#Julie Legere

[bookstagramofmine]

NetGalley Book Review: Secrets of the Vampire by Julie Legere and Elsa Whyte

NetGalley Book Review: Secrets of the Vampire by Julie Legere and Elsa Whyte @NetGalley @QuartoBooksUS #BookReview #BookTwt #Vampire

Step into the shadows and uncover the centuries-old myths and legends that lie beneath the figure of the vampire, with this magical compendium of facts and fiction. Whether rising from a coffin in the dead of night or stalking its prey, hidden in plain sight, the vampire is one of the most alluring beings in world folklore. These undead bloodsuckers are as alive as ever in modern pop culture,…

[hawthorn-crow]

Speaking of music I've been listening to lately, not to be That Hipster but holy shit this is incredible and deserves way more views than it has.

Zach Leger - Letters From July

[shedoessoshedoes]

i'll sing her my songs, i'll stay through the night.

HAPPY NESSIAN WEEK!!!!!!!!!!! I didn't think I was going to have anything to post (and I haven't posted fic in like a year oops) but I hope you like this one for Song Association! Inspired by Taylor Swift's surprise songs and Peter Sun's song "First of July." Enjoy, and let me know what you think!!

@nessianweek

also, I have an ao3 now (YAY) sooo read on ao3

warnings: some language

word count: 1.3k

“Alright, alright,” Cassian chuckles as he works to calm the crowd down. It’s a packed house tonight, and they’ve been rowdy since the boys took the stage. “Welcome to our acoustic set!” The crowd goes wild at this: the Bat Boys have been adding in surprise songs to their set since they started performing, and it’s become a major draw for concerts. They rotate picking a song each show, and there are no rules on what that song has to be.

Azriel tends to pick slower, indie songs, and their fans adored his version of ‘Next to You’ by John Vincent III so much they ended up releasing it as a single. Rhys picks classic rock more often than not, and Cassian has the most variety: everything from ‘Let’s Talk About Sex,’ to Hozier’s ’NFWMB.’

They’ve played unreleased music, fan favorites that don’t fit into the typical set, covers of nearly everything, and, most memorably, have dedicated some of their favorite songs to their girls. Rhys’s picks are always overly sappy songs for Feyre: his performance of Frankie Valli’s ‘Can’t Take My Eyes off You’ was particularly iconic as he reenacted Heath Leger’s 10 Things I Hate About You dance. Azriel brought Elain out one night and perched her on a stool next to him while he covered Gregory Alan Isakov’s ‘Big Black Car’ for her. Cassian’s dedicated songs to Nesta, of course, but since they decided to keep their relationship private, he’s never acknowledged her officially before playing a song. Until tonight.

“So, y’all are especially lucky because it’s my turn to pick the surprise song for you tonight, and we have something extra special for you.” He sits down on the stool the stagehand brings out and slings an electric guitar over his shoulder as he sits. “I don’t know if any of you saw, but I actually got engaged last week.” They’d announced it with a picture of Nesta’s ring on his Instagram, the only caption a white heart. No tag. The public knew Cassian was seeing someone, but they didn’t know who she was. Didn’t know she was Feyre and Elain’s sister, and had no idea she was in the crowd tonight. “If it’s alright with you, I’d like to play a song I wrote for her.” The crowd goes wild, and Cassian grins.

“It’s the first time we’re playing it, and she hasn’t even heard it yet,” he chuckles. “She doesn’t know I wrote it, either.” The crowd oooohs in response. “It’ll be out at midnight tonight, so you can listen to it again, if you’d like. It’s called ‘First of July,’ and I hope you like it. Nes, sweetheart, I hope you like it, too.”

He starts playing, simple chords on the guitar filling the venue.

I know that she loves me. I know that she loves the mountains more. Sun on her shoulders. First of July.

In the crowd near the stage, Nesta is standing, awestruck. She had no idea he was planning this. No idea he was even writing a song, much less one named for the day they met, and to spring it on her like this, well. She was probably going to cry. He did that to her. Made her express how she felt a little more honestly than she ever had. She stares up at him as he continues to sing, hand over her mouth.

You can’t tell her one thing to do She pushes your limits, she makes her own rules She’ll lift you up just to let you down, But she’s honest, she’s kind, she’s like no one around.

I’ll sing her my songs, I’ll stay through the night, With her in my arms, with her at my side So tell me what’s wrong, and I’ll make it right.

”Fuck,” she whispers, reaching blindly out for Elain or Gwyn’s hand. “I didn’t know he was doing this.”

Feyre laughs. “Rhys says he’s been planning it since you met.”

“Shit, Feyre, don’t tell me that. I’m already a mess.” Gwyn wraps Nesta up into a hug. Emerie gives the group of them a knowing look from where she plays with the boys on stage. Cassian is looking determinedly down at his guitar, and Nesta knows he’s nervous about what she thinks of this.

I know that she’s happy. I know ‘cause she’s humming while she eats At the counter Twelve o’clock noon

I know that she’s happy. I know ‘cause she’s reading me her stories. That she writes They’re not the ones she hides.

Nesta laughs wetly as Cass launches back into the refrain. It really was about her. About her schedule when she was on a deadline, and the songs she would hum when they wiggled their way into her brain and she couldn’t get them out. About the stories she read to him, and the scenes she hid because they may have been inspired by certain activities and she didn’t want Cassian getting too much of an ego, even if he was sure to read them once the books came out.

I’ll sing her my songs, I’ll stay through the night, Dear honeybear, love bug, sweetheart of mine.

She starts crying, then, because he hasn’t called her any of those names since they first started dating and determined ‘sweetheart’ was the only pet name she could stand. He really had been thinking about this for the whole time, then.

I know that I love her. I know ‘cause there’s nothing else I want.

Cassian finishes the song to raucous applause, and Nesta’s already sure it’s going to top the charts by the end of the week. He starts to get up and adjust for the next song, but she needs him to know she loved his gesture. That she was okay with it. “Cassian!” she shouts.

His head whips up, attuned to her at all times, even in a space as loud and chaotic as this one. When he sees her smiling despite the tears running down her face, his expression softens into a smile she knows is just for her. She waves him over, and he turns to gesture at a security guard. He looks back at her his face clearly asking if she’s doing what he thinks she is. She nods, and then follows a security guard up to the stage.

Cassian meets her at the top of the stairs. “You sure, sweetheart?” Nesta nods. He laughs, once, a joyous, hopeful sound, and kisses her. The crowd goes wild, and he’s sure the his brothers and the rest of his band are cheering too, but all he can see is Nesta. He pulls away from her to bury his head into the crook of her shoulder, and presses a kiss to her neck. “Love you, love you, love you.” He mumbles, and Nesta pushes him up and away so she can look at him.

“I love you too, you idiot. Go finish your show.” He laughs and pecks her nose.

“Nesta Archeron, everyone!” he shouts into the microphone, holding her left hand up so the camera can zoom in on her ring. “Also known as the love of my life.”

Nesta laughs, and he kisses her one more time. “See you after?” he asks.

“You always do. Break a leg. Don’t bring anyone else up here.”

“Never. It’s just you, Nes.”

“I love you, too, Cassian.”

He goes back to his set and Nesta watches the rest of the concert from off-stage. They finish and bow, and Nesta already knows there won’t be another show like this any time soon. She takes a picture of Cassian running back to her as he comes off stage, takes a deep breath, and posts it on Instagram. The caption reads: ‘@batcassian i guess the secret’s out. i love you.’

Cassian changes his Instagram handle to @cassianarcheron the next day.

[mermaidsirennikita]

ARC Review: How to Tame A Wild Rogue by Julie Anne Long

4.25/5. Releases 7/25/2023.

For when you're vibing with... fake marrieds, only one room in the middle of a crazy storm, pirate vibes without actual pirate problems, and a heroine who thinks it's too late for her to have passion (it's not).

Privateer Lorcan St. Leger runs into upper class Lady Daphne Worth when she's literally fleeing a bad job. Once untouchable, Daphne is now an on the shelf spinster, with no choice but to accept a dry marriage proposal from a sensible widower. Before she can do that, however, she's trapped weathering out a once-in-a-lifetime storm... with Lorcan posing as her husband, as he's the only one with money, and there's just a single room left at the Grand Palace on the Thames...

A classically romantic bottle episode of a book, How to Tame a Wild Rogue packs a lot of humor--and swooning heart--into a short timeframe. The Palace of Rogues has such a great setup, each book focusing on new guests at the same boarding house. Each one has its own unique flair, and I had a great time here.

Quick Takes:

--Here's the thing: this is a true whirlwind of a romance novel. Not much time passes, and for the most part, our characters are all locked in the Palace throughout the novel. The plot is pared down to some basic historical classics: a rogue and an uptight spinster virgin; she turns her nose up at him, he charms her; both have their own emotional scars to get past. But it's done so well, and there's a ton of charm and emotional progression executed in the short time they spend together on the page. It reads a lot like a classic romcom would, but with a historical twist... and better, because Julie Anne Long's writing style is so witty, so fresh, and so fun.

--In a lesser writer's hands, I think that in many ways Daphne and Lorcan's romance would read as a bit typical. But there was a real sense of melancholy to Daphne that touched me deeply. She had a chance at romance in the past, got burned, and due to the trauma of that experience, her leech of a father, and her own insecurities and lack of self worth, got relegated into this role of would-be maid, household manager, and withering would've, should've, could've been. It's quietly tragic, and this sense she has that the best of life has passed her by and there's nothing left to do but settle is kind of... relatable, honestly? I feel like like it's something everyone feels at some point, especially women.

It's cathartic to see her realize that not only has she not missed out on life--she's only now coming up on her best days. Right now, I kind of needed to read that, and I imagine I'm not alone. Obviously, it helps that she's rewarded by a hot privateer who somehow seduced me despite not being an asshole and actually having way less angst than the typical romance heroes I lean toward.

--One thing I found super interesting about this installment was how heavily it featured two previous couples in the series. Now, I do think this book can stand alone, as can any Palace of Rogues book. But the conceit of the series is that it centers on a boarding house run by two women, one of whom used to be a countess, and one of whom is that countess's dead husband's mistress (the husband sucked, they're friends now). In the first book, the widow fell in love; and in the second book, the former mistress. They're now both happily married, and you get a sizable subplot about them having light conflicts with their husbands--over past wounds, over financial worries regarding the boarding house. Very normal conflicts married couples would have, during which the two former heroines and the two former heroes have to work through their shit, bounce ideas off friends, and act in a very like... healthy... way?

I wonder how this will be received by fans of their books. For me, it was actually kind of refreshing to see two couples have actual issues to deal with in their HEAs. Nothing life-threatening, nothing too dramatic, but normal problems. And these two couples really haven't been married long in the series timeline--they're still getting to know each other and get used to conflict resolution. You got some humor, you got some emotion. I feel like I would normally be irritated with this amount of subplot taking away from the main romance, but it didn't really feel like that. It just offered a very interesting reading experience, and it added to the joy of reading a longer series like this one. There's been such a variety of love stories already; this "locked in by the storm" plot, some espionage-lite stuff, a very dark and dramatic previous installment, a bittersweet age-gap romantic comedy.

Also... I am so fucking interested in seeing what Julie Anne Long does with Dot, the kind of crazy, kind of ditzy maid we've seen throughout the series, now that there's a huffy-stern-hot footman working alongside her (and obviously falling for her). Am I gonna get a Dot/Pike novella? Or even a full-length book?

--The one thing I do think the timeline messed with a bit was the ending. It does get a bit rushed towards the end. Not to the point that anything is truly messed up, and Long's books usually do have a brisker pace. But there's a difficult balance to strike when you're having two people fall truly in love over such a short period of time, and I did kind of feel like a lot of things came at me at once in the last 25% or so.

The Sex Stuff:

Julie Anne Long doesn't write the most explicit or plentiful sex scenes, but she writes a hot book nonetheless. It's in the tension and the way it boils over, which this book exemplifies. There is a scene where the leads play a game that is so incredibly intense--and he's just describing things to her. But also: they do in fact bone down, and it is great.

I had a lovely time with this book. It's light without being unserious, and I think it will hit home for a lot of readers. So glad I got to read it!

Thank you to Netgalley and Avon for providing me with a copy of this book. All thoughts and opinions are my own.

[critical-quoter]

March Books

If I keep up at this pace, I'll probably double my reading goal. But such is life, I guess. lol Also, I'm starting to realize that I may be way too generous with my ratings.

Lover Eternal - J. R. Ward ⭐️⭐️⭐️⭐️ Lover Awakened - J. R. Ward ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Fortress of the King - Dakotah Fox ⭐️⭐️⭐️ Fortress of the Queen - Dakotah Fox ⭐️⭐️⭐️ Lover Revealed - J. R. Ward ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Fae Gods: Maze - Phillina Wood ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Faking with Benefits - Lily Gold ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Savage Favour - Layla Simon ⭐️⭐️⭐️ My Darling Bride - Isla Madden-Mills ⭐️⭐️⭐️⭐️ Tempt Our Fate - Kat Singleton ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ You're So Bad - Angela Casella ⭐️⭐️⭐️ Time with Mr. Silver - Elle Nichol ⭐️⭐️⭐️⭐️ Sicko - Amo Jones ⭐️⭐️⭐️⭐️ Throne of the Fallen - Kerri Maniscalo ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Famous Last Words - C. W. Farnsworth ⭐️⭐️⭐️⭐️ The Good Billionaire - Deborah Garland ⭐️⭐️⭐️ Deviant Hearts - Jagger Cole ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Dante - Sadie Kincaid ⭐️⭐️⭐️ Our Ride to Forever - Julie Olivia ⭐️⭐️⭐️⭐️ Under His Mask - Eden Webber ⭐️⭐️⭐️⭐️ Desire or Defense - Leah Brunner ⭐️⭐️⭐️⭐️ Twisted Devotion - Poppy St. John ⭐️⭐️⭐️⭐️ Strictly Business - Carrie Elks ⭐️⭐️⭐️⭐️ When Heroes Fall - Giana Darling ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ When Villains Rise - Giana Darling ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ The Queen and the King - Jeanette Rose & Alexis Rune ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Twisted Emotions - Cora Reilly ⭐️⭐️⭐️⭐️ The Secret Baby for the Bratva - Isla Brooks ⭐️⭐️⭐️ A Touch of Chaos - Scarlett St. Clair ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Lincoln - V. H. Nicolson ⭐️⭐️⭐️ The Varsity Dad Dilemma - Lex Martin ⭐️⭐️⭐️⭐️ Wild About You - Rebecca Jenshak ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Always My Comfort - Taylor Jade ⭐️⭐️⭐️ City of Darkness - Karina Halle ⭐️⭐️⭐️ There Are No Saints - Sophie Lark ⭐️⭐️⭐️⭐️ There Is No Devil - Sophie Lark ⭐️⭐️⭐️⭐️ Protected and Punished - V. T. Bonds ⭐️⭐️⭐️ Indigo Ridge - Denver Perry ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ When We Touch - Carrie Elks ⭐️⭐️⭐️ Spring Breeze - Lily Alexander ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Off Limits - Chelle Sloan ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Beneath These Dark Skies - Ria Wilde ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Bride - Ali Hazelwood ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Bound by Fate - F. D. Fair ⭐️⭐️ Trying to Hate the Player - Tia Souders ⭐️⭐️ For Him - R. L. Atkinson ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ What I Should Have Said - R. L. Atkinson ⭐️⭐️⭐️⭐️ On the Line - Naomi Loud ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ On the Line - Julia Connors ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ The Kiss Keeper - Krista Sandor ⭐️⭐️⭐️ Pucking Revenge - Brittanee Nicole ⭐️⭐️⭐️⭐️ Abandoned - A. M. Wilson ⭐️⭐️⭐️⭐️ Tailgates and Truck Dates - Haley Rhoades ⭐️⭐️⭐️ When She Loves - Gabrielle Sands ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Tailgates and Heartaches - Haley Rhoades ⭐️⭐️ The Turnover - Piper James ⭐️⭐️⭐️⭐️ Tailgates & First Dates - Haley Rhoades ⭐️⭐️ Keeping My Captive - Angela Snyder ⭐️⭐️⭐️⭐️ The Prince of Demons - Hana Hahm ⭐️⭐️⭐️ Shadow Game - Christine Feehan ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ The Takeover - T. L. Swan ⭐️⭐️⭐️⭐️ The Summons - Aquila Thorne ⭐️ God Complex - Darcy Dahlia ⭐️⭐️⭐️⭐️ Forbidden Freedom - Jasmin Miller ⭐️⭐️⭐️⭐️ A Hue of Blu - Marie-France Leger ⭐️ Solace - Cat Austen ⭐️⭐️⭐️⭐️ Spite - Cat Austen ⭐️⭐️⭐️⭐️ The Pucking Wrong Number - C. R. Jane ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Technically Yours - Denise Williams ⭐️⭐️⭐️⭐️ Two of a Kind - Alexa Rivers ⭐️⭐️⭐️ Beat by Beat - Kaylee Ryan ⭐️⭐️ Puck Pact - Kristen Granata ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️ Scoring the Player - Rebecca Jenshak ⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️

73 total books read for March 2024. I think that's a personal monthly record!

[aaronburrdaily]

July 16, 1809

Couche at 12. Lev. at 8. Bad again. Sor. at 11 (though raining) to the Park, three miles; arrived at 12. Passed an hour with Hosack. The Helvigs did not come. At 1 set off to walk home; not sorry they did not come pour des raisons¹ of state. Home at 2. Brö et mjolk² for "dinner. Read last evening: “Les Confidences”³, en deux actes, Paris, 1803. A very pretty little bagatelle. This morning “Un Tour de jeune Home”. Paris: 1802; 1 act (La, la. Has the merit of being very short) par F.P.A. Leger et R. Chazet.⁴ At 6 walked out to Gahn’s; all out except M’lle la gouvernante⁵ and my beautiful little Eva, with whom played two hours. Passing and repassing Calberg saw no one at the window and did not enquire. Home at 9. Read Catteau’s “Danem'k.⁶” Just now, 12 o’clock, comes in d’Aries and family. La belle ——— has been forbidden to speak to Mons.⁷ Gamp. Supper, two eggs. The butter is so bad that je m’en passe.⁸ Tobacco out; had to buy this holy P.M.

1  For state reasons. 2  Bread and milk. Note how he varies this pair of words. 3  “The Confidences.” 4  “A Young Man’s Tour.” Paris: 1802; 1 act (so, so; etc.) by ——— and ———. 5  The governess. 6  For “Danemark.” “Denmark.” 7  For Monsieur. 8  I do without it.

[scotianostra]

Happy 80th birthday to Willie Carson, born in Stirling, 1942.

Willie’s father was a Fyffes banana packer called Tommy and his mother was a waitress named May. Racing was not in his background at all. There were no horses in the family, as a teenager Carson started taking riding lessons at a stable in Dunblane. He says that “The horses kept kicking and biting me! They’re funny animals and it took me years to understand them.”

Willie served his apprenticeship with trainer Gerald Armstrong in Yorkshire between 1958 and 1962. In his first race, on May 18, 1959, he came fifth at Redcar on Marija. His first win was on Pinker’s Pond at Catterick on July 19, 1962. His career really took off when he received his first retainer from Lord Derby from 1967 until 1975, although his most successful partnership was with Major Dick Hern, trainer of the Queen’s horses at West Ilsley.

During his racing career Willie Carson was champion jockey five times and won 17 “Classics” . At just five feet tall and riding at an easily maintained weight of 7 stone 10 pounds (49 kg) Carson was much in demand as a jockey up to his retirement in 1996 at the age of 54. He had a total of 3,828 wins making him the fourth most successful jockey in Britain, and easily Scotland’s most successful rider.

Since his retirement he has became a TV star and a top breeder. Now 75, he lives in Gloucestershire with Elaine, his wife of 34 years, and has three children by his first wife, Carol.

In an interview a couple of years ago he said “I’d like to live healthily for as long as I can, and I’d like to be remembered as a hard-worker who did his best.”

The “action” pic of Willie winning a race also has a Scottish connection, the thoroughbred was called  Dunfermline. She won two classics, The Oaks against other fillies in June and in September St. Leger, the horse was owned by Qurrn Elizabeth. 

[airmanisr]

Boxxpress 193 834 Betuweroute dodewaard 22 juli by Ruben Rebel Via Flickr: Deze loc stond nog op me (lange) lijstje: de Boxxpress 193 834. hier rijd hij met veel lege wagens en achteraan wat containers en tanks (niet van die leger dingen maar van die blokken waar chemisch spul in zit 😉) door Kersteren richting Emmerich. 22 juli | Betuweroute

[keynewssuriname]

Minister Mathoera: “Defensie gaat investeringen plegen”

Het ministerie van Defensie heeft onlangs aanzienlijke bezuinigingen doorgevoerd op de jaarbegroting, waardoor er nu ruimte is voor nieuwe investeringen in het defensieapparaat. Minister Krishna Mathoera maakte dit bekend tijdens een persconferentie op dinsdag 18 juni 2024, waar ze de huidige ontwikkelingen en behaalde resultaten van het ministerie besprak. Een van de meest opvallende bezuinigingsmaatregelen is de reductie van het personeelsbestand met twintig procent, wat betekent dat ongeveer 950 personeelsleden niet langer op de loonlijst staan. Deze ingreep heeft geleid tot een besparing van SRD 200 miljoen, waardoor er nu budget is vrijgekomen om in het leger te investeren. Naast het werven van 150 nieuwe rekruten, die in juli met hun opleiding beginnen, is het ministerie van plan om een marineschip aan te schaffen via een lease-overeenkomst. Minister Mathoera legde uit dat het schip na zes jaar eigendom zal worden van Defensie. “Dit geeft onze marine de beschikking over een waardig schip”, zei ze. De laatste details van de overeenkomst worden momenteel afgerond. “We moeten de veiligheid van onze marine waarborgen”, aldus Mathoera. Bijzondere aandacht gaat uit naar de Stichting Re-integratie Ex-Militairen (SREM), die zich inzet voor ex-militairen die tijdens moeilijke tijden hebben gediend. Minister Mathoera onderstreepte het belang van deze groep en de noodzaak om hen niet te vergeten. Er zijn verschillende initiatieven opgezet om hun financiële situatie te verbeteren, zoals de verhoging van de resocialisatietoelage en invaliditeitstoelage. In samenwerking met het ministerie van Sociale Zaken en Volkshuisvesting (SoZaVo) wordt ook hulp geboden via sociaal beleid, wat de realisatie van deze doelen vergemakkelijkt. Daarnaast wordt het HRM-systeem van Defensie volledig geautomatiseerd om meer efficiëntie en effectiviteit te bereiken. Ook worden er trainingen aangeboden aan ex-militairen, zoals koelmontagetrainingen aan het Instituut voor Defensie Opleidingen (IDO), om hen beter voor te bereiden op de arbeidsmarkt. Read the full article

[rotterdamvanalles]

De Waterloostraat in 1950.

Deze straat werd aangelegd in 1865, toen het halve eeuwfeest van de slag bij Waterloo werd gevierd. In juni van dat jaar wordt de naam voor het eerst vermeld. Ze is door de bouwondernemer gegeven.

De Slag bij Waterloo was een veldslag bij Waterloo, een plaatsje destijds gelegen in de Zuidelijke Nederlanden, tegenwoordig in België. Napoleon Bonaparte werd hier op 18 juni 1815 definitief verslagen door een coalitie van enerzijds Britse, Nederlandse en Hannoverse eenheden onder opperbevel van de hertog van Wellington en anderzijds een Pruisisch leger onder commando van maarschalk Gebhard Leberecht von Blücher. De 19e-eeuwse Britse historicus Edward Creasy rekende de Slag bij Waterloo onder de vijftien meest beslissende veldslagen in de wereldgeschiedenis.

Na in 1814 verbannen te zijn naar Elba, keerde Napoleon in maart 1815 naar Frankrijk terug. Hij installeerde zich daar opnieuw als keizer van Frankrijk. Zijn oude vijanden konden dat niet aanvaarden en vormden de Zevende Coalitie om hem weer te verjagen. Engeland en Pruisen trokken grote legers samen in de zuidelijke Nederlanden om Frankrijk op 1 juli 1815 binnen te vallen. Napoleon besloot ze voor te zijn en trok op 14 juni de grens van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden over bij Charleroi. De beslissende slag vond plaats bij Waterloo.

De foto is gemaakt door de Fototechnische Dienst Rotterdam en komt uit het Stadsarchief Rotterdam. De informatie komt eveneens uit het Stadsarchief Rotterdam en van Wikipedia.

Bericht van 2021

[drunk-n-fuck]

Check out this listing I just added to my Poshmark closet: BCBGMAXAZRIA Women's Leger Pencil Bodycon Knee Length High Waisted Skirt sz XXS.

[jasvegh]

Mijn familie

In juli dit jaar verscheen mijn boek “Van origine Hongaars. Een familiekroniek”.

Mijn ouders

Ik ben van Hongaarse afkomst. Mijn ouders zijn geboren en getogen in Hongarije. Mijn vader studeerde theologie aan de theologische faculteit van de Gereformeerde Kerk in Boedapest. Via een van zijn hoogleraren kreeg hij een studiebeurs om voor twee of drie jaar te studeren aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Hij vertrok uit Hongarije in 1948. Hongarije was toen bezet door de Russen. Onder invloed van hen trok de Communistische Partij steeds meer macht naar zich toe.  Stukje bij beetje veranderde het land in een communistische staat. In 1949 werd dan ook de volksrepubliek uitgeroepen. Mijn vader zag dit met vreze en beven aan. Hij besloot voorlopig dan maar niet terug te keren en de situatie af te wachten. Hij werd predikant in een gemeente in Friesland.

Mijn moeder kwam in 1950 naar Nederland. Zij is half Hongaars, half Nederlands. Haar moeder was Nederlands. Ze was getrouwd met een Hongaars predikant. In 1950 was de grootvader van mijn moeder Nederlands ambassadeur in Israël. Mijn grootouders wilden niet dat mijn moeder opgroeide onder een communistisch bewind. Ze stuurden haar naar Israël. Hoe het mijn moeder gelukt is om een paspoort te krijgen om het land uit te reizen, weet ik niet. Dit is een van de vele raadsels die onze familie omgeven. Na een jaar in Israël gewoond te hebben, ging ze naar Nederland, alwaar ze theologie ging studeren aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Daar ontmoette ze mijn vader en in 1952 trouwden ze.

Ik denk dat mijn ouders definitief niet besloten terug te gaan naar Hongarije na de mislukte opstand van 1956. Ze vroegen het Nederlandse staatsburgerschap aan en in 1960 naturaliseerden we, terwijl we nota bene in België woonden.

Mijn ouders durfden niet naar Hongarije te gaan voor familiebezoek of vakantie. Ik denk dat ze bang waren dat ze opgepakt zouden worden, omdat ze illegaal waren weggebleven. Maar Hongarije heeft hen nooit losgelaten. Ze bleven zich voor het land interesseren. Een feit is wel dat de Hongaarse geheime dienst zich ook voor hen interesseerde. Deze stuurde geheim agenten op hen af om er achter te komen of ze ook activiteiten ontplooiden die de Hongaarse staat ondermijnden. Deze agenten waren predikanten die samenwerkten met het regiem.

Verzameling materiaal

Vanaf 1969 begon mijn vader met het verzamelen van materiaal over een verre voorvader: Mihály Végh van Kecskemét. Deze leefde rond 1562. Er is weinig van hem bekend.

Toen mijn oma in 1970 plotseling overleed, trokken mijn ouders de stoute schoenen aan en ze vroegen een visum aan voor Hongarije om de begrafenis van mijn oma mee te maken. Ik ging met hen mee. Het zou mijn eerste bezoek aan Hongarije worden. Ik was toen zeventien jaar. Met vreze en beven gingen we erheen. Mijn vader bezocht toen voor het eerst sinds tweeëntwintig jaar zijn geboortestad Kecskemét. Hij maakte van de gelegenheid gebruik om in het archief rond te snuffelen en informatie te zoeken over onze verre voorvader. Toen we weer in Nederland waren vroeg hij een tante om ook informatie te verzamelen en dat naar hem op ter sturen. De geschiedenis van Mihály Végh is interessant. Hij studeerde aan de universiteit van Krakau en leerde daar de leer van Luther kennen. Hij nam die mee naar zijn geboortestad en voerde daar het lutheranisme in. Later ging hij over op het calvinisme. Hoe kon hij dat doen? Hij was burgemeester en had grote invloed. Toen de Turkse legers naderden, sloot hij een verbond met de Rooms-katholieken. Gezamenlijk zouden ze de stenen kerk gebruiken. Mihály Végh was een oecumenicus avant la lettre. Hij was ook een dichter. Hij herdichtte psalm 55. Het werd als gezang werd opgenomen in het gezangboek van de Gereformeerde Kerk. Het is het oudste Hongaarse literaire document. Vanwege zijn verdienste in de strijd tegen de Turken werd Mihály Végh door keizer Maximiliaan II in de adelstand verheven. De adelbrief bevindt zich in het gemeentelijk archief van Kecskemét.

Mijn vader heeft veel materiaal over hem verzameld, maar er verder niets mee gedaan. Hij heeft niets opgeschreven. In 2016 overleed hij en toen ik in 2019 uit Curaçao terugkwam kreeg ik van mijn broer en zussen een doos. Toen ik erin keek zag ik al het materiaal dat mijn vader verzameld had. Hij had al eens tegen het eind van zijn leven tegen mij gezegd: “Hans, dat is allemaal voor jou. Jij moet het opschrijven”. Waarom hij het zelf niet gedaan heeft, weet ik niet. Misschien had hij het te druk met zijn  werk. Mijn broer en zussen zeiden tegen mij, toen ze mij de doos overhandigden: “Doe ermee wat je wil”. Toen rijpte bij mij het idee om een familiekroniek te schrijven. Een motief was ook dat ik de Hongaarse bronnen kon lezen en mijn broer en zussen, mijn kinderen en kleinkinderen niet. Ik dacht: Het zou jammer zijn als al deze kennis over ons verleden verloren zou gaan. Laat ik het allemaal op schrift stellen. Dat heb ik ook gedaan. Maar ik beschreef niet alleen de familiegeschiedenis, maar ook de geschiedenis van het Hongaarse volk, om ermee aan te geven wie we eigenlijk zijn en waar we eigenlijk vandaan komen. Nu zijn er rond de oorsprong van het Hongaarse volk veel raadsels. Aanvankelijk vormden ze een oervolk, samen met de Finnen en de Esten en nog wat andere volken, die nu nog in Rusland leven. Het oervolk leefde aanvankelijk in Noord-Rusland en zakte af via de Oeral naar het Zuiden. Het ging richting Mongolië. Ze hielden paarden en vee op de steppen. Langzamerhand ging het volk Westwaarts. Intussen waren de Finnen en de Esten al afgescheiden. Eind negende eeuw kwam het Hongaarse volk aan in het Karpatenbekken. In een  jaar of tien namen ze dit in bezit. Dat is nu zo’n elfhonderd jaar geleden. De Hongaren zijn dus een vreemde eend in de bijt van Europa. Ze worden omringd door Slaven en Roemenen en vormen een eiland van taal en cultuur.

Ik heb me altijd voor hun geschiedenis geïnteresseerd. Wij zijn als kinderen niet Hongaarstalig opgevoed. Onze ouders waren bang dat we anders niet zouden integreren in de Nederlandse samenleving. Pas toen ik voor het eerst naar Hongarije ging, op mijn zeventiende, ben ik Hongaars gaan leren. Het is een moeilijke taal en ik heb het (ik ben nu zeventig) nog niet helemaal onder de knie, al gaat het steeds beter.

Mijn grootouders

In mijn boek beschrijf ik ook de Hongaarse geschiedenis van eind negentiende tot eind twintigste eeuw, als achtergrondinformatie over de tijd dat mijn ouders den grootouders in Hongarije woonden. Van mijn grootouders van vaderskant weet ik weinig. Wel heb ik enkele doopbewijzen gevonden en verder is er wat mondelinge informatie van de kant van mijn vader. Hij vertelde dat zijn vader lid was van de lijfwacht van de keizer en dat hij later in de eerste wereldoorlog moest vechten tegen de Russen. Hij werd gevangengenomen en afgevoerd naar een krijgsgevangenkamp in Siberië. Via het Oortlogsarchief in Wenen kwam ik er achter dat hij geïnterneerd was in Tomsk. Maar hij wist te ontvluchten en liep via de Kaukasus terug naar Hongarije. Jaren na de oorlog kwam hij er aan. Hij trouwde er met mijn oma en uit dat huwelijk is mijn vader geboren.

De vader van mijn moeder kwam uit een dorp in  Midden-Hongarije en werd predikant. Hij was anticommunistisch en kreeg moeilijkheden met het regiem. Tijdens de opstand van 1956 zat hij in het revolutionair comité van het dorp. Toen de opstand was neergeslagen, was hij bang gearresteerd te worden. Waarom dat niet is gebeurd, blijft een raadsel, want vele van zijn collega’s zijn wel gearresteerd.

Dat mijn grootouders moeilijkheden hadden met het regiem bleek uit correspondentie die ze voerden met mijn ouders in Nederland. Mijn oma gaf de brieven af bij de Nederlandse ambassade in Boedapest die zie via de diplomatieke post naar mijn ouders stuurden. Die brieven vond ik bij de nalatenschap van mijn ouders. Omdat mijn grootouders dachten dat de Hongaarse geheime dienst de brieven toch niet zou lezen, schreven ze openlijk over de toestand in Hongarije tijdens het communistische regiem. We lezen van hun angsten en vrezen, van  hun  hoop de kinderen en de familie ooit nog te zien, van hun verwachting in de gevangenis te belanden. Uiteindelijk werd de grond te heet onder hun voeten en vroegen ze een uitreisvisum aan. Veel oudere collega’s van mijn  opa hadden die al gekregen. Kennelijk was de Hongaarse regering de predikanten liever kwijt dan rijk. Zo kwamen ze in 1957 in Nederland aan. Hier heeft mijn opa nog jaren gewerkt onder de Hongaarse vluchtelingen. Na hun komst in Nederland gaven ze enkele lezingen over hun ervaringen en bevindingen in Hongarije. Die lezingen vond ik ook in de nalatenschap en heb ik opgenomen in het boek. Ze geven een sfeerbeeld van Hongarije tijden het communistische bewind.

Eigen indrukken

In het boek beschrijf ik ook mijn eigen indrukken van Hongarije, tijdens het communistisch bewind en daarna. We bezochten vaak familie en vrienden. De contacten zijn altijd warm gebleven, tot op heden.

Tenslotte schrijf ik ook over mezelf, over het zoeken naar mijn identiteit: ben ik nu een Nederlander of een Hongaar? Mijn conclusie is: Hongarije is mijn oude vaderland, Nederland het nieuwe.

Naast mondelinge overlevering, brieven en rapporten maak ik gebruik van secundaire literatuur om het onderwerp voor het voetlicht te brengen.

Ik hoop dat mijn kinderen en kleinkinderen het boek met belangstelling zullen lezen. Het gaat over onze roots. Maar ook een ieder die geïnteresseerd is in Hongarije zal wellicht iets van zijn of haar gading kunnen vinden.

Het boek is uitgekomen bij uitgeverij Boekscout in Soest.

[rolandsfotos]

Vakantie naar Nederland Juli 2023 (epiloog)

Vakantie naar Nederland Juli 2023 (epiloog)

Toch nog even. Zoals ik al aangaf in het laatste deel, ik ben de nodige anekdotes vergeten die de moeite van het delen wel waar zijn. Althans, dat vinden wij. Nu moet je weten, onze Kenan heeft vele interesses. Als hij alle beroepen uit gaat oefenen die hij zegt te gaan uitoefenen… euhm, dan heeft hij denk ik elke dag een andere job hahahaha. Een van die jobs is het leger. Hij is er nog niet…

[morebedsidebooks]

2022-2023 Women in Translation Roundup: Francophone

Reflecting the depths of French literature and the Francophone world, I’ve (re)read even more such women writers in the last year.

  A Fine of Two Hundred Francs by Elsa Triolet

A collection of different stories, illegally published during the last years of WWII, concerning daily life and the French Resistance during WWII.

The Belly of the Atlantic by Fatou Diome

A novel about siblings separated by distance and the dreams vs. realities of emigration.

The Blue Line by Ingrid Betancourt

A first novel which takes on fascism and Argentina’s Dirty War.

Bye Bye Babylon by Lamia Ziadé

A graphic novel memoir one of the most visceral I’ve read on the Lebanese Civil War.

The Collection by Nina Leger

An award-winning paean to pleasure and the penis.

I Die by this Country by Fawzia Zouari

A novel springing from a real headline in 1998 where two emaciated Algerian sisters were found by French authorities in a Paris apartment, one dead.

Disoriental by Négar Djavadi

A sprawling family drama From Persia, becoming Iran, the fall of the Shah, to the West in France.

Fairer-than-a Fairy by Charlotte-Rose de Caumont de La Force

Plus Belle que Fée, translated in English as Fairer-than-a-Fairy or simply Fairer. A tale with beautiful people particularly a princess so known, and as so boldly named as to incur the anger of a Faerie Queen.

Farewell, My Queen by Chantal Thomas

This reflective historical novel, also adapted to film, views troubled days of the Court at Versailles in July 1789 through a devoted servant to Marie-Antoinette, as the revolution will eventually come to knock at the gates.

The Illusionist by Françoise Mallet-Joris

A debut novel written from the perspective an extremely lonely and emotionally neglected teenager falling into a toxic relationship with her father’s Russian mistress

The Notebook Trilogy by Ágota Kristóf

A psychological tale beginning in the childhood of two twin brothers over the course of many years through war, regimes, and the evils around them.

Papillons by Clémentine de Blanzat

The writer’s first bilingual poetry collection capturing “the translation of our emotions, our dreams, our pains, and our desires.”

Persepolis by Marjane Satrapi

A candid and immensely successful graphic memoir detailing coming-of-age amid revolution, war, and migration. Also a title that has repeatedly been a challenged and banned book.

Striving for Life by Evelin Mankou

A novella treatise on superstition which results in discrimination and violence.

The Tale of the Rose by Consuelo Saint-Exupéry

A writer in her own right, this is her memoir of an intense marriage to Antoine Saint-Exupéry of The Little Prince fame.