#Dennis de Groot

[ilovetheater-nl]

Woezel en Pip sprookjesachtig leuk

Recensie en foto’s: Vera Visser – de Mol In de sprookjesachtig mooie Koninklijke Schouwburg in Den Haag ging zondagmiddag 10 november Woezel en Pip Sprookjes uit de Tovertuin in première.  Deze voorstelling voor de allerkleinsten (2+) is alweer de zoveelste van de bekende hondjes. In een uitverkochte zaal genoten jong en oud van het enthousiasme van de spelers. Wellicht dat er zelfs ouders in…

[levisgeekstuff]

De Transformers

Recent de verkoopcijfers van comics in de VS eens bekeken? Daar zie je bij de bestverkopende reeksen natuurlijk vaste waarden als Spiderman en de X-Men. Maar ook... de Transformers! Ja, de robots uit de jaren '80 zijn helemaal terug dankzij het nieuwe 'Energon Universe' bij uitgeverij Skybound (Image). In dit project van Walking Dead bedenker Robert Kirkman wordt de geschiedenis van de 'Robots in Disguise' opnieuw uit de doeken gedaan. Dit keer in een gedeeld universum met G.I.Joe. Een vertaling van deze (zéér goede) comics staat helaas nog nergens op het programma. Maar het is natuurlijk wél een goede aanleiding om eens terug te blikken op de oudere Transformers comics 👉

Japanse roots

De roots van de Transformers begon al in de jaren '70 met de Japanse speelgoedlijnen Microman en Diaclone. Microman bevatte mensachtige actiefiguren, terwijl Diaclone robots introduceerde die konden transformeren. Hasbro kocht de speelgoedlijnen op en startte een samenwerking met de Japanse fabrikant Takara.

Hasbro ging een samenwerking aan met Marvel. Zo werden Jim Shooter en Dennis O'Neil ingehuurd om een achtergrondverhaal te bedenken voor de speelgoedlijn. Bij Hasbro waren ze niet tevreden met het werk van O'Neil. Hij werd later vervangen door Bob Budiansky. Maar het was wél O'Neil die de naam Optimus Prime introduceerde.

Marvel

In 1984 verscheen de Transformers miniserie bij Marvel. Het succes was zo groot dat de reeks vrijwel onmiddellijk werd verdergezet als lopende reeks. Redelijk snel volgde ook al de vertaling bij Juniorpress. Die eerste verhalen speelden zich trouwens gewoon af binnen het Marvel universum. Zo zien we in nummer 2 bijvoorbeeld een gastoptreden van Spiderman.

Opvallend is dat in de eerste nummers Optimus Prime hier Jetfire wordt genoemd. Dat kwam omdat het speelgoed van Prime aanvankelijk niet beschikbaar was in Europa. In de marketing hier werd daarom Jetfire naar voor geschoven als leider van de Autobots.

Naast de 'gewone' stripverhalen over de Autobots en Decepticons verschenen in elk nummer ook profielpagina's van verschillende robots. Die kwamen uit 'The Transformers Universe'.

Tekenfilm

Zoals dat gebruikelijk was in de jaren '80 verscheen naast comics van de Transformers ook al snel een tekenfilmserie om het speelgoed mee te promoten. De reeks van Sunbow werd ook meteen een grote hit. Toch verschilde ze behoorlijk hard van de 'canon' uit de Marvel comics. Zo is Shockwave bijvoorbeeld trouw aan Megatron in de tekenfilms, terwijl hij in de comics probeerde de macht te grijpen bij de Decepticons.

De populaire animatiereeks leidde in 1986 tot 'Transformers: the movie'. Daarin maakten we kennis met de planeet-etende vijand Unicron. Maar de film werd vooral bekend door het sneuvelen van Optimus Prime. Dit tot grote ontsteltenis van veel jonge fans (mezelf inkluis 🙈). De filmspecial daarvan verscheen in de VS als aparte miniserie, maar werd door Juniorpress opgenomen in nummer 9 van de gewone reeks.

Woelige continuïteit

Rond die tijd werd de continuïteit in de comics van Juniorpress best complex. Zo stierf Optimus Prime niet enkel in de tekenfilm. Ook in de Marvel comics kwam hij om het leven. Omdat Juniorpress net de filmspecial had opgenomen in de gewone reeks leek het hen verwarrend voor lezers om Optimus nog een keer te laten sterven. De Amerikaanse nummers waarin dat gebeurt werden dus overgeslagen.

Niet veel later volgde nog een extra dik nummer 13. Daarin werd een extra Amerikaans nummer opgenomen. Bovendien werden er ook enkele nummers overgeslagen. Zo sloten de uitgaven van Juniorpress dichter aan bij de Amerikaanse uitgaven. Waarschijnlijk onder druk van Hasbro, om het meest recente speelgoed ook in de Lage Landen in de strips te zien.

Simon Furman

Naast de Amerikaanse comics verschenen er ook Transformers strips in het Verenigd Koninkrijk. Naast heruitgaven van het Marvel materiaal verscheen daar ook nieuw materiaal in. Dat was vaak trouwens van een veel betere kwaliteit dan de Amerikaanse verhalen. Schrijver Simon Furman zorgde ook voor een echte continuïteit die in lijn lag met 'Transformers: the movie'. Nadat schrijver Bob Budiansky wat uitgekeken was op de Transformers bij Marvel, nam Furman zijn taak over en ging ook de Amerikaanse comics schrijven. Daar zorgde hij voor een enorme kwaliteitsboost in de verhalen. Zo introduceerde hij met Thunderwing een nieuwe grote vijand en schreef hij Unicron en Galvatron ook in de gewone comics.

Promotiemateriaal

Naast de gewone comics verscheen in 1988 ook nog een extra nummer: 'Transformers: Headmasters'. Hierin werd de aparte miniserie van Marvel opgenomen.

Deze special werd gesponsord door Hasbro en gratis aangeboden in speelgoedwinkels. Alles om de zoveelste nieuwe lijn speelgoedrobots te promoten 😎.

Dat gebeurde trouwens ook in de reguliere reeks. Zo zaten er regelmatig speelgoedfolders van de Transformers mee tussen de comics.

Nieuwe generatie

Ondanks al die promotie bleef de hype niet duren. Begin jaren '90 taande de populariteit van de Transformers. De comics eindigden met nummer 32 bij Juniorpress, met daarin de Amerikaanse nummers 74 en 75. In de VS ging de reeks nog even door tot nummer 80.

Toch zouden de robotgekte regelmatig terug opleven. In de zomer van 2001 verleende Hasbro de licentie voor de Transformers comics aan het Amerikaanse Dreamwave. Rond die tijd verscheen er ook de nieuwe animatieserie 'Transformers: Armada'. Uiteraard ging Dreamwave daar mee aan de slag en verscheen er naast 'gewone' Transformers comics ook een adaptie van deze tekenfilms. Die werden geschreven door Chris Sarracini en kregen positieve recensies. Ze schopten het zowaar tot een vertaling bij Big Balloon. Helaas duurde het feestje hier slechts 4 nummers.

Deze uitgaven betekenden het voorlopige einde van de Transformers in het Nederlands. Bij deze een warme oproep aan de uitgevers in Nederland en België om aan de slag te gaan met het nieuwe Energon Universe van Robert Kirkman 😉

[peecee-columns]

Weinig erkenning eindexamenleerlingen

Op 27 februari 2020 werd de eerste coronabesmetting in Nederland geregistreerd. Het Journaal zond destijds beelden uit van een hermetisch afgesloten woning, ergens in Brabant. Achteraf bleek dat er eind januari al tientallen mensen aan corona gerelateerde klachten hadden ontwikkeld. Zij testten later in februari dan ook alsnog positief. Iets meer dan drie jaar later, op 10 maart 2023 om precies te zijn, werd via de Rijksoverheid bekendgemaakt dat het kabinet, op advies van het OMT, had besloten dat alle coronarestricties konden komen te vervallen. Momenteel zijn we met z’n allen blijkbaar in een zogeheten endemische fase aangekomen, waarin het virus nog wel rondgaat, maar waarbij de meeste mensen de ziekte hebben doorgemaakt of zijn gevaccineerd. Covid-19 lijkt vanaf nu niet meer tot grote maatschappelijke en economische problemen te leiden, al wordt er wel nog een beroep gedaan op ieders gezond verstand om eventuele besmettingen te voorkomen. Deze regels zijn inmiddels alom bekend, maar worden nog maar weinig nageleefd.

De pandemie heeft bij veel mensen diepe sporen achtergelaten. Op lichamelijk en mentaal gebied. De gevolgen ervan zijn dan ook nog niet voorbij en vergeten. Maar daar lijkt onderwijsminister Dennis Wiersma geen boodschap aan te hebben. Hij schreef in november van vorig jaar al aan de Tweede Kamer dat na drie jaar van diverse aanpassingen de examenperiode dit schooljaar weer zo goed als hetzelfde zal zijn als voor corona. Waar in 2020, net na de uitbraak van de pandemie en ten tijde van de eerste lockdown, de eindexamens in het voortgezet onderwijs zelfs helemaal niet doorgingen en in de daaropvolgende jaren een aantal welkome versoepelingen werden gehanteerd, zal dit schooljaar alleen het tweede tijdvak verlengd worden van vier naar tien dagen. Dit betekent concreet dat er onder andere geen zogeheten ‘duimregeling’ meer gehanteerd zal worden, waarbij de leerling een ‘duim’ mocht leggen op een onvoldoende om zo alsnog te kunnen slagen. En ook zal er dit jaar, naast het eerste en tweede tijdvak, geen derde tijdvak meer plaatsvinden, waarin herexamens afgenomen kunnen worden.    

Wat we ons moeten realiseren is dat de lichting die nu de eindexamens zal gaan maken, maar liefst drie jaar te maken heeft gehad met onderbroken leerjaren, voorzien van enkele lockdowns, minimaal zes volledige maanden online lessen volgen en weinig échte sociale interactie. Daarnaast speelden zaken als ziekte, onzekerheid en angst over het virus en wat de toekomst zou gaan brengen mee ten tijde van een groot gedeelte van hun ontwikkeling. Bedenk daarbij dat een leerling die nu vijftien jaar is, maar liefst een vijfde van zijn of haar leven te maken heeft gehad met de coronaperikelen en iemand van achttien jaar een zesde deel. Dit zijn feiten die niet moeten worden onderschat.

‘Soms, als ik aan die periode terugdenk, roept dat emoties op van angst en verdriet’, vertelde de nu twintigjarige Sanne Daniëlle onlangs in dagblad Trouw. Ze geeft aan dat met name de tweede lockdown haar op een mentaal dieptepunt bracht, waarin ze naar eigen zeggen ‘meer tranen liet dan dat ze heeft gelachen’. Ze is niet de enige. In een onderzoek van het RIVM gaf 45% van de jongeren aan zich vaak eenzaam te voelen en had bijna 35% last van depressieve gevoelens. Dat zijn cijfers die de hoogspanning rondom het voorbereiden en het maken van de examens niet op een positieve manier zullen beïnvloeden. Iets meer coulance, bijvoorbeeld in het aanbieden van een extra herkansing, was dan ook op z’n plaats geweest om ook de examenlichting van dít jaar enigszins tegemoet te komen. Het zou een stukje erkenning geven aan een bijzonder lastige periode, waarin het leven zo goed als stilstond maar de wereld wel gewoon doordraaide.      

[stanggubbels]

Zo’n 100 basisschoolkinderen zijn de art director van deze speciale editie van Postcast. Zij maakten de tekeningen die door Stang Gubbels als basis zijn gebruikt om te komen tot de illustraties. Als een ware beeld-dj heeft hij de tekeningen die de kinderen hebben gemaakt, geremixt tot een prettig bij elkaar passend geheel.

De Regenmaker, geschreven door Kees Klomp over een klein vogeltje die een bosbrand gaat blussen, uitgegeven door Postcast en met een heel team van mensen: Marcel Kampman, Dennis van Aalst, Frum van Egmond, Joost Widdershoven, meestersander.nl Martine Eizinga, 22 mei, de internationale dag van de biodiversiteit.

De Regenmaker is een hervertelling van een stokoud oerverhaal over een klein vogeltje en een bosbrand. Verandering gaat vaak over groot en wanhoop. Dat maakt het lastig bespreekbaar. Denk aan de grote uitdagingen waarmee we momenteel te maken hebben, zoals het klimaat, de afnemende biodiversiteit en vele anderen. Wat nu als je de grote verandering heel klein maakt, dichtbij Brent en persoonlijk maakt? Dan kun je je eigen verhaal maken en zelfs een stapje zetten. Dit grootse verhaal over het kleine vogeltje Olla, in de vorm van dit kleine (voorlees)boekje, laat je de kracht voelen van het zetten van kleine stapjes en maakt een groot probleem op een hoopvolle manier bespreekbaar.

[joostjongepier]

Wat?   Caleidoscoop, Consumer’s Rest (1981) door Stiletto Studios, Black Iron (2004) door Humberto & Fernando Campana, Wire Mesh Chair (1998) door Dennis Slootweg, Solid (1986) door Heinz Landes, Double Headed Snake Chair (1999) door Niki de Sa1nt Phalle, Pavonia 91993) door Alessandro Mendini, Hairy Chair (2011) door Charles Kaisin en Bright Space

Waar?   Tentoonstelling A Chair for You in Grassi Museum für Angewandte Kunst, Leipzig

Wanneer?   2 augustus 2024

Na ruim twee uur in het Grassi Museum für Angewandte kunst te hebben doorgebracht, was ik even kunstmoe. Ik had echter een combinatiekaartje gekocht waarbij ook de tijdelijke tentoonstelling was inbegrepen. Dus besloot ik maar even het museumcafé in te duiken voor Kaffee und Kuchen om daarna innerlijk gesterkt de tentoonstelling A Chair for You te gaan bekijken. Nu moet ik zeggen dat ik stoelen niet het meest interessante onderwerp vindt om me, na een hele ochtend kunstkijken, in te verdiepen. Maar vooroordelen zijn er om onderuit te worden gehaald en dat gebeurde. Wat een geweldige tentoonstelling! Nooit in mijn leven heb ik stoelen zo als kunstobject bekeken als hier. En daar kwam nog bij dat de tentoonstelling werkelijk voorbeeldig was opgezet. Ik kwam ogen en oren te kort.

De expositie bestond uit vier ruimtes. Gelijk na binnenkomst was er een entree met enkele bijzondere stoelen en een caleidoscoop. Je keek door ronde gaten naar een wervelende, spiegelende ruimte waarin bij nadere beschouwing stoelen bewogen. Er klinkt muziek van Lou Reed. Een spectaculair begin!

De ruimte daarna werd aangeduid als Dark Space. Om er binnen te komen moest je diep gebogen door een lage doorgang. De ruimte zelf was donker en erin zweefden stoelen, als waren het sterren aan de hemel. De rustgevende muziek van Arvo Pärt (Spiegel im Spiegel) verleende de ruimte een haast meditatieve rust.

Na de duistere ruimte, kwam ik door een gordijn in de ‘Medium Space’. Mechanische, metaalachtige klanken vulden deze ruimte, waarin strakke scherpe lijnen de monochrome ruimte doorsnijden. Semitransparante wanden dragen bij aan de monochromie. De ruimte is geïnspireerd op het Barcelona-Paviljoen van Bauhaus-architect Mies van der Rohe uit 1929. Via een klein gangetje kom ik tenslotte uit in de Bright Space. De ruimte is fel verlicht en ook de muziek (Happie Chappy van Paul Reeves) draagt bij aan de lichtheid. Een eclectische verzameling kleurrijke stoelen is verdeeld over een aantal ‘eilandjes’ verspreid over de ruimte.

Op deze expositie gaat het niet om stoelen als gebruiksvoorwerp. Weliswaar zijn er genoeg stoelen die wel degelijk als zitmeubel te gebruiken zijn, maar niet alle objecten op deze tentoonstelling zijn daar voor geschikt. Sommige missen een zitting, andere zijn gemaakt van prikkeldraad of zijn beslagen met talloze spijkertjes. De stoel is op deze expositie primair een kunstvoorwerp en als bezoeker word je uitgedaagd op een heel andere manier te gaan nadenken over het concept ‘stoel’.

Hoewel veel van de namen van de ontwerpers/kunstenaars voor mij onbekend waren, zaten er zeker ook bekende namen bij zoals: Marcel Wanders, Niki de Saint Phalle, Frank Ghery en Alessandro Mendini. Maar grote of kleine namen, bekende of onbekende ontwerpers, de tentoonstelling A Chair for You is eigenlijk één groot Gesamtkunstwerk (om er maar eens een mooie Duitse kreet tegenaan te gooien). De tentoongestelde voorwerpen komen tot hun recht in een samenhang met de totale vormgeving, belichting en muzikale ondersteuning. Het geheel was een ware belevenis!

[sporadiceagleheart]

Here's my Tribute edit to the Holocaust victims and Anne Frank and her sister Bela Brager, Mirjam Anna Bosman, Aniko Bohm, Stephanie Bujakowsky, Ilse Bruch, Leo Moses Broekman, Franz “Franjo” Brummer, Schprizalla Burstyn, Edit Burg, Jenny Cohen, Isaak Julius “Ies” Cohen, Geertrudia “Truusje” Cohen, David “Dushko” Cohen, Dani “Denny” Cohen, Anna Rosetta Cohen, Angelo Cividali, Mina Chestnaya, Menachem Zeev Chalemski, Leon Cabilio Albahari, Israel Bytenski, Konrad Avraham Czuczka, Robert Ilja Cohn, George Cohn, Louis “Loekie” Cohen,Levi Cohen, Joseph Elias “Jopie” Cohen, Michael Czuczka, Marish David, Ivona David, Manci Rosenfeld David, Erno David, Aliz David, Maria Danos, Rachele Danon, Jeanette Dawidowicz, Yenta Frida Davidovitz, Malka Grinberger Davidovitz, Shlomo Yankel Davidovitz, Rohele Davidovitz, Ochi Davidovitz, Richard de Jong, Louis Alfred “Lou” de Jong, Jeannette “Jeannetje” de Jong, Henri Abraham “Hans” de Jong, Hanna Henderina de Jong, Alfred de Jong, Rachel de Groot, Veronica Margaretha de Vries, Jeannette Frank de Vries, Isaac Koos de Vries, Rudolf de Vries, Dick de Vries, Sophia de Leeuwe, Judith Deutsch, Gyuri Deutsch, Alice Deutsch, Agnes Deutsch, Sylwika Dermer, Agi Denes, Isaias Degen, Jacoba De Wilde, Henriëtte de Wilde, Branca Henriette de Wilde, Miroslaw “Miro” Druzanski, Marjan Drukker, Josina Marja “Jopie” Drukker, Yuri Dringler, Vladimir Dralyuk, Rubin Dichter, Gita Diament, Moshe Yeshiyah Duizend, Menya Efros, Genya Efros, Yitzkhak Ecker, Stella Sara Dym, Manfred Menachem Mandel Ehrlich, Heinz Helmut Eisenstadt, Branko Eisenstädter, Heinrich Eisenstaedt, Mania Halef, Anna Glinberg, Ilse Haas, Ester Gordon, Hans Julius Goldmann, Gerda Goldmann, Ester Gitel Golderat, Eva Friedman, Agnes “Agi” Fuchs, Eduard Fuchs, Iren Davidowitz Fuchs, Ivan Fuchs, Peter Fuchs, Eta Halberstam, Gala Herman, Laura Korn, Betsie Amalia Kosses, Amalie Kosses, Rafael Koslowsky, Golda Lifshitz, Anyuta Lifshitz, Albert Aharon Mendelsohn, Malka Erika Mendelsohn, Liane Münzer, Eva Münzer, Lenke Shefer Neumann, Veronika Neumann, Eva Neumann, Esfir Pinyakova, Miriam “Mirica” Polak, Polina Ratzenberg, Genrikh Ratmanski, Larisa “Larochka” Ratmanski, Magda Rosenberg,

[keynewssuriname]

Eerste oplevering weg naar Ricanaumofo een feit

Minister Riad Nurmohamed van Openbare Werken(OW) heeft op zaterdag 24 februari 2024, het eerste deel van de oplevering van de weg naar Ricanaumofo in het district Marowijne geopend. Het startsein voor dit project werd op vrijdag 30 april 2021 in Moengo gegeven door de president van de Republiek Suriname. Wegens omstandigheden werd dit project jarenlang niet uitgevoerd. Volgens directeur Dave van der Lee van aannemingsbedrijf Tjongalanga NV, is er tijdens dit project gewerkt aan de rehabilitatie en asfalteren van de weg. "De weg loopt vanaf de Juliana weg tot aan Ricanaumofo met een lengte van 9 kilometer en een breedte van 5,5 meter. De totale kosten voor de werkzaamheden bedragen 7.5 miljoen US-dollars. Het is een zeer grote uitdaging geweest om dit werk uit te voeren, omdat de wegconstructie ontwatering voor een groot deel loopt naar de Cottica rivier en een groot zwampgebied. Na onderzoek bleek dat een deel van de weg hoger lag dan de geregistreerde weerstandshoogte. Hierdoor hebben we locaties van de weg hoger gelegd en meerdere duikers geplaatst. Verder zijn de zijwegen en de weg naar het dorp voorzien van lateriet en Basecore. Ook de locatie waar de schoolbus stopt is aangepakt, de oude loopbrug langs de rivier is verwijderd en voorzien van duikers. Hierdoor kunnen de pupillen makkelijker lopen naar de rivier. Met behulp van een goed bouwteam is het werk vlot verlopen", vermeldt van der Lee. Tot slot bedankt hij de minister van OW en de regering voor een prettige samenwerking en het stellen van hun vertrouwen in zijn bedrijf. Volgens districtscommissaris (DC) Olivia Dominie was de behoefte aan rehabilitatie van de weg heel groot. Doordat de weg in de regentijd moeilijk begaanbaar was. "Ik ben de regering dankbaar dat de moeilijke tijden op de weg tot het verleden mag behoren. Het is nu een feit dat de weg naar dit agrarisch landbouw dorp geasfalteerd is. Dit is een teken dat de regering Santokhi-Brunswijk aandacht besteedt aan infrastructuur", gaf DC Dominie aan. Ze is erg trots op deze ontwikkeling en bedankt de aannemers voor hun inzet. Dennis Belfort, vertegenwoordiger van Stichting Economische Ontwikkeling Ricanau Ricanau Mofo (STEORR) is de regering en de aannemers zeer erkentelijk voor het willen investeren in Ricanaumofo. "STEORR zal als ontwikkelingspartner in dit gebied van moderne agroproductie en verwerking stimuleren. De Stichting stuurt vaker stagiaires van Delft om stage te lopen en praktijk te doen. Zij leren hoe de moderne landbouw en watermanagement zich ontwikkelt en hoe dit in kaart te brengen. Dit zal zeker positief bijdragen in ontwikkeling en goed onderwijs, welvaart en welzijn realiseren", aldus Belfort. Minister Nurmohamed van OW benadrukte dat de regering zich richt op duurzaam beleid en sturing van het land. "Alle projecten die we uitvoeren zijn duurzaam en stap voor stap zullen we alle overige projecten die nog op de agenda staan uitvoeren. De eerste oplevering heeft reeds plaatsgevonden. De samenleving mag zeker nog meer verwachten", stelde de bewindsman. Read the full article

[goalhofer]

2023 World Baseball Classic The Netherlands Roster

Pitchers

#00 Derek Grant (Corpus Christi Hooks/Orange City, Florida)

#16 Lars Huijer (Honkbalclub Allen Weerbaar/Haarlem)

#17 Arij Fransen (Daytona Tortugas/Deventer)

#20 Mike Bolsenbroek (Heidenheim Heideköpfe/Apeldorn)

#29 Eric Méndez (Visalia Rawhide/Cura Cabai, Aruba)

#30 Dennis Burgersdijk (Honkbalclub Allen Weerbaar/Bussum)

#32 Jaydenn Estanista (FCL Phillies/Willemstad, Curaçao)

#33 Kevin Kelly (Neptunas/Willemstad, Curaçao)

#36 Jiorgeny Casimiri (Dunedin Blue Jays/The Hague)

#37 Tom De Blok (Neptunas/Amstelveen)

#39 Shairon Martis (Amsterdam Piraten/Willemstad, Curaçao)

#41 Ryan Huntington (Neptunas/Oranjestad, Aruba)

#45 J.C. Sulbaran (Indios Del Bóer/Willemstad, Curaçao)

#46 Pedro Strop (Leones Del Escogido/San Cristóbal, Dominican Republic)

#49 Jair Jurrjens (Tigres De Aragua/Willemstad, Curaçao)

#51 Dylan Farley (Amsterdam Piraten/Hoofddorp)

#55 Franklin Van Gurp (Estrellas Orientales/Philipsburg, Sint Maarten)

#58 Antwone Kelly (FCL Pirates/Oranjestad, Aruba)

#62 Scott Prins (Amsterdam Piraten/Haarlem)

#66 Aaron De Groot (Neptunas/The Hague)

#74 Kenley Jansen (Boston Red Sox/Willemstad, Curaçao)

#99 Wendell Floranus (Gigantes Del Cibao/Willemstad, Curaçao)

Catchers

#14 Chadwick Tromp (Gwinnett Stripers/Oranjestad, Aruba)

#21 Dashenko Ricardo (Neptunas/Willemstad, Curaçao)

#26 Sicnarf Loopstok (Amsterdam Piraten/Oranjestad, Aruba)

Infielders

#2 Xander Bogaerts (San Diego Padres/San Nicolaas, Aruba)

#3 Richie Palacios (Cleveland Guardians/New York, New York)

#7 Jonathan Schoop (Detroit Tigers/Willemstad, Curaçao)

#9 Andrelton Simmons (free agent/Willemstad, Curaçao)

#13 Juremi Profar (Bravos De León/Willemstad, Curaçao)

#15 Sharlon Schoop (Amsterdam Piraten/Willemstad, Curaçao)

#18 Mariekson Gregorius (Cangrejeros De Santurce/Amsterdam)

#23 Dwayne Kemp (Neptunas/Rotterdam)

#40 Zander Wiel (High Point Rockers/Murfreesboro, Tennessee)

Outfielders

#4 Wladimir Balentien (Gigantes Del Cibao/Willemstad, Curaçao)

#10 Jurickson Profar (free agent/Willemstad, Curaçao)

#11 Ray-Patrick Didder (free agent/Oranjestad, Aruba)

#50 Rogear Bernadina (Leones De León/Willemstad, Curaçao)

#77 Josh Palacios (Indianapolis Indians/New York, New York)

Coaches

Manager Hensley Meulens (Colorado Rockies/Oranjestad, Aruba)

Bench coach Andruw Jones (Atlanta Braves/Willemstad, Curaçao)

Hitting coach Tjerk Smeets (Corendon Kinheim/Amsterdam)

Pitching coach Bert Blyleven (Nederlands Honkbal/Garden Grove, California)

Bullpen coach Mike Harkey (New York Yankees/San Diego, California)

1B coach Gene Kingsale (Neptunas/Solito, Aruba)

3B coach Ben Thijssen (Boston Red Sox/Willemstad, Curaçao)

Quality control coach Evert-Jan Hoen (Nederlands Honkbal/Alphen Aan Den Rijn)

[ilovetheater-nl]

Treatief Producties speelt SHREK! 

Recensie: Stephan MarkusFoto’s: Aschwin Snel en Stephan Markus In Oudewater is de sporthal omgebouwd tot theater en wanen we ons in het moeras van Shrek! Het bekende verhaal van de Oger die prinses Fiona gaat redden om zijn geliefde moeras weer terug te krijgen. De grote cast staat onder leiding van regisseur Dennis de Groot, die in de zaal enorm meeleeft met de cast. Om de diverse locaties…

[levisgeekstuff]

Ans Loos

Neem eender welke Juniorpress comic bij de hand en je merkt één constante in al die uitgaven. In het colofon vind je gegarandeerd de naam Ans (Anna) Loos terug als hoofdredacteur. Wie was zij? En welke rol speelde ze binnen Juniorpress en de Nederlandstalige comic-wereld?

Ans Loos in 1986, toen 41 jaar oud. (Foto uit Striprofiel 57, 1986)

Semic, Centri- en Juniorpress

Om een beeld te krijgen van het werk van Ans Loos moeten we eerst even kijken naar de werkomgeving. Dat zat redelijk complex in elkaar. Zoals je in mijn ‘dossier Semic Press’ kon lezen, begon de Zweedse uitgever Semic in de jaren ‘70 met een Nederlandse tak. Daar werden oa. Dennis en de Rose Panter uitgegeven. Zij zouden in 1985 Centripress overnemen, een uitgeverij die in 1973 was opgericht door Rob Spijkstra. Centripress specialiseerde zich in schoolagenda’s en boeken, maar besloot zich in 1979 ook aan vertaalde comics te wagen. Daarvoor werd een nieuwe dochter-uitgeverij opgericht: Juniorpress (met later nóg eens het aparte Baldakijn om de titels van DC onder te brengen). Om die tak van het bedrijf in goede banen te leiden, werd Ans Loos aangetrokken. 

Juniorpress had ongeveer een half jaar de contracten met Marvel in handen toen Ans aan boord kwam. Eén van haar beleidskeuzes van bij de start was om zo veel mogelijk doorlopende series uit te bouwen. In Stripprofiel 57 uit 1986 zegt ze daarover “Het is heel belangrijk dat je series vormt. Ik bepaal het beginpunt zodanig dat er een heel lange serie van gemaakt kan worden. De mensen moeten ervan op aan kunnen dat je dóórgaat. Alleen als het commercieel echt niet meer haalbaar is, houden we er mee op”. 

Niet voor de lol

Ans Loos bepaalde bij Juniorpress mee welke titels er zouden verschijnen en welke niet. Toch is ze naar eigen zeggen geen stripspecialist. Toen ze bij JP van start ging in 1979, had ze zelfs nog nooit een superheld gezien. De eerste comics waar ze écht kennis mee maakte waren Tarzan en Laurel & Hardy, twee van de allereerste Juniorpress-reeksen. “Ik ben door mijn vak met strips bezig, maar ben geen fanaat” zei ze daar zelf ooit over. 

En dat professioneel met comics bezig zijn, kan je in het geval van Ans Loos heel ruim nemen. Ze had te maken met lithografieën, drukkers, een grafische studio, distributeurs, vertalers en natuurlijk ook met rechtenhouders Marvel en DC. De contacten met die laatsten, gebeurden vooral in de jaren voor het internet via beurzen en een occasioneel bezoek aan de kantoren in New York.  

Vertalers

De series van Juniorpress hadden steeds een vaste vertaler. Ger Apeldoorn is wereldberoemd geworden in de Lage Landen door zijn werk op X-Mannen. Joost Timp deed in de beginjaren van Juniorpress ook veel vertaalwerk. Hij werd later opgevolgd door Siebe Snoeren. Nog later zou een nieuwe generatie vertalers aan de slag gaan. Daarvoor werd gekeken naar een aantal trouwe lezers zoals Olav Beemer, Peter de Bruin en Tom Groot. “Het is een ontwikkeling. Je krijgt nieuwe jonge lezers, maar ook jonge medewerkers. Ze hebben een geweldig enthousiasme, kennis en ze zijn goed” zei Ans hierover in Comic View 14 uit 1995.

Ans Loos koos destijds dan ook mee wie aan welke titel zou werken. “Vertalen is niet alleen vertalen, het is ook heel goed aanvoelen wat een strip wil, wat een held wil, wat er geschrapt moet worden. Een vertaler moet ook redactioneel meedenken. Ik vertrouw op mijn vertalers. Als ik die niet had, was ik heel ongelukkig.” 

Ans Loos in 1989 (foto: redactioneel Spectaculaire Spiderman 111)

Keuzes

Bij het bepalen van welke titels Juniorpress zou uitgeven, moesten vaak lastige keuzes gemaakt worden. “Als ik kon, zou ik het hele Marvel-pakket uitgeven. En ook DC heeft schitterend materiaal. Maar van de andere kant, is het ook niet leuk om albums te maken die echt niet verkopen. Alle moeite die je er voor moet doen, alle problemen die je tegen komt… Series als Next Men, Bone en Sandman zou ik niet doen. De echte verzamelaars hebben deze al aangeschaft en het wordt in Amerika al zo mooi uitgegeven. Ik durf dat niet aan.”

Mannenwereld

Zeker in de jaren ‘80 en ‘90 was de comic-wereld nog een echt mannenbastion. Dat stoorde Ans Loos echter niet. “Mijn vader was een herenkapper, dus ik ben tussen de mannen opgegroeid.”

Helaas wilde het met vrouwelijke superhelden niet zo vlotten. “We hebben destijds She-Hulk gedaan. De eerste nummers liepen fantastisch, maar na elf nummers hebben we de serie gestopt. Het was een ramp op het laatst.” 

Er waren wel meer series die de verwachtingen niet konden inlossen. Zo probeerde Ans Loos in 1983 een iets ouder publiek te bereiken met de Indiana Jones comics. “Dat is een strip voor volwassenen. Spannend, best aardig getekend, maar het gaat niet. Het is niet voor kinderen, maar twintigers en dertigers. Mensen die naar de bioscoop gaan. Ze kopen het niet. Of ze zien het niet. Ik weet het niet.”

Teleurstelling

De grootste teleurstelling zou echter vele jaren later volgen. Naar goede gewoonte sloot Ans Loos jaarlijks het contract af met Marvel voor de comic-rechten op de Nederlandstalige markt. Dat was een lange en aangename samenwerking geweest. In 2000 gooide Marvel plots roet in het eten door de voorwaarden voor het contract eenzijdig te wijzigen. In die jaren zat Marvel zelf in slechte papieren en door de prijs van hun licenties gevoelig te verhogen, wilden ze waarschijnlijk de gaten wat dichten. Het nieuwe bedrag was echter veel te hoog voor Juniorpress, voor wie de hoogdagen intussen ook achter de rug lagen. Ans Loos wist na slopende onderhandelingen toch nog een aangepast contract uit de brand te slepen, zodat de uitgaven van JP konden doorgaan…

Al bleek dat stilte voor de storm. In oktober 2006 was er nog geen vuiltje aan de lucht en maakte Ans samen met vertalers Olav Beemer en Peter de Bruin de planning op voor het komende jaar. Eind november, begin december kwam er dan plots slecht nieuws van Panini, dat de rechten voor Marvel toen regelde voor heel Europa. Zij hadden de rechten voor Nederland verkocht aan een andere partij, Z-Press die drie keer meer had geboden dan Juniorpress. De beslissing kwam aan als een mokerslag bij Ans Loos. “Het geld heeft gewonnen, de ziel heeft verloren”. Ze zou later weigeren nog terug te komen op haar hele comic periode.

In Spiderman 135 uit 2007, het laatste nummer van Juniorpress, neemt Ans wel nog afscheid van de lezers:

“In 1979 verscheen het eerste nummer van de toenmalige reeks Spectaculaire Spiderman bij Juniorpress. Zonder redactionele tekst, zonder brievenpagina, gedrukt op goedkoop papier en voorzien van lettering die rechtstreeks afkomstig leek uit een ouderwetse typmachine. In 2007, bijna achtentwintig jaar later, nemen we afscheid. Spiderman 135, met brievenpagina, gedrukt op glanzend papier en bijna volledig gemaakt op de computer, is het laatste nummer dat bij Juniorpress verschijnt.

In een wereld waar een marktwerking regeert, geldt nu eenmaal het recht van de sterkste. Wij zijn overboden. Wij nemen deze maand dus afscheid. Met gepaste trots. 

Want trots mogen we zeker zijn. Van Spectaculaire Spiderman 1 tot Spiderman 135, van vertalers Siebe Snoeren tot Jan de Rooij, van 1979 tot 2007: het zijn prachtige tijden geweest. Het was een eer, een genoegen en een feest.” 

Pensioen

Intussen is Ans (Anna) Loos met pensioen en geniet ze van haar kleinkinderen en haar hobby's. "Ik heb één heel belangrijke hobby en dat is zingen, voornamelijk klassieke muziek. Ik heb ook jaren bij een radio-koor gezeten." verklapte ze in 1995 aan Johan De Neef in Comic View.

[peecee-columns]

Lerarentekort eigen schuld?

‘Dat scholen minder hoge eisen stellen aan de persoon die voor de klas staat, is inherent aan deze tijd van arbeidskrapte. Je hoeft geen cv te sturen, een belletje is genoeg voor een gesprek. Bevalt dat ook maar enigszins, dan ben je aangenomen. De Pabo is niet zaligmakend meer en dat juich ik toe. Goede ouders kunnen vaak goede leerkrachten zijn. Mensen zonder kinderen, maar met gezond verstand, empathisch vermogen en overtuigingskracht komen ook heel ver…’ Het zijn een aantal verbazingwekkende woorden die AD-columnist Dennis Captein onlangs schreef over het gemak waarmee het lerarentekort, volgens hem, zou kunnen worden opgelost.

Columnisten hebben doorgaans de vrijheid om te schrijven waarover ze willen schrijven, mits hun stukken niet racistisch of anderszins aanstootgevend zijn van aard. Omdat een column over het algemeen een persoonlijke zienswijze bevat die bepaalde feiten met bepaalde meningen combineert, liggen zo’n stukken geregeld onder vuur. Het hebben en mogen ventileren van een mening op een x-aantal vierkante centimeters in een krant is een mooi podium, maar roept door de subjectiviteit ervan ook geregeld discussies op. Niet zo gek, want iedereen heeft, net als een neus, een eigen mening. En al die neuzen bij elkaar wijzen nu eenmaal nooit allemaal dezelfde kant op.

Na het lezen van de recente column van Dennis Captein bleef ik achter met vragen als: is dit misschien sarcastisch bedoeld? Waar blijven de feiten? En, wat wil de schrijver hiermee bereiken, buiten het binnenharken van veel negatieve reacties en commentaar? De verbazing over zoveel onwetendheid en het hoge aantal ondoordachte aannames in de korte column overheersten. Zo schrijft Captein onder andere verderop dat het probleem van het lerarentekort is gecreëerd door de huidige leerkrachten zélf: ‘Het geweeklaag over de werkdruk (die heus meevalt) heeft nieuwe aanwas weggejaagd. Met al die protesten hebben de leerkrachten hun eigen nest bevuild, waardoor basisscholen nu met de handen in het haar zitten.’

Je zou er haast zelf ook sarcastisch van worden, zo vlak na de twee-weken-durende-kerstvakantie, met een nieuwe periode van maar liefst nog vier weken lesgeven voor de boeg, waarna de volgende vakantieweek zich alweer aandient (want: leraren hebben immers meer vakantie dan mensen die werken, toch?). Ik zou de schrijver van de column daarnaast graag willen uitleggen dat alle protesten waarschijnlijk niet nodig zouden zijn geweest wanneer de politiek meer affectie met het onderwijsveld had getoond en zich niet decennialang had beziggehouden met het bedenken en in/uitvoeren van zaken die het onderwijs alleen maar hebben geschaad - zoals bijvoorbeeld de invoering van het Passend Onderwijs als verpakte bezuinigingsmaatregel, de inzet op misplaatste excellentie, het negeren van de roep om kleinere klassen, het meehelpen opvoeren van de prestatiedruk (en daar nu weer op terugkomen), het eerdere bevriezen van de salarissen, enzovoorts - in plaats van geholpen. De getalenteerde vakmensen en gemotiveerde zij-instromers houden het helaas soms snel voor gezien, mede door de bekritiseerde werkdruk, die blijkbaar toch niet altijd ‘heus meevalt’.

De meningen over werken in het onderwijs zijn overal aanwezig en zeer uiteenlopend van aard. Dit stuk is dan ook niet geschreven om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Het is juist meer bedoeld om werken in het onderwijs te zien en aan te prijzen als een eervol en mooi beroep, dat zeer gevarieerd is en waar de impact groot van kan zijn. Van verzuring is mijnerzijds dan ook geen sprake en Dennis Captein is te allen tijde van harte welkom om de daadwerkelijke beroepspraktijk eens in levende lijve mee te maken. De afsluitende woorden in de laatste zinnen van zijn column stemmen echter hoopvol: ‘Maar juffen en meesters, die hoog en droog tafeltjes oefenen, scheidsrechter zijn bij de potjes trefbal en met de klas oefenen voor de schoolmusical, die hebben toch een mooie job?’

[stanggubbels]

Stang tekende voor gro-up een groeipad en hele familie figuren en illustraties. Elk groeidomein (Kraamzorg, Buurtwerk, Kinderopvang, Onderwijs en Jeugdhulp) kreeg een eigen team ‘Gruppets’, die als een grote samenwerkende familie bijdragen aan de groei van kinderen van alle leeftijden in gezinnen en buurten. Allemaal tot stand gekomen door een groot team: Marcel Kampman & Dennis van Aalst, Alrik Koudenburg, Maikel Kersbergen, Martine Eyzenga, grndpa, Maurice Mikkers, Pim Gerrits, Theo van der Vlugt, Bob Torenaar, Frank de Smit, Ben of All Trades, Cubord, Arlanet en natuurlijk het gehele team van gro-up.

Wie je ook bent, waar je ook vandaan komt: iedereen verdient de kans om het mooiste uit zichzelf te halen. Daarom bestaat gro-up. Hier creëren we samen met gezin en buurt een omgeving waarin kinderen van alle leeftijden kunnen groeien en ontwikkelen. We zijn actief in kraamzorg, kinderopvang, buurtwerk, zorg en onderwijs. Dus we voelen ons verantwoordelijk voor elke stap in het groeipad van een kind, van zwangerschap tot zelfstandigheid. www.gro-up.nl @gro_uptogether

[actuma]

Basisscholen kunnen helpen bij herkennen slachtoffers kindermisbruik

De politie en het Openbaar Ministerie (OM) vragen basisscholen te helpen bij het herkennen van minderjarige slachtoffers van (online) kindermisbruik. Deze nieuwe methode krijgt de naam ‘Schoolalert’. Schoolalert maakt het mogelijk om -incidenteel en onder strikte voorwaarden- aan leerkrachten of schoolleiders van een basisschool te vragen of zij een jong slachtoffer herkennen. Hierbij zal nooit kinderpornografisch materiaal worden getoond, maar bijvoorbeeld alleen het gezicht of de kleding van het slachtoffer. Met Schoolalert kunnen kinderen eerder uit deze verschrikkelijke situatie gehaald worden. Ministers Dennis Wiersma en Dilan Yeşilgöz sturen scholen een brief over Schoolalert. Schoolalert De politie ontvangt jaarlijks tienduizenden meldingen van kinderpornografische beelden. Dat aantal stijgt ieder jaar. Het is in lang niet alle gevallen mogelijk om slachtoffers van online seksueel misbruik daadwerkelijk te identificeren. Met de inzet van Schoolalert is er een grotere kans dat een jong slachtoffer herkend wordt. Hierdoor kan het slachtoffer eerder uit een situatie van seksueel misbruik worden gehaald. Naar verwachting wordt een Schoolalert enkele keren per jaar ingezet. Bij een Schoolalert kunnen schoolleiders en andere professionals in het basisonderwijs worden gevraagd mee te helpen om slachtoffers te identificeren. De gegevens van de slachtoffers worden uiterst zorgvuldig behandeld volgens de geldende privacywetgeving. Scholen krijgen alleen toegang tot de gegevens via een beveiligde omgeving van de politie. Wanneer daarvoor behoefte is, wordt deskundige opvang/hulp ingeschakeld. Linda van den Oever, Landelijk officier van justitie in de aanpak van Kinderporno en Kindersekstoerisme: “Het gaat om slachtoffers van wie uit onderzoek van de politie is gebleken dat er sprake is van seksueel misbruik in Nederland en die niet door de politie kunnen worden geïdentificeerd. In het buitenland (in Duitsland en in Oostenrijk) wordt de werkwijze Schoolalert al een aantal jaar met succes toegepast.” Uitnodiging Minister Dennis Wiersma voor Primair en Voortgezet Onderwijs en minister Dilan Yeşilgöz-Zegerius van Justitie en Veiligheid hebben alle schoolbesturen in het primair- en speciaal onderwijs per brief uitgenodigd om mee te doen aan Schoolalert. Minister Wiersma: “Het is verschrikkelijk als je hoort in welke situatie sommige kinderen zich bevinden. Met Schoolalert kunnen we er samen voor zorgen dat kinderen sneller in veiligheid worden gebracht.” Minister Yeşilgöz-Zegerius: “Seksueel kindermisbruik is een groot probleem met ernstige persoonlijke gevolgen voor het slachtoffer en de omgeving. Het moet stevig worden aangepakt. Alle hulp om daders te pakken en slachtoffers te helpen is welkom.”  Minder impact slachtoffer Schoolalert heeft minder impact op jonge slachtoffers in vergelijking met gebruikelijke publieke opsporingsberichtgeving. In plaats van een grotere hulpvraag via een televisieprogramma of ander medium, wordt de hulpvraag nu gerichter gesteld. Door het basisonderwijs te benaderen is de kans op herkenning van een jong slachtoffer groter en de impact op de slachtoffers kleiner. Slachtoffers van online kindermisbruik zijn vaak jonge, schoolgaande kinderen in de leeftijd van 4 tot 12 jaar. Ben van Mierlo, landelijk commissaris zeden, kinderporno en kindersekstoerisme van de politie: “Met Schoolalert is landelijke opsporingsberichtgeving minder nodig. Hiermee kan worden voorkomen dat het jonge slachtoffer publiek bekend wordt. De politie zal de afbeelding van het kind na korte tijd verwijderen, en meteen verwijderen zodra het slachtoffer herkend is.” Samenwerking Schoolalert is een samenwerkingsverband tussen het Openbaar Ministerie (OM), de politie, het ministerie van Justitie en Veiligheid (JenV) en het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW). Bron: rijksoverheid Read the full article

[sporadiceagleheart]

Bela Brager, Mirjam Anna Bosman, Aniko Bohm, Stephanie Bujakowsky, Ilse Bruch, Leo Moses Broekman, Franz “Franjo” Brummer, Schprizalla Burstyn, Edit Burg, Jenny Cohen, Isaak Julius “Ies” Cohen, Geertrudia “Truusje” Cohen, David “Dushko” Cohen, Dani “Denny” Cohen, Anna Rosetta Cohen, Angelo Cividali, Mina Chestnaya, Menachem Zeev Chalemski, Leon Cabilio Albahari, Israel Bytenski, Konrad Avraham Czuczka, Robert Ilja Cohn, George Cohn, Louis “Loekie” Cohen,Levi Cohen, Joseph Elias “Jopie” Cohen, Michael Czuczka, Marish David, Ivona David, Manci Rosenfeld David, Erno David, Aliz David, Maria Danos, Rachele Danon, Jeanette Dawidowicz, Yenta Frida Davidovitz, Malka Grinberger Davidovitz, Shlomo Yankel Davidovitz, Rohele Davidovitz, Ochi Davidovitz, Richard de Jong, Louis Alfred “Lou” de Jong, Jeannette “Jeannetje” de Jong, Henri Abraham “Hans” de Jong, Hanna Henderina de Jong, Alfred de Jong, Rachel de Groot, Veronica Margaretha de Vries, Jeannette Frank de Vries, Isaac Koos de Vries, Rudolf de Vries, Dick de Vries, Sophia de Leeuwe, Judith Deutsch, Gyuri Deutsch, Alice Deutsch, Agnes Deutsch, Sylwika Dermer, Agi Denes, Isaias Degen, Jacoba De Wilde, Henriëtte de Wilde, Branca Henriette de Wilde, Miroslaw “Miro” Druzanski, Marjan Drukker, Josina Marja “Jopie” Drukker, Yuri Dringler, Vladimir Dralyuk, Rubin Dichter, Gita Diament, Moshe Yeshiyah Duizend, Menya Efros, Genya Efros, Yitzkhak Ecker, Stella Sara Dym, Manfred Menachem Mandel Ehrlich, Heinz Helmut Eisenstadt, Branko Eisenstädter, Heinrich Eisenstaedt, Mania Halef, Anna Glinberg, Ilse Haas, Ester Gordon, Hans Julius Goldmann, Gerda Goldmann, Ester Gitel Golderat, Eva Friedman, Agnes “Agi” Fuchs, Eduard Fuchs, Iren Davidowitz Fuchs, Ivan Fuchs, Peter Fuchs, Eta Halberstam, Gala Herman, Laura Korn, Betsie Amalia Kosses, Amalie Kosses, Rafael Koslowsky, Golda Lifshitz, Anyuta Lifshitz, Albert Aharon Mendelsohn, Malka Erika Mendelsohn, Liane Münzer, Eva Münzer, Lenke Shefer Neumann, Veronika Neumann, Eva Neumann, Esfir Pinyakova, Miriam “Mirica” Polak, Polina Ratzenberg, Genrikh Ratmanski, Larisa “Larochka” Ratmanski, Magda Rosenberg, György “Gyurika” Rosenberg, Evi Rosenberg,Ernst Rosenberg, Edith Rosenberg, Magda Rosenberg, Hana “Hanicka” Roubicek, Marina Smargonski, Yvonne Süskind, Nelly Tarszis, Betty Vredenburg, Sara Waas, Daniel Livshitz, Sara Livshitz, Margot Betti Frank, Annelies Marie "Anne" Frank, Helena “Hetty” Abram, Pauline “Paultje” Adelaar,

[usafphantom2]

IMAGES: Iowa National Air Guard reveals golden F-16

Fernando Valduga By Fernando Valduga 07/03/2022 - 12:35 PM in Military

A golden F-16A Falcon of the U.S. Air Force of the Iowa National Air Guard is on the ramp in Sioux City, Iowa, on June 30, 2022. (Photo: U.S. Air Force / Senior Master Sgt. Vincent De Groot)

This week, the Iowa National Air Guard revealed its historic hunt, an F-16 with retro gold painting that celebrated the squadron's 50th anniversary, as well as it first appeared in 1996.

In an era of elaborate commemorative aircraft painting schemes, such as the A-10 Black of the Indiana National Air Guard or the F-16 Blue of the South Dakota National Air Guard, the story of a golden F-16 may not seem unique, but in 1996 it was epic.

The history of the golden F-16 of the 185th Hunting Wing was a big deal because painting an entire jet, something different from standard tactical gray was rarely done in the 1990s. At that time, the units could obtain permission to paint the art of the nose or an elaborate flash on the tail. When the gold jet made its debut in 1996, it was the biggest repercussion in the fighter community since the death of Lieutenant J.G. Nick "Goose" Bradshaw from the movie "Top Gun".

An F-16 of the U.S. Air Force, from the 185th Fighter Wing of the Iowa Air National Guard, painted bright gold, covered with the marks of the 50th anniversary of the unit in 1996. (Photo: U.S. National Air Guard)

The original golden F-16 first appeared on the flight line in Sioux City when the unit marked its 50th anniversary in 1996. This year, the unit has made a renovation just as the U.S. Air Force is celebrating its 75th anniversary in 2022.

By today's standards, a completely golden F-16 may not look like an anomaly. A quick search of images on the Internet of the F-16's painting schemes reveals dozens of elaborate designs. Veteran members of the 185th say that, in addition to the Thunderbirds, painting an entire U.S. Air Force jet "had not been made" 25 years ago.

The jet is painted with a birthday commemorative painting scheme that replicates the gold jet of the unit's 50th anniversary, as it appeared in 1996. (Photo: U.S. Air Force / Senior Master Sgt. Vincent De Groot)

The famous gold jet was a creation of the former and much-loved commander of the 185th fighter wing, Colonel Dennis Swanstrom. When the painting of the F-16 on static display in Sioux City became burned by the sun and deserved some attention, the ideas of making the F-16 gold began to emerge.

The old F-16 has been on display at the Iowa National Air Guard in Sioux City for almost 20 years. The 174th Fighter Squadron had flown with F-16 during the 1990s until it converted to the KC-135 in 2001. After the conversion of the unit, the F-16 was added to a small air park of aircraft from the 185th wing previously flown in the Air Guard unit.

The aircraft on display in Sioux City include variations of the F-80, a "sketched" F-100 and an A-7, all gathered near the unit's headquarters building.

Like its predecessor, the new golden jet has the inscription "Pride of Siouxland" printed on the fuselage on one side. The other side of the aircraft has the words "The Bats 50th Anniversary" in large letters. The painting also includes a text that shows "1946-1996" painted on the ventral fins.

Like the original, the 2022 scheme keeps the bat gothic flash on the tail with "Iowa" painted on the top of the tail. The words "Sioux City" appear inside a native American headdress elongated in the empennage at the bottom of the tail.

The design also includes a bright black radome in front of the aircraft as part of the black over gold design. The words "Col Dennis Swanstrom Wing Commander" are painted under the canopy on the driver's side and "TSgt Dave Larimer Crew Chief" in relief on the right side.

The 1996 version of the golden F-16 was actually one of the wing's flying inventories at the time. It was Colonel Swanstrom who received all the blame or credit for wanting to do something impressive to celebrate the anniversary of the unit.

As the story goes, Swanstrom was a consummate prosecutor and did not always worry about specific rules if they got in the way of a good idea. The 50th anniversary of the unit happens only once and for those who knew him, when Swany had a good idea, no persuasion could convince him otherwise.

Swanstrom had joined the group of F-100 pilots in the city of Sioux in the late 1960s, when they returned from Vietnam. It was during the one-year mobilization that the Iowa National Air Guard unit first used the so-called "BAT" sign that is depicted on the tail of the F-16. The so-called "BAT" signal was adopted because the unit often performed night missions while at Phu Cat air base.

Former commander of the 185th Fighter Wing, Colonel Dennis Swanstrom, poses in front of his F-16 fighter at the Iowa National Air Guard unit in Sioux City, Iowa. Swanstrom was the commander of the unit wing from 1987 to 1998. (Photo: U.S. National Air Guard)

The group's performance at Phu Cat solidified a culture of pride and excellence that the following generations, led by Swanstrom, would resume in the coming years.

In the following decade, the group perfected its approximate air support mission with the A-7, winning several flight and aircraft maintenance awards. In the early 1990s, the unit finally obtained the first multifunctional fighter from the U.S. Air Force, combined with experience to accompany the new mission. The group knew it was part of the best trained and equipped USAF in the world and Swanstrom was eager to tell his story.

Almost 30 years after Swanstrom began flying, he found himself in the position where he could exercise some autonomy as Wing Commander of the unit. It was on the occasion of the 50th anniversary of the unit that Swanstrom wanted to do something big to celebrate.

A U.S. Air Force F-16, from the 185th Fighter Wing, Iowa Air National Guard, painted in shiny gold, covered with the marks of the unit's 50th anniversary in 1996. (Photo: U.S. National Air Guard)

According to the members of the unit at the time, Swanstrom's idea of painting the jet in gold was initially denied, citing annoying things such as readiness for combat. Relentlessly, Swanstrom decided that the jet could be quickly restored to tactical ash if necessary, so he continued with his idea of gold painting of the F-16.

In the short list of why painting the gold jet was a good idea, Swanstrom rationalized that the jet would be an excellent way to promote unity. According to his contemporaries, it was even more justified because it would be great for the morality of unity.

Twenty-five years later, the golden F-16 is again fulfilling its purpose in 2022 to help tell the story of the unit. The golden jet represents an idea that goes beyond just a commander or an air wing.

Ideas such as the importance of air power that began with Billy Mitchell and defended this year by Pete "Maverick" Mitchell are encapsulated by projects such as the golden F-16 in Iowa. The gold jet is a celebration of all aviators, past and present, who have served with pride in the United States Air Force from its inception to its 75th year.

Previous news

VIDEO: Jet engine truck suffers fatal accident at air show in the USA

Next news

VIDEO: FAB would have shot down suspicious aircraft on the border of SP and MS

Fernando Valduga

Fernando Valduga

Aviation photographer and pilot since 1992, he has participated in several events and air operations, such as Cruzex, AirVenture, Dayton Airshow and FIDAE. He has works published in a specialized aviation magazine in Brazil and abroad. He uses Canon equipment during his photographic work in the world of aviation.

Related news

BRAZILIAN AIR FORCE

FAB confirms interception and firing of detention shots at aircraft carrying drugs

07/03/2022 - 6:39 PM

BRAZILIAN AIR FORCE

VIDEO: FAB would have shot down suspicious aircraft on the border of SP and MS

07/03/2022 - 4:37 PM

AERONAUTICAL ACCIDENTS

VIDEO: Jet engine truck suffers fatal accident at air show in the USA

07/03/2022 - 11:43 AM

Cosmic Girl takes off for the Straight Up mission on July 1, 2022. (Photo: Virgin Orbit/Dae Dae)

SPACE

Virgin Orbit holds first nightly satellite launch

07/03/2022 - 10:54 AM

MILITARY

Korean T-50 jets can improve Iraq's air campaign against ISIS

07/02/2022 - 8:12 PM

AIR SHOWS

Air Show in California will have a demonstration of jets in supersonic flight

07/02/2022 - 5:00 P.M.

HOME Main Page Editorials Information Events Collaborate SPECIALS Advertise About

Cavok Brasil - Digital Tchê Web Creation

Commercial

Executive

Helicopters

History

Military

Brazilian Air Force

Space

SPECIALS

Cavok Brasil - Digital Tchê Web Creation