#Bakkie koffie

[thinkingaboutagoodurlname]

Y'all might be shocked, but I've got a white hoodie

[tante-maaike]

Een goede, lekkere lunch en een bakkie koffie met bewoner. Morgen nog eentje...

[tripodtor]

De eerste nacht was Astor om ongeveer 04.00 wakker. Pijn. Ik eruit, pijnstillers bijgeven, water aanbieden, hij wilde niet. Slapen.

Doorgeslapen tot een uur of 8, half 9. Na Tors papje (pillen zijn niet leuk dus die moeten verstopt worden in eten, water is blijkbaar ook niet de vibe dus ... slobbersmoothie van hele gekookte kip en de bouillon daarvan , minus de botten, gegarneerd met verpulverde pillen) en mijn bakkie koffie heb ik onderstaand filmpje gemaakt. Een uurtje daarvoor zat zijn mondhoek onder zn oog, zo lag ie te grauwen, uiteindelijk heb ik hem niet bij hoeven geven en viel hij even in slaap.

[blogger-theo-herbots]

Gezondheidsvoordelen van koffie: Optimale gezondheid met drie kopjes

Gezondheidsvoordelen van koffie: Optimale gezondheid met drie kopjes Eén kopje koffie is gezond, twee kopjes zijn nog beter, drie bakkies zijn het best Artikel door RTL Nieuws  • 7 m • 2 minuten leestijd Koffiedrinkers, opgelet: een bakkie brengt gezondheidsvoordelen met zich mee, blijkt uit gezamenlijk onderzoek van de Universiteit Wageningen en UMC Groningen. Een maximum van vier koppen…

[keynewssuriname]

“Uit de schaduw van het diorama” vertolkt keerzijde geschiedenis plantage Kerkshoven

Dat de Surinaamse geschiedenis geherinterpreteerd moet worden, wordt al tientallen jaren aangeven door diverse historici. Het is namelijk meer dan cruciaal om de eigen verhalen vast te leggen. Op maandag 18 maart 2024 heeft de opening plaatsgevonden van de expositie “Uit de schaduw van het diorama”. Deze historische tentoonstelling is tot stand gekomen door een samenwerking tussen het Nationaal Archief Suriname (NAS), het Valkhof Museum in Nederland en Museum Bakkie. Tijdens de tentoonstelling wordt een replica van het diorama, die plantage Kerkshoven in beeld brengt, aan het publiek getoond. Het is een mooi moment geweest voor de leerlingen van de Sint Bernadetteschool die samen met de ambassadeurs van Nederland en de Verenigde Staten van Amerika “plantage Kerkshoven aan de Warappakreek” hebben mogen waarnemen. Het originele diorama, dat in 1832 door de Surinaamse kunstenaar Gerrit Schouten is vervaardigd, is vereeuwigd in het Valkhof Museum in Nijmegen. Nationale archivaris, tevens NAS-directeur, Rita Tjien Fooh, maakte het jonge team van historici werkzaam bij het NAS, een compliment voor hun bijdrage aan de tentoonstelling. Behalve het verhaal van Kerkshoven staan er ook verhalen van andere plantages aan de Warappakreek vermeld. Plantage Kerkshoven is rond 1745 aangelegd. Nadat Jan Abbekerk in 1745 overleed, erfde zijn dochter Johanna de plantage. Zij bleef niet in Suriname, maar ging naar Amsterdam. Vanaf dat moment was een directeur verantwoordelijk voor het beheer van de koffie- en katoenplantage. In 1823 was de plantage eigendom van Gerard de Putter, kleinzoon van Jan Abbekerk. Waarschijnlijk is het diorama van plantage Kerkshoven voor hem gemaakt, zodat hij in Nederland kon laten zien waar hij nou eigenlijk eigenaar van was. En misschien ook wel om mee te pronken. De plantage bleef tot de afschaffing van de slavernij in familieboezem. De laatste eigenaar was Cornelis Slaap. Zijn zoon Gerard Slaap schonk het diorama aan de gemeente Nijmegen. Tegenwoordig kijken steeds meer mensen daar met heel andere ogen naar, want de kijkkast toont een plantage waar ongeveer 140 tot slaafgemaakte mensen gedwongen woonden en werkten. Hier stond Tjien Fooh bij stil. “We zijn die uitdaging aangegaan met het Valkhof Museum om het verhaal van plantage Kerkshoven te vertellen. Het gaat om het verhaal van de mensen. Het gaat niet om de bloeiende plantages en rijke plantage-eigenaren, maar om hoe de tot slaafgemaakten het oerwoud hebben bedwongen”, nuanceert de nationale archivaris. “Natuurlijk gaat het ook om het diorama van Gerrit Schouten. Dat is het decor, maar het gaat voornamelijk om het verhaal van de mensen die hebben gezwoegd en hun tranen en bloed hebben gegoten.” Herontdekking erfgoed; musea slaan handen ineen “Valkhof Museum wil bezoekers laten ervaren wat mensen al eeuwenlang tot mens maakt. Dit doen we door actuele vensters te bieden op universele kanten van ons bestaan: onze drijfveren, twijfels, emoties en talenten”, luidt de missie van het Nijmeegse museum. Directeur Hedwig Saam van het Nederlands museum zegt in gesprek met Key News dat de meerwaarde van de expositie is dat “het hele verhaal” wordt verteld. “Het gaat niet over de productie van de plantages of hoe ze eruitzagen, maar het gaat om de mensen die er werkten. Dat verhaal is toch niet zo vaak verteld. Het is heel belangrijk voor Suriname. Het gaat over je land, identiteit en geschiedenis.” En precies naar die identiteit zocht Marsha Mormon. Die samen met haar partner Bas Spek uit het koude Nederland kwam om zich te vestigen in het tropische Suriname. Museum Bakkie is geboren uit de vastberaden zoektocht van Mormon naar haar afkomst. Het museum weerspiegelt de rijkdom van het verleden en de veerkracht van de toekomst. Marsha en Bas begonnen hun ontdekkingsreis in de archieven, waar ze de gouvernementsdocumenten vonden die de overdracht van de plantage Reynsfort aan Marsha's voorouder bevestigden. Deze historische vondst vormde de kern van een diepgaande interesse in het leven van haar voorouder, geboren in slavernij. Wat volgde was een opwindende expeditie door het landschap rondom Bakkie en de historische plantages langs de Warappakreek. De reis onthulde niet alleen verloren gegane verhalen, maar ook de immense veerkracht van de mensen die deze geschiedenis dragen. Plantage Bakkie, eens bijna vergeten en verwaarloosd, onderging een transformatie die begon in 2007 en tot op de dag van vandaag voortduurt. De investeringen hebben geleid tot de heropleving van Bakkie als een levendig en welvarend dorp, waar trotse inwoners hun erfgoed koesteren en een nieuwe toekomst opbouwen. Het diorama “Kerkshoven” gemaakt door Schouten is de inspiratie geweest voor onder andere de houtloods wat nu een eetplek is geworden, Marsha haar voorouder is op plantage Kerkshoven geboren en zo is een stukje familiegeschiedenis vereeuwigd met de nieuwe loods in de stijl en kleuren van plantage Kerkshoven. In 2017 namen Marsha en Bas contact op met het Valkhof Museum in Nijmegen, waar ze wezen op de vergeten kijkkast die lange tijd in het depot van het museum lag opgeslagen, weg van het publieke oog. Hun inbreng benadrukte het belang van dit diorama als een essentieel middel om het verhaal van onze gedeelde geschiedenis te vertellen. Dit inzicht leidde tot een waardevolle samenwerking tussen de museummedewerkers en Marsha en Bas. In 2023 onderging de kijkkast een grondige restauratie, gevolgd door de creatie van een replica van het diorama door Miniworld Rotterdam. Hierdoor kan het verhaal van plantage Kerkshoven op twee locaties worden verteld aan de hand van dit indrukwekkende diorama: zowel in Suriname als in Nederland. Door diepgaand onderzoek zijn nieuwe verhalen en perspectieven naar voren gekomen over de bewoners en hun alledaagse leven op de plantage. Het herleven van het diorama en het onderzoek zijn mede mogelijk gemaakt door bijdragen van Vereniging Rembrandt (mede dankzij haar VriendenLoterij Restauratiefonds), DutchCulture, Mondriaan Fonds, Cultuurfonds en Stichting Wijjocha. Read the full article

[hornygingerdutchie94]

wat zijn je favoriete Nederlandse p0rn blogs?

Daar maak ik niet echt verschil tussen. Ik ga dr alleen vanuit dat de meeste uit t westen komen en hoop er een keer eentje die ook uit t noordoosten komt te vinden. Ook al is t alleen maar voor een biertje of een bakkie koffie 😂

[vergetelgeit]

Daar is het dan, welkom in het volwassendom: waar niets gaat zoals het hoort, verlangen en gemijmer naar wat als ooit. Een afscheid van wat nooit was maar had gekund: het zorgeloze kind in ons is al lang dood. Een koffie dient nu enkel nog als bakkie troost. Zoute tranen over een wang: is dit het leven dan?

[akash-saddlery]

Etwas besonderes für die kleinen unter uns.. Maar ook voor de kleine volwassenen onder ons met droompony’s. Deze Zondag mochten we dan het Morgenroth droom zadeltje afpassen bij deze twee snoepjes Mabel en haar knappe “Meganhoeve Bandit”. Bandit de kleine knappe hartendief wist meteen mijn hart te veroveren. Deze NWR Welsh heeft een normaal draagvlak van 38cm wat past bij zijn groote en omvang. En gelukkig is Mabel zelf ook niet groot en zwaar waardoor ze haar eigen pony ook gewoon kan blijven trainen. Maar dan wel met een zadel wat niet op Bandits kont komt maar hem alle ruimte geeft. Als agent van Morgenroth werken wij tegenwoordig louter met de ponyzadels van van Morgenroth, gewoon omdat we deze altijd passend kunnen houden op de kleintjes. Want ja, ook de pony’s veranderen continu. De kwaliteit, afwerking en pasvorm zijn subliem en het geld dubbel en dwars waard. Mabel kon direct merken wat dit passende morgenroth pony zadel kon doen. Bandit kon zijn hele lijf gebruiken en liet een paar knallende ruime passen zien! Die lach gaat niet meer van Mabe’s gezicht af, wat een genot om naar te kijken!😍 Tot over een paar maandjes voor de check lieve Mabe en moeder Lies die de zadelmaker mocht voorzien van een lekker warm bakkie koffie, erg welkom gezien deze koude gure dag🙋🏾‍♂️🫶🏾❤️ #AkashSaddlery #AkashRiding #InDubioProEquo #PonyZadel #KriemhildMorgenrothSaddlery #MorgenrothAkademie #MorgenrothPonyClassic #SaddleFit4LifeAkademie #Zadelmaker #Zadelspecialist #ZadelExpert #PonySpecialist #ZadelFitter #PonySaddle #Zadelpasser #InstaPony #FamousPony #Agentschap www.akashsaddlery.nl www.morgenroth-zadels.nl (bij Kamerik) https://www.instagram.com/p/ClwD62uoCDi/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[spelledcoffee]

via Giphy https://ift.tt/2QHrzPy

[tante-maaike]

Weer terug, nu spoedeisend. Hij een niersteen, ik een bakkie koffie...

[tragedykery]

so I’m researching west frisian and dutch low saxon rn and man I fucking love language

[djdejong]

Op naar huis

“All good things end” Tja we hebben weer legger gedut en zijn vandaag wat vroeger wakker dan anders. We moeten voor 10 uur ons chalet weer verlaten hebben. Bakkie koffie en Vriend! even uitlaten. Dan even eten en inpakken. Op naar huis.. Dit was een heerlijk weekje in de mooie omgeving van de Maasduinen.

[jblnl180]

#bakkie #bakkiekoffie #koffie #coffee #coffeetime #koffietijd (bij Koetsveldstraat Berkel En Rodenrijs) https://www.instagram.com/p/CIK8-44hVsU/?igshid=gsu6xj12yfm6

[theostepper]

Pleur - Altijd ik, nooit mijn vriendin #goedemorgen #ukv Een verhaal uit de serie Ultrakort – Een ultrakort verhaal bevat maximaal 99 woorden (exclusief titel). Minder mag, meer niet.

[budgethome]

© Foto's van @saaar_interieur ♡ Tijd voor koffie! Net even in een recordtempo de woonkamer opgeruimd en schoongemaakt, dus nu geniet ik extra van mijn welverdiende 'bakkie pleur'. Deze mokken liggen al een tijdje in de winkels van Wibra, maar ze zijn zo leuk dat ik dacht, ik deel ze nog een keer extra met jullie. De mokken zijn verkrijgbaar in verschillende kleuren en formaten, deze variant kost €1,79 per stuk. Ook heel geschikt voor thee trouwens. Wat zou jij inschenken, ☕️ of 🫖? https://www.instagram.com/p/CkdB05HoyR5/?igshid=NGJjMDIxMWI=

[euroadventure]

Pforzheimer hütte - Schweinfürter hütte  (Etappe 4 - Sellrainhutteronde - 7,3 km)

Donderdag 28 juli

De zon schijnt wanneer we wakker worden dus dat belooft een mooie dag! Na ons ontbijt zien we in de verte toch de eerste wolken verschijnen. Het zal toch niet weer een bewolkte dag worden? We zijn juist weer toe aan meer zon 😉.

De route start weer gelijk met een goede steile klim. Net als de voorgaande dagen lijken onze benen zo vroeg nog niet wakker. Ze verzuren soms, maar we gaan gewoon door natuurlijk 💪🏻. Onderweg zien we nog een bergmarmot, een van de velen die hier zitten en we aan hun schelle roep kunnen herkennen.

Eenmaal op de top zijn we de vermoeidheid in de benen natuurlijk vergeten en trekt de lucht weer eens open 😁. Wauw, wat een tof uitzicht over de bergkamen het dal waar we straks doorheen wandelen!

We besluiten hier even te stoppen...nou ja even...we drinken koffie, vervolgens pak ik mijn drone en maken we foto's om daarna weer een bakje thee te drinken 😂.

Terwijl we iedereen uit onze hut zien passeren, nemen wij alle tijd voor een bakkie en om van het uitzicht te genieten.

Uiteindelijk gaan ook wij aan de afdaling beginnen. We komen uit in een mooie vallei waar we maar weer eens neerploffen om nu maar eens te lunchen. Het is dan wel de kortste dag qua kilometers, maar we maken er gewoon weer een heerlijke volle dag van 🙃💪🏻.

We liggen beiden na het eten nog een beetje weg te doezelen in het zonnetje wat inmiddels volop schijnt.

Wanneer we verder lopen zien we in de verte een perfect stukje rivier om in te zwemmen 😀. Gaan we echt het ijskoude water in? Tja, het water lonkt echt naar ons en zijn we overtuigd! We trekken onze bikini aan en liggen een paar minuten later in het water.

Ik vraag Femke foto's te maken, maar vind ze elke keer niet goed wat ertoe leidt dat ik maar liefst drie keer het water in mag. Ach het is koud, maar ik doe het zelf, moet ik maar niet zo pietluttig zijn wat betreft de foto's 😂.

We zijn bijna bij de Schweinfurter hütte wanneer we nog een leuk klein boerderijtje met bar zien. Dat ziet er gezellig uit! We gaan zitten morgen en bestellen een glas limonade en eten lekker kaiserschmarrn 😋.

Eind van de middag zijn we dan toch eindelijk bij de hut 😉. We hebben trouwens geluk dat we hier nog een plekje konden krijgen. Eigenlijk zouden we deze etappe en de etappe morgen combineren omdat we geen slaapplek hadden in deze hut, maar doordat we daardoor onze route hebben moeten aanpassen komen we nu op donderdag hier aan en is er nog wel plek voor ons in de lagerruimte. De lagerruimte bestaat normaal gesproken uit een ruimte met allemaal matrassen naast elkaar. In deze hut zijn er ook stapelbedden in de lagerruimte. Helaas zijn wij daarvoor te laat gearriveerd en mogen wij op twee van de vijf naast elkaar gelegen matrassen liggen. 'S avonds liggen er drie mannen naast ons, waaronder een Mark Tuitert lookalike haha 😉😂.

Onze Duitse vrienden zijn hier ook weer. Samen met Jochen, Eva, Bernd en Annette eten we het uitmuntende drie gangen menu op wat de huttenwaard ons serveert. Nadien komt de Skipboo weer op tafel en kletsen we nog uitgebreid met elkaar over de prachtige dag die we hebben gehad. Morgen de laatste dag, het is veel te gezellig en gaat helaas veel te snel.