#στυλιανός αλεξίου

[silezukuk]

1992. Στυλιανός Αλεξίου (1921-2013). Στο τυπογραφείο των Εκδόσεων Στιγμή / http://bit.ly/2t9jBqe

[agnickradio]

Ίδρυμα Έλλη Αλεξίου, βραδιά Απονομής Αριστείων και Επαίνων Στην κατάμεστη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Δημοτικού Καταστήματος Μαλίων, έγινε τις προάλλες η εκδήλωση για την απονομή αριστείων και επαίνων στους μαθητές των επτά λυκείων που εδρεύουν στον Δήμο Χερσονήσου, που πέτυχαν την εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση το 2017.

[silezukuk]

Ο Στυλιανός Αλεξίου στο τυπογραφείο των εκδόσεων Στιγμή, Απρίλιος του 1998 / http://bit.ly/2LoeHdZ

[silezukuk]

παθιασμένο γούστο

___

απόσπασμα από ομιλία της Αγγέλας Καστρινάκη στην εκδήλωση "Μνήμη Στυλιανού Αλεξίου" --Ηράκλειο, 13/1/2014. Η ομιλία δημοσιεύτηκε στο the books' journal, #41.

Odysseus meets Penelope. © Musée du Louvre [***]

___

Τη μετάφραση [της Ομήρου Οδύσσειας] του [Στυλιανού] Αλεξίου τη χαρακτηρίζει ποσοτικά η λιτότητα. Ας δούμε και το "ήθος" της. Επιλέγω για σύγκριση με τις άλλες μεταφράσεις τη φράση που, σύμφωνα με την απόδοση Αλεξίου, έχει ως εξής:

δακρύζει, τον φιλάει, τον αγκαλιάζει και του λέει

Τη μετάφραση Καζαντάκη-Κακριδή την διακρίνει ένα φουντωμένο πάθος:

Και χύθη ομπρός θρηνώντας, έριξε τα δυο της χέρια γύρω στου αντρός της το λαιμό, του φίλησε την κεφαλή και του 'πε

Ο Ζήσιμος Σίδερης είναι ελαφρώς πιο συγκρατημένος:

κι έτρεξε ευτύς απάνω του στα δάκρυα βουτημένη και το λαιμό του αγκάλιασε με τα λευκά της χέρια

και ο Μαρωνίτης:

Βούρκωσε τότε, χύθηκε στο μέρος του, τα δυο της χέρια πέρασε στον λαιμό του, φίλησε το κεφάλι του, κι ύστερα μίλησε

Στον Αλεξίου οι δύο στίχοι γίνονται ένας: Δακρύζει, τον φιλάει, τον αγκαλιάζει και του λέει. Η αλήθεια είναι ότι ο Όμηρος αφιερώνει δύο στίχους στην κίνηση αυτή της Πηνελόπης προς τον άντρα της, όμως ως προς το πάθος θα έλεγα ότι βρίσκεται κάπου στη μέση· ούτε τόσο λιτός όσο ο Αλεξίου, ούτε τόσο διαχυτικός όπως οι άλλοι που ανέφερα:

Δακρύσασα δ' έπειτα ιθύς δράμεν / δακρυσμένη έτρεξε ευθύς

Σίγουρα το "χύθη εμπρός θρηνώντας" των Καζαντζάκη-Κακριδή, το "βούρκωσε τότε, χύθηκε στο μέρος του" του Μαρωνίτη και το "στα δάκρυα βουτημένη" του Σίδερη, ανταποκρίνονται σε ένα πολύ πιο παθιασμένο γούστο.

[greekcloud]

[silezukuk]

Στυλιανός Αλεξίου / Ηράκλειο, 2010 (φωτο: Γιώργος Ζεβελάκης) [***]