#तिघे;

[ashokjagharkar]

ll वानप्रस्थ ll : ३८

भिंतीवरील घड्याळात पाच टोले पडले ते ऐकून 'अगबाई, पाच वाजले वाटतं! आपला किती वेळ उगाचच मोबाईल बघण्यात गेला!' या विचारानं शुभदा एकदम भानावर आली. दुपारचा चहा झाल्यावर अनंत शिरस्त्याप्रमाणे 'ठरलेला वार' म्हणून 'स्वयंसिद्ध' अनाथाश्रमाच्या हिशोब तपासणीच्या कामासाठी गेला होता तेव्हांपासून ती मोबाईलच्या मोहजालातच रमली होती. चहाचे कप आणि भांडी धुवायची राहिली आहेत हे लक्षांत येऊन शुभदाने मोबाईल चार्जिंगसाठी लावला आणि ती कीचनकडे वळली. सिंकमधे चहाचे कप आणि भांडी ठेवून ती नळ सोडणार एवढ्यांत मोबाईल वाजला. पाहते तर अनंतचा काॅल होता. 'स्वयंसिद्ध' मधे गेल्यावर अनंत क्वचितच फोन करीत असे. त्यामुळे काॅल घेत तिने कुतूहलाने विचारलं, "अनाथाश्रमांत पोहोंचल्या पोहोंचल्या काय काम काढलंत माझ्याकडे?" "शुभा, तूं आतां घरीच आहेस कां?" "हो;-- पण असं कां विचारताय्?" अनंतच्या आवाजातला तणाव जाणवून शुभदाचीही घालमेल वाढली. "एका महत्वाच्या कामासाठी तुला शक्यतो लौकर 'स्वयंसिद्ध'मधे यावं लागणार आहे! काय काम आहे ते इथे आल्यावर सांगतो, पण काळजी करण्यासारखं काही नाही!" "ठीक आहे, मी ५ \ १० मिनिटांत निघतेच!" "सोबत रजनीवहिनींनाही घेऊन येणं जमेल कां? हवं तर मी दिनकररावांना फोन करून सांगून ठेवतो!" "अहो, नको! मोकळी असेल तर रजनी लगेच येईल माझ्याबरोबर! त्यासाठी सबनीसांच्या परवानगीची ती वाट बघणार नाहीं!"

रस्त्यावर आल्यावर रिक्षा लगेच मिळाली तरी ऐन रहदारीची वेळ असल्याने ��ुभदा आणि रजनीला 'स्वयंसिद्ध' अनाथाश्रमात पोहोचायला तासभर लागला. 'तसंच कांही कारण असल्याशिवाय अनंत आपल्याला तांतडीने बोलावून घेणार नाहीं!' याची खात्री असली तरी 'नक्की काय झालं असावं?' याबाबत मनांत शंका-कुशंकांचं काहुर माजल्याने वाटेत दोघींमधे फारसं संभाषण झालं नाहीं! उगीच काहीतरी फुटकळ विषय काढून ताण कमी करण्याचे प्रयत्नही यशस्वी झाले नाहींत! अशा अबोल वातावरणात रिक्षा अनाथाश्रमापाशी पोहोंचली तेव्हां जणूं त्यांची वाट बघत तिथे थांबलेला अनंत चटकन् पुढे झाला. मीटर पाहून त्याने रिक्षावाल्याला पैसे दिले आणि समोरच्या दिशेला अंगुलीनिर्देश करीत तो म्हणाला, "अजून ऊन खुप आहे;-- त्यामुळे तहान तहान होते आहे! आंत जाण्यापूर्वी समोर ऊसाचं गुऱ्हाळ आहे तिथे रस पिऊंयां कां? म्हणजे आपल्याला थोडं बोलतांही येईल!" गिऱ्हाईकांसाठी गुऱ्हाळाशेजारी मांडलेल्या खुर्च्यांवर इतरांसमवेत बसण्याऐवजी जवळच असलेल्या एका डेरेदार झाडाच्या सावलीत उभे राहून बोलुयां असं अनंतने सुचवलं. त्याप्रमाणे उभा राहून ऊसाच्या रसाचे घोट घेत अनंत सांगूं लागला, "तुम्हां दोघींना तांतडीने इथे बोलावून घेण्याचं कारण म्हणजे या अनाथाश्रमाची व्यवस्था सांभाळणा-या तिन्ही परिचारिका वा आयांना आज सकाळपासून पोलिसांनी चौकशीसाठी बोलावून घेतलं आहे. कारण त्या तिघींविरुद्ध चोरी आणि अफरातफरीची तक्रार दाखल करण्यात आली आहे! त्यामुळे सकाळपासून अनाथाश्रमांत मुलांची काळजी घेण्यासाठी कुणीही नसल्याने एकच गोंधळ उडाला आहे! आपल्या मनोहर भोसलेंना याबाबत कळल्यावर ते लगेच सपत्नीक आले! मी येथे आल्यावर सर्व परिस्थिती बघितली आणि वाटलं की भोसलेवहिनींना कुणाची तरी मदत लागेल म्हणून!--- आणि तुम्ही दोघीजणी नजरेसमोर आलांत!"

"तरी आपल्याला कळायलाच उशीर झाला!" शुभदा हळहळत म्हणाली, "रजनी, आपण सरळ आश्रमाच्या कीचनमधेच जाऊंयां! मनोरमा नक्की तिथेच असेल. बिचारी एकटी कशाकशाला तोंड देत असेल या कल्पनेनेच अंगावर कांटा येतोय्!" "मनोरमा कोण?" "मनोरमा म्हणजे मनोहर भोसलेंची बायको!" अनंतच्या प्रश्नावर शुभदा खुलासा करीत म्हणाली, "आमची इथेच ओळख झाली. तीही वरचेवर येत असते आश्रमाला कांही ना कांही स्वरुपात मदत करण्यासाठी!" "मनोरमावहिनी म्हणजे मूर्तिमंत मायाच!" रजनी कौतुकाने उद्गारली, "त्यांना इथल्या अनाथ, अपंग मुलांबद्दल इतकी आस्था आहे ना, की दरवेळी स्वत��� कांहीतरी बनवून आणतात आणि सर्वांंना मायेने खाऊं घालतात!" बोलत ब���लत तिघे आश्रमांत शिरले आणि समोरच त्यांना मनोहर भोसले भेटले. शुभदा आणि रजनीला पाहून त्यांचा चेहरा उजळला आणि ते उत्साहाने म्हणाले, "मी आतांच मनोरमाला सांगत होतो की बराच वेळ झाला, अनंतराव कुठे दिसत नाहींत;-- म्हणजे बहुधा ते शुभदावहिनींची कुमक मागवायच्या खटपटींत असणार! जोडीला रजनीवहिनी;-- म्हणजे सोनेपे सुहागा!" "पण आहे कुठं मनोरमा? तिला कीचनमधेच मदतीची गरज असेल ना?" शुभदाने विचारलं. "हो;-- भुकेल्या बाळगोपाळांच्या पंगतीची तयारी करीत आहे! तुम्ही दोघी कशा वेळेवर धांवून आला आहांत! तुम्हांला बघूनच मनोरमाला दहाजणींचं बळ येईल!"

११ मे २०२३

[airnews-arngbad]

Regional Marathi Text Bulletin, Chhatrapati Sambhajinagar Date 12 November 2024 Time 11.00 to 11.05 AM Language Marathi आकाशवाणी छत्रपती संभाजीनगर प्रादेशिक बातम्या दिनांक: १२ नोव्हेंबर २०२४ सकाळी ११.०० वाजता.

राष्ट्रपति द्रौपदी मुर्मू आजपासून केंद्र शासित प्रदेश दादरा आणि नगर हवेली तसंच दमण आणि दीवच्या तीन दिवसीय दौऱ्यावर आहेत. राष्ट्रपती आज जम्पोर इथं शासकीय अभियांत्रिकी महाविद्यालयाला भेट देणार आहेत. तर, उद्या त्या सिलवासा इथल्या नमो मेडिकल एजुकेशन एंड रिसर्च इंस्टीट्यूटला भेट देणार आहे.

आरोग्याचा अधिकार हा मूलभूत अधिकार असून कोणताही धर्म प्रदूषणाला प्रोत्साहन देत नाही, असं सर्वोच्च न्यायालयाने म्हटलं आहे. भारतीय संविधानानुसार प्रत्येक नागरिकाला प्रदूषणमुक्त वातावरणात जगण्याचा अधिकार आहे, असं न्यायमूर्ती अभय ओक आणि न्यायमूर्ती ऑगस्टीन जॉर्ज यांच्या द्विसदस्यीय पीठाने काल झालेल्या सुनावणीत म्हटलं. तसंच दिवाळीच्या काळात दिल्लीत फटाक्यांवर बंदी आणण्यात अपयश का आलं अशी विचारणा प्रशासनाला करत फटाक्यांवर बंदी आणण्याबाबत तातडीने कारवाई करण्याचे निर्देश दिले.

भा��प नेते पंतप्रधान नरेंद्र मोदी आज संध्याकाळी पुण्यात प्रचार सभा घेणार आहेत. तत्पूर्वी आज दुपारी चिमुर आणि नंतर सोलापूर इथंही मोदी महायुतीच्या उमेदवारांच्या प्रचारासाठी जाहीर सभा घेणार आहेत. केंद्रीय गृहमंत्री अमित शहा आज मुंबईत दोन सभांना संबोधित करतील. काँग्रेस नेते राहुल गांधी हे चिखली आणि गोंदिया मतदारसंघातल्या काँग्रेस उमेदवारांच्या प्रचारासाठी सभा घेणार आहेत. शिवसेना उद्धव बाळासाहेब ठाकरे पक्षाचे प्रमुख उद्धव ठाकरे यांचीही आज सोलापूर इथं सभा आहे. भाजपनेते उपमुख्यमंत्री देवेंद्र फडणवीस यांची डहाणू आणि पालघर इथं सभा होणार आहे. ज्येष्ठ नेते शरद पवार यांच्या महाविकास आघाडीच्या उमेदवारांसाठी आज नाशिक जिल्ह्यात पाच सभांचं आयोजन करण्या आलं आहे.

११ राज्यांतल्या ३३ विधानसभा मतदारसंघांच्या पोटनिवडणुकीसाठी आणि केरळमधल्या वायनाड लोकसभा मतदारसंघासाठी काल संध्याकाळी प्रचार संपला. राजस्थानमध्ये ७, पश्चिम बंगाल ६, आसाम ५, बिहार ४, कर्नाटकात ३ आणि मध्य प्रदेश-सिक्कीममधे प्रत्येकी २ जागांसाठी पोटनिवडणूक होणार आहे. केरळ, छत्तीसगड, गुजरात, मेघालय मधे प्रत्येकी एका जागेसाठी पोटनिवडणूक होणार आहे.

विधानसभा निवडणुकीच्या पार्श्वभूमीवर विविध अंमलबजावणी संस्थांच्या कारवाईत १५ ऑक्टोबरपासून आतापर्यंत ४९३ कोटी ४६ लाख रुपयांची मालमत्ता जप्त करण्यात आल्याची माहिती प्रशासनानं दिली आहे. तर सी व्हिजिल ऍपवर आतापर्यंत आचारसंहिता भंगाच्या ४ हजार ७११ तक्रारी प्राप्त झाल्या असून त्यापैकी ४ हजार ६८३ तक्रारी निवडणूक आयोगाने निकाली काढल्या आहेत, अशी माहिती मुख्य निवडणूक अधिकारी कर्यालयानं दिली आहे.

मुंबईत नेरूळमध्ये एका घरातून २ कोटी ६० लाखां रुपयांची रोख रक्कम नवी मुंबई पोलिसांनी जप्त केली. कोल्हापूर विधानसभा मतदार संघात आतापर्यंत १० कोटी ७१ लाख रुपयांचा मुद्देमाल जप्त करण्यात आला.

भंडारा जिल्ह्याच्या मोहाडी तालुक्यातल्या मांडेसर इथं आचारसंहिता भंग केल्या प्रकरणी तिघांवर गुन्हा दाखल करण्यात आला, हे तिघे निवडणुकीच्या पार्श्वभूमीवर मतदारांना प्रलोभन देण्यासाठी थैली मध्ये साहित्य वाटप केल्याची चित्रफित निवडणुक आयोगाच्या अधिकार्यांना प्राप्त झाल्यानंतर ही कारवाई करण्यात आली.

अकोला जिल्ह्यातील मतदान पथकांना मतदान प्रक्रियेसाठी मतदान केंद्रांपर्यंत ने-आण करण्यासाठी १९ आणि २० राज्य नोव्हेंबर रोजी मार्ग परिवहन महामंडळाच्या १२० जादा बसची व्यवस्था करण्यात आली आहे. जिल्ह्यात एकूण १ हजार ७४१ मतदान केंद्रं आहेत.

शेळ्या चारण्यासाठी गेलेल्या सख्या बहीण भावाचा तलावाच्या पाण्यात बुडून करुण अंत झाला. भंडारा जिल्ह्यातील खडकी इथं ही दुर्घटना घडली. प्रेम राजेंद्र वाढवे (९) आणि दिव्या राजेंद्र वाढवे, वय १४ अशी मृत बहीण भावांची नावे आहेत.

प्रबोधिनी एकादशी म्हणजेच कार्तिकी एकादशीनिमित्त पंढरपूर इथल्या मंदिरात श्री विठ्ठल रखुमाईची शासकीय पूजा पुण्याचे विभागीय आयुक्त डॉक्टर चंद्रकांत पुलकुंडवार यांच्या हस्ते आज पहाटे करण्यात आली. लातूर जिल्ह्यातल्या उदगीरचे बाबूराव सगर आणि त्यांच्या पत्नी सागरबाई यांना म��ापूजेचा मान मिळाला. सगर दाम्पत्य गेली 14 वर्ष पंढरीची वारी करत आहे. कार्तिकी एकादशी निमित्त पंढरपूरमध्ये तीन लाखाहून अधिक भाविक दाखल झाले आहेत.

इफ्फी अर्थात भारतीय आंतरराष्ट्रीय चित्रपट महोत्सवात यंदाचा सत्यजित रे जीवनगौरव पुरस्कार, ऑस्ट्रेलियन चित्रपट निर्माते फिलिप नोईस यांना दिला जाणार आहे. माहिती आणि प्रसारण सचिव संजय जाजू यांनी नवी दिल्लीत वार्ताहर परिषदेत ही माहिती दिली. गोव्यात २० नोव्हेंबरपासून हा महोत्सव सुरू होणार असून, २८ नोव्हेंबरपर्यंत चालणार आहे. या महोत्सवासाठी १०१ देशांतून १ हजार ६७६ प्रवेशिका आल्या होत्या, त्यापैकी ८१ देशातले १८० चित्रपट महोत्सवात दाखवले जाणार असल्याची माहिती त्यांनी दिली. भारतीय सिनेमा देशाच्या अर्थव्यवस्थेत महत्त्वाचं योगदान देत असल्याची माहिती माहिती प्रसारण राज्यमंत्री एल. मुरुगन यांनी दिली. नव्या चित्रपट निर्मात्यांना प्रोत्साहन देण्यासाठी उत्कृष्ट नवोदित भारतीय दिग्दर्शक पुरस्कार यंदापासून सुरू होणार आहे.

[automaticthinghoagiezine]

तिघे वेगळे लढले तर डिपॉझिट जप्त होईल..

[gajananjogdand45]

https://marmikmaharashtra.com/the-robbery-plot-was-foiled-the-two-were-picked-up-near-the-malwata-phata-bridge/

[karmadlive]

दोन दुचाकींच्या भीषण अपघातानंतर वाहनाने चिरडले; काका-पुतण्यासह तिघे जागीच ठार

[marmikmaharashtra]

https://marmikmaharashtra.com/the-grins-of-criminals-in-preparation-for-a-robbery-three-of-them-ran-two-of-them-were-hit-by-shackles/

[bharatlivenewsmedia]

बुलढाणा : ट्रकच्या धडकेत दुचाकीवरील तिघे ठार, चार वर्षीय मुलगा बचावला

https://bharatlive.news/?p=167061 बुलढाणा : ट्रकच्या धडकेत दुचाकीवरील तिघे ठार, चार वर्षीय मुलगा ...

[rebel-bulletin]

भरधाव ट्रकची दुचाकीला धडक; एकाच कुटुंबातील तिघे ठार, मुरखळाजवळ ट्रकचा भीषण अपघात; २ ठार एक गंभीर

नागपूर : आई व दोन मुलांसह दुचाकीने जाणाऱ्या युवकाला भरधाव ट्रकने धडक दिली. या अपघातात चालक युवक, त्याची आई, मुलगी ठार झाली तर पाच वर्षीय मुलगा सुदैवाने बचावला. हा अपघात शनिवारी सकाळी रामटेकजवळील आमडी खिरी रस्त्यावर घडला. विक्की हरगोविंद बावणे (रा. बालाघाट), आई भगवंताबाई हरगोविंद बावणे आणि मुलगी इशानी (८) अशी मृतांची नावे असून मुलगा युग याच्यावर सावनेरच्या शासकीय रुग्णालयात उपचार सुरू…

[vaibhavvaidya5233]

एखादा गुन्हा करणं आणि तो करून पळून जाणं हे गुन्हा करण्यापेक्षा वाईट गोष्ट आहे. मुळात गुन्हा करणं हिच चुकीची बाब आहे. मात्र लोकशाही स्वीकारलेल्या आपल्या देशात कायद्यांच्या कचाट्यातून पळून बिनधास्तपणे समाजात वावरणारे अनेक ठग आपण बघत असतो.

गेल्या काही दिवसांपासून आर्यन खान हे नाव चर्चेत आले आहे, त्याने केलेल्या पराक्रमुळे आता त्याच्या वडिलांना म्हणजे शाहरुख खानला तोंड लपवण्याची वेळ आली आहे. ज्या दिवशी आर्यनला पकडले त्याच रात्री आपला सल्लू भाई शाहरुखला भेटायला गेला बहुदा कोणता वकील कर हे सांगण्यासाठी गेला असावा. दोघांच्या भेटीवरून अनेक चर्चांना उधाण आले सोशल मीडियावर जोक्स फिरू लागले होते.

याच ऑक्टोबर महिन्यातील ४ तारखेला एका कॉन्स्टेबलचे निधन झाले होते. रवींद्र पाटील असं त्यांचं नाव, हेच रवींद्र पाटील सल्लू भाईच्या ‘त्या’ केसचे एकमेव साक्षीदार, ज्यांनी अखेरपर्यंत आपली साक्ष बदलली नाही. नेमकी काय घटना आहे चला जाणून घेऊयात…

ती घटना २००२ सालातली सलमान खानला अंडरवर्ल्डमधून धमक्या येत होत्या म्हणून संरक्षणासाठी एका हेड कॉन्स्टेबलची नेमणूक करण्यात आली. ते कॉन्स्टेबल दुसरे तिसरे कोण नसून रवींद्र पाटील होते. मूळचे धुळ्याचे असलेले रवींद्र १९९८ पासून पोलीस सेवेमध्ये दाखल झाले होते.

२८ सप्टेंबरची ती काळी रात्र, त्या रात्री सलमान आपल्या एका मित्रासोबत लँड क्रुझर गाडीने वांद्रे परिसरातील एका बारमध्ये गेला. त्यांच्यासोबत रवींद्र पाटील देखील होते मात्र त्यांना बारच्या बाहेर थांबायला सांगितले. तिथून बाहेर पडून ते तिघे दुसऱ्या बारमध्ये गेले, गाडी सलमानच चालवत होता. रात्री २च्या सुमारास ते दोघे बाहेर पडले.

सलमान मद्यधुंद होता तरीदेखील त्याने पुन्हा गाडी चालवली, रवींद्र पाटील यांनी त्याला गाडी न चालवण्याचा सल्ला दिला, मात्र नशेत असले��्या सलमानने त्याला नकार दिला. सलमानने इतकी दारू प्यायली होती की त्याला रस्त्यावरचे वळण दिसले नाही आणि भरधाव वेगात असलेली गाडी थेट एका बेकरीत घुसली, त्याच बेकरीच्या फुटपाथवर असलेल्या काही मजुरांच्या अंगावरून ती गाडी गेली ज्यात एकाच मृत्यू झाला तर बाकीचे जखमी झाले.

सलमान आणि त्याच्या मित्राने शिताफीने तिथून पळ काढला, मात्र कर��तव्यदक्ष अधिकारी असलेले रवींद्र मात्र तिथेच उपस्थित होते. त्यांनी जवळच्या पोलीस स्टेशनमध्ये सलमान विरोधात FIR दाखल केली आणि घडलेल्या प्रकाराची रितसर माहिती दिली.

कोर्टाने त्यांच्या विरुद्ध अटक वॉरंट काढले तसेच नोकरीवर गैरहजर राहिल्याने त्यांना नोकरीवरून काढण्यात आले. पोलिसांचा ससेमिरा त्यांचा पाठी होताच त्यातच ते गायब झाले. त्याच्या कुटुंबावर देखील दबाव टाकण्यात आला होता, अखेर पोलिसांनी त्यांना महाबळेश्वर येथे पकडून तुरुंगात टाकले. तुरुंगात त्यांचे हाल केले गेले असं त्यांच्याकडून सांगण्यात आले होते.

तुरुंगातून बाहेर आल्यावर ते भीक मागताना देखील आढळून आले होते. एकाकी पडलेल्या रवींद्र पाटीलांनी शेवटी दारूचा आधार घेतला, नंतर ते दारूच्या इतक्या अधिन झाले की त्यांना टीबी झाला आणि ते शिवडीच्या हॉस्पिटलमध्ये दाखल झाले आणि तिकडचे त्यांनी अखेरचा श्वास घेतला.

एकूणच सलमानच्या या केसमध्ये अनेक तर्कवितर्क लावले गेले, एका कोर्टातून दुसऱ्या कोर्टात ही केस फिरत राहिली जी आजतगायत फिरते आहे. ‘सलमान आपल्या ट्रस्टमधून गरिबांची मदत करतो,ऑपरेशन करतो’, असे युक्तिवाद सलमानबद्दल सहानभूती मिळावी म्हणून वकिलाने केले.

ज्या खात्यात रवींद्र पाटील होते तिकडच्या लोकांनी देखील रवींद्र पाटीलांना मदत केली नाही उलट त्यांनी साक्ष फिरवावी यासाठी दबाव टाकण्यात येत होता प्रसंगी लाच सुद्धा ऑफर केली होती, मात्र शेवटच्या श्वासापर्यंत रवींद्र पाटील ठाम होते.

[kokannow]

गणपतीपुळे येथे तिघे बुडाले रत्नागिरी : पर्यटनासाठी आलेले कोल्हापूरचे तिघेजण बुडाल्याची घटना आज पहाटे गणपतीपुळे येथील समुद्रात घडली. त्यातील दोन महिलांचे मृतदेह सापडले असून एक पुरुष बेपत्ता आहे.

[ashokjagharkar]

ll वानप्रस्थ ll : २९

"ताई, काकांना धक्का देणारी ती मोटारसायकल चालवणारा कुणी एक नव्हता, तर दोन अल्पवयीन पोरगे होते!" शुभदाने पुढे केलेला पाण्याचा ग्लास घेत त्या तिघां अनोळखी तरुणांपैकी एक म्हणाला,"बहुधा बापाची किंवा मोठ्या भावाची नाहीतर कुणा पाहुण्याची मोटारसायकल त्याच्या नकळत उचलून आणली असावी आणि त्यावर दोघे गंंमत म्हणूून आपला हात साफ करून घेत होते!" "यांची गंमत होते, पण इतरांच्या जीवावर बेततं त्याचं काय?" दुसऱ्याने पुस्ती जोडली, "मोटारसायकलचा धक्का लागून काका पडले तिथे जवळच आमचा दोघांचा ‌छोटा स्टाॅल आहे चहा-नाश्त्याचा. आम्ही हमेशा बघतो असले प्रकार घडतांना!" "तिथेच माझं छोटं दुकान आहे झेरॉक्स आणि किरकोळ स्टेशनरीचं!" तिसरा बोलूं लागला," काका खाली पडल्यावर ते पोरगे घाबरून, माझ्या दुकानासमोरच बाईक टाकून पळून गेले! पण माझा पार्टनर ती बाईक घेऊन जवळच्या पोलिसचौकीत गेला आहे रीतसर तक्रार नोंदवायला! मूळ मालकाला बोलावून चांगली तंबी द्यायला सांगणार आहे!बाहेर बाईकवर चावी तशीच ठेवून घरी जेवायला जातात, हा केवढा निष्काळजीपणा! म्हणून तर पोरां-टोरांना हात साफ करायला गाड्या भेटतात! नाहींंतर काय बिशाद लागली---" तो बोलत असतांना सबनीसांच्या चेहर्‍यावरचा बदलणारा भाव बहुधा त्याच्या लक्षांत आला;--तशी आपलं वाक्य अर्ध्यावर सोडून त्याने घाईघाईने खुलासा केला, "नाहीं, काका! तु���्ही काळजी करूं नका! तुमचं नांव तक्रारीमधे कुठेही येणार नाहीं. त्यामुळे जवाब नोंदवायला वगैरे तुम्हांला पोलिसचौकीत जावं लागणार नाही���!"

" तसं नाहीं रे, बाबांनो," कांहीशा समाधानाने,-- पण तरीही मनांत रुखरुख ठसठसणारे सबनीस म्हणाले,"त्या बेताल पोरांना अद्दल घडवायला जाल, आणि उगाच पोलिसांचं शुक्लकाष्ठ तुमच्या मागे लागेल! चोर सोडून संन्यासाच्या मागे लागण्यात कोण हात धरणार पोलिसांचा? मला तरी वाटतं, आपलं थोडक्यांत निभावलं ना, मग कशाला पोलिसांच्या नादीं लागायचं?" "काका, पोलिसांबद्दल सर्वसामान्यांचा इतका वाईट द्रृष्टिकोन कां आहे मला ठाऊक नाहीं!" चहा-नाश्ता स्टाॅलचा एक पार्टनर बोलूं लागला, "--पण मी अनुभवावरून सांगतो की सगळेच पोलिस वाईट नसतात! जवळच्या पोलिसचौकीमधे आमच्या स्टाॅलवरून बऱ्याचदां चहा-नाश्ता मागवतात! पण कुणीही आजवर बिल देणं टाळलेलं नाही! उलट कधी कुणी एकटे-दुकटे पोलिस स्टाॅलवर येतात तेव्हां आम्हीच आपणहून बिल घेत नाहीं!थोडीशी दोस्ती असावी म्हणून!" "त्यामुळे या केसमधे आमची विनंती मानून, तुम्हांला पोलिस चौकीमधे बोलावणार नाहीत अशी मलाही खात्री वाटते!" दुसर्‍या पार्टनरने दुजोरा दिला. त्याचीच री ओढीत झेरॉक्स दुकानवाला म्हणाला, "खरं आहे, काका!आमच्या दुकानातही झेरॉक्स काॅपीज् किंवा किरकोळ स्टेशनरी वगैरेसाठी पोलिसचौकीतून अनेक तक्रारदार येतात, पण कुणीही कांही फुकट मागत नाही! तरी तुम्ही आमच्यावर विश्वास ठेवून या घटनेबाबतची तक्रार पोलिसांकडे नोंदवूं द्या! पांढरपेशे लोक पोलिसचौकीत जाऊन तक्रार करायला कचरतात;-- त्यामुळे कायदा धाब्यावर बसविणाऱ्यांची संंख्या दिवसेंदिवस वाढतच चालली आहे!"

"दिनकर, मलाही या सर्वांचं म्हणणं पटतंय्!" इतका वेळ सर्वाचे बोलणं शांतपणे ऐकत असलेला अनंत म्हणाला,"तुम्ही स्वत: पुढाकार घेऊं नका;-- पण यांच्यापैकी कुणीतरी पोलिसांकडे तक्रार नोंदवणार असेल तर काय हरकत आहे? शेवटी कुणीतरी मांजराच्या गळ्यांत घंटा बांधायलाच हवी!" "ठीक आहे, तुम्हां सर्वांचं याबाबत एकमत असेल तर माझी काही हरकत नाही!" म्हणून सर्व कबूल असल्याची ग्वाही देत सबनीसांनी दोन्ही हात उंचावले. "काका, त्यातूनही योग्य ती कायदेशीर कारवाई करण्यासाठी तुमचा जवाब आवश्यकच ठरला, तर तो नोंदवण्यासाठी पोलिसचौकीतून कुणा हवालदाराला आम्हीच तुमच्या घरी घेऊन येऊं!" चहा-नाश्ता स्टाॅलवाले उत्साहाने म्हणाले. "बरं रजनी, यांचा काय खर्च झाला असेेल तो त्यांना ---" सबनीस पत्नीला सांगत असतांना त्यांना मधेच थांबवीत तिघेही झटकन उभे राहिले. " छे,हो! आमचा कसला आलाय् खर्च!" झेरॉक्स दुकानवाला म्हणाला, "आम्ही तुम्हांला फक्त घरापर्यंत सोडायला आलो होतो! मात्र आतां आम्हांला निघायला हवं! फार वेळ इतरांच्या भरंवशावर दुकान सोडणं बरं नाही!" --आणि ते तिघे चटकन् दार उघडून निघून गेले.

२६ जानेवारी २०२३

[airnews-arngbad]

Regional Marathi Text Bulletin, Chhatrapati Sambhajinagar Date - 08 November 2024 Time 01.00 to 01.05 PM Language Marathi आकाशवाणी छत्रपती संभाजीनगर प्रादेशिक बातम्या दिनांक ०८ नोव्हेंबर २०२४ दुपारी १.०० वा.

भ्रष्टाचार हा एक आजार असून तो मुळापासून उखडून टाकला पाहिजे, असं प्रतिपादन राष्ट्रपती द्रौपदी मुर्मू यांनी केलं. आज नवी दिल्ली इथं केंद्रीय दक्षता आयोगाच्या दक्षता जागरूकता सप्ताहानिमित्त आयोजित कार्यक्रमात राष्ट्रपती मुर्मू बोलत होत्या. विश्वास हा समाजाचा पाया असून भ्रष्टाचारामुळे समाजातील विश्वास कमी होतो, असंही त्या यावेळी बोलताना म्हणाल्या. भ्रष्टाचाराचा सामना करण्यासाठी थेट लाभ हस्तांतरण योजनेसारखे उपक्रम शासनातर्फे रा��वले जात असल्याचं त्यांनी यावेळी सांगितलं.

नवी दिल्लीत आज पासून दुसऱ्या सैन्य परंपरा उत्सवाला सुरुवात होत आहे. भारताचे राष्ट्रीय सुरक्षा धोरण, परराष्ट्र नीती, लष्कराचा इतिहास आणि वारसा यांचा अभ्यास करणारे शिक्षणतज्ज्ञ आणि संशोधक या महोत्सवात सहभागी होणार आहेत. याचबरोबर लष्कराच्या शौर्य गाथा प्रकल्पाचा शुभारंभही यावेळी होणार आहे. शिक्षण आणि पर्यटनाच्या माध्यमातून देशाच्या लष्करी परंपरांचं संवर्धन आणि प्रसार करणे हा या महोत्सवाचा उद्देश आहे.

पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांच्या राज्यातल्या प्रचारसंभांना आजपासून सुरुवात झाली. आज पहिली सभा धुळ्यात मालेगाव रोड, महात्मा गांधी तत्वज्ञान केंद्राजवळ पांजरापोळ गोशाळा इथं सुरू झाली आहे. त्यानंतर दुपारी नाशिक इथं तपोवन परिसरात मोदी यांची सभा होणार आहे. या सभेच्या निमित्ताने प्रशासनाने जय्यत तयारी केली असून, सुरक्षा व्यवस्था चोख आहे. तपोवनासह सुमारे ११ मार्गांवरील वाहतुकीवर निर्बंध घालण्यात आले आहेत. महायुतीततल्या घटक पक्षांचे वरिष्ठ नेते या सभांना उपस्थित राहणार आहेत.

दरम्यान, भाजपनेते, केंद्रीय गृहमंत्री अमित शहा यांची सांगली इथं सभा सुरू आहे. त्यानंतर ते सातारा जिल्ह्यात कराड इथं जाहीरसभा घेणार आहेत. शिवसेना नेते मुख्यमंत्री एकनाथ शिंदे यांच्या आज धाराशिव जिल्ह्यात तीन प्रचारसभा होणार आहेत. यात परंडा, धाराशिव आणि उमरगा इथले महायुतीचे उमेदवार अनुक्रमे डॉक्टर तानाजी सावंत, अजित पिंगळे आणि ज्ञानराज चौगुले यांच्या प्रचारासाठी या सभा होत आहेत.

राष्ट्रवादी काँग्रेस शरदचंद्र पवार पक्षाचे अध्यक्ष शरद पवार यांची आज परभणी जिल्ह्यात सेलू इथं आणि हिंगोली जिल्ह्यात वसमत इथं प्रचार सभा होणार आहे. काँग्रेसचे प्रदेशाध्यक्ष नाना पटोले यांच्या आज लातूर इथं तीन सभा होणार आहेत. लातूर शहर मतदारसंघाचे उमेदवार आमदार अमित देशमुख आणि लातूर ग्रामीण मतदारसंघाचे उमेदवार धीरज देशमुख यांच्या प्रचारार्थ लातूर शहर तसंच निलंगा आणि गंजगोलाई इथं या सभा होणार आहेत.

आचारसंहिता काळात राज्यभरात सी-व्हिजिल ॲपवर कालपर्यंत एकूण तीन हजार एकशे अठ्ठावीस तक्रारी प्राप्त झाल्या असून, त्यापैकी तीन हजार एकशे बारा तक्रारी निवडणूक आयोगाकडून निकाली काढण्यात आल्या आहेत. मुख्य निवडणूक अधिकारी कार्यालयानं ही माहिती दिली. राज्य आणि केंद्र शासनाच्या विविध अंमलबजावणी यंत्रणांद्वारे करण्यात आलेल्या कारवाईत बेकायदा पैसे, दारू, अंमली पदार्थ आणि मौल्यवान धातू या स्वरूपात एकूण ३०४ कोटी ९४ लाख रुपयांची मालमत्ता जप्त करण्यात आल्याचं याबाबतच्या वृत्तात म्हटल�� आहे.

रेल्वे प्रवाशांच्या सोयीसाठी भारतीय रेल्वेनं आजपासून १६४ विशेष गाड्या चालवण्याचा निर्णय घेतला आहे. यादृष्टीनं रेल्वेनं ४७६ गाड्यांचं नियोजन केलं आहे. रेल्वे विभागातर्फे आतापर्यंत चार हजार ५२१ रेल्वे गाड्या चालवण्यात आल्या असून ६५ लाख प्रवाशांनी याचा लाभ घेतल्याची माहिती रेल्वे मंत्रालयानं दिली आहे. या महिन्याच्या चार तारखेला एकाच दिवसात तीन कोटींपेक्षा जास्त प्रवाशांनी रेल्वे प्रवास केल्याचंही मंत्रालयानं सांगितलं.

नांदेड बिदर महामार्गावर एकुर्का रोडवर टेम्पो आणि कारच्या भिषण अपघातात एकाच कुटुंबातील चार जण ठार झाल्याची घटना काल दुपारी घडली. कारमधील सर्वजण कपड्यांच्या खरेदीसाठी उदगीर इथं जात असताना समोरून येणाऱ्या भरधाव टेम्पोने कारला धडक दिली. यात आई, दोन विवाहीत मुली आणि नातीचा जागीच मृत्यू झाला. तर अन्य तिघे जण गंभीर जखमी झाले आहेत.

भारताचा उदयोन्मुख बुद्धिबळपटू अर्जून इरिगाईसी यानं फिडे जागतिक बुद्धिबळ क्रमवारीत दुसरे स्थान पटकावलं आहे. काल चेन्नई ग्रांड मास्टर्स स्पर्धेच्या तिसऱ्या फेरीअखेर त्यानंतर अॅलेक्सी सरानावर विजय मिळवला.

भारत आणि दक्षिण आफ्रिकेदरम्यान चार टी - ट्वेंटी क्रिकेट सामन्यांच्या मालिकेतला पहिला सामना आज डरबन इथं खेळला जाणार आहे. सूर्यकुमार यादवच्या नेतृत्वात ही मालिका होत आहे. भारतीय वेळेनुसार रात्री साडे आठ वाजता सामन्याला सुरुवात होईल.

कोरिया बॅडमिंटन मास्टर्स स्पर्धेच्या पुरुष एकेरीच्या उपांत्य फेरीत भारताच्या किरण जॉर्जने आपलं स्थान निश्चित केलं आहे. आज सकाळी उपांत्यपूर्व फेरीत त्याने जपानच्या खेळाडूचा २१-१४, २१-१६ असा पराभव केला. तत्पूर्वी, काल झालेल्या उपउपांत्यपूर्व फेरीत जॉर्जने तैवानच्या खेळाडूचा पराभव केला.

[automaticthinghoagiezine]

आम्ही तिघे टॅक्स फ्री आहोत..

[omkarbhoir]

डोंगर, देवदार आणि दगड

प्रस्तावना 

हिमालयात फिरायला गेलेला तसा मी काही पहिला मनुष्य नाही. अगदी अभ्यासपूर्ण, जिज्ञासू आणि संशोधक मन असलेला आणि हिमालयाचं रहस्य आता मीच सोडवणार असा विचार करणारा तर मुळीच नाही. कामाच्या रहाटगाड्यात कंटाळलेलो आम्ही तिघे जण काहीतरी वेगळं म्हणून कामधंदे सोडून फिरायला गेलो तेवढंच काहीसं ऍडव्हेंचर. तिघांचे तीन वेगळे विचार, कामं करण्याच्या वेगळ्या पद्धती आणि समोर दिसतंय ते चितारण्याच्या वेगळ्या शैली. हे जे तुम्ही आता काही वाचताय, पाहताय हि माझी शैली.

हे प्रवास वर्णन नाही, अनुभवकथन नाही, हा काही प्रवासाचा इतिवृत्तांत सुद्धा नाही, तर मला गोळा कराव्याशा आणि सांगाव्याशा वाटलेल्या क्षणाचा घेतलेला मागोवा आहे. हे काही पॅचेस आहेत; आठवणीत सदैव कोरल्या गेलेल्या क्षणांचे. बरं, या फक्त आठवणी नाहीयेत तर त्यासोबत काही पुरावे सुद्धा आहेत, त्या क्षणांचे. पहिला पुरावा म्हणजे, गोळा केलेले काही दगड; जे निःशब्द, शाश्वत असतात. त्यांना भावना नसतात पण त्यांनी सगळं सोसलेलं असतं, अनुभवलेलं असतं. दुसरा पुरावा म्हणजे  झाडांची पानं आणि लाकडाचे काही तुकडे, झाडं तशी दगडांइतकी जुनी नसतात. पण ती नव्याने येत असतात, बहरत असतात. त्या झाडांच्या आधीच्या पिढ्यांनी, दगडांसारखंच सगळं पाहिलेलं असतं, आळीपाळीनं. त्या ज्ञानाच्या आणि अनुभवाच्या जोरावर ती तग धरून उभी असतात.

असेच काहीसे क्षण, काही पुरावे सांगणारे हे शब्द. बस्स, त्यापलीकडे काही नाही.

...........

९ ऑगस्ट, २०१८. गुलमर्ग, काश्मीर.

“इरफानभाई, अब ये टुरिस्ट स्पॉट बोहोत हो गये. किधर ऐसी जगह ले चलो, जहाँ कोई नहीं हो.”

आमचे घोडे रस्ता सोडून कच्च्या वाटेला लागले. घोडा आणि इरफान सराईतपणे त्या गोल दगडांवरून आणि गुडघाभर चिखलातून जात होते. आम्ही पाठीवर बॅगा आणि मुठीत जीव घेऊन कसेबसे त्या चार पायांच्या फुरफुरणाऱ्या प्राण्यावर बसलो होतो. हलकासा पाऊस पडत होता म्हणून इरफानची थोडी घाई चालली होती. त्या अरुंद पायवाटेवरून जाताना आजूबाजूच्या झुडूपाला आमचे पाय घासले जात होते. इथे आम्हाला माणसं दिसत नव्हती. उगाच खिदळणं नाही, मोबाईलवर फोटो काढणं नाही. जसजसे पुढे जात होतो, वाहत्या पाण्याचा आवाज तीव्र होत होता. इरफानला आम्हाला काय हवंय ते कळलं होतं.

एक ओहोळ होता तो. मोठमोठाले दगड असलेला, आधी भिजून गेलेल्या दगडांवर चांगलंच शेवाळ साचलं होतं. आजूबाजूला सरळ वाढलेली पाईन ची घनदाट झाडं आणि त्यातूनही झिरपून पडणारा पाऊस. ओलं करणारा नव्हे तर जॅकेटवर दवबिंदूंसारखा विसावणारा. या सगळ्याला खळाळत वाहणाऱ्या पाण्याचं पार्श्वसंगीत. पाणी मात्र स्वच्छ होतं. इरफान गेला आणि ओंजळीत पाणी घेऊन प्यायला. आम्हालाही बोलला, “पीओ, कुछ नहीं होता हैं” आम्ही सुद्धा एका रिकाम्या बाटलीत पाणी भरून घेतलं आणि घोटभर प्यायलो.

मग आम्ही तिथे विसावलो, बराच वेळ थांबलो. दगडांवर बसलो, ओल्या गवतातून फिरलो. निघालो तेव्हा दुपार टळून गेल�� होती. भूक जाणवायला लागली होती पण आम्हाला त्या दिवशीचा निवांत क्षण मिळाला होता.

...........

१० ऑगस्ट, २०१८. श्रीनगर, काश्मीर.

आठवणीत ठेवण्यासारख्या क्षणातला हा एक क्षण. लिहिताना पेनाची खरखर स्पष्ट ऐकू यावी, इतका निवांत आणि शांत. काय असेल या शांततेचं रहस्य? मला उगाचंच पहिल्या जगातून आलेल्या त्या पत्रकारांच्या भूमिकेत घुसायचं नाहीये. पण देवदारच्या लाकडांनी नटलेल्या या हाऊसबोट मधली हि उबदार शांतता; माझ्या मनातल्या ‘काश्मीर’ या समीकरणाबाबत अजूनच गोंधळ उडवत आहे. हि वरवरची शांतता की हाच या लोकांचा खरा पिंड? जादूच्या दुनियेत जसं काहीतरी एका क्षणी असतं, तेच दुसऱ्या क्षणी नसतं तसं तर हे फसवं जग नाही ना?

“काश्मीर का मौसम मुंबई के फॅशन कि तरह होता है; कब बदल जाये पता नहीं चलता. समझे?” आमचा ड्रायव्हर जावेद आम्हाला सांगत होता, ते कदाचित या अर्थीही लागू पडत असावं.

श्रीनगर वरून आम्ही निघालो होतो जाताजाता जावेद गाडीच्या समोरच्या काचेतून मान किंचित खाली वाकवत काहीतरी पाहत बोलला,  ** **

“ये जो सामने देख रहे हो ना? ये बड़ा वाला पेड़; इसे चिनारका पेड़ बोलते है.”

“जो ‘मोहब्बतें’ मूवी मै पत्ते उड़ते है ना? वो इसी पेड़ के होते है.”

“ये पेड़ काटने को अभी गवर्नमेंट का बैन है. सजा होती है; हाँ.”

मला त्या झाडाची पानं हवी होती. सुदैवाने मिळाली.

...........

१० ऑगस्ट, २०१८. झोजिला पास, काश्मीर.

एव्हाना निसर्गातली स्थित्यंतरं स्पष्ट जाणवायला लागली होती. पर्वतांचे आकार वाढत चालले होते आणि त्यांच्यावरची झाडं आता कमी होत होती. ठिसूळ दगडांचे अजस्त्र पर्वत, त्यांच्यावर नजर फिरवताना छाती दडपून जाईल एवढे भव्य. अशाच एका मोठ्या पर्वताच्या पायथ्याशी आम्ही चहासाठी थांबलेलो होतो. एरवी घाई करणारा जावेद सुद्धा निवांत होता. चहा येईपर्यंत आम्ही डोंगराच्या मंद चढावावर जायचा प्रयत्न केला. वर एक मेंढपाळ आपल्या बकऱ्यामेंढ्या घेऊन जवळजवळ बर्फापर्यंत गेला होता. चित्रविचित्र आकाराचे असंख्य दगड होते, दगडांमध्ये कोणता तरी धातू नक्की असावा त्याशिवाय ते चमकत नसावेत. बराच वेळ थांबल्यानंतर जावेदची हाक आलीच. आम्ही पुढे निघालो.

...........

१० ऑगस्ट, २०१८. कारगिल युद्ध स्मारक, द्रास, काश्मीर.

युद्धस्य कथा: रम्या:

कुठे बनतात अशी माणसं? बलिदान, शहीद होणं ऐकायला किती छान वाटतं पण वेळ आलीच तर आम्ही काय करु? कसे वागू? आम्हाला खरंच किंमत कळते या त्यागाची कि त्यांनासुद्धा त्याचा पगार मिळतो, बऱ्याचश्या सवलती मिळतात असं म्हणून फक्त सोडून देतो आपण? झ��ंड्यासाठी जीव देणाऱ्या या सैनिकांना काय वाटत असेल जेव्हा ते सुटीवर घरी येतात आणि गलिच्छ राजकारणाने बरबटलेली वर्तमानपत्रं पाहतात? “हिटलर सारखा देश चालवला पाहिजे” असं जेव्हा नाक्यावरचे  विद्वान एकमेकांना म्हणतात तेव्हा काय वाटत असेल त्या महापुरुषांना ज्यांनी रक्त आटवलंय आणि सांडलंय या लोकशाहीसाठी?

द्रास च्या त्या कारगील युद्ध स्मारकातून बाहेर पडताना, कमानीवर एक ओळ लिहिली होती.

‘When you go home, tell them of us and say, ‘For their tomorrow, we gave our today.’

'जेव्हा तुम्ही घरी जाल तेव्हा जाऊन सांगा, तुमच्या भविष्यासाठी आम्ही आमचा वर्तमान दिलाय.'

आजूबाजूच्या हिमालयाइतकाच उत्तुंग पराक्रमाची आठवण म्हणून एक त्रिकोणी दगड मी चालता चालता उचलला. ‘टायगर हिल’

...........

११ ऑगस्ट, २०१८. लेह-लडाख.

डोंगरांचे आकार एव्हाना पूर्णतः बदलले होते. त्यात तळहातावर मावतील अश्या आकाराच्या अब्जावधी दगडांनी बनलेले पर्वत होते. तर काही पर्वत वाळूचे मोठमोठाले ढिगारे वाटावेत तसे दिसत होते. काही पर्वतांच्या शिखरांवर बर्फ अजूनही होता तर काहींचा पूर्ण वितळलेला होता. दर दोन डोंगरांपलीकडून एखाद्या कपारीतून पाण्याचा प्रवाह झिरपत होता. शांत. संथ. खाली वाहणाऱ्या नदीला तो जाऊन मिळत होता. तिला दोन पावलं पुढे घेऊन जात होता.

बऱ्याच तासांच्या प्रवासानंतर लेह आलं. गाडीतून उतरलं कि जड झालेले श्वास जाणवत होते. अगदी रस्ता ओलांडताना सुद्धा थकायला होत होतं. राज्य बदललेलं नव्हतं पण माणसं, भाषा, धर्म आणि आजूबाजूचं वातावरण चांगलंच बदललेलं होतं. काहीही न करता आलेला थकवा जाणार नव्हताच किंबहुना काही केलं तर वाढणारच होता. फार विचार न करता आम्ही सरळ झोपी गेलो.

...........

११ ऑगस्ट, २०१८. फोर्ट रोड, लेह.

“च्यायला, हा कसला ड्राय डे? आपल्याकडे ड्रायडे ला ड्रिंक्स नाही मिळत. आणि इथे..”

“ड्रिंक्सचं सोड रे, नॉन वेज बंद नको असायला हवं होतं”

“हो ना यार, चिकन मोमो तरी ऍटलीस्ट”

“….”

“बरं, खायला काहीतरी साधंसं घेऊयात, मला ते तिबेटियन फ्लॅट नूडल्स नाही जमले फारसे.”

“हं”

“लोकं बाकी छान आहेत लडाखची; आपल्याला आवडली. उगाच काही कटकट नाही. लोकांना फसवणं नाहीं. निमूटपणे आपापलं काम करतात. विचारलं तेवढंच बोलतात. टुरिझम वाढलंय, एवढी लोकं येतायत पण नीट बोलतात; उद्धटपणा नाही, तुमच्या पुण्यासारख्या”

“आवडली ना? छान. घरी घेऊन जा मग त्यांना”

...........

१३ ऑगस्ट, २०१८. श्योक नदी पात्र, नुब्रा.

“किती वर्षं लागत असतील नाही या दगडांचे वाटोळ्या आकाराचे गोटे व्हायला? कित्येक वर्ष बर्फाखाली, पाण्याखाली रगडून निघत असतील. काय काय घरंगळत जात असेल यांच्यावरून. बर्फ, पाणी आणि अजून खूप सारी मोठी दगडं सुद्धा.

दगडं पण बघ ना, वेगवेगळ्या रंगाची, वेगवेगळ्या टेक्शचरची. हा प्रवाहच बघ किती मोठा आहे; ज्याच्या मधोमध आपण उभे आहोत. कितीतरी वर्ष लागली असतील फक्त हा प्रवाह बनायला आणि मग या दगडांचे गोटे.

बरं, आता या गोट्यांचं काय होणार पुढे? हे असेच राहतील कि झिजून झिजून छोटे होत होत वाळू बनून जातील?”

“...”

“आपण खूप लहान आहोत रे या सगळ्यांपुढे, खूप लहान”

...........

१४ ऑगस्ट, २०१८. पॅंगाँग तलाव.

भलाथोरला तलाव, भोवती शिखरावर बर्फ असणारे पर्वत. जोरजोरात वाहणारा अतिथंड वारा. त्यात पडणारा पाऊस. तो पाऊस अक्षरश: झोंबत होता. तलावात कमीतकमी पाय ओले करावेत असं वाटत होतं. पण थंडीत बूट काढायची हिंमत होत नव्हती. तरीही पाण्यात हात बुडवून पहिलाच. पाणी बर्फाइतकं थंड होतं. हात चोळतच आम्ही गाडीत येऊन बसलो. तेव्हा कुठे बरं वाटलं.

थोडं पुढे गेल्यावर एका ठिकाणी अजून बरेचसे पर्यटक होते, काही छोट्या टपऱ्या होत्या, तिथे गेलो. गेल्यावर कळलं आजूबाजूला फार मराठी लोकं आहेत. कोण कोणाला फोटो काढायला सांगतंय,कोण हाका मारतंय. क्षणभर आपण ��हाबळेश्वरला आलोय असं वाटलं.

...........

१५ ऑगस्ट, २०१८. चांगला पास.

आयुष्यात आज पहिल्यांदा स्नोफॉल पहिला. आजूबाजूला साचलेला बर्फ उचलून त्याचा हाताने गोळा करताना हात थंड पडले पण मज्जा आली. पटकन आरोहीची आठवण झाली. आरोही म्हणजे माझी भाची. ‘काश्मीरला येताना कालाखट्टा ची एक बाटली घेऊन यायची आणि तिथे हवे तेवढे बर्फाचे गोळे बनवुन खायचे’ हे तिचं खूप जुनं स्वप्न. मनातल्यामनात हसतच मी तिथल्या त्या झोपडीवजा हॉटेलात गेलो. बऱ्यापैकी गर्दी होती आत. बाहेरच्या थंडीमुळे आतली उब हवीहवीशी वाटत होती. आत चहा झाला नसता तरच नवल.

चहाचे पैसे देऊन आम्ही बाहेर पडलो. जॅकेट वर जमा झालेले बर्फाचे छोटे छोटे कण झटकून गाडीत बसलो. आणि परत रस्त्याला लागलो.

अजून काही तासांनी आम्ही लेहला पोहोचणार होतो. मग तिथून उद्या पहाटेच पुढल्या ठिकाणी निघणार होतो. नेक्स्ट डेस्टिनेशन. मनाली.

...........

१६ ऑगस्ट, २०१८. लेह आणि मनालीच्या मध्ये कुठेतरी.

भलताच वळणदार रस्ता आहे. ठिकठिकाणी दरड कोसळली आहे; ती हटवण्याचं काम चाललंय. हिमाचल प्रदेश टुरिझम ची ती बस, हळूहळू घाटातून पुढे चाललीये. हा प्रवास खूप थकवणारा आहे. बसच्या खिडकीतून खाली पाहिलं कि दरीच्या एकदम टोकावरून जाणारी बस ची चाकं दिसतायत. म्हणून खिडकी बाहेर पहायची तशी हिंमत होत नव्हती. आम्ही बसल्या बसल्या झोपा काढत होतो.

......

“टोंटी मिनिट ब्रेक फॉर टी, ओन्ली टोंटी मिनिट” बसचा क्लिनर ओरडून सांगत होता (बस मधल्या फिरंगींसाठी इंग्रजी).

बस मधली माणसं उतरत होती चहा पिऊन येऊन गाडीत परत झोपत होती. थोड्या थोड्या अंतराने चहासाठी थांबणं चालूच होतं. कदाचित, प्रवाशांपेक्षा ड्रायव्हरला त्याची जास्त गरज होती.

......

“कंटाळा आला राव आता, किती वेळ झाला च्यायला तोच डोंगर दिसतोय. हा डोंगराभोवती गोल गोल बस फिरवतोय कि काय?”

“.....”

“ए, उठ ए. किती झोपणार आहेस”

१७ ऑगस्ट, २०१८. मनाली.

दुसऱ्या दिवशी दुपारी, साधारण तीन वाजता मनाली आलं. जांभया देत हळूहळू सगळेजण बसमधून खाली उतरले.

...........

१९ ऑगस्ट, २०१८. मनाली.

मनाली खरंच सुंदर आहे. गेल्या दहा बारा दिवसापासून भटकणारे आम्ही इथे जरा विसावलोय. उशिरा उठतोय, हॉटेल मध्ये बॅग्स ठेऊन इकडे तिकडे भटकतोय. इथल्या शेजारच्याच, मॅक्स नावाच्या एका राजबिंड्या कुत्र्याशी चांगलीच मैत्री झालीये. तो रात्रीच्या जेवणाच्या वेळेस आमच्या सोबतच असतो. मनालीत येऊन खूप दिवसांनी बटर चिकन खाल्लं. खूप बरं वाटलं. अधूनमधून घरची आठवण सुद्धा येतेय, खासकरून जेवताना. घरी गेल्यावर पहिल्यांदा मासे खायचे हे आम्ही तिघांनी नक्की केलं.

सगळ्याबाजूनी डोंगरांनी वेढलेलं मनाली शहर आपल्याच मस्तीत जगतंय. वज्रेश्वरीला, आमच्या गावी, अबोलीची पुष्कळ झाड आहेत, मागच्या अंगणात. तशीच इथल्या  अंगणात गुलाबाची झाड आहेत. आणि महत्त्वाचं म्हणजे त्यावर बरीच फुलं सुद्धा आहेत. सिनेमा मध्ये पाहिलेल्या, पाठीवर सफरचंदाच्या टोपल्या घेऊन फिरणाऱ्या सुंदर बायका इथे खरंच दिसतायत. इतक्या सुंदर ठिकाणच्या मुली सुंदर नसत्या तरच नवल.

मनाली हे इतर कुठल्याही हिल स्टेशन सारखं आहे अस आम्हाला बरेच जण बोलले होते पण आमचा अनुभव वेगळा होता. कदाचित आम्ही उन्हाळ्याच्या सुट्ट्यांमध्ये आलो नव्हतो म्हणून असेल. काहीही असो, मनाली मध्ये आम्ही रमलोय.

...........

२१ ऑगस्ट, २०१८. मनाली.

मनालीतला तिसरा दिवस. आजूबाजूचं फिरून झालंय. घरच्यांसाठी काही छोट्या मोठ्या गोष्टी घेतल्यात. पण इथल्या नेचर पार्कमधुन पाय निघत नाहीएत. नेचर पार्क असावं तर असं. कुंपण घातलेलं एक जंगलच. उंचच उंच वाढलेली देवदार ची झाडं. अधून मधून दिसणारी काही छोटी-मोठी दगडं, बऱ्याचश्या दगडांवर शेवाळ आलंय. पण या शेवाळावरून पाय घसरत नाहीत. उलट ते छान मऊमऊ आहे. या जंगलातून एक पायवाट गेलीये. जंगलाच्या डाव्या बाजूला मनाल्सु नदी वाहतेय. तिथल्या थंड शांततेत सारखी आपली आठवण करून देतेय. जमिनीवर देवदार वृक्षाची फळ पडली आहेत त्यांना देवदार वृक्षाचा विशिष्ठ असा सुरेख वास आहे. हा वास हॉटेलात, देवळात आणि बऱ्याच ठिकाणी येत होता, हाउसबोटीत सुद्धा. कारण इथे सगळीकडे देवदारचीच लाकडं वापरली होती.** **

पार्कात खूप निरनिराळ्या प्रकारची माणसं दिसत होती. बरेचसे पर्यटक होते, स्थानिक बायका त्यांच्या पारंपरिक वेशात काहीतरी शोधत होत्या. विचारल्यावर कळलं कि त्या मशरूम शोधत होत्या. गोल हिमाचल पद्धतीची टोपी घातलेले लोक जाताना दिसत होते. कॉलेज ला जाणारी काही जोडपी सुद्धा एकांत शोधत तिथे आली होती. तो एकांत त्यांना तिथे मिळत होता. प्रत्येकाला प्रत्येकाचा निवांत वेळ मिळावा एवढं मोठं पार्क होतं ते. मला सुद्धा मिळाला, पण पहिल्या दिवसाचा पुरला नाही म्हणून दुसऱ्या दिवशी पुन्हा गेलो आणि तोही पुरला नाही म्हणून तिसऱ्या दिवशी सुद्धा गेलो. तिथे बसून मी पुस्तक वाचलं, डायरीत थोडंफार लिहिलं आणि चक्क एका मोठ्या दगडावर झोपलो सुद्धा.

तिथे ठेवलेले खुप पक्षी पाहिले. त्यातला सर्वात आवडला तो म्हणजे ‘चकोर पक्षी’. मी जेव्हा जेव्हा तिथे गेलो तेव्हा तेव्हा त्याला भेटून आलो. हाच पक्षी पाकिस्तानचा राष्ट्रीय पक्षी आहे हे नंतर कळलं.

शेवटच्या दिवशी गेलो तेव्हा तिथे एका भोजपुरी गाण्याचं शूटिंग सुरु होतं. लांब केस मोकळे सोडलेली एक सुंदर मुलगी फुलाफुलांच्या झोपाळ्यावर बसून झोके घेत होती. आजूबाजूला बरेच फिरंगी जमा झाले होते आणि गमतीनं शूट पाहत होते, फोटो काढत होते.

ती माझी शेवटची फेरी होती त्या पार्कातली, एवढ्या सुंदर ठिकाणाची दगडाव्यतिरिक्त काहीतरी आठवण मला हवी होती. मी देवदारच्या एका पडलेल्या अजस्त्र वृक्षा��वळ गेलो, त्या लाकडाचे काही तुकडे उचलले. मला परत त्या पार्कात जायचं होतं. ते तुकडे ओंजळीत ��ेऊन त्यांचा वास घेतला कि मी तिथे अलगद जाऊन पोहोचणार होतो. मी माझ्यासाठी ट्रिप वरुन आणलेली ती सर्वात मौल्यवान गोष्ट होती.

त्या पार्कने मला काय दिलं हे शब्दात सांगणं खरंच कठीण आहे. हा आमच्या ट्रिप चा शेवट होता. आणि तो शेवट खरंच सुंदर झाला.

[karmadlive]

जायकवाडी धरणाच्या पुलावरून चारचाकी गाडी नदीत कोसळली!

पैठण : पैठण तालुक्यातील जायकवाडी धरणाच्या पायथ्याशी असलेल्या अरुंद पुलावरून रविवारी दुपारी मारुती सुझुकी स्विफ्ट कार कोसळल्याची घटना घडली सुदैवाने कुठलीही जीवित हानी घडली नाही त्यामुळे नागरिकांनी समाधान व्यक्त केले,कावसान जुने येथील उद्धव भगवान मापारी वय 40 वर्ष व त्यांची ��त्नी वर्षा उद्धव मापारी वय 32 व रामभाऊ चेडे हे तिघे मारुती सुझुकी स्विफ्ट व्हीडीआय कंपनीची एमएच- 12 एन जे – 2978 या चार चाकी…

[pradip-madgaonkar]

Bandya : Pradip ! एक आनंदाची बातमी सांगायची आहे.आम्ही दोघांचे तिघे झालो.

Pradip : वा! अभिनंदन! काय झालं मुलाग की मुलगी?

Bandya : मुलगा आणि मुलगी यातलं काहीच नाही…मी दुसर लग्न केलं.

🥳🥳🥳😛😛😛😃😃😃🤣🤣🤣