#NCRV | Explore Tumblr posts and blogs

saulsplace · 1 month ago

Text

De strijd tegen de ‘factcheckers’

Allereerst! Ieder die dit leest en denkt dat het interessant is: kom 26 oktober naar Hilversum. Daar spreek ik samen met Paul Cliteur en Bart Maes over Zingeving en Realisme. Joris Bouwmeester gaat het gesprek leiden. Lees hier meer, en komt allen – tickets hier.

De redactie van Saul's Place HQ legde mij een email voor. Hierin staat het volgende:

“Beste heer, mevrouw, Voor Pointer (KRO/NCRV) zijn wij bezig met een verhaal over misinformatie in podcasts. Wij hebben transcripten van alle Nederlandse podcasts doorgenomen om te kijken naar misinformatie in drie categorieën: complottheorieën, medische misinformatie en het verspreiden van de omvolkingstheorie. Uw podcast kwam voor in één of meer van deze categorieën. Als u benieuwd bent naar onze definitie van deze drie soorten misinformatie en om welke van uw afleveringen het gaat, dan kunnen we dit aanleveren.

Naar aanleiding van ons onderzoek willen we u graag wat vragen stellen.

1. Bent u het eens met onze bevinding dat uw podcast misinformatie verspreidt?

2. Bent u zich ervan bewust dat u met deze aflevering(en) mogelijk ingaat tegen de richtlijnen van Spotify, Apple Podcasts, YouTube en andere platformen, die dit soort inhoud vaak verbieden?

3. Bent u ooit door een van deze platformen aangesproken over de inhoud van een aflevering, of bent u ooit (tijdelijk) geweerd van een platform?

Bij voorbaat dank voor uw medewerking. Vriendelijke groet,

Joris Heijkant & Jerry Vermanen Pointer, KRO/NCRV”

U kent wellicht de zegswijze – nobody heard about ‘fact checkers’ until the truth started getting out. In dit essay zal ik nogmaals uiteenzetten waarom de EU zich hier niet mee bezig moet houden en bovendien is het een kwestie van ‘water under the bridge’. ‘Fact checken’ gáát helemaal niet om feiten: het gaat om het kaderen van de feiten, het duiden ervan. Het is volledig mogelijk om een propaganda artikel te schrijven zonder ook maar één leugen de wereld in te slingeren.

Er gaat gewoon te veel mis in de maatschappij: of het nu gaat om overlast door de toestroom van te veel immigranten, klimaatmaatregelen die niet het gewenste resultaat leveren maar wél de lasten met onrealistische bedragen doen stijgen, of dubieuze dealtjes tussen politici en Big Pharma bedrijven ten tijde van corona – het is eigenlijk niet meer mogelijk om de heersende ideologie (multiculturalisme en de maakbare samenleving) geloofwaardig overeind te houden.

De façade van Nederland als ‘rustig kikkerlandje’ begint nu voor te veel mensen tegelijkertijd in te storten. Maar de maatschappelijke bovenlaag wil wel de macht behouden, zo lang als dit kan. En dus moet die ideologie tóch overeind blijven, ook al kán dit eigenlijk niet.

De filosoof Jelle van Baardewijk heeft dit benoemd in een uitzending van De Nieuwe Wereld: het gaat niet meer om feiten of om onwaarheden, het gaat om “hostile narratives”. Als je verhaal nuttig kan zijn voor Poetin – of zelfs maar de schijn daarvan heeft – dan boeien je feiten niet meer. Je staat dan ‘aan de verkeerde kant van de geschiedenis’. Met dat gesprek over ��hostile narratives’ valt het masker af. Het gaat niet om feiten en het ging nooit om feiten.

Ursula von der Leyen, hoofd van de Europese Commissie heeft dit met zoveel woorden al toegegeven. De-bunken heeft geen zin, zo stelde ze, je moet “pre-bunken”. Je moet mensen preventief de juiste informatie geven, zodat ze niet wantrouwig worden tegenover de overheid.

Dat zie je ook bij de AIVD, de MIVD en de NCTV: al die diensten houden zich tegenwoordig bezig met het narratief, de publieke opinie, het heersend vertoog, het gesponnen verhaal. Kritiek op de overheid en wantrouwen tegenover de overheid – vroeger heel gezond, en zelfs wenselijk in liberale en progressieve kringen – is vandaag een doodzonde. Zelfs al kunnen er toch wel gronden zijn voor enig wantrouwen. De Toeslagenaffaire, de Mondkapjesdeal, Toyota’s die aan ISIS zijn geleverd – ik vis wat willekeurige zaken uit het geheugen. Een columnist kan op deze manier zijn of haar werk als zuiverend geweten niet meer doen.

Ik heb uit betrouwbare kringen dat de financiële journalist Arno Wellens onlangs in een vechtpartij belandde: het was wederom met een Marokkaan. De agent van dienst belde met de officier van justitie en zij keek hierop in een bestand. Ze zag dat hij “medeoprichter is van Forum voor Democratie”. Dit werd aan de telefoon besproken met oom agent. Voor de officier van justitie was zijn “mede oprichter zijn” een reden om Arno Wellens enkele dagen in voorarrest te houden. Toen zijn advocaat de vraag stelde, waarom deze informatie bij haar bekend was en waarom dit feit in deze context überhaupt genoemd moest worden, veranderde ze van inzicht en was er plots toch geen voorarrest nodig.

Ik besluit daarom om dit artikel anders te schrijven, dan ik initieel van plan was. Wat ik wilde doen, was een grondige uiteenzetting geven van waarom Dilan Yeşilgöz en co al in 2018 een motie aangenomen kregen door de Tweede Kamer. Daarin staat uitgesproken dat de EU géén competentie heeft in het aanmerken van informatie als zijnde ‘desinformatie’. Herinnert u zich de context nog? Oekraïne was bezig om bronnen als ‘desinformatie’ aan te merken – dat was onder meer een reportage van Chris Aalberts die toen een interview publiceerde waarin een kritisch persoon een gepeperde mening gaf over Oekraïne. Het werd een hele rel – ook stukken in De Gelderlander werden als ‘desinformatie’ aangemerkt.

Inmiddels is de PVV aan de macht, met ruggensteun van Yeşilgöz zoals u vast weet – kennelijk heeft het nergens invloed op. Dit brengt ons terug naar de email die ik hierboven citeerde. De Europese Commissie heeft een netwerk van gesubsidieerde 'factcheckers' opgezet binnen de EU, die internetplatforms afspeuren naar “desinformatie” en hierover verslag uitbrengen aan Brussel. Deze opdracht valt binnen de Benelux aan de organisatie Benedmo: Benelux Digital Media Observatory. Dit netwerk bevat ‘onderzoekers’ van universiteiten, organisaties als Bellingcat en het KRO-NCRV programma Pointer. Kennelijk acht de EU hen geschikt om scheidsrechter te spelen over de publieke opinie en het maatschappelijk narratief.

De vorige Nederlandse regering, die al zoveel ‘nieuw leiderschap’ liet zien bij onder meer, Nokia-gate en het willen wegpromoveren van een Kamerlid – en natuurlijk de bruiloft van minister Grapperhaus, die ja – onthulde op 18 juli nog een stevig assortiment aan maatregelen om desinformatie te bestrijden. Benedmo ving de subsidies en kreeg de voortrekkersrol. De dreigende verwijzing naar de “richtlijnen van Spotify, Apple Podcasts, YouTube en andere platformen” moet u zien in het verlengde van de Digital Services Act. Het doel daarvan is dat Big Tech hand in hand met de overheid “polariserende” discoursvorming tegengaat – we komen dan terug op die afbrokkelende façade en de poging om wanhopig greep te houden op het narratief.

Ik had nog een boel interessante punten om hier te maken maar ik hou het even bondig, want wie mij al langer volgt, is hier wel bekend mee. En ik voel me een beetje zoals Thomas Sowell in die documentaire die in 2021 over hem werd uitgezonden en die ik toen heb gerecenseerd. Je doet je bijdrage aan het publiek debat, maar je merkt dat je argumenten zit te weerleggen die je twintig jaar geleden al hebt weerlegd, aldus Sowell. De wielen van de macht knarsen voort, gesteund door een scala van intellectuelen, journalisten, mensen bij geheime diensten – kortom volk dat beter zou moeten weten – en het gepeupel haalt de schouders op en gaat verder tot de orde van de dag.

Hier dus de korte samenvattende punten die u moet lezen als ware het een erudiet, breed uitgesponnen vertoog: De mail van Joris Heijkant & Jerry Vermanen spreekt van: “complottheorieën, medische misinformatie en het verspreiden van de omvolkingstheorie.”

Complottheorieën – loopt stuk op, wanneer is iets een theorie? Waarom zou de burger geen vrijheid toekomen om te speculeren over de motieven van machthebbers? Zijn er nooit complotten geweest in de geschiedenis van de macht? Hoe zit het met Jamal Ahmad Khashoggi – om maar iets te noemen. Als je over zijn dood speculeert, iets wat onderop in de doofpot ligt van de obscure machtspolitiek tussen Turkije en Saoedi-Arabië, ben je dan ook “fout”? Of slechts als het een onderwerp betreft dat de Nederlandse overheid slecht uitkomt omdat het wel eens voor ‘opschudding’ zou kunnen zorgen? De vraag stellen is uiteraard hetzelfde als hem beantwoorden.

Het pedofielen eiland van Jeffrey Epstein was ook eerst een complottheorie. Totdat zelfs de Telegraaf er niet meer omheen kon dat voormalig Amerikaans president Bill Clinton dat eiland had bezocht. De theorie dat COVID19 in een Chinees lab zou zijn ontwikkeld – als je met dat idee kwam, werd je initieel ook als volslagen debiel weggezet. Totdat de overheid van de VS dit scenario plots officieel onderzocht. De krantenkoppen van vandaag zijn de complottheorieën van gisteren.

Medische desinformatie: In mijn boek De greep op de publieke opinie (2023) heb ik hier uitgebreid over geschreven – hier hou ik het zoals aangekondigd dus beknopt. Mark Zuckerberg van Facebook gaf destijds al aan, dat overheden hem dwongen om burger research over corona en het coronavaccin te onderdrukken, minder zichtbaar te maken. Maar hij noemde dit een kortzichtige aanpak van de overheid. Immers, de burgers baseren zich op dezelfde officiële rapporten als overheden: ze vergelijken rapporten van verschillende landen en trekken op basis daarvan conclusies. Het mondt uit in een kat-en-muisspel, waarbij de overheid voortdurend achter de feiten aanholt, eerst iets censureert en daarna de burgers vaak alsnóg gelijk moet geven. Het enige gevolg is dat de burgers hun overheden meer gaan wantrouwen.

Dan het verhaal over Ivermectine in coronatijd. Thierry Baudet heeft dit nader toegelicht in zijn rechtszaak destijds tegen YouTube, dat dit debat, gevoerd in het Nederlands parlement, censureerde. In India werden er volledig andere conclusies getrokken over de werkzaamheid van Ivermectine dan in Nederland. Waar slaat het op om burgers het inzicht in dit debat, te onthouden? De wetenschappelijke consensus is immers ook geen vaststaande monoliet, maar is iets dat zich ontwikkelt via voortschrijdend inzicht.

Omvolkingstheorie: Hoe krankzinnig om nog steeds het woord ‘theorie’ hiervoor te gebruiken. Meestal verwijzen ‘journalisten’ dan naar de Nazi-tijd. Maar ook dát slaat nergens op, want de situatie van de huidige massa-immigratie, is juist ontstaan tijdens de nasleep van de Tweede Wereldoorlog. Toen werden de vluchtelingenverdragen opgenomen waar linkse advocaten en NGO’s zich vandaag nog op beroepen; toen begon de gastarbeid, de wederopbouw, het werven van arbeidskrachten in het buitenland, het afkoppelen van de koloniën waardoor ook veel mensen overkwamen. Nazi’s gebruikten omvolking – als ze het überhaupt al gebruikten – in een totáál andere context. Namelijk Slavische volkeren in Oost-Europa vervangen door Arische Germanen.

Als we het hebben over ‘omvolking’, dan bedoelen we niet een standje met een Vietnamese loempia op de hoek van het dorp. Wat we bedoelen is, Mohammed als meest voorkomende jongensnaam, het openen van moskeeën en het afboeken van kerken – we hebben het over de vruchtbaarheid van de Nederlandse vrouw die ongeveer onder het nulpunt is gedaald, niet gek ook, want vind maar eens een woning om je baby kwijt te kunnen. En oh ja, varkensvlees verdwijnt overal en het heeft er vast iets mee van doen dat het vruchtbaarheidscijfer in Maghreb landen gemiddeld hoger ligt.

Dus ja, iedereen weet wat je bedoelt als je over OMVOLKING spreekt. Als dat kwetsend zou zijn, zeg dan: bevolkingsvervanging, of: veranderingen in de demografische samenstelling met dienovereenkomstige gevolgen voor de culturele representativiteit van het authentieke Nederland. Als je dát zegt, is iemand dan niet gekwetst? Klinkt veel chiquer, maar je zegt precies hetzelfde. Niet over OMVOLKING mogen praten is dus onnodig rond de hete brij draaien. De brave Pieter Omtzigt benoemde dit demografische verhaal laatst, vlak voor zijn zoveelste burn out. Niet gek toch? Als de culturele samenstelling van de bevolking verandert, zou het dan zo kunnen zijn dat gerechtelijke instituties en dergelijke ook mee veranderen? De interpretatie van mores en regels?

Vroeger had je overheidscampagnes voor de boodschap: ‘durf duidelijke taal te spreken!’. Zouden Pointer en KRO óók moeten doen.

Kom 26 oktober naar Hilversum. Daar spreek ik samen met Paul Cliteur en Bart Maes over Zingeving en Realisme. Joris Bouwmeester gaat het gesprek leiden. Lees hier meer, en komt allen – tickets hier.

Volg Sid Lukkassen via Telegram: https://t.me/SidLukkassen Steun Sid Lukkassen via BackMe: https://sidlukkassen.backme.org

0 notes