#Delilik

[lllkatilcivciv]

[f-a-r-a-h]

Bugün ablam beni Ereğli deniz kenarından görüntülü aradı anacım,ablamlar ve eniştemler hep birlikte mangal yapıyoruz dedi.. bende o sırada 2 saatir yazlık kışlık kiyafetleri ayırmakla meşguldüm…😐😐 birden radyo da adaletin bu mu dünya şarkısı çalmaya başladı …hikaye bu kadar 😂😂😂

[karamelmakiyatolabilirr]

Hayallerimde öyle güzelsin ki bazen delirip seni kendi zihnimde gerçekten var etmek istiyorum

[fani-hayat]

AŞK ( ne güzel bir delilik )

MEVLANA'ya sormuşlar AŞK nedir ? ''AŞK deliliktir, biz delinin delisiyiz ...''

ve en güzeli de , 2 ( iki ) delinin delisinin bir araya gelmesi ...

ve en Mükemmel olanı da, sonunda ALLAH'a teslimiyet, sonunda ALLAH'ın yardımı ile Mutmain Nef's seviyesine gelebilmek...

[kotukarma]

Bir insanın hayatının doğumuyla başladığına emin misiniz?

Benim hayatım, doğumumdan yarım asır önce, boğaz kıyısında hiç görmediğim bir odada başladı. Bir felaket yaşandı, bir çığlık koptu, delilik dalga dalga yayıldı ve bir daha da durmadı. Öyle ki ben dünyaya geldiğimde, çürüme çoktan hayatımı sarmıştı.

Delilik şüphesiz aptallıktan iyidir. Delilik, var olmuş bir zekânın yok oluşudur; aptallık, var olmamış bir zekânın var olmamaya devam edişidir. Deliliğin hiç olmazsa mazisi şanlı. Aptallığın şerefli bir tarihi bile yok.

Tam olarak delilik sayılmaz bu halim, ama delirenler herhalde kendilerine acı veren şeye teslim oluyordur, ruhundaki sarsıntılardan yavaş yavaş zevk almayı öğreniyordur – hissettiklerim de buna pek uzak sayılmaz doğrusu.

Akıl hastanesi, delilik, tımarhane, insanların deli olduklarını kabullenmekten çekinmedikleri, sırf başkalarına hoş görünmek için keyifli bir durumdan vazgeçmedikleri bir yer.

Kusurlar güzelliktir; delilik ise zekilik ve tamamen saçma biri olmak, tamamen sıkıcı biri olmaktan iyidir.

Zamana uyum kazanmama yardımcı olabilirsiniz. zaman çok yavaş geçiyor. bazen kendimi sonsuz okyanusun dibinde uslu bir yosun gibi algılıyorum. Zaman, üzerimden kayıp geri dönüyor. Her şey tekrardan ibaret oluyor bazen de fırtına çıkıyor.

Her insanın kendi deliliği vardır bana da öyle geliyor ki, en büyük delilik, bir deliliğe sahip olmamaktır.

[uykucupandaa]

Viktor Hugo

"Delilik hasas insanların protestosudur."

[kullaniciadimyaren]

Ben aykırıyım bayım;

Bir çiçeği koparmadan koklamayı bilmiyorsunuz bayım.

Bir kadınla sevişmeden sevmeyi, dövüşmeden barışmayı.

Siz insan olmayı denemediniz mi hiç bayım?

Ne güneşin küfür yemediği kaldı sizden ne yağmurun.

Çamurun içinden çıktık diyorsunuz ya hani,siz o çamuru bile kirlettiniz bayım.

Sanıyorsunuz ki dünya sizin etrafınızda dönüyor, ama sadece sanıyorsunuz bayım.

Yaşıyorsunuz ama yaşattığınız kaç umut kaldı elinizde?

Dilinizde hep aynı pelesenk olmuş kelimeler.

Kaç kitap okudunuz bayım?

Kaç güzel cümle çıkar ağzınızdan?

Kaç defa anlamaya çalıştınız kendinizi?

Yüzünüzü mosmor eden koca bir yalnızlığınız var,

ama göremiyorsunuz.

[cihanalemi35]

[isimsizyildiz]

Ben yine minik bir bilgiyle geldim. Çok sevdiğim şeylerden biri de tabloların hikayesi. Aslında bu yazı tam olarak bu amaca hitap etmese de anlatacağım olayın bir tabloyla da ilişkisi var.

Bugüne dek dünyanın birçok yerinde kafası delinmiş iskeletler bulunmuş. Kafatasındaki bu delikler tıpta trepanasyon diye geçiyor yani kafatasının herhangi bir yerine delik açma işlemi. Bunu beyne ve koruyucu katmanlarına hiç zarar vermeden yapıyorlar. Aslında düşünülünce bu kadar titizlik isteyen cerrahi bir ameliyatı yapmak o dönemler için çok zor, ama yapmışlar. İşlemlerin %60 ında da başarılı olup tedavisi yapılan kişi hayatına devam edebiliyormuş. Bu da kafatasında birden fazla delik olan bedenlerin sayısına bağlı bir yüzde. Peki neden? Bunun için 2 sebep var. İlki gerçekten tedavi amaçlı(sinüzit, epilepsi gibi), ikincisi de akıl hastalarının tedavisi ya da kötü ruhları vücuttan atmak için kullanmışlar.

Şimdi benim asıl bahsetmek istediğim kısım yani ikinciye değinen Hieronymus Bosch’un Delilik Taşı adlı tablosu. Delilik taşı insanların beyinlerinin içinde olan ve akıl hastası olmasına sebep olan taş olarak bilinmektedir. Ve o dönemdeki insanlar eğer bu taşı çıkarırlarsa kişinin normal bir akıl sağlığına kavuşacağına inanıyor.(Karşılığında da çok değerli eşyalar talep ediyorlarmış..) Ama bu pek de kişinin hür iradesiyle olmuyor çünkü sokaktan ‘delileri’ yakalayıp oturtuyorlar o koltuğa. Neyse o dönemin sorunlarının yanında çok küçük meseleler bunlar.

Ben bu tablodaki sembollere biraz değinmek istiyorum. Mesela doktor rolündeki adamın hunisi yanı şarlatanın teki olması. Aynı zamanda da bir sahtekar çünkü taş yerine bir çiçek çıkarıyor. Bu adamla birlikte olaya eşlik eden kadın ve kafasındaki kutsal kitap, insan aptallığının tasviri olarak kabul edilmiştir. Resmin çerçeve kısmında da altınla bezenmiş bir yazı var: “Taşı kesip al usta. Ben Lubbert Das.” Bu da kim diyor olabilirsiniz ki ben de demiştim. Das 15.yy. hollanda edebiyatında geçen ve aptallıklarıyla insanların eğlence malzemesi olan bir kişi. Yani bu kişinin sözlerini taşıyacak bir eylemden ne beklenir ki zaten. Ben olayı şöyle bağlamak istiyorum bu koltuğa oturup da kafalarını deldiği her kişi bizim şuan teşhis koyabildiğimiz ruhsal bozuklukları olan insanlar değil. Boş yere çığlık atsalar, garip hareketler yapsalar, bir yerlerinde bir aksaklık olsa da onlar deli ve belalı olarak kabul ediyorlar. Ama asıl böyle düşünüp bu uygulamaya geçen kişilerin akli sağlığından şüphenilmeliydi bence. 

[gcemrcll]

“Bir insan acıdan delirdiğinde, diğer insanlar onun acısını değil deliliğini görürler.”

[f-a-r-a-h]

Dün 8 tane ağrı kesici içtim pişman değilim 😀😀😀

[bulutgozyaslari]

Delilik, size tahammül edebilen hiçkimse bulamadığınızda olan şeydir.

[solmuscicekk]

Kendi bineceğim gemiyi yakacak kadar deliyken, beni kibritle korkutmaya çalışanlara hayranım.

[tuhafbirkimse]

“Ben çiçeklileri,

Renklileri,

Delileri severim.

Bir de delilikleri…”

Özdemir Asaf

[delikiz]

İçimin de sesi olmasa ölürüm yalnızlıktan.

~Oğuz Atay~

[lluminara]

Akıl sağlığım paramparça; bu dünyanın yükü altında ezilmekten bıktım ve usandım. Sabrımın son kırıntılarını da tüketiyorum. Artık normal biri olduğumu bile sanmıyorum; aklım, bu bitmek bilmeyen aptallık ve boş vermişlik karşısında yavaş yavaş yok oluyor. Bu dünya beni parçalara ayırırken geriye sadece öfkeyle beslenen bir enkaz kaldı. Artık sadece bir hayal kırıklığı değilim; bana yalanlar ve boş vaatlerle gelenlerin sonunu hazırlayan bir yıkım haline geldim. O çürümüş ruhların yıkımını izlemekten zevk alan bir varlığım. Artık onların düşünceleri altında tutsak değilim; onların ulaşamayacağı, çok uzak bir yerdeyim.

✧☽✧