady → Artemis.

« the goddess of the hunt, the wilderness, wild animals, the Moon, and chastity »

- Alice → Metis.

« the mother of wisdom and deep thought »

[odioguinho]

Rita Pereira recorda momento complicado durante espectáculo. “Era sangue por todo o lado”

Dioguinho Blog.

Rita Pereira esteve à conversa com Teresa Guilherme e recordou a sua participação no musical ‘Os Produtores’. Foi há bastantes anos.

((__lxGc__=window.__lxGc__||{'s':{},'b':0})['s']['_204889']=__lxGc__['s']['_204889']||{'b':{}})['b']['_592039']={'i':__lxGc__.b++};

Antes de subir a palco e durante o jantar, Rita Pereira cortou-se e até foi assistida pelos bombeiros. Colocaram uma espécie de autocolante na zona da ferida, uma má decisão.

«Eu disse-lhes que ia para uma peça em que saltava, dançava, esticava os braços com força e fazia a espargata. E eles disseram que estava tudo bem e que aqueles novos pensos iam fechar a ferida», disse.

((__lxGc__=window.__lxGc__||{'s':{},'b':0})['s']['_204889']=__lxGc__['s']['_204889']||{'b':{}})['b']['_592039']={'i':__lxGc__.b++};

Demorou apenas 30 segundos até o penso sair, «Aquilo foi uma mangueira de sangue durante a coreografia toda (…) irei o lenço que tinha no pescoço e meti à volta [do braço]. E o lenço já era sangue! A roupa toda era sangue».

«Quando eu acabo a coreografia em espargata, ouve-se uma pessoa lá ao fundo a bater palmas em câmara lenta. Todo o resto do público estava em estado de choque, porque era sangue por todo o lado. Parecia um filme do Quentin Tarantino».

Depois de ter saído do palco, acabou por desmaiar.

((__lxGc__=window.__lxGc__||{'s':{},'b':0})['s']['_204889']=__lxGc__['s']['_204889']||{'b':{}})['b']['_592039']={'i':__lxGc__.b++};

Dioguinho Blog.

from Dioguinho Blog https://ift.tt/3c0qMlC via IFTTT

[randomaj-aferoj]

Brakebills Elementary (3)

Kiam Julia trovis la vojon al la cetero de la klaso, ŝi trovis Quentin sidanta kun du aliaj infanoj. Li mansignis al ŝi, kaj ŝi almarŝis por vidi ke ili sidis ĉirkaû Ouija tabulo.

"Ha lo, Jules!" Li diris, nekutime gaja. "Ĉi tiuj estas Alice kaj Penny".

Alice montris al Julia bonmanieran sed perfortan rideton. Penny mallarĝigis siajn okulojn.

"Ni devas havi pli da knaboj ol da knabinoj, alie la fantomoj havos pedikojn". Penny grumblis, furioze regardante Julia kaj Quentin laûvice.

Quentin ŝajnis temeta pri tio, kaj regardis necerte inter Penny kaj Julia. Alice ŝajne ignoris ilin ambaû, koncentrita je studi la tabulon.

"Tio estas stulta". Julia diris. Penny eligis sian langon kaj blovis frambon. "Vi estas stulta!" Ŝi kriis, kaj elpaŝegis antaû ol Quentin povus nediri ion por helpi ŝin.

Julia elprenis sian notlibron -- sian novan notlibron, sian sekretan notlibron, sian vivantan magian notlibron. Kaj ŝi skribis:

"Quentin estas fiulo kaj liaj amikoj estas stultaj kaj mi esperas, ke ili mortu!"

Dum ŝi skribis ĉi tion, ŝi ekrigardis ilin tri. Iliaj manoj rapide movis, kaj ŝi povis vidi Quentin pliekscitante.

"Quentin ĉiam ekscitis pro stultaj aferoj kaj tiam bezonas mian helpon". Ŝi skribis, ankoraû kolera. "Nu, ĉi tiam mi tute ne helpos lin".

Quentin ekkriis, kaj reallogis ŝian atenton. "Martin! Tiu estas la nomo de unu el la Chatwin infanoj! Li iris a Fillory! Se magio estas reala Fillory estas ankaû reala! Martin volas paroli kun ni!"

La lumoj de la klascâmbro trambrilis, poste estingiĝis. Estas nekutime mallume je tiu horo -- devus esti nur matenmezo kaj la fenestroj estas tute malfermitaj. Tamen la klasĉambro lokiĝis en ia krepusko, kia la horo kiam la tago komencis dormemiĝi sed ankoraû ne volas iri al la lito, do estas preskaû nokto sen komplete noktiĝi.

Estas du frapoj en la pordo de la klasĉambro. Ĉiu regardis, sed ŝajne ne estis neniu ekster la pordo.

La pordo malfermis.

Alta viro enmarŝis. Li estas malgrasa, kaj li surportis bonan nigran veston. Lia vizaĝo estas nepriskribebla. Peni rigardi ĝin simple incitis konfuzeto, kaj oniaj okuloj ŝajne malfokusiĝis.

Estas zumbruo, kvazaû abelujo estas tre proksime.

La pordo al la oficejo, kie la infanoj renkontis Sinjoron Fogg, ekmalfermis.

"HALTU TIE!" Sinjoro Fogg ekkriis. La instruisto almontris al la viro, cirkaûtordis siajn fingrojn, kaj brila radio de arĝento flugis de unu mano al la alia, antaû halti, brilante kaj sparkante en la aero.

La neprideskribebla viro en la nigra vesto levis unu manon kaj karesis la radion el arĝento, ses fingroj movante trans ĝian supraĵon. Liaj fingroj tortis kaj la radio kadukis, kvazaû sorbata en lian manon tra ili.

Sinjoro Fogg ankoraû estis movinta kaj nombro da formoj el ruĝo kaj oro kaj bluo kaj arĝento naĝis en la aero, ŝpinante kaj movante unu ĉirkaû la aliaj.

La alia mano de la alia viro leviĝis, balanciĝante je dolore malnatura formo. Tuta koloro en la ĉambro velkis. La viro tramarŝis la klasĉambron por vidi la instruiston. La manoj de la viro releviĝis, kaj deŝiris la okulojn de la instruisto.

La korpo de Sinjoro Fogg falis al la planko, nemovante.

La volumo de la zumbruo pligrandiĝis ĝis febra tono, malebligante pensi aû fari ion ajn, krom observi.

La viro turnis sin al la infanoj, kaj ekmarŝis proksime preter ilin, kvazaû unuope inspektante ilin.

Kiam li alvenis apud la Ouija tabulon, la viro kaûris, kaj rigardis Alice rekte je la vizaĝo.

Alice glutegis, kaj pluretis, kaj la plureto estas klare aûdebla, eĉ sur la surdiga sono de la zumbruo. Ŝi pluretis nur unufoje, kaj tiam neebliĝas fokusiĝi je ŝi, kiel estas neeble vere vidi la viron.

La viro turnis sian kapon al Penny. Penny penas stari, puŝante sin de la planko.

La manoj de Penny eliĝis de siaj brakoj, kaj la infano duonfalis, alteriĝante frontmalsupre sur la tapiŝo. Sango fluis de la ekstremaĵoj de liaj brakoj.

La viro alfrontis Quentin.

Julia sentis sin spiri, senespera spiro post teni sian spiron tre longe. Neniu alia parto de ŝia korpo movis. La viro ne ŝajnis rimarki ŝin.

La viro metis unu el siaj manoj sub la mentono de Quentin, singarde ĝin levigante kaj movante. Tiam li tenis la kolon de Quentin kaj levigis lin, dum li stariĝis.

La viro turnis sin, malrapide, volante, por alfronti Julia, kaj dum momento ŝi pensis ke ŝi vidis subtilan rideton sur lia vizaĝo tra la nebulo. Tiam li malaperis.

La spiro de Julia revenis, kaj ŝi pluregis, larmoj fluante sub sian vizaĝon. Li komencis ŝiri la paĝojn de sia notlibro, sed estas tre malfrue.